"هیچ آدمی نیست که نتوان نجاتش داد، این آدم ها هستند که از نجات هم دست میکشند."

📕بادام
#وون‌پیونگ‌سون



@asheghanehaye_fatima

اگه می‌فهمیدیم هیچ شیوه‌ زندگی‌ای نیست که ما رو در برابر غم ایمن کنه، همه‌چیز خیلی ساده‌تر می شد.

فقط باید بفهمیم که غم هم در عمل بخشی از شادیه. نمی شد شادی رو داشت و غم رو نداشت. البته هر دوی اینا برای خودشون حد و اندازه‌ای دارند. اما هیچ زندگی‌ای وجود نداره که توش بتونیم غرق شادی محض باشیم. تصور اینکه چنین زندگی‌ای وجود داره فقط باعث میشه توی زندگی فعلی‌مون بیشتر احساس غم کنیم ...

#مت_هیگ
کتاب: کتابخانه نیمه شب
ترجمه: سما معیری

@asheghanehaye_fatima

بیدار می شوی
به خودت صبح به خیر می گویی
برای خودت چای می ریزی
تکیه می دهی به خودت
و فکر می کنی
دلت برای چه کسی باید تنگ می شده است.

چرا
هیچ کس
آنقدرها که باید خوب نبود
که بی او
این صبح شهریور
از گلوی آدم پایین نرود .

#رویاشاه‌حسین‌زاده

@asheghanehaye_fatima

🔹 نام اثر #رابطه
✍️ نوشته #شیما_سبحانی
🎙 صداخوانی #فاطیما_اصانلو
📀 تنظیم #آرتا_رحیمی
🕊 ارائه شده در کانال #شعرنوش

💠 { کانال ادبی شعرنوش }

🌼 @shernosh

🔹 نام اثر #رابطه
✍️ نوشته #شیما_سبحانی
🎙 صداخوانی #فاطیما_اصانلو
📀 تنظیم #آرتا_رحیمی
🕊 ارائه شده در کانال #شعرنوش

وقتی بار عاطفی رابطه به تنهايی روی دوش توست،
يعنی مدت هاست پايان شكل گرفته و
تو بيخودی درگير مانده ای...
انگار كه از يک سراشيبی تند با كلی ذوق بالا بروی
و وقتی نفست گرفت،
ببينی كه به هيچ جای مشخصی نرسيده ای.
آن وقت نفرت و خستگی را
جايی ميان قفسه ی سينه و شكم احساس می كنی.
چيزی شبيه به يک دل بهم خوردگی.
حق داری كه دلت بخواهد
راه رفته را بازگردی
كه لااقل در ناكجاآباد گم و گور نشوی.
يكی از سخت ترين قسمت های
هر ماجرای احساسی
همين فاجعه ی افتادن بار عاطفی
روی دوش يک نفر است.
يا بايد كوله پشتی نفر مقابل هم پر باشد
و يا به كل بی خيال ماجرا شد و
بدون سرزنش، پايان را پذيرفت.
سخت است
اما سخت ترش زمانی ست كه می بينی
بخاطر هيچ، مدت ها خودت را
از خيلی چيزها محروم كرده ای.
از ديدن مهربانی و لذت همنشينی با ديگران
محروم شده ای.
از لحظه های شاعرانه ای كه
هر كدام خاطره ای می ساختند،
دور مانده ای.
و هيچ چيز بدتر از سرخوردگی
در رابطه نيست.
كه نتيجه اش می شود،
يک دلمردگی تهوع آور غم انگيز.
حواست باشد
مبادا انرژی عشق را
برای رابطه ای كه تمام شده،
هدر بدهی...

💠 { کانال ادبی شعرنوش }

🌼 @shernosh

بهش میگن "مازوخيسم"
اگه بخوام فارسی رو پاس بدارم، به زبون وطنی میشه "خودآزاری"، اکثریت خانوما هم دارنـش! یعنی اصلا بیشتریا دارن! مرد و زنم نداره...ولی اصولا مال خانوما ریشه ای تره، همیشه که نباید چنگـالو برداری بکنی تو چشم و چالت، یا حتما که نباید خودتو رنـده کنی تا خود آزاری محسوب شه! به نظر من، همین که چنگیزُ دوس داری و فکر میکنی چنگیز اون قدری که باید دوستت نداره، مازوخیسم داری! همین که چنگیز دو دقیقه رفته دستشویی جواب پیامتو نداده، شونصد تا فکر جور واجور میاد تو ذهنت، مازوخیسـم داری! البته این ها دسته اول هستن، و اگر قضیه به همینجا ختم شه که خوبه... تا اینجاها نرماله! طبیعیه!
ولی یه وقتا هست، با چنگیز قهر میکنی... بعد میری سراغ پیام های قبلی، هی میخونی، هی بغض میکنی! میری سراغ عکسای دو نفریتون! بعد عکسای تکیش! بعد عکسای یهوییش! بعد هر سی ثانیه گوشیو چک میکنی ببینی پیام داده یا نه! گوشی زنگ میخوره از جات می پری! تیریپ انتظار و این صحبتا... اینام همش مازوخیسمه! اینجاهای داستان باید یکم نگران خودتون شید... ولی یک دسته ی سومی هستن، که امیدوارم جز اونا نباشید!
فرض کنید قهرتون با چنگیز طولانی شده یا اصلا چنگیز یابو برش میداره یهو میزنه زیر کاسه کوزه تونو میره!
در این قسمت بیمار مذکور، بعد از طی مراحل بالا، به لایه های جنون نفوذ میکنه و بعد از اینکه به دفعات توی گریه های خودش غرق شد، کلا حواس پنجگانه ش منحل میشه، همه رو شکل چنگیز میبینه، دورو برش حتی اگه خوشبو کننده ی هوا-به به- هم بزنند، میگه این عطر چنگیزه، در این حالت اگر بیمارو به کانال فاضلاب هم منتقل کنید، فکر میکنه در اون مکان مدتی رو با چنگیز گذرونده و اینا....
اینام مازوخیسم حاده که با بستری و قرص درمان میشه! و اما دسته ی چهارم که خیلی خطرناکن... این افراد سعی میکنند با موارد، منطقی برخورد کنن! ولی خب بعضی چیزا منطق سرش نمیشه! اینا هستن که اگه حال چنگیزو ازشون بپرسی، خودشونو میزنن به بی خیالی، که مثلا اصلا مهم نیست و چیزی که زیاده چنگیزو، این چنگیز نشد یه چنگیز دیگه و اینا...
اینا دروغ میگن! یه جوری بزنید تو دهنشون عین تف بچسبن به فرش!
اینا همونان که دارن خودشونو از دلتنگی میجو ان! اینا خاطره ها رو به صورت سه بعدی مرور میکنن ولی چون نمیخوان به روشون بیارن کاری از دست دوا درمونم ساخته نیست
پیشنهاد من واسه این افراد، اینه که دستاشونو با آب و صابون بشورن، و قبل از خشک کردن با حوله، انگشتاشونو بکنن تو پیریز!
انشاالله که شفا پیدا کنن!

#اهورا_فروزان


@asheghanehaye_fatima

#علیرضا_قربانی
مرا ببخش

@asheghanehaye_fatima

دروغ بود،
این‌که مرا پایتخت قلبت می‌پنداشتی
من دریافتم که تنها مکانی بی‌ارزش،
ازحومه‌های شهر تو هستم..!

#غادة_السمان

@asheghanehaye_fatima

.

امشب به یادت پرسه خواهم زد غریبانه
در کوچه های ذهنم-اکنون بی تو ویرانه-
پشت کدامین در کسی جز تو تواند بود؟
ای تو طنین هر صدا و روح هر خانه!
اینک صعودم تا به اوج عشق ورزیدن
با هر صعود جاودان پیوند پیمانه..




#حسین_منزوی

@asheghanehaye_fatima

گدایی
همه جورش بده!
گدایی عشق از همه ش بدتره...!

🎥 شبهای روشن
#دیالوگ

@asheghanehaye_fatima

نرو
#معین

@asheghanehaye_fatima

شب به ره می‌رود
اینک دیری‌ست
وندرین گوشه‌ی غم،
هیچ‌کس نیست خبر گیرد
از حال کسی،
غیرِ یادِ تو
که چون می‌جوشد ؛
ذره از ذره‌ی من می‌پوشد..

#اسماعیل_شاهرودی
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

زیر زبانم است
در هر کجا که باشم
تا هر کجا بروم
نام تو
یک ساقه‌ی تر گندم
یک قاچ سیب،
یک گل سرخ
یک برگ سبز نارنج...


#منوچهر_آتشی
@asheghanehaye_fatima

آدم عاشق
#حمید_عسگری

@asheghanehaye_fatima

دستهایت
میهمان کدام گندمزارند؟!
نانِ تمام نانوایی‌های شهر
عطر تو را می‌دهند
انتظار بس است
باید بروم
بایدچمدانم را بردارم
زنگ ساعتم را
به عادتِ دیرینه
به وقتِ چشمهایِ تو کوک کنم
و صبح زود راهی شوم
بسان کولی‌های عاشق
خانه به خانه
کوچه به کوچه
دشت به دشت
و مزرعه به مزرعه
رد پای دستهایت را
از سبزه ها و پرچین‌ها بگیرم
تا برسم به نشانی آن گندمزارِ خوشبخت
و جانِ بی قرار و خسته‌ام را
بسپارم به دست های مهربان تو
راستی
هیچ می‌دانی
دستهایت قبله گاه من است
به دستهایت که می رسم
تمام می‌شوم ....



#میرمحمد_شهیدی
#گندمزار
#شما_فرستادید


@asheghanehaye_fatima

▪️

دستم را بگیر و آن‌گونه
دوستم داشته باش که انگار نفس توام.
‏اگر در سینه‌ات نباشم خواهی مُرد.

‏#جمال_ثریا

@asheghanehaye_fatima

چیزهایی هست که هر چه هم که نخواهیشان ببینی، باز می‌آیند. باز سنگین و بی‌رحم می‌آیند و خود را روی تو می‌افکنند و گرد تو را می‌گیرند و توی چشم و جانت می‌روند و همهٔ وجودت را پر می‌کنند و آن را می‌ربایند، که دیگر تو نمی‌مانی، که دیگر تو نمانده‌ای که آن‌ها را بخواهی یا نخواهی، آن‌ها تو را از خودت بیرون رانده‌اند و جایت را گرفته‌اند و خود تو شده‌اند. دیگر تو نیستی که درد را حس کنی، تو خود درد شده‌ای …


#ابراهیم_گلستان
- آذر ماه آخر پاییز

@asheghanehaye_fatima