. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۳۲ - ۱۳۰ :
سَلَامٌ عَلَىٰٓ إِلْ يَاسِينَ (١٣٠)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (١٣١)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (١٣٢)
ترجمه:
سلام بر آل یاسین (۱۳۰)
ما نیكوكاران را اینگونه پاداش میدهیم. (۱۳۱)
یقیناً او از بندگان مؤمن ما بود. (۱۳۲)
مراد از «إِلْ یاسِینَ» همان «الیاس» است كه در چند آیه قبل سخن درباره او بود و این دو كلمه نام یك فرد است، مانند «سینا» و «سینین» كه نامِ یك سرزمین است. بهترین دلیل بر این مطلب این است كه اولًا در آیات بعد، درباره او ضمیر مفرد به كار میرود: «إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا» ثانیاً تشابه و تكرار این آیات در مورد پیامبران قبلی یعنی نوح، ابراهیم، موسی و هارون، نشان میدهد كه مراد از «إِلْ یاسِینَ» در «سَلامٌ عَلی إِلْ یاسِینَ» همان «الیاس» در «إِنَّ إِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ» میباشد.
روایاتی كه «إِلْیاسِینَ» را «آل یاسین» قرائت كرده و مراد از آن را خاندان پیامبر اسلام دانسته است، اكثراً از اهل بیت علیهم السلام نیست و مورد اعتماد نمیباشد.
تكرار آیهی «إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ» در این سوره؛ برای تشویق به همرنگ شدن با انبیاست، كه از آنها به محسن یاد شده است.
پیام آیه شریفه:
۱. سلام كردن به پیامبران و اولیا و بزرگان را از خدا بیاموزیم. «سَلامٌ عَلی إِلْ یاسِینَ»
۲. لطف و عنایت نسبت به نیكوكاران، سنّت خداست و همواره جریان دارد. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۳. ملاك دریافت سلام از طرف خداوند، احسان همراه با ایمان و بندگی است. "سَلامٌ عَلی ... الْمُحْسِنِینَ ... عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ"
۴. هر كس مانند حضرت الیاس علیه السلام از مبلّغان دینی باشد، از محسنان و دریافت كنندگان پاداشهای الهی خواهدبود. "إِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ ... سَلامٌ عَلی إِلْ یاسِینَ ... الْمُحْسِنِینَ"
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَوِّد نَفسَكَ السَّماحَ وَ تَجَنُّبَ الإلحاحِ يَلزَمكَ الصَّلاحُ
خود را به بخشش و پرهيز از اصرار در طلب حاجت عادت ده؛ تا شايستگى و نيكى پيوسته همراهت باشد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۳۵
#صافات_132_130
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۳۲ - ۱۳۰ :
سَلَامٌ عَلَىٰٓ إِلْ يَاسِينَ (١٣٠)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (١٣١)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (١٣٢)
ترجمه:
سلام بر آل یاسین (۱۳۰)
ما نیكوكاران را اینگونه پاداش میدهیم. (۱۳۱)
یقیناً او از بندگان مؤمن ما بود. (۱۳۲)
مراد از «إِلْ یاسِینَ» همان «الیاس» است كه در چند آیه قبل سخن درباره او بود و این دو كلمه نام یك فرد است، مانند «سینا» و «سینین» كه نامِ یك سرزمین است. بهترین دلیل بر این مطلب این است كه اولًا در آیات بعد، درباره او ضمیر مفرد به كار میرود: «إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا» ثانیاً تشابه و تكرار این آیات در مورد پیامبران قبلی یعنی نوح، ابراهیم، موسی و هارون، نشان میدهد كه مراد از «إِلْ یاسِینَ» در «سَلامٌ عَلی إِلْ یاسِینَ» همان «الیاس» در «إِنَّ إِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ» میباشد.
روایاتی كه «إِلْیاسِینَ» را «آل یاسین» قرائت كرده و مراد از آن را خاندان پیامبر اسلام دانسته است، اكثراً از اهل بیت علیهم السلام نیست و مورد اعتماد نمیباشد.
تكرار آیهی «إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ» در این سوره؛ برای تشویق به همرنگ شدن با انبیاست، كه از آنها به محسن یاد شده است.
پیام آیه شریفه:
۱. سلام كردن به پیامبران و اولیا و بزرگان را از خدا بیاموزیم. «سَلامٌ عَلی إِلْ یاسِینَ»
۲. لطف و عنایت نسبت به نیكوكاران، سنّت خداست و همواره جریان دارد. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۳. ملاك دریافت سلام از طرف خداوند، احسان همراه با ایمان و بندگی است. "سَلامٌ عَلی ... الْمُحْسِنِینَ ... عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ"
۴. هر كس مانند حضرت الیاس علیه السلام از مبلّغان دینی باشد، از محسنان و دریافت كنندگان پاداشهای الهی خواهدبود. "إِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ ... سَلامٌ عَلی إِلْ یاسِینَ ... الْمُحْسِنِینَ"
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَوِّد نَفسَكَ السَّماحَ وَ تَجَنُّبَ الإلحاحِ يَلزَمكَ الصَّلاحُ
خود را به بخشش و پرهيز از اصرار در طلب حاجت عادت ده؛ تا شايستگى و نيكى پيوسته همراهت باشد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۳۵
#صافات_132_130
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۳۸ - ۱۳۳ :
وَ إِنَّ لُوطاً لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (١٣٣)
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَ أَهْلَهُٓ أَجْمَعِينَ (١٣٤)
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (١٣٥)
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (١٣٦)
وَ إِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ (١٣٧)
وَ بِاللَّيْلِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (١٣٨)
ترجمه:
به یقین لوط از پیامبران بود. (۱۳۳)
[یاد كن] هنگامی كه او و همه اهلش را نجات دادیم (۱۳۴)
مگر پیرزنی را كه در میان باقیماندگان [در شهر] بود. (۱۳۵)
سپس بقیه را هلاك كردیم (۱۳۶)
و شما همواره صبحگاهان [در مسیر سفرهایتان، از كنار ویرانههای شهر] آنها گذر میكنید (۱۳۷)
و همچنین شبانگاهان (گذر میكنید) آیا تعقّل نمیكنید!؟ (۱۳۸)
كلمهی «غابر» به معنای واپس مانده است، چنانكه «غبار» نیز باقیمانده خاك است.
«عجوز» به پیرزنی گویند كه از كار و تلاش عاجز باشد.
كلمهی «دَمَّرْنَا» از «تدمیر» به معنای هلاك كردن است.
منطقهی ویران شدهی قوم لوط، در صدر اسلام در مسیر حجاز و شام بود؛ كه قافلهها و كاروانیان هر صبح و شام از كنار آن عبور میكردند.
روان شناسان غیر دینی؛ برای ساخته شدن شخصیّت انسان، عواملی را نام میبرند كه انسان به طور جبری تحت تأثیر آنها ساخته میشود، از جمله میگویند: «نظام اجتماعی یا اقتصادی، سازندهی شخصیت انسان است.»
اسلام محور اصلی سازندگی شخصیت انسان را ارادهی خود او میداند، نه شرایط بیرونی حاكم بر او و بس، چنانكه زن فرعون بر سر سفرهی فرعون مینشست و در كاخ زندگی میكرد، لیكن ذرّهای تحت تأثیر قرار نگرفت و بالعكس زن لوط و زن نوح؛ در خانهی این دو پیامبر زندگی كردند، امّا راه دیگری رفتند.
پیام آیه شریفه:
۱. آشنایی با تاریخ پر درد و رنج انبیا، سبب تسلّی خاطر پیامبر و پایداری مؤمنان است. «وَ إِنَّ لُوطاً لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ»
۲. خداوند هر كس را در جای خود كیفر و پاداش میدهد. "نَجَّیْناهُ ... إِلَّا عَجُوزاً"
۳. وابستگی فیزیكی سبب نجات نیست، وابستگی فكری لازم است. «إِلَّا عَجُوزاً»
۴. حساب انبیا از حساب همسرانشان جداست. "نَجَّیْناهُ ... إِلَّا عَجُوزاً"
۵. اهل بیت انبیا، پیروان فكری و عملی آن بزرگوارانند؛ نه لزوماً همسران آنها «نَجَّیْناهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِینَ إِلَّا عَجُوزاً»
۶. اگر رشد معنوی در كار نباشد؛ همسر پیامبر با دیگر افراد فرقی ندارد. «فِی الْغابِرِینَ»
۷. نجات و هلاكت به دست خداست. «نَجَّیْناهُ ... دَمَّرْنَا»
۸. از كنار ویرانهها و آثار باستانی، ساده و بیتوجّه نگذریم. «أَ فَلا تَعْقِلُونَ»
۹. سرگذشت قوم لوط، مایهی عبرت برای همگان است. «أَ فَلا تَعْقِلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عادَةُ اللِّئامِ المُكافاةُ بِالقَبيحِ عَنِ الإحسانِ
خوبى را با زشتى جواب دادن، عادت فرومايگان است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۳۸
#صافات_138_133
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۳۸ - ۱۳۳ :
وَ إِنَّ لُوطاً لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (١٣٣)
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَ أَهْلَهُٓ أَجْمَعِينَ (١٣٤)
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (١٣٥)
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (١٣٦)
وَ إِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ (١٣٧)
وَ بِاللَّيْلِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (١٣٨)
ترجمه:
به یقین لوط از پیامبران بود. (۱۳۳)
[یاد كن] هنگامی كه او و همه اهلش را نجات دادیم (۱۳۴)
مگر پیرزنی را كه در میان باقیماندگان [در شهر] بود. (۱۳۵)
سپس بقیه را هلاك كردیم (۱۳۶)
و شما همواره صبحگاهان [در مسیر سفرهایتان، از كنار ویرانههای شهر] آنها گذر میكنید (۱۳۷)
و همچنین شبانگاهان (گذر میكنید) آیا تعقّل نمیكنید!؟ (۱۳۸)
كلمهی «غابر» به معنای واپس مانده است، چنانكه «غبار» نیز باقیمانده خاك است.
«عجوز» به پیرزنی گویند كه از كار و تلاش عاجز باشد.
كلمهی «دَمَّرْنَا» از «تدمیر» به معنای هلاك كردن است.
منطقهی ویران شدهی قوم لوط، در صدر اسلام در مسیر حجاز و شام بود؛ كه قافلهها و كاروانیان هر صبح و شام از كنار آن عبور میكردند.
روان شناسان غیر دینی؛ برای ساخته شدن شخصیّت انسان، عواملی را نام میبرند كه انسان به طور جبری تحت تأثیر آنها ساخته میشود، از جمله میگویند: «نظام اجتماعی یا اقتصادی، سازندهی شخصیت انسان است.»
اسلام محور اصلی سازندگی شخصیت انسان را ارادهی خود او میداند، نه شرایط بیرونی حاكم بر او و بس، چنانكه زن فرعون بر سر سفرهی فرعون مینشست و در كاخ زندگی میكرد، لیكن ذرّهای تحت تأثیر قرار نگرفت و بالعكس زن لوط و زن نوح؛ در خانهی این دو پیامبر زندگی كردند، امّا راه دیگری رفتند.
پیام آیه شریفه:
۱. آشنایی با تاریخ پر درد و رنج انبیا، سبب تسلّی خاطر پیامبر و پایداری مؤمنان است. «وَ إِنَّ لُوطاً لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ»
۲. خداوند هر كس را در جای خود كیفر و پاداش میدهد. "نَجَّیْناهُ ... إِلَّا عَجُوزاً"
۳. وابستگی فیزیكی سبب نجات نیست، وابستگی فكری لازم است. «إِلَّا عَجُوزاً»
۴. حساب انبیا از حساب همسرانشان جداست. "نَجَّیْناهُ ... إِلَّا عَجُوزاً"
۵. اهل بیت انبیا، پیروان فكری و عملی آن بزرگوارانند؛ نه لزوماً همسران آنها «نَجَّیْناهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِینَ إِلَّا عَجُوزاً»
۶. اگر رشد معنوی در كار نباشد؛ همسر پیامبر با دیگر افراد فرقی ندارد. «فِی الْغابِرِینَ»
۷. نجات و هلاكت به دست خداست. «نَجَّیْناهُ ... دَمَّرْنَا»
۸. از كنار ویرانهها و آثار باستانی، ساده و بیتوجّه نگذریم. «أَ فَلا تَعْقِلُونَ»
۹. سرگذشت قوم لوط، مایهی عبرت برای همگان است. «أَ فَلا تَعْقِلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عادَةُ اللِّئامِ المُكافاةُ بِالقَبيحِ عَنِ الإحسانِ
خوبى را با زشتى جواب دادن، عادت فرومايگان است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۳۸
#صافات_138_133
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۴۴ - ۱۳۹ :
وَ إِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (١٣٩)
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (١٤٠)
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ (١٤١)
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَ هُوَ مُلِيمٌ (١٤٢)
فَلَوْلَآ أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (١٤٣)
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِٓ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (١٤٤)
ترجمه:
و یونس از پیامبران بود. (۱۳۹)
[یاد كن] هنگامی كه به سوی آن كشتی پر [از جمعیت و بار] گریخت (۱۴۰)
و با سرنشینان كشتی قرعه انداخت [و قرعه به نامش افتاد] و از مغلوب شدگان شد [و او را به دریا انداختند.] (۱۴۱)
پس آن ماهی بزرگ او را بلعید، در حالی كه سزاوار سرزنش بود. (۱۴۲)
[و در شكم ماهی به تسبیح خداوند مشغول شد كه] اگر از تسبیحكنندگان نبود (۱۴۳)
بیتردید تا روزی كه مردم برانگیخته میشوند، در شكم ماهی میماند. (۱۴۴)
عبدِ «آبق» برده فراری را گویند كه بدون اجازه مالكش فرار كند. حضرت یونس علیه السلام بدون اجازه خداوند قومش را ترك كرد و سر به بیابان گذاشت.
«ساهم» از «سهم» به معنای قرعهكشی است، گویند نهنگی مانع حركت كشتی شد و دیدند كه اگر یكی فدا نشود، خطر همهی مسافران را تهدید میكند، لذا با قرعه كشی یونس را به دهان نهنگ انداختند تا خطر رفع شود.
«مدحضین» از «ادحاض» به معنای لغزاندن و در این مورد كنایه از شكست و مغلوبیّت در امر قرعه كشی است.
«حوت» به ماهی گفته میشود؛ خواه بزرگ، خواه كوچك؛ ولی بیشتر برای ماهی بزرگ بكار میرود.
اگر خداوند دستور خروج و دوری از مردم را به پیامبرش بدهد، دوری كردن یك ارزش است، همان گونه كه به حضرت لوط علیه السلام فرمود: "فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ ..." (هود، ۸۱) اما اگر چنین حركتی بدون اجازه خداوند رخ دهد؛ ضد ارزش و فرار حساب میشود. «أَبَقَ»
داستان باید كوتاه، متنوع و مفید باشد. در این سوره برای داستان هر پیامبری چند آیه بیشتر نیامده است.
حضرت یونس علیه السلام به خاطر كم صبری، از قوم خود فرار كرد و لذا الگوی پیامبران بعدی قرار نگرفت و خداوند به پیامبر اسلام میفرماید: مانند حضرت یونس علیه السلام مباش «لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ» (قلم، ۴۸) در این سوره نیز داستانش در آخر نقل شد.
پیام آیه شریفه:
۱. آشنایی با تاریخ انبیا، برای امروز ما درس است. «وَ إِنَّ یُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ»
۲. قرعهكشی میان افراد، امری مشروع و با سابقه است. «فَساهَمَ»
۳. گاه برای انجام یك كار، حیوانات از طرف خداوند مأمور میشوند. «فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ»
۴. فرار از مسئولیّت، راه گشا نیست. (حضرت یونس علیه السلام از میان قومش رفت، ولی وضعش بدتر شد.) «فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَ هُوَ مُلِیمٌ»
۵. برخی مشكلات ما در زندگی، ناشی از كوتاهی در انجام وظیفه است. "أَبَقَ إِلَی الْفُلْكِ ... فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ"
۶. گاه اولتیماتوم لازم است. "فَلَوْ لا أَنَّهُ كانَ مِنَ الْمُسَبِّحِینَ ..."
۷. تغییر شرایط، ما را از خدا جدا نكند. «مِنَ الْمُسَبِّحِینَ»
۸. تسبیح خداوند، عامل نجات از گرفتاریهاست. حضرت یونس علیه السلام در شكم ماهی میگفت: «سُبْحانَكَ إِنِّی كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ» (انبیاء، ۸۷) «كانَ مِنَ الْمُسَبِّحِینَ»
۹. سابقهی درخشان، یكی از عوامل نجات است. (فرعون و حضرت یونس علیه السلام هر دو در دل آب اقرار كردند، لیكن فرعون غرق و حضرت یونس علیه السلام آزاد شد، چون او بد سابقه و این خوش سابقه بود.) «الْمُرْسَلِینَ ... الْمُسَبِّحِینَ»
۱۰. با ارادهی خداوند، انسان میتواند در شكم ماهی تا قیامت زنده بماند. «لَلَبِثَ فِی بَطْنِهِ إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ» پس عمر طولانی همانند عمر حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف؛ از هر استبعادی به دور است.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَجِبتُ لِمَن يَرى أنَّهُ يَنقُصُ كُلَّ يَومٍ فِي نَفسِهِ وَ عُمُرِهِ وَ هُوَ لا يَتَأَهَّبُ لِلمَوتِ
در شگفتم از كسى كه مى بيند هر روز از جان و عمر او كاسته مى شود، امّا براى مرگ آماده نمى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۵۳
#صافات_144_139
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۴۴ - ۱۳۹ :
وَ إِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (١٣٩)
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (١٤٠)
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ (١٤١)
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَ هُوَ مُلِيمٌ (١٤٢)
فَلَوْلَآ أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (١٤٣)
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِٓ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (١٤٤)
ترجمه:
و یونس از پیامبران بود. (۱۳۹)
[یاد كن] هنگامی كه به سوی آن كشتی پر [از جمعیت و بار] گریخت (۱۴۰)
و با سرنشینان كشتی قرعه انداخت [و قرعه به نامش افتاد] و از مغلوب شدگان شد [و او را به دریا انداختند.] (۱۴۱)
پس آن ماهی بزرگ او را بلعید، در حالی كه سزاوار سرزنش بود. (۱۴۲)
[و در شكم ماهی به تسبیح خداوند مشغول شد كه] اگر از تسبیحكنندگان نبود (۱۴۳)
بیتردید تا روزی كه مردم برانگیخته میشوند، در شكم ماهی میماند. (۱۴۴)
عبدِ «آبق» برده فراری را گویند كه بدون اجازه مالكش فرار كند. حضرت یونس علیه السلام بدون اجازه خداوند قومش را ترك كرد و سر به بیابان گذاشت.
«ساهم» از «سهم» به معنای قرعهكشی است، گویند نهنگی مانع حركت كشتی شد و دیدند كه اگر یكی فدا نشود، خطر همهی مسافران را تهدید میكند، لذا با قرعه كشی یونس را به دهان نهنگ انداختند تا خطر رفع شود.
«مدحضین» از «ادحاض» به معنای لغزاندن و در این مورد كنایه از شكست و مغلوبیّت در امر قرعه كشی است.
«حوت» به ماهی گفته میشود؛ خواه بزرگ، خواه كوچك؛ ولی بیشتر برای ماهی بزرگ بكار میرود.
اگر خداوند دستور خروج و دوری از مردم را به پیامبرش بدهد، دوری كردن یك ارزش است، همان گونه كه به حضرت لوط علیه السلام فرمود: "فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ ..." (هود، ۸۱) اما اگر چنین حركتی بدون اجازه خداوند رخ دهد؛ ضد ارزش و فرار حساب میشود. «أَبَقَ»
داستان باید كوتاه، متنوع و مفید باشد. در این سوره برای داستان هر پیامبری چند آیه بیشتر نیامده است.
حضرت یونس علیه السلام به خاطر كم صبری، از قوم خود فرار كرد و لذا الگوی پیامبران بعدی قرار نگرفت و خداوند به پیامبر اسلام میفرماید: مانند حضرت یونس علیه السلام مباش «لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ» (قلم، ۴۸) در این سوره نیز داستانش در آخر نقل شد.
پیام آیه شریفه:
۱. آشنایی با تاریخ انبیا، برای امروز ما درس است. «وَ إِنَّ یُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ»
۲. قرعهكشی میان افراد، امری مشروع و با سابقه است. «فَساهَمَ»
۳. گاه برای انجام یك كار، حیوانات از طرف خداوند مأمور میشوند. «فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ»
۴. فرار از مسئولیّت، راه گشا نیست. (حضرت یونس علیه السلام از میان قومش رفت، ولی وضعش بدتر شد.) «فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَ هُوَ مُلِیمٌ»
۵. برخی مشكلات ما در زندگی، ناشی از كوتاهی در انجام وظیفه است. "أَبَقَ إِلَی الْفُلْكِ ... فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ"
۶. گاه اولتیماتوم لازم است. "فَلَوْ لا أَنَّهُ كانَ مِنَ الْمُسَبِّحِینَ ..."
۷. تغییر شرایط، ما را از خدا جدا نكند. «مِنَ الْمُسَبِّحِینَ»
۸. تسبیح خداوند، عامل نجات از گرفتاریهاست. حضرت یونس علیه السلام در شكم ماهی میگفت: «سُبْحانَكَ إِنِّی كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ» (انبیاء، ۸۷) «كانَ مِنَ الْمُسَبِّحِینَ»
۹. سابقهی درخشان، یكی از عوامل نجات است. (فرعون و حضرت یونس علیه السلام هر دو در دل آب اقرار كردند، لیكن فرعون غرق و حضرت یونس علیه السلام آزاد شد، چون او بد سابقه و این خوش سابقه بود.) «الْمُرْسَلِینَ ... الْمُسَبِّحِینَ»
۱۰. با ارادهی خداوند، انسان میتواند در شكم ماهی تا قیامت زنده بماند. «لَلَبِثَ فِی بَطْنِهِ إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ» پس عمر طولانی همانند عمر حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف؛ از هر استبعادی به دور است.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَجِبتُ لِمَن يَرى أنَّهُ يَنقُصُ كُلَّ يَومٍ فِي نَفسِهِ وَ عُمُرِهِ وَ هُوَ لا يَتَأَهَّبُ لِلمَوتِ
در شگفتم از كسى كه مى بيند هر روز از جان و عمر او كاسته مى شود، امّا براى مرگ آماده نمى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۵۳
#صافات_144_139
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۴۸ - ۱۴۵ :
فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَآءِ وَ هُوَ سَقِيمٌ (١٤٥)
وَ أَنْبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ يَقْطِينٍ (١٤٦)
وَ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (١٤٧)
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (١٤٨)
ترجمه:
پس او را در حالی كه بیمار بود، به زمینی خشك و بیگیاه افكندیم (۱۴۵)
و بر او گیاهی از نوعی كدو رویاندیم (۱۴۶)
و او را به سوی [قومش] که یكصد هزار نفر یا بیشتر بودند، فرستادیم. (۱۴۷)
آن قوم ایمان آوردند و در نتیجه آنها را تا پایان عمر [از نعمت ها و مواهب خود] بهرهمند كردیم. (۱۴۸)
«نبذ» به معنای پرتاب و افكندن و «عراء» به معنای سرزمین بی گیاه است.
كلمهی «شجر» هم به درخت گفته میشود، هم به بوته. «یَقْطِینٍ» به معنای كدو است كه برگ آن، مایهی درمان كوفتگی و حشره زدایی است.
عدد در قرآن، گاه مورد توجّه خاص است، نظیر آیهی «وَ لَیالٍ عَشْرٍ» (فجر، ۲) كه مراد ده شب است، نه كمتر، نه بیشتر.
گاهی مراد از عدد، كثرت است؛ نظیر آیهی: «لَوْ یُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ» (بقره، ۹۶) بعضی یهودیان علاقه دارند هزار سال عمر كنند؛ كه مراد از هزار، كثرت است.
گاه نیز عدد در قرآن به صورت تقریبی به كار رفته است، نظیر آیهی مورد بحث كه میفرماید: قوم یونس صد هزار نفر یا بیشتر بودند. «مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ یَزِیدُونَ»
در حدیثی از امام محمد باقر علیه السلام میخوانیم كه حضرت یونس علیه السلام چند روزی در شكم ماهی محبوس بود، موهای او ریخته و پوست بدنش نازك شده بود. بعد از خروج از شكم ماهی، بتهی كدو را میمكید و از سایه آن استفاده میكرد.
خداوند چهار پیامبر را حفظ كرد: حضرت موسی و حضرت یوسف علیهما السلام را كنار آب، حضرت نوح علیه السلام را روی آب و حضرت یونس علیه السلام را زیر آب. «فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ ... فَنَبَذْناهُ»
پیام آیه شریفه:
۱. ملامت، نباید مانع محبت باشد. یونس ملامت و تنبیه شد، ولی باز هم مورد عنایت ویژه خداوند قرار گرفت. "وَ هُوَ مُلِیمٌ ... أَنْبَتْنا ... أَرْسَلْناهُ ..."
۲. از خواص گیاهان غافل نشویم. «شَجَرَةً مِنْ یَقْطِینٍ»
۳. رویاندن كدو در زمین خالی از گیاه «العراء» از نشانههای قدرت و امداد الهی است. "أَنْبَتْنا ... شَجَرَةً مِنْ یَقْطِینٍ"
۴. در مدیریّت، به جای دفع نیروها؛ آنها را بازسازی كنیم و دوباره به كار گیریم. «وَ أَرْسَلْناهُ إِلی مِائَةِ أَلْفٍ»
۵. محدودهی بعثت انبیا؛ به انتخاب و فرمان خداست. (بعضی بر همهی مردم مبعوث میشوند و بعضی بر یك منطقه خاص) «وَ أَرْسَلْناهُ إِلی مِائَةِ أَلْفٍ»
۶. دعا و تسبیح حضرت یونس علیه السلام؛ سبب برخورداری او از لطف و امداد خداوند شد. "مِنَ الْمُسَبِّحِینَ ... أَنْبَتْنا عَلَیْهِ ..."
۷. فرار، دلیل برنگشتن نمیشود. حضرت یونس علیه السلام فرار كرده بود، امّا به همان قوم خود بازگشت و رسالت خود را ادامه داد. (آری گاهی انسان قهر میكند، استعفا میدهد یا همسرش را طلاق میدهد؛ ولی همین كه دید مصلحت در برگشتن است، باید برگردد.) "أَبَقَ إِلَی الْفُلْكِ ... أَرْسَلْناهُ إِلی مِائَةِ أَلْفٍ"
۸. توبه از گذشته؛ زمینهی كامیابی در آینده است. قوم یونس توبه كردند و خداوند قهر خود را باز گرفت و آنها را كامیاب کرد. «فَآمَنُوا فَمَتَّعْناهُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَجِبتُ لِمَن يَحتَمِي الطَّعامَ لأِذِيَّتِهِ كَيفَ لا يَحتَمِي الذَّنبَ لأِليمِ عُقُوبَتِهِ
در شگفتم از كسى كه از بيم آسيب ديدن، از غذایی دورى مى کند؛ اما چگونه از بيم كيفر دردناك، از گناه نمى پرهيزد!
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۵۴
#صافات_148_145
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۴۸ - ۱۴۵ :
فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَآءِ وَ هُوَ سَقِيمٌ (١٤٥)
وَ أَنْبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ يَقْطِينٍ (١٤٦)
وَ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (١٤٧)
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (١٤٨)
ترجمه:
پس او را در حالی كه بیمار بود، به زمینی خشك و بیگیاه افكندیم (۱۴۵)
و بر او گیاهی از نوعی كدو رویاندیم (۱۴۶)
و او را به سوی [قومش] که یكصد هزار نفر یا بیشتر بودند، فرستادیم. (۱۴۷)
آن قوم ایمان آوردند و در نتیجه آنها را تا پایان عمر [از نعمت ها و مواهب خود] بهرهمند كردیم. (۱۴۸)
«نبذ» به معنای پرتاب و افكندن و «عراء» به معنای سرزمین بی گیاه است.
كلمهی «شجر» هم به درخت گفته میشود، هم به بوته. «یَقْطِینٍ» به معنای كدو است كه برگ آن، مایهی درمان كوفتگی و حشره زدایی است.
عدد در قرآن، گاه مورد توجّه خاص است، نظیر آیهی «وَ لَیالٍ عَشْرٍ» (فجر، ۲) كه مراد ده شب است، نه كمتر، نه بیشتر.
گاهی مراد از عدد، كثرت است؛ نظیر آیهی: «لَوْ یُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ» (بقره، ۹۶) بعضی یهودیان علاقه دارند هزار سال عمر كنند؛ كه مراد از هزار، كثرت است.
گاه نیز عدد در قرآن به صورت تقریبی به كار رفته است، نظیر آیهی مورد بحث كه میفرماید: قوم یونس صد هزار نفر یا بیشتر بودند. «مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ یَزِیدُونَ»
در حدیثی از امام محمد باقر علیه السلام میخوانیم كه حضرت یونس علیه السلام چند روزی در شكم ماهی محبوس بود، موهای او ریخته و پوست بدنش نازك شده بود. بعد از خروج از شكم ماهی، بتهی كدو را میمكید و از سایه آن استفاده میكرد.
خداوند چهار پیامبر را حفظ كرد: حضرت موسی و حضرت یوسف علیهما السلام را كنار آب، حضرت نوح علیه السلام را روی آب و حضرت یونس علیه السلام را زیر آب. «فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ ... فَنَبَذْناهُ»
پیام آیه شریفه:
۱. ملامت، نباید مانع محبت باشد. یونس ملامت و تنبیه شد، ولی باز هم مورد عنایت ویژه خداوند قرار گرفت. "وَ هُوَ مُلِیمٌ ... أَنْبَتْنا ... أَرْسَلْناهُ ..."
۲. از خواص گیاهان غافل نشویم. «شَجَرَةً مِنْ یَقْطِینٍ»
۳. رویاندن كدو در زمین خالی از گیاه «العراء» از نشانههای قدرت و امداد الهی است. "أَنْبَتْنا ... شَجَرَةً مِنْ یَقْطِینٍ"
۴. در مدیریّت، به جای دفع نیروها؛ آنها را بازسازی كنیم و دوباره به كار گیریم. «وَ أَرْسَلْناهُ إِلی مِائَةِ أَلْفٍ»
۵. محدودهی بعثت انبیا؛ به انتخاب و فرمان خداست. (بعضی بر همهی مردم مبعوث میشوند و بعضی بر یك منطقه خاص) «وَ أَرْسَلْناهُ إِلی مِائَةِ أَلْفٍ»
۶. دعا و تسبیح حضرت یونس علیه السلام؛ سبب برخورداری او از لطف و امداد خداوند شد. "مِنَ الْمُسَبِّحِینَ ... أَنْبَتْنا عَلَیْهِ ..."
۷. فرار، دلیل برنگشتن نمیشود. حضرت یونس علیه السلام فرار كرده بود، امّا به همان قوم خود بازگشت و رسالت خود را ادامه داد. (آری گاهی انسان قهر میكند، استعفا میدهد یا همسرش را طلاق میدهد؛ ولی همین كه دید مصلحت در برگشتن است، باید برگردد.) "أَبَقَ إِلَی الْفُلْكِ ... أَرْسَلْناهُ إِلی مِائَةِ أَلْفٍ"
۸. توبه از گذشته؛ زمینهی كامیابی در آینده است. قوم یونس توبه كردند و خداوند قهر خود را باز گرفت و آنها را كامیاب کرد. «فَآمَنُوا فَمَتَّعْناهُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَجِبتُ لِمَن يَحتَمِي الطَّعامَ لأِذِيَّتِهِ كَيفَ لا يَحتَمِي الذَّنبَ لأِليمِ عُقُوبَتِهِ
در شگفتم از كسى كه از بيم آسيب ديدن، از غذایی دورى مى کند؛ اما چگونه از بيم كيفر دردناك، از گناه نمى پرهيزد!
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۵۴
#صافات_148_145
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۵۷-۱۴۹ :
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَ لَهُمُ الْبَنُونَ (١٤٩)
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَآئِكَةَ إِنَاثًا وَ هُمْ شَاهِدُونَ (١٥٠)
أَلَآ إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (١٥١)
وَلَدَ اللَّهُ وَ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (١٥٢)
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ (١٥٣)
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (١٥٤)
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (١٥٥)
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُبِينٌ (١٥٦)
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (١٥٧)
ترجمه:
[مشركان سبك مغز میگویند: فرشتگان دختران خدایند!] از آنها بپرس كه آیا دختران برای پروردگار تو هستند و پسران برای آنها؟! (۱۴۹)
یا اینكه ما فرشتگان را دختر آفریدیم و آنها شاهد بودند؟! (۱۵۰)
آگاه باش كه آنها از بافتههای دروغ خود میگویند (۱۵۱)
كه خدا فرزند آورده! و بیتردید آنها دروغگویند. (۱۵۲)
آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟ (۱۵۳)
شما را چه شده است!؟ چگونه حكم میكنید؟ (۱۵۴)
آیا متذكّر [حقایق] نمیشوید؟ (۱۵۵)
یا شما [بر این ادعای خود] دلیل روشنی دارید؟ (۱۵۶)
پس اگر راستگویید، كتابتان را [كه این سخنان را با تكیه بر آن میگویید، به میان] آورید. (۱۵۷)
پیام آیه شریفه:
۱. سؤال از وجدان، كلید تفكّر و تنبه مردم است. «فَاسْتَفْتِهِمْ أَ لِرَبِّكَ الْبَناتُ»
۲. برخی عقاید به قدری بیمنطق و پوك است كه لحظهای فكر كردن برای دریافت بیاعتباری آنها كافی است. «أَ لِرَبِّكَ الْبَناتُ وَ لَهُمُ الْبَنُونَ»
۳. فرشتگان را زن پنداشتن، مورد بازخواست الهی است. «أَمْ خَلَقْنَا الْمَلائِكَةَ إِناثاً»
۴. كسی كه آگاهی ندارد، حقّ اظهار نظر ندارد. «وَ هُمْ شاهِدُونَ»
۵. عقاید مشركان، ساختگی و دروغ است. «مِنْ إِفْكِهِمْ لَیَقُولُونَ»
۶. عقاید خرافی دیگران را به مردم بگوییم، تا ارزش هدایت الهی را بهتر بدانند. "لَیَقُولُونَ وَلَدَ اللَّهُ ..."
۷. کسانی كه مسیح را فرزند خدا میدانند، همانند مشركانی هستند كه فرشتگان را فرزند خدا میپنداشتند. «لَیَقُولُونَ وَلَدَ اللَّهُ»
۸. فرزند دختر و پسر یكسانند و هیچ یك بر دیگری برتری ندارند. «أَصْطَفَی الْبَناتِ عَلَی الْبَنِینَ»
۹. انسان به جایی میرسد كه بر اساس یك عقیدهی باطل، دختر را بد و پسر را خوب میداند و آنگاه دختران را برای خدا و پسران را از آن خود میداند! «أَصْطَفَی الْبَناتِ عَلَی الْبَنِینَ»
۱۰. عقاید یا باید بر اساس عقل باشد «كَیْفَ تَحْكُمُونَ» یا بر اساس فطرت «أَ فَلا تَذَكَّرُونَ» (تذكّر، یادآوری چیزی است كه در فطرت آدمی باشد؛ یا بر اساس سند و نقل «أَمْ لَكُمْ سُلْطانٌ مُبِینٌ فَأْتُوا بِكِتابِكُمْ»)
۱۱. كتابهای آسمانی، حجّت و مبنای داوری در مورد خدا هستند و در هیچ یك از این كتب، سخنی از فرزند داشتن خدا نیست. «فَأْتُوا بِكِتابِكُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَجِبتُ لِمَن يَرجُو فَضلَ مَن فَوقَهُ كَيفَ يَحرِمُ مَن دُونَهُ
در شگفتم از كسى كه خودش به احسان فرا دستش اميد دارد، پس چرا فرودستش را محروم مى كند!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۸۵
#صافات_157_149
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین:
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۵۷-۱۴۹ :
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَ لَهُمُ الْبَنُونَ (١٤٩)
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَآئِكَةَ إِنَاثًا وَ هُمْ شَاهِدُونَ (١٥٠)
أَلَآ إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (١٥١)
وَلَدَ اللَّهُ وَ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (١٥٢)
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ (١٥٣)
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (١٥٤)
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (١٥٥)
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُبِينٌ (١٥٦)
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (١٥٧)
ترجمه:
[مشركان سبك مغز میگویند: فرشتگان دختران خدایند!] از آنها بپرس كه آیا دختران برای پروردگار تو هستند و پسران برای آنها؟! (۱۴۹)
یا اینكه ما فرشتگان را دختر آفریدیم و آنها شاهد بودند؟! (۱۵۰)
آگاه باش كه آنها از بافتههای دروغ خود میگویند (۱۵۱)
كه خدا فرزند آورده! و بیتردید آنها دروغگویند. (۱۵۲)
آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟ (۱۵۳)
شما را چه شده است!؟ چگونه حكم میكنید؟ (۱۵۴)
آیا متذكّر [حقایق] نمیشوید؟ (۱۵۵)
یا شما [بر این ادعای خود] دلیل روشنی دارید؟ (۱۵۶)
پس اگر راستگویید، كتابتان را [كه این سخنان را با تكیه بر آن میگویید، به میان] آورید. (۱۵۷)
پیام آیه شریفه:
۱. سؤال از وجدان، كلید تفكّر و تنبه مردم است. «فَاسْتَفْتِهِمْ أَ لِرَبِّكَ الْبَناتُ»
۲. برخی عقاید به قدری بیمنطق و پوك است كه لحظهای فكر كردن برای دریافت بیاعتباری آنها كافی است. «أَ لِرَبِّكَ الْبَناتُ وَ لَهُمُ الْبَنُونَ»
۳. فرشتگان را زن پنداشتن، مورد بازخواست الهی است. «أَمْ خَلَقْنَا الْمَلائِكَةَ إِناثاً»
۴. كسی كه آگاهی ندارد، حقّ اظهار نظر ندارد. «وَ هُمْ شاهِدُونَ»
۵. عقاید مشركان، ساختگی و دروغ است. «مِنْ إِفْكِهِمْ لَیَقُولُونَ»
۶. عقاید خرافی دیگران را به مردم بگوییم، تا ارزش هدایت الهی را بهتر بدانند. "لَیَقُولُونَ وَلَدَ اللَّهُ ..."
۷. کسانی كه مسیح را فرزند خدا میدانند، همانند مشركانی هستند كه فرشتگان را فرزند خدا میپنداشتند. «لَیَقُولُونَ وَلَدَ اللَّهُ»
۸. فرزند دختر و پسر یكسانند و هیچ یك بر دیگری برتری ندارند. «أَصْطَفَی الْبَناتِ عَلَی الْبَنِینَ»
۹. انسان به جایی میرسد كه بر اساس یك عقیدهی باطل، دختر را بد و پسر را خوب میداند و آنگاه دختران را برای خدا و پسران را از آن خود میداند! «أَصْطَفَی الْبَناتِ عَلَی الْبَنِینَ»
۱۰. عقاید یا باید بر اساس عقل باشد «كَیْفَ تَحْكُمُونَ» یا بر اساس فطرت «أَ فَلا تَذَكَّرُونَ» (تذكّر، یادآوری چیزی است كه در فطرت آدمی باشد؛ یا بر اساس سند و نقل «أَمْ لَكُمْ سُلْطانٌ مُبِینٌ فَأْتُوا بِكِتابِكُمْ»)
۱۱. كتابهای آسمانی، حجّت و مبنای داوری در مورد خدا هستند و در هیچ یك از این كتب، سخنی از فرزند داشتن خدا نیست. «فَأْتُوا بِكِتابِكُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَجِبتُ لِمَن يَرجُو فَضلَ مَن فَوقَهُ كَيفَ يَحرِمُ مَن دُونَهُ
در شگفتم از كسى كه خودش به احسان فرا دستش اميد دارد، پس چرا فرودستش را محروم مى كند!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۸۵
#صافات_157_149
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین:
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۶۰ - ۱۵۸ :
وَ جَعَلُوا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا وَ لَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (١٥٨)
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (١٥٩)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (١٦٠)
ترجمه:
میان خدا و جن، نسبت و خویشی قرار دادند، در صورتی كه جنیان به خوبی میدانند كه [روز قیامت برای حساب و پاداش] احضار خواهند شد. (۱۵۸)
خداوند از آنچه او را به آن توصیف میكنند، منزّه است. (۱۵۹)
مگر بندگان خالص شده خدا [كه او را به آنچه توصیف میكنند شایسته مقام قدس اوست.] (۱۶۰)
در اینكه مراد از نسبت خداوند با جن (به تصور مشرکان) چیست؛ دو نظریه وجود دارد: یكی آنكه جن شریك خداوند است! همان گونه كه در آیه صد سوره انعام میخوانیم: «وَ جَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكاءَ الْجِنَّ» دیگر آنكه خداوند از جن همسرانی گرفته كه از آنها فرزندانی چون ملائكه به وجود آمدهاند!
پیام آیه شریفه:
۱. انسانی كه از منطق و برهان جدا شد، هر خرافه و تهمتی را به هر كس بخواهد نسبت میدهد، تا آنجا كه برای خداوند همسری از جنس جنّ میپندارد! "جَعَلُوا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ..."
۲. جن موجودی عاقل و مكلّف است و به معاد و حضور در پیشگاه عدل الهی برای بازپرسی، معتقد است. «عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ»
۳. همه در پیشگاه خدا بازجویی میشوند و خداوند با هیچ كس فامیل نیست. اگر جن با خداوند نسبتی داشت، برای كیفر و حساب نزد خدا احضار نمیشد. «إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ»
۴. هر كجا سخنی خرافه در مورد خداوند پیش آمد؛ ذات اقدس الهی را با كلمه «سُبْحانَ اللَّهِ» منزه بدارید. "وَ جَعَلُوا بَیْنَهُ ... سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ"
۵. هر كجا سخنی از گمراهان و منحرفان پیش آمد، حسابِ بندگان پاك را جدا كنید. (در این سوره مبارکه، بارها جملهی «إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ» تكرار شده است.)
۶. تمامی انسانها به جز بندگان برگزیده خداوند؛ از توصیف شایستهی او ناتوانند. «سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عِلمٌ بِلا عَمَلٍ كَشَجَرٍ بِلا ثَمَرٍ
علم بى عمل، چون درخت بى ثمر است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۹۰
#صافات_160_158
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۶۰ - ۱۵۸ :
وَ جَعَلُوا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا وَ لَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (١٥٨)
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (١٥٩)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (١٦٠)
ترجمه:
میان خدا و جن، نسبت و خویشی قرار دادند، در صورتی كه جنیان به خوبی میدانند كه [روز قیامت برای حساب و پاداش] احضار خواهند شد. (۱۵۸)
خداوند از آنچه او را به آن توصیف میكنند، منزّه است. (۱۵۹)
مگر بندگان خالص شده خدا [كه او را به آنچه توصیف میكنند شایسته مقام قدس اوست.] (۱۶۰)
در اینكه مراد از نسبت خداوند با جن (به تصور مشرکان) چیست؛ دو نظریه وجود دارد: یكی آنكه جن شریك خداوند است! همان گونه كه در آیه صد سوره انعام میخوانیم: «وَ جَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكاءَ الْجِنَّ» دیگر آنكه خداوند از جن همسرانی گرفته كه از آنها فرزندانی چون ملائكه به وجود آمدهاند!
پیام آیه شریفه:
۱. انسانی كه از منطق و برهان جدا شد، هر خرافه و تهمتی را به هر كس بخواهد نسبت میدهد، تا آنجا كه برای خداوند همسری از جنس جنّ میپندارد! "جَعَلُوا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ..."
۲. جن موجودی عاقل و مكلّف است و به معاد و حضور در پیشگاه عدل الهی برای بازپرسی، معتقد است. «عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ»
۳. همه در پیشگاه خدا بازجویی میشوند و خداوند با هیچ كس فامیل نیست. اگر جن با خداوند نسبتی داشت، برای كیفر و حساب نزد خدا احضار نمیشد. «إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ»
۴. هر كجا سخنی خرافه در مورد خداوند پیش آمد؛ ذات اقدس الهی را با كلمه «سُبْحانَ اللَّهِ» منزه بدارید. "وَ جَعَلُوا بَیْنَهُ ... سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ"
۵. هر كجا سخنی از گمراهان و منحرفان پیش آمد، حسابِ بندگان پاك را جدا كنید. (در این سوره مبارکه، بارها جملهی «إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ» تكرار شده است.)
۶. تمامی انسانها به جز بندگان برگزیده خداوند؛ از توصیف شایستهی او ناتوانند. «سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عِلمٌ بِلا عَمَلٍ كَشَجَرٍ بِلا ثَمَرٍ
علم بى عمل، چون درخت بى ثمر است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۹۰
#صافات_160_158
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۶۳ - ۱۶۱ :
فَإِنَّكُمْ وَ مَا تَعْبُدُونَ (١٦١)
مَآ أَنْتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ (١٦٢)
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ (١٦٣)
ترجمه :
و بیتردید شما و آنچه را میپرستید (۱۶۱)
نمیتوانید [مردم را] بر ضد خدا گمراه كنید. (۱۶۲)
مگر كسانی را كه [به اختیار خود به خاطر پذیرفتن وسوسه و اغواگری شما] به دوزخ درآیند. (۱۶۳)
كلمه «فاتن» از «فتنه» به معنای اغواگر و فریب دهنده است.
آئین شرك و بتپرستی، در برابر توحید ناتوان است و اگر امروز طرفدارانی دارد، در آینده نزدیك به بنبست خواهد رسید.
كلمهی «صال» از «صالی» به معنای كسی است كه از روی اختیار و انتخاب ملازم چیزی باشد.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند انسان را آزاد آفرید و اوست كه راه خود را انتخاب میكند و بتپرستان و بتهایشان قدرت اجبار ندارند. «ما أَنْتُمْ عَلَیْهِ بِفاتِنِینَ»
۲. تنها افراد بد طینت و حقّ گریز، از مشركان و بتها متأثر میشوند. (مشركان و بتها نمیتوانند مردم را فریب دهند و در برابر توحید قیام كنند، مگر كسانی كه با اختیار، راه انحرافی شرك را برگزینند.) «إِلَّا مَنْ هُوَ صالِ الْجَحِیمِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلِّمُوا صِبيانَكُم الصَّلاةَ وَ خُذُوهُم بِها إذا بَلَغُوا الحُلُمَ
به كودكان خود نماز بياموزيد و چون به سنّ بلوغ رسيدند؛ آنها را براى نماز مؤاخذه كنيد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۳۰۵
#صافات_163_161
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۶۳ - ۱۶۱ :
فَإِنَّكُمْ وَ مَا تَعْبُدُونَ (١٦١)
مَآ أَنْتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ (١٦٢)
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ (١٦٣)
ترجمه :
و بیتردید شما و آنچه را میپرستید (۱۶۱)
نمیتوانید [مردم را] بر ضد خدا گمراه كنید. (۱۶۲)
مگر كسانی را كه [به اختیار خود به خاطر پذیرفتن وسوسه و اغواگری شما] به دوزخ درآیند. (۱۶۳)
كلمه «فاتن» از «فتنه» به معنای اغواگر و فریب دهنده است.
آئین شرك و بتپرستی، در برابر توحید ناتوان است و اگر امروز طرفدارانی دارد، در آینده نزدیك به بنبست خواهد رسید.
كلمهی «صال» از «صالی» به معنای كسی است كه از روی اختیار و انتخاب ملازم چیزی باشد.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند انسان را آزاد آفرید و اوست كه راه خود را انتخاب میكند و بتپرستان و بتهایشان قدرت اجبار ندارند. «ما أَنْتُمْ عَلَیْهِ بِفاتِنِینَ»
۲. تنها افراد بد طینت و حقّ گریز، از مشركان و بتها متأثر میشوند. (مشركان و بتها نمیتوانند مردم را فریب دهند و در برابر توحید قیام كنند، مگر كسانی كه با اختیار، راه انحرافی شرك را برگزینند.) «إِلَّا مَنْ هُوَ صالِ الْجَحِیمِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلِّمُوا صِبيانَكُم الصَّلاةَ وَ خُذُوهُم بِها إذا بَلَغُوا الحُلُمَ
به كودكان خود نماز بياموزيد و چون به سنّ بلوغ رسيدند؛ آنها را براى نماز مؤاخذه كنيد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۳۰۵
#صافات_163_161
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۶۶ - ۱۶۴ :
وَ مَا مِنَّآ إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَعْلُومٌ (١٦٤)
وَ إِنَّا لَنَحْنُ الصَّآفُّونَ (١٦٥)
وَ إِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ (١٦٦)
ترجمه:
و هیچ یك از ما (فرشتگان) نیست مگر آنکه برای او مقامی معین است. (۱۶۴)
و همانا ما [برای اجرای فرمان خدا] صف بستگانیم. (۱۶۵)
و ما خود تسبیح كنندگانیم. (۱۶۶)
ممكن است مراد از «مقام معلوم» در اینجا، مقام مخلصین باشد كه در آیات قبل آمده بود: «إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ» (صافات، ۱۶۰) یعنی برای هر یك از بندگان مخلص و برگزیده خداوند، مقام و منزلت معیّنی است. همچنین برخی روایات، مصداق آیه را امامان معصوم علیهم السلام و اوصیای الهی دانستهاند.
پیام آیه شریفه:
۱. در دنیای فرشتگان، برای هر یك، مقام، منزلت و مسئولیّت خاص و سلسله مراتب وجود دارد. «مَقامٌ مَعْلُومٌ»
۲. فرشتگان فرزندان خدا نیستند، بلكه مأموران الهی هستند كه برای انجام فرمان خدا با نظم و انضباط صف كشیدهاند. «الصَّافُّونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَينُ المُحِبِّ عَمِيَّةٌ عَن مَعايِبِ المَحبُوبِ وَ أُذُنُهُ صَمّاءُ عَن قُبحِ مَساويهِ
چشم عاشق از ديدن عيب هاى معشوق، كور است و گوش او از [شنيدن ]قبح بدیهايش ناشنوا
غررالحکم. حدیث شماره ۶۳۱۴
#صافات_166_164
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۶۶ - ۱۶۴ :
وَ مَا مِنَّآ إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَعْلُومٌ (١٦٤)
وَ إِنَّا لَنَحْنُ الصَّآفُّونَ (١٦٥)
وَ إِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ (١٦٦)
ترجمه:
و هیچ یك از ما (فرشتگان) نیست مگر آنکه برای او مقامی معین است. (۱۶۴)
و همانا ما [برای اجرای فرمان خدا] صف بستگانیم. (۱۶۵)
و ما خود تسبیح كنندگانیم. (۱۶۶)
ممكن است مراد از «مقام معلوم» در اینجا، مقام مخلصین باشد كه در آیات قبل آمده بود: «إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ» (صافات، ۱۶۰) یعنی برای هر یك از بندگان مخلص و برگزیده خداوند، مقام و منزلت معیّنی است. همچنین برخی روایات، مصداق آیه را امامان معصوم علیهم السلام و اوصیای الهی دانستهاند.
پیام آیه شریفه:
۱. در دنیای فرشتگان، برای هر یك، مقام، منزلت و مسئولیّت خاص و سلسله مراتب وجود دارد. «مَقامٌ مَعْلُومٌ»
۲. فرشتگان فرزندان خدا نیستند، بلكه مأموران الهی هستند كه برای انجام فرمان خدا با نظم و انضباط صف كشیدهاند. «الصَّافُّونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَينُ المُحِبِّ عَمِيَّةٌ عَن مَعايِبِ المَحبُوبِ وَ أُذُنُهُ صَمّاءُ عَن قُبحِ مَساويهِ
چشم عاشق از ديدن عيب هاى معشوق، كور است و گوش او از [شنيدن ]قبح بدیهايش ناشنوا
غررالحکم. حدیث شماره ۶۳۱۴
#صافات_166_164
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۷۰ - ۱۶۷ :
وَ إِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَ (١٦٧)
لَوْ أَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِنَ الْأَوَّلِينَ (١٦٨)
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (١٦٩)
فَكَفَرُوا بِهِ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (١٧٠)
ترجمه :
و مشركان [پیش از بعثت پیامبر] قاطعانه میگفتند: (۱۶۷)
اگر كتابی چون كتابهای آسمانی پیامبران پیشین نزد ما بود (۱۶۸)
بیتردید از بندگان خالص شده خدا میشدیم. (۱۶۹)
ولی [هنگامی كه قرآن را برای هدایت آنها نازل كردیم] به آن كافر شدند و به زودی [وِزر و وبال كفرشان را] خواهند دانست. (۱۷۰)
از حضرت امام محمد باقر علیه السلام نقل شده است كه مشركان مكّه و كفّار قریش به یهود و نصاری نفرین میكردند كه چگونه پیامبران خود را تكذیب كردند! آنها میگفتند: به خدا قسم اگر یكی از كتابهای آسمانی پیشین نزد ما بود.؛ ما به آن ایمان میآوردیم؛ امّا همین كه رسول خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم مبعوث شدند؛ به او كفر ورزیدند.
شاید معنای آیه این باشد كه مشركان پیوسته میگفتند اگر ما خبری از موحّدان قبلی داشتیم كه آنها در سعادت و خوشی هستند؛ ما نیز اهل توحید میشدیم. سپس این گونه طفره رفته و كافر شدند.
پیام آیه شریفه:
۱. ادعا زیاد است و مدّعیان فراوان! هنگام عمل، مؤمن از كافر شناخته میشود. "لَوْ أَنَّ عِنْدَنا ... لَكُنَّا عِبادَ اللَّهِ ... فَكَفَرُوا بِهِ"
۲. در برابر منطق و استدلال، نباید تاریخ گذشته را بهانه كرد. "لَوْ أَنَّ عِنْدَنا ذِكْراً مِنَ الْأَوَّلِینَ ..."
۳. به فكر عاقبت كار باشیم كه غفلت از آینده؛ موجب كفر و انكار است. «فَكَفَرُوا بِهِ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عاصٍ يُقِرُّ بِذَنبِهِ خَيرٌ مِن مُطيعٍ يَفتَخِرُ بِعَمَلِهِ
گناه كارى كه به گناهش اعتراف مى كند، بهتر از طاعت كننده اى است كه به عملش مى بالد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۳۳۴
#صافات_170_167
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۷۰ - ۱۶۷ :
وَ إِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَ (١٦٧)
لَوْ أَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِنَ الْأَوَّلِينَ (١٦٨)
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (١٦٩)
فَكَفَرُوا بِهِ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (١٧٠)
ترجمه :
و مشركان [پیش از بعثت پیامبر] قاطعانه میگفتند: (۱۶۷)
اگر كتابی چون كتابهای آسمانی پیامبران پیشین نزد ما بود (۱۶۸)
بیتردید از بندگان خالص شده خدا میشدیم. (۱۶۹)
ولی [هنگامی كه قرآن را برای هدایت آنها نازل كردیم] به آن كافر شدند و به زودی [وِزر و وبال كفرشان را] خواهند دانست. (۱۷۰)
از حضرت امام محمد باقر علیه السلام نقل شده است كه مشركان مكّه و كفّار قریش به یهود و نصاری نفرین میكردند كه چگونه پیامبران خود را تكذیب كردند! آنها میگفتند: به خدا قسم اگر یكی از كتابهای آسمانی پیشین نزد ما بود.؛ ما به آن ایمان میآوردیم؛ امّا همین كه رسول خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم مبعوث شدند؛ به او كفر ورزیدند.
شاید معنای آیه این باشد كه مشركان پیوسته میگفتند اگر ما خبری از موحّدان قبلی داشتیم كه آنها در سعادت و خوشی هستند؛ ما نیز اهل توحید میشدیم. سپس این گونه طفره رفته و كافر شدند.
پیام آیه شریفه:
۱. ادعا زیاد است و مدّعیان فراوان! هنگام عمل، مؤمن از كافر شناخته میشود. "لَوْ أَنَّ عِنْدَنا ... لَكُنَّا عِبادَ اللَّهِ ... فَكَفَرُوا بِهِ"
۲. در برابر منطق و استدلال، نباید تاریخ گذشته را بهانه كرد. "لَوْ أَنَّ عِنْدَنا ذِكْراً مِنَ الْأَوَّلِینَ ..."
۳. به فكر عاقبت كار باشیم كه غفلت از آینده؛ موجب كفر و انكار است. «فَكَفَرُوا بِهِ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عاصٍ يُقِرُّ بِذَنبِهِ خَيرٌ مِن مُطيعٍ يَفتَخِرُ بِعَمَلِهِ
گناه كارى كه به گناهش اعتراف مى كند، بهتر از طاعت كننده اى است كه به عملش مى بالد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۳۳۴
#صافات_170_167
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
﷽
سوره صافات، آیات ۱۷۳ - ۱۷۱
وَ لَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ (١٧١)
إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ (١٧٢)
وَ إِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ (١٧٣)
ترجمه:
و وعده قطعی ما درباره بندگانِ به رسالت فرستاده شده؛ از پیش ثابت شده است (۱۷۱)
كه بطور قطع آنها [در همه زمینهها] یاری شدگان اند (۱۷۲)
و بیتردید سپاه ما پیروزند. (۱۷۳)
در این سورهی مبارکه، به داستان پیامبرانی چون نوح، ابراهیم، موسی، هارون، الیاس، لوط و یونس علیهم السلام اشاره شده است. این آیه به منزلهی قطعنامه و پایان كار آن بزرگواران است، كه مایهی تسلّی خاطر پیامبر و دلگرمی مسلمانان است.
سؤال: با آنكه خداوند وعده نصرت و پیروزی قطعی مردان خدا را داده است؛ چرا گاه شاهد شكست آنها هستیم؟
پاسخ: اوّلًا آن وعدههای الهی محقّق شده و امروز عدد پیروان ادیان آسمانی بسیار بیشتر از پیروان مكاتب بشری است. مخالفان انبیا از میان رفتهاند و نام و نشانی از آنها نیست؛ در حالیکه نام پیامبران زنده است و مكانهای منسوب به آنها، مورد احترام مردم است. محبوبیّت و قداست آنها نزد مردم با هیچ یك از دانشمندان و هنرمندان و نویسندگان و شاعران و سیاستمداران تاریخ قابل مقایسه نیست.
ثانیاً؛ شكستهای آنها، همواره ناشی از كوتاهی و سستی پیروانشان در انجام مسئولیّتها بوده است، نه عدم نصرت و امداد الهی، چنانكه شكست مسلمانان در جنگ احد، ناشی از سستی، اختلاف و نافرمانی آنها بود.
ثالثاً؛ پیروزی علمی، منطقی و عقلی را فراموش نكنیم.
رابعاً؛ هلاكت و قهر الهی درباره مخالفان را از یاد نبریم.
خامساً؛ عمر جهان تمام نشده است و با آمدن و ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، تمام اهداف حق عملی خواهد شد.
پیام آیه شریفه:
۱. یاری شدن انبیا، سنّت الهی است. «سَبَقَتْ كَلِمَتُنا»
۲. آینده بشر، با پیروزی انبیا و شكست دشمنان آنها همراه است. «لَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنا»
۳. عبودیّت و بندگی خدا، شرط رسیدن اولیا به مقام رسالت بوده است. «لِعِبادِنَا الْمُرْسَلِینَ»
۴. پیروزی پیامبران و مكتب آنها بر دیگر مكاتب، حتمی است. «إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ» (حرف «انّ» و حرف «لام» و جمله اسمیه، نشانهی حتمی بودن است.)
۵. بندگی خدا، زمینهی دریافت نصرت الهی است. "لِعِبادِنَا ... الْمَنْصُورُونَ"
۶. پیامبران و پیروان آنها، لشگر خدا هستند و لشگر خدا در همه صحنهها پیروز است. «إِنَّ جُنْدَنا لَهُمُ الْغالِبُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عامِل سائِرَ النّاسِ بِالإنصافِ وَ عامِلِ المُؤمِنينَ بِالإيثارِ
با ديگر مردمان به انصاف رفتار كن و با مؤمنان به ايثار
غررالحکم، حدیث شماره ۶۳۴۲
#صافات_173_171
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۷۳ - ۱۷۱
وَ لَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ (١٧١)
إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ (١٧٢)
وَ إِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ (١٧٣)
ترجمه:
و وعده قطعی ما درباره بندگانِ به رسالت فرستاده شده؛ از پیش ثابت شده است (۱۷۱)
كه بطور قطع آنها [در همه زمینهها] یاری شدگان اند (۱۷۲)
و بیتردید سپاه ما پیروزند. (۱۷۳)
در این سورهی مبارکه، به داستان پیامبرانی چون نوح، ابراهیم، موسی، هارون، الیاس، لوط و یونس علیهم السلام اشاره شده است. این آیه به منزلهی قطعنامه و پایان كار آن بزرگواران است، كه مایهی تسلّی خاطر پیامبر و دلگرمی مسلمانان است.
سؤال: با آنكه خداوند وعده نصرت و پیروزی قطعی مردان خدا را داده است؛ چرا گاه شاهد شكست آنها هستیم؟
پاسخ: اوّلًا آن وعدههای الهی محقّق شده و امروز عدد پیروان ادیان آسمانی بسیار بیشتر از پیروان مكاتب بشری است. مخالفان انبیا از میان رفتهاند و نام و نشانی از آنها نیست؛ در حالیکه نام پیامبران زنده است و مكانهای منسوب به آنها، مورد احترام مردم است. محبوبیّت و قداست آنها نزد مردم با هیچ یك از دانشمندان و هنرمندان و نویسندگان و شاعران و سیاستمداران تاریخ قابل مقایسه نیست.
ثانیاً؛ شكستهای آنها، همواره ناشی از كوتاهی و سستی پیروانشان در انجام مسئولیّتها بوده است، نه عدم نصرت و امداد الهی، چنانكه شكست مسلمانان در جنگ احد، ناشی از سستی، اختلاف و نافرمانی آنها بود.
ثالثاً؛ پیروزی علمی، منطقی و عقلی را فراموش نكنیم.
رابعاً؛ هلاكت و قهر الهی درباره مخالفان را از یاد نبریم.
خامساً؛ عمر جهان تمام نشده است و با آمدن و ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، تمام اهداف حق عملی خواهد شد.
پیام آیه شریفه:
۱. یاری شدن انبیا، سنّت الهی است. «سَبَقَتْ كَلِمَتُنا»
۲. آینده بشر، با پیروزی انبیا و شكست دشمنان آنها همراه است. «لَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنا»
۳. عبودیّت و بندگی خدا، شرط رسیدن اولیا به مقام رسالت بوده است. «لِعِبادِنَا الْمُرْسَلِینَ»
۴. پیروزی پیامبران و مكتب آنها بر دیگر مكاتب، حتمی است. «إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ» (حرف «انّ» و حرف «لام» و جمله اسمیه، نشانهی حتمی بودن است.)
۵. بندگی خدا، زمینهی دریافت نصرت الهی است. "لِعِبادِنَا ... الْمَنْصُورُونَ"
۶. پیامبران و پیروان آنها، لشگر خدا هستند و لشگر خدا در همه صحنهها پیروز است. «إِنَّ جُنْدَنا لَهُمُ الْغالِبُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عامِل سائِرَ النّاسِ بِالإنصافِ وَ عامِلِ المُؤمِنينَ بِالإيثارِ
با ديگر مردمان به انصاف رفتار كن و با مؤمنان به ايثار
غررالحکم، حدیث شماره ۶۳۴۲
#صافات_173_171
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۸۲ - ۱۷۴ :
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (١٧٤)
وَ أَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (١٧٥)
أَ فَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (١٧٦)
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَآءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ (١٧٧)
وَ تَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (١٧٨)
وَ أَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (١٧٩)
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ (١٨٠)
وَ سَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ (١٨١)
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٨٢)
ترجمه:
پس تا مدتی از آنها روی بگردان (۱۷۴)
و آنها را بنگر كه به زودی [وزر و وبال گناهانشان را] خواهند دید. (۱۷۵)
آیا شتاب در آمدن عذاب ما را میخواهند؟! (۱۷۶)
هنگامی كه [عذاب ما] به آستانه خانههایشان فرود آید، بیم داده شدگان، روزگار بدی خواهند داشت. (۱۷۷)
و تا مدتی از آنها روی بگردان (۱۷۸)
و [آنها را] بنگر كه به زودی [وزر و وبال گناهانشان را] خواهند دید. (۱۷۹)
پروردگارت كه دارای عزت است، از آنچه او را به آن توصیف میكنند، منزّه است. (۱۸۰)
و سلام بر پیامبران (۱۸۱)
و همه ستایشها ویژه خداست، كه پروردگار جهانیان است. (۱۸۲)
پیام آیه شریفه:
۱. مربّی و راهنما، گاه باید به عنوان تهدید و اعتراض، به مردم لجوج و گمراه پشت كند. «فَتَوَلَّ عَنْهُمْ»
۲. كسی كه وعدههای خداوند پشتوانهی پیروزی اوست، باید از موضع قدرت برخورد كند. «فَتَوَلَّ عَنْهُمْ»
۳. اعراض و قهر باید منطقی، الهی و موقّت باشد (نه انتقامی، نفسانی و دائمی) «حَتَّی حِینٍ»
۴. در برابر ناباوری كافران نسبت به تهدیدهای الهی، تكرار لازم است. دستور "فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ... وَ أَبْصِرْ" دوبار تكرار شده است.
۵. ابتدا هشدار و تذكّر و اتمام حجّت، سپس قهر و عذاب «فَإِذا نَزَلَ بِساحَتِهِمْ» در حالی است كه قبلًا انذار شدهاند. «الْمُنْذَرِینَ»
۶. خداوند در همین دنیا، طعم تلخ شكست را به معاندان خواهد چشاند و شما مؤمنان، عاقبت آنها را مشاهده خواهید كرد. «وَ أَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ یُبْصِرُونَ»
۷. تمام عزّتها از آنِ خداست. «رَبِّ الْعِزَّةِ»
۸. نسبتهای مشركان به خداوند و توصیفهای آنها از او، با مقام عزّت و ربوبیّت خداوند سازگار نیست. «سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ»
۹. خداوند، سرچشمه تمام كمالات و زیباییهاست. «الْحَمْدُ لِلَّهِ»
۱۰. تنها خداوند شایسته ستایش است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ»
۱۱. خداوند مالك و مدبّر تمام هستی است. «رَبِّ الْعالَمِینَ»
۱۲. تمام هستی به سوی كمال و رشد است. «رَبِّ الْعالَمِینَ»
۱۳. جهان آفرینش، جلوه و مظهر ربوبیّت خداوند و ربوبیّت خداوند مقتضی حمد و ستایش است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
غايَةُ الخِيانَةِ خِيانَةُ الخِلِّ الوَدُودِ وَ نَقضُ العُهُودِ
منتهاى خيانت، خيانت كردن به دوست صميمى و شكستن پيمان است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۳۷۴
#صافات_182_174
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۸۲ - ۱۷۴ :
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (١٧٤)
وَ أَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (١٧٥)
أَ فَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (١٧٦)
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَآءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ (١٧٧)
وَ تَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (١٧٨)
وَ أَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (١٧٩)
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ (١٨٠)
وَ سَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ (١٨١)
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٨٢)
ترجمه:
پس تا مدتی از آنها روی بگردان (۱۷۴)
و آنها را بنگر كه به زودی [وزر و وبال گناهانشان را] خواهند دید. (۱۷۵)
آیا شتاب در آمدن عذاب ما را میخواهند؟! (۱۷۶)
هنگامی كه [عذاب ما] به آستانه خانههایشان فرود آید، بیم داده شدگان، روزگار بدی خواهند داشت. (۱۷۷)
و تا مدتی از آنها روی بگردان (۱۷۸)
و [آنها را] بنگر كه به زودی [وزر و وبال گناهانشان را] خواهند دید. (۱۷۹)
پروردگارت كه دارای عزت است، از آنچه او را به آن توصیف میكنند، منزّه است. (۱۸۰)
و سلام بر پیامبران (۱۸۱)
و همه ستایشها ویژه خداست، كه پروردگار جهانیان است. (۱۸۲)
پیام آیه شریفه:
۱. مربّی و راهنما، گاه باید به عنوان تهدید و اعتراض، به مردم لجوج و گمراه پشت كند. «فَتَوَلَّ عَنْهُمْ»
۲. كسی كه وعدههای خداوند پشتوانهی پیروزی اوست، باید از موضع قدرت برخورد كند. «فَتَوَلَّ عَنْهُمْ»
۳. اعراض و قهر باید منطقی، الهی و موقّت باشد (نه انتقامی، نفسانی و دائمی) «حَتَّی حِینٍ»
۴. در برابر ناباوری كافران نسبت به تهدیدهای الهی، تكرار لازم است. دستور "فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ... وَ أَبْصِرْ" دوبار تكرار شده است.
۵. ابتدا هشدار و تذكّر و اتمام حجّت، سپس قهر و عذاب «فَإِذا نَزَلَ بِساحَتِهِمْ» در حالی است كه قبلًا انذار شدهاند. «الْمُنْذَرِینَ»
۶. خداوند در همین دنیا، طعم تلخ شكست را به معاندان خواهد چشاند و شما مؤمنان، عاقبت آنها را مشاهده خواهید كرد. «وَ أَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ یُبْصِرُونَ»
۷. تمام عزّتها از آنِ خداست. «رَبِّ الْعِزَّةِ»
۸. نسبتهای مشركان به خداوند و توصیفهای آنها از او، با مقام عزّت و ربوبیّت خداوند سازگار نیست. «سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ»
۹. خداوند، سرچشمه تمام كمالات و زیباییهاست. «الْحَمْدُ لِلَّهِ»
۱۰. تنها خداوند شایسته ستایش است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ»
۱۱. خداوند مالك و مدبّر تمام هستی است. «رَبِّ الْعالَمِینَ»
۱۲. تمام هستی به سوی كمال و رشد است. «رَبِّ الْعالَمِینَ»
۱۳. جهان آفرینش، جلوه و مظهر ربوبیّت خداوند و ربوبیّت خداوند مقتضی حمد و ستایش است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
غايَةُ الخِيانَةِ خِيانَةُ الخِلِّ الوَدُودِ وَ نَقضُ العُهُودِ
منتهاى خيانت، خيانت كردن به دوست صميمى و شكستن پيمان است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۳۷۴
#صافات_182_174
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
به نام خدا
سلام علیکم
برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ...
در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات میتوانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید .
لینک سوره حمد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/5
لينك ابتدای سوره بقره
https://tttttt.me/Every_day_Quran/16
لينك ابتدای سوره أل عمران
https://tttttt.me/Every_day_Quran/359
لينك ابتدای سوره نساء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/564
لينك ابتدای سوره مائده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/753
لينك ابتدای سوره انعام
https://tttttt.me/Every_day_Quran/897
لينك ابتدای سوره اعراف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1094
لينك ابتدای سوره انفال
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1315
لينك ابتدای سوره توبه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1401
لینک ابتدای سوره یونس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1541
لینک ابتدای سوره هود
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1657
لینک ابتدای سوره یوسف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1790
لینک ابتدای سوره رعد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1909
لینک ابتدای سوره ابراهیم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1960
لینک ابتدای سوره حجر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2018
لینک ابتدای سوره نحل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2084
لینک ابتدای سوره اسراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2204
لینک ابتدای سوره کهف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2315
لینک ابتدای سوره مریم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2400
لینک ابتدای سوره طه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2463
لینک ابتدای سوره انبیاء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2532
لینک ابتدای سوره حج
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2615
لینک ابتدای سوره مؤمنون
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2686
لینک ابتدای سوره نور
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2747
لینک ابتدای سوره فرقان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2809
لینک ابتدای سوره شعراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2874
لینک ابتدای سوره نمل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2940
لینک ابتدای سوره قصص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3005
لینک ابتدای سوره عنکبوت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3081
لینک ابتدای سوره روم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3143
لینک ابتدای سوره لقمان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3191
لینک ابتدای سوره سجده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3235
لینک ابتدای سوره احزاب
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3261
لینک ابتدای سوره سبأ
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3331
لینک ابتدای سوره فاطر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3381
لینک ابتدای سوره یس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3425
لینک ابتدای سوره صافات
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3465
لینک ابتدای سوره ص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3511
لطفا برای نشر قرآن کریم دوستان علاقمند به قرآن کریم را به این کانال دعوت فرمایید ...
لینک تلگرام :
@Every_day_Quran
لینک ادمین :
@ar_karimian
سلام علیکم
برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ...
در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات میتوانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید .
لینک سوره حمد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/5
لينك ابتدای سوره بقره
https://tttttt.me/Every_day_Quran/16
لينك ابتدای سوره أل عمران
https://tttttt.me/Every_day_Quran/359
لينك ابتدای سوره نساء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/564
لينك ابتدای سوره مائده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/753
لينك ابتدای سوره انعام
https://tttttt.me/Every_day_Quran/897
لينك ابتدای سوره اعراف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1094
لينك ابتدای سوره انفال
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1315
لينك ابتدای سوره توبه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1401
لینک ابتدای سوره یونس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1541
لینک ابتدای سوره هود
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1657
لینک ابتدای سوره یوسف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1790
لینک ابتدای سوره رعد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1909
لینک ابتدای سوره ابراهیم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1960
لینک ابتدای سوره حجر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2018
لینک ابتدای سوره نحل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2084
لینک ابتدای سوره اسراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2204
لینک ابتدای سوره کهف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2315
لینک ابتدای سوره مریم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2400
لینک ابتدای سوره طه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2463
لینک ابتدای سوره انبیاء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2532
لینک ابتدای سوره حج
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2615
لینک ابتدای سوره مؤمنون
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2686
لینک ابتدای سوره نور
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2747
لینک ابتدای سوره فرقان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2809
لینک ابتدای سوره شعراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2874
لینک ابتدای سوره نمل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2940
لینک ابتدای سوره قصص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3005
لینک ابتدای سوره عنکبوت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3081
لینک ابتدای سوره روم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3143
لینک ابتدای سوره لقمان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3191
لینک ابتدای سوره سجده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3235
لینک ابتدای سوره احزاب
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3261
لینک ابتدای سوره سبأ
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3331
لینک ابتدای سوره فاطر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3381
لینک ابتدای سوره یس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3425
لینک ابتدای سوره صافات
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3465
لینک ابتدای سوره ص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3511
لطفا برای نشر قرآن کریم دوستان علاقمند به قرآن کریم را به این کانال دعوت فرمایید ...
لینک تلگرام :
@Every_day_Quran
لینک ادمین :
@ar_karimian
Telegram
هر روز با قرآن
سوره مبارکه فاتحه الکتاب آیه ۱ :
بِسْمِ اللَّه الْرَّحْمَنِ الْرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده ى مهربان
در میان اقوام و ملل مختلف، رسم است كه كارهاى مهم و با ارزش را به نام بزرگى از بزرگان خویش كه مورد احترام و علاقه ى آنهاست، شروع می كنند تا آن كار میمون…
بِسْمِ اللَّه الْرَّحْمَنِ الْرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده ى مهربان
در میان اقوام و ملل مختلف، رسم است كه كارهاى مهم و با ارزش را به نام بزرگى از بزرگان خویش كه مورد احترام و علاقه ى آنهاست، شروع می كنند تا آن كار میمون…
. ﷽
سوره ص، آیات ۳-۱ :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
صٓ وَ الْقُرْآنِ ذِي الذِّكْرِ (١)
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ وَ شِقَاقٍ (٢)
كَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ فَنَادَوْا وَ لَاتَ حِينَ مَنَاصٍ (٣)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
ص، سوگند به قرآن كه مشتمل بر ذكر [حقایق، معارف، مطالب اخلاقی، اجتماعی و احكام حلال و حرام] است. (۱)
[اینكه قرآن را نمیپذیرند، برای این نیست كه زمینهای برای پذیرش آن وجود ندارد] بلكه كافران [غرق] در تكبّر، [سركشی، عداوت] و دشمنیاند. (۲)
چه بسیار اقوامی را پیش از آنها هلاك كردیم كه [وقت نزول عذاب] فریاد كمك خواهی سر دادند، در حالی كه آن هنگام، وقت گریز و یافتن پناهگاه نبود. (۳)
سیمای سوره ص
این سوره در مكّه نازل شده است و هشتاد و هشت آیه دارد.
نام این سوره برگرفته از آیه اول آن و یكی از حروف مقطّعه قرآن است.
آیات این سوره همچون سوره صافّات، بیانگر استمرار جریان بعثت در طول تاریخ و برخورد مشركان و كافران با اعتقادات توحیدی و باور به معاد است.
بخش پایانی سوره،شرح ماجرای آفرینش انسان، سجده فرشتگان بر آدم و نافرمانی شیطان است، تا مؤمنان به كرامت ذاتی انسان نزد خداوند پی برده و از پیروی شیطان برحذر باشند.
كلمهی «عِزَّةٍ» و «عزیز» به معنای نفوذ ناپذیری است. صلابت و نفوذ ناپذیری، گاهی بجاست، نظیر: "ان لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ ..." و گاه نابجاست كه به معنای سرسختی، یكدندگی و لجاجت است. گاه سرچشمه عزّت، علم و قدرت و كمالات است، نظیر عزّتی كه برای خدا، رسول و مؤمنان گفته میشود؛ گاه نیز سرچشمه عزّت، تكبّر و غرور و تعصّب و خودپسندی است، نظیر آیه مورد بحث. «بَلِ الَّذِینَ كَفَرُوا فِی عِزَّةٍ وَ شِقاقٍ»
كلمهی «شِقاقٍ» به معنای اختلاف و مخالفت شدیدی است كه به جدایی بیانجامد. «قَرْن» به مردمی گفته میشود كه مقارن یكدیگرند و در یك زمان زندگی میكنند.
كلمهی «لاتَ» مركب از دو حرف است: «لا» كه به معنای نفی است و حرف «ت» كه برای مبالغه و تأكید است، نظیر حرف تاء در علامة. «لاتَ» در نفی زمان به كار میرود، یعنی اکنون، وقت انجام چنین كاری نیست. كلمهی «مَناصٍ» از «نوص» به معنای پناهگاه است.
حرف «ص» یکی از حروف مقطعه است که در حدیث میخوانیم این حروف از متشابهاتی است كه خداوند علم آن را مخصوص خود قرار داده است.
مراد از ندای كفّار در «نادوا» اعلام پشیمانی آنها از كردههای پیشین است كه دیگر سودی به حالشان ندارد؛ چنانكه در آیه ۱۴ سوره انبیاء، سخن آنها را چنین بیان میكند كه میگویند:
«یا وَیْلَنا إِنَّا كُنَّا ظالِمِینَ»
ای وای بر ما، که ما از ستمگران بودیم.
قرآن، ذكر است. «ذِی الذِّكْرِ»
ذكر مبارك است. «هذا ذِكْرٌ مُبارَكٌ» (انبیاء، ۵۰)
برای همهی جهانیان ذكر است. «ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ» (ص، ۸۷)
در دسترس همگان است. «لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ» (قمر، ۱۱۷)
پیام آیه شریفه:
۱. سوگند خداوند به قرآن، نشانه عظمت این كتاب و حقانیّت پیامبر است. «وَ الْقُرْآنِ»
۲. قرآن، فطرتهای خفته را بیدار و دانستههای فراموش شده را یادآوری میكند. «ذِی الذِّكْرِ»
۳. با این كه مطالب متفاوت و متنوّع زیادی در قرآن آمده است؛ خط اصلی در همهی آنها، هدایت مردم و تذكّر به آنان است. «ذِی الذِّكْرِ»
۴. عظمت قرآن به ذكر بودن آن است. «الْقُرْآنِ ذِی الذِّكْرِ» همان گونه كه ارزش عالِم به غافل نبودن اوست. «فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ» (نحل، ۴۳) و (انبیاء، ۷) و نفرمود: «فسئلوا اهل العلم»
۵. انسان اختیار دارد و در انتخاب راه آزاد است. قرآن برای تذكّر و هدایت انسان نازل شده است، لیكن عدهای راه كفر را انتخاب میكنند. «ذِی الذِّكْرِ بَلِ الَّذِینَ كَفَرُوا»
۶. كفر كافران، ناشی از عناد و لجاجت آنهاست، نه قصور قرآن در بیان حقّ «بَلِ الَّذِینَ كَفَرُوا فِی عِزَّةٍ وَ شِقاقٍ»
۷. از حوادث تاریخ درس بگیریم. «كَمْ أَهْلَكْنا»
۸. همهی غرورها، زمانی میشکند و به ناله و فریاد تبدیل میشود. «فَنادَوْا»
۹. در برابر قهر خدا پناهی نیست. «وَ لاتَ حِینَ مَناصٍ»
۱۰. توبه و ناله، تا قبل از وقوع قهر كارساز است. «وَ لاتَ حِینَ مَناصٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
غَضُّ الطَّرفِ مِن أفضَلِ الوَرَعِ
پرهيز از نگاه ناروا، برترين پرهيزگارى است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۰۰
#ص_3_1
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۳-۱ :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
صٓ وَ الْقُرْآنِ ذِي الذِّكْرِ (١)
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ وَ شِقَاقٍ (٢)
كَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ فَنَادَوْا وَ لَاتَ حِينَ مَنَاصٍ (٣)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
ص، سوگند به قرآن كه مشتمل بر ذكر [حقایق، معارف، مطالب اخلاقی، اجتماعی و احكام حلال و حرام] است. (۱)
[اینكه قرآن را نمیپذیرند، برای این نیست كه زمینهای برای پذیرش آن وجود ندارد] بلكه كافران [غرق] در تكبّر، [سركشی، عداوت] و دشمنیاند. (۲)
چه بسیار اقوامی را پیش از آنها هلاك كردیم كه [وقت نزول عذاب] فریاد كمك خواهی سر دادند، در حالی كه آن هنگام، وقت گریز و یافتن پناهگاه نبود. (۳)
سیمای سوره ص
این سوره در مكّه نازل شده است و هشتاد و هشت آیه دارد.
نام این سوره برگرفته از آیه اول آن و یكی از حروف مقطّعه قرآن است.
آیات این سوره همچون سوره صافّات، بیانگر استمرار جریان بعثت در طول تاریخ و برخورد مشركان و كافران با اعتقادات توحیدی و باور به معاد است.
بخش پایانی سوره،شرح ماجرای آفرینش انسان، سجده فرشتگان بر آدم و نافرمانی شیطان است، تا مؤمنان به كرامت ذاتی انسان نزد خداوند پی برده و از پیروی شیطان برحذر باشند.
كلمهی «عِزَّةٍ» و «عزیز» به معنای نفوذ ناپذیری است. صلابت و نفوذ ناپذیری، گاهی بجاست، نظیر: "ان لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ ..." و گاه نابجاست كه به معنای سرسختی، یكدندگی و لجاجت است. گاه سرچشمه عزّت، علم و قدرت و كمالات است، نظیر عزّتی كه برای خدا، رسول و مؤمنان گفته میشود؛ گاه نیز سرچشمه عزّت، تكبّر و غرور و تعصّب و خودپسندی است، نظیر آیه مورد بحث. «بَلِ الَّذِینَ كَفَرُوا فِی عِزَّةٍ وَ شِقاقٍ»
كلمهی «شِقاقٍ» به معنای اختلاف و مخالفت شدیدی است كه به جدایی بیانجامد. «قَرْن» به مردمی گفته میشود كه مقارن یكدیگرند و در یك زمان زندگی میكنند.
كلمهی «لاتَ» مركب از دو حرف است: «لا» كه به معنای نفی است و حرف «ت» كه برای مبالغه و تأكید است، نظیر حرف تاء در علامة. «لاتَ» در نفی زمان به كار میرود، یعنی اکنون، وقت انجام چنین كاری نیست. كلمهی «مَناصٍ» از «نوص» به معنای پناهگاه است.
حرف «ص» یکی از حروف مقطعه است که در حدیث میخوانیم این حروف از متشابهاتی است كه خداوند علم آن را مخصوص خود قرار داده است.
مراد از ندای كفّار در «نادوا» اعلام پشیمانی آنها از كردههای پیشین است كه دیگر سودی به حالشان ندارد؛ چنانكه در آیه ۱۴ سوره انبیاء، سخن آنها را چنین بیان میكند كه میگویند:
«یا وَیْلَنا إِنَّا كُنَّا ظالِمِینَ»
ای وای بر ما، که ما از ستمگران بودیم.
قرآن، ذكر است. «ذِی الذِّكْرِ»
ذكر مبارك است. «هذا ذِكْرٌ مُبارَكٌ» (انبیاء، ۵۰)
برای همهی جهانیان ذكر است. «ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ» (ص، ۸۷)
در دسترس همگان است. «لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ» (قمر، ۱۱۷)
پیام آیه شریفه:
۱. سوگند خداوند به قرآن، نشانه عظمت این كتاب و حقانیّت پیامبر است. «وَ الْقُرْآنِ»
۲. قرآن، فطرتهای خفته را بیدار و دانستههای فراموش شده را یادآوری میكند. «ذِی الذِّكْرِ»
۳. با این كه مطالب متفاوت و متنوّع زیادی در قرآن آمده است؛ خط اصلی در همهی آنها، هدایت مردم و تذكّر به آنان است. «ذِی الذِّكْرِ»
۴. عظمت قرآن به ذكر بودن آن است. «الْقُرْآنِ ذِی الذِّكْرِ» همان گونه كه ارزش عالِم به غافل نبودن اوست. «فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ» (نحل، ۴۳) و (انبیاء، ۷) و نفرمود: «فسئلوا اهل العلم»
۵. انسان اختیار دارد و در انتخاب راه آزاد است. قرآن برای تذكّر و هدایت انسان نازل شده است، لیكن عدهای راه كفر را انتخاب میكنند. «ذِی الذِّكْرِ بَلِ الَّذِینَ كَفَرُوا»
۶. كفر كافران، ناشی از عناد و لجاجت آنهاست، نه قصور قرآن در بیان حقّ «بَلِ الَّذِینَ كَفَرُوا فِی عِزَّةٍ وَ شِقاقٍ»
۷. از حوادث تاریخ درس بگیریم. «كَمْ أَهْلَكْنا»
۸. همهی غرورها، زمانی میشکند و به ناله و فریاد تبدیل میشود. «فَنادَوْا»
۹. در برابر قهر خدا پناهی نیست. «وَ لاتَ حِینَ مَناصٍ»
۱۰. توبه و ناله، تا قبل از وقوع قهر كارساز است. «وَ لاتَ حِینَ مَناصٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
غَضُّ الطَّرفِ مِن أفضَلِ الوَرَعِ
پرهيز از نگاه ناروا، برترين پرهيزگارى است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۰۰
#ص_3_1
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
هر روز با قرآن pinned «به نام خدا سلام علیکم برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ... در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات میتوانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید . لینک سوره حمد https://tttttt.me/Every_day_Quran/5 لينك ابتدای سوره بقره…»
. ﷽
سوره ص، آیه ۴ :
وَ عَجِبُوٓا أَنْ جَآءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ وَ قَالَ الْكَافِرُونَ هَٰذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌ
ترجمه:
و از اینكه هشدار دهندهای از جنس خودشان به سوی آنها آمده است، تعجب كردند و كافران گفتند: این جادوگری دروغگوست! (۴)
پیام آیه شریفه:
۱. مخالفان، نقطهی قوّت پیامبر را نقطهی ضعف او میپندارند! (از مردم بودن، نقطهی قوّت است ولی كفّار از همین امر شگفت زده میشدند!) "عَجِبُوا ... مُنْذِرٌ مِنْهُمْ"
۲. مهمترین وظیفهی انبیا، هشدار دادن و بیدار کردن مردم است. «مُنْذِرٌ مِنْهُمْ»
۳. پیامبر باید از جنس خود مردم باشد، تا همان نیازها و احساسات را داشته و بتواند الگو و رهبر آنان باشد. «مِنْهُمْ»
۴. غرور و سرسختی نابجا سبب میشود انسان هر چه را مطابق تمایلاتش نبود، تكذیب كند. "فِی عِزَّةٍ وَ شِقاقٍ ... وَ قالَ الْكافِرُونَ ..."
۵. كفّار به جای پیروی از منطق، تهمت میزدند. «ساحِرٌ كَذَّابٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
غَيِّرُوا العاداتِ تَسهُل عَلَيكُمُ الطّاعاتُ
خوى و خصلت ها[ى خود] را دگرگون كنيد، تا طاعات بر شما آسان شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۰۵
#ص_4
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیه ۴ :
وَ عَجِبُوٓا أَنْ جَآءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ وَ قَالَ الْكَافِرُونَ هَٰذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌ
ترجمه:
و از اینكه هشدار دهندهای از جنس خودشان به سوی آنها آمده است، تعجب كردند و كافران گفتند: این جادوگری دروغگوست! (۴)
پیام آیه شریفه:
۱. مخالفان، نقطهی قوّت پیامبر را نقطهی ضعف او میپندارند! (از مردم بودن، نقطهی قوّت است ولی كفّار از همین امر شگفت زده میشدند!) "عَجِبُوا ... مُنْذِرٌ مِنْهُمْ"
۲. مهمترین وظیفهی انبیا، هشدار دادن و بیدار کردن مردم است. «مُنْذِرٌ مِنْهُمْ»
۳. پیامبر باید از جنس خود مردم باشد، تا همان نیازها و احساسات را داشته و بتواند الگو و رهبر آنان باشد. «مِنْهُمْ»
۴. غرور و سرسختی نابجا سبب میشود انسان هر چه را مطابق تمایلاتش نبود، تكذیب كند. "فِی عِزَّةٍ وَ شِقاقٍ ... وَ قالَ الْكافِرُونَ ..."
۵. كفّار به جای پیروی از منطق، تهمت میزدند. «ساحِرٌ كَذَّابٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
غَيِّرُوا العاداتِ تَسهُل عَلَيكُمُ الطّاعاتُ
خوى و خصلت ها[ى خود] را دگرگون كنيد، تا طاعات بر شما آسان شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۰۵
#ص_4
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۷ - ۵ :
أَ جَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَٰهًا وَاحِدًا إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ (٥)
وَ انْطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَ اصْبِرُوا عَلَىٰٓ آلِهَتِكُمْ إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ يُرَادُ (٦)
مَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَٰذَآ إِلَّا اخْتِلَاقٌ (٧)
ترجمه:
و گفتند: آیا [محمّد صلی الله علیه و آله] به جای این همه خدایان [مختلف] خدای واحدی قرار داده است!؟ به راستی که این چیز عجیبی است! (۵)
سران و اشرافشان فعال شدند [و فریاد برداشتند] كه بروید و بر پرستش و نگهداری معبودانتان ایستادگی كنید، زیرا از این دعوت [به سوی خدای یگانه] ریاست و آقایی اراده شده است. (۶)
ما این [پرستش معبود یگانه] را در آخرین آیین [كه پدرانمان بر آن بودند] نشنیدهایم. این جز دروغی ساخته شده نیست. (۷)
«عُجاب» به شیء یا مسالهی بسیار عجیب گویند. «انطلاق» به معنای رفتنی است كه با جدایی از فردی همراه باشد. «اخْتِلاقٌ» به معنای ساختگی بودن چیزی است كه سابقه نداشته باشد، یعنی اینها را از خود بافته، پرداخته و خلق كرده است. «ملأ» به گروهی گویند كه نام و عنوان آنها چشمگیر باشد.
مراد كفّار از «الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ» دین حضرت مسیح است كه آخرین دین آسمانی قبل از اسلام بوده و پارهای از پیروان آنها قائل به تثلیث (سه خدایی) بودهاند.
ممكن است مراد از «إِنَّ هذا لَشَیْءٌ یُرادُ» این باشد كه این دعوت به توحید، همان سیادت و آقایی است كه خواست و مراد پیامبر است و اگر نظام بتپرستی برچیده شود؛ رهبر موحّدین پیامبر خواهد شد كه اراده او همین است. او با دعوت به توحید به فكر آقائی بر شماست!
پیام آیه شریفه:
۱. اولین اقدام پیامبر، نفی معبودهای دروغین و اثبات خدای یكتاست. «جَعَلَ الْآلِهَةَ إِلهاً واحِداً»
۲. كفّار؛ هم در فهم توحید ناتوان بودند «أَ جَعَلَ الْآلِهَةَ إِلهاً واحِداً» هم در نبوّت «عَجِبُوا أَنْ جاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ»- آیهی قبل- هم در معاد «أَ إِنَّا لَمَبْعُوثُونَ» (اسراء، ۴۹)
۳. برای اكثر مردم، دست برداشتن از عقاید دیرینه و توجّه به افكار جدید؛ سخت و عجیب است. «أَ جَعَلَ ... لَشَیْءٌ عُجابٌ»
۴. گاهی باطل چنان اوج و قدرت میگیرد كه سخن حقّ، سخنی عجیب و غیر قابل قبول میشود! «هذا لَشَیْءٌ عُجابٌ»
۵. سردمدارانِ كفر، برای نفوذ كلام خود، اول خودشان به انحراف میروند؛ سپس به دیگران سفارش رفتن میكنند. "انْطَلَقَ الْمَلَأُ ... أَنِ امْشُوا"
۶. در میان كفّار، عدهای عامل انحراف دیگران و کوتاه نیامدن از عقاید باطلشان هستند. «وَ انْطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَ اصْبِرُوا»
۷. كفّار را از گفتار و رفتارشان بشناسیم:
الف) شبههافكنی و فتنهجویی. "أَ جَعَلَ الْآلِهَةَ ... لَشَیْءٌ عُجابٌ ... عَجِبُوا"
ب) دور كردن مردم از اجتماعات حقّ «اِمْشُوا»
ج) به جای دعوت به تفكّر، دعوت به تعصّب و مقاومت «اصْبِرُوا»
د) تكیه بر آیین نیاكان، یا طرح آیین دیگران در برابر اسلام «ما سَمِعْنا بِهذا»
۸. كفّار برای دعوت دیگران، از گرایشهای آنها سوء استفاده میكنند. «اصْبِرُوا عَلی آلِهَتِكُمْ»
۹. هر نوع پایداری و صبری پسندیده نیست. «اصْبِرُوا عَلی آلِهَتِكُمْ» چنانكه هر نوع نوآوری محكوم نیست تا گفته شود: "بِهذا ... اخْتِلاقٌ"
۱۰. پیامبران، صبر را در راه خدا قرار میدهند «وَ لِرَبِّكَ فَاصْبِرْ» و كفّار، صبر را در راه بتها «اصْبِرُوا عَلی آلِهَتِكُمْ»
۱۱. سردمداران كفر، پایداری بر انحراف را تبلیغ و ترویج میكنند. «اصْبِرُوا عَلی آلِهَتِكُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
غَلَبَةُ الهَزلِ تُبطِلُ عَزيمَةَ الجِدِّ
غلبه بيهودگى، اهتمام و جديّت را نابود مى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۱۶
#ص_7_5
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۷ - ۵ :
أَ جَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَٰهًا وَاحِدًا إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ (٥)
وَ انْطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَ اصْبِرُوا عَلَىٰٓ آلِهَتِكُمْ إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ يُرَادُ (٦)
مَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَٰذَآ إِلَّا اخْتِلَاقٌ (٧)
ترجمه:
و گفتند: آیا [محمّد صلی الله علیه و آله] به جای این همه خدایان [مختلف] خدای واحدی قرار داده است!؟ به راستی که این چیز عجیبی است! (۵)
سران و اشرافشان فعال شدند [و فریاد برداشتند] كه بروید و بر پرستش و نگهداری معبودانتان ایستادگی كنید، زیرا از این دعوت [به سوی خدای یگانه] ریاست و آقایی اراده شده است. (۶)
ما این [پرستش معبود یگانه] را در آخرین آیین [كه پدرانمان بر آن بودند] نشنیدهایم. این جز دروغی ساخته شده نیست. (۷)
«عُجاب» به شیء یا مسالهی بسیار عجیب گویند. «انطلاق» به معنای رفتنی است كه با جدایی از فردی همراه باشد. «اخْتِلاقٌ» به معنای ساختگی بودن چیزی است كه سابقه نداشته باشد، یعنی اینها را از خود بافته، پرداخته و خلق كرده است. «ملأ» به گروهی گویند كه نام و عنوان آنها چشمگیر باشد.
مراد كفّار از «الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ» دین حضرت مسیح است كه آخرین دین آسمانی قبل از اسلام بوده و پارهای از پیروان آنها قائل به تثلیث (سه خدایی) بودهاند.
ممكن است مراد از «إِنَّ هذا لَشَیْءٌ یُرادُ» این باشد كه این دعوت به توحید، همان سیادت و آقایی است كه خواست و مراد پیامبر است و اگر نظام بتپرستی برچیده شود؛ رهبر موحّدین پیامبر خواهد شد كه اراده او همین است. او با دعوت به توحید به فكر آقائی بر شماست!
پیام آیه شریفه:
۱. اولین اقدام پیامبر، نفی معبودهای دروغین و اثبات خدای یكتاست. «جَعَلَ الْآلِهَةَ إِلهاً واحِداً»
۲. كفّار؛ هم در فهم توحید ناتوان بودند «أَ جَعَلَ الْآلِهَةَ إِلهاً واحِداً» هم در نبوّت «عَجِبُوا أَنْ جاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ»- آیهی قبل- هم در معاد «أَ إِنَّا لَمَبْعُوثُونَ» (اسراء، ۴۹)
۳. برای اكثر مردم، دست برداشتن از عقاید دیرینه و توجّه به افكار جدید؛ سخت و عجیب است. «أَ جَعَلَ ... لَشَیْءٌ عُجابٌ»
۴. گاهی باطل چنان اوج و قدرت میگیرد كه سخن حقّ، سخنی عجیب و غیر قابل قبول میشود! «هذا لَشَیْءٌ عُجابٌ»
۵. سردمدارانِ كفر، برای نفوذ كلام خود، اول خودشان به انحراف میروند؛ سپس به دیگران سفارش رفتن میكنند. "انْطَلَقَ الْمَلَأُ ... أَنِ امْشُوا"
۶. در میان كفّار، عدهای عامل انحراف دیگران و کوتاه نیامدن از عقاید باطلشان هستند. «وَ انْطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَ اصْبِرُوا»
۷. كفّار را از گفتار و رفتارشان بشناسیم:
الف) شبههافكنی و فتنهجویی. "أَ جَعَلَ الْآلِهَةَ ... لَشَیْءٌ عُجابٌ ... عَجِبُوا"
ب) دور كردن مردم از اجتماعات حقّ «اِمْشُوا»
ج) به جای دعوت به تفكّر، دعوت به تعصّب و مقاومت «اصْبِرُوا»
د) تكیه بر آیین نیاكان، یا طرح آیین دیگران در برابر اسلام «ما سَمِعْنا بِهذا»
۸. كفّار برای دعوت دیگران، از گرایشهای آنها سوء استفاده میكنند. «اصْبِرُوا عَلی آلِهَتِكُمْ»
۹. هر نوع پایداری و صبری پسندیده نیست. «اصْبِرُوا عَلی آلِهَتِكُمْ» چنانكه هر نوع نوآوری محكوم نیست تا گفته شود: "بِهذا ... اخْتِلاقٌ"
۱۰. پیامبران، صبر را در راه خدا قرار میدهند «وَ لِرَبِّكَ فَاصْبِرْ» و كفّار، صبر را در راه بتها «اصْبِرُوا عَلی آلِهَتِكُمْ»
۱۱. سردمداران كفر، پایداری بر انحراف را تبلیغ و ترویج میكنند. «اصْبِرُوا عَلی آلِهَتِكُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
غَلَبَةُ الهَزلِ تُبطِلُ عَزيمَةَ الجِدِّ
غلبه بيهودگى، اهتمام و جديّت را نابود مى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۱۶
#ص_7_5
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۱۱ - ۸ :
(قسمت اول)
أَ أُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنَا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْ ذِكْرِي بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ (٨)
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَآئِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ (٩)
أَمْ لَهُمْ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبَابِ (١٠)
جُنْدٌ مَا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزَابِ (١١)
ترجمه:
آیا از میان ما [كه دارای ثروت فراوان و مقام و قدرتیم] قرآن فقط بر او [كه فقیری یتیم بیش نیست] نازل شده است؟! [نه، قرآن دروغی ساخته شده نیست] بلكه آنها درباره قرآن من در شك هستند. نه! هنوز عذاب را نچشیدهاند [تا از بیماری شك درآیند و به حقّانیّت آن اقرار كنند و زبان از گستاخی و جسارت ببندند.] (۸)
مگر خزانههای رحمت پروردگار توانا، شكستناپذیر و بخشندهی تو، نزد آنهاست! [كه منصب نبوّت را به هر كس كه دلشان خواست ببخشند؟] (۹)
یا مگر مالكیّت و فرمانروایی آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست، در اختیار آنهاست!؟ [اگر چنین است] پس [بیایند] از نردبانها [ی رساننده به این مالكیّت و فرمانروایی] بالا روند [و امور را به دست گیرند و مانع نزول وحی بر محمّد صلی الله علیه و آله شوند و خود به هر كس كه بخواهند وحی كنند!] (۱۰)
آنها لشكری ناچیز و اندك [از احزاب كفر و شرك] اند كه در آنجا [كه میدان جنگ بدر است] شكست خوردنی هستند. (۱۱)
یكی از نامهای قرآن كریم «ذكر» است. در آغاز این سوره، قرآن به ذكر توصیف شد. «الْقُرْآنِ ذِی الذِّكْرِ» در این آیه هم نزول قرآن بر پیامبر، نزولِ ذكر شمرده شده است. «أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ» در آیهی ۴۸ نیز میخوانیم: «هذا ذِكْرٌ مُبارَكٌ» در آخر سوره نیز آمده است: «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
شك دو گونه است: طبیعی و تعمّدی. در شك طبیعی، انسان به دنبال فهم حقیقت است، امّا هنوز به علم نرسیده است. این شك، امری مثبت و لازمهی تفكر انسان است؛ امّا گاهی انسان چیزی را میداند، ولی تظاهر به شك میکند و تجاهل میكند و دیگران را به شك میاندازد تا حقیقت آشكار نشود.
مراد قرآن از اینكه میفرماید «بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِنْ ذِكْرِی» شك نوع دوم است.
حرفِ «ما» در «جُنْدٌ ما» برای تحقیر است، یعنی لشگری ناچیز و كوچك
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
فِي تَصاريفِ الدُّنيَا اعتِبارٌ
در دگرگونى هاى دنيا، عبرتها نهفته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۵۳
#ص_11_8
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۱۱ - ۸ :
(قسمت اول)
أَ أُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنَا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْ ذِكْرِي بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ (٨)
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَآئِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ (٩)
أَمْ لَهُمْ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبَابِ (١٠)
جُنْدٌ مَا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزَابِ (١١)
ترجمه:
آیا از میان ما [كه دارای ثروت فراوان و مقام و قدرتیم] قرآن فقط بر او [كه فقیری یتیم بیش نیست] نازل شده است؟! [نه، قرآن دروغی ساخته شده نیست] بلكه آنها درباره قرآن من در شك هستند. نه! هنوز عذاب را نچشیدهاند [تا از بیماری شك درآیند و به حقّانیّت آن اقرار كنند و زبان از گستاخی و جسارت ببندند.] (۸)
مگر خزانههای رحمت پروردگار توانا، شكستناپذیر و بخشندهی تو، نزد آنهاست! [كه منصب نبوّت را به هر كس كه دلشان خواست ببخشند؟] (۹)
یا مگر مالكیّت و فرمانروایی آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست، در اختیار آنهاست!؟ [اگر چنین است] پس [بیایند] از نردبانها [ی رساننده به این مالكیّت و فرمانروایی] بالا روند [و امور را به دست گیرند و مانع نزول وحی بر محمّد صلی الله علیه و آله شوند و خود به هر كس كه بخواهند وحی كنند!] (۱۰)
آنها لشكری ناچیز و اندك [از احزاب كفر و شرك] اند كه در آنجا [كه میدان جنگ بدر است] شكست خوردنی هستند. (۱۱)
یكی از نامهای قرآن كریم «ذكر» است. در آغاز این سوره، قرآن به ذكر توصیف شد. «الْقُرْآنِ ذِی الذِّكْرِ» در این آیه هم نزول قرآن بر پیامبر، نزولِ ذكر شمرده شده است. «أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ» در آیهی ۴۸ نیز میخوانیم: «هذا ذِكْرٌ مُبارَكٌ» در آخر سوره نیز آمده است: «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
شك دو گونه است: طبیعی و تعمّدی. در شك طبیعی، انسان به دنبال فهم حقیقت است، امّا هنوز به علم نرسیده است. این شك، امری مثبت و لازمهی تفكر انسان است؛ امّا گاهی انسان چیزی را میداند، ولی تظاهر به شك میکند و تجاهل میكند و دیگران را به شك میاندازد تا حقیقت آشكار نشود.
مراد قرآن از اینكه میفرماید «بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِنْ ذِكْرِی» شك نوع دوم است.
حرفِ «ما» در «جُنْدٌ ما» برای تحقیر است، یعنی لشگری ناچیز و كوچك
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
فِي تَصاريفِ الدُّنيَا اعتِبارٌ
در دگرگونى هاى دنيا، عبرتها نهفته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۵۳
#ص_11_8
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۱۱ - ۸ :
(قسمت دوم)
أَ أُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنَا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْ ذِكْرِي بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ (٨)
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَآئِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ (٩)
أَمْ لَهُمْ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبَابِ (١٠)
جُنْدٌ مَا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزَابِ (١١)
ترجمه:
آیا از میان ما [كه دارای ثروت فراوان و مقام و قدرتیم] قرآن فقط بر او [كه فقیری یتیم بیش نیست] نازل شده است؟! [نه، قرآن دروغی ساخته شده نیست] بلكه آنها درباره قرآن من در شك هستند. نه! هنوز عذاب را نچشیدهاند [تا از بیماری شك درآیند و به حقّانیّت آن اقرار كنند و زبان از گستاخی و جسارت ببندند.] (۸)
مگر خزانههای رحمت پروردگار توانا، شكستناپذیر و بخشندهی تو، نزد آنهاست! [كه منصب نبوّت را به هر كس كه دلشان خواست ببخشند؟] (۹)
یا مگر مالكیّت و فرمانروایی آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست، در اختیار آنهاست!؟ [اگر چنین است] پس [بیایند] از نردبانها [ی رساننده به این مالكیّت و فرمانروایی] بالا روند [و امور را به دست گیرند و مانع نزول وحی بر محمّد صلی الله علیه و آله شوند و خود به هر كس كه بخواهند وحی كنند!] (۱۰)
آنها لشكری ناچیز و اندك [از احزاب كفر و شرك] اند كه در آنجا [كه میدان جنگ بدر است] شكست خوردنی هستند. (۱۱)
پیام آیه شریفه:
۱. شك برخی كفّار در رسالت پیامبر اسلام، برخاسته از شك آنها در اصل امكان نزول وحی است. "أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ ... بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِنْ ذِكْرِی"
۲. برخی كسانی كه به احكام دین ایراد میگیرند؛ در حقیقت اصل دین را قبول ندارند. "أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَیْنِنا بَلْ هُمْ فِی شَكٍ ..."
۳. ریشهی برخی انكارها، حجاب حسادت است. (چرا او پیامبر شد و ما نشدیم!) «أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَیْنِنا»
۴. كسانی كه رهبر و مكتب الهی را تحقیر میكنند؛ باید تحقیر شوند. در پاسخ كسانی كه میگویند: «أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَیْنِنا» چگونه شد كه او پیامبر شد؛ قرآن میفرماید: شما چه كارهاید؟ مگرخزانههای رحمت خدا دست شماست، یا حكومت آسمانها به دست شماست!؟ شما یك گروه شكست خوردهای بیش نیستند. "أَمْ عِنْدَهُمْ ... أَمْ لَهُمْ ..."
۵. شك اگر طبیعی باشد قهر و عذابی در پی ندارد، به این شرط که میتوانسته آن را برطرف كند و یقین حاصل كند و در این امر كوتاهی نكرده باشد؛ اما اگر تشكیك برخاسته از غرور، تحقیر و تضعیف دیگران باشد؛ تهدید، قهر و عذاب به دنبال دارد. «بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِنْ ذِكْرِی بَلْ لَمَّا یَذُوقُوا عَذابِ»
۶. كافران تا عذاب نشوند و آتش را به چشم خود نبینند؛ حق را باور نمیکنند.
۷. بعثت پیامبران برای هدایت مردم، جلوهای از رحمت، عزّت و بخشندگی خداست. «أَمْ عِنْدَهُمْ خَزائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِیزِ الْوَهَّابِ»
۸. خداوند در مورد تربیت مردم، بخشنده است «الْوَهَّابِ» ولی نسبت به تمایلات نامعقول و نامشروع مردم، نفوذ ناپذیر است. «الْعَزِیزِ»
۹.انتخاب رهبر و قانون، باید به دست خدایی باشد كه هم نظام هستی به دست اوست «مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» هم نظام تربیتی مردم از اوست «رَبِّكَ» هم رحمت او بینهایت است «خَزائِنُ رَحْمَةِ» (لذا مردم حقّ ندارند بگویند چرا از میان ما، او پیامبر شد و دیگری نشد.)
۱۰. عالمِ بالا، اسباب تدبیر عالمِ پایین است. «فَلْیَرْتَقُوا فِی الْأَسْبابِ»
۱۱. اگرچه دشمنان، ارتش و تشكیلاتی دارند؛ امّا در مقابل حقّ، نه عددی هستند «جُنْدٌ ما» نه قدرتی دارند «مَهْزُومٌ» و نه حزب و گروهشان منحصر به فرد است «من احزاب»
۱۲. احزاب غیر الهی محكوم به شكست و انقراضاند. «مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزابِ»
۱۳. خداوند از غیب و آیندهی كفّار خبر میدهد. (همین مكّه كه محل چنین ایراداتی بر نبوّت پیامبر است؛ روزی شاهد شكست آنها در فتح مكّه خواهد بود.) «مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزابِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
فِي تَصاريفِ الأحوالِ تُعرَفُ جَواهِرُ الرِّجالِ
در دگرگونىهای احوال و زمانه، جوهر مردان شناخته مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۷۰
#ص_11_8
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
(قسمت دوم)
أَ أُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنَا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْ ذِكْرِي بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ (٨)
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَآئِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ (٩)
أَمْ لَهُمْ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبَابِ (١٠)
جُنْدٌ مَا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزَابِ (١١)
ترجمه:
آیا از میان ما [كه دارای ثروت فراوان و مقام و قدرتیم] قرآن فقط بر او [كه فقیری یتیم بیش نیست] نازل شده است؟! [نه، قرآن دروغی ساخته شده نیست] بلكه آنها درباره قرآن من در شك هستند. نه! هنوز عذاب را نچشیدهاند [تا از بیماری شك درآیند و به حقّانیّت آن اقرار كنند و زبان از گستاخی و جسارت ببندند.] (۸)
مگر خزانههای رحمت پروردگار توانا، شكستناپذیر و بخشندهی تو، نزد آنهاست! [كه منصب نبوّت را به هر كس كه دلشان خواست ببخشند؟] (۹)
یا مگر مالكیّت و فرمانروایی آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست، در اختیار آنهاست!؟ [اگر چنین است] پس [بیایند] از نردبانها [ی رساننده به این مالكیّت و فرمانروایی] بالا روند [و امور را به دست گیرند و مانع نزول وحی بر محمّد صلی الله علیه و آله شوند و خود به هر كس كه بخواهند وحی كنند!] (۱۰)
آنها لشكری ناچیز و اندك [از احزاب كفر و شرك] اند كه در آنجا [كه میدان جنگ بدر است] شكست خوردنی هستند. (۱۱)
پیام آیه شریفه:
۱. شك برخی كفّار در رسالت پیامبر اسلام، برخاسته از شك آنها در اصل امكان نزول وحی است. "أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ ... بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِنْ ذِكْرِی"
۲. برخی كسانی كه به احكام دین ایراد میگیرند؛ در حقیقت اصل دین را قبول ندارند. "أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَیْنِنا بَلْ هُمْ فِی شَكٍ ..."
۳. ریشهی برخی انكارها، حجاب حسادت است. (چرا او پیامبر شد و ما نشدیم!) «أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَیْنِنا»
۴. كسانی كه رهبر و مكتب الهی را تحقیر میكنند؛ باید تحقیر شوند. در پاسخ كسانی كه میگویند: «أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَیْنِنا» چگونه شد كه او پیامبر شد؛ قرآن میفرماید: شما چه كارهاید؟ مگرخزانههای رحمت خدا دست شماست، یا حكومت آسمانها به دست شماست!؟ شما یك گروه شكست خوردهای بیش نیستند. "أَمْ عِنْدَهُمْ ... أَمْ لَهُمْ ..."
۵. شك اگر طبیعی باشد قهر و عذابی در پی ندارد، به این شرط که میتوانسته آن را برطرف كند و یقین حاصل كند و در این امر كوتاهی نكرده باشد؛ اما اگر تشكیك برخاسته از غرور، تحقیر و تضعیف دیگران باشد؛ تهدید، قهر و عذاب به دنبال دارد. «بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِنْ ذِكْرِی بَلْ لَمَّا یَذُوقُوا عَذابِ»
۶. كافران تا عذاب نشوند و آتش را به چشم خود نبینند؛ حق را باور نمیکنند.
۷. بعثت پیامبران برای هدایت مردم، جلوهای از رحمت، عزّت و بخشندگی خداست. «أَمْ عِنْدَهُمْ خَزائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِیزِ الْوَهَّابِ»
۸. خداوند در مورد تربیت مردم، بخشنده است «الْوَهَّابِ» ولی نسبت به تمایلات نامعقول و نامشروع مردم، نفوذ ناپذیر است. «الْعَزِیزِ»
۹.انتخاب رهبر و قانون، باید به دست خدایی باشد كه هم نظام هستی به دست اوست «مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» هم نظام تربیتی مردم از اوست «رَبِّكَ» هم رحمت او بینهایت است «خَزائِنُ رَحْمَةِ» (لذا مردم حقّ ندارند بگویند چرا از میان ما، او پیامبر شد و دیگری نشد.)
۱۰. عالمِ بالا، اسباب تدبیر عالمِ پایین است. «فَلْیَرْتَقُوا فِی الْأَسْبابِ»
۱۱. اگرچه دشمنان، ارتش و تشكیلاتی دارند؛ امّا در مقابل حقّ، نه عددی هستند «جُنْدٌ ما» نه قدرتی دارند «مَهْزُومٌ» و نه حزب و گروهشان منحصر به فرد است «من احزاب»
۱۲. احزاب غیر الهی محكوم به شكست و انقراضاند. «مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزابِ»
۱۳. خداوند از غیب و آیندهی كفّار خبر میدهد. (همین مكّه كه محل چنین ایراداتی بر نبوّت پیامبر است؛ روزی شاهد شكست آنها در فتح مكّه خواهد بود.) «مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزابِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
فِي تَصاريفِ الأحوالِ تُعرَفُ جَواهِرُ الرِّجالِ
در دگرگونىهای احوال و زمانه، جوهر مردان شناخته مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۷۰
#ص_11_8
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۱۶ - ۱۲:
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ عَادٌ وَ فِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ (١٢)
وَ ثَمُودُ وَ قَوْمُ لُوطٍ وَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ أُولَٰٓئِكَ الْأَحْزَابُ (١٣)
إِنْ كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ (١٤)
وَ مَا يَنْظُرُ هَٰٓؤُلَآءِ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً مَا لَهَا مِنْ فَوَاقٍ (١٥)
وَ قَالُوا رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ (١٦)
ترجمه:
پیش از اینها، اقوام نوح، عاد و فرعون هم كه از تمام ابزار حاكمیت برخوردار بودند [پیامبران را] انكار كردند (۱۲)
و نیز قوم ثمود و قوم لوط و اصحاب ایكه؛ همان احزاب كفر و شركاند (۱۳)
كه هر یك از آنها پیامبران را انكار كردند و عقوبت [من در حق آنها] تحقق یافت (۱۴)
کسانی [كه تو را انكار میكنند] جز یك فریاد مرگبار را كه هیچ تأخیری در آن نیست، انتظار نمیكشند (۱۵)
و [آنها از روی مسخره] گفتند: پروردگارا! پیش از روز حساب، هر چه زودتر سهم ما را از عذاب به ما بده! (۱۶)
«ذُو الْأَوْتادِ» صاحب میخها، كنایه از تثبیت قدرت است. «فَواقٍ» به معنای رجوع است. همچنین فرصت دادن میان دوشیدن شیر حیوان برای رجوع شیر مجدد به پستان است.
«أیكة» به معنای درخت و «أَصْحابُ الْأَیْكَةِ» یعنی مردمانی كه در سرزمینی پر آب و درخت زندگی میكردند.
در این چند آیه مبارکه؛ به سرنوشت شوم امّتهای شش نفر از انبیای قبل از اسلام اشاره شده است، تا هم كفّار زمان پیامبر اسلام عبرت بگیرند؛ هم پیامبر و مؤمنان بدانند كه تكذیب انبیا سابقه دیرینه دارد و رخداد تازهای نیست.
قوم نوح در آب غرق شدند «فَأَخَذَهُمُ الطُّوفانُ» (عنكبوت، ۱۴) یعنی خداوند آنها را با طوفانی موج ساز در دریا گرفتار كرد.
قوم عاد كه حضرت هود علیه السلام را تكذیب كردند؛ به وسیلهی تند بادی پر صدا، سرد و طغیانگر، از پای درآمدند. «فَأُهْلِكُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عاتِیَةٍ» (حاقّه، ۶)
قوم فرعون، در امواج نیل هلاك شدند «أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ» (بقره، ۵۰) يعني ما قوم فرعون را در دریا غرق کردیم.
قوم ثمود كه حضرت صالح علیه السلام را تكذیب كردند؛ با صیحهای آسمانی نابود شدند «إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ صَیْحَةً واحِدَةً فَكانُوا كَهَشِیمِ الْمُحْتَظِرِ» (قمر، ۳۱) یعنی با صیحهای آسمانی، چنان نابودشان كردیم كه همانند خار و خاشاك خرد شده در آغل چهار پایان در آمدند.
قوم لوط، با زلزله و سنگهای آسمانی از پای درآمدند «إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ حاصِباً» (قمر،۵۴) یعنی ما با فرستادن سنگ هلاكشان كردیم.
اصحابِ ایكه كه حضرت شعیب علیه السلام را تكذیب كردند؛ با صاعقه به هلاكت رسیدند. «فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ» (حجر، ۷۹) یعنی ما از آنها انتقام گرفتیم.
پیام آیه شریفه:
۱. بیان تاریخ پر عبرت گذشتگان، نمونهای روشن از ذكر بودن قرآن است كه در آیهی اول خواندیم: «وَ الْقُرْآنِ ذِی الذِّكْرِ» "كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ ..."
۲. طاغوتهای زمان؛ هنگام عجز در مقابل منطق، به آزار و شكنجه اقدام میكنند. «فِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتادِ»
۳. اقوام عاد، فرعون، نوح، ثمود و لوط؛ گروههایی متشكل و بینظیر بودند. «أُولئِكَ الْأَحْزابُ» (كلمه «حزب» به گروه متشكل، منسجم و همسو گفته میشود و كلمه «أُولئِكَ» كه در آن نوعی انحصار است؛ اشاره به این است كه آنها اقوامی بینظیر بودهاند.)
۴. تكذیب یك پیامبر، بهمنزله تكذیب همه پیامبران است. «إِنْ كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ»
۵. صیحه و صاعقه، یكی از عذابهای دنیوی خداوند است. «صَیْحَةً واحِدَةً»
۶. اگر عذاب بیاید؛ اجازه بازگشت به كافران داده نخواهد شد. «ما لَها مِنْ فَواقٍ»
۷. تكذیب پیامبران؛ سنّت همیشگی معاندان در طول تاریخ بوده است. «إِنْ كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ»
۸. كافران؛ تهدیدهای الهی را به تمسخر و استهزا میگیرند. «عَجِّلْ لَنا قِطَّنا»
۹. غرور و لجاجت، انسان را وادار میكند كه به استقبال خطر برود. «عَجِّلْ لَنا قِطَّنا»
۱۰. قیامت، روز حسابرسی است. «یَوْمِ الْحِسابِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
فِى الضِّيقِ يَتَبَيَّنُ حُسنُ مُواساةِ الرَّفيقِ
در تنگنا و سختی است که خوبْ يارى رساندن به دوست آشكار مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۷۳
#ص_16_12
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۱۶ - ۱۲:
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ عَادٌ وَ فِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ (١٢)
وَ ثَمُودُ وَ قَوْمُ لُوطٍ وَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ أُولَٰٓئِكَ الْأَحْزَابُ (١٣)
إِنْ كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ (١٤)
وَ مَا يَنْظُرُ هَٰٓؤُلَآءِ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً مَا لَهَا مِنْ فَوَاقٍ (١٥)
وَ قَالُوا رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ (١٦)
ترجمه:
پیش از اینها، اقوام نوح، عاد و فرعون هم كه از تمام ابزار حاكمیت برخوردار بودند [پیامبران را] انكار كردند (۱۲)
و نیز قوم ثمود و قوم لوط و اصحاب ایكه؛ همان احزاب كفر و شركاند (۱۳)
كه هر یك از آنها پیامبران را انكار كردند و عقوبت [من در حق آنها] تحقق یافت (۱۴)
کسانی [كه تو را انكار میكنند] جز یك فریاد مرگبار را كه هیچ تأخیری در آن نیست، انتظار نمیكشند (۱۵)
و [آنها از روی مسخره] گفتند: پروردگارا! پیش از روز حساب، هر چه زودتر سهم ما را از عذاب به ما بده! (۱۶)
«ذُو الْأَوْتادِ» صاحب میخها، كنایه از تثبیت قدرت است. «فَواقٍ» به معنای رجوع است. همچنین فرصت دادن میان دوشیدن شیر حیوان برای رجوع شیر مجدد به پستان است.
«أیكة» به معنای درخت و «أَصْحابُ الْأَیْكَةِ» یعنی مردمانی كه در سرزمینی پر آب و درخت زندگی میكردند.
در این چند آیه مبارکه؛ به سرنوشت شوم امّتهای شش نفر از انبیای قبل از اسلام اشاره شده است، تا هم كفّار زمان پیامبر اسلام عبرت بگیرند؛ هم پیامبر و مؤمنان بدانند كه تكذیب انبیا سابقه دیرینه دارد و رخداد تازهای نیست.
قوم نوح در آب غرق شدند «فَأَخَذَهُمُ الطُّوفانُ» (عنكبوت، ۱۴) یعنی خداوند آنها را با طوفانی موج ساز در دریا گرفتار كرد.
قوم عاد كه حضرت هود علیه السلام را تكذیب كردند؛ به وسیلهی تند بادی پر صدا، سرد و طغیانگر، از پای درآمدند. «فَأُهْلِكُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عاتِیَةٍ» (حاقّه، ۶)
قوم فرعون، در امواج نیل هلاك شدند «أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ» (بقره، ۵۰) يعني ما قوم فرعون را در دریا غرق کردیم.
قوم ثمود كه حضرت صالح علیه السلام را تكذیب كردند؛ با صیحهای آسمانی نابود شدند «إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ صَیْحَةً واحِدَةً فَكانُوا كَهَشِیمِ الْمُحْتَظِرِ» (قمر، ۳۱) یعنی با صیحهای آسمانی، چنان نابودشان كردیم كه همانند خار و خاشاك خرد شده در آغل چهار پایان در آمدند.
قوم لوط، با زلزله و سنگهای آسمانی از پای درآمدند «إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ حاصِباً» (قمر،۵۴) یعنی ما با فرستادن سنگ هلاكشان كردیم.
اصحابِ ایكه كه حضرت شعیب علیه السلام را تكذیب كردند؛ با صاعقه به هلاكت رسیدند. «فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ» (حجر، ۷۹) یعنی ما از آنها انتقام گرفتیم.
پیام آیه شریفه:
۱. بیان تاریخ پر عبرت گذشتگان، نمونهای روشن از ذكر بودن قرآن است كه در آیهی اول خواندیم: «وَ الْقُرْآنِ ذِی الذِّكْرِ» "كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ ..."
۲. طاغوتهای زمان؛ هنگام عجز در مقابل منطق، به آزار و شكنجه اقدام میكنند. «فِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتادِ»
۳. اقوام عاد، فرعون، نوح، ثمود و لوط؛ گروههایی متشكل و بینظیر بودند. «أُولئِكَ الْأَحْزابُ» (كلمه «حزب» به گروه متشكل، منسجم و همسو گفته میشود و كلمه «أُولئِكَ» كه در آن نوعی انحصار است؛ اشاره به این است كه آنها اقوامی بینظیر بودهاند.)
۴. تكذیب یك پیامبر، بهمنزله تكذیب همه پیامبران است. «إِنْ كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ»
۵. صیحه و صاعقه، یكی از عذابهای دنیوی خداوند است. «صَیْحَةً واحِدَةً»
۶. اگر عذاب بیاید؛ اجازه بازگشت به كافران داده نخواهد شد. «ما لَها مِنْ فَواقٍ»
۷. تكذیب پیامبران؛ سنّت همیشگی معاندان در طول تاریخ بوده است. «إِنْ كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ»
۸. كافران؛ تهدیدهای الهی را به تمسخر و استهزا میگیرند. «عَجِّلْ لَنا قِطَّنا»
۹. غرور و لجاجت، انسان را وادار میكند كه به استقبال خطر برود. «عَجِّلْ لَنا قِطَّنا»
۱۰. قیامت، روز حسابرسی است. «یَوْمِ الْحِسابِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
فِى الضِّيقِ يَتَبَيَّنُ حُسنُ مُواساةِ الرَّفيقِ
در تنگنا و سختی است که خوبْ يارى رساندن به دوست آشكار مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۷۳
#ص_16_12
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۲۰ - ۱۷ :
(قسمت اول)
اصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَ اذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُٓ أَوَّابٌ (١٧)
إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِشْرَاقِ (١٨)
وَ الطَّيْرَ مَحْشُورَةً كُلٌّ لَهُٓ أَوَّابٌ (١٩)
وَ شَدَدْنَا مُلْكَهُ وَ آتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَ فَصْلَ الْخِطَابِ (٢٠)
ترجمه:
بر آنچه میگویند شكیبا باش و بنده ما داوود را یاد كن كه دارنده قدرت [در دانش و حكومت] بود. او بسیار رجوع كننده به حق و به شدت متوجه خدا بود. (۱۷)
همانا ما كوهها را مسخّر او كردیم كه شبانگاه و هنگام برآمدن آفتاب، با او تسبیح میگفتند (۱۸)
و پرندگان را [نیز] به طور دستهجمعی [رام كردیم كه با او تسبیح میگفتند] و همه بسیار رجوعكننده به حق و به شدت متوجه خدا بودند (۱۹)
و حكومتش را استوار و به او حكمت و منصب داوری عطا كردیم. (۲۰)
در این سوره، به تاریخ نه نفر از انبیا اشاره شده است كه سرگذشت سه نفر به تفصیل و شش نفر به اجمال بيان شده است. اولین نفر حضرت داوود علیه السلام است كه با ده كمال به شرح زير، توصیف شده است:
الف) یادآوری او برای پیامبر اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم از طرف خداوند «اصْبِرْ عَلی ما یَقُولُونَ وَ اذْكُرْ عَبْدَنا داوُودَ»
ب) بندگی خداوند «عَبْدَنا»
ج) بازگشت به خدا و انابههای پی در پی «إِنَّهُ أَوَّابٌ»
د) قدرت داشتن «إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبالَ مَعَهُ»
ه) تسخیر كوهها و همنوایی آنها با او «یُسَبِّحْنَ معه»
و) عرضهی پرندگان بر او «وَ الطَّیْرَ مَحْشُورَةً»
ز) هم نوایی آنها در انابه با او «كُلٌّ لَهُ أَوَّابٌ»
ح) حاكمیّت و حكومت «شَدَدْنا مُلْكَهُ»
ط) حكمت الهی «آتَیْناهُ الْحِكْمَةَ»
ی) داوری حقّ و فیصله دادن به اختلافات «فَصْلَ الْخِطابِ»
در چند آیه در قرآن کریم، از پرندگان سخن به میان آمده است، از جمله:
الف) ماجرای حضرت ابراهیم علیه السلام و زنده شدن چهار پرنده كه پرندگان وسیله آشنایی با توحید و معادشناسی قرار میگیرند.
«فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّیْرِ» (بقره، ۲۶۰)
ب) یكی از معجزات حضرت عیسی علیه السلام، ساختن مجسمهای از یك پرنده بود كه با دمیده شدن نَفَس حضرت، حیات گرفت. «أَنِّی أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّینِ كَهَیْئَةِ الطَّیْرِ فَأَنْفُخُ فِیهِ فَیَكُونُ طَیْراً» (مائده، ۱۱۰)
ج) پرندگان با داوود هم نوا میشوند.
«وَ الطَّیْرَ مَحْشُورَةً» (ص، ۱۹)
د) هدهد كه برای حضرت سلیمان علیه السلام خبر آورد و نامهرسانی كرد.
«اذْهَبْ بِكِتابِی هذا فَأَلْقِهْ إِلَیْهِمْ» (نمل، ۲۸)
ه) پرندگان منطق دارند و انبیا آن را میدانند.
«عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّیْرِ» (نمل، ۱۶)
و) پرندگانی كه وسیلهی نابودی دشمنان میشوند.
«وَ أَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْراً أَبابِیلَ» (فیل، ۳)
ز) پرندگان، تسبیح و نماز آگاهانه دارند.
«كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبِیحَهُ» (نور، ۴۱)
مراد از "حكمت" معارف محكم، یقینی و غیر قابل تردید است، بر خلاف علم كه همواره در معرض خطا و تردید است.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
فِى المَواعِظِ جَلاءُ الصُّدُورِ
دل ها با موعظه جلا میپذیرد.
غررالحکم، حدیث شماره ۹۵۰۹
#ص_20_17
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۲۰ - ۱۷ :
(قسمت اول)
اصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَ اذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُٓ أَوَّابٌ (١٧)
إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِشْرَاقِ (١٨)
وَ الطَّيْرَ مَحْشُورَةً كُلٌّ لَهُٓ أَوَّابٌ (١٩)
وَ شَدَدْنَا مُلْكَهُ وَ آتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَ فَصْلَ الْخِطَابِ (٢٠)
ترجمه:
بر آنچه میگویند شكیبا باش و بنده ما داوود را یاد كن كه دارنده قدرت [در دانش و حكومت] بود. او بسیار رجوع كننده به حق و به شدت متوجه خدا بود. (۱۷)
همانا ما كوهها را مسخّر او كردیم كه شبانگاه و هنگام برآمدن آفتاب، با او تسبیح میگفتند (۱۸)
و پرندگان را [نیز] به طور دستهجمعی [رام كردیم كه با او تسبیح میگفتند] و همه بسیار رجوعكننده به حق و به شدت متوجه خدا بودند (۱۹)
و حكومتش را استوار و به او حكمت و منصب داوری عطا كردیم. (۲۰)
در این سوره، به تاریخ نه نفر از انبیا اشاره شده است كه سرگذشت سه نفر به تفصیل و شش نفر به اجمال بيان شده است. اولین نفر حضرت داوود علیه السلام است كه با ده كمال به شرح زير، توصیف شده است:
الف) یادآوری او برای پیامبر اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم از طرف خداوند «اصْبِرْ عَلی ما یَقُولُونَ وَ اذْكُرْ عَبْدَنا داوُودَ»
ب) بندگی خداوند «عَبْدَنا»
ج) بازگشت به خدا و انابههای پی در پی «إِنَّهُ أَوَّابٌ»
د) قدرت داشتن «إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبالَ مَعَهُ»
ه) تسخیر كوهها و همنوایی آنها با او «یُسَبِّحْنَ معه»
و) عرضهی پرندگان بر او «وَ الطَّیْرَ مَحْشُورَةً»
ز) هم نوایی آنها در انابه با او «كُلٌّ لَهُ أَوَّابٌ»
ح) حاكمیّت و حكومت «شَدَدْنا مُلْكَهُ»
ط) حكمت الهی «آتَیْناهُ الْحِكْمَةَ»
ی) داوری حقّ و فیصله دادن به اختلافات «فَصْلَ الْخِطابِ»
در چند آیه در قرآن کریم، از پرندگان سخن به میان آمده است، از جمله:
الف) ماجرای حضرت ابراهیم علیه السلام و زنده شدن چهار پرنده كه پرندگان وسیله آشنایی با توحید و معادشناسی قرار میگیرند.
«فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّیْرِ» (بقره، ۲۶۰)
ب) یكی از معجزات حضرت عیسی علیه السلام، ساختن مجسمهای از یك پرنده بود كه با دمیده شدن نَفَس حضرت، حیات گرفت. «أَنِّی أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّینِ كَهَیْئَةِ الطَّیْرِ فَأَنْفُخُ فِیهِ فَیَكُونُ طَیْراً» (مائده، ۱۱۰)
ج) پرندگان با داوود هم نوا میشوند.
«وَ الطَّیْرَ مَحْشُورَةً» (ص، ۱۹)
د) هدهد كه برای حضرت سلیمان علیه السلام خبر آورد و نامهرسانی كرد.
«اذْهَبْ بِكِتابِی هذا فَأَلْقِهْ إِلَیْهِمْ» (نمل، ۲۸)
ه) پرندگان منطق دارند و انبیا آن را میدانند.
«عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّیْرِ» (نمل، ۱۶)
و) پرندگانی كه وسیلهی نابودی دشمنان میشوند.
«وَ أَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْراً أَبابِیلَ» (فیل، ۳)
ز) پرندگان، تسبیح و نماز آگاهانه دارند.
«كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبِیحَهُ» (نور، ۴۱)
مراد از "حكمت" معارف محكم، یقینی و غیر قابل تردید است، بر خلاف علم كه همواره در معرض خطا و تردید است.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
فِى المَواعِظِ جَلاءُ الصُّدُورِ
دل ها با موعظه جلا میپذیرد.
غررالحکم، حدیث شماره ۹۵۰۹
#ص_20_17
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian