.                            ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیات ۴۹-۴۸:
قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوٓا إِنَّا كُلٌّ فِيهَآ إِنَّ اللهَ قَدْ حَكَمَ بَيْنَ الْعِبَادِ (٤٨)
وَ قَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمَاً مِنَ الْعَذَابِ (٤٩)
ترجمه:
مستكبران می‌گویند: هم اكنون همه ما در آتش هستیم. بی‌تردید خدا [به عدالت‌] میان بندگان داوری كرده است. (۴۸)
و کسانی كه در آتش‌اند؛ به نگهبانان دوزخ می‌گویند: از پروردگارتان بخواهید كه یك روز، بخشی از عذاب را به ما تخفیف دهد. (۴۹)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. در قیامت، پاسخ استمدادها برای كافران منفی است و هیچ كس بار دیگری را حمل نمی‌كند. (كسی كه خودش در آتش است، چگونه می‌تواند دیگری را نجات دهد.) «إِنَّا كُلٌّ فِیها»
۲. روزی می‌رسد که مستكبران عاجزانه به ذلّت خود اقرار می‌کنند. «إِنَّا كُلٌّ فِیها»
۳. مال و مقام، مانع ورود به دوزخ نیست. «الَّذِینَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُلٌّ فِیها»
۴. داوری خدا، چون و چرا ندارد. «قَدْ حَكَمَ بَیْنَ الْعِبادِ» (حاكمان مستكبرِ امروز، محكومان فردایند.)
۵. در آیه‌ی ۴۴ خواندیم: «إِنَّ اللهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ» در این جا می‌خوانیم: «إِنَّ اللهَ قَدْ حَكَمَ بَیْنَ الْعِبادِ» یعنی داور كسی است كه خودش همه چیز را دیده است.
۶. در آیه‌ی قبل فرمود: ضعفا از مستكبران استمداد می‌كنند، در این آیه می‌فرماید: همه با هم از نگهبان دوزخ استمداد می‌كنند. «قالَ الَّذِینَ فِی النَّارِ»
۷. در قیامت، انسان فرشتگان را می‌بیند و با آنها گفتگو می‌كند. (نگهبانان دوزخ، فرشتگان‌اند.) «وَ قالَ الَّذِینَ فِی النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ»
۸. دوزخ مأمورانی دارد. «لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ»
۹. كار كافر به جایی می‌رسد كه به مأمور عذاب خود پناه می‌برد. «قالَ الَّذِینَ فِی النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ»
۱۰. تخفیف در عذاب، فقط به دست خداست. «ادْعُوا رَبَّكُمْ»
۱۱. دوزخیان از نجات ابدی مأیوسند و به حدّاقل تخفیف، در كمیّت و كیفیّت عذاب؛ قانع‌اند. «یُخَفِّفْ‌ ... یَوْماً»
۱۲. عذاب دوزخ، نه تعطیل‌بردار است؛ نه تخفیف‌بردار. «یَوْمَاً مِنَ الْعَذابِ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَذَّةُ الكِرامِ فِى الإطعامِ وَ لَذَّةُ اللِّئامِ فِى الطَّعامِ
لذّت كريمان در خوراندن؛ و لذّت فرومايگان در خوردن است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۳۸

#غافر_49_48
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                          ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیه ۵۰:
قَالُوٓا أَ وَ لَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُسُلُكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَىٰ قَالُوا فَادْعُوا وَ مَا دُعَآءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ
ترجمه:
[نگهبانان‌] می‌گویند: آیا پیامبران‌تان دلایلی روشن برای شما نیاوردند؟ می‌گویند: چرا آوردند. می‌گویند: پس [هر اندازه كه می‌خواهید خدا را] بخوانید، ولی درخواست كافران جز در بیراهه و گمراهی نیست.

كسانی كه هنگام دیدن قهر خداوند ایمان می‌آورند، سودی نمی‌برند. «فَلَمْ یَكُ یَنْفَعُهُمْ إِیمانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا» ‌(غافر، ۸۵)
توبه در لحظه‌ی مرگ نیز سودی ندارد. فرعون در لحظه غرق شدن توبه كرد، ولی به او خطاب شد که حالا توبه می‌كنی، در حالی كه قبلا معصیت كردی: «آلْآنَ وَ قَدْ عَصَیْتَ قَبْلُ» ‌(یونس، ۹۱) دعا و ناله در دوزخ نیز بی ثمر است. «وَ ما دُعاءُ الْكافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلالٍ»

پیام‌ آیه شریفه:
۱. قهر و عذاب الهی، بعد از اتمام حجّت است. «أَ وَ لَمْ تَكُ تَأْتِیكُمْ رُسُلُكُمْ»
۲. آمدن انبیا، یك سنّت دائمی از طرف پروردگار است. «تَكُ تَأْتِیكُمْ»
۳. مبلّغ باید به سراغ مردم برود. «تَأْتِیكُمْ»
۴. همه‌ی انبیا معجزه داشتند. «رُسُلُكُمْ بِالْبَیِّناتِ»
۵. قیامت روز اعتراف است. «قالُوا بَلی‌»
۶. دعای كافر در دوزخ به جایی نمی‌رسد. «وَ ما دُعاءُ الْكافِرِینَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
مَن أنصَفَ أُنصِفَ
هر كه انصاف ورزد ، با او انصاف ورزند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۹۲

#غافر_50
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                           ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیات ۵۲-۵۱:
(قسمت اول)
إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنَا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ (٥١)
يَوْمَ لَا يَنْفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوٓءُ الدَّارِ (٥٢)
ترجمه:
بی‌تردید ما پیامبران خود و مؤمنان را در زندگی دنیا و روزی كه گواهان [برای گواهی دادن‌] به پا ایستند، یاری می‌كنیم. (۵۱)
همان روزی كه عذرخواهی ستمكاران نفعی برایشان ندارد و برای آنها لعنت خدا و سرای دشواری است. (۵۲)

در آیات قبل خواندیم كه مؤمن آل فرعون ابتدا ایمان خود را كتمان می‌كرد و سپس در رژیم طاغوتی فرعون، یك تنه مردم را ارشاد كرد و آل فرعون برای بازگرداندن او از عقیده‌اش تلاش‌ها كردند، امّا خداوند دین او را حفظ كرد.
این آیه كه بیان آخرین قسمت آن ماجراست، می‌فرماید: فكر نكنید حمایت ما فقط مخصوص او بود، بلكه سنّت ما حمایت از انبیا و همه‌ی مؤمنان است، اگرچه در سختی باشند.
گواهان قیامت که در قرآن ذکر شده است:
خداوند، انبیا، امامان، فرشتگان، زمین، زمان و اعضای بدن انسان.
در قیامت، مواقف و صحنه‌های مختلفی وجود دارد: 
در یك صحنه به ستمگران اجازه‌ی معذرت خواهی داده نمی‌شود. «وَ لا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ» ‌(مرسلات،۳۶) و در این آیه می‌فرماید: اگر هم عذرخواهی كنند، معذرت خواهی آنها نفعی برایشان ندارد. «لا یَنْفَعُ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحسَنَ المَسأَلَةَ أُسعِفَ
هر كس به روشى نيكو درخواست كند؛ خواسته اش برآورده مى‌شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۹۳

#غافر_52_51
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                               ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیات ۵۲-۵۱:
(قسمت دوم)
إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنَا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ (٥١)
يَوْمَ لَا يَنْفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوٓءُ الدَّارِ (٥٢)
ترجمه:
بی‌تردید ما پیامبران خود و مؤمنان را در زندگی دنیا و روزی كه گواهان [برای گواهی دادن‌] به پا ایستند، یاری می‌كنیم. (۵۱)
همان روزی كه عذرخواهی ستمكاران نفعی برایشان ندارد و برای آنها لعنت خدا و سرای دشواری است. (۵۲)

پیامبران و نصرت الهی‌
در قرآن، سخن از نصرت الهی درباره‌ی انبیا و مؤمنان بسیار است و ما گوشه‌ای از آن را می‌آوریم، تا مصداقی باشد بر این آیه كه می‌فرماید: «إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِینَ آمَنُوا فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا» و آیه‌ی‌ «إِنْ تَنْصُرُوا اللهَ یَنْصُرْكُمْ»
نصرت حضرت نوح علیه السلام: «فَنَجَّیْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ فِی الْفُلْكِ» ‌(یونس،۷۳) ما او و كسانی را كه با او در كشتی بودند، نجات دادیم.
نصرت حضرت ابراهیم علیه السلام: «یا نارُ كُونِی بَرْداً وَ سَلاماً» ‌(انبیاء، ۶۹) ای آتش! بر ابراهیم سرد و سلامت باش.
نصرت حضرت لوط علیه السلام: «إِذْ نَجَّیْناهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِینَ» ‌(صافّات، ۱۳۴) ما او و بستگانش (جز همسرش) را نجات دادیم.
نصرت حضرت یوسف علیه السلام: «وَ كَذلِكَ مَكَّنَّا لِیُوسُفَ فِی الْأَرْضِ یَتَبَوَّأُ مِنْها حَیْثُ یَشاءُ» ‌(یوسف، ۵۶) و ما این گونه برای یوسف در زمین مكنت قرار دادیم كه هر جای آن را كه می‌خواهد برگزیند.
نصرت حضرت شعیب علیه السلام: «نَجَّیْنا شُعَیْباً وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ» ‌(هود، ۹۴) ما شعیب و مؤمنان همراه او را نجات دادیم.
نصرت حضرت صالح علیه السلام: «نَجَّیْنا صالِحاً وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ» ‌(هود،۶۶) ما صالح و مؤمنان همراه او را نجات دادیم.
نصرت حضرت هود علیه السلام: «نَجَّیْنا هُوداً وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ» ‌(هود، ۵۸) ما هود و مؤمنان همراه او را نجات دادیم.
نصرت حضرت یونس علیه السلام: «وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ» ‌(انبیاء، ۸۸) ما یونس را از غم نجات دادیم.
نصرت حضرت موسی علیه السلام: «وَ أَنْجَیْنا مُوسی‌ وَ مَنْ مَعَهُ أَجْمَعِینَ» ‌(شعراء، ۶۵) ما موسی و كسانی را كه با او بودند نجات دادیم.
نصرت حضرت عیسی علیه السلام: «إِنِّی مُتَوَفِّیكَ وَ رافِعُكَ إِلَیَّ» ‌(آل عمران، ۵۵) من تو را می‌گیرم و به سوی خود بالا می‌برم.
نصرت حضرت رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم: «إِنَّا فَتَحْنا لَكَ فَتْحاً مُبِیناً» ‌(فتح، ۱) همانا ما برای تو پیروزی آشكاری گشودیم.
نصرت مؤمنان: «وَ لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَ أَنْتُمْ أَذِلَّةٌ» ‌(آل عمران،۱۲۳) همانا خداوند شما را در جنگ بدر، در حالی كه ذلیل بودید، یاری كرد.
«ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ سَكِینَتَهُ عَلی‌ رَسُولِهِ وَ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ» ‌(توبه، ۲۶) خداوند آرامش خود را بر پیامبرش و مؤمنین نازل كرد.
«هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّكِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیَزْدادُوا إِیماناً» ‌(فتح، ۴) اوست كه آرامش را در دل‌های مؤمنان نازل كرد، تا ایمانشان زیاد شود.
در سوره‌ی انبیا درباره‌ی دعای حضرت نوح و حضرت یونس و حضرت زكریّا و حضرت ایّوب علیهم السلام می‌خوانیم: همین كه خدا را ندا كردند، دعایشان مستجاب شد: «فَاسْتَجَبْنا» ‌(انبیاء،۷۶ و ۸۴ و ۸۸ و ۹۰) و در سوره‌ی شوری‌ آیه ۲۶ می‌خوانیم: «وَ یَسْتَجِیبُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ» خداوند دعای كسانی را كه اهل ایمان و عمل صالحند مستجاب می‌فرماید.

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن مَدَحَكَ فَقَد ذَبَحَكَ
هر كه تو را ستود، تو‌ را ذبح کرد. 
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۶۶

#غافر_52_51
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

                                 ﷽‌‌‌
سوره غافر آیات ۵۲-۵۱:
(قسمت سوم)
إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنَا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ (٥١)
يَوْمَ لَا يَنْفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوٓءُ الدَّارِ (٥٢)
ترجمه:
بی‌تردید ما پیامبران خود و مؤمنان را در زندگی دنیا و روزی كه گواهان [برای گواهی دادن‌] به پا ایستند، یاری می‌كنیم. (۵۱)
همان روزی كه عذرخواهی ستمكاران نفعی برایشان ندارد و برای آنها لعنت خدا و سرای دشواری است. (۵۲)

نصرت الهی در مورد پیامبران و مؤمنان به صورت‌های مختلف جلوه می‌كند:
▪️گاهی با ایجاد الفت و گرایش دل‌ها «وَ لِیَرْبِطَ عَلی‌ قُلُوبِكُمْ» ‌(انعام، ۱۱) ؛ «یُثَبِّتُ اللهُ الَّذِینَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا» ‌(ابراهیم، ۲۷)
▪️گاهی با استجابت دعا «فَاسْتَجابَ لَهُ رَبُّهُ» ‌(یوسف،۳۴) «رَبِّ لا تَذَرْ عَلَی الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرِینَ دَیَّاراً» ‌(نوح،۲۶)
▪️گاهی با معجزه و استدلال «أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیِّناتِ» ‌(حدید، ۲۵)
▪️گاهی با عطای حكومت «آتَیْناهُمْ مُلْكاً عَظِیماً» ‌(نساء،۵۴)
▪️گاهی با غلبه در جنگ «لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللهُ فِی مَواطِنَ كَثِیرَةٍ» ‌(توبه، ۲۵)
▪️گاهی با سكینه و آرامش قلب «فَأَنْزَلَ اللهُ سَكِینَتَهُ عَلَیْهِ وَ أَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها» ‌(توبه،۴۰)
▪️گاهی با هلاكت دشمن یا انتقام از او «فَأَغْرَقْناهُمْ» ‌(اعراف، ۱۳۶)
▪️گاهی با امدادهای غیبی و نزول فرشتگان «أَ لَنْ یَكْفِیَكُمْ أَنْ یُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلاثَةِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُنْزَلِینَ» ‌(آل عمران، ۱۲۴)
▪️گاهی با ایجاد رعب در دل دشمن «وَ قَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ» ‌(حشر، ۲)
▪️گاهی با گسترش فكر، فرهنگ و پیروان «لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ كُلِّهِ» ‌(صف، ۹)
▪️گاهی با نجات از خطرها «فَأَنْجَیْناهُ وَ أَصْحابَ السَّفِینَةِ» ‌(عنكبوت، ۱۵)
▪️گاهی با خنثی كردن حیله‌ها و خدعه‌ها، «وَ أَنَّ اللهَ مُوهِنُ كَیْدِ الْكافِرِینَ» ‌(انفال، ۱۸)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. نصرت انبیا و مؤمنان، از سنّت‌های الهی است. (پیروزی حقّ بر باطل از وعده‌های الهی است.) «إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا»
۲. در نصرت الهی شك نكنیم. «إِنَّا لَنَنْصُرُ» ( «إِنَّا» و حرف لام نشانه تأكید است)
۳. با وعده‌های قطعی الهی؛ به مؤمنان انگیزه، امید و تسلّی بدهیم. «إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا ...»
۴. نصرت الهی در ابعاد گوناگون است. در خنثی شدن توطئه‌های دشمنان، در زیاد شدن طرفداران و ... «لَنَنْصُرُ» مطلق آمده است.
۵. بشارت و هشدار در كنار هم سازنده است. «لَنَنْصُرُ رُسُلَنا ... لا یَنْفَعُ الظَّالِمِینَ‌»
۶. ایمان، به انسان ارزش داده و او را در كنار انبیا قرار می‌دهد و مشمول نصرت الهی می‌كند. «رُسُلَنا وَ الَّذِینَ آمَنُوا»
۷. سختی‌ها و شكنجه‌های دنیا، بیش از چند ساعت و چند روز نیست. در همین دنیا نیز طرفداران حقّ پیروزند.
۸. انسان همواره محتاج نصرت الهی است و هرگز از لطف او بی نیاز نیست. «فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهادُ»
۹. نصرت الهی دائمی است. «فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهادُ»
۱۰. اگرچه گواه بودن خداوند به تنهایی كافی است، ولی هر چه تعداد گواهان بیشتر باشد، مؤمنان سرافرازتر و متخلفان شرمنده‌تر می‌شوند. «یَقُومُ الْأَشْهادُ»
۱۱. در قیامت، گواهان بسیارند. «الْأَشْهادُ»
۱۲. كسانی كه ایمان ندارند، ستمگرند. («الظَّالِمِینَ» در برابر «الَّذِینَ آمَنُوا» است.)
۱۳. در قیامت، هم عذاب روحی هست‌؛ «لَهُمُ اللَّعْنَةُ» هم عذاب جسمی. «سُوءُ الدَّارِ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن دَخَلَ مَداخِلَ السُّوءِ اِتُّهِمَ
هر كس به جاهاى بد وارد شود، بدنام مى شود. 
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۷۸

#غافر_52_51
قسمت سوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                                ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیات ۵۴-۵۳
وَ لَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْهُدَىٰ وَ أَوْرَثْنَا بَنِيٓ إِسْرَآئِيلَ الْكِتَابَ (٥٣)
هُدَىً وَ ذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ (٥٤)
ترجمه:
به یقین ما به موسی هدایت عطا كردیم و كتاب [تورات‌] را به بنی‌اسرائیل (= فرزندان یعقوب) ارث دادیم. (۵۳)
كتابی كه [سراسر] برای خردمندان مایه هدایت و تذكر است. (۵۴)

در آیات قبل سخن از نصرت انبیا و مؤمنان بود. در اینجا گویا نمونه‌ی‌ «رُسُلَنا» را موسی و نمونه‌ی‌ «الَّذِینَ آمَنُوا» را بنی اسرائیل بیان كرده است.
«الباب» جمع «لب» به معنای عقل و خرد خالص است.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. هدایت، هدیه‌ای از سوی خداوند است. «ایتاء» به معنای «عطا» است. «آتَیْنا مُوسَی الْهُدی‌»
۲. هادی باید از قبل هدایت یافته باشد. «آتَیْنا مُوسَی الْهُدی‌»
۳. همه مردم حتّی انبیا، به هدایت الهی نیاز دارند. «آتَیْنا مُوسَی الْهُدی‌»
۴. هدایت اگر بخواهد ماندگار شود، باید مكتوب شود و رمز جاودانگی ادیان الهی، كتب آسمانی است. «آتَیْنا مُوسَی الْهُدی‌ وَ أَوْرَثْنا بَنِی إِسْرائِیلَ الْكِتابَ»
۵. هدایت اگر همراه با تذكّر نباشد، به فراموشی سپرده می‌شود. «هُدَىً وَ ذِكْرَىٰ»
۶. درك معارف آسمانی، به خرد و تقوا نیاز دارد. «هُدَیً لِلْمُتَّقِینَ» (بقره، ۲) ؛ «هُدیً وَ ذِكْرَىٰ لِأُولِی الْأَلْبابِ»
۷. عقل، انسان را از وحی بی نیاز نمی‌كند، بلكه هر دو مكمّل یكدیگرند. «هُدیً وَ ذِكْرَىٰ لِأُولِی الْأَلْبابِ»
۸. عناصر سعادت چند چیز است: 
الف) لطف و هدایت الهی. «وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسَی الْهُدی‌» ؛ ب) رهبری معصوم. «مُوسَی» ؛ ج) قانون آسمانی. «الْكِتابَ» ؛ د) تذكّر و دوری از غفلت. «ذِكْرَىٰ» ؛ ه) عقل و خرد ناب و خالص. «لِأُولِی الْأَلْبابِ»
۹. بیداری و پندآموزی، نشانه عقل سلیم و خرد ناب است. «ذِكْرَىٰ لِأُولِی الْأَلْبابِ»
۱۰. معارف كتب آسمانی مطابق عقل و خرد است. «ذِكْرَىٰ لِأُولِی الْأَلْبابِ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن نَسِىَ اللهَ أنساهُ نَفسَهُ
هر كس خدا را فراموش كند، خدا او را به خودْ فراموشى دچار مى كند. 
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۹۷

#غافر_54_53
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

سوره غافر، آیه ۵۵
(قسمت اول)
فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللهِ حَقٌّ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكَارِ
ترجمه:
پس [چنان كه موسی بر آزار بنی اسرائیل صبر کرد؛ تو هم بر آزار دشمنان‌] شكیبا باش. بی‌تردید وعده خدا حق است و برای از میان رفتن [توطئه‌ها و موانعی كه به وسیله دشمنان در راه پیشرفت دعوتت به اسلام برای تو ایجاد شده‌] از خدا بخواه و برای پیامد کارها از خدا آمرزش طلب و شب و صبح، پروردگارت را همراه با ستایش، تسبیح گوی.

دلایل عقلی و نقلی گواه بر آن است كه انبیا معصوم‌اند، زیرا اگر معصوم نبودند پیروی و اطاعت مطلق و بی چون و چرا از آنها واجب نبود و اطاعت از آنها مشروط می‌شد، همان گونه كه اطاعت از والدین مشروط به آن است كه فرزند را به شرك و انحراف دعوت نكنند.
از سوی دیگر  دلیل نیاز ما به پیامبر و امام آن است كه ما را از انحراف باز دارد و اگر او نیز اهل خلاف باشد، حجّت خدا بر ما كامل نیست؛ در حالی كه قرآن می‌فرماید: «فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ» ‌(انعام، ۱۴۹) بگو حجّت قاطع ويژه خداست.
به هر حال رسولی كه خداوند می‌فرماید: «اطاعت او اطاعت من و تبعیّت از او تبعیّت از من و اذیّت او اذیّت من است» باید معصوم باشد. بنابراین در مواردی مثل این آیه كه سخن از گناه پیامبر به میان آمده است؛ مراد از گناه، ترك اولی است، یعنی كار برتر را رها كرده نه كار واجب را.
بلكه گاهی از باب ادب و توجّه به حضور در محضر بزرگان است.

عصمت و استغفار پیامبران‌
اگر شما با یك چراغ كم نور وارد سالن بزرگی شوید، تنها اجسام بزرگ را می‌بینید، ولی اگر با یك نورافكن قوی وارد شوید، یك هسته‌ی خرما یا كوچك‌تر از آن را هم خواهید دید.
اگر نور ایمان در انسان كم باشد، انسان تنها گناهان بزرگ را می‌بیند، ولی اگر نور ایمان در وجودش بیشتر باشد؛ لغزش‌های كوچك را نیز می‌بیند و از آنها دوری می‌کند.
پیامبران الهی به دلیل داشتن ایمان كامل و تقوای بالا، از گناهان كوچك نیز دوری می‌كردند؛ به همین جهت می‌گوییم آنها معصوم بودند.
گاهی خطاب آیات قرآن به شخص پیامبر است، ولی مراد دیگرانند. در آیه ۲۳ سوره‌ی اسراء، خداوند به پیامبرش خطاب می‌كند: «إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُما أَوْ كِلاهُما فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ» اگر یكی از والدین یا هر دو به پیری رسیدند؛ به آنها اُف نگو. همه می‌دانیم که پیامبر عزیز اسلام والدین خود را در كودكی از دست داده بود و جایی برای خطاب‌ «عِنْدَكَ الْكِبَرَ» باقی نمی‌ماند، بنابراین خطابِ‌ «عِنْدَكَ» به امّت اوست. در آیه‌ی مورد بحث نیز كه می‌فرماید: «وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ» اگرچه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم مورد خطاب قرار گرفته است، ولی مخاطب اصلی گنهكارانِ امّت پیامبر هستند كه باید برای گناهان خود استغفار كنند و اگر هم مخاطب شخص پیامبر باشد، منظور این است كه برای گناهان امّت آمرزش بخواه.

استغفار انبیا در قرآن‌
در قرآن كریم، آیاتی از استغفار پیامبران سخن می‌گوید:
استغفار حضرت آدم علیه السلام: «رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا» ‌(اعراف، ۲) پروردگارا! ما به خویش ستم كردیم و اگر ما را نیامرزی، از زیانكاران خواهیم بود.
استغفار حضرت موسی علیه السلام: «رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی» ‌(قصص، ۱۶) پروردگارا! به خود ظلم كردم، پس مرا ببخش.
استغفار حضرت سلیمان علیه السلام: «رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ هَبْ لِی مُلْكَاً» ‌(ص، ۳۵) پروردگارا! مرا بیامرز و حكومت بی نظیری به من مرحمت كن.
استغفار حضرت نوح علیه السلام: «رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِوالِدَیَّ» ‌(نوح، ۲۸) پروردگارا! من و والدین مرا بیامرز.
استغفار حضرت داود علیه السلام: «وَ ظَنَّ داوُدُ أَنَّما فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ» ‌(ص، ۲۴) داود متوجه شد که ما او را آزمایش کردیم، پس از پروردگارش عذرخواهی کرد .
استغفار حضرت یونس علیه السلام: «سُبْحانَكَ إِنِّی كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ» (انبیاء، ۸۷)
خداوندا تو منزّهی. بی‌شک من از ستمكارانم.
استغفار حضرت محمّد صلی الله علیه و آله‌ و سلم «وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ» ‌(غافر، ۵۵) برای گناهت استغفار كن.

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن عَجِلَ كَثُرَ عِثارُهُ
هر كس شتاب كند، لغزشش زیاد شود .
غررالحکم، حدیث شماره ۷۸۳۸

#غافر_55
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                             ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیه ۵۵
(قسمت دوم)
فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللهِ حَقٌّ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكَارِ

ترجمه:
پس [چنان كه موسی بر آزار بنی اسرائیل صبر کرد؛ تو هم بر آزار دشمنان‌] شكیبا باش. بی‌تردید وعده خدا حق است و برای از میان رفتن [توطئه‌ها و موانعی كه به وسیله دشمنان در راه پیشرفت دعوتت به اسلام برای تو ایجاد شده‌ است] از خدا بخواه و برای پیامد کارها از خدا آمرزش طلب و پروردگارت را شب و صبح، همراه با ستایش، تسبیح گوی.

پیام آیه شریفه:
۱. با توجّه به وعده‌ی خداوند در مورد نصرت پیامبران، «إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا ...» این آیه می‌فرماید مقاومت كن. «فَاصْبِرْ»
۲. انگیزه صبر، رسیدن به وعده‌های الهی است. «فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللهِ حَقٌّ»
۳. پیامبر نیز مأمور به استغفار است. «وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ»
۴. تنزیه خداوند اگر همراه با ستایش او باشد، ارزش بیشتری دارد. «وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ»
۵. در دعا و عبادت، عنصر زمان نقش دارد. «سَبِّحْ‌ ... بِالْعَشِیِّ وَ الْإِبْكارِ»
چنانكه در آیات دیگر می‌فرماید:
«وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ» ‌(آل‌عمران، ۱۷)
«أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ» ‌(اِسراء، ۷۸)
۶. تسبیح و حمد، زمانی وسیله‌ی رشد و تربیت ؛ و سبب تقویت توحید است؛ كه هر صبح و شام و دائمی باشد، نه لحظه‌ای. «بِالْعَشِیِّ وَ الْإِبْكارِ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحَبَّ شَيئا لِهِجَ بِذِكرِهِ
هر كه چيزى را دوست بدارد، ياد آن وِرد زبانش مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۸۵۱

#غافر_55
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                          ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیه ۵۶:
إِنَّ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِيٓ آيَاتِ اللهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ إِنْ فِي صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ مَا هُمْ بِبَالِغِيهِ فَاسْتَعِذْ بِاللهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ
ترجمه:
به یقین کسانی كه بدون آنكه برایشان دلیل و حجتی آمده باشد؛ درباره آیات خدا گفتگوی بی‌منطق می‌كنند و در سینه‌هاشان جز كبر و بزرگ‌نمایی نیست؛ به آن [عزت و سلطنتی كه در آرزویش هستند] نمی‌رسند. پس به خدا پناه ببر؛ همانا او شنوا و بیناست.

اسلام بهای اصلی را به نیّت، روحیه، انگیزه و آن چه در دل می‌گذرد، می‌دهد و به همین دلیل بهترین كارها اگر همراه با اخلاص نباشد، بی‌ارزش و باطل است. در سوره‌ی عَبَسَ با ده آیه‌ی پی در پی، از كسی كه برای یك نفر نابینا چهره‌ی خود را درهم کشید؛ انتقاد می‌كند. (در حالی كه برای نابینا اخم و لبخند فرقی ندارد، چراکه او نمی‌بیند) ولی قرآن به دلیل آن كه ریشه‌ی عبوس شدن تحقیر است؛ به شدّت از آن انتقاد می‌كند.
آری، اسلام بیش از توجّه به ظاهر، به باطن و قلب توجّه دارد. در این آیه نیز سخن از بزرگ‌بینی و تكبّری است كه در قلب متكبّران است.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. از كوزه همان برون تراود كه در اوست. سرچشمه‌ی جدال‌های بی منطق، تكبّر درونی است.«یُجادِلُونَ‌ .... فِی صُدُورِهِمْ‌ ... كِبْرٌ»
۲. انگیزه‌ی مجادله با حقّ، خود بزرگ بینی است نه منطق. «بِغَیْرِ سُلْطانٍ أَتاهُمْ إِنْ فِی صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ»
۳. انسان اگر از خود مراقبت نكند، تكبّر تمام وجودش را می‌گیرد به نحوی كه در دل او جز تكبّر چیز دیگری نیست. «إِنْ فِی صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ»
۴. كسی كه بخاطر تكبّرش، لجاجت می‌كند و منطق ندارد؛ به هدف خود كه ریاست و سروری است نمی‌رسد. «ما هُمْ بِبالِغِیهِ»
افتادگی آموز اگر طالب فیضی‌ ‌
هرگز نخورد آب زمینی كه بلند است‌
۵. در امان ماندن از پيامدهای معاشرت با متكبّر، دارویی جز پناه بردن به خدا ندارد. «فَاسْتَعِذْ بِاللهِ»
۶. به كسی پناه ببریم كه می‌شنود و می‌بیند (و حتما توان یاری کردن ما و خنثی كردن توطئه‌ها را دارد.) «إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن قَبَضَ يَدَهُ مَخافَةَ الفَقرِ فَقَد تَعَجَّلَ الفَقرَ
هر كس از ترس فقر، دست از بخشش فرو بندد؛ به سوى فقر شتافته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۸۷۷

#غافر_56
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                              ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیه ۵۷:
لَخَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
ترجمه:
همانا آفرینش آسمان‌ها و زمین، از آفرینش انسان بزرگتر است، ولی بیشتر مردم [به حقایق‌] آگاهی ندارند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. اگر به عظمت هستی بنگریم، هرگز خود را بزرگ نمی‌بینیم. «إِنْ فِی صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ ... لَخَلْقُ السَّماواتِ‌ ...»
۲. افراد متكبّر را باید شكست. «لَخَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَكْبَرُ» برای چه تكبّر می‌كنی؟!
۳. نگاهی كه در آن عبرت نباشد، جهل است. «لَخَلْقُ السَّماواتِ‌ ... لا یَعْلَمُونَ‌»
۴. ریشه‌ی تكبّر، جهل و غفلت است. «وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن نَظَرَ فِي العَواقِبِ سَلِمَ
هر كس در سرانجام كارها انديشه كند، سالم مى مانَد. 
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۱۲

#غافر_57
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                              ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیه ۵۸:
وَ مَا يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَ الْبَصِيرُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ لَا الْمُسِيٓءُ قَلِيلَاً مَا تَتَذَكَّرُونَ
ترجمه:
و هرگز بینا و نابینا یكسان نیستند و [نیز] کسانی كه ایمان آورده و كارهای شایسته انجام داده‌اند؛ با [مردم‌] بدكار مساوی نیستند. (البته) عده کمی از شما متذكّر [این حقایق‌] می‌شوید.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. تكبّر، بزرگ‌ترین مانع حقّ بینی و حقّ پذیری است. (متكبّر مانند كور است.) «ما یَسْتَوِی الْأَعْمی‌ وَ الْبَصِیرُ»
۲. ایمان و بینش، بر عمل مقدّم است. «آمَنُوا وَ عَمِلُوا ...»
۳. آن چه محور است، علم و تذكّر است نه آمار و ارقام. «أَكْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ‌ ... قَلِيلَاً ما تَتَذَكَّرُونَ‌»
۴. انسان بی‌اعتنا به حقایق، كور است. «الْأَعْمی‌ ... قَلِيلَاً ما تَتَذَكَّرُونَ»
۵. توده‌ی مردم نمی‌دانند و گروه بینا و پندپذیر، اندك‌اند.
 «أَكْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ‌ ... قَلِيلَاً ما تَتَذَكَّرُونَ‌»


۶. در آیه‌ی قبل خواندیم كه: «اكثر مردم نمی‌دانند» در این آیه فرمود: «افراد كمی متذكّر می‌شوند و پند می‌پذیرند» پس دانستن مهم نیست، هوشیار بودن مهم است. «قَلِيلَاً ما تَتَذَكَّرُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن جَهِلَ مَوضِعَ قَدَمِهِ زَلَّ
هر كس جاى پاى خود را نشناسد، مى‌لغزد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۲۰

#غافر_58
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                          ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیه ۵۹:
إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ لَا رَيْبَ فِيهَا وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ
ترجمه:
به یقین قیامت آمدنی است و هیچ تردیدی در آن نیست، ولیکن بیشتر مردم [به علت غرور و هواپرستی] ایمان نمی‌آورند.

چون قیامت ناگهانی و به سرعت برپا می‌شود، نام آن‌ «السَّاعَةَ» گذاشته شده است. «السَّاعَةَ» هر كجا با الف و لام بیاید، به معنای قیامت است؛ ولی بدون الف و لام به معنای زمان است، خواه زمان كم، مانند «لا یَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا یَسْتَقْدِمُونَ» ‌(اعراف، ۳۴) «مرگ آنها برای لحظه‌ای عقب یا جلو نمی‌افتد.» خواه مطلق زمان، نظیر «فِی ساعَةِ الْعُسْرَةِ» ‌(توبه، ۱۱۷)
اگرچه در مورد قیامت، برخی انسان‌ها استبعاد و تشكیك كرده‌اند، ولی با توجّه به حكمت، عدالت، قدرت و علم الهی، سزاوار نیست کسی در مورد آن شك کند. «لا رَیْبَ فِیها»

پیام‌ آیه شریفه:
۱. در برابر اصرار بعضی كه می‌پرسند: «زمان وقوع قیامت کی است؟» قرآن هرگز زمان آن را مطرح نمی‌كند، آن چه هست اصل وقوع قیامت است. «إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِیَةٌ»
۲. یاد قیامت، بهترین وسیله‌ی تذكّر و غفلت زدایی است. «قَلِیلَاً ما تَتَذَكَّرُونَ‌ ... إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِیَةٌ»
۳. در برابر تشكیك كافران در مورد قیامت، شما با قاطعیّت پیام حقّ را بگویید. «لا رَیْبَ فِیها»
۴. شك مردم در وقوع قیامت، ناشی از جهل آنها به علم و قدرت خداست. «أَكْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن وَعَظَكَ أحسَنَ إلَيكَ
هر كس اندرزت دهد، به تو نيكى كرده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۲۴

#غافر_59
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                             ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیه ۶۰:
وَ قَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِيٓ أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ
ترجمه:
پروردگارتان گفت: مرا بخوانید تا شما را اجابت كنم. کسانی كه از عبادت من تكبّر ورزند، به زودی خوار و رسوا به دوزخ درآیند.

سؤال: با این كه خداوند وعده‌ی استجابت داده است، «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَكُمْ» چرا برخی دعاهای ما مستجاب نمی‌شود؟
پاسخ:
الف) بعضی اعمال نظیر گناه، ظلم، خوردن لقمه‌ی حرام و عفو نكردنِ كسانی كه از ما عذرخواهی می‌كنند، مانع استجابت دعا می‌شود.
ب) گاهی مستجاب شدن دعای ما نظام آفرینش را به هم می‌ریزد، نظیر دانش آموزی كه در امتحان جغرافیا در پاسخ این سؤال كه آیا سطح دریاها بالاتر است یا كوه‌ها؟ چون به اشتباه نوشته بود «سطح دریاها بالاتر است!» از خداوند خواسته بود كه این دو را جا به جا كند تا او نمره‌ی قبولی بگیرد!
به هر حال خداوند همان گونه كه قادر است، حكیم نیز هست.
ج) گاهی یک دعا مستجاب نمی‌شود، ولی مشابه آن مستجاب می‌شود.
د) گاهی اثر دعا در آینده‌ی خود انسان یا خانواده و نسل او یا در قیامت نتیجه می‌دهد و فوری مستجاب نمی‌شود.

هر دعایی كه مستجاب نشود، در حقیقت دعا نیست، چون دعا به معنای طلب خیر است و بسیاری از خواسته‌های ما شرّ است، نه خیر.

آداب دعا در قرآن‌
الف. دعا همراه ایمان و عمل صالح باشد.
«یَسْتَجِیبُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ» ‌(شوری، ۲۶)
ب. با اخلاص باشد.
«فَادْعُوا اللهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ» ‌(مؤمن، ۱۴)
ت. با تضرّع و مخفیانه باشد.
«اُدْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعَاً وَ خُفْیَةً» ‌(اعراف، ۵۵)
ت. با بیم و امید باشد.
«وَ ادْعُوهُ خَوْفَاً وَ طَمَعَاً» ‌(اعراف،۵۶)
ث. در ساعاتی خاص باشد.
«یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِیِّ» ‌(انعام،۵۲)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. گفتگو با خداوند، كلید رشد و تربیت انسان است. «قالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِی»
۲. میان دعای انسان و ربوبیّت خداوند، رابطه‌ای تنگاتنگ است. (اكثر دعاهای قرآن همراه‌ «رَبَّنا» آمده است.) «رَبُّكُمُ ادْعُونِی»
۳. خداوند از ما خواسته است كه به درگاه او دعا كنیم. «قالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِی»
۴. در دعا فقط خدا را بخوانیم، نه خدا و دیگران را در كنار هم. «ادْعُونِی»
۵. خداوند نیازهای ما را می‌داند، ولی دستور دعا نشانه‌ی آن است كه درخواست ما آثاری دارد. «ادْعُونِی»
۶. بین دعا و استجابت هیچ فاصله‌ای نیست. «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ» (حتّی حرف «فاء» یا «ثم» نیامده است. اگر می‌فرمود: «فَاسْتَجِبْ» یعنی بعد از مدّت كمی مستجاب می‌كنم و اگر می‌فرمود: «ثُمَّ أَسْتَجِبْ» یعنی بعد از مدّت طولانی)
۷. در دعا و اجابت، واسطه‌ای در كار نیست. «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ»
۸. استجابت دعا وعده الهی است. «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَكُمْ»
۹. اگر دعایی مستجاب نشد، لابد به سود ما نبوده است، چون فرمود: «أَسْتَجِبْ لَكُمْ» آنچه را به نفع شما باشد مستجاب می‌كنم.
۱۰. دعا نكردن، نشانه‌ی تكبّر است. «یَسْتَكْبِرُونَ»
۱۱. دعا، درمان تكبّر است. «یَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِی»
۱۲. دعا، خود عبادت است. «یَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِی»
۱۳. دعا عبادتی مخصوص و الهی است. «عِبادَتِی»
۱۴. مجازات خداوند عادلانه و متناسب با نوع رفتار و كردار آدمی است. استكبار امروز، سرافكندگی فردا را به دنبال دارد. «یَسْتَكْبِرُونَ‌ ... داخِرِینَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن وافَقَ هَواهُ خالَفَ رُشدَهُ
هر كس با هوس خود موافقت كند، با رشد و بالندگى خود مخالفت كرده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۵۷

#غافر_60
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                               ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیه ۶۱ :
اَللهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَ النَّهَارَ مُبْصِرَاً إِنَّ اللهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ
ترجمه:
خداست كه شب را برای شما پدید آورد تا در آن بیارامید و روز را روشن و مایه بینش قرار داد؛ [تا در آن به كارهای خود بپردازید.] بی‌شک خدا نسبت به مردم دارای فضل  است، ولی بیشتر مردم سپاس گزاری نمی‌كنند.

در آیه‌ی قبل به دعا و عبادت دعوت شدیم. در این آیه، خداوند گوشه‌ای از نعمت‌های خود را بیان می‌كند، تا روح معرفت، عشق، پرستش و دعا را در ما زنده كند.

در قرآن چند چیز وسیله‌ی آرامش معرّفی شده است كه نمونه‌هایی از آنها بدین شرح است:
الف) یاد خدا. «أَلا بِذِكْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» ‌(رعد، ۲۸) آگاه باشید تنها با یاد خدا دلها آرام می‌گیرد.
ب) دعای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم. «إِنَّ صَلاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ» ‌(توبه،۱۰۳) درود و دعای تو، برای مردم آرام‌بخش است.
ج) امدادهای غیبی. «هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّكِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ» ‌(فتح، ۴) او كسی است كه آرامش را در دل‌های مؤمنان نازل كرد.
د) همسر. «لِتَسْكُنُوا إِلَیْها» ‌(روم، ۲۱) خداوند برای شما همسر قرار داد، تا نزد او آرامش یابید.
ه) خانه. «اللهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُیُوتِكُمْ سَكَنَاً» ‌(نحل، ۸۰) خدا كسی است كه از خانه‌هایتان برای شما محل آرامش قرار داد.
و) شب، كه زمانی مناسب برای آرمیدن و آسایش است. «جَعَلَ لَكُمُ اللَّیْلَ لِتَسْكُنُوا فِیهِ»

پیام‌ آیه شریفه:
۱. عبادت و دعا به درگاه كسی رواست، كه آفریننده شب و روز و تأمین كننده نیازهای ماست. «اُدْعُونِی‌ ... برای شما الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ اللَّیْلَ‌ ...»
۲. شب برای آرامش و روز برای نشاط و تلاش است. «اللَّیْلَ لِتَسْكُنُوا فِیهِ وَ النَّهارَ مُبْصِراً»
۳. استراحت مقدّمه‌ی كار است. («لِتَسْكُنُوا» قبل از و «النَّهارِ مُبْصِرَةً» آمده است.)
۴. شب و روز در كنار هم نعمت است. «اللَّیْلَ‌ ... النَّهارَ»
۵. فضل خدا در دنیا؛ شامل حال مؤمن و كافر هردو می‌شود. «لَذُو فَضْلٍ عَلَی النَّاسِ»
۶. كسی از خدا طلبی ندارد، آن چه می‌دهد لطف اوست. «لَذُو فَضْلٍ»
۷. نشانه‌ی فضل او آن است كه با این كه می‌داند اكثر مردم ناسپاسند، باز هم لطف خود را دریغ نمی‌كند. «لَذُو فَضْلٍ عَلَی النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا یَشْكُرُونَ»
۸. اكثریّت، نشانه‌ی حقّانیّت نیست. «أَكْثَرَ النَّاسِ لا یَشْكُرُونَ»
۹. خداوند منتظر شكر و سپاس ما نیست. ما وظیفه داریم او را سپاس بگوییم. «لَذُو فَضْلٍ عَلَی النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا یَشْكُرُونَ»
۱۰. شب و روز دو نعمتی است كه سزاوار شكر است. «جَعَلَ لَكُمُ اللَّیْلَ‌ ... وَ النَّهارَ ... وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا یَشْكُرُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحسَنَ إلى جِيرانِهِ كَثُرَ خَدَمُهُ
هر كس به همسايگانش نيكى كند، خادمانش زياد شوند. 
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۶۷

#غافر_61
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                             ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیات ۶۳ - ۶۲:
ذَٰلِكُمُ اللهُ رَبُّكُمْ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ (٦٢)
كَذَٰلِكَ يُؤْفَكُ الَّذِينَ كَانُوا بِآيَاتِ اللهِ يَجْحَدُونَ (٦٣)
ترجمه:
این است خدا پروردگار شما كه آفریننده هر چیزی است. هیچ معبودی جز او نیست، پس چگونه [شما را از حق‌] بازمی‌گردانند؟ (۶۲)
تمام کسانی که آیه‌های خدا را انکار می‌کنند، همین‌طور از مسیر حق به انحراف کشیده می‌شوند. (۶۳)

«افك» به معنای انحراف از راه حقّ است. به دروغ نیز «افك» گویند، چون بر خلاف حقّ است. «جَحد» انكار چیزی است كه آن را در دل باور داریم، یا اثبات چیزی است كه آن را در دل باور نداریم.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. اول حقّ را نشان دهید، بعد انتقاد كنید. «ذلِكُمُ اللهُ رَبُّكُمْ‌ ... فَأَنَّی تُؤْفَكُونَ»
۲. كسی كه به سرچشمه‌ی هستی دل نسپارد، منحرف می‌شود. «رَبُّكُمْ‌ ... تُؤْفَكُونَ»
۳. كسی سزاوار پرستش است كه بر مردم ربوبیّت دارد و آفریدگار همه چیز است. «رَبُّكُمْ‌ خالِقُ‌ ... لا إِلهَ إِلَّا هُوَ»
۴. صنعت‌گران و تولیدكنندگان، با ابزار و امكانات خداوند خلاقیّت خود را بروز می‌دهند، پس خالق حقیقیِ همه چیز اوست. «خالِقُ كُلِّ شَیْ‌ءٍ»
۵. جز راه خدا و اعتقاد به ربوبیّت او و یكتایی او، هر راهی برویم به بی راهه رفته‌ایم. «فَأَنَّی تُؤْفَكُونَ»
۶. منحرفان گمراه و مغرور را تحقیر كنید، تا فكر نكنند افراد برتری هستند. «كَذلِكَ یُؤْفَكُ الَّذِینَ‌ ...»
۷. انكار حقّ، مقدّمه‌ی انحراف است. «تُؤْفَكُونَ‌ ... كانُوا ... یَجْحَدُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أظهَرَ عَزمَهُ بَطَلَ حَزمُهُ
هر كس تصميم خود را آشكار كند، دورانديشى‌اش باطل شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۸۰

#غافر_63_62
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                             ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیه ۶۴‌ :
اللهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَرَارًا وَ السَّمَآءَ بِنَآءً وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ ذَٰلِكُمُ اللهُ رَبُّكُمْ فَتَبَارَكَ اللهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ
ترجمه:
خداست كه زمین را برای شما جایگاه امن و آسایش قرار داد و آسمان را بنایی [استوار] ساخت و شما را صورتگری كرد و صورت‌هایتان را نیكو گردانید و از چیزهای پاكیزه [ای كه با طبیعت شما هماهنگ است‌] به شما روزی داد. این خدا پروردگار شماست. پربركت و پایدار است خداوند، پروردگار جهانیان.

چند آیه قبل سخن از نعمت‌های زمانی نظیر شب و روز بود. این آیه نعمت‌های مكانی، نظیر زمین و آسمان را مطرح می‌كند.
برای خداشناسی، هم توجّه به آیات آفاقی و طبیعی لازم است. «الْأَرْضَ‌ ... وَ السَّماءَ»؛ هم آیات انفسی. «صَوَّرَكُمْ‌ ... رَزَقَكُمْ‌ ...»
در مورد خلقت انسان و اعطای روح به او، خداوند به خود تبریك گفته و فرموده: «فَتَبارَكَ اللهُ أَحْسَنُ الْخالِقِینَ» در این آیه نیز كه موضوع آفرینش نیكوی انسان مطرح است؛ خداوند به خود تبریك گفته و می‌فرماید: «فَتَبارَكَ اللهُ رَبُّ الْعالَمِینَ»

پیام‌ آیه شریفه:
۱. زمین در آغاز مضطرب و متزلزل بوده است، اما خداوند آن را برای سكونت بشر آرام کرده است. «جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَراراً»
۲. آفرینش، هدفدار است. «لَكُمُ الْأَرْضَ»
۳. زمین با همه‌ی حركاتی كه دارد آرام است. «قَراراً»
۴. در میان موجودات، خداوند بهترین صورت را به انسان عطا كرده است. «صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ»
۵. زیبایی چهره، یكی از نعمت‌های الهی است. «فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ»
۶. آنچه خداوند رزق ما قرار داده است، طیّبات و چیزهای دلپسند و پاكیزه است و اگر انسان از غیر طیّبات استفاده كند، سوء انتخاب و از لجاجت خود اوست. «رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ»
۷. اندام زیبا و رزق طیّب، جلوه‌ی ربوبیّت الهی است. «فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَ رَزَقَكُمْ‌ ... ذلِكُمُ اللهُ رَبُّكُمْ»
۸. آرامش زمین، بنای آسمان، آفرینش شما و روزی دادن با طیبات؛ همه و همه برای رشد دادن شماست. «ذلِكُمُ اللهُ رَبُّكُمْ»
۹. وجود خداوند، مایه‌ی بركت و رحمت است. «فَتَبارَكَ اللهُ»
۱۰. تمام هستیِ تحت تربیت خداوند؛ به سوی كمال در حركت است. «رَبُّ الْعالَمِینَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن غَشَّ نَفسَهُ لَم يَنصَح غَيرَهُ
آن كه با خود يك رنگ نباشد، با ديگران نيز يك رنگ نيست. 
غررالحکم، حدیث شماره ۸۰۰۸

#غافر_64
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                           ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیه ۶۵:
هُوَ الْحَيُّ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ الْحَمْدُ لِله رَبِّ الْعَالَمِينَ
ترجمه:
اوست زنده [بی‌زوال‌] ؛ هیچ معبودی جز او نیست، پس او را در حالی كه ایمان و عبادت را برای او [از هر گونه شركی‌] خالص کرده‌اید، بپرستید. حمد مخصوص خدا، پروردگار جهانیان است.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. حیاتِ واقعی از آنِ خداست. «هُوَ الْحَیُّ» (حیات دیگران محدود، فانی و وابسته است.)
۲. اول شناخت و معرفت، سپس دعا و پرستش. «فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ‌ ... رَزَقَكُمْ‌ ... هُوَ الْحَیُ‌ ... لا إِلهَ إِلَّا هُوَ ... فَادْعُوهُ مُخْلِصِینَ»
۳. معبود باید زنده باشد. «هُوَ الْحَیُّ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ»
۴. اگر جز او معبودی نیست، پس تنها او را پرستش كنیم. «لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِینَ»
۵. از آداب دعا، ستایش پروردگار است. «فَادْعُوهُ‌ ... الْحَمْدُ لِله ...»
۶. میان دعا و ربوبیّت، رابطه‌ی تنگاتنگ است. «فَادْعُوهُ‌ ... رَبِّ الْعالَمِینَ»
۷. ربوبیّت خداوند سبب ستایش اوست. ( «الْحَمْدُ لِله رَبِّ الْعالَمِینَ»
۸. هستی رو به كمال است. «رَبِّ الْعالَمِینَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن عُرِفَ بِالكِذبِ لَم يُقبَل صِدقُهُ
كسى كه به دروغگويى شناخته شود، سخن راستش هم پذيرفته نمى‌شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۰۱۰

#غافر_65
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                               ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیه ۶۶:
قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللهِ لَمَّا جَآءَنِيَ الْبَيِّنَاتُ مِنْ رَبِّي وَ أُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ

ترجمه:
بگو مرا نهی كرده‌اند از اینكه معبودانی كه شما به جای خدا می‌پرستید بپرستم؛ زیرا از جانب پروردگارم برای من دلایل روشن [بر حقّانیّت توحید] آمده است و مأمورم كه فقط تسلیم [فرمان‌ها و احكام‌] پروردگار جهانیان باشم.

این آیه و دو آیه‌ی قبل، با كلمه‌ی مباركه‌ «رَبِّ الْعالَمِینَ» ختم شده است. آیه ۶۴ بعد از اثبات ذات خداوند، فرمود: «رَبُّ الْعالَمِینَ» 
آیه ۶۵ بعد از توحید و اخلاص فرمود: «رَبِّ الْعالَمِینَ» و این آیه بعد از نفی هر گونه شرك، فرمود: «رَبِّ الْعالَمِینَ» 
آری، سیر طبیعی و منطقی خداشناسی آن است كه اول او را بشناسیم؛ سپس به یكتائی او ایمان آوریم و پس از آن هر چه مانع یكتائی و توحید است، از خود دور كنیم.

پیام‌ آیه شریفه:
۱.دشمنان خود را مأیوس كنید. «قُلْ إِنِّی نُهِیتُ»
۲. وحی، بدون كم و كاست برای مردم بیان می‌شد. «قُلْ إِنِّی نُهِیتُ»
۳. دلیل و بیّنه اصل است، نه توقع مردم و محیط. (با وجود دلائل روشن؛ جایی برای تسلیم شدن در برابر شرك باقی نمی‌ماند.) «جاءَنِیَ الْبَیِّناتُ»
۴. امر و نهی الهی بر اساس منطق و استدلال است. «نُهِیتُ‌ ... لَمَّا جاءَنِی الْبَیِّناتُ»
۵. موضع‌گیری‌های پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله، بر اساس وحی است. «نُهِیتُ‌ ... أُمِرْتُ»
۶. تولی‌ و تبری‌ باید در كنار هم باشد. (تا وقتی انواع شرك را از خود دور نكنیم؛ یكتاپرست واقعی نمی‌شویم.) «نُهِیتُ‌ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِینَ تَدْعُونَ‌ ... وَ أُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ‌»
۷. تسلیم شدن در برابر كسی سزاوار است كه پروردگار جهانیان است. «أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعالَمِینَ»
۸. عبادت واقعی، تسلیم خدا بودن است. («أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعالَمِینَ» به جای «اَعبُدَ لِرَبِّ الْعالَمِینَ» آمده است.)
۹. تسلیم خدا بودن، سبب رشد انسان است. «أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعالَمِینَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن ظَنَّ بِكَ خَيرا فَصَدِّق ظَنَّهُ
هر كس به تو گمان نيكو بُرد؛ گمانش را [با رفتار خود] تصدیق کن. 
غررالحکم، حدیث شماره ۸۰۶۶

#غافر_66
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                            ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیه ۶۷:
هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ يُخْرِجُكُمْ طِفْلَاً ثُمَّ لِتَبْلُغُوٓا أَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُونُوا شُيُوخَاً وَ مِنْكُمْ مَنْ يُتَوَفَّىٰ مِنْ قَبْلُ وَ لِتَبْلُغُوٓا أَجَلَاً مُسَمَّىً وَ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ
ترجمه:
اوست كه شما را از خاك آفرید، سپس از نطفه، آن گاه از علقه، سپس به صورت طفلی [از رحم مادر] بیرون می‌آورد، تا به كمال نیرومندی خود برسید. آن گاه سالخورده می‌شوید و برخی از شما پیش از رسیدن به این مراحل قبض روح می‌شوید و [برخی زنده می‌مانید] تا به اجلی كه مقرّر است برسید؛ به خاطر اینكه [درباره حق‌] تعقّل كنید.

خداوند در این آیه، آفرینش، زندگی و مرگ انسان را در هفت مرحله بیان كرده است.
آفرینش انسان از خاك، به دو صورت معنا شده است:
الف) انسانِ اولی از خاك آفریده شده است.
ب) انسان‌های موجود از نطفه و نطفه از غذا و غذا از مواد غذایی خاك ریشه می‌گیرند.
در آیات قبل، به دعا، معرفت، اخلاص، شكر و تسلیم اشاره شده است. این آیه به منزله‌ی زمینه سازی برای رسیدن به آن مراحل است.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. آغاز خلقت بشر از خاك است، نه از حیوانات تكامل یافته. «خَلَقَكُمْ مِنْ تُرابٍ»
۲. قدرت الهی از خاك بی جان، انسان جاندار می‌سازد. «خَلَقَكُمْ مِنْ تُرابٍ»
۳. قدرت الهی از خاك، انسان متفكر می‌سازد. «مِنْ تُرابٍ‌ ...
 تَعْقِلُونَ»
۴. مراحل خلقت به صورت تدریجی صورت می‌گیرد. «ثُمَّ ... ثُمَ‌ ... ثُمَ‌»
۵. آفرینش انسان از خاك و نطفه، به دست خداست، امّا این ما هستیم كه باید با تلاش، خود را به جایی برسانیم. «ثُمَّ لِتَبْلُغُوا»
۶. زندگی انسان مراحل تكامل را طی می‌كند. «تُرابٍ‌ ... طِفْلًا ... شُیُوخاً ... یُتَوَفَّی»
۷. گرفتن جان به دست خداست. «یُتَوَفَّی»
۸. مرگ نابودی نیست؛ گرفتن روح از جسم است. «یُتَوَفَّی»
۹. تكامل انسان محدودیّت ندارد. (با توجّه به این كه مقدار رشد در آیه معیّن نشده است؛ هر كس می‌تواند به مراحلی از قدرت و شدّت برسد.) «لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ»
۱۰. میزان عمر هر كس، از قبل تعیین شده است. «أَجَلَاً مُسَمَّىً»
۱۱. بهترین بستر تعقّل، آفرینش خود انسان است. «مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ... لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أعمَلَ اجتِهادَهُ بَلَغَ مُرادَهُ
هر كس تلاش و کوشش کند، به خواسته اش مى‌رسد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۰۵۸

#غافر_67
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                            ﷽‌‌‌
سوره غافر، آیه ۶۸:
هُوَ الَّذِي يُحْيِي وَ يُمِيتُ فَإِذَا قَضَىٰٓ أَمْرَاً فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ
ترجمه:
اوست كه زنده می‌كند و می‌میراند و چون پدید آمدن چیزی را اراده كند؛ فقط به آن می‌گوید: باش. پس بی‌درنگ موجود می‌شود.

در قرآن، هشت مرتبه جمله‌ی‌ «كُنْ فَیَكُونُ» آمده است، كه رمز قدرت مطلقه الهی است.
مراد از قول الهی در این آیه، اراده‌ی تكوینی خداوند بر وجود امری است، نه آنكه نیاز به سخن گفتن باشد. «فَإِنَّما یَقُولُ لَهُ كُنْ فَیَكُونُ»

پیام‌ آیه شریفه:
۱. میراندن و زنده كردن فقط به دست خداست. «هُوَ الَّذِی»
۲. قدرت او نسبت به زنده كردن و میراندن یكسان است. «یُحْیِی وَ یُمِیتُ»
۳. قدرت خدا مطلق است و هیچ امری از حوزه قدرت او خارج نیست. (كلمه‌ «أَمْرَاً» به معنای هر امری است.)
۴. اراده‌ی خداوند حتمی و قطعی است و شكست ندارد. «كُنْ فَیَكُونُ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
 مَن رَجاكَ فَلا تُخَيِّب أمَلَهُ
اميد كسی را كه به تو اميد بسته است، نااميد مكن. 
غررالحکم، حدیث شماره ۸۰۶۷

#غافر_68
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian