💠 #گفتگو
🔺#محمد_حبیبی_سخنگوی_کانون_صنفی_معلمان_ایران در گفتگو با مستقل هشدار داد:
مخالفت مجلس و دولت با طرح رتبه بندی معلمان
🔹 اعتراضات معلمان يكي از اولين چالش‌هاي دولت رئيسي بود كه پابپای دولت جدید تاكنون ادامه يافته است. گرچه چندان توجهي به اين اعتراضات نشده و كماكان و رادیکالتر ادامه یافته است.
معلمان معتقدند مطالباتشان قانوني، منطقي و واقعي است و دولت بايد نسبت به وضعيت معيشت و كيفيت آموزش خود را پاسخگو بداند و از اين وظيفه با خصوصي‌سازي و برخوردهاي تند شانه خالي نكند.
در همين راستا گفتگو كرديم با محمد حبيبي سخنگوی كانون صنفي معلمان ايران كه مشروح آن را مي‌خوانيم:
❓مطالبات معلمان با اعتراضات همراه بوده است؛ طي شش ماه گذشته آيا تغييري در روند مطالبات و يا رسيدگي به آن‌ها ايجاد شده است؟
📌 در شش ماه گذشته تغييري در مطالبات ايجاد نشده است. دو بحث اصلي مطالبات اول بحث رتبه‌بندي براي معلمان شاغل و سپس بحث همسان‌سازي حقوق شاغلين و بازنشسته‌هاست.
البته این مطالبه صرفا مربوط به بازنشسته‌هاي معلم نيست و تمامي بازنشستگان كشوري را در بر مي‌گيرد. چون طرحي در مجلس است كه طبق قانون خدمات كشوري مصوب شده و خواسته ما اجرای اين طرح است كه مجلس آن را اجرا نمي‌كند.
متاسفانه هيچکدام از اين مطالبات توسط دولت و مجلس اجرا نشده است.
درباره رتبه بندي آنچه در مجلس مصوب شد يعني طرح مجلس، مبتني بر اين بود كه براي شش ماه دوم سال كه قرار بود اجرا شود ۱۲/۵ هزار ميليارد تومان بودجه در نظر گرفته بودند كه مدنظر ما نبود. چون استدلال ما اين بود كه بودجه فوق نمی‌تواند تغييري در دستمزد معلمان ایجاد كند و براساس گفته نمايندگان اين رقم با وجود ميزان دريافتي معلمان فقط همسان‌سازي معلمان با خودشان است.
اين مسائل مورد اعتراض ما بود و حداقل ميزان بودجه مطلوب ما ۲۵ هزار ميليارد تومان براي نيمه دوم سال است كه مجلس آن را نپذيرفت. اما شوراي نگهبان همين ۱۲/۵ هزار ميليارد تومان را نيز به مجلس برگشت داد و صحبت‌هايي كه الان در حال انجام است شانه خالي كردن دولت از زير بار اين رقم است. مي‌خواهند مسئله را برخلاف وعده‌هايي كه داده اند به سال آينده موكول كنند و این خلاف وعده‌هاي دولت و مجلس است.
❓مطالبات امروز معلمان عمدتا در چه سر فصل‌هايي تعريف مي‌شود؟
📌 مطالباتي كه ما مطرح مي‌كنيم (به عنوان جرياني كه در راس جنبش معلمان مسئله را هدايت مي‌کند) معطوف به معيشت معلمان نيست. مطالبات و شعارها را كه نگاه كنيد بحث آموزش رايگان، دفاع از معلمان، جلوگيري از دست‌اندازي به صندوق ذخيره معلمان و پاداش بازنشستگان و آموزش كيفي، بخش مهمي از مطالبات ما بوده و هست.
چشم‌انداز ما دستيابي به مطالبات است ما معتقديم مسائل و مطالباتی كه طرح مي‌شود عيني و واقعي است و آرماني نيست. رفع مشكل معيشتي معلمان كه آرماني نيست بلكه واقعي است كه اگر رفع شود روي كيفيت آموزش كشور تاثير مي‌گذارد. دفاع از آموزش رايگان بخشي از قانون اساسي كشور است و آنچه در قانون به آن اشاره شده نمي‌تواند آرماني باشد بلكه واقعي است. بحث صندوق ذخيره فرهنگيان است كه ما مي‌خواهيم اين صندوق متعلق به فرهنگيان باشد، صندوقي كه با پول فرهنگيان تاسيس شده و در جاهاي مختلف سرمايه‌گذاري شده یک بحث كاملا عيني است و به مجلس و ديگر نهادها ربطي ندارد. پاداش معلماني كه سي سال تلاش كرده‌اند و مي‌خواهند پاداششان را بعد از بازنشستگي دريافت كنند نه چهار سال بعد يك مطالبه واقعي است. نكته مهم اين است كه ما هميشه به عنوان يك سنديكا از نظر فعاليت‌هاي اين چنيني اعلام آمادگي كرديم كه خواهان مذاكره با دولت و مجلس هستيم اما آن‌ها اين تجمعات را به رسميت نمي‌شناسند. اگر بپذيرند كه مذاكره كنيم آن‌ها مي‌توانند مشكلات و موانعشان را مطرح كنند ما نيز مي‌توانيم مطالباتمان را مطرح كنيم.
دولت‌هاي قبلي هم اصل مسئله يعني نمايندگي معلمان از سوي ما را نمي‌پذيرفتند، مشكل از طرف ما نيست ما هميشه آمادگي مذاكره بر سر اين مسائل را داشته‌ايم.
❓يكي ديگر از مطالبات مهم اين روزهاي معلمان بحث آموزش رايگان و عدم خصوصي‌سازي آموزش است. مشخصا ايده‌آل معلمان در اين زمينه چيست؟
📌 به هر حال اصل ۳۰ قانون اساسي تاكيد دارد كه آموزش رايگان تا سال دوازدهم بر عهده دولت است. ما معتقديم كه در ساختار كنوني با وجود اين مشكلات و فشارهاي اقتصادي تلاش دولت‌هاي مختلف كه از زمان دولت هاشمي شروع شد، در زمان خاتمي ادامه يافت و در زمان احمدي نژاد و روحاني به اوج خود رسيد و خصوصي‌سازي آموزش و برون‌سپاري وظايف دولتي را پيگيري كردند، باعث شكاف طبقاتي در جامعه مي‌شود.
⤵️ ادامه در پست بعد
https://tttttt.me/ksmtehran1/172
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔺#محمد_حبیبی_سخنگوی_کانون_صنفی_معلمان_ایران در گفتگو با مستقل هشدار داد:
مخالفت مجلس و دولت با طرح رتبه بندی معلمان
🔹 اعتراضات معلمان يكي از اولين چالش‌هاي دولت رئيسي بود كه پابپای دولت جدید تاكنون ادامه يافته است. گرچه چندان توجهي به اين اعتراضات نشده و كماكان و رادیکالتر ادامه یافته است.
معلمان معتقدند مطالباتشان قانوني، منطقي و واقعي است و دولت بايد نسبت به وضعيت معيشت و كيفيت آموزش خود را پاسخگو بداند و از اين وظيفه با خصوصي‌سازي و برخوردهاي تند شانه خالي نكند.
در همين راستا گفتگو كرديم با محمد حبيبي سخنگوی كانون صنفي معلمان ايران كه مشروح آن را مي‌خوانيم:
❓مطالبات معلمان با اعتراضات همراه بوده است؛ طي شش ماه گذشته آيا تغييري در روند مطالبات و يا رسيدگي به آن‌ها ايجاد شده است؟
📌 در شش ماه گذشته تغييري در مطالبات ايجاد نشده است. دو بحث اصلي مطالبات اول بحث رتبه‌بندي براي معلمان شاغل و سپس بحث همسان‌سازي حقوق شاغلين و بازنشسته‌هاست.
البته این مطالبه صرفا مربوط به بازنشسته‌هاي معلم نيست و تمامي بازنشستگان كشوري را در بر مي‌گيرد. چون طرحي در مجلس است كه طبق قانون خدمات كشوري مصوب شده و خواسته ما اجرای اين طرح است كه مجلس آن را اجرا نمي‌كند.
متاسفانه هيچکدام از اين مطالبات توسط دولت و مجلس اجرا نشده است.
درباره رتبه بندي آنچه در مجلس مصوب شد يعني طرح مجلس، مبتني بر اين بود كه براي شش ماه دوم سال كه قرار بود اجرا شود ۱۲/۵ هزار ميليارد تومان بودجه در نظر گرفته بودند كه مدنظر ما نبود. چون استدلال ما اين بود كه بودجه فوق نمی‌تواند تغييري در دستمزد معلمان ایجاد كند و براساس گفته نمايندگان اين رقم با وجود ميزان دريافتي معلمان فقط همسان‌سازي معلمان با خودشان است.
اين مسائل مورد اعتراض ما بود و حداقل ميزان بودجه مطلوب ما ۲۵ هزار ميليارد تومان براي نيمه دوم سال است كه مجلس آن را نپذيرفت. اما شوراي نگهبان همين ۱۲/۵ هزار ميليارد تومان را نيز به مجلس برگشت داد و صحبت‌هايي كه الان در حال انجام است شانه خالي كردن دولت از زير بار اين رقم است. مي‌خواهند مسئله را برخلاف وعده‌هايي كه داده اند به سال آينده موكول كنند و این خلاف وعده‌هاي دولت و مجلس است.
❓مطالبات امروز معلمان عمدتا در چه سر فصل‌هايي تعريف مي‌شود؟
📌 مطالباتي كه ما مطرح مي‌كنيم (به عنوان جرياني كه در راس جنبش معلمان مسئله را هدايت مي‌کند) معطوف به معيشت معلمان نيست. مطالبات و شعارها را كه نگاه كنيد بحث آموزش رايگان، دفاع از معلمان، جلوگيري از دست‌اندازي به صندوق ذخيره معلمان و پاداش بازنشستگان و آموزش كيفي، بخش مهمي از مطالبات ما بوده و هست.
چشم‌انداز ما دستيابي به مطالبات است ما معتقديم مسائل و مطالباتی كه طرح مي‌شود عيني و واقعي است و آرماني نيست. رفع مشكل معيشتي معلمان كه آرماني نيست بلكه واقعي است كه اگر رفع شود روي كيفيت آموزش كشور تاثير مي‌گذارد. دفاع از آموزش رايگان بخشي از قانون اساسي كشور است و آنچه در قانون به آن اشاره شده نمي‌تواند آرماني باشد بلكه واقعي است. بحث صندوق ذخيره فرهنگيان است كه ما مي‌خواهيم اين صندوق متعلق به فرهنگيان باشد، صندوقي كه با پول فرهنگيان تاسيس شده و در جاهاي مختلف سرمايه‌گذاري شده یک بحث كاملا عيني است و به مجلس و ديگر نهادها ربطي ندارد. پاداش معلماني كه سي سال تلاش كرده‌اند و مي‌خواهند پاداششان را بعد از بازنشستگي دريافت كنند نه چهار سال بعد يك مطالبه واقعي است. نكته مهم اين است كه ما هميشه به عنوان يك سنديكا از نظر فعاليت‌هاي اين چنيني اعلام آمادگي كرديم كه خواهان مذاكره با دولت و مجلس هستيم اما آن‌ها اين تجمعات را به رسميت نمي‌شناسند. اگر بپذيرند كه مذاكره كنيم آن‌ها مي‌توانند مشكلات و موانعشان را مطرح كنند ما نيز مي‌توانيم مطالباتمان را مطرح كنيم.
دولت‌هاي قبلي هم اصل مسئله يعني نمايندگي معلمان از سوي ما را نمي‌پذيرفتند، مشكل از طرف ما نيست ما هميشه آمادگي مذاكره بر سر اين مسائل را داشته‌ايم.
❓يكي ديگر از مطالبات مهم اين روزهاي معلمان بحث آموزش رايگان و عدم خصوصي‌سازي آموزش است. مشخصا ايده‌آل معلمان در اين زمينه چيست؟
📌 به هر حال اصل ۳۰ قانون اساسي تاكيد دارد كه آموزش رايگان تا سال دوازدهم بر عهده دولت است. ما معتقديم كه در ساختار كنوني با وجود اين مشكلات و فشارهاي اقتصادي تلاش دولت‌هاي مختلف كه از زمان دولت هاشمي شروع شد، در زمان خاتمي ادامه يافت و در زمان احمدي نژاد و روحاني به اوج خود رسيد و خصوصي‌سازي آموزش و برون‌سپاري وظايف دولتي را پيگيري كردند، باعث شكاف طبقاتي در جامعه مي‌شود.
⤵️ ادامه در پست بعد
https://tttttt.me/ksmtehran1/172
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
Telegram
..
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
پیام نوروزی #محمد_حبیبی سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
💠 #صدایی_در_سکوت_خیابان
📌 قسمتهایی از گفت‌وگو درباره #چیستی_و_چگونگی_مطالبات_معلمان /دی ماه ۱۴۰۰ / چشم انداز ایران شماره ۱۳۱
#قسمت_دوم
#محمد_حبیبی سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران( تهران)
❓ آقای حبیبی شما از مطالبات معلمان برای ما بگویید. به‌خصوص در تجمعات اخیر، این مطالبات از چه جنسی است، گاهی نقد می‌شود که این مطالبات از جنس مطالبات معیشتی است. آیا این نقد درستی است؟
#حبیبی: من مطالبات معلمان را به دو بخش تقسیم می‌کنم.
یک بخش مطالباتی است که به‌وسیله همه معلمان نمایندگی می‌شود و بخش دیگر مطالبات را نخبگان جامعه و معلمان نمایندگی می‌کنند.
🔺 بحث معیشت و تأمین بیمه‌های اجتماعی کمبود امکانات و تجهیزات در مدارس این‌ها مطالباتی است که همه معلمان از آن‌ها حمایت می‌کنند و درواقع جزئی از آن مطالبات معیشتی است، هم تشکل‌های صنفی، هم افرادی که در این تشکل‌ها فعالیت می‌کنند، هم معلمان فعال رسانه‌ای و هم کلیت #جامعه_معلمین پشت این مطالبات و حامی این بخش از مطالبات هستند. این مطالبات عمومی است و
🔺 بخش دیگر عمدتاً توسط تشکل‌های صنفی فرهنگیان یا آن بخش از معلمانی که فعالیت‌های رسانه‌ای دارند و افرادی که به‌نوعی در درون این تشکل‌ها فعالیت دارند که اصطلاحاً به آن می‌گویم بخش نخبگی معلمان؛ (نخبگی را منظر کنشگری اجتماعی می‌گویم نه از منظر معرفتی) دنبال می‌شود.
🔺 مطالباتی مانند مخالفت با خصوصی‌سازی آموزش یا دفاع از آموزش رایگان و کیفیت آن و مخالفت با آموزش ایدئولوژیک و دفاع از حقوق دانش‌آموزان. من فکر می‌کنم در شرایط کنونی و فشارهای اقتصادی و بحث معیشتی تا حدودی طبیعی است که آن بخش اول بیشتر مورد توجه معلمان باشد، ولی به هر حال با توجه به آنچه در این بیست سال از طرف تشکل‌های صنفی فرهنگیان انجام شده و مواضع مختلفی که در بیانیه‌ها و کار رسانه‌ای یا شعارهایی که در تجمعات ظهور و بروز پیدا کرده به‌مرور آن مطالبات بخش دوم هم به بدنه جامعه معلمان تزریق شده و مورد توجه قرار گرفته است.
مثلاً بحث مخالفت با خصوصی‌سازی آموزش و دفاع از آموزش رایگان به‌ویژه در دوره روحانی که عملاً سرانه مدارس قطع شده بود و مدارس دولتی الزام داشتند که سرانه مدارس را از طریق جمع‌آوری پول از اولیاء دانش‌آموزان فراهم کنند، به‌مرور در بین عموم معلمان هم دیده می‌شود.
🔺 در این شش ماه اخیر که به هر حال تجمعات مختلفی برگزار شده است، ما می‌بینیم که در دفاع از آموزش رایگان خود معلمان پلاکاردهایی با این شعارها را در تجمعات دارند یا بحث دفاع از معلمان زندانی بدون اینکه الزاماً از طرف تشکل‌ها اجبار شود به‌وسیله خود معلمان چه در تظاهرات و چه در سخنرانی‌ها طنین پیدا می‌کند. به نظر می‌آید به‌مرور از طریق آگاهی‌سازی و از طریق فعالیت‌های جمعی ما باید شاهد این باشیم که مطالبات نوع دوم هم مانند مطالبات نوع اول عمومیت بیشتری پیدا کند، اما اینکه می‌گویید نقد هست به هر حال طبیعی است که اگر جامعه بخواهد همراهی کند با بخش معلمان انتظار این را داشته باشد که بخشی از مطالباتی که طرح می‌شود همنوایی با جامعه را دربر بگیرد.
من فکر می‌کنم استراتژی مشخص تشکل‌های صنفی فرهنگیان در این سال‌ها، یعنی طرح مطالبات عمومی‌تری مانند آموزش رایگان، مخالفت با آموزش ایدئولوژیک و دفاع از کیفیت آموزشی در قالب بیانیه، شعارها و مواضع این پالس را به‌جامعه داده است که مطالبات معلمان صرفاً بحث معیشت نیست. بازخوردها را من این‌گونه می‌بینم.
📝 ادامه دارد...
https://tttttt.me/ksmtehran1/212
#اعتراضات_سراسری_معلمان
#مطالبات_صنفی_معلمان_مطالبه_عمومی
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
📌 قسمتهایی از گفت‌وگو درباره #چیستی_و_چگونگی_مطالبات_معلمان /دی ماه ۱۴۰۰ / چشم انداز ایران شماره ۱۳۱
#قسمت_دوم
#محمد_حبیبی سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران( تهران)
❓ آقای حبیبی شما از مطالبات معلمان برای ما بگویید. به‌خصوص در تجمعات اخیر، این مطالبات از چه جنسی است، گاهی نقد می‌شود که این مطالبات از جنس مطالبات معیشتی است. آیا این نقد درستی است؟
#حبیبی: من مطالبات معلمان را به دو بخش تقسیم می‌کنم.
یک بخش مطالباتی است که به‌وسیله همه معلمان نمایندگی می‌شود و بخش دیگر مطالبات را نخبگان جامعه و معلمان نمایندگی می‌کنند.
🔺 بحث معیشت و تأمین بیمه‌های اجتماعی کمبود امکانات و تجهیزات در مدارس این‌ها مطالباتی است که همه معلمان از آن‌ها حمایت می‌کنند و درواقع جزئی از آن مطالبات معیشتی است، هم تشکل‌های صنفی، هم افرادی که در این تشکل‌ها فعالیت می‌کنند، هم معلمان فعال رسانه‌ای و هم کلیت #جامعه_معلمین پشت این مطالبات و حامی این بخش از مطالبات هستند. این مطالبات عمومی است و
🔺 بخش دیگر عمدتاً توسط تشکل‌های صنفی فرهنگیان یا آن بخش از معلمانی که فعالیت‌های رسانه‌ای دارند و افرادی که به‌نوعی در درون این تشکل‌ها فعالیت دارند که اصطلاحاً به آن می‌گویم بخش نخبگی معلمان؛ (نخبگی را منظر کنشگری اجتماعی می‌گویم نه از منظر معرفتی) دنبال می‌شود.
🔺 مطالباتی مانند مخالفت با خصوصی‌سازی آموزش یا دفاع از آموزش رایگان و کیفیت آن و مخالفت با آموزش ایدئولوژیک و دفاع از حقوق دانش‌آموزان. من فکر می‌کنم در شرایط کنونی و فشارهای اقتصادی و بحث معیشتی تا حدودی طبیعی است که آن بخش اول بیشتر مورد توجه معلمان باشد، ولی به هر حال با توجه به آنچه در این بیست سال از طرف تشکل‌های صنفی فرهنگیان انجام شده و مواضع مختلفی که در بیانیه‌ها و کار رسانه‌ای یا شعارهایی که در تجمعات ظهور و بروز پیدا کرده به‌مرور آن مطالبات بخش دوم هم به بدنه جامعه معلمان تزریق شده و مورد توجه قرار گرفته است.
مثلاً بحث مخالفت با خصوصی‌سازی آموزش و دفاع از آموزش رایگان به‌ویژه در دوره روحانی که عملاً سرانه مدارس قطع شده بود و مدارس دولتی الزام داشتند که سرانه مدارس را از طریق جمع‌آوری پول از اولیاء دانش‌آموزان فراهم کنند، به‌مرور در بین عموم معلمان هم دیده می‌شود.
🔺 در این شش ماه اخیر که به هر حال تجمعات مختلفی برگزار شده است، ما می‌بینیم که در دفاع از آموزش رایگان خود معلمان پلاکاردهایی با این شعارها را در تجمعات دارند یا بحث دفاع از معلمان زندانی بدون اینکه الزاماً از طرف تشکل‌ها اجبار شود به‌وسیله خود معلمان چه در تظاهرات و چه در سخنرانی‌ها طنین پیدا می‌کند. به نظر می‌آید به‌مرور از طریق آگاهی‌سازی و از طریق فعالیت‌های جمعی ما باید شاهد این باشیم که مطالبات نوع دوم هم مانند مطالبات نوع اول عمومیت بیشتری پیدا کند، اما اینکه می‌گویید نقد هست به هر حال طبیعی است که اگر جامعه بخواهد همراهی کند با بخش معلمان انتظار این را داشته باشد که بخشی از مطالباتی که طرح می‌شود همنوایی با جامعه را دربر بگیرد.
من فکر می‌کنم استراتژی مشخص تشکل‌های صنفی فرهنگیان در این سال‌ها، یعنی طرح مطالبات عمومی‌تری مانند آموزش رایگان، مخالفت با آموزش ایدئولوژیک و دفاع از کیفیت آموزشی در قالب بیانیه، شعارها و مواضع این پالس را به‌جامعه داده است که مطالبات معلمان صرفاً بحث معیشت نیست. بازخوردها را من این‌گونه می‌بینم.
📝 ادامه دارد...
https://tttttt.me/ksmtehran1/212
#اعتراضات_سراسری_معلمان
#مطالبات_صنفی_معلمان_مطالبه_عمومی
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
Telegram
..
💠 #صدایی_در_سکوت_خیابان
📌 قسمتهایی از گفت‌وگو درباره #چیستی_و_چگونگی_مطالبات_معلمان /دی ماه ۱۴۰۰ / چشم انداز ایران شماره ۱۳۱
#قسمت_چهارم
#محمد_حبیبی سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران( تهران)
❓آقای حبیبی آن نقطه‌ای که هم جنبش معلمان باقی بماند و هم بتواند تداوم پیدا کند و به مطالباتشان هم دست پیدا کنند، آن نقطه کجاست؟ چه دینامیزمی در روش یا مطالبات داشته باشد که تشکل بتواند بقا پیدا کند؟
#حبیبی: من ابتدا درباره وحدت بین معلمان و دیگر جریان‌ها توضیحی بدهم. به هر حال هماهنگی‌ها بین تشکل‌ها به مقدماتی نیاز دارد. جریان معلمی در ایران سابقه تاریخی طولانی ندارد. حتی به قبل از انقلاب و مشروطه نگاه بکنید ما اتحادیه‌های کارگری زیرمجموعه احزاب چپ داریم، ولی کمتر می‌شنویم که جریان‌های معلمی یا سندیکاهای معلمی مستقلی داشته باشیم. اگر این انقطاع تاریخی نبود انباشت تجربه تاریخی ایجاد می‌شد و اگر وجود داشت، ما یک تئوری منسجمی در درون مجموعه فعلی تشکل‌های صنفی فرهنگیان داشتیم. به هر حال این یک تشکل جوان است با عمر بیست‌ساله و به نظر نمی‌آید آن زمان هم که دوستانی این تشکل را شکل دادند پس ذهنشان یک تئوری مشخصی وجود داشته باشد، حداقل تاریخچه را که نگاه می‌کنیم یا با دوستان پیشکسوت صحبت می‌کنیم به نظر نمی‌آید. پس جنبش معلمان تفاوت‌هایی با جریانات کارگران دارند.
جنبش کارگران، سر یک سفره آماده فکری نشسته است؛ چراکه انباشت تاریخی و تجربی که در جریانات کارگری وابسته به جریان چپ وجود دارد و درنتیجه انسجام آن‌ها بیشتر است. جنبش معلمان به نظر من به دلیل فقدان تئوری مشخص هنوز نتوانسته به یک روال مشخصی در هماهنگی و اتحاد با دیگر جریان‌های اجتماعی مثل کارگران، دانشجویان و زنان دست پیدا کند. معلمان مدل آزمون و خطایی داشتند و تجربیات آن‌ها چالش‌هایی را نیز درون مجموعه در این بیست سال ایجاد کرده که همین چالش‌ها فرازونشیب‌هایی را هم به وجود آورده است.
🔺 دو راه برای هماهنگی با سایر نیروها وجود دارد: یکی نگاه طبقاتی است؛ و دیگری نگاه از منظر جامعه مدنی. آن نگاه از منظر جامعه مدنی را من بیشتر منطبق با جریان معلمی می‌بینم، چون به هر حال جامعه معلمان را جزء طبقه متوسط جامعه محسوب می‌کنم، پس کنش‌هایش بیشتر شبیه به کسانی است که در این طبقه کنشگری دارند؛ چه جمعی و چه فردی. درنتیجه از منظر جامعه مدنی به مسئله نگاه کنیم به‌نوعی در این سال‌ها اتحادهایی شکل گرفته که اگرچه این‌ها مقطعی بوده یا محدود بوده، اما به هر حال به‌نوعی می‌شود نام این‌ها را اتحاد گذاشت.
🔺 مطالباتی مثل تشکل مستقل و بحث بالا بودن خط فقر و مطالبه آموزش رایگان و مخالفت با خصوصی‌سازی در امر آموزش می‌تواند خودبه‌خود ما را به کارگران و دانشجویان پیوند بزند.
از مطالبه آموزش رایگان به‌نوعی جریان‌های دیگر هم استقبال می‌کنند، اما من در شرایط کنونی آن اتحادی که این جنبش‌ها را به هم پیوند بزند، پیوندی که بتواند بروز و ظهور اجتماعی داشته باشد، کمتر می‌بینیم. البته باید توجه داشت که تحمل این همگرایی در ساختار هم نیست و من این عامل را عامل مهمی می‌دانم.
در شرایط کنونی با توجه به اینکه بحث مطالبات معیشتی و منزلتی از طریق فعالیت‌های جمعی و سازمان‌دهی‌های تشکل‌های صنفی وجود دارد و شبکه‌های مختلفی که از طریق شبکه‌های مجازی ایجاد می‌شود، به نظر من بقایی را تضمین کرده که بعید است ساختار بتواند کلیت حرکت جنبش را متوقف کند، اما خطرهایی در درون خود جریان وجود دارد.
