💠 #صبحگاه


باید خندید و گریست
‏عـشق ورزیـد، کـار کـرد
‏لـذت بــرد و رنج کشیـد
‏با نـوسـانی بسیار کـوتاه
‏در تــمام طول حـیات

‏ایـن بـه گمان مـن
‏هستی حقیقی انسان است...

‏‌ #گوستاو_فلوبر

🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

💠 #گزارش

🔺گزارش روزنامه شرق از رونمایی کتاب محمد-سان (۲)

۲۳ خرداد ۱۴۰۳
محمدرضا سرکار آرانى، استاد پداگوژی دانشگاه ناگویاى ژاپن در گفت‌وگو با «شرق،» ریشه‌های جاماندگی ایران از توسعه را واکاوی می‌کند.

لینک قسمت اول:

https://tttttt.me/KSMtehran/17224

گفت‌وگو، شروع توسعه

سرکار آرانی توضیح می‌دهد: «در جهان امروز، توسعه دیگر به مرز هم محدود نمی‌شود. برای مثال، بخش بزرگی از جنگل‌های ژاپن در ۱۵۰ سال گذشته محفوظ مانده است و این کشور برای آنکه جنگل‌های خود را حفظ کند، چوب مورد نیاز را از سایر کشورها وارد می‌کرد، اما امروز شما در شهر کیوتو ژاپن می‌ایستید و بعضی وقت‌ها توفانی از زباله و هوای آلوده از چین تا قلب کیوتو را شاهد هستید. بنابراین، این نگاه که من در قلمروی خودم محیط زیست را حفظ کنم و به محیط زیست دیگری آسیب بزنم، نگاهی منسوخ است. به نظر می‌رسد امکان تکرارپذیری روند تحول فکری و فرهنگی دوره مدرنیته دشوار است. پس ما باید چه کار کنیم؟ ما باید راه خودمان را پیدا کنیم. ابزار را می‌شود خرید، روش را می‌توان یاد گرفت، ‌تئوری را حتی می‌شود رفت سر یک کلاس‌ و فهمید. ما رویکرد خودمان را می‌خواهیم. ایران گرفتار نداشتن آن است». این پژوهشگر حوزه آموزش و توسعه تأکید می‌کند که راه رسیدن به الگو و رویکرد اختصاصی توسعه در ایران، گفت‌وگو است؛ «گفت‌وگو برای فهم موقعیت خود ضروری است». سرکار آرانی در ادامه می‌گوید: «ببینید! سال‌هاست که در ایران از الگوی توسعه صحبت می‌شود، اما ۱۵۰ سال است ما به جای کروکی‌کشیدن، نقشه و چشم‌انداز و سند تولید می‌کنیم. همه نقشه می‌کشیم و ما ‌نقشه‌کش‌های قهاری هستیم. ما فکر می‌کنیم اگر نقشه کشیدیم یعنی توسعه‌. درحالی‌که تولید سند و برنامه بعضا جزء مناسک حکمرانی‌ است. در گفت‌وگوهای روشنفکری هم گفتن از توسعه یعنی کجا می‌خواهیم برویم، اما کسی جرئت ندارد کروکی بکشد و بگوید ما کجا هستیم. قبل از انقلاب هم مدام از یک تمدن بزرگ و باشکوه حرف می‌زدند، اما کسی نمی‌گفت ما هم‌اکنون کجا هستیم. در ۱۵۰ سال گذشته ما نخواستیم یا نتوانستیم کروکی بکشیم. در‌واقع نقشه‌ یا کروکی، مسئله ما این بوده است، ولی دیگران اگر قدمی از قدم برداشتند، کروکی کشیدند. گفت‌وگو کردند برای تهیه کروکی؛ نه اینکه گفت‌وگو کرده باشند که به کجا برسند. این در حالی است که در کشور ما مسابقه نقشه‌کشیدن وجود دارد».

گرفتار بی‌مسئله‌گی

او باور دارد‌ ایرانیان در ۱۵۰ سال گذشته بیشتر از آنکه به دنبال واقعیات روی زمین و امکانات موجود باشند،‌ دنبال آرمان‌ها و رؤیاها بوده‌اند. آرمان‌ها و رؤیاهایی که از حافظه تاریخی و قصه‌های مادران ما وام گرفته شده است.

این استاد دانشگاه علامه طباطبایی تأکید می‌کند: «کلیدواژه‌های بسیاری برای تکریم خود داریم، ولی کمتر از شاخص‌های سنجش‌پذیر گفته‌ایم. مثلا نرخ خرید کتاب یا خوانش کتاب ما‌ چقدر است؟ شما هدف‌های آموزش و پرورش ایران را نگاه کنید؛ صدها هدف برای هر دوره تحصیلی داریم. انگار از همه چیز حرف می‌زند، ولی درواقع می‌خواهد هیچ چیز نگوید. ژاپنی‌ها می‌گویند‌ وقتی شما از همه چیز حرف می‌زنید یعنی نمی‌خواهید حرف اصلی را بزنید». این استاد دانشگاه، مسئله اصلی ایرانیان را «بی‌مسئله‌بودن» می‌داند و توضیح می‌دهد: «ما در ایران دو نظام آگاهی داریم؛ یک نظام آگاهی که از سنت می‌آید و سابقه تاریخی طولانی دارد و نظام آگاهی از تجدد که سابقه چندانی ندارد. برای مثال، عمر اولین دانشگاه ما زیاد نیست؛ عمر کوتاهی است که برای خلق علم فرصت کافی نداشته است. در مقابل به کمبریج، آکسفورد و به دانشگاه‌های معتبر اروپای غربی نگاه کنید که زمان طولانی است میزبان بزرگ‌ترین دانشمندان جهان هستند. به همین ترتیب باید گفت ‌ما در تجربه زیسته خود از تجدد و مظاهر آن به محصول دانشگاه رسیدیم، اما به فرایند توسعه نرسیده‌ایم. ما گفت‌وگو برای توسعه نداشتیم؛ چرا‌که مسئله ما نبوده است و ما ملت و دولت بی‌مسئله‌ای هستیم. سرکار آرانی درباره اینکه مسئله توسعه چگونه ایجاد می‌شود، توضیح می‌دهد: «ما رؤیای توسعه نداریم. ما رؤیای این را داریم که چه زمانی سفره پهن می‌کنند. ببینید! ما رؤیای فراورده‌های توسعه‌یافتگی را داریم. ما می‌خواهیم خودروی بهتری داشته باشیم، حکمرانی بهتری داشته باشیم، خیابان‌های تمیزتری داشته باشیم؛ ولی در این کشور هرکس در ناخودآگاه خود‌ اعتقاد دارد که «من مبرا هستم و دیگری باید خود را اصلاح کند تا توسعه ایجاد شود». بنابراین ما در ایران رؤیای توسعه نداریم. ما به‌ظاهر فکر می‌کنیم که رؤیای توسعه داریم».

🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

💠 #خبر

🔺مدیرکل بهزیستی قزوین: بیشتر کودکان کار در این استان ۶ تا ۱۲ سال سن دارند

علی دهباشی‌پور، مدیرکل بهزیستی استان قزوین در مورد وضعیت کودکان کار در این استان گفت: «بیشتر کودکان اتباع و ساکن شهر قزوین با محدوده سنی ۶ تا ۱۲ سال هستند.»

به گزارش خبرگزاری ایلنا، دهباشی‌پور افزود:«در حال حاضر ۴۱ درصد کودکان کار قزوین ایرانی و ۵۹ درصد هم جزء اتباع هستند.»

مدیر کل بهزیستی استان قزوین، "کمبود اعتبارات دولتی"، "افزایش تورم و هزینه‌های زندگی"، "عدم انگیزه کافی در کودکان و خانواده آنان جهت آموزش‌های حرفه‌ای"، "عدم فرهنگ سازی در خصوص نحوه برخورد با کودکان" و "حضور مداوم کودکان اتباع فاقد کارت اقامت" را ازجمله چالش‌های موجود در زمینه کودکان کار و خیابان برشمرد.


🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

‌💠 #یادداشت


🔷 زنان در کجای سیاست ایران قرار دارند؟

سیمین حاجی‌پور ساردویی، دکترای جامعه‌شناسی سیاسی و پژوهشگر حوزه مطالعات زنان

🔹هر جامعه‌ای برمبنای فرهنگ و عرف اجتماعی خود از مشکلات و معضلات خاصی رنج می‌برد، اما برخی مشکلات میان فرهنگ‌ها و جوامع مختلف مشترک است. مسائل زنان از آن جمله دغدغه‌هایی است که در جوامع غربی و شرقی، توسعه‌یافته و توسعه‌نیافته و شمال و جنوب، با هر قرائتی که بخوانید، با شدت و ضعف‌های متفاوت وجود دارد.

در حقیقت، تاریخ تمدن بشر بیانگر جایگاه نامتوازن زن در بسترهای مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی است. 

در دموکراسی‌های مدرن، چندین دهه است که زنان از برابری ظاهری برخوردارند و در حق رای، شرکت در انتخابات و رقابت برای دستیابی به هر منصبی با مردان شریک هستند، اما مشارکت آنان فقط در رای دادن تا حدود زیادی با مردان همسان است.

ایران کشوری است که فرهنگ مردسالاری آن وابستگی زنان به مردان را تقویت می‌کند و مردان از برتری کامل و قدرتمند در هدایت و مدیریت جامعه برخوردار هستند.

در جامعه ایران با وجود گذشت سالیان بی‌شمار از شروع پروژه مدرنیزاسیون، هنوز این برداشت به‌طور گسترده وجود دارد که توانایی زنان از مردان کمتر است، ساختارها، برابری در دسترسی به منابع بالقوه موجود را میان مردان و زنان ندیده‌اند و نظام سیاسی و اجتماعی را به‌گونه‌ای طراحی کرده‌اند که زنان در آن حضور دارند، اما در حاشیه قرار گرفته‌اند. 

واقعیت این است که از حضور زنان در عرصه انتخاب شدن و انتخاب کردن در جامعه ایران بیش از ۵۰ سال می‌گذرد، اما میزان حضور زنان در یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی فقط ۵.۵ درصد و رتبه ایران ۱۷۶ است.

🔹 وضعیت حضور زنان در پارلمان‌ها


همه ما می‌دانیم که مردان در سیاست بیشترند تا زنان. از ۶۵۰ کرسی نمایندگی در پارلمان بریتانیا تنها ۲۲۵ کرسی به زنان اختصاص دارد. از ۴۳۵ عضو مجلس نمایندگان آمریکا تنها ۱۲۶ نفر زن هستند. در ترکیه از ۶۰۰ نماینده تنها ۱۱۹ نفر زن هستند. در سوئیس از ۲۰۰ نماینده تنها ۷۷ نفر زن هستند و در ایران از ۲۹۰ کرسی تنها ۱۶ کرسی در اختیار زنان است. 

🔹 دلایل حضور کمرنگ زنان در عرصه سیاست

زنان در امور سیاسی حضور حداقلی ندارند. شما در انتخابات می‌بینید که زنان در کنار مردان پای صندوق‌های رای حاضر می‌شوند. در راهپیمایی‌های مختلف حضور زنان برابر با حضور مردان است. بنابراین، نسبت به مسائل سیاسی کشور بی‌تفاوت و بی‌اعتنا نیستند.

اما زنان در مناصب سیاسی و جایگاه‌های تصمیم‌گیری حضور حداقلی دارند و عوامل مختلفی موجب این حضور حداقلی شده است. برخی موانع برای حضور زنان سیاسی هستند مانند نگرش منفی و تبعیض‌آلود احزاب سیاسی، رواج مدل مردانه سیاست و مقاومت مردان برای حضور زنان در عرصه قدرت، عدم وجود قوانین لازم برای تضمین حضور زنان، عدم دسترسی زنان به شبکه‌های سیاسی و قدرت، اعمال استانداردهای سختگیرانه برای زنان و نوع نظام انتخاباتی.



🔻متن کامل یادداشت را در لینک زیر بخوانید

https://farhikhtegandaily.com/page/253239/


🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

💠 #یاد


🍃 #زادروز
#توران_میرهادی( ۲۶خرداد۱۳۰۶_۱۸آبان ۱۳۹۵)
نود و هفتمین سالروز تولد توران خانم


این خیال که صلح خود به خود ایجاد می شود ، خیال واهی است .

چنین چیزی امکان ندارد .

زیرا گروهی از وجود جنگ ها سود می برند ، و از این راه قدرتمند می شوند .

به نظر می آید ، شکلی جدید از استبداد قصد دارد کل دنیا را تسخیر کند .

در گذشته استبداد را فقط به مفهوم پادشاهی اش تصور می کردیم .

اما امروز استبداد به مفهوم نظام صنعتی پیشرفته ای که می خواهد دنیا را تسخیر کند ، حرکت خودش را آغاز کرده است ،

و اگر جلوی آن نایستیم،جهان را به خاک و خون می کشد .

"صلح را باید از کودکی آموخت ""


#صلح_را_از_کودکی_باید_آموخت
#تقویم_آموزشی
#نشر_آگاهی
#معلمان_تاثیرگذار
#مدارس_نوین
#آشنایی_با_بزرگان
#تاریخ_آموزش_و_پرورش

🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

💠 #اطلاعیه

کانون صنفی معلمان ایران(تهران) برگزار می‌کند:
سلسله برنامه‌های گفتگو با اندیشمندان حوزه آموزش

این برنامه:
کوه یخ مسائل معلمان در ایران(تحلیل سیاست‌ها)

سخنران: دکتر فاطمه مقدسی
دکترای جامعه شناسی و پژوهشگر سیاست گذاری آموزش

کارشناس برنامه: محمدرضا نیک‌نژاد
معلم، فعال صنفی و مترجم

زمان: چهارشنبه ۳۰ خرداد ۱۴۰۳
ساعت برگزاری: ۲۱ تا ۲۳ در فضای گوگل‌میت

🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

💠 #گزارش


🔺هشدار درباره خشونت روزمره در ایران

✍ سارا سبزی/ خبرنگار گروه جامعه

آمار نزاع در سال ۱۴۰۲ نسبت به ۷ سال اخیر به بالاترین حد خود یعنی بالای ۲۵۰ هزار مورد رسیده است

🔹در جامعه امروز ایران، خشونت چه وضعی دارد و خشونتگران و خشونت‌دیدگان چه کسانی‌اند؟ این مهمترین سوالی است که تعداد زیادی از جامعه‌شناسان، حقوقدانان و کارشناسان علوم سیاسی در «سمپوزیوم ملی علیه خشونت» دور هم جمع شدند تا به آن و بسیاری از دیگر سوال‌ها در این باره پاسخ دهند. بررسی ابعاد خشونت در ایران امروز، موضوع اصلی این سمپوزیوم بود و شرکت‌کنندگان در آن سعی کردند آخرین وضعیت خشونت در این روزهای ایران را به‌طور دقیق بررسی کنند.

▪️خشونت خانگی و سیاسی در وضعیت بحرانی

▪️سویه‌های خشونت‌ورزانه

▪️هشدار درباره آمارهای نزاع و درگیری

▪️نمادهای بروز خشونت حاکمیت علیه جامعه

📌متن کامل:
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-17315

🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

💠 #صبحگاه


جوهرِ آبی

در خانه
خیره به دیوار خیال می‌کنم
مَردم... خودم هستم،
رئیس جمهور خودم،
و خسته از شمارش دردها نیز خودم...
سرتاسرِ زمین
سرزمینِ من است.

من
رئیسِ رویاهایِ راه‌بَلَدِ خویشم،
و جمهورِ هزار و یکی ترانه
برای تنهاییِ آدمی...!

سرتاسرِ زمین
سرزمینِ من است.

چه تاریک،
چه روشن،
در حصارِ ملموسِ کلمات
از هرچه صندوق وُ
از هرچه آراء آدمی خسته‌ام،
من فقط در مراوده با مردم
ماه را به یاد می‌آورم.
ماهِ کامل
اثرِ عاشقانه سرانگشتِ من است.

من به یادِ دوره دبستان
پیاپی... سه بار می‌نویسم:
سرتاسرِ زمین
سرزمینِ من است.
من رئیس جمهورِ برگزیده کلماتم
که تنها با سرانگشتِ جوهرِ زندگی
نامِ مبارکِ تو را
بر آسمان می‌نویسم سه بار؛
ای آزادی!


#سیدعلی_صالحی



🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

💠 #خبر_گوناگون

▪️ستاد فرماندهی منطقه مرکزی ارتش آمریکا، سنتکام، اعلام کرد، کارکنان و ملوانان کشتی باری وِربِنا، با پرچم پالائوا که از آن اوکراین و در مدیریت یک شرکت لهستانی بود، پس‌از حمله حوثی‌های یمن تخلیه شدند اما آتش‌سوزی در این کشتی ادامه دارد و کشتی در حال غرق شدن است.
▫️این ستاد فرماندهی ارشد آمریکایی، مدعی شده ناوچه جماران، از آن جمهوری اسلامی، به درخواست کمک این کشتی باری توجهی نکرده است.

▪️پلیس آلمان اعلام کرد یک تبعه افغانستان که با چاقو به تماشاگران بازی‌های یورو ۲۰۲۴ در یک مهمانی حمله کرده بود، کشته شده است. این فرد به حاضران در یک مهمانی خصوصی بازی آغازین یورو را تماشا می‌کردند، حمله و چند نفر را زخمی کرد- مهاجم هنگام رسیدن پلیس هنوز چاقو در دست، می‌خواسته به پلیس هم حمله برد که در درگیری با ماموران زخمی می‌شود و در بیمارستان جان می‌بازد.

▪️هزاران زن برزیلی علیه طرح تشدید ممنوعیت سقط جنین که در کنگره تحت کنترل دست‌راستی‌های این کشور در دست بررسی است، به خیابان‌های سائوپائولو، پایتخت این کشور، رفتند- بنابر این طرح، سقط جنین پس از ۲۲ هفته بارداری با قتل برابر دانسته شده و از ۶ تا ۲۰ سال زندان را در پی خواهد داشت.

#روزآروز

🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

💠 #گزارش

🔺گزارش روزنامه شرق از رونمایی کتاب محمد-سان (۳)

۲۳ خرداد ۱۴۰۳
محمدرضا سرکار آرانى، استاد پداگوژی دانشگاه ناگویاى ژاپن در گفت‌وگو با «شرق،» ریشه‌های جاماندگی ایران از توسعه را واکاوی می‌کند.

لینک قسمت دوم:

https://tttttt.me/KSMtehran/17227

سرکار آرانی تأکید دارد که در ایران گفت‌وگو درباره مسئله نیست، بیشتر درباره خبر است و ادامه می‌دهد: «ما در ایران وقتی به هم می‌رسیم درباره مسئله حرف نمی‌زنیم، بلکه از خبر حرف می‌زنیم. شما ده‌ها سال است که در این کشور رادیو دارید، وقتی پیچ آن را باز می‌کنید، می‌گوید ایران در شرایط حساسی به سر می‌برد و مردم مدام به دنبال خبر هستند. می‌دانید معنی خبر یعنی چه؟ یعنی اینکه ما از خودمان می‌پرسیم چه زمانی رفاه بیشتری پیدا می‌کنیم؟ چه زمانی دیگران کاری می‌کنند که من زندگی بهتری داشته باشم؟ وقتی انگشت این پرسش به سمت خود ما گرفته می‌شود، می‌گوییم ما که ایراد و اشکالی نداریم! آن دیگری بهتر است تغییر کند. یا اینکه توجیه می‌کنیم که نقشی در نابسامانی‌ها نداشته‌ایم. این رؤیای توسعه ملی نیست. بنابراین ما در ایران «خود» یا «خود‌بودگی» کمتر داریم. ما وقتی دست‌مان را بلند می‌کنیم که حرفی را بزنیم، می‌گوییم «من». در یک کشور توسعه‌یافته می‌گویند «من،... زیرا...!». در‌واقع من در اینجا به معنی خودبینی است، به‌جای خودبودگی».

خودبینی یا خودبودگی؟

این پژوهشگر توضیح می‌دهد: «خودبودگی حجم وسیعی از مسئولیت را به همراه دارد. مطالبه و مسئولیت‌پذیری دو رکن بازیگری است و بازیگری یعنی توسعه‌یافتگی. این هر دو در بستر آزادی شکل می‌گیرد و اخلاق در این شرایط متحول و زیست اخلاقی بسامان می‌شود. وقتی مطالبه و مسئولیت جان می‌گیرد و رشد می‌کند، میزان آزادی و اخلاق را در درون خودش بارور می‌کند. آموزش مدرسه‌ای نیز در این راستا نیاز همه ماست. ما به مدرسه نیاز داریم؛ زیرا به غیر نیازمندیم. غیری که محترم است. گفت‌وگو وقتی وجود دارد که شما معتقد هستید غیری هست. «غیر» محترم است. معتقد هستید غیری هست و محترم است و باید بروم آن را بشناسم و باید بروم زانو به زانوی آن بنشینم. یاد می‌گیریم که غیری هست، محترم هست، باید بروم آن را بشناسم و این غیر، مکانیسم فهم دیگری دارد؛ یعنی طور دیگری جهان را تفسیر می‌کند. فهم دیگری! وقتی شما این مسئله را باور ندارید، در قصه مادرت نیست، در کتاب درسی‌ات نیست و در نظام آگاهی سنتی‌‌ات نیست، یعنی توسعه مسئله شما نیست». سرکار آرانی معتقد است‌ «‌تاریخ طولانی و نخوانده و بازاندیشی‌نشده ما، کار دست‌ ایرانیان داده است. وقتی ملتی، خانواده‌ای، فردی حس کند که فهمیده است و رسیده است، یعنی با توسعه خداحافظی کرده ‌و ما در ایران توهم رسیدن داریم، توهم فهمیدن همه جا هست. این به معنای امتناع از یادگیری است. وقتی ملت احساس می‌کند رسیده است، دیگر پرسشی ندارد. ما ملت بی‌پرسشی هستیم و دولت بی‌پرسشی هم هستیم و در این صفحه شطرنج با هم خوب بازی می‌کنیم، ولی با هم گفت‌وگو نمی‌کنیم. در یک کشور توسعه‌یافته، مدام دولت و ملت در حال گفت‌وگو هستند». او می‌گوید: «ما از ابزارهای توسعه برای بازسازی قصه‌های مادران و تعاریف و مفاهیم‌مان استفاده نمی‌کنیم؛ مثلا از مدرسه برای شنیدن صدای غیر استفاده نمی‌شود، از دانشگاه برای شنیدن صدای غیر استفاده نمی‌شود و‌... . دیگران اما از ابزارهای توسعه استفاده می‌کنند تا قصه‌ها و باورهایشان را بازسازی کنند. در ژاپن، سنگاپور، کره جنوبی و سایر کشورهای توسعه‌یافته، مدرسه که آمد، قصه‌های مادران را پنبه کرد و به دست بچه‌ها داد و گفت حالا خودتان آن‌طور‌ که می‌توانید و می‌خوانید ببافید. در ایران وقتی مدرسه آمد، رشدیه که مدرسه را آورد، کتک خورد؛ چون پدران و مادران و جامعه و سیاست فهمید مدرسه آمده تا قصه‌های مادران را بازسازی کند و در ادامه فهمیدیم که مدرسه می‌تواند چند گره هم اضافه کند، اما به بازسازی قصه نرسید و همچنان مدرسه و دانشگاه مغلوب قصه‌های مادران است».

🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

💠 #خبر


🔺 هیچ معلمی مهر بازنشسته نمی شود

🔹 علی فرهادی، معاون برنامه‌ریزی و توسعه منابع آموزش و پرورش گفت:

امسال با افزایش ۵۰۱ هزار نفری دانش آموزان مواجه هستیم و فرض بر این است که کلاس خالی نداشته باشیم.

ما پیش بینی می‌کنیم در مهر حدود ۱۵ کلاس بیشتر داشته باشیم و بر همین اساس در بحث بازنشستگی نیز هیچ کدام را بازنشست نمی‌کنیم؛ تا ۳۰ مهر کلاس‌های ما که تثبیت شد نیروی مازاد در منطقه‌ای داشتیم و شرایط خاص داشت می‌توانیم با بازنشستگی طبق شرایط موافقت کنیم.


🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

💠 #اطلاعیه

کانون صنفی معلمان ایران(تهران) برگزار می‌کند:
سلسله برنامه‌های گفتگو با اندیشمندان حوزه آموزش

این برنامه:
کوه یخ مسائل معلمان در ایران(تحلیل سیاست‌ها)

سخنران: دکتر فاطمه مقدسی
دکترای جامعه شناسی و پژوهشگر سیاست گذاری آموزش

کارشناس برنامه: محمدرضا نیک‌نژاد
معلم، فعال صنفی و مترجم

زمان: چهارشنبه ۳۰ خرداد ۱۴۰۳
ساعت برگزاری: ۲۱ تا ۲۳ در فضای گوگل‌میت

🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

💠 #صبحگاه

‌
صبح آمد‌ست برخیز..
وین خواب و خستگی را..
در شط شب رها کن..

مستان نیم شب را..
بار دگر به فریاد..
در کوچه ها صدا کن...

بار دگر به شادی..
دروازه های شب را..
رو بر سپیده‌ وا کن...

#شفیعی_کدکنی



🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

💠 #نگاه


🔺 آینده روشن ایران با پاسخ مثبت به مطالبه فرهنگیان


🔹 جوان آنلاین: همه چیز ریشه در آموزش‌و‌پرورش دارد، اگر آینده‌سازان را در مسیر درست تعلیم‌و‌تربیت قرار دهیم و استعداد کودکان و نوجوانان شکوفا شود، آن وقت شاهد بهبود وضعیت جامعه در حوزه‌های مختلف خواهیم بود. در این زمینه معلمان نقش مهمی ایفا می‌کنند، چراکه آن‌ها تعیین می‌کنند نسل آینده چگونه ببیند، بخواند و بیندیشد، بنابراین توجه به شأن و منزلت معلمان و همچنین مطالبات آن‌ها در ارتقای وضعیت آموزش‌و‌پرورش کشور اهمیت بسیار زیادی دارد. در این زمینه قوانین زیادی وجود دارد، اما اجرای آن کم‌و‌کاستی‌های فراوانی داشته است. «جوان» سراغ برخی معلمان رفته و درباره مطالبات‌شان از کاندیدا‌های ریاست جمهوری پرسیده است. خساست برای خرج‌کردن در آموزش‌و‌پرورش پذیرفتنی نیست

🔹 نرگس ملک‌زاده / معلم

به نظر من، اولین کاری که باید کاندیدای ریاست جمهوری برای جذب معلمان و به طور کلی جامعه فرهنگی انجام دهد این است که اعتماد ازدست‌رفته این قشر را نسبت به خود و برنامه‌هایش جلب کند.

در این زمینه، دولت باید اولویت اول خودش را در آموزش‌و‌پرورش جان‌دادن به مدارس دولتی بداند، چراکه دارند نفس‌های آخرشان را می‌کشند.
در این سال‌ها مدارس دولتی به شدت تضعیف شده‌اند؛ چه از لحاظ ساختار فیزیکی، چه از لحاظ نیروی انسانی و چه از لحاظ امکانات نرم‌افزاری.
همین موارد موجب کم‌شدن انگیزه معلمان نیز شده و بی‌انگیزگی دانش‌آموزان را به دنبال داشته است؛ آن‌ها که آینده روشنی برای خود نمی‌بینند.
شاهد آن بودیم که در سال تحصیلی جدید با معضل کمبود معلم مواجه شدیم و این فشار بیشتر در مدارس دولتی بود؛ مدارسی که تا ماه‌ها درگیر نداشتن معلم، تغییر معلم و در نهایت حتی حضور معلم غیرمتخصص در کلاس‌های خودشان بودند، بنابراین به طور کلی اولین کاری که دولت جدید نیاز است انجام دهد، برگرداندن عدالت آموزشی به آموزش‌و‌پرورش است که یکی از اصلی‌ترین مواردش زنده‌کردن و پویاساختن مدارس دولتی است.

🔹 مزبان حبیبی / معلم بازنشسته

خواسته‌های معلمان مشخص است و عمده این خواسته‌ها مربوط به معلمان نمی‌شود، بلکه دانش‌آموزان، خانواده‌ها و به طور کلی جامعه را نیز دربرمی‌گیرد چراکه اگر آموزش‌و‌پرورش به مسیر اصلی خود برگردد و کیفیت مدارس بهبود پیدا کند، همه جامعه را نجات خواهد داد.

مطالبه اول این است که ابتدا لایحه فوری از طرف دولت به مجلس برود و تکلیف حقوق معلمان و سایر حقوق‌بگیران را مشخص کند، مطالبه این است که حقوق‌ها حداقل به اندازه خط فقر باشد و نه کمتر از آن، یعنی حقوق هیچ‌کس نباید کمتر از خط فقر اعلامی از طرف بانک مرکزی باشد.

دوم باید فکری اساسی برای سهم آموزش‌و‌پرورش از بودجه عمومی کشور شود و این سهم از بودجه عمومی، در فرایند بودجه‌نویسی، طی یک دوره چهارساله ریاست جمهوری به میانگین جهانی برسد. اگر از بودجه عمومی حساب کنیم، باید ۲۵ درصد و اگر از تولید ناخالص ملی حساب کنیم باید به ۲/۵ درصد برسد.

🔻متن کامل را در لینک زیر بخوانید

https://www.pishkhan.com/news/321477/


🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

💠 #نگاه


🔺 آیا واقعاً رئیس‌جمهور هیچ‌کاره است؟!

✍ محمد فاضلی، جامعه‌شناس

برخی منتقدان و معترضان به وضع موجود و روش حکمرانی فعلی، در مقابل دعوت به مشارکت در انتخابات، غالبا می‌پرسند: فرق می‌‌کند چه کسی رئیس‌جمهور باشد؟ خلاصه پاسخم به این پرسش چند بند است.

یک. به معترضان حق می‌دهم از نتیجه انتخابات پیشین ناراضی باشند. آن‌ها به اهدافی نرسیده‌اند که در نظر داشتند. اما این در چشم‌انداز تاریخی، ماجرای ۱۲۰ سال تلاش ما ایرانیان بعد از مشروطه است. ما هنوز به «حاکمیت قانون» که از مهم‌ترین شعارهای مشروطه بود نرسیده‌ایم. ماجرا محدود به این ۴۰ سال نیست. شرح مفصلی درباره این ۱۲۰ سال در بازخوانی ایران معاصر ارائه کرده‌ام.

دو. رئیس‌جمهور، انتخاب‌کننده ۱۸ وزیر و ده‌ها معاون و رئیس دستگاه است، که هر کدام از آن‌ها ده‌ها نفر را انتخاب می‌کنند و بر سرنوشت ما اثر می‌گذارند. رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور یکی از مهم‌ترین رئیس سازمان‌هاست.

سه. رئیس‌جمهور رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی است که بر سرنوشت آموزش و پرورش، دانشگاه، رسانه‌ها، فیلم، تئاتر، موسیقی، هنر و کل بخش فرهنگ و اهالی فرهنگ تأثیر تعیین‌کننده دارد.

چهار. رئیس‌جمهور رئیس شورای عالی امنیت ملی است که دبیر این شورا را انتخاب می‌کند، و بر حیاتی‌ترین تصمیمات امنیتی، سیاست خارجی و سیاست داخلی، نوع برخورد با رسانه‌ها و ... تأثیر تعیین‌کننده دارد.

پنج. رئیس‌جمهور رئیس شورای عالی محیط‌زیست است که برخی از مهم‌ترین تصمیمات درباره محیط‌زیست و ظرفیت زیست‌پذیری سرزمین در آن گرفته می‌شود.

شش. رئیس‌جمهور رئیس شورای عالی آب است که تصمیمات مهم آبی در آن اتخاذ می‌شود و ظرفیت زیادی برای هماهنگی‌های مربوط به مسائل آبی دارد.

هفت. شورای عالی سلامت و امنیت غذایی که سیاست‌گذاری و راهبردهای کلان حوزه بهداشت، سلامت و امنیت غذایی را تعیین می‌کند.

هشت. شورای عالی فضای مجازی نیز به ریاست رئیس‌جمهور برگزار می‌شود. سیاست‌گذاری کلان فضای مجازی نیز در این شورا انجام می‌شود.

نه. شورای عالی آموزش و پرورش. یکی از مهم‌ترین نهادهای سیاست‌گذاری در امر حیاتی آموزش و پرورش در کشور است.

ده. برخی دیگر از شوراهای عالی که رئیس‌جمهور ریاست آن‌ها را بر عهده دارد عبارتند از: شورای عالی اداری، شورای عالی اشتغال، شورای عالی جوانان، شورای عالی مناطق آزاد تجاری-صنعتی و ویژه اقتصادی، شورای عالی صنایع دریایی کشور.

یازده. رئیس‌جمهور در تعیین سفرای ایران در کشورهای دیگر نقش تعیین‌کننده دارد.

دوازده. رئیس‌جمهور در جلسه سران سه قوه شرکت می‌کند و بیشترین ظرفیت برای ارائه مهم‌ترین گزارش‌ها از وضعیت کشور در این جلسه را دارد.

سیزده. رئیس‌جمهور در جلساتی با رهبری شرکت می‌کند و ظرفیت دارد که گزارش‌هایی درباره وضعیت کشور ارائه کند و مهم‌ترین مسائل مردم را با ایشان طرح کند.

چهارده. رئیس‌جمهور در انتخاب همه استانداران نقش تعیین‌کننده دارد. اگرچه معتقدم انتخاب رؤسای دانشگاه‌ها باید بر اساس نظرات اعضای هیئت علمی صورت گیرد، اما در حال حاضر، انتخاب تمامی رؤسای دانشگاه‌های دولتی تحت تأثیر نظر رئیس‌جمهور (و در قالب تأثیرگذاری رئیس‌‌جمهور در شورای عالی انقلاب فرهنگی) است.

این‌ها فقط بخشی از اختیارات رسمی رئیس‌جمهور است. آیا فکر می‌کنید آدمی با این همه اختیارات، بی‌اثر است و تفاوتی نمی‌کند چنین اختیاراتی به چه کسی و با چه جهت‌گیری‌ای واگذار شود؟

آیا واقع‌بینی است که تصور کنیم مقامی با این اختیارات، هیچ‌کاره است؟

اگر رئیس‌جمهور هیچ‌کاره است، چرا اصول‌گرایان که دیگر ابزارهای قدرت را دارند، این همه برای به دست گرفتن این سِمت تلاش می‌کنند؟ برای تصاحب سمت یک هیچ‌کاره؟!/جماران



🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

📄 چرا کسی به فکر معلمان و دانش‌آموزان نیست!؟
پیشنهاد به وزارت آموزش‌وپرورش البته اگر وزیر و معاونان زنده هستند
مزبان حبیبی

با توجه به نزدیک شدن به زمان بودجه نویسی برای سال ۱۴۰۴، لطفا موارد زیر را در بودجه سال آینده پیش‌بینی و لحاظ نمائید تا بتوان در تعامل با دولت و مجلس، یک بار برای همیشه مشکل بدهی‌های وزارت را حل نمود.

۱. تهیه لیستی دقیق از تمام بدهی‌ها از طریق اعلام عمومی برای مشارکت در تهیه این لیست. با توجه به برآورد گذشته، وزارت آموزش‌وپرورش بابت حدود ۳۵ بند بدهی، باید حدود ۱۲۰ هزار میلیارد تومان به معلمان پرداخت کند.

۲. پیش‌بینی پاداش بازنشستگی برای معلمانی که در سال ۱۴۰۴ بازنشسته خواهند شد تا بحث تاخیرهای گاها چند ساله را برای همیشه حل نمود. با فرض بازنشسته شدن ۷۰ هزار معلم در سال آینده، برای پرداخت پاداش حدود ۱۵۰ هزار بازنشسته امسال و سال آینده، حدود ۷۵ هزار میلیارد تومان بودجه لازم است.

۳. پیش‌بینی هزینه‌های مدارس به‌صورت دقیق و اعمال این بودجه در جداول بودجه سال آینده با رویکرد واریز مستقیم به حساب مدارس(حتما متوجه منظورم هستید!) برای تأمین همه هزینه های ۱۰۷ هزار مدرسه، حدود ۶۰ هزار میلیارد تومان بودجه لازم است که نسبت به ۶،۴ میلیون میلیارد تومان بودجه کل کشور، مبلغ بسیار ناچیزی است.

۴. یک بار برای همیشه، دست وزارت، ادارات کل و ادارات آموزش‌وپرورش را از جیب مردم کوتاه کنید با تأمین بودجه این دستگاه‌ها در بودجه سال آینده. برای پرداخت ماهانه ۲ میلیارد تومان به هر اداره، اداره کل و دستگاه‌های وابسته به وزارت آموزش‌وپرورش، در سال نیاز به ۱۸ هزار میلیارد تومان بودجه لازم است.

۵. تأمین بودجه برای پرداخت ماهانه به دانش‌آموزان جهت کمک هزینه تحصیل. برای پرداخت ماهانه یک میلیون تومان به هر دانش‌آموز، ۱۲۵ هزار میلیارد تومان بودجه لازم دارد که به سادگی قابل تأمین است و اثرات بسیار مطلوب و ماندگاری خواهد داشت.

توجه داشته باشیم که با قیمت فعلی دلار، سرانه دانس‌آموزی در ایران برای سال جاری کمتر از ۳۰۰ دلار است و میانگین سرانه دانش‌آموزی در جهان عدد ۹۳۱۳ دلار که در مقام مقایسه، فقط می‌توان شرمسار بود، حال اگر تمام هزینه‌های فوق تأمین شود، سرانه دانش‌آموزی حداکثر به ۵۰۰ دلار خواهد رسید که با میانگین جهانی فاصله‌ای شرمگینانه دارد.

برای اجرای تمامی موارد پنج‌گانه فوق، ۳۹۸ هزار میلیارد تومان بودجه لازم است که تقریبا ۶،۵ میلیارد دلار است و در صورت تأمین و اجرا، سهم آموزش‌وپرورش از بودجه عمومی به عدد ۱۸ درصد خواهد رسید که هنوز تا رسیدن به ۲۵ درصد میانگین جهانی، فاصله ای ۵۰ درصدی دارد.

جهت روشن شدن موضوع که چرا باید این بودجه‌ها تأمین و پرداخت شود، به مقیاس‌های عددی زیر توجه کنید:

مقیاس اول: در آمریکا سه نوع مدرسه و در ایران بیش از ۴۰ نوع.

مقیاس دوم: بودجه بخش آموزش در آمریکا ۱۳۰۰ میلیارد دلار و در ایران کمتر از ۴ میلیارد دلار!

مقیاس سوم: میانگین حقوق دریافتی ماهیانه معلمان ایرانی کمتر از ۳۰۰ دلار و در امریکا ۴۵۰۰ دلار است.

مقیاس چهارم: سرانه دانش‌آموزی در ایران ۲۴۰ دلار و در آمریکا ۲۴,۲۵۳ دلار است.

مقیاس پنجم: تراکم دانش‌آموزان در کلاس، در ایران ۳۱.۶ دانش‌آموز و در آمریکا کمتر از ۲۰ نفر.


مزبان حبیبی
بیست‌وهفتم خرداد هزاروچهارصدوسه