💠 #تاریخچه_آموزش_و_پرورش

«#کوشندگان_معاصر»

✍ #محمدتقی_فلاحی

🔹#کوشندگان_فرهنگ‌وآموزش_در_دوره_قاجار_نسل_اول_۲



#امیرکبیر، #میرزا_تقی‌خان (۱۲۶۸-۱۲۲۲ق)
از بزرگترین رجال سیاسی دوره قاجار و نخستین صدراعظم ناصرالدین شاه بود که اصلاحات مهمی در زمینه اداری، سیاسی، نظامی، اقتصادی و آموزش انجام داد. او ابتدا در مکتب خصوصی فرزندان قائم مقام هم درس آنان شد سپس تاریخ ادبیات فارسی و عربی، حساب و فن سیاق را آموخت؛ نیز زیردست قائم مقام منشی‌گری یاد گرفت و منشی او شد.
آشنایی با افکار قائم‌مقام، انجام دادن ماموریت‌های سیاسی و دیوانی در جوانی، خدمت در دستگاه حکومت عباس میرزا، سفر به روسیه و دیدار از چندین مدرسه عمومی و خصوصی، تاسیسات فنی و نظامی، کارخانه‌ها، بانک و اتاق بازرگانی، وزارت‌خانه‌های روسیه، همچنین شکست ایران در جنگ های ایران و روسیه و از دست رفتن بخش‌هایی از کشور، همه این عوامل، سبب آگاهی امیرکبیر و علاقه او به ایجاد پدیده های نوین و لزوم به وجود آمدن علوم و فناوری‌های جدید گردید و بدین گونه او اقدام های اصلاحی همه جانبه ای را در کشور آغاز کرد.
از جمله: سامان دادن به امور بودجه و حقوق کارکنان، قطع مستمری های بیجا و رشوه‌خواری‌ها، گرفتن مالیات‌های معوقه، رسیدگی به بهداشت عمومی و ایجاد نخستین برنامه واکسیناسیون، برقراری امنیت در کشور، حمایت از بازرگانان و تجارت داخلی و خارجی، ایجاد روابط سیاسی بر اساس دوستی متقابل با دولت‌های همسایه، اعزام گروهی برای آموختن صنایع به اروپا و حمایت از صنایع داخلی، از مهمترین اصلاحات اوست.

همچنین کار مهم امیرکبیر در زمینه فرهنگی تاسیس مدرسه دارالفنون در ۱۲۶۸ قمری ۱۸۵۱ میلادی و انتشار روزنامه «وقایع اتفاقیه» و توجه او به ترجمه و تالیف کتابهای علمی و فنی بود. ترجمه نخستین کتاب های درسی در چاپخانه دارالفنون به صورت چاپ سنگی آغاز شد و در این مهم علیقلی میرزا اعتضاد‌ السلطنه (۱۲۳۸ تا ۱۲۹۸ ق) نخستین وزیر علوم و چهارمین رئیس دارالفنون و رضاقلی‌خان هدایت معروف به لله‌باشی (۱۲۱۵ تا ۱۲۸۸ ق) ناظم و سرپرست مدرسه - که در فلسفه و شعر و ادبیات فارسی و تاریخ آگاهی داشت و خود او مولف چندین جلد کتاب بود - همه‌ی نیازهای مدرسه را برای چاپ و انتشار حل می کردند. نیز استادان خارجی هرسال یک کتاب می‌نوشتند و ترجمه می‌شد. بتدریج کتاب‌های درسی شکل دیگری یافت و از ترجمه‌ صِرف به تألیف و ترجمه تغییر پیدا کرد و همه معلمان در تدوین و ترجمه کتاب‌ها نقش داشتند. نقشه‌برداری علمی نیز نخستین بار در دارالفنون آغاز شد؛ از جمله تهیه نقشه‌ای از تهران با عنوان دارالخلافه تهران.
درس‌های اساسی مدرسه در ابتدا، رشته‌های پیاده و سواره‌نظام، توپخانه، مهندسی، طب و جراحی، داروسازی و معدن‌شناسی بود. فنون نظامی(توپخانه، مشق‌ نظام، تحصن و محاصره) با معلمان اتریشی، فرانسوی، هلندی و لهستانی و برخی از معلمان ایرانی و ارمنی تدریس می‌شد. بتدریج تدریس علوم طبیعی، ریاضیات، تاریخ و جغرافیا، زبان‌های فرانسه، انگلیسی و روسی نیز اضافه شد. آموزش موسیقی و نقاشی و تربیت معلمان برای این رشته‌ها در دارالفنون وجود داشت. در تالار نمایش مدرسه، برنامه‌های موسیقی و نمایشنامه‌های ایرانی و فرانسوی اجرا می‌شد. معلمان رشته نقاشی مزین‌الدوله و صنیع‌الدوله بودند و مشهورترین دانش آموخته هنر نقاشی از دارالفنون، کمال‌الملک بود که او و شاگردانش پس از او زمینه‌ساز تغبیرهای بسیار در نقاشی شدند.
تحصیل در دارالفنون رایگان و حتی دانش‌آموزان کمک هزینه تحصیلی دریافت می‌کردند.
امیرکبیر با تأسیس دارالفنون و استخدام معلمان اروپایی برای آموزش علوم و صنایع، دورانی جدید و متفاوت در آموزش و پرورش، نیز فرهنگ و آموزش عالی پدید آورد که مهمترین دستاورد آن آموزش علوم تجربی در ایران بود.
دارالفنون جنبشی در آموزش و پرورش به وجود آورد که در تکوین فلسفه و نظام آموزشی تاثیر فراوان به جا گذاشت. همچنین تاسیس دارالفنون نخستین گامی بود که در آن دولت مسئولیت آموزش و پرورش را به عهده گرفت و پیامد آن تأسیس وزارت علوم در سال ۱۲۷۲ ق بود که اداره آموزش و پرورش کشور را عهده دار شد.
دارالفنون در مدت ۴۰ سال ۱۱۰۰ فارغ‌التحصیل داشت. پس از دارالفنون، توجه به گشایش مدرسه‌ها به ویژه مدرسه دخترانه افزایش یافت؛ اما تا گشایش مدرسه‌های جدید ابتدایی در تهران حدود ۴۸ سال و در تبریز نزدیک به ۴۰ سال طول کشید.
این نکته شایان ذکر است که در دارالفنون نیز شیوه‌های آمرانه و طوطی‌وار آموزش و حتی دستگاه «فلک» نیز حاکم بود؛ ولی این مدرسه قدمی بسیار مهم در بیداری اجتماعی و اشاعه نسبی فرهنگ برداشت.

📝 ادامه دارد ...

#نشرآگاهی
#مدارس_نوین
#آشنایی_با_بزرگان
#تاریخ_آموزش_و_پرورش
#جای_معلم_زندان_نیست
#آزادی_معلمان_زندانی_بی_قیدوشرط_فوری
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #تاریخچه_آموزش_و_پرورش

«#کوشندگان_معاصر»

✍ #محمدتقی_فلاحی


🔹#کوشندگان_فرهنگ‌وآموزش_در_دوره_قاجار_نسل_اول_۳


#عبدالرحیم_طالبوف (۱۲۵۰ تا ۱۳۲۸ ق)
از جمله چهره‌های اندیشمند دوره قاجار که توجه ویژه‌ای به آموزش و پرورش نشان داد و به تألیف کتاب در این زمینه پرداخت، عبدالرحیم طالبوف بود. طالبوف از جمله نویسندگان فارسی زبان است که ایرانیان را به تألیف و ترجمه علوم و فنون، هنرهای زیبا و مکارم اخلاقی به زبان ساده آگاه کرد.

او بیش از دیگر متفکران همدوره‌اش به مسائل تعلیم و تربیت توجه نشان داد و به شیوه‌ای که از ژان‌ژاک‌روسو در کتاب «امیل» یا «آموزش و پرورش» گرفته بود به تألیف کتاب «سفینه طالبی» یا «کتاب احمد» پرداخت که به صورت گفتگوی پدری با فرزندش درباره موضوعات علمی و اجتماعی است و جزو نخستین آثار تربیتی برای کودک و نوجوان به زبان فارسی محسوب می‌شود.

طالبوف در کتاب احمد از جمله به این موضوع می‌پردازد که کودک از چه توانایی‌هایی برخوردار است و چه موضوعی ‌هایی را با چه روشی باید به او آموخت. او فطرت انسانی را نیک، و خیر و شر را نتیجه تربیت و محیط اجتماعی می‌داند؛ بر اهمیت گسترش علوم و فنون و تفکر علمی و نیز حفظ دین و ملیت، تاکید می‌کند.

طالبوف از روشنفکران پیش از مشروطیت است که آثارش بر بسیاری از مشروطه خواهان اثر گذاشت. او در دوره اول مجلس شورای ملی از تبریز به نمایندگی انتخاب شد.

طالبوف در این کتاب دو هدف را دنبال می‌کند: اول آشنا کردن جامعه با دانش و علوم جدید، دوم نهادینه کردن نگاه انتقادی در جامعه و به ویژه در کودکان. بر خلاف سنت قدیم آموزش که انتقاد و چون و چرا را برنمی‌تافت، طالبوف در کتاب خود کوشید پرسشگری را تشویق کند و گفتگو با کودک را به عنوان تنها روش بهنجار رفتار با کودک آموزش دهد. او در مقدمهٔ کتاب می‌نویسد:

«حق سبحان و تعالی و تعالی جبلت آدمی را بر آن داشته‌است که همیشه از پی دانستن اسباب هر چیز برآید و زبان از بهر پرسیدن هر چیز بگشاید. فقط انسان به همین واسطه که جویای سبب می‌شود و از پی استکشاف حقایق اشیا برمی‌آید، موضوع تکالیف شرعی و ممتاز از جانوران وحشی شده‌است… هر طفلی به محض اینکه به زبان می‌آید، برحسب یک تعلیم الهی، هرچه را می‌بیند، از حقیقت و سبب آن جویا می‌شود وکشف ماهیت آن را می‌خواهد. اگر مربیان و معلمان او دانا باشند و حقایق هر چیز را به او خاطر نشان کنند، به همان‌طور آن نهال انسانیت که تازه از دل او سر بر زده، نشو و نما گرفته، میوهٔ سعادت و کام دل بار می‌آورد و آنچه از کمال منتظر و سعادت اصلی خداوند متعال دربارهٔ او به ارادهٔ ازلی مقدر فرموده، به آن مایل می‌گردد؛ ولی اگر به عکس، مربیان و اولیای آن طفل بیچاره بحکم یک بدبختی آسمانی، مردمانی جاهل و بیخبر باشند، سوزن در چشم دانش و تازیانه بر روی خنگِ طلب آن کودک بدبخت زده، چشم بصیرتش را کور و پای سمندش را لنگ ساخته و نهال برومند امید او را از ریشه برمی‌کنند». (طالبوف، کتاب احمد)

فریدون‌آدمیت، بیان منسجم و زبان سادهٔ طالبوف در این کتاب را در شرح علوم طبیعی و مبانی فلسفهٔ سیاسی ستوده است. به باور او اگر تناقضی در آثار طالبوف دیده می‌شود، ریشه‌اش را باید در حوادث زمانه و تجربه او جست.


📝 ادامه دارد ...

https://tttttt.me/ksmtehran1/28


#نشرآگاهی
#مدارس_نوین
#آشنایی_با_بزرگان
#تاریخ_آموزش_و_پرورش
#جای_معلم_زندان_نیست
#آزادی_معلمان_زندانی_بی_قیدوشرط_فوری
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

👆 ادامه از پست قبل


🔹#کوشندگان_فرهنگ‌وآموزش_در_دوره_قاجار_نسل_دوم_۱


مدارس جدید نقش بزرگی در آماده کردن جامعه برای تغییر و تحول در آستانه انقلاب مشروطیت داشتند؛ و رشدیه در جریان شکل‌گیری و پیروزی مشروطیت و ثبات آن، با با مشارکت شاگردان مدارس و مهمتر از همه مدرسه رشدیه نقش بسیار مهمی را ایفا کرد. همسر رشدیه، توبا نیز زنی فاضل و فرهیخته بود. او در سال ۱۳۲۴ق مدرسه عفاف را اداره می‌کرد. شهرت او سبب شد که وزارت معارف ۳ مدرسه دخترانه تربیت، حسنات و ناموس را نیز زیر نظارت او قرار دهد. همچنین مدارس دخترانه دیگری در جاهای مختلف تهران از جمله دروازه قزوین، خیابان عین‌الدوله و بازارچه معیر و پاچنار با همت خانواده رشدیه در سیستم شد. مخالفان مشروطه در سر راه مدرسه‌ها به دختران و معلمان بی‌احترامی می کردند. به صورتشان تف می‌انداختند و آنان را بی‌عفت می خواندند.

📝ادامه دارد ...

#نشرآگاهی
#مدارس_نوین
#آشنایی_با_بزرگان
#تاریخ_آموزش_و_پرورش
#جای_معلم_زندان_نیست
#آزادی_معلمان_زندانی_بی_قیدوشرط_فوری
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #تاریخچه_آموزش_و_پرورش_در_ایران

«#نهادهای_آموزشی» (#قسمت_یکم )

✍ محمدتقی فلاحی

🔹 تاسیس مدارس اقلیت‌های مذهبی


محمد شاه قاجار در سال ۱۲۵۵ ه.ق. فرمان و آزادی فعالیت های مذهبی و فرهنگی ترسایان را صادر کرد در زمان او نخستین هیئت‌های مبلغان مسیحی به ایران آمدند. نخستین مدارس جدید به سبک اروپایی را کشیشان آمریکایی و فرانسوی در ایران دایر کردند. نخستین مدرسه دخترانه را کشیشی آمریکایی به نام پرکینز در سال ۱۲۵۵ ق در شهر ارومیه در خانه شخصی خود تاسیس کرد. در این مدرسه علاوه بر تدریس علوم جدید، برخی حرفه‌ها مانند قالی‌بافی نیز به کودکان یاد داده می‌شد. مدرسه ابتدا خاص اقلیت‌های مذهبی بود و هیچ دختر مسلمانی اجازه تحصیل در آن را نداشت؛ ولی پس از مدتی در زمان ناصرالدین‌شاه، به خواهش بنجامین وزیرمختار آمریکایی، اجازه دادند که دختران مسلمان هم در این مدرسه درس بخوانند. پس از این آمریکاییان مدرسه‌های دیگری در روستاهای اطراف ارومیه برپا کردند. دومین مدرسه را کشیشی فرانسوی به نام پوره با پشتیبانی محمدشاه ابتدا در تبریز و سپس در جلفای اصفهان دایر کرد و مقرر شد که کودکان مسلمان، کاتولیک و ارمنی را بپذیرند.

در سال ۱۲۵۶ ق مبلغان لازاریست در روستاهای مسیحی‌نشین ارومیه و سلماس ۲۱ مدرسه تاسیس کردند و در برخی از این مدارس کودکان یهودی و مسلمان در کنار دانش‌آموزان ارمنی و آسوری تحصیل می‌کردند. این امر بر گروهی از روحانیان ارومیه ناگوار آمد، ولی روحانیان لازاریست برای جلب رضایت آنان، نوآموزان مذاهب مختلف را در کلاس های جداگانه قرار دادند. مدرسه #سن‌لویی در تهران را هم لازاریست‌ها در ۱۲۷۷ ق در تهران تاسیس کردند و در سال ۱۲۸۲ق مدارس دخترانه #سن_ونسان_دوپول فرانسوی در ارومیه و سلماس، تبریز و اصفهان دایر گردید.

در ۱۲۸۹ ق مدرسه پسرانه آمریکایی در تهران و در ۱۲۹۲ق مدرسه دخترانه #سن_ژوزف در تهران تاسیس شد. به جز این‌ها مدارس دیگری توسط انگلیسی‌ها، کلیسای روسیه تزاری، عثمانی‌ها و آلمانی‌ها نیز در نواحی غربی آذربایجان به وجود آمد که همه اینها پس از شروع جنگ جهانی اول (۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ م) تعطیل شدند.

هیئت مذهبی آمریکایی در سال ۱۲۹۵ ق بیمارستان و #مدرسه_عالی_طب را ساختند که شبانه روزی بود و دانشجویان به صورت نظری و عملی در بیمارستان پس از ۵ سال تحصیل اجازه طبابت می گرفتند. همچنین مدرسه معرفت آمریکاییان پروتستان به صورت مختلط بود که در آن شاگردان مسیحی، یهودی و مسلمان با هم تحصیل می کردند.

مدارس #آلیانس توسط دو موسسه به نام‌های آلیانس فرانسه و انجمن آلیانس جهانی یهودیان در ایران ایجاد شدند و نخستین مدرسه آلیانس در تهران ۲۵ سال پس از موافقت ناصرالدین شاه در ۱۳۲۹ قمری تاسیس شد. (در زمان رضاشاه این مدرسه ملی شد و با نام اتحاد زیر نظر وزارت معارف درآمد).

🔹 از تاسیس دارالفنون تا انقلاب مشروطیت ۱۲۶۸ تا ۱۳۲۴ ه.ق/ ۱۲۲۹ تا ۱۲۸۴ ه.ش/ ۱۸۵۱ تا ۱۹۰۶ م.

تاسیس #دارالفنون توسط امیرکبیر آغاز نهضت علمی جدید در ایران محسوب می شود و از مهمترین اقدامات علمی و فرهنگی در تاریخ آموزش و پرورش ایران به شمار می‌آید. فکر تاسیس چنین مدرسه‌ای از جوانب مختلف در ذهن امیر نُضج گرفته بود. مدرسه‌های علمی روسیه را مشاهده کرده بود، از موسسات آموزشی و پرورشی مغرب‌زمین آگاه بود و بنیادهای علمی و فرهنگی دولت عثمانی را کاملاً می‌شناخت. حسین محبوبی اردکانی در کتاب تاریخ تحول دانشگاه تهران و موسسات آموزش عالی می نویسد، «وی در جریان کارهای اداری، احتیاج ایران را به افراد کاردانی که از معارف جدید با اطلاع باشند، دریافته بود. اراده قوی و هوش کافی داشت و مأموریت های سیاسی داخل و خارج، او را به کار کشورداری آشنا ساخته و به وی فهمانده بود که ایران چه می‌خواهد و چگونه باید آن را به دست آورد؛ می‌دانست مستشاران خارجی چندان کاری برای ایران انجام نمی‌دهند و نباید خیلی به آنها امید داشت. برای رفع نیازمندی‌های مملکت باید مرکزی برای تعلیم و تربیت جوانان ایرانی آماده ساخت که حتی‌الامکان پیشامدها و عوارض خارجی نتواند رشته تحصیل یا کار و خدمت آنها را بگسلد. از این رو پس از آنکه آرامشی در ایران پدیدار شد به تاسیس دارالفنون همت گماشت.»


📝 ادامه دارد...



#نشرآگاهی
#تقویم_آموزشی
#برابری_آموزشی
#معلمان_تاثیرگذار
#مدارس_نوین
#آشنایی_با_بزرگان
#تاریخ_آموزش_و_پرورش
#جای_معلم_زندان_نیست
#آزادی_معلمان_زندانی_بی_قیدوشرط_فوری
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #گفتگو


🔹 گفتگو ندای زنان ایران با #منیره_عبدی همسر معلم زندانی #اسماعیل_عبدی به مناسبت روز جهانی زن



با سلام دوست عزیز منیره عبدی
ضمن تبریک هشت مارس روز جهانی زن
‌خوشحالیم فرصت گفتگو با شما در این مناسبت مهیا شد.

۱_ در ابتدا از آخرین وضعیت آقای اسماعیل عبدی معلم زندانی که سالهاست به جرم دفاع از حقوق معلمان در زندان میباشند برایمان بگویید.

خلاصه ایی از وضعیت پرونده های اسماعیل عبدی : پرونده قضایی اول اسماعیل عبدی در سال ۱۳۸۹ با شکایت وزرات اطلاعات با اتهامات فعالیت‌های صنفی در کانون صنفی معلمان تشکیل شد و در دادگاه انقلاب تهران (شعبه۲۶) به ریاست قاضی پیر عباسی منجر به صدور رای ۱۰ سال حبس گردید، که به مدت ۵ سال تعلیق شد.
پرونده قضایی دوم در سال ۱۳۹۴ با شکایت قرارگاه ثارالله سپاه تشکیل شد و در آن زمان اسماعیل دبیر کل کانون معلمان ایران بود، دادگاه این پرونده در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی تشکیل شد و وی به ۶ سال حبس محکوم شد؛ پس از اتمام دوره محکومیت این پرونده (در زندان اوین)؛ از اردیبهشت ۱۳۹۹ حکم ۱۰ سال حبس تعلیقی مربوط به پرونده سال ۱۳۸۹ اجرایی شد و ایشان را به زندان مرکزی کرج منتقل کردند.

 در بهمن ماه ۱۳۹۹ تقاضای اعاده دادرسی و اعمال ماده ۴۷۷ با الحاق لایحه وکیل ایشان( حسین تاج) به دیوان عالی کشور داده شد و در اردیبهشت ۱۴۰۰ اعاده دادرسی با نظر ریاست قوه قضاییه مورد پذیرش واقع شد، هم اکنون منتظر تعیین شعبه هم عرض و تشکیل دادگاه و به امید خدا نقض حکم ۱۰ سال زندان مجدد هستیم. در حال حاضر اسماعیل در زندان مرکزی کرج در بند ۶( بند زندانیان مالی) است.


۲_ شما به عنوان همسر یک زندانی سیاسی که سالها مقاومت و ایستادگی داشته اید،که برای همه ما بسیار آموزنده و ارزشمند است. برایمان بگویید با داشتن سه فرزند این سرسختی و ایستادگی از طرف شما از کجا نشآت میگیرد؟

اولین بار که همسرم اسماعیل را از منزل و در حضور من و بچه ها دستگیر کردند، اردیبهشت ۱۳۸۹ بود که بسیار به خانواده ما که آن زمان دو فرزند داشتیم رعب و وحشت وارد شد دختر بزرگم مبینا ۱۰ ساله بود و پسرم امیر ۳ساله بود.
یادم می آیید وقتی مامورهای امنیتی اطلاعات به خانه ما ریختند و شروع کردند به گشتن خانه...مبینا از مدرسه آمده بود و سردرگم و ناراحت دنبال من می دوید که مامان چه شده این ها کی هستند خونه ما.. چرا خانه را به هم ریختند؟ چرا بابا را زندان بردند؟!! مگر معلم ها هم زندان میرند آیا بابا کار اشتباهی کرده ؟!!

هر چند بعد از آن در ۶ تیر ۱۳۹۴ و همچنین دستگیرهای دیگر، صحنه های غیر قابل تحملی بسیاری را برای ما پیش آورند؛ اما در سال ۸۹ که برای اولین بار با چشمانم یورش ماموران امنیتی به خانه یک معلم مطالبه گر که صدای خواسته های صنفی اش بود و انتقاداتش تنها جهت بهبود وضعیت آموزش و پرورش در ایران بوده و هست را دیدم؛ تا آخر عمرم هرگز فراموش نمیکنم و مطمئنم که روزی فرزندانم مطالبه خودشان را در جهت ظلمی که در این سال ها برایشان تحمیل شده را از این سیستم امنیتی خواهند داشت.

از سال ۱۳۸۵ که اسماعیل فعالیت صنفی و اجتماعی را به طور پیگیر در کانون صنفی معلمان ایران شروع کرد، ما خانواده همیشه همراهش بودیم و هستیم، از آنچه پرسیده شده، این سرسختی و ایستادگی من با داشتن سه فرزند از کجا سرچشمه می گیرد می توان به صورت کلی اشاره کرد به تجربه هایی که در گذران روزها، ماه ها و سال های سخت و پر دغدغه داشتم و نشات می‌گیرد از مقاومت ما که روز به روز بیشتر می شود؛ ماندانا فرزند سوم ما که در سال ۱۳۹۳ به دنیا آمد، زمانی که فقط ۱۰ماهش بود او را از پدرش جدا کردند و تا به الان که ۸ ساله است نتوانسته حضور فیزیکی پدر را با امنیت در کانون خانواده داشته باشد؛ هر چند وقت یک بار همان سوال مبینا در اولین دستگیری اسماعیل از خانه را از من می‌پرسد مامان بابا را چرا زندان بردند!!!؟ بابا مگر معلم نیست معلم ها چرا باید زندان باشند!!؟ من پاسخی را که به مبینا و امیر می دادم به تو هم میگویم: پدرتان برای پیشرفت آموزش و پرورش و جایگاه برتر معلمان انتقادهایی به نحوه سیستم آموزشی در ایران داشت و دارد پاسخ مسئولین به او و دیگر معلمان زندانی و مطالبه گر، زندان و دور کردن از خانواده و جامعه یا تبعید و برخوردهای امنیتی دیگر بوده هست.


(ادامه گفتگو را با زدن روی INSTANT VIEW ملاحظه فرمائید)

منبع:
@nedaeziran


https://telegra.ph/%DA%AF%D9%81%D8%AA%DA%AF%D9%88-%D9%87%D8%B4%D8%AA-%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%B2%DB%B0%DB%B2%DB%B2-03-04


#زنان
#هشت_مارس
#روز_جهانی_زن
#نه_به_تبعیض
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_خشونت
#آزادی_معلمان_زندانی_بی_قیدوشرط_فوری
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #تاریخچه_آموزش_و_پرورش_در_ایران

«#نهادهای_آموزشی» ( #قسمت_دوم )

✍ #محمدتقی_فلاحی

🔹 هدف از تاسیس #دارالفنون آموزش علوم جدید در رشته های پزشکی، فیزیک، شیمی، مهندسی، علوم انسانی، ریاضیات و فنون نظامی و زبان‌های خارجی بود. این مدرسه به قصد آماده‌سازی کادرهای حکومتی تحصیلکرده و لایق اجرای اصلاحات اداری و مواجهه با چالش‌های دیپلماتیک جدیدی که بر اثر افزایش تماس با اروپا بروز می‌کرد، تاسیس شد. تصمیم امیرکبیر به تاسیس این مدرسه هم از نیازهای آموزشی داخلی ناشی می شد و هم از برداشت او از مزایای حاصل از نفرستادن دانشجویان به خارج.

معلمان مدرسه دارالفنون بیشتر اروپایی بودند و امیر برای جلوگیری از مداخله سیاسی بیگانگان معلمان خارجی را از کشورهای اتریش و پروس انتخاب کرد. معلمان ایرانی دروسی را تدریس می کردند که در ایران سابقه داشت و به علاوه برخی از آنها شغل مترجمی معلمان خارجی را نیز بر عهده داشتند.

سطح آموزش مدرسه در حد دبیرستان بود. میانگین دوره تحصیل ۵ سال بود که بر حسب رشته تحصیلی از ۴ تا ۷ سال طول می‌کشید. روش تدریس نظری و عملی بود و تا حد زیادی علم و عمل با هم نزدیکی داشت. هر سال ۳ بار از دانش آموزان امتحان به عمل می‌آمد و زبان رسمی تدریس فرانسه بود. سازمان مدرسه ازهر نظر مجهز بود و کارکنان آموزشی و خدماتی امکانات رفاهی لازم را برای معلمان و دانش‌آموزان و مترجمان فراهم می آوردند و به علاوه مدرسه دارای انتشاراتی بود که کتاب های معلمان خارجی را در درس هایی که تدریس می‌کردند، منتشر می ساخت.

🔹 تاثیرات فرهنگی اجتماعی دارالفنون را می توان در موارد زیر بیان داشت:

۱. دارالفنون با نشر اصول علمی جدید سرآغاز نهضت فرهنگی بزرگی در کشور شد.

۲. دیدگان دانش‌دوستان و دانش‌پژوهان را به جهان علوم جدید گشود.

۳. فارغ التحصیلان دارالفنون پایه طبقه اجتماعی را ریختند که بعدها تحت عنوان روشنفکران شناخته شدند.

۴. دولت برای اولین بار مسئولیت مستقیم تاسیس و گسترش مدارس جدید را برعهده گرفت.

۵. در گسترش فرهنگ غرب و تمدن اروپایی نقش بسزایی را ایفا نمود و تحصیل کرده‌های دارالفنون نقش اول را در این باب برعهده داشتند.

۶. دارالفنون موجب جنبشی در آموزش و پرورش سنتی شد. به نحوی که مدارس قدیم گسترش یافت، کتاب‌ها و مواد آموزشی آنها بیش از پیش انتشار یافت.

۷. برای اولین بار در سال ۱۲۷۶ ه.ق. دولت در برنامه‌های آموزشی و کیفیت فعالیت مدارس قدیمی مداخله کرد و اصول و ضوابط مشخصی را به آنها ابلاغ کرد.

۸. انتشار روزنامه دانش دارالفنون در سال ۱۲۹۹ه.ق در گسترش دانش عمومی نقش مهمی داشت.

دارالفنون نخستین موسسه آموزشی به سبک اروپایی در ایران بود که دولت بنیانگذارش بود. در نتیجه، تأثیر عظیمی در عرصه آموزش به سبک اروپایی در ایران، و بر رابطه بین آموزش و برنامه در حال رشد اصلاحات، بر جای گذاشت. گشایش آن، دولت را در مقام آغازگر اصلاحات و مروج آموزش به سبک اروپایی در ایران قرار داد.

پیوند دارالفنون با آموزش و فرهنگ غربی در حوزه عقاید سیاسی نیز گسترش یافت و دارالفنون نماینده عقاید سیاسی اروپایی و نمایانگر اصلاحات در ایران بود. یکی از بزرگترین موانع آموزشی فراروی دارالفنون از آنجا ناشی می شد که دارالفنون موسسات پشتیبانی دیگری در سطح ابتدایی و متوسطه نداشت که دانش آموزان را برای ورود به دارالفنون آماده کنند.

در دوره مظفرالدین شاه نیز توجه لازم به دارالفنون نشد و به علاوه عدم ثبات دولت‌ها، جنگ جهانی اول و حوادث پس از آن، تحولات اجتماعی و تاسیس مدارس عالی و جدا شدن قسمت پزشکی و فنون نظامی از آن امکان توجه دولت به آن را سلب نمود و دارالفنون در حد یک دبیرستان معمولی به فعالیت خود ادامه داد.

در سال ۱۲۷۲ ه.ق. وزارت علوم تاسیس شد. مسئولیت اداره موسسات آموزشی و پرورشی را برعهده گرفت، گروهی از محصلان را به اروپا اعزام کرد، فارغ التحصیلان دارالفنون را به اروپا جهت ادامه تحصیل فرستاد و فعالیت تازه‌ای در ایجاد مدارس جدید به سبک اروپا آغاز شد. این مدرسه‌ها به شکل دولتی و ملی اداره می شدند. بیشتر این مدرسه ها به آموزش و پرورش دوره ابتدایی می‌پرداختند و فقط چند مدرسه شامل علمیه و شرف مظفری و دارالفنون در حد دبیرستان آموزش های لازم را ارائه می کردند. برنامه های درسی مدارس جدید در ابتدا تقلید کاملی از کتاب‌های درسی اروپایی، شامل خواندن، نوشتن، حساب، تاریخ و جغرافیای ایران و زبان های بیگانه بود. علاوه بر این‌ها، آموزش‌های دینی و مذهبی و ورزش نیز در برنامه‌های درسی جای ویژه‌ای داشت.


📝 ادامه دارد...



#نشرآگاهی
#تقویم_آموزشی
#برابری_آموزشی
#معلمان_تاثیرگذار
#مدارس_نوین
#آشنایی_با_بزرگان
#تاریخ_آموزش_و_پرورش
#جای_معلم_زندان_نیست
#آزادی_معلمان_زندانی_بی_قیدوشرط_فوری
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #تاریخچه_آموزش_و_پرورش_در_ایران

«#نهادهای_آموزشی» ( #قسمت_سوم )

✍ #محمدتقی_فلاحی


🔹 سال ۱۳۱۵ ه.ق. مجلسی به نام « #انجمن_مکاتب_ملیه_ایران» توسط گروهی از آزادی‌خواهان، روحانیون، دولتمردان و تجار برای تاسیس مدارس جدید در تهران و در سال ۱۳۱۸ ق در تبریز تشکیل شد که بعدها به نام «#انجمن_معارف» نامیده شد.
این انجمن ترکیبی از وزیر علوم و دانشمندان و موسسان مدارس علمی را شامل می‌شد.

ازجمله اعضای آن میرزاعلی‌اکبرخان نفیسی (ناظم‌الاطبا) از اطبای معروف و دانشمند دوره ناصرالدین شاه که به تأسیس بیمارستان دولتی به سبک بیمارستان‌های اروپا مامور شد. همچنین مولف فرهنگ فارسی‌ای به نام «فرنودسار» و کتاب‌هایی در فیزیک و...، بود. دیگر اعضای انجمن عبارت بودند از میرزا حسن رشدیه که سنگ‌بنای این انجمن‌ها از مدرسه رشدیه او آغاز شد، حاج میرزا محمود خان احتشام السلطنه موسس مدرسه علمیه، حاجی حسین آقا امین‌الضرب وکیل مجلس و رئیس اتاق تجارت تهران، میرزا غیاث‌الدین ادیب کاشانی، میرزا محمودخان مفتاح‌الملک و مهدی‌خان ممتحن‌الدوله که هردو عضو وزارت امورخارجه بودند، نیز جعفر قلیخان نیرالملک و میرزا عباس خان مهندس باشی و ... .

انجمن به‌جز تأسیس و نظارت بر کار مدارس، در ارتباط با برنامه های درسی، محتوای آموزشی و کتابهای مورد استفاده و نحوه اداره مدرسه پیشنهادات اصلاحی لازم را ارائه می نمود.

کتاب هایی در تاریخ و جغرافیا، فارسی و اخلاق تألیف کرد و به عنوان کتاب درسی در اختیار مدارس گذاشت. «کتابخانه ملی» را بنیاد نهاد و روزنامه «معارف» را منتشر ساخت.

تا شروع انقلاب مشروطیت انجمن توانست ۵۵ مدرسه متوسطه خصوصی در تهران تأسیس کند.

🔹 در سال ۱۳۱۷ ه.ق. #مدرسه_عالی_علوم_سیاسی جهت تربیت مامورین سیاسی برای نمایندگی‌های ایران در سراسر جهان گشایش یافت و در سال ۱۳۱۸ ه.ق. آموزشگاهی برای آموزش علمی و عملی فنون کشاورزی تحت عنوان «#مدرسه_فلاحت_مظفری» شروع به کار کرد. از این پس، تا انقلاب مشروطیت تغییر چشمگیری پدید نیامد.




🔹 منابع:

۱. از مکتب‌خانه تا مدرسه، فروزنده محفوظ، نشر قطره
۲. اصلاحات آموزشی و مدرن‌سازی، محمد رضا سرکار آرانی، نشر روزنگار.



#نشرآگاهی
#تقویم_آموزشی
#برابری_آموزشی
#معلمان_تاثیرگذار
#مدارس_نوین
#آشنایی_با_بزرگان
#تاریخ_آموزش_و_پرورش
#جای_معلم_زندان_نیست
#آزادی_معلمان_زندانی_بی_قیدوشرط_فوری
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #تاریخچه_آموزش_و_پرورش_در_ایران

«#نهادهای_آموزشی» ( #قسمت_چهارم)

✍ #محمدتقی_فلاحی


🔹 از آغاز مشروطه یعنی از ۱۲۸۵ تا ۱۳۰۷ ه.ش در تهران و بسیاری از شهرهای دیگر ایران مدارس ملی به شیوه نوین افتتاح گردید. از جمله این مدرسه‌ها: #مدرسه_مظفری در ۱۲۷۸ ش. در خیابان چراغ گاز (امیرکبیر کنونی) به ریاست علی اکبر خان ناظم‌الاطبا (پدر سعید نفیسی)، #مکتب_مظفریه در کوچه غریبان (در بازار بزرگ تهران)، #مدرسه_فلاحت در باغ نگارستان با مدیریت موسیو لاشتر بلژیکی نماینده وزارت امور خارجه ایران، که در آنجا علوم کشاورزی و زبان فرانسه تدریس می شد. این مدرسه در زمان رضا شاه به دانشکده کشاورزی تبدیل گشت و گسترش یافت.

#مدرسه_افتتاحیه با کوشش مفتاح‌الملک و با کمک حاج‌میرزا یحیی دولت آبادی (۱۲۴۱ تا ۱۳۱۸ ش) تاسیس شد. یحیی دولت‌آبادی نویسنده و از پایه‌گذاران آموزش و پرورش نوین در ایران است که در تاسیس #مدرسه_سادات برای کودکان فقیر، مشارکت داشته و نیز در تأسیس #مدرسه‌های_ادب، #شرف و #کمالیه نیز همکاری داشته است. او با پشتیبانی امین‌الدوله، صدراعظم نواندیش مظفرالدین شاه، در گسترش مدرسه‌های نوین تلاش می‌کرد و می‌خواست انجمن معارف به صورت نهادی اجتماعی درآید تا فرهنگ عمومیت یابد و گسترش پیدا کند.

دولت‌آبادی از معدود کسانی بود که به تربیت معلم اشاره کرد و آنرا بنیادی‌ترین اقدام در راه گسترش آموزش و پرورش می‌دانست. این اندیشه سبب شد که سرانجام در ۱۳۳۸ ش. نخستین #دارالمعلمین (مرکز تربیت معلم) در ایران تاسیس شود.دولت آبادی چند دوره نماینده مجلس شورای ملی بود و نیز نویسنده کتاب حیات یحیی در ۴ جلد است که درباره رویدادهای دوران زندگی خود و تاریخ معاصر ایران است.

#دبیرستان_رشدیه نیز زیر نظر میرزا محمد حسین رشدیه در خیابان لاله زار تهران تأسیس شد؛ که افرادی مانند محمدعلی فروغی (۱۲۵۴ تا ۱۳۶۱ ش) ادیب و نویسنده که با وجود سمت‌های دولتی، در این مدرسه تاریخ درس می‌داد و عبدالعظیم قریب ( ۱۲۵۷تا ۱۳۴۴ ش) ادیب و استاد دانشگاه تهران نیز در این مدرسه ادبیات فارسی درس می‌داد.

#مدرسه_شرف در خیابان چراغ گاز که به دستور میرزا جعفرخان نیرالملک وزیر معارف و علوم تاسیس شد. تحصیل تمام شاگردان در این مدرسه با تامین بودجه از طرف انجمن معارف و وزارت علوم رایگان بود.

همچنین مدرسه هایی از سوی افراد فرهنگ دوست در فاصله سال‌های ۱۳۱۶ تا ۱۳۲۰ تاسیس شد. از جمله #مدرسه_رفعت در دروازه دولاب به وسیله میرزا رفیع‌خان مشاورالسلطنه، #مدرسه_سعادت با کوشش میرزا شکرالله‌خان مترجم‌الدوله، #مدرسه_تربیت در دروازه قزوین که موسس آن میرزا محمدعلی پزشک (آصف‌الحکما) بود. #مدرسه_دانش در سه‌راه آب‌منگل (خیابان ری فعلی) با کوشش مفتاح‌الملک دولت‌آبادی، #مدرسه_اسلام در سنگلج به وسیله محمد طباطبایی، #مدرسه_ملاآقارضا در عودلاجان (محله‌ای در شمال شرقی تهران قدیم که در دوره فتحعلی‌شاه قاجار بیشتر قسمت‌های آن باغ بود.) همچنین بزرگترین مدرسه‌ای که در زمان مظفرالدین‌شاه در تهران تاسیس شد، #مدرسه_علوم_سیاسی بود که به همت میرزا حسن خان پیرنیا مشیرالدوله (۱۲۵۲ تا ۱۳۱۳ ش) حقوقدان، دولتمرد، مورخ و مولف کتاب تاریخ ایران باستان و برادرش میرزا حسین پیرنیا، موتمن‌الملک (۱۲۴۳ تا ۱۳۲۶ ش) نماینده مجلس و رئیس مجلس شورای ملی در دوره های دوم تا پنجم تاسیس شد. این مدرسه با هدف تربیت کادر وزارت امور خارجه تاسیس شده بود و تعداد زیادی از فارغ التحصیلان این مدرسه وزیر، سفیر و استاندار شدند.


📝 ادامه دارد...


#نشرآگاهی
#تقویم_آموزشی
#برابری_آموزشی
#معلمان_تاثیرگذار
#مدارس_نوین
#آشنایی_با_بزرگان
#تاریخ_آموزش_و_پرورش
#جای_معلم_زندان_نیست
#آزادی_معلمان_زندانی_بی_قیدوشرط_فوری
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #تاریخچه_آموزش_و_پرورش_در_ایران

«#نهادهای_آموزشی» (#قسمت_پنجم)

✍ #محمدتقی_فلاحی


🔹 از بنیانگذاران مدرسه دخترانه در ایران #صدیقه_دولت_آبادی (۱۲۶۴ تا ۱۳۴۱ ش) روزنامه نگار است. او در سال ۱۲۹۶ دبستان دخترانه «#مکتب‌خانه_شرعیات» و دو سال بعد نخستین نشریه ویژه زنان را به نام مجله «زبان زنان» در اصفهان منتشر کرد. او که از برادرش یحیی تأثیری عمیق گرفته بود، مقاله هایی درباره حقوق اجتماعی و سیاسی زنان، پیشرفت آموزش و پرورش، مبارزه با استبداد و به دست آوردن آزادی می‌نوشت. همچنین با تاسیس شرکت آزمایش بانوان، توجه مردم را به فروش اجناس ایرانی و توسعه صنایع داخلی جلب می‌کرد. صدیقه پس از گذراندن دوره چهار ساله تعلیم و تربیت در دانشگاه سوربن و بازگشت به ایران رئیس کانون بانوان شد که دارای کلاس های سواد آموزی برای بزرگسالان بود.

با تشکیل انجمن زرتشتیان در سال ۱۲۸۵ ش، با هدف سرپرستی امور اجتماعی، فرهنگی و بهداشتی زرتشتیان به همت ارباب کیخسرو شاهرخ، نماینده زرتشتیان در دوره دوم مجلس شورای ملی، عضو انجمن آثار ملی و رئیس انجمن - که در راه‌اندازی کتابخانه و چاپخانه مجلس و ساختن چندین مدرسه با یاری پارسیان هند تلاش کرد- انجمن توانست به تاسیس درمانگاه، کودکستان، دبستان، دبیرستان و کتابخانه ناحیه شود. از جمله: کودکستان رستم آبادیان، دبستان پسرانه جمشیدجم به همت ارباب جمشید جمشیدیان از بازرگانان خوشنام و معروف، #دبستان_دخترانه_گیو و دبستان‌های استاد #خدابخش و استاد #پورداوود و دبیرستان‌های پسرانه #فیروزبهرام و دبیرستان دخترانه #انوشیروان دادگر که هر دو در فهرست آثار ملی قرار گرفته‌اند.

📝 ادامه دارد...

#نشرآگاهی
#تقویم_آموزشی
#برابری_آموزشی
#معلمان_تاثیرگذار
#مدارس_نوین
#آشنایی_با_بزرگان
#تاریخ_آموزش_و_پرورش
#جای_معلم_زندان_نیست
#آزادی_معلمان_زندانی_بی_قیدوشرط_فوری
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #تاریخچه_آموزش_و_پرورش_در_ایران

« #نهادهای_آموزشی»

🔹 #زنان_پیشتاز_در_عرصه_معارف_ایران_۱

✍ #محمدتقی_فلاحی


پس از فوت ناصرالدین شاه، جانشین او مظفرالدین، امین الدوله را به صدراعظمی برگزید. (در سال ۱۲۷۵ خ/ ۱۳۱۴ ق) امین الدوله از کسانی بود که به گسترش مدارس جدید علاقه مند بود. به گفته یحیی دولت آبادی، امین‌الدوله می‌دانست که درد ملت نادانی است و دوای آن دانایی؛ از این رو بیش از هر کار به معارف اهمیت می‌داد. امین الدوله هنگامی که والی آذربایجان بود با رشدیه آشنا شده بود و از حامیان او برای تاسیس مدارس جدید. هنگامی هم که به تهران آمد و صدراعظم شد رشدیه را به تهران دعوت کرد تا کار خود را در تهران پیگیری کند. تاسیس مدارس جدید چندان هم آسان نبود. امین الدوله در این فکر بود که مدرسه ابتدایی به شیوه جدید تاسیس کند تا سرمشقی باشد برای کسانی که می‌خواهند مدرسه ایجاد کنند. این نوع مدرسه را مدرسه رشدیه می‌دانست. مدارسی که بخشی از هزینه آن را مردم عهده دار می شدند.

در زمانی که امین الدوله به صدارت برگزیده شد، جعفرقلی‌خان نیرالملک از دانش آموختگان دارالفنون، وزیر علوم بود. او وقتی به وزارت منصوب شد ۶۷ سال داشت اما در مدت ۸ سال وزارتش به توسعه و ترقی مدارس و تدوین قوانین و نظام‌نامه‌های مفید موفق شد از نخستین کارهای ارزنده‌ی او تشکیل انجمن معارف بود.

سعید وزیری مولف کتاب «آشنایی با تاریخ مدارس دخترانه در ایران» می‌نویسد: اگرچه اعضای انجمن معارف از دولتمردان علم و سیاست بودند، اما باز هم در میان آنان سخن از ایجاد مدارس دخترانه نبود. نه آن‌ها در اندیشه تاسیس مدرسه برای دختران بودند و نه عالمان دینی؛ چه بسا که مخالفانی هم در میان آنها وجود داشت.

اما زنان نامداری خود دامن همت به کمر می‌زنند و به ایجاد مدارس برای دختران می‌پردازند و در انجام این خدمت فرهنگی از هیچ گونه تهدید و آزار نمی‌هراسند.

زنان فرهنگ دوستی مانند: ربابه مرعشی، درة المعالی، مهرتاج رخشان، توبا رشدیه، صدیقه دولت آبادی؛ برای آگاهی زنان و ایجاد مدارس دخترانه قدم های موثری برداشتند. سخن از زنانی است که در برهه‌ای از تاریخ کشورمان زندگی می کرده‌اند که در سرتاسر کشور حتی یک دبستان ابتدایی هم برای دختران وجود نداشته است؛ دوره ای که به زن اجازه داده نمی‌شد پا از خانه بیرون بگذارد.


🔹 #ربابه_مرعشی
نخستین پایه گذار مدرسه دختران در تهران است. همسرش علی شمس‌المعالی از پزشکان دوره قاجار بود، که به تاسیس مدرسه اعتقاد داشت. ربابه مرعشی به پایمردی همسرش و یاری وی توانست در زمانی که هنوز برای زنان مدرسه‌ای وجود نداشت، در سرای مسکونی خود مدرسه ایجاد کند. این مدرسه در سال ۱۲۷۰ خورشیدی شروع به کار کرد. گرچه تنگ اندیشی و مخالفت‌های عوام کار را مشکل می کرد، با این همه مدرسه‌ی او ۱۳ سال دوام آورد تا مدرسه‌ای دخترانه به طور رسمی در تهران ایجاد شود.

🔹#توبا_رشدیه
همسر میرزا حسن رشدیه بنیانگذار مدارس جدید در ایران. توبا رشدیه از زنان فرهنگ‌دوست دوره مظفری است او در سال ۱۲۸۲خ/ ۱۳۲۱ ق. در قسمتی از خانه مسکونی خود مدرسه دخترانه‌ای با نام #«پرورش» را ایجاد کرد این مدرسه فقط چهار روز عمر کرد و در روز چهارم ماموران دولتی با ناسزاگویی های خشونت آمیز تابلو مدرسه را پایین کشیدند. اما او از پا ننشست و هفت سال بعد مدرسه دخترانه دیگری با نام #عفاف را بازگشایی کرد.
توبا رشدیه مانند همسر و دیگر افراد خانواده‌اش در راه تاسیس مدارس دخترانه رنج بسیار کشید. در حالی که مردم عامی خانواده‌اش را نجس و کافر می دانستند و بارها آنان را به مرگ تهدید کردند.




#نشرآگاهی
#برابری_آموزشی
#معلمان_تاثیرگذار
#زنان_تاثیرگذار
#مدارس_نوین
#آشنایی_با_بزرگان
#تاریخ_آموزش_و_پرورش
#جای_معلم_زندان_نیست
#آزادی_معلمان_زندانی_بی_قیدوشرط_فوری
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #تاریخچه_آموزش_و_پرورش_در_ایران

« #نهادهای_آموزشی»

🔹 #زنان_پیشتاز_در_عرصه_معارف_ایران_۲

✍ #محمدتقی_فلاحی


🔹 #مهرتاج(بدرالدجی) #رخشان

مهرتاج رخشان دختر میرمحمدباقر رضوی ملقب به امام‌الحکما از پزشکان ارتش ناصری، در سال ۱۲۶۰ در تهران به دنیا آمد.
تحصیلات ابتدایی را در خانه و تحت‌نظر پدر فرا گرفت و زبان انگلیسی را هم نزد او آموخت. به رغم مخالفت اولیه پدرش، در مدرسه آمریکایی به تحصیل پرداخت و با صدیقه دولت‌آبادی آشنا شد و چندی مدیریت مدرسه او را به عهده داشت.
شاعر و نویسنده و منتقد بود که این خصلت را از مادرش حمیده، دختر حکیم سینا در سخن‌پردازی و سخنوری به ارث برده بود. بزرگترین اقدام او در تأسیس مدرسه‌ای به نام «#ام‌المدارس» به همیاری پدرش بود.
برای اولین بار با طراحی روپوشی که یک کلاه به آن وصل شده بود و مانند چادر سر تا پا را می پوشاند، خود و دانش آموزان‌اش به مدرسه رفتند؛ ولی شرایط آن زمان برای چنین تحولی مناسب نبود، لذا پوشش طراحی شده مغایر شرع دانسته شد و مدرسه‌اش را نیز به همین دلیل بستند. رخشان مدتی نیز ریاست یا دبیری مدارس شهرهایی مانند مشهد، گلپایگان، شاهرود، ملایر را عهده‌دار بود. سرانجام به علت بروز اختلافی با رو سای یکی از شهرستان‌ها، از کار خود استعفا داد.

به نوشته کتاب از کتیبه تا تاریخ او نخستین زن ایرانی است که از مدرسه آمریکایی تهران دانشنامه خود را گرفته و چون با زبان‌های انگلیسی، عربی و فرانسه به خوبی آشنایی داشت و فرهنگ رو به تکامل جهان را می شناخت، در کنار صدیقه دولت آبادی، از پیشروان مبارزات زنان بود که به نبرد با نادانی و خرافه پرستی پرداخت.

شاید در تاریخ معاصر کمتر زنی را بتوان یافت که مانند مهرتاج رخشان زندگی پر فراز و نشیبی داشته باشد. نخستین دختر مسلمانی است که در مدرسه آمریکایی آمده درس می‌خواند، موفق به دریافت دیپلم می‌شود، مدرسه ام‌المدارس را پایه گذاری می کند و خود نخستین زن ایرانی است که در مدرسه آمریکایی ها تدریس می کند. در همین زمان بنا به درخواست وزیر فرهنگ مامور تنظیم برنامه‌ای برای مدارس ایرانی به سبک مدارس آمریکایی می‌شود. با استفاده از کتاب های انگلیسی برنامه‌ای تنظیم کرد که در صفحه اول اولین شماره مجله معارف به چاپ رسید و نظامات مدارس دخترانه و پسرانه طبق آن منظم شد. به هنگام جشن فارغ التحصیلی به عنوان اولین دختر ایرانی که دیپلم می‌گرفت برای نخستین بار بی حجاب در میان جمع حضور یافت و به زبان انگلیسی سخنرانی کرد.

از فعالیت‌های دیگر مهرتاج مبارزاتش در دوران مشروطه است. وارد مبارزات سیاسی شد و به مخالفت با مورگان شوستر آمریکایی پرداخت. زنان امل‌المدارس را جمع می‌کرد و برای تظاهرات به خیابان می‌برد در واقع پشتیبان سرسخت مبارزات اقتصادی بود، مصرف کالاهای خارجی را تحریم می کرد. در این راستا به قهوه‌خانه‌ها می‌رفت و آنان را از مصرف قند و شکر وارداتی منع می کرد.

در سال ۱۳۱۱ خ. طرحی به نام خانه‌های امید برای تحت پوشش قرار دادن زنان خیابانی را پیشنهاد می‌کند که نشان دهنده فکر بلند و وسعت نظر اوست.
در سال ۱۳۱۱ به دماوند رفت، باغی خریداری کرد و در صدد برآمد با تأسیس یک پرورشگاه نگهداری و تربیت کودکان یتیم و بی‌سرپرست است را برعهده بگیرد. اما به سبب کمبود منابع مالی هرگز نتوانست به این آرزویش برسد.



🔹 منبع: آشنایی با تاریخ مدارس دخترانه، سعید وزیری


#نشرآگاهی
#تقویم_آموزشی
#برابری_آموزشی
#معلمان_تاثیرگذار
#زنان_تاثیرگذار
#مدارس_نوین
#آشنایی_با_بزرگان
#تاریخ_آموزش_و_پرورش
#جای_معلم_زندان_نیست
#آزادی_معلمان_زندانی_بی_قیدوشرط_فوری
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #تاریخچه_آموزش_و_پرورش_در_ایران

« #نهادهای_آموزشی»

🔹 #زنان_پیشتاز_در_عرصه_معارف_ایران_۳

✍#محمدتقی_فلاحی


🔹 #درةالمعالی

🔹 درة المعالی متولد ۱۲۹۵ ق. در تهران فرزند پزشک فرهنگ دوستی مانند سید علی شمس المعالی پزشک مخصوص ناصرالدین شاه بود. مادرش ربابه مرعشی هم کسی بود که برای نخستین بار به کار آموزش پرداخت.
درة المعالی تحصیلات خود را نزد پدر آغاز کرد و آنگاه سایر علوم را از استادان زمان خود فرا گرفت زیرا خانواده وی همه از فرهنگ دوستان بودند. در نظم و نثر مهارت داشت، اشعاری نیز از وی باقی مانده است.

در سال ۱۳۲۲ق.(۱۲۸۳خ) #مدرسه_مخدرات_اسلامی را در محله عربهای تهران تاسیس کرد. پس از آن که تعداد دانش آموزان زیاد شد محل مدرسه خود را به خیابان پامنار کوچه صدراعظم نوری منتقل کرد. او معلمان مدرسه را از میان اطرافیان و بستگان خود که از زنان روشنفکر و آگاه بودند انتخاب می‌کرد و برای اینکه بتواند به رواج علم بپر‌دازد، بسیاری از شاگردان را رایگان می‌پذیرفت و شهریه نمی گرفت.

درة المعالی علاوه بر کار فرهنگی به فعالیت‌های سیاسی نیز می پرداخت. پس از قرارداد روس و انگلیس که ایران را به دو بخش تقسیم می کرد، وی به همراه گروهی دیگر زنان را به تحریم کالاهای خارجی تشویق و با کمک رسانی به آنان در ادامه اعتراض یاری رساند. به همراهی صدیقه دولت آبادی به بازدید از قهوه خانه می پرداخت تا آنان را از مصرف شکر وارداتی بازدارد و با تشویق مردم به مصرف پارچه های بافت یزد و کرمان، مبارزه هدفمندی را در پیش گرفت. همچنین با پخش شبنامه در آگاهی زنان کوشید. وی هدایت گروهی از زنان را برای مبارزه با مجلس برعهده گرفت و در این راه خواستار موضع‌گیری قوی مجلسیان علیه توافق روسیه و انگلیس شد.

مدرسه ای که وی ایجاد کرد، بعدها به دبیرستان تبدیل شد. وی از استادانی مانند موسی احمد خان (درس فرانسه) مسیو علی خان (ریاضیات) و فاضل اعما (فقه و عربی) برای آموزش بهتر دانش آموزان استفاده کرد.

در سال ۱۳۰۲ خورشیدی با هزینه شخصی، مدرسه دیگری به نام #دره_المدارس در کوچه ناظم الدوله پشت مسجد سپهسالار تاسیس کرد. و حاضر نشد بابت تحصیل از شاگردان پولی دریافت کند. درةالمعالی زن دینداری بود. در ایام ماه رمضان به دیگران کمک مالی و معنوی می کرد. جلسات قرائت قرآن در خانه داشت اما زنان و دختران را به آزادی خواهی و دستیابی به حق شان نیز تشویق می‌کرد.
ذوق شعری هم داشت که ایرج میرزا نیز وی را ستوده بود.
درةالمعالی در سال ۱۳۰۲ خ. در اثر سکته قلبی درگذشت و مطابق با وصیت خودش در منزل خود به خاک سپرده شد.




#نشرآگاهی
#تقویم_آموزشی
#برابری_آموزشی
#معلمان_تاثیرگذار
#زنان_تاثیرگذار
#مدارس_نوین
#آشنایی_با_بزرگان
#تاریخ_آموزش_و_پرورش
#جای_معلم_زندان_نیست
#آزادی_معلمان_زندانی_بی_قیدوشرط_فوری


🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #تاریخچه_آموزش_و_پرورش_در_ایران

#کوشندگان_فرهنگ_و_آموزش_در_دوره_پهلوی_اول_۱

✍ #محمدتقی_فلاحی


🔹 اصلاحات آموزشی در کشور را شاید بتوان چشمگیرترین اصلاحات مدنی در دوره پهلوی اول دانست. در سال ۱۳۱۰ خورشیدی قانون شورای عالی معارف (فرهنگ) تصویب شد بر اساس آن همه امور مدرسه‌ها یعنی سازماندهی برنامه، استخدام معلم، امتحانات و مدت زمان آموزش در کل کشور یکسان شد و مولفان می‌بایستی کتاب‌های درسی را مطابق برنامه درسی دستوری وزارت معارف تالیف کنند.( آغاز تمرکزگرایی در آموزش)

در سال ۱۳۰۶خ. مجلس شورای ملی، بودجه قانون اجباری دوره شش ساله ابتدایی و متوسطه را تصویب کرد و در ۱۳۰۷ خ. دارالمعلمین مرکزی (مرکزتربیت آموزگار که موسس آن ابوالحسن فروغی در ۱۲۹۸خ. بود) به دارالمعلمین عالی تبدیل و سپس دانشسرای عالی نامیده شد که دو بخش علمی و ادبی داشت.

مرحله پیش‌دبستان نیز با تأسیس کودکستان ها پایه گذاری شد. نخستین کودکستان در ایران برسابه بود که موسس آن «برسابه هوسپیان» (۱۲۸۵ تا ۱۳۷۸ خ) بانوی کارآفرین و مدرسه ساز ایرانیِ ارمنی‌تبار، دانش آموخته علوم تربیتی و روانشناسی کودکان و نوجوانان از دانشگاه ژنو بود که در سال ۱۳۰۹ خ. تاسیس کودکستان را با امتیاز رسمی از وزارت فرهنگ گرفت. او چند سال بعد دبستان و دبیرستانی نیز در کنار این کودکستان تاسیس کرد همچنین او از موسسان سازمان زنان ایرانی بود.

در سال ۱۳۱۲ خ. قانون تربیت معلم و تاسیس دانشسراهای مقدماتی تصویب شد و از این پس عنوان‌های آموزگار برای دوره ابتدایی، دبیر برای معلم متوسطه و استاد برای معلمان مدارس عالی و دانشگاه‌ها وضع شد.

تحول مهم در نظام آموزشی ایران پس از انقلاب مشروطیت، در دوره رضا شاه، رشد و ترقی آموزش عالی بود. در سال ۱۳۰۴خ. کمتر از ۶۰۰ دانشجو در شش موسسه تحصیلات عالی جدید، یعنی دانشکده های طب، کشاورزی، تربیت معلم، حقوق، ادبیات و علوم سیاسی درس می‌خواندند. در سال ۱۳۱۳خ. این دانشکده‌ها، دانشگاه تهران را تشکیل دادند. یعنی در قانون تاسیس دانشگاه تهران شش دانشکده ادبیات و فلسفه و علوم تربیتی، پزشکی، حقوق، علوم طبیعی و ریاضی، فنی و علوم معقول و منقول در نظر گرفته شد و در ۱۳۱۹ خ دانشکده‌های هنرهای زیبا، دامپزشکی و کشاورزی اضافه شدند. در سال ۱۳۲۰ خ بیش از ۳۳۰۰ دانشجو در یازده دانشکده دانشگاه تهران مشغول به تحصیل بودند. نگارش کتاب‌های دبیرستانی در سال ۱۳۱۷ خ. به عهده وزارت معارف قرار گرفت و برای این منظور جمعی از دبیران، دانشیاران و استادان در هر موضوع، برای برنامه‌ریزی و تألیف کمیسیونی تشکیل دادند.

آموزش بزرگسالان و کلاسهای سوادآموزی که پس از مشروطیت مورد توجه قرار گرفته بود، در ابتدا با نام اداره آموزش سالمندان، سپس در سال ۱۳۱۵خ. با نام تعلیمات اکابر به طور رسمی آغاز به کار کرد و تا اشغال ایران در شهریور ۱۳۲۰خ. ادامه داشت.


*منبع: از مکتب‌خانه تا مدرسه

📝ادامه دارد ...



#نشرآگاهی
#تقویم_آموزشی
#برابری_آموزشی
#معلمان_تاثیرگذار
#مدارس_نوین
#آشنایی_با_بزرگان
#تاریخ_آموزش_و_پرورش
#جای_معلم_زندان_نیست
#آزادی_معلمان_زندانی_بی_قیدوشرط_فوری
🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

🌀 مرا ببخش
🖌 درباره منع کار کودکان
♻️ #بازنشر

نوشته: شکیلا احمدی
خوانش: #هاله_صفرزاده #معلم_زندانی


📌جای هیچ معلمی زندان نیست✌️
به امید آزادی🕊

🔗 ارجاع به اصل ۲۶ و ۲۷ قانون اساسی


#معلمان_زندانی
#اعتراضات_سراسری_معلمان
#آموزش_رایگان_حق_همه_کودکان
#مطالبات_صنفی_معلمان_مطالبه_عمومی
#آزادی_معلمان_زندانی_بی_قیدوشرط_فوری
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran