کانال کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
💠 #یادداشت 📌 آنچه که باید کنشگران مدنی – صنفی بدانند: #ویژگی_کنشگری_آگاهانه، #بازی_در_نقش_های_مختلف_است #قسمت_یکم_ص۱ 🔹منبع: تارنمای داوطلب 🔺#کنشگری_مدنی فعالیت هماهنگ و ویژه‌ی گروهی از مردم در کنار هم برای تحقق هدف خاص انسانی یا اجتماعی است. #کنشگری…
💠 #مقاله_آموزشی
🔹 تحلیلگری" و "ائتلاف‌سازی": لازمه #کنشگری در شرایط محیطی پرمخاطره
#قسمت_یکم
🔺 #تارنمای_داوطلب؛ با وجود آنکه بسیاری از نظریه‌پردازان، قدرتیابی جامعه مدنی را یکی از پیش‌زمینه‌های ایجاد یک جامعه دموکراتیک و مبتنی بر حقوق شهروندی می‌دانند؛ اما به شیوه کنشگری جامعه مدنی در بسترهای رژیم‌های اقتدارگرا، چندان توجهی نشده است و در قیاس با ادبیات کلاسیک جامعه مدنی، این کنشگری بدنه ضعیفی دارد. محدودیت‌ها و چالش‌ها در این جوامع، چه در سطح نهادها و تشکل‌های صنفی و مدنی و چه در سطح کنشگری شهروندی، درگیر روابط بسیار پیچیده‌ای است. به نحوی که رابطه دولت با جامعه، ماهیت اقتصادسیاسی رژیم‌ها، روابط نهادهای میانی با رژیم‌های سیاسی، الگوها و امکانات بسیج عمومی، میزان سرکوب، شدت سرکوب و مدل‌های سرکوب -همگی- در ظهور و تداوم و تغییرهای کنشگری دخیل‌اند.
در ادامه بررسی نقش‌های کنشگری آگاهانه در مقاله آموزشی پیش رو، به لزوم به عهده گرفتن دو نقش مهم دیگر برای کنشگرانی خواهیم پرداخت که در شرایط محیطی پرمخاطره به فعالیت مشغولند. منظور از شرایط پرمخاطره، وجود عوامل و شرایط محیطی است که کنشگری را با خطرپذیری مواجه می‌کند. سرکوب، تهدید و در مجموع سلطه نگرش امنیتی از سوی حاکمیت بر فضای فعالیت صنفی و مدنی از جمله شرایطی است که کنشگری را در وضعیت مخاطره‌آمیز قرار می‌دهد.
اگرچه هر چهار نقش #شهروند_مسئول_و_متعهد، #عصیانگری، #کارگزار_تغییر و #مصلح_اجتماعی بودن از جمله مهمترین نقش‌هایی است که هر کنشگر هوشمندی باید در مقاطع زمانی مختلف از یک جریان صنفی و مدنی آنها را ایفا کند اما ویژگی‌های یادشده و توانایی‌های معمول در ایفای نقش کنشگری وقتی به جوامع مواجه با سرکوب یا محیط پرمخاطره برای کنشگری می‌رسد، به ضرورت کنار نقش‌های ضروری دیگری قرار می‌گیرد.
از جمله این نقش‌ها که لازمه فعالیت هوشمندانه کنشگران صنفی و مدنی است، « #تحلیلگری » و دیگری نقش « #رهبری_و_اجماع‌سازی » است.
چرا این دو نقش برای کنشگران در محیط‌های پرمخاطره اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند؟
افزایش فشارها گاه از سمت حکومت و گاه از سمت دیگر کنشگران و اعضاء؛ در بسیاری از مواقع باعث فروپاشیدن گروه یا توقف فعالیت‌های یک جریان صنفی و مدنی می‌شود. به عبارت دیگر، در محیط‌های مواجه با سرکوب، اختلاف‌های درونی از یک سو و فشار محیطی از سوی دیگر، معمولاً سازماندهی گروهها و کنشگری را با چالشهای پیش‌بینی‌نشده‌ای مواجه می‌کند. در چنین شرایطی ممکن است افراد تصمیم بگیرند تا هرگونه فعالیت کنشگرانه‌ای را متوقف کنند، از گروه جدا شوند، گروههای جدید تشکیل دهند یا فعالیت‌های جدید را به صورت گسترده به اطلاع عموم ذینفعان نرسانند. این وضعیت به پراکندگی افراد می‌انجامد و گاه به کنارگذاشتن همیشگی فعالیت‌های کنشگرانه برای برخی از اعضای گروه منجر خواهد شد.
باید توجه داشت که بخش مهمی از این تلاطم‌ها و فروپاشی‌های ناگهانی؛ به دلیل نداشتن آمادگی لازم برای رویارویی با این وضعیت‌هاست. کنشگر همواره نمی‌تواند منتظر اعلام تصمیم دیگری یا مسئول مافوق خود در گروه یا سازمان مدنی‌اش باشد. ایفای نقش تحلیلگری -که در بخش بررسی مشخصه‌های تحلیلگری به آن می‌پردازیم- به کنشگران صنفی و مدنی این امکان را می‌دهد که به کمک ارزیابی و تحلیل موقعیت و با اتخاذ تصمیم درست، گروه را حفظ کنند.
مجهزبودن به تحلیل و داشتن چشم‌اندازی برای انتخاب از میان گزینه‌‌های مرتبط، نقشی است که می‌تواند به بقای بیشتر کنشگری و البته حفظ گروه بینجامد.
به همین ترتیب، دربارۀ نقش رهبری و اجماع‌سازی هم ضرورت مهمی برابر کنشگرانی که در شرایط پرمخاطره فعالیت می‌کنند، وجود دارد. افراد برای رویاروی با شرایط جدید، فشارهای محیطی یا تصمیم‌‌های سخت؛ باید سطحی از هماهنگی با یکدیگر را همراه با ارتباطی معقول، سازنده و همدلانه حفظ کنند. این نقش از درون ویژگی‌های کنشگرانی بیرون می‌آید که به مهارت‌های رهبری و اجماع‌سازی میان ایده‌های به‌شدت متضاد و گاه غیرممکن مجهز باشند. نقش رهبری در عین پیگیری هدف‌های اولیه کنشگری، خود را از شرایط سخت عبور می‌دهد، گزینه‌‌های بدیل را فعال می‌کند و آینده را نیز در افقی منطقی برای آنچه ممکن و مطلوب است، هدف‌گذاری می‌کند.
ایفای این دو نقش در کنار ۴ نقشی که پیش از این به آنها اشاره شد برای همه کنشگران و فعالان صنفی و مدنی که در شرایط پرمخاطره فعالیت می‌کنند؛ از جمله کارگران، معلمان، پرستاران، خبرنگاران و روزنامه‌نگاران و به طور کلی تمام گروههایی که به نحوی با جامعه بزرگی از ذینفعان درگیر هستند، لازم و ضروری است. همچنین کنشگران ایفاکننده این نقش‌ها، مشخصه‌ها و کارویژه‌هایی دارند که در ادامه این مقاله با ذکر مثال به تشریح آنها خواهیم پرداخت.
📝 ادامه دارد...
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔹 تحلیلگری" و "ائتلاف‌سازی": لازمه #کنشگری در شرایط محیطی پرمخاطره
#قسمت_یکم
🔺 #تارنمای_داوطلب؛ با وجود آنکه بسیاری از نظریه‌پردازان، قدرتیابی جامعه مدنی را یکی از پیش‌زمینه‌های ایجاد یک جامعه دموکراتیک و مبتنی بر حقوق شهروندی می‌دانند؛ اما به شیوه کنشگری جامعه مدنی در بسترهای رژیم‌های اقتدارگرا، چندان توجهی نشده است و در قیاس با ادبیات کلاسیک جامعه مدنی، این کنشگری بدنه ضعیفی دارد. محدودیت‌ها و چالش‌ها در این جوامع، چه در سطح نهادها و تشکل‌های صنفی و مدنی و چه در سطح کنشگری شهروندی، درگیر روابط بسیار پیچیده‌ای است. به نحوی که رابطه دولت با جامعه، ماهیت اقتصادسیاسی رژیم‌ها، روابط نهادهای میانی با رژیم‌های سیاسی، الگوها و امکانات بسیج عمومی، میزان سرکوب، شدت سرکوب و مدل‌های سرکوب -همگی- در ظهور و تداوم و تغییرهای کنشگری دخیل‌اند.
در ادامه بررسی نقش‌های کنشگری آگاهانه در مقاله آموزشی پیش رو، به لزوم به عهده گرفتن دو نقش مهم دیگر برای کنشگرانی خواهیم پرداخت که در شرایط محیطی پرمخاطره به فعالیت مشغولند. منظور از شرایط پرمخاطره، وجود عوامل و شرایط محیطی است که کنشگری را با خطرپذیری مواجه می‌کند. سرکوب، تهدید و در مجموع سلطه نگرش امنیتی از سوی حاکمیت بر فضای فعالیت صنفی و مدنی از جمله شرایطی است که کنشگری را در وضعیت مخاطره‌آمیز قرار می‌دهد.
اگرچه هر چهار نقش #شهروند_مسئول_و_متعهد، #عصیانگری، #کارگزار_تغییر و #مصلح_اجتماعی بودن از جمله مهمترین نقش‌هایی است که هر کنشگر هوشمندی باید در مقاطع زمانی مختلف از یک جریان صنفی و مدنی آنها را ایفا کند اما ویژگی‌های یادشده و توانایی‌های معمول در ایفای نقش کنشگری وقتی به جوامع مواجه با سرکوب یا محیط پرمخاطره برای کنشگری می‌رسد، به ضرورت کنار نقش‌های ضروری دیگری قرار می‌گیرد.
از جمله این نقش‌ها که لازمه فعالیت هوشمندانه کنشگران صنفی و مدنی است، « #تحلیلگری » و دیگری نقش « #رهبری_و_اجماع‌سازی » است.
چرا این دو نقش برای کنشگران در محیط‌های پرمخاطره اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند؟
افزایش فشارها گاه از سمت حکومت و گاه از سمت دیگر کنشگران و اعضاء؛ در بسیاری از مواقع باعث فروپاشیدن گروه یا توقف فعالیت‌های یک جریان صنفی و مدنی می‌شود. به عبارت دیگر، در محیط‌های مواجه با سرکوب، اختلاف‌های درونی از یک سو و فشار محیطی از سوی دیگر، معمولاً سازماندهی گروهها و کنشگری را با چالشهای پیش‌بینی‌نشده‌ای مواجه می‌کند. در چنین شرایطی ممکن است افراد تصمیم بگیرند تا هرگونه فعالیت کنشگرانه‌ای را متوقف کنند، از گروه جدا شوند، گروههای جدید تشکیل دهند یا فعالیت‌های جدید را به صورت گسترده به اطلاع عموم ذینفعان نرسانند. این وضعیت به پراکندگی افراد می‌انجامد و گاه به کنارگذاشتن همیشگی فعالیت‌های کنشگرانه برای برخی از اعضای گروه منجر خواهد شد.
باید توجه داشت که بخش مهمی از این تلاطم‌ها و فروپاشی‌های ناگهانی؛ به دلیل نداشتن آمادگی لازم برای رویارویی با این وضعیت‌هاست. کنشگر همواره نمی‌تواند منتظر اعلام تصمیم دیگری یا مسئول مافوق خود در گروه یا سازمان مدنی‌اش باشد. ایفای نقش تحلیلگری -که در بخش بررسی مشخصه‌های تحلیلگری به آن می‌پردازیم- به کنشگران صنفی و مدنی این امکان را می‌دهد که به کمک ارزیابی و تحلیل موقعیت و با اتخاذ تصمیم درست، گروه را حفظ کنند.
مجهزبودن به تحلیل و داشتن چشم‌اندازی برای انتخاب از میان گزینه‌‌های مرتبط، نقشی است که می‌تواند به بقای بیشتر کنشگری و البته حفظ گروه بینجامد.
به همین ترتیب، دربارۀ نقش رهبری و اجماع‌سازی هم ضرورت مهمی برابر کنشگرانی که در شرایط پرمخاطره فعالیت می‌کنند، وجود دارد. افراد برای رویاروی با شرایط جدید، فشارهای محیطی یا تصمیم‌‌های سخت؛ باید سطحی از هماهنگی با یکدیگر را همراه با ارتباطی معقول، سازنده و همدلانه حفظ کنند. این نقش از درون ویژگی‌های کنشگرانی بیرون می‌آید که به مهارت‌های رهبری و اجماع‌سازی میان ایده‌های به‌شدت متضاد و گاه غیرممکن مجهز باشند. نقش رهبری در عین پیگیری هدف‌های اولیه کنشگری، خود را از شرایط سخت عبور می‌دهد، گزینه‌‌های بدیل را فعال می‌کند و آینده را نیز در افقی منطقی برای آنچه ممکن و مطلوب است، هدف‌گذاری می‌کند.
ایفای این دو نقش در کنار ۴ نقشی که پیش از این به آنها اشاره شد برای همه کنشگران و فعالان صنفی و مدنی که در شرایط پرمخاطره فعالیت می‌کنند؛ از جمله کارگران، معلمان، پرستاران، خبرنگاران و روزنامه‌نگاران و به طور کلی تمام گروههایی که به نحوی با جامعه بزرگی از ذینفعان درگیر هستند، لازم و ضروری است. همچنین کنشگران ایفاکننده این نقش‌ها، مشخصه‌ها و کارویژه‌هایی دارند که در ادامه این مقاله با ذکر مثال به تشریح آنها خواهیم پرداخت.
📝 ادامه دارد...
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
💠 #مقاله_آموزشی
🔹 تحلیلگری" و "ائتلاف‌سازی": لازمه #کنشگری در شرایط محیطی پرمخاطره
#قسمت_دوم
#نقش_تحلیلگری_در_کنش‌های_صنفی_و_مدنی
درک درست و ارزیابی دقیق موقعیتی که یک جریان صنفی یا مدنی در آن قرار دارد، مهمترین کارویژه یک کنشگرِ تحلیلگر است. با ذکر یک مثال از روند کنشگری صنفی معلمان و تهدیدهای پیرامون آن _که این روزها تقریبا به یکی از مهمترین کنش‌های صنفی در ایران تبدیل شده_ به این موضوع می‌پردازیم.
چنانکه اخبار و گزارشها نشان می‌دهد؛ برگزاری تجمعات صنفی سراسری، از جمله استراتژی‌های شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان برای پیگیری مطالبات معلمان بوده است. گرچه اتخاذ این استراتژی از جمله الویت‌های این جریان صنفی برای پیگیری مطالبات و وادارکردن حاکمیت به پاسخگویی است که در صورت بسیج و سازماندهی درصد قابل توجهی از معلمان نیز احتمال موفقیت آن زیاد است؛ اما این احتمال نیز وجود دارد که اگر پس از چندین بار برگزاری تجمع صنفی، معلمان شرکت‌کننده در تجمعات به دستاورد مطلوبی نرسند؛ احساس ناامیدی بر بخش بزرگی از بدنه معلمان غلبه خواهد کرد. در نتیجه این ناامیدی؛ تشکل‌های صنفی اعتماد و همراهی بخش بزرگی از بدنه را به عنوان دو سرمایه ارزشمند به تدریج دست خواهند داد و نیروهای امنیتی نیز زمینه برخورد با اعتراضاتی که پشتوانه کافی را ندارد، بیش از پیش به دست خواهند آورد.
در چنین شرایطی، کنشگران هوشمند که از سختی ناشی از ایجاد محدودیت‌های گاه و بیگاه از سوی حاکمیت برای کنش صنفی مسالمت‌آمیز عبور کرده‌اند و توانسته‌اند بخشی از بدنه را با جریان مطالبه‌گری همراه کنند؛ تلاش می‌کنند که با درک و تحلیل درست موقعیت، از استراتژی‌های جایگزین برای حفظ گروه و تداوم حرکت صنفی استفاده کنند.
🔺در واقع وظیفه تحلیلگری یک کنشگر صنفی در محیط پرمخاطره ایجاب می‌کند که از پیش برای حفظ گروه، ساختن مدل جدید پیوند برای حفظ سطحی از همکاری گروهی و حتی مدیریت تماس با سایر ذینفعان آماده باشد. برای کسب این آمادگی؛ کنشگر صنفی به دو ویژگی نیاز دارد:
۱- تحلیل به‌نسبت دقیقی از شرایط و موقعیت داشته‌باشد
۲- بتواند گروه را بار دیگر دورهم گردآورد و وظیفه اجماع‌سازی خود را در شرایط سخت پراکندگی ناشی از فشار دوباره ایفا کند.
از طرفی، برای اینکه یک کنشگر، تحلیلگر خوبی باشد و ارزیابی قابل قبولی از شرایط داشته باشد، باید از پنج مرحله عبور کند:
• جست‌وجوگر و پژوهنده باشد، از احوال اجتماعی و سیاسی، تحول‌های فکری و بستر مطالبات خودش باخبر باشد.
• اطلاعات را دسته‌بندی کند و سطوح اطلاعات را از هم تفکیک کند؛
• به ابزارها و تکنیک‌های تفکر انتقادی مجهز باشد، برای هر مسئله‌ای موافقان و مخالفانش را به‌خوبی بشناسد، دیدگاه مستقل و مستدل خود را داشته‌باشد و آن را به راه‌حلی مرتبط کند؛
• نسبت به شرایط حال حاضر راه‌حل داشته‌باشد و با توجه به ظرفیت‌ها و منابع موجود، پیش‌بینی نسبتا واقع‌بینانه‌ای نسبت به آینده جریان صنفی و مدنی داشته باشد. در عین حال یک کنشگر اهل تحلیل باید، راه‌حل‌های خود را به طور دائم به‌روز کند؛
• با دیگران ارتباط بگیرد، تحلیل آنان را بشنود و نظر خودش را با بقیه در میان بگذارد. هر کنشگری لازم است که با سایر ذینفعان و اعضای گروه همراهی و همکاری داشته باشد.
در عین حال یک کنشگر صنفی و مدنی برای ایفای نقش تحلیلگری باید پیشینه کنشگری، چرایی گزینش اهداف و مطالبات، بازیگران اصلی و فرعی، روابط و منابع را بررسی کند. یک کنشگر تحلیلگر دستاوردها، نقاط ضعف و قوت گذشته را بررسی می‌کند و آینده فعالیت خود را در افق استراتژیک می‌بیند و نتیجه‌های کوچک معطوف به عمل می‌گیرد. استراتژی را می‌فهمد و برای تاکتیک برنامه‌ریزی می‌کند و همواره به خاطر دارد که تحلیل قابل‌اتکا جز با تسلط بر هدف‌ها، استراتژی ها، منابع و تاکتیک‌ها به دست نمی‌آید.
📝ادامه دارد ...
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔹 تحلیلگری" و "ائتلاف‌سازی": لازمه #کنشگری در شرایط محیطی پرمخاطره
#قسمت_دوم
#نقش_تحلیلگری_در_کنش‌های_صنفی_و_مدنی
درک درست و ارزیابی دقیق موقعیتی که یک جریان صنفی یا مدنی در آن قرار دارد، مهمترین کارویژه یک کنشگرِ تحلیلگر است. با ذکر یک مثال از روند کنشگری صنفی معلمان و تهدیدهای پیرامون آن _که این روزها تقریبا به یکی از مهمترین کنش‌های صنفی در ایران تبدیل شده_ به این موضوع می‌پردازیم.
چنانکه اخبار و گزارشها نشان می‌دهد؛ برگزاری تجمعات صنفی سراسری، از جمله استراتژی‌های شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان برای پیگیری مطالبات معلمان بوده است. گرچه اتخاذ این استراتژی از جمله الویت‌های این جریان صنفی برای پیگیری مطالبات و وادارکردن حاکمیت به پاسخگویی است که در صورت بسیج و سازماندهی درصد قابل توجهی از معلمان نیز احتمال موفقیت آن زیاد است؛ اما این احتمال نیز وجود دارد که اگر پس از چندین بار برگزاری تجمع صنفی، معلمان شرکت‌کننده در تجمعات به دستاورد مطلوبی نرسند؛ احساس ناامیدی بر بخش بزرگی از بدنه معلمان غلبه خواهد کرد. در نتیجه این ناامیدی؛ تشکل‌های صنفی اعتماد و همراهی بخش بزرگی از بدنه را به عنوان دو سرمایه ارزشمند به تدریج دست خواهند داد و نیروهای امنیتی نیز زمینه برخورد با اعتراضاتی که پشتوانه کافی را ندارد، بیش از پیش به دست خواهند آورد.
در چنین شرایطی، کنشگران هوشمند که از سختی ناشی از ایجاد محدودیت‌های گاه و بیگاه از سوی حاکمیت برای کنش صنفی مسالمت‌آمیز عبور کرده‌اند و توانسته‌اند بخشی از بدنه را با جریان مطالبه‌گری همراه کنند؛ تلاش می‌کنند که با درک و تحلیل درست موقعیت، از استراتژی‌های جایگزین برای حفظ گروه و تداوم حرکت صنفی استفاده کنند.
🔺در واقع وظیفه تحلیلگری یک کنشگر صنفی در محیط پرمخاطره ایجاب می‌کند که از پیش برای حفظ گروه، ساختن مدل جدید پیوند برای حفظ سطحی از همکاری گروهی و حتی مدیریت تماس با سایر ذینفعان آماده باشد. برای کسب این آمادگی؛ کنشگر صنفی به دو ویژگی نیاز دارد:
۱- تحلیل به‌نسبت دقیقی از شرایط و موقعیت داشته‌باشد
۲- بتواند گروه را بار دیگر دورهم گردآورد و وظیفه اجماع‌سازی خود را در شرایط سخت پراکندگی ناشی از فشار دوباره ایفا کند.
از طرفی، برای اینکه یک کنشگر، تحلیلگر خوبی باشد و ارزیابی قابل قبولی از شرایط داشته باشد، باید از پنج مرحله عبور کند:
• جست‌وجوگر و پژوهنده باشد، از احوال اجتماعی و سیاسی، تحول‌های فکری و بستر مطالبات خودش باخبر باشد.
• اطلاعات را دسته‌بندی کند و سطوح اطلاعات را از هم تفکیک کند؛
• به ابزارها و تکنیک‌های تفکر انتقادی مجهز باشد، برای هر مسئله‌ای موافقان و مخالفانش را به‌خوبی بشناسد، دیدگاه مستقل و مستدل خود را داشته‌باشد و آن را به راه‌حلی مرتبط کند؛
• نسبت به شرایط حال حاضر راه‌حل داشته‌باشد و با توجه به ظرفیت‌ها و منابع موجود، پیش‌بینی نسبتا واقع‌بینانه‌ای نسبت به آینده جریان صنفی و مدنی داشته باشد. در عین حال یک کنشگر اهل تحلیل باید، راه‌حل‌های خود را به طور دائم به‌روز کند؛
• با دیگران ارتباط بگیرد، تحلیل آنان را بشنود و نظر خودش را با بقیه در میان بگذارد. هر کنشگری لازم است که با سایر ذینفعان و اعضای گروه همراهی و همکاری داشته باشد.
در عین حال یک کنشگر صنفی و مدنی برای ایفای نقش تحلیلگری باید پیشینه کنشگری، چرایی گزینش اهداف و مطالبات، بازیگران اصلی و فرعی، روابط و منابع را بررسی کند. یک کنشگر تحلیلگر دستاوردها، نقاط ضعف و قوت گذشته را بررسی می‌کند و آینده فعالیت خود را در افق استراتژیک می‌بیند و نتیجه‌های کوچک معطوف به عمل می‌گیرد. استراتژی را می‌فهمد و برای تاکتیک برنامه‌ریزی می‌کند و همواره به خاطر دارد که تحلیل قابل‌اتکا جز با تسلط بر هدف‌ها، استراتژی ها، منابع و تاکتیک‌ها به دست نمی‌آید.
📝ادامه دارد ...
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
💠 #مقاله_آموزشی
🔹 تحلیلگری" و "ائتلاف‌سازی": لازمه #کنشگری در شرایط محیطی پرمخاطره
#قسمت_سوم_ص۱
#نقش_رهبری_و_اجماع‌سازی_در_کنش‌های_صنفی_و_مدنی
علاوه بر تحلیلگری که یکی از مهمترین ویژگی‌های کنشگری در شرایط پرمخاطره است و استراتژی‌های جدیدی را پیش روی یک جریان صنفی و مدنی قرار می‌دهد، کنشگری که برای تغییر سیاست‌ها و اصلاح ساختارهای پیرامون خود تلاش می‌کند به یک نقش ویژه دیگر برای کنشگری آگاهانه نیاز دارد.
در گزارش پیشین «داوطلب» که به بررسی نقش‌های کنشگری آگاهانه پرداختیم، موضوع «کنشگر به مثابه کارگزار تغییر» در زمره یکی از مهمترین نقش‌های ۴گانه کنشگری آگاهانه قرار گرفت. یکی از کارویژه‌های یک کارگزار تغییر، ایجاد و توسعه ائتلاف‌ها و اجماع‌سازی است. جریان‌های مدنی وصنفی این کار را از طریق هشدار و آگاهی‌بخشی به عموم درباره شرایط موجود و سیاست‌های ناقض ارزشها انجام می‌دهند.آنها وظیفه دارند تا در یک روند بلندمدت و تا جایی که امکان دارند، گروههای بیشتری از ذینفعان را برای ایجاد تغییرات در سیاستگذاریها و توافق بر سر اهداف مشترک، بسیج کنند.
هسته اولیه تشکیل شده از این اجماع‌سازی، عموم مردم به‌ویژه افرادی هستند که مستقیم از مشکل یا مسئله‌ای که یک جریان صنفی و مدنی در نتیجه آن شکل گرفته، تاثیرپذیرفته‌اند، نه صاحبان قدرت.
در این روند کنشگران تلاش می‌کنند، مشکل را تعریف کنند تا نشان دهند چه‌طور این مشکل، هر یک از بخش‌های جامعه هدف را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و از این راه سعی می‌کنند تمام ذینفعان را در روند حل‌وفصل مشکلات مشارکت دهند. اینجاست که کارگزار تغییر تلاش می‌کند از همه ظرفیت‌ها برای تحقق اهداف جنبش استفاده کند. برای روشن شدن موضوع بهتر است به همان مثال قبلی و چگونگی روند اجماع‌سازی در میان کنشگری صنفی معلمان بازگردیم. همانطور که کم وبیش می‌دانیم، طیف‌های مختلفی از معلمان چه به صورت خودجوش و چه به صورت سازمان‌یافته (در قالب تشکل‌ها و نهادهای صنفی) در ماههای گذشته مطالباتی چون اجرای طرح رتبه‌بندی معلمان، افزایش دستمزد شاغلین و همسان‌سازی مستمری بازنشستگان فرهنگی را به طرق مختلف مطرح کرده‌اند. در این میان گروهی بر حق برگزاری اعتصاب و اعتراض خیابانی برای پیگیری مطالبات و اجبار دولت به پاسخگویی از این طریق اصرار داشتند و گروهی دیگر معتقد بودند نامه‌نگاری و تشکیل کارگروههایی برای پیگیری مطالبات، اثربخشی بیشتری دارد و حساسیت‌های پیرامون اعتراضات صنفی را عامل برخورد قهرآمیز حاکمیت با مطالبات معلمان می‌دانستند. تفاوت دیدگاه در شیوه مطالبه‌گری بعضا منجر به مجادلات و صف‌بندی‌هایی میان دو گروه می‌شد که بدنه صنفی معلمان چندان نیازی به آن نداشت.
در واقع این دو گروه که به نظر می‌رسد نقش جریان‌سازی و رهبری مطالبات معلمان را بر عهده دارند؛ با آگاهی از اهداف مشترک و الویت‌دهی به موضوع بهبود وضعیت صنفی و معیشتی معلمان می‌توانند ضمن استفاده بهینه از ظرفیت‌های یکدیگر؛ بر جامعه ذینفعان تمرکز کنند. نیازسنجی از مطالبات طیف‌های مختلف معلمان(اعم از شاغلین، بازنشستگان، معلمان جوان، حق‌التدریسی‌ها، خریدخدمتی‌ها، پیش‌دبستانی‌ها، نهضتی‌ها، غیرانتفاعی‌ها و غیره) و اطلاع‌رسانی هدفمند در خصوص مشکلات نظام آموزشی به سایر ذینفعان اعم از کادر آموزش، دانش‌آموزان و خانواده‌های آنان از جمله مهمترین کارویژه‌هاییست که تشکل‌های صنفی معلمان با وجود سلیقه‌های متفاوت و دیدگاههای ناهمسو می‌توانند بر روی آنها توافق و اجماع کنند تا ضمن حفاظت و پاسداری از حق مطالبه‌گری،افکار عمومی را به صورت درگیرانه با مطالبات خود همراه و همسو کنند. این مثال و کارویژه‌های آن، در شرایط فشار نیروهای امنیتی و زمانی که احتمال می‌رود گروه در حال از هم پاشیدن است هم کاربرد دارد.
وقتی فشار و خطر ازهم‌پاشیدن گروه زیاد است و به‌ویژه زمانی که به احتمال زیاد افراد مؤثر و رهبری گروه از جریان امور منفصل شده‌اند، لازم است فرد یا افرادی از میان کنشگران نقش اجماع‌ساز را بر عهده بگیرد. معمولاً در محیط‌های معمولی تصمیم‌گیری به سمت اکثریت/اقلیت پیش می‌رود. در تصمیم‌سازی اکثریتی، مسئله تعداد یا مدل شمارش آراء کلاسیک حاکم است. اما در تصمیم‌گیری اجماعی؛ گفت‌وگو، قانع‌کردن، کاهش نارضایتی، درنظرگرفتن دیدگاهها و جلب حمایت تمام مشارکت‌کنندگان، بالابردن حس مسئولیت نسبت به تصمیم اتخاذشده از میانبرهایی است که ما را به اجماع می‌رساند و اجازه نمی‌دهد گروه یا کنشگری به دلیل فشارها به تعلیق برود. چنین ویژگی‌هایی در شرایط دشوار به بقای گروه و کنشگری کمک بیشتری می‌کند. نباید از یاد برد که اجماع‌سازی کاری گام‌به‌گام و تدریجی است که موجب ارتباط بیشتر میان افراد باقیمانده در میدان کنشگری هم خواهد شد.
⤵️ ادامه در پست بعد 👇
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔹 تحلیلگری" و "ائتلاف‌سازی": لازمه #کنشگری در شرایط محیطی پرمخاطره
#قسمت_سوم_ص۱
#نقش_رهبری_و_اجماع‌سازی_در_کنش‌های_صنفی_و_مدنی
علاوه بر تحلیلگری که یکی از مهمترین ویژگی‌های کنشگری در شرایط پرمخاطره است و استراتژی‌های جدیدی را پیش روی یک جریان صنفی و مدنی قرار می‌دهد، کنشگری که برای تغییر سیاست‌ها و اصلاح ساختارهای پیرامون خود تلاش می‌کند به یک نقش ویژه دیگر برای کنشگری آگاهانه نیاز دارد.
در گزارش پیشین «داوطلب» که به بررسی نقش‌های کنشگری آگاهانه پرداختیم، موضوع «کنشگر به مثابه کارگزار تغییر» در زمره یکی از مهمترین نقش‌های ۴گانه کنشگری آگاهانه قرار گرفت. یکی از کارویژه‌های یک کارگزار تغییر، ایجاد و توسعه ائتلاف‌ها و اجماع‌سازی است. جریان‌های مدنی وصنفی این کار را از طریق هشدار و آگاهی‌بخشی به عموم درباره شرایط موجود و سیاست‌های ناقض ارزشها انجام می‌دهند.آنها وظیفه دارند تا در یک روند بلندمدت و تا جایی که امکان دارند، گروههای بیشتری از ذینفعان را برای ایجاد تغییرات در سیاستگذاریها و توافق بر سر اهداف مشترک، بسیج کنند.
هسته اولیه تشکیل شده از این اجماع‌سازی، عموم مردم به‌ویژه افرادی هستند که مستقیم از مشکل یا مسئله‌ای که یک جریان صنفی و مدنی در نتیجه آن شکل گرفته، تاثیرپذیرفته‌اند، نه صاحبان قدرت.
در این روند کنشگران تلاش می‌کنند، مشکل را تعریف کنند تا نشان دهند چه‌طور این مشکل، هر یک از بخش‌های جامعه هدف را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و از این راه سعی می‌کنند تمام ذینفعان را در روند حل‌وفصل مشکلات مشارکت دهند. اینجاست که کارگزار تغییر تلاش می‌کند از همه ظرفیت‌ها برای تحقق اهداف جنبش استفاده کند. برای روشن شدن موضوع بهتر است به همان مثال قبلی و چگونگی روند اجماع‌سازی در میان کنشگری صنفی معلمان بازگردیم. همانطور که کم وبیش می‌دانیم، طیف‌های مختلفی از معلمان چه به صورت خودجوش و چه به صورت سازمان‌یافته (در قالب تشکل‌ها و نهادهای صنفی) در ماههای گذشته مطالباتی چون اجرای طرح رتبه‌بندی معلمان، افزایش دستمزد شاغلین و همسان‌سازی مستمری بازنشستگان فرهنگی را به طرق مختلف مطرح کرده‌اند. در این میان گروهی بر حق برگزاری اعتصاب و اعتراض خیابانی برای پیگیری مطالبات و اجبار دولت به پاسخگویی از این طریق اصرار داشتند و گروهی دیگر معتقد بودند نامه‌نگاری و تشکیل کارگروههایی برای پیگیری مطالبات، اثربخشی بیشتری دارد و حساسیت‌های پیرامون اعتراضات صنفی را عامل برخورد قهرآمیز حاکمیت با مطالبات معلمان می‌دانستند. تفاوت دیدگاه در شیوه مطالبه‌گری بعضا منجر به مجادلات و صف‌بندی‌هایی میان دو گروه می‌شد که بدنه صنفی معلمان چندان نیازی به آن نداشت.
در واقع این دو گروه که به نظر می‌رسد نقش جریان‌سازی و رهبری مطالبات معلمان را بر عهده دارند؛ با آگاهی از اهداف مشترک و الویت‌دهی به موضوع بهبود وضعیت صنفی و معیشتی معلمان می‌توانند ضمن استفاده بهینه از ظرفیت‌های یکدیگر؛ بر جامعه ذینفعان تمرکز کنند. نیازسنجی از مطالبات طیف‌های مختلف معلمان(اعم از شاغلین، بازنشستگان، معلمان جوان، حق‌التدریسی‌ها، خریدخدمتی‌ها، پیش‌دبستانی‌ها، نهضتی‌ها، غیرانتفاعی‌ها و غیره) و اطلاع‌رسانی هدفمند در خصوص مشکلات نظام آموزشی به سایر ذینفعان اعم از کادر آموزش، دانش‌آموزان و خانواده‌های آنان از جمله مهمترین کارویژه‌هاییست که تشکل‌های صنفی معلمان با وجود سلیقه‌های متفاوت و دیدگاههای ناهمسو می‌توانند بر روی آنها توافق و اجماع کنند تا ضمن حفاظت و پاسداری از حق مطالبه‌گری،افکار عمومی را به صورت درگیرانه با مطالبات خود همراه و همسو کنند. این مثال و کارویژه‌های آن، در شرایط فشار نیروهای امنیتی و زمانی که احتمال می‌رود گروه در حال از هم پاشیدن است هم کاربرد دارد.
وقتی فشار و خطر ازهم‌پاشیدن گروه زیاد است و به‌ویژه زمانی که به احتمال زیاد افراد مؤثر و رهبری گروه از جریان امور منفصل شده‌اند، لازم است فرد یا افرادی از میان کنشگران نقش اجماع‌ساز را بر عهده بگیرد. معمولاً در محیط‌های معمولی تصمیم‌گیری به سمت اکثریت/اقلیت پیش می‌رود. در تصمیم‌سازی اکثریتی، مسئله تعداد یا مدل شمارش آراء کلاسیک حاکم است. اما در تصمیم‌گیری اجماعی؛ گفت‌وگو، قانع‌کردن، کاهش نارضایتی، درنظرگرفتن دیدگاهها و جلب حمایت تمام مشارکت‌کنندگان، بالابردن حس مسئولیت نسبت به تصمیم اتخاذشده از میانبرهایی است که ما را به اجماع می‌رساند و اجازه نمی‌دهد گروه یا کنشگری به دلیل فشارها به تعلیق برود. چنین ویژگی‌هایی در شرایط دشوار به بقای گروه و کنشگری کمک بیشتری می‌کند. نباید از یاد برد که اجماع‌سازی کاری گام‌به‌گام و تدریجی است که موجب ارتباط بیشتر میان افراد باقیمانده در میدان کنشگری هم خواهد شد.
⤵️ ادامه در پست بعد 👇
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
💠 #مقاله_آموزشی
🔷 #ضرورت_تعریف_پروفشنها_و_روشن_کردن_ابهامات_پیرامون_فعالیت_آنها: #سازمان_نظام_معلمی_سندیکا_نیست
#قسمت_یکم_ص۱
🔹منبع: تارنمای داوطلب
🔹 تارنمای داوطلب- موضوع تشکیل سازمان نظام معلمی در طول دو دهه اخیر به خصوص پس از تشکیل سازمان‌هایی چون نظام مهندسی یا نظام پزشکی، به عنوان خواسته‌ی بخشی از بدنه معلمان مطرح شد. پیش‌نویس اولیه این طرح در زمستان ۸۷ توسط شورای عالی آموزش وپرورش تایید و تصویب شد اما به دلایلی مسکوت ماند. سپس در سال ۹۵ توسط کارگروه تخصصی همین شورا و در دوران وزارت دانش آشتیانی، مورد بازنگری قرار گرفت و قرار بود به صورت لایحه از سوی دولت به مجلس ارائه شود که اینطور نشد. اما چون کمیسیون آموزش مجلس هم پیگیری این طرح بود، سرانجام طرح نظام معلمی در زمستان ۹۸ با امضای ۴۰ نماینده به صورت یک شوری به مجلس ارائه شد. گرچه کماکان در مرحله بررسی کارشناسی مانده و مسکوت است. طرحی که گرچه از محتوای آن پیداست که ۴ هدف کلی از جمله «نظام‌مند کردن مشارکت معلمان، توسعه و رشد صلاحیت‌های علمی توانمندی‌های معلمان، برگزاری دوره‌های آموزشی و اعطای امتیازهای تخصصی و ارتباط با نهادهای بین‌المللی معلمان» را دنبال می‌کند اما در شیوه تاسیس، نظارت و فعالیت، با استانداردهای تشکیل یک نظام حرفه‌ای یا همان پروفشن ها که در تصمیم‌گیری ها و سیاستگذاریها مستقل عمل می‌کند، فاصله زیادی دارد و بیشتر به یک «شبهِ پروفشن» شبیه است.
حالا و همزمان با گسترده شدن اعتراضات صنفی معلمان در ماههای اخیر و مطالبه اجرای کامل طرح رتبه‌بندی که برخی اجرای آن را با ضرورت تشکیل سازمان نظام معلمی و ارزیابی و تایید صلاحیت حرفه‌ای و علمی معلمان مرتبط می‌دانند؛ مجددا بحث تشکیل این نظام مطرح شده است. مروری بر گزارشها، مصاحبه‌ها و یادداشت‌های منتشر شده نشان می‌دهد به طور کلی سه دیدگاه در خصوص نظام معلمی وجود دارد:
۱- موافقان تشکیل نظام معلمی: این گروه، تشکیل نظام معلمی را کانالی جدید برای پیگیری مطالبات صنفی معلمان می‌دانند و معتقدند معلمان همچون پزشکان، مهندسان یا پرستاران با تشکیل نظام معلمی از پایگاه و جایگاهی حرفه‌ای و تخصصی برای رسیدگی به مطالبات خود برخوردار می‌شوند. چندان موافق تکثر دیدگاهها در میان تشکل‌های صنفی معلمان نیستند و شرایط فعلی حاکم بر فضای فعالیت تشکیلاتی معلمان را عامل تشتت، چندپارگی و سوءاستفاده عناصر غیرمعلم از مطالبات معلمان می‌دانند. افرادی از میان فعالان صنفی و تشکل‌هایی چون انجمن اسلامی معلمان، سازمان معلمان ایران و همچنین برخی از نمایندگان مجلس و وزارت آموزش وپرورش در زمره موافقان تشکیل نظام معلمی هستند.
۲- مخالفان تشکیل نظام معلمی: مخالفان تشکیل نظام معلمی به دو گروه تقسیم می‌شوند. اول گروهی که نگران محدودسازی فعالیت سایر تشکل‌های صنفی از طریق ایجاد نظام معلمی هستند و ساختار حاکم بر تشکیل نظام معلمی را فاقد مشخصه‌ها و ویژگی‌های لازم و مستقل برای پیگیری مطالبات صنفی معلمان می‌دانند. آنها معتقدند حاکمیت با تشکیل نظام معلمی به دنبال کانالیزه کردن و محدودسازی فعالیت‌های مستقل تشکیلاتی و افزایش نظارت‌ها برای امنیتی جلوه دادن روند مطالبه‌گری مستقل معلمان است. دوم گروههایی که با تعریف تک‌ساحتی از کارکرد نظام معلمی، تشکیل این سازمان را نوعی موازی‌کاری با مراکزی چون دانشگاه فرهنگیان و تربیت معلم می‌دانند که به زعم آنها با ارائه مدرک فارغ‌التحصیلی بر صلاحیت علمی و تخصصی معلمان مهر تایید می‌زنند. این گروه ضمن اشاره به تحربه نظام‌های حرفه‌ای دیگر که عامل برخی کژکارکردی‌ها در جامعه صنفی خود شده‌اند؛ معتقدند با وجود مراکز علمی و تخصصی چون دانشگاه فرهنگیان، نیازی به تایید صلاحیت معلمان از طریق نظام معلمی نیست و بیم آن دارند که وجود چنین نظامی به کژکارکردی‌هایی منتهی شود.
۳- منتقدین سلطه ساختار بوروکراتیک نظام آموزش وپرورش بر حرفه معلمی: گروه سوم معتقدند با وجود اثربخشی نظام معلمی بر تعیین صلاحیت حرفه‌ای و جایگاه معلمان؛ تا زمانی که نگرش جامعه و حاکمیت به شغل معلمی حرفه‌ای نیست و معلمان به عنوان کارمندان دولت تلقی می‌شوند؛ این سازمان نمی‌تواند به درستی از عهده وظایف و اختیارات محول شده به یک نظام حرفه‌ای برآید. به باور این منتقدین، بوروکراسی وزارت آموزش و پرورش به ترتیبی نهادینه شده که کلیه مناسبات معلمی از استخدام تا بازنشستگی ؛ رسیدگی به تخلفات ، جذب نیروهای آزاد، تاسیس و اداره مدارس ، صدور مجوز مدارس غیردولتی و …. از طریق ساختار اداری آن صورت می‌گیرد. به باور آنها در شرایطی که معلمی به عنوان یک حرفه مستقل از دولت به رسمیت شناخته نشده است؛ دلخوش کردن به سازمان نظام معلمی بیهوده است.
⤵️ ادامه در پست بعد👇
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔷 #ضرورت_تعریف_پروفشنها_و_روشن_کردن_ابهامات_پیرامون_فعالیت_آنها: #سازمان_نظام_معلمی_سندیکا_نیست
#قسمت_یکم_ص۱
🔹منبع: تارنمای داوطلب
🔹 تارنمای داوطلب- موضوع تشکیل سازمان نظام معلمی در طول دو دهه اخیر به خصوص پس از تشکیل سازمان‌هایی چون نظام مهندسی یا نظام پزشکی، به عنوان خواسته‌ی بخشی از بدنه معلمان مطرح شد. پیش‌نویس اولیه این طرح در زمستان ۸۷ توسط شورای عالی آموزش وپرورش تایید و تصویب شد اما به دلایلی مسکوت ماند. سپس در سال ۹۵ توسط کارگروه تخصصی همین شورا و در دوران وزارت دانش آشتیانی، مورد بازنگری قرار گرفت و قرار بود به صورت لایحه از سوی دولت به مجلس ارائه شود که اینطور نشد. اما چون کمیسیون آموزش مجلس هم پیگیری این طرح بود، سرانجام طرح نظام معلمی در زمستان ۹۸ با امضای ۴۰ نماینده به صورت یک شوری به مجلس ارائه شد. گرچه کماکان در مرحله بررسی کارشناسی مانده و مسکوت است. طرحی که گرچه از محتوای آن پیداست که ۴ هدف کلی از جمله «نظام‌مند کردن مشارکت معلمان، توسعه و رشد صلاحیت‌های علمی توانمندی‌های معلمان، برگزاری دوره‌های آموزشی و اعطای امتیازهای تخصصی و ارتباط با نهادهای بین‌المللی معلمان» را دنبال می‌کند اما در شیوه تاسیس، نظارت و فعالیت، با استانداردهای تشکیل یک نظام حرفه‌ای یا همان پروفشن ها که در تصمیم‌گیری ها و سیاستگذاریها مستقل عمل می‌کند، فاصله زیادی دارد و بیشتر به یک «شبهِ پروفشن» شبیه است.
حالا و همزمان با گسترده شدن اعتراضات صنفی معلمان در ماههای اخیر و مطالبه اجرای کامل طرح رتبه‌بندی که برخی اجرای آن را با ضرورت تشکیل سازمان نظام معلمی و ارزیابی و تایید صلاحیت حرفه‌ای و علمی معلمان مرتبط می‌دانند؛ مجددا بحث تشکیل این نظام مطرح شده است. مروری بر گزارشها، مصاحبه‌ها و یادداشت‌های منتشر شده نشان می‌دهد به طور کلی سه دیدگاه در خصوص نظام معلمی وجود دارد:
۱- موافقان تشکیل نظام معلمی: این گروه، تشکیل نظام معلمی را کانالی جدید برای پیگیری مطالبات صنفی معلمان می‌دانند و معتقدند معلمان همچون پزشکان، مهندسان یا پرستاران با تشکیل نظام معلمی از پایگاه و جایگاهی حرفه‌ای و تخصصی برای رسیدگی به مطالبات خود برخوردار می‌شوند. چندان موافق تکثر دیدگاهها در میان تشکل‌های صنفی معلمان نیستند و شرایط فعلی حاکم بر فضای فعالیت تشکیلاتی معلمان را عامل تشتت، چندپارگی و سوءاستفاده عناصر غیرمعلم از مطالبات معلمان می‌دانند. افرادی از میان فعالان صنفی و تشکل‌هایی چون انجمن اسلامی معلمان، سازمان معلمان ایران و همچنین برخی از نمایندگان مجلس و وزارت آموزش وپرورش در زمره موافقان تشکیل نظام معلمی هستند.
۲- مخالفان تشکیل نظام معلمی: مخالفان تشکیل نظام معلمی به دو گروه تقسیم می‌شوند. اول گروهی که نگران محدودسازی فعالیت سایر تشکل‌های صنفی از طریق ایجاد نظام معلمی هستند و ساختار حاکم بر تشکیل نظام معلمی را فاقد مشخصه‌ها و ویژگی‌های لازم و مستقل برای پیگیری مطالبات صنفی معلمان می‌دانند. آنها معتقدند حاکمیت با تشکیل نظام معلمی به دنبال کانالیزه کردن و محدودسازی فعالیت‌های مستقل تشکیلاتی و افزایش نظارت‌ها برای امنیتی جلوه دادن روند مطالبه‌گری مستقل معلمان است. دوم گروههایی که با تعریف تک‌ساحتی از کارکرد نظام معلمی، تشکیل این سازمان را نوعی موازی‌کاری با مراکزی چون دانشگاه فرهنگیان و تربیت معلم می‌دانند که به زعم آنها با ارائه مدرک فارغ‌التحصیلی بر صلاحیت علمی و تخصصی معلمان مهر تایید می‌زنند. این گروه ضمن اشاره به تحربه نظام‌های حرفه‌ای دیگر که عامل برخی کژکارکردی‌ها در جامعه صنفی خود شده‌اند؛ معتقدند با وجود مراکز علمی و تخصصی چون دانشگاه فرهنگیان، نیازی به تایید صلاحیت معلمان از طریق نظام معلمی نیست و بیم آن دارند که وجود چنین نظامی به کژکارکردی‌هایی منتهی شود.
۳- منتقدین سلطه ساختار بوروکراتیک نظام آموزش وپرورش بر حرفه معلمی: گروه سوم معتقدند با وجود اثربخشی نظام معلمی بر تعیین صلاحیت حرفه‌ای و جایگاه معلمان؛ تا زمانی که نگرش جامعه و حاکمیت به شغل معلمی حرفه‌ای نیست و معلمان به عنوان کارمندان دولت تلقی می‌شوند؛ این سازمان نمی‌تواند به درستی از عهده وظایف و اختیارات محول شده به یک نظام حرفه‌ای برآید. به باور این منتقدین، بوروکراسی وزارت آموزش و پرورش به ترتیبی نهادینه شده که کلیه مناسبات معلمی از استخدام تا بازنشستگی ؛ رسیدگی به تخلفات ، جذب نیروهای آزاد، تاسیس و اداره مدارس ، صدور مجوز مدارس غیردولتی و …. از طریق ساختار اداری آن صورت می‌گیرد. به باور آنها در شرایطی که معلمی به عنوان یک حرفه مستقل از دولت به رسمیت شناخته نشده است؛ دلخوش کردن به سازمان نظام معلمی بیهوده است.
⤵️ ادامه در پست بعد👇
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
کانال کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
⤴️ ادامه از پست قبل👆 🔷 #ضرورت_تعریف_پروفشنها_و_روشن_کردن_ابهامات_پیرامون_فعالیت_آنها: #سازمان_نظام_معلمی_سندیکا_نیست #قسمت_یکم_ص۲ پرداختن به این دیدگاهها در نقد و بررسی طرح نظام معلمی در فرصتی دیگر فراهم خواهد شد اما نکته اینجاست که با وجود این…
💠 #مقاله_آموزشی
🔷 #ضرورت_تعریف_پروفشنها_و_روشن_کردن_ابهامات_پیرامون_فعالیت_آنها: #سازمان_نظام_معلمی_سندیکا_نیست
#قسمت_دوم_ص۱
🔺 بر همین اساس در مطلب پیش‌رو تلاش خواهیم کرد با ارائه تعاریف استاندارد از ماهیت و کارکرد پروفشنها یا نظام‌های حرفه‌ای به این سه سوال پاسخ دهیم؛
– پروفشن یا نظام حرفه‌ای چیست و چه کارکردی دارد؟
– تفاوت پروفشن با شبه‌پروفشن چیست؟
– نظام حرفه‌ای چه تفاوت‌هایی با سندیکاها و تشکل‌های صنفی دارد؟
روشن شدن زوایای این بحث به بخشی از بدنه صنفی معلمان که طرفداران ایجاد نظام معلمی هستند کمک می‌کند تا با مطالعه بیشتر طرحی را برای تشکیل نظام معلمی تدوین کنند که با مختصات و ویژگی پروفشنها یا نظام‌های حرفه‌ای سازگاری داشته باشد و از افتادن در دام شبه‌پروفشن‌ها که معمولا از سوی کارگزاران حاکمیتی به اصناف و گروههای اجتماعی دیکته می‌شود، بپرهیزند.
چراکه شبه پروفش ها می توانند ضربات جدی به پروفشن ها و انجمن های صنفی و کارکرد سندیکایی بزنند. از طرفی دیگر، آشنایی با استانداردهای تشکیل پروفشنها در یک فرآیند دموکراتیک، این تصور برخی از کنشگران صنفی که با تشکیل نظام معلمی، فضای فعالیت صنفی تنگ خواهد شد و تداخلی میان فعالیت‌های این نظام با فعالیت‌های تشکیلاتی به وجود خواهد آمد را به چالش خواهد کشید.
✅ پروفشنها یا نظام‌های حرفه‌ای چه هستند و چه می‌کنند؟
سازمان های نظام حرفه‌ای یا به معنای دقیقتر پروفشنها؛ با هدف ساماندهی و استانداردسازی مشاغل حرفه‌ای از طریق مشارکت عمومی اعضای همان حرفه یا صنف و برای تضمین منافع و حفظ اعتمادجامعه تشکیل می‌شوند.
«#پروفشن» و «#پروفشنال» دو واژه‌ای هستند که نشان‌دهنده، تعهد و تضمین اجرای اصول و دستورالعمل‌هایی از سوی پروفشن ها هستند.
بر این اساس پروفشنها به طور سنتی و از گذشته در حوزه‌هایی چون طب، دین، تربیت و قانون شکل گرفته‌اند و به صورت علني اعلام مي‌كنند كه اعضاء آنان به شيوه‌هاي خاصي رفتار خواهند كرد و آن پروفشن وظیفه دارد که هر عضوي را كه طبق اصول و دستورالعمل‌های آن عمل نكند، جریمه و مجازات کند. نمونه این سازمانها در ایران، نظام مهندسی، نظام پزشکی و پرستاری هستند که گرچه همچنان با استانداردهای فعالیت پروفشنها (یعنی مستقل بودن به لحاظ ساختاری و کارکردی) فاصله دارند و به صورت «#شبه‌پروفشن» فعالیت می‌کنند اما در قالب بخشی از وظایف و مسئولیت‌های خود، مجوز فعالیت اعضای خود را صادر کرده و به تخلفات حرفه‌ای آنها نیز رسیدگی می‌کنند.
🔺 با این توضیح، نشان‌هاي يك #پروفشن که در قالب دستورالعمل‌های حرفه‌ای یا معیارهای اخلاقی و رفتاری مشخص می‌شود و اعضای آن بر اساس این استانداردها مورد داوری قرار می‌گیرند، عبارت است از:
– احراز صلاحيت در يك سازمان تخصصي مبتني بر دانش و مهارت
– اذعان به وظايف و مسؤليت‌هاي خاص در برابر سایر اعضاء و جامعه ذینفعان
– حق تربيت، پذيرش، تنبيه و اخراج اعضاء به خاطر ناتواني در حفظ صلاحيت يا عدم رعايت وظايف و مسؤليت‌ها
– برخورداری از استقلال در تعیین استانداردها، شاخص‌ها و تصمیم‌گیری‌ها
در واقع با تفویض بخشی از اختیارات حاکمیتی به این نظام‌ها؛ عملا وزارتخانه‌ها و نهادهای حاکمیتی مرتبط، نقشی در تعیین معیارها و تایید صلاحیت، ارزیابی یا مجازات اعضای یک صنف ندارند و نمی‌توانند هیچگونه مداخله‌ای در فرآیندهای تشکیل، راهبری و شیوه اداره این نظام‌ها داشته باشند.
همچنین لازم نیست در شرایط معمول(مواردی که فسادی در این نهادها گزارش نشده باشد)، گزارش‌دهی در خصوص نحوه عملکرد این نظام‌ها به نهادهای بالادستی ارائه شود.
📌 ادامه در پست بعد 👇
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔷 #ضرورت_تعریف_پروفشنها_و_روشن_کردن_ابهامات_پیرامون_فعالیت_آنها: #سازمان_نظام_معلمی_سندیکا_نیست
#قسمت_دوم_ص۱
🔺 بر همین اساس در مطلب پیش‌رو تلاش خواهیم کرد با ارائه تعاریف استاندارد از ماهیت و کارکرد پروفشنها یا نظام‌های حرفه‌ای به این سه سوال پاسخ دهیم؛
– پروفشن یا نظام حرفه‌ای چیست و چه کارکردی دارد؟
– تفاوت پروفشن با شبه‌پروفشن چیست؟
– نظام حرفه‌ای چه تفاوت‌هایی با سندیکاها و تشکل‌های صنفی دارد؟
روشن شدن زوایای این بحث به بخشی از بدنه صنفی معلمان که طرفداران ایجاد نظام معلمی هستند کمک می‌کند تا با مطالعه بیشتر طرحی را برای تشکیل نظام معلمی تدوین کنند که با مختصات و ویژگی پروفشنها یا نظام‌های حرفه‌ای سازگاری داشته باشد و از افتادن در دام شبه‌پروفشن‌ها که معمولا از سوی کارگزاران حاکمیتی به اصناف و گروههای اجتماعی دیکته می‌شود، بپرهیزند.
چراکه شبه پروفش ها می توانند ضربات جدی به پروفشن ها و انجمن های صنفی و کارکرد سندیکایی بزنند. از طرفی دیگر، آشنایی با استانداردهای تشکیل پروفشنها در یک فرآیند دموکراتیک، این تصور برخی از کنشگران صنفی که با تشکیل نظام معلمی، فضای فعالیت صنفی تنگ خواهد شد و تداخلی میان فعالیت‌های این نظام با فعالیت‌های تشکیلاتی به وجود خواهد آمد را به چالش خواهد کشید.
✅ پروفشنها یا نظام‌های حرفه‌ای چه هستند و چه می‌کنند؟
سازمان های نظام حرفه‌ای یا به معنای دقیقتر پروفشنها؛ با هدف ساماندهی و استانداردسازی مشاغل حرفه‌ای از طریق مشارکت عمومی اعضای همان حرفه یا صنف و برای تضمین منافع و حفظ اعتمادجامعه تشکیل می‌شوند.
«#پروفشن» و «#پروفشنال» دو واژه‌ای هستند که نشان‌دهنده، تعهد و تضمین اجرای اصول و دستورالعمل‌هایی از سوی پروفشن ها هستند.
بر این اساس پروفشنها به طور سنتی و از گذشته در حوزه‌هایی چون طب، دین، تربیت و قانون شکل گرفته‌اند و به صورت علني اعلام مي‌كنند كه اعضاء آنان به شيوه‌هاي خاصي رفتار خواهند كرد و آن پروفشن وظیفه دارد که هر عضوي را كه طبق اصول و دستورالعمل‌های آن عمل نكند، جریمه و مجازات کند. نمونه این سازمانها در ایران، نظام مهندسی، نظام پزشکی و پرستاری هستند که گرچه همچنان با استانداردهای فعالیت پروفشنها (یعنی مستقل بودن به لحاظ ساختاری و کارکردی) فاصله دارند و به صورت «#شبه‌پروفشن» فعالیت می‌کنند اما در قالب بخشی از وظایف و مسئولیت‌های خود، مجوز فعالیت اعضای خود را صادر کرده و به تخلفات حرفه‌ای آنها نیز رسیدگی می‌کنند.
🔺 با این توضیح، نشان‌هاي يك #پروفشن که در قالب دستورالعمل‌های حرفه‌ای یا معیارهای اخلاقی و رفتاری مشخص می‌شود و اعضای آن بر اساس این استانداردها مورد داوری قرار می‌گیرند، عبارت است از:
– احراز صلاحيت در يك سازمان تخصصي مبتني بر دانش و مهارت
– اذعان به وظايف و مسؤليت‌هاي خاص در برابر سایر اعضاء و جامعه ذینفعان
– حق تربيت، پذيرش، تنبيه و اخراج اعضاء به خاطر ناتواني در حفظ صلاحيت يا عدم رعايت وظايف و مسؤليت‌ها
– برخورداری از استقلال در تعیین استانداردها، شاخص‌ها و تصمیم‌گیری‌ها
در واقع با تفویض بخشی از اختیارات حاکمیتی به این نظام‌ها؛ عملا وزارتخانه‌ها و نهادهای حاکمیتی مرتبط، نقشی در تعیین معیارها و تایید صلاحیت، ارزیابی یا مجازات اعضای یک صنف ندارند و نمی‌توانند هیچگونه مداخله‌ای در فرآیندهای تشکیل، راهبری و شیوه اداره این نظام‌ها داشته باشند.
همچنین لازم نیست در شرایط معمول(مواردی که فسادی در این نهادها گزارش نشده باشد)، گزارش‌دهی در خصوص نحوه عملکرد این نظام‌ها به نهادهای بالادستی ارائه شود.
📌 ادامه در پست بعد 👇
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
📌 ادامه از پست قبل 👆
🔷 #ضرورت_تعریف_پروفشنها_و_روشن_کردن_ابهامات_پیرامون_فعالیت_آنها: #سازمان_نظام_معلمی_سندیکا_نیست
#قسمت_دوم_ص۲
🔹 بر اساس چنین رویکردی، پروفشن خود را به مثابه نهادی مستقل برای تضمین منافع اجتماعی عرضه می‌کند و با تدوین معیارها و کدهای اخلاقی، ضمن آنکه بر ارجح دانستن منافع جمعی بر منافع شخصی و گروهی تاکید می‌کند؛ اعتماد جامعه را نسبت به جایگاه، تکالیف و مسئولیت‌های خود برمی‌انگیزاند.
با این حال مروری بر برخی تجربیات نشان می‌دهد که وجود دولت‌های شبه‌مدرن در کشورهای در حال توسعه، احتمال تبدیل شدن پروفشنها به «شبهِ پروفشنها» را از طریق تشکیل موسسات و ایجاد سازوکارهای موازی برای تعیین معیارها و تایید صلاحیت و صدور مجوز فعالیت تقویت می‌کند. این شیوه مداخله با شدت و ضعف‌هایی در خصوص نظام‌های حرفه‌ای که تا به امروز در ایران نیز به وجود آمده‌اند، جریان داشته و در طرح فعلی نظام معلمی نیز مشهود است.
برای نمونه در طرح نظام معلمی می‌توان به نظارت شورای عالی آموزش و پرورش و صدور دستورالعمل‌ها و تعیین شاخص‌ها از سوی این نهاد برای بررسی صلاحیت حرفه‌ای معلمان اشاره کرد.
عدم استقلال این سازمان در تعیین شاخص‌ها و استانداردهای بررسی صلاحیت، نظارت بر تخلفات، نظارت چندین فرد و نهاد غیرمرتبط بر فرآیند انتخابات از جمله مواردی است که مغایر با اصل تفویض اختیارات از سوی حاکمیت به سازمان های نظام حرفه‌ای است.
📝 ادامه دارد ...
لینک قسمت یکم 👇
https://tttttt.me/KSMtehran/6648
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔷 #ضرورت_تعریف_پروفشنها_و_روشن_کردن_ابهامات_پیرامون_فعالیت_آنها: #سازمان_نظام_معلمی_سندیکا_نیست
#قسمت_دوم_ص۲
🔹 بر اساس چنین رویکردی، پروفشن خود را به مثابه نهادی مستقل برای تضمین منافع اجتماعی عرضه می‌کند و با تدوین معیارها و کدهای اخلاقی، ضمن آنکه بر ارجح دانستن منافع جمعی بر منافع شخصی و گروهی تاکید می‌کند؛ اعتماد جامعه را نسبت به جایگاه، تکالیف و مسئولیت‌های خود برمی‌انگیزاند.
با این حال مروری بر برخی تجربیات نشان می‌دهد که وجود دولت‌های شبه‌مدرن در کشورهای در حال توسعه، احتمال تبدیل شدن پروفشنها به «شبهِ پروفشنها» را از طریق تشکیل موسسات و ایجاد سازوکارهای موازی برای تعیین معیارها و تایید صلاحیت و صدور مجوز فعالیت تقویت می‌کند. این شیوه مداخله با شدت و ضعف‌هایی در خصوص نظام‌های حرفه‌ای که تا به امروز در ایران نیز به وجود آمده‌اند، جریان داشته و در طرح فعلی نظام معلمی نیز مشهود است.
برای نمونه در طرح نظام معلمی می‌توان به نظارت شورای عالی آموزش و پرورش و صدور دستورالعمل‌ها و تعیین شاخص‌ها از سوی این نهاد برای بررسی صلاحیت حرفه‌ای معلمان اشاره کرد.
عدم استقلال این سازمان در تعیین شاخص‌ها و استانداردهای بررسی صلاحیت، نظارت بر تخلفات، نظارت چندین فرد و نهاد غیرمرتبط بر فرآیند انتخابات از جمله مواردی است که مغایر با اصل تفویض اختیارات از سوی حاکمیت به سازمان های نظام حرفه‌ای است.
📝 ادامه دارد ...
لینک قسمت یکم 👇
https://tttttt.me/KSMtehran/6648
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
Telegram
کانال کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
💠 #مقاله_آموزشی
🔷 #ضرورت_تعریف_پروفشنها_و_روشن_کردن_ابهامات_پیرامون_فعالیت_آنها: #سازمان_نظام_معلمی_سندیکا_نیست
#قسمت_یکم_ص۱
🔹منبع: تارنمای داوطلب
🔹 تارنمای داوطلب- موضوع تشکیل سازمان نظام معلمی در طول دو دهه اخیر به خصوص پس از تشکیل سازمان‌هایی…
🔷 #ضرورت_تعریف_پروفشنها_و_روشن_کردن_ابهامات_پیرامون_فعالیت_آنها: #سازمان_نظام_معلمی_سندیکا_نیست
#قسمت_یکم_ص۱
🔹منبع: تارنمای داوطلب
🔹 تارنمای داوطلب- موضوع تشکیل سازمان نظام معلمی در طول دو دهه اخیر به خصوص پس از تشکیل سازمان‌هایی…
📌ادامه از پست قبل 👆
🔷 #ضرورت_تعریف_پروفشنها_و_روشن_کردن_ابهامات_پیرامون_فعالیت_آنها: #سازمان_نظام_معلمی_سندیکا_نیست
#قسمت_سوم_ص۲
بنابراین لازم است که تمایزی میان این کارکردها قائل باشیم، چرا كه هر نوع بي توجهي به آنها مي‌توانند پيامدهاي منفي براي جامعه ذینفعان و پروفشنها ايجاد كند.
از طرفی چنانکه پیشتر اشاره شد، تشکیل پروفشنها بر مبنای یک فرآیند دموکراتیک مبتنی بر هدف والای تضمین منافع جمعی است. تحقق چنین هدفی جز با تضمین حقوق و آزادی‌های صنفی و تشکیلاتی ممکن نیست. به عبارتی وظیفه پروفشنها این نیست که با کانالیزه کردن مسیر مطالبه‌گری یا صحنه‌گردانی آن، از تعدد و تکثر دیدگاهها از طریق سازمانیابی تشکیلاتی و صنفی جلوگیری کنند. آنها به طور کلی نسبتی با چنین پروژه‌ای ندارند و وظیفه دفاع از حقوق صنفی و مدنی کماکان به عهده سندیکاها و تشکل‌های مستقل صنفی معلمان است.
📌 جمع‌بندی
باید به این نکته توجه داشت که یکی از نشانه‌های توسعه یافتگی، برقراری تمایز میان ساختارها و نقش های مختلف اجتماعی است. از جمله شناسایی تفاوت کارکرد نظام حرفه‌ای که در یک چارچوب مبتنی بر معیارهای حرفه‌ای و اخلاقی، وظیفه استانداردسازی رفتارهای پذیرفته شده در آن نظام حرفه‌ای را بر عهده دارد؛ با تشکل‌های صنفی و سندیکاهایی که وظیفه دفاع از حقوق صنفی و نمایندگی ذینفعان را بر عهده دارند.
ارائه تعریفی دقیق و روشن از این ساختارها و توجه به تمایزات میان آنها، کمک می‌کند تا فعالان تشکل‌های صنفی، هراسی از تشکیل این نهادها ( در صورتیکه با استانداردهای پروفشنها تاسیس شوند) نداشته باشند و ضمنا مسیر حرکت و تلاش مستمر خود را برای گسترش تشکل‌های صنفی جهت پیگیری مطالبات معلمان به نظام‌های حرفه‌ای چون نظام معلمی که وظایف و اختیارات محدود و مشخصی دارد، گره نزنند و در عوض نقش نظارتی و دیده‌بانی خود را بر عملکرد این نهادها که قرار است در دفاع از منزلت معلمی فعالیت کنند، به درستی ایفا کنند. حالا که موضوع نظام معلمی در برخی محافل پرتکرار شده، اصولي‌ترين راهكار اين است كه کنشگران صنفی معلمان ضمن بررسی دقیق روندهای غیردموکراتیک موجود بر طرح نظام معلمی؛ تشکیل نهادی مبتنی بر فرآیندهای دموکراتیک را هدف قرار دهند و با مطالعه بیشتر بر روند شکل‌گیری پروفشنها از استانداردهای تشکیل این نهادها به طور کامل مطلع شوند. آشنایی و آگاهی با این سازوکارها از یک سو به مقاومت بدنه در مقابل نسخه‌پیچی‌های احتمالی نهادهای حاکمیتی برای تغییر کارکرد پروفشنها و تبدیل آنها به شبه پروفشنها کمک می‌کند و از سوی دیگر در صورت تشکیل یک نظام حرفه‌ای مبتنی بر استانداردها، نوید آینده‌ای را می‌دهد که بخش قابل توجهی از اختیارات نظام آموزش وپرورش به نهادی برآمده از بدنه آن یعنی «نظام معلمی» تفویض شود.
لینک قسمت دوم 👇
https://tttttt.me/KSMtehran/6676
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔷 #ضرورت_تعریف_پروفشنها_و_روشن_کردن_ابهامات_پیرامون_فعالیت_آنها: #سازمان_نظام_معلمی_سندیکا_نیست
#قسمت_سوم_ص۲
بنابراین لازم است که تمایزی میان این کارکردها قائل باشیم، چرا كه هر نوع بي توجهي به آنها مي‌توانند پيامدهاي منفي براي جامعه ذینفعان و پروفشنها ايجاد كند.
از طرفی چنانکه پیشتر اشاره شد، تشکیل پروفشنها بر مبنای یک فرآیند دموکراتیک مبتنی بر هدف والای تضمین منافع جمعی است. تحقق چنین هدفی جز با تضمین حقوق و آزادی‌های صنفی و تشکیلاتی ممکن نیست. به عبارتی وظیفه پروفشنها این نیست که با کانالیزه کردن مسیر مطالبه‌گری یا صحنه‌گردانی آن، از تعدد و تکثر دیدگاهها از طریق سازمانیابی تشکیلاتی و صنفی جلوگیری کنند. آنها به طور کلی نسبتی با چنین پروژه‌ای ندارند و وظیفه دفاع از حقوق صنفی و مدنی کماکان به عهده سندیکاها و تشکل‌های مستقل صنفی معلمان است.
📌 جمع‌بندی
باید به این نکته توجه داشت که یکی از نشانه‌های توسعه یافتگی، برقراری تمایز میان ساختارها و نقش های مختلف اجتماعی است. از جمله شناسایی تفاوت کارکرد نظام حرفه‌ای که در یک چارچوب مبتنی بر معیارهای حرفه‌ای و اخلاقی، وظیفه استانداردسازی رفتارهای پذیرفته شده در آن نظام حرفه‌ای را بر عهده دارد؛ با تشکل‌های صنفی و سندیکاهایی که وظیفه دفاع از حقوق صنفی و نمایندگی ذینفعان را بر عهده دارند.
ارائه تعریفی دقیق و روشن از این ساختارها و توجه به تمایزات میان آنها، کمک می‌کند تا فعالان تشکل‌های صنفی، هراسی از تشکیل این نهادها ( در صورتیکه با استانداردهای پروفشنها تاسیس شوند) نداشته باشند و ضمنا مسیر حرکت و تلاش مستمر خود را برای گسترش تشکل‌های صنفی جهت پیگیری مطالبات معلمان به نظام‌های حرفه‌ای چون نظام معلمی که وظایف و اختیارات محدود و مشخصی دارد، گره نزنند و در عوض نقش نظارتی و دیده‌بانی خود را بر عملکرد این نهادها که قرار است در دفاع از منزلت معلمی فعالیت کنند، به درستی ایفا کنند. حالا که موضوع نظام معلمی در برخی محافل پرتکرار شده، اصولي‌ترين راهكار اين است كه کنشگران صنفی معلمان ضمن بررسی دقیق روندهای غیردموکراتیک موجود بر طرح نظام معلمی؛ تشکیل نهادی مبتنی بر فرآیندهای دموکراتیک را هدف قرار دهند و با مطالعه بیشتر بر روند شکل‌گیری پروفشنها از استانداردهای تشکیل این نهادها به طور کامل مطلع شوند. آشنایی و آگاهی با این سازوکارها از یک سو به مقاومت بدنه در مقابل نسخه‌پیچی‌های احتمالی نهادهای حاکمیتی برای تغییر کارکرد پروفشنها و تبدیل آنها به شبه پروفشنها کمک می‌کند و از سوی دیگر در صورت تشکیل یک نظام حرفه‌ای مبتنی بر استانداردها، نوید آینده‌ای را می‌دهد که بخش قابل توجهی از اختیارات نظام آموزش وپرورش به نهادی برآمده از بدنه آن یعنی «نظام معلمی» تفویض شود.
لینک قسمت دوم 👇
https://tttttt.me/KSMtehran/6676
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
Telegram
کانال کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
💠 #مقاله_آموزشی
🔷 #ضرورت_تعریف_پروفشنها_و_روشن_کردن_ابهامات_پیرامون_فعالیت_آنها: #سازمان_نظام_معلمی_سندیکا_نیست
#قسمت_دوم_ص۱
🔺 بر همین اساس در مطلب پیش‌رو تلاش خواهیم کرد با ارائه تعاریف استاندارد از ماهیت و کارکرد پروفشنها یا نظام‌های حرفه‌ای…
🔷 #ضرورت_تعریف_پروفشنها_و_روشن_کردن_ابهامات_پیرامون_فعالیت_آنها: #سازمان_نظام_معلمی_سندیکا_نیست
#قسمت_دوم_ص۱
🔺 بر همین اساس در مطلب پیش‌رو تلاش خواهیم کرد با ارائه تعاریف استاندارد از ماهیت و کارکرد پروفشنها یا نظام‌های حرفه‌ای…
💠 #مقاله_آموزشی
🔷 #۲۰تاکتیک_برای_کنشگری_مدنی_پایدار_در_شرایط_محیطی_پرمخاطره
#قسمت_یکم_ص۱
🔹منبع: تارنمای داوطلب
🔹 تارنمای داوطلب: جنبش‌ها و جریان‌های مطالبه‌محور و اعتراضی تلاش می‌کنند تا یک پیام را به طور مؤثری منتقل کنند و از این طریق بر صاحبان قدرت سیاسی و سایر نیروها و بازیگران سیاسی – اجتماعی تأثیر بگذارند و تحولات مثبتی را به صورت پایدار و طولانی‌مدت ایجاد کنند. رسیدن به این هدف در شرایط محیطی پرمخاطره آسان نیست.
منظور از شرایط پرمخاطره، وجود عوامل و شرایط محیطی است که کنشگری را با خطرپذیری مواجه می‌کند. سرکوب، تهدید و در مجموع سلطه نگرش امنیتی از سوی حاکمیت بر فضای فعالیت صنفی و مدنی از جمله شرایطی است که کنشگران را در وضعیت مخاطره‌آمیز قرار می‌دهد. با این حال علاوه بر پذیرش نقش‌هایی که یک کنشگر در چنین شرایطی باید بپذیرد؛ تاکتیک‌هایی وجود دارد که اگر از آنها پیروی کنیم، احتمال دستیابی به این اهداف و پایداری جنبش‌ها را بیشتر فراهم کرده‌ایم. این تاکتیک‌ها در قالب تاکتیک‌های ۲۰ گانه طراحی شده و ضمن آنکه به کنشگران مدنی و اجتماعی کمک می‌کند در ابعاد کلان به تغییرات اجتماعی پایدار دست پیدا کنند، به کنشگران صنفی کمک می‌کند با درک ظرفیت‌ها و توانمندی‌های یک جریان اعتراض‌آمیز صنفی، ضمن استفاده به موقع از این تاکتیک‌ها یا نمونه‌های مشابه، نسبت به دستیابی به تغییرات پایدار امیدوار باشند.
🔺۲۰ تاکتیک برای کنشگری مدنی پایدار در شرایط محیطی پرمخاطره:
✅ ۱-استراتژی چندجانبه
برای تداوم یک جنبش اعتراضی، داشتن استراتژی چندجانبه اهمیت بسیار زیادی دارد. در واقع مؤثرترین جنبش‌های اعتراضی دارای راهکارهایی برای انتشار پیام‌های چند وجهی خود هستند که گروه های مختلف مردم را از این طریق هدف قرار می‌دهد. این امر مهمی‌ست، چرا که تأثیرات و ایده های مختلفی را با خود به همراه می‌آورد و احتمال حفظ انرژی جنبش را در بلندمدت افزایش می‌دهد.
✅ ۲-هدف‌گذاری کوتاه‌مدت و بلندمدت
بسته به هدف جنبش، مشخص کردن اهداف کوتاه مدت و بلندمدت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این کار مستلزم داشتن چشم اندازی است که از موضوعاتی که که در اصل سبب ایجاد جنبش شده فراتر برود و درپی راه‌های عملی برای دگرگونی جامعه باشد. با تعیین اهداف کوتاه مدت و بلندمدت، جنبش ها ترغیب می‌شوند که برای اطمینان از پایداری هدف خود، به فکر و اقدام بپردازند.
ایجاد این اهداف باید به صورت مشارکتی و شفاف، با کسب نظر از اعضا انجام شود تا اعضا به آنها باور داشته باشند. تعیین اهداف واضح و شفاف به جنبش ها کمک می‌کند تا بتوانند میزان موفقیت و شکست اقدامات و کمپین ها را اندازه‌گیری کنند. بسیاری از جنبش ها در کوتاه مدت موفق هستند، اما بلافاصله پس از تحقق اهداف کوتاه مدت، علیرغم پتانسیل بالا برای ایجاد تغییر پایدار، از بین می‌روند. به همین ترتیب، عدم تحقق اهداف کوتاه مدت لزوماً تأثیر یک جنبش در بلند مدت را کاهش نمی‌دهد. به عنوان مثال ، در جریان اعتراضات دانشجویی شیلی، هدف کوتاه مدت افزایش حمایت دولت از دانشجویان از طریق بورس های تحصیلی، وعده‌های غذایی یارانه‌ای و حمل و نقل بود. با این حال، این جنبش در دستیابی به هدف بلندمدت خود یعنی اصلاح نظام سیاسی که همچنان بر اساس قانون اساسی نوشته شده در دوران دیکتاتوری پینوشه بود، موفقیت کمتری کسب کرد. با این همه، به پشتوانه موفقیت‌های کوتاه مدت بدست آمده، بسیاری از اعضای جنبش های دانشجویی توانستند حمایت عمومی کافی برای تشکیل احزاب سیاسی خود را کسب کنند و در انتخابات نامزد شوند. این احزاب حدود ۲۰ درصد کرسی های پارلمان را به دست آوردند و بنابراین ممکن است در آینده بتوانند به اهداف بلندمدت جنبش دست یابند و ایجاد تغییرات پایدار را تضمین کنند.
✅ ۳-کمپین‌ها و استراتژی‌های متنوع
روش های مختلفی برای انتشار پیام و نیل به هدف وجود دارد که کنشگران در جریان جنبش‌ها می‌توانند از آنها استفاده کنند. با این حال، هیچ روش واحدی همیشه موثر نیست زیرا زمینه های مبارزاتی مختلف به استراتژی‌های مختلفی نیاز دارند. مهم است که همه عوامل و بازیگرانی که در ایجاد تغییر نقش دارند را در نظر گرفت و کمپین‌هایی مناسبی برای هر یک، طراحی کرد. در مکزیک، جنبش رو به رشد ناپدیدشدگان، که در پاسخ به ناپدید شدن ده ها هزار نفر از مردم به وجود آمد، از مجموعه‌ای از استراتژی های مختلف برای برپایی کمپین استفاده می‌کند. این جنبش راهپیمایی های گسترده‌ای در مکان های مختلف، به ویژه در روزهای خاص مانند روز مادر برگزار می‌کند و همچنین با هدف جمع‌آوری اطلاعات در مورد افراد مفقود شده، کمپین‌های گسترده حمایتی و آگاهی بخشی برپا می‌کند.
⤵️ ادامه در پست بعد👇
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔷 #۲۰تاکتیک_برای_کنشگری_مدنی_پایدار_در_شرایط_محیطی_پرمخاطره
#قسمت_یکم_ص۱
🔹منبع: تارنمای داوطلب
🔹 تارنمای داوطلب: جنبش‌ها و جریان‌های مطالبه‌محور و اعتراضی تلاش می‌کنند تا یک پیام را به طور مؤثری منتقل کنند و از این طریق بر صاحبان قدرت سیاسی و سایر نیروها و بازیگران سیاسی – اجتماعی تأثیر بگذارند و تحولات مثبتی را به صورت پایدار و طولانی‌مدت ایجاد کنند. رسیدن به این هدف در شرایط محیطی پرمخاطره آسان نیست.
منظور از شرایط پرمخاطره، وجود عوامل و شرایط محیطی است که کنشگری را با خطرپذیری مواجه می‌کند. سرکوب، تهدید و در مجموع سلطه نگرش امنیتی از سوی حاکمیت بر فضای فعالیت صنفی و مدنی از جمله شرایطی است که کنشگران را در وضعیت مخاطره‌آمیز قرار می‌دهد. با این حال علاوه بر پذیرش نقش‌هایی که یک کنشگر در چنین شرایطی باید بپذیرد؛ تاکتیک‌هایی وجود دارد که اگر از آنها پیروی کنیم، احتمال دستیابی به این اهداف و پایداری جنبش‌ها را بیشتر فراهم کرده‌ایم. این تاکتیک‌ها در قالب تاکتیک‌های ۲۰ گانه طراحی شده و ضمن آنکه به کنشگران مدنی و اجتماعی کمک می‌کند در ابعاد کلان به تغییرات اجتماعی پایدار دست پیدا کنند، به کنشگران صنفی کمک می‌کند با درک ظرفیت‌ها و توانمندی‌های یک جریان اعتراض‌آمیز صنفی، ضمن استفاده به موقع از این تاکتیک‌ها یا نمونه‌های مشابه، نسبت به دستیابی به تغییرات پایدار امیدوار باشند.
🔺۲۰ تاکتیک برای کنشگری مدنی پایدار در شرایط محیطی پرمخاطره:
✅ ۱-استراتژی چندجانبه
برای تداوم یک جنبش اعتراضی، داشتن استراتژی چندجانبه اهمیت بسیار زیادی دارد. در واقع مؤثرترین جنبش‌های اعتراضی دارای راهکارهایی برای انتشار پیام‌های چند وجهی خود هستند که گروه های مختلف مردم را از این طریق هدف قرار می‌دهد. این امر مهمی‌ست، چرا که تأثیرات و ایده های مختلفی را با خود به همراه می‌آورد و احتمال حفظ انرژی جنبش را در بلندمدت افزایش می‌دهد.
✅ ۲-هدف‌گذاری کوتاه‌مدت و بلندمدت
بسته به هدف جنبش، مشخص کردن اهداف کوتاه مدت و بلندمدت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این کار مستلزم داشتن چشم اندازی است که از موضوعاتی که که در اصل سبب ایجاد جنبش شده فراتر برود و درپی راه‌های عملی برای دگرگونی جامعه باشد. با تعیین اهداف کوتاه مدت و بلندمدت، جنبش ها ترغیب می‌شوند که برای اطمینان از پایداری هدف خود، به فکر و اقدام بپردازند.
ایجاد این اهداف باید به صورت مشارکتی و شفاف، با کسب نظر از اعضا انجام شود تا اعضا به آنها باور داشته باشند. تعیین اهداف واضح و شفاف به جنبش ها کمک می‌کند تا بتوانند میزان موفقیت و شکست اقدامات و کمپین ها را اندازه‌گیری کنند. بسیاری از جنبش ها در کوتاه مدت موفق هستند، اما بلافاصله پس از تحقق اهداف کوتاه مدت، علیرغم پتانسیل بالا برای ایجاد تغییر پایدار، از بین می‌روند. به همین ترتیب، عدم تحقق اهداف کوتاه مدت لزوماً تأثیر یک جنبش در بلند مدت را کاهش نمی‌دهد. به عنوان مثال ، در جریان اعتراضات دانشجویی شیلی، هدف کوتاه مدت افزایش حمایت دولت از دانشجویان از طریق بورس های تحصیلی، وعده‌های غذایی یارانه‌ای و حمل و نقل بود. با این حال، این جنبش در دستیابی به هدف بلندمدت خود یعنی اصلاح نظام سیاسی که همچنان بر اساس قانون اساسی نوشته شده در دوران دیکتاتوری پینوشه بود، موفقیت کمتری کسب کرد. با این همه، به پشتوانه موفقیت‌های کوتاه مدت بدست آمده، بسیاری از اعضای جنبش های دانشجویی توانستند حمایت عمومی کافی برای تشکیل احزاب سیاسی خود را کسب کنند و در انتخابات نامزد شوند. این احزاب حدود ۲۰ درصد کرسی های پارلمان را به دست آوردند و بنابراین ممکن است در آینده بتوانند به اهداف بلندمدت جنبش دست یابند و ایجاد تغییرات پایدار را تضمین کنند.
✅ ۳-کمپین‌ها و استراتژی‌های متنوع
روش های مختلفی برای انتشار پیام و نیل به هدف وجود دارد که کنشگران در جریان جنبش‌ها می‌توانند از آنها استفاده کنند. با این حال، هیچ روش واحدی همیشه موثر نیست زیرا زمینه های مبارزاتی مختلف به استراتژی‌های مختلفی نیاز دارند. مهم است که همه عوامل و بازیگرانی که در ایجاد تغییر نقش دارند را در نظر گرفت و کمپین‌هایی مناسبی برای هر یک، طراحی کرد. در مکزیک، جنبش رو به رشد ناپدیدشدگان، که در پاسخ به ناپدید شدن ده ها هزار نفر از مردم به وجود آمد، از مجموعه‌ای از استراتژی های مختلف برای برپایی کمپین استفاده می‌کند. این جنبش راهپیمایی های گسترده‌ای در مکان های مختلف، به ویژه در روزهای خاص مانند روز مادر برگزار می‌کند و همچنین با هدف جمع‌آوری اطلاعات در مورد افراد مفقود شده، کمپین‌های گسترده حمایتی و آگاهی بخشی برپا می‌کند.
⤵️ ادامه در پست بعد👇
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
⤴️ ادامه از پست قبل
💠 #مقاله_آموزشی
#قسمت_یکم_ص۲
این جنبش توانست با همکاری رسانه ها، آگاهی از اوضاع را در مقیاس محلی و جهانی گسترش دهد و همچنین برای پیدا کردن افرد ناپدید شده گروههای جستجو تشکیل داد و حتی با کندن زمین تلاش کرد به گورهای دسته جمعی دسترسی پیدا کند. هرکدام از این راهبردها بخش معینی از جامعه را هدف قرار می‌دهند. به این امید که تجمیع همه اقدامات منجر به بهبود اوضاع و کشف حقیقت شود.
ضمن پرداختن به اقدامات اعتراضی، لازم است كه استراتژی هایی برای اثرگذاری با گروههایی که به صورت مسالمت‌جویانه در پی اصلاح امور در درون حاکمیت هستند نیز، تدوین شود. گروههای مصلح، به ویژه در محیط‌های بسیار سرکوبگر، فرصتی را برای شهروندان فراهم می‌کنند تا نارضایتی های خود را نزد افراد دلسوز که به اهرم های قدرت هم دسترسی دارند، ابراز کنند.
✅ ۴-پیوندهای استراتژیک
مشارکت با سازمان‌های باثبات که اهداف مشابهی دارند، یک راه مهم برای افزایش پشتیبانی عمومی و اعتبار یک جنبش است. همگرایی فقط درصورتی حاصل می‌شود که جنبشِ نیازمند به شرکای اجتماعی؛ اهداف کوتاه مدت و بلندمدت خود را بطور واضح تعریف کرده باشد و بداند که چگونه ایجاد مشارکت در دستیابی به این اهداف کمک می‌کند. به عنوان مثال، در جریان اعتراضات دانشجویی شیلی منطقی بود که برای دستیابی به اهداف کوتاه مدت که همانا بهبود دسترسی و برخورداری از پشتیبانی دولتی دانشگاه ها بود، جنبش های مختلف دانشجویی با یکدیگر مشارکت کنند. با این حال، دانشجویان به دنبال تغییر سیاسی بلندمدت نیز بودند و در نتیجه، با اتحادیه‌های کارگری بخش عمومی که منافع مشابهی داشتند نیز مشارکت کردند. این امر باعث افزایش مشارکت در راهپیمایی ها و کمپین ها شد.
✅ ۵- ساختارهای رهبری و مدیریتی غیر متمرکز
یک استراتژی مفید برای افزایش پایداری یک جنبش، تمرکززدایی از ساختارهای رهبری و مدیریت است تا اطمینان حاصل شود که همه صداها در جنبش شنیده می‌شوند و تصمیم‌گیری منحصر به گروه معدودی از افراد نیست و مسئولیت های مدیریتی جنبش بین تمامی اعضای آن تقسیم می شود تا خستگی و تحلیل نیروی اعتراضی کاهش یابد.
به علاوه، برای جنبش‌های بزرگتر، ایجاد دفاتر یا واحدهای مختلف در سطح شهرها و حوزه های قضایی متفاوت می‌تواند شمار اعضا را افزایش داده و معترضین بیشتری با اهداف مشابه را جذب کند. به عنوان مثال، قیام انقراض که در انگلستان پایه‌ریزی شد، به جنبشی جهانی تبدیل شده که به تغییرات آب و هوایی، نابودی تنوع زیستی و خطر فروپاشی اجتماعی و زیست محیطی معترض است. به منظور گسترش جنبش، گروه های محلی در شهرها و حوزه های قضایی مختلف تأسیس شده‌اند.
✅ ۶- نفوذ به قلب و ذهن افراد
زاویه‌ای که برای انتقال پیام به کار می‌رود، بر افرادی که با آن ارتباط برقرار کرده و در نتیجه آن دست به اقدام می‌زنند، تاثیرگذار است. از نظر تاريخي، جنبش‌هاي موفق پيام رساني خود را بر مواردي متمركز مي‌كنند كه افراد را به طور شخصی تحت تاثیر قرار دهد و آنها را ترغيب کند تا در مورد اهداف جنبش بيشتر بدانند. همچنین، پیامی با قابلیت جهانی شدن، مانند منع شکنجه، تغییر اقلیم، مسکن یا دسترسی به آب، برخورداری از حق تحصیل رایگان و حق برخورداری از سلامت و تامین اجتماعی، می‌تواند حمایت از یک جنبش را افزایش دهد و سبب شود که افراد با آن نزدیکی بیشتری داشته باشند.
📝ادامه دارد ...
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
💠 #مقاله_آموزشی
#قسمت_یکم_ص۲
این جنبش توانست با همکاری رسانه ها، آگاهی از اوضاع را در مقیاس محلی و جهانی گسترش دهد و همچنین برای پیدا کردن افرد ناپدید شده گروههای جستجو تشکیل داد و حتی با کندن زمین تلاش کرد به گورهای دسته جمعی دسترسی پیدا کند. هرکدام از این راهبردها بخش معینی از جامعه را هدف قرار می‌دهند. به این امید که تجمیع همه اقدامات منجر به بهبود اوضاع و کشف حقیقت شود.
ضمن پرداختن به اقدامات اعتراضی، لازم است كه استراتژی هایی برای اثرگذاری با گروههایی که به صورت مسالمت‌جویانه در پی اصلاح امور در درون حاکمیت هستند نیز، تدوین شود. گروههای مصلح، به ویژه در محیط‌های بسیار سرکوبگر، فرصتی را برای شهروندان فراهم می‌کنند تا نارضایتی های خود را نزد افراد دلسوز که به اهرم های قدرت هم دسترسی دارند، ابراز کنند.
✅ ۴-پیوندهای استراتژیک
مشارکت با سازمان‌های باثبات که اهداف مشابهی دارند، یک راه مهم برای افزایش پشتیبانی عمومی و اعتبار یک جنبش است. همگرایی فقط درصورتی حاصل می‌شود که جنبشِ نیازمند به شرکای اجتماعی؛ اهداف کوتاه مدت و بلندمدت خود را بطور واضح تعریف کرده باشد و بداند که چگونه ایجاد مشارکت در دستیابی به این اهداف کمک می‌کند. به عنوان مثال، در جریان اعتراضات دانشجویی شیلی منطقی بود که برای دستیابی به اهداف کوتاه مدت که همانا بهبود دسترسی و برخورداری از پشتیبانی دولتی دانشگاه ها بود، جنبش های مختلف دانشجویی با یکدیگر مشارکت کنند. با این حال، دانشجویان به دنبال تغییر سیاسی بلندمدت نیز بودند و در نتیجه، با اتحادیه‌های کارگری بخش عمومی که منافع مشابهی داشتند نیز مشارکت کردند. این امر باعث افزایش مشارکت در راهپیمایی ها و کمپین ها شد.
✅ ۵- ساختارهای رهبری و مدیریتی غیر متمرکز
یک استراتژی مفید برای افزایش پایداری یک جنبش، تمرکززدایی از ساختارهای رهبری و مدیریت است تا اطمینان حاصل شود که همه صداها در جنبش شنیده می‌شوند و تصمیم‌گیری منحصر به گروه معدودی از افراد نیست و مسئولیت های مدیریتی جنبش بین تمامی اعضای آن تقسیم می شود تا خستگی و تحلیل نیروی اعتراضی کاهش یابد.
به علاوه، برای جنبش‌های بزرگتر، ایجاد دفاتر یا واحدهای مختلف در سطح شهرها و حوزه های قضایی متفاوت می‌تواند شمار اعضا را افزایش داده و معترضین بیشتری با اهداف مشابه را جذب کند. به عنوان مثال، قیام انقراض که در انگلستان پایه‌ریزی شد، به جنبشی جهانی تبدیل شده که به تغییرات آب و هوایی، نابودی تنوع زیستی و خطر فروپاشی اجتماعی و زیست محیطی معترض است. به منظور گسترش جنبش، گروه های محلی در شهرها و حوزه های قضایی مختلف تأسیس شده‌اند.
✅ ۶- نفوذ به قلب و ذهن افراد
زاویه‌ای که برای انتقال پیام به کار می‌رود، بر افرادی که با آن ارتباط برقرار کرده و در نتیجه آن دست به اقدام می‌زنند، تاثیرگذار است. از نظر تاريخي، جنبش‌هاي موفق پيام رساني خود را بر مواردي متمركز مي‌كنند كه افراد را به طور شخصی تحت تاثیر قرار دهد و آنها را ترغيب کند تا در مورد اهداف جنبش بيشتر بدانند. همچنین، پیامی با قابلیت جهانی شدن، مانند منع شکنجه، تغییر اقلیم، مسکن یا دسترسی به آب، برخورداری از حق تحصیل رایگان و حق برخورداری از سلامت و تامین اجتماعی، می‌تواند حمایت از یک جنبش را افزایش دهد و سبب شود که افراد با آن نزدیکی بیشتری داشته باشند.
📝ادامه دارد ...
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
💠 #مقاله_آموزشی
🔷 #۲۰تاکتیک_برای_کنشگری_مدنی_پایدار_در_شرایط_محیطی_پرمخاطره
🔹 #قسمت_دوم_ص۱
🔹 منبع: تارنمای داوطلب
✅ ۷- تکنیک‌های پیام‌رسانی و درگیرکردن احساسات
استفاده از ترفندهای پیام رسانی که شخصی بوده و احساسات مخاطبان را درگیر می‌کند، شیوه ای مؤثر و کارآمد محسوب می‌شود. یعنی به نحوی اطلاعات را بین افراد به اشتراک بگذارید که باعث شود افراد متوجه شوند احتمالاً آنها یا اشخاصی که آنها می‌شناسند، در آینده تحت تأثیر چنین مشکلی قرار خواهند گرفت، یا حس کنند چقدر خوش شانس بوده‌اند که تاکنون تحت تأثیر این مساله قرار نگرفته‌اند. رساندن چنین پیامی به افراد و آشنا کردن آنها با جنبشی که حاوی این پیام است باعث می‌شود، آنها موضوع را از نزدیک لمس کنند و نادیده گرفتن موضوع به بهانه اینکه به آنها و جهان انها ربطی ندارد برایشان سخت می‌شود. در مکزیک، موفق‌ترین و بزرگترین راهپیمایی‌های دسته جمعی جنبش ناپدید شدگان در روزهایی مثل روز مادر توسط مادرانی که فرزندانشان ناپدید شده‌اند برگزار شد .. مردم با مادرانی که فرزندان خود را از دست داده‌اند، همدردی می‌کنند. یا درد مادرانی که بی‌خبر از فرزندان خود هستند را درک می‌کنند. اگر این گونه راهپیمایی‌ها در روزهای خاصی که در آن روابط خانوادگی را جشن می‌گیرند برگزار شود، تاثیر دوچندان دارد. جنبش از طریق این مبارزات، توانست حامیان و منابع مختلفی جمع‌آوری کند. باید به محتوای پیام هایی که در جنبش ها به مردم داده می‌شود، توجه کرد و محتوای این پیام‌ها باید طوری باشند که عموم مردم با آن ارتباط برقرار کرده و آنرا جدی بگیرند.
✅ ۸-استفاده از پیام های امیدبخش
وقتی جنبشی از دل نارضایتی از یک وضعیت یا موقعیت زاده می‌شود، به آسانی می‌توان همه پیام ها را بر سرزنش و شرمسار کردن افراد مسئول متمرکز کرد. با این حال، این استراتژی همیشه موفق به جلب حمایت عمومی نمی‌شود و اغلب نمی‌تواند مسئولین را تا حدی تحت فشار قرار دهد که دست به عمل بزنند، زیرا ممکن است وقیح باشند و اصلا احساس شرمندگی نکنند، یا در لاک دفاعی فرو بروند و یا خود را در حلقه حامیان خود پنهان کنند .. در عوض، جنبش ها باید در پی بسیج امید باشند. زبان شناسان و روانشناسان دریافته‌اند که بهترین راه برای ترغیب افراد بی طرف به موافقت با یک هدف، برانگیختن احساسات مثبت در آنها است. این به معنای شیرین جلوه دادن موقعیت‌های تلخ نیست، بلکه باید ضمن یافتن کورسوی امید در یک موقعیت، به تلخی‌های آن نیز اذعان کنیم .. پیام رسانی مؤثر آن نوع از پیام‌رسانی است که افراد با آن ارتباط برقرار کنند. اگر جمعیت انبوه را به مردم نشان دهید، ممکن است بترسند. اگر به آنها در مورد تک تک افراد بگویید و نشان دهید که این افراد می‌توانند خود آنها باشند، احتمال این که همنوایی بیشتری نشان دهند زیادتر است. بنابراین به جای نشان دادن یک زندانی در زندان، یک کمپین می‌تواند یک زندانی سابق را نشان دهد که در حال ساختن دوباره زندگی‌اش است. به جای نشان دادن یک پناهنده در بدترین وضعیت در یک اردوگاه پناهندگی، یک کمپین می‌تواند پناهنده‌ای را که کار و پیشه‌ای راه اندازی کرده و از خانواده خود مراقبت می‌کند نشان دهد. پیام این است که انسان‌ها را نشان دهیم، نه فقط درد و رنج را. نشان دهیم اگر نیروی‌مان را بسیج کرده و دست به عمل بزنیم، چگونه اوضاع تغییر خواهد کرد و چه نوع زندگی‌هایی ممکن خواهد شد.
✅ ۹-همدل باشید
به عنوان یک فرد معترض، مهم است که نشان دهید اگرچه خود را کاملا ” وقف هدف تان کرده اید”، انسانیت خود را از دست نداده‌اید. درک این نکته مهم است که کمپین‌هایی که شما در آن نقشی دارید، ممکن است باعث ایجاد دردسر و مشکلاتی برای سایر افراد شود. برخی مشکلات بوجود آمده برای سایرین، عوارض طبیعی اعتراضات است که در این صورت باید از مردم درخواست کرد، تا با آنها کنار بیایند. با این حال، مهم است که کمپین ها باعث صدمه غیرضروری به سایر افراد نشود. برای جلوگیری از آسیب، باید با شرایطی که افراد غیردخیل در آن متحمل ضرر و آسیب می‌شوند، همدلی کنید و با آن شرایط سازگار شوید. به عنوان مثال، در طول انقلاب مخملی در ارمنستان، معترضین عبور و مرور اتومبیل‌ها را متوقف کردند. این کار آشکارا باعث دردسرها و مشکلاتی برای برخی افراد شد. بااین حال، اعضای جنبش در میان اتومبیل ها قدم می‌زدند تا دریابند که آیا کسانی از میان رانندگان در وضعیت اضطرار واقعی هستند یا نه. هنگامی که چنین افرادی شناسایی شدند، معترضین به آن ها کمک کردند تا از میان اتومبیل ها عبور کرده و به مکان مورد نظرشان هدایت شوند.
⤵️ ادامه در پست بعد
@Ertebat_Ba_KSMtehran
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔷 #۲۰تاکتیک_برای_کنشگری_مدنی_پایدار_در_شرایط_محیطی_پرمخاطره
🔹 #قسمت_دوم_ص۱
🔹 منبع: تارنمای داوطلب
✅ ۷- تکنیک‌های پیام‌رسانی و درگیرکردن احساسات
استفاده از ترفندهای پیام رسانی که شخصی بوده و احساسات مخاطبان را درگیر می‌کند، شیوه ای مؤثر و کارآمد محسوب می‌شود. یعنی به نحوی اطلاعات را بین افراد به اشتراک بگذارید که باعث شود افراد متوجه شوند احتمالاً آنها یا اشخاصی که آنها می‌شناسند، در آینده تحت تأثیر چنین مشکلی قرار خواهند گرفت، یا حس کنند چقدر خوش شانس بوده‌اند که تاکنون تحت تأثیر این مساله قرار نگرفته‌اند. رساندن چنین پیامی به افراد و آشنا کردن آنها با جنبشی که حاوی این پیام است باعث می‌شود، آنها موضوع را از نزدیک لمس کنند و نادیده گرفتن موضوع به بهانه اینکه به آنها و جهان انها ربطی ندارد برایشان سخت می‌شود. در مکزیک، موفق‌ترین و بزرگترین راهپیمایی‌های دسته جمعی جنبش ناپدید شدگان در روزهایی مثل روز مادر توسط مادرانی که فرزندانشان ناپدید شده‌اند برگزار شد .. مردم با مادرانی که فرزندان خود را از دست داده‌اند، همدردی می‌کنند. یا درد مادرانی که بی‌خبر از فرزندان خود هستند را درک می‌کنند. اگر این گونه راهپیمایی‌ها در روزهای خاصی که در آن روابط خانوادگی را جشن می‌گیرند برگزار شود، تاثیر دوچندان دارد. جنبش از طریق این مبارزات، توانست حامیان و منابع مختلفی جمع‌آوری کند. باید به محتوای پیام هایی که در جنبش ها به مردم داده می‌شود، توجه کرد و محتوای این پیام‌ها باید طوری باشند که عموم مردم با آن ارتباط برقرار کرده و آنرا جدی بگیرند.
✅ ۸-استفاده از پیام های امیدبخش
وقتی جنبشی از دل نارضایتی از یک وضعیت یا موقعیت زاده می‌شود، به آسانی می‌توان همه پیام ها را بر سرزنش و شرمسار کردن افراد مسئول متمرکز کرد. با این حال، این استراتژی همیشه موفق به جلب حمایت عمومی نمی‌شود و اغلب نمی‌تواند مسئولین را تا حدی تحت فشار قرار دهد که دست به عمل بزنند، زیرا ممکن است وقیح باشند و اصلا احساس شرمندگی نکنند، یا در لاک دفاعی فرو بروند و یا خود را در حلقه حامیان خود پنهان کنند .. در عوض، جنبش ها باید در پی بسیج امید باشند. زبان شناسان و روانشناسان دریافته‌اند که بهترین راه برای ترغیب افراد بی طرف به موافقت با یک هدف، برانگیختن احساسات مثبت در آنها است. این به معنای شیرین جلوه دادن موقعیت‌های تلخ نیست، بلکه باید ضمن یافتن کورسوی امید در یک موقعیت، به تلخی‌های آن نیز اذعان کنیم .. پیام رسانی مؤثر آن نوع از پیام‌رسانی است که افراد با آن ارتباط برقرار کنند. اگر جمعیت انبوه را به مردم نشان دهید، ممکن است بترسند. اگر به آنها در مورد تک تک افراد بگویید و نشان دهید که این افراد می‌توانند خود آنها باشند، احتمال این که همنوایی بیشتری نشان دهند زیادتر است. بنابراین به جای نشان دادن یک زندانی در زندان، یک کمپین می‌تواند یک زندانی سابق را نشان دهد که در حال ساختن دوباره زندگی‌اش است. به جای نشان دادن یک پناهنده در بدترین وضعیت در یک اردوگاه پناهندگی، یک کمپین می‌تواند پناهنده‌ای را که کار و پیشه‌ای راه اندازی کرده و از خانواده خود مراقبت می‌کند نشان دهد. پیام این است که انسان‌ها را نشان دهیم، نه فقط درد و رنج را. نشان دهیم اگر نیروی‌مان را بسیج کرده و دست به عمل بزنیم، چگونه اوضاع تغییر خواهد کرد و چه نوع زندگی‌هایی ممکن خواهد شد.
✅ ۹-همدل باشید
به عنوان یک فرد معترض، مهم است که نشان دهید اگرچه خود را کاملا ” وقف هدف تان کرده اید”، انسانیت خود را از دست نداده‌اید. درک این نکته مهم است که کمپین‌هایی که شما در آن نقشی دارید، ممکن است باعث ایجاد دردسر و مشکلاتی برای سایر افراد شود. برخی مشکلات بوجود آمده برای سایرین، عوارض طبیعی اعتراضات است که در این صورت باید از مردم درخواست کرد، تا با آنها کنار بیایند. با این حال، مهم است که کمپین ها باعث صدمه غیرضروری به سایر افراد نشود. برای جلوگیری از آسیب، باید با شرایطی که افراد غیردخیل در آن متحمل ضرر و آسیب می‌شوند، همدلی کنید و با آن شرایط سازگار شوید. به عنوان مثال، در طول انقلاب مخملی در ارمنستان، معترضین عبور و مرور اتومبیل‌ها را متوقف کردند. این کار آشکارا باعث دردسرها و مشکلاتی برای برخی افراد شد. بااین حال، اعضای جنبش در میان اتومبیل ها قدم می‌زدند تا دریابند که آیا کسانی از میان رانندگان در وضعیت اضطرار واقعی هستند یا نه. هنگامی که چنین افرادی شناسایی شدند، معترضین به آن ها کمک کردند تا از میان اتومبیل ها عبور کرده و به مکان مورد نظرشان هدایت شوند.
⤵️ ادامه در پست بعد
@Ertebat_Ba_KSMtehran
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
⤴️ ادامه از پست قبل
💠 #مقاله_آموزشی
🔹#قسمت_دوم_ص۲
✅ ۱۰- مخاطبان خود را متحد کنید
مهم است که فعالیت جنبش را حول مسائل اصلی که افراد بسیاری را تحت تأثیر قرار می‌دهد، متمرکز کنید. این کار بهترین راه برای تضمین جلب حمایت گسترده از یک جنبش است. در برزیل در سال ۲۰۱۳، اعتراضات علیه افزایش بهای خدمات حمل و نقل عمومی در سائوپائولو و ریودوژانیرو آغاز شد. این اعتراضات توانست پشتیبانی گسترده‌ای به دست آورد. زیرا بسیاری از برزیلی ها هر روز از وسایل نقلیه عمومی استفاده می‌کنند. هنگامی که حمایت آنها حاصل شد، جنبش اهداف خود را گسترش داد تا موضوعاتی مانند فساد دولتی را هم در بر بگیرد. اعتراضات مشابهی مربوط به حمل و نقل در ارمنستان هم رخ داد. به دلیل تعداد زیاد حامیان، معترضین توانستند با کمک رانندگان داوطلب یک سیستم حمل و نقل موازی راه اندازی کنند. این موضوع به دولت نشان داد اگرچه بسیاری از مردم به وسایل نقلیه عمومی وابسته هستند ,، نمی‌توان آنها را به زور وادار به پرداخت نرخ بالاتری کرد. چرا که با هم متحد شده و سیستم جایگزین ایجاد می‌کنند. به دلیل همین اعتراضات دولت تصمیم گرفت که افزایش نرخی را که در نظر داشت به مردم تحمیل نکند.
✅ ۱۱- سخن‌گویان و چهره‌های اثرگذار پویا و فعال
افراد مشهور و شخصیت‌های معروف که دارای دنبال‌کنندگان زیادی هستند و از پشتیبانی عمومی برخوردارند، ببیشتر وقت‌ها در انتشار پیام مؤثرند. در صورت لزوم، مشارکت با این افراد در جهت کمک برای جلب حمایت از یک ایده یا جنبش مفید است، به ویژه در دنیایی که به طور فزاینده‌ای تحت تأثیر رسانه‌های اجتماعی بوده و به آن متکی است. رهبران اعتراضات در آرژانتین به منظور اطلاع رسانی و آگاهی بخشی درباره جنبش‌های اعتراضی، به طور فزاینده‌ای به افراد مشهور، که از سوی عموم به عنوان الگو تلقی می‌شوند، اتکا می‌کنند. انتخاب این که با کدام چهره مشهور مشارکت کنید، باید همرا ه با بررسی‌های دقیق و استراتژیک باشد.
باید واضح و روشن باشد که فرد مورد نظر نسبت به اهداف جنبش آگاهی و علاقه دارد و فقط درگیر منافع شخصی خود نیست. به عنوان مثال، لئوناردو دی‌کاپریو (بازیگر هالیوودی) سخنگوی جنبش علیه تغییرات آب و هوایی شده است و سال‌هاست خود را وقف این هدف کرده است. به همین ترتیب، هنگامی که دولت انگلستان می‌خواست قانونی را برای مالیات بر پلاستیک‌های یک بار مصرف تصویب کند، روزنامه نگار محبوب طبیعت، دیوید آتتنبورو را برای همکاری برگزیدند و وی به ترغیب مردم در حمایت از قانون مزبور کمک کرد.
✅ ۱۲- پوشش رسانه‌ای
پوشش رسانه‌ای، عاملی کلیدی است که می‌تواند به موفقیت یا شکست یک جنبش کمک کند. پوشش خبری و گزارشی رسانه‌ها از اعتراضات، اغلب عاری از صداقت و همراهی است_تجربه این شیوه خبررسانی در رسانه‌های داخلی وابسته به حاکمیت و فارسی‌زبان خارج از ایران که اهداف دولت‌ها و سایر جریان‌های سیاسی را دنبال می‌کنند، برای مخاطب ایرانی آشناست_ و بدین ترتیب جلب حمایت مردمی نسبت به هدف اعتراضات را دشوارتر می‌کند. بنابراین داشتن روابط محکم با روزنامه نگاران و برقراری ارتباط با رسانه ها مهم است. صرف وقت با خبرنگاران و توضیح ماهیت و دلایل اهمیت جنبش و نیز حقوق معترضین اهمیت به سزایی دارد. پوشش رسانه‌ای بی‌طرف، برای مردمی که در خانه هایشان نشسته‌اند و به مردم سراسر جهان در مورد کمپین‌هایی که جنبش‌های اعتراضی برپا می‌کنند، اطلاع رسانی می‌کند. گزارش دهی مثبت در مورد اعتراضات باعث افزایش فشار داخلی و خارجی برای رسیدگی به خواسته‌های معترضان می‌شود.
✅ ۱۳- استفاده از پخش زنده (لایو استریم)
رسانه ها که مطالب را ضبط و ویرایش می‌کنند، اغلب اوقات خواسته یا ناخواسته وضعیتی را گزارش می‌دهند به نفع تمایلات سیاسی خاصی دست کاری می‌کنند. برای کم اثر کردن این نوع دست کاری، جنبش اِشغال در ایالات متحده با دو سیستم اشتراک‌گذاری ویدیو بنام های Ustream وLivestream وارد همکاری شد و از این دو به طور گسترده برای پخش محتوای ویدیویی زنده و عکس استفاده کرد. این سرویس‌ها به معترضین امکان می‌دهند که کانال‌های ویژه خود، مانند Globalrevolution.tv را ایجاد کنند، کانالی که با روایت‌های مغرضانه رسانه‌های سنتی مقابله می‌کرد. پخش زنده امکان پوشش موضوعاتی را که رسانه های جریان اصلی گزارش نمی‌دهند، فراهم می‌کند و چنین پوشش‌هایی را می‌توان در رسانه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام هم منتشر کرد.
📝ادامه دارد ...
لینک قسمت اول 👇
https://tttttt.me/KSMtehran/7315
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
💠 #مقاله_آموزشی
🔹#قسمت_دوم_ص۲
✅ ۱۰- مخاطبان خود را متحد کنید
مهم است که فعالیت جنبش را حول مسائل اصلی که افراد بسیاری را تحت تأثیر قرار می‌دهد، متمرکز کنید. این کار بهترین راه برای تضمین جلب حمایت گسترده از یک جنبش است. در برزیل در سال ۲۰۱۳، اعتراضات علیه افزایش بهای خدمات حمل و نقل عمومی در سائوپائولو و ریودوژانیرو آغاز شد. این اعتراضات توانست پشتیبانی گسترده‌ای به دست آورد. زیرا بسیاری از برزیلی ها هر روز از وسایل نقلیه عمومی استفاده می‌کنند. هنگامی که حمایت آنها حاصل شد، جنبش اهداف خود را گسترش داد تا موضوعاتی مانند فساد دولتی را هم در بر بگیرد. اعتراضات مشابهی مربوط به حمل و نقل در ارمنستان هم رخ داد. به دلیل تعداد زیاد حامیان، معترضین توانستند با کمک رانندگان داوطلب یک سیستم حمل و نقل موازی راه اندازی کنند. این موضوع به دولت نشان داد اگرچه بسیاری از مردم به وسایل نقلیه عمومی وابسته هستند ,، نمی‌توان آنها را به زور وادار به پرداخت نرخ بالاتری کرد. چرا که با هم متحد شده و سیستم جایگزین ایجاد می‌کنند. به دلیل همین اعتراضات دولت تصمیم گرفت که افزایش نرخی را که در نظر داشت به مردم تحمیل نکند.
✅ ۱۱- سخن‌گویان و چهره‌های اثرگذار پویا و فعال
افراد مشهور و شخصیت‌های معروف که دارای دنبال‌کنندگان زیادی هستند و از پشتیبانی عمومی برخوردارند، ببیشتر وقت‌ها در انتشار پیام مؤثرند. در صورت لزوم، مشارکت با این افراد در جهت کمک برای جلب حمایت از یک ایده یا جنبش مفید است، به ویژه در دنیایی که به طور فزاینده‌ای تحت تأثیر رسانه‌های اجتماعی بوده و به آن متکی است. رهبران اعتراضات در آرژانتین به منظور اطلاع رسانی و آگاهی بخشی درباره جنبش‌های اعتراضی، به طور فزاینده‌ای به افراد مشهور، که از سوی عموم به عنوان الگو تلقی می‌شوند، اتکا می‌کنند. انتخاب این که با کدام چهره مشهور مشارکت کنید، باید همرا ه با بررسی‌های دقیق و استراتژیک باشد.
باید واضح و روشن باشد که فرد مورد نظر نسبت به اهداف جنبش آگاهی و علاقه دارد و فقط درگیر منافع شخصی خود نیست. به عنوان مثال، لئوناردو دی‌کاپریو (بازیگر هالیوودی) سخنگوی جنبش علیه تغییرات آب و هوایی شده است و سال‌هاست خود را وقف این هدف کرده است. به همین ترتیب، هنگامی که دولت انگلستان می‌خواست قانونی را برای مالیات بر پلاستیک‌های یک بار مصرف تصویب کند، روزنامه نگار محبوب طبیعت، دیوید آتتنبورو را برای همکاری برگزیدند و وی به ترغیب مردم در حمایت از قانون مزبور کمک کرد.
✅ ۱۲- پوشش رسانه‌ای
پوشش رسانه‌ای، عاملی کلیدی است که می‌تواند به موفقیت یا شکست یک جنبش کمک کند. پوشش خبری و گزارشی رسانه‌ها از اعتراضات، اغلب عاری از صداقت و همراهی است_تجربه این شیوه خبررسانی در رسانه‌های داخلی وابسته به حاکمیت و فارسی‌زبان خارج از ایران که اهداف دولت‌ها و سایر جریان‌های سیاسی را دنبال می‌کنند، برای مخاطب ایرانی آشناست_ و بدین ترتیب جلب حمایت مردمی نسبت به هدف اعتراضات را دشوارتر می‌کند. بنابراین داشتن روابط محکم با روزنامه نگاران و برقراری ارتباط با رسانه ها مهم است. صرف وقت با خبرنگاران و توضیح ماهیت و دلایل اهمیت جنبش و نیز حقوق معترضین اهمیت به سزایی دارد. پوشش رسانه‌ای بی‌طرف، برای مردمی که در خانه هایشان نشسته‌اند و به مردم سراسر جهان در مورد کمپین‌هایی که جنبش‌های اعتراضی برپا می‌کنند، اطلاع رسانی می‌کند. گزارش دهی مثبت در مورد اعتراضات باعث افزایش فشار داخلی و خارجی برای رسیدگی به خواسته‌های معترضان می‌شود.
✅ ۱۳- استفاده از پخش زنده (لایو استریم)
رسانه ها که مطالب را ضبط و ویرایش می‌کنند، اغلب اوقات خواسته یا ناخواسته وضعیتی را گزارش می‌دهند به نفع تمایلات سیاسی خاصی دست کاری می‌کنند. برای کم اثر کردن این نوع دست کاری، جنبش اِشغال در ایالات متحده با دو سیستم اشتراک‌گذاری ویدیو بنام های Ustream وLivestream وارد همکاری شد و از این دو به طور گسترده برای پخش محتوای ویدیویی زنده و عکس استفاده کرد. این سرویس‌ها به معترضین امکان می‌دهند که کانال‌های ویژه خود، مانند Globalrevolution.tv را ایجاد کنند، کانالی که با روایت‌های مغرضانه رسانه‌های سنتی مقابله می‌کرد. پخش زنده امکان پوشش موضوعاتی را که رسانه های جریان اصلی گزارش نمی‌دهند، فراهم می‌کند و چنین پوشش‌هایی را می‌توان در رسانه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام هم منتشر کرد.
📝ادامه دارد ...
لینک قسمت اول 👇
https://tttttt.me/KSMtehran/7315
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
Telegram
کانال کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
💠 #مقاله_آموزشی
🔷 #۲۰تاکتیک_برای_کنشگری_مدنی_پایدار_در_شرایط_محیطی_پرمخاطره
#قسمت_یکم_ص۱
🔹منبع: تارنمای داوطلب
🔹 تارنمای داوطلب: جنبش‌ها و جریان‌های مطالبه‌محور و اعتراضی تلاش می‌کنند تا یک پیام را به طور مؤثری منتقل کنند و از این طریق بر صاحبان…
🔷 #۲۰تاکتیک_برای_کنشگری_مدنی_پایدار_در_شرایط_محیطی_پرمخاطره
#قسمت_یکم_ص۱
🔹منبع: تارنمای داوطلب
🔹 تارنمای داوطلب: جنبش‌ها و جریان‌های مطالبه‌محور و اعتراضی تلاش می‌کنند تا یک پیام را به طور مؤثری منتقل کنند و از این طریق بر صاحبان…
💠 #مقاله_آموزشی
🔷 #۲۰تاکتیک_برای_کنشگری_مدنی_پایدار_در_شرایط_محیطی_پرمخاطره
🔹 #قسمت_سوم_ص۱
🔹 منبع: تارنمای داوطلب
✅ ۱۴- روابط دوجانبه سودمند ایجاد کنید
روزنامه‌نگاران همیشه در جستجوی یک داستان جدید یا روایت جدیدی از یک داستان هستند. اجازه دسترسی رسانه ها به فضاهایی که معمولا مانع حضورشان می‌شوند، ممکن است آن ها را به طرف شما جلب کند و می‌تواند نتایج مفیدی برای هر دو طرف به همراه داشته باشد. به عنوان مثال، در مکزیک اعضای خانواده ناپدیدشدگان غالباً به کوه می‌روند، تا مکان‌هایی را پیدا کنند که به قبر شبیه‌اند و این گورها را برای جستجوی بقایای انسانی می‌کاوند. این کار هم امری شخصی است و هم یک کار بسیارخطرناک. افراد زیادی هنگام انجام این کار مورد حمله قرار می‌گیرند، یا خودشان ناپدید می‌شوند. مردم با روزنامه نگاران ارتباط برقرار كردند و از آن ها خواستند كه در جست وجوی اين قبور با آنها همسفر شوند. این امر به روزنامه نگاران امکان می‌داد تا از زاویه تازه‌ای به ماجرا بنگرند و از سوی دیگر برای افرادی که در جست وجوی اعضای خانواده‌شان بودند، محافظت بیشتری فراهم می‌کرد. زیرا در صورت حضور روزنامه نگاران، احتمال حملات كمتر بود و غیبت آن ها در صورت ناپدیدشدن، توجه بیشتری جلب می‌کرد.
✅ ۱۵- نمایش چهره واقعی و انسانی
داشتن روابط خوب با رسانه ها بسیار مهم است زیرا این امر به معترضین اجازه می‌دهد تا بر نحوه پوشش خبری جنبش خود در اخبار تأثیر بگذارند. وقتی رسانه ها به نوعی با معترضین رابطه برقرار می‌کنند، احتمال بیشتری وجود دارد که آنها را برای مصاحبه دعوت کنند تا از زاویه دید خود ماجرا را بازگو کنند. معترضین همچنین احساس می‌کنند که می‌توانند بدون ترس از دستکاری در روایت ماجرا به این مراکز مراجعه کنند. شرکت در مصاحبه و مناظره‌های عمومی که توسط روزنامه‌نگاران برگزار می‌شود، به جنبش چهره‌ای انسانی می‌بخشد، زیرا مردم به جای دیدن جمعیتی معترض در اخبار، یک شخص را می‌بینند و می‌توانند با او راحت‌تر همدلی کنند.
✅ ۱۶- ایجاد حس تعلق به یک جامعه
اعتراضات لازم نیست حتما شکل کلیشه‌ای راهپیمایی داشته باشند. اعتراضات موفقیت آمیز می‌تواند در قالب اشغال مکان‌ها، تحصن و یا شکل‌های خلاقانه دیگری خود را نشان دهد. صرف نظر از شکل اعتراضات، ایجاد این احساس مهم است که افراد شرکت‌کننده در اعتراض، بخشی از یک جامعه هستند. این امر باعث می‌شود افراد بیشتری به جنبش بپیوندند و فضایی را ایجاد می‌کند كه افراد برای حضور طولانی تر در اعتراضات احساس امنیت كنند.
در بعضی مواقع حضور بلند مدت در جنبش‌های همگانی ضروری است.
✅ ۱۷-هنر اعتراضی
فضاهای اعتراضی ذاتاً خلاقانه هستند. چرا که معترضین به دنبال ابراز نارضایتی و تصور جهانی بهترند. بنابراین استفاده از خلاقیت‌های هنری، غالباً یکی از ویژگی‌های این فضاهاست. در طول انقلاب مخملی ارمنستان در سال ۲۰۱۸، نوازندگان، معترضان و عابران را با کنسرت های بداهه سرگرم می‌کردند. یا همین چندی پیش در جریان اعتراضات صنفی معلمان در ایران، تعدادی از فعالان صنفی در شهرهای مختلف کشور و در جریان تجمعات اعتراضی با خواندن ترانه‌هایی در میان جمعیت تلاش کردند، توجه رسانه‌ها و مردم عادی را به حرکت خود جلب کنند. یا حمل کردن تابوتی با نماد شرکت هپکو(یکی از بزرگترین شرکت‌های تولید تجهیزات راهسازی) توسط کارگران این شرکت در اعتراض به خصوصی‌سازی… از هنرهای نمایشی می‌توان برای نگاه طنز به سیاستمداران، درگیر کردن مردم در جنبش و جلوگیری از خشونت پلیس که اغلب در پاسخ به روش های اعتراضی متعارف رخ می‌دهد، استفاده کرد. چنین روش های خلاقی می‌تواند تصویر یک جنبش را شکل دهد و روحیه شرکت کنندگان را تقویت کند . از نقاشی و عکاسی نیز می‌توان برای نشان دادن بی عدالتی‌هایی که افراد در جریان اعتراضات متحمل شده‌اند، استفاده کرد. عکس و نقاشی اغلب در نقش تصاویری فوری از اعتراضات عمل می‌کنند که می‌توانند پیام اعتراض را ماندگار کنند.
⤵️ ادامه در پست بعد
@Ertebat_Ba_KSMtehran
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔷 #۲۰تاکتیک_برای_کنشگری_مدنی_پایدار_در_شرایط_محیطی_پرمخاطره
🔹 #قسمت_سوم_ص۱
🔹 منبع: تارنمای داوطلب
✅ ۱۴- روابط دوجانبه سودمند ایجاد کنید
روزنامه‌نگاران همیشه در جستجوی یک داستان جدید یا روایت جدیدی از یک داستان هستند. اجازه دسترسی رسانه ها به فضاهایی که معمولا مانع حضورشان می‌شوند، ممکن است آن ها را به طرف شما جلب کند و می‌تواند نتایج مفیدی برای هر دو طرف به همراه داشته باشد. به عنوان مثال، در مکزیک اعضای خانواده ناپدیدشدگان غالباً به کوه می‌روند، تا مکان‌هایی را پیدا کنند که به قبر شبیه‌اند و این گورها را برای جستجوی بقایای انسانی می‌کاوند. این کار هم امری شخصی است و هم یک کار بسیارخطرناک. افراد زیادی هنگام انجام این کار مورد حمله قرار می‌گیرند، یا خودشان ناپدید می‌شوند. مردم با روزنامه نگاران ارتباط برقرار كردند و از آن ها خواستند كه در جست وجوی اين قبور با آنها همسفر شوند. این امر به روزنامه نگاران امکان می‌داد تا از زاویه تازه‌ای به ماجرا بنگرند و از سوی دیگر برای افرادی که در جست وجوی اعضای خانواده‌شان بودند، محافظت بیشتری فراهم می‌کرد. زیرا در صورت حضور روزنامه نگاران، احتمال حملات كمتر بود و غیبت آن ها در صورت ناپدیدشدن، توجه بیشتری جلب می‌کرد.
✅ ۱۵- نمایش چهره واقعی و انسانی
داشتن روابط خوب با رسانه ها بسیار مهم است زیرا این امر به معترضین اجازه می‌دهد تا بر نحوه پوشش خبری جنبش خود در اخبار تأثیر بگذارند. وقتی رسانه ها به نوعی با معترضین رابطه برقرار می‌کنند، احتمال بیشتری وجود دارد که آنها را برای مصاحبه دعوت کنند تا از زاویه دید خود ماجرا را بازگو کنند. معترضین همچنین احساس می‌کنند که می‌توانند بدون ترس از دستکاری در روایت ماجرا به این مراکز مراجعه کنند. شرکت در مصاحبه و مناظره‌های عمومی که توسط روزنامه‌نگاران برگزار می‌شود، به جنبش چهره‌ای انسانی می‌بخشد، زیرا مردم به جای دیدن جمعیتی معترض در اخبار، یک شخص را می‌بینند و می‌توانند با او راحت‌تر همدلی کنند.
✅ ۱۶- ایجاد حس تعلق به یک جامعه
اعتراضات لازم نیست حتما شکل کلیشه‌ای راهپیمایی داشته باشند. اعتراضات موفقیت آمیز می‌تواند در قالب اشغال مکان‌ها، تحصن و یا شکل‌های خلاقانه دیگری خود را نشان دهد. صرف نظر از شکل اعتراضات، ایجاد این احساس مهم است که افراد شرکت‌کننده در اعتراض، بخشی از یک جامعه هستند. این امر باعث می‌شود افراد بیشتری به جنبش بپیوندند و فضایی را ایجاد می‌کند كه افراد برای حضور طولانی تر در اعتراضات احساس امنیت كنند.
در بعضی مواقع حضور بلند مدت در جنبش‌های همگانی ضروری است.
✅ ۱۷-هنر اعتراضی
فضاهای اعتراضی ذاتاً خلاقانه هستند. چرا که معترضین به دنبال ابراز نارضایتی و تصور جهانی بهترند. بنابراین استفاده از خلاقیت‌های هنری، غالباً یکی از ویژگی‌های این فضاهاست. در طول انقلاب مخملی ارمنستان در سال ۲۰۱۸، نوازندگان، معترضان و عابران را با کنسرت های بداهه سرگرم می‌کردند. یا همین چندی پیش در جریان اعتراضات صنفی معلمان در ایران، تعدادی از فعالان صنفی در شهرهای مختلف کشور و در جریان تجمعات اعتراضی با خواندن ترانه‌هایی در میان جمعیت تلاش کردند، توجه رسانه‌ها و مردم عادی را به حرکت خود جلب کنند. یا حمل کردن تابوتی با نماد شرکت هپکو(یکی از بزرگترین شرکت‌های تولید تجهیزات راهسازی) توسط کارگران این شرکت در اعتراض به خصوصی‌سازی… از هنرهای نمایشی می‌توان برای نگاه طنز به سیاستمداران، درگیر کردن مردم در جنبش و جلوگیری از خشونت پلیس که اغلب در پاسخ به روش های اعتراضی متعارف رخ می‌دهد، استفاده کرد. چنین روش های خلاقی می‌تواند تصویر یک جنبش را شکل دهد و روحیه شرکت کنندگان را تقویت کند . از نقاشی و عکاسی نیز می‌توان برای نشان دادن بی عدالتی‌هایی که افراد در جریان اعتراضات متحمل شده‌اند، استفاده کرد. عکس و نقاشی اغلب در نقش تصاویری فوری از اعتراضات عمل می‌کنند که می‌توانند پیام اعتراض را ماندگار کنند.
⤵️ ادامه در پست بعد
@Ertebat_Ba_KSMtehran
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
⤴️ ادامه از پست قبل
💠 #مقاله_آموزشی
🔹 #قسمت_سوم_ص۲
✅ ۱۸- فضاهای اعتراضی فراگیر
باید اذعان کرد که شرکت دراعتراضات اغلب کاری خسته‌کننده و وقت‌گیر است. بسیاری از افراد به دلیل مسئولیت‌های دیگری که دارند، از جمله نیاز به کار یا مراقبت از خانواده‌هایشان نمی‌توانند در حدی که دوست دارند، مشارکت کنند. معترضین باید تلاش کنند فضاهایی را ایجاد کنند که از این امر آگاهی داشته و فراگیر و در دسترس همگان باشند. اعتراضات ضد خشونت مسلحانه در سال ۲۰۱۸ در ایالات متحده شامل راهپیمایی در یک مدرسه بود که باعث شد تقریباً یک میلیون کودک مدرسه‌ای و دانشجویان دانشگاه ها، کلاس های خود را ترک کنند. استفاده از چنین تاکتیک‌هایی که گروه های سنی مختلف را قادر به مشارکت می‌کنند می‌تواند بسیار ارزشمند باشد، اما حضور بچه ها در خانه در ساعاتی که باید در مدرسه باشند می‌تواند برای والدین گرفتاری هایی از نظر مراقبت از بچه ها ایجاد کند. برای پاسخ به این مشکلات در ارمنستان، تمهیدات ویژه‌ای برای مراقبت از کودکان در بین همسایگان و در اماکن اعتراضی برقرار شد تا اطمینان حاصل شود که والدین می‌توانند در جلسات دسته جمعی و راهپیمایی ها شرکت کنند. جنبش‌های اعتراضی باید نسبت به نیازهای متغیر اعضای خود هشیار بوده و قابلیت انطباق با شرایط و نیازها را داشته باشند.
✅ ۱۹- هماهنگی استراتژیک با پلیس
خشونت مانع بسیار بزرگی برای رسیدن به اهداف جنبش است. پتانسیل خشونت چیزی است که باید از ابتدای جنبش به آن پرداخت. برخی از موفق‌ترین جنبش های اعتراضی با خنثی‌سازی خصومت قبل از شروع راهپیمایی‌های دسته جمعی، بطورکلی از خشونت اجتناب کردند. وقتی کسی برانگیخته نشود، احتمال واکنش خشن کمتر است و اگر رفتارتان با آنها دوستانه باشد، این احتمال بسیار کمتر خواهد شد. استفاده از روش‌های مسالمت‌جویانه در مواجهه با پلیس و تلاش برای برقراری ارتباط و گفتگو با پلیس از سوی کنشگران و رهبران یک جریان اعتراضی و توضیح دلایل برگزاری اعتراضات_اگرچه وقت‌گیر باشد و نیاز به تکرار چندباره داشته باشد_ در درازمدت بر تغییر رویکردهای امنیتی نسبت به خرابکارانه بودن خاستگاه اعتراضات تاثیر خواهد گذاشت.
✅۲۰- کمپین خود را گسترش دهید
اگر مکانی که در آن اعتراضات را برگزار می‌کنید، انتخابی استراتژیک باشد؛ می‌تواند به افزایش تعداد معترضان و رشد حمایت سایرین از کمپین منجر شود. به عنوان مثال، در جریان اعتراضات صنفی کارگران هفت‌تپه، بازار شوش به محلی برای برگزاری راهپیمایی‌های اعتراضی کارگران تبدیل شد. کارگران که نسبت به تاثیر عواقب خصوصی‌سازی بر کاهش درآمد و قدرت خرید خانواده‌های خود معترض بودند، در بازار شوش راهپیمایی می‌کردند تا بدین شکل بازاریان و کاسبان محلی را هم با یک حرکت صنفی مسالمت‌جویانه همراه و حمایت آنان را نیز کنند. به ادعای رهبران این اعتراضات صنفی، همین حرکت باعث افزایش آگاهی برخی از کاسبان و بازاریان نسبت به تداوم بحران معیشتی هزاران کارگر در یکی از قدیمی‌ترین کارخانه‌جات تولید شکر کشور شد.
📌 جمع‌بندی
موارد مطرح شده در این توصیه‌نامه، از میان روایت‌ها و تجربیات زیسته کنشگران صنفی و اجتماعی به دست آمده، بنابراین به این راهکارهای پیشنهادی، می‌توان موارد دیگری نیز افزود. تجربه زیسته کنشگران صنفی و اجتماعی به آنها آموخته که در مواجهه با هر موقعیتی، باید به صورت هوشمندانه از استراتژی و تاکتیک مناسب همان موقعیت برای نیل به مقصود استفاده کنند.
در واقع این محیط و شرایط پیرامونی است که می‌تواند راه و روش رسیدن به اهدافی را که از پیش بر روی آنها توافق کرده‌ایم، تعیین کند. کنشگران هوشمند بر حسب تجربه می‌دانند که استفاده از یک تاکتیک مشابه برای دو موقعیت متفاوت، نه تنها سودمند نیست؛ بلکه می‌تواند منجر به توقف این جریان اعتراضی و کاهش سطح مشارکت ذینفعان در درازمدت شود. بنابراین همواره با مشورت و همکاری با یکدیگر، به دنبال به روزرسانی ایده‌ها و تاکتیک‌هایی هستند که جنبش را به پیش برده و از توقف آن به هر نحوی جلوگیری کند.
لینک قسمت اول
https://tttttt.me/KSMtehran/7315
لینک قسمت دوم
https://tttttt.me/KSMtehran/7362
آیدی ارتباط با کانال 👇
@Ertebat_Ba_KSMtehran
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
💠 #مقاله_آموزشی
🔹 #قسمت_سوم_ص۲
✅ ۱۸- فضاهای اعتراضی فراگیر
باید اذعان کرد که شرکت دراعتراضات اغلب کاری خسته‌کننده و وقت‌گیر است. بسیاری از افراد به دلیل مسئولیت‌های دیگری که دارند، از جمله نیاز به کار یا مراقبت از خانواده‌هایشان نمی‌توانند در حدی که دوست دارند، مشارکت کنند. معترضین باید تلاش کنند فضاهایی را ایجاد کنند که از این امر آگاهی داشته و فراگیر و در دسترس همگان باشند. اعتراضات ضد خشونت مسلحانه در سال ۲۰۱۸ در ایالات متحده شامل راهپیمایی در یک مدرسه بود که باعث شد تقریباً یک میلیون کودک مدرسه‌ای و دانشجویان دانشگاه ها، کلاس های خود را ترک کنند. استفاده از چنین تاکتیک‌هایی که گروه های سنی مختلف را قادر به مشارکت می‌کنند می‌تواند بسیار ارزشمند باشد، اما حضور بچه ها در خانه در ساعاتی که باید در مدرسه باشند می‌تواند برای والدین گرفتاری هایی از نظر مراقبت از بچه ها ایجاد کند. برای پاسخ به این مشکلات در ارمنستان، تمهیدات ویژه‌ای برای مراقبت از کودکان در بین همسایگان و در اماکن اعتراضی برقرار شد تا اطمینان حاصل شود که والدین می‌توانند در جلسات دسته جمعی و راهپیمایی ها شرکت کنند. جنبش‌های اعتراضی باید نسبت به نیازهای متغیر اعضای خود هشیار بوده و قابلیت انطباق با شرایط و نیازها را داشته باشند.
✅ ۱۹- هماهنگی استراتژیک با پلیس
خشونت مانع بسیار بزرگی برای رسیدن به اهداف جنبش است. پتانسیل خشونت چیزی است که باید از ابتدای جنبش به آن پرداخت. برخی از موفق‌ترین جنبش های اعتراضی با خنثی‌سازی خصومت قبل از شروع راهپیمایی‌های دسته جمعی، بطورکلی از خشونت اجتناب کردند. وقتی کسی برانگیخته نشود، احتمال واکنش خشن کمتر است و اگر رفتارتان با آنها دوستانه باشد، این احتمال بسیار کمتر خواهد شد. استفاده از روش‌های مسالمت‌جویانه در مواجهه با پلیس و تلاش برای برقراری ارتباط و گفتگو با پلیس از سوی کنشگران و رهبران یک جریان اعتراضی و توضیح دلایل برگزاری اعتراضات_اگرچه وقت‌گیر باشد و نیاز به تکرار چندباره داشته باشد_ در درازمدت بر تغییر رویکردهای امنیتی نسبت به خرابکارانه بودن خاستگاه اعتراضات تاثیر خواهد گذاشت.
✅۲۰- کمپین خود را گسترش دهید
اگر مکانی که در آن اعتراضات را برگزار می‌کنید، انتخابی استراتژیک باشد؛ می‌تواند به افزایش تعداد معترضان و رشد حمایت سایرین از کمپین منجر شود. به عنوان مثال، در جریان اعتراضات صنفی کارگران هفت‌تپه، بازار شوش به محلی برای برگزاری راهپیمایی‌های اعتراضی کارگران تبدیل شد. کارگران که نسبت به تاثیر عواقب خصوصی‌سازی بر کاهش درآمد و قدرت خرید خانواده‌های خود معترض بودند، در بازار شوش راهپیمایی می‌کردند تا بدین شکل بازاریان و کاسبان محلی را هم با یک حرکت صنفی مسالمت‌جویانه همراه و حمایت آنان را نیز کنند. به ادعای رهبران این اعتراضات صنفی، همین حرکت باعث افزایش آگاهی برخی از کاسبان و بازاریان نسبت به تداوم بحران معیشتی هزاران کارگر در یکی از قدیمی‌ترین کارخانه‌جات تولید شکر کشور شد.
📌 جمع‌بندی
موارد مطرح شده در این توصیه‌نامه، از میان روایت‌ها و تجربیات زیسته کنشگران صنفی و اجتماعی به دست آمده، بنابراین به این راهکارهای پیشنهادی، می‌توان موارد دیگری نیز افزود. تجربه زیسته کنشگران صنفی و اجتماعی به آنها آموخته که در مواجهه با هر موقعیتی، باید به صورت هوشمندانه از استراتژی و تاکتیک مناسب همان موقعیت برای نیل به مقصود استفاده کنند.
در واقع این محیط و شرایط پیرامونی است که می‌تواند راه و روش رسیدن به اهدافی را که از پیش بر روی آنها توافق کرده‌ایم، تعیین کند. کنشگران هوشمند بر حسب تجربه می‌دانند که استفاده از یک تاکتیک مشابه برای دو موقعیت متفاوت، نه تنها سودمند نیست؛ بلکه می‌تواند منجر به توقف این جریان اعتراضی و کاهش سطح مشارکت ذینفعان در درازمدت شود. بنابراین همواره با مشورت و همکاری با یکدیگر، به دنبال به روزرسانی ایده‌ها و تاکتیک‌هایی هستند که جنبش را به پیش برده و از توقف آن به هر نحوی جلوگیری کند.
لینک قسمت اول
https://tttttt.me/KSMtehran/7315
لینک قسمت دوم
https://tttttt.me/KSMtehran/7362
آیدی ارتباط با کانال 👇
@Ertebat_Ba_KSMtehran
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
Telegram
کانال کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
💠 #مقاله_آموزشی
🔷 #۲۰تاکتیک_برای_کنشگری_مدنی_پایدار_در_شرایط_محیطی_پرمخاطره
#قسمت_یکم_ص۱
🔹منبع: تارنمای داوطلب
🔹 تارنمای داوطلب: جنبش‌ها و جریان‌های مطالبه‌محور و اعتراضی تلاش می‌کنند تا یک پیام را به طور مؤثری منتقل کنند و از این طریق بر صاحبان…
🔷 #۲۰تاکتیک_برای_کنشگری_مدنی_پایدار_در_شرایط_محیطی_پرمخاطره
#قسمت_یکم_ص۱
🔹منبع: تارنمای داوطلب
🔹 تارنمای داوطلب: جنبش‌ها و جریان‌های مطالبه‌محور و اعتراضی تلاش می‌کنند تا یک پیام را به طور مؤثری منتقل کنند و از این طریق بر صاحبان…
💠 #مقاله_آموزشی
🔷 کنشگری در شرایط محیطی پرمخاطره: چرا در کارزارهای مدنی و صنفی «تجزیه و تحلیل ذینفعان» مهم است!
📌 تارنمای داوطلب؛ به نظر شما در کنش‌های صنفی معلمان در ایران، ذینفعان چه کسانی هستند؟ معلمان شاغل، بازنشستگان فرهنگی، دانش‌آموزان و والدین آنها، کادر آموزشی، سیاست‌گذاران یا عموم مردم؟ فکر می‌کنید کدامیک از این گروهها در زمره ذینفعان اصلی و کدامیک ذینفعان فرعی هستند؟ هر کدام از این گروهها چه خواسته‌هایی دارند؟ دارای چه نقاط ضعف و قوتی هستند و در چه زمینه‌ای می‌توانند به رشد و بالندگی یک جریان صنفی کمک کنند یا در چه زمینه ایی می توانند به تضعیف و … کارزار مدنی یاری رسانند؟ به طور خلاصه باید گفت؛ شناسایی و تجزیه و تحلیل ذینفعان که در مطلب پیش‌رو به تفصیل به زوایای مختلف آن می‌پردازیم، یعنی پاسخ روشن و دقیق به این سوالات برای تعیین استراتژی های موثر، شناخت موافقان و مخالفان کارزار و جلب مشارکت حداکثری در به نتیجه رساندن مطالبات صنفی یا مدنی.
🔹 تجزیه و تحلیل ذینفعان به طیف وسیعی از تکنیک ها برای درک جایگاه و دیدگاهِ افراد و گروههایی اشاره دارد که به یک کنش اجتماعی، علاقه‌مند بوده و یا احتمالاً تحت تأثیر آن اعم از مثبت یا منفی قرار دارند. کنشگران باید میزان نفوذ، قدرت و علائق حامیان و همچنین مخالفان را درک کنند و براساس تجزیه و تحلیل سطح نفوذ، قدرت ، دانش و علائق ذینفعان کلیدی، اقدامات خود را اولویت بندی کنند. متغیرهای زیادی در تحلیل ذینفعان نقش دارد. به طور كلی این رویكرد تحلیلی-کاربردی، ریشه در تصمیم‌گیری‌های برنامه محور و بکارگیری بهینه از منابع دارد. با این حال در بسیاری از کنش‌های صنفی و مدنی، این مقوله‌ی مهم جدی گرفته نمی‌شود و کنشگران در ابتدای مسیر یا در میانه راه به دلیل عدم شناسایی نیازها و شناخت ظرفیت‌های ذینفعان، متوجه می‌شوند که فرصت‌های زیادی را از دست داده و در معرض تهدیدهایی قرار گرفته‌اند. چنین وضعیتی به خصوص در شرایطی که کنشگری در محیطی پرمخاطره (یعنی محیطی که تهدیدها و سرکوب‌های امنیتی و حاکمیتی در آن بالاست) در حال انجام است، رایج‌تر است. کنشگران در چنین موقعیت‌هایی تحت تاثیر فشارها قرار گرفته و به نوعی درخودماندگی دچار می‌شوند که بدون در ک آن و برنامه‌ریزی برای خروج از آن؛ در درازمدت می‌تواند به فرسایشی شدن جنبش‌های صنفی با مدنی و کاهش رغبت و تمایل گروههای ذینفع برای پیوستن به این جنبش‌ها منجر شود. به همین دلیل، تجزیه و تحلیل ذینفعان به خصوص برای کنشگرانی که در شرایط محیطی پرمخاطره مشغول به فعالیتند، از اهمیت ویژه‌ای برخودار است.
✅ ذینفعان چه کسانی هستند؟
✅ چرا تجزیه وتحلیل ذینفعان اهمیت دارد؟
✅ چه زمانی می‌بایست از تجزیه وتحلیل ذینفعان استفاده کرد؟
✅ چگونگی توسعه و کاربرد تجزیه وتحلیل ذینفعان
📌 متن کامل را در اینک زیر بخوانید 👇
https://davtalab.org/2022/1569/
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔷 کنشگری در شرایط محیطی پرمخاطره: چرا در کارزارهای مدنی و صنفی «تجزیه و تحلیل ذینفعان» مهم است!
📌 تارنمای داوطلب؛ به نظر شما در کنش‌های صنفی معلمان در ایران، ذینفعان چه کسانی هستند؟ معلمان شاغل، بازنشستگان فرهنگی، دانش‌آموزان و والدین آنها، کادر آموزشی، سیاست‌گذاران یا عموم مردم؟ فکر می‌کنید کدامیک از این گروهها در زمره ذینفعان اصلی و کدامیک ذینفعان فرعی هستند؟ هر کدام از این گروهها چه خواسته‌هایی دارند؟ دارای چه نقاط ضعف و قوتی هستند و در چه زمینه‌ای می‌توانند به رشد و بالندگی یک جریان صنفی کمک کنند یا در چه زمینه ایی می توانند به تضعیف و … کارزار مدنی یاری رسانند؟ به طور خلاصه باید گفت؛ شناسایی و تجزیه و تحلیل ذینفعان که در مطلب پیش‌رو به تفصیل به زوایای مختلف آن می‌پردازیم، یعنی پاسخ روشن و دقیق به این سوالات برای تعیین استراتژی های موثر، شناخت موافقان و مخالفان کارزار و جلب مشارکت حداکثری در به نتیجه رساندن مطالبات صنفی یا مدنی.
🔹 تجزیه و تحلیل ذینفعان به طیف وسیعی از تکنیک ها برای درک جایگاه و دیدگاهِ افراد و گروههایی اشاره دارد که به یک کنش اجتماعی، علاقه‌مند بوده و یا احتمالاً تحت تأثیر آن اعم از مثبت یا منفی قرار دارند. کنشگران باید میزان نفوذ، قدرت و علائق حامیان و همچنین مخالفان را درک کنند و براساس تجزیه و تحلیل سطح نفوذ، قدرت ، دانش و علائق ذینفعان کلیدی، اقدامات خود را اولویت بندی کنند. متغیرهای زیادی در تحلیل ذینفعان نقش دارد. به طور كلی این رویكرد تحلیلی-کاربردی، ریشه در تصمیم‌گیری‌های برنامه محور و بکارگیری بهینه از منابع دارد. با این حال در بسیاری از کنش‌های صنفی و مدنی، این مقوله‌ی مهم جدی گرفته نمی‌شود و کنشگران در ابتدای مسیر یا در میانه راه به دلیل عدم شناسایی نیازها و شناخت ظرفیت‌های ذینفعان، متوجه می‌شوند که فرصت‌های زیادی را از دست داده و در معرض تهدیدهایی قرار گرفته‌اند. چنین وضعیتی به خصوص در شرایطی که کنشگری در محیطی پرمخاطره (یعنی محیطی که تهدیدها و سرکوب‌های امنیتی و حاکمیتی در آن بالاست) در حال انجام است، رایج‌تر است. کنشگران در چنین موقعیت‌هایی تحت تاثیر فشارها قرار گرفته و به نوعی درخودماندگی دچار می‌شوند که بدون در ک آن و برنامه‌ریزی برای خروج از آن؛ در درازمدت می‌تواند به فرسایشی شدن جنبش‌های صنفی با مدنی و کاهش رغبت و تمایل گروههای ذینفع برای پیوستن به این جنبش‌ها منجر شود. به همین دلیل، تجزیه و تحلیل ذینفعان به خصوص برای کنشگرانی که در شرایط محیطی پرمخاطره مشغول به فعالیتند، از اهمیت ویژه‌ای برخودار است.
✅ ذینفعان چه کسانی هستند؟
✅ چرا تجزیه وتحلیل ذینفعان اهمیت دارد؟
✅ چه زمانی می‌بایست از تجزیه وتحلیل ذینفعان استفاده کرد؟
✅ چگونگی توسعه و کاربرد تجزیه وتحلیل ذینفعان
📌 متن کامل را در اینک زیر بخوانید 👇
https://davtalab.org/2022/1569/
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
داوطلب
چرا در کارزارهای مدنی و صنفی «تجزیه و تحلیل ذینفعان» مهم است! - داوطلب
کنشگری در شرایط محیطی پرمخاطره؛چرا در کارزارهای مدنی و صنفی «تجزیه و تحلیل ذینفعان» مهم است! در این گزارش از تارنمای داوطلب می‌خوانیم.
💠 #مقاله_آموزشی
🔷 چگونه برای گسترش جنبش های مدنی و صنفی، شبکه‌های همکاری بسازیم!
🔹 تارنمای داوطلب؛ برای بسیاری از کنشگران صنفی و مدنی در ایران، ایجاد شبکه‌های ارتباطی با موانع بسیاری روبروست.کارگران و به طور کلی مزدبگیرانی که با مشکلات و چالشهای مشترکی همچون ناامنی شغلی یا بحران معیشتی روبرو هستند، اغلب این امکان را نمی‌یابند که به صورت آزادانه و آشکارا، با گروههایی که اهداف مشترکی را دنبال می‌کنند، شبکه همکاری بسازند.
بسیاری دلیل این امر را به بسته بودن فضای فعالیت تشکیلاتی و مدنی توسط حاکمیت و کمبود روحیه تساهل و مدارا و … در بین کنشگران صنفی و مدنی نسبت می‌دهند.
در واقع در کشورهایی با فضای مدنی بسته، امکان گردهمایی و ارتباطات اغلب محدود می‌شود. همین امر در بسیاری موارد، موجبات گسست کنشگران از یکدیگر و درخودماندگی جریان‌های مطالبه‌گر و مستقل را فراهم می‌کند و در نهایت به فرسایشی شدن روند کنشگری می‌انجامد. از طرفی، برخی مشاهدات نشان می‌دهد که با وجود شکل‌گیری شبکه‌های غیررسمی در سالهای اخیر، عمر این شبکه‌ها به دلایلی همچون کمبود روحیه تساهل و مدارا ، فقدان مکانیسم های حل و فصل اختلافات به روش های دموکراتیک و …میان کنشگرانی که از گروههای مختلف به یک شبکه پیوسته‌اند، کوتاه و گذرا بوده است.
با وجود این فشارها و چالشهای بیرونی و درونی، نیاز به ایجاد شبکه‌های همکاری و جلب مشارکت حداکثری برای دستیابی به اهداف و ماموریت‌های یک جنبش اعتراضی، یکی از مهمترین کارویژه‌های کنشگرانی است که در شرایط پرمخاطره فعالیت می‌کنند.
در مطلب پیش‌رو، ضمن ارائه تعریفی از شبکه‌سازی و اهمیت ایجاد آن؛ با گزاره‌هایی آشنا خواهیم شد که امکان ساخت شبکه‌های قدرتمند در بستر فعالیت‌های صنفی و مدنی با استفاده از ظرفیت‌های آنها فراهم خواهد شد.
✅ اهمیت شبکه‌سازی و انتخاب نوع شبکه
✅ اهمیت انتخاب شرکاء و همکاران
✅ ویژگی‌های شبکه های موفق
✅ راه‌های ایجاد شبکه
📌جمع‌بندی
چنانکه در ابتدا اشاره شد، در ایران به دلیل محدودیت‌های تحمیل شده از سوی حاکمیت و ضعف روحیه تساهل و مدارا برای همکاری کنشگران با یکدیگر جهت پیشبرد اهداف مشترک، شبکه‌سازی های واقعی، یا فرصت انجام نیافته و یا عمر کوتاهی داشته است.
گرچه دسترسی گسترده به رسانه‌های مجازی این فرصت را برای برخی جریان‌های صنفی از جمله کارگران، بازنشستگان، معلمان، دانشجویان و گروههای اجتماعی دیگر فراهم کرده که شبکه‌های غیررسمی و مجازی تشکیل دهند، اما به دلیل ضعف اطلاع‌رسانی در خصوص شیوه فعالیتها، اهداف و ماموریت‌های این شبکه‌ها؛ اطلاعات دقیقی از کارکرد و میزان اثربخشی آنها در به نتیجه رساندن مطالبات گروههای مختلف اجتماعی در دست نیست.
با این حال تجربیات مشابه در سایر نقاط جهان نشان داده که حتی در همین شبکه‌سازی‌های مجازی در صورتیکه کنشگران به شکل غیرهیجانی، شفاف، هدفمند و برنامه‌ریزی شده عمل کنند، به نتیجه رسیدن خواسته‌ها و مطالبات صنفی و مدنی ممکن خواهد بود.
📌 متن کامل را در لینک زیر بخوانید 👇
https://davtalab.org/2022/1578/
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔷 چگونه برای گسترش جنبش های مدنی و صنفی، شبکه‌های همکاری بسازیم!
🔹 تارنمای داوطلب؛ برای بسیاری از کنشگران صنفی و مدنی در ایران، ایجاد شبکه‌های ارتباطی با موانع بسیاری روبروست.کارگران و به طور کلی مزدبگیرانی که با مشکلات و چالشهای مشترکی همچون ناامنی شغلی یا بحران معیشتی روبرو هستند، اغلب این امکان را نمی‌یابند که به صورت آزادانه و آشکارا، با گروههایی که اهداف مشترکی را دنبال می‌کنند، شبکه همکاری بسازند.
بسیاری دلیل این امر را به بسته بودن فضای فعالیت تشکیلاتی و مدنی توسط حاکمیت و کمبود روحیه تساهل و مدارا و … در بین کنشگران صنفی و مدنی نسبت می‌دهند.
در واقع در کشورهایی با فضای مدنی بسته، امکان گردهمایی و ارتباطات اغلب محدود می‌شود. همین امر در بسیاری موارد، موجبات گسست کنشگران از یکدیگر و درخودماندگی جریان‌های مطالبه‌گر و مستقل را فراهم می‌کند و در نهایت به فرسایشی شدن روند کنشگری می‌انجامد. از طرفی، برخی مشاهدات نشان می‌دهد که با وجود شکل‌گیری شبکه‌های غیررسمی در سالهای اخیر، عمر این شبکه‌ها به دلایلی همچون کمبود روحیه تساهل و مدارا ، فقدان مکانیسم های حل و فصل اختلافات به روش های دموکراتیک و …میان کنشگرانی که از گروههای مختلف به یک شبکه پیوسته‌اند، کوتاه و گذرا بوده است.
با وجود این فشارها و چالشهای بیرونی و درونی، نیاز به ایجاد شبکه‌های همکاری و جلب مشارکت حداکثری برای دستیابی به اهداف و ماموریت‌های یک جنبش اعتراضی، یکی از مهمترین کارویژه‌های کنشگرانی است که در شرایط پرمخاطره فعالیت می‌کنند.
در مطلب پیش‌رو، ضمن ارائه تعریفی از شبکه‌سازی و اهمیت ایجاد آن؛ با گزاره‌هایی آشنا خواهیم شد که امکان ساخت شبکه‌های قدرتمند در بستر فعالیت‌های صنفی و مدنی با استفاده از ظرفیت‌های آنها فراهم خواهد شد.
✅ اهمیت شبکه‌سازی و انتخاب نوع شبکه
✅ اهمیت انتخاب شرکاء و همکاران
✅ ویژگی‌های شبکه های موفق
✅ راه‌های ایجاد شبکه
📌جمع‌بندی
چنانکه در ابتدا اشاره شد، در ایران به دلیل محدودیت‌های تحمیل شده از سوی حاکمیت و ضعف روحیه تساهل و مدارا برای همکاری کنشگران با یکدیگر جهت پیشبرد اهداف مشترک، شبکه‌سازی های واقعی، یا فرصت انجام نیافته و یا عمر کوتاهی داشته است.
گرچه دسترسی گسترده به رسانه‌های مجازی این فرصت را برای برخی جریان‌های صنفی از جمله کارگران، بازنشستگان، معلمان، دانشجویان و گروههای اجتماعی دیگر فراهم کرده که شبکه‌های غیررسمی و مجازی تشکیل دهند، اما به دلیل ضعف اطلاع‌رسانی در خصوص شیوه فعالیتها، اهداف و ماموریت‌های این شبکه‌ها؛ اطلاعات دقیقی از کارکرد و میزان اثربخشی آنها در به نتیجه رساندن مطالبات گروههای مختلف اجتماعی در دست نیست.
با این حال تجربیات مشابه در سایر نقاط جهان نشان داده که حتی در همین شبکه‌سازی‌های مجازی در صورتیکه کنشگران به شکل غیرهیجانی، شفاف، هدفمند و برنامه‌ریزی شده عمل کنند، به نتیجه رسیدن خواسته‌ها و مطالبات صنفی و مدنی ممکن خواهد بود.
📌 متن کامل را در لینک زیر بخوانید 👇
https://davtalab.org/2022/1578/
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
داوطلب
چگونه برای گسترش جنبش های مدنی و صنفی، شبکه‌های همکاری بسازیم! - داوطلب
در این مقاله می‌خوانیم: تعریف شبکه‌سازی و اهمیت آن، و امکان ساخت شبکه‌های همکاری قدرتمند در بستر فعالیت‌های صنفی و مدنی...
💠 #مقاله_آموزشی
📌 هنر کنشگران مدنی و صنفی؛
تدوين استراتژیِ کارآمد و هدفمند است
🔹 تارنمای داوطلب: فعالیت‌های صنفی ومدنی با وجود تفاوت‌هایی که در مسئله، اهداف و ماموریت‌ها با یکدیگر دارند، در یک بخش با هم اشتراک نظر دارند و آن تلاش برای «تغییر» شرایط موجود است.
https://tttttt.me/KSMtehran
تلاش برای تغییر به خودی خود، نیاز به داشتن نقشه راه و برنامه‌ریزی برای به نتیجه رسیدن حرکت‌های صنفی و یا مدنی را توجیه‌پذیر می‌کند. به خصوص وقتی در یک محیط پرمخاطره با تهدیدهای پیرامونی فعالیت می‌کنید ، با چالش‌ها و ریسک‌های زیادی برای کنشگری مواجه هستید و لازم است که به ارزیابی و سنجش همه جوانب کنشی که قصد انجام آن را دارید، توجه کنید.
استراتژی مؤثر و کارآمد، مهم ترین بخش کنشگری موفق است. داشتن یک دلیل خوب، اطلاعات خوب و اهداف خوب بسیار مهم است اما برای مؤثر بودن فعالیتها، کنشگران باید همه تلاش‌هایشان را به تدوین یک استراتژی مؤثر و کارآمد معطوف کنند.
در مطلب آموزشی پیش رو، مفهوم استراتژی و محیط استراتژیک که فعالان مدنی و صنفی در آن فعالیت دارند، مورد بحث قرار می‌گیرد و رویکردهای مختلف جهت ارتقاء اثربخشی استراتژی پیکارها و کارزارهای کنشگرانه بررسی خواهد شد. نیاز به تفکر استراتژیک تقریبا ًدر همه بخش‌های این مطلب، مورد تأکید قرار می‌گیرد.
▪برای موارد غیرمنتظره برنامه‌ریزی کنید
▪برنامه ریزی برای موارد غیرمنتظره
▪پیش بینی وقایع و تحولات مخرب
پیش بینی واکنش شدید
▪کارزار یا کمپین خود را به صورت مرحله‌ای برنامه ریزی کنید
▪بهترین زمان را انتخاب کنید
▪زمان بندی و ثبات قدم
▪ارزیابی اثربخشی استراتژی
▪چارچوب یک برنامه استراتژیک
▪تصمیم‌گیری استراتژیک
📌متن کامل را بخوانید 👇
https://davtalab.org/2022/1636/
@davtalaborg
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
📌 هنر کنشگران مدنی و صنفی؛
تدوين استراتژیِ کارآمد و هدفمند است
🔹 تارنمای داوطلب: فعالیت‌های صنفی ومدنی با وجود تفاوت‌هایی که در مسئله، اهداف و ماموریت‌ها با یکدیگر دارند، در یک بخش با هم اشتراک نظر دارند و آن تلاش برای «تغییر» شرایط موجود است.
https://tttttt.me/KSMtehran
تلاش برای تغییر به خودی خود، نیاز به داشتن نقشه راه و برنامه‌ریزی برای به نتیجه رسیدن حرکت‌های صنفی و یا مدنی را توجیه‌پذیر می‌کند. به خصوص وقتی در یک محیط پرمخاطره با تهدیدهای پیرامونی فعالیت می‌کنید ، با چالش‌ها و ریسک‌های زیادی برای کنشگری مواجه هستید و لازم است که به ارزیابی و سنجش همه جوانب کنشی که قصد انجام آن را دارید، توجه کنید.
استراتژی مؤثر و کارآمد، مهم ترین بخش کنشگری موفق است. داشتن یک دلیل خوب، اطلاعات خوب و اهداف خوب بسیار مهم است اما برای مؤثر بودن فعالیتها، کنشگران باید همه تلاش‌هایشان را به تدوین یک استراتژی مؤثر و کارآمد معطوف کنند.
در مطلب آموزشی پیش رو، مفهوم استراتژی و محیط استراتژیک که فعالان مدنی و صنفی در آن فعالیت دارند، مورد بحث قرار می‌گیرد و رویکردهای مختلف جهت ارتقاء اثربخشی استراتژی پیکارها و کارزارهای کنشگرانه بررسی خواهد شد. نیاز به تفکر استراتژیک تقریبا ًدر همه بخش‌های این مطلب، مورد تأکید قرار می‌گیرد.
▪برای موارد غیرمنتظره برنامه‌ریزی کنید
▪برنامه ریزی برای موارد غیرمنتظره
▪پیش بینی وقایع و تحولات مخرب
پیش بینی واکنش شدید
▪کارزار یا کمپین خود را به صورت مرحله‌ای برنامه ریزی کنید
▪بهترین زمان را انتخاب کنید
▪زمان بندی و ثبات قدم
▪ارزیابی اثربخشی استراتژی
▪چارچوب یک برنامه استراتژیک
▪تصمیم‌گیری استراتژیک
📌متن کامل را بخوانید 👇
https://davtalab.org/2022/1636/
@davtalaborg
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
Telegram
کانال کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
ارگان رسمی کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
بازتاب‌دهنده مواضع و خبرهای کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
@Ertebat_Ba_KSMtehran
بازتاب‌دهنده مواضع و خبرهای کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
@Ertebat_Ba_KSMtehran