💠 #سلسله_برنامه_های_کانون

#بزرگداشت_مهرتاج_رخشان
🎍خاتون معارف ایران🎍

🍃 وقتی معلم شدی، دیگر نباید از کسی بدت بیاید.🍃

« مهرتاج رخشان »

🔹🔹🔹

🔹حضور جمعی از فعالان و اعضای کانون صنفی معلمان بر مزار بانو #مهرتاج_رخشان به مناسبت ۲۹ شهریور، سالروز درگذشت پایه گذار مدارس دخترانه در ایران و از پیشگامان حق تحصیل و برابری آموزش دختران و پسران و از زنان مبارز مشروطه.

🔹 در این برنامه، با ارائه توضیحاتی پیرامون زندگی، ایده ها و مبارزات این بانوی فرهیخته، و گفتگو پیرامون شخصیت، کارها و تاثیرات این معلم مبارز، بر لزوم شناخت هر چه بیشتر اندیشمندان و پیشروان حوزه آموزش و پرورش کشورمان تاکید گردید.

🔹 همچنین کتاب زندگی این بانوی مبارز به دوستان معرفی و مختصری از خاطرات و اشعار ایشان خوانده شد.

📌 مزار مهرتاج رخشان در قبرستان فرامه ( گلزار شهدا) شهر دماوند، قرار دارد.

🔹 جمعه ۲۸ /۶/ ۱۳۹۹

#سلسله_برنامه_های_کانون
#فرهنگی_تاریخی
#آشنایی_با_بزرگان
#معلمان_تاثیرگذار
#خاتون_معارف_ایران
#مهرتاج_رخشان
#مدارس_نوین
#برابری_آموزشی

♦️♦️♦️

🖋 کانون صنفی معلمان ایران(تهران)

🆔 @KSMtehran

💠#یاد
#بزرگداشت_میرزا_حسن_رشدیه
(پدر آموزش نوین ایران)

#درگذشت ۱۸ آذرماه ۱۳۲۳

🍃 یاد بعضی نفرات روشنم می دارد،
اعتصام، یوسف
حسن رشدیه
قوتم می بخشد...
یاد بعضی نفرات رزق روحم شده است؛
...
« نیمایوشیج »

#تقویم_کانون
#نشر_آگاهی
#معلمان_تاثیرگذار
#شیوه‌های_نوین_آموزش
#بزرگان_تاریخ_آموزش
#تاریخ_آموزش_و_پرورش
#یادنامه

منبع: کانال شورای هماهنگی
@kashowra

🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان تهران

🆔 @KSMtehran

💠 #یاد
🍃 زادروز: ۱۳ تیر ۱۲۳۰؛ تبریز



🔹#میرزا_حسن_تبریزی ( #رشدیه ) (۱۲۷۶ تا ۱۳۶۳ ق)
از نخستین بنیان‌گذاران مدرسه های جدید در ایران(تبریز و تهران) است. معلمی اندیشمند که کودکان در کلاس درس او بدون ترس و تحقیر و تنبیه با شیوه آموزش صوتی الفبا، حروف فارسی و خواندن و نوشتن را در مدت ۶۰ روز می‌آموختند.

میرزا حسن با نوآوری‌های خود کودکان را از رنج دشوار آموزش مکتب‌خانه‌ای رهانید و راه را برای همگانی شدن یادگیری خواندن و نوشتن هموار کرد و این تحولی بزرگ در آموزش و پرورش بوجود آورد.

رشدیه معتقد بود که محتوای آموزشی باید مطابق با شرایط ذهنی و توانایی‌های کودک در سنین مختلف باشد؛ نیز از لفاظی‌ها و پیچیدگی‌ها به دور باشد.

رشدیه در کودکی به مکتب رفته بود و بی‌رحمی‌های مکتب‌دار را تجربه کرده بود، در نوجوانی تحت‌تأثیر خواندن روزنامه‌های «حبل‌المتین»، «اختر» و «ثریا» که در خارج از ایران چاپ می‌شد و به تبریز می‌رسید، قرار گرفت. در این روزنامه‌ها از آموزش و پرورش مدرن و انتقاد از وضع آموزش در ایران مطالبی می‌نوشتند.

رشدیه برای ادامه تحصیل به جای نجف به استانبول، مصر و بیروت رفت و در دانشسرا (دارالمعلمین) مصر و بیروت که انگلیسی ها و فرانسوی ها تاسیس کرده بودند، اصول آموزش و پرورش جدید را آموخت. در بیروت از معلمی که به شیوه نو، الفبای فرانسه را درس می داد، اصول آموزش الفبا را یاد گرفت و با تطبیق دادن با اصول تدریس الفبای فارسی، شیوه نوینی را ابداع کرد.

🔹 در کتاب «سوانح عمر» از زبان خود رشدیه نقل شده که: « خدمت بزرگ من تاسیس مدرسه در ایران نیست اگر من این کار را نمی کردم دیر یا زود دیگری این کار را انجام می داد. خدمت ذی‌قیمت من ایجاد «الفبای‌صوتی است که راه آموختن را آسان و نوآموزان را از آن کوره راه‌ها و عذاب‌ها خلاص کرده است و با این روش است که کودن‌ترین اطفال در ۶۰ روز خواندن و نوشتن را می‌آموزند.»

رشدیه ابتدا شهر ایروانِ ارمنستان نخستین مدرسه را به نام رشدیه در ۱۳۰۱ق تاسیس کرد. ناصرالدین شاه هنگام بازگشت از سفر فرنگ، در ایروان از مدرسه رشدیه دیدن کرد و چند فرسخ او را با خود همراه کرد و از او درباره مدرسه می پرسید، رشدیه جوان با آب و تاب و خوشحال از اینکه به آرزوی دیرینه‌اش رسیده است، از هدف ها و فایده های مدرسه سخن گفت، بی‌خبر از اینکه ناصرالدین شاه به خوبی می دانست که ایجاد چنین مدارسی آگاهی جامعه را بالا می‌برد؛ بنابراین احساس خطر کرد و دستور توقف اجباری او را در نخجوان داد، پس از چند روز وقتی شاه به تهران رسید، به رشدیه اجازه دادند به تبریز حرکت کند. رشدیه که به امید کمک شاه، مدرسه اش را به برادرش سپرده بود، پس از فرار اجباری از تبریز به ایروان رفت و متوجه شد که مدرسه اش را تعطیل کرده‌اند و اجازه باز کردن مجدد را به او نمی دهند. اما چند سال بعد رشدیه در تبریز نخستین مدرسه ابتدایی به سبک اروپایی را تأسیس کرد. مدرسه‌های رشدیه در تبریز نه بار به تحریک مخالفان متعصب ویران و غارت شد و رشدیه چندین بار مجبور به فرار به شهرهای دیگر شد و یک بار هم به او تیراندازی شد. با همه اینها او دوباره مدرسه را بنا می کرد.

در سال ۱۳۱۵ قمری / ۱۲۷۶ خورشیدی به پیشنهاد و با حمایت‌های امین‌الدوله برای تاسیس مدرسه به تهران دعوت شد. رشدیه نخستین مدرسه نوین را در تهران در باغی در دروازه قزوین تأسیس کرد و برای جلوگیری از تعرض اخلالگران حدیث «انا مدینة العلم و علی بابُها» از پیامبر (ص) را بر سر در آن نصب کرد. نیز برای جلب حمایت های دولتی مقرر شد ۴۰ نفر از یتیمان با هزینه دولت در این مدرسه تحصیل کنند.

از نوآوری های دیگر رشدیه تهیه نظام نامه‌ای برای همه امور مدرسه بود؛ برخلاف مکتب خانه‌ها که بدون برنامه و بر محور خواست و سلیقه مکتب‌دار اداره می‌شد، او «انجمن امنای مدرسه» را تشکیل داد که در واقع این انجمن نخستین هسته تشکیلات رسمی آموزش در آن زمان بود. سپس «انجمن معارف» شکل گرفت که عده‌ای از روشنفکران با حمایت امین‌الدوله و همراهی مظفرالدین شاه به تاسیس مدارس و گسترش فرهنگ نو روی آوردند و نهضت مدرسه سازی به راه افتاد.

#تقویم_کانون
#نشر_آگاهی
#معلمان_تاثیرگذار
#شیوه‌های_نوین_آموزش
#بزرگان_تاریخ_آموزش
#تاریخ_آموزش_و_پرورش


https://tttttt.me/KSMtehran/119



🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #کوشندگان_فرهنگ_و_آموزش


توضیح کانال:
🔹 این که همه جوامع، حتی بسته‌ترین آن‌ها، در معرض تغییراتی مداوم- ولو بسیار کند و تدریجی- قرار دارند، در دنیای کنونی امری پذیرفته شده به‌نظر می‌رسد و این که این تغییرات در مراحلی و به دلایل مختلف سرعت و نمود بیشتری پیدا می‌کنند، نیز. به همان میزان مقاومت در برابر تغییر نیز در سطوح مختلف در همه جوامع دیده می‌شود.
این‌گونه تغییرات و البته ایستادگی در برابر آن، در جامعه ایران دوره قاجار هم به ویژه از زمانی که به تحولات انقلابی دوره مشروطیت نزدیک می‌شویم، به خوبی قابل مشاهده است. از جمله موضوع آموزش دختران و موضوع حجاب. ‍‌متن زیر که در دو قسمت منتشر خواهد شد از این جهت که به تلاش‌های برخی زنان آگاه و پیشرو ایرانی برای ایجاد تغییرات بنیادی در شرایط دختران می‌پردازد، حاوی نکات ارزشمندی است به ویژه که هم‌زمان با سالروز فقدان یکی از این کوشندگان (#مهرتاج_رخشان / ۲۹ شهریور) منتشر می‌شود.

نکته دیگر اینکه یکی از تغییراتی که با تلاش برای حضور اجتماعی بیشتر زنان، اجتناب ناپذیر می‌نمود، تغییر در پوشش آنان بود. دو نکته نیز در این مورد حائز اهمیت است:

اول این که اصطلاح «بی‌حجابی» در متن در اغلب موارد به معنای برداشتن روبنده از چهره زنان است نه به معنایی که امروزه ممکن است ما در ذهن داشته باشیم.

نکته دوم این که در بسیاری از موارد در آن دوره مخالفین مشروطه از این اصطلاح برای پنهان کردن دلایل اصلی مخالفت خود با مشروطه استفاده می‌کردند و این طور وانمود می‌شد که شکل گیری این نوع حکومت مساوی با رواج آن چه « بی‌عفتی» و... خوانده می‌شد، خواهد بود.


https://tttttt.me/KSMtehran/10

https://tttttt.me/KSMtehran/11

https://tttttt.me/KSMtehran/13

https://tttttt.me/KSMtehran/1698

#یاد
#نشرآگاهی
#تقویم_آموزشی
#برابری_آموزشی
#معلمان_تاثیرگذار
#زنان_تاثیرگذار
#مهرتاج_رخشان
#مدارس_نوین
#آشنایی_با_بزرگان
#تاریخ_آموزش_و_پرورش
🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

🔵 روز #بزرگداشت حکیم ابوالقاسم #فردوسی


🔹 فردوسی و شاهنامه/ نماد هویت ملی؛ پرچم جاوید راستی و دادگری
⁨

🔹شاهنامه‌ شناسنامه ملت ایران و حکایت نبرد نیاکان ما با سیاهی و کژی است. آنچه به سعی سی ساله او حاصل آمده از منابع غرورآفرین میراث جمعی ماست. تجلي روح ملي ايران است. کار او کتاب ماندگاری در اخلاق هم است. آنچه در شاهنامه می درخشد یزدان پرستی و اخلاق است
 
  🔹 به مناسبت سال‌روز بزرگداشت فردوسی به این می‌اندیشم که راز مانایی و والایی این حکیم فرزانه چیست. چرا او از آن دست نمادهاست که تا این حد جایگاهی بزرگ و ویژه دارد. نه غبار بر او می‌نشیند و نه در کوران دوران ها از آن جایگاه والا و بشکوهش کم می‌شود.
  عده‌ای برآن‌اند که از ارزش شاعری و عظمت شعری شاهنامه است. فردوسی پدر زبان فارسی است که با شاهنامه زبان فارسی را جان دوباره داد و جاوید کرد. از این طریق ستون‌های هویت ایرانی را قوام بخشید.

شاهنامه بی‌شک از گنج‌های با ارزش واژگانی و قواعد دستور زبان فارسی است. آکنده از آرایه های نغز، سنجیده‌گویی در توصیف‌های ستودنی و ستایش آمیز. این اثر سترگ، نمونه‌ای عالی در مقیاس جهانی از ادبیات حماسی است که به زبان‌های زنده ترجمه شده است و آنرا با آثاری چون ایلیاد و اودیسه هومر در قیاس گرفته‌اند. چه شارحان و مصححان نام‌آوری که در شاهنامه غور کرده اند. با این همه اعتبار در شاعری اما فردوسی بیش از اینهاست.
🔹 شاهنامه گنجینه‌ای از فرهنگ ها و اسطوره‌های ملی است. منظومه ای است پر معنا و غرورآفرین از آيين كهن ايرانيان، اساطیر، شاهان و آداب بزرگی و آیین دیوانی و لشکرآرایی. منبعی بی بدیل برای پژوهش در ستون ها و پایه های ایرانیت، اسطوره ها، نمادها و ریشه های هویت ایرانی در درازنای تاریخ است. شاهنامه‌ شناسنامه ملت ایران و حکایت نبرد نیاکان ما با سیاهی و کژی است...

🔹  شاهنامه نقشی مانا و سراپا پیکار پایای روشنایی و راستی با دورنگی و دروغ و تاریکی است. سراسر شاهنامه ستایش فضیلت و فرزانگی و راستی و دادگری، و عشق به ایران است و در مذمت بداندیشی و بدکاری و دروغ و دورویی که همه جلوه های دیو و اهریمن توصیف می شوند. شاهنامه تصویری زیبا از اندیشه ای پویا در ستایش راستی و روشنایی است.

🔺  ده مورد برای نمونه مرور کنیم و حظ بریم:

۱- کسی کو بتابد سراز راستی
کژی گیردش کار و هم کاستی

۲- همه راستی جوی و فرزانگی
ز تو دور باد آز و دیوانگی
۳- نفرمود ما را بجز راستی
که دیو آورد کژی و کاستی
۴- به از راستی در جهان کار نیست
از این به گهر با جهاندار نیست
۵ـ مبادا مرا پیشه جز راستی
که بیداد آرد همی کاستی
۶- ز خشنودی ایزد اندیشه کن
خردمندی و راستی پیشه کن
۷ـ کسی باشد از بخت پیروز و شاد
که باشد همیشه دلش پر ز داد
۸- مگردان زبان زین سپس جز به داد
که از داد باشی تو پیروز و شاد
همه داد جوی و همه داد کن
ز گیتی تن مهتر آزاد کن
۹ـ همیشه بزی شاد و به روزگار
همیشه خرد بادت آموزگار
چو خواهید یزدان بود یارتان
کند روشن این ابر بازارتان
کم آزار باشید و هم کم زیان
بدی را مبندید هرگز میان
۱۰- همه سر به سر، دست نیکی بَرید
جهانِ جهان را به بد مسپرید
نخوانند بر ما کسی آفرین
چو ویران بود بوم ایران زمین
دریغ است ایران که ویران شود
کَنام پلنگان و شیران شود

   به بیان گوهرین و شکرین استاد میرجلال الدین کزازی:
      «همه می دانند که ایران، سرزمین سرود و سرواد و سخن است. همواره در درازنای تاریخ ایران، برترین هنر، فراگیرترین هنر، سخنوری بوده است. در چنین کشوری، در سخنوری، نام برآوردن یا چهره برین بی مانند شدن، کار بسیار دشواری است؛ این سرزمین، سرزمین پهلوانان سخن است. ذر سرزمینی که برترین شاهکارهای ادب جهان در آن پدید آمده اند، شاهکار شاهکارها شدن کاری خرد و خام نیست. هم فردوسی برترین سخنور است و هم شاهنامه برترین شاهکار»

 🔹فردوسی نماد هویت ایرانی است و شاهنامه پرچمی جاوید در ستایش خردمندی و فرزانگی، راستی و درستی، داد و دادگری است و دریغ است که از همنشینی با شاهنامه غفلت می کنیم و از این اثر سترگ دور می شویم.
  اگرچه هنوز برای بسیاری نقالی قالبی شیرین و شنیدنی است اما شایسته است شاهنامه را در قالب های متنوع امروزین مثل فیلم و سریال و تاتر بیشتر و جدیتر ببینیم. اگر به دنبال آثار فاخر در نمایش و فیلم و سریال هستیم، چه فخری از این بالاتر که از ریشه و پیشینه ایران و داستان راستی و دادگری بسازیم.

📌متن کامل را در لینک زیر بخوانید 👇

https://www.asriran.com/fa/news/839682/


🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #یاد
🍃 زادروز: ۱۳ تیر ۱۲۳۰؛ تبریز



🔹#میرزا_حسن_تبریزی ( #رشدیه ) (۱۲۷۶ تا ۱۳۶۳ ق)
از نخستین بنیان‌گذاران مدرسه های جدید در ایران(تبریز و تهران) است. معلمی اندیشمند که کودکان در کلاس درس او بدون ترس و تحقیر و تنبیه با شیوه آموزش صوتی الفبا، حروف فارسی و خواندن و نوشتن را در مدت ۶۰ روز می‌آموختند.

میرزا حسن با نوآوری‌های خود کودکان را از رنج دشوار آموزش مکتب‌خانه‌ای رهانید و راه را برای همگانی شدن یادگیری خواندن و نوشتن هموار کرد و این تحولی بزرگ در آموزش و پرورش بوجود آورد.

رشدیه معتقد بود که محتوای آموزشی باید مطابق با شرایط ذهنی و توانایی‌های کودک در سنین مختلف باشد؛ نیز از لفاظی‌ها و پیچیدگی‌ها به دور باشد.

رشدیه در کودکی به مکتب رفته بود و بی‌رحمی‌های مکتب‌دار را تجربه کرده بود، در نوجوانی تحت‌تأثیر خواندن روزنامه‌های «حبل‌المتین»، «اختر» و «ثریا» که در خارج از ایران چاپ می‌شد و به تبریز می‌رسید، قرار گرفت. در این روزنامه‌ها از آموزش و پرورش مدرن و انتقاد از وضع آموزش در ایران مطالبی می‌نوشتند.

رشدیه برای ادامه تحصیل به جای نجف به استانبول، مصر و بیروت رفت و در دانشسرا (دارالمعلمین) مصر و بیروت که انگلیسی ها و فرانسوی ها تاسیس کرده بودند، اصول آموزش و پرورش جدید را آموخت. در بیروت از معلمی که به شیوه نو، الفبای فرانسه را درس می داد، اصول آموزش الفبا را یاد گرفت و با تطبیق دادن با اصول تدریس الفبای فارسی، شیوه نوینی را ابداع کرد.

🔹 در کتاب «سوانح عمر» از زبان خود رشدیه نقل شده که: « خدمت بزرگ من تاسیس مدرسه در ایران نیست اگر من این کار را نمی کردم دیر یا زود دیگری این کار را انجام می داد. خدمت ذی‌قیمت من ایجاد «الفبای‌صوتی است که راه آموختن را آسان و نوآموزان را از آن کوره راه‌ها و عذاب‌ها خلاص کرده است و با این روش است که کودن‌ترین اطفال در ۶۰ روز خواندن و نوشتن را می‌آموزند.»

رشدیه ابتدا شهر ایروانِ ارمنستان نخستین مدرسه را به نام رشدیه در ۱۳۰۱ق تاسیس کرد. ناصرالدین شاه هنگام بازگشت از سفر فرنگ، در ایروان از مدرسه رشدیه دیدن کرد و چند فرسخ او را با خود همراه کرد و از او درباره مدرسه می پرسید، رشدیه جوان با آب و تاب و خوشحال از اینکه به آرزوی دیرینه‌اش رسیده است، از هدف ها و فایده های مدرسه سخن گفت، بی‌خبر از اینکه ناصرالدین شاه به خوبی می دانست که ایجاد چنین مدارسی آگاهی جامعه را بالا می‌برد؛ بنابراین احساس خطر کرد و دستور توقف اجباری او را در نخجوان داد، پس از چند روز وقتی شاه به تهران رسید، به رشدیه اجازه دادند به تبریز حرکت کند. رشدیه که به امید کمک شاه، مدرسه اش را به برادرش سپرده بود، پس از فرار اجباری از تبریز به ایروان رفت و متوجه شد که مدرسه اش را تعطیل کرده‌اند و اجازه باز کردن مجدد را به او نمی دهند. اما چند سال بعد رشدیه در تبریز نخستین مدرسه ابتدایی به سبک اروپایی را تأسیس کرد. مدرسه‌های رشدیه در تبریز نه بار به تحریک مخالفان متعصب ویران و غارت شد و رشدیه چندین بار مجبور به فرار به شهرهای دیگر شد و یک بار هم به او تیراندازی شد. با همه اینها او دوباره مدرسه را بنا می کرد.

در سال ۱۳۱۵ قمری / ۱۲۷۶ خورشیدی به پیشنهاد و با حمایت‌های امین‌الدوله برای تاسیس مدرسه به تهران دعوت شد. رشدیه نخستین مدرسه نوین را در تهران در باغی در دروازه قزوین تأسیس کرد و برای جلوگیری از تعرض اخلالگران حدیث «انا مدینة العلم و علی بابُها» از پیامبر (ص) را بر سر در آن نصب کرد. نیز برای جلب حمایت های دولتی مقرر شد ۴۰ نفر از یتیمان با هزینه دولت در این مدرسه تحصیل کنند.

از نوآوری های دیگر رشدیه تهیه نظام نامه‌ای برای همه امور مدرسه بود؛ برخلاف مکتب خانه‌ها که بدون برنامه و بر محور خواست و سلیقه مکتب‌دار اداره می‌شد، او «انجمن امنای مدرسه» را تشکیل داد که در واقع این انجمن نخستین هسته تشکیلات رسمی آموزش در آن زمان بود. سپس «انجمن معارف» شکل گرفت که عده‌ای از روشنفکران با حمایت امین‌الدوله و همراهی مظفرالدین شاه به تاسیس مدارس و گسترش فرهنگ نو روی آوردند و نهضت مدرسه سازی به راه افتاد.

#تقویم_کانون
#نشر_آگاهی
#معلمان_تاثیرگذار
#شیوه‌های_نوین_آموزش
#بزرگان_تاریخ_آموزش
#تاریخ_آموزش_و_پرورش


https://tttttt.me/KSMtehran/119



🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #یاد

#بازنشر

زادروز: ۱۳ تیر ۱۲۳۰؛ تبریز
درگذشت:۱۸ آذر ۱۳۲۳



🔹#میرزا_حسن_تبریزی ( #رشدیه ) (۱۲۷۶ تا ۱۳۶۳ ق)
از نخستین بنیان‌گذاران مدرسه های جدید در ایران(تبریز و تهران) است. معلمی اندیشمند که کودکان در کلاس درس او بدون ترس و تحقیر و تنبیه با شیوه آموزش صوتی الفبا، حروف فارسی و خواندن و نوشتن را در مدت ۶۰ روز می‌آموختند.

میرزا حسن با نوآوری‌های خود کودکان را از رنج دشوار آموزش مکتب‌خانه‌ای رهانید و راه را برای همگانی شدن یادگیری خواندن و نوشتن هموار کرد و این تحولی بزرگ در آموزش و پرورش بوجود آورد.

رشدیه معتقد بود که محتوای آموزشی باید مطابق با شرایط ذهنی و توانایی‌های کودک در سنین مختلف باشد؛ نیز از لفاظی‌ها و پیچیدگی‌ها به دور باشد.

رشدیه در کودکی به مکتب رفته بود و بی‌رحمی‌های مکتب‌دار را تجربه کرده بود، در نوجوانی تحت‌تأثیر خواندن روزنامه‌های «حبل‌المتین»، «اختر» و «ثریا» که در خارج از ایران چاپ می‌شد و به تبریز می‌رسید، قرار گرفت. در این روزنامه‌ها از آموزش و پرورش مدرن و انتقاد از وضع آموزش در ایران مطالبی می‌نوشتند.

رشدیه برای ادامه تحصیل به جای نجف به استانبول، مصر و بیروت رفت و در دانشسرا (دارالمعلمین) مصر و بیروت که انگلیسی ها و فرانسوی ها تاسیس کرده بودند، اصول آموزش و پرورش جدید را آموخت. در بیروت از معلمی که به شیوه نو، الفبای فرانسه را درس می داد، اصول آموزش الفبا را یاد گرفت و با تطبیق دادن با اصول تدریس الفبای فارسی، شیوه نوینی را ابداع کرد.

🔹 در کتاب «سوانح عمر» از زبان خود رشدیه نقل شده که: « خدمت بزرگ من تاسیس مدرسه در ایران نیست اگر من این کار را نمی کردم دیر یا زود دیگری این کار را انجام می داد. خدمت ذی‌قیمت من ایجاد «الفبای‌صوتی است که راه آموختن را آسان و نوآموزان را از آن کوره راه‌ها و عذاب‌ها خلاص کرده است و با این روش است که کودن‌ترین اطفال در ۶۰ روز خواندن و نوشتن را می‌آموزند.»

رشدیه ابتدا شهر ایروانِ ارمنستان نخستین مدرسه را به نام رشدیه در ۱۳۰۱ق تاسیس کرد. ناصرالدین شاه هنگام بازگشت از سفر فرنگ، در ایروان از مدرسه رشدیه دیدن کرد و چند فرسخ او را با خود همراه کرد و از او درباره مدرسه می پرسید، رشدیه جوان با آب و تاب و خوشحال از اینکه به آرزوی دیرینه‌اش رسیده است، از هدف ها و فایده های مدرسه سخن گفت، بی‌خبر از اینکه ناصرالدین شاه به خوبی می دانست که ایجاد چنین مدارسی آگاهی جامعه را بالا می‌برد؛ بنابراین احساس خطر کرد و دستور توقف اجباری او را در نخجوان داد، پس از چند روز وقتی شاه به تهران رسید، به رشدیه اجازه دادند به تبریز حرکت کند. رشدیه که به امید کمک شاه، مدرسه اش را به برادرش سپرده بود، پس از فرار اجباری از تبریز به ایروان رفت و متوجه شد که مدرسه اش را تعطیل کرده‌اند و اجازه باز کردن مجدد را به او نمی دهند. اما چند سال بعد رشدیه در تبریز نخستین مدرسه ابتدایی به سبک اروپایی را تأسیس کرد. مدرسه‌های رشدیه در تبریز نه بار به تحریک مخالفان متعصب ویران و غارت شد و رشدیه چندین بار مجبور به فرار به شهرهای دیگر شد و یک بار هم به او تیراندازی شد. با همه اینها او دوباره مدرسه را بنا می کرد.

در سال ۱۳۱۵ قمری / ۱۲۷۶ خورشیدی به پیشنهاد و با حمایت‌های امین‌الدوله برای تاسیس مدرسه به تهران دعوت شد. رشدیه نخستین مدرسه نوین را در تهران در باغی در دروازه قزوین تأسیس کرد و برای جلوگیری از تعرض اخلالگران حدیث «انا مدینة العلم و علی بابُها» از پیامبر (ص) را بر سر در آن نصب کرد. نیز برای جلب حمایت های دولتی مقرر شد ۴۰ نفر از یتیمان با هزینه دولت در این مدرسه تحصیل کنند.

از نوآوری های دیگر رشدیه تهیه نظام نامه‌ای برای همه امور مدرسه بود؛ برخلاف مکتب خانه‌ها که بدون برنامه و بر محور خواست و سلیقه مکتب‌دار اداره می‌شد، او «انجمن امنای مدرسه» را تشکیل داد که در واقع این انجمن نخستین هسته تشکیلات رسمی آموزش در آن زمان بود. سپس «انجمن معارف» شکل گرفت که عده‌ای از روشنفکران با حمایت امین‌الدوله و همراهی مظفرالدین شاه به تاسیس مدارس و گسترش فرهنگ نو روی آوردند و نهضت مدرسه سازی به راه افتاد.

#تقویم_کانون
#نشر_آگاهی
#معلمان_تاثیرگذار
#شیوه‌های_نوین_آموزش
#بزرگان_تاریخ_آموزش
#تاریخ_آموزش_و_پرورش

✅ تهیه کننده کلیپ: #رسول_بداقی


https://tttttt.me/KSMtehran/119



🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #گزارش

🔺 #روز_و_هفته_معلم

🔹ساعت ۱۰ صبح روز ۱۹ اردیبهشت طبق زمان و مکان اعلام شده از طرف شورای هماهنگی در میدان بهارستان حاضر شدم ولی از آنجا که جو کاملا امنیتی بود از تاکسی خواستم در اختیار باشد تا بتوانم ارزیابی از محدوده ی مجلس داشته باشم ، نیروهای موتور سوار به وفور دیده میشد کل پیاده رو از مترو تا پارک سازمان برنامه و بودجه از نیروهای پیاده و لباس شخصی و موتوری پر بود و ماشینهای ون و پلیس تمام کنار خیابان را پوشانده بودند ، اجازه ی اینکه دو تا سه نفر کنار هم باشند ایستاده یا در حال حرکت نبود ، اگر دو نفر از همکاران می ایستادند بحدی توسط نیروی لباس شخصی و پلیس احاطه میشد که نمیشد تشخیص داد کدام دوست اسیر شده ، پیاده روهای روبروی مجلس شرایطی مشابه و به مراتب بدتر داشت ، بخاطر این شرایط جمع شدن کاری تقریبا غیر ممکن بود ، فقط در دو مرحله وسط میدان بهارستان چند نفر جمع شدن که بلافاصله با یورش نیروها و دستگیری دوستان موجب متفرق شدن همکاران میشد . برای تجمع در تهران باید فکر دیگری کرد با این شرایط شدنی نیست.

🔹 درود به همراه یکی از همکاران قبل از ساعت ۱۰ در نزدیکی میدان بهارستان بودیم. طبق روال حدودا یک‌ساله اخیر همه اطراف مجلس را تا چند صد متری نیرو پیاده کرده بودند و نیروهای سیاه‌پوش همه فضاهای اطراف مجلس و بهارستان را اشغال کرده بودند؛ همراه با موتورهای متعدد.
اتوبوس و ون‌‌های فراوانی برای بازداشت معلمان آورده بودند. تعدادی از خانم‌هایی که بازنشسته به نظر می‌رسیدند را دیدیم که داخل ون برده بودند.
اجازه تردد در پیاده‌روی جلوی مجلس و سازمان برنامه داده نمی‌شد. ما چند بار مسیر پیاده‌روی روبروی مجلس را طی کردیم تا حدود ساعت ۱۱/۳۰. شاهد برخوردهای تند و خشن نیروها بودیم با هرکسی که اندک توقفی در پیاده‌رو داشت؛ به خصوص اگر دو سه نفر با هم بودند.

#بزرگداشت_مقام_معلم

🔹🔹🔹


🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran