تاریخ کلیه جامعه های تاکنون موجود،تاریخ مبارزات طبقاتی بوده است.آزاده و برده،ارباب و رعیت،استاد و شاگرد و در یک کلام ستمگر و ستمدیده. #مارکس

#مارکس متعصب و فرصت‌طلب نبود؛ بلکه نماینده‌ی شکوفایی انسانیت غربی بود؛ که انسانی بود با حسی انعطاف‌ناپذیر و سازش‌ناپذیر نسبت به حقیقت، با قدرت نفوذ به ماهیت واقعیت، که در نتیجه هرگز گول ظاهر فریبنده را نمی‌خورد؛ این‌که او از دلاوری و شرافت بی‌حد و حصر، از دغدغه‌ی ژرف نسبت به انسان و آینده‌اش برخوردار بود؛ ایثارگر بود، خودبینی و حرص به قدرت در او ناچیز بود؛ همیشه زنده و برانگیزنده بود و به هرچه که با آن تماس می‌یافت حیات می‌بخشید. او نماینده‌ی سنت غربی در بالاترین تجلیات آن، یعنی ایمان به عقل و به پیشرفت آدمی بود. او، در واقع، مظهر همان مفهومی از انسان بود که در هسته و مرکز اندیشه‌اش قرارداشت. انسانی که بیش‌تر "هست" و کم‌تر "دارد".

#اریش_فروم

✅کانال جامعه شناسی
@IranSociology

✍ #خودکشی : مرگ به مثابه رسانه جمعی / #ایمان_معمار

@IranSociology

💢 سال ها از زمانی که #دورکیم با بررسی یک عمل به ظاهر فردی به نام خودکشی و پیوند آن با ساختارهای اجتماعی، قدرت تحلیلی جامعه شناسی را به دیگران نشان داد می گذرد. البته بررسی های دورکیم بیشتر معطوف به دنبال کردن تغییرات در نرخ خودکشی به عنوان دماسنج بدنه اجتماعی بود و در تحقیقات او خودکشی با طناب دار یا با اسلحه، هر دو در حد یک "عدد" باقی می ماندند. به همین جهت چیزی که برای او حایز اهمیت بود کمیت خودکشی و نه کیفیت آن بود. وضعیت "آنومی " ای که دورکیم برای تبیین خودکشی ارائه کرد در زمان خود تا حد زیادی توانست علل خودکشی را با ارتباط دادن به انسجام و انتظام اجتماعی تبیین کند. اما وضعیت آنومیک دورکیمی به هیچ وجه نمی تواند به این سوال پاسخ دهد که چرا عده ای به جای خودکشی در منزل ، یک مکان عمومی را برای این کار انتخاب می نمایند؟

شاید پاسخ این سوال را باید در این جمله مک لوهان جست و جو کرد که «رسانه، خود پیام است» هدف مک لوهان از این عبارت سعی در نشان دادن این مطلب بود که فرم رسانه از اساس تاثیرگذارتر از محتوایی است که به ظاهر عرضه می کند. طبق این نظر برای بررسی تاثیر یک رسانه مثل شبکه های اجتماعی بر جامعه، نباید به سراغ محتوای رد و بدل شده در آن ها بلکه باید به بررسی خود ساختارهای فنی و قابلیت های موجود در آن ها پرداخت.

خودکشی های اخیر در تهران و شهرهای دیگر را می توان از جمله "خودکشی های پیام رسان" نامید . به این معنا که رساندن پیام به دیگران برای فرد خودکشی کننده مهمتر از حتی اصل خودکشی است و اگر مکان مناسبی برای خودکشی یافت نشود این امر می تواند تا یافتن به زمان و مکان مناسب که قابلیت رسانه ای شدن داشته باشد تعویق یابد. در حقیقت همان طور که رسانه خود پیام است اینجا خودکشی خود پیام است و محتوای خودکشی که نیستی و مرگ است در درجه دوم اهمیت قرار دارد.استفاده از تمام قابلیت یک رسانه برای به اوج رساندن تاثیر آن بی شباهت به تصویربرداریهای داعش از کشتارهای خود نیست. در حقیقت کارکرد مرگ از پایان بخشیدن به یک زندگی تبدیل به رساندن پیامی به دیگران می گردد. اینجا مرگ بیشتر از این که هدف باشد وسیله است. فرد خودکشی کننده به خوبی آگاه است که خودکشی او در یک مکان عمومی در زمان کوتاهی سوژه تمامی شبکه های اجتماعی و اپلیکیشن های مختلف ارتباطی می شود و صحنه مرگ او به وسیله دهها تلفن همراه ثبت می گردد. او هدف خاصی از انتخاب "استدیو خبری" خود دارد و اگر مثلا پل میرداماد را به جای یکی از پل های محل زندگی اش انتخاب می کند نه صرفا تصادفی که بلکه کاملا آگاهانه است . شاید حتی دلیل انتخاب روشنایی روز برای خودکشی های پیام رسان اخیر توجه به نورمناسب برای ضیط فیلم و عکس بوده باشد. اما علت انتخاب این فرم از خودکشی چیست؟
@IranSociology

برای پاسخ به این پرسش باید توجه داشت که علت خودکشی از دلیل انتخاب نوع و مکان محل خودکشی امری متمایز است که نمی توان هیچ کدام را به دیگری تحویل داد.همچنین تقلیل نوع خودکشی به رسومات و یا عادت های جا افتاده نیز نمی تواند کمکی به روشن تر شدن این رفتار داشته باشد. چرا که شاید بتوان در مورد خودسوزی زنان خرم آباد از سنت خودسوزی پیش بستگان همسر یاد کرد اما به طور قطع مسلم در مورد شهر تهران هیچ رسم و آیین از پیش تعیین شده ای در باره حلق آویز شدن از پل میرداماد یا پل های مشابه وجود ندارد!
زندگی امروز زیر سلطه برساخت گرایی رسانه های جمعی و اجتماعی است. تفاوت امر مهم از امر غیر مهم و نحوه چیدمان عناصر نظام ارزشی یک فرد یا جامعه بستگی به آن چیزی دارد که رسانه ها و شبکه های اجتماعی تعیین می کند و نه آن چیزی که ممکن است در حقیقت ضروری و مهم باشد. واقعیت غیر رسانه ای یک واقعیت بی ارزش است و این مطلبی است که اکثر افراد جامعه با توجه به تجربه زیسته و از سرگذراندن رخدادهای مثل انتخابات و موج های تلگرامی و توییتری کمابیش از آن باخبرند. در چنین وضعی اکثر افراد جامعه سعی دارند تا خود را رسانه ای کنند. شبکه اجتماعی اینستاگرام و رشد روزافزون آن خود مدعای عطش اقشارمختلف جامعه به این رسانه ای شدن روزمره است. تصمیم به رسانه ای شدن نتیجه دانستن اهمیت رسانه ای شدن است.

#مارکس معتقد بود #انقلاب محصول اعتراض طبقه ای است که هیچ چیز برای از دست دادن ندارد به جز زنجیرهایش ، در این شکل خودکشی های پیام رسان را هم می توان آخرین اعتراض افرادی دانست که هیچ چیز برای از دست دادن ندارند به جز مرگ خودخواسته شان!
@IranSociology

🔵 پرسش هایی که بر اساس آنها ماکس وبر توانسته است سهم خویش را در جامعه شناسی دین، سیاست و جامعۀ کنونی ادا کند قبل از هر چیز پرسش هایی هستی نگرانه اند. این پرسش ها به هستی ما در قبال زندگی مدنی و حقیقت دینی و مابعد الطبیعی مربوط می باشند. ماکس وبر خواسته است بداند قواعدی را که مرد عمل از آنها تبعیت می کند و قوانین حیات سیاسی کدامند و انسان برای هستی خویش در این جهان چه معنایی می تواند پیدا کند. چه رابطه ای میان دریافت دینی هرکس و شیوه زندگی او با نحوه تلقی اش در برابر اقتصاد و دولت وجود دارد؟ جامعه شناسی وبر ملهم از نوعی فلسفه هستی نگر است که پیش از آغاز پژوهش دو چیز را نفی می کند: هیچ علمی نمی تواند به آدمیان بگوید چگونه باید زندگی کنند یا به جوامع بیاموزد چگونه باید خود را سازمان دهند. هیچ علمی نخواهد توانست به آدمیان بیاموزد آینده اش چه خواهد بود. نفی اول ماکس وبر را در برابر #دورکیم قرار می دهد و نفی دوم او را در برابر #مارکس قرار می دهد.

✔️ ریمون آرون، «مراحل اساسی سیر اندیشه در جامعه شناسی»، ترجمه باقر پرهام، انتشارات علمی و فرهنگی

✅کانال جامعه شناسی
🆔 @IRANSOCIOLOGY

‏در سال ۱۹۳۳ آدولف هیتلر با 17 میلیون رای رئیس جمهور آلمان شد.

[هگل:همه‌ی رویدادها و شخصیت ها در تاریخ گویی دوبار رخ می‌دهند. #مارکس اضافه می کند: نخست به صورت تراژدی؛ باردوم کمدی]

🆔 @IRANSOCIOLOGY

📝 دستان نوازش گر مرگ

این تصاویر(انتهای متن) در کنار هم منطق دستگاه قدرت و سیاست نظام سرمایه را به عریانی نشان می دهند. دست‌های مهربان ملانیا #ترامپ با لبخندی بر لب قدرت سرکوبِ کودکان سوری و یمنی را به کودکان عربستانی اهدا و نقش‌های آینده‌‌ی این بازیگران صغیر را تثبیت می‌کند. آینده‌ای که قرار است در آن دستگاه منسجم الیگارشی سرمایه دار با "تجارت مرگ" نظام سرمایه را بیش از پیش بازسازی کنند. در این بازی سرکوبگر و سرکوب شونده، قاتل و مقتول هر دو قربانی اند: مرگ و سرکوب این‌بار نه در شکل سلبی آن با بمب باران مدارس، که کاملاً ایجابی با دست‌های نوازش‌گر ملانیا قربانی را در سطحی دیگر به بازی مرگ و زندگی دعوت می کند. بازی مرگی که در آن "کُشتن" و "مرگ" سود آورترین تجارت است و نیاز به بازیگرانی برای ایفای نقش دارد. منطق سود و سرمایه ایجاب می‌کند که اکنون "تهدید زندگی" مواد اولیّه و خام تولیدِ ارزش اضافی و سود در نظر گرفته شود. منطق سرمایه مرگ را هر دم با حمام خون به رخ می‌کشد تا جهانیان بدانند زندگی بهایی گزاف دارد: جیب اربابان سرمایه را پر کنید تا زنده بمانید. تفاوتی ندارد که سوری باشید یا عراقی یا یمنی و عربستانی یا حتی ایرانی، آن‌چه اهمیت دارد این است که هرچه سریع تر یکی از این نقش ها را بپذیرید: بُکُش یا کشته شو. در صف خریداران سلاح باش یا در صف مصرف کنندگان آن. از ما سلاح بخر و حمله کن یا از ما می‌خرند و برتو حمله می کنند. نقش و تکلیف ات را مشخص کن. هر دو البته با غریزه ی مرگ آمیخته اند؛ سود و انباشت سرمایه مستقیماً با شهوانی ترین امیال بشر(غریزه‌ی مرگ) پیوند خورده است. شاید امروز روح #مارکس و #فروید در جهان لاهوت برای توضیح و تبیین این وضعیت به گفتگو نشسته اند اما بی شک ساد هم در وقیح ترین توصیفات و جنون آمیزترین روایت هایش خواب این را نمی‌دید که روزی مرگ با چنین وسعتی دستمایه‌ی لذّت شود. او روزی نوشت که "بزرگ‌ترین ارگاسم مرگ است" اما شاید هیچ‌گاه پیش بینی نکرده بود که تکثیر مرگ روزی با این شدت و گستردگی خارج از خطوط کتاب هایش در دنیای واقعی تحقق پیدا کند.

✍️ #احسان_عزیزی

پ.ن: تصویر بازدید ملانیا همسر ترامپ از یکی از مدارس ریاض - عربستان سعودی در میان تصاویر کودکان جنگ زده ی سوری، یمنی، عراقی و فلسطینی

🌐جامعه شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY
.
.
https://goo.gl/FH7s2m

ﺍﻣﺎ ﻋﺸﻖ،ﻧﻪ ﻋﺸﻖ ﻓﻮﯾﺮﺑﺎﺧﯽ ﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﺰﻡ ﻭ ﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺮﻭﻟﺘﺎﺭﯾﺎ، ﺑﻠﮑﻪ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﻭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺸﺨﺺ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺗﻮ، ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺠﺪﺩﺍ ﺣﺲ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ...

"کارل تو"
#مارکس

🆔 @IRANSOCIOLOGY

🔸عشق چیست؟ عاشق کیست؟ معشوق کدام است؟ عشق، عاشق را پالوده می کند یا معشوق را؟ چه کسی می بخشد؟ می ستاند؟ نثار می کند؟ می یابد؟ عشق؛ معامله است یا مبادله؟ توانایی است یا ضعف؟ نیازمندی است یا بی نیازی؟ غنا می بخشد؟ یا فقیر می کند؟ بینایی می بخشد یا کور می کند؟ غزل است یا حماسه؟ تمکین می آفریند یا جسارت؟ فضلیت در عاشق شدن است یا معشوق بودن؟

@IranSociology

🔸اسپینوزا چرا می گوید: عشق لذتی است همراه با تصور یک علتِ خارجی؟ تصورحقیقت دارد یا علت خارجی، واقعیت؟ فرق حقیقت و واقعیت چیست؟

🔸 #مارکس چرا می گوید: دردانگیز است که #عشق بورزی اما نتوانی شوری در معشوق برانگیزی ؟ چرا این عشق را ابتر می نامد؟ عاشق اگر عشق بورزد اما نتواند از خودش معشوق بسازد چه کسی مقصر است؟ عاشق؟ معشوق؟ یا عشق؟ عشقِ ابتر چیست؟ عشق آیا ابتر می شود؟ چه وقت؟ چگونه؟ آیا فقط عشق ناکام پایان ِتراژیک دارد؟ یا عشق کامیاب نیز تراژیک است؟

🔸چرا #نیچه می گوید: عشق، در وسیله هایش جنگ است و در بنیانش نفرتِ مهلکِ دو جنس؟ آیا عشق زن از مرد وسیله می سازد تا کودک بیافریند؟ یا عشق مرد از زن وسیله می سازد تا لذت بهره کشی کند؟ آیا عشق پلکانِ انحطاط است یا نردبانِ انکشاف؟

🔸 چرا #ژاک_دریدا می گوید: آیا آدم کسی را دوست دارد یا چیزی را در کسی دوست دارد؟ فرق بین «کی» و «چی» در چیست؟ کیستی عاشق، زبان عشق را می سازد یا چیستی معشوق؟عاشق کسی را دوست دارد یا چیزی را در معشوق ستایش می‌کند؟ چیزها تا چه زمان در معشوق ماندگارند؟

🔸چرا #شوپنهاور؛ عشق را اراده ی معطوف به حیات میداند که خود را در سراسر نوع متجلی می سازد؟ اراده ی معطوف به حیات یعنی چه؟ غریزه؟ تنازع؟ تسلسل؟ تولد؟
چرا کوپید؛ رب النوع عشق در اساطیر یونان، پسر بچه ایی با چهره‌ایی معصوم و زیباست؟ چرا تیر و کمان در دست دارد؟چرا دو بال در پشت دارد؟

🔸چرا برگمان عشق را در فیلم”لبخند های شب زمستانی” تردستی با سه گوی قلب و زبان و بسترتعریف می کند؟ چرا ماندگاری عشق را مهارت و تردستی با این سه گوی میداند بی آنکه یکی از آنها بر زمین افتد؟ درعشق؛ چراهای بسیارمجهول اند. چراهای بسیار در راه اند و انسان، این کهکشانی پرسش، عاجز از پاسخ هاست... ادامه متن را در فایل #PDF زیر بخوانید.

📜متن کامل را در فایل #PDF زیر بخوانید.


🌐جامعه‌شناسی👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADusPvd55HU6gKBynA