بسم الله الرحمن الرحیم
✳️اختصاص حکومت به معصوم، اعتقاد اصیل و دیرینه ی شیعه
#امام_شناسی #حکومت_معصوم

✔️برای شناخت اصول یک مکتب دو راه اساسی بیشتر نیست:
۱. ملاحظه ی کلمات صاحب آن مکتب (که به صورت قطعی و صریح بیان شده باشد)
۲. ملاحظه ی دیدگاه بزرگان و اندیشمندان آن مکتب که نظرشان منتسب به صاحب مکتب باشد

🔸در بحث امامت، هرکس در ادله مروری داشته باشد به خوبی از کتاب و سنّت این مفهوم را در می یابد که تأکید شریعت پیوسته بر لزوم عصمت ولیّ امر و انحصار آن در دوازده فرد معیّن (علیهم السلام) است. با توجه به بحثهای فراوانی که در این قسمت شده، فعلا وارد تفصیل این موضوع نمی‌شویم.

🔸اما در مورد راه دوم با توجه به تحریفاتی که صورت گرفته، این باور ترویج می‌شود که مذهب شیعه مکتبی انقلابی بوده و علمای شیعه آرزوی تشکیل حکومت اسلامی را در سر می پروراندند! در حالی‌که مکتب کلامی امامیه، به صراحت مبتنی بر اختصاص جایگاه رهبری حکومت به معصوم است.
هرچند این نکته، به وضوح برای هر کس که آشنایی مختصری با مبانی امامیه داشته باشد روشنست؛‌ اما برای زدودن آثار این تحریف ضروریست مروری بر کلمات صریح متکلّمین امامی در عصور اولیه ی تشیع داشته باشیم.
👈۱.فضل بن شاذان

https://tttttt.me/kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
🔷هشام بن الحکم و اختصاص حکومت به معصوم
#امام_شناسی #حکومت_معصوم

هشام بن الحکم از اصحاب متکلّم امام صادق و امام کاظم (علیهما السلام) بوده که مناظرات مختلفی با مخالفین داشته است.
از معروفترین آن‌ها، مناظره ای بوده که در مجلس یحیی بن خالد برمکی در موضوع امامت انجام داده و راه جواب را بر منکران امامت معصوم بسته است. سخنان کوبنده ی او در این مجلس موجب به خطر افتادن جان او شد؛ تا جایی که متواری شده و در نهایت در حال زندگی مخفیانه در غربت جان داد (رجال كشّي، ح477؛ كمال الدين/ ۳۶۸).
نیازی به تکرار نیست که این مناظره در فضایی صورت گرفته که مقصود مخالفین از امامت، بیشتر بر حقّ حکمرانی متمرکز بوده و از این رو استدلالات هشام نیز در همین مسیر است. در واقع هشام در این مناظره اثبات می‌کند که جایگاه حکومت، مختصّ امام معصومست. خلاصه مناظره را در ادامه مرور می‌کنیم.(در این گزارش از متن کمال الدین و علل الشرائع ص۲۰۳ به صورت ترکیبی استفاده شده است)

👈 ملاحظه ی متن کامل گزارش این مناظره و ترجمه ی آن

✅هشام پس از اینکه طرف مقابل خود را به این ملزم می‌کند که باید خداوند برای مردمان راهنمایی معصوم و عالم قرار دهد، خصوصیات این راهنما را چنین بیان می‌کند:

🔸او باید در خاندانی شناخته شده، از اهل بیت پیامبر (ص) و مورد نصّ و تعیین باشد.
🔸باید از تمام مردم به احکام الهی آگاه تر بوده و تمام ریز و درشت آن را بداند، زیرا اگر چنین نباشد ممکنست حدود الهی را به نادرستی اجرا نموده و به جای اصلاح، موجب فساد مردم گردد.
🔸باید معصوم باشد، زیرا اگر چنین نبود ممکنست مبتلا به گناهی گردد که مجازاتش لازم شود. (و در این صورت نیاز به فرد بالاتری هست که او را مجازات کند؛ در حالیکه طبق این فرض، فرد بالاتری در جامعه نیست).
(استدلال مشابه فضل بن شاذان، ادامه دهنده ی مکتب هشام، پیش از این گذشت)
🔸باید از همه شجاع تر باشد، زیرا پشتوانه ی سپاهیان است و اگر فرار کند به نصّ آیه ی قرآن مورد غضب الهی قرار خواهد گرفت.
🔸باید بخشنده ترین مردم باشد، زیرا مردم به بخشندگی او و تقسیم برابر حقوق مالی نیاز دارند، تا هر حقّی در جای خودش مصرف شود؛ و نیز برای این که اگر بخشنده باشد دیگر به اموال مردم طمع نخواهد کرد و حقوق آنان را پایمال نمی‌سازد.

https://tttttt.me/kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
✳️امیرالمؤمنین علیه السلام با این روش، به چنان جایگاهی دست یافت...
#تربیت_شیعه

🔸یک نکته ی اساسی در تبیین مقامات انبیا و اوصیا (علیهم السلام) جمع بین جنبه‌های بشری و نورانی آنان است. افراط و تفریط در این زمینه موجب شده گاه به نوعی جایگاه آنان تصویر شود که اصلا ربطی به این جهان مادّی نداشته و تمام ویژگی های آنان در هزاران سال پیش تثبیت و تکمیل شده است.
در مقابل، برخی روشنفکران تلاش دارند به گونه ای این انوار مقدّسه را تنزل دهند که صرفاً انسان‌هایی عادی نیکوکار و فهمیده ای بوده اند.

✅اما ادبیات دینی ما، ترکیبی ظریف و متعادل از این دو جنبه را بازگو می‌کند؛ به صورتی که هم مقام والا و غیر قابل مقایسه‌ی آنان که به هیچ وجه در موجود دیگری قابل تحقق نیست محفوظ بماند، و هم با بشری بودن اولیاء (علیهم السلام) و حرکت آنان در نظام کلّی شریعت، مؤمنین حسّ نزدیک تر و ملموس تری نسبت به آنان داشته باشند. از همین رو در آیات مختلفی از قرآن کریم بر «بشر» بودن رسول تأکید شده و تأثیرات افعال ایشان (مانند هر انسان دیگری) در درجات معنوی بازگو می‌شود، تا مشوّقی قوی برای پیروانی باشد که خواهان رسیدن به کمالات هستند.

در روایت جالبی این الگو گیری چنین بیان شده است:
✳️ یکی از اصحاب گوید خدمت امام صادق علیه السلام سلام ابن ابی یعفور (از اصحاب جلیل القدر) را رساندم. پس فرمود:
«به او سلام مرا برسان و از قول من به او بگو: ببین چه طور علی علیه السلام به آن جایگاهش نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) راه یافت؟ پس تو نیز ملازم همان روش باش! چه این‌که آن‌چه مقامش را بدانجا رساند، راستگویی و امانتداری بود».

محمد بن يحيى عن أحمد بن محمد بن عيسى عن الحسن بن محبوب‏ عن أبي كهمس قال: قلت لأبي عبد اللّه- عليه السّلام-: عبد اللّه بن يعفور يقرئك السّلام. قال: و عليك و عليه السّلام، إذا أتيت عبد اللّه فاقرأه السّلام و قل له: إنّ جعفر بن محمّد يقول لك: انظر ما بلغ به عليّ- عليه السّلام- عند رسول اللّه- صلّى اللّه عليه و آله- فالزمه فإنّ عليّا- عليه السّلام- إنّما بلغ ما بلغ به عند رسول اللّه- صلّى اللّه عليه و آله- و له بصدق الحديث و أداء الأمانة. )الکافی 2/ 104)

👈سود نبخشیدن ایمان

https://tttttt.me/kotob_sh

🔷اختصاص حکومت به معصوم در کلام محقّق حلّی (ره)

#امام_شناسی #حکومت_معصوم

همانگونه که به تفصیل بیان شد، از شاخصه های اعتقادی شیعه اختصاص منصب حکومت به معصومین علیهم السلام است. تأکیدات مختلفی در این زمینه از متکلّمان اولیه‌ی امامی همچون هشام بن الحکم، مؤمن الطاق و فضل بن شاذان را ارائه دادیم.
در این رساله‌ی محقق حلی نیز تصریح به این مطلب مشاهده می‌شود. به بیان وی این تنها خداوند است که به فرد شایسته برای امر رعیّت آگاهی دارد؛ و نیز بر او قبیح است که فردی را نصب کند که علم کامل به شریعت و سیاست نداشته باشد. از این رو تنها باید پیشوایی امام مورد نصّ الهی را پذیرفت.

@kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
🔷فتوحات نشانه افضلیت است؟
#امام_شناسی #حکومت_معصوم

روایتست در زمان خلافت عمر، گروهی نزد جناب عمار بن یاسر رحمه الله بودند. از آنان پرسید: در نظرتان برترین مردم کیست؟ گفتند: امیر مؤمنان عمر، که بسیار فتوحات کرده و شهرها را سامان داده است.
عمّار ساکت شد. از او پرسیدند: خودت چه گویی؟
گفت: من همان را گویم که از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیده ام که فرمود: «علی (ع) برترین انسان هاست و هرکه نپذیرد کافر شود»؛ و نیز شنیدم که فرمود: «هیچ گروهی امور خود را به فردی وانمی گذارند که در میان آنان فرد بهتری باشد، مگر این‌که امورشان رو به سقوط پیش خواهد رفت».

◾️متن عربي:
عن عمّار بن ياسر (رحمه اللّه) إنه قال يوما لقوم اجتمعوا إليه: من أخير الناس و أفضلهم عندكم؟ قالوا: عمر؛ أمير المؤمنين؛ فتح الفتوح، و مصّر الأمصاء، و ذلك في أيامه. فسكت. فقالوا: ما تقول يا أبا اليقظان؟ قال: أقول ما قد سمعت من رسول اللّه صلوات اللّه عليه و آله، إنه قال: علي خير البشر، فمن أبى فقد كفر. و سمعته صلّى اللّه عليه و آله يقول: ما من قوم ولّوا امورهم رجلا و فيهم من هو خير منه إلا كان أمرهم الى سفال.
شرح الاخبار، ۱/ ۱۹۶

👈روایات دیگر در همین زمینه

👈مردم را با جنگ مشغول کن!

https://tttttt.me/kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
✳️سلسله جلسات امام شناسی معرفتی حدیثی
#امام_شناسی

آن‌چه معمولا از امام شناسی در کتب اعتقادی بحث می‌شود بیشتر در جهت بحث با اهل سنّت و با استفاده از ادله ی عقلی و روایات کتب عامّه است. در حالی‌که اساس امام شناسی فراتر بوده و شامل نکات ریز و عمیقی می‌شود که در روایات اهل بیت علیهم السلام بیان شده است.

✔️از مهمترین مصادر در این خصوص خطبه‌ی ارزنده‌ی امام رضا علیه السلام در معرفی جایگاه امام است.
🔉در این سلسله جلسات، استاد سید محمد تقی موسوی با بهره گرفتن از مضامین این خطبه، به تفصیل در مورد این‌گونه امام شناسی معرفتی و فوائد ارزشمند آن توضیح داده اند.مطالب مطرح شده در جلسات نیز به ضمیمه‌ی صوت در سایت فهم دین قابل دسترسی است.
(با سپاس از جناب آقای روحانی جهت ارسال جلسات، و جناب آقای میر جهت یادداشت کلیات هر جلسه)

https://tttttt.me/kotob_sh