رستنی‌ها کم نیست،
من و تو کم بودیم،
خشک و پژمرده و تا روی زمین خم بودیم!

گفتنی‌‌ها کم نیست،
من و تو کم گفتیم،
مثل هذیان دم مرگ،
از آغاز چنین درهم و برهم گفتیم.

دیدنی‌‌ها کم نیست،
من و تو کم دیدیم،
بی‌سبب از پاییز
جای‌ میلاد اقاقی‌ها را پرسیدیم.

چیدنی‌ها کم نیست،
من و تو کم چیدیم،
وقت گل دادن عشق روی دار قالی‌،
بی‌سبب حتا پرتاب گل سرخی‌ را ترسیدیم.

خواندنی‌‌ها کم نیست،
من و تو کم خواندیم،
من و تو ساده‌ترین شکل سرودن را در معبر باد
با دهانی‌ بسته وا ماندیم.

من و تو کم بودیم،
من و تو اما در میدان‌ها
اینک اندازه‌ی ما می‌خوانیم!
ما به اندازه‌ی ما می‌بینیم!
ما به اندازه‌ی ما می‌چینیم!
ما به اندازه‌ی ما می‌گوییم!
ما به اندازه‌ی ما می‌روییم!

من و تو
کم نه، که باید شب بی‌‌رحم و گل مریم و بیداری شبنم باشیم!
من و تو
خم نه و درهم نه و کم هم نه، که می‌باید با هم باشیم!
من و تو حق داریم
در شب این جنبش نبض آدم باشیم!
من و تو حق داریم
که به اندازه‌ی ما هم شده با هم باشیم!
گفتنی‌‌ها کم نیست!


نجواها
ترانه: #شهیار_قنبری
آهنگساز: اسفندیار منفردزاده
صدا: #فرهاد_مهراد

@asheghanehaye_fatima |#Music|https://tttttt.me/our_Archive/13

@asheghanehaye_fatima



■غزل‌واره‌ی ۱۱۶

مگذارید در راه وصلت وفاداران مانعی بگذارم. عشقی که چون دگرگونی ببیند دگر گردد یا با غیبت معشوق غایب بگسلد عشق نیست

نه! فانوس هماره ثابتی است که توفان‌ها می‌بیند و هرگز نمی‌لرزد؛ اختر زورق‌های سرگردان است که هر چند رفعت‌اش را می‌نگرند امّا ارزش‌اش را نمی‌دانند.

گرچه لب‌ها و عارض گل‌گون در کمند داس مهلک روزگار گرفتار می‌آیند، ولی عشق بازیچه‌ی روزگار نیست و با ساعات و هفته‌های کوتاه وی دگرگون نمی‌گردد بل‌که همانا تا آستانه‌ی محشر تداوم دارد.

اگر این خطا باشد و بر من محقق گردد، نه من هرگز چیزی سروده‌ام و نه کس تاکنون عاشق شده است.

■Sonnet 116

Let me not to the marriage of true minds
Admit impediments. Love is not love
Which alters when it alteration finds,
Or bends with the remover to remove.
O no! it is an ever-fixed mark
That looks on tempests and is never shaken;
It is the star to every wand'ring bark,
Whose worth's unknown, although his height be taken.
Love's not Time's fool, though rosy lips and cheeks
Within his bending sickle's compass come;
Love alters not with his brief hours and weeks,
But bears it out even to the edge of doom.
If this be error and upon me prov'd,
I never writ, nor no man ever lov'd.

#ویلیام_شکسپیر | "William Shakespeare" | انگلستان، ۱۶۱۶ ‌- ۱۵۶۴میلادی |
برگردان: #فرهاد_کولی‌نیا

@asheghanehaye_fatima

‍ ‍


"اجاق سرد"

مانده از شب های دورادور
بر مسير خامش جنگل
سنگچينی که از اجاقی خرد
اندر او خاکستر سردی
هم‌چنان که اندر غبار اندوده‌ی انديشه‌های من ملال انگيز
طرح تصويری در آن هر‌چیز داستانی
حاصلش دردی
روز شيرينم که با من آشتی بودش
نقش ناهمرنگ گرديده
سرد گشته سنگ گرديده
با دم پاييز عمر من
کنايت از بهار روی زردی
هم‌چنان که مانده از شب های دورادور
بر مسير خامش جنگل
سنگچينی از اجاقی خرد
اندر او خاکستر سردی



#نیما_یوشیج
خوانش: #احمد_شاملو
موسیقی: #فرهاد_فخرالدینی (زادروز)
آلبوم: شعرهای نیما



@asheghanehaye_fatima

🎼●آهنگ: «وقتی که بچه بودم»

🎙●خواننده و آهنگ‌ساز: #فرهاد_مهراد

وقتی که من بچه بودم،
پرواز یک بادبادک
می‌بردت از بام‌های سحرخیزی پلک
تا نارنج‌زاران خورشید.

وقتی که من بچه بودم،
خوبی زنی بود که بوی سیگار می‌داد،
و اشک‌های درشت‌اش
از پشت عینک
با قرآن می‌آمیخت
آه،
آن روزهای رنگین
آه،
آن روزهای کوتاه...

‌■شاعر: #اسماعیل_خویی | زاده‌ی ۹ تیر ۱۳۱۷ در مشهد - درگذشته‌ی ۴ خرداد ۱۴۰۰ در لندن |

@asheghanehaye_fatima

—
مدّت‌هاست که توی جمجمه‌ام پر از خالی‌ست. فکرها را خواسته و ناخواسته پس می‌زنم. چون همه دل‌مشغولی و دل‌واپسی‌ست، همه پست و حقیر و از روی درماندگی‌ست که دمِ صبح، بیش‌تر آخرهای شب به سراغم می‌آیند. سرم از حس‌وحال هم خالی شده؛ مثل حوضی که آبش را کشیده باشند. چیز درستی نمی‌خوانم، کاری نمی‌کنم، خُلق خوشی ندارم و شادی را فراموش کرده‌ام که چه‌جور است.
شادی کلمه‌ی درستی نیست؛ دل‌خوشی‌ست که از یادم رفته است.

“روزها در راه” | #شاهرخ_مسکوب
______________________________
“اسیر شب” #فرهاد_مهراد

ترانه‌ی عباس صفاری 🎼محمد اوشال

@asheghanehaye_fatima

#نیما_یوشیج
دکلمه: #احمد_شاملو
#فرهاد_مهراد


زردها بیهوده قرمز نشدند
قرمزی رنگ نیانداخته بیهوده بر دیوار
زردها بیهوده قرمز نشدند
قرمزی رنگ نیانداخته بیهوده بر دیوار
صبح پیدا شده از آن طرف کوه ازاکوه اما
وازنا پیدا نیست
گرته روشنی مرده برفی همه کارش آشوب
بر سر شیشه هر پنجره بگرفته قرار
من دلم سخت گرفته است
از این میهمان خانه مهمان کش روزش تاریک
که به جان هم نشناخته، انداخته است
چند تن خواب آلود
چند تن ناهموار
چند تن نا هشیار

#نيما_یوشیج
@asheghanehaye_fatima

🎼●آهنگ: «تنگنا»

🎙●خواننده: #فریدون_فروغی [ ۹ بهمن ۱۳۲۹ – ۱۳ مهر ۱۳۸۰ ]

●آهنگ‌‌ساز: #اسفندیار_منفردزاده

●ترانه‌سرا: #فرهاد_شیبانی

@asheghanehaye_fatima

🎼●آهنگ: «کوچِ بنفشه‌ها»

🎙●خواننده و آهنگ‌ساز: #فرهاد_مهراد

●شعر: #محمدرضا_شفیعی‌کدکنی

🔺اجرا: کنسرت کلن، سالِ ۱۹۹۵

در روزهای آخرِ اسفند
کوچِ بنفشه‌های مهاجر
زیباست
در نیم‌روزِ روشنِ اسفند
وقتی بنفشه‌ها را از سایه‌های سرد
در اطلسِ شمیمِ بهاران
با خاک و ریشه
- میهنِ سیارشان -
در جعبه‌های کوچکِ چوبی
در گوشه‌ی خیابان می‌آورند
جوی هزار زمزمه در من
می‌جوشد
ای کاش
ای کاش آدمی وطن‌اش را
مثلِ بنفشه‌ها
(در جعبه‌های خاک)
یک روز می‌توانست
هم‌راهِ خویشتن ببرد هر کجا که خواست
در روشنای باران
در آفتابِ پاک.

@asheghanehaye_fatima

‍
🎼●آهنگ: «اسیر شب»

🎙●خواننده: #فرهاد_مهراد [ ۲۹ دی ۱۳۲۲ در تهران - ۹ شهریور ۱۳۸۱ در پاریس ]

●آهنگ‌: #فرهاد_مهراد

●ترانه‌: #عباس_صفاری

جغدِ بارون‌خورده‌یی
تو کوچه فریاد می‌زنه
زیرِ دیوارِ بلندی یه‌ نفر جون می‌کنه
کی می‌دونه تو دلِ تاریکِ‌‌ شب چی می‌گذره
پای برده‌های شب اسیرِ زنجیر غمه.

@asheghanehaye_fatima

بهش گفتم : زندگی ما زندگی جالبیه هُما.
بینِ تراژدی محض و کمدی ناب، دائم داره پیچ و تاب می خوره.
یعنی یه جورِ غم انگیز، خنده داره.
یا شایدم یک جورِ خنده دار، غم انگیز باشه...


#کافه_پیانو
#فرهاد_جعفری

@asheghanehaye_fatima

رخ زیبا
#فرهاد_منش
#عزیز_روزهام

@asheghanehaye_fatima

#موسیقی
آینه ها (مسخ)
خواننده: #فرهاد_مهراد
ترانه سرا: اردلان سرفراز
آهنگساز: شماعی زاده

🖊این ترانه توسط اردلان سرفراز به دو نویسنده بزرگ قرن بیستم "فرانتس کافکا" و "صادق هدایت" تقدیم شده است.

@asheghanehaye_fatima

🎼● آهنگ: «آوار»

🎙●آواز و آهنگ: #فرهاد_مهراد
[ ۲۹ دی ۱۳۲۲ در تهران – ۹ شهریور ۱۳۸۱ در پاریس ]

●ترانه‌‌سرا: #شهیار_قنبری

تو هم با من نبودی،
مثلِ من با من
و حتّا مثلِ تن با من!

تو هم با من نبودی،
آن‌ که می‌پنداشتم
باید هوا باشد،
و یا حتا،
گمان می‌کردم این تو
باید از خیلِ خبرچینان
جدا باشد.
@asheghanehaye_fatima