نامه انجمن‌های علوم اجتماعی به رئیس جمهور (1).pdf

اصفهان
سخنرانی با موضوع زندگی‌حاشیه‌ای در کلانشهرها روز سه شنبه ۵ بهمن از ساعت ۱۶ در سالن سوره در خیابان امادگاه اصفهان با پخش فیلم #هومن_سیدی به همراه گفت و گوی مهمانان برگزار خواهد شد
https://www.instagram.com/p/CZAJ8IENScA/?utm_medium=share_sheet

https://book.icfi.ir/book/521079/%D9%85%DA%AF%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%84-%D9%87%D8%A7-%D9%88-%D9%85%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%B9-%D9%87%D8%A7%DB%8C?paginatedParams=size%3D12%26page%3D1%26edition%3D1%26issueYear%3D1400%26title%3D%25D9%2585%25DA%25AF%25D8%25A7%25D9%2585%25D8%25A7%25D9%2584%25E2%2580%258C%25D9%2587%25D8%25A7%2B%25D9%2588%2B%25D9%2585%25D8%25AC%25D8%25AA%25D9%2585%25D8%25B9%25E2%2580%258C%25D9%2587%25D8%25A7%25DB%258C%2B%25D8%25AA%25D8%25AC%25D8%25A7%25D8%25B1%25DB%258C%2B%25D8%25AF%25D8%25B1%2B%25D8%25AA%25D9%2587%25D8%25B1%25D8%25A7%25D9%2586

خرید کتاب مگامالها در نمایشگاه مجازی کتاب

عباس کاظمی
شنبه ۹ دی ۱۴۰۰

🔷فایل صوتی جلسه نقد و بررسی کتاب رتروتوپیا نوشته زیگمونت باومن ترجمه بهروز گرانپایه
🔸در این جلسه ابتدا آقای گرانپایه در مورد کتاب صحبت کردند،سپس دکتر آرمان ذاکری سخنرانی کردند.
💧فایل صحبتهای من ۲۰ دقیقه است.

#نقد_کتاب #امید #آینده #معرفی_کتاب #شهر #نظریه_انتقادی #عواطف
https://tttttt.me/Varijkazemi

همنشینی پلتفرم تجربه شهری با موضوع: مال‌ها؛ فضاهای شبه عمومی شهری ▫️با نگاهی بر کتاب «مگامال‌ها و مجتمع‌عای بزرگ شهری؛ مطالعاتی جامعه شناختی» نوشته‌ی عباس وریج کاظمی و مسرت امیرابراهیمی. با حضور: اعظم خاتم عباس وریج کاظمی مسرت امیرابراهیمی محمد رضایی ایمان واقفی نوید پورمحمدرضا سه شنبه ۱۲/ ۱۱/ ۰۰ ساعت ۹ شب در کلاب تجربه شهری لینک شرکت در جلسه: https://www.clubhouse.com/join/%D9%BE%D9%84%D8%AA%D9%81%D8%B1%D9%85-%D8%AA%D8%AC%D8%B1%D8%A8%D9%87-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C/OBIVyHDy/mgwj0NLV

💐این سخنرانی به هاله لاجوردی تقدیم شده است
عباس کاظمی
سخنرانی
تاریخ ۵ بهمن ۱۴۰۰ شهر اصفهان

🔷عنوان؛ تاملی بر زندگی فرودستان و حاشیه‌های شهری به بهانه فیلم مغزهای کوچک زنگ زده
🔷مکان:تالار حوزه هنری اصفهان

💦زمان شنیدن: ۴۲ دقیقه

🗣لطفا در صورت فوروارد لینک را حذف نکنید

https://tttttt.me/Varijkazemi

#نقد_فیلم #فرودستی #فیلم #سخنرانی #فرودستان_شهری

💐این سخنرانی به هاله لاجوردی تقدیم شده است
سخنرانی بهارک محمودی
تاریخ ۵ بهمن ۱۴۰
💧سخنرانی تاملی در باب بازنمایی فرودستی در سینمای ایران، به بهانه فیلم مغزهای کوچک زنگ زده
💧مکان :اصفهان
💧زمان شنیدن: ۲۰ دقیقه
🗣لطفا در صورت فوروارد لینک را حذف نکنید

https://tttttt.me/baharak_mahmoodi
کانال بهارک محمودی

#نقد_فیلم #فرودستی #فیلم #سینما #بهارک_محمودی

عباس کاظمی
https://tttttt.me/Varijkazemi
این یادداشت به یاد هاله لاجوردی نوشته شده و در مجله رسانه فرهنگ در بهار ۱۴۰۰به چاپ رسیده است. و اکنون به مناسبت سالمرگ او به اشتراک گذاشته می‌شود. یادش گرامی.
عنوان: چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم

https://www.academia.edu/70450717/%DA%86%D9%88%D9%86_%D8%AF%D9%88%D8%B3%D8%AA_%D8%AF%D8%B4%D9%85%D9%86_%D8%A7%D8%B3%D8%AA_%D8%B4%DA%A9%D8%A7%DB%8C%D8%AA_%DA%A9%D8%AC%D8%A7_%D8%A8%D8%B1%DB%8C%D9%85

🔵 مقدمه کتاب شجاعت تدریس:

✅ کتاب «شهامت تدریس» را محققی شاعر و نویسنده، تألیف کرده است.

🔻روایت پالمر از «زندگی درونی معلمان» نه تنها جذاب و خواندنی است، بلکه بکر، تازه و تکان‌دهنده است. روایت او از ترس‌هایی که معلمان و مدرسان دانشگاه تجربه می‌کنند حاصل تجربۀ زیستۀ پالمر و درک و شهود شاعرانه و درون‌بینانۀ او از این حرفه است.

🔻پالمر نه‌تنها خودشناسی و درک معلم از زندگی درونی‌اش را لازمۀ تدریس خوب و معلم خوب می‌داند، بلکه معتقد است معلمان خوب، نیازمند رسیدن به شناختی روشن و عمیق از دانشجویان و دانش‌آموزانند.

✅ پالمر معتقد است کنش تدریس نیازمند ایجاد تعامل و یکپارچگی میان معلم، موضوع درس و دانشجویان و دانش‌آموزان است. مسئلۀ معلمی از دیدگاه پالمر «درد از هم گسیختگی» است.

🔻ترس و بی‌اعتمادی در فرهنگ دانشگاهی ایران نیز لانه کرده است. بسیاری از مدرسان دانشگاه، دانشجویان را متهم به نافرهیختگی می‌کنند و بسیاری از دانشجویان نیز مدرسان را شایستۀ مقام استادی دانشگاه نمی‌دانند.

🔷Abbas Varij Kazemi & Saeid Safari

🔸Travelling concepts: the story of the commodification of higher education in Iran

📘Critique Journal of Socialist Theory(2020).#مقاله

32-33.pdf

عباس کاظمی

🔷سیطره قبایل دانشگاهی بر اجتماع علمی


ماهنامه تجارت فردا
۱۶ بهمن ۱۴۰۰
فایل پی‌دی اف

https://tttttt.me/Varijkazemi

#دانشگاه #قبایل_دانشگاهی

لینک دسترسی مستقیم به سایت

سیطره قبایل دانشگاهی بر اجتماع علمی
https://www.tejaratefarda.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D8%AF-%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C-20/40345-%D8%B3%DB%8C%D8%B7%D8%B1%D9%87-%D9%82%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D9%84-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9-%D8%B9%D9%84%D9%85%DB%8C

Photo from Abbas Kazemi

برنامه همایش فرهنگ و دانشگاه در ایران.pdf

▫️
همنشینی پلتفرم تجربه شهری با موضوع:
▫️تعارضات اجتماعی-عملکردی فضاهای عمومی؛
مورد تیاتر شهر-پارک دانشجو!
▫️وجود گروه‌های اجتماعی متنوع در محدوده تیاتر شهر-پارک دانشجو که به‌واسطه‌ی عمومیت فضا از سویی و عملکردهای مجود همچون تیاتر از سوی دیگر، منجر به تعارضات اجتماعی-عملکردی در این محدوده شده است..
▫️با حضور:
سید محمد بهشتی
قطب‌الدین صادقی
عباس وریج کاظمی
ایمان واقفی
شمین گلرخ

▫️سه شنبه ۰۳/ ۱۲/ ۰۰ ساعت ۸:۳۰ شب
در کلاب تجربه شهری
▫️لینک شرکت در جلسه:

https://www.clubhouse.com/join/%D9%BE%D9%84%D8%AA%D9%81%D8%B1%D9%85-%D8%AA%D8%AC%D8%B1%D8%A8%D9%87-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C/xSDHnxwl/PGeO113g?utm_medium=ch_invite&utm_campaign=-gb8VaKALBER8_yZ5MR7gQ-73843

.
👈 آسیب‌شناسی نخبگی در ایران

(انتشار فایل پی‌دی‌اف کتاب)


✍️ محسن رنانی

به تجربه دریافته‌ام که نوشته‌هایی که از دلم ریشه‌ گرفته یا بر شهودم متکی بوده، بسیار اثرگذارتر از سایر نوشته‌هایم بوده است. چهار سال روی کتاب «اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی ایران» کار کردم. اما این کتاب که حاصل اندیشه‌سوزی و عقلانیت‌ورزی من روی موضوع بود، نه آن‌گاه که در سال ۸۷ در پنج نسخه و به صورت پوشیده برای مقامات ارشد کشور ارسال کردم و نه وقتی در سال ۹۴ نسخه الکترونیک آن به صورت عمومی منتشر شد،‌ مورد هیچ اقبالی، نه از سوی مقامات نه از سوی جامعه نخبگی،‌ قرار نگرفت و اثری بر سیاست‌های اتمی کشور نگذاشت.

همچنین است سرنوشت سه یادداشتی که با عنوان «قصه‌هایی درباره گناه و توسعه» منتشر کردم و خیلی برای نوشتن آنها فسفر سوزاندم و چند ماه روی آنها کار کردم و چند بار بازنویسی کردم. وقتی این یادداشت‌ها منتشر شد نه در میان سیاست‌گذاران نه در میان جامعه اثری در حد تلنگر نیز نداشت.

بر عکس، یادداشت «فردا اول خلقت است» کلا فقط نیم ساعت از من وقت گرفت اما در مجموع رسانه‌‌های مجازی، بیش از ده میلیون بار دیده و خوانده شده است. در شامگاه ۳۱ شهریور ۱۳۹۶ بود که دکتر مرادی (فلیسوف آموزش) پیام داد که «فردا اول مهر است نمی‌خواهی چیزی بنویسی؟»؛ و من چون آن ایام خیلی با موضوع تربیت و توسعه درگیر شده بودم، گفتم چرا و قلم را برداشتم وهر چه بر دلم جاری شد نوشتم.

کتاب «آسیب‌شناسی نخبگی در ایران» نیز از همین کارهای دلی بود. اصلا قراری بر نوشتن کتاب نبود. در شهریور ۱۳۹۵ رئیس بنیاد نخبگان اصفهان تماس گرفت و گفت جلسه‌ای با نخبگان داریم شما بیا صحبت کن و من قبول نمی‌کردم. پس از اصرار فراوان، گفتم من اگر بیایم در نقد نخبگان صحبت می‌کنم و بر بیماری‌های نخبگی دست می‌گذارم و تمام عملکرد بنیاد نخبگان را زیر سوال می‌برم. ایشان گفت مشکلی نیست. راستش پیش از آن خیلی درباره آسیب‌هایی که آموزش و پرورش و آموزش عالی ما به نخبگان می‌زنند فکر کرده بودم اما هیچگاه چیزی ننوشته بودم یا درباره آن صحبت نکرده بودم. اما همیشه به دلم بود که در این باره چیزی بنویسم.

پیش از سخنرانی شاید حدود نیم ساعت روی چارچوب بحثم فکر کردم، اما یک سخنرانی دلی از کار درآمد، از آنهایی که به دل خودم هم نشست (فایل صوتی‌اش را این‌جا بشنوید). وقتی از جلسه سخنرانی بیرون آمدم به خودم گفتم این مباحث حیف است نانوشته بماند روزی کتاب «آسیب شناسی نخبگی در ایران» را خواهم نوشت. اما آن روز هیچگاه فرا نرسید و اصلا به علت سیل موضوعاتی که هر روز درگیرش می‌شدم اصلا موضوع تدوین کتاب نخبگی از دستور کار فکری‌ام خارج شد.

تا آن که در اواخر سال ۹۹ بود که دوستی پیام داد این کتاب شما که عنوانش «آسیب شناسی نخبگی در ایران» است را از کجا می‌شود تهیه کرد. پاسخ دادم من چنین کتابی ندارم. فورا تصویر جلد کتاب را برایم فرستاد. تعجب کردم بعد از پیگیری متوجه شدم که مدیران دلسوز موسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی (وابسته به وزارت علوم)، چند سال بعد، این سخنرانی را شنیده اند و تصمیم به انتشار آن به عنوان یک کتاب گرفته اند. پس سخنرانی مرا به یک ویراستار بسیار حرفه‌ای و دقیق و البته دلسوز سپرده بودند؛ او هم به زیباترین نحو این سخنرانی را به یک متن نوشتاری در قامت یک کتاب تبدیل کرده بود.

وقتی کتاب را تهیه کردم از روی نگرانی ظرف یک ساعت کل آن را خواندم تا ببینم حرفهای مرا خراب نکرده باشند، اما از این همه نیک‌اندیشی، زحمت و دقت حظ کردم. به ایشان و مدیران موسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی دستمریزاد می‌گویم. چنین کار باکیفیتی معمولا از یک نهاد دولتی بعید است. و متاسفانه نمی دانم چرا ناشر، نام ویراستار را درشناسنامه کتاب نیاورده است.

وقتی کتاب را خواندم انصافا هم از حرفهای نویسنده (ببخشید از سخنرانی خودم 🙈🙈) که هیچکدام یادم نبود کیف کردم و هم از کار ویراستار. خدا به هر دوی آنها سلامتی و طول عمر عطا کند!! قوانین این عالم این‌جوری است. یک کاری که از دل برآید و قصد رشوت و منتی در آن نباشد در این عالم شکوفه می‌کند و به بار می‌نشیند.

از وقتی که در ماه پیش این کتاب را در یادداشتی معرفی کردم، ‌تقریبا همه نسخه‌های موجود آن فروش رفت و نسخه‌های چاپ بعدی آن هم تمام شد.
و چنین شد که تصمیم گرفتم برای آن که علاقه‌مندان و همه کسانی که نگران تخریب استعدادهای کودکان و جوانان نخبه این کشور هستند، این کتاب را بخوانند ، فایل پی.دی.اف آن را منتشر کنم.

لطفا فقط یک ساعت وقت بگذارید و این کتاب را در فایل زیر بخوانید و برای هر کس که با کودک و نوجوان سروکار دارد، یا فرزند بین صفر تا ۱۸ سال دارد بفرستید و توصیه کنید بخواند. چهل سال آسیب زدن به جوانان و نخبگان‌مان کافی است. لطفا سیاستگذاران آموزش و پرورش و مربیان پیش دبستان و معلمان دبستان نیز بخوانند.

👇👇 فایل کتاب 👇👇
.

نشست آنلاین روزمرگی جامعه ایران در سایه انقلاب

چهارشنبه ۳۱ فروردین، ساعت ۱۸

ورود از

https://meet.google.com/dbp-sabv-fdo

🆔 @Varijkazemi

هنرمند - عبدالحسین نیک‌گهر - آرته باکس
https://artebox.ir/Artist/Intro/950/%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D9%86%DB%8C%DA%A9%E2%80%8C%DA%AF%D9%87%D8%B1/

مصاحبه و گفت‌وگو با دکتر عبدالحسین نیک‌گهر،جامعه‌شناس

علوم اجتماعی و« نقشه‌های از پیش تعیین شده»!

عباس کاظمی، جامعه‌شناس
@varijkazemi
🧊بعد از بازگشایی دانشگاهها، تنش میان دانشجویان با دانشگاه به موضوع مهمی در این روزها تبدیل شده است. مهم نیست داستان از کجا شروع شد مهم این است که معاون فرهنگی یک دانشگاه، داستان را از کجا شروع می‌کند:‌«دانشجوی خانمی که رنگ موهای خود را فیروزه‌ای یا آبی می‌کند و موهای خود را از مقتعه بیرون می‌گذارد و از نشان دادن کارت دانشجویی خود امتناع می‌کند و قصد دارد به زور وارد دانشگاه شود، مشخص است در حال اجرا کردن نقشه‌هایی از پیش تعیین شده است» ! در جایی دیگر، یکی از معلم‌های مدرسه گزارش کرده است که« دانش آموزان دختر در یک مدرسه، به دلیل رنگ مو، برداشتن ابرو، استفاده از زیرورآلات و.. قوانین مدرسه را زیرپا می‌گذارند و مهمتر اینکه والدین با مدرسه همکاری نمی‌کنند». اینها تنها نمونه‌هایی کوچک از تغییراتی است که دوران قرنطینه کرونا آنها را تشدید کرده است. دانشجویانی که دو سال از تحصیل‌شان گذشته اما هنوز دانشگاه را ندیده‌اند و تازه به فضای دانشگاه و یا مدرسه پا می‌گذارند با ارزشهایی بزرگ شدند که حتی صرفا، تحت کنترل والدین هم نیستند. این دانش آموزان، ذیل نظام‌ «جامعه پلتفرمی» رشد کرده‌اند. ارزشها، سبک زندگی، مد، امیال، شبکه‌های دوستی، حساسیت‌های فرهنگی و اجتماعی، نظامهای تشویقی و...همه و همه درون شبکه‌های اجتماعی تعریف و تعیین شده‌اند. این در حالی‌ست که در دوران همه‌گیری کرونا، نظامهای آموزشی رسمی، نقش پرورشی‌خود را به کل از دست دادند و صرفا دلمشغول مسایل آموزشی شدند اما دانش آموزان بیکار ننشستند و هرچه بیشتر به گوشی‌های هوشمند و تبلت‌های خود وابسته شدند از سویی دیگر، وابستگی ارزشی بیشتری میان والدین و فرزندان( به دلیل مجاورت بیشتر) در طول دوره همه‌گیری ایجاد شده است.
✍آیا با پدیده تازه‌ای روبرو هستیم؟ آیا منازعه جدید دانشجویان و دانش آموزان بر سر سبک زندگی قرار است مسئله‌ای مهم در دهه‌ی پیش رو باشد؟ زیرپاگذاشتن ارزش‌های مدرسه و دانشگاه امری جدید نیست، هر نسلی قواعد خود را برای دستکاری و مناقشه با ارزش‌های رسمی داشته است و این برای افرادی که به‌طور مستمر، به تماشاگری جامعه می‌نشینند، داستانی تکراری است. واقعیت مهم، عدم همراهی دانش آموزان و دانشجویان با ارزش‌های رسمی مدارس و دانشگاه‌ها نیست مسئله این خواهد بود که والدین تا چه اندازه قرار است مدرسه را همراهی کنند؟ و آیا عدم همراهی والدین با سیاست‌های تربیتی رسمی به خصومت میان دو نهاد خانواده و مدرسه دامن خواهد زد؟ و آیا جنگ فرهنگی به مرحله جدیدی وارد خواهد شد؟ پاسخ به این پرسش‌های مهم آسان نیست اما در حد فرضیه می‌توان گفت پس از همه‌گیری کرونا، افکار عمومی هرچه بیشتر در قابلیت نظام آموزشی تردید کرده است. از سویی دیگر، در طول چهل سال گذشته، در حالی‌که والدین به لحاظ نسلی، تغییر کرده‌اند اما نهاد آموزش، تغییر محسوسی نداشته است! والدین دهه 60، علاقه به تکرار تجربیات زمان خود ندارند. این امر تنش‌ها را بین والدین و مدرسه- و نه صرفا دانش آموزان- بیشتر خواهد کرد. @varijkazemi
🧊با این حال، در جامعه‌شناسی چیزی به اسم «نقشه‌های از پیش تعیین شده» وجود ندارد بلکه« نقشه‌ها»، محصول عمل اجتماعی مدرسه یا دانشگاه، کردارهای معلمان و مدیران انضباطی، نظام ارزشی در خانه، گروه‌های متعدد دوستی دانش آموزان و دانشجویان، رسانه‌های قدیم و جدید، فشارهای ایدولوژیک دستگاه‌های‌فرهنگی، سیاست‌های رسمی و غیررسمی بکارگرفته شده در جامعه و در مجموع، مواجهه فردی و ابتکاری کنشگر با همه این مولفه‌هاست. نقشه‌ها از پیش،تعیین نمی‌شوند بلکه در جریان اجتماعی ساخته و مصرف می‌شوند. مشقِ جامعه را مجموعه‌ی متعددی از نیروهای انسانی و غیرانسانی تدوین می‌کنند. مدیران فرهنگی ابتدا باید بتوانند درک درستی از مسئله فرهنگی در یک نهاد آموزشی داشته باشند. جمله مشهوری است که می‌گوید: فهم مسئله نیمی از مسیر برای حل مسئله است. در این میان، یادمان باشد برخی اوقات، راه حلی جز انحلال خود مسئله، وجود ندارد. همان‌اندازه که دانش‌آموزان و دانشجویان باید متناسب با فضای آموزشی رفتار کنند، نهادهای آموزشی باید تکانی به خود بدهند و اندکی بیشتر خود را با شرایط در حال تغییر همراه کنند و مدیران فرهنگی نیز برحسب ضرورت، خود را با سازوکارهایی که جامعه با آن کار می‌کند آشنا سازند.

#اموزش #مدرسه #دانشگاه #فرهنگ #کرونا #یاد_داشت

https://tttttt.me/Varijkazemi