. ﷽
سوره صافات، آیات ۴۴ - ۳۹ :
وَ مَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (٣٩)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (٤٠)
أُولَٰٓئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ (٤١)
فَوَاكِهُ وَ هُمْ مُكْرَمُونَ (٤٢)
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (٤٣)
عَلَىٰ سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ (٤٤)
ترجمه:
و جز آنچه كه انجام می‌دادید، پاداش داده نمی‌شوید. (۳۹)
مگر بندگان خالص شده خدا [كه از هر كیفری در امانند.] (۴۰)
برای آنها رزق معین و ویژه‌ای هست. (۴۱)
میوه‌های [گوناگون] در حالی كه مورد اكرام اند. (۴۲)
در بهشت‌های پر نعمت (۴۳)
در حالی كه بر تخت‌هایی رو به روی هم [تكیه زده‌اند.] (۴۴)
«مُخْلِصِ» به افرادی گفته می‌شود كه از انواع شرك و ریا و نفاق دوری می‌كنند و خود را بنده‌ی خدا قرار می‌دهند، امّا «مُخْلَصِ» به افرادی گفته می‌شود كه به خاطر كمالاتی كه دارند، خداوند آنها را خالص كرده و برمی‌گزیند.
پیام آیه شریفه:
۱. كیفرهای الهی عادلانه است. «وَ ما تُجْزَوْنَ إِلَّا ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ» (آری عذاب دردناك قیامت، تجسم همان رفتار شرك آلود و استكباری در دنیاست.)
۲. در كنار تهدید، بشارت لازم است. «إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»
۳. آنچه سبب برگزیده شدن انسان نزد خدا می‌شود، بندگی است. «إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»
۴. جزای متناسب و برابر برای خلافكاران است، امّا پاداش بندگان برگزیده خدا، فراتر از عملكردشان است. «وَ ما تُجْزَوْنَ إِلَّا ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ إِلَّا عِبادَ اللَّهِ»
۵. در بهشت، كامیابی مادی و معنوی در كنار هم است. "فَواكِهُ ... مُكْرَمُونَ"
۶. دیدار اولیای خدا، یكی از لذّت‌های معنوی بهشت است. «سُرُرٍ مُتَقابِلِینَ»
۷. در تقابل‌های دنیوی گاهی خصومت است، اما در تقابل‌های اخروی بزم خوش و لذّت است. «عَلی سُرُرٍ مُتَقابِلِینَ»
۸. كامیابی بهشتیان همه جانبه است:
الف) برگزیدگی خدا «مخلصین» (برگزیدگان خدا از مقامی بس والا برخوردارند. «أُولئِكَ» برای اشاره به دور و نشانه مقام والای آنان است.)
ب) رزق «مَعْلُومٌ» كه به فرموده امام محمد باقر علیه السلام خدمت گزاران بهشتی آن را می‌دانند و آن را برای اولیای خدا قبل از آنكه آنها درخواست كنند، می‌آورند.
پ) مادی و معنوی بودن رزق «فَواكِهُ وَ هُمْ مُكْرَمُونَ»
ت) جایگاه نیكو «جَنَّاتِ النَّعِیمِ»
ث) حضور در جمع دوستان بهشتی، همراه با انس و محبت و بزم خوش "عَلَىٰ سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ"
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
طَلَبُ الجَمعِ بَينَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ مِن خِداعِ النَّفسِ
به دنبال جمع کردن ميان دنيا و آخرت بودن، از نيرنگ هاى نفس است.
غررالحکم، حدیث شماره ۵۹۹۵
#صافات_44_39
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۴۴ - ۳۹ :
وَ مَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (٣٩)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (٤٠)
أُولَٰٓئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ (٤١)
فَوَاكِهُ وَ هُمْ مُكْرَمُونَ (٤٢)
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (٤٣)
عَلَىٰ سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ (٤٤)
ترجمه:
و جز آنچه كه انجام می‌دادید، پاداش داده نمی‌شوید. (۳۹)
مگر بندگان خالص شده خدا [كه از هر كیفری در امانند.] (۴۰)
برای آنها رزق معین و ویژه‌ای هست. (۴۱)
میوه‌های [گوناگون] در حالی كه مورد اكرام اند. (۴۲)
در بهشت‌های پر نعمت (۴۳)
در حالی كه بر تخت‌هایی رو به روی هم [تكیه زده‌اند.] (۴۴)
«مُخْلِصِ» به افرادی گفته می‌شود كه از انواع شرك و ریا و نفاق دوری می‌كنند و خود را بنده‌ی خدا قرار می‌دهند، امّا «مُخْلَصِ» به افرادی گفته می‌شود كه به خاطر كمالاتی كه دارند، خداوند آنها را خالص كرده و برمی‌گزیند.
پیام آیه شریفه:
۱. كیفرهای الهی عادلانه است. «وَ ما تُجْزَوْنَ إِلَّا ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ» (آری عذاب دردناك قیامت، تجسم همان رفتار شرك آلود و استكباری در دنیاست.)
۲. در كنار تهدید، بشارت لازم است. «إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»
۳. آنچه سبب برگزیده شدن انسان نزد خدا می‌شود، بندگی است. «إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»
۴. جزای متناسب و برابر برای خلافكاران است، امّا پاداش بندگان برگزیده خدا، فراتر از عملكردشان است. «وَ ما تُجْزَوْنَ إِلَّا ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ إِلَّا عِبادَ اللَّهِ»
۵. در بهشت، كامیابی مادی و معنوی در كنار هم است. "فَواكِهُ ... مُكْرَمُونَ"
۶. دیدار اولیای خدا، یكی از لذّت‌های معنوی بهشت است. «سُرُرٍ مُتَقابِلِینَ»
۷. در تقابل‌های دنیوی گاهی خصومت است، اما در تقابل‌های اخروی بزم خوش و لذّت است. «عَلی سُرُرٍ مُتَقابِلِینَ»
۸. كامیابی بهشتیان همه جانبه است:
الف) برگزیدگی خدا «مخلصین» (برگزیدگان خدا از مقامی بس والا برخوردارند. «أُولئِكَ» برای اشاره به دور و نشانه مقام والای آنان است.)
ب) رزق «مَعْلُومٌ» كه به فرموده امام محمد باقر علیه السلام خدمت گزاران بهشتی آن را می‌دانند و آن را برای اولیای خدا قبل از آنكه آنها درخواست كنند، می‌آورند.
پ) مادی و معنوی بودن رزق «فَواكِهُ وَ هُمْ مُكْرَمُونَ»
ت) جایگاه نیكو «جَنَّاتِ النَّعِیمِ»
ث) حضور در جمع دوستان بهشتی، همراه با انس و محبت و بزم خوش "عَلَىٰ سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ"
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
طَلَبُ الجَمعِ بَينَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ مِن خِداعِ النَّفسِ
به دنبال جمع کردن ميان دنيا و آخرت بودن، از نيرنگ هاى نفس است.
غررالحکم، حدیث شماره ۵۹۹۵
#صافات_44_39
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۴۹ - ۴۵ :
يُطَافُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ (٤٥)
بَيْضَآءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ (٤٦)
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَ لَا هُمْ عَنْهَا يُنْزَفُونَ (٤٧)
وَ عِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ (٤٨)
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَكْنُونٌ (٤٩)
ترجمه:
جامی از نوشیدنی زلال و پاك، گرداگردشان می‌گردانند. (۴۵)
[نوشیدنی] سپید [و درخشنده] و لذت‌بخش برای نوشندگان (۴۶)
در آن، نه مایه‌ی فساد [جسم و عقل] است؛ نه از آن مست و بیهوش می‌شوند. (۴۷)
و در كنارشان زنانی هستند كه فقط به شوهران‌شان عشق می‌ورزند. (۴۸)
گویا آنها [از سپیدی] تخم شترمرغی هستند كه آنها را [زیر پر و بال] پوشانده‌اند [و هرگز دست كسی به آنها نرسیده است.] (۴۹)
«قدح» ظرف خالی است كه هرگاه پر شود، به آن «كأس» گویند و گاه كلمه كأس گفته می‌شود؛ ولی مراد شراب است، نه ظرف آن
كلمه «مَعِینٍ» به آب زلالی گفته می‌شود كه جاری باشد.
«غَوْلٌ» به معنای فساد پنهانی است. «یُنْزَفُونَ» به معنای محو شدن تدریجی عقل است.
«طرف» به معنای پلك چشم است و «قاصِراتُ الطَّرْفِ» كنایه از آن است كه همسران بهشتی نسبت به دیگران چشم خود را فرو می‌نشانند؛ یا با چشم نیمه باز كه جاذبه خاصی دارد نگاه می‌كنند و شاید مراد آن باشد كه زنان بهشتی به قدری زیبا هستند كه چشم شوهر را تنها در اختیار خود می‌گیرند؛ یعنی در اثر زیبایی، شوهران‌شان فقط به آنها چشم دوخته‌اند.
كلمه «عِینٌ» جمع «عیناء» به معنای چشمان درشت، زیبا و مشكی است.
كلمه «بَیْضٌ» جمع «بیضه» به معنای تخم شتر مرغ است كه رنگ آن سفید، درخشنده و كمی متمایل به زردی است كه حیوان آن را زیر پر خود می‌پوشاند تا غبارآلود نشود. عرب، زنان زیبا را به آن تشبیه می‌كند.
پیام آیه شریفه:
۱. لذّت‌های جسمی مربوط به شكم و شهوت، در قیامت نیز هست. «فَواكِهُ ... بِكَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ ... قاصِراتُ الطَّرْفِ»
۲. كامیابی در بهشت، محدود به جهت خاصّی نیست، بلكه نعمت‌ها از هر سو گرد بهشتیان چرخانده می‌شود. «یُطافُ»
۳. رنگ سفید، از رنگ‌های بهشتی است كه نشانه‌ی روشنی، زیبایی، بهداشت و رنگی دلنواز است. «بَیْضاءَ ... بَیْضٌ»
۴. لذّت‌های بهشتی، بدون عوارض پنهان و آشكار است. شراب بهشتی لذیذ است، امّا مستی و دیگر عوارضِ شراب دنیوی را ندارد. "لَذَّةٍ لِلشَّارِبِینَ لا فِیها غَوْلٌ ..."
۵. چشم از غیر دوختن، از ویژگی‌های زنان بهشتی است. «قاصِراتُ الطَّرْفِ»
۶. زنان بهشتی، هم زیبا و دلربا هستند، هم پاك، عفیف و پوشیده «عِینٌ ... بَیْضٌ مَكْنُونٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
طَلَبُ المَراتِبِ وَ الدَّرَجاتِ بِغَيرِ عَمَلٍ جَهلٌ
بدون عمل، جايگاه بلند و درجات بالا خواستن، نادانى است.
غررالحکم، حدیث شماره ۵۹۹۷
#صافات_49_45
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۴۹ - ۴۵ :
يُطَافُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ (٤٥)
بَيْضَآءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ (٤٦)
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَ لَا هُمْ عَنْهَا يُنْزَفُونَ (٤٧)
وَ عِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ (٤٨)
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَكْنُونٌ (٤٩)
ترجمه:
جامی از نوشیدنی زلال و پاك، گرداگردشان می‌گردانند. (۴۵)
[نوشیدنی] سپید [و درخشنده] و لذت‌بخش برای نوشندگان (۴۶)
در آن، نه مایه‌ی فساد [جسم و عقل] است؛ نه از آن مست و بیهوش می‌شوند. (۴۷)
و در كنارشان زنانی هستند كه فقط به شوهران‌شان عشق می‌ورزند. (۴۸)
گویا آنها [از سپیدی] تخم شترمرغی هستند كه آنها را [زیر پر و بال] پوشانده‌اند [و هرگز دست كسی به آنها نرسیده است.] (۴۹)
«قدح» ظرف خالی است كه هرگاه پر شود، به آن «كأس» گویند و گاه كلمه كأس گفته می‌شود؛ ولی مراد شراب است، نه ظرف آن
كلمه «مَعِینٍ» به آب زلالی گفته می‌شود كه جاری باشد.
«غَوْلٌ» به معنای فساد پنهانی است. «یُنْزَفُونَ» به معنای محو شدن تدریجی عقل است.
«طرف» به معنای پلك چشم است و «قاصِراتُ الطَّرْفِ» كنایه از آن است كه همسران بهشتی نسبت به دیگران چشم خود را فرو می‌نشانند؛ یا با چشم نیمه باز كه جاذبه خاصی دارد نگاه می‌كنند و شاید مراد آن باشد كه زنان بهشتی به قدری زیبا هستند كه چشم شوهر را تنها در اختیار خود می‌گیرند؛ یعنی در اثر زیبایی، شوهران‌شان فقط به آنها چشم دوخته‌اند.
كلمه «عِینٌ» جمع «عیناء» به معنای چشمان درشت، زیبا و مشكی است.
كلمه «بَیْضٌ» جمع «بیضه» به معنای تخم شتر مرغ است كه رنگ آن سفید، درخشنده و كمی متمایل به زردی است كه حیوان آن را زیر پر خود می‌پوشاند تا غبارآلود نشود. عرب، زنان زیبا را به آن تشبیه می‌كند.
پیام آیه شریفه:
۱. لذّت‌های جسمی مربوط به شكم و شهوت، در قیامت نیز هست. «فَواكِهُ ... بِكَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ ... قاصِراتُ الطَّرْفِ»
۲. كامیابی در بهشت، محدود به جهت خاصّی نیست، بلكه نعمت‌ها از هر سو گرد بهشتیان چرخانده می‌شود. «یُطافُ»
۳. رنگ سفید، از رنگ‌های بهشتی است كه نشانه‌ی روشنی، زیبایی، بهداشت و رنگی دلنواز است. «بَیْضاءَ ... بَیْضٌ»
۴. لذّت‌های بهشتی، بدون عوارض پنهان و آشكار است. شراب بهشتی لذیذ است، امّا مستی و دیگر عوارضِ شراب دنیوی را ندارد. "لَذَّةٍ لِلشَّارِبِینَ لا فِیها غَوْلٌ ..."
۵. چشم از غیر دوختن، از ویژگی‌های زنان بهشتی است. «قاصِراتُ الطَّرْفِ»
۶. زنان بهشتی، هم زیبا و دلربا هستند، هم پاك، عفیف و پوشیده «عِینٌ ... بَیْضٌ مَكْنُونٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
طَلَبُ المَراتِبِ وَ الدَّرَجاتِ بِغَيرِ عَمَلٍ جَهلٌ
بدون عمل، جايگاه بلند و درجات بالا خواستن، نادانى است.
غررالحکم، حدیث شماره ۵۹۹۷
#صافات_49_45
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۵۳ - ۵۰ :
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَآءَلُونَ (٥٠)
قَالَ قَآئِلٌ مِنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ (٥١)
يَقُولُ أَ إِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ (٥٢)
أَ إِذَا مِتْنَا وَ كُنَّا تُرَابًا وَ عِظَامًا أَ إِنَّا لَمَدِينُونَ (٥٣)
ترجمه :
پس برخی از آنها به برخی دیگر رو كرده از [حال] یكدیگر می‌پرسند. (۵۰)
یکی از آنها می‌گوید: همانا من [در دنیا] همنشینی داشتم. (۵۱)
[كه پیوسته از روی تعجب به من] می‌گفت: آیا تو از باور دارندگان [رستاخیز و زنده شدن مردگان] هستی!؟ (۵۲)
آیا حتما زمانی كه ما مردیم و خاك و استخوان شدیم، دوباره [زنده می‌شویم و] جزا می‌بينيم !؟ (۵۳)
یكی از نام‌های قیامت «یَوْمِ الدِّینِ» است و «لَمَدِینُونَ» از دین به معنای جزاست.
پیام آیه شریفه:
۱. در بهشت، خاطرات دنیا فراموش نمی‌شود. «كانَ لِی قَرِینٌ»
۲. در بزم‌های بهشتی كه بر تخت‌ها و رویاروی یكدیگر قرار گرفته‌اند، به پرسش و گفتگو از هم‌نشینان دنیوی می‌پردازند. «كانَ لِی قَرِینٌ»
۳. در دنیا همنشینی با كفّار، با حفظ معتقدات دینی جایز است. «كانَ لِی قَرِینٌ»
۴. نقل انكارها و سرزنش‌های مخالفان، جزء گفتگوهای بهشتیان است. "فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلی بَعْضٍ یَتَساءَلُونَ ... یَقُولُ أَ إِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِینَ"
۵. كفّار هیچ گونه دلیلی بر نبود معاد ندارند، آنچه دارند استبعاد و تعجب است. ؛أَ إِذا مِتْنا وَ كُنَّا تُراباً ..."
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
طَريقَتُنا القَصدُ وَ سُنَّتُنا الرُّشدُ
راه ما اهل بيت، ميانه روى و سنت ما رشد و بالندگى است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۰۸
#صافات_53_50
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۵۳ - ۵۰ :
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَآءَلُونَ (٥٠)
قَالَ قَآئِلٌ مِنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ (٥١)
يَقُولُ أَ إِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ (٥٢)
أَ إِذَا مِتْنَا وَ كُنَّا تُرَابًا وَ عِظَامًا أَ إِنَّا لَمَدِينُونَ (٥٣)
ترجمه :
پس برخی از آنها به برخی دیگر رو كرده از [حال] یكدیگر می‌پرسند. (۵۰)
یکی از آنها می‌گوید: همانا من [در دنیا] همنشینی داشتم. (۵۱)
[كه پیوسته از روی تعجب به من] می‌گفت: آیا تو از باور دارندگان [رستاخیز و زنده شدن مردگان] هستی!؟ (۵۲)
آیا حتما زمانی كه ما مردیم و خاك و استخوان شدیم، دوباره [زنده می‌شویم و] جزا می‌بينيم !؟ (۵۳)
یكی از نام‌های قیامت «یَوْمِ الدِّینِ» است و «لَمَدِینُونَ» از دین به معنای جزاست.
پیام آیه شریفه:
۱. در بهشت، خاطرات دنیا فراموش نمی‌شود. «كانَ لِی قَرِینٌ»
۲. در بزم‌های بهشتی كه بر تخت‌ها و رویاروی یكدیگر قرار گرفته‌اند، به پرسش و گفتگو از هم‌نشینان دنیوی می‌پردازند. «كانَ لِی قَرِینٌ»
۳. در دنیا همنشینی با كفّار، با حفظ معتقدات دینی جایز است. «كانَ لِی قَرِینٌ»
۴. نقل انكارها و سرزنش‌های مخالفان، جزء گفتگوهای بهشتیان است. "فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلی بَعْضٍ یَتَساءَلُونَ ... یَقُولُ أَ إِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِینَ"
۵. كفّار هیچ گونه دلیلی بر نبود معاد ندارند، آنچه دارند استبعاد و تعجب است. ؛أَ إِذا مِتْنا وَ كُنَّا تُراباً ..."
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
طَريقَتُنا القَصدُ وَ سُنَّتُنا الرُّشدُ
راه ما اهل بيت، ميانه روى و سنت ما رشد و بالندگى است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۰۸
#صافات_53_50
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۵۷ - ۵۴
قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ (٥٤)
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَآءِ الْجَحِيمِ (٥٥)
قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدْتَ لَتُرْدِينِ (٥٦)
وَ لَوْ لَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (٥٧)
ترجمه :
[سپس به دوستان بهشتی خود] می‌گوید: آیا شما با من به دوزخ سر می‌كشید [تا از هم نشینم خبری بگیرید كه در كجا و در چه حالی است؟] (۵۴)
پس خود او به دوزخ سر می‌كشد و هم نشینش را وسط دوزخ می‌بیند. (۵۵)
[به او] می‌گوید: به خدا سوگند نزدیك بود مرا به هلاكت اندازی. (۵۶)
و اگر توفیق و رحمت پروردگارم نبود، حتماً از احضارشدگان [در دوزخ] بودم. (۵۷)
كلمه‌ی «تردین» از «ارداء» به معنای سقوط از بلندی است كه با نابودی همراه باشد.
پیام آیه شریفه:
۱. بهشتیان از حال دوزخیان خبر می‌گیرند. «فَاطَّلَعَ»
۲. منكران قیامت در وسط دوزخند. «سَواءِ الْجَحِیمِ»
۳. بهشتیان می‌توانند با دوستان دوزخی خود گفتگو كنند. "قالَ ..."
۴. مواظب خطر دوستان ناباب باشیم. «كِدْتَ لَتُرْدِینِ»
۵. افراد فاسد، برای فاسد كردن دیگران تلاش‌ها می‌كنند. «كِدْتَ لَتُرْدِینِ»
۶. لطف خدا اگر یك لحظه قطع شود؛ سقوط انسان حتمی است. "لَوْ لا نِعْمَةُ رَبِّی لَكُنْتُ ..."
۷. بعضی از بندگان مخلص خدا، ممكن است تا لبه پرتگاه بروند، امّا لطف خداوند آنها را نجات دهد. «لَوْ لا نِعْمَةُ رَبِّی»
۸. تأثیر نپذیرفتن از دوستان فاسد، یك نعمت الهی است. «لَوْ لا نِعْمَةُ رَبِّی»
۹. اهل بهشت، خود را مستحقّ بهشت ندانسته و بهشتی شدن خود را مدیون لطف و نعمت الهی می‌دانند. «لَوْ لا نِعْمَةُ رَبِّی لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
طَعنُ اللِّسانِ أمَضٌ مِن طَعنِ السِّنانِ
زخمِ زبان، دردناك تر از زخمِ نيزه است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۱۱
#صافات_57_54
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۵۷ - ۵۴
قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ (٥٤)
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَآءِ الْجَحِيمِ (٥٥)
قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدْتَ لَتُرْدِينِ (٥٦)
وَ لَوْ لَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (٥٧)
ترجمه :
[سپس به دوستان بهشتی خود] می‌گوید: آیا شما با من به دوزخ سر می‌كشید [تا از هم نشینم خبری بگیرید كه در كجا و در چه حالی است؟] (۵۴)
پس خود او به دوزخ سر می‌كشد و هم نشینش را وسط دوزخ می‌بیند. (۵۵)
[به او] می‌گوید: به خدا سوگند نزدیك بود مرا به هلاكت اندازی. (۵۶)
و اگر توفیق و رحمت پروردگارم نبود، حتماً از احضارشدگان [در دوزخ] بودم. (۵۷)
كلمه‌ی «تردین» از «ارداء» به معنای سقوط از بلندی است كه با نابودی همراه باشد.
پیام آیه شریفه:
۱. بهشتیان از حال دوزخیان خبر می‌گیرند. «فَاطَّلَعَ»
۲. منكران قیامت در وسط دوزخند. «سَواءِ الْجَحِیمِ»
۳. بهشتیان می‌توانند با دوستان دوزخی خود گفتگو كنند. "قالَ ..."
۴. مواظب خطر دوستان ناباب باشیم. «كِدْتَ لَتُرْدِینِ»
۵. افراد فاسد، برای فاسد كردن دیگران تلاش‌ها می‌كنند. «كِدْتَ لَتُرْدِینِ»
۶. لطف خدا اگر یك لحظه قطع شود؛ سقوط انسان حتمی است. "لَوْ لا نِعْمَةُ رَبِّی لَكُنْتُ ..."
۷. بعضی از بندگان مخلص خدا، ممكن است تا لبه پرتگاه بروند، امّا لطف خداوند آنها را نجات دهد. «لَوْ لا نِعْمَةُ رَبِّی»
۸. تأثیر نپذیرفتن از دوستان فاسد، یك نعمت الهی است. «لَوْ لا نِعْمَةُ رَبِّی»
۹. اهل بهشت، خود را مستحقّ بهشت ندانسته و بهشتی شدن خود را مدیون لطف و نعمت الهی می‌دانند. «لَوْ لا نِعْمَةُ رَبِّی لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
طَعنُ اللِّسانِ أمَضٌ مِن طَعنِ السِّنانِ
زخمِ زبان، دردناك تر از زخمِ نيزه است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۱۱
#صافات_57_54
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۶۱ - ۵۸ :
أَ فَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ (٥٨)
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَ مَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (٥٩)
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (٦٠)
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ (٦١)
ترجمه :
[آن گاه به دوستان بهشتی خود می‌گوید:] آیا ما [برای همیشه در بهشتیم و] هرگز نمی‌میریم؟ (۵۸)
[و] جز همان مرگ نخستین [كه در دنیا سراغ‌مان آمد، مرگی دیگر به سراغ ما نمی‌آید؟] و ما هرگز عذاب نخواهیم شد؟ [شگفتا! چه لطف خاصی از سوی خدا به ما شده است!] (۵۹)
بی‌تردید این همان فوز عظیم است. (۶۰)
پس برای رسیدن به چنین پاداشی، باید عمل كنندگان عمل كنند. (۶۱)
پیام آیه شریفه:
۱. اهل بهشت چنان شادمانند كه گویا نعمت‌های بهشت را باور نمی‌كنند و از جاودانگی نعمت‌ها تعجّب می‌كنند. «أَ فَما نَحْنُ بِمَیِّتِینَ»
۲. در بهشت، مرگ و نیستی راه ندارد. «إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولی» بر خلاف جهنّم، كه مجرمان در اثر عذاب می‌میرند و دوباره زنده می‌شوند.
۳. مؤمنان گنهكار ابتدا به جهنّم می‌روند؛ سپس به بهشت، زیرا عذاب پس از بهشت معنا ندارد. «وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ»
۴. سالم ماندن انسان در محیط‌های فاسد، كاری ممكن ولی مشكل است. «إِنَّ هذا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ»
۵. نجات از دوستان بد در دنیا و عذاب دوزخ در آخرت، رستگاری بزرگ است. «لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ»
۶. الگوهای صحیح را به مردم معرّفی كنیم. «لِمِثْلِ هذا»
۷. عمل برای رسیدن به نعمت‌های بهشتی، منافاتی با اخلاص ندارد. «لِمِثْلِ هذا فَلْیَعْمَلِ»
۸. كارهای انسان در دنیا، باید برای رسیدن به هدفی عالی و رستگاری بزرگ باشد، وگرنه حسرت و خسارت است. «لِمِثْلِ هذا فَلْیَعْمَلِ»
۹. ایمان به تنهایی كافی نیست، عمل لازم است. «فَلْیَعْمَلِ الْعامِلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
طَهِّرُوا أنفُسَكُم مِن دَنَسِ الشَّهَواتِ تُدرِكُوا رَفيعَ الدَّرَجاتِ
نفس خود را از آلودگى شهوت ها پاك كنيد، تا به درجات بالا دست يابيد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۲۰
#صافات_61_58
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۶۱ - ۵۸ :
أَ فَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ (٥٨)
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَ مَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (٥٩)
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (٦٠)
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ (٦١)
ترجمه :
[آن گاه به دوستان بهشتی خود می‌گوید:] آیا ما [برای همیشه در بهشتیم و] هرگز نمی‌میریم؟ (۵۸)
[و] جز همان مرگ نخستین [كه در دنیا سراغ‌مان آمد، مرگی دیگر به سراغ ما نمی‌آید؟] و ما هرگز عذاب نخواهیم شد؟ [شگفتا! چه لطف خاصی از سوی خدا به ما شده است!] (۵۹)
بی‌تردید این همان فوز عظیم است. (۶۰)
پس برای رسیدن به چنین پاداشی، باید عمل كنندگان عمل كنند. (۶۱)
پیام آیه شریفه:
۱. اهل بهشت چنان شادمانند كه گویا نعمت‌های بهشت را باور نمی‌كنند و از جاودانگی نعمت‌ها تعجّب می‌كنند. «أَ فَما نَحْنُ بِمَیِّتِینَ»
۲. در بهشت، مرگ و نیستی راه ندارد. «إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولی» بر خلاف جهنّم، كه مجرمان در اثر عذاب می‌میرند و دوباره زنده می‌شوند.
۳. مؤمنان گنهكار ابتدا به جهنّم می‌روند؛ سپس به بهشت، زیرا عذاب پس از بهشت معنا ندارد. «وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ»
۴. سالم ماندن انسان در محیط‌های فاسد، كاری ممكن ولی مشكل است. «إِنَّ هذا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ»
۵. نجات از دوستان بد در دنیا و عذاب دوزخ در آخرت، رستگاری بزرگ است. «لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ»
۶. الگوهای صحیح را به مردم معرّفی كنیم. «لِمِثْلِ هذا»
۷. عمل برای رسیدن به نعمت‌های بهشتی، منافاتی با اخلاص ندارد. «لِمِثْلِ هذا فَلْیَعْمَلِ»
۸. كارهای انسان در دنیا، باید برای رسیدن به هدفی عالی و رستگاری بزرگ باشد، وگرنه حسرت و خسارت است. «لِمِثْلِ هذا فَلْیَعْمَلِ»
۹. ایمان به تنهایی كافی نیست، عمل لازم است. «فَلْیَعْمَلِ الْعامِلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
طَهِّرُوا أنفُسَكُم مِن دَنَسِ الشَّهَواتِ تُدرِكُوا رَفيعَ الدَّرَجاتِ
نفس خود را از آلودگى شهوت ها پاك كنيد، تا به درجات بالا دست يابيد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۲۰
#صافات_61_58
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۶۴ - ۶۲ :
أَ ذَٰلِكَ خَيْرٌ نُزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ (٦٢)
إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِلظَّالِمِينَ (٦٣)
إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِيٓ أَصْلِ الْجَحِيمِ (٦٤)
ترجمه:
آیا این [بهشت جاودان پر نعمت] برای پذیرایی بهتر است، یا درخت زقّوم؟ (۶۲)
ما آن را برای ستمكاران مایه شكنجه و عذاب قرار داده‌ایم. (۶۳)
آن درختی است كه در قعر دوزخ می‌روید. (۶۴)
«نزل» به پذیرایی از مهمان، هنگام نزول و ورود گفته می‌شود.
«زَقُّوم» گیاه زهرداری است كه در بادیه‌ها می‌روید و اگر برگش كنده شود، از جای آن شیره‌ای بیرون می‌آید كه به هر جای بدن برسد ورم می‌كند. در سوره‌ی دخان آیه‌ی ۴۳ می‌فرماید: «إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ طَعامُ الْأَثِیمِ كَالْمُهْلِ یَغْلِی فِی الْبُطُونِ كَغَلْیِ الْحَمِیمِ» زقوم، خوراك گناهكاران است كه مثل فلز گداخته در درون آنها جوشان است، همچون جوشیدن آب داغ
پیام آیه شریفه:
۱. نمونه‌های لطف و قهر الهی را با هم مقایسه كنیم، تا بهتر عمل كنیم. "فَلْیَعْمَلِ الْعامِلُونَ أَ ذلِكَ خَیْرٌ ... أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ"
۲. انسان فطرتاً طالب خیر و به دنبال بهترین‌هاست. أَ ذلِكَ خَیْرٌ ... أَمْ"
۳. اهل بهشت مهمان خدا هستند. «نُزُلًا»
۴. ستمگرانی كه در دنیا دل‌ها را می‌سوزانند، در قیامت با طعامی سوزان پذیرایی می‌شوند. «فِتْنَةً لِلظَّالِمِینَ»
۵. با اراده‌ی الهی، در قعر آتش درخت می‌روید. «شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِی أَصْلِ الْجَحِیمِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
ظُلمُ الضَّعيفِ أفحَشُ الظُّلمِ
ستم كردن بر ناتوان، زشت ترين ستم است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۵۴
#صافات_64_62
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۶۴ - ۶۲ :
أَ ذَٰلِكَ خَيْرٌ نُزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ (٦٢)
إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِلظَّالِمِينَ (٦٣)
إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِيٓ أَصْلِ الْجَحِيمِ (٦٤)
ترجمه:
آیا این [بهشت جاودان پر نعمت] برای پذیرایی بهتر است، یا درخت زقّوم؟ (۶۲)
ما آن را برای ستمكاران مایه شكنجه و عذاب قرار داده‌ایم. (۶۳)
آن درختی است كه در قعر دوزخ می‌روید. (۶۴)
«نزل» به پذیرایی از مهمان، هنگام نزول و ورود گفته می‌شود.
«زَقُّوم» گیاه زهرداری است كه در بادیه‌ها می‌روید و اگر برگش كنده شود، از جای آن شیره‌ای بیرون می‌آید كه به هر جای بدن برسد ورم می‌كند. در سوره‌ی دخان آیه‌ی ۴۳ می‌فرماید: «إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ طَعامُ الْأَثِیمِ كَالْمُهْلِ یَغْلِی فِی الْبُطُونِ كَغَلْیِ الْحَمِیمِ» زقوم، خوراك گناهكاران است كه مثل فلز گداخته در درون آنها جوشان است، همچون جوشیدن آب داغ
پیام آیه شریفه:
۱. نمونه‌های لطف و قهر الهی را با هم مقایسه كنیم، تا بهتر عمل كنیم. "فَلْیَعْمَلِ الْعامِلُونَ أَ ذلِكَ خَیْرٌ ... أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ"
۲. انسان فطرتاً طالب خیر و به دنبال بهترین‌هاست. أَ ذلِكَ خَیْرٌ ... أَمْ"
۳. اهل بهشت مهمان خدا هستند. «نُزُلًا»
۴. ستمگرانی كه در دنیا دل‌ها را می‌سوزانند، در قیامت با طعامی سوزان پذیرایی می‌شوند. «فِتْنَةً لِلظَّالِمِینَ»
۵. با اراده‌ی الهی، در قعر آتش درخت می‌روید. «شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِی أَصْلِ الْجَحِیمِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
ظُلمُ الضَّعيفِ أفحَشُ الظُّلمِ
ستم كردن بر ناتوان، زشت ترين ستم است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۵۴
#صافات_64_62
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۶۸ - ۶۵ :
طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ (٦٥)
فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (٦٦)
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِنْ حَمِيمٍ (٦٧)
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ (٦٨)
ترجمه :
شكوفه‌هایش مانند سرهای شیاطین [بسیار بدنما و زشت] است. (۶۵)
این منكران لجوج حتماً از آن می‌خورند و شكم‌ها را از آن پر می‌كنند. (۶۶)
آن گاه به ناچار روی آن [به عنوان نوشیدنی] برای آنها مخلوطی از آب بسیار داغ و متعفّن خواهد بود. (۶۷)
سپس بطور حتم بازگشت‌شان به سوی دوزخ است. (۶۸)
كلمه‌ی «طلع» به معنای شكوفه‌ی خرماست. گویی هنگام طلوع میوه است. كلمه‌ی «شوب» به معنای مخلوط و آمیخته است. به نوشیدنی بعد از غذا، از آن جهت كه در معده با غذا مخلوط می‌شود، شوب می‌گویند.
چون در فرهنگ مسلمانان «شیطان» به موجودی زشت، بد ذات و خبیث گفته می‌شود، در این آیه می‌فرماید: شكوفه‌های درخت زقوم كه باید زیبا و دلربا باشد، گویا سرهای شیطان است، همان گونه كه در فرهنگ مردم فرشته مظهر خوبی و كرامت است، تا آن جا كه زنان مصر در ستایش یوسف گفتند: «إِنْ هذا إِلَّا مَلَكٌ كَرِیمٌ» (یوسف، ۳۱)
پیام آیه شریفه:
۱. دوزخیان نیز همچون بهشتیان، خوردنی و آشامیدنی دارند، امّا نه تنها لذیذ و دلپسند نیست، بلكه بد شكل، بد مزه و آزار دهنده است. "كَأَنَّهُ رُؤُسُ الشَّیاطِینِ ... لَشَوْباً مِنْ حَمِیمٍ"
۲. برای دوری از غذاهای دوزخی، نه راه فراری است، نه راه طفره. "لَآكِلُونَ ... فَمالِؤُنَ"
۳. دوزخیان به قدری گرسنه هستند كه از بدترین غذاها شكم خود را پر می‌كند. «فَمالِؤُنَ مِنْهَا الْبُطُونَ»
۴. عذاب‌های قیامت مقطعی نیست، بلكه دوزخ قرارگاه ابدی است. «ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَی الْجَحِیمِ» (شاید دوزخیان را برای خوراندن و نوشاندن زقّوم و حَمیم به جایی می‌برند و دوباره آنها را به محلّ اول برمی‌گردانند.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
ظُلمُ اليَتامى وَ الاَيامى يُنزِلُ النِّقَمَ وَ يَسلُبُ النِّعَمَ أهلَها
ستم بر يتيمان و بيوه زنان، كيفر الهى را فرود مى آورد و نعمت را از اهل نعمت مى ستاند.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۷۹
#صافات_68_65
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۶۸ - ۶۵ :
طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ (٦٥)
فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (٦٦)
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِنْ حَمِيمٍ (٦٧)
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ (٦٨)
ترجمه :
شكوفه‌هایش مانند سرهای شیاطین [بسیار بدنما و زشت] است. (۶۵)
این منكران لجوج حتماً از آن می‌خورند و شكم‌ها را از آن پر می‌كنند. (۶۶)
آن گاه به ناچار روی آن [به عنوان نوشیدنی] برای آنها مخلوطی از آب بسیار داغ و متعفّن خواهد بود. (۶۷)
سپس بطور حتم بازگشت‌شان به سوی دوزخ است. (۶۸)
كلمه‌ی «طلع» به معنای شكوفه‌ی خرماست. گویی هنگام طلوع میوه است. كلمه‌ی «شوب» به معنای مخلوط و آمیخته است. به نوشیدنی بعد از غذا، از آن جهت كه در معده با غذا مخلوط می‌شود، شوب می‌گویند.
چون در فرهنگ مسلمانان «شیطان» به موجودی زشت، بد ذات و خبیث گفته می‌شود، در این آیه می‌فرماید: شكوفه‌های درخت زقوم كه باید زیبا و دلربا باشد، گویا سرهای شیطان است، همان گونه كه در فرهنگ مردم فرشته مظهر خوبی و كرامت است، تا آن جا كه زنان مصر در ستایش یوسف گفتند: «إِنْ هذا إِلَّا مَلَكٌ كَرِیمٌ» (یوسف، ۳۱)
پیام آیه شریفه:
۱. دوزخیان نیز همچون بهشتیان، خوردنی و آشامیدنی دارند، امّا نه تنها لذیذ و دلپسند نیست، بلكه بد شكل، بد مزه و آزار دهنده است. "كَأَنَّهُ رُؤُسُ الشَّیاطِینِ ... لَشَوْباً مِنْ حَمِیمٍ"
۲. برای دوری از غذاهای دوزخی، نه راه فراری است، نه راه طفره. "لَآكِلُونَ ... فَمالِؤُنَ"
۳. دوزخیان به قدری گرسنه هستند كه از بدترین غذاها شكم خود را پر می‌كند. «فَمالِؤُنَ مِنْهَا الْبُطُونَ»
۴. عذاب‌های قیامت مقطعی نیست، بلكه دوزخ قرارگاه ابدی است. «ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَی الْجَحِیمِ» (شاید دوزخیان را برای خوراندن و نوشاندن زقّوم و حَمیم به جایی می‌برند و دوباره آنها را به محلّ اول برمی‌گردانند.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
ظُلمُ اليَتامى وَ الاَيامى يُنزِلُ النِّقَمَ وَ يَسلُبُ النِّعَمَ أهلَها
ستم بر يتيمان و بيوه زنان، كيفر الهى را فرود مى آورد و نعمت را از اهل نعمت مى ستاند.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۷۹
#صافات_68_65
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۷۴ - ۶۹ :
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَآءَهُمْ ضَآلِّينَ (٦٩)
فَهُمْ عَلَىٰٓ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ (٧٠)
وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ (٧١)
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِمْ مُنْذِرِينَ (٧٢)
فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ (٧٣)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (٧٤)
ترجمه :
[سزاوار بودنشان در قیامت به این همه عذاب، به سبب این است كه] آنها پدران‌شان را گمراه یافتند (۶۹)
و [با اینكه می‌دانستند گمراهند، بدون اندیشه و تأمل] عجولانه از پی آنها می‌رفتند. (۷۰)
به راستی پیش از اینها، بیشتر پیشینیان گمراه شدند. (۷۱)
به یقین ما بیم دهندگان (پیامبرانی) را در میان آنها فرستادیم. (۷۲)
پس با تأمل بنگر که سرانجام بیم داده شدگان چه شد؟ (۷۳)
جز بندگان خالص شده خدا [همه هلاک شدند.] (۷۴)
«یُهْرَعُونَ» به معنای بردن با شتاب است. در این آیه خداوند از كسانی كه بی‌تأمّل و با سرعت به سراغ افكار نیاكان خود می‌روند، انتقاد كرده است.
یكی از ویژگی‌های دوزخیان، تقلید كوركورانه از پدران و اجداد‌شان است؛ در حالی كه تقلید در اعتقادات جایز نیست و عقائد انسان باید بر استدلال و عقل استوار باشد.
پیام آیه شریفه:
۱. تقلید كوركورانه و پیروی از نیاكان در افكار و رفتار نادرست، تحت هر عنوان كه باشد، پذیرفتنی نیست. "أَلْفَوْا آباءَهُمْ ضالِّینَ ... عَلی آثارِهِمْ یُهْرَعُونَ"
۲. بدترین نوع تقلید آن است كه با علم و آگاهی از انحراف، از منحرفان تقلید كنیم. «أَلْفَوْا آباءَهُمْ ضالِّینَ»
۳. عقائد باطل نیاكان بر نسل آینده اثرگذار است. «آباءَهُمْ ضالِّینَ»
۴. خودباختگی در برابر آداب و رسوم باطل نیاكان، ممنوع است. ( «یُهْرَعُونَ» به معنای كشانده شدن قهری و بدون اختیار است.)
۵. میراث فرهنگی نیاكان، همه جا و همیشه قابل ستایش نیست. «عَلی آثارِهِمْ یُهْرَعُونَ»
۶. در فضای انحراف، مهم‌ترین وظیفه هشدار است. خداوند در میان امت‌های گمراه، هشدار دهندگانی فرستاده است. "ضَلَّ قَبْلَهُمْ ... أَرْسَلْنا فِیهِمْ مُنْذِرِینَ‌َ"
۷. خداوند اتمام حجّت می‌كند. «أَرْسَلْنا فِیهِمْ مُنْذِرِینَ»
۸. وجود اكثریّت فاسد در جامعه، دلیل بر رها كردن افراد مستعد هدایت نیست. "ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِینَ ... أَرْسَلْنا فِیهِمْ"
۹. تاریخی را مطالعه كنیم كه مایه‌ی رشد و عبرت باشد. «فَانْظُرْ كَیْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُنْذَرِینَ» ما مأمور به تأمّل و اندیشه در سرنوشت كافران لجوج و متعصّب هستیم.
۱۰. با وجود اكثریّت فاسد، می‌توان بنده خدا بود و در جامعه‌ی فاسد هضم نشد. «إِلَّا عِبادَ اللَّهِ»
۱۱. عبادت خدا سبب دریافت الطاف ویژه است. «عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»
۱۲. اخلاص در عبادت، مایه‌ی نجات از بدعاقبتی است. «كَیْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُنْذَرِینَ إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»
۱۳. تنها بندگان خالص الهی هشدارهای انبیا را جدّی می‌گیرند. «فَانْظُرْ كَیْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُنْذَرِینَ إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
ظُلمُ اليَتامى وَ الاَيامى يُنزِلُ النِّقَمَ وَ يَسلُبُ النِّعَمَ أهلَها
ستم بر يتيمان و بيوه زنان ، كيفر الهى را فرود مى آورد و نعمت را از اهل نعمت مى ستاند .
غررالحکم حدیث شماره ۶۰۷۹
#صافات_74_69
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۷۴ - ۶۹ :
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَآءَهُمْ ضَآلِّينَ (٦٩)
فَهُمْ عَلَىٰٓ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ (٧٠)
وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ (٧١)
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِمْ مُنْذِرِينَ (٧٢)
فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ (٧٣)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (٧٤)
ترجمه :
[سزاوار بودنشان در قیامت به این همه عذاب، به سبب این است كه] آنها پدران‌شان را گمراه یافتند (۶۹)
و [با اینكه می‌دانستند گمراهند، بدون اندیشه و تأمل] عجولانه از پی آنها می‌رفتند. (۷۰)
به راستی پیش از اینها، بیشتر پیشینیان گمراه شدند. (۷۱)
به یقین ما بیم دهندگان (پیامبرانی) را در میان آنها فرستادیم. (۷۲)
پس با تأمل بنگر که سرانجام بیم داده شدگان چه شد؟ (۷۳)
جز بندگان خالص شده خدا [همه هلاک شدند.] (۷۴)
«یُهْرَعُونَ» به معنای بردن با شتاب است. در این آیه خداوند از كسانی كه بی‌تأمّل و با سرعت به سراغ افكار نیاكان خود می‌روند، انتقاد كرده است.
یكی از ویژگی‌های دوزخیان، تقلید كوركورانه از پدران و اجداد‌شان است؛ در حالی كه تقلید در اعتقادات جایز نیست و عقائد انسان باید بر استدلال و عقل استوار باشد.
پیام آیه شریفه:
۱. تقلید كوركورانه و پیروی از نیاكان در افكار و رفتار نادرست، تحت هر عنوان كه باشد، پذیرفتنی نیست. "أَلْفَوْا آباءَهُمْ ضالِّینَ ... عَلی آثارِهِمْ یُهْرَعُونَ"
۲. بدترین نوع تقلید آن است كه با علم و آگاهی از انحراف، از منحرفان تقلید كنیم. «أَلْفَوْا آباءَهُمْ ضالِّینَ»
۳. عقائد باطل نیاكان بر نسل آینده اثرگذار است. «آباءَهُمْ ضالِّینَ»
۴. خودباختگی در برابر آداب و رسوم باطل نیاكان، ممنوع است. ( «یُهْرَعُونَ» به معنای كشانده شدن قهری و بدون اختیار است.)
۵. میراث فرهنگی نیاكان، همه جا و همیشه قابل ستایش نیست. «عَلی آثارِهِمْ یُهْرَعُونَ»
۶. در فضای انحراف، مهم‌ترین وظیفه هشدار است. خداوند در میان امت‌های گمراه، هشدار دهندگانی فرستاده است. "ضَلَّ قَبْلَهُمْ ... أَرْسَلْنا فِیهِمْ مُنْذِرِینَ‌َ"
۷. خداوند اتمام حجّت می‌كند. «أَرْسَلْنا فِیهِمْ مُنْذِرِینَ»
۸. وجود اكثریّت فاسد در جامعه، دلیل بر رها كردن افراد مستعد هدایت نیست. "ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِینَ ... أَرْسَلْنا فِیهِمْ"
۹. تاریخی را مطالعه كنیم كه مایه‌ی رشد و عبرت باشد. «فَانْظُرْ كَیْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُنْذَرِینَ» ما مأمور به تأمّل و اندیشه در سرنوشت كافران لجوج و متعصّب هستیم.
۱۰. با وجود اكثریّت فاسد، می‌توان بنده خدا بود و در جامعه‌ی فاسد هضم نشد. «إِلَّا عِبادَ اللَّهِ»
۱۱. عبادت خدا سبب دریافت الطاف ویژه است. «عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»
۱۲. اخلاص در عبادت، مایه‌ی نجات از بدعاقبتی است. «كَیْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُنْذَرِینَ إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»
۱۳. تنها بندگان خالص الهی هشدارهای انبیا را جدّی می‌گیرند. «فَانْظُرْ كَیْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُنْذَرِینَ إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
ظُلمُ اليَتامى وَ الاَيامى يُنزِلُ النِّقَمَ وَ يَسلُبُ النِّعَمَ أهلَها
ستم بر يتيمان و بيوه زنان ، كيفر الهى را فرود مى آورد و نعمت را از اهل نعمت مى ستاند .
غررالحکم حدیث شماره ۶۰۷۹
#صافات_74_69
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۸۲ - ۷۵ :
(قسمت اول)
وَ لَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (٧٥)
وَ نَجَّيْنَاهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (٧٦)
وَ جَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ (٧٧)
وَ تَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (٧٨)
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ (٧٩)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (٨٠)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (٨١)
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (٨٢)
ترجمه :
و نوح ما را ندا داد [و ما ندایش را اجابت كردیم] پس ما به راستی بهترین اجابت كننده هستیم. (۷۵)
او و خاندانش را از آن اندوه بزرگ نجات دادیم. (۷۶)
و فقط ذریه او را [در زمین] باقی گزاردیم، (۷۷)
و در میان آیندگان برای او نام نیك به جا گذاشتیم. (۷۸)
سلام بر نوح در میان جهانیان (۷۹)
به راستی ما نیكوكاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۸۰)
بی‌تردید او از بندگان مؤمن ما بود. (۸۱)
سپس دیگران را غرق كردیم. (۸۲)
در قرآن کریم بارها درباره‌ی حضرت نوح علیه السلام كه الگو و اسوه‌ی مقاومت است، سخن بیان شده و زندگی و سرگذشت آن حضرت برای پیامبر اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم، سبب دلگرمی و آرامش بوده است.
این پیامبر الهی ویژگی‌هایی داشت از جمله:
الف) اولین پیامبر اولوا العزم است كه به عنوان شیخ الانبیا نامیده شده است.
ب) تنها پیامبری است كه مدّت رسالتش در قرآن اعلام شده است.
ج) سلام خداوند به نوح، ویژگی خاصی دارد و عبارت «فِی الْعالَمِینَ» به آن اضافه شده است.
د) پیامبری است كه حتّی فرزند و همسرش با او مخالف بودند و به او ایمان نیاوردند.
در زبان عربی كلمه‌ی «آخِر» به معنای پایان و «آخِرین» به معنای آیندگان است. امّا «آخَر» به معنای دیگر و «آخَرین» به معنای دیگران است.
فرق میان تاریخی كه قرآن شرح می‌دهد، با سایر كتب تاریخی آن است كه قرآن بعد از نقل یك ماجرای واقعی، سنّت‌های الهی در مورد آن را بیان می‌نماید. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
شاید در این آیه، مراد از ندای حضرت نوح، همان آیه ۲۶ سوره‌ی مؤمنون باشد كه فرمود: «رَبِّ انْصُرْنِی بِما كَذَّبُونِ» خدایا در برابر تكذیب آنها مرا یاری كن.
خداوند «فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ» است، یعنی آنچه را به صلاح بنده باشد اجابت می‌كند، نه آنچه را بنده معیّن كرده است؛ لذا گاه تو خواسته‌ای داری و خداوند چیز دیگری جایگزین آن می‌كند. گاه خواسته‌ات را با تأخیر اجابت می‌كند و گاه اصلًا اجابت نمی‌کند، چنانكه نوح نجات فرزندش را خواست ولی اجابت نشد.
مقصود از بلا و اندوه بزرگ (الْكَرْبِ الْعَظِیمِ) یا طوفان و غرق شدن است، یا آزار مردم.
آری، رسالت و تبلیغ دینی مشكلات و اندوه‌هایی در پی دارد.
حضرت امام محمد باقر علیه السلام فرمود: مراد از بقا در آیه «جَعَلْنا ذُرِّیَّتَهُ هُمُ الْباقِینَ» بقای دین، كتاب و نبوت در عقبه و نسل نوح است.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَيكَ بِالآخِرَةِ تَأتِكَ الدُّنيا صاغِرَةً
تو در كار آخرت باش، تا دنيا ذليلانه به سویت رو آورد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۸۰
#صافات_82_75
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۸۲ - ۷۵ :
(قسمت اول)
وَ لَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (٧٥)
وَ نَجَّيْنَاهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (٧٦)
وَ جَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ (٧٧)
وَ تَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (٧٨)
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ (٧٩)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (٨٠)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (٨١)
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (٨٢)
ترجمه :
و نوح ما را ندا داد [و ما ندایش را اجابت كردیم] پس ما به راستی بهترین اجابت كننده هستیم. (۷۵)
او و خاندانش را از آن اندوه بزرگ نجات دادیم. (۷۶)
و فقط ذریه او را [در زمین] باقی گزاردیم، (۷۷)
و در میان آیندگان برای او نام نیك به جا گذاشتیم. (۷۸)
سلام بر نوح در میان جهانیان (۷۹)
به راستی ما نیكوكاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۸۰)
بی‌تردید او از بندگان مؤمن ما بود. (۸۱)
سپس دیگران را غرق كردیم. (۸۲)
در قرآن کریم بارها درباره‌ی حضرت نوح علیه السلام كه الگو و اسوه‌ی مقاومت است، سخن بیان شده و زندگی و سرگذشت آن حضرت برای پیامبر اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم، سبب دلگرمی و آرامش بوده است.
این پیامبر الهی ویژگی‌هایی داشت از جمله:
الف) اولین پیامبر اولوا العزم است كه به عنوان شیخ الانبیا نامیده شده است.
ب) تنها پیامبری است كه مدّت رسالتش در قرآن اعلام شده است.
ج) سلام خداوند به نوح، ویژگی خاصی دارد و عبارت «فِی الْعالَمِینَ» به آن اضافه شده است.
د) پیامبری است كه حتّی فرزند و همسرش با او مخالف بودند و به او ایمان نیاوردند.
در زبان عربی كلمه‌ی «آخِر» به معنای پایان و «آخِرین» به معنای آیندگان است. امّا «آخَر» به معنای دیگر و «آخَرین» به معنای دیگران است.
فرق میان تاریخی كه قرآن شرح می‌دهد، با سایر كتب تاریخی آن است كه قرآن بعد از نقل یك ماجرای واقعی، سنّت‌های الهی در مورد آن را بیان می‌نماید. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
شاید در این آیه، مراد از ندای حضرت نوح، همان آیه ۲۶ سوره‌ی مؤمنون باشد كه فرمود: «رَبِّ انْصُرْنِی بِما كَذَّبُونِ» خدایا در برابر تكذیب آنها مرا یاری كن.
خداوند «فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ» است، یعنی آنچه را به صلاح بنده باشد اجابت می‌كند، نه آنچه را بنده معیّن كرده است؛ لذا گاه تو خواسته‌ای داری و خداوند چیز دیگری جایگزین آن می‌كند. گاه خواسته‌ات را با تأخیر اجابت می‌كند و گاه اصلًا اجابت نمی‌کند، چنانكه نوح نجات فرزندش را خواست ولی اجابت نشد.
مقصود از بلا و اندوه بزرگ (الْكَرْبِ الْعَظِیمِ) یا طوفان و غرق شدن است، یا آزار مردم.
آری، رسالت و تبلیغ دینی مشكلات و اندوه‌هایی در پی دارد.
حضرت امام محمد باقر علیه السلام فرمود: مراد از بقا در آیه «جَعَلْنا ذُرِّیَّتَهُ هُمُ الْباقِینَ» بقای دین، كتاب و نبوت در عقبه و نسل نوح است.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَيكَ بِالآخِرَةِ تَأتِكَ الدُّنيا صاغِرَةً
تو در كار آخرت باش، تا دنيا ذليلانه به سویت رو آورد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۸۰
#صافات_82_75
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۸۲ - ۷۵ :
(قسمت دوم)
وَ لَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (٧٥)
وَ نَجَّيْنَاهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (٧٦)
وَ جَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ (٧٧)
وَ تَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (٧٨)
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ (٧٩)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (٨٠)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (٨١)
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (٨٢)
ترجمه :
و نوح ما را ندا داد [و ما ندایش را اجابت كردیم] پس ما به راستی بهترین اجابت كننده هستیم. (۷۵)
او و خاندانش را از آن اندوه بزرگ نجات دادیم. (۷۶)
و فقط ذریه او را [در زمین] باقی گزاردیم، (۷۷)
و در میان آیندگان برای او نام نیك به جا گذاشتیم. (۷۸)
سلام بر نوح در میان جهانیان (۷۹)
به راستی ما نیكوكاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۸۰)
بی‌تردید او از بندگان مؤمن ما بود. (۸۱)
سپس دیگران را غرق كردیم. (۸۲)
پیام آیه شریفه:
۱. مردان خدا به بن بست نمی‌رسند و هنگامی كه كار بر آنها سخت شود، با دعا و استمداد از خداوند متعال، به مسیر خود ادامه می‌دهند. «نادانا نُوحٌ»
۲. با این كه خداوند از ضمیر ما آگاه است، در گفتن، خواستن و دعا كردن آثار خاصی نهفته است. «نادانا» (آری ندا، دعا و اظهار حاجت به درگاه خدا؛ اجابت الهی را در پی دارد.)
۳. اگر كسی از سر اخلاص خدا را بخواند، دعایش مستجاب می‌شود. "نادانا ... فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ"
۴. استجابت دعا، همراه با حكمت، رحمت و بدون منّت است. «فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ»
۵. حضرت نوح علیه السلام از خداوند هلاكت كفّار و سلامت سفر با كشتی را برای خود و یارانش تمنا كرد، اما خدای رحیم به او نام نیك، بقای نسل و سلام ابدی را نثار كرد و شاید معنای «فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ» همین باشد، یعنی بیش از آنچه تو خواستی به تو عطا شد.
۶. خداوند حضرت نوح علیه السلام را در آب حفظ كرد و حضرت ابراهیم علیه السلام را در آتش. «نَجَّیْناهُ» (آب و آتش در برابر اراده‌ی الهی تسلیم‌اند.)
۷. نسبت و قومیّت، همه جا سبب اهل بودن نیست. (این آیه می‌فرماید ما اهل نوح علیه السلام را نجات دادیم، در حالی كه می‌دانیم خداوند فرزندش را غرق كرد. بنابراین مراد از "اهل" همفكران و پیروان او هستند، نه بستگانش) «أَهْلَهُ»
۸. انقراض یا بقای هر نسلی به دست خداست. «جَعَلْنا ذُرِّیَّتَهُ هُمُ الْباقِینَ»
۹. نسل بشر امروز، از حضرت نوح علیه السلام و همراهان او هستند. «هُمُ الْباقِینَ»
۱۰ اولیای خدا زنده‌اند و سلام‌ها را دریافت می‌كنند. «سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ»
۱۱. عامل بقای نام نیك در میان مردم و سلام از سوی خداوند، نیكوكاری است. «نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۱۲. پاداش الهی در مورد نیكوكاران، یك جریان و سنّت است، نه یك حادثه و جرقّه «كَذلِكَ نَجْزِی»
۱۳. خداوند پاداش نیكوكاران را در دنیا نیز می‌دهد. «إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۱۴. سلام به انبیا و اولیای گذشته، كار خدایی است. «سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ»
۱۵. نیكوكارانی به درجات الهی می‌رسند كه كارشان برخاسته از ایمان باشد نه برای نام و شهرت «نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ»
۱۶. اگر احسان و نیكوكاری، با ایمان و عبودیّت همراه باشد، نزد خداوند ارزش بیشتری دارد. «إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ»
۱۷. هنگام نزول عذاب در دنیا، تنها مؤمنان نجات می یابند و دیگران كیفر می‌شوند، چه كافر باشد چه بی‌تفاوت. آیه می‌فرماید: «أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ» و نمی‌فرماید: «اغرقنا الكافرین»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام
عَلَيكَ بِالسَّكينَةِ فَإنَّها أفضَلُ زينَةٍ
با وقار باش كه وقار، برترين زينت است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۸۸
#صافات_82_75
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۸۲ - ۷۵ :
(قسمت دوم)
وَ لَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (٧٥)
وَ نَجَّيْنَاهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (٧٦)
وَ جَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ (٧٧)
وَ تَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (٧٨)
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ (٧٩)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (٨٠)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (٨١)
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (٨٢)
ترجمه :
و نوح ما را ندا داد [و ما ندایش را اجابت كردیم] پس ما به راستی بهترین اجابت كننده هستیم. (۷۵)
او و خاندانش را از آن اندوه بزرگ نجات دادیم. (۷۶)
و فقط ذریه او را [در زمین] باقی گزاردیم، (۷۷)
و در میان آیندگان برای او نام نیك به جا گذاشتیم. (۷۸)
سلام بر نوح در میان جهانیان (۷۹)
به راستی ما نیكوكاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۸۰)
بی‌تردید او از بندگان مؤمن ما بود. (۸۱)
سپس دیگران را غرق كردیم. (۸۲)
پیام آیه شریفه:
۱. مردان خدا به بن بست نمی‌رسند و هنگامی كه كار بر آنها سخت شود، با دعا و استمداد از خداوند متعال، به مسیر خود ادامه می‌دهند. «نادانا نُوحٌ»
۲. با این كه خداوند از ضمیر ما آگاه است، در گفتن، خواستن و دعا كردن آثار خاصی نهفته است. «نادانا» (آری ندا، دعا و اظهار حاجت به درگاه خدا؛ اجابت الهی را در پی دارد.)
۳. اگر كسی از سر اخلاص خدا را بخواند، دعایش مستجاب می‌شود. "نادانا ... فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ"
۴. استجابت دعا، همراه با حكمت، رحمت و بدون منّت است. «فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ»
۵. حضرت نوح علیه السلام از خداوند هلاكت كفّار و سلامت سفر با كشتی را برای خود و یارانش تمنا كرد، اما خدای رحیم به او نام نیك، بقای نسل و سلام ابدی را نثار كرد و شاید معنای «فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ» همین باشد، یعنی بیش از آنچه تو خواستی به تو عطا شد.
۶. خداوند حضرت نوح علیه السلام را در آب حفظ كرد و حضرت ابراهیم علیه السلام را در آتش. «نَجَّیْناهُ» (آب و آتش در برابر اراده‌ی الهی تسلیم‌اند.)
۷. نسبت و قومیّت، همه جا سبب اهل بودن نیست. (این آیه می‌فرماید ما اهل نوح علیه السلام را نجات دادیم، در حالی كه می‌دانیم خداوند فرزندش را غرق كرد. بنابراین مراد از "اهل" همفكران و پیروان او هستند، نه بستگانش) «أَهْلَهُ»
۸. انقراض یا بقای هر نسلی به دست خداست. «جَعَلْنا ذُرِّیَّتَهُ هُمُ الْباقِینَ»
۹. نسل بشر امروز، از حضرت نوح علیه السلام و همراهان او هستند. «هُمُ الْباقِینَ»
۱۰ اولیای خدا زنده‌اند و سلام‌ها را دریافت می‌كنند. «سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ»
۱۱. عامل بقای نام نیك در میان مردم و سلام از سوی خداوند، نیكوكاری است. «نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۱۲. پاداش الهی در مورد نیكوكاران، یك جریان و سنّت است، نه یك حادثه و جرقّه «كَذلِكَ نَجْزِی»
۱۳. خداوند پاداش نیكوكاران را در دنیا نیز می‌دهد. «إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۱۴. سلام به انبیا و اولیای گذشته، كار خدایی است. «سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ»
۱۵. نیكوكارانی به درجات الهی می‌رسند كه كارشان برخاسته از ایمان باشد نه برای نام و شهرت «نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ»
۱۶. اگر احسان و نیكوكاری، با ایمان و عبودیّت همراه باشد، نزد خداوند ارزش بیشتری دارد. «إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ»
۱۷. هنگام نزول عذاب در دنیا، تنها مؤمنان نجات می یابند و دیگران كیفر می‌شوند، چه كافر باشد چه بی‌تفاوت. آیه می‌فرماید: «أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ» و نمی‌فرماید: «اغرقنا الكافرین»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام
عَلَيكَ بِالسَّكينَةِ فَإنَّها أفضَلُ زينَةٍ
با وقار باش كه وقار، برترين زينت است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۸۸
#صافات_82_75
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۸۷ - ۸۳ :
وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ (٨٣)
إِذْ جَآءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (٨٤)
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَ قَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ (٨٥)
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ (٨٦)
فَمَا ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (٨٧)
ترجمه:
به راستی ابراهیم از پیروان او (نوح) بود. (۸۳)
هنگامی كه با دلی پاك به سوی پروردگارش آمد. (۸۴)
[یاد كن] هنگامی كه به پدرش [كه عمو یا پدرخوانده‌اش بود] و به قومش گفت: چیست آنچه می‌پرستید؟ (۸۵)
آیا به جای خدا، معبودان دروغین را می‌خواهید!؟ (۸۶)
پس گمان‌تان به پروردگار جهانیان چیست؟ [كه غیر او را می‌پرستید.] (۸۷)
«شِیعَه» به معنای فرد یا گروهی است كه تابع رهبر خود باشند.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود:
قلب سلیم قلبی است كه جز به خدای تعالی به چیزی وابسته نباشد. آری شرك یكی از بیماری‌های قلبی است.
حضرت ابراهیم علیه السلام در میان انبیا ویژگی‌هایی داشت از جمله:
الف) با این كه یك نفر بود، قرآن او را یك امّت می‌داند. «إِنَّ إِبْراهِیمَ كانَ أُمَّةً واحدة» (نحل، ۱۲۰)
ب) علاوه بر نبوّت، امام مردم نیز شد. «إِنِّی جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً» (بقره، ۱۲۴)
ج) انبیایی مثل حضرت موسی و عیسی و محمّد علیهم السلام، از نسل او هستند.
د) مراسم حج از یادگارهای اوست.
ه) بر ملكوت و باطن آسمان‌ها دست یافت. «نُرِی إِبْراهِیمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» (انعام، ۷۵)
و) در قرآن القاب ویژه‌ای برای او ذكر شده است، مانند: صدّیق، اوّاه، حلیم، خلیل، حنیف، قانت و دارای قلب سلیم
پیام آیه شریفه:
۱. بُعد منزل نبود در سفر روحانی
(با این كه فاصله حضرت ابراهیم علیه السلام تا حضرت نوح علیه السلام را تا چند هزار سال گفته‌اند، لیكن در قرآن حضرت ابراهیم، شیعه و پیرو حضرت نوح معرّفی شده و نوح پیشتاز حركت توحیدی است.) «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ»
۲. راه همه انبیا یكی است و آنها برای یكدیگر الگو و مقتدا هستند و عنصر زمان و مكان در اصول و مبانی ادیان آسمانی اثری ندارد. «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ» [در جای دیگری نیز قرآن خطاب به پیامبر اسلام می‌فرماید: «فَبِهُداهُمُ اقْتَدِهْ» (انعام، ۹۰) به هدایت پیامبران پیشین اقتدا كن.]
۳. بر خلاف ادّعای مخالفان شیعه، كلمه شیعه اختراع یاران حضرت علی علیه السلام نیست. «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ»
۴. بعضی از وظایف انبیا از این قرار است:
الف) پیوند با پیامبران پیشین «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ»
ب) تسلیم در برابر خدا «جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ»
ج) نجات جامعه از انواع شرك «إِذْ قالَ لِأَبِیهِ ...»
۵. ابتدا درون خود را پاك كنید، سپس به پاك كردن جامعه بپردازید. (لازمه موفقیّت رهبران دینی، داشتن قلب سلیم است.) «جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ إِذْ قالَ لِأَبِیهِ»
۶. قلب سلیم شرط تقرّب به خدا و بار یافتن به درگاه اوست. «جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ»
۷. كسی شیعه واقعی و پیرو راستین پیامبران است كه از قلبی سلیم و پاك برخوردار باشد. «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ»
۸. صراحت، شهامت و عدم ملاحظات قومی و نَسَبی؛ نشانه‌ی ایمان راسخ است. ابراهیم آئین پدر را محكوم كرد. «قالَ لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ ما ذا تَعْبُدُونَ»
۹. مردان خدا در محیط فاسد هضم نمی‌شوند؛ بلكه محیط را عوض می‌كنند. «قالَ لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ ما ذا تَعْبُدُونَ»
۱۰. در نهی از منكر، سن شرط نیست. «لِأَبِیهِ» و عدد نیز شرط نیست. «لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ»
۱۱. در نهی از منكر، از خودی‌ها شروع كنیم. «لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ»
۱۲. در نهی از منكر، از منكرات اصلی همچون شرك شروع كنیم. «ما ذا تَعْبُدُونَ»
۱۳. سر لوحه‌ی مبارزه انبیا، مبارزه با شرك است. «قالَ لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ ما ذا تَعْبُدُونَ»
۱۴. در نهی از منكر، از وجدان خلافكار نیز اقرار بگیریم. «ما ذا تَعْبُدُونَ»
۱۵. در نهی از منكر، احتمال تأثیر فوری و كامل شرط نیست، شاید بعداً اثر كند، شاید كم‌كم اثر كند و شاید ... "قالَ ... ما ذا تَعْبُدُونَ"
۱۶. بت پرستی یك نوع دروغ است. «أَ إِفْكاً آلِهَةً»
۱۷. نه تنها پرستش، بلكه اراده‌ی پرستشِ غیر خدا هم زشت است. «تَعْبُدُونَ ... تُرِیدُونَ»
۱۸. هستی، در سایه ربوبیّت خداوند اداره می‌شود. «بِرَبِّ الْعالَمِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَيكَ بِالشُّكرِ فِى السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ
هم در گشايش، هم در سختى، شكرگزار باش.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۹۲
#صافات_87_83
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۸۷ - ۸۳ :
وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ (٨٣)
إِذْ جَآءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (٨٤)
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَ قَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ (٨٥)
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ (٨٦)
فَمَا ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (٨٧)
ترجمه:
به راستی ابراهیم از پیروان او (نوح) بود. (۸۳)
هنگامی كه با دلی پاك به سوی پروردگارش آمد. (۸۴)
[یاد كن] هنگامی كه به پدرش [كه عمو یا پدرخوانده‌اش بود] و به قومش گفت: چیست آنچه می‌پرستید؟ (۸۵)
آیا به جای خدا، معبودان دروغین را می‌خواهید!؟ (۸۶)
پس گمان‌تان به پروردگار جهانیان چیست؟ [كه غیر او را می‌پرستید.] (۸۷)
«شِیعَه» به معنای فرد یا گروهی است كه تابع رهبر خود باشند.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود:
قلب سلیم قلبی است كه جز به خدای تعالی به چیزی وابسته نباشد. آری شرك یكی از بیماری‌های قلبی است.
حضرت ابراهیم علیه السلام در میان انبیا ویژگی‌هایی داشت از جمله:
الف) با این كه یك نفر بود، قرآن او را یك امّت می‌داند. «إِنَّ إِبْراهِیمَ كانَ أُمَّةً واحدة» (نحل، ۱۲۰)
ب) علاوه بر نبوّت، امام مردم نیز شد. «إِنِّی جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً» (بقره، ۱۲۴)
ج) انبیایی مثل حضرت موسی و عیسی و محمّد علیهم السلام، از نسل او هستند.
د) مراسم حج از یادگارهای اوست.
ه) بر ملكوت و باطن آسمان‌ها دست یافت. «نُرِی إِبْراهِیمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» (انعام، ۷۵)
و) در قرآن القاب ویژه‌ای برای او ذكر شده است، مانند: صدّیق، اوّاه، حلیم، خلیل، حنیف، قانت و دارای قلب سلیم
پیام آیه شریفه:
۱. بُعد منزل نبود در سفر روحانی
(با این كه فاصله حضرت ابراهیم علیه السلام تا حضرت نوح علیه السلام را تا چند هزار سال گفته‌اند، لیكن در قرآن حضرت ابراهیم، شیعه و پیرو حضرت نوح معرّفی شده و نوح پیشتاز حركت توحیدی است.) «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ»
۲. راه همه انبیا یكی است و آنها برای یكدیگر الگو و مقتدا هستند و عنصر زمان و مكان در اصول و مبانی ادیان آسمانی اثری ندارد. «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ» [در جای دیگری نیز قرآن خطاب به پیامبر اسلام می‌فرماید: «فَبِهُداهُمُ اقْتَدِهْ» (انعام، ۹۰) به هدایت پیامبران پیشین اقتدا كن.]
۳. بر خلاف ادّعای مخالفان شیعه، كلمه شیعه اختراع یاران حضرت علی علیه السلام نیست. «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ»
۴. بعضی از وظایف انبیا از این قرار است:
الف) پیوند با پیامبران پیشین «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ»
ب) تسلیم در برابر خدا «جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ»
ج) نجات جامعه از انواع شرك «إِذْ قالَ لِأَبِیهِ ...»
۵. ابتدا درون خود را پاك كنید، سپس به پاك كردن جامعه بپردازید. (لازمه موفقیّت رهبران دینی، داشتن قلب سلیم است.) «جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ إِذْ قالَ لِأَبِیهِ»
۶. قلب سلیم شرط تقرّب به خدا و بار یافتن به درگاه اوست. «جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ»
۷. كسی شیعه واقعی و پیرو راستین پیامبران است كه از قلبی سلیم و پاك برخوردار باشد. «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ»
۸. صراحت، شهامت و عدم ملاحظات قومی و نَسَبی؛ نشانه‌ی ایمان راسخ است. ابراهیم آئین پدر را محكوم كرد. «قالَ لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ ما ذا تَعْبُدُونَ»
۹. مردان خدا در محیط فاسد هضم نمی‌شوند؛ بلكه محیط را عوض می‌كنند. «قالَ لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ ما ذا تَعْبُدُونَ»
۱۰. در نهی از منكر، سن شرط نیست. «لِأَبِیهِ» و عدد نیز شرط نیست. «لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ»
۱۱. در نهی از منكر، از خودی‌ها شروع كنیم. «لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ»
۱۲. در نهی از منكر، از منكرات اصلی همچون شرك شروع كنیم. «ما ذا تَعْبُدُونَ»
۱۳. سر لوحه‌ی مبارزه انبیا، مبارزه با شرك است. «قالَ لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ ما ذا تَعْبُدُونَ»
۱۴. در نهی از منكر، از وجدان خلافكار نیز اقرار بگیریم. «ما ذا تَعْبُدُونَ»
۱۵. در نهی از منكر، احتمال تأثیر فوری و كامل شرط نیست، شاید بعداً اثر كند، شاید كم‌كم اثر كند و شاید ... "قالَ ... ما ذا تَعْبُدُونَ"
۱۶. بت پرستی یك نوع دروغ است. «أَ إِفْكاً آلِهَةً»
۱۷. نه تنها پرستش، بلكه اراده‌ی پرستشِ غیر خدا هم زشت است. «تَعْبُدُونَ ... تُرِیدُونَ»
۱۸. هستی، در سایه ربوبیّت خداوند اداره می‌شود. «بِرَبِّ الْعالَمِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَيكَ بِالشُّكرِ فِى السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ
هم در گشايش، هم در سختى، شكرگزار باش.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۹۲
#صافات_87_83
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۹۲ - ۸۸ :
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ (٨٨)
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ (٨٩)
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ (٩٠)
فَرَاغَ إِلَىٰٓ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (٩١)
مَا لَكُمْ لَا تَنْطِقُونَ (٩٢)
ترجمه :
[چون از او دعوت كردند كه شبانه به مراسم عیدشان برود] نگاهی به ستارگان انداخت (۸۸)
و گفت: به راستی من بیمارم. (۸۹)
پس پشت‌كنان از او روی گرداندند. (۹۰)
او هم مخفیانه به سوی بت هایشان رفت و [از روی ریشخند] گفت: آیا غذا نمی‌خورید؟ (۹۱)
شما را چه شده كه سخن نمی‌گویید؟ (۹۲)
اهل بابل، محل زندگی حضرت ابراهیم علیه السلام؛ هر سال جشن مخصوصی داشتند و غذاهایی را آماده کرده و در بت‌خانه قرار می‌دادند تا متبرّك شود، سپس دستجمعی به بیرون شهر می‌رفتند و پس از خوشگذرانی، در پایان روز برای صرف غذا به بت‌خانه باز می‌گشتند.
شبِ پیش از جشن، از حضرت ابراهیم علیه السلام نیز دعوت كردند كه همراه آنها در مراسم شركت كند، امّا حضرت ابراهیم علیه السلام كه منتظر فرصتی برای درهم كوبیدن بت‌ها و ایجاد شوك به مردم بود؛ مطابقِ آداب و رسوم و اعتقادات مردم بابل كه ستارگان را در سرنوشت خود مؤثّر می‌دانستند؛ نگاهی به ستارگان كرد و چنین وانمود كرد كه اوضاع كواكب، نوعی بیماری را در صورت خروج او از شهر نشان می‌دهد. مردم نیز قانع شده و از اصرار خود دست برداشتند.
روشن است كه حضرت ابراهیم علیه السلام، خود چنین اعتقادی به نقش ستارگان نداشته و برای قانع كردن مردم، از شیوه‌ی مورد قبول خودشان استفاده كرده است؛ چنانكه برای دعوت آنها به خداپرستی، ابتدا همچون آنها نشان می‌دهد كه ستاره‌پرست شده است؛ سپس از این عقیده تبرّی می‌جوید. (انعام، ۷۸-۷۶)
پیام آیه شریفه:
۱. در تبلیغ، باید با هر گروهی با زبان خودشان سخن گفت. (برای گروهی كه به تأثیر ستارگان عقیده دارند، باید با نگاه و دید آنها حرف زد.) «فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُومِ فَقالَ»
۲. برای دعوت مردم به راه حقّ و مبازه با باطل، طرح‌های ابتكاری و انقلابی لازم است. (حضرت ابراهیم علیه السلام از رفتن همراه مردم به خارج شهر خودداری كرد و طرح خود را كه شكستن بت‌ها بود عملي کرد.) «فَقالَ إِنِّی سَقِیمٌ»
۳. مؤمن باید زیرك و تیزبین باشد و از فرصت‌ها استفاده كند. "فَنَظَرَ ... فَقالَ"
۴. انبیا از طرف خداوند یك طرح دراز مدّت دارند كه در فرصت مناسب اجرا می‌كنند. (در آیه ۵۷ سوره‌ی انبیا می‌خوانیم: ابراهیم به مردم هشدار داد كه در غیاب شما نقشه‌ای برای بت‌های شما می‌كشم. «تَاللَّهِ لَأَكِیدَنَّ أَصْنامَكُمْ بَعْدَ أَنْ تُوَلُّوا مُدْبِرِینَ» آن وعده با چنین برنامه‌ریزی عملی شد.)
۵. رهبران الهی باید در برابر جریان‌های فكری انحرافی، به صورت فعّال عمل كنند نه انفعالی و با یك نقشه حساب شده، دشمن را در برابر عمل انجام شده قرار دهند. "فَنَظَرَ ... فَقالَ ... فَراغَ"
۶. خام كردن دشمن برای ضربه زدن به او، نیاز به شناختِ آداب، رسوم و عقائد او دارد. "فَنَظَرَ ... فَقالَ إِنِّی سَقِیمًٌ"
۷. منطق انبیا برای نفی بت‌پرستی؛ بسیار روشن، فطری و عقلی است. «أَ لا تَأْكُلُونَ ما لَكُمْ لا تَنْطِقُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَيكَ بِالبَشاشَةِ فَإنَّها حِبالَةُ المَوَدَّةِ
بر تو باد خوش رويى، كه خوش رويى كمند دوستى است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۱۰۱
#صافات_92_88
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۹۲ - ۸۸ :
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ (٨٨)
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ (٨٩)
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ (٩٠)
فَرَاغَ إِلَىٰٓ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (٩١)
مَا لَكُمْ لَا تَنْطِقُونَ (٩٢)
ترجمه :
[چون از او دعوت كردند كه شبانه به مراسم عیدشان برود] نگاهی به ستارگان انداخت (۸۸)
و گفت: به راستی من بیمارم. (۸۹)
پس پشت‌كنان از او روی گرداندند. (۹۰)
او هم مخفیانه به سوی بت هایشان رفت و [از روی ریشخند] گفت: آیا غذا نمی‌خورید؟ (۹۱)
شما را چه شده كه سخن نمی‌گویید؟ (۹۲)
اهل بابل، محل زندگی حضرت ابراهیم علیه السلام؛ هر سال جشن مخصوصی داشتند و غذاهایی را آماده کرده و در بت‌خانه قرار می‌دادند تا متبرّك شود، سپس دستجمعی به بیرون شهر می‌رفتند و پس از خوشگذرانی، در پایان روز برای صرف غذا به بت‌خانه باز می‌گشتند.
شبِ پیش از جشن، از حضرت ابراهیم علیه السلام نیز دعوت كردند كه همراه آنها در مراسم شركت كند، امّا حضرت ابراهیم علیه السلام كه منتظر فرصتی برای درهم كوبیدن بت‌ها و ایجاد شوك به مردم بود؛ مطابقِ آداب و رسوم و اعتقادات مردم بابل كه ستارگان را در سرنوشت خود مؤثّر می‌دانستند؛ نگاهی به ستارگان كرد و چنین وانمود كرد كه اوضاع كواكب، نوعی بیماری را در صورت خروج او از شهر نشان می‌دهد. مردم نیز قانع شده و از اصرار خود دست برداشتند.
روشن است كه حضرت ابراهیم علیه السلام، خود چنین اعتقادی به نقش ستارگان نداشته و برای قانع كردن مردم، از شیوه‌ی مورد قبول خودشان استفاده كرده است؛ چنانكه برای دعوت آنها به خداپرستی، ابتدا همچون آنها نشان می‌دهد كه ستاره‌پرست شده است؛ سپس از این عقیده تبرّی می‌جوید. (انعام، ۷۸-۷۶)
پیام آیه شریفه:
۱. در تبلیغ، باید با هر گروهی با زبان خودشان سخن گفت. (برای گروهی كه به تأثیر ستارگان عقیده دارند، باید با نگاه و دید آنها حرف زد.) «فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُومِ فَقالَ»
۲. برای دعوت مردم به راه حقّ و مبازه با باطل، طرح‌های ابتكاری و انقلابی لازم است. (حضرت ابراهیم علیه السلام از رفتن همراه مردم به خارج شهر خودداری كرد و طرح خود را كه شكستن بت‌ها بود عملي کرد.) «فَقالَ إِنِّی سَقِیمٌ»
۳. مؤمن باید زیرك و تیزبین باشد و از فرصت‌ها استفاده كند. "فَنَظَرَ ... فَقالَ"
۴. انبیا از طرف خداوند یك طرح دراز مدّت دارند كه در فرصت مناسب اجرا می‌كنند. (در آیه ۵۷ سوره‌ی انبیا می‌خوانیم: ابراهیم به مردم هشدار داد كه در غیاب شما نقشه‌ای برای بت‌های شما می‌كشم. «تَاللَّهِ لَأَكِیدَنَّ أَصْنامَكُمْ بَعْدَ أَنْ تُوَلُّوا مُدْبِرِینَ» آن وعده با چنین برنامه‌ریزی عملی شد.)
۵. رهبران الهی باید در برابر جریان‌های فكری انحرافی، به صورت فعّال عمل كنند نه انفعالی و با یك نقشه حساب شده، دشمن را در برابر عمل انجام شده قرار دهند. "فَنَظَرَ ... فَقالَ ... فَراغَ"
۶. خام كردن دشمن برای ضربه زدن به او، نیاز به شناختِ آداب، رسوم و عقائد او دارد. "فَنَظَرَ ... فَقالَ إِنِّی سَقِیمًٌ"
۷. منطق انبیا برای نفی بت‌پرستی؛ بسیار روشن، فطری و عقلی است. «أَ لا تَأْكُلُونَ ما لَكُمْ لا تَنْطِقُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَيكَ بِالبَشاشَةِ فَإنَّها حِبالَةُ المَوَدَّةِ
بر تو باد خوش رويى، كه خوش رويى كمند دوستى است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۱۰۱
#صافات_92_88
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۹۸ - ۹۳
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ (٩٣)
فَأَقْبَلُوٓا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ (٩٤)
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ (٩٥)
وَ اللَّهُ خَلَقَكُمْ وَ مَا تَعْمَلُونَ (٩٦)
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ (٩٧)
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ (٩٨)
ترجمه :
پس [به آنها روی آورد و] با دست راست ضربه‌ای كاری بر آنها كوبید [و خردشان كرد.] (۹۳)
مردم با شتاب به سوی او آمدند. (۹۴)
[به آنها] گفت: آیا آنچه را [با دست خود] می‌تراشید، می‌پرستید؟! (۹۵)
در حالی كه شما و آنچه را می‌سازید، خدا آفریده است. (۹۶)
گفتند: برای او بنایی بسازید [كه گنجایش آتش فراوانی داشته باشد] آنگاه او را در آتش شعله‌ور بیندازید. (۹۷)
آنها خواستند به او نیرنگی بزنند، ولی ما آنها را پست و شكست خورده كردیم. (۹۸)
«راغ» به معنای رفتن به سوی چیزی دور از چشم مردم است. «یَزِفُّونَ» به معنای حركت با سرعت و شتاب است و «زفاف» مراسم بردن عروس، همراه با نشاط و هیجان است.
چون حضرت ابراهیم علیه السلام سوگند یاد كرده بود تا برای بت‌ها تدبیری بیندیشد «تَاللَّهِ لَأَكِیدَنَّ أَصْنامَكُمْ» (انبیاء، ۵۷) همین كه دید استدلال و موعظه در مشرکین اثر نكرد، به آن سوگند عمل كرد و یك تنه، همه‌ی بت‌ها را شكست. «فَراغَ عَلَیْهِمْ ضَرْباً بِالْیَمِینِ»
خداوند نیز حضرت ابراهیم علیه السلام را به وفاداری ستود. «إِبْراهِیمَ الَّذِی وَفَّی» (نجم، ۳۷)
پیام آیه شریفه:
۱. همه‌ی برنامه‌ها نباید روشن و علنی باشد، گاه باید دور از چشم مخالفان اقدام کرد. «فَراغَ»
۲. نهی از منكر مراحلی دارد: اگر مرحله‌ی اول كه گفتگو است اثر نكرد، مرحله‌ی بعد اقدام عملی است. "فَراغَ عَلَیْهِمْ ..."
۳. مبارزه با باطل و اصلاح جامعه، قدرت لازم دارد. «ضَرْباً بِالْیَمِینِ»
۴. هر هنری ارزش ندارد. (در ساخت بت‌ها، مجسّمه‌سازها هنرنمایی‌هایی كرده بودند، امّا حضرت ابراهیم علیه السلام آنها را قلع و قمع كرد. آری، ابهّت باطل باید شكسته شود اگرچه برای آن باطل هزینه‌ها شده و هنرهایی بكار گرفته شده باشد. ظاهر شرك و خرافات ما را نفریبد.) «ضَرْباً بِالْیَمِینِ»
۵. هم منطق لازم است، هم قدرت. "ضَرْباً بِالْیَمِینِ ... أَ تَعْبُدُونَ"
۶. همه چیز باید فدای توحید و تفكّر توحیدی شود. (حضرت امام حسین علیه السلام فدا می‌شود، تا طاغوت بر مردم حاكم نباشد. تمام زحمات و حتّی جان انبیا فدای توحید شد، در این جا نیز حضرت ابراهیم علیه السلام دست به یك عمل خطرناك زد، تا بت‌پرستی را برچیند.) "فَراغَ عَلَیْهِمْ ... قالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْیاناً"
۷. انتظار نداشته باشید كه دشمنان سیلی خورده آرام بنشینند. بت پرستان با شتاب به سراغ حضرت ابراهیم علیه السلام آمدند. «فَأَقْبَلُوا إِلَیْهِ یَزِفُّونَ»
۸. حبس و دستگیری، مانع تبلیغ پیامبران نمی‌شود. (حضرت ابراهیم علیه السلام را گرفتند و پرسیدند: چرا بت‌ها را شكستی؟ او شروع به تبلیغ توحید كرد:) «أَ تَعْبُدُونَ ما تَنْحِتُونَ»
۹. ساخته دست انسان سزاوار پرستش انسان نیست. «أَ تَعْبُدُونَ ما تَنْحِتُونَ»
۱۰. ساخته‌های دست انسان نیز در حقیقت آفریده خداست. «وَ اللَّهُ خَلَقَكُمْ وَ ما تَعْمَلُونَ»
۱۱. بت پرستی منطق و استدلال درستی ندارد، لذا مشركان به زور متوسّل می‌شوند. «فَأَلْقُوهُ فِی الْجَحِیمِ»
۱۲. تعصّب و تحجّر به جایی می‌رسد كه پیامبر معصومی چون حضرت ابراهیم علیه السلام كه بیان، معجزه و علم دارد؛ به خاطر مشتی سنگ، چوب و جماد محكوم به سوختن می‌شود. «فَأَلْقُوهُ فِی الْجَحِیمِ»
۱۳. اگر ما به وظیفه خود عمل كنیم، خداوند خود پاسخ نقشه‌های دشمن را می‌دهد. «فَأَرادُوا بِهِ كَیْداً فَجَعَلْناهُمُ الْأَسْفَلِینَ»
۱۴. اراده خداوند حاكم بر عوامل طبیعی است. «فَجَعَلْناهُمُ الْأَسْفَلِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَيكَ بِإخوانِ الصَّفاءِ فَإنَّهُم زينَةٌ فِى الرَّخاءِ وَ عَونٌ فِى البَلاءِ
بر تو باد به برادران پاكْ نهاد، كه در گشايش زينت اند و در بلا ياور.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۱۲۸
#صافات_98_93
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۹۸ - ۹۳
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ (٩٣)
فَأَقْبَلُوٓا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ (٩٤)
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ (٩٥)
وَ اللَّهُ خَلَقَكُمْ وَ مَا تَعْمَلُونَ (٩٦)
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ (٩٧)
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ (٩٨)
ترجمه :
پس [به آنها روی آورد و] با دست راست ضربه‌ای كاری بر آنها كوبید [و خردشان كرد.] (۹۳)
مردم با شتاب به سوی او آمدند. (۹۴)
[به آنها] گفت: آیا آنچه را [با دست خود] می‌تراشید، می‌پرستید؟! (۹۵)
در حالی كه شما و آنچه را می‌سازید، خدا آفریده است. (۹۶)
گفتند: برای او بنایی بسازید [كه گنجایش آتش فراوانی داشته باشد] آنگاه او را در آتش شعله‌ور بیندازید. (۹۷)
آنها خواستند به او نیرنگی بزنند، ولی ما آنها را پست و شكست خورده كردیم. (۹۸)
«راغ» به معنای رفتن به سوی چیزی دور از چشم مردم است. «یَزِفُّونَ» به معنای حركت با سرعت و شتاب است و «زفاف» مراسم بردن عروس، همراه با نشاط و هیجان است.
چون حضرت ابراهیم علیه السلام سوگند یاد كرده بود تا برای بت‌ها تدبیری بیندیشد «تَاللَّهِ لَأَكِیدَنَّ أَصْنامَكُمْ» (انبیاء، ۵۷) همین كه دید استدلال و موعظه در مشرکین اثر نكرد، به آن سوگند عمل كرد و یك تنه، همه‌ی بت‌ها را شكست. «فَراغَ عَلَیْهِمْ ضَرْباً بِالْیَمِینِ»
خداوند نیز حضرت ابراهیم علیه السلام را به وفاداری ستود. «إِبْراهِیمَ الَّذِی وَفَّی» (نجم، ۳۷)
پیام آیه شریفه:
۱. همه‌ی برنامه‌ها نباید روشن و علنی باشد، گاه باید دور از چشم مخالفان اقدام کرد. «فَراغَ»
۲. نهی از منكر مراحلی دارد: اگر مرحله‌ی اول كه گفتگو است اثر نكرد، مرحله‌ی بعد اقدام عملی است. "فَراغَ عَلَیْهِمْ ..."
۳. مبارزه با باطل و اصلاح جامعه، قدرت لازم دارد. «ضَرْباً بِالْیَمِینِ»
۴. هر هنری ارزش ندارد. (در ساخت بت‌ها، مجسّمه‌سازها هنرنمایی‌هایی كرده بودند، امّا حضرت ابراهیم علیه السلام آنها را قلع و قمع كرد. آری، ابهّت باطل باید شكسته شود اگرچه برای آن باطل هزینه‌ها شده و هنرهایی بكار گرفته شده باشد. ظاهر شرك و خرافات ما را نفریبد.) «ضَرْباً بِالْیَمِینِ»
۵. هم منطق لازم است، هم قدرت. "ضَرْباً بِالْیَمِینِ ... أَ تَعْبُدُونَ"
۶. همه چیز باید فدای توحید و تفكّر توحیدی شود. (حضرت امام حسین علیه السلام فدا می‌شود، تا طاغوت بر مردم حاكم نباشد. تمام زحمات و حتّی جان انبیا فدای توحید شد، در این جا نیز حضرت ابراهیم علیه السلام دست به یك عمل خطرناك زد، تا بت‌پرستی را برچیند.) "فَراغَ عَلَیْهِمْ ... قالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْیاناً"
۷. انتظار نداشته باشید كه دشمنان سیلی خورده آرام بنشینند. بت پرستان با شتاب به سراغ حضرت ابراهیم علیه السلام آمدند. «فَأَقْبَلُوا إِلَیْهِ یَزِفُّونَ»
۸. حبس و دستگیری، مانع تبلیغ پیامبران نمی‌شود. (حضرت ابراهیم علیه السلام را گرفتند و پرسیدند: چرا بت‌ها را شكستی؟ او شروع به تبلیغ توحید كرد:) «أَ تَعْبُدُونَ ما تَنْحِتُونَ»
۹. ساخته دست انسان سزاوار پرستش انسان نیست. «أَ تَعْبُدُونَ ما تَنْحِتُونَ»
۱۰. ساخته‌های دست انسان نیز در حقیقت آفریده خداست. «وَ اللَّهُ خَلَقَكُمْ وَ ما تَعْمَلُونَ»
۱۱. بت پرستی منطق و استدلال درستی ندارد، لذا مشركان به زور متوسّل می‌شوند. «فَأَلْقُوهُ فِی الْجَحِیمِ»
۱۲. تعصّب و تحجّر به جایی می‌رسد كه پیامبر معصومی چون حضرت ابراهیم علیه السلام كه بیان، معجزه و علم دارد؛ به خاطر مشتی سنگ، چوب و جماد محكوم به سوختن می‌شود. «فَأَلْقُوهُ فِی الْجَحِیمِ»
۱۳. اگر ما به وظیفه خود عمل كنیم، خداوند خود پاسخ نقشه‌های دشمن را می‌دهد. «فَأَرادُوا بِهِ كَیْداً فَجَعَلْناهُمُ الْأَسْفَلِینَ»
۱۴. اراده خداوند حاكم بر عوامل طبیعی است. «فَجَعَلْناهُمُ الْأَسْفَلِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَيكَ بِإخوانِ الصَّفاءِ فَإنَّهُم زينَةٌ فِى الرَّخاءِ وَ عَونٌ فِى البَلاءِ
بر تو باد به برادران پاكْ نهاد، كه در گشايش زينت اند و در بلا ياور.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۱۲۸
#صافات_98_93
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۰۲ - ۹۹ :
(قسمت اول)
وَ قَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ (٩٩)
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ (١٠٠)
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ (١٠١)
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّيٓ أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَىٰ قَالَ يَآ أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِيٓ إِنْ شَآءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (١٠٢)
ترجمه:
[وقتی از این مهلكه جان سالم بدر برد] گفت: به راستی من به سوی پروردگارم می‌روم و [او] به زودی مرا راهنمایی خواهد كرد. (۹۹)
پروردگارا! مرا فرزندی كه از صالحان باشد عطا كن. (۱۰۰)
ما هم او را به پسری بردبار مژده دادیم. (۱۰۱)
هنگامی كه با او به [مقام] سعی رسید، گفت: پسرم! همانا من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌كنم، پس با تأمل بنگر رأی تو چیست؟ گفت: پدرم آنچه به آن مأمور شده‌ای انجام ده، ان شاءالله مرا از شكیبایان خواهی یافت. (۱۰۲)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: مراد حضرت ابراهیم علیه السلام از رفتن به سوی خدا، توجّه به خداوند از طریق عبادت و تلاش است. آری ارزش هر حركت؛ به مقصدی است كه به سوی آن ره می‌پوید. «ذاهِبٌ إِلی رَبِّی»
در سوره‌ی شعراء آیه ۸۳، حضرت ابراهیم علیه السلام از خداوند می‌خواهد كه خودش به صالحان ملحق شود و در این آیه از خدا فرزند صالح می‌خواهد.
در میان تمام انبیا، تنها حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیها السلام به حلم توصیف شده‌اند. «إِنَّ إِبْراهِیمَ لَأَوَّاهٌ حَلِیمٌ» (توبه،۱۱۴)، «بِغُلامٍ حَلِیمٍ»
در قرآن خواب‌های مختلفی نقل شده است كه تعبیر شدن آنها در بیداری، نشانه‌ی استقلال روح و رابطه‌ی آن با امور غیبی است، از جمله:
الف) خواب حضرت یوسف علیه السلام كه یازده ستاره با ماه و خورشید بر او سجده می‌كنند.
ب) خواب حاكم مصر كه هفت گاو لاغر، هفت گاو فربه را می‌خورند.
ج) خواب دو زندانی مصر كه حضرت یوسف علیه السلام آنها را برایشان تعبیر كرد.
د) خواب پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم كه مسلمانان وارد مسجد الحرام می‌شوند.
ه) خواب حضرت ابراهیم علیه السلام كه فرزندش را ذبح می‌كند.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
عَلى قَدرِ المَؤُنَةِ تَكُونُ مِنَ اللّهِ المَعُونَةُ
يارى خدا، به اندازه خرجى (هزينه زندگى) است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۱۷۲
#صافات_102_99
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۰۲ - ۹۹ :
(قسمت اول)
وَ قَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ (٩٩)
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ (١٠٠)
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ (١٠١)
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّيٓ أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَىٰ قَالَ يَآ أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِيٓ إِنْ شَآءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (١٠٢)
ترجمه:
[وقتی از این مهلكه جان سالم بدر برد] گفت: به راستی من به سوی پروردگارم می‌روم و [او] به زودی مرا راهنمایی خواهد كرد. (۹۹)
پروردگارا! مرا فرزندی كه از صالحان باشد عطا كن. (۱۰۰)
ما هم او را به پسری بردبار مژده دادیم. (۱۰۱)
هنگامی كه با او به [مقام] سعی رسید، گفت: پسرم! همانا من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌كنم، پس با تأمل بنگر رأی تو چیست؟ گفت: پدرم آنچه به آن مأمور شده‌ای انجام ده، ان شاءالله مرا از شكیبایان خواهی یافت. (۱۰۲)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: مراد حضرت ابراهیم علیه السلام از رفتن به سوی خدا، توجّه به خداوند از طریق عبادت و تلاش است. آری ارزش هر حركت؛ به مقصدی است كه به سوی آن ره می‌پوید. «ذاهِبٌ إِلی رَبِّی»
در سوره‌ی شعراء آیه ۸۳، حضرت ابراهیم علیه السلام از خداوند می‌خواهد كه خودش به صالحان ملحق شود و در این آیه از خدا فرزند صالح می‌خواهد.
در میان تمام انبیا، تنها حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیها السلام به حلم توصیف شده‌اند. «إِنَّ إِبْراهِیمَ لَأَوَّاهٌ حَلِیمٌ» (توبه،۱۱۴)، «بِغُلامٍ حَلِیمٍ»
در قرآن خواب‌های مختلفی نقل شده است كه تعبیر شدن آنها در بیداری، نشانه‌ی استقلال روح و رابطه‌ی آن با امور غیبی است، از جمله:
الف) خواب حضرت یوسف علیه السلام كه یازده ستاره با ماه و خورشید بر او سجده می‌كنند.
ب) خواب حاكم مصر كه هفت گاو لاغر، هفت گاو فربه را می‌خورند.
ج) خواب دو زندانی مصر كه حضرت یوسف علیه السلام آنها را برایشان تعبیر كرد.
د) خواب پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم كه مسلمانان وارد مسجد الحرام می‌شوند.
ه) خواب حضرت ابراهیم علیه السلام كه فرزندش را ذبح می‌كند.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
عَلى قَدرِ المَؤُنَةِ تَكُونُ مِنَ اللّهِ المَعُونَةُ
يارى خدا، به اندازه خرجى (هزينه زندگى) است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۱۷۲
#صافات_102_99
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
Telegram
هر روز با قرآن
﷽
با تأسی به حدیث کتاب الله و عترتی
هر روز صبح یک آیه از قرآن کریم همراه با ترجمه و تفسیر کوتاه با یک حدیث از ائمه اطهار علیهم السلام
لینک ادمین
@ar_karimian
با تأسی به حدیث کتاب الله و عترتی
هر روز صبح یک آیه از قرآن کریم همراه با ترجمه و تفسیر کوتاه با یک حدیث از ائمه اطهار علیهم السلام
لینک ادمین
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۰۲ - ۹۹ :
(قسمت دوم)
وَ قَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ (٩٩)
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ (١٠٠)
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ (١٠١)
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّيٓ أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَىٰ قَالَ يَآ أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِيٓ إِنْ شَآءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (١٠٢)
ترجمه:
[وقتی از این مهلكه جان سالم بدر برد] گفت: به راستی من به سوی پروردگارم می‌روم و [او] به زودی مرا راهنمایی خواهد كرد. (۹۹)
پروردگارا! مرا فرزندی كه از صالحان باشد عطا كن. (۱۰۰)
ما هم او را به پسری بردبار مژده دادیم. (۱۰۱)
هنگامی كه با او به [مقام] سعی رسید، گفت: پسرم! همانا من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌كنم، پس با تأمل بنگر رأی تو چیست؟ گفت: پدرم آنچه به آن مأمور شده‌ای انجام ده، ان شاءالله مرا از شكیبایان خواهی یافت. (۱۰۲)
پیام آیه شریفه:
۱. مردان الهی به بن بست نمی‌رسند و با توكّل و توجّه به خدا، راه را پیدا می‌كنند. «ذاهِبٌ إِلی رَبِّی سَیَهْدِینِ»
۲. ربوبیّت خداوند سبب راه گشایی اوست. «رَبِّی سَیَهْدِینِ»
۳. در راه خدا گام برداریم و به الطاف او مطمئن باشیم. «سَیَهْدِینِ» (از تو حركت، از خدا بركت)
۴. اولاد صالح، هبه‌ی الهی و یكی از دعاهای انبیاست. «هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ»
۵. در فرزند آنچه باید محور باشد، صالح بودن است نه امور دیگر «هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ»
۶. فرزند صالح، بهترین یاور در مسیر حركت خانواده به سوی خداست. "ذاهِبٌ إِلی رَبِّی ... رَبِّ هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ"
۷. از نشانه‌های فرزند خوب، كمك به پدر در كار و تلاش است. «مَعَهُ السَّعْیَ»
۸. حساب خواب انبیا از خواب‌های دیگران جداست، به خصوص آن جا كه رؤیا تكرار شود. «أَری فِی الْمَنامِ» (رؤیای انبیا، سیمایی از وحی است. در روایت نیز آمده است: «رؤیا الانبیاء وحی»)
۹. در خانواده، گفتگوی پدر با فرزندان، عاطفی و محترمانه باشد. «یا بُنَیَ ... یا أَبَتِ»
۱۰. در راه خدا، باید از همه‌ی دلبستگی‌ها حتی دلبستگی به فرزند دست كشید. (فرزندی كه حدود یك قرن در انتظارش بوده و با دعا و تضّرع او را از خداوند هدیه گرفته است؛ اكنون كه رشد كرده و بازویی برای پدر پیرش شده است، باید با دست خود او را ذبح كند!) "أَنِّی أَذْبَحُكَ ..."
۱۱. برای رشد و شخصیّت دادن به فرزندان خود، با آنها مشورت كنید و از آنها نظر بخواهید. «فَانْظُرْ ما ذا تَری»
۱۲. نظرخواهی از مردم، برای دریافت میزان آمادگی آنها، حتّی در كارهای روشن و مسلّم، مفید است. (حضرت ابراهیم علیه السلام در مأموریّت خود شك نداشت، ولی باز هم مسئله را با حضرت اسماعیل علیه السلام طرح كرد.) «فَانْظُرْ ما ذا تَری»
۱۳. مؤمن، تسلیم خداست و در برابر دستورات او بهانه نمی‌گیرد. «یا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ» در حالی كه حضرت اسماعیل علیه السلام می‌توانست به پدر بگوید:
الف) این خواب است.
ب) كشتن فرزند حرام است.
ج) امر، دلالت بر فوریّت نمی‌كند، صبر كن.
د) امر ارشادی است نه مولوی، توصیه است نه واجب.
۱۴. كوچك‌ترها، بزرگ‌ترها را به انجام كارهای الهی تشویق و دلگرم نمایند. «یا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ»
۱۵. برای انجام كارها، انگیزه‌ها را بالا ببریم. (حضرت اسماعیل علیه السلام نمی‌گوید: «اذبحنی، اقتلنی» تا برای پدر سخت باشد، بلكه می‌گوید: «افْعَلْ ما تُؤْمَرُ» فرمان الهی است كه به تو ابلاغ شده است، اجرا کن.)
۱۶. عمل به وظیفه، صبر و پایداری می‌خواهد و صبر را باید از خدا خواست. «سَتَجِدُنِی إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ»
۱۷. صبر و شكیبایی از ویژگی‌های صالحان است. «الصَّالِحِینَ ... مِنَ الصَّابِرِینَ»
۱۸. صبر حضرت اسماعیل علیه السلام، همان وعده خداوند به حلم اوست. "بِغُلامٍ حَلِیمٍ ... مِنَ الصَّابِرِینَ"
۱۹. كمالات خود را از خدا بدانیم، نه از خود «إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ»
۲۰. در كارها «ان شاءاللّه» بگوییم. «سَتَجِدُنِی إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَى التَّواخِي فِى اللّهِ تَخلُصُ المَحَبَّةُ
با برادرى در راه خدا، محبّت خالص مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۱۹۱
#صافات_102_99
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۰۲ - ۹۹ :
(قسمت دوم)
وَ قَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ (٩٩)
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ (١٠٠)
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ (١٠١)
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّيٓ أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَىٰ قَالَ يَآ أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِيٓ إِنْ شَآءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (١٠٢)
ترجمه:
[وقتی از این مهلكه جان سالم بدر برد] گفت: به راستی من به سوی پروردگارم می‌روم و [او] به زودی مرا راهنمایی خواهد كرد. (۹۹)
پروردگارا! مرا فرزندی كه از صالحان باشد عطا كن. (۱۰۰)
ما هم او را به پسری بردبار مژده دادیم. (۱۰۱)
هنگامی كه با او به [مقام] سعی رسید، گفت: پسرم! همانا من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌كنم، پس با تأمل بنگر رأی تو چیست؟ گفت: پدرم آنچه به آن مأمور شده‌ای انجام ده، ان شاءالله مرا از شكیبایان خواهی یافت. (۱۰۲)
پیام آیه شریفه:
۱. مردان الهی به بن بست نمی‌رسند و با توكّل و توجّه به خدا، راه را پیدا می‌كنند. «ذاهِبٌ إِلی رَبِّی سَیَهْدِینِ»
۲. ربوبیّت خداوند سبب راه گشایی اوست. «رَبِّی سَیَهْدِینِ»
۳. در راه خدا گام برداریم و به الطاف او مطمئن باشیم. «سَیَهْدِینِ» (از تو حركت، از خدا بركت)
۴. اولاد صالح، هبه‌ی الهی و یكی از دعاهای انبیاست. «هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ»
۵. در فرزند آنچه باید محور باشد، صالح بودن است نه امور دیگر «هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ»
۶. فرزند صالح، بهترین یاور در مسیر حركت خانواده به سوی خداست. "ذاهِبٌ إِلی رَبِّی ... رَبِّ هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ"
۷. از نشانه‌های فرزند خوب، كمك به پدر در كار و تلاش است. «مَعَهُ السَّعْیَ»
۸. حساب خواب انبیا از خواب‌های دیگران جداست، به خصوص آن جا كه رؤیا تكرار شود. «أَری فِی الْمَنامِ» (رؤیای انبیا، سیمایی از وحی است. در روایت نیز آمده است: «رؤیا الانبیاء وحی»)
۹. در خانواده، گفتگوی پدر با فرزندان، عاطفی و محترمانه باشد. «یا بُنَیَ ... یا أَبَتِ»
۱۰. در راه خدا، باید از همه‌ی دلبستگی‌ها حتی دلبستگی به فرزند دست كشید. (فرزندی كه حدود یك قرن در انتظارش بوده و با دعا و تضّرع او را از خداوند هدیه گرفته است؛ اكنون كه رشد كرده و بازویی برای پدر پیرش شده است، باید با دست خود او را ذبح كند!) "أَنِّی أَذْبَحُكَ ..."
۱۱. برای رشد و شخصیّت دادن به فرزندان خود، با آنها مشورت كنید و از آنها نظر بخواهید. «فَانْظُرْ ما ذا تَری»
۱۲. نظرخواهی از مردم، برای دریافت میزان آمادگی آنها، حتّی در كارهای روشن و مسلّم، مفید است. (حضرت ابراهیم علیه السلام در مأموریّت خود شك نداشت، ولی باز هم مسئله را با حضرت اسماعیل علیه السلام طرح كرد.) «فَانْظُرْ ما ذا تَری»
۱۳. مؤمن، تسلیم خداست و در برابر دستورات او بهانه نمی‌گیرد. «یا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ» در حالی كه حضرت اسماعیل علیه السلام می‌توانست به پدر بگوید:
الف) این خواب است.
ب) كشتن فرزند حرام است.
ج) امر، دلالت بر فوریّت نمی‌كند، صبر كن.
د) امر ارشادی است نه مولوی، توصیه است نه واجب.
۱۴. كوچك‌ترها، بزرگ‌ترها را به انجام كارهای الهی تشویق و دلگرم نمایند. «یا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ»
۱۵. برای انجام كارها، انگیزه‌ها را بالا ببریم. (حضرت اسماعیل علیه السلام نمی‌گوید: «اذبحنی، اقتلنی» تا برای پدر سخت باشد، بلكه می‌گوید: «افْعَلْ ما تُؤْمَرُ» فرمان الهی است كه به تو ابلاغ شده است، اجرا کن.)
۱۶. عمل به وظیفه، صبر و پایداری می‌خواهد و صبر را باید از خدا خواست. «سَتَجِدُنِی إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ»
۱۷. صبر و شكیبایی از ویژگی‌های صالحان است. «الصَّالِحِینَ ... مِنَ الصَّابِرِینَ»
۱۸. صبر حضرت اسماعیل علیه السلام، همان وعده خداوند به حلم اوست. "بِغُلامٍ حَلِیمٍ ... مِنَ الصَّابِرِینَ"
۱۹. كمالات خود را از خدا بدانیم، نه از خود «إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ»
۲۰. در كارها «ان شاءاللّه» بگوییم. «سَتَجِدُنِی إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَى التَّواخِي فِى اللّهِ تَخلُصُ المَحَبَّةُ
با برادرى در راه خدا، محبّت خالص مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۱۹۱
#صافات_102_99
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۰۶ - ۱۰۳ :
فَلَمَّآ أَسْلَمَا وَ تَلَّهُ لِلْجَبِينِ (١٠٣)
وَ نَادَيْنَاهُ أَنْ يَآ إِبْرَاهِيمُ (١٠٤)
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَآ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (١٠٥)
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَآءُ الْمُبِينُ (١٠٦)
ترجمه :
چون آن دو تسلیم [خواسته خدا] شدند؛ ابراهیم گونه‌ی او را به زمین نهاد [تا ذبحش كند] (۱۰۳)
او را ندا دادیم كه ای ابراهیم! (۱۰۴)
خوابت را تحقق دادی [و فرمان پروردگارت را اجرا كردی.] به راستی ما نیكوكاران را این‌گونه پاداش می‌دهیم [كه نیّت پاك و خالص‌شان را به جای عمل می‌پذیریم.] (۱۰۵)
به یقین این همان آزمایش آشکار بود. (۱۰۶)
«تَلَّهُ» یعنی او را بر خاك خواباند. «جبین» به معنای یك طرف صورت و پیشانی است.
پس از آنكه پدر و پسر (حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیهماالسلام) هر دو آمادگی خود را برای انجام فرمان الهی اعلام كردند و حضرت ابراهیم علیه السلام فرزندش را به صورت خواباند؛ ندا آمد كه ما سربریدن حضرت اسماعیل علیه السلام را نمی‌خواستیم، بلکه دل بریدن تو از فرزند در راه خدا را می‌خواستیم؛ كه تو نشان دادی.
اهمیّت انگیزه و نیّت
در فرهنگ قرآن و مكتب اهل‌بیت علیهم السلام؛ به انگیزه و نیّت عمل بهای اصلی داده شده است؛ تا آنجا كه نیّت مؤمن برای انجام كار خیر؛ با ارزش‌تر از عمل او شمرده شده است. «نیة المؤمن خیر من عمله»
از بسیاری كارهای انجام نشده، به خاطر انگیزه‌های مثبت ستایش شده و از بسیاری كارهای انجام شده، به خاطر انگیزه‌های منفی انتقاد شده است.
اكنون چند نمونه از كارهایی كه انجام نشده، امّا مورد ستایش و پاداش واقع شده است را ذكر می‌كنیم:
* اقدام حضرت ابراهیم علیه السلام برای قربانی كردن فرزند. «قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیا»
* اویس قرنی برای دیدار پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به مدینه رفت و با آن كه به دیدار حضرت موفق نشد؛ زیارتش قبول شد، در مقابل، افرادی در كنار حضرت بودند و او را آزار می‌دادند.
* گروهی از یاران پیامبر وسیله‌ی رفتن به جبهه نداشتند؛ لذا ناراحت و گریان بودند. (توبه، ۹۲)
* افرادی كه خدا بدی‌های آنها را به خوبی تبدیل می‌كند. «یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ» (فرقان، ۷۰)
* كسانی كه چون با محبّت اهل بیت علیهم السلام از دنیا رفتند؛ پاداش شهید دریافت می‌كنند. «مَن مَاتَ عَلیً حُبِّ آل مُحَمًّد مَاتَ شَهیدَاً»
* گروهی كه پاداش چند برابر به آنها عطا می‌شود. «أَضْعافاً مُضاعَفَةً»
امّا كارهای نیكی كه مورد انتقاد واقع شده است:
* كارهایی كه با نیّت فاسد و همراه با ریا و عجب باشد. "الَّذِینَ هُمْ یُراؤُنَ ... فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ" (ماعون، ۴)
* كار خیری كه در كنارش یك عمل فاسد انجام شده است، مانند صدقه‌ای كه در كنارش منّت باشد. «لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذی» (بقره، ۲۶۴)
* كارهای كسانی كه قرآن درباره آنها می‌فرماید: آنها خیال می‌كنند ارزشی دارند و كارشان خوب است. «یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً» (كهف، ۱۰۴)
پیام آیه شریفه:
۱. كاری مورد ستایش است كه همراه با تسلیم و رضایت باشد. «أَسْلَما وَ تَلَّهُ»
۲. در رسیدن به كمالات معنوی، یك نوجوان هم می‌تواند خود را به مرز اولیای پیر برساند. «أَسْلَما»
۳. نشانه‌ی تسلیم بودن واقعی، عمل فوری است. "فَلَمَّا أَسْلَما وَ تَلَّهُ ..."
۴. صبر بر طاعت، انسان را تسلیم فرمان خدا می‌کند. "مِنَ الصَّابِرِینَ ... أَسْلَما وَ تَلَّهُ"
۵. دستورات الهی، گاه برای آزمایش است. (ما می‌خواستیم تو دل بكنی، نه آن كه خون اسماعیل ریخته شود.) «قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیا»
۶. مهم‌تر از عمل، تصمیم بر عمل و تسلیم بودن است. «قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیا»
۷. الطاف الهی قانونمند است، نه گزافه و بی‌حساب. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ» (هر كس مثل حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیهما السلام؛ تسلیم خدا باشد، پاداش‌ها و الطاف الهی را دریافت می‌کند.)
۸. دست كشیدن از فرزند، از سخت‌ترین آزمایش‌های الهی است. (درجه ایمان و اخلاص حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیهما السلام در این امتحان روشن شد.) «الْبَلاءُ الْمُبِینُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَى المُشيرِ الاِجتِهادُ فِى الرَّأيِ وَ لَيسَ عَلَيهِ ضَمانُ النُّجحِ
وظيفه مشورت شونده؛ كوشش در ارائه نظر [درست] است؛ امّا ضمانت پيروزى بر عهده او نيست.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۱۹۴
#صافات_106_103
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۰۶ - ۱۰۳ :
فَلَمَّآ أَسْلَمَا وَ تَلَّهُ لِلْجَبِينِ (١٠٣)
وَ نَادَيْنَاهُ أَنْ يَآ إِبْرَاهِيمُ (١٠٤)
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَآ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (١٠٥)
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَآءُ الْمُبِينُ (١٠٦)
ترجمه :
چون آن دو تسلیم [خواسته خدا] شدند؛ ابراهیم گونه‌ی او را به زمین نهاد [تا ذبحش كند] (۱۰۳)
او را ندا دادیم كه ای ابراهیم! (۱۰۴)
خوابت را تحقق دادی [و فرمان پروردگارت را اجرا كردی.] به راستی ما نیكوكاران را این‌گونه پاداش می‌دهیم [كه نیّت پاك و خالص‌شان را به جای عمل می‌پذیریم.] (۱۰۵)
به یقین این همان آزمایش آشکار بود. (۱۰۶)
«تَلَّهُ» یعنی او را بر خاك خواباند. «جبین» به معنای یك طرف صورت و پیشانی است.
پس از آنكه پدر و پسر (حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیهماالسلام) هر دو آمادگی خود را برای انجام فرمان الهی اعلام كردند و حضرت ابراهیم علیه السلام فرزندش را به صورت خواباند؛ ندا آمد كه ما سربریدن حضرت اسماعیل علیه السلام را نمی‌خواستیم، بلکه دل بریدن تو از فرزند در راه خدا را می‌خواستیم؛ كه تو نشان دادی.
اهمیّت انگیزه و نیّت
در فرهنگ قرآن و مكتب اهل‌بیت علیهم السلام؛ به انگیزه و نیّت عمل بهای اصلی داده شده است؛ تا آنجا كه نیّت مؤمن برای انجام كار خیر؛ با ارزش‌تر از عمل او شمرده شده است. «نیة المؤمن خیر من عمله»
از بسیاری كارهای انجام نشده، به خاطر انگیزه‌های مثبت ستایش شده و از بسیاری كارهای انجام شده، به خاطر انگیزه‌های منفی انتقاد شده است.
اكنون چند نمونه از كارهایی كه انجام نشده، امّا مورد ستایش و پاداش واقع شده است را ذكر می‌كنیم:
* اقدام حضرت ابراهیم علیه السلام برای قربانی كردن فرزند. «قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیا»
* اویس قرنی برای دیدار پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به مدینه رفت و با آن كه به دیدار حضرت موفق نشد؛ زیارتش قبول شد، در مقابل، افرادی در كنار حضرت بودند و او را آزار می‌دادند.
* گروهی از یاران پیامبر وسیله‌ی رفتن به جبهه نداشتند؛ لذا ناراحت و گریان بودند. (توبه، ۹۲)
* افرادی كه خدا بدی‌های آنها را به خوبی تبدیل می‌كند. «یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ» (فرقان، ۷۰)
* كسانی كه چون با محبّت اهل بیت علیهم السلام از دنیا رفتند؛ پاداش شهید دریافت می‌كنند. «مَن مَاتَ عَلیً حُبِّ آل مُحَمًّد مَاتَ شَهیدَاً»
* گروهی كه پاداش چند برابر به آنها عطا می‌شود. «أَضْعافاً مُضاعَفَةً»
امّا كارهای نیكی كه مورد انتقاد واقع شده است:
* كارهایی كه با نیّت فاسد و همراه با ریا و عجب باشد. "الَّذِینَ هُمْ یُراؤُنَ ... فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ" (ماعون، ۴)
* كار خیری كه در كنارش یك عمل فاسد انجام شده است، مانند صدقه‌ای كه در كنارش منّت باشد. «لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذی» (بقره، ۲۶۴)
* كارهای كسانی كه قرآن درباره آنها می‌فرماید: آنها خیال می‌كنند ارزشی دارند و كارشان خوب است. «یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً» (كهف، ۱۰۴)
پیام آیه شریفه:
۱. كاری مورد ستایش است كه همراه با تسلیم و رضایت باشد. «أَسْلَما وَ تَلَّهُ»
۲. در رسیدن به كمالات معنوی، یك نوجوان هم می‌تواند خود را به مرز اولیای پیر برساند. «أَسْلَما»
۳. نشانه‌ی تسلیم بودن واقعی، عمل فوری است. "فَلَمَّا أَسْلَما وَ تَلَّهُ ..."
۴. صبر بر طاعت، انسان را تسلیم فرمان خدا می‌کند. "مِنَ الصَّابِرِینَ ... أَسْلَما وَ تَلَّهُ"
۵. دستورات الهی، گاه برای آزمایش است. (ما می‌خواستیم تو دل بكنی، نه آن كه خون اسماعیل ریخته شود.) «قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیا»
۶. مهم‌تر از عمل، تصمیم بر عمل و تسلیم بودن است. «قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیا»
۷. الطاف الهی قانونمند است، نه گزافه و بی‌حساب. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ» (هر كس مثل حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیهما السلام؛ تسلیم خدا باشد، پاداش‌ها و الطاف الهی را دریافت می‌کند.)
۸. دست كشیدن از فرزند، از سخت‌ترین آزمایش‌های الهی است. (درجه ایمان و اخلاص حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیهما السلام در این امتحان روشن شد.) «الْبَلاءُ الْمُبِینُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَى المُشيرِ الاِجتِهادُ فِى الرَّأيِ وَ لَيسَ عَلَيهِ ضَمانُ النُّجحِ
وظيفه مشورت شونده؛ كوشش در ارائه نظر [درست] است؛ امّا ضمانت پيروزى بر عهده او نيست.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۱۹۴
#صافات_106_103
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۱۳- ۱۰۷ :
وَ فَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ (١٠٧)
وَ تَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (١٠٨)
سَلَامٌ عَلَىٰٓ إِبْرَاهِيمَ (١٠٩)
كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (١١٠)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (١١١)
وَ بَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ (١١٢)
وَ بَارَكْنَا عَلَيْهِ وَ عَلَىٰٓ إِسْحَاقَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ مُبِينٌ (١١٣)
ترجمه:
ما اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی [از ذبح شدن] نجات دادیم (۱۰۷)
و در میان آیندگان برای او [نام نیك] به جا گذاشتیم. (۱۰۸)
سلام بر ابراهیم (۱۰۹)
ما نیكوكاران را این‌گونه پاداش می‌دهیم. (۱۱۰)
بی‌تردید او از بندگان مؤمن ما بود (۱۱۱)
و ما او را به اسحاق كه پیامبری از شایستگان بود مژده دادیم (۱۱۲)
و بر او و بر اسحاق بركت دادیم و از دودمان آن دو، برخی نیكوكارند و برخی آشكارا ستمكار بر خویش‌اند. (۱۱۳)
كلمات «فداء» و «فدیه» به معنای پیش مرگ شدن، بلا گردان شدن و باز خرید است.
خداوند وعده داد كه نام نیك ابراهیم در تاریخ بماند. «وَ تَرَكْنا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ»
تمام مناسك حج، از طواف كعبه؛ تا نمازی كه پشت مقام ابراهیم خوانده می‌شود و پیدا شدن انبیایی از نسل او؛ همه و همه نمونه‌هایی از یاد خیر او در تاریخ است.
پیام آیه شریفه:
۱. در فرهنگ دینی، ذبح حیوان برای دفع خطر مؤثّر است. «وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ»
۲. قربانی كردن، از سنّت‌های ابراهیمی است. «بِذِبْحٍ عَظِیمٍ»
۳. یك جرقه‌ی خالص، به یك جریان بزرگ تاریخی تبدیل می‌شود. «بِذِبْحٍ عَظِیمٍ» همه ساله صدها هزار گوسفند، گاو و شتر؛ در قربانگاه اسماعیل به یاد او ذبح و قربانی می‌شود.
۴. بقای نام نیك، از الطاف الهی به مردان خداست. "وَ تَرَكْنا ..."
۵. معامله با خدا، سود ابدی دارد. «وَ تَرَكْنا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ»
۶. خداوند به انبیا سلام می‌كند. «سَلامٌ عَلی إِبْراهِیمَ» «سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ» (صافّات، ۷۹) «سَلامٌ عَلی مُوسی وَ هارُونَ» (صافّات، ۱۲)
البتّه درباره‌ی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم؛ هم خداوند، هم فرشتگان، پیاپی صلوات می‌فرستند؛ هم به مؤمنان دستور صلوات و سلام می‌دهد: "إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚيَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيمًا (احزاب، ۵۶)
۷. پاداش دادن به نیكوكاران، سنّت و برنامه خداوند است. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۸. حضرت ابراهیم علیه السلام، الگو و نمونه نیكوكاران است. «نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۹. حضرت ابراهیم علیه السلام دارای ذرّیه‌ای مبارك است. در دعا می‌خوانیم: خداوندا! همان گونه كه به او بركت دادی؛ بر محمّد و آل محمّد نیز بركت بده. «بارَكْنا عَلَیْهِ وَ عَلی إِسْحاقَ»
۱۰. ایمان و احسان، از یكدیگر جدا نیست. "الْمُحْسِنِینَ ... الْمُؤْمِنِینَ"
۱۱. ارزش فرزند به صالح بودن اوست. «وَ بَشَّرْناهُ بِإِسْحاقَ نَبِیًّا مِنَ الصَّالِحِینَ»
۱۲. نا اهل شدن فرزند، حتّی از خاندان پیامبران، ممکن است. "وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِما ... ظالِمٌ لِنَفْسِهِ ..." آری پیوند نسبی سبب قطعی شدن هدایت یا گمراهی فرزندان نیست. (ممكن است پدر یا فرزند یک پیامبر منحرف باشند.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عِندَ تَعاقُبِ الشّدائِدِ تَظهَرُ فَضائِلُ الإنسانِ
هنگام پى در پى آمدن سختى ها؛ فضيلت هاى انسان آشكار مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۰۴
#صافات_113_107
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۱۳- ۱۰۷ :
وَ فَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ (١٠٧)
وَ تَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (١٠٨)
سَلَامٌ عَلَىٰٓ إِبْرَاهِيمَ (١٠٩)
كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (١١٠)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (١١١)
وَ بَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ (١١٢)
وَ بَارَكْنَا عَلَيْهِ وَ عَلَىٰٓ إِسْحَاقَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ مُبِينٌ (١١٣)
ترجمه:
ما اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی [از ذبح شدن] نجات دادیم (۱۰۷)
و در میان آیندگان برای او [نام نیك] به جا گذاشتیم. (۱۰۸)
سلام بر ابراهیم (۱۰۹)
ما نیكوكاران را این‌گونه پاداش می‌دهیم. (۱۱۰)
بی‌تردید او از بندگان مؤمن ما بود (۱۱۱)
و ما او را به اسحاق كه پیامبری از شایستگان بود مژده دادیم (۱۱۲)
و بر او و بر اسحاق بركت دادیم و از دودمان آن دو، برخی نیكوكارند و برخی آشكارا ستمكار بر خویش‌اند. (۱۱۳)
كلمات «فداء» و «فدیه» به معنای پیش مرگ شدن، بلا گردان شدن و باز خرید است.
خداوند وعده داد كه نام نیك ابراهیم در تاریخ بماند. «وَ تَرَكْنا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ»
تمام مناسك حج، از طواف كعبه؛ تا نمازی كه پشت مقام ابراهیم خوانده می‌شود و پیدا شدن انبیایی از نسل او؛ همه و همه نمونه‌هایی از یاد خیر او در تاریخ است.
پیام آیه شریفه:
۱. در فرهنگ دینی، ذبح حیوان برای دفع خطر مؤثّر است. «وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ»
۲. قربانی كردن، از سنّت‌های ابراهیمی است. «بِذِبْحٍ عَظِیمٍ»
۳. یك جرقه‌ی خالص، به یك جریان بزرگ تاریخی تبدیل می‌شود. «بِذِبْحٍ عَظِیمٍ» همه ساله صدها هزار گوسفند، گاو و شتر؛ در قربانگاه اسماعیل به یاد او ذبح و قربانی می‌شود.
۴. بقای نام نیك، از الطاف الهی به مردان خداست. "وَ تَرَكْنا ..."
۵. معامله با خدا، سود ابدی دارد. «وَ تَرَكْنا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ»
۶. خداوند به انبیا سلام می‌كند. «سَلامٌ عَلی إِبْراهِیمَ» «سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ» (صافّات، ۷۹) «سَلامٌ عَلی مُوسی وَ هارُونَ» (صافّات، ۱۲)
البتّه درباره‌ی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم؛ هم خداوند، هم فرشتگان، پیاپی صلوات می‌فرستند؛ هم به مؤمنان دستور صلوات و سلام می‌دهد: "إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚيَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيمًا (احزاب، ۵۶)
۷. پاداش دادن به نیكوكاران، سنّت و برنامه خداوند است. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۸. حضرت ابراهیم علیه السلام، الگو و نمونه نیكوكاران است. «نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۹. حضرت ابراهیم علیه السلام دارای ذرّیه‌ای مبارك است. در دعا می‌خوانیم: خداوندا! همان گونه كه به او بركت دادی؛ بر محمّد و آل محمّد نیز بركت بده. «بارَكْنا عَلَیْهِ وَ عَلی إِسْحاقَ»
۱۰. ایمان و احسان، از یكدیگر جدا نیست. "الْمُحْسِنِینَ ... الْمُؤْمِنِینَ"
۱۱. ارزش فرزند به صالح بودن اوست. «وَ بَشَّرْناهُ بِإِسْحاقَ نَبِیًّا مِنَ الصَّالِحِینَ»
۱۲. نا اهل شدن فرزند، حتّی از خاندان پیامبران، ممکن است. "وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِما ... ظالِمٌ لِنَفْسِهِ ..." آری پیوند نسبی سبب قطعی شدن هدایت یا گمراهی فرزندان نیست. (ممكن است پدر یا فرزند یک پیامبر منحرف باشند.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عِندَ تَعاقُبِ الشّدائِدِ تَظهَرُ فَضائِلُ الإنسانِ
هنگام پى در پى آمدن سختى ها؛ فضيلت هاى انسان آشكار مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۰۴
#صافات_113_107
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَ هَارُونَ (١١٤)
وَ نَجَّيْنَاهُمَا وَ قَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (١١٥)
وَ نَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (١١٦)
وَ آتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ (١١٧)
وَ هَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ (١١٨)
وَ تَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ (١١٩)
ترجمه:
به راستی ما به موسی و هارون نعمتی بزرگ بخشیدیم (۱۱۴)
و آن دو (پیامبر) و قوم‌شان را از اندوه بزرگ نجات دادیم (۱۱۵)
و آنها را یاری کردیم و در نتیجه پیروز شدند (۱۱۶)
و هر دو را كتاب بسیار روشنگر عطا كردیم (۱۱۷)
و به راه مستقیم هدایت‌شان نمودیم (۱۱۸)
و در میان آیندگان برای هر دو نفر نام نیك به جا گذاشتیم. (۱۱۹)
پیام آیه شریفه:
۱. یاد الطاف الهی به پیامبران پیشین، سبب آرامش، دلگرمی و دلداری پیامبر اسلام و مسلمانان در شرایط سخت مكّه است. «وَ لَقَدْ مَنَنَّا»
۲. برطرف شدن فشارهای روحی؛ از بزرگ‌ترین نعمت‌های الهی است. "مَنَنَّا ... نَجَّیْناهُما ... مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیمِ"
۳. مردان خدا زمانی از نگرانی راحت می‌شوند، كه قوم‌شان نیز راحت باشند. «وَ نَجَّیْناهُما وَ قَوْمَهُما مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیمِ»
۴. كسی كه مورد لطف و نصرت خدا قرار گیرد؛ قطعاً پیروز خواهد شد. «نَصَرْناهُمْ فَكانُوا هُمُ الْغالِبِینَ»
۵. اول نجات از طاغوت؛ سپس دعوت به كتاب و راه خدا "نَجَّیْناهُما ... آتَیْناهُمَا الْكِتابَ الْمُسْتَبِینَ وَ هَدَیْناهُمَا"
۶. پیام‌ها و مضامین تورات و دیگر كتب آسمانی، بسیار روشن و قابل فهم همگان است. «الْكِتابَ الْمُسْتَبِینَ»
۷. سخنان و نوشته‌های مربوط به تبلیغ دین، باید روشن و روشنگر باشد. «الْكِتابَ الْمُسْتَبِینَ»
۸. حتّی انبیا؛ به هدایت و راهنمایی خداوند نیازمندند. «هَدَیْناهُمَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ»
۹. نام نیك؛ یكی از پاداش‌های الهی در دنیاست. «تَرَكْنا عَلَیْهِما فِی الْآخِرِینَ» در این سوره از حضرت نوح علیه السلام در آیه ۷۸؛ از حضرت ابراهیم علیه السلام در آیه ۱۰۷ و از حضرت موسی و حضرت هارون علیهما السلام؛ در آیه ۱۱۹ با بقای نام نیك، تجلیل شده است.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عِندَ بَديهَةِ المَقالِ تُختَبَرُ عُقُولُ الرِّجالِ
در هنگام بديهه گويى است كه خِرَد مردان آزموده مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۲۱
#صافات_119_114
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۱۹ - ۱۱۴ :وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَ هَارُونَ (١١٤)
وَ نَجَّيْنَاهُمَا وَ قَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (١١٥)
وَ نَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (١١٦)
وَ آتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ (١١٧)
وَ هَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ (١١٨)
وَ تَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ (١١٩)
ترجمه:
به راستی ما به موسی و هارون نعمتی بزرگ بخشیدیم (۱۱۴)
و آن دو (پیامبر) و قوم‌شان را از اندوه بزرگ نجات دادیم (۱۱۵)
و آنها را یاری کردیم و در نتیجه پیروز شدند (۱۱۶)
و هر دو را كتاب بسیار روشنگر عطا كردیم (۱۱۷)
و به راه مستقیم هدایت‌شان نمودیم (۱۱۸)
و در میان آیندگان برای هر دو نفر نام نیك به جا گذاشتیم. (۱۱۹)
پیام آیه شریفه:
۱. یاد الطاف الهی به پیامبران پیشین، سبب آرامش، دلگرمی و دلداری پیامبر اسلام و مسلمانان در شرایط سخت مكّه است. «وَ لَقَدْ مَنَنَّا»
۲. برطرف شدن فشارهای روحی؛ از بزرگ‌ترین نعمت‌های الهی است. "مَنَنَّا ... نَجَّیْناهُما ... مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیمِ"
۳. مردان خدا زمانی از نگرانی راحت می‌شوند، كه قوم‌شان نیز راحت باشند. «وَ نَجَّیْناهُما وَ قَوْمَهُما مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیمِ»
۴. كسی كه مورد لطف و نصرت خدا قرار گیرد؛ قطعاً پیروز خواهد شد. «نَصَرْناهُمْ فَكانُوا هُمُ الْغالِبِینَ»
۵. اول نجات از طاغوت؛ سپس دعوت به كتاب و راه خدا "نَجَّیْناهُما ... آتَیْناهُمَا الْكِتابَ الْمُسْتَبِینَ وَ هَدَیْناهُمَا"
۶. پیام‌ها و مضامین تورات و دیگر كتب آسمانی، بسیار روشن و قابل فهم همگان است. «الْكِتابَ الْمُسْتَبِینَ»
۷. سخنان و نوشته‌های مربوط به تبلیغ دین، باید روشن و روشنگر باشد. «الْكِتابَ الْمُسْتَبِینَ»
۸. حتّی انبیا؛ به هدایت و راهنمایی خداوند نیازمندند. «هَدَیْناهُمَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ»
۹. نام نیك؛ یكی از پاداش‌های الهی در دنیاست. «تَرَكْنا عَلَیْهِما فِی الْآخِرِینَ» در این سوره از حضرت نوح علیه السلام در آیه ۷۸؛ از حضرت ابراهیم علیه السلام در آیه ۱۰۷ و از حضرت موسی و حضرت هارون علیهما السلام؛ در آیه ۱۱۹ با بقای نام نیك، تجلیل شده است.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عِندَ بَديهَةِ المَقالِ تُختَبَرُ عُقُولُ الرِّجالِ
در هنگام بديهه گويى است كه خِرَد مردان آزموده مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۲۱
#صافات_119_114
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۲۲ - ۱۲۰
سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَ هَارُونَ (١٢٠)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (١٢١)
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (١٢٢)
ترجمه:
سلام بر موسی و هارون (۱۲۰)
ما نیكوكاران را این‌گونه پاداش می‌دهیم. (۱۲۱)
بی‌تردید هر دو از بندگان مؤمن ما بودند. (۱۲۲)
در این سوره هر كجا فرمود که برای انبیا نام نیك باقی گذاشتیم، به سه عنصر اشاره شده است:
الف : احسان
ب : ایمان
ج : عبادت
«إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ إِنَّهُما مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ»
پیام آیه شریفه:
۱. مردان خدا زنده‌اند و سلام‌ها را دریافت می‌كنند. "سَلامٌ عَلی ..."
۲. در احترام به دیگران، سلسله مراتب حفظ شود. (ابتدا سلام بر حضرت موسی، سپس حضرت هارون علیهما السلام)
۳. تبلیغ دین و تبیین معارف الهی، نوعی احسان است. "مُوسی وَ هارُونَ ... الْمُحْسِنِینَ"
۴. حضرت موسی و حضرت هارون علیهماالسلام، از الگوها و نمونه‌های نیكوكاران هستند. «نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۵. الطاف الهی به نیكوكاران، یك سنّت و جریان است. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۶. تشویق افراد نیكوكار، لازمه مدیریّت و سنّت الهی است. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۷. ایمان و احسان، از یكدیگر جدا نیست. «الْمُحْسِنِینَ ... الْمُؤْمِنِینَ»
۸. راه دریافت الطاف الهی، ایمان به او و بندگی اوست. «مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عِندَ حُضُورِ الشَّهَواتِ وَ اللَّذّاتِ يَتَبَيَّنُ وَرَعُ الأتقِياءِ
ورع و پارسایی افراد با تقوا، هنگام روى آوردن خواهش هاى نفسانى و لذّت ها، آشكار مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۲۴
#صافات_122_120
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۲۲ - ۱۲۰
سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَ هَارُونَ (١٢٠)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (١٢١)
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (١٢٢)
ترجمه:
سلام بر موسی و هارون (۱۲۰)
ما نیكوكاران را این‌گونه پاداش می‌دهیم. (۱۲۱)
بی‌تردید هر دو از بندگان مؤمن ما بودند. (۱۲۲)
در این سوره هر كجا فرمود که برای انبیا نام نیك باقی گذاشتیم، به سه عنصر اشاره شده است:
الف : احسان
ب : ایمان
ج : عبادت
«إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ إِنَّهُما مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ»
پیام آیه شریفه:
۱. مردان خدا زنده‌اند و سلام‌ها را دریافت می‌كنند. "سَلامٌ عَلی ..."
۲. در احترام به دیگران، سلسله مراتب حفظ شود. (ابتدا سلام بر حضرت موسی، سپس حضرت هارون علیهما السلام)
۳. تبلیغ دین و تبیین معارف الهی، نوعی احسان است. "مُوسی وَ هارُونَ ... الْمُحْسِنِینَ"
۴. حضرت موسی و حضرت هارون علیهماالسلام، از الگوها و نمونه‌های نیكوكاران هستند. «نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۵. الطاف الهی به نیكوكاران، یك سنّت و جریان است. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۶. تشویق افراد نیكوكار، لازمه مدیریّت و سنّت الهی است. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۷. ایمان و احسان، از یكدیگر جدا نیست. «الْمُحْسِنِینَ ... الْمُؤْمِنِینَ»
۸. راه دریافت الطاف الهی، ایمان به او و بندگی اوست. «مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عِندَ حُضُورِ الشَّهَواتِ وَ اللَّذّاتِ يَتَبَيَّنُ وَرَعُ الأتقِياءِ
ورع و پارسایی افراد با تقوا، هنگام روى آوردن خواهش هاى نفسانى و لذّت ها، آشكار مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۲۴
#صافات_122_120
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
Forwarded from هر روز با قرآن
. ﷽
سوره صافات، آیات ۱۲۹ - ۱۲۳ :
وَ إِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (١٢٣)
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِٓ أَلَا تَتَّقُونَ (١٢٤)
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ (١٢٥)
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَ رَبَّ آبَآئِكُمُ الْأَوَّلِينَ (١٢٦)
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (١٢٧)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (١٢٨)
وَ تَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (١٢٩)
ترجمه:
همانا الیاس از پیامبران بود. (۱۲۳)
[یاد كن] هنگامی كه او به قومش گفت: آیا [از شرك وطغیان] نمی‌پرهیزید!؟ (۱۲۴)
آیا بت «بعل» را می‌پرستید و بهترین خالق و پدید آورنده را رها می‌كنید!؟ (۱۲۵)
همان خدایی را كه پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست. (۱۲۶)
ولی آنها او را انكار كردند و بی‌شک از احضار شدگان [در عذاب] خواهند بود (۱۲۷)
بجز بندگان خالص شده خدا [كه از هر كیفری در امانند.] (۱۲۸)
و در میان آیندگان برای او (الیاس) نام نیك به جا گذاشتیم. (۱۲۹)
كلمه‌ی «بعل» به شوهر گفته می‌شود. بت پرستان به برخی بت‌های خود كه آنها را برتر از خود می‌دانستند، بعل می‌گفتند.
پیام آیه شریفه.:
۱. نام و یاد پیامبران و زحمات‌شان را فراموش نكنیم و از تاریخ زندگی و شیوه‌ی برخورد آنها با مخالفان و پیروان‌شان درس بگیریم. «إِنَّ إِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ»
۲. بعثت پیامبران یك سنّت الهی است. «لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ»
۳. سرلوحه دعوت انبیا و اساس همه‌ی كمالات؛ تقوا و پرواست. «أَ لا تَتَّقُونَ»
۴. كسی كه تقوا داشته باشد، عقاید بی منطق را رها می‌كند. «أَ لا تَتَّقُونَ أَ تَدْعُونَ بَعْلًا»
۵. مقایسه میان بت و خدا؛ هر وجدان خفته‌ای را بیدار می‌كند. «أَ تَدْعُونَ بَعْلًا وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخالِقِینَ»
۶. بر هستی، نظام احسن حاكم است. «أَحْسَنَ الْخالِقِینَ»
۷. پرستش، سزاوار بهترین آفریننده‌‌ی جهان است. «تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخالِقِینَ»
۸. عبودیّت خالصانه؛ سبب نجات از بازخواست و عذاب الهی در قیامت است. «فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عِندَ نُزُولِ الشَّدائِدِ يُجَرَّبُ حِفاظُ الإخوانِ
نگاه دارندگان برادرى و دوستى؛ هنگام فرود آمدن سختى ها آزمايش مى شوند.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۰۵
#صافات_129_123
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره صافات، آیات ۱۲۹ - ۱۲۳ :
وَ إِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (١٢٣)
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِٓ أَلَا تَتَّقُونَ (١٢٤)
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ (١٢٥)
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَ رَبَّ آبَآئِكُمُ الْأَوَّلِينَ (١٢٦)
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (١٢٧)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (١٢٨)
وَ تَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (١٢٩)
ترجمه:
همانا الیاس از پیامبران بود. (۱۲۳)
[یاد كن] هنگامی كه او به قومش گفت: آیا [از شرك وطغیان] نمی‌پرهیزید!؟ (۱۲۴)
آیا بت «بعل» را می‌پرستید و بهترین خالق و پدید آورنده را رها می‌كنید!؟ (۱۲۵)
همان خدایی را كه پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست. (۱۲۶)
ولی آنها او را انكار كردند و بی‌شک از احضار شدگان [در عذاب] خواهند بود (۱۲۷)
بجز بندگان خالص شده خدا [كه از هر كیفری در امانند.] (۱۲۸)
و در میان آیندگان برای او (الیاس) نام نیك به جا گذاشتیم. (۱۲۹)
كلمه‌ی «بعل» به شوهر گفته می‌شود. بت پرستان به برخی بت‌های خود كه آنها را برتر از خود می‌دانستند، بعل می‌گفتند.
پیام آیه شریفه.:
۱. نام و یاد پیامبران و زحمات‌شان را فراموش نكنیم و از تاریخ زندگی و شیوه‌ی برخورد آنها با مخالفان و پیروان‌شان درس بگیریم. «إِنَّ إِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ»
۲. بعثت پیامبران یك سنّت الهی است. «لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ»
۳. سرلوحه دعوت انبیا و اساس همه‌ی كمالات؛ تقوا و پرواست. «أَ لا تَتَّقُونَ»
۴. كسی كه تقوا داشته باشد، عقاید بی منطق را رها می‌كند. «أَ لا تَتَّقُونَ أَ تَدْعُونَ بَعْلًا»
۵. مقایسه میان بت و خدا؛ هر وجدان خفته‌ای را بیدار می‌كند. «أَ تَدْعُونَ بَعْلًا وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخالِقِینَ»
۶. بر هستی، نظام احسن حاكم است. «أَحْسَنَ الْخالِقِینَ»
۷. پرستش، سزاوار بهترین آفریننده‌‌ی جهان است. «تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخالِقِینَ»
۸. عبودیّت خالصانه؛ سبب نجات از بازخواست و عذاب الهی در قیامت است. «فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عِندَ نُزُولِ الشَّدائِدِ يُجَرَّبُ حِفاظُ الإخوانِ
نگاه دارندگان برادرى و دوستى؛ هنگام فرود آمدن سختى ها آزمايش مى شوند.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۰۵
#صافات_129_123
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian