💠 #یادداشت


🔷 از حذف کارِ کودک تا حذف کودک‌کار

به مناسبت ۱۲ ژوئن ( ۲۲خرداد )
#روز_جهانی_مبارزه_با_کار_کودکان

✍ سمانه گلاب


🔹سازمان بین المللی کار ( ILO ) در سال ۲۰۰۲ با هدف جلب توجه و پیوستن به تلاش‌ها برای مبارزه با کار کودکان روز ۱۲ ژوئن را به نام مقابله با کار کودک نام‌گذاری کرد. هدف از نام‌گذاری این بود که دولت‌ها، مقامات محلی، جامعه مدنی و سازمان‌های بین‌المللی، گرد هم آیند تا به مشکل کار کودکان اشاره کنند و دستورالعمل‌هایی را برای کمک به کودکان کار تعریف کنند و زمینه حذف کار کودک با اولویت خطرناک‌ترین اشکال کار کودک فراهم آورند.

🔺کار کودک چه تعریفی دارد؟ بر اساس تعریفی که صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف) ارائه داده است کار با ساعات طولانی؛ کار با هیجان و فشار فیزیکی، اجتماعی و روانی؛ زندگی و کار خیابانی؛ کار با حقوق ناکافی و غیرمتناسب؛ کاری که مانع تحصیل می‌شود؛ و کاری که به ارزش وجودی کودک خدشه وارد کند به عنوان کار کودک شناخته می‌شود.

🔹استناد به آمارهای سازمان بین‌المللی کار نشان می‌دهد در سال ۲۰۰۰ تعداد ۲۴۶ میلیون نفر کودک کار در سراسر جهان وجود داشته است (معادل ۱۶ درصد از کل کودکان جهان) که این رقم در سال ۲۰۱۶ به ۱۵۲ میلیون نفر (۹.۶ درصد) کاهش یافته است. هرچند این روند امیدوار کننده است اما همین گزارش نشان می‌دهد طی چند سال گذشته، درگیری‌ها، بحران‌ها و از سال ۲۰۲۰، همه‌گیری کووید-۱۹ خانواده‌های بیشتری را در فقر فرو برده و میلیون‌ها کودک دیگر را مجبور به کار کرده است. بنا بر برآوردها، امروزه، ۱۶۰ میلیون کودک هنوز درگیر کار کودکان هستند که برخی از آنها ۵ سال سن دارند.

🔺 با وجود این مشکلات، آنچه این آمار به آن تأکید دارد این است که حذف کار کودک شدنی است و در این مسیر بر اساس گزارش سازمان بین‌المللی کار (۲۰۲۲) حمایت‌های اجتماعی دولتی یک عامل ضروری بوده است. این حمایت‌ها از طریق کاهش ریسک فقر و آسیب خانواده، حمایت از سطح معیشت و ثبت نام کودکان در مدارس به کاهش کار کودک انجامیده است.

🔹بر اساس برآوردهای موجود قبل از همه‌گیری کرونا، کشورهای کم درآمد و کشورهای با درآمد متوسط پایین به ترتیب ۱.۱ و ۲.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی را صرف حمایت اجتماعی (به استثنای مراقبت‌های بهداشتی) می‌کردند اما در کشورهای با درآمد متوسط رو به بالا ۸ درصد و در کشورهای با درآمد بالا ۱۶.۴ درصد از تولید ناخالص داخلی کشورها صرف حمایت اجتماعی می‌شود. هرچند از نظر سازمان بین المللی کار سهم اختصاص یافته به کودکان کمتر از انتظارات است.

🔺 روند کاهش کار کودک در دنیا و گسترش حمایت اجتماعی در حالی طی شده است که در ایران طی سال‌های اخیر مسئولان به روش‌های مختلف سعی در کم‌رنگ جلوه دادن موضوع کار کودک داشته‌اند. این هدف از روش‌های مختلفی پیگیری شده است که از آن میان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

🔹مافیاسازی : در حالی که سازمان‌های مردم نهاد بر اساس تجربیات خود همیشه تأکید داشته‌اند که کودکان کار عموما درون خانواده‌ هستند و با اعضای خانواده زندگی می‌کنند و فقر خانواده و ناتوانی سرپرستان از تأمین درآمد مکفی، کودکان را وادار به کار می‌کند اما دولت و رسانه‌های عمومی در تلاش بوده‌اند تا تصویری مافیایی از کودکان کار بسازند؛ کودکانی که تحت سرپرستی افراد خاص به دنبال کسب منفعت‌های کلان برای آنها هستند. نکته مهم در ترویج این دیدگاه آن است که درنهایت سبب می‌شود مقابله با این پدیده از دایره سیاست‌های حمایتی خارج شده و به حوزه امنیتی و مقابله با کودک کار و نه کار کودک تقلیل یابد. نمونه‌هایی از این سیاست‌ها را در طرح جمع‌اوری کودکان کار و رد مرز کودکان می‌توان پیگیری کرد.

🔺حساسیت‌زدایی : نگاه دیگری که طی یک سال گذشته بیش از پیش ترویج شده است، حساسیت‌زدایی از کار کودک و پذیرش آن بوده است. در این راستا صحبت‌های رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران که از دادن فرصت اشتغال به کودکان برای ایفای «نقش‌های» خود در یک محیط امن کار سخن می‌گوید یا سخنان دبیر «قرارگاه» اجتماعی شهرداری تهران که از عار نبودن کار برای کودک سخن می‌گوید قابل توجه است. هرچند این نگاه معطوف به دوره اخیر نیست و رد پای آن را در گذشته نیز می‌توان پیگیری کرد اما شنیدن این صحبت‌ها از طرف افرادی است که مسئولیت مشخص برای کاهش کار کودکان دارند، قابل توجه است...

📌متن کامل را در لینک زیر بخوانید👇

https://bit.ly/3zCeE96

#ایران_فردا
#تجارت_فقر
#کودکان_کار
#حساسیت‌زدایی_از_کار_کودک


https://tttttt.me/iranfardamag


#روز_جهانی_مبارزه_با_کار_کودکان

🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran