. ﷽
سوره فصلت، آیات ۱۴-۱۳:
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَ ثَمُودَ (١٣)
إِذْ جَآءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوٓا إِلَّا اللهَ قَالُوا لَوْ شَآءَ رَبُّنَا لَأَنْزَلَ مَلَآئِكَةً فَإِنَّا بِمَآ أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ (١٤)
ترجمه:
پس اگر روی گرداندند، بگو من شما را از صاعقه‌ای [مرگبار] چون صاعقه‌ی (اقوام) عاد و ثمود، بیم می‌دهم. (۱۳)
هنگامی كه پیامبران از پیش رو و پشت سرشان به سوی آنها آمدند [و گفتند] كه جز خدا را نپرستید، آنها گفتند: اگر پروردگار ما می‌خواست [كه ما مؤمن شویم و او را بپرستیم] فرشتگانی نازل می‌كرد [تا دعوتش را به ما ابلاغ كنند.] بنابراین ما به آنچه شما به آن فرستاده شده‌اید،ص كافریم. (۱۴)
یكی از بهانه‌های كفّار و مشركان در برابر پیامبران، این بوده است كه می‌گفتند: اگر خداوند می‌خواست ما را هدایت كند، یكی از فرشتگان را به عنوان پیامبر برای ما می‌فرستاد، نه آنكه انسانی همانند خودمان را پیامبر ما قرار دهد! در حالی كه پیامبر باید از جنس خود مردم باشد، تا بتواند الگوی زندگی آنها بوده و نیازهای‌شان را درك كند.
پیام آیه شریفه:
۱. رهبران الهی باید انحراف مردم را پیش‌بینی كنند و در فكر درمان آن باشند. «فَإِنْ أَعْرَضُوا»
۲. برای اصلاح متكبّر، انذار ضروری است. «أَنْذَرْتُكُمْ»
۳. انبیا، هر بشارت و انذاری كه داشتند؛ از سوی خداوند بود. «فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ»
۴. همه‌ی كیفرها در آخرت نیست. «مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ ...»
۵. تاریخ دارای سنّت‌های ثابتی است. «صاعِقَةً مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ ...»
۶. قهر الهی بعد از اتمام حجّت است. «إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ»
۷. پیامبران و مبلغان دینی باید در جامعه حضور فعال داشته و از هر سو تلاش کنند. «إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ»
۸. آمدن پیامبران پی در پی، نشانه‌ی عنایت خداوند به ارشاد مردم است. «مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ ...»
۹. سرلوحه‌ی وظایف انبیا، دعوت به توحید است. «أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللهَ»
۱۰. هر مستكبری برای انحراف خود، بهانه و توجیهی می‌تراشد. «لَوْ شاءَ رَبُّنا ...»
۱۱. مخالفت با انبیا سرسختانه بوده است. (در جمله «فَإِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ» انواع تأكیدات به كار رفته است.)
۱۲. مخالفت كفّار با مكتب الهی است؛ نه با شخص پیامبر. «بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن يَطلُبُ الهِدايَةَ مِن غَيرِ أهلِها يَضِلُّ
هر كه طالب هدايت از سوی نااهل باشد؛ گمراه مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۱
#فصلت_14_13
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۱۴-۱۳:
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَ ثَمُودَ (١٣)
إِذْ جَآءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوٓا إِلَّا اللهَ قَالُوا لَوْ شَآءَ رَبُّنَا لَأَنْزَلَ مَلَآئِكَةً فَإِنَّا بِمَآ أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ (١٤)
ترجمه:
پس اگر روی گرداندند، بگو من شما را از صاعقه‌ای [مرگبار] چون صاعقه‌ی (اقوام) عاد و ثمود، بیم می‌دهم. (۱۳)
هنگامی كه پیامبران از پیش رو و پشت سرشان به سوی آنها آمدند [و گفتند] كه جز خدا را نپرستید، آنها گفتند: اگر پروردگار ما می‌خواست [كه ما مؤمن شویم و او را بپرستیم] فرشتگانی نازل می‌كرد [تا دعوتش را به ما ابلاغ كنند.] بنابراین ما به آنچه شما به آن فرستاده شده‌اید،ص كافریم. (۱۴)
یكی از بهانه‌های كفّار و مشركان در برابر پیامبران، این بوده است كه می‌گفتند: اگر خداوند می‌خواست ما را هدایت كند، یكی از فرشتگان را به عنوان پیامبر برای ما می‌فرستاد، نه آنكه انسانی همانند خودمان را پیامبر ما قرار دهد! در حالی كه پیامبر باید از جنس خود مردم باشد، تا بتواند الگوی زندگی آنها بوده و نیازهای‌شان را درك كند.
پیام آیه شریفه:
۱. رهبران الهی باید انحراف مردم را پیش‌بینی كنند و در فكر درمان آن باشند. «فَإِنْ أَعْرَضُوا»
۲. برای اصلاح متكبّر، انذار ضروری است. «أَنْذَرْتُكُمْ»
۳. انبیا، هر بشارت و انذاری كه داشتند؛ از سوی خداوند بود. «فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ»
۴. همه‌ی كیفرها در آخرت نیست. «مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ ...»
۵. تاریخ دارای سنّت‌های ثابتی است. «صاعِقَةً مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ ...»
۶. قهر الهی بعد از اتمام حجّت است. «إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ»
۷. پیامبران و مبلغان دینی باید در جامعه حضور فعال داشته و از هر سو تلاش کنند. «إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ»
۸. آمدن پیامبران پی در پی، نشانه‌ی عنایت خداوند به ارشاد مردم است. «مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ ...»
۹. سرلوحه‌ی وظایف انبیا، دعوت به توحید است. «أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللهَ»
۱۰. هر مستكبری برای انحراف خود، بهانه و توجیهی می‌تراشد. «لَوْ شاءَ رَبُّنا ...»
۱۱. مخالفت با انبیا سرسختانه بوده است. (در جمله «فَإِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ» انواع تأكیدات به كار رفته است.)
۱۲. مخالفت كفّار با مكتب الهی است؛ نه با شخص پیامبر. «بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن يَطلُبُ الهِدايَةَ مِن غَيرِ أهلِها يَضِلُّ
هر كه طالب هدايت از سوی نااهل باشد؛ گمراه مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۱
#فصلت_14_13
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian