💠 ۱۲ژوئن ( ۲۲ خرداد)
#روز_جهانی_مبارزه_با_کار_کودکان




«کودکان را دوست بدارید، کودکان کار را بیشتر، چرا که از آن‌ها کودکی‌شان را دزدیده‌اند.»
#جوزف_گوبلز


❓یه آرزوی بزرگ کن
❗️چی بکنم؟
❓آرزو
❗️آرزو چیه؟

#لغو_کار_کودک
#لایحه_حمایت_از_حقوق_کودک
#حق_آموزش
#نابرابری_اجتماعی
#نابرابری_آموزشی


✅ با ما همراه باشید🤝

🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

✅ آدرس صفحه ما در اینستاگرام 👇

https://instagram.com/ksmi2001t?igshid=6kfccnzsk6d2

💠 #یادداشت
#اجتماعی_کودکان_کار


🔵 بچه های چهارراه رنج


✍ ستاره لطفی
🔹 روزنامه همدلی
🔹۲۲ خرداد ۱۴۰۱

بررسی وضعیت کودکان کار به مناسبت روز جهانی منع کار کودک


🔹 اگر همه‌چیز در دنیا سرجایش بود؛ قاعدتاً دو واژه «کودک» و «کار» نباید در کنار هم قرار می‌گرفت تا تشکیل «کودکان کار» دهند. کودکان کار داستان تکراری و به‌غایت غم‌انگیز دنیای به‌اصطلاح «مدرن» امروز است. قصه کودکان کار آن‌قدر غم‌انگیز است که یک روز از تقویم جهانی را به خود اختصاص داده است، به این امید که بتوانند برای کودکانی که به جبر و جور زمانه از کودکی فاصله گرفته و به دنیای مسئولیت و بزرگ‌سالی‌ پرتاب شده‌اند، کاری کنند.

🔹 دوازدهم ژوئن، مصادف با ۲۲خرداد، روز جهانی مبارزه علیه کار کودکان است. بر اساس پیمان‌نامه حقوق کودک، دولت‌های عضو مجمع عمومی سازمان ملل متحد موظف هستند با هر گونه سوءاستفاده و بهره‌کشی اقتصادی از کودکان مقابله کنند؛ اما این موظفی برای بسیاری از کشورها ازجمله ایران الزام نیاورده است.

🔹 بسیاری از کودکان از سنین پایین در پهنه بازارها و خیابان‌ها به اسم کار رهاشده و چیزی از کودکی کردن به خاطر ندارند. البته کار کودکان در خیابان‌ها و به آدامس و گل‌فروشی و...خلاصه نمی‌شود، همه آن‌ها لحظه‌به‌لحظه کودکی‌شان را در خیابان گم نمی‌کنند. بسیاری از آن‌ها کارهای دشوارتری دارند. بسیاری از کودکان در کارگاه‌های زیرزمینی مانند کوره‌های آجرپزی مشغول می‌شوند، بعضی هم در کارخانه‌، تعمیرگاه، مزرعه و دامداری کار می‌کنند. کارهایی که برای افراد بزرگ‌سال نیز می‌تواند سنگین و طاقت‌فرسا باشد.

🔺کار در سنین پایین مانع رشد جسمی و عاطفی کودکان می‌شود

🔺خودکشی؛ واقعیت تلخ کودکان کار


📌 متن کامل را در لینک زیر بخوانید👇

https://telegra.ph/%D8%A8%DA%86%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1%D8%B1%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%86%D8%AC-06-12


#روز_جهانی_مبارزه_با_کار_کودکان
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

🔷۲۲ خرداد روز جهانی علیه کار کودک*



✍ محبوبه فرحزادی

🔺 بیش از چند میلیون کودک در ایران
به خاطر:
پولی بودن تحصیل و اجرا نشدن تحصیل رایگان؛ مدرسه را ترک می کنند و راهی خیابان می شوند و به کاروان کودکان کار می پیوندند؛ یک طعمه می شوند در دستان مافیاهای خون کودک آشام ۰۰۰
زباله گرد می شوند ؛ تا هم غذایی پیدا کنند و هم زباله هایشان را به مافیاهای طلای کثیف دهند و مبلغ ناچیزی پول دریافت کنند و از همان مبلغ ناچیز سهم شهرداری را نیز باید پرداخت کنند.

🔺 بسیاری از آن ها نان آور خانواده هستند

🔺بسیاری از آنها مورد سواستفاده های جنسیتی قرار می گیرند

🔺 بسیاری از آن ها شکار مافیاهای مواد مخدر می شوند

وجود کودکان کار در یک جامعه حکایت از نبود رفاه اقتصادی در جامعه دارد
حکایت از اجباری نبودن تحصیل در جامعه دارد
حکایت از فقر ؛ بیکاری و معضلات اجتماعی دارد

🔺چرا در ایران اصل ۳۰ قانون اساسی ( تحصیل رایگان ) اجرا نمی شود؟

📌 جای کودکان مدرسه وکلاس درس است

https://tttttt.me/ksmtehran1/283

🔹 *روز جهانی مبارزه با کار کودکان (به انگلیسی: World Day Against Child Labour) روزی است که برای افزایش آگاهی و فعالیت در زمینهٔ جلوگیری از کار کودکان، از سوی سازمان بین‌المللی کار (ILO) پیشنهاد شده‌است. این پیشنهاد نخستین بار در سال ۲۰۰۲ و پس از تصویب کنوانسیون شماره ۱۳۸ ILO دربارهٔ حداقل سن برای استخدام و کنوانسیون شماره ۱۸۲ ILO دربارهٔ بدترین شکل‌های کار کودکان صورت گرفت.


#نه_به_کار_کوکان
#روز_جهانی_مبارزه_با_کار_کودکان
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #گزارش

🔺یک و نیم میلیارد کودک در جهان، فاقد «حمایت اجتماعی» هستند

🔹 چگونه به لغو کار کودک کمک کنیم؟!



به گزارش تارنمای داوطلب؛ روز جهانی مبارزه با کار کودکان؛ توسط سازمان بین المللی کار (ILO) در سال ۲۰۰۲ راه اندازی شد. هدف از نامگذاری این روز، تمرکز بر گستره جهانی کار کودک و اقدامات و تلاش های لازم برای توقف آن است. هر سال در ۱۲ ژوئن، دولت ها، سازمان های کارفرمایی و کارگری، جامعه مدنی و همچنین میلیون ها نفر از کنشگران مدافع حقوق کودک در سراسر جهان گرد هم می‌آیند تا وضعیت اسفناک کودکان کار و آنچه که می‌توان برای لغو کار کودک و مقابله با موج فقر در بسیاری از کشورها که منجر به افزایش کار کودک شده؛ برجسته شود.

سازمان بین‌المللی کار، هر سال یک شعار یا موضوع را به عنوان ماموریت دولت‌ها و سایر ارگان‌ها، نهادها و کنشگران مرتبط با موضوع کار کودکان در نظر می‌گیرد. شعار سال ۲۰۲۲ این سازمان؛ «حمایت اجتماعی جهانی برای پایان دادن به کار کودکان» است.

تدوین سیاست‌هایی برای ایجاد حداقل‌های حمایت اجتماعی که از کودکان در برابر فقر و کار اجباری محافظت کند، هدف موضوع امسال است.

ادامه مطلب را در لینک زیر بخوانید👇

https://davtalab.org/2022/1860/


@davtalaborg

#روز_جهانی_مبارزه_با_کار_کودکان
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

📌 #بازنشر به مناسبت #روز_جهانی_مبارزه_با_کار_کودکان و #تداوم_بازداشت #محمد_حبیبی_سخنگوی_کانون_صنفی_معلمان_ایران #معلم_زندانی


🔷 #مینیمال
✍ «محمد حبیبی»


در یک شب برفی زمستانی، گوشه‌ی خیابان ، آرام و بی‌صدا نشسته است و عبور ماشین‌ها را نظاره می‌کند. دستها و پاهای کوچکش می‌لرزند و گونه‌هایش سرخ شده اند. دستی در جیبش می‌کند و پولهایش را می‌شمارد. کاسبی‌اش امشب خوب نبوده. پولهایش را در جیبش می‌گذارد و دستهایش را محکم زیر بغلش می‌فشارد تا سرمای کمتری احساس کند. لحظه‌ای بعد با خوشحالی و عجله شروع به دویدن می‌کند و کیسه‌ی دستمال کاغذی‌هایش را به دنبال خود بر روی زمین می‌کشد. چراغ سبز شده است و حالا وقت کاسبی است. هنوز به میانه‌ی خیابان نرسیده که صدای ممتد ترمز یک موتور به گوش می‌رسد. دخترک با جیغ کوتاهی نقش بر زمین می‌شود. دست و پا زدنش زیاد طول نمی‌کشد. چشمهایش به آرامی باز و بسته می‌شوند و انگاری به جماعتی که دورش حلقه زده‌اند نگاه می‌کند. سرش برای آخرین بار می‌چرخد و نگاهش برای همیشه بر روی کیسه دستمال کاغذی‌ها متوقف می شود...

واقعیت این است که بعضی آدمها فقط برای مردن درکودکی، آنهم درست در کف خیابان‌ها به دنیا می‌آیند. به دنیا می‌آیند تا در یک شب برفی زمستانی با دست‌هایی سیاه از سرما و گونه‌هایی سرخ ، کف خیابان دست و پا بزنند و جان بدهند.
و من فکر می‌کنم که رقص این کودکان مرگ در کف خیابانها از سر میل شهوت آلودی است که به پایان دارند و بزرگترین آرزویشان رسیدن هرچه زودتر به خط پایان است. جایی که نه حسرتی باشد برای خوردن و نه دردی باشد برای کشیدن...
گاهی بزرگ‌ترین آرزوها در نزدیک ترین جاها برآورده می‌شوند. جایی مثل
کف خیابان!!!


https://tttttt.me/ksmtehran1/286

📌 #معلم_زندانی آزاد باید گردد

🔗 ارجاع به اصل ۲۶ و ۲۷ قانون اساسی


#حق_تشکل
#حق_تجمع
#حق_اعتراض
#معلمان_زندانی
#آزادی_معلمان_زندانی
#توقف_پرونده_سازی
#اعتراضات_سراسری_معلمان

🔺ارتباط با کانال

@Ertebat_Ba_KSMtehran

🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #یادداشت


🔷 از حذف کارِ کودک تا حذف کودک‌کار

به مناسبت ۱۲ ژوئن ( ۲۲خرداد )
#روز_جهانی_مبارزه_با_کار_کودکان

✍ سمانه گلاب


🔹سازمان بین المللی کار ( ILO ) در سال ۲۰۰۲ با هدف جلب توجه و پیوستن به تلاش‌ها برای مبارزه با کار کودکان روز ۱۲ ژوئن را به نام مقابله با کار کودک نام‌گذاری کرد. هدف از نام‌گذاری این بود که دولت‌ها، مقامات محلی، جامعه مدنی و سازمان‌های بین‌المللی، گرد هم آیند تا به مشکل کار کودکان اشاره کنند و دستورالعمل‌هایی را برای کمک به کودکان کار تعریف کنند و زمینه حذف کار کودک با اولویت خطرناک‌ترین اشکال کار کودک فراهم آورند.

🔺کار کودک چه تعریفی دارد؟ بر اساس تعریفی که صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف) ارائه داده است کار با ساعات طولانی؛ کار با هیجان و فشار فیزیکی، اجتماعی و روانی؛ زندگی و کار خیابانی؛ کار با حقوق ناکافی و غیرمتناسب؛ کاری که مانع تحصیل می‌شود؛ و کاری که به ارزش وجودی کودک خدشه وارد کند به عنوان کار کودک شناخته می‌شود.

🔹استناد به آمارهای سازمان بین‌المللی کار نشان می‌دهد در سال ۲۰۰۰ تعداد ۲۴۶ میلیون نفر کودک کار در سراسر جهان وجود داشته است (معادل ۱۶ درصد از کل کودکان جهان) که این رقم در سال ۲۰۱۶ به ۱۵۲ میلیون نفر (۹.۶ درصد) کاهش یافته است. هرچند این روند امیدوار کننده است اما همین گزارش نشان می‌دهد طی چند سال گذشته، درگیری‌ها، بحران‌ها و از سال ۲۰۲۰، همه‌گیری کووید-۱۹ خانواده‌های بیشتری را در فقر فرو برده و میلیون‌ها کودک دیگر را مجبور به کار کرده است. بنا بر برآوردها، امروزه، ۱۶۰ میلیون کودک هنوز درگیر کار کودکان هستند که برخی از آنها ۵ سال سن دارند.

🔺 با وجود این مشکلات، آنچه این آمار به آن تأکید دارد این است که حذف کار کودک شدنی است و در این مسیر بر اساس گزارش سازمان بین‌المللی کار (۲۰۲۲) حمایت‌های اجتماعی دولتی یک عامل ضروری بوده است. این حمایت‌ها از طریق کاهش ریسک فقر و آسیب خانواده، حمایت از سطح معیشت و ثبت نام کودکان در مدارس به کاهش کار کودک انجامیده است.

🔹بر اساس برآوردهای موجود قبل از همه‌گیری کرونا، کشورهای کم درآمد و کشورهای با درآمد متوسط پایین به ترتیب ۱.۱ و ۲.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی را صرف حمایت اجتماعی (به استثنای مراقبت‌های بهداشتی) می‌کردند اما در کشورهای با درآمد متوسط رو به بالا ۸ درصد و در کشورهای با درآمد بالا ۱۶.۴ درصد از تولید ناخالص داخلی کشورها صرف حمایت اجتماعی می‌شود. هرچند از نظر سازمان بین المللی کار سهم اختصاص یافته به کودکان کمتر از انتظارات است.

🔺 روند کاهش کار کودک در دنیا و گسترش حمایت اجتماعی در حالی طی شده است که در ایران طی سال‌های اخیر مسئولان به روش‌های مختلف سعی در کم‌رنگ جلوه دادن موضوع کار کودک داشته‌اند. این هدف از روش‌های مختلفی پیگیری شده است که از آن میان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

🔹مافیاسازی : در حالی که سازمان‌های مردم نهاد بر اساس تجربیات خود همیشه تأکید داشته‌اند که کودکان کار عموما درون خانواده‌ هستند و با اعضای خانواده زندگی می‌کنند و فقر خانواده و ناتوانی سرپرستان از تأمین درآمد مکفی، کودکان را وادار به کار می‌کند اما دولت و رسانه‌های عمومی در تلاش بوده‌اند تا تصویری مافیایی از کودکان کار بسازند؛ کودکانی که تحت سرپرستی افراد خاص به دنبال کسب منفعت‌های کلان برای آنها هستند. نکته مهم در ترویج این دیدگاه آن است که درنهایت سبب می‌شود مقابله با این پدیده از دایره سیاست‌های حمایتی خارج شده و به حوزه امنیتی و مقابله با کودک کار و نه کار کودک تقلیل یابد. نمونه‌هایی از این سیاست‌ها را در طرح جمع‌اوری کودکان کار و رد مرز کودکان می‌توان پیگیری کرد.

🔺حساسیت‌زدایی : نگاه دیگری که طی یک سال گذشته بیش از پیش ترویج شده است، حساسیت‌زدایی از کار کودک و پذیرش آن بوده است. در این راستا صحبت‌های رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران که از دادن فرصت اشتغال به کودکان برای ایفای «نقش‌های» خود در یک محیط امن کار سخن می‌گوید یا سخنان دبیر «قرارگاه» اجتماعی شهرداری تهران که از عار نبودن کار برای کودک سخن می‌گوید قابل توجه است. هرچند این نگاه معطوف به دوره اخیر نیست و رد پای آن را در گذشته نیز می‌توان پیگیری کرد اما شنیدن این صحبت‌ها از طرف افرادی است که مسئولیت مشخص برای کاهش کار کودکان دارند، قابل توجه است...

📌متن کامل را در لینک زیر بخوانید👇

https://bit.ly/3zCeE96

#ایران_فردا
#تجارت_فقر
#کودکان_کار
#حساسیت‌زدایی_از_کار_کودک


https://tttttt.me/iranfardamag


#روز_جهانی_مبارزه_با_کار_کودکان

🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

⤴️ ادامه از صفحه قبل

❓قبلا هم شرایط اینگونه بود؟

_ خیر. قبلا این مهاجران، مهاجرت‌های امن‌تری داشتند. زمانی‌که طالبان روی کار نبود آنها برای زندگی بهتر به ایران می‌آمدند، اما حالا مهاجرت‌های آنها سخت‌تر شده است. نتیجه آن هم این شده که این کودکان با آسیب‌های فراوانی وارد تهران می‌شوند و بلافاصله برای امرارمعاش، تبدیل به کودک کار می‌شوند. این کودکان حتی هویت مشخصی ندارند و هیچ جایی، مشخصات‌شان ثبت نشده است. آنها جز اینکه سر چهارراه‌ها بایستند و مشغول به شغل‌های کاذب شوند، چه کار دیگری از دست‌شان بر می‌آید؟ آن‌هم کاری که آنها را در معرض انواع خطرات قرار می‌دهد. تصادف و بهره‌کشی‌های جنسی، مسائلی است که برای آنها رخ می‌دهد. اینها موضوعاتی است که کودکان اصلا بیان نمی‌کنند و بعد از جلسه‌های روانشناسی متعدد، ماجرا را بازگو می‌کنند. در یکی از موارد، کودکی ازسوی مردی مورد آزار جنسی قرار گرفته بود و در مقابلش پولی هم دریافت کرده بود. او اساسا نمی‌دانست که این رفتار اشتباه است اما بعدا متوجه صدمات آن شد. از این مسائل بسیار رخ می‌دهد. به‌هرحال شرایط نسبت به گذشته سخت‌تر شده است.

❓این نوع آسیب‌ها بیشتر متوجه دختران است یا پسران؟

_ برای هر دو. اتفاقا پسران در این مسائل کمتر موردتوجه قرار می‌گیرند. گزارش از آزارهای جنسی که به موسسه ما اعلام می‌شود، بیشتر متوجه پسران بوده است.

❓این آزارها بیشتر در خیابان‌ها رخ می‌دهد یا در کارگاه‌های زیرزمینی؟

_ در خیابان‌ها بسیار اتفاق می‌افتد. تعداد زیادی از این کودکان، تجربه آزار جنسی و تجاوز را در خیابان دارند.

❓کودکان کار در حال حاضر بیشتر در چه بخش‌هایی فعالیت می‌کنند؟

_ بیشتر سر چهارراه‌ها هستند و البته در میان‌شان مهاجران افغانستانی‌اند که برای امرارمعاش خانواده کار می‌کنند. زباله‌گردها بیشتر به‌شکل تیمی کار می‌کنند. گروه‌هایی هستند که این بچه‌ها را به‌کار می‌گیرند و به‌صورت باند فعالیت می‌کنند. گاهی این کودکان را از خانواده‌های‌شان اجاره می‌کنند. کودکان وارد باندها می‌شوند تا کار کنند و اندک درآمدی داشته باشند. برخی از آنها هم وارد کارگاه‌هایی مثل کوره‌های آجرپزی و زیرزمینی می‌شوند. اینها بیشتر بچه‌های نوجوان بالای ۱۲-۱۱ سال هستند و البته مهاجران افغانستانی که برای امرارمعاش خانواده کار می‌کنند.

❓پیگیری وضعیت مهاجران افغان با ایرانیان چقدر متفاوت است؟

_ زمانی‌که کودک ایرانی است، راحت‌تر می‌توان او را از چرخه کار خارج کرد. اغلب کودکان کار از قوم غربت هستند، آنها فرهنگ خاص خودشان را دارند و تغییر سبک زندگی‌شان بسیار سخت است. بااین‌حال بهتر می‌توان در موردشان مداخله‌گری کرد؛ چون به‌هرحال هویت ایرانی دارند و ما مواردشان را به اورژانس اجتماعی گزارش می‌دهیم. اما در ارتباط با کودکان افغان مداخله سخت است. آنها هیچ اوراق هویتی‌ای ندارند و به‌صورت غیرقانونی در کشور زندگی می‌کنند. ما این نگرانی را داریم که وقتی آنها را برای حمایت معرفی می‌کنیم، ممکن است منتهی به رد مرزشان شود. ما رد مرز را باتوجه به شرایط فعلی افغانستان به صلاح نمی‌دانیم. اگر شرایط‌شان در افغانستان خوب بود، قطعا به اینجا مهاجرت نمی‌کردند. راهکاری که در ارتباط با این کودکان وجود دارد، رد مرز کردن آنهاست که راهکار درستی نیست.

❓یعنی اگر آسیب این کودکان را به جایی مانند اورژانس اجتماعی گزارش دهید، پیگیری نمی‌کنند؟

_ پیگیری می‌کنند اما درنهایت اغلب منجر به رد مرز کردن آنها ازسوی وزارت کشور یا اداره‌های مربوطه‌اش می‌شود. رد مرز کردن تجربه تلخی برای این بچه‌ها دارد. آنها از کشور خارج می‌شوند و دوباره به‌صورت قاچاق برمی‌گردند وقتی به ما مراجعه می‌کنند، روند این رد مرز کردن را بازگو می‌کنند که بسیار آزاردهنده است و منجر به آزار روانی کودک می‌شود. باید راهکار درستی در ارتباط با این کودکان در نظر گرفته شود. باید جای دیگری دنبال راه‌حل بود.

❓سن اشتغال به‌کار این کودکان هم پایین آمده؟

_ بله. ما مواردی داریم که کودک از سن ۶-۵ سالگی ازسوی والدینش به کار گرفته می‌شود.

❓بیشتر به‌سمت چه مشاغلی می‌روند؟

_ مشاغل کاذب، مثل گل و فال فروشی و اسپنددودکنی. بیشتر این کارها سر چهارراه‌ها انجام می‌شود. درصد کمی از آنها در مشاغل زیرزمینی فعال هستند، برخی از آنها هم تکدی‌گری می‌کنند.

📝 ادامه دارد ...

#روز_جهانی_مبارزه_با_کار_کودکان

🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

⤴️ ادامه از صفحه قبل

❓آنطور که گفته می‌شود در سال‌های اخیر به‌ویژه در یک‌سال گذشته، فعالیت انجمن‌ها هم به‌شدت محدود شده است و آنها را برای فعالیت‌های اجتماعی تحت‌فشار قرار داده‌اند. خبرهایی هم می‌رسد که به آنها ازسوی وزارت کشور تذکر داده شده است. این مسئله در افزایش آسیب‌های کودکان نقش زیادی دارد. درست است؟

_ بله. سازمان‌های مردمی مطالبه‌گرند. حالا فضای مطالبه‌گری بسته شده است و این بسته‌شدن به شکل‌های مختلفی مثل ندادن یا تمدیدنکردن مجوزها یا جلوگیری از فعالیت آنها خودش را نشان داده است. تمام اینها باعث شده است تا صدای مطالبه‌گری بلند نشود. وقتی صدایی ازسوی این نهادها بلند نشود، طبیعتا نهادهای قدرت و حاکمیت هم حساسیتی نشان نمی‌دهند. اینها سبب می‌شود تا آسیب‌ها به‌صورت پنهان و آشکار رشد کنند
یک‌زمانی می‌بینیم که آنقدر این آسیب‌ها بزرگ شده‌اند که دیگر دیر شده است و دیگر نمی‌توان برای آنها کاری کرد. ما نگران رسیدن به این وضعیت هستیم چراکه به‌سرعت به‌سمت آن در حرکتیم. هرچقدر شرایط اقتصادی کشور تورمی‌تر شود، احتمال استثمار از این کودکان هم بیشتر می‌شود. با همین روال پیش برویم، قربانیان زیادی خواهیم داشت. آمار این افراد بالاست، ما شاهد ازبین‌رفتن‌شان هستیم و کاری از دست‌مان بر نمی‌آید.

❓برای موسسه شما مشکلی پیش نیامد؟

_ ما هم به‌سختی توانستیم مجوزمان را تمدید کنیم و حدود یک‌سال روندش طول کشید. در کنار همه اینها هنوز نتوانستیم برای مراکزمان مجوز بگیریم. مهم‌ترین مشکل ما از جنس گرفتن مجوز است. در کنار همه اینها مسئله اصلی، قطع ارتباط با این کودکان و خانواده‌ها در فضای مجازی است. قبل از فیلترینگ ازطریق صفحه‌ای که در اینستاگرام داریم، بسیاری از موارد به ما گزارش می‌شد. خیلی از خانواده‌های درگیر مشکلات اقتصادی و آسیب‌های اجتماعی به ما پیام می‌دادند یا کسانی که مورد آزارهای جنسی قرار گرفته بودند، با ما ارتباط می‌گرفتند، ما هم در پی آن مداخله می‌کردیم. اما بعد از فیلترینگ این گزارش‌ها به یک‌هشتم کاهش یافته و دیگر به این افراد دسترسی نداریم. در مداخلات اجتماعی، شناسایی و گزارش دادن اهمیت زیادی دارد. حتی گاهی مردم به ما گزارش‌هایی درباره همسایه‌شان می‌دادند. ما هم پیگیری می‌کردیم، اما وضعیت فعلی نگران‌مان کرده است.

❓ به‌طورکلی حالا چه فعالیت‌هایی برای کاهش آسیب این کودکان دارید؟

_ بیش از یک‌دهه است موسسه مردمی خیریه مهرآفرین طی فعالیت مشترک با شهرداری تهران در منطقه سه و هفت اقدام به شناسایی کودکان کار فعال در سطح چهارراه‌ها می‌کند و به آنها خدمات کاهش‌آسیب به هدف کم‌کردن ساعت کارشان ارائه می‌دهد، تاکنون بیش از ۴۰۰ کودک کار از خدمات مرکز پرتو مهرآفرین برخوردار بوده‌اند. خدمات کاهش‌آسیب عمدتا بر محور آموزش است و با آموزش تلاش می‌کنیم مخاطرات کار کودک را کمتر کنیم. همچنین این مرکز خدمات تغذیه‌ای و بهداشت و درمان به این کودکان می‌دهد و با توانمندسازی مادران‌شان سعی می‌کند جلوی کار کودکان را بگیرد. به زودی نیز مرکز جدیدی در شهر رفسنجان راه‌اندازی خواهیم کرد که این مرکز قرار است به کودکان کار این شهر خدمات کاهش‌آسیب دهد. شهر رفسنجان یکی از شهرهایی است که خانواده‌های مهاجر افغانستانی و پاکستانی زیادی را در خود جای داده که اغلب ازطریق کار کودکان‌شان امرارمعاش می‌کنند.

❓ درحال‌حاضر چه سیاستی در ارتباط با این کودکان در پیش گرفته شده است؟

_ در دولت‌های مختلف سیاست‌های متفاوتی اعمال‌شده است، مثلا در دولت آقای روحانی، سیاست نسبت به فعالیت سازمان‌های مردم‌نهاد، باز بود. بسیاری از نماینده‌های این سازمان‌ها در جلسات تصمیم‌گیری با مسئولان وزارت کشور، بهزیستی و... شرکت می‌کردند و از آنها دعوت می‌شد. حالا اما مدت‌هاست ما به‌عنوان یکی از سازمان‌های مردم‌نهاد به این جلسه‌ها دعوت نشدیم. البته هم‌اکنون قوه‌قضائیه در این بخش فعال شده است. اما نهادهای دولتی دیگر، هیچ فعالیتی ندارند و اصلا نظرات سازمان‌های مردم‌نهاد در سیاست‌گذاری‌ها در نظر گرفته نمی‌شود. بیشتر برنامه‌های دولت در ارتباط با این کودکان هیجانی است و مبتنی بر منطق و عقل نیست. هیچ زیرساختی برای این کودکان و مداخلات برای کاهش آسیب‌شان وجود ندارد. آنها حتی این کودکان را از سطح خیابان جمع می‌کنند اما جایی برای نگهداری‌شان ندارند.


#روز_جهانی_مبارزه_با_کار_کودکان

🔹🔹🔹

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran