💠 #گفتگو
📌#دغدغههای_زنان_معلم_در_آموزشوپرورش
#قسمت_پنجم #پایانی
❓در ردههای بالای مدیریتی آموزشوپرورش چقدر از زنها استفاده میکنند؟
🍃 #فرحناز_حیدری: از مدرسه یک قدم بروید بالاتر، در آموزشوپرورش کمتر ادارهای هست که رئیس زن داشته باشد. به نظر من نظم و وجدان کاری زنان بیش از مردان است. بهعنوان کسی که حدود ١٠ سال سرگروه و بازرس مدارس بودم، این را عرض میکنم؛ ولی اگر مردان مطیع نیستند، مؤثر و تأثیرگذار و نوگرا و خلاق هم نیستند؛ چراکه در آموزشوپرورش قدرت هرمی است و مدیر مدرسه فقط باید تابع فرامین بالادستانش باشد.
خیلی از معلمان رغبتی به مدیریت در مدارس ندارند؛ بنابراین مدیران در مدارس برخلاف ادارات دیگر اغلب شایستگیهای لازم برای این پست را ندارند. جامعهپذیری ما، جامعهپذیری جنسی است. مردان و زنان از کودکی میآموزند که مردان موجوداتی برتر هستند. وقتی زنان مردان را برتر از خود میدانند و خودشان را قبول ندارند، چطور میتوانند به همجنس خود به اندازه یک مرد احترام بگذارند؟! نظام آموزشی افراد مطیع میخواهد، نه افراد خلاق و شاد.
یکی از مشکلات معلمان زن، حساسیتهای زیاد درباره پوشش آنان است. البته الان، حداقل از نظر ظاهری، زنان وضع پوشش بهتر و راحتتری دارند؛ اما از نظر کار، وضعیت سختتر شده است؛ اما اگر معلمان نمره را کمی بیخیال بشوند و به تربیت مدنی دانشآموزان بپردازند، کمی با دانشآموزان دوست باشند و روی خودشناسی بچهها تحلیل جامع و راهکارهای برونرفت از آن کار کنند و روشهای زندگی ساده و شاد را به آنها بیاموزند؛ تا اندازهای این فضا تعدیل میشود.
❓آنقدر که به مردان در حوزههای آموزشی بها داده میشود، آیا زنان هم چنین شرایطی را دارند؟
🍃 #زهرا_خماریان: شاید در همه اعصار و بیشتر جوامع هنوز هم این باور هست که زنان باید مطیع، مهربان، ازخودگذشته، فداکار، قانع و... باشند. مطیعبودن محض را هنوز هم بسیاری کلید و رمز موفقیت زن میدانند و البته نگاه و عملکرد آموزشوپرورش در مدیریت و بهکارگیری زنان بر این باور منسوخشده شکل گرفته است. این را میتوان به وضوح در مدیریت اغلب بانوان در مدارس به چشم دید: مطیعبودن محض و مجریان سربهراه بخشنامههای بیانتها و صوری و ویترینی اداری. بشخصه همکاران زیادی را دیدهام که خود را به آب و آتش میزنند تا بیعیبتر، کوشاتر، خلاقتر و فعالتر جلوه کنند. گاهی چنان حمایتهای کورکورانهای از مدیران بالادستی خصوصا «مرد» دارند که به بیگاریکردن روی میآورند. شاید بتوان بهجرئت گفت زنان در آموزشوپرورش در حوزه خدماتی به مراتب بهتر از مردان عمل میکنند؛ البته به نظر من مدیریت مدارس و کارشناسیهای اداری در حوزه خدماتی هستند، نه حوزه تأثیرگذار آموزشی و اجرائی.
آموزگار زن امروز مثل سایر همجنسان خود در سایر ادارات، زیر بار فشار تضادهای گوناگون قرار گرفته است. فشارهای اقتصادی جامعه و حضورنداشتن مردان یا پدران در تربیت فرزندان و مدیریت خانه، استرس زیادی برای زنان به ارمغان آورده که این هم یکی از مشکلات پیشروی زنان معلم است که سالهاست با آن دستبهگریبان هستند و تابهحال چارهای برای آن اندیشیده نشده یا دستکم کافی نبوده است.
❓اگر بخواهیم به اصلیترین و اساسیترین مشکل معلمان زن برسیم، اولین مسئلهای که به ذهنتان خطور میکند، چیست و برای حل آن چه باید کرد؟
🍃 #علی_بهشتینیا: به نظر من یک مشکل اساسی و مشترک ما معلمان، فاصله جنس زن و مرد در محیط کار است. در همه ادارات و سازمانها زنان و مردان کنار هم کار میکنند. شاید بخشی از تنبیه دانشآموزان پسر در مدارس، ناشی از کمبود لطافت زنانه و محبت مادرانه در مدارس جنس پسر است. زنان هم از نبودن جنس مردانه در بخشی از شغل معلمی ضربه میبینند؛ برای مثال کمبود اقتدار مردانه در مدارس جنس دختر باعث شده دختران لطمههایی ببینند. البته این بحث کمی پیچیده است و این نظر شخصی بنده است... .
ما نیاز به یک تغییر نسل و پوستاندازی داریم که دراینمیان سهم معلمان زن بیشتر از سایر زنان جامعه است؛ آن هم به دلیل تأثیرگذاری بر اقشار مختلف جامعه. البته ناگفته نماند که دراینمیان، زنان هم نباید از آن سوی بام بیفتند و همان رفتاری را که مردان و مسئولان مرد با آنها داشته و دارند، با مردان داشته باشند.
#زنان
#اشتغال
#زنان_معلم
#هشت_مارس
#روز_جهانی_زن
#نه_به_تبعیض
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_خشونت
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
📌#دغدغههای_زنان_معلم_در_آموزشوپرورش
#قسمت_پنجم #پایانی
❓در ردههای بالای مدیریتی آموزشوپرورش چقدر از زنها استفاده میکنند؟
🍃 #فرحناز_حیدری: از مدرسه یک قدم بروید بالاتر، در آموزشوپرورش کمتر ادارهای هست که رئیس زن داشته باشد. به نظر من نظم و وجدان کاری زنان بیش از مردان است. بهعنوان کسی که حدود ١٠ سال سرگروه و بازرس مدارس بودم، این را عرض میکنم؛ ولی اگر مردان مطیع نیستند، مؤثر و تأثیرگذار و نوگرا و خلاق هم نیستند؛ چراکه در آموزشوپرورش قدرت هرمی است و مدیر مدرسه فقط باید تابع فرامین بالادستانش باشد.
خیلی از معلمان رغبتی به مدیریت در مدارس ندارند؛ بنابراین مدیران در مدارس برخلاف ادارات دیگر اغلب شایستگیهای لازم برای این پست را ندارند. جامعهپذیری ما، جامعهپذیری جنسی است. مردان و زنان از کودکی میآموزند که مردان موجوداتی برتر هستند. وقتی زنان مردان را برتر از خود میدانند و خودشان را قبول ندارند، چطور میتوانند به همجنس خود به اندازه یک مرد احترام بگذارند؟! نظام آموزشی افراد مطیع میخواهد، نه افراد خلاق و شاد.
یکی از مشکلات معلمان زن، حساسیتهای زیاد درباره پوشش آنان است. البته الان، حداقل از نظر ظاهری، زنان وضع پوشش بهتر و راحتتری دارند؛ اما از نظر کار، وضعیت سختتر شده است؛ اما اگر معلمان نمره را کمی بیخیال بشوند و به تربیت مدنی دانشآموزان بپردازند، کمی با دانشآموزان دوست باشند و روی خودشناسی بچهها تحلیل جامع و راهکارهای برونرفت از آن کار کنند و روشهای زندگی ساده و شاد را به آنها بیاموزند؛ تا اندازهای این فضا تعدیل میشود.
❓آنقدر که به مردان در حوزههای آموزشی بها داده میشود، آیا زنان هم چنین شرایطی را دارند؟
🍃 #زهرا_خماریان: شاید در همه اعصار و بیشتر جوامع هنوز هم این باور هست که زنان باید مطیع، مهربان، ازخودگذشته، فداکار، قانع و... باشند. مطیعبودن محض را هنوز هم بسیاری کلید و رمز موفقیت زن میدانند و البته نگاه و عملکرد آموزشوپرورش در مدیریت و بهکارگیری زنان بر این باور منسوخشده شکل گرفته است. این را میتوان به وضوح در مدیریت اغلب بانوان در مدارس به چشم دید: مطیعبودن محض و مجریان سربهراه بخشنامههای بیانتها و صوری و ویترینی اداری. بشخصه همکاران زیادی را دیدهام که خود را به آب و آتش میزنند تا بیعیبتر، کوشاتر، خلاقتر و فعالتر جلوه کنند. گاهی چنان حمایتهای کورکورانهای از مدیران بالادستی خصوصا «مرد» دارند که به بیگاریکردن روی میآورند. شاید بتوان بهجرئت گفت زنان در آموزشوپرورش در حوزه خدماتی به مراتب بهتر از مردان عمل میکنند؛ البته به نظر من مدیریت مدارس و کارشناسیهای اداری در حوزه خدماتی هستند، نه حوزه تأثیرگذار آموزشی و اجرائی.
آموزگار زن امروز مثل سایر همجنسان خود در سایر ادارات، زیر بار فشار تضادهای گوناگون قرار گرفته است. فشارهای اقتصادی جامعه و حضورنداشتن مردان یا پدران در تربیت فرزندان و مدیریت خانه، استرس زیادی برای زنان به ارمغان آورده که این هم یکی از مشکلات پیشروی زنان معلم است که سالهاست با آن دستبهگریبان هستند و تابهحال چارهای برای آن اندیشیده نشده یا دستکم کافی نبوده است.
❓اگر بخواهیم به اصلیترین و اساسیترین مشکل معلمان زن برسیم، اولین مسئلهای که به ذهنتان خطور میکند، چیست و برای حل آن چه باید کرد؟
🍃 #علی_بهشتینیا: به نظر من یک مشکل اساسی و مشترک ما معلمان، فاصله جنس زن و مرد در محیط کار است. در همه ادارات و سازمانها زنان و مردان کنار هم کار میکنند. شاید بخشی از تنبیه دانشآموزان پسر در مدارس، ناشی از کمبود لطافت زنانه و محبت مادرانه در مدارس جنس پسر است. زنان هم از نبودن جنس مردانه در بخشی از شغل معلمی ضربه میبینند؛ برای مثال کمبود اقتدار مردانه در مدارس جنس دختر باعث شده دختران لطمههایی ببینند. البته این بحث کمی پیچیده است و این نظر شخصی بنده است... .
ما نیاز به یک تغییر نسل و پوستاندازی داریم که دراینمیان سهم معلمان زن بیشتر از سایر زنان جامعه است؛ آن هم به دلیل تأثیرگذاری بر اقشار مختلف جامعه. البته ناگفته نماند که دراینمیان، زنان هم نباید از آن سوی بام بیفتند و همان رفتاری را که مردان و مسئولان مرد با آنها داشته و دارند، با مردان داشته باشند.
#زنان
#اشتغال
#زنان_معلم
#هشت_مارس
#روز_جهانی_زن
#نه_به_تبعیض
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_خشونت
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔷 کتابخانه فرهیزش، کتابخانهای برای کودکان محروم
✍ #محمدرضا_نیکنژاد
🔹روزنامه آرمان ملی،۱۲ خرداد ۱۴۰۱
🔻روزگار غریبیست! دست کم چنین شرایطی برای نگارنده با نزدیکِ پنجاه سال سن تجربهای تازه و تلخ است.
مردم بسیار گرفتارند و بخش بزرگی از جامعه در تکاپوی جدی برای گذران روزانهی زندگی فردی و خانوادگیاند. ناامیدی و سرخوردگی میان لایههای گوناگون اجتماعی موج میزند و خبرهای بدِ اقتصادی، سیاسی، اجتماعی نفسِ همه را به شماره انداخته. طبقهی متوسط که موتور محرکه دگرگونیهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسیاند هر روز کوچکتر شده و در گذاری دردآور به تنگدستانی میپیوندند که بزرگترین دلنگرانیشان سیر کردن خود و خانواده است.
کارمندان که مهمترین گروه سازنده این طبقهاند در حالی با افزایش ده درصدیِ دستمزد روبرو شدهاند که برخی از کالاهایِ مهم برای یک زندگیِ بخور و نمیر تا ۳۰۰ درصد افزایش داشته! این یعنی فشاری جدی بر اکثریت جامعه؛ فشاری کمرشکنی که صداهای برآمد از آن بوسیله تصمیم گیران یا شنیده نمیشود و یا به دلایل اثبات شده سیاسی تا لحظههای آشنا و خطرناک تاریخی، جدی گرفته نمیشود!
🔻در شرایط اقتصادی-اجتماعی امروز ایران پرداختن به کنشهای فرهنگی، اخلاقی و انسانی با دستاندازهای جدی روبرو بوده و شگفتآور آن که هستند کسانی که همچنان دل در گروه گسترش فرهنگ و اخلاق دارند و گذشت، از پایههای زیستِ فردی و خانوادگی آنان است. نمونه آن همکار ما خانم #زهرا_خماریان، همسرشان آقای علی غلامعلی و فرزندان آنان است. اما ماجرا چیست؟
🔻پنجم خرداد سالگرد درگذشت "#مهدی_بهلولی" آموزگار، کنشگر صنفی-رسانهای معلمان، نویسنده و مترجمی تلاشگر بود که سال گذشته در اثر کرونا چهره در نقاب خاک کشید. بهلولی پرچمدار گروهی از فرهنگیانِ نویسنده بود که در یک دههی گذشته کنشهای معلمان در گسترهی آموزشی-صنفی را در رسانههای واقعی و مجازی گسترش دادند و همچنان در این حوزه کنشگرانه میگویند و مینویسند. خانم خماریان یکی از اعضای این گروه است که آموزگار کلاس اول دبستان و یکی از ترویجگران کتابخوانی در میان کودکان و نوجوانان، به ویژه در مناطق نابرخوردار، است. سال گذشته و همزمان با درگذشت زنده یاد بهلولی ایشان قول دادند که یک کتابخانه برای کودکان محروم راهاندازی کنند و نامش را "فرهیزش" بگذارند؛ #فرهیزش نام گاهنامهای فرهنگی-آموزشی و اینترنتی است که بهلولی آن را پایه گذاری و تا پنج شماره منتشر کرد؛ و البته با تلاشهای تنی چند از همکرانش همچنان به کار خود ادامه میدهد.
🔻به هر روی این خانم معلم، در شرایط اقتصادی کنونی با هزینههای خانوادگی، خانهای ۶۰ متری با شرایط ساختمانی بشدت بد را خریداری و با تلاشهای شبانه-روزی خود و خانوادهاش همزمان با نخستین سالگرد درگذشت زنده یاد بهلولی به بهرهبرداری رساند. این کتابخانه کودک و نوجوان قرار است جایی باشد برای کتابخوانیِ گروهیِ بچهها و تشویق آنان برای خواندن و نوشتن و بالیدن در یک محیط فرهنگی-آموزشی ناب.
🔻در روزِ آغازبکار این کتابخانه نگارنده، خانواده بهلولی، تنی چند از فرهنگیان نویسنده، برخی علاقمندان به کتاب و کتابخوانی و البته گروهی از کودکان و نوجوانان گردهم آمدیم.
لحظه- لحظه حضور در کتابخانه "فرهیزش" یاد بانو "توران میرهای" در ذهنم میچرخید. او نیز شاهکارِ مدرسه فرهاد و فرهنگنامه کودکان و نوجوانان را با هزینهی شخصی و خانوادگی راه انداخت و کاری کرد، کارستان؛ کارهایی بزرگ و اثرگذار که همچنان جامعه در گامهای نخستین شناخت و واکاوی آن است. بیگمان کار خانم خماریان، همسر و فرزندانشان، گام برداشتن در مسیر میرهایهاست و امیدواریم این گامها ادامه یابند. در شرایط کنونی جامعه ایران دشوار است که امیدوارم باشیم و آرزو کنیم کسانی مانند این خانم و آقای فرهنگی بیشتر شوند! با این حال از ژرفای وجودمان برای این خانوادهی خوب و تلاشگر و دیگر کسانی که در مسیر نجات کودکان و نوجوانان از "ندانستن" و "نتوانستن" قرار دارند آرزوی تندرستی و کامیابی میکنیم.
https://tttttt.me/ksmtehran1/263
🔹منبع: کانال تلگرامی نویسنده👇
https://tttttt.me/amoozeshvaandishe
#نشرآگاهی
#کودکان
#ترویج_کتابخوانی
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
✍ #محمدرضا_نیکنژاد
🔹روزنامه آرمان ملی،۱۲ خرداد ۱۴۰۱
🔻روزگار غریبیست! دست کم چنین شرایطی برای نگارنده با نزدیکِ پنجاه سال سن تجربهای تازه و تلخ است.
مردم بسیار گرفتارند و بخش بزرگی از جامعه در تکاپوی جدی برای گذران روزانهی زندگی فردی و خانوادگیاند. ناامیدی و سرخوردگی میان لایههای گوناگون اجتماعی موج میزند و خبرهای بدِ اقتصادی، سیاسی، اجتماعی نفسِ همه را به شماره انداخته. طبقهی متوسط که موتور محرکه دگرگونیهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسیاند هر روز کوچکتر شده و در گذاری دردآور به تنگدستانی میپیوندند که بزرگترین دلنگرانیشان سیر کردن خود و خانواده است.
کارمندان که مهمترین گروه سازنده این طبقهاند در حالی با افزایش ده درصدیِ دستمزد روبرو شدهاند که برخی از کالاهایِ مهم برای یک زندگیِ بخور و نمیر تا ۳۰۰ درصد افزایش داشته! این یعنی فشاری جدی بر اکثریت جامعه؛ فشاری کمرشکنی که صداهای برآمد از آن بوسیله تصمیم گیران یا شنیده نمیشود و یا به دلایل اثبات شده سیاسی تا لحظههای آشنا و خطرناک تاریخی، جدی گرفته نمیشود!
🔻در شرایط اقتصادی-اجتماعی امروز ایران پرداختن به کنشهای فرهنگی، اخلاقی و انسانی با دستاندازهای جدی روبرو بوده و شگفتآور آن که هستند کسانی که همچنان دل در گروه گسترش فرهنگ و اخلاق دارند و گذشت، از پایههای زیستِ فردی و خانوادگی آنان است. نمونه آن همکار ما خانم #زهرا_خماریان، همسرشان آقای علی غلامعلی و فرزندان آنان است. اما ماجرا چیست؟
🔻پنجم خرداد سالگرد درگذشت "#مهدی_بهلولی" آموزگار، کنشگر صنفی-رسانهای معلمان، نویسنده و مترجمی تلاشگر بود که سال گذشته در اثر کرونا چهره در نقاب خاک کشید. بهلولی پرچمدار گروهی از فرهنگیانِ نویسنده بود که در یک دههی گذشته کنشهای معلمان در گسترهی آموزشی-صنفی را در رسانههای واقعی و مجازی گسترش دادند و همچنان در این حوزه کنشگرانه میگویند و مینویسند. خانم خماریان یکی از اعضای این گروه است که آموزگار کلاس اول دبستان و یکی از ترویجگران کتابخوانی در میان کودکان و نوجوانان، به ویژه در مناطق نابرخوردار، است. سال گذشته و همزمان با درگذشت زنده یاد بهلولی ایشان قول دادند که یک کتابخانه برای کودکان محروم راهاندازی کنند و نامش را "فرهیزش" بگذارند؛ #فرهیزش نام گاهنامهای فرهنگی-آموزشی و اینترنتی است که بهلولی آن را پایه گذاری و تا پنج شماره منتشر کرد؛ و البته با تلاشهای تنی چند از همکرانش همچنان به کار خود ادامه میدهد.
🔻به هر روی این خانم معلم، در شرایط اقتصادی کنونی با هزینههای خانوادگی، خانهای ۶۰ متری با شرایط ساختمانی بشدت بد را خریداری و با تلاشهای شبانه-روزی خود و خانوادهاش همزمان با نخستین سالگرد درگذشت زنده یاد بهلولی به بهرهبرداری رساند. این کتابخانه کودک و نوجوان قرار است جایی باشد برای کتابخوانیِ گروهیِ بچهها و تشویق آنان برای خواندن و نوشتن و بالیدن در یک محیط فرهنگی-آموزشی ناب.
🔻در روزِ آغازبکار این کتابخانه نگارنده، خانواده بهلولی، تنی چند از فرهنگیان نویسنده، برخی علاقمندان به کتاب و کتابخوانی و البته گروهی از کودکان و نوجوانان گردهم آمدیم.
لحظه- لحظه حضور در کتابخانه "فرهیزش" یاد بانو "توران میرهای" در ذهنم میچرخید. او نیز شاهکارِ مدرسه فرهاد و فرهنگنامه کودکان و نوجوانان را با هزینهی شخصی و خانوادگی راه انداخت و کاری کرد، کارستان؛ کارهایی بزرگ و اثرگذار که همچنان جامعه در گامهای نخستین شناخت و واکاوی آن است. بیگمان کار خانم خماریان، همسر و فرزندانشان، گام برداشتن در مسیر میرهایهاست و امیدواریم این گامها ادامه یابند. در شرایط کنونی جامعه ایران دشوار است که امیدوارم باشیم و آرزو کنیم کسانی مانند این خانم و آقای فرهنگی بیشتر شوند! با این حال از ژرفای وجودمان برای این خانوادهی خوب و تلاشگر و دیگر کسانی که در مسیر نجات کودکان و نوجوانان از "ندانستن" و "نتوانستن" قرار دارند آرزوی تندرستی و کامیابی میکنیم.
https://tttttt.me/ksmtehran1/263
🔹منبع: کانال تلگرامی نویسنده👇
https://tttttt.me/amoozeshvaandishe
#نشرآگاهی
#کودکان
#ترویج_کتابخوانی
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
Telegram
..