﷽
سوره فصلت، آیات ۴-۱:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
حمٓ (١)
تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ (٢)
كِتَابٌ فُصِّلَتْ آيَاتُهُ قُرْآنَاً عَرَبِيَّاً لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (٣)
بَشِيرَاً وَ نَذِيرَاً فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (٤)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
حم (۱)
این كتابی نازل شده از سوی خداوند است كه رحمتش بی‌اندازه و مهربانی‌اش همیشگی است. (۲)
كتابی است كه آیاتش در نهایت روشنی بیان شده است [به زبانی] فصیح و گویا، برای مردمی كه اهل معرفت‌اند. (۳)
مژده دهنده و بیم دهنده است، ولی بیشتر آنها [از این دریای معارف] روی گرداندند و به گوشِ [جان] نمی‌شنوند. (۴)
سیمای سوره فصّلت
این سوره مكی است و پنجاه و چهار آیه دارد. نام این سوره برگرفته از آیه‌ی سوم آن است و آن را سوره «حم سجده» نیز می‌گویند، زیرا با «حم» شروع می‌شود و در میان چهار سوره قرآن كه سجده‌ی واجب دارند، اولین سوره است.
آیات این سوره درباره‌ی رستاخیز، تاریخ اقوام پیشین، عظمت قرآن و نشانه‌های قدرت خداوند در هستی است.
در حدیث می‌خوانیم كه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هر شب قبل از خواب سوره‌ی تبارك و حم سجده را تلاوت می‌فرمودند.
كلمه «انزلنا» به معنای نزول دفعی و كلمه «تَنْزِیل» به معنای نزول تدریجی است و شاید برای جمع میان دو تعبیر «انزلنا» و «تنزیل» بتوان گفت كه مفاهیم و محتوای قرآن یكدفعه در شب قدر بر قلب مبارك پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نازل شده، ولی الفاظ و قالب‌ها به تدریج نازل شده است.
هر كجا سخن از نزول قرآن است، نشانه‌ای از تربیت، قاطعیّت، عزّت، حكمت و رحمت در كار است.
«تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِینَ» (واقعه، ۸۰ و حاقّه،۴۳)
«تَنْزِیلُ الْكِتابِ لا رَیْبَ فِیهِ» (سجده، ۲)
«تَنْزِیلُ الْكِتابِ مِنَ اللهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ» (جاثیه، ۲ و احقاف، ۲)
«تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» (فصّلت، ۲)
«تَنْزِیلٌ مِنْ حَكِیمٍ حَمِیدٍ» (فصّلت، ۴۲)
پیام آیه شریفه:
۱. قرآن به تدریج در صحنه‌های گوناگون نازل شده است. «تَنْزِیلٌ»
۲. قرآن، نزول تدریجی قرآن و هدف از نزول قرآن، برخاسته از رحمت گسترده و ابدی اوست. «تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ»
۳. قرآن در زمان پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله به صورت كتابی موجود بوده است. «كِتابٌ»
۴. تجلیل از یك شخص یا كتاب، گاهی ضروری است. («فُصِّلَتْ، آیاتُهُ، عَرَبِیَّاً، نَذِیرَاً، بَشِیرَاً» صفات قرآن است.)
۵. قرآن از هر چیزی كه در هدایت و رشد مردم مؤثّر است (مانند اوامر و نواهی، قصه‌ها و عبرت‌ها، استدلال‌ها، مثل‌ها، بیان نعمت‌ها، آینده‌ی بشر، حوادث قیامت، بیان عوامل عزّت و سقوط و ...) به تفصیل و قاطعانه و شفّاف و بدون ابهام سخن گفته است. «فُصِّلَتْ آیاتُهُ»
۶. نه تنها محتوا، بلكه الفاظ قرآن از خداست. «تَنْزِیلٌ ... قُرْآناً عَرَبِیًّاً»
۷. تفصیل و شیوایی قرآن را كسانی درك می‌كنند كه با زبان عربی آشنا باشند. «قُرْآناً عَرَبِیًّا لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ» (شاید مراد از «یَعْلَمُونَ» علم به زبان عربی باشد.)
۸. قرآن برای همه‌ی مردم نازل شده است. «هُدیً لِلنَّاسِ» (انعام، ۹۱) لكن تنها اهل علم و تقوا از آن بهره‌مند می‌شوند. «لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ ... هُدیً لِلْمُتَّقِینَ»
۹. علم، فقط خواندن و نوشتن نیست، بلكه فهم حقیقت است. «لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ» (با توجّه به این كه بسیاری از هدایت یافتگان صدر اسلام قدرت خواندن و نوشتن نداشتند.)
۱۰. بیم و امید در كنار هم لازم است. «بَشِیرَاً وَ نَذِیرَاً»
۱۱. اكثریّت، دلیل حقانیّت نیست. «فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ»
۱۲. دلیل اعراض مردم از قرآن، جهل آنهاست. «لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ ... فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ اتَّجَرَ بِغَيرِ عِلمٍ فَقَدِ ارتَطَمَ فِى الرِّبا
هر كس بدون آگاهى از دانش [فقه] به تجارت بپردازد ، در ربا فرو مى رود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۰۱
#فصلت_4_1
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۴-۱:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
حمٓ (١)
تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ (٢)
كِتَابٌ فُصِّلَتْ آيَاتُهُ قُرْآنَاً عَرَبِيَّاً لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (٣)
بَشِيرَاً وَ نَذِيرَاً فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (٤)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
حم (۱)
این كتابی نازل شده از سوی خداوند است كه رحمتش بی‌اندازه و مهربانی‌اش همیشگی است. (۲)
كتابی است كه آیاتش در نهایت روشنی بیان شده است [به زبانی] فصیح و گویا، برای مردمی كه اهل معرفت‌اند. (۳)
مژده دهنده و بیم دهنده است، ولی بیشتر آنها [از این دریای معارف] روی گرداندند و به گوشِ [جان] نمی‌شنوند. (۴)
سیمای سوره فصّلت
این سوره مكی است و پنجاه و چهار آیه دارد. نام این سوره برگرفته از آیه‌ی سوم آن است و آن را سوره «حم سجده» نیز می‌گویند، زیرا با «حم» شروع می‌شود و در میان چهار سوره قرآن كه سجده‌ی واجب دارند، اولین سوره است.
آیات این سوره درباره‌ی رستاخیز، تاریخ اقوام پیشین، عظمت قرآن و نشانه‌های قدرت خداوند در هستی است.
در حدیث می‌خوانیم كه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هر شب قبل از خواب سوره‌ی تبارك و حم سجده را تلاوت می‌فرمودند.
كلمه «انزلنا» به معنای نزول دفعی و كلمه «تَنْزِیل» به معنای نزول تدریجی است و شاید برای جمع میان دو تعبیر «انزلنا» و «تنزیل» بتوان گفت كه مفاهیم و محتوای قرآن یكدفعه در شب قدر بر قلب مبارك پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نازل شده، ولی الفاظ و قالب‌ها به تدریج نازل شده است.
هر كجا سخن از نزول قرآن است، نشانه‌ای از تربیت، قاطعیّت، عزّت، حكمت و رحمت در كار است.
«تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِینَ» (واقعه، ۸۰ و حاقّه،۴۳)
«تَنْزِیلُ الْكِتابِ لا رَیْبَ فِیهِ» (سجده، ۲)
«تَنْزِیلُ الْكِتابِ مِنَ اللهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ» (جاثیه، ۲ و احقاف، ۲)
«تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» (فصّلت، ۲)
«تَنْزِیلٌ مِنْ حَكِیمٍ حَمِیدٍ» (فصّلت، ۴۲)
پیام آیه شریفه:
۱. قرآن به تدریج در صحنه‌های گوناگون نازل شده است. «تَنْزِیلٌ»
۲. قرآن، نزول تدریجی قرآن و هدف از نزول قرآن، برخاسته از رحمت گسترده و ابدی اوست. «تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ»
۳. قرآن در زمان پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله به صورت كتابی موجود بوده است. «كِتابٌ»
۴. تجلیل از یك شخص یا كتاب، گاهی ضروری است. («فُصِّلَتْ، آیاتُهُ، عَرَبِیَّاً، نَذِیرَاً، بَشِیرَاً» صفات قرآن است.)
۵. قرآن از هر چیزی كه در هدایت و رشد مردم مؤثّر است (مانند اوامر و نواهی، قصه‌ها و عبرت‌ها، استدلال‌ها، مثل‌ها، بیان نعمت‌ها، آینده‌ی بشر، حوادث قیامت، بیان عوامل عزّت و سقوط و ...) به تفصیل و قاطعانه و شفّاف و بدون ابهام سخن گفته است. «فُصِّلَتْ آیاتُهُ»
۶. نه تنها محتوا، بلكه الفاظ قرآن از خداست. «تَنْزِیلٌ ... قُرْآناً عَرَبِیًّاً»
۷. تفصیل و شیوایی قرآن را كسانی درك می‌كنند كه با زبان عربی آشنا باشند. «قُرْآناً عَرَبِیًّا لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ» (شاید مراد از «یَعْلَمُونَ» علم به زبان عربی باشد.)
۸. قرآن برای همه‌ی مردم نازل شده است. «هُدیً لِلنَّاسِ» (انعام، ۹۱) لكن تنها اهل علم و تقوا از آن بهره‌مند می‌شوند. «لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ ... هُدیً لِلْمُتَّقِینَ»
۹. علم، فقط خواندن و نوشتن نیست، بلكه فهم حقیقت است. «لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ» (با توجّه به این كه بسیاری از هدایت یافتگان صدر اسلام قدرت خواندن و نوشتن نداشتند.)
۱۰. بیم و امید در كنار هم لازم است. «بَشِیرَاً وَ نَذِیرَاً»
۱۱. اكثریّت، دلیل حقانیّت نیست. «فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ»
۱۲. دلیل اعراض مردم از قرآن، جهل آنهاست. «لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ ... فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ اتَّجَرَ بِغَيرِ عِلمٍ فَقَدِ ارتَطَمَ فِى الرِّبا
هر كس بدون آگاهى از دانش [فقه] به تجارت بپردازد ، در ربا فرو مى رود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۰۱
#فصلت_4_1
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian