بسم الله الرحمن الرحیم
📗دوم: کتاب الایضاح
(ادامه فضل بن شاذان و اختصاص حکومت به معصوم)

موضوع کتاب الایضاح نقد اهل سنّت و ذکر مطاعن بزرگان آنانست. در مورد انتساب این کتاب به فضل بن شاذان بحثهایی صورت گرفته ولی در مجموع با قرائن متعدّدی که وجود دارد می‌توان به صحّت انتساب آن مطمئن بود (نمونه).
.
🔸تمرکز فضل در این کتاب، بر نقش علم الهی در امامت است.در سراسر کتاب به درستی بر این اصرار شده که نتیجه ی دور شدن از حجج الهی (علیهم السلام) چیزی جز اختلافات بی انتها و اقوال بی‌پایه نیست.

✔️وی تصریح می‌کند که اداره ی حکومت عدل الهی، به علم کامل و دقیق به تمام قوانین شریعت نیاز دارد (👈روایت جالبی در این موضوع)، چه این که تمام امور مورد نیاز امّت در کتاب و سنّت بیان شده است؛ اما این تنها امامان معصوم (علیهم السلام) هستند که این علم کامل را در اختیار دارند. پس جز ائمه علیهم السلام هیچ کس نمی تواند مُجری حکومت بر مردم باشد.
👈توضیح استدلال به آیه ی شریفه در کلام ابن شاذان، بر اساس روایات معتبر

✔️از سوی دیگر به فرموده ی خداوند متعال: {لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمين‏} و دیگر ادلّه، عهد امامت و حق لزوم اطاعت، به فردی که همچون دیگران مبتلا به معاصی می‌شود هرگز اعطا نمی‌گردد. بلکه امام باید فردی امین باشد که در تمام امور دین بتوان به او اعتماد کرد.

https://tttttt.me/kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
🔷هشام بن الحکم و اختصاص حکومت به معصوم
#امام_شناسی #حکومت_معصوم

هشام بن الحکم از اصحاب متکلّم امام صادق و امام کاظم (علیهما السلام) بوده که مناظرات مختلفی با مخالفین داشته است.
از معروفترین آن‌ها، مناظره ای بوده که در مجلس یحیی بن خالد برمکی در موضوع امامت انجام داده و راه جواب را بر منکران امامت معصوم بسته است. سخنان کوبنده ی او در این مجلس موجب به خطر افتادن جان او شد؛ تا جایی که متواری شده و در نهایت در حال زندگی مخفیانه در غربت جان داد (رجال كشّي، ح477؛ كمال الدين/ ۳۶۸).
نیازی به تکرار نیست که این مناظره در فضایی صورت گرفته که مقصود مخالفین از امامت، بیشتر بر حقّ حکمرانی متمرکز بوده و از این رو استدلالات هشام نیز در همین مسیر است. در واقع هشام در این مناظره اثبات می‌کند که جایگاه حکومت، مختصّ امام معصومست. خلاصه مناظره را در ادامه مرور می‌کنیم.(در این گزارش از متن کمال الدین و علل الشرائع ص۲۰۳ به صورت ترکیبی استفاده شده است)

👈 ملاحظه ی متن کامل گزارش این مناظره و ترجمه ی آن

✅هشام پس از اینکه طرف مقابل خود را به این ملزم می‌کند که باید خداوند برای مردمان راهنمایی معصوم و عالم قرار دهد، خصوصیات این راهنما را چنین بیان می‌کند:

🔸او باید در خاندانی شناخته شده، از اهل بیت پیامبر (ص) و مورد نصّ و تعیین باشد.
🔸باید از تمام مردم به احکام الهی آگاه تر بوده و تمام ریز و درشت آن را بداند، زیرا اگر چنین نباشد ممکنست حدود الهی را به نادرستی اجرا نموده و به جای اصلاح، موجب فساد مردم گردد.
🔸باید معصوم باشد، زیرا اگر چنین نبود ممکنست مبتلا به گناهی گردد که مجازاتش لازم شود. (و در این صورت نیاز به فرد بالاتری هست که او را مجازات کند؛ در حالیکه طبق این فرض، فرد بالاتری در جامعه نیست).
(استدلال مشابه فضل بن شاذان، ادامه دهنده ی مکتب هشام، پیش از این گذشت)
🔸باید از همه شجاع تر باشد، زیرا پشتوانه ی سپاهیان است و اگر فرار کند به نصّ آیه ی قرآن مورد غضب الهی قرار خواهد گرفت.
🔸باید بخشنده ترین مردم باشد، زیرا مردم به بخشندگی او و تقسیم برابر حقوق مالی نیاز دارند، تا هر حقّی در جای خودش مصرف شود؛ و نیز برای این که اگر بخشنده باشد دیگر به اموال مردم طمع نخواهد کرد و حقوق آنان را پایمال نمی‌سازد.

https://tttttt.me/kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
🍀از کینه ها رهایم ساز!
#حق_مؤمن

✔️{ وَ الَّذينَ جاؤُ مِنْ بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا وَ لِإِخْوانِنَا الَّذينَ سَبَقُونا بِالْإيمانِ وَ لا تَجْعَلْ في‏ قُلُوبِنا غِلاًّ لِلَّذينَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّكَ رَؤُفٌ رَحيم‏} (الحشر/ ۱۰)

قرآن کریم صفت مؤمنین ملحق شده به نیکان پیشین را چنین بیان می‌دارد که دعایشان اینست:
▪️خداوندا ما و برادران پیشین ما را که در ایمان سبقت جستند، بیامرز.
و در دل ما کینه ای نسبت به مؤمنین قرار مده! پروردگارا به درستی‌که تو دلسوز و مهربانی.

✔️این که پرهیز از کینه، به صورت شاخصه ای برای مؤمنین مطرح شده؛ نشان می‌دهد که بسیار در این معرض هستیم و باید پیوسته با توکّل بر خداوند از این رذیله اخلاقی دوری نمود.

✔️بیماری قلبی کینه تا آنجا آزاردهنده است که برداشتن آن نعمتی بهشتی شمرده شده است:
{ وَ نَزَعْنا ما في‏ صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً عَلى‏ سُرُرٍ مُتَقابِلين‏} (الحجر/۴۷)
و هرآنچه از کینه در دل‌هایشان بود برکندیم، به صورتی که برادرانه بر تختهای روبروی هم بنشینند.

✔️حتی در ماه مبارک رمضان که رحمت بسی گسترده می‌شود، افراد کینه توز همچنان از این رحمت دور خواهند بود...

👈آنچه می گذرد، و آنچه می ماند...

@kotob_sh

🔷استدلال مؤمن الطاق بر لزوم اعلمیّت امام
#از_اطاعت_تا_عبادت #امامت

محمد بن النعمان معروف به مؤمن الطاق از دیگر متکلمین معروف در اصحاب امام صادق علیه السلام است که از او نیز مناظرات مختلفی نقل شده است.
وی در یکی از مناظراتش، دلیل عقلی و نقلی بر لزوم اعلم بودن امام را چنین توضیح می‌دهد:

✔️از جهت عقلی بر تمام مردم روشنست که باید به اطاعت عالم ملتزم شد.همچنان‌که خداوند می‌فرماید:
{ آيا كسى كه به راه حق هدايت مى ‏كند، سزاوارتر است كه از او پيروى شود؛ يا كسى كه راه نیابد مگر آنكه او را راهنمایی کنند؟! شما را چه می‏شود، چگونه حکم می كنيد؟!} (یونس/۳۵)
و شکّی نیست که امیر المؤمنین علیه السلام تنها فردی بود که از جهت علمی به هیچ کس نیازمند نبود و بلکه دیگران به ایشان نیاز داشتند.
(الاحتجاج ۲/۳۸۰)

🔸به این آیه ی شریفه مکرّراً در منابع کهن شیعه برای اختصاص حق تبعیّت به امام استناد می‌شده است. (نمونه: کتاب سلیم ۲/ ۶۵۱؛ الکافی 1/ 202؛ 7/ 249؛ الايضاح فضل بن شاذان/ 101)

👈این نوع پیروی گمراهت می کند

@hawzeh_notes

◼️بیشترین ناسپاسی؛ برای مهربان ترین ها...

از امیر المؤمنین علیه السلام روایتست:
✔️«رسول خدا (صلی الله علیه و آله) احسانش ناسپاسی می شد؛ با این که همه -از قریش گرفته تا عرب و عجم- از احسانش بهره مند بودند. کیست که بیشتر از او به مردمان بیشتر نیکی کرده باشد؟!
و ما اهل بیت نیز چنین هستیم؛قدر احسان و نیکی ما را ندارند؛ و همچنین مؤمنان نیز مورد ناسپاسی قرار می گیرند».

عن الحسين بن موسى عن أبيه عن موسى بن جعفر عن أبيه عن جده عن علي بن الحسين عن أبيه عن علي بن أبي طالب ع قال: كان رسول الله ص مكفرا لا يشكر معروفه و لقد كان معروفه على القرشي و العربي و العجمي و من كان أعظم معروفا من رسول الله ص على هذا الخلق و كذلك نحن أهل البيت مكفرون لا يشكر معروفنا و خيار المؤمنين مكفرون لا يشكر معروفهم‏. (علل الشرائع/ ۵۶۰)

@kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
🔷بخشی از مقدمه کتاب: تقابل انتظار با زمینه ساز پنداری
#وظیفه_منتظران #انتظار

حدود ۱۲۰۰ سال از غیبت آخرین حجت الهی (عجل الله تعالی فرجه) می گذرد...طی این چندین قرن، فقدان امام و عدم تسلّط ظاهری ایشان بر جامعه ی شیعه، پذیرفته شده بود. شیعیان می دانستند تا حضرتش (علیه السلام) ظاهر نشده، هرگز نمی‌توان یک حکومت عادلانه ی سراسر اسلامی را تجربه کرد.
اما کم کم زمزمه های تردید و اعتراض بلند شد: آخر تا کِی باید دست روی دست بگذاریم؟ مگر هدف امام زمان علیه السلام چیزی جز اصلاح جامعه است؟ پس باید در این راه تلاش نموده و مسیر را هموار کنیم تا هرچه زودتر امر ظهور محقّق شود!
تصوّر این گروه از امر ظهور، یک حرکت بشری بود که با طی مراحل عادی خود، مثل هر جنبش مردمی، به نتیجه ی مطلوب می رسد. شیوع این ادّعا در فضای سیاسی شیعه، موجب شد حرکات جهادی گسترده ای به عنوان زمینه سازی ظهور، گرفتن پرچم اسلام و تحویل آن به صاحب الزمان (علیه السلام) انجام یابد.
با تسلّط مدّعیان زمینه سازی بر امر حکومت و تبلیغات وسیع آنان نسبت به این طرز فکر، میان توده ی مردم چنین توهّم شد که این ایده برخاسته از اساس تشیّع و متون روایات، و دیدگاه علمای راستین در طول غیبت تاکنون بوده است.
در حالیکه تحقیق و دقّت در میراث ارزشمندی که از پیشوایان مذهب (علیهم السلام) رسیده، به روشنی می رساند که مسأله ی ظهور و فَرَج، بسیار فراتر از حرکات بشری بوده و صرفاً با اراده ی الهی صورت می پذیرد؛ اراده ی قدرتمند و حاکمی که بی نیاز از امداد بشری است.
در نوشتاری که پیش روی شماست، با بهره گیری از روایات معصومین علیهم السلام، این موضوع اساسی تبیین شده است.لازم به ذکر است که روایات مربوطه در منابع، فراوانست؛ اما تلاش ما این بوده که جهت اعتباردهی هر چه بیشتر، روایاتی ذکر شود که از جهت سندی و مصدری قابل اعتماد تر بوده و دارای مؤیّدات دیگر باشد. 

https://tttttt.me/kotob_sh

💢نماز شُتری و بی قرائت عمر بن الخطاب!

در کتب اهل سنّت نقل شده :شبی عمر نماز مغربش را بدون حمد و سوره خواند! پس از نماز مردم به او گفتند: قرائت نکردی!
گفت: رکوع و سجودم چه طور بود؟ خوب بود؟ گفتند: بله.
پاسخ داد: «پس اشکالی ندارد! [اینکه قرائت نخواندم برای این بود که] در فکر بار زدن شتر بودم و در نماز، جهاز و اسبابش را کامل مهیّا کردم!!»

🔻متن عربی:
حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِي سَلَمَةَ قَالَ:صَلَّى عُمَرُ الْمَغْرِبَ فَلَمْ يَقْرَأْ، فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ لَهُ النَّاسُ:إِنَّكَ لَمْ تَقْرَأْ؟ قَالَ:«فَكَيْفَ كَانَ الرُّكُوعُ وَالسُّجُودُ تَامٌّ هُوَ؟»قَالُوا: نَعَمْ، فَقَالَ:«لَا بَأْسَ، إِنِّي حَدَّثْتُ نَفْسِيَ بِعِيرٍ جَهَّزْتُهَا بِأَقْتَابِهَا وَحَقَائِبَهَا» (المصنف ابن ابی شیبة ۱/ ۳۴۸؛ كتاب مسائل الإمام أحمد رواية ابنه ۲/ ۲۰۰ و...)

⬅️این گزارش در پاپیروس کهنی که در قرن اول یا دوم نگاشته شده، نیز ثبت شده است.

https://tttttt.me/kotob_sh

✳️چگونه پیامبر (ص) ترازوی اعمال ما را سنگین می‌کند؟

به سند صحیح از محمد بن مسلم روایتست که امام باقر یا امام صادق علیهما السلام فرمودند:
🔸 «ما في الميزان شي‏ء أثقل من الصلاة على محمد و آل محمد، و إن الرجل لتوضع أعماله في الميزان، فتميل به، فيُخرج (صلى الله عليه و آله) الصلاة عليه، فيضعها في ميزانه، فيرجح به».

در میزان (و ترازوى اعمال در قیامت) چیزى سنگین‏تر از صلوات بر محمد و آل محمد نیست، و چه بسا فردی بیاید که اعمالش را در میزان گذارند و سبک باشد، پس (رسول خدا) صلى الله علیه و آله‏ ثواب صلوات او را بیرون آورد و آن را در میزان نهد پس بسبب آن سنگین گردد و (بر کفه دیگر) بچربد.
(ترجمه از جناب نمط اوسط)
📚 الكافي، ج۲، ص۴۹۴، باب الصلاة على النبي محمد و أهل بيته عليهم السلام، ح ۱۵.

✔️نکته: این حدیث، در کنار ادلّه ی دیگر، نشان دهنده ی شؤون مدیریتی معصومین علیهم السلام در روز قیامت است.

👈صلواتی با آثار شگرف

@kotob_sh

▪️امام مجتبی علیه‌السلام در روز صلح با معاویه فرمود:

🔸️به خدا قسم می‌خورم،
قسمی سخت و محکم!
اگر مردم به حرف خدا و رسولش گوش می‌دادند،
(و با پدرم بیعت می‌کردند)
آسمان، بارانش را و زمین، برکاتش را نثارشان می‌کرد،
حتّی دو نفر هم در این امّت به اختلاف نمی‌خوردند،
و همه تا قیامت از طراوت و سرسبزی دنیا برخوردار می‌شدند (و خوش و خرم زندگی می‌کردند).

🔹️وَ لَكِنْ أُقْسِمُ بِاللَّهِ قَسَماً تَالِياً، لَوْ أَنَّ النَّاسَ سَمِعُوا قَوْلَ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) وَ رَسُولِهِ، لَأَعْطَتْهُمُ السَّمَاءُ قَطْرَهَا، وَ الْأَرْضُ بَرَكَتَهَا، وَ لَمَا اخْتَلَفَ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ سَيْفَانِ، وَ لَأَكَلُوهَا خَضْرَاءَ خَضِرَةً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ،

📚الامالی شیخ طوسی، ص۵۶۶.

🤚خداحافظ خوشبختی تا ظهور


#استوری
#امام_مجتبی علیه‌السلام

▫️عضویت در حدیث گرافی (اِلتجا)
@Elteja_Hadith

بسم الله الرحمن الرحیم
🛡 هنوز زمان مبارزه فرانرسیده!
(مروری بر روایت امام رضا علیه السلام، در مورد جهاد در هنگام خوف بر اسلام)
#وظیفه_منتظران #قیام

این قاعده ی کلّی در فقه پذیرفته شده که در هنگام حمله ی کفّار و خوف بر "بیضة الاسلام/اساس اسلام"، دفاع و مبارزه لازمست. اما سوء استفاده از این قاعده موجب شده هرگاه اهداف و منافع خاصّی در بین باشد، با کوچکترین خطر جنگی دست به دامن این قاعده می شوند!
برای درک درست این قاعده لازمست مرور و تحلیلی بر تنها مدرک آن، یعنی روایت یونس بن عبدالرحمن از امام رضا علیه السلام داشته باشیم.

✅خلاصه ی روایت چنین است: در آن زمان که دایره ی فتوحات در حال گسترش بوده و میان عامّه احادیث ترغیب به جهاد تبلیغ می شد، فردی وصیّت کرده بود که از اموالش اسب و شمشیری به مبارزان در مرزهای حکومت با کفّار داده شود.
سؤال یونس اینست که: یکی از شیعیان این اموال را برای انجام وصیّت و مبارزه گرفته، در حالیکه نمی دانسته که هنوز زمان این کار فرا نرسیده است.
امام رضا علیه السلام پاسخ دادند: «باید اموال را به وصیّ برگرداند و برای مرزبانی نرود؛ چرا که هنوز زمانش نرسیده است».

ادامه ی روایت و بررسی آن را در سایت فهم دین بخوانید.
@kotob_sh

🔷 کاوشی تاریخی در مفهوم و تطور معنایی بیضۀ اسلام
#مقاله علمی-پژوهشی
نویسنده: حاتمی، حسین ؛ آقاجری، سید هاشم
مطالعات تاریخ اسلام - شماره ۲۱

▪️چکیده:
اصطلاح پرکاربرد «بیضه اسلام» با وجود استعمال قابل ملاحظه اش در ادبیات تاریخی، فقهی و سیاسی ما به ویژه در دو سه سده اخیر، به نظر می رسد هنوز تحقیق جامع و مشخصی پیرامون تطور تاریخی، خاستگاه اصلی و چرایی و چگونگی استعمالش صورت نگرفته است.
از همین رو در پژوهش پیش رو تلاش گردیده با تکیه بر ریشه شناسی این اصطلاح و بهره گیری از منابع تاریخ ایران باستان، کتب فقهی فقهای برجسته شیعه، متون نظم و نثر فارسی و منابع دست اول تاریخ معاصر ایران و ارائه دیدگاهی بدیع ـ و البته قابل انتقاد و بحث و بررسی بیشتر ـ گامی در جهت شناخت بهتر تطور تاریخی و خاستگاه اصلی این مفهوم فقهی ـ سیاسی برداشته شود.

@kotob_sh

⬅️ حلقۀ مفقوده در گزارش «ابن ابی شیبه» از ماجرای تهدید بیت رسالت به احراق – ٢

↗️ در مطلب پیشین، اشاره شد که روایتی با سند صحیح در «مصنّف ابن ابی شیبه» گزارش شده است که در آن، به صراحت از تهدیدِ عمر بن خطّاب به سوزاندن بیت رسالت پرده برداشته شده بود.
↗️ و نیز گفتیم: عالمان سقیفه، با شگردهای مختلفی سعی در کتمان این خبر داشته‌اند و یکی از شبهات ایشان، «عدم حضور راوی این گزارش، اسلم قرشی عدوی در هنگام رخ‌داد این حادثه» بوده و وعده دادیم که: «در مطالبی مختصر، شواهد جدیدی که در منابع کهن زیدیان یافته‌ایم را ارائه می‌دهیم که حقایق بسیاری را از داستان این گزارش و حوادث پنهان‌شده در نقل «ابن ابی شیبه» برملا می‌سازد».
⬅️ حال به گوشه‌ای از یافته‌هایمان در منابع زیدیان اشاره می‌کنیم.

🟢 دانشمند سرشناس زیدیه، «سیّد ابو العبّاس احمد بن ابراهیم حسنی» (ت ۳۵۳ هـ)، در کتاب خود با عنوان: «المصابیح، ص۲۵۹ - ۲۶۰، ح۱۱۲، مؤسّسة زيد بن علي الثقافية»، با سند خود از اسحاق بن راهویه، و دقیقاً از طریق همان سلسله راویانی که در روایت «مصنّف ابن ابی شیبه» بودند (= محمّد بن بشر، عبید الله بن عمر، زید بن اسلم، اسلم)، قسمتی از سخنان «اسلم» را نقل کرده که امروز در منابع پیروان سقیفه یافت نمی‌شود. مطابق با این نقل، «اسلم» گفت: «من، از جمله کسانی بودم که هیزم درِ خانۀ امیر المؤمنین علیه‌السلام بردند. عمر گفت: ای علی! به خدا قسم اگر از خانه خارج نشوی، این خانه را با تمام کسانی که در آن هستند، خواهم سوزاند‼️».

⭕️ «ابو العبّاس حسنی»، بلا فاصله و با سندی متفاوت، گزارش دردناک دیگری را از «اسلم» نقل می‌کند که گفت: «عمر بن خطّاب را در روزی که می‌خواست خانۀ فاطمه علیها السلام را بر سرش بسوزاند، دیدم که گفت: اگر نخواستند از خانه بیرون آمده و با ابا بکر بیعت کنند، خانه را بر ایشان خواهم سوزاند. پس به عمر گفتم: در این خانه، فاطمه است❗️آیا او را می‌سوزانی⁉️ عمر گفت: به زودی، خودم با فاطمه رو‌به‌رو خواهم شد‼️».

✅ این دو گزارش که هم‌اکنون در میراث «ابو العبّاس حسنی» برجای مانده، در منابع متعدّدی از آثار زیدیان در قرن‌های مختلف نقل شده است؛ به عنوان مثال، عالم بزرگ و نام‌دار ایشان، «المنصور بالله عبد الله بن حمزه بن سلیمان» (ت ۶۱۴ هـ)، این دو روایت را به نقل از «ابو العبّاس حسنی» در کتابِ خود: «الشافی، ج۴، ص۴۷۴ - ۴۷۵، مکتبة أهل البیت علیهم‌السلام» و با ذکر سلسله سند کامل، نقل کرده است.

📝ا طّلاعات جدیدی که مطابق با این دو گزارش و در تکمیل روایت «مصنّف ابن ابی شیبه» اهمّیت دارد، از این قرار است:

1⃣ «اسلم قرشی عدوی»، غلام عمر بن خطّاب، در زمان حادثۀ تهدید حضور داشته است.

2⃣ این شخص، نه‌تنها شاهد مستقیم حوادث بوده؛ بلکه خودش از زمرۀ هیزم‌کشان برای سوزاندن بیت رسالت بوده است‼️

3⃣ یک غلام، قطعاً بدون فرمان آقا و مولایش، اقدام به کاری نخواهد کرد که از همین‌جا ثابت می‌شود: عمر بن خطّاب نه‌تنها تهدید لسانی به سوزاندن خانه کرده؛ بلکه همراهان او با خودشان هیزم نیز آورده بودند.

4⃣ وقاحت سخن عمر بن خطّاب در تهدید به آتش‌زدن خانه، به حدّی غیر قابل پذیرش بود که حتّی غلامش اسلم، با تعجّب از عزم عمر برای این کار سؤال پرسید و او هم بی‌پروا، بر قصد و نیّتش پای‌فشاری کرد‼️

5⃣ گزارش اصلی «اسلم» از حوادث روزِ تهدید، دارای جزئیات و مطالب فراوانی بوده که بارها و بارها در منابع مکتب سقیفه، تحریف و دست‌کاری شده و حتّی گزارش «ابن ابی شیبه» هم از این تحریفات سالم نمانده است. با این وجود، چطور پیروان عمر، انتظار دارند که تمام حوادث و مصائب فاطمی، با ذکر جزئیات و بدون تحریف و سانسور، به دستشان رسیده باشد⁉️‼️

با ما همراه باشید و در نشر مطالب، ما را یاری کنید.

#شهادت_مادرم_افسانه_نیست
#فاطمیه
#تهدید

🌐 https://tttttt.me/gh_sabz

گزارش «ابو العباس حسنی» از جزئیات حادثه‌‌ی تهدید بیت رسالت به احراق، به نقل از اسلم، غلام عمر بن خطاب

نقل دو روایت پیشین توسط «المنصور بالله» با سند کامل

بسم الله الرحمن الرحیم
🔷محدودیّتهای مؤمن در معاشرت
#کلام_نور

مؤمن همیشه در حال محاسبه‌ی نفس و توجّه به اینست که مبادا در رفتارش تکلیف خدا را زیر پا بگذارد..

از امام سجاد علیه السلام روایتست:
✅«روا نیست با هرکه خواستی بنشینی، چرا که خداوند بزرگ‌مرتبه فرموده: "چون آنان را دیدی که در آیات ما (به زشتی) گفتگو می‌کنند، پس از آنان روی گردان تا به سخن دیگری بپردازند". {👈نزول لعنت بر هم‌نشینان قاضی}
و روا نیست به هر سخنی زبان بگشایی، چرا که خداوند متعال فرموده: "از آن‌چه در موردش علم نداری، پیروی نکن" [پس فقط باید در مورد امور مورد یقین سخن گفت]؛‌و نیز پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: "خدا رحمت کند بنده ای را که یا سخن نیکی گفته و سود بُرد، یا ساکت گشت و (از تبعات سخن) سالم ماند".
و روا نیست به هرچه خواستی، گوش کنی؛ چه این‌که خداوند عز و جل فرماید:"به درستی‌که گوش و چشم و قلب همگی مورد سؤال قرار می‌گیرند"»

👈اخلاق پسندیده، میان افراط و تفریط است

▪️متن عربی:
عن محمد بن موسى بن المتوكل عن علي بن الحسين‏السعدآبادي، عن أحمد بن أبي عبد الله البرقي، عن عبد العظيم بن عبد الله الحسني، قال: حدثني علي بن جعفر، عن أخيه موسى بن جعفر، عن أبيه (عليهما السلام)، قال: «قال علي بن الحسين (عليه السلام): «ليس لك أن تقعد مع من شئت، لأن الله تبارك و تعالى يقول: وَ إِذا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آياتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ وَ إِمَّا يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطانُ فَلا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرى‏ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ‏. و ليس لك أن تتكلم بما شئت. لأن الله عز و جل قال: وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْم، و لأن رسول الله (صلى الله عليه و آله) قال: رحم الله عبدا قال خيرا فغنم، أو صمت فسلم. و ليس لك أن تسمع ما شئت، لأن الله عز و جل يقول: إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْؤُلا»..علل الشرائع/۶۰۵

https://tttttt.me/kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
✳️تبلیغ دین در سلطنت اهل بیت علیهم السلام این‌گونه است!
#حکومت_اسلامی #أین_الناصر_والمنتقم

از امام صادق علیه السلام روایتست که پس از تأکید بر لزوم مدارا و ملاحظه‌ی مؤمنین ضعیف در ایمان فرمود:
✔️«مگر نمی‌دانی که فرمانروایی بنی امیّه با شمشیر و زور و ظلم بود؛ ولی فرمانروایی ما (اهل بیت) با ملایمت، به دست آوردن دلها، وقار و متانت، تقیّه، خوش برخوردی، پارسایی و کوشش است! پس، مردم را (با این رفتار نیکو) مشتاق دین‌داری سازید».
(برگرفته از کانال روشنگر راستی)

📕الصدوق، الخصال، ص354، ح35
أبی عن سعد بن عبد الله عن أحمد بن محمد بن عيسى عن الحسن بن محبوب عن عمار بن أبي الأحوص عن أبي عبد الله علیه السلام فی حدیث: «..لَكِنْ تَرَفَّقُوا بِهِمْ وَ سَهِّلُوا لَهُمُ الْمَدْخَل‏...فَلَا تَخْرَقُوا بِهِمْ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ إِمَارَةَ بَنِي أُمَيَّةَ كَانَتْ‏ بِالسَّيْفِ وَ الْعَسْفِ وَ الْجَوْرِ وَ أَنَّ إِمَارَتَنَا بِالرِّفْقِ وَ التَّأَلُّفِ وَ الْوَقَارِ وَ التَّقِيَّةِ وَ حُسْنِ الْخُلْطَةِ وَ الْوَرَعِ وَ الِاجْتِهَادِ فَرَغِّبُوا النَّاسَ فِي دِينِكُمْ وَ فِيمَا أَنْتُمْ فِيهِ».

👈میانه روی در برائت: مؤمنین را نشکنید!

👈مدّعیان اجرای عدالت، و عدلی که نظیر ندارد

https://tttttt.me/kotob_sh

🔷بخشهایی از قدیمترین نسخه خطی شرح الاخبار قاضی نعمان که متضمّن قسمتی از باب فضائل حضرت فاطمه علیها السلام و شرح خطبه فدکیه است.

این اوراق در انتهای نسخه ی کهنی از مجموع الهادی الی الحق در مونیخ قرار دارد( arab.1184) و متأسفانه قسمت ناچیزی از کتاب را شامل میشود.

تاریخ این اوراق را می توان به حدود سده ششم بازگرداند. جناب آقای فقیه عاملی در پستی به این اوراق اشاره نموده و عمر آن را هزار سال دانسته اند که بسیار بعید می نماید.

👈ونیز بنگرید: کهنترین دستنوشته از خطبه فدکیه، در میان اسناد مذهبی یهودیان!