. ﷽
سوره غافر، آیه ۸۲:
أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَانُوٓا أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَ أَشَدَّ قُوَّةً وَ آثَارَاً فِي الْأَرْضِ فَمَآ أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
ترجمه:
آیا در زمین گردش نكردند تا با تأمل بنگرند كه سرانجام كسانی كه پیش از آنها بودند [و سركشی و تكبّر می‌كردند] به کجا انجامید؟ همانها كه نفرات‌شان از اینها بیشتر بود و از اینها نیرومندتر بودند و در زمین آثاری پایدارتر [چون قلعه‌ها، خانه‌های استوار و كاخ‌های بسیار محكم] داشتند، ولی نفرات، قدرت و مکنتی كه به دست می‌آوردند [چیزی از عذاب خدا را] از آنها دفع نكرد.
پیام آیه شریفه:
۱. جهانگردیِ هدفدار مورد ستایش است. «أَ فَلَمْ یَسِیرُوا ... فَیَنْظُرُوا»
۲. یكی از انتقادهای قرآن کریم، هجرت نكردن برای كسب تجربه، عبرت و معارف است.«أَ فَلَمْ یَسِیرُوا ... فَیَنْظُرُوا»
۳. تاریخ، یکی از منابع معرفت و شناخت حقایق است. «فَیَنْظُرُوا كَیْفَ كانَ ... مِنْ قَبْلِهِمْ»
۴. مخالفت كفّار با پیامبر، به خاطر مغرور شدن به قدرت و جمعیّت‌شان بود، لذا قرآن می‌فرماید: ما قوی‌تر از آنها را نابود كردیم. «كانُوا أَكْثَرَ ... وَ أَشَدَّ»
۵. از عوامل سقوط و زوال تمدّن‌ها، مخالفت با انبیا و ترك سنّت‌های الهی است.«أَ فَلَمْ یَسِیرُوا ...»
۶. هر تمدن و پیشرفتی ملاك رستگاری و سعادت نیست. «قُوَّةً وَ آثَارَاً فِی الْأَرْضِ فَما أَغْنی عَنْهُمْ ...»
۷. حفظ آثار اقوام گذشته، برای عبرت آیندگان لازم است. «فَیَنْظُرُوا»
۸. در محاسبات خود، فقط شرايط امروزِ افراد و جوامع را نبینیم، بلکه عاقبت بین باشیم. «كَیْفَ كانَ عاقِبَةُ ...»
۹. جمعیّت و قدرت، مانع قهر الهی نیست. «أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَ أَشَدَّ قُوَّةً»
۱۰. تمدن بشری دائماً رو به پیشرفت نیست، برخی اقوام گذشته متمدن‌تر بودند. «قَبْلِهِمْ كانُوا أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَ أَشَدَّ قُوَّةً وَ آثَارَاً»
۱۱. هر چه به دست آوریم، در برابر قهر الهی پوچ است. «فَما أَغْنی عَنْهُمْ ما كانُوا یَكْسِبُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أظهَرَ فَقرَهُ أذَلَّ قَدرَهُ
هر كس نادارى‌اش را آشكار كند، ارزش خود را فرو كاسته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۵۵
#غافر_82
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیه ۸۲:
أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَانُوٓا أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَ أَشَدَّ قُوَّةً وَ آثَارَاً فِي الْأَرْضِ فَمَآ أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
ترجمه:
آیا در زمین گردش نكردند تا با تأمل بنگرند كه سرانجام كسانی كه پیش از آنها بودند [و سركشی و تكبّر می‌كردند] به کجا انجامید؟ همانها كه نفرات‌شان از اینها بیشتر بود و از اینها نیرومندتر بودند و در زمین آثاری پایدارتر [چون قلعه‌ها، خانه‌های استوار و كاخ‌های بسیار محكم] داشتند، ولی نفرات، قدرت و مکنتی كه به دست می‌آوردند [چیزی از عذاب خدا را] از آنها دفع نكرد.
پیام آیه شریفه:
۱. جهانگردیِ هدفدار مورد ستایش است. «أَ فَلَمْ یَسِیرُوا ... فَیَنْظُرُوا»
۲. یكی از انتقادهای قرآن کریم، هجرت نكردن برای كسب تجربه، عبرت و معارف است.«أَ فَلَمْ یَسِیرُوا ... فَیَنْظُرُوا»
۳. تاریخ، یکی از منابع معرفت و شناخت حقایق است. «فَیَنْظُرُوا كَیْفَ كانَ ... مِنْ قَبْلِهِمْ»
۴. مخالفت كفّار با پیامبر، به خاطر مغرور شدن به قدرت و جمعیّت‌شان بود، لذا قرآن می‌فرماید: ما قوی‌تر از آنها را نابود كردیم. «كانُوا أَكْثَرَ ... وَ أَشَدَّ»
۵. از عوامل سقوط و زوال تمدّن‌ها، مخالفت با انبیا و ترك سنّت‌های الهی است.«أَ فَلَمْ یَسِیرُوا ...»
۶. هر تمدن و پیشرفتی ملاك رستگاری و سعادت نیست. «قُوَّةً وَ آثَارَاً فِی الْأَرْضِ فَما أَغْنی عَنْهُمْ ...»
۷. حفظ آثار اقوام گذشته، برای عبرت آیندگان لازم است. «فَیَنْظُرُوا»
۸. در محاسبات خود، فقط شرايط امروزِ افراد و جوامع را نبینیم، بلکه عاقبت بین باشیم. «كَیْفَ كانَ عاقِبَةُ ...»
۹. جمعیّت و قدرت، مانع قهر الهی نیست. «أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَ أَشَدَّ قُوَّةً»
۱۰. تمدن بشری دائماً رو به پیشرفت نیست، برخی اقوام گذشته متمدن‌تر بودند. «قَبْلِهِمْ كانُوا أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَ أَشَدَّ قُوَّةً وَ آثَارَاً»
۱۱. هر چه به دست آوریم، در برابر قهر الهی پوچ است. «فَما أَغْنی عَنْهُمْ ما كانُوا یَكْسِبُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أظهَرَ فَقرَهُ أذَلَّ قَدرَهُ
هر كس نادارى‌اش را آشكار كند، ارزش خود را فرو كاسته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۵۵
#غافر_82
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیات ۸۴-۸۳ :
(قسمت اول)
فَلَمَّا جَآءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ وَ حَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (٨٣)
فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوٓا آمَنَّا بِاللهِ وَحْدَهُ وَ كَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ (٨٤)
ترجمه:
پس هنگامی كه پیامبران‌شان برای آنها دلایلی روشن آوردند؛ به اندك دانشی كه نزد خود داشتند خوشحال بودند [و غیر آن را چیزی به حساب نمی‌آوردند] ولی عذابی كه همواره آن را به مسخره می‌گرفتند، آنها را فرا گرفت. (۸۳)
پس وقتی كه عذاب سخت ما را دیدند، گفتند: به یقین به خدا ایمان آوردیم و به معبودانی كه با او شریك قرار می‌دادیم، كافریم. (۸۴)
در طول تاریخ بشر، کسانی بوده و هستند که به خاطر علومی كه سبب تمدن، پیشرفت و كسب ثروت آنهاست؛ یا به خاطر آگاهی‌هایی كه از اقوام و نیاكان‌شان درباره عقائد خود دارند؛ خود را از وحی و انبیا بی نیاز می‌پندارند. به عبارتی دیگر، انسان‌های كم ظرفیّت؛ همین كه چند كلمه‌ای از علوم فراگرفتند یا به مدرك و مقامی دست یافتند؛ مغرور می‌شوند.
در قرآن سه مرتبه جمله‌ی «نَصِیباً مِنَ الْكِتابِ» آمده است كه به معنای علم داشتن به گوشهای از كتاب است و در هر سه مورد افرادی گرفتار انحراف شده‌اند، زیرا از علم كافی برخوردار نبوده و فقط نصیبی از علم داشتند:
- كسانی كه نصیبی از علم دارند؛ به حقّ پشت می‌كنند. (آل‌عمران،۲۳)
- آنها به جای حقّ، گمراهی را خریدند. (نساء،۴۴)
- این گروه به جای ایمان به خدا و رسول؛ به بت و طاغوت ایمان می‌آورند. (نساء، ۵۱)
به هر حال علم كم، انسان را در معرض غرور و خود باختگی و دین فروشی قرار می‌دهد. در این آیه نیز می‌فرماید: علم اندك مانع حقّ پذیری است. «فَرِحُوا بِما عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ»
قرآن از سه دسته از علم یاد می‌کند:
الف) علم مفید كه سبب رشد معنوی انسان است، همان گونه كه حضرت موسی به حضرت خضر علیهما السلام گفت: آیا اجازه می‌دهی من همسفر تو باشم تا از آنچه می‌دانی و سبب رشد من است، به من بیاموزی. (كهف،۶۶)
ب) علم بی فایده، نظیر علم به عدد اصحاب كهف كه آیا سه نفر بودند، یا پنج نفر، یا هفت نفر؛ زیرا مهم تصمیم آنها برای حفظ دین‌شان بود، نه تعدادشان. (كهف،۲۲)
ج) علم مضرّ، نظیر علم سِحر و جادو، برای ایجاد جدایی میان زن و مرد. (بقره، ۱۰۲)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أطاعَ هَواهُ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنياهُ
هر كه از هوا و هوس خود پيروى كند؛ آخرتش را به دنيايش فروخته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۳۵۴
#غافر_84_83
قسمت اول
—---------------------------
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیات ۸۴-۸۳ :
(قسمت اول)
فَلَمَّا جَآءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ وَ حَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (٨٣)
فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوٓا آمَنَّا بِاللهِ وَحْدَهُ وَ كَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ (٨٤)
ترجمه:
پس هنگامی كه پیامبران‌شان برای آنها دلایلی روشن آوردند؛ به اندك دانشی كه نزد خود داشتند خوشحال بودند [و غیر آن را چیزی به حساب نمی‌آوردند] ولی عذابی كه همواره آن را به مسخره می‌گرفتند، آنها را فرا گرفت. (۸۳)
پس وقتی كه عذاب سخت ما را دیدند، گفتند: به یقین به خدا ایمان آوردیم و به معبودانی كه با او شریك قرار می‌دادیم، كافریم. (۸۴)
در طول تاریخ بشر، کسانی بوده و هستند که به خاطر علومی كه سبب تمدن، پیشرفت و كسب ثروت آنهاست؛ یا به خاطر آگاهی‌هایی كه از اقوام و نیاكان‌شان درباره عقائد خود دارند؛ خود را از وحی و انبیا بی نیاز می‌پندارند. به عبارتی دیگر، انسان‌های كم ظرفیّت؛ همین كه چند كلمه‌ای از علوم فراگرفتند یا به مدرك و مقامی دست یافتند؛ مغرور می‌شوند.
در قرآن سه مرتبه جمله‌ی «نَصِیباً مِنَ الْكِتابِ» آمده است كه به معنای علم داشتن به گوشهای از كتاب است و در هر سه مورد افرادی گرفتار انحراف شده‌اند، زیرا از علم كافی برخوردار نبوده و فقط نصیبی از علم داشتند:
- كسانی كه نصیبی از علم دارند؛ به حقّ پشت می‌كنند. (آل‌عمران،۲۳)
- آنها به جای حقّ، گمراهی را خریدند. (نساء،۴۴)
- این گروه به جای ایمان به خدا و رسول؛ به بت و طاغوت ایمان می‌آورند. (نساء، ۵۱)
به هر حال علم كم، انسان را در معرض غرور و خود باختگی و دین فروشی قرار می‌دهد. در این آیه نیز می‌فرماید: علم اندك مانع حقّ پذیری است. «فَرِحُوا بِما عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ»
قرآن از سه دسته از علم یاد می‌کند:
الف) علم مفید كه سبب رشد معنوی انسان است، همان گونه كه حضرت موسی به حضرت خضر علیهما السلام گفت: آیا اجازه می‌دهی من همسفر تو باشم تا از آنچه می‌دانی و سبب رشد من است، به من بیاموزی. (كهف،۶۶)
ب) علم بی فایده، نظیر علم به عدد اصحاب كهف كه آیا سه نفر بودند، یا پنج نفر، یا هفت نفر؛ زیرا مهم تصمیم آنها برای حفظ دین‌شان بود، نه تعدادشان. (كهف،۲۲)
ج) علم مضرّ، نظیر علم سِحر و جادو، برای ایجاد جدایی میان زن و مرد. (بقره، ۱۰۲)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أطاعَ هَواهُ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنياهُ
هر كه از هوا و هوس خود پيروى كند؛ آخرتش را به دنيايش فروخته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۳۵۴
#غافر_84_83
قسمت اول
—---------------------------
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیات ۸۴-۸۳:
(قسمت دوم)
فَلَمَّا جَآءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ وَ حَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (٨٣)
فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوٓا آمَنَّا بِاللهِ وَحْدَهُ وَ كَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ (٨٤)
ترجمه:
پس هنگامی كه پیامبران‌شان برای آنها دلایلی روشن آوردند؛ به اندك دانشی كه نزد خود داشتند خوشحال بودند [و غیر آن را چیزی به حساب نمی‌آوردند] ولی عذابی كه همواره آن را به مسخره می‌گرفتند، آنها را فرا گرفت. (۸۳)
پس وقتی كه عذاب سخت ما را دیدند، گفتند: به یقین به خدا ایمان آوردیم و به معبودانی كه با او شریك قرار می‌دادیم، كافریم. (۸۴)
پیام آیه شریفه:
۱. فرستادن پیامبران برای اتمام حجّت؛ یكی از سنّت‌های الهی است. «جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ»
۲. انبیا به سراغ مردم می‌رفتند. «جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ»
۳. غرور علمی، مانع حقّ پذیری است. «جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَرِحُوا بِما عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ»
۴. علوم و تجربه‌های بشری نمی‌تواند جایگزین تعالیم الهی شود و انسان را از انبیا بی نیاز كند. «جاءَتْهُمْ ... بِالْبَیِّناتِ ... عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ»
۵. انبیا برای دانشمندان نیز حجّت هستند. «جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَرِحُوا بِما عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ»
۶. قهر و عذاب الهی، بعد از اتمام حجّت است. «جاءَتْهُمْ ... بِالْبَیِّناتِ ... حاقَ بِهِمْ ...»
۷. همه‌ی انبیا معجزه داشتند. «جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ»
۸. در قیامت راه فراری برای كافران وجود ندارد. «حاقَ بِهِمْ»
۹. مغرور شدن به علم خود، سبب تحقیر و استهزای وعده‌های الهی است. «عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ ... یَسْتَهْزِؤُنَ»
۱۰. شادی، اگر انسان را از پیمودن راه تكامل بازدارد، ارزش ندارد. «فَرِحُوا بِما عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ ... یَسْتَهْزِؤُنَ»
۱۱. یكی از سنّت‌های الهی، حمایت از پیامبران با نزول قهر و عذاب بر كافران است. «حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ»
۱۲. قهر خدا به خاطر عملكرد خود انسان‌هاست. «حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ»
۱۳. استهزای امروز، سبب قهر فراگیر فرداست. «وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ»
۱۴. كارهای ناشایست در صورتی به قهر الهی تبدیل می‌شود، كه ادامه دار باشد. «كانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ»
۱۵. منطق مخالفان در برابر برهان و معجزه انبیا؛ تمسخر و استهزاست. «رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ ... یَسْتَهْزِؤُنَ»
۱۶. ایمان پس از نزول عذاب ارزش ندارد، اگرچه واقعی باشد. «فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا»
۱۷. گروهی تا قهر الهی را نبینند، ایمان نمی‌آورند. «فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا»
۱۸. شرك، پایه و اساس ندارد. مشركان نیز به شرك خود كافر می‌شوند. «كَفَرْنا بِما كُنَّا بِهِ مُشْرِكِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن حَسُنَت عِشرَتُهُ كَثُرَ إخوانُهُ
هر كس معاشرتش نيكو باشد، برادرانش زیاد شوند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۳۹۲
#غافر_84_83
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیات ۸۴-۸۳:
(قسمت دوم)
فَلَمَّا جَآءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ وَ حَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (٨٣)
فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوٓا آمَنَّا بِاللهِ وَحْدَهُ وَ كَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ (٨٤)
ترجمه:
پس هنگامی كه پیامبران‌شان برای آنها دلایلی روشن آوردند؛ به اندك دانشی كه نزد خود داشتند خوشحال بودند [و غیر آن را چیزی به حساب نمی‌آوردند] ولی عذابی كه همواره آن را به مسخره می‌گرفتند، آنها را فرا گرفت. (۸۳)
پس وقتی كه عذاب سخت ما را دیدند، گفتند: به یقین به خدا ایمان آوردیم و به معبودانی كه با او شریك قرار می‌دادیم، كافریم. (۸۴)
پیام آیه شریفه:
۱. فرستادن پیامبران برای اتمام حجّت؛ یكی از سنّت‌های الهی است. «جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ»
۲. انبیا به سراغ مردم می‌رفتند. «جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ»
۳. غرور علمی، مانع حقّ پذیری است. «جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَرِحُوا بِما عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ»
۴. علوم و تجربه‌های بشری نمی‌تواند جایگزین تعالیم الهی شود و انسان را از انبیا بی نیاز كند. «جاءَتْهُمْ ... بِالْبَیِّناتِ ... عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ»
۵. انبیا برای دانشمندان نیز حجّت هستند. «جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَرِحُوا بِما عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ»
۶. قهر و عذاب الهی، بعد از اتمام حجّت است. «جاءَتْهُمْ ... بِالْبَیِّناتِ ... حاقَ بِهِمْ ...»
۷. همه‌ی انبیا معجزه داشتند. «جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ»
۸. در قیامت راه فراری برای كافران وجود ندارد. «حاقَ بِهِمْ»
۹. مغرور شدن به علم خود، سبب تحقیر و استهزای وعده‌های الهی است. «عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ ... یَسْتَهْزِؤُنَ»
۱۰. شادی، اگر انسان را از پیمودن راه تكامل بازدارد، ارزش ندارد. «فَرِحُوا بِما عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ ... یَسْتَهْزِؤُنَ»
۱۱. یكی از سنّت‌های الهی، حمایت از پیامبران با نزول قهر و عذاب بر كافران است. «حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ»
۱۲. قهر خدا به خاطر عملكرد خود انسان‌هاست. «حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ»
۱۳. استهزای امروز، سبب قهر فراگیر فرداست. «وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ»
۱۴. كارهای ناشایست در صورتی به قهر الهی تبدیل می‌شود، كه ادامه دار باشد. «كانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ»
۱۵. منطق مخالفان در برابر برهان و معجزه انبیا؛ تمسخر و استهزاست. «رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ ... یَسْتَهْزِؤُنَ»
۱۶. ایمان پس از نزول عذاب ارزش ندارد، اگرچه واقعی باشد. «فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا»
۱۷. گروهی تا قهر الهی را نبینند، ایمان نمی‌آورند. «فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا»
۱۸. شرك، پایه و اساس ندارد. مشركان نیز به شرك خود كافر می‌شوند. «كَفَرْنا بِما كُنَّا بِهِ مُشْرِكِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن حَسُنَت عِشرَتُهُ كَثُرَ إخوانُهُ
هر كس معاشرتش نيكو باشد، برادرانش زیاد شوند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۳۹۲
#غافر_84_83
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیه ۸۵:
فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا سُنَّتَ اللهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ فِي عِبَادِهِ وَ خَسِرَ هُنَالِكَ الْكَافِرُونَ
ترجمه:
اما زمانی كه عذاب سخت ما را دیدند، ديگر ایمان (آوردن)شان سودی به حال‌شان نداشت. (این) سنت خداست كه از دیرباز نسبت به بندگانش جاری شده است [كه ایمانشان را پس از دیدن عذاب نمی‌پذیرد] و آنجاست كه كافران زیانكار شدند.
در زمان متوكّل عباسی، مردی نصرانی با زنی مسلمان زنا كرد. همین كه خواستند حدّ جاری كنند؛ آن مرد مسلمان شد. یحیی بن اكثم گفت: ایمان او مشكل را حل كرد و حدّ لازم نیست. بین آنها گفتگو شد. متوكّل به حضرت امام هادی علیه السلام نامه نوشت و مسأله را مطرح كرد.
امام فرمود: «یضرب حتی یموت» چون مردی كافر به زنی مسلمان تجاوز كرده، مجازات او قتل است. علما به جواب امام ایراد گرفتند و گفتند: در قرآن و سنّت چنین فتوایی نیست. بار دیگر متوكّل به حضرت امام هادی علیه السلام نامه نوشت و دلیل و سند خواست.
امام در پاسخ با استناد به این آیه (فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا بِاللهِ ... فَلَمْ یَكُ یَنْفَعُهُمْ إِیمانُهُمْ) نوشتند: چون آن مرد نصرانی پس از محكومیّت و هنگام مجازات ایمان آورده است؛ ایمانش بی‌فایده است و حدّ از او ساقط نمی‌شود.
پیام آیه شریفه:
۱. اضطرارها فطرت را شكوفا می‌كند و كفّار را به سمت ایمان سوق می‌دهد، ولی ایمانِ اضطراری ارزشی ندارد. «فَلَمْ یَكُ یَنْفَعُهُمْ إِیمانُهُمْ»
۲. ایمان باید اختیاری باشد، نه از روی اضطرار و ناچاری. «فَلَمْ یَكُ یَنْفَعُهُمْ إِیمانُهُمْ»
۳. نقل سرنوشت كفّار، برای آیندگان عبرت است. «قالُوا آمَنَّا ... فَلَمْ یَكُ یَنْفَعُهُمْ إِیمانُهُمْ»
۴. كیفرها و پاداش‌های الهی قانونمند است. «رَأَوْا بَأْسَنا ... سُنَّتَ اللهِ ...»
۵. كارساز نبودن ایمان اضطراری، از سنّت‌های الهی است. «سُنَّتَ اللهِ الَّتِی ...» (سنّت خداوند در همه افراد و جوامع یكسان است. «وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللهِ تَبْدِیلَاً» (احزاب،۶۲ - فاطر،۴۳ - فتح،۲۳)
۶. لحظه‌ی مرگ، خسارت انسان جلوه می‌كند. «خَسِرَ هُنالِكَ»
۷. ایمان اضطراری كه فرصت عمل برای انسان باقی نمی‌گذارد، خسارت است. «قالُوا آمَنَّا ... خَسِرَ هُنالِكَ الْكافِرُونَ»
۸. در هفت آیه‌ی قبل خواندیم: «خَسِرَ هُنالِكَ الْمُبْطِلُونَ» و در این جا می‌خوانیم: «خَسِرَ هُنالِكَ الْكافِرُونَ» معلوم می‌شود كه كافران اهل باطل‌اند و اهل باطل، كافر.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن شَرُفَت هِمَّتُهُ عَظُمَت قِيمَتُهُ
آن كه همّتش والاست؛ ارزشش بيش باشد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۳۲۰
#غافر_85
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیه ۸۵:
فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا سُنَّتَ اللهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ فِي عِبَادِهِ وَ خَسِرَ هُنَالِكَ الْكَافِرُونَ
ترجمه:
اما زمانی كه عذاب سخت ما را دیدند، ديگر ایمان (آوردن)شان سودی به حال‌شان نداشت. (این) سنت خداست كه از دیرباز نسبت به بندگانش جاری شده است [كه ایمانشان را پس از دیدن عذاب نمی‌پذیرد] و آنجاست كه كافران زیانكار شدند.
در زمان متوكّل عباسی، مردی نصرانی با زنی مسلمان زنا كرد. همین كه خواستند حدّ جاری كنند؛ آن مرد مسلمان شد. یحیی بن اكثم گفت: ایمان او مشكل را حل كرد و حدّ لازم نیست. بین آنها گفتگو شد. متوكّل به حضرت امام هادی علیه السلام نامه نوشت و مسأله را مطرح كرد.
امام فرمود: «یضرب حتی یموت» چون مردی كافر به زنی مسلمان تجاوز كرده، مجازات او قتل است. علما به جواب امام ایراد گرفتند و گفتند: در قرآن و سنّت چنین فتوایی نیست. بار دیگر متوكّل به حضرت امام هادی علیه السلام نامه نوشت و دلیل و سند خواست.
امام در پاسخ با استناد به این آیه (فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا بِاللهِ ... فَلَمْ یَكُ یَنْفَعُهُمْ إِیمانُهُمْ) نوشتند: چون آن مرد نصرانی پس از محكومیّت و هنگام مجازات ایمان آورده است؛ ایمانش بی‌فایده است و حدّ از او ساقط نمی‌شود.
پیام آیه شریفه:
۱. اضطرارها فطرت را شكوفا می‌كند و كفّار را به سمت ایمان سوق می‌دهد، ولی ایمانِ اضطراری ارزشی ندارد. «فَلَمْ یَكُ یَنْفَعُهُمْ إِیمانُهُمْ»
۲. ایمان باید اختیاری باشد، نه از روی اضطرار و ناچاری. «فَلَمْ یَكُ یَنْفَعُهُمْ إِیمانُهُمْ»
۳. نقل سرنوشت كفّار، برای آیندگان عبرت است. «قالُوا آمَنَّا ... فَلَمْ یَكُ یَنْفَعُهُمْ إِیمانُهُمْ»
۴. كیفرها و پاداش‌های الهی قانونمند است. «رَأَوْا بَأْسَنا ... سُنَّتَ اللهِ ...»
۵. كارساز نبودن ایمان اضطراری، از سنّت‌های الهی است. «سُنَّتَ اللهِ الَّتِی ...» (سنّت خداوند در همه افراد و جوامع یكسان است. «وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللهِ تَبْدِیلَاً» (احزاب،۶۲ - فاطر،۴۳ - فتح،۲۳)
۶. لحظه‌ی مرگ، خسارت انسان جلوه می‌كند. «خَسِرَ هُنالِكَ»
۷. ایمان اضطراری كه فرصت عمل برای انسان باقی نمی‌گذارد، خسارت است. «قالُوا آمَنَّا ... خَسِرَ هُنالِكَ الْكافِرُونَ»
۸. در هفت آیه‌ی قبل خواندیم: «خَسِرَ هُنالِكَ الْمُبْطِلُونَ» و در این جا می‌خوانیم: «خَسِرَ هُنالِكَ الْكافِرُونَ» معلوم می‌شود كه كافران اهل باطل‌اند و اهل باطل، كافر.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن شَرُفَت هِمَّتُهُ عَظُمَت قِيمَتُهُ
آن كه همّتش والاست؛ ارزشش بيش باشد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۳۲۰
#غافر_85
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
به نام خدا
سلام علیکم
برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ...
در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات می‌توانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید .
لینک سوره حمد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/5
لينك ابتدای سوره بقره
https://tttttt.me/Every_day_Quran/16
لينك ابتدای سوره أل عمران
https://tttttt.me/Every_day_Quran/359
لينك ابتدای سوره نساء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/564
لينك ابتدای سوره مائده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/753
لينك ابتدای سوره انعام
https://tttttt.me/Every_day_Quran/897
لينك ابتدای سوره اعراف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1094
لينك ابتدای سوره انفال
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1315
لينك ابتدای سوره توبه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1401
لینک ابتدای سوره یونس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1541
لینک ابتدای سوره هود
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1657
لینک ابتدای سوره یوسف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1790
لینک ابتدای سوره رعد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1909
لینک ابتدای سوره ابراهیم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1960
لینک ابتدای سوره حجر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2018
لینک ابتدای سوره نحل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2084
لینک ابتدای سوره اسراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2204
لینک ابتدای سوره کهف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2315
لینک ابتدای سوره مریم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2400
لینک ابتدای سوره طه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2463
لینک ابتدای سوره انبیاء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2532
لینک ابتدای سوره حج
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2615
لینک ابتدای سوره مؤمنون
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2686
لینک ابتدای سوره نور
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2747
لینک ابتدای سوره فرقان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2809
لینک ابتدای سوره شعراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2874
لینک ابتدای سوره نمل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2940
لینک ابتدای سوره قصص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3005
لینک ابتدای سوره عنکبوت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3081
لینک ابتدای سوره روم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3143
لینک ابتدای سوره لقمان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3191
لینک ابتدای سوره سجده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3235
لینک ابتدای سوره احزاب
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3261
لینک ابتدای سوره سبأ
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3331
لینک ابتدای سوره فاطر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3381
لینک ابتدای سوره یس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3425
لینک ابتدای سوره صافات
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3465
لینک ابتدای سوره ص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3511
لینک ابتدای سوره زمر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3544
لینک ابتدای سوره غافر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3605
لینک ابتدای سوره فصلت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3676
لطفا برای نشر قرآن کریم دوستان علاقمند به قرآن کریم را به این کانال دعوت فرمایید ...
لینک تلگرام :
@Every_day_Quran
لینک ادمین :
@ar_karimian
سلام علیکم
برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ...
در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات می‌توانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید .
لینک سوره حمد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/5
لينك ابتدای سوره بقره
https://tttttt.me/Every_day_Quran/16
لينك ابتدای سوره أل عمران
https://tttttt.me/Every_day_Quran/359
لينك ابتدای سوره نساء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/564
لينك ابتدای سوره مائده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/753
لينك ابتدای سوره انعام
https://tttttt.me/Every_day_Quran/897
لينك ابتدای سوره اعراف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1094
لينك ابتدای سوره انفال
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1315
لينك ابتدای سوره توبه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1401
لینک ابتدای سوره یونس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1541
لینک ابتدای سوره هود
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1657
لینک ابتدای سوره یوسف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1790
لینک ابتدای سوره رعد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1909
لینک ابتدای سوره ابراهیم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1960
لینک ابتدای سوره حجر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2018
لینک ابتدای سوره نحل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2084
لینک ابتدای سوره اسراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2204
لینک ابتدای سوره کهف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2315
لینک ابتدای سوره مریم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2400
لینک ابتدای سوره طه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2463
لینک ابتدای سوره انبیاء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2532
لینک ابتدای سوره حج
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2615
لینک ابتدای سوره مؤمنون
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2686
لینک ابتدای سوره نور
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2747
لینک ابتدای سوره فرقان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2809
لینک ابتدای سوره شعراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2874
لینک ابتدای سوره نمل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2940
لینک ابتدای سوره قصص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3005
لینک ابتدای سوره عنکبوت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3081
لینک ابتدای سوره روم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3143
لینک ابتدای سوره لقمان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3191
لینک ابتدای سوره سجده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3235
لینک ابتدای سوره احزاب
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3261
لینک ابتدای سوره سبأ
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3331
لینک ابتدای سوره فاطر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3381
لینک ابتدای سوره یس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3425
لینک ابتدای سوره صافات
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3465
لینک ابتدای سوره ص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3511
لینک ابتدای سوره زمر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3544
لینک ابتدای سوره غافر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3605
لینک ابتدای سوره فصلت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3676
لطفا برای نشر قرآن کریم دوستان علاقمند به قرآن کریم را به این کانال دعوت فرمایید ...
لینک تلگرام :
@Every_day_Quran
لینک ادمین :
@ar_karimian
﷽
سوره فصلت، آیات ۴-۱:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
حمٓ (١)
تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ (٢)
كِتَابٌ فُصِّلَتْ آيَاتُهُ قُرْآنَاً عَرَبِيَّاً لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (٣)
بَشِيرَاً وَ نَذِيرَاً فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (٤)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
حم (۱)
این كتابی نازل شده از سوی خداوند است كه رحمتش بی‌اندازه و مهربانی‌اش همیشگی است. (۲)
كتابی است كه آیاتش در نهایت روشنی بیان شده است [به زبانی] فصیح و گویا، برای مردمی كه اهل معرفت‌اند. (۳)
مژده دهنده و بیم دهنده است، ولی بیشتر آنها [از این دریای معارف] روی گرداندند و به گوشِ [جان] نمی‌شنوند. (۴)
سیمای سوره فصّلت
این سوره مكی است و پنجاه و چهار آیه دارد. نام این سوره برگرفته از آیه‌ی سوم آن است و آن را سوره «حم سجده» نیز می‌گویند، زیرا با «حم» شروع می‌شود و در میان چهار سوره قرآن كه سجده‌ی واجب دارند، اولین سوره است.
آیات این سوره درباره‌ی رستاخیز، تاریخ اقوام پیشین، عظمت قرآن و نشانه‌های قدرت خداوند در هستی است.
در حدیث می‌خوانیم كه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هر شب قبل از خواب سوره‌ی تبارك و حم سجده را تلاوت می‌فرمودند.
كلمه «انزلنا» به معنای نزول دفعی و كلمه «تَنْزِیل» به معنای نزول تدریجی است و شاید برای جمع میان دو تعبیر «انزلنا» و «تنزیل» بتوان گفت كه مفاهیم و محتوای قرآن یكدفعه در شب قدر بر قلب مبارك پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نازل شده، ولی الفاظ و قالب‌ها به تدریج نازل شده است.
هر كجا سخن از نزول قرآن است، نشانه‌ای از تربیت، قاطعیّت، عزّت، حكمت و رحمت در كار است.
«تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِینَ» (واقعه، ۸۰ و حاقّه،۴۳)
«تَنْزِیلُ الْكِتابِ لا رَیْبَ فِیهِ» (سجده، ۲)
«تَنْزِیلُ الْكِتابِ مِنَ اللهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ» (جاثیه، ۲ و احقاف، ۲)
«تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» (فصّلت، ۲)
«تَنْزِیلٌ مِنْ حَكِیمٍ حَمِیدٍ» (فصّلت، ۴۲)
پیام آیه شریفه:
۱. قرآن به تدریج در صحنه‌های گوناگون نازل شده است. «تَنْزِیلٌ»
۲. قرآن، نزول تدریجی قرآن و هدف از نزول قرآن، برخاسته از رحمت گسترده و ابدی اوست. «تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ»
۳. قرآن در زمان پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله به صورت كتابی موجود بوده است. «كِتابٌ»
۴. تجلیل از یك شخص یا كتاب، گاهی ضروری است. («فُصِّلَتْ، آیاتُهُ، عَرَبِیَّاً، نَذِیرَاً، بَشِیرَاً» صفات قرآن است.)
۵. قرآن از هر چیزی كه در هدایت و رشد مردم مؤثّر است (مانند اوامر و نواهی، قصه‌ها و عبرت‌ها، استدلال‌ها، مثل‌ها، بیان نعمت‌ها، آینده‌ی بشر، حوادث قیامت، بیان عوامل عزّت و سقوط و ...) به تفصیل و قاطعانه و شفّاف و بدون ابهام سخن گفته است. «فُصِّلَتْ آیاتُهُ»
۶. نه تنها محتوا، بلكه الفاظ قرآن از خداست. «تَنْزِیلٌ ... قُرْآناً عَرَبِیًّاً»
۷. تفصیل و شیوایی قرآن را كسانی درك می‌كنند كه با زبان عربی آشنا باشند. «قُرْآناً عَرَبِیًّا لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ» (شاید مراد از «یَعْلَمُونَ» علم به زبان عربی باشد.)
۸. قرآن برای همه‌ی مردم نازل شده است. «هُدیً لِلنَّاسِ» (انعام، ۹۱) لكن تنها اهل علم و تقوا از آن بهره‌مند می‌شوند. «لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ ... هُدیً لِلْمُتَّقِینَ»
۹. علم، فقط خواندن و نوشتن نیست، بلكه فهم حقیقت است. «لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ» (با توجّه به این كه بسیاری از هدایت یافتگان صدر اسلام قدرت خواندن و نوشتن نداشتند.)
۱۰. بیم و امید در كنار هم لازم است. «بَشِیرَاً وَ نَذِیرَاً»
۱۱. اكثریّت، دلیل حقانیّت نیست. «فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ»
۱۲. دلیل اعراض مردم از قرآن، جهل آنهاست. «لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ ... فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ اتَّجَرَ بِغَيرِ عِلمٍ فَقَدِ ارتَطَمَ فِى الرِّبا
هر كس بدون آگاهى از دانش [فقه] به تجارت بپردازد ، در ربا فرو مى رود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۰۱
#فصلت_4_1
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۴-۱:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
حمٓ (١)
تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ (٢)
كِتَابٌ فُصِّلَتْ آيَاتُهُ قُرْآنَاً عَرَبِيَّاً لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (٣)
بَشِيرَاً وَ نَذِيرَاً فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (٤)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
حم (۱)
این كتابی نازل شده از سوی خداوند است كه رحمتش بی‌اندازه و مهربانی‌اش همیشگی است. (۲)
كتابی است كه آیاتش در نهایت روشنی بیان شده است [به زبانی] فصیح و گویا، برای مردمی كه اهل معرفت‌اند. (۳)
مژده دهنده و بیم دهنده است، ولی بیشتر آنها [از این دریای معارف] روی گرداندند و به گوشِ [جان] نمی‌شنوند. (۴)
سیمای سوره فصّلت
این سوره مكی است و پنجاه و چهار آیه دارد. نام این سوره برگرفته از آیه‌ی سوم آن است و آن را سوره «حم سجده» نیز می‌گویند، زیرا با «حم» شروع می‌شود و در میان چهار سوره قرآن كه سجده‌ی واجب دارند، اولین سوره است.
آیات این سوره درباره‌ی رستاخیز، تاریخ اقوام پیشین، عظمت قرآن و نشانه‌های قدرت خداوند در هستی است.
در حدیث می‌خوانیم كه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هر شب قبل از خواب سوره‌ی تبارك و حم سجده را تلاوت می‌فرمودند.
كلمه «انزلنا» به معنای نزول دفعی و كلمه «تَنْزِیل» به معنای نزول تدریجی است و شاید برای جمع میان دو تعبیر «انزلنا» و «تنزیل» بتوان گفت كه مفاهیم و محتوای قرآن یكدفعه در شب قدر بر قلب مبارك پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نازل شده، ولی الفاظ و قالب‌ها به تدریج نازل شده است.
هر كجا سخن از نزول قرآن است، نشانه‌ای از تربیت، قاطعیّت، عزّت، حكمت و رحمت در كار است.
«تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِینَ» (واقعه، ۸۰ و حاقّه،۴۳)
«تَنْزِیلُ الْكِتابِ لا رَیْبَ فِیهِ» (سجده، ۲)
«تَنْزِیلُ الْكِتابِ مِنَ اللهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ» (جاثیه، ۲ و احقاف، ۲)
«تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» (فصّلت، ۲)
«تَنْزِیلٌ مِنْ حَكِیمٍ حَمِیدٍ» (فصّلت، ۴۲)
پیام آیه شریفه:
۱. قرآن به تدریج در صحنه‌های گوناگون نازل شده است. «تَنْزِیلٌ»
۲. قرآن، نزول تدریجی قرآن و هدف از نزول قرآن، برخاسته از رحمت گسترده و ابدی اوست. «تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ»
۳. قرآن در زمان پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله به صورت كتابی موجود بوده است. «كِتابٌ»
۴. تجلیل از یك شخص یا كتاب، گاهی ضروری است. («فُصِّلَتْ، آیاتُهُ، عَرَبِیَّاً، نَذِیرَاً، بَشِیرَاً» صفات قرآن است.)
۵. قرآن از هر چیزی كه در هدایت و رشد مردم مؤثّر است (مانند اوامر و نواهی، قصه‌ها و عبرت‌ها، استدلال‌ها، مثل‌ها، بیان نعمت‌ها، آینده‌ی بشر، حوادث قیامت، بیان عوامل عزّت و سقوط و ...) به تفصیل و قاطعانه و شفّاف و بدون ابهام سخن گفته است. «فُصِّلَتْ آیاتُهُ»
۶. نه تنها محتوا، بلكه الفاظ قرآن از خداست. «تَنْزِیلٌ ... قُرْآناً عَرَبِیًّاً»
۷. تفصیل و شیوایی قرآن را كسانی درك می‌كنند كه با زبان عربی آشنا باشند. «قُرْآناً عَرَبِیًّا لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ» (شاید مراد از «یَعْلَمُونَ» علم به زبان عربی باشد.)
۸. قرآن برای همه‌ی مردم نازل شده است. «هُدیً لِلنَّاسِ» (انعام، ۹۱) لكن تنها اهل علم و تقوا از آن بهره‌مند می‌شوند. «لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ ... هُدیً لِلْمُتَّقِینَ»
۹. علم، فقط خواندن و نوشتن نیست، بلكه فهم حقیقت است. «لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ» (با توجّه به این كه بسیاری از هدایت یافتگان صدر اسلام قدرت خواندن و نوشتن نداشتند.)
۱۰. بیم و امید در كنار هم لازم است. «بَشِیرَاً وَ نَذِیرَاً»
۱۱. اكثریّت، دلیل حقانیّت نیست. «فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ»
۱۲. دلیل اعراض مردم از قرآن، جهل آنهاست. «لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ ... فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ اتَّجَرَ بِغَيرِ عِلمٍ فَقَدِ ارتَطَمَ فِى الرِّبا
هر كس بدون آگاهى از دانش [فقه] به تجارت بپردازد ، در ربا فرو مى رود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۰۱
#فصلت_4_1
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
هر روز با قرآن pinned «به نام خدا سلام علیکم برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ... در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات می‌توانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید . لینک سوره حمد https://tttttt.me/Every_day_Quran/5 لينك ابتدای سوره بقره…»
. ﷽
سوره فصلت آیه ۵:
وَ قَالُوا قُلُوبُنَا فِيٓ أَكِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونَآ إِلَيْهِ وَفِيٓ آذَانِنَا وَقْرٌ وَمِنْ بَيْنِنَا وَبَيْنِكَ حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ
ترجمه:
و گفتند: دل‌های ما از [درك] حقایقی كه ما را به آن می‌خوانی در پوشش‌های سختی است، و در گوشهای ما سنگینی است، و میان ما و تو پرده‌ای وجود دارد، بنابراین تو كار خود را انجام بده و ما هم كار خود را انجام می‌دهیم.
«أَكِنَّةٍ» جمع «كنان» به معنای پارچه‌ای است كه چیزی را در آن می‌پیچند.
«وَقْرٌ» به معنای سنگینی در گوش است.
كفّار در برابر پیامبر و قرآن، پنج موضع‌گیری سخت داشتند:
الف) اعراض و دوری كردن. «فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ» (در آیه‌ی قبل)
ب) آماده نبودن قلبی برای پذیرش حقّ. «قُلُوبُنا فِی أَكِنَّةٍ»
ج) گوش ندادن به پیام‌ها. «فِی آذانِنا وَقْرٌ»
د) اعلام وجود مانع. (یعنی حجاب خودبینی و دنیاپرستی و ...) «بَیْنِنا وَ بَیْنِكَ حِجابٌ»
ه) پافشاری بر راه خود. «فَاعْمَلْ إِنَّنا عامِلُونَ»
پیام آیه شریفه:
۱. كار خداوند لطف كردن و نزول وحی از سرچشمه‌ی رحمت است. «تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» امّا شیوه‌ی كفّار لجاجت و اعراض است. «قُلُوبُنا فِی أَكِنَّةٍ»
۲. اگر دل تحت یك پوشش باشد قابل هشدار است، امّا چند پوشش كار را محال می‌كند. ( «أَكِنَّةٍ» به صورت جمع آمده است).
۳. اگر مخاطب آماده نباشد وحی و رحمت الهی و كتاب آسمانی و بشیر و نذیر بودن سودی نخواهد داشت. (با توجّه به آیه‌ی قبل و این آیه).
۴. شرط اول پذیرش حقّ، شنیدن سخن حقّ است كه معاندان خود را از آن محروم می‌كنند. «فِی آذانِنا وَقْرٌ»
۵. موسی به دین خود، عیسی به دین خود، سخن كسانی است كه حجابِ تعصّب‌ها و لجاجت‌ها، بر دل آنها پرده افكنده است. «مِنْ بَیْنِنا وَ بَیْنِكَ حِجابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنا عامِلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
مَن قالَ مالا يَنبَغي سَمِعَ مالا يَشتَهي
هر كس آنچه را كه شايسته نيست بگويد ، آنچه را دوست ندارد مى‌شنود .
غررالحکم حدیث شماره ۸۴۱۷
#فصلت_5
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت آیه ۵:
وَ قَالُوا قُلُوبُنَا فِيٓ أَكِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونَآ إِلَيْهِ وَفِيٓ آذَانِنَا وَقْرٌ وَمِنْ بَيْنِنَا وَبَيْنِكَ حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ
ترجمه:
و گفتند: دل‌های ما از [درك] حقایقی كه ما را به آن می‌خوانی در پوشش‌های سختی است، و در گوشهای ما سنگینی است، و میان ما و تو پرده‌ای وجود دارد، بنابراین تو كار خود را انجام بده و ما هم كار خود را انجام می‌دهیم.
«أَكِنَّةٍ» جمع «كنان» به معنای پارچه‌ای است كه چیزی را در آن می‌پیچند.
«وَقْرٌ» به معنای سنگینی در گوش است.
كفّار در برابر پیامبر و قرآن، پنج موضع‌گیری سخت داشتند:
الف) اعراض و دوری كردن. «فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ» (در آیه‌ی قبل)
ب) آماده نبودن قلبی برای پذیرش حقّ. «قُلُوبُنا فِی أَكِنَّةٍ»
ج) گوش ندادن به پیام‌ها. «فِی آذانِنا وَقْرٌ»
د) اعلام وجود مانع. (یعنی حجاب خودبینی و دنیاپرستی و ...) «بَیْنِنا وَ بَیْنِكَ حِجابٌ»
ه) پافشاری بر راه خود. «فَاعْمَلْ إِنَّنا عامِلُونَ»
پیام آیه شریفه:
۱. كار خداوند لطف كردن و نزول وحی از سرچشمه‌ی رحمت است. «تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» امّا شیوه‌ی كفّار لجاجت و اعراض است. «قُلُوبُنا فِی أَكِنَّةٍ»
۲. اگر دل تحت یك پوشش باشد قابل هشدار است، امّا چند پوشش كار را محال می‌كند. ( «أَكِنَّةٍ» به صورت جمع آمده است).
۳. اگر مخاطب آماده نباشد وحی و رحمت الهی و كتاب آسمانی و بشیر و نذیر بودن سودی نخواهد داشت. (با توجّه به آیه‌ی قبل و این آیه).
۴. شرط اول پذیرش حقّ، شنیدن سخن حقّ است كه معاندان خود را از آن محروم می‌كنند. «فِی آذانِنا وَقْرٌ»
۵. موسی به دین خود، عیسی به دین خود، سخن كسانی است كه حجابِ تعصّب‌ها و لجاجت‌ها، بر دل آنها پرده افكنده است. «مِنْ بَیْنِنا وَ بَیْنِكَ حِجابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنا عامِلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
مَن قالَ مالا يَنبَغي سَمِعَ مالا يَشتَهي
هر كس آنچه را كه شايسته نيست بگويد ، آنچه را دوست ندارد مى‌شنود .
غررالحکم حدیث شماره ۸۴۱۷
#فصلت_5
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیات ۷-۶:
قُلْ إِنَّمَآ أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِيمُوٓا إِلَيْهِ وَ اسْتَغْفِرُوهُ وَ وَيْلٌ لِلْمُشْرِكِينَ (٦)
الَّذِينَ لَا يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ (٧)
ترجمه:
بگو: من بشری چون شما هستم [نه از جنسی دیگر كه سخنم را نفهمید.] به من وحی می‌شود كه معبود شما فقط خدای یكتاست، پس [با دوری از افراط و تفریط] به سوی او رو كنید و از او آمرزش بخواهید و وای بر مشركان (۶)
همان کسانی كه زكات نمی‌دهند و آخرت را انكار می‌كنند. (۷)
با توجّه به این كه حكم زكات در سال دوم هجری در مدینه منوره نازل شده است و این سوره مكی است، مراد از زكات در این آیه، كمك مالی است.
پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم سوگند یاد فرمودند: نپرداختن زكات خیانت و شرك است و هر كس به مقدار قیراطی از دادن زكات خودداری کند؛ نه مؤمن كامل است، نه مسلمان كامل و نه كرامت دارد و هر كس اصلا زكات ندهد، یا یهودی می‌میرد، یا نصرانی.
در فرهنگ قرآن، بی اعتنایی به پاره‌ای از دستورات الهی به منزله‌ی كفر و شرك است.
درباره‌ی ترك حج می‌خوانیم: وَ لِله عَلَی النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَیْهِ سَبِیلاً وَ مَنْ كَفَرَ ... (آل‌عمران،۹۷) بر هر كسی كه توان رفتن به حج دارد، حج واجب است و هر كس كافر شود ...
قُلتُ: فَمَنْ لَمْ يَحُجَّ مِنَّا فَقَدْ كَفَرَ
قَالَ لَا وَ لَكِنْ مَنْ قَالَ لَيْسَ هَذَا هَكَذَا فَقَدْ كَفَرَ
طبق این روایت ترك حج كفر نیست، بلكه انكار وجوب حج كفر است.
درباره‌ی ترك نماز نیز رسول‌خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «مَا بَينَ المُسلِمِ و بَينَ الكافِرِ إلاّ أن يَترُكَ الصَّلاةَ الفَريضَةَ مُتَعَمِّداً أو يَتهاوَنَ بِهَا فَلَا يُصَلِّيَهَا »
مسلمانی كه عمداً نماز واجب را ترك كند، مثل كافر است.
و در این آیه درباره‌ی ترك زكات می‌خوانیم: «وَیْلٌ لِلْمُشْرِكِینَ الَّذِینَ لا یُؤْتُونَ الزَّكاةَ» ترك زكات مانند شرك است.
پیام آیه شریفه:
۱. در برابر سخت‌ترین لجاجت‌ها، از هدف عقب نشینی نكنید. (مشركان تقاضای انجام تهدیدها را داشتند «فَاعْمَلْ إِنَّنا عامِلُونَ» خداوند دستور می‌دهد كه به آنها بگو من مسئول كیفر و مجازات و انجام تهدیدات نیستم، بلکه فقط مسئول ابلاغ وحی هستم. قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ ...)
۲. توحید، سرلوحه‌ی دعوت انبیاست. «أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ»
۳. خداوند یكتاست، در راه او پایداری كنید. «إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَاسْتَقِیمُوا إِلَیْهِ»
۴. آینده را با پایداری در راه توحید و گذشته را با استغفار و عذرخواهی از درگاه حقّ جبران كنید. «فَاسْتَقِیمُوا إِلَیْهِ وَ اسْتَغْفِرُوهُ»
۵. نپرداختن زكات و بی‌اعتنایی به فقرا، بین شرك و كفر قرار گرفته و پر خطر است. «وَیْلٌ لِلْمُشْرِكِینَ الَّذِینَ لا یُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ»
۶. كفر به معاد، سبب نپرداختن زكات می‌شود. «لا یُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ»
۷. سرچشمه‌ی نپرداختن زكات، یا دنیاپرستی است كه نوعی شرك است، یا باور نداشتن قیامت كه كفر است. «مشركین ... كافِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَظَّتهُ البِطنَةُ حَجَبَتهُ عَنِ الفِطنَةِ
هر كس در رنج و زحمتِ پُرخورى افتد، از دانايى و هوشيارى باز مى‌ماند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۵۹
#فصلت_7_6
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۷-۶:
قُلْ إِنَّمَآ أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِيمُوٓا إِلَيْهِ وَ اسْتَغْفِرُوهُ وَ وَيْلٌ لِلْمُشْرِكِينَ (٦)
الَّذِينَ لَا يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ (٧)
ترجمه:
بگو: من بشری چون شما هستم [نه از جنسی دیگر كه سخنم را نفهمید.] به من وحی می‌شود كه معبود شما فقط خدای یكتاست، پس [با دوری از افراط و تفریط] به سوی او رو كنید و از او آمرزش بخواهید و وای بر مشركان (۶)
همان کسانی كه زكات نمی‌دهند و آخرت را انكار می‌كنند. (۷)
با توجّه به این كه حكم زكات در سال دوم هجری در مدینه منوره نازل شده است و این سوره مكی است، مراد از زكات در این آیه، كمك مالی است.
پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم سوگند یاد فرمودند: نپرداختن زكات خیانت و شرك است و هر كس به مقدار قیراطی از دادن زكات خودداری کند؛ نه مؤمن كامل است، نه مسلمان كامل و نه كرامت دارد و هر كس اصلا زكات ندهد، یا یهودی می‌میرد، یا نصرانی.
در فرهنگ قرآن، بی اعتنایی به پاره‌ای از دستورات الهی به منزله‌ی كفر و شرك است.
درباره‌ی ترك حج می‌خوانیم: وَ لِله عَلَی النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَیْهِ سَبِیلاً وَ مَنْ كَفَرَ ... (آل‌عمران،۹۷) بر هر كسی كه توان رفتن به حج دارد، حج واجب است و هر كس كافر شود ...
قُلتُ: فَمَنْ لَمْ يَحُجَّ مِنَّا فَقَدْ كَفَرَ
قَالَ لَا وَ لَكِنْ مَنْ قَالَ لَيْسَ هَذَا هَكَذَا فَقَدْ كَفَرَ
طبق این روایت ترك حج كفر نیست، بلكه انكار وجوب حج كفر است.
درباره‌ی ترك نماز نیز رسول‌خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «مَا بَينَ المُسلِمِ و بَينَ الكافِرِ إلاّ أن يَترُكَ الصَّلاةَ الفَريضَةَ مُتَعَمِّداً أو يَتهاوَنَ بِهَا فَلَا يُصَلِّيَهَا »
مسلمانی كه عمداً نماز واجب را ترك كند، مثل كافر است.
و در این آیه درباره‌ی ترك زكات می‌خوانیم: «وَیْلٌ لِلْمُشْرِكِینَ الَّذِینَ لا یُؤْتُونَ الزَّكاةَ» ترك زكات مانند شرك است.
پیام آیه شریفه:
۱. در برابر سخت‌ترین لجاجت‌ها، از هدف عقب نشینی نكنید. (مشركان تقاضای انجام تهدیدها را داشتند «فَاعْمَلْ إِنَّنا عامِلُونَ» خداوند دستور می‌دهد كه به آنها بگو من مسئول كیفر و مجازات و انجام تهدیدات نیستم، بلکه فقط مسئول ابلاغ وحی هستم. قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ ...)
۲. توحید، سرلوحه‌ی دعوت انبیاست. «أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ»
۳. خداوند یكتاست، در راه او پایداری كنید. «إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَاسْتَقِیمُوا إِلَیْهِ»
۴. آینده را با پایداری در راه توحید و گذشته را با استغفار و عذرخواهی از درگاه حقّ جبران كنید. «فَاسْتَقِیمُوا إِلَیْهِ وَ اسْتَغْفِرُوهُ»
۵. نپرداختن زكات و بی‌اعتنایی به فقرا، بین شرك و كفر قرار گرفته و پر خطر است. «وَیْلٌ لِلْمُشْرِكِینَ الَّذِینَ لا یُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ»
۶. كفر به معاد، سبب نپرداختن زكات می‌شود. «لا یُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ»
۷. سرچشمه‌ی نپرداختن زكات، یا دنیاپرستی است كه نوعی شرك است، یا باور نداشتن قیامت كه كفر است. «مشركین ... كافِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَظَّتهُ البِطنَةُ حَجَبَتهُ عَنِ الفِطنَةِ
هر كس در رنج و زحمتِ پُرخورى افتد، از دانايى و هوشيارى باز مى‌ماند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۵۹
#فصلت_7_6
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیات ۹-۸:
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (٨)
قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُٓ أَنْدَادَاً ذَٰلِكَ رَبُّ الْعَالَمِينَ (٩)
ترجمه:
بی‌تردید كسانی كه ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند، برای آنها پاداشی همیشگی است. (۸)
بگو: آیا شما به كسی كه زمین را در دو روز آفرید، كفر می‌ورزید و برای او همتایانی قرار می‌دهید!؟ [ساحت مقدسش از این پیرایه‌ها پاك است] آن [توانمندی كه زمین را آفرید] پروردگار جهانیان است. (۹)
«مَمْنُون» به معنای قطع شده یا مورد منّت است.
در آیه‌ی پنجم خواندیم كه كفّار با پنج عبارت گوناگون، لجاجت خود را مطرح كردند و گفتند: دل‌های ما در پرده و گوش‌هایمان سنگین است و ...
در این آیه، خداوند به پیامبرش می‌فرماید: به اظهارات سنگدلانه‌ی آنها توجّه مكن و با سؤال و استدلال به كار خود ادامه بده. «قُلْ أَ إِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ»
مراد از آفرینش كره زمین در دو روز، دو مرحله و دوره است. قبل از آفرینش زمین و آسمان و پیدایش شب و روز و ماه و سال، روز معنا نداشته است كه بگوییم خداوند زمین را در دو روز آفریده است.
قدرت خداوند همراه با حكمت او اعمال می‌شود. با این كه خداوند می‌تواند با یك اراده آسمان‌ها و زمین و آن چه را كه میان آنهاست خلق كند و بارها با جمله‌ی «كُنْ فَیَكُونُ» از این قدرت سخن به میان آورده است، ولی آفرینش آسمان‌ها و زمین را در چند مرحله و دوران قرار داده و این نشان آن است كه اعمال قدرت باید همراه با مصلحت باشد و مصلحت در این بوده است که آفرینش در چند مرحله تحقق یابد.
سؤال:
در هفت مورد قرآن می‌فرماید: آفرینش در شش روز بوده است، چهار مورد درباره‌ی آفرینش زمین و آسمان (اعراف،۵۴ - یونس،۳ - هود،۷ وحدید،۴) و سه مورد درباره‌ی آفرینش زمین و آسمان و آنچه میان آنهاست. (فرقان، ۵۹ - سجده،۴ و ق، ۳۸) البتّه از سه آیه‌ی دوم می‌توان فهمید كه آیات اول نیز مربوط به آفرینش آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست می‌باشد. در این جا این سؤال مطرح است كه در این آیه می‌فرماید: زمین در دو روز آفریده شده و در آیه‌ی دوازده می‌فرماید: آسمان‌ها نیز در دو روز آفریده شدند. در آیه‌ی ده می‌فرماید: روزی شما در چهار روز تقدیر شد كه جمعاً هشت روز می‌شود و ظاهرا با آیات شش روزه منافات دارد.
پاسخ:
آفرینش غیر از تقدیرِ روزی است، لذا جمع كردن این دو با یكدیگر كه هشت روز می‌شود، درست نیست؛ بلكه این آیات فقط به چهار روز از مجموع شش روزِ آفرینش اشاره كرده و دو روز دیگر مربوط به آفرینش میان آسمان‌ها و زمین است، یا امور دیگری كه این آیات بیان نفرموده است.
پیام آیه شریفه:
۱. در كنار تهدیدِ كافران، ستایش خوبان لازم است. «وَیْلٌ لِلْمُشْرِكِینَ ... إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا ...»
۲. ایمان و عمل صالح از هم جدا نیست. «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
۳. ایمان قبل از عمل است. ( «آمَنُوا» قبل از «عَمِلُوا» آمده است.)
۴. كسانی كه در دنیا عملِ بی‌منّت انجام می‌دهند، در بهشت پاداش بی‌منّت دریافت می‌کنند. «لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ»
۵. خدای بزرگ برای آن همه نعمت‌های ابدی در بهشت، بر ما منت نمی‌گذارد. (چه زشت است كه ما به خاطر یك احسان كوچك و موقت، بر کسی منت بگذاریم.) «أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ»
۶. بهترین راه دعوت كفّار، بیان لطف خداوند است. «لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِی خَلَقَ ...»
۷. آفرینش كره زمین به تدریج و طیّ دو دوران اتفاق افتاده است. «خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ»
۸. چگونه برای خداوند شریك قائل می‌شوید، در حالی كه او در آفرینش زمین شریك نداشته است. «خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُ أَنْدادَاً»
۹. آفریدگار، همان پروردگار یكتاست. «خَلَقَ ... رَبُّ الْعالَمِیْنَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن دارَى النّاسَ أمِنَ مَكرَهُم
هر كس با مردم مدارا كند، از مكرشان در امان مى ماند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۶۵
#فصلت_9_8
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۹-۸:
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (٨)
قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُٓ أَنْدَادَاً ذَٰلِكَ رَبُّ الْعَالَمِينَ (٩)
ترجمه:
بی‌تردید كسانی كه ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند، برای آنها پاداشی همیشگی است. (۸)
بگو: آیا شما به كسی كه زمین را در دو روز آفرید، كفر می‌ورزید و برای او همتایانی قرار می‌دهید!؟ [ساحت مقدسش از این پیرایه‌ها پاك است] آن [توانمندی كه زمین را آفرید] پروردگار جهانیان است. (۹)
«مَمْنُون» به معنای قطع شده یا مورد منّت است.
در آیه‌ی پنجم خواندیم كه كفّار با پنج عبارت گوناگون، لجاجت خود را مطرح كردند و گفتند: دل‌های ما در پرده و گوش‌هایمان سنگین است و ...
در این آیه، خداوند به پیامبرش می‌فرماید: به اظهارات سنگدلانه‌ی آنها توجّه مكن و با سؤال و استدلال به كار خود ادامه بده. «قُلْ أَ إِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ»
مراد از آفرینش كره زمین در دو روز، دو مرحله و دوره است. قبل از آفرینش زمین و آسمان و پیدایش شب و روز و ماه و سال، روز معنا نداشته است كه بگوییم خداوند زمین را در دو روز آفریده است.
قدرت خداوند همراه با حكمت او اعمال می‌شود. با این كه خداوند می‌تواند با یك اراده آسمان‌ها و زمین و آن چه را كه میان آنهاست خلق كند و بارها با جمله‌ی «كُنْ فَیَكُونُ» از این قدرت سخن به میان آورده است، ولی آفرینش آسمان‌ها و زمین را در چند مرحله و دوران قرار داده و این نشان آن است كه اعمال قدرت باید همراه با مصلحت باشد و مصلحت در این بوده است که آفرینش در چند مرحله تحقق یابد.
سؤال:
در هفت مورد قرآن می‌فرماید: آفرینش در شش روز بوده است، چهار مورد درباره‌ی آفرینش زمین و آسمان (اعراف،۵۴ - یونس،۳ - هود،۷ وحدید،۴) و سه مورد درباره‌ی آفرینش زمین و آسمان و آنچه میان آنهاست. (فرقان، ۵۹ - سجده،۴ و ق، ۳۸) البتّه از سه آیه‌ی دوم می‌توان فهمید كه آیات اول نیز مربوط به آفرینش آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست می‌باشد. در این جا این سؤال مطرح است كه در این آیه می‌فرماید: زمین در دو روز آفریده شده و در آیه‌ی دوازده می‌فرماید: آسمان‌ها نیز در دو روز آفریده شدند. در آیه‌ی ده می‌فرماید: روزی شما در چهار روز تقدیر شد كه جمعاً هشت روز می‌شود و ظاهرا با آیات شش روزه منافات دارد.
پاسخ:
آفرینش غیر از تقدیرِ روزی است، لذا جمع كردن این دو با یكدیگر كه هشت روز می‌شود، درست نیست؛ بلكه این آیات فقط به چهار روز از مجموع شش روزِ آفرینش اشاره كرده و دو روز دیگر مربوط به آفرینش میان آسمان‌ها و زمین است، یا امور دیگری كه این آیات بیان نفرموده است.
پیام آیه شریفه:
۱. در كنار تهدیدِ كافران، ستایش خوبان لازم است. «وَیْلٌ لِلْمُشْرِكِینَ ... إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا ...»
۲. ایمان و عمل صالح از هم جدا نیست. «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
۳. ایمان قبل از عمل است. ( «آمَنُوا» قبل از «عَمِلُوا» آمده است.)
۴. كسانی كه در دنیا عملِ بی‌منّت انجام می‌دهند، در بهشت پاداش بی‌منّت دریافت می‌کنند. «لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ»
۵. خدای بزرگ برای آن همه نعمت‌های ابدی در بهشت، بر ما منت نمی‌گذارد. (چه زشت است كه ما به خاطر یك احسان كوچك و موقت، بر کسی منت بگذاریم.) «أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ»
۶. بهترین راه دعوت كفّار، بیان لطف خداوند است. «لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِی خَلَقَ ...»
۷. آفرینش كره زمین به تدریج و طیّ دو دوران اتفاق افتاده است. «خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ»
۸. چگونه برای خداوند شریك قائل می‌شوید، در حالی كه او در آفرینش زمین شریك نداشته است. «خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُ أَنْدادَاً»
۹. آفریدگار، همان پروردگار یكتاست. «خَلَقَ ... رَبُّ الْعالَمِیْنَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن دارَى النّاسَ أمِنَ مَكرَهُم
هر كس با مردم مدارا كند، از مكرشان در امان مى ماند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۶۵
#فصلت_9_8
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیات ۱۱-۱۰:
وَ جَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِنْ فَوْقِهَا وَ بَارَكَ فِيهَا وَ قَدَّرَ فِيهَآ أَقْوَاتَهَا فِيٓ أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَآءً لِلسَّآئِلِينَ (١٠)
ثُمَّ اسْتَوَىٰٓ إِلَى السَّمَآءِ وَ هِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَ لِلْأَرْضِ ائْتِيَا طَوْعَاً أَوْ كَرْهَاً قَالَتَآ أَتَيْنَا طَآئِعِينَ (١١)
ترجمه:
و در روی زمین كوههای استواری پدید آورد و در آن منافع فراوانی آفرید و رزق [روزی خوارانش] را در آن به مدت چهار دوره [بهار، تابستان، پاییز و زمستان] تقدیر كرد [آن هم] یكسان و به اندازه، برای خواهندگان. (۱۰)
آن گاه آهنگ آفرینش آسمان كرد، در حالی كه به صورت دود بود. پس به آن و به زمین گفت: خواه یا ناخواه بیایید. آن دو گفتند: اطاعت کنان آمدیم. (۱۱)
«رَواسِیَ» جمع «راسیة» به معنای كوههای استوار است. «سَواء» به معنای برابر است و «سَواءً لِلسَّائِلِینَ» به معنای آن است كه رزقها برابر نیازهاست.
«طَوع» به معنای رغبت و «كَرْه» به معنای بی‌رغبتی است.
عبارتِ «اسْتَوی» هرگاه در كنار حرف «عَلَی» قرار گیرد، به معنای سلطه و حكومت است، مانند آیه‌ی «الرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی» (طه، ۵) ولی هرگاه در كنار حرف «إِلَی» قرار گیرد، به معنای توجّه و قصد است مانند همین آیه.
آفرینش، مراحل تكاملی دارد:
اول) خلق شدن. «خَلَقَ الْأَرْضَ»
دوم) استقرار و تثبیت. «جَعَلَ فِیها رَواسِیَ»
سوم) تزریق منافع در زمین. «بارَكَ فِیها»
چهارم) تأمین نیازهای همگان. «سَواءً لِلسَّائِلِینَ»
زمین و كوهها مایه‌ی بركت هستند. برخی از فواید و بركات زمین عبارت است از: تأمین مواد غذایی، پیدایش گیاهان، تصفیه‌ی آب، دفن مردارها و زباله‌ها، یك دانه گرفتن و چند خوشه دادن، زباله را گرفتن و آب زلال دادن و در كوهها نیز بركاتی است از قبیل انواع معادن، حفظ برف‌ها، تأمین سنگ‌های ساختمانی، حفظ لرزش‌های زمین و كنترل طوفان‌ها و بادها، علامت و راهنمایی برای مسافران و ....
بعضی «أَرْبَعَةِ أَیَّام» را اشاره به چهار فصل گرفته و گفته‌اند تغییر فصل‌ها در تأمین روزی موجودات زمین مؤثّرند.
سؤال: اگر روزی برای همه هست، این همه گرسنه چرا؟
پاسخ: در سوره‌ی ابراهیم آیات ۳۲ تا ۳۴ خداوند می‌فرماید: ما باران فرستادیم و میوه‌ها رویاندیم تا رزق شما باشد. كشتی‌ها، نهرها، خورشید و ماه و شب و روز را مسخر شما كردیم و هر چه خواستید دادیم و اگر نعمت‌های الهی را بشمارید نمی‌توانید حسابش را بكنید، لكن مدیریّت‌های ناقص و توزیع‌های ناعادلانه و اسراف و تبذیرها و كارهای ظالمانه، این بدبختی‌ها را برای شما آورده است و در پایان می‌فرماید: «إِنَّ الْإِنْسانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ»
پیام آیه شریفه:
۱. پیدایش كوهها امری تصادفی نیست، بلكه با برنامه بوده است. «جَعَلَ فِیها رَواسِیَ»
۲. تقدیر رزق و قرار دادن بركت در زمین، از شئون ربوبیّت است. «رَبُّ الْعالَمِینَ ... بارَكَ فِیها ... قَدَّرَ فِیها»
۳. خداوند برای همه‌ی موجوداتی كه در زمین زندگی می‌كنند، بر اساس حكمت و به مقدار لازم روزی قرار داده است. «قَدَّرَ فِیها أَقْواتَها»
۴. تقدیر روزی‌ها قبل از آفرینش ما بوده است. «قَدَّرَ فِیها أَقْواتَها فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ»
ما نبودیم و تقاضامان نبود
لطف تو ناگفته‌ی ما شُنود
۵. همه‌ی موجودات زمینی، برای تأمین نیازهای خود حقّ برابر و یكسان دارند. «سَواءً لِلسَّائِلِینَ»
۶. برای رسیدن به روزی، باید تلاش كرد. (كلمه «لِلسَّائِلِینَ» نشانه‌ی درخواست است و درخواست واقعی همراه تلاش و تكاپو است.)
۷. آسمان‌ها در آغاز به صورت دود و گاز بوده است. «وَ هِیَ دُخانٌ»
۸. در چند آیه‌ی قبل خواندیم كه كفّار به رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌گفتند: دل‌های ما در پرده‌هایی از حجاب و گوشهای ما سنگین است؛ ولی این آیه می‌فرماید: آسمان‌ها و زمین فرمان خدا را می‌شنوند و خاضعانه اطاعت می‌كنند. «أَتَیْنا طائِعِینَ»
۹. هستی شعور دارد و مخاطب قرار می‌گیرد. «أَتَیْنا طائِعِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحَبَّنا فَليَعمَل بِعَمَلِنا وَ ليَتَجَلبَبِ الوَرَعَ
هر كس ما اهل بيت (عليهم السلام) را دوست دارد، بايد چون ما عمل كند و جامه پارسايى بر تن كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۸۳
#فصلت_11_10
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۱۱-۱۰:
وَ جَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِنْ فَوْقِهَا وَ بَارَكَ فِيهَا وَ قَدَّرَ فِيهَآ أَقْوَاتَهَا فِيٓ أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَآءً لِلسَّآئِلِينَ (١٠)
ثُمَّ اسْتَوَىٰٓ إِلَى السَّمَآءِ وَ هِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَ لِلْأَرْضِ ائْتِيَا طَوْعَاً أَوْ كَرْهَاً قَالَتَآ أَتَيْنَا طَآئِعِينَ (١١)
ترجمه:
و در روی زمین كوههای استواری پدید آورد و در آن منافع فراوانی آفرید و رزق [روزی خوارانش] را در آن به مدت چهار دوره [بهار، تابستان، پاییز و زمستان] تقدیر كرد [آن هم] یكسان و به اندازه، برای خواهندگان. (۱۰)
آن گاه آهنگ آفرینش آسمان كرد، در حالی كه به صورت دود بود. پس به آن و به زمین گفت: خواه یا ناخواه بیایید. آن دو گفتند: اطاعت کنان آمدیم. (۱۱)
«رَواسِیَ» جمع «راسیة» به معنای كوههای استوار است. «سَواء» به معنای برابر است و «سَواءً لِلسَّائِلِینَ» به معنای آن است كه رزقها برابر نیازهاست.
«طَوع» به معنای رغبت و «كَرْه» به معنای بی‌رغبتی است.
عبارتِ «اسْتَوی» هرگاه در كنار حرف «عَلَی» قرار گیرد، به معنای سلطه و حكومت است، مانند آیه‌ی «الرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی» (طه، ۵) ولی هرگاه در كنار حرف «إِلَی» قرار گیرد، به معنای توجّه و قصد است مانند همین آیه.
آفرینش، مراحل تكاملی دارد:
اول) خلق شدن. «خَلَقَ الْأَرْضَ»
دوم) استقرار و تثبیت. «جَعَلَ فِیها رَواسِیَ»
سوم) تزریق منافع در زمین. «بارَكَ فِیها»
چهارم) تأمین نیازهای همگان. «سَواءً لِلسَّائِلِینَ»
زمین و كوهها مایه‌ی بركت هستند. برخی از فواید و بركات زمین عبارت است از: تأمین مواد غذایی، پیدایش گیاهان، تصفیه‌ی آب، دفن مردارها و زباله‌ها، یك دانه گرفتن و چند خوشه دادن، زباله را گرفتن و آب زلال دادن و در كوهها نیز بركاتی است از قبیل انواع معادن، حفظ برف‌ها، تأمین سنگ‌های ساختمانی، حفظ لرزش‌های زمین و كنترل طوفان‌ها و بادها، علامت و راهنمایی برای مسافران و ....
بعضی «أَرْبَعَةِ أَیَّام» را اشاره به چهار فصل گرفته و گفته‌اند تغییر فصل‌ها در تأمین روزی موجودات زمین مؤثّرند.
سؤال: اگر روزی برای همه هست، این همه گرسنه چرا؟
پاسخ: در سوره‌ی ابراهیم آیات ۳۲ تا ۳۴ خداوند می‌فرماید: ما باران فرستادیم و میوه‌ها رویاندیم تا رزق شما باشد. كشتی‌ها، نهرها، خورشید و ماه و شب و روز را مسخر شما كردیم و هر چه خواستید دادیم و اگر نعمت‌های الهی را بشمارید نمی‌توانید حسابش را بكنید، لكن مدیریّت‌های ناقص و توزیع‌های ناعادلانه و اسراف و تبذیرها و كارهای ظالمانه، این بدبختی‌ها را برای شما آورده است و در پایان می‌فرماید: «إِنَّ الْإِنْسانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ»
پیام آیه شریفه:
۱. پیدایش كوهها امری تصادفی نیست، بلكه با برنامه بوده است. «جَعَلَ فِیها رَواسِیَ»
۲. تقدیر رزق و قرار دادن بركت در زمین، از شئون ربوبیّت است. «رَبُّ الْعالَمِینَ ... بارَكَ فِیها ... قَدَّرَ فِیها»
۳. خداوند برای همه‌ی موجوداتی كه در زمین زندگی می‌كنند، بر اساس حكمت و به مقدار لازم روزی قرار داده است. «قَدَّرَ فِیها أَقْواتَها»
۴. تقدیر روزی‌ها قبل از آفرینش ما بوده است. «قَدَّرَ فِیها أَقْواتَها فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ»
ما نبودیم و تقاضامان نبود
لطف تو ناگفته‌ی ما شُنود
۵. همه‌ی موجودات زمینی، برای تأمین نیازهای خود حقّ برابر و یكسان دارند. «سَواءً لِلسَّائِلِینَ»
۶. برای رسیدن به روزی، باید تلاش كرد. (كلمه «لِلسَّائِلِینَ» نشانه‌ی درخواست است و درخواست واقعی همراه تلاش و تكاپو است.)
۷. آسمان‌ها در آغاز به صورت دود و گاز بوده است. «وَ هِیَ دُخانٌ»
۸. در چند آیه‌ی قبل خواندیم كه كفّار به رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌گفتند: دل‌های ما در پرده‌هایی از حجاب و گوشهای ما سنگین است؛ ولی این آیه می‌فرماید: آسمان‌ها و زمین فرمان خدا را می‌شنوند و خاضعانه اطاعت می‌كنند. «أَتَیْنا طائِعِینَ»
۹. هستی شعور دارد و مخاطب قرار می‌گیرد. «أَتَیْنا طائِعِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحَبَّنا فَليَعمَل بِعَمَلِنا وَ ليَتَجَلبَبِ الوَرَعَ
هر كس ما اهل بيت (عليهم السلام) را دوست دارد، بايد چون ما عمل كند و جامه پارسايى بر تن كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۸۳
#فصلت_11_10
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۱۲:
فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَ أَوْحَىٰ فِي كُلِّ سَمَآءٍ أَمْرَهَا وَ زَيَّنَّا السَّمَآءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَ حِفْظَاً ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ
ترجمه:
پس کار آنها را در دو روز (دو دوره) به صورت هفت آسمان به انجام رسانید [و استوار کرد] و در هر آسمانی كارش را وحی كرد و آسمان دنیا را با چراغ‌هایی (ستارگان) آراستیم و [از استراق سمع شیطان‌ها] حفظ كردیم. این است تقدیر (خداوند) شكست ناپذیر و دانا.
اگرچه خداوند می‌توانست با یك اراده همه چیز را خلق كند، لكن حكمت او اقتضا می‌كرد كه آسمان‌ها را در دو مرحله و دوران خلق کند.
در این آیه، سخن از ستارگان با چند عنوان مطرح شده است:
زینت آسمان. «زینة»
حفاظت از آسمان. «حِفْظَاً»
چراغ آسمان. «بِمَصابِیحَ»
در سوره‌ی صافّات می‌خوانیم: «إِنَّا زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِزِینَةٍ الْكَواكِبِ وَ حِفْظاً مِنْ كُلِّ شَیْطانٍ مارِدٍ لا یَسَّمَّعُونَ إِلَی الْمَلَإِ الْأَعْلی وَ یُقْذَفُونَ مِنْ كُلِّ جانِبٍ دُحُورَاً وَ لَهُمْ عَذابٌ واصِبٌ» (صافات، ۶ تا ۹) ما آسمان نزدیك (پایین) را با ستارگان آراستیم تا آن را از هر شیطان خبیثی حفظ كنیم. آنها نمی‌توانند به (سخنان) فرشتگان عالم بالا گوش دهند، زیرا از هر سو هدف قرار می‌گیرند و به عقب رانده می‌شوند و برای آنها عذاب همیشگی است.
رسول خدا حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: اهل بیت من برای ساكنان زمین وسیله‌ی امان هستند، همان گونه كه ستارگان برای آسمان‌ها مایه‌ی امان‌اند.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند آسمان را هفت طبقه قرار داده است. «فَقَضاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ»
۲. نزد خداوند قادر متعال، آفرینش زمین با آفرینش آسمان‌های هفت‌گانه تفاوتی ندارد. هر دو را در دو مرحله آفریده است. «فَقَضاهُنَّ ... فِی یَوْمَیْنِ»
۳. با این كه در هر آسمانی شرایط و ویژگی خاصّی وجود دارد، امّا همه به یك سرچشمه وصل است. «أَوْحَىٰ ...»
۴. برنامه‌های هر آسمانی از آسمان دیگر جداست. («أَمْرَها» یعنی اموری كه مربوط به همان آسمان است.)
۵. هر چه ستاره دیده‌ایم و آن چه كه بعداً كشف می‌شود، زینت‌های آسمانِ پایینی است و ما از آسمان‌های دیگر خبری نداریم. «زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِمَصابِیحَ»
۶. ستارگان، عامل حفاظت آسمان‌ها هستند. «حِفْظاً»
۷. مقدّرات الهی در دسترس هیچ كس قرار نمی‌گیرد. «تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ»
۸. هستی، تبلور علم و قدرت الهی است. «ذلِكَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ»
۹. مقدّرات الهی حكیمانه و عادلانه است. «ذلِكَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن طَلَبَ شَيئَاً نالَهُ أو بَعضَهُ
هر كه جوينده چيزى باشد؛ به آن يا به بخشى از آن دست مى يابد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۹۰
#فصلت_12
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۱۲:
فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَ أَوْحَىٰ فِي كُلِّ سَمَآءٍ أَمْرَهَا وَ زَيَّنَّا السَّمَآءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَ حِفْظَاً ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ
ترجمه:
پس کار آنها را در دو روز (دو دوره) به صورت هفت آسمان به انجام رسانید [و استوار کرد] و در هر آسمانی كارش را وحی كرد و آسمان دنیا را با چراغ‌هایی (ستارگان) آراستیم و [از استراق سمع شیطان‌ها] حفظ كردیم. این است تقدیر (خداوند) شكست ناپذیر و دانا.
اگرچه خداوند می‌توانست با یك اراده همه چیز را خلق كند، لكن حكمت او اقتضا می‌كرد كه آسمان‌ها را در دو مرحله و دوران خلق کند.
در این آیه، سخن از ستارگان با چند عنوان مطرح شده است:
زینت آسمان. «زینة»
حفاظت از آسمان. «حِفْظَاً»
چراغ آسمان. «بِمَصابِیحَ»
در سوره‌ی صافّات می‌خوانیم: «إِنَّا زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِزِینَةٍ الْكَواكِبِ وَ حِفْظاً مِنْ كُلِّ شَیْطانٍ مارِدٍ لا یَسَّمَّعُونَ إِلَی الْمَلَإِ الْأَعْلی وَ یُقْذَفُونَ مِنْ كُلِّ جانِبٍ دُحُورَاً وَ لَهُمْ عَذابٌ واصِبٌ» (صافات، ۶ تا ۹) ما آسمان نزدیك (پایین) را با ستارگان آراستیم تا آن را از هر شیطان خبیثی حفظ كنیم. آنها نمی‌توانند به (سخنان) فرشتگان عالم بالا گوش دهند، زیرا از هر سو هدف قرار می‌گیرند و به عقب رانده می‌شوند و برای آنها عذاب همیشگی است.
رسول خدا حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: اهل بیت من برای ساكنان زمین وسیله‌ی امان هستند، همان گونه كه ستارگان برای آسمان‌ها مایه‌ی امان‌اند.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند آسمان را هفت طبقه قرار داده است. «فَقَضاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ»
۲. نزد خداوند قادر متعال، آفرینش زمین با آفرینش آسمان‌های هفت‌گانه تفاوتی ندارد. هر دو را در دو مرحله آفریده است. «فَقَضاهُنَّ ... فِی یَوْمَیْنِ»
۳. با این كه در هر آسمانی شرایط و ویژگی خاصّی وجود دارد، امّا همه به یك سرچشمه وصل است. «أَوْحَىٰ ...»
۴. برنامه‌های هر آسمانی از آسمان دیگر جداست. («أَمْرَها» یعنی اموری كه مربوط به همان آسمان است.)
۵. هر چه ستاره دیده‌ایم و آن چه كه بعداً كشف می‌شود، زینت‌های آسمانِ پایینی است و ما از آسمان‌های دیگر خبری نداریم. «زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِمَصابِیحَ»
۶. ستارگان، عامل حفاظت آسمان‌ها هستند. «حِفْظاً»
۷. مقدّرات الهی در دسترس هیچ كس قرار نمی‌گیرد. «تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ»
۸. هستی، تبلور علم و قدرت الهی است. «ذلِكَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ»
۹. مقدّرات الهی حكیمانه و عادلانه است. «ذلِكَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن طَلَبَ شَيئَاً نالَهُ أو بَعضَهُ
هر كه جوينده چيزى باشد؛ به آن يا به بخشى از آن دست مى يابد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۹۰
#فصلت_12
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیات ۱۴-۱۳:
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَ ثَمُودَ (١٣)
إِذْ جَآءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوٓا إِلَّا اللهَ قَالُوا لَوْ شَآءَ رَبُّنَا لَأَنْزَلَ مَلَآئِكَةً فَإِنَّا بِمَآ أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ (١٤)
ترجمه:
پس اگر روی گرداندند، بگو من شما را از صاعقه‌ای [مرگبار] چون صاعقه‌ی (اقوام) عاد و ثمود، بیم می‌دهم. (۱۳)
هنگامی كه پیامبران از پیش رو و پشت سرشان به سوی آنها آمدند [و گفتند] كه جز خدا را نپرستید، آنها گفتند: اگر پروردگار ما می‌خواست [كه ما مؤمن شویم و او را بپرستیم] فرشتگانی نازل می‌كرد [تا دعوتش را به ما ابلاغ كنند.] بنابراین ما به آنچه شما به آن فرستاده شده‌اید،ص كافریم. (۱۴)
یكی از بهانه‌های كفّار و مشركان در برابر پیامبران، این بوده است كه می‌گفتند: اگر خداوند می‌خواست ما را هدایت كند، یكی از فرشتگان را به عنوان پیامبر برای ما می‌فرستاد، نه آنكه انسانی همانند خودمان را پیامبر ما قرار دهد! در حالی كه پیامبر باید از جنس خود مردم باشد، تا بتواند الگوی زندگی آنها بوده و نیازهای‌شان را درك كند.
پیام آیه شریفه:
۱. رهبران الهی باید انحراف مردم را پیش‌بینی كنند و در فكر درمان آن باشند. «فَإِنْ أَعْرَضُوا»
۲. برای اصلاح متكبّر، انذار ضروری است. «أَنْذَرْتُكُمْ»
۳. انبیا، هر بشارت و انذاری كه داشتند؛ از سوی خداوند بود. «فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ»
۴. همه‌ی كیفرها در آخرت نیست. «مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ ...»
۵. تاریخ دارای سنّت‌های ثابتی است. «صاعِقَةً مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ ...»
۶. قهر الهی بعد از اتمام حجّت است. «إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ»
۷. پیامبران و مبلغان دینی باید در جامعه حضور فعال داشته و از هر سو تلاش کنند. «إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ»
۸. آمدن پیامبران پی در پی، نشانه‌ی عنایت خداوند به ارشاد مردم است. «مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ ...»
۹. سرلوحه‌ی وظایف انبیا، دعوت به توحید است. «أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللهَ»
۱۰. هر مستكبری برای انحراف خود، بهانه و توجیهی می‌تراشد. «لَوْ شاءَ رَبُّنا ...»
۱۱. مخالفت با انبیا سرسختانه بوده است. (در جمله «فَإِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ» انواع تأكیدات به كار رفته است.)
۱۲. مخالفت كفّار با مكتب الهی است؛ نه با شخص پیامبر. «بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن يَطلُبُ الهِدايَةَ مِن غَيرِ أهلِها يَضِلُّ
هر كه طالب هدايت از سوی نااهل باشد؛ گمراه مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۱
#فصلت_14_13
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۱۴-۱۳:
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَ ثَمُودَ (١٣)
إِذْ جَآءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوٓا إِلَّا اللهَ قَالُوا لَوْ شَآءَ رَبُّنَا لَأَنْزَلَ مَلَآئِكَةً فَإِنَّا بِمَآ أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ (١٤)
ترجمه:
پس اگر روی گرداندند، بگو من شما را از صاعقه‌ای [مرگبار] چون صاعقه‌ی (اقوام) عاد و ثمود، بیم می‌دهم. (۱۳)
هنگامی كه پیامبران از پیش رو و پشت سرشان به سوی آنها آمدند [و گفتند] كه جز خدا را نپرستید، آنها گفتند: اگر پروردگار ما می‌خواست [كه ما مؤمن شویم و او را بپرستیم] فرشتگانی نازل می‌كرد [تا دعوتش را به ما ابلاغ كنند.] بنابراین ما به آنچه شما به آن فرستاده شده‌اید،ص كافریم. (۱۴)
یكی از بهانه‌های كفّار و مشركان در برابر پیامبران، این بوده است كه می‌گفتند: اگر خداوند می‌خواست ما را هدایت كند، یكی از فرشتگان را به عنوان پیامبر برای ما می‌فرستاد، نه آنكه انسانی همانند خودمان را پیامبر ما قرار دهد! در حالی كه پیامبر باید از جنس خود مردم باشد، تا بتواند الگوی زندگی آنها بوده و نیازهای‌شان را درك كند.
پیام آیه شریفه:
۱. رهبران الهی باید انحراف مردم را پیش‌بینی كنند و در فكر درمان آن باشند. «فَإِنْ أَعْرَضُوا»
۲. برای اصلاح متكبّر، انذار ضروری است. «أَنْذَرْتُكُمْ»
۳. انبیا، هر بشارت و انذاری كه داشتند؛ از سوی خداوند بود. «فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ»
۴. همه‌ی كیفرها در آخرت نیست. «مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ ...»
۵. تاریخ دارای سنّت‌های ثابتی است. «صاعِقَةً مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ ...»
۶. قهر الهی بعد از اتمام حجّت است. «إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ»
۷. پیامبران و مبلغان دینی باید در جامعه حضور فعال داشته و از هر سو تلاش کنند. «إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ»
۸. آمدن پیامبران پی در پی، نشانه‌ی عنایت خداوند به ارشاد مردم است. «مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ ...»
۹. سرلوحه‌ی وظایف انبیا، دعوت به توحید است. «أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللهَ»
۱۰. هر مستكبری برای انحراف خود، بهانه و توجیهی می‌تراشد. «لَوْ شاءَ رَبُّنا ...»
۱۱. مخالفت با انبیا سرسختانه بوده است. (در جمله «فَإِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ» انواع تأكیدات به كار رفته است.)
۱۲. مخالفت كفّار با مكتب الهی است؛ نه با شخص پیامبر. «بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن يَطلُبُ الهِدايَةَ مِن غَيرِ أهلِها يَضِلُّ
هر كه طالب هدايت از سوی نااهل باشد؛ گمراه مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۱
#فصلت_14_13
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۱۵:
فَأَمَّا عَادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ قَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ
ترجمه:
اما قوم عاد، به ناحق در زمین تكبّر كردند و گفتند: نیرومندتر از ما كیست؟ آیا ندانستند خدایی كه آنها را آفرید؛ از آنها نیرومندتر است؟ و [به گمان اینكه نیرومندتر از آنها کسی نیست] همواره آیات ما را انكار می‌كردند.
قوم عاد كه در جنوب جزیرة العرب زندگی می‌كرد، افرادی نیرومند و جنگجو بودند و قلعه‌های محكم و ساختمان‌های بلندی داشتند و اینها سبب غرور و استكبار آنها شده بود.
قدرت و قوّت را اگر از سوی خدا بدانیم و برای اهداف الهی بخواهیم، ارزش دارد.
حضرت لوط برای بازداشتن مردم از فساد، آرزوی قوّت از طرف خدا را داشت. «لَوْ أَنَّ لِی بِكُمْ قُوَّةً» (هود، ۸۰)
اسلام به مردم سفارش می‌كند كه برای ارعاب دشمنان خدا، نیرو و امکانات آماده كنید. «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ» (انفال، ۶۰) امّا اگر قدرت وسیله‌ی غرور و تكبّر شد؛ به سرنوشت عاد گرفتار می‌شویم.
پیام آیه شریفه:
۱. در نقل تاریخ، فقط به آنچه مایه‌ی عبرت است، توجّه كنیم. (قرآن در معرفی قوم عاد؛ از تعداد آنها و شهر و قبیله‌شان سخنی نگفته است.) «فَأَمَّا عَادٌ ...»
۲. استكبار، مایه‌ی هلاكت است. «صاعِقَةِ عَادٍ ... فَاسْتَكْبَرُوا»
۳. تكبّر انسانِ ضعیف، در برابر خداوند قهار؛ كاملا نابجاست. «فَاسْتَكْبَرُوا ... بِغَیْرِ الْحَقِ»
۴. انگیزه‌ی تكبّر، مغرور شدن به قدرت و نداشتن رقیب است. «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً»
۵. داروی مبارزه با خود برتربینی، توجّه به قدرت الهی است. «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ... الَّذِی خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ»
۶.قدرت، نشانه‌ی حقانیّت نیست. «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ...»
۷. نگاهی به آفرینش خود، ضعف‌های دوران جنین و كودكی و نیازمندی‌های امروزمان؛ تكبّر را برطرف می‌كند. «الَّذِی خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ»
۸. آن چه كفّار را به هلاكت می‌رساند، استمرار در كفر و لجاجت است. «كانُوا ... یَجْحَدُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن جالَسَ الجُهّالَ فَليَستَعِدَّ لِلقيلِ وَ القالِ
کسی كه با نادانان همنشينى مى كند؛ آماده بگو مگو (سخن هاى بى پايه) باشد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۵
#فصلت_15
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۱۵:
فَأَمَّا عَادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ قَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ
ترجمه:
اما قوم عاد، به ناحق در زمین تكبّر كردند و گفتند: نیرومندتر از ما كیست؟ آیا ندانستند خدایی كه آنها را آفرید؛ از آنها نیرومندتر است؟ و [به گمان اینكه نیرومندتر از آنها کسی نیست] همواره آیات ما را انكار می‌كردند.
قوم عاد كه در جنوب جزیرة العرب زندگی می‌كرد، افرادی نیرومند و جنگجو بودند و قلعه‌های محكم و ساختمان‌های بلندی داشتند و اینها سبب غرور و استكبار آنها شده بود.
قدرت و قوّت را اگر از سوی خدا بدانیم و برای اهداف الهی بخواهیم، ارزش دارد.
حضرت لوط برای بازداشتن مردم از فساد، آرزوی قوّت از طرف خدا را داشت. «لَوْ أَنَّ لِی بِكُمْ قُوَّةً» (هود، ۸۰)
اسلام به مردم سفارش می‌كند كه برای ارعاب دشمنان خدا، نیرو و امکانات آماده كنید. «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ» (انفال، ۶۰) امّا اگر قدرت وسیله‌ی غرور و تكبّر شد؛ به سرنوشت عاد گرفتار می‌شویم.
پیام آیه شریفه:
۱. در نقل تاریخ، فقط به آنچه مایه‌ی عبرت است، توجّه كنیم. (قرآن در معرفی قوم عاد؛ از تعداد آنها و شهر و قبیله‌شان سخنی نگفته است.) «فَأَمَّا عَادٌ ...»
۲. استكبار، مایه‌ی هلاكت است. «صاعِقَةِ عَادٍ ... فَاسْتَكْبَرُوا»
۳. تكبّر انسانِ ضعیف، در برابر خداوند قهار؛ كاملا نابجاست. «فَاسْتَكْبَرُوا ... بِغَیْرِ الْحَقِ»
۴. انگیزه‌ی تكبّر، مغرور شدن به قدرت و نداشتن رقیب است. «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً»
۵. داروی مبارزه با خود برتربینی، توجّه به قدرت الهی است. «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ... الَّذِی خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ»
۶.قدرت، نشانه‌ی حقانیّت نیست. «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ...»
۷. نگاهی به آفرینش خود، ضعف‌های دوران جنین و كودكی و نیازمندی‌های امروزمان؛ تكبّر را برطرف می‌كند. «الَّذِی خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ»
۸. آن چه كفّار را به هلاكت می‌رساند، استمرار در كفر و لجاجت است. «كانُوا ... یَجْحَدُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن جالَسَ الجُهّالَ فَليَستَعِدَّ لِلقيلِ وَ القالِ
کسی كه با نادانان همنشينى مى كند؛ آماده بگو مگو (سخن هاى بى پايه) باشد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۵
#فصلت_15
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۱۶:
فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحَاً صَرْصَرَاً فِيٓ أَيَّامٍ نَحِسَاتٍ لِنُذِيقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ لَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَىٰ وَ هُمْ لَا يُنْصَرُونَ
ترجمه:
سرانجام در روزهایی شوم، تندبادی سخت و سرد بر آنها فرستادیم؛ تا در زندگی دنیا عذاب خواری را به آنها بچشانیم و حتما عذاب آخرت رسوا كننده‌تر است و آنها [در آن روز] یاری نخواهند شد.
در سوره‌ی «حَاقّه» از آیه‌ی شش به بعد درباره‌ی قوم عاد چنین می‌خوانیم:
قوم عاد توسط بادی سرد و مسموم كننده كه هفت شب و هشت روز بر آنها وزید، هلاك شدند و همچون تنه‌ی درخت خرما به زمین افتادند.
پیام آیه شریفه:
۱. عوامل طبیعت، مأموران اجرای فرمان خدایند. «فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ رِیحَاً»
۲. علت عذاب الهی، عملكرد خود مردم است. «كانُوا بِآیاتِنا یَجْحَدُونَ ... فَأَرْسَلْنا»
۳. با اراده‌ی خداوند، نقش سازنده‌ی باد، به نقش سوزنده ینَ»ئتبدیل می‌شود. «رِیحاً صَرْصَرَاً»
۴. قهر الهی، گاه در یك لحظه قومی را نابود می‌كند و گاه به تدریج و در چند شبانه روز. «فِی أَیَّامٍ»
۵. حوادث خوب و بد كه در طول روز یا شب اتفاق می‌افتد، آن روزها و شب‌ها را به مبارك و نحس تقسیم می‌كند. «أَیَّامٍ نَحِساتٍ»
۶. تلخی‌های دنیا نسبت به آخرتً در حدّ چشیدن است. «لِنُذِیقَهُمْ»
۷. عاقبت استكبار، خواری است. «فَاسْتَكْبَرُوا ... عَذابَ الْخِزْیِ»
۸. كسانی كه با شعار «إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ» (فصلت، ۱۴) انبیا را تحقیر می‌كردند؛ در دنیا و آخرت خوار می‌شوند. «الْخِزْیِ ... أَخْزی»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن رَقى دَرَجاتِ الهِمَمِ عَظَّمَتهُ الأُمَمُ
هر كس از نردبان همّت بالا رود ، امت‌ها او را بزرگ مى دارند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۲۶
#فصلت_16
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۱۶:
فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحَاً صَرْصَرَاً فِيٓ أَيَّامٍ نَحِسَاتٍ لِنُذِيقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ لَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَىٰ وَ هُمْ لَا يُنْصَرُونَ
ترجمه:
سرانجام در روزهایی شوم، تندبادی سخت و سرد بر آنها فرستادیم؛ تا در زندگی دنیا عذاب خواری را به آنها بچشانیم و حتما عذاب آخرت رسوا كننده‌تر است و آنها [در آن روز] یاری نخواهند شد.
در سوره‌ی «حَاقّه» از آیه‌ی شش به بعد درباره‌ی قوم عاد چنین می‌خوانیم:
قوم عاد توسط بادی سرد و مسموم كننده كه هفت شب و هشت روز بر آنها وزید، هلاك شدند و همچون تنه‌ی درخت خرما به زمین افتادند.
پیام آیه شریفه:
۱. عوامل طبیعت، مأموران اجرای فرمان خدایند. «فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ رِیحَاً»
۲. علت عذاب الهی، عملكرد خود مردم است. «كانُوا بِآیاتِنا یَجْحَدُونَ ... فَأَرْسَلْنا»
۳. با اراده‌ی خداوند، نقش سازنده‌ی باد، به نقش سوزنده ینَ»ئتبدیل می‌شود. «رِیحاً صَرْصَرَاً»
۴. قهر الهی، گاه در یك لحظه قومی را نابود می‌كند و گاه به تدریج و در چند شبانه روز. «فِی أَیَّامٍ»
۵. حوادث خوب و بد كه در طول روز یا شب اتفاق می‌افتد، آن روزها و شب‌ها را به مبارك و نحس تقسیم می‌كند. «أَیَّامٍ نَحِساتٍ»
۶. تلخی‌های دنیا نسبت به آخرتً در حدّ چشیدن است. «لِنُذِیقَهُمْ»
۷. عاقبت استكبار، خواری است. «فَاسْتَكْبَرُوا ... عَذابَ الْخِزْیِ»
۸. كسانی كه با شعار «إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ» (فصلت، ۱۴) انبیا را تحقیر می‌كردند؛ در دنیا و آخرت خوار می‌شوند. «الْخِزْیِ ... أَخْزی»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن رَقى دَرَجاتِ الهِمَمِ عَظَّمَتهُ الأُمَمُ
هر كس از نردبان همّت بالا رود ، امت‌ها او را بزرگ مى دارند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۲۶
#فصلت_16
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیات ۱۸-۱۷:
وَ أَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْنَاهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَىٰ عَلَى الْهُدَىٰ فَأَخَذَتْهُمْ صَاعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُونِ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (١٧)
وَ نَجَّيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَ كَانُوا يَتَّقُونَ (١٨)
ترجمه:
و اما ثمودیان، که آنها را هدایت كردیم، اما آنها كوردلی را بر هدایت ترجیح دادند و در نتیجه به كیفر اعمالی كه پیاپی مرتكب می‌شدند، بانگ عذاب خواركننده آنها را فراگرفت. (۱۷)
و (اما) كسانی كه ایمان آورده و تقوا را سرلوحه كارشان قرار دادند، نجات دادیم. (۱۸)
پیامبرِ قوم ثمود حضرت صالح علیه السلام بود. آنها در مکانی میان مدینه و شام (وادی القری) زندگی می‌كردند و امكانات كشاورزی و توان جسمی بالایی داشتند.
بعض آیات قرآن کریم، هلاكت قوم ثمود را با صاعقه و بعضی دیگر با زلزله بیان كرده است كه می‌تواند با هم باشد. «صاعِقَةُ الْعَذابِ»
پیام آیه شریفه:
۱. تاریخ، بهترین درس عبرت است. «وَ أَمَّا ثَمُودُ ...»
۲. سنّت خداوند، هدایت مردم است. «فَهَدَیْناهُمْ»
۳. كفر برخی انسان‌ها، بدون تأمل، بدون دلیل و فوری است. «فَاسْتَحَبُّوا ...» (حرف «فاء» نشانه‌ی عجله در كفر است.)
۴. انسان، آزاد و انتخابگر است. «فَاسْتَحَبُّوا الْعَمی عَلَی الْهُدی ...»
۵. كفر، كوردلی است. «الْعَمی»
۶. كفرِ سریع، قهرِ سریع را به همراه دارد. «فَاسْتَحَبُّوا ... فَأَخَذَتْهُمْ»
۷. خداوند قبل از عذاب، اتمام حجّت می‌كند. «فَهَدَیْناهُمْ ... فَأَخَذَتْهُمْ»
۸. خوار كردن انبیا، خواری قیامت را به دنبال دارد. «الْعَذابِ الْهُونِ»
۹. بدتر از غفلت و كفر، استمرار آن است. «كانُوا ...»
۱۰. قهر یا لطف خداوند، نتیجه‌ی عملكرد خود انسان است. «یَكْسِبُونَ»
۱۱. رمز نجات، ایمان و تقواست. «وَ نَجَّیْنَا الَّذِینَ آمَنُوا وَ كانُوا یَتَّقُونَ»
۱۲. ایمان، نیاز به تجدید ندارد، اما تقوا در هر لحظه و نسبت به هر فكر، عمل، سخن و تصمیمی مطرح است. («آمَنُوا» ماضی، ولی «یَتَّقُونَ» مضارع آمده است.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَشَفَ ضُرَّهُ لِلنّاسِ عَذَّبَ نَفسَهُ
هر كس پريشانْ حالى‌اش را براى مردم آشكار كند، خودش را عذاب داده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۴۲
#فصلت_18_17
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۱۸-۱۷:
وَ أَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْنَاهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَىٰ عَلَى الْهُدَىٰ فَأَخَذَتْهُمْ صَاعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُونِ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (١٧)
وَ نَجَّيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَ كَانُوا يَتَّقُونَ (١٨)
ترجمه:
و اما ثمودیان، که آنها را هدایت كردیم، اما آنها كوردلی را بر هدایت ترجیح دادند و در نتیجه به كیفر اعمالی كه پیاپی مرتكب می‌شدند، بانگ عذاب خواركننده آنها را فراگرفت. (۱۷)
و (اما) كسانی كه ایمان آورده و تقوا را سرلوحه كارشان قرار دادند، نجات دادیم. (۱۸)
پیامبرِ قوم ثمود حضرت صالح علیه السلام بود. آنها در مکانی میان مدینه و شام (وادی القری) زندگی می‌كردند و امكانات كشاورزی و توان جسمی بالایی داشتند.
بعض آیات قرآن کریم، هلاكت قوم ثمود را با صاعقه و بعضی دیگر با زلزله بیان كرده است كه می‌تواند با هم باشد. «صاعِقَةُ الْعَذابِ»
پیام آیه شریفه:
۱. تاریخ، بهترین درس عبرت است. «وَ أَمَّا ثَمُودُ ...»
۲. سنّت خداوند، هدایت مردم است. «فَهَدَیْناهُمْ»
۳. كفر برخی انسان‌ها، بدون تأمل، بدون دلیل و فوری است. «فَاسْتَحَبُّوا ...» (حرف «فاء» نشانه‌ی عجله در كفر است.)
۴. انسان، آزاد و انتخابگر است. «فَاسْتَحَبُّوا الْعَمی عَلَی الْهُدی ...»
۵. كفر، كوردلی است. «الْعَمی»
۶. كفرِ سریع، قهرِ سریع را به همراه دارد. «فَاسْتَحَبُّوا ... فَأَخَذَتْهُمْ»
۷. خداوند قبل از عذاب، اتمام حجّت می‌كند. «فَهَدَیْناهُمْ ... فَأَخَذَتْهُمْ»
۸. خوار كردن انبیا، خواری قیامت را به دنبال دارد. «الْعَذابِ الْهُونِ»
۹. بدتر از غفلت و كفر، استمرار آن است. «كانُوا ...»
۱۰. قهر یا لطف خداوند، نتیجه‌ی عملكرد خود انسان است. «یَكْسِبُونَ»
۱۱. رمز نجات، ایمان و تقواست. «وَ نَجَّیْنَا الَّذِینَ آمَنُوا وَ كانُوا یَتَّقُونَ»
۱۲. ایمان، نیاز به تجدید ندارد، اما تقوا در هر لحظه و نسبت به هر فكر، عمل، سخن و تصمیمی مطرح است. («آمَنُوا» ماضی، ولی «یَتَّقُونَ» مضارع آمده است.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَشَفَ ضُرَّهُ لِلنّاسِ عَذَّبَ نَفسَهُ
هر كس پريشانْ حالى‌اش را براى مردم آشكار كند، خودش را عذاب داده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۴۲
#فصلت_18_17
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیات ۲۰-۱۹:
وَ يَوْمَ يُحْشَرُ أَعْدَآءُ اللهِ إِلَى النَّارِ فَهُمْ يُوزَعُونَ (١٩)
حَتَّىٰٓ إِذَا مَا جَآءُوهَا شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ أَبْصَارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (٢٠)
ترجمه:
و [یاد كن] روزی كه دشمنان خدا را به سوی آتش جمع می‌كنند. پس آنها را از حركت باز می‌دارند [تا گروه‌های دیگر به آنها ملحق شوند.] (۱۹)
وقتی به آتش می‌رسند، گوش و چشم و پوست‌شان به اعمالی كه همواره انجام می‌دادند، گواهی می‌دهند. (۲۰)
«یُوزَعُونَ» به معنای حبس شدن است؛ یعنی اولین نفر را حبس و معطل می‌كنند؛ تا آخرین نفر برسد، سپس به سوی دوزخ روانه و تقسیم می‌شوند.
پیام آیه شریفه:
۱. بازگویی صحنه‌های قیامت، عامل انذار و تربیت است. (خداوند، پیامبر را مأمور می‌كند تا چنین روزی را به یاد مردم بیاندازد) «وَ یَوْمَ ...»
۲. كسانی به سوی دوزخ روانه می‌شوند، كه دشمنی آنها با خداوند و دین ثابت شده باشد. «یُحْشَرُ أَعْداءُ اللهِ إِلَی النَّارِ»
۳. انسان، با كفر و لجاجت دشمن خدا می‌شود. «أَعْداءُ اللهِ»
۴. كفّار علاوه بر چشیدن عذاب دنیوی، به عذاب دوزخ هم گرفتار می‌شوند. «یُحْشَرُ ... إِلَی النَّارِ»
۵. دوزخیان در مسیر حركت به سوی دوزخ؛ از پراكنده شدن و فرار بازداشته می‌شوند. «یُوزَعُونَ»
۶. اعضای بدن از عملكرد انسان آگاهند؛ وگرنه در قیامت نمی‌توانند گواهی دهند. «شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ ...»
۷. معاد، جسمانی است. «سَمْعُهُمْ وَ أَبْصارُهُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن نَسِىَ اللهَ أنساهُ نَفسَهُ
هر كس خدا را فراموش كند، خدا او را به خودْ فراموشى دچار مى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۹۷
#فصلت_20_19
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۲۰-۱۹:
وَ يَوْمَ يُحْشَرُ أَعْدَآءُ اللهِ إِلَى النَّارِ فَهُمْ يُوزَعُونَ (١٩)
حَتَّىٰٓ إِذَا مَا جَآءُوهَا شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ أَبْصَارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (٢٠)
ترجمه:
و [یاد كن] روزی كه دشمنان خدا را به سوی آتش جمع می‌كنند. پس آنها را از حركت باز می‌دارند [تا گروه‌های دیگر به آنها ملحق شوند.] (۱۹)
وقتی به آتش می‌رسند، گوش و چشم و پوست‌شان به اعمالی كه همواره انجام می‌دادند، گواهی می‌دهند. (۲۰)
«یُوزَعُونَ» به معنای حبس شدن است؛ یعنی اولین نفر را حبس و معطل می‌كنند؛ تا آخرین نفر برسد، سپس به سوی دوزخ روانه و تقسیم می‌شوند.
پیام آیه شریفه:
۱. بازگویی صحنه‌های قیامت، عامل انذار و تربیت است. (خداوند، پیامبر را مأمور می‌كند تا چنین روزی را به یاد مردم بیاندازد) «وَ یَوْمَ ...»
۲. كسانی به سوی دوزخ روانه می‌شوند، كه دشمنی آنها با خداوند و دین ثابت شده باشد. «یُحْشَرُ أَعْداءُ اللهِ إِلَی النَّارِ»
۳. انسان، با كفر و لجاجت دشمن خدا می‌شود. «أَعْداءُ اللهِ»
۴. كفّار علاوه بر چشیدن عذاب دنیوی، به عذاب دوزخ هم گرفتار می‌شوند. «یُحْشَرُ ... إِلَی النَّارِ»
۵. دوزخیان در مسیر حركت به سوی دوزخ؛ از پراكنده شدن و فرار بازداشته می‌شوند. «یُوزَعُونَ»
۶. اعضای بدن از عملكرد انسان آگاهند؛ وگرنه در قیامت نمی‌توانند گواهی دهند. «شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ ...»
۷. معاد، جسمانی است. «سَمْعُهُمْ وَ أَبْصارُهُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن نَسِىَ اللهَ أنساهُ نَفسَهُ
هر كس خدا را فراموش كند، خدا او را به خودْ فراموشى دچار مى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۹۷
#فصلت_20_19
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۲۱:
وَ قَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنَا قَالُوٓا أَنْطَقَنَا اللهُ الَّذِيٓ أَنْطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
ترجمه:
و آنها به پوست‌شان می‌گویند: چرا بر ضد ما گواهی دادید؟ می‌گویند: همان خدایی كه هر موجودی را به سخن آورد، ما را گویا کرد و نخستین بار او شما را آفرید و به سوی او بازگردانده می‌شوید.
در قیامت گواهان متعدّدی هستند، از جمله: خداوند، انبیا، زمین، زمان، فرشتگان، اعضای بدن و ... كه برای هر كدام، آیه و حدیث آمده است.
روز محشر هر نهان پیدا شود
هم ز خود هر مجرمی رسوا شود
دست گوید من چنان دزدیده‌ام
لب بگوید من چنان بوسیده‌ام
چشم گوید غمزه كردستم حرام
گوش هم بشنیده‌ام سوء الكلام
هستی نوعی نطق دارد. «أَنْطَقَ كُلَّ شَیْ‌ءٍ»
خداوند درباره‌ی دوزخ می‌فرماید: «تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ» (ق، ۳۰) جهنّم می‌گوید: آیا باز هم مجرم داری؟ و درباره‌ی زمین و آسمان می‌فرماید:
«قالَتا أَتَیْنا طائِعِینَ» (فصّلت، ۱۱) ما با رغبت به سوی تو می‌آییم.
نطق آب و نطق خاك و نطق گل
هست محسوس حواس اهل دل
جمله ذرّات زمین و آسمان
با تو می‌گویند روزان و شبان
ما سمیعیم و بصیریم و هُشیم
با شما نامحرمان ما خامشیم
پیام آیه شریفه:
۱. قیامت صحنه‌ی جدال و ستیزِ انسان با خود است. «وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ»
۲. شاید رسوایی گناهانی كه انسان با پوست بدن انجام داده بیشتر است. ( «وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ» و نفرمود: قالوا لبصائرهم و ...)
۳. گواهی اعضای بدن در قیامت، همواره علیه انسان است و هرگز به نفع او نیست. (در قرآن هر جا سخن از گواهی اعضاست؛ مربوط به گناهان است.) «لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا»
۴. كفّار، اصل گناه را می‌پذیرند ولی از گواهی اعضای بدن خود ناراحت می‌شوند. «لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا»
۵. گواهی دادن و نطق كردن، نشانه‌ی علم اعضای بدن انسان به عملكرد اوست. «أَنْطَقَنَا اللهُ»
۶. آن كه قدرت آفریدن دارد، قدرت به سخن در آوردن نیز دارد. «أَنْطَقَ كُلَّ شَیْ‌ءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ»
۷. آفرینش آغازین، بهترین دلیل بر امكان معاد است. «خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَم يَعقِل مَن وَلِهَ بِاللَّعِبِ وَ استُهتِرَ بِاللَّهوِ وَ الطَّرَبِ
خردمندى را درنيافته، کسی كه شيفته بازيچه شده و به بيهودگى و شادخوارى حريص گشته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۶۸
#فصلت_21
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۲۱:
وَ قَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنَا قَالُوٓا أَنْطَقَنَا اللهُ الَّذِيٓ أَنْطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
ترجمه:
و آنها به پوست‌شان می‌گویند: چرا بر ضد ما گواهی دادید؟ می‌گویند: همان خدایی كه هر موجودی را به سخن آورد، ما را گویا کرد و نخستین بار او شما را آفرید و به سوی او بازگردانده می‌شوید.
در قیامت گواهان متعدّدی هستند، از جمله: خداوند، انبیا، زمین، زمان، فرشتگان، اعضای بدن و ... كه برای هر كدام، آیه و حدیث آمده است.
روز محشر هر نهان پیدا شود
هم ز خود هر مجرمی رسوا شود
دست گوید من چنان دزدیده‌ام
لب بگوید من چنان بوسیده‌ام
چشم گوید غمزه كردستم حرام
گوش هم بشنیده‌ام سوء الكلام
هستی نوعی نطق دارد. «أَنْطَقَ كُلَّ شَیْ‌ءٍ»
خداوند درباره‌ی دوزخ می‌فرماید: «تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ» (ق، ۳۰) جهنّم می‌گوید: آیا باز هم مجرم داری؟ و درباره‌ی زمین و آسمان می‌فرماید:
«قالَتا أَتَیْنا طائِعِینَ» (فصّلت، ۱۱) ما با رغبت به سوی تو می‌آییم.
نطق آب و نطق خاك و نطق گل
هست محسوس حواس اهل دل
جمله ذرّات زمین و آسمان
با تو می‌گویند روزان و شبان
ما سمیعیم و بصیریم و هُشیم
با شما نامحرمان ما خامشیم
پیام آیه شریفه:
۱. قیامت صحنه‌ی جدال و ستیزِ انسان با خود است. «وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ»
۲. شاید رسوایی گناهانی كه انسان با پوست بدن انجام داده بیشتر است. ( «وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ» و نفرمود: قالوا لبصائرهم و ...)
۳. گواهی اعضای بدن در قیامت، همواره علیه انسان است و هرگز به نفع او نیست. (در قرآن هر جا سخن از گواهی اعضاست؛ مربوط به گناهان است.) «لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا»
۴. كفّار، اصل گناه را می‌پذیرند ولی از گواهی اعضای بدن خود ناراحت می‌شوند. «لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا»
۵. گواهی دادن و نطق كردن، نشانه‌ی علم اعضای بدن انسان به عملكرد اوست. «أَنْطَقَنَا اللهُ»
۶. آن كه قدرت آفریدن دارد، قدرت به سخن در آوردن نیز دارد. «أَنْطَقَ كُلَّ شَیْ‌ءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ»
۷. آفرینش آغازین، بهترین دلیل بر امكان معاد است. «خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَم يَعقِل مَن وَلِهَ بِاللَّعِبِ وَ استُهتِرَ بِاللَّهوِ وَ الطَّرَبِ
خردمندى را درنيافته، کسی كه شيفته بازيچه شده و به بيهودگى و شادخوارى حريص گشته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۶۸
#فصلت_21
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیات ۲۳-۲۲:
وَ مَا كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَ لَآ أَبْصَارُكُمْ وَ لَا جُلُودُكُمْ وَلَٰكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرَاً مِمَّا تَعْمَلُونَ (٢٢)
وَ ذَٰلِكُمْ ظَنُّكُمُ الَّذِي ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْدَاكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِينَ (٢٣)
ترجمه:
و شما [هنگام ارتكاب گناه در دنیا] از اینكه مبادا گوش و چشم و پوستتان بر ضد شما گواهی دهند، پنهان نمی‌شدید، بلكه گمان كردید كه خدا بسیاری از آنچه را كه [در خلوت] مرتكب می‌شدید، نمی‌داند!! (۲۲)
و این گمانتان بود كه به پروردگارتان بردید [و همان] شما را هلاك كرد. در نتیجه از زیانكاران شدید. (۲۳)
پیام آیه شریفه:
۱. مجرمان از گواهی اعضای بدن غافلند؛ لذا بر گناه جرأت دارند. «وَ ما كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ ...»
۲. گواه بودن اعضای بدن در دنیا و گواهی آنها در قیامت، قابل كتمان و تردید نیست، اگرچه مجرمان از این مسئله غافلند. «وَ ما كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ ...»
۳. ایمان به این كه ما در محضر خدا هستیم، مهم‌ترین عامل هدایت و رشد انسان است. «ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللهَ لا یَعْلَمُ كَثِیراً مِمَّا تَعْمَلُونَ»
۴. با استدلال و استمداد از خداوند، باید عقاید خود را محكم و شفاف كنیم و از هر گونه سوءظن نسبت به خدا دوری كنیم. «ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ»
۵. سوء ظن نسبت به كسی كه تحت ربوبیّت او هستیم؛ از جهل است. «ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ»
۶. داشتن بینش غلط درباره خداوند، سرچشمه‌ی خسارت و سقوط انسان است. «ظَنَنْتُمْ ... أَرْداكُمْ»
۷. ظنّ و گمان در مسائل اعتقادی، خسران‌‌‌زاست. «ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْداكُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَو بَقِيَتِ الدُّنيا عَلى أحَدِكُم لَم تَصِل إلى مَن هِيَ فِي يَدَيهِ
اگر دنيا براى كسى باقى مى مانْد، ديگر به دست آن كسى كه اكنون در دست اوست، نمى رسيد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۰۸
#فصلت_23_22
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۲۳-۲۲:
وَ مَا كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَ لَآ أَبْصَارُكُمْ وَ لَا جُلُودُكُمْ وَلَٰكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرَاً مِمَّا تَعْمَلُونَ (٢٢)
وَ ذَٰلِكُمْ ظَنُّكُمُ الَّذِي ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْدَاكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِينَ (٢٣)
ترجمه:
و شما [هنگام ارتكاب گناه در دنیا] از اینكه مبادا گوش و چشم و پوستتان بر ضد شما گواهی دهند، پنهان نمی‌شدید، بلكه گمان كردید كه خدا بسیاری از آنچه را كه [در خلوت] مرتكب می‌شدید، نمی‌داند!! (۲۲)
و این گمانتان بود كه به پروردگارتان بردید [و همان] شما را هلاك كرد. در نتیجه از زیانكاران شدید. (۲۳)
پیام آیه شریفه:
۱. مجرمان از گواهی اعضای بدن غافلند؛ لذا بر گناه جرأت دارند. «وَ ما كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ ...»
۲. گواه بودن اعضای بدن در دنیا و گواهی آنها در قیامت، قابل كتمان و تردید نیست، اگرچه مجرمان از این مسئله غافلند. «وَ ما كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ ...»
۳. ایمان به این كه ما در محضر خدا هستیم، مهم‌ترین عامل هدایت و رشد انسان است. «ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللهَ لا یَعْلَمُ كَثِیراً مِمَّا تَعْمَلُونَ»
۴. با استدلال و استمداد از خداوند، باید عقاید خود را محكم و شفاف كنیم و از هر گونه سوءظن نسبت به خدا دوری كنیم. «ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ»
۵. سوء ظن نسبت به كسی كه تحت ربوبیّت او هستیم؛ از جهل است. «ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ»
۶. داشتن بینش غلط درباره خداوند، سرچشمه‌ی خسارت و سقوط انسان است. «ظَنَنْتُمْ ... أَرْداكُمْ»
۷. ظنّ و گمان در مسائل اعتقادی، خسران‌‌‌زاست. «ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْداكُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَو بَقِيَتِ الدُّنيا عَلى أحَدِكُم لَم تَصِل إلى مَن هِيَ فِي يَدَيهِ
اگر دنيا براى كسى باقى مى مانْد، ديگر به دست آن كسى كه اكنون در دست اوست، نمى رسيد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۰۸
#فصلت_23_22
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۲۴:
فَإِنْ يَصْبِرُوا فَالنَّارُ مَثْوَىً لَهُمْ وَ إِنْ يَسْتَعْتِبُوا فَمَا هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِينَ
ترجمه:
پس اگر [بر همین حال] ایستادگی كنند، جایگاه‌شان دوزخ است، و اگر [برای به دست آوردن خشنودی خدا] عذرخواهی كنند، عذرشان مورد پذیرش قرار نخواهد گرفت.
«مَثْوَىً» به معنای قرارگاه دائمی است و «یَسْتَعْتِبُوا» از «استعتاب» به معنای درخواست رضایت و عذرخواهی است.
پیام آیه شریفه:
۱. صبر یا فریاد؛ برای كفّار دوزخی اثری ندارد. «یَصْبِرُوا ... یَسْتَعْتِبُوا»
۲. توبه و طلب عفو، فقط در دنیا كارساز است. «فَما هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِینَ»
۳. در قیامت، گروهی از مردم مورد عفو قرار می‌گیرند و گروهی قرار نمی‌گیرند. «فَما هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَو يَعلَمُ المُصَلّي ما يَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجُودِ
اگر نمازگزار مى دانست چه رحمتى او را فراگرفته است؛ سر از سجده بر نمى داشت.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۹۲
#فصلت_24
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۲۴:
فَإِنْ يَصْبِرُوا فَالنَّارُ مَثْوَىً لَهُمْ وَ إِنْ يَسْتَعْتِبُوا فَمَا هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِينَ
ترجمه:
پس اگر [بر همین حال] ایستادگی كنند، جایگاه‌شان دوزخ است، و اگر [برای به دست آوردن خشنودی خدا] عذرخواهی كنند، عذرشان مورد پذیرش قرار نخواهد گرفت.
«مَثْوَىً» به معنای قرارگاه دائمی است و «یَسْتَعْتِبُوا» از «استعتاب» به معنای درخواست رضایت و عذرخواهی است.
پیام آیه شریفه:
۱. صبر یا فریاد؛ برای كفّار دوزخی اثری ندارد. «یَصْبِرُوا ... یَسْتَعْتِبُوا»
۲. توبه و طلب عفو، فقط در دنیا كارساز است. «فَما هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِینَ»
۳. در قیامت، گروهی از مردم مورد عفو قرار می‌گیرند و گروهی قرار نمی‌گیرند. «فَما هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَو يَعلَمُ المُصَلّي ما يَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجُودِ
اگر نمازگزار مى دانست چه رحمتى او را فراگرفته است؛ سر از سجده بر نمى داشت.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۹۲
#فصلت_24
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian