پیام کانون صنفی معلمان تهران
به مناسبت درگذشت مرغ سحرخوان مردم  ایران

🍃من
#محمدرضا_شجریان،
فرزند ایران،
... موسیقی را از نگاهی دنبال کردم که
 #اندیشیدن به انسان بدهد.
نگاهی که انسان لحظه ای از خودش بیرون بیاید و فکر کند؛ چرا که انسان در فکر کردن ساخته می شود و در اندیشیدن #راه_کمال را طی می کند.»

🔹بنابراین نگاه بود که محمدرضا شجریان،
#صدای_خس_و_خاشاک شد.
صدای مردم سرزمینش که هیچ رسانه ای نداشتند.
شجریان در زندگی پرثمرش به عنوان یک هنرمند، با ابتذال موسیقی به مخالفت برخاست و خود پیشرو هنر اصیل بود. هرگز هنرش را در خدمت قدرت قرار نداد و همواره در شورانگیزترین، سخت ترین و تلخ ترین روزهای تاریخ پنجاه ساله اخیر ایران در کنار مردم بود و با ناب ترین نواها از گنجینه ادب پارسی؛ #سعدی و #حافظ و #فردوسی و ... روح امید و تسلیم ناپذیری را در جامعه جاری ساخت.
بی گمان در حافظه تاریخی این ملت شجریان جاودانه است. همانند درویش خان، عارف قزوینی، قمر الملوک وزیری، محمدتقی بهار، میرزاده عشقی و ... همه آنها که صدای ما بودند؛ #صدای_مردم.
یادش جاودان خواهد بود.

کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
۱۷ مهر ۱۳۹۹

🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان تهران

🆔 @KSmtehran

📚#معرفی_کتاب

🔹تراژدی قدرت در شاهنامه
🔹مصطفی رحیمی
🔹ناشر: انتشارات نیلوفر

🔖دکتر «مصطفی رحیمی»، روشنفکر، جامعه شناس، استاد دانشگاه و دانش‌آموخته رشته حقوق از دانشگاه سوربن فرانسه بود، اما عمده شهرتش به دفاع‌های جانبدارانه‌اش از #دموکراسی و جمهوریت، باز می‌گردد.
رحیمی در سال۵۷ نامه سرگشاده‌‌ای خطاب به «آیت‌الله خمینی» نوشت که در روزنامه آیندگان منتشر شد.
وی نامه خود را با این مصرع از شعر حافظ شروع کرده بود: «بخت خواب آلوده ما بیدار خواهد شد مگر… ».
دکتر رحیمی در این نامه درباره خطر سقوط رهبران در تله ناپیدای قدرت هشدار داد و تاکید کرد: واژه «#جمهوری» به این معنا است که حکومت باید در دست جمهور مردم باشد و هر قیدی می‌تواند این مفهوم را مخدوش کند.
رحیمی در این نامه خاطر نشان کرد: قدرت نیاز به مکانیزم‌های کنترل‌کننده دارد و در صورتی‌که امکان نقد و نظارت بر کار زمامداران نباشد و تربیت سیاسی مردم در راس کار قرار نگیرد، انتخابات مردمی فاقد ارزش بوده و تنها بر مبنای تصمیم‌ گیری‌های عوامانه و عاطفی خواهد بود که تبعات آسیب زننده‌ای نیز به دنبال خواهد داشت.
دکتر رحیمی مترجم برجسته آثار «سارتر»، «برشت»، «دوبوار» و «کامو» بود و کتاب های زیادی در باب اصول حکمرانی وسیاست نوشت.
«تراژدی قدرت در شاهنامه»، تالیف ارزشمندی است که مفهوم «قدرت» و نقش آن را در انقلاب‌ها و حکومتها‌ی فاشیستی و دیکتاتوری بررسی می‌کند.
نویسنده با استناد به نظریات اندیشمندانی همچون «راسل»، «ماکیاولی»، «ماکس وبر» و …، نقش ریشه‌های فرهنگی و عوامل تاریخی، اجتماعی را در فربه شدن قدرت در جوامع پیش مدرن بررسی می کند.

📖برگرفته از کتاب:
آنگاه که قدرت بنی امیه چهره معنوی اسلام را تیره کرد و عرب، ایرانی را برده نامید؛
آنگاه که حجاج بن یوسف در ایران داستان ضحاک ماردوش را تحقق بخشید؛
آنگاه که عباسیان جلوه های ظاهری سلطنت خسرو پرویز و جبروت جمشید را زنده کردند؛ آنگاه که سیطره عرب همه صداهای مخالف را در ایران خاموش کرد؛
آنگاه که به تسلط عرب، سیطره ترکان غزنوی افزوده شد؛
آنگاه که سلطان محمود مجموعه‌ای از ریا و سالوس را نیز به خصوصیات قدرت افزود؛
آنگاه که ابر ظلمت از همه سو آسمان ایران را پوشانده بود؛
آنگاه که ۴۰۰ شاعر به رسالت و هنر و اندیشه پشت‌کردند؛
آنگاه؛ آنگاه #فردوسی پدید آمد و #شاهنامه پدید آمد.

🆔 @KSMtehran

🔵 روز #بزرگداشت حکیم ابوالقاسم #فردوسی


🔹 فردوسی و شاهنامه/ نماد هویت ملی؛ پرچم جاوید راستی و دادگری
⁨

🔹شاهنامه‌ شناسنامه ملت ایران و حکایت نبرد نیاکان ما با سیاهی و کژی است. آنچه به سعی سی ساله او حاصل آمده از منابع غرورآفرین میراث جمعی ماست. تجلي روح ملي ايران است. کار او کتاب ماندگاری در اخلاق هم است. آنچه در شاهنامه می درخشد یزدان پرستی و اخلاق است
 
  🔹 به مناسبت سال‌روز بزرگداشت فردوسی به این می‌اندیشم که راز مانایی و والایی این حکیم فرزانه چیست. چرا او از آن دست نمادهاست که تا این حد جایگاهی بزرگ و ویژه دارد. نه غبار بر او می‌نشیند و نه در کوران دوران ها از آن جایگاه والا و بشکوهش کم می‌شود.
  عده‌ای برآن‌اند که از ارزش شاعری و عظمت شعری شاهنامه است. فردوسی پدر زبان فارسی است که با شاهنامه زبان فارسی را جان دوباره داد و جاوید کرد. از این طریق ستون‌های هویت ایرانی را قوام بخشید.

شاهنامه بی‌شک از گنج‌های با ارزش واژگانی و قواعد دستور زبان فارسی است. آکنده از آرایه های نغز، سنجیده‌گویی در توصیف‌های ستودنی و ستایش آمیز. این اثر سترگ، نمونه‌ای عالی در مقیاس جهانی از ادبیات حماسی است که به زبان‌های زنده ترجمه شده است و آنرا با آثاری چون ایلیاد و اودیسه هومر در قیاس گرفته‌اند. چه شارحان و مصححان نام‌آوری که در شاهنامه غور کرده اند. با این همه اعتبار در شاعری اما فردوسی بیش از اینهاست.
🔹 شاهنامه گنجینه‌ای از فرهنگ ها و اسطوره‌های ملی است. منظومه ای است پر معنا و غرورآفرین از آيين كهن ايرانيان، اساطیر، شاهان و آداب بزرگی و آیین دیوانی و لشکرآرایی. منبعی بی بدیل برای پژوهش در ستون ها و پایه های ایرانیت، اسطوره ها، نمادها و ریشه های هویت ایرانی در درازنای تاریخ است. شاهنامه‌ شناسنامه ملت ایران و حکایت نبرد نیاکان ما با سیاهی و کژی است...

🔹  شاهنامه نقشی مانا و سراپا پیکار پایای روشنایی و راستی با دورنگی و دروغ و تاریکی است. سراسر شاهنامه ستایش فضیلت و فرزانگی و راستی و دادگری، و عشق به ایران است و در مذمت بداندیشی و بدکاری و دروغ و دورویی که همه جلوه های دیو و اهریمن توصیف می شوند. شاهنامه تصویری زیبا از اندیشه ای پویا در ستایش راستی و روشنایی است.

🔺  ده مورد برای نمونه مرور کنیم و حظ بریم:

۱- کسی کو بتابد سراز راستی
کژی گیردش کار و هم کاستی

۲- همه راستی جوی و فرزانگی
ز تو دور باد آز و دیوانگی
۳- نفرمود ما را بجز راستی
که دیو آورد کژی و کاستی
۴- به از راستی در جهان کار نیست
از این به گهر با جهاندار نیست
۵ـ مبادا مرا پیشه جز راستی
که بیداد آرد همی کاستی
۶- ز خشنودی ایزد اندیشه کن
خردمندی و راستی پیشه کن
۷ـ کسی باشد از بخت پیروز و شاد
که باشد همیشه دلش پر ز داد
۸- مگردان زبان زین سپس جز به داد
که از داد باشی تو پیروز و شاد
همه داد جوی و همه داد کن
ز گیتی تن مهتر آزاد کن
۹ـ همیشه بزی شاد و به روزگار
همیشه خرد بادت آموزگار
چو خواهید یزدان بود یارتان
کند روشن این ابر بازارتان
کم آزار باشید و هم کم زیان
بدی را مبندید هرگز میان
۱۰- همه سر به سر، دست نیکی بَرید
جهانِ جهان را به بد مسپرید
نخوانند بر ما کسی آفرین
چو ویران بود بوم ایران زمین
دریغ است ایران که ویران شود
کَنام پلنگان و شیران شود

   به بیان گوهرین و شکرین استاد میرجلال الدین کزازی:
      «همه می دانند که ایران، سرزمین سرود و سرواد و سخن است. همواره در درازنای تاریخ ایران، برترین هنر، فراگیرترین هنر، سخنوری بوده است. در چنین کشوری، در سخنوری، نام برآوردن یا چهره برین بی مانند شدن، کار بسیار دشواری است؛ این سرزمین، سرزمین پهلوانان سخن است. ذر سرزمینی که برترین شاهکارهای ادب جهان در آن پدید آمده اند، شاهکار شاهکارها شدن کاری خرد و خام نیست. هم فردوسی برترین سخنور است و هم شاهنامه برترین شاهکار»

 🔹فردوسی نماد هویت ایرانی است و شاهنامه پرچمی جاوید در ستایش خردمندی و فرزانگی، راستی و درستی، داد و دادگری است و دریغ است که از همنشینی با شاهنامه غفلت می کنیم و از این اثر سترگ دور می شویم.
  اگرچه هنوز برای بسیاری نقالی قالبی شیرین و شنیدنی است اما شایسته است شاهنامه را در قالب های متنوع امروزین مثل فیلم و سریال و تاتر بیشتر و جدیتر ببینیم. اگر به دنبال آثار فاخر در نمایش و فیلم و سریال هستیم، چه فخری از این بالاتر که از ریشه و پیشینه ایران و داستان راستی و دادگری بسازیم.

📌متن کامل را در لینک زیر بخوانید 👇

https://www.asriran.com/fa/news/839682/


🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #صبحگاه

بیاموز رسم بلند آفتاب ،

به هر جا که ویرانه دیدی بتاب

#فردوسی

🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

💠 #روز_بزرگداشت_فردوسی

🔺 ۲۵ اردیبهشت روز بزرگداشت عالیجناب #فردوسی است. این جام سفالی از عصر سلجوقی که در کاشان ساخته شده و امروزه در گالری فریر (موزه اسمیتسونین) واشنگتن نگه‌داری می‌شود، یکی از نمونه‌های تاثیرات #شاهنامه بر #هنر_ایرانی و از مصادیق #تداوم_فرهنگی در ایران است.

تصاویر روی این جام در سه ردیف، مانند یک کتاب کمیک، داستان بیژن و منیژه را روایت می‌کنند. در این نما، عشرت بیژن و منیژه و نیز به چاه افتادن بیژن پیداست.

🔗منبع: احسان‌نامه


🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran