Forwarded from دکتر نعمت الله فاضلی
@DrNematallahFazeli-شهامت تدریس.pdf
636.7 KB
🔵 مقدمه کتاب شجاعت تدریس:
✅ کتاب «شهامت تدریس» را محققی شاعر و نویسنده، تألیف کرده است.
🔻روایت پالمر از «زندگی درونی معلمان» نه تنها جذاب و خواندنی است، بلکه بکر، تازه و تکان‌دهنده است. روایت او از ترس‌هایی که معلمان و مدرسان دانشگاه تجربه میکنند حاصل تجربۀ زیستۀ پالمر و درک و شهود شاعرانه و درون‌بینانۀ او از این حرفه است.
🔻پالمر نه‌تنها خودشناسی و درک معلم از زندگی درونی‌اش را لازمۀ تدریس خوب و معلم خوب می‌داند، بلکه معتقد است معلمان خوب، نیازمند رسیدن به شناختی روشن و عمیق از دانشجویان و دانش‌آموزانند.
✅ پالمر معتقد است کنش تدریس نیازمند ایجاد تعامل و یکپارچگی میان معلم، موضوع درس و دانشجویان و دانش‌آموزان است. مسئلۀ معلمی از دیدگاه پالمر «درد از هم گسیختگی» است.
🔻ترس و بی‌اعتمادی در فرهنگ دانشگاهی ایران نیز لانه کرده است. بسیاری از مدرسان دانشگاه، دانشجویان را متهم به نافرهیختگی میکنند و بسیاری از دانشجویان نیز مدرسان را شایستۀ مقام استادی دانشگاه نمی‌دانند.
✅ کتاب «شهامت تدریس» را محققی شاعر و نویسنده، تألیف کرده است.
🔻روایت پالمر از «زندگی درونی معلمان» نه تنها جذاب و خواندنی است، بلکه بکر، تازه و تکان‌دهنده است. روایت او از ترس‌هایی که معلمان و مدرسان دانشگاه تجربه میکنند حاصل تجربۀ زیستۀ پالمر و درک و شهود شاعرانه و درون‌بینانۀ او از این حرفه است.
🔻پالمر نه‌تنها خودشناسی و درک معلم از زندگی درونی‌اش را لازمۀ تدریس خوب و معلم خوب می‌داند، بلکه معتقد است معلمان خوب، نیازمند رسیدن به شناختی روشن و عمیق از دانشجویان و دانش‌آموزانند.
✅ پالمر معتقد است کنش تدریس نیازمند ایجاد تعامل و یکپارچگی میان معلم، موضوع درس و دانشجویان و دانش‌آموزان است. مسئلۀ معلمی از دیدگاه پالمر «درد از هم گسیختگی» است.
🔻ترس و بی‌اعتمادی در فرهنگ دانشگاهی ایران نیز لانه کرده است. بسیاری از مدرسان دانشگاه، دانشجویان را متهم به نافرهیختگی میکنند و بسیاری از دانشجویان نیز مدرسان را شایستۀ مقام استادی دانشگاه نمی‌دانند.
Travelling concepts.pdf
832.8 KB
🔷Abbas Varij Kazemi & Saeid Safari
🔸Travelling concepts: the story of the commodification of higher education in Iran
📘Critique Journal of Socialist Theory(2020).#مقاله
🔸Travelling concepts: the story of the commodification of higher education in Iran
📘Critique Journal of Socialist Theory(2020).#مقاله
32-33.pdf
198.2 KB
32-33.pdf
عباس کاظمی
🔷سیطره قبایل دانشگاهی بر اجتماع علمی
ماهنامه تجارت فردا
۱۶ بهمن ۱۴۰۰
فایل پی‌دی اف
https://tttttt.me/Varijkazemi
#دانشگاه #قبایل_دانشگاهی
عباس کاظمی
🔷سیطره قبایل دانشگاهی بر اجتماع علمی
ماهنامه تجارت فردا
۱۶ بهمن ۱۴۰۰
فایل پی‌دی اف
https://tttttt.me/Varijkazemi
#دانشگاه #قبایل_دانشگاهی
لینک دسترسی مستقیم به سایت
سیطره قبایل دانشگاهی بر اجتماع علمی
https://www.tejaratefarda.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D8%AF-%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C-20/40345-%D8%B3%DB%8C%D8%B7%D8%B1%D9%87-%D9%82%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D9%84-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9-%D8%B9%D9%84%D9%85%DB%8C
سیطره قبایل دانشگاهی بر اجتماع علمی
https://www.tejaratefarda.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D8%AF-%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C-20/40345-%D8%B3%DB%8C%D8%B7%D8%B1%D9%87-%D9%82%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D9%84-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9-%D8%B9%D9%84%D9%85%DB%8C
هفته نامه تجارت فردا
سیطره قبایل دانشگاهی بر اجتماع علمی
سال‌هاست پژوهشگران خوش‌فکری پا به میدان پژوهشی گذاشته‌اند و دانشگاه و استادان آن را به مساله پژوهش خود تبدیل کرده‌اند. آنها تلاش
برنامه_همایش_فرهنگ_و_دانشگاه_در_ایران.pdf
301.2 KB
برنامه همایش فرهنگ و دانشگاه در ایران.pdf
▫️
همنشینی پلتفرم تجربه شهری با موضوع:
▫️تعارضات اجتماعی-عملکردی فضاهای عمومی؛
مورد تیاتر شهر-پارک دانشجو!
▫️وجود گروه‌های اجتماعی متنوع در محدوده تیاتر شهر-پارک دانشجو که به‌واسطه‌ی عمومیت فضا از سویی و عملکردهای مجود همچون تیاتر از سوی دیگر، منجر به تعارضات اجتماعی-عملکردی در این محدوده شده است..
▫️با حضور:
سید محمد بهشتی
قطب‌الدین صادقی
عباس وریج کاظمی
ایمان واقفی
شمین گلرخ
▫️سه شنبه ۰۳/ ۱۲/ ۰۰ ساعت ۸:۳۰ شب
در کلاب تجربه شهری
▫️لینک شرکت در جلسه:
https://www.clubhouse.com/join/%D9%BE%D9%84%D8%AA%D9%81%D8%B1%D9%85-%D8%AA%D8%AC%D8%B1%D8%A8%D9%87-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C/xSDHnxwl/PGeO113g?utm_medium=ch_invite&utm_campaign=-gb8VaKALBER8_yZ5MR7gQ-73843
همنشینی پلتفرم تجربه شهری با موضوع:
▫️تعارضات اجتماعی-عملکردی فضاهای عمومی؛
مورد تیاتر شهر-پارک دانشجو!
▫️وجود گروه‌های اجتماعی متنوع در محدوده تیاتر شهر-پارک دانشجو که به‌واسطه‌ی عمومیت فضا از سویی و عملکردهای مجود همچون تیاتر از سوی دیگر، منجر به تعارضات اجتماعی-عملکردی در این محدوده شده است..
▫️با حضور:
سید محمد بهشتی
قطب‌الدین صادقی
عباس وریج کاظمی
ایمان واقفی
شمین گلرخ
▫️سه شنبه ۰۳/ ۱۲/ ۰۰ ساعت ۸:۳۰ شب
در کلاب تجربه شهری
▫️لینک شرکت در جلسه:
https://www.clubhouse.com/join/%D9%BE%D9%84%D8%AA%D9%81%D8%B1%D9%85-%D8%AA%D8%AC%D8%B1%D8%A8%D9%87-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C/xSDHnxwl/PGeO113g?utm_medium=ch_invite&utm_campaign=-gb8VaKALBER8_yZ5MR7gQ-73843
👍1
Forwarded from Renani Mohsen / محسن رنانی
.
👈 آسیب‌شناسی نخبگی در ایران
(انتشار فایل پی‌دی‌اف کتاب)
✍️ محسن رنانی
به تجربه دریافته‌ام که نوشته‌هایی که از دلم ریشه گرفته یا بر شهودم متکی بوده، بسیار اثرگذارتر از سایر نوشته‌هایم بوده است. چهار سال روی کتاب «اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی ایران» کار کردم. اما این کتاب که حاصل اندیشه‌سوزی و عقلانیت‌ورزی من روی موضوع بود، نه آن‌گاه که در سال ۸۷ در پنج نسخه و به صورت پوشیده برای مقامات ارشد کشور ارسال کردم و نه وقتی در سال ۹۴ نسخه الکترونیک آن به صورت عمومی منتشر شد، مورد هیچ اقبالی، نه از سوی مقامات نه از سوی جامعه نخبگی، قرار نگرفت و اثری بر سیاست‌های اتمی کشور نگذاشت.
همچنین است سرنوشت سه یادداشتی که با عنوان «قصه‌هایی درباره گناه و توسعه» منتشر کردم و خیلی برای نوشتن آنها فسفر سوزاندم و چند ماه روی آنها کار کردم و چند بار بازنویسی کردم. وقتی این یادداشت‌ها منتشر شد نه در میان سیاستگذاران نه در میان جامعه اثری در حد تلنگر نیز نداشت.
بر عکس، یادداشت «فردا اول خلقت است» کلا فقط نیم ساعت از من وقت گرفت اما در مجموع رسانههای مجازی، بیش از ده میلیون بار دیده و خوانده شده است. در شامگاه ۳۱ شهریور ۱۳۹۶ بود که دکتر مرادی (فلیسوف آموزش) پیام داد که «فردا اول مهر است نمی‌خواهی چیزی بنویسی؟»؛ و من چون آن ایام خیلی با موضوع تربیت و توسعه درگیر شده بودم، گفتم چرا و قلم را برداشتم وهر چه بر دلم جاری شد نوشتم.
کتاب «آسیب‌شناسی نخبگی در ایران» نیز از همین کارهای دلی بود. اصلا قراری بر نوشتن کتاب نبود. در شهریور ۱۳۹۵ رئیس بنیاد نخبگان اصفهان تماس گرفت و گفت جلسه‌ای با نخبگان داریم شما بیا صحبت کن و من قبول نمی‌کردم. پس از اصرار فراوان، گفتم من اگر بیایم در نقد نخبگان صحبت می‌کنم و بر بیماری‌های نخبگی دست می‌گذارم و تمام عملکرد بنیاد نخبگان را زیر سوال می‌برم. ایشان گفت مشکلی نیست. راستش پیش از آن خیلی درباره آسیب‌هایی که آموزش و پرورش و آموزش عالی ما به نخبگان می‌زنند فکر کرده بودم اما هیچگاه چیزی ننوشته بودم یا درباره آن صحبت نکرده بودم. اما همیشه به دلم بود که در این باره چیزی بنویسم.
پیش از سخنرانی شاید حدود نیم ساعت روی چارچوب بحثم فکر کردم، اما یک سخنرانی دلی از کار درآمد، از آنهایی که به دل خودم هم نشست (فایل صوتی‌اش را اینجا بشنوید). وقتی از جلسه سخنرانی بیرون آمدم به خودم گفتم این مباحث حیف است نانوشته بماند روزی کتاب «آسیب شناسی نخبگی در ایران» را خواهم نوشت. اما آن روز هیچگاه فرا نرسید و اصلا به علت سیل موضوعاتی که هر روز درگیرش می‌شدم اصلا موضوع تدوین کتاب نخبگی از دستور کار فکری‌ام خارج شد.
تا آن که در اواخر سال ۹۹ بود که دوستی پیام داد این کتاب شما که عنوانش «آسیب شناسی نخبگی در ایران» است را از کجا می‌شود تهیه کرد. پاسخ دادم من چنین کتابی ندارم. فورا تصویر جلد کتاب را برایم فرستاد. تعجب کردم بعد از پیگیری متوجه شدم که مدیران دلسوز موسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی (وابسته به وزارت علوم)، چند سال بعد، این سخنرانی را شنیده اند و تصمیم به انتشار آن به عنوان یک کتاب گرفته اند. پس سخنرانی مرا به یک ویراستار بسیار حرفهای و دقیق و البته دلسوز سپرده بودند؛ او هم به زیباترین نحو این سخنرانی را به یک متن نوشتاری در قامت یک کتاب تبدیل کرده بود.
وقتی کتاب را تهیه کردم از روی نگرانی ظرف یک ساعت کل آن را خواندم تا ببینم حرفهای مرا خراب نکرده باشند، اما از این همه نیک‌اندیشی، زحمت و دقت حظ کردم. به ایشان و مدیران موسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی دستمریزاد می‌گویم. چنین کار باکیفیتی معمولا از یک نهاد دولتی بعید است. و متاسفانه نمی دانم چرا ناشر، نام ویراستار را درشناسنامه کتاب نیاورده است.
وقتی کتاب را خواندم انصافا هم از حرفهای نویسنده (ببخشید از سخنرانی خودم 🙈🙈) که هیچکدام یادم نبود کیف کردم و هم از کار ویراستار. خدا به هر دوی آنها سلامتی و طول عمر عطا کند!! قوانین این عالم این‌جوری است. یک کاری که از دل برآید و قصد رشوت و منتی در آن نباشد در این عالم شکوفه می‌کند و به بار می‌نشیند.
از وقتی که در ماه پیش این کتاب را در یادداشتی معرفی کردم، تقریبا همه نسخه‌های موجود آن فروش رفت و نسخه‌های چاپ بعدی آن هم تمام شد.
و چنین شد که تصمیم گرفتم برای آن که علاقه‌مندان و همه کسانی که نگران تخریب استعدادهای کودکان و جوانان نخبه این کشور هستند، این کتاب را بخوانند ، فایل پی.دی.اف آن را منتشر کنم.
لطفا فقط یک ساعت وقت بگذارید و این کتاب را در فایل زیر بخوانید و برای هر کس که با کودک و نوجوان سروکار دارد، یا فرزند بین صفر تا ۱۸ سال دارد بفرستید و توصیه کنید بخواند. چهل سال آسیب زدن به جوانان و نخبگان‌مان کافی است. لطفا سیاستگذاران آموزش و پرورش و مربیان پیش دبستان و معلمان دبستان نیز بخوانند.
👇👇 فایل کتاب 👇👇
.
👈 آسیب‌شناسی نخبگی در ایران
(انتشار فایل پی‌دی‌اف کتاب)
✍️ محسن رنانی
به تجربه دریافته‌ام که نوشته‌هایی که از دلم ریشه گرفته یا بر شهودم متکی بوده، بسیار اثرگذارتر از سایر نوشته‌هایم بوده است. چهار سال روی کتاب «اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی ایران» کار کردم. اما این کتاب که حاصل اندیشه‌سوزی و عقلانیت‌ورزی من روی موضوع بود، نه آن‌گاه که در سال ۸۷ در پنج نسخه و به صورت پوشیده برای مقامات ارشد کشور ارسال کردم و نه وقتی در سال ۹۴ نسخه الکترونیک آن به صورت عمومی منتشر شد، مورد هیچ اقبالی، نه از سوی مقامات نه از سوی جامعه نخبگی، قرار نگرفت و اثری بر سیاست‌های اتمی کشور نگذاشت.
همچنین است سرنوشت سه یادداشتی که با عنوان «قصه‌هایی درباره گناه و توسعه» منتشر کردم و خیلی برای نوشتن آنها فسفر سوزاندم و چند ماه روی آنها کار کردم و چند بار بازنویسی کردم. وقتی این یادداشت‌ها منتشر شد نه در میان سیاستگذاران نه در میان جامعه اثری در حد تلنگر نیز نداشت.
بر عکس، یادداشت «فردا اول خلقت است» کلا فقط نیم ساعت از من وقت گرفت اما در مجموع رسانههای مجازی، بیش از ده میلیون بار دیده و خوانده شده است. در شامگاه ۳۱ شهریور ۱۳۹۶ بود که دکتر مرادی (فلیسوف آموزش) پیام داد که «فردا اول مهر است نمی‌خواهی چیزی بنویسی؟»؛ و من چون آن ایام خیلی با موضوع تربیت و توسعه درگیر شده بودم، گفتم چرا و قلم را برداشتم وهر چه بر دلم جاری شد نوشتم.
کتاب «آسیب‌شناسی نخبگی در ایران» نیز از همین کارهای دلی بود. اصلا قراری بر نوشتن کتاب نبود. در شهریور ۱۳۹۵ رئیس بنیاد نخبگان اصفهان تماس گرفت و گفت جلسه‌ای با نخبگان داریم شما بیا صحبت کن و من قبول نمی‌کردم. پس از اصرار فراوان، گفتم من اگر بیایم در نقد نخبگان صحبت می‌کنم و بر بیماری‌های نخبگی دست می‌گذارم و تمام عملکرد بنیاد نخبگان را زیر سوال می‌برم. ایشان گفت مشکلی نیست. راستش پیش از آن خیلی درباره آسیب‌هایی که آموزش و پرورش و آموزش عالی ما به نخبگان می‌زنند فکر کرده بودم اما هیچگاه چیزی ننوشته بودم یا درباره آن صحبت نکرده بودم. اما همیشه به دلم بود که در این باره چیزی بنویسم.
پیش از سخنرانی شاید حدود نیم ساعت روی چارچوب بحثم فکر کردم، اما یک سخنرانی دلی از کار درآمد، از آنهایی که به دل خودم هم نشست (فایل صوتی‌اش را اینجا بشنوید). وقتی از جلسه سخنرانی بیرون آمدم به خودم گفتم این مباحث حیف است نانوشته بماند روزی کتاب «آسیب شناسی نخبگی در ایران» را خواهم نوشت. اما آن روز هیچگاه فرا نرسید و اصلا به علت سیل موضوعاتی که هر روز درگیرش می‌شدم اصلا موضوع تدوین کتاب نخبگی از دستور کار فکری‌ام خارج شد.
تا آن که در اواخر سال ۹۹ بود که دوستی پیام داد این کتاب شما که عنوانش «آسیب شناسی نخبگی در ایران» است را از کجا می‌شود تهیه کرد. پاسخ دادم من چنین کتابی ندارم. فورا تصویر جلد کتاب را برایم فرستاد. تعجب کردم بعد از پیگیری متوجه شدم که مدیران دلسوز موسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی (وابسته به وزارت علوم)، چند سال بعد، این سخنرانی را شنیده اند و تصمیم به انتشار آن به عنوان یک کتاب گرفته اند. پس سخنرانی مرا به یک ویراستار بسیار حرفهای و دقیق و البته دلسوز سپرده بودند؛ او هم به زیباترین نحو این سخنرانی را به یک متن نوشتاری در قامت یک کتاب تبدیل کرده بود.
وقتی کتاب را تهیه کردم از روی نگرانی ظرف یک ساعت کل آن را خواندم تا ببینم حرفهای مرا خراب نکرده باشند، اما از این همه نیک‌اندیشی، زحمت و دقت حظ کردم. به ایشان و مدیران موسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی دستمریزاد می‌گویم. چنین کار باکیفیتی معمولا از یک نهاد دولتی بعید است. و متاسفانه نمی دانم چرا ناشر، نام ویراستار را درشناسنامه کتاب نیاورده است.
وقتی کتاب را خواندم انصافا هم از حرفهای نویسنده (ببخشید از سخنرانی خودم 🙈🙈) که هیچکدام یادم نبود کیف کردم و هم از کار ویراستار. خدا به هر دوی آنها سلامتی و طول عمر عطا کند!! قوانین این عالم این‌جوری است. یک کاری که از دل برآید و قصد رشوت و منتی در آن نباشد در این عالم شکوفه می‌کند و به بار می‌نشیند.
از وقتی که در ماه پیش این کتاب را در یادداشتی معرفی کردم، تقریبا همه نسخه‌های موجود آن فروش رفت و نسخه‌های چاپ بعدی آن هم تمام شد.
و چنین شد که تصمیم گرفتم برای آن که علاقه‌مندان و همه کسانی که نگران تخریب استعدادهای کودکان و جوانان نخبه این کشور هستند، این کتاب را بخوانند ، فایل پی.دی.اف آن را منتشر کنم.
لطفا فقط یک ساعت وقت بگذارید و این کتاب را در فایل زیر بخوانید و برای هر کس که با کودک و نوجوان سروکار دارد، یا فرزند بین صفر تا ۱۸ سال دارد بفرستید و توصیه کنید بخواند. چهل سال آسیب زدن به جوانان و نخبگان‌مان کافی است. لطفا سیاستگذاران آموزش و پرورش و مربیان پیش دبستان و معلمان دبستان نیز بخوانند.
👇👇 فایل کتاب 👇👇
.
Telegram
Renani Mohsen / رنانی - محسن
فایل پی‌دی‌اف کتاب
آسیب شناسی نخبگی در ایران
ٔدکتر محسن رنانی
.
آسیب شناسی نخبگی در ایران
ٔدکتر محسن رنانی
.
نشست آنلاین روزمرگی جامعه ایران در سایه انقلاب
چهارشنبه ۳۱ فروردین، ساعت ۱۸
ورود از
https://meet.google.com/dbp-sabv-fdo
🆔 @Varijkazemi
چهارشنبه ۳۱ فروردین، ساعت ۱۸
ورود از
https://meet.google.com/dbp-sabv-fdo
🆔 @Varijkazemi
هنرمند - عبدالحسین نیک‌گهر - آرته باکس
https://artebox.ir/Artist/Intro/950/%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D9%86%DB%8C%DA%A9%E2%80%8C%DA%AF%D9%87%D8%B1/
مصاحبه و گفت‌وگو با دکتر عبدالحسین نیک‌گهر،جامعه‌شناس
https://artebox.ir/Artist/Intro/950/%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D9%86%DB%8C%DA%A9%E2%80%8C%DA%AF%D9%87%D8%B1/
مصاحبه و گفت‌وگو با دکتر عبدالحسین نیک‌گهر،جامعه‌شناس
artebox.ir
هنرمند - عبدالحسین نیک‌گهر - آرته باکس
آرته، دانشنامه فرهنگ و هنر معاصر ایران
علوم اجتماعی و« نقشه‌های از پیش تعیین شده»!
عباس کاظمی، جامعه‌شناس
@varijkazemi
🧊بعد از بازگشایی دانشگاهها، تنش میان دانشجویان با دانشگاه به موضوع مهمی در این روزها تبدیل شده است. مهم نیست داستان از کجا شروع شد مهم این است که معاون فرهنگی یک دانشگاه، داستان را از کجا شروع می‌کند:«دانشجوی خانمی که رنگ موهای خود را فیروزه‌ای یا آبی می‌کند و موهای خود را از مقتعه بیرون می‌گذارد و از نشان دادن کارت دانشجویی خود امتناع می‌کند و قصد دارد به زور وارد دانشگاه شود، مشخص است در حال اجرا کردن نقشه‌هایی از پیش تعیین شده است» ! در جایی دیگر، یکی از معلم‌های مدرسه گزارش کرده است که« دانش آموزان دختر در یک مدرسه، به دلیل رنگ مو، برداشتن ابرو، استفاده از زیرورآلات و.. قوانین مدرسه را زیرپا می‌گذارند و مهمتر اینکه والدین با مدرسه همکاری نمی‌کنند». اینها تنها نمونه‌هایی کوچک از تغییراتی است که دوران قرنطینه کرونا آنها را تشدید کرده است. دانشجویانی که دو سال از تحصیل‌شان گذشته اما هنوز دانشگاه را ندیده‌اند و تازه به فضای دانشگاه و یا مدرسه پا می‌گذارند با ارزشهایی بزرگ شدند که حتی صرفا، تحت کنترل والدین هم نیستند. این دانش آموزان، ذیل نظام «جامعه پلتفرمی» رشد کرده‌اند. ارزشها، سبک زندگی، مد، امیال، شبکه‌های دوستی، حساسیت‌های فرهنگی و اجتماعی، نظامهای تشویقی و...همه و همه درون شبکه‌های اجتماعی تعریف و تعیین شده‌اند. این در حالی‌ست که در دوران همه‌گیری کرونا، نظامهای آموزشی رسمی، نقش پرورشی‌خود را به کل از دست دادند و صرفا دلمشغول مسایل آموزشی شدند اما دانش آموزان بیکار ننشستند و هرچه بیشتر به گوشی‌های هوشمند و تبلت‌های خود وابسته شدند از سویی دیگر، وابستگی ارزشی بیشتری میان والدین و فرزندان( به دلیل مجاورت بیشتر) در طول دوره همه‌گیری ایجاد شده است.
✍آیا با پدیده تازه‌ای روبرو هستیم؟ آیا منازعه جدید دانشجویان و دانش آموزان بر سر سبک زندگی قرار است مسئله‌ای مهم در دهه‌ی پیش رو باشد؟ زیرپاگذاشتن ارزش‌های مدرسه و دانشگاه امری جدید نیست، هر نسلی قواعد خود را برای دستکاری و مناقشه با ارزش‌های رسمی داشته است و این برای افرادی که به‌طور مستمر، به تماشاگری جامعه می‌نشینند، داستانی تکراری است. واقعیت مهم، عدم همراهی دانش آموزان و دانشجویان با ارزش‌های رسمی مدارس و دانشگاهها نیست مسئله این خواهد بود که والدین تا چه اندازه قرار است مدرسه را همراهی کنند؟ و آیا عدم همراهی والدین با سیاست‌های تربیتی رسمی به خصومت میان دو نهاد خانواده و مدرسه دامن خواهد زد؟ و آیا جنگ فرهنگی به مرحله جدیدی وارد خواهد شد؟ پاسخ به این پرسش‌های مهم آسان نیست اما در حد فرضیه می‌توان گفت پس از همه‌گیری کرونا، افکار عمومی هرچه بیشتر در قابلیت نظام آموزشی تردید کرده است. از سویی دیگر، در طول چهل سال گذشته، در حالی‌که والدین به لحاظ نسلی، تغییر کرده‌اند اما نهاد آموزش، تغییر محسوسی نداشته است! والدین دهه 60، علاقه به تکرار تجربیات زمان خود ندارند. این امر تنش‌ها را بین والدین و مدرسه- و نه صرفا دانش آموزان- بیشتر خواهد کرد. @varijkazemi
🧊با این حال، در جامعه‌شناسی چیزی به اسم «نقشه‌های از پیش تعیین شده» وجود ندارد بلکه« نقشه‌ها»، محصول عمل اجتماعی مدرسه یا دانشگاه، کردارهای معلمان و مدیران انضباطی، نظام ارزشی در خانه، گروه‌های متعدد دوستی دانش آموزان و دانشجویان، رسانههای قدیم و جدید، فشارهای ایدولوژیک دستگاه‌های‌فرهنگی، سیاست‌های رسمی و غیررسمی بکارگرفته شده در جامعه و در مجموع، مواجهه فردی و ابتکاری کنشگر با همه این مولفه‌هاست. نقشه‌ها از پیش،تعیین نمی‌شوند بلکه در جریان اجتماعی ساخته و مصرف می‌شوند. مشقِ جامعه را مجموعه‌ی متعددی از نیروهای انسانی و غیرانسانی تدوین میکنند. مدیران فرهنگی ابتدا باید بتوانند درک درستی از مسئله فرهنگی در یک نهاد آموزشی داشته باشند. جمله مشهوری است که می‌گوید: فهم مسئله نیمی از مسیر برای حل مسئله است. در این میان، یادمان باشد برخی اوقات، راه حلی جز انحلال خود مسئله، وجود ندارد. همان‌اندازه که دانش‌آموزان و دانشجویان باید متناسب با فضای آموزشی رفتار کنند، نهادهای آموزشی باید تکانی به خود بدهند و اندکی بیشتر خود را با شرایط در حال تغییر همراه کنند و مدیران فرهنگی نیز برحسب ضرورت، خود را با سازوکارهایی که جامعه با آن کار می‌کند آشنا سازند.
#اموزش #مدرسه #دانشگاه #فرهنگ #کرونا #یاد_داشت
https://tttttt.me/Varijkazemi
عباس کاظمی، جامعه‌شناس
@varijkazemi
🧊بعد از بازگشایی دانشگاهها، تنش میان دانشجویان با دانشگاه به موضوع مهمی در این روزها تبدیل شده است. مهم نیست داستان از کجا شروع شد مهم این است که معاون فرهنگی یک دانشگاه، داستان را از کجا شروع می‌کند:«دانشجوی خانمی که رنگ موهای خود را فیروزه‌ای یا آبی می‌کند و موهای خود را از مقتعه بیرون می‌گذارد و از نشان دادن کارت دانشجویی خود امتناع می‌کند و قصد دارد به زور وارد دانشگاه شود، مشخص است در حال اجرا کردن نقشه‌هایی از پیش تعیین شده است» ! در جایی دیگر، یکی از معلم‌های مدرسه گزارش کرده است که« دانش آموزان دختر در یک مدرسه، به دلیل رنگ مو، برداشتن ابرو، استفاده از زیرورآلات و.. قوانین مدرسه را زیرپا می‌گذارند و مهمتر اینکه والدین با مدرسه همکاری نمی‌کنند». اینها تنها نمونه‌هایی کوچک از تغییراتی است که دوران قرنطینه کرونا آنها را تشدید کرده است. دانشجویانی که دو سال از تحصیل‌شان گذشته اما هنوز دانشگاه را ندیده‌اند و تازه به فضای دانشگاه و یا مدرسه پا می‌گذارند با ارزشهایی بزرگ شدند که حتی صرفا، تحت کنترل والدین هم نیستند. این دانش آموزان، ذیل نظام «جامعه پلتفرمی» رشد کرده‌اند. ارزشها، سبک زندگی، مد، امیال، شبکه‌های دوستی، حساسیت‌های فرهنگی و اجتماعی، نظامهای تشویقی و...همه و همه درون شبکه‌های اجتماعی تعریف و تعیین شده‌اند. این در حالی‌ست که در دوران همه‌گیری کرونا، نظامهای آموزشی رسمی، نقش پرورشی‌خود را به کل از دست دادند و صرفا دلمشغول مسایل آموزشی شدند اما دانش آموزان بیکار ننشستند و هرچه بیشتر به گوشی‌های هوشمند و تبلت‌های خود وابسته شدند از سویی دیگر، وابستگی ارزشی بیشتری میان والدین و فرزندان( به دلیل مجاورت بیشتر) در طول دوره همه‌گیری ایجاد شده است.
✍آیا با پدیده تازه‌ای روبرو هستیم؟ آیا منازعه جدید دانشجویان و دانش آموزان بر سر سبک زندگی قرار است مسئله‌ای مهم در دهه‌ی پیش رو باشد؟ زیرپاگذاشتن ارزش‌های مدرسه و دانشگاه امری جدید نیست، هر نسلی قواعد خود را برای دستکاری و مناقشه با ارزش‌های رسمی داشته است و این برای افرادی که به‌طور مستمر، به تماشاگری جامعه می‌نشینند، داستانی تکراری است. واقعیت مهم، عدم همراهی دانش آموزان و دانشجویان با ارزش‌های رسمی مدارس و دانشگاهها نیست مسئله این خواهد بود که والدین تا چه اندازه قرار است مدرسه را همراهی کنند؟ و آیا عدم همراهی والدین با سیاست‌های تربیتی رسمی به خصومت میان دو نهاد خانواده و مدرسه دامن خواهد زد؟ و آیا جنگ فرهنگی به مرحله جدیدی وارد خواهد شد؟ پاسخ به این پرسش‌های مهم آسان نیست اما در حد فرضیه می‌توان گفت پس از همه‌گیری کرونا، افکار عمومی هرچه بیشتر در قابلیت نظام آموزشی تردید کرده است. از سویی دیگر، در طول چهل سال گذشته، در حالی‌که والدین به لحاظ نسلی، تغییر کرده‌اند اما نهاد آموزش، تغییر محسوسی نداشته است! والدین دهه 60، علاقه به تکرار تجربیات زمان خود ندارند. این امر تنش‌ها را بین والدین و مدرسه- و نه صرفا دانش آموزان- بیشتر خواهد کرد. @varijkazemi
🧊با این حال، در جامعه‌شناسی چیزی به اسم «نقشه‌های از پیش تعیین شده» وجود ندارد بلکه« نقشه‌ها»، محصول عمل اجتماعی مدرسه یا دانشگاه، کردارهای معلمان و مدیران انضباطی، نظام ارزشی در خانه، گروه‌های متعدد دوستی دانش آموزان و دانشجویان، رسانههای قدیم و جدید، فشارهای ایدولوژیک دستگاه‌های‌فرهنگی، سیاست‌های رسمی و غیررسمی بکارگرفته شده در جامعه و در مجموع، مواجهه فردی و ابتکاری کنشگر با همه این مولفه‌هاست. نقشه‌ها از پیش،تعیین نمی‌شوند بلکه در جریان اجتماعی ساخته و مصرف می‌شوند. مشقِ جامعه را مجموعه‌ی متعددی از نیروهای انسانی و غیرانسانی تدوین میکنند. مدیران فرهنگی ابتدا باید بتوانند درک درستی از مسئله فرهنگی در یک نهاد آموزشی داشته باشند. جمله مشهوری است که می‌گوید: فهم مسئله نیمی از مسیر برای حل مسئله است. در این میان، یادمان باشد برخی اوقات، راه حلی جز انحلال خود مسئله، وجود ندارد. همان‌اندازه که دانش‌آموزان و دانشجویان باید متناسب با فضای آموزشی رفتار کنند، نهادهای آموزشی باید تکانی به خود بدهند و اندکی بیشتر خود را با شرایط در حال تغییر همراه کنند و مدیران فرهنگی نیز برحسب ضرورت، خود را با سازوکارهایی که جامعه با آن کار می‌کند آشنا سازند.
#اموزش #مدرسه #دانشگاه #فرهنگ #کرونا #یاد_داشت
https://tttttt.me/Varijkazemi
Telegram
عباس وریج کاظمی
عباس کاظمی هستم پژوهشگر حوزهٔ مطالعات فرهنگی. می‌توانید با لینک زیر با من در تماس باشید
@Abbasvarijkazemi
@Abbasvarijkazemi
✴️ «تجربهٔ مادری و امر اجتماعی»
معرفی کتاب
✍ عباس کاظمی
https://tttttt.me/Varijkazemi
❓چگونه ازطریق تجربهٔ مادری، درباب موقعیت‌هایی که ازلحاظ قومیتی، جنسیتی و طبقاتی ساخته می‌شوند بیندیشیم؟
آیا مادری موضوعی صرفاً ساده است یا می‌توان به‌کمک آن، درباب جامعه و تضادها و نابرابری‌ها، ترس‌ها و شادی‌های آن نیز سخن گفت؟
⬅️ کتاب علینقیان، روایتی شیوا از تجربهٔ مادری در بستری انسان‌شناسانه ارائه می‌دهد. کتاب، پژوهشی خودمردم‌نگارانه است که در آن، نویسنده ازخلال تجربهٔ مادری، ابتدا درخصوص کلیت مادری و سپس دربارهٔ مناسبات جنسیتی و... در جامعه سخن می‌گوید.
🔸با مسیری که نعمت‌الله فاضلی به‌میانجی روش خودمردم‌نگارانه در ایران باز کرده است، نسل‌های جدید کوشیدند طریق خود را برای بیان موقعیت‌های اجتماعی پیدا کنند.
اینک اگر در رشته‌ای غیر از علوم انسانی تحصیل کرده‌‌اید و می‌خواهید بدانید که علوم اجتماعی چگونه می‌تواند ازطریق تجربه‌های زیستهٔ فردی، درباب واقعیت‌های اجتماعی و ازجمله مادری سخن بگوید، کتاب خط آبی کمرنگ، همان اثری است که می‌توانید آن را چونان کتاب رمان بگشایید و خستگی‌ناپذیر مطالعه‌اش کنید.
شیوا علینقیان موفق شده است مفاهیم نظری را به‌شکلی ملایم در متنی روایت‌گونه بگنجاند، تجربه‌های زیسته را با شواهد کلان‌تر ترکیب کند و درنهایت تحلیلی از وضعیت جامعهٔ متأخر ایران ارائه دهد.
🔸هنگام خواندن کتاب، مفاهیم و مقولات متعددی از پیش چشم عبور میکنند؛ پزشکی‌شدن مادری، شکل مناسبات جدید در میان مادران باردار، تغییر تعاملات خانوادگی، تجربهٔ زیستهٔ بارداری، اقتصاد سیاسی زایمان، کالایی‌شدن بارداری و کودک، مداخلهٔ امر سیاسی با تجربهٔ مادری، تجربهٔ مادران فرودست. همهٔ این مقولات، ازجمله موفقیت‌های کتاب برای درهم‌آمیزی امر جزئی با امر کلی است.
🔸کتاب از وجهی روش‌شناسانه نیز واجد اهمیت است، چراکه به ما نشان می‌دهد که علوم اجتماعی چگونه می‌تواند ازطریق قصه‌گویی، مسائل بنیادین را برای عموم بشر توضیح دهد. انسان‌شناسی و جامعه‌شناسی چگونه می‌توانند بدون آنکه درگیر مفاهیم غامض شوند، شیوا و روان برای عموم مردم سخن بگویند.
☑️ جای خوشحالی است که پژوهشگران جوان در سال‌های اخیر برای ارتقا یا برای صرف تدریس درون کلاس‌های درس، کتاب نمی‌نویسند. آنها کتاب می‌نویسند تا عموم بخوانند، می‌نویسند تا خود را بیان کنند، و می‌نویسند تا ازطریق خوانده‌شدن، دانش‌اجتماعی را درون متن زندگی جای دهند.
@Varijkazemi
📙مشخصات کتاب:
علینقیان، شیوا(۱۴۰۱)، خط آبی کمرنگ، روایتی بازاندیشانه از تجربهٔ مادری در ایران مدرن، تهران: فرهنگ جاوید.
#معرفی_کتاب #نقد_کتاب #کتاب #فرهنگ_جاوید #فاضلی #مادری #شیوا_علینقیان #یاد_داشت
معرفی کتاب
✍ عباس کاظمی
https://tttttt.me/Varijkazemi
❓چگونه ازطریق تجربهٔ مادری، درباب موقعیت‌هایی که ازلحاظ قومیتی، جنسیتی و طبقاتی ساخته می‌شوند بیندیشیم؟
آیا مادری موضوعی صرفاً ساده است یا می‌توان به‌کمک آن، درباب جامعه و تضادها و نابرابری‌ها، ترس‌ها و شادی‌های آن نیز سخن گفت؟
⬅️ کتاب علینقیان، روایتی شیوا از تجربهٔ مادری در بستری انسان‌شناسانه ارائه می‌دهد. کتاب، پژوهشی خودمردم‌نگارانه است که در آن، نویسنده ازخلال تجربهٔ مادری، ابتدا درخصوص کلیت مادری و سپس دربارهٔ مناسبات جنسیتی و... در جامعه سخن می‌گوید.
🔸با مسیری که نعمت‌الله فاضلی به‌میانجی روش خودمردم‌نگارانه در ایران باز کرده است، نسل‌های جدید کوشیدند طریق خود را برای بیان موقعیت‌های اجتماعی پیدا کنند.
اینک اگر در رشته‌ای غیر از علوم انسانی تحصیل کرده‌‌اید و می‌خواهید بدانید که علوم اجتماعی چگونه می‌تواند ازطریق تجربه‌های زیستهٔ فردی، درباب واقعیت‌های اجتماعی و ازجمله مادری سخن بگوید، کتاب خط آبی کمرنگ، همان اثری است که می‌توانید آن را چونان کتاب رمان بگشایید و خستگی‌ناپذیر مطالعه‌اش کنید.
شیوا علینقیان موفق شده است مفاهیم نظری را به‌شکلی ملایم در متنی روایت‌گونه بگنجاند، تجربه‌های زیسته را با شواهد کلان‌تر ترکیب کند و درنهایت تحلیلی از وضعیت جامعهٔ متأخر ایران ارائه دهد.
🔸هنگام خواندن کتاب، مفاهیم و مقولات متعددی از پیش چشم عبور میکنند؛ پزشکی‌شدن مادری، شکل مناسبات جدید در میان مادران باردار، تغییر تعاملات خانوادگی، تجربهٔ زیستهٔ بارداری، اقتصاد سیاسی زایمان، کالایی‌شدن بارداری و کودک، مداخلهٔ امر سیاسی با تجربهٔ مادری، تجربهٔ مادران فرودست. همهٔ این مقولات، ازجمله موفقیت‌های کتاب برای درهم‌آمیزی امر جزئی با امر کلی است.
🔸کتاب از وجهی روش‌شناسانه نیز واجد اهمیت است، چراکه به ما نشان می‌دهد که علوم اجتماعی چگونه می‌تواند ازطریق قصه‌گویی، مسائل بنیادین را برای عموم بشر توضیح دهد. انسان‌شناسی و جامعه‌شناسی چگونه می‌توانند بدون آنکه درگیر مفاهیم غامض شوند، شیوا و روان برای عموم مردم سخن بگویند.
☑️ جای خوشحالی است که پژوهشگران جوان در سال‌های اخیر برای ارتقا یا برای صرف تدریس درون کلاس‌های درس، کتاب نمی‌نویسند. آنها کتاب می‌نویسند تا عموم بخوانند، می‌نویسند تا خود را بیان کنند، و می‌نویسند تا ازطریق خوانده‌شدن، دانش‌اجتماعی را درون متن زندگی جای دهند.
@Varijkazemi
📙مشخصات کتاب:
علینقیان، شیوا(۱۴۰۱)، خط آبی کمرنگ، روایتی بازاندیشانه از تجربهٔ مادری در ایران مدرن، تهران: فرهنگ جاوید.
#معرفی_کتاب #نقد_کتاب #کتاب #فرهنگ_جاوید #فاضلی #مادری #شیوا_علینقیان #یاد_داشت
Telegram
عباس وریج کاظمی
عباس کاظمی هستم پژوهشگر حوزهٔ مطالعات فرهنگی. می‌توانید با لینک زیر با من در تماس باشید
@Abbasvarijkazemi
@Abbasvarijkazemi
Audio
📘زندگی روزمره در سایه انقلاب
عباس کاظمی
چهارشنبه ۳۱ فروردین ۱۴۰۱
🔷مکان: انجمن علمی جامعه‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی
💧زمان: ۵۳ دقیقه
@varijkazemi
#زندگی_روزمره #انقلاب
#سخنرانی
عباس کاظمی
چهارشنبه ۳۱ فروردین ۱۴۰۱
🔷مکان: انجمن علمی جامعه‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی
💧زمان: ۵۳ دقیقه
@varijkazemi
#زندگی_روزمره #انقلاب
#سخنرانی
🧊Gendered space: Women's presence and use of space in Sabzeh-meydan of Tehran Bazaar
🔷Cities,Volume 126, 2022
🔸Anyone clicking on this link before May 31, 2022 will be taken directly to the final version of the article on ScienceDirect
👇👇👇
https://authors.elsevier.com/c/1eujXy5jOnHJZ
🔷Cities,Volume 126, 2022
🔸Anyone clicking on this link before May 31, 2022 will be taken directly to the final version of the article on ScienceDirect
👇👇👇
https://authors.elsevier.com/c/1eujXy5jOnHJZ
Forwarded from عرصه‌های ارتباطی
#سایت🔸پیوست
"ماهنامه #پیوست اولین رسانه مدیریتی حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران است. این ماهنامه در حقیقت حاصل وصلت روزنامه‌نگاری فناوری ایران با راهبران بازار فاوای کشور است که می‌کوشد گره‌ها و چالش‌های سیاست‌گذاری، مدیریت و توسعه کسب و کار در این بازار را شناسایی کند و با همراهی نخبگان این بازار برای آنها راه‌حلی ارایه کند. از جمله مهمترین بخش‌های این ماهنامه که توسط جمعی از روزنامه‌نگاران با سابقه این حوزه و مدیران ارشد فناوری کشور تاسیس شده است می‌توان به پرونده ماه، باشگاه مدیران، خدمت و تجارت، حقوق فناوری اطلاعات، پیوست جهان و راه‌حل اشاره کرد. پرونده‌ای مفصل در مورد مهمترین اتفاق هر ماه، ثبت تاریخ شفاهی در قالب گفت و گو با یک مدیر، یک شرکت باسابقه حوزه فناوری و استارت‌آپ‌ها، معرفی و بازشناسی خدمات بانکداری و دولت الکترونیک، استفاده از ظرفیت‌های قانونی برای فناوری اطلاعات کشور و معرفی مهمترین گرایش‌های فناوری در جهان در همین بخش‌ها از ماهنامه اتفاق می‌افتد. ماهنامه پیوست که زمستان سال ۱۳۹۰ رسما کار خود را با ۱۲۰ صفحه تمام گلاسه آغاز کرده است در سال‌های اخیر توانسته روایت به روز‌تر و جوان‌تری هم از اخبار راهبری فناوری اطلاعات کشور روی سایت و توییتر خود ارایه کند. مجموعه تصویری « پیوست سی» هم بخشی از همین رویکرد چندرسانه‌ای به مخاطبان جدید است."
https://peivast.com
"ماهنامه #پیوست اولین رسانه مدیریتی حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران است. این ماهنامه در حقیقت حاصل وصلت روزنامه‌نگاری فناوری ایران با راهبران بازار فاوای کشور است که می‌کوشد گره‌ها و چالش‌های سیاست‌گذاری، مدیریت و توسعه کسب و کار در این بازار را شناسایی کند و با همراهی نخبگان این بازار برای آنها راه‌حلی ارایه کند. از جمله مهمترین بخش‌های این ماهنامه که توسط جمعی از روزنامه‌نگاران با سابقه این حوزه و مدیران ارشد فناوری کشور تاسیس شده است می‌توان به پرونده ماه، باشگاه مدیران، خدمت و تجارت، حقوق فناوری اطلاعات، پیوست جهان و راه‌حل اشاره کرد. پرونده‌ای مفصل در مورد مهمترین اتفاق هر ماه، ثبت تاریخ شفاهی در قالب گفت و گو با یک مدیر، یک شرکت باسابقه حوزه فناوری و استارت‌آپ‌ها، معرفی و بازشناسی خدمات بانکداری و دولت الکترونیک، استفاده از ظرفیت‌های قانونی برای فناوری اطلاعات کشور و معرفی مهمترین گرایش‌های فناوری در جهان در همین بخش‌ها از ماهنامه اتفاق می‌افتد. ماهنامه پیوست که زمستان سال ۱۳۹۰ رسما کار خود را با ۱۲۰ صفحه تمام گلاسه آغاز کرده است در سال‌های اخیر توانسته روایت به روز‌تر و جوان‌تری هم از اخبار راهبری فناوری اطلاعات کشور روی سایت و توییتر خود ارایه کند. مجموعه تصویری « پیوست سی» هم بخشی از همین رویکرد چندرسانه‌ای به مخاطبان جدید است."
https://peivast.com
💢 آگهی دعوت مجمع عمومی عادی انجمن جامعه‌شناسی ایران
yun.ir/boc1o
اعضای محترم پیوسته انجمن جامعه شناسی ایران
پیرو اطلاع رسانی‌ها و هماهنگی‌های قبلی، به آگاهی می‌رساند مجمع عمومی انجمن جامعه شناسی ایران برای انتخاب اعضای هیات مدیره و بازرسان دوره یازدهم ساعت 16 روز پنجشنبه مورخ 26 خرداد 1401 با حضور اعضای پیوسته انجمن در تالار ابن خلدون دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران به آدرس بزرگراه جلال آل احمد، ابتدای خیابان دکتر احمدی برگزار می‌شود.
در خصوص رای گیری اعضای محترم پیوسته لطفا به موارد زیر توجه فرمایند:
▫️انتخابات انجمن به صورت آنلاین ظرف دو روز برگزار خواهد شد.
▫️رأی گیری از ساعت 10 صبح روز چهارشنبه 25 خرداد شروع می شود و رای دهندگان فرصت دارند تا ساعت 17:30 روز 26 خرداد 1401 رای دهند.
▫️رای گیری با استفاده از سامانه رای شمار (https://rayshomar.ir) به صورت رمزگذاری شده، گمنام و تحت نظارت نماینده وزارت علوم انجام می گیرد.
▫️همان طورکه در اطلاعیه قبلی هم اعلام شده، از آنجا که اطلاعات اعضا باید در سامانه رای شمار وارد شود، اعضای پیوسته انجمن که قصد شرکت در انتخابات را دارند، لازم است تا تاریخ 22 خرداد عضویت خود را تمدید کرده باشند.
▫️با شروع انتخابات، رای دهندگان می‌توانند از طریق لینک زیر و دریافت کد احراز هویت شخصی خود که به صورت پیامک یا ایمیل دریافت می کنند در سامانه رای شمار وارد شوند و با انتخاب نامزدهای مورد نظر، رای خود را اعلام نمایند.
▫️هر رای دهنده می‌تواند تا 7 نفر را برای هیئت مدیره اصلی و یک نفر را به عنوان بازرس اصلی برگزیند (لیست کاندیداها را اینجا yun.ir/14oat6 ملاحظه کنید).
▫️کلیپ کوتاه نحوه ورود به سامانه و رای دادن را نشان می دهد (برای مشاهده اینجا yun.ir/6yt7k9 را کلیک کنید).
▫️چنانچه برای ورود به سامانه با مشکلی روبرو شدید با شماره‌های 88631891 و 09372076785 تماس داشته باشید تا برای رفع مشکل راهنمایی‌های لازم را دریافت کنید.
♦️لینک شرکت در رای گیری آنلاین:
http://app.rayshomar.ir/
هیات مدیره انجمن جامعه شناسی ایران
@iran_sociology
#انجمن_جامعه_شناسی_ایران
yun.ir/boc1o
اعضای محترم پیوسته انجمن جامعه شناسی ایران
پیرو اطلاع رسانی‌ها و هماهنگی‌های قبلی، به آگاهی می‌رساند مجمع عمومی انجمن جامعه شناسی ایران برای انتخاب اعضای هیات مدیره و بازرسان دوره یازدهم ساعت 16 روز پنجشنبه مورخ 26 خرداد 1401 با حضور اعضای پیوسته انجمن در تالار ابن خلدون دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران به آدرس بزرگراه جلال آل احمد، ابتدای خیابان دکتر احمدی برگزار می‌شود.
در خصوص رای گیری اعضای محترم پیوسته لطفا به موارد زیر توجه فرمایند:
▫️انتخابات انجمن به صورت آنلاین ظرف دو روز برگزار خواهد شد.
▫️رأی گیری از ساعت 10 صبح روز چهارشنبه 25 خرداد شروع می شود و رای دهندگان فرصت دارند تا ساعت 17:30 روز 26 خرداد 1401 رای دهند.
▫️رای گیری با استفاده از سامانه رای شمار (https://rayshomar.ir) به صورت رمزگذاری شده، گمنام و تحت نظارت نماینده وزارت علوم انجام می گیرد.
▫️همان طورکه در اطلاعیه قبلی هم اعلام شده، از آنجا که اطلاعات اعضا باید در سامانه رای شمار وارد شود، اعضای پیوسته انجمن که قصد شرکت در انتخابات را دارند، لازم است تا تاریخ 22 خرداد عضویت خود را تمدید کرده باشند.
▫️با شروع انتخابات، رای دهندگان می‌توانند از طریق لینک زیر و دریافت کد احراز هویت شخصی خود که به صورت پیامک یا ایمیل دریافت می کنند در سامانه رای شمار وارد شوند و با انتخاب نامزدهای مورد نظر، رای خود را اعلام نمایند.
▫️هر رای دهنده می‌تواند تا 7 نفر را برای هیئت مدیره اصلی و یک نفر را به عنوان بازرس اصلی برگزیند (لیست کاندیداها را اینجا yun.ir/14oat6 ملاحظه کنید).
▫️کلیپ کوتاه نحوه ورود به سامانه و رای دادن را نشان می دهد (برای مشاهده اینجا yun.ir/6yt7k9 را کلیک کنید).
▫️چنانچه برای ورود به سامانه با مشکلی روبرو شدید با شماره‌های 88631891 و 09372076785 تماس داشته باشید تا برای رفع مشکل راهنمایی‌های لازم را دریافت کنید.
♦️لینک شرکت در رای گیری آنلاین:
http://app.rayshomar.ir/
هیات مدیره انجمن جامعه شناسی ایران
@iran_sociology
#انجمن_جامعه_شناسی_ایران
isa.org.ir
انجمن جامعه شناسی ایران - آگهی دعوت مجمع عمومی عادی انجمن جامعه‌شناسی ایران
📝«مصائب جامعه‌شناس‌بودن»
✍️عباس کاظمی
https://tttttt.me/Varijkazemi
🔹میان آنچه یک جامعه‌شناس در نقش استاد دانشگاه انجام می‌دهد و آنچه دلش می‌خواهد انجام دهد، تفاوت زیادی هست. اغلب، وظایف کاری و به‌اصطلاح حرفهای، مزاحم تعهدات اجتماعی یا دنبال‌کردن علایق فردی می‌شوند. صرفاً ملاحظات سیاسی نیست که از یک استاد، شخصیتی محافظه‌کار می‌سازد، بلکه دل‌مشغولی‌های روزانه که فرد موظف به انجامشان است، موجب می‌شود او از نقش اصلی‌اش بازبماند.
🔹نقش مهم جامعه‌شناس، گفت‌وگوکردن بدون ترس، هم با مردم و هم با قدرتمندان است. وظیفۀ او، ارائۀ تحلیلی از وضعیت جامعه است که اغلب نه به مذاق قدرتمندان خوش می‌آید و نه مردم.
اما در بسیاری از جوامع و ازجمله ایران کار حرفهای، جامعه‌شناس را از این نقش مهم دور نگاه داشته است؛ ما چنان درگیر انجام فعالیت‌های تخصصی‌مان می‌شویم که یادمان می‌رود مسائل مهمی را که در اطرافمان می‌گذرد، به شیوۀ قابل‌فهم با جامعه در میان بگذاریم. ما جامعه‌شناسان، مفاهیمی غامض و پیچیده را در دانشگاه به کار می‌بریم که عمدتاً برای عموم، چیزی جز لفاظی و عبارات فهم‌ناپذیر تلقی نمی‌شوند. آن مفاهیم دشوار، هرچه بیشتر ما را از جامعه دور ساخته‌اند. بااین‌حال، گفتن اینکه جامعه‌شناس باید فراتر از زبان دانشگاهی با جامعه‌نشینان سخن بگوید، بدین معنا نیست که باید انتظار داشته باشد از سخنانش استقبال شود.
🔹هم مردم و هم قدرتمندان، برای فهم رویدادهایی که در اطرافشان می‌گذرد، شیوه‌های دم‌دستی خود را دارند اما جامعه‌شناس چه چیزی می‌گوید که مردم از پیش نمی‌دانند؟
⬅️ پاسخ این است که جامعه‌شناسان چیزهایی را که مردم فکر میکنند می‌دانند، به شیوه‌ای بازگو میکنند که درکی کاملاً متفاوت از آنها حاصل می‌شود. این شیوه‌های متفاوت فهمیدن، اغلب، خشم یا بی‌علاقگی مخاطب را موجب می‌شوند، برای‌اینکه به‌تعبیر بوردیو، جامعه‌شناس، چیزی را به جامعه نشان‌می‌دهد که از شنیدن آن واهمه دارد. آنجا که پای منافع به میان می‌آید، تمایلی آشکار برای طرد تحلیل‌های جامعه‌شناسانه وجود خواهد داشت.
🔹کاری که جامعه‌شناس انجام می‌دهد، از وجهی شبیه کار روانکاو است. بیمار گاهی از دردِ آنچه خودش به خاطر می‌آورد خواب آسوده‌ای ندارد. مردم و قدرتمندان نیز وقتی تحلیل‌های جامعه‌شناسی را می‌شنوند، انتظار می‌رود به همان اندازه برآشفته شوند.
اما درحالی‌که بیمار برای این برهم‌آشفتگی به روانکاو حمله نمی‌کند و او را مقصر حال‌وروز خود نمی‌داند، جامعه‌شناس، نقشِ بز بلاگردان را ایفا می‌کند. جامعه‌شناس، قربانی تحلیل‌های خود می‌شود، چراکه این‌گونه القا می‌شود که او خود نیز در ایجاد و ساخته‌شدن آن‌چیزی که نشان داده است، نقش داشته است؛ به‌خصوص وقتی‌که قدرتمندان، هشدارهای جامعه‌شناسان را می‌شنوند، گمان میکنند جامعه‌شناسان هم‌زمان در ایجاد آنها هم نقش داشته‌اند و نمی‌خواهند بپذیرند که اتفاقاتی که ما تحلیل می‌کنیم، بیش از هر چیز، محصول فرایندهایی اجتماعی است که قدرتمندان و الباقی مردم نیز در ساختنشان سهیم بوده‌اند.
☑️ جامعه‌شناسی به مردم یاد می‌دهد که اگر در جامعه‌ای زندگی میکنند که دوستش ندارند، از آن فرار نکنند، چراکه آنها نیز بخشی از آن نیرویی‌اند که چنین موجودی را ساخته است!
https://tttttt.me/Varijkazemi
#جامعه‌شناسی #مردم #علوم_اجتماعی. #یاد_داشت
✍️عباس کاظمی
https://tttttt.me/Varijkazemi
🔹میان آنچه یک جامعه‌شناس در نقش استاد دانشگاه انجام می‌دهد و آنچه دلش می‌خواهد انجام دهد، تفاوت زیادی هست. اغلب، وظایف کاری و به‌اصطلاح حرفهای، مزاحم تعهدات اجتماعی یا دنبال‌کردن علایق فردی می‌شوند. صرفاً ملاحظات سیاسی نیست که از یک استاد، شخصیتی محافظه‌کار می‌سازد، بلکه دل‌مشغولی‌های روزانه که فرد موظف به انجامشان است، موجب می‌شود او از نقش اصلی‌اش بازبماند.
🔹نقش مهم جامعه‌شناس، گفت‌وگوکردن بدون ترس، هم با مردم و هم با قدرتمندان است. وظیفۀ او، ارائۀ تحلیلی از وضعیت جامعه است که اغلب نه به مذاق قدرتمندان خوش می‌آید و نه مردم.
اما در بسیاری از جوامع و ازجمله ایران کار حرفهای، جامعه‌شناس را از این نقش مهم دور نگاه داشته است؛ ما چنان درگیر انجام فعالیت‌های تخصصی‌مان می‌شویم که یادمان می‌رود مسائل مهمی را که در اطرافمان می‌گذرد، به شیوۀ قابل‌فهم با جامعه در میان بگذاریم. ما جامعه‌شناسان، مفاهیمی غامض و پیچیده را در دانشگاه به کار می‌بریم که عمدتاً برای عموم، چیزی جز لفاظی و عبارات فهم‌ناپذیر تلقی نمی‌شوند. آن مفاهیم دشوار، هرچه بیشتر ما را از جامعه دور ساخته‌اند. بااین‌حال، گفتن اینکه جامعه‌شناس باید فراتر از زبان دانشگاهی با جامعه‌نشینان سخن بگوید، بدین معنا نیست که باید انتظار داشته باشد از سخنانش استقبال شود.
🔹هم مردم و هم قدرتمندان، برای فهم رویدادهایی که در اطرافشان می‌گذرد، شیوه‌های دم‌دستی خود را دارند اما جامعه‌شناس چه چیزی می‌گوید که مردم از پیش نمی‌دانند؟
⬅️ پاسخ این است که جامعه‌شناسان چیزهایی را که مردم فکر میکنند می‌دانند، به شیوه‌ای بازگو میکنند که درکی کاملاً متفاوت از آنها حاصل می‌شود. این شیوه‌های متفاوت فهمیدن، اغلب، خشم یا بی‌علاقگی مخاطب را موجب می‌شوند، برای‌اینکه به‌تعبیر بوردیو، جامعه‌شناس، چیزی را به جامعه نشان‌می‌دهد که از شنیدن آن واهمه دارد. آنجا که پای منافع به میان می‌آید، تمایلی آشکار برای طرد تحلیل‌های جامعه‌شناسانه وجود خواهد داشت.
🔹کاری که جامعه‌شناس انجام می‌دهد، از وجهی شبیه کار روانکاو است. بیمار گاهی از دردِ آنچه خودش به خاطر می‌آورد خواب آسوده‌ای ندارد. مردم و قدرتمندان نیز وقتی تحلیل‌های جامعه‌شناسی را می‌شنوند، انتظار می‌رود به همان اندازه برآشفته شوند.
اما درحالی‌که بیمار برای این برهم‌آشفتگی به روانکاو حمله نمی‌کند و او را مقصر حال‌وروز خود نمی‌داند، جامعه‌شناس، نقشِ بز بلاگردان را ایفا می‌کند. جامعه‌شناس، قربانی تحلیل‌های خود می‌شود، چراکه این‌گونه القا می‌شود که او خود نیز در ایجاد و ساخته‌شدن آن‌چیزی که نشان داده است، نقش داشته است؛ به‌خصوص وقتی‌که قدرتمندان، هشدارهای جامعه‌شناسان را می‌شنوند، گمان میکنند جامعه‌شناسان هم‌زمان در ایجاد آنها هم نقش داشته‌اند و نمی‌خواهند بپذیرند که اتفاقاتی که ما تحلیل می‌کنیم، بیش از هر چیز، محصول فرایندهایی اجتماعی است که قدرتمندان و الباقی مردم نیز در ساختنشان سهیم بوده‌اند.
☑️ جامعه‌شناسی به مردم یاد می‌دهد که اگر در جامعه‌ای زندگی میکنند که دوستش ندارند، از آن فرار نکنند، چراکه آنها نیز بخشی از آن نیرویی‌اند که چنین موجودی را ساخته است!
https://tttttt.me/Varijkazemi
#جامعه‌شناسی #مردم #علوم_اجتماعی. #یاد_داشت
Telegram
عباس وریج کاظمی
عباس کاظمی هستم پژوهشگر حوزهٔ مطالعات فرهنگی. می‌توانید با لینک زیر با من در تماس باشید
@Abbasvarijkazemi
@Abbasvarijkazemi