🔺 به‌عنوان مثال افراط و تفریط می‌تواند ضرباتی به تداوم جریان بزند. سؤالی که اخیراً چالشی در مجموعه ایجاد کرد، این بود که با توجه به تجمعات گسترده‌ای که انجام شد، آیا امکان این وجود دارد این تجمعات به‌صورت سلسله‌وار ادامه پیدا کند یا ضرورتی اصلاً وجود دارد یا باید تأخیری در این مسئله ایجاد کرد. این‌ها محل بحث و مناقشات در درون تشکل‌های صنفی فرهنگیان است، ولی نهایتاً به دلیل اینکه این مجموعه تا حدی وابستگی به خرد جمعی دارد تصمیمی که گرفته می‌شود با لحاظ کردن تمام جوانب است، مثلاً بعد از انجام تجمعات اخیر مجموعه به این جمع‌بندی رسید برای جلوگیری از فشارها یا چالش درون مجموعه و کاهش خستگی افراد، انقطاعی در تجمعات ایجاد شود و تجمع‌ها به تأخیر بیفتد.
🔺 به هر حال من فکر می‌کنم معلمان دارای شرایطی شده‌اند که تداوم این جریان را در آینده شاهد خواهیم بود. ممکن است روند حرکت آن‌ها با فراز و نشیب همراه باشد، اما به هیچ وجه متوقف نمی‌شود؛ یعنی ما از مرحله بقا عبور کرده‌ایم.
https://tttttt.me/ksmtehran1/212
#اعتراضات_سراسری_معلمان
#مطالبات_صنفی_معلمان_مطالبه_عمومی
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
📌 قسمتهایی از گفت‌وگو درباره #چیستی_و_چگونگی_مطالبات_معلمان /دی ماه ۱۴۰۰ / چشم انداز ایران شماره ۱۳۱
#قسمت_چهارم
#محمد_حبیبی سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران( تهران)
❓آقای حبیبی آن نقطه‌ای که هم جنبش معلمان باقی بماند و هم بتواند تداوم پیدا کند و به مطالباتشان هم دست پیدا کنند، آن نقطه کجاست؟ چه دینامیزمی در روش یا مطالبات داشته باشد که تشکل بتواند بقا پیدا کند؟
#حبیبی: من ابتدا درباره وحدت بین معلمان و دیگر جریان‌ها توضیحی بدهم. به هر حال هماهنگی‌ها بین تشکل‌ها به مقدماتی نیاز دارد. جریان معلمی در ایران سابقه تاریخی طولانی ندارد. حتی به قبل از انقلاب و مشروطه نگاه بکنید ما اتحادیه‌های کارگری زیرمجموعه احزاب چپ داریم، ولی کمتر می‌شنویم که جریان‌های معلمی یا سندیکاهای معلمی مستقلی داشته باشیم. اگر این انقطاع تاریخی نبود انباشت تجربه تاریخی ایجاد می‌شد و اگر وجود داشت، ما یک تئوری منسجمی در درون مجموعه فعلی تشکل‌های صنفی فرهنگیان داشتیم. به هر حال این یک تشکل جوان است با عمر بیست‌ساله و به نظر نمی‌آید آن زمان هم که دوستانی این تشکل را شکل دادند پس ذهنشان یک تئوری مشخصی وجود داشته باشد، حداقل تاریخچه را که نگاه می‌کنیم یا با دوستان پیشکسوت صحبت می‌کنیم به نظر نمی‌آید. پس جنبش معلمان تفاوت‌هایی با جریانات کارگران دارند.
جنبش کارگران، سر یک سفره آماده فکری نشسته است؛ چراکه انباشت تاریخی و تجربی که در جریانات کارگری وابسته به جریان چپ وجود دارد و درنتیجه انسجام آن‌ها بیشتر است. جنبش معلمان به نظر من به دلیل فقدان تئوری مشخص هنوز نتوانسته به یک روال مشخصی در هماهنگی و اتحاد با دیگر جریان‌های اجتماعی مثل کارگران، دانشجویان و زنان دست پیدا کند. معلمان مدل آزمون و خطایی داشتند و تجربیات آن‌ها چالش‌هایی را نیز درون مجموعه در این بیست سال ایجاد کرده که همین چالش‌ها فرازونشیب‌هایی را هم به وجود آورده است.
🔺 دو راه برای هماهنگی با سایر نیروها وجود دارد: یکی نگاه طبقاتی است؛ و دیگری نگاه از منظر جامعه مدنی. آن نگاه از منظر جامعه مدنی را من بیشتر منطبق با جریان معلمی می‌بینم، چون به هر حال جامعه معلمان را جزء طبقه متوسط جامعه محسوب می‌کنم، پس کنش‌هایش بیشتر شبیه به کسانی است که در این طبقه کنشگری دارند؛ چه جمعی و چه فردی. درنتیجه از منظر جامعه مدنی به مسئله نگاه کنیم به‌نوعی در این سال‌ها اتحادهایی شکل گرفته که اگرچه این‌ها مقطعی بوده یا محدود بوده، اما به هر حال به‌نوعی می‌شود نام این‌ها را اتحاد گذاشت.
🔺 مطالباتی مثل تشکل مستقل و بحث بالا بودن خط فقر و مطالبه آموزش رایگان و مخالفت با خصوصی‌سازی در امر آموزش می‌تواند خودبه‌خود ما را به کارگران و دانشجویان پیوند بزند.
از مطالبه آموزش رایگان به‌نوعی جریان‌های دیگر هم استقبال می‌کنند، اما من در شرایط کنونی آن اتحادی که این جنبش‌ها را به هم پیوند بزند، پیوندی که بتواند بروز و ظهور اجتماعی داشته باشد، کمتر می‌بینیم. البته باید توجه داشت که تحمل این همگرایی در ساختار هم نیست و من این عامل را عامل مهمی می‌دانم.
در شرایط کنونی با توجه به اینکه بحث مطالبات معیشتی و منزلتی از طریق فعالیت‌های جمعی و سازمان‌دهی‌های تشکل‌های صنفی وجود دارد و شبکه‌های مختلفی که از طریق شبکه‌های مجازی ایجاد می‌شود، به نظر من بقایی را تضمین کرده که بعید است ساختار بتواند کلیت حرکت جنبش را متوقف کند، اما خطرهایی در درون خود جریان وجود دارد.
🔺 به‌عنوان مثال افراط و تفریط می‌تواند ضرباتی به تداوم جریان بزند. سؤالی که اخیراً چالشی در مجموعه ایجاد کرد، این بود که با توجه به تجمعات گسترده‌ای که انجام شد، آیا امکان این وجود دارد این تجمعات به‌صورت سلسله‌وار ادامه پیدا کند یا ضرورتی اصلاً وجود دارد یا باید تأخیری در این مسئله ایجاد کرد. این‌ها محل بحث و مناقشات در درون تشکل‌های صنفی فرهنگیان است، ولی نهایتاً به دلیل اینکه این مجموعه تا حدی وابستگی به خرد جمعی دارد تصمیمی که گرفته می‌شود با لحاظ کردن تمام جوانب است، مثلاً بعد از انجام تجمعات اخیر مجموعه به این جمع‌بندی رسید برای جلوگیری از فشارها یا چالش درون مجموعه و کاهش خستگی افراد، انقطاعی در تجمعات ایجاد شود و تجمع‌ها به تأخیر بیفتد.
🔺 به هر حال من فکر می‌کنم معلمان دارای شرایطی شده‌اند که تداوم این جریان را در آینده شاهد خواهیم بود. ممکن است روند حرکت آن‌ها با فراز و نشیب همراه باشد، اما به هیچ وجه متوقف نمی‌شود؛ یعنی ما از مرحله بقا عبور کرده‌ایم.
https://tttttt.me/ksmtehran1/212
#اعتراضات_سراسری_معلمان
#مطالبات_صنفی_معلمان_مطالبه_عمومی
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
Telegram
..
💠 #صدایی_در_سکوت_خیابان
📌 قسمتهایی از گفت‌وگو درباره #چیستی_و_چگونگی_مطالبات_معلمان /دی ماه ۱۴۰۰ / چشم انداز ایران شماره ۱۳۱
#قسمت_ششم
#محمد_حبیبی سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران( تهران)
❓چه عناصر دیگری در جنبش معلمان هست که آن‌ها را به جنبش اجتماعی جدید تبدیل می‌کند؟
#حبیبی: در حوزه مطالبات هم تشکل‌های صنفی فرهنگیان در این سال‌ها مطالبات عمومی‌تری را مطرح کردند و من فکر می‌کنم طرح مطالبات عمومی‌تری مانند، آموزش رایگان، مخالفت با آموزش ایدئولوژیک و دفاع از کیفیت آموزشی در قالب بیانیه، شعارها و مواضع این پالس را به‌جامعه داده است که مطالبات معلمان صرفاً بحث معیشت نیست.
#حبیبی: باید بگویم وقتی نگاهی به تاریخچه جریاناتی مانند جنبش کارگری در اواسط قرن بیستم می‌اندازیم اعتماد متقابل در یک پروسه دوطرفه ایجاد می‌شود. از یک طرف تشکلات کارگری تمایلات بسیار دموکرات پیدا می‌کنند و از آن چپ رادیکال بودن کمی عقب‌نشینی می‌کنند، از آن طرف هم دولت یا حاکمیت در رفتار متقابل موجودیت و ماهیت این‌ها را به رسمیت می‌شناسد یعنی در یک دیالکتیک ارتباطی است که نهایتاً جامعه وارد یک پروسه تعادل می‌شود. ما در شرایط کنونی با حاکمیتی طرف هستیم که اساساً موجودیت ما را به رسمیت نمی‌شناسد.
ما به‌عنوان یک تشکل صنفی که مجموعه بالادست ما به‌عنوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان فراخوان تجمع می‌دهد و در بیش از صد شهر هم‌زمان تجمع برقرار می‌کنند و رسانه‌های خارجی و داخلی به این تجمعات می‌پردازند، ولی وقتی قرار است صحبتی با وزیر آموزش و پرورش صورت بگیرد، عملاً به‌صورت عامدانه روی این تشکل خط می‌کشند و بعد ما می‌بینیم آن افرادی که انتخاب شدند برای صحبت با وزیر آموزش و پرورش عمدتاً کسانی هستند که با بحث میدان و حرکت خیابانی مشکل دارند، یا افراد منفردی هستند که بیشتر به‌عنوان فعال رسانه‌ای فعالیت می‌کنند، بدون اینکه عضو هیچ تشکل معلمی باشند، در مقابل چنین سیاستی اعتماد متقابل به وجود نمی‌آید، نمی‌بینیم که حاکمیت قدمی به عقب بگذارد یا موجودیت شما را به رسمیت بشناسد.
برای ما که در این سال‌ها بحث برخورد امنیتی و زندان پیش آمده است، یک اتهام ثابتی داشتیم و آن غیرقانونی بودن تشکل ما بوده است. درصورتی‌که حداقل از طرف دولت‌های روحانی یا قبل‌تر خاتمی، به‌صورت مشخص دولت به رسمیت شناخته بود که حداقل این تشکل غیرقانونی نیست، ولی بخشی از حاکمیت که مشخصاً هم نهادهای امنیتی و قضایی پشتش هستند این رسمیت را برای ما قائل نیستند و درنهایت هم آن‌ها تصمیم‌گیر هستند و آن‌ها خط‌مشی نهایی در تقابل با این تشکل‌ها را تعیین می‌کنند. زمینه چنین تعامل و اعتماد متقابلی را نمی‌بینم و مشکل اصلی را هم از طرف حاکمیت می‌بینم، چون فعالیت‌هایی هم که در این بیست‌ساله از طرف تشکل‌های صنفی برگزار شده همگی مسالمت‌آمیز و مدنی بوده است. من فکر می‌کنم که حرکت‌های تندی وجود نداشته و مواضع شخصی افراد را نمی‌توان مواضع کلی تشکل به حساب آورد، برآیند کلی این مجموعه بر اساس بیانیه‌ها و موضع‌گیری‌ها، تشکل متعادلی را نشان می‌دهد؛ یعنی کنش‌ها و مواضعمان کاملاً متعادل و مسالمت‌آمیز بوده و وارد فاز رادیکال و تندی که بخواهد در مقابل موجودیت نظام قرار بگیرد، هرگز نرفتیم. ولی با این حال حاکمیت موجودیت ما را حتی به رسمیت نشناخته است.
درحالی‌که در تجربه کشورهای اروپایی در قرن بیستم این اجازه را حتی به اتحادیه‌های کارگری می‌دهد که در قالب یک حزب وارد حوزه قدرت شوند و در تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی سهیم باشند.
#حبیبی: ما علاوه بر تشکل‌های صنفی فرهنگیان، یک‌سری تشکل‌های سیاسی معلمان هم داریم، مثل سازمان معلمان که جدیدتر است یا مجمع فرهنگیان که آن هم جدید است، ولی انجمن اسلامی معلمان که قدمت طولانی‌تری دارد و از اوایل انقلاب شکل گرفته و نقش‌های مهمی انجمن معلمان از اول انقلاب یا مجمع معلمان از سال‌های اخیر در عزل و نصب مدیران یا وزیر آموزش و پرورش داشتند، این تشکل‌ها اگرچه پا در زمین معلمی دارند ولی خواست اصل آن‌ها سیاسی است و با گرایش اصلاح‌طلبی هم فعالیت می‌کنند و هدفشان هم درنهایت به هر حال تأثیرگذاری در بحث قدرت یا ورود به نهاد مجلس یا تعیین رئیس‌جمهور و وزیر برای وزارت آموزش و پرورش است. این‌ها چه جایگاهی در جنبش معلمان دارند؟
https://tttttt.me/ksmtehran1/212
#اعتراضات_سراسری_معلمان
#مطالبات_صنفی_معلمان_مطالبه_عمومی
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
📌 قسمتهایی از گفت‌وگو درباره #چیستی_و_چگونگی_مطالبات_معلمان /دی ماه ۱۴۰۰ / چشم انداز ایران شماره ۱۳۱
#قسمت_ششم
#محمد_حبیبی سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران( تهران)
❓چه عناصر دیگری در جنبش معلمان هست که آن‌ها را به جنبش اجتماعی جدید تبدیل می‌کند؟
#حبیبی: در حوزه مطالبات هم تشکل‌های صنفی فرهنگیان در این سال‌ها مطالبات عمومی‌تری را مطرح کردند و من فکر می‌کنم طرح مطالبات عمومی‌تری مانند، آموزش رایگان، مخالفت با آموزش ایدئولوژیک و دفاع از کیفیت آموزشی در قالب بیانیه، شعارها و مواضع این پالس را به‌جامعه داده است که مطالبات معلمان صرفاً بحث معیشت نیست.
#حبیبی: باید بگویم وقتی نگاهی به تاریخچه جریاناتی مانند جنبش کارگری در اواسط قرن بیستم می‌اندازیم اعتماد متقابل در یک پروسه دوطرفه ایجاد می‌شود. از یک طرف تشکلات کارگری تمایلات بسیار دموکرات پیدا می‌کنند و از آن چپ رادیکال بودن کمی عقب‌نشینی می‌کنند، از آن طرف هم دولت یا حاکمیت در رفتار متقابل موجودیت و ماهیت این‌ها را به رسمیت می‌شناسد یعنی در یک دیالکتیک ارتباطی است که نهایتاً جامعه وارد یک پروسه تعادل می‌شود. ما در شرایط کنونی با حاکمیتی طرف هستیم که اساساً موجودیت ما را به رسمیت نمی‌شناسد.
ما به‌عنوان یک تشکل صنفی که مجموعه بالادست ما به‌عنوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان فراخوان تجمع می‌دهد و در بیش از صد شهر هم‌زمان تجمع برقرار می‌کنند و رسانه‌های خارجی و داخلی به این تجمعات می‌پردازند، ولی وقتی قرار است صحبتی با وزیر آموزش و پرورش صورت بگیرد، عملاً به‌صورت عامدانه روی این تشکل خط می‌کشند و بعد ما می‌بینیم آن افرادی که انتخاب شدند برای صحبت با وزیر آموزش و پرورش عمدتاً کسانی هستند که با بحث میدان و حرکت خیابانی مشکل دارند، یا افراد منفردی هستند که بیشتر به‌عنوان فعال رسانه‌ای فعالیت می‌کنند، بدون اینکه عضو هیچ تشکل معلمی باشند، در مقابل چنین سیاستی اعتماد متقابل به وجود نمی‌آید، نمی‌بینیم که حاکمیت قدمی به عقب بگذارد یا موجودیت شما را به رسمیت بشناسد.
برای ما که در این سال‌ها بحث برخورد امنیتی و زندان پیش آمده است، یک اتهام ثابتی داشتیم و آن غیرقانونی بودن تشکل ما بوده است. درصورتی‌که حداقل از طرف دولت‌های روحانی یا قبل‌تر خاتمی، به‌صورت مشخص دولت به رسمیت شناخته بود که حداقل این تشکل غیرقانونی نیست، ولی بخشی از حاکمیت که مشخصاً هم نهادهای امنیتی و قضایی پشتش هستند این رسمیت را برای ما قائل نیستند و درنهایت هم آن‌ها تصمیم‌گیر هستند و آن‌ها خط‌مشی نهایی در تقابل با این تشکل‌ها را تعیین می‌کنند. زمینه چنین تعامل و اعتماد متقابلی را نمی‌بینم و مشکل اصلی را هم از طرف حاکمیت می‌بینم، چون فعالیت‌هایی هم که در این بیست‌ساله از طرف تشکل‌های صنفی برگزار شده همگی مسالمت‌آمیز و مدنی بوده است. من فکر می‌کنم که حرکت‌های تندی وجود نداشته و مواضع شخصی افراد را نمی‌توان مواضع کلی تشکل به حساب آورد، برآیند کلی این مجموعه بر اساس بیانیه‌ها و موضع‌گیری‌ها، تشکل متعادلی را نشان می‌دهد؛ یعنی کنش‌ها و مواضعمان کاملاً متعادل و مسالمت‌آمیز بوده و وارد فاز رادیکال و تندی که بخواهد در مقابل موجودیت نظام قرار بگیرد، هرگز نرفتیم. ولی با این حال حاکمیت موجودیت ما را حتی به رسمیت نشناخته است.
درحالی‌که در تجربه کشورهای اروپایی در قرن بیستم این اجازه را حتی به اتحادیه‌های کارگری می‌دهد که در قالب یک حزب وارد حوزه قدرت شوند و در تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی سهیم باشند.
#حبیبی: ما علاوه بر تشکل‌های صنفی فرهنگیان، یک‌سری تشکل‌های سیاسی معلمان هم داریم، مثل سازمان معلمان که جدیدتر است یا مجمع فرهنگیان که آن هم جدید است، ولی انجمن اسلامی معلمان که قدمت طولانی‌تری دارد و از اوایل انقلاب شکل گرفته و نقش‌های مهمی انجمن معلمان از اول انقلاب یا مجمع معلمان از سال‌های اخیر در عزل و نصب مدیران یا وزیر آموزش و پرورش داشتند، این تشکل‌ها اگرچه پا در زمین معلمی دارند ولی خواست اصل آن‌ها سیاسی است و با گرایش اصلاح‌طلبی هم فعالیت می‌کنند و هدفشان هم درنهایت به هر حال تأثیرگذاری در بحث قدرت یا ورود به نهاد مجلس یا تعیین رئیس‌جمهور و وزیر برای وزارت آموزش و پرورش است. این‌ها چه جایگاهی در جنبش معلمان دارند؟
https://tttttt.me/ksmtehran1/212
#اعتراضات_سراسری_معلمان
#مطالبات_صنفی_معلمان_مطالبه_عمومی
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
Telegram
..
📌 #بازنشر به مناسبت #روز_جهانی_مبارزه_با_کار_کودکان و #تداوم_بازداشت #محمد_حبیبی_سخنگوی_کانون_صنفی_معلمان_ایران #معلم_زندانی
🔷 #مینیمال
✍ «محمد حبیبی»
در یک شب برفی زمستانی، گوشه‌ی خیابان ، آرام و بی‌صدا نشسته است و عبور ماشین‌ها را نظاره می‌کند. دستها و پاهای کوچکش می‌لرزند و گونه‌هایش سرخ شده اند. دستی در جیبش می‌کند و پولهایش را می‌شمارد. کاسبی‌اش امشب خوب نبوده. پولهایش را در جیبش می‌گذارد و دستهایش را محکم زیر بغلش می‌فشارد تا سرمای کمتری احساس کند. لحظه‌ای بعد با خوشحالی و عجله شروع به دویدن می‌کند و کیسه‌ی دستمال کاغذی‌هایش را به دنبال خود بر روی زمین می‌کشد. چراغ سبز شده است و حالا وقت کاسبی است. هنوز به میانه‌ی خیابان نرسیده که صدای ممتد ترمز یک موتور به گوش می‌رسد. دخترک با جیغ کوتاهی نقش بر زمین می‌شود. دست و پا زدنش زیاد طول نمی‌کشد. چشمهایش به آرامی باز و بسته می‌شوند و انگاری به جماعتی که دورش حلقه زده‌اند نگاه می‌کند. سرش برای آخرین بار می‌چرخد و نگاهش برای همیشه بر روی کیسه دستمال کاغذی‌ها متوقف می شود...
واقعیت این است که بعضی آدمها فقط برای مردن درکودکی، آنهم درست در کف خیابانها به دنیا می‌آیند. به دنیا می‌آیند تا در یک شب برفی زمستانی با دست‌هایی سیاه از سرما و گونه‌هایی سرخ ، کف خیابان دست و پا بزنند و جان بدهند.
و من فکر می‌کنم که رقص این کودکان مرگ در کف خیابانها از سر میل شهوت آلودی است که به پایان دارند و بزرگترین آرزویشان رسیدن هرچه زودتر به خط پایان است. جایی که نه حسرتی باشد برای خوردن و نه دردی باشد برای کشیدن...
گاهی بزرگترین آرزوها در نزدیک ترین جاها برآورده می‌شوند. جایی مثل
کف خیابان!!!
https://tttttt.me/ksmtehran1/286
📌 #معلم_زندانی آزاد باید گردد
🔗 ارجاع به اصل ۲۶ و ۲۷ قانون اساسی
#حق_تشکل
#حق_تجمع
#حق_اعتراض
#معلمان_زندانی
#آزادی_معلمان_زندانی
#توقف_پرونده_سازی
#اعتراضات_سراسری_معلمان
🔺ارتباط با کانال
@Ertebat_Ba_KSMtehran
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔷 #مینیمال
✍ «محمد حبیبی»
در یک شب برفی زمستانی، گوشه‌ی خیابان ، آرام و بی‌صدا نشسته است و عبور ماشین‌ها را نظاره می‌کند. دستها و پاهای کوچکش می‌لرزند و گونه‌هایش سرخ شده اند. دستی در جیبش می‌کند و پولهایش را می‌شمارد. کاسبی‌اش امشب خوب نبوده. پولهایش را در جیبش می‌گذارد و دستهایش را محکم زیر بغلش می‌فشارد تا سرمای کمتری احساس کند. لحظه‌ای بعد با خوشحالی و عجله شروع به دویدن می‌کند و کیسه‌ی دستمال کاغذی‌هایش را به دنبال خود بر روی زمین می‌کشد. چراغ سبز شده است و حالا وقت کاسبی است. هنوز به میانه‌ی خیابان نرسیده که صدای ممتد ترمز یک موتور به گوش می‌رسد. دخترک با جیغ کوتاهی نقش بر زمین می‌شود. دست و پا زدنش زیاد طول نمی‌کشد. چشمهایش به آرامی باز و بسته می‌شوند و انگاری به جماعتی که دورش حلقه زده‌اند نگاه می‌کند. سرش برای آخرین بار می‌چرخد و نگاهش برای همیشه بر روی کیسه دستمال کاغذی‌ها متوقف می شود...
واقعیت این است که بعضی آدمها فقط برای مردن درکودکی، آنهم درست در کف خیابانها به دنیا می‌آیند. به دنیا می‌آیند تا در یک شب برفی زمستانی با دست‌هایی سیاه از سرما و گونه‌هایی سرخ ، کف خیابان دست و پا بزنند و جان بدهند.
و من فکر می‌کنم که رقص این کودکان مرگ در کف خیابانها از سر میل شهوت آلودی است که به پایان دارند و بزرگترین آرزویشان رسیدن هرچه زودتر به خط پایان است. جایی که نه حسرتی باشد برای خوردن و نه دردی باشد برای کشیدن...
گاهی بزرگترین آرزوها در نزدیک ترین جاها برآورده می‌شوند. جایی مثل
کف خیابان!!!
https://tttttt.me/ksmtehran1/286
📌 #معلم_زندانی آزاد باید گردد
🔗 ارجاع به اصل ۲۶ و ۲۷ قانون اساسی
#حق_تشکل
#حق_تجمع
#حق_اعتراض
#معلمان_زندانی
#آزادی_معلمان_زندانی
#توقف_پرونده_سازی
#اعتراضات_سراسری_معلمان
🔺ارتباط با کانال
@Ertebat_Ba_KSMtehran
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
Telegram
..
💠 #خبر
🔺 تداوم بی‌خبری از وضعیت #محمد_حبیبی سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران
پرونده محمد حبیبی به شعبه یک بازپرسی دادسرای شهریار ارجاع داده شده است. بر اساس پیگیری‌های همسر محمد حبیبی در خصوص وضعیت سلامتی وی، شعبه مذکور هیچ پاسخ روشنی نداده است.
با گذشت یک هفته از بازداشت حبیبی، به جز یک تماس کوتاه تلفنی در همان روز اول بازداشت، تاکنون تماس دیگری گرفته نشده و هیچ‌گونه خبری از وضعیت او داده نشده است.
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran
🔺 تداوم بی‌خبری از وضعیت #محمد_حبیبی سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران
پرونده محمد حبیبی به شعبه یک بازپرسی دادسرای شهریار ارجاع داده شده است. بر اساس پیگیری‌های همسر محمد حبیبی در خصوص وضعیت سلامتی وی، شعبه مذکور هیچ پاسخ روشنی نداده است.
با گذشت یک هفته از بازداشت حبیبی، به جز یک تماس کوتاه تلفنی در همان روز اول بازداشت، تاکنون تماس دیگری گرفته نشده و هیچ‌گونه خبری از وضعیت او داده نشده است.
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran
💠 #خبر
🔺#محمد_حبیبی سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران امروز بعدازظهر با خانواده خود تماس تلفنی گرفته حدو از سلامتی خود خبر داده است.
این معلم زندانی در تماس تلفنی به همسر خود خدیجه پاک‌ضمیر گفته که همچنان در انفرادی بند ۲۰۹ بسر می‌برد.
محمد حبیبی ۱۹بهمن ۱۴۰۱ پس از ۱۰ ماه حبس آزاد شد و دوباره در تاریخ ۱۶فروردین ۱۴۰۲ مجددا در مدرسه بازداشت شد.
همچنان از وضعیت پرونده این فعال صنفی معلمان خبری در دست نیست.
#جای_معلم_زندان_نیست
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran
🔺#محمد_حبیبی سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران امروز بعدازظهر با خانواده خود تماس تلفنی گرفته حدو از سلامتی خود خبر داده است.
این معلم زندانی در تماس تلفنی به همسر خود خدیجه پاک‌ضمیر گفته که همچنان در انفرادی بند ۲۰۹ بسر می‌برد.
محمد حبیبی ۱۹بهمن ۱۴۰۱ پس از ۱۰ ماه حبس آزاد شد و دوباره در تاریخ ۱۶فروردین ۱۴۰۲ مجددا در مدرسه بازداشت شد.
همچنان از وضعیت پرونده این فعال صنفی معلمان خبری در دست نیست.
#جای_معلم_زندان_نیست
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran