بسم الله الرحمن الرحيم
حکومت الهی یا دولت ابلیس؟
#حکومت_اسلامی

از مجموع ادله بر می آید که عقائد، آراء، افعال و هرچه تصور کنیم از دو حال خارج نیست: یا رحمانی و یا شیطانی، حق است یا باطل.البته این مسأله تعبدی نیست و با اندک تأملی واضح است،چرا که حق و باطل نقیضین هستند و به محض ارتفاع حق نقیض دیگر جای او را خواهد گرفت: «فما ذا بعد ا لحقّ إلا الضلال». بنابراین ما امر حق درصدی نداریم و نمی توان گفت فلان نظر تا هشتاد درصد صحیح است، مگر با مجاز و مسامحه.
حکومت ها و دول نیز از این قاعده مستثنا نیستند.یعنی یک حکومت یا می تواند کاملا حق و اسلامی باشد و یا شیطانی و باطل.پس محض این که اندک ظلم و خلاف قوانین اسلام در حکومتی حاصل شد دیگر نمی توان نام آن حکومت را (اسلامی و حقّه) نهاد -حتی به صورت نود و نه درصدی مثلا- چه این که در حکومت اسلامی واقعی ظلم و خلاف اسلام ذره سوزنی راه ندارد.
همانطور که گفته شد مطلب با اندک تأملی واضح است، اما در عین حال روایاتی وارد شده که به این درک عقلی قوت می بخشد:

✳️ علي بن محمد عن صالح بن أبي حماد عن رجل من الكوفيين عن أبي خالد الكابلي عن أبي عبد الله ع أنه قال: «إن الله عز و جل جعل الدين دولتين:‏ دولة آدم -وهي دولة الله- ودولة إبليس؛ فإذا أراد الله أن يُعبد علانيةً كانت دولة آدم، وإذا أراد الله أن يُعبد في السرّ كانت دولة إبليس‏...». الكافي ٢ /٣٧٢
از امام صادق عليه السلام: «خداوند در دین دو دولت قرار داد: دولت آدم (ع) و دولت ابلیس؛ پس هرگاه خداوند بخواهد آشکارا عبادت شود آن زمان دولت آدم (ع) خواهد بود، وهنگامی که بخواهد به پنهانی پرستش شود زمان دولت ابلیس است».

✳️ ورُوي أنّ رجلاً سأل العالم عليه السلام عن قول الله عز و جل‏ «و تلك‏ الأيام‏ نداولها بين‏ الناس‏» فقال: ما زال مذ خلق الله آدم في كل زمان دولتين: دولة لله جل وعز -وهي دولة الأنبياء والاوصياء-، ودولة لابليس. فاذا كانت الدولة للأنبياء و الأوصياء عَبَد اللهَ نبيُّه في الظاهر، و اذا كانت دولة ابليس (لعنه الله) عُبِد الله في السرّ». إثبات الوصیة/١٩
«از زمان آدم (ع) به بعد دو گونه دولت بوده است: دولت خداوند که همان دولت انبیاء و اوصیاء علیهم السلام است، و دولت ابلیس.پس هرگاه دولت در دست انبیا و اوصیا علیهم السلام باشد، پیامبر [و اوصیایش] در آشکار خداوند را عبادت می کنند؛ و زمانی که دولت ابلیس (لعنه الله) باشد خداوند در پنهان پرستش می گردد».

✳️ سلیم بن قیس - فی حدیث- :و قد سمعت علياً عليه السلام يروي عن رسول الله صلى الله عليه و آله يوم قُتل عثمان و هو يقول: قال رسول الله صلى الله عليه وآله: «إنّ التقيَّة من دين الله، ولا دين لمن لا تقيّةَ له. والله لو لا التقيّة ما عُبِد الله في الأرض في دولة إبليس‏». فقال له رجل: وما دولة إبليس‏؟ قال: «إذا ولي الناس إمامُ ضلالة فهي دولة إبليس‏ على آدم، وإذا وليهم إمامُ هدى فهي دولة آدم على إبليس». ثمّ همس إلى عمار و محمد بن أبي بكر همسةً وأنا أسمع، فقال:«ما زلتم منذ قُبِض نبيّكم [صلي الله عليه وآله] في دولة إبليس بترككم إيّاي و اتّباعكم غيري‏». كتاب سليم (تحقيق الأنصاري)٢ /٨٩٦

#أین_الناصر_والمنتقم

بسم الله الرحمن الرحیم
✳️ ائمه معصومین علیهم السلام، تنها حاکمان عادل

#حکومت_اسلامی

«إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى‏ أَهْلِها وَ إِذا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ» (النساء/۵۸)

روایات معتبر فراوانی توضیح می دهند که آیه ی فوق خطاب به ائمه علیهم السلام نازل شده، و مقصود از (اداء امانت) رساندن عهد وصیّت هر امام به امام بعدی است.
در برخی از این روایات برای اینکه مخاطب بودن ائمه علیهم السلام واضح شود، به قسمت دوم آن تمسّك شده است:«وإذا حكمتم بين الناس..» . واكاوي اين استدلال به اين صورت خواهد بود:

1- خطاب در سراسر آیه شریفه نسبت به گروه واحدی است که مخاطب به امر خداوند شده اند، پس نمی شود اول آیه خطاب به یک عدّه و آخر آن خطاب به عدّه ی دیگری باشد.
2- قسمت انتهای آیه خطاب به افراد خاصّي است كه در جامعه حكومت مي كنند.
3- هيچ فردي غير از اوصيا عليهم السلام حقّ حكومت در جامعه ندارد.
4- پس مخاطب قسمت دوّم آیه شریفه، تنها اوصیاء معصوم علیهم السلام هستند.
5- با توجه به آنچه از ابتدا گفته شد، مخاطب قسمت اوّل آیه -یعنی: أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى‏ أَهْلِها- نیز ائمه معصومین علیهم السلام هستند.


متأسفانه در ادبیات حکومتی-سیاسی جامعه ی ما استفاده از این آیه رواج فراوانی دارد، در حالی که آیه ی شریفه با توجّه به روایات تفسیری، بیشتر نافی نظام حکومتی موجود و در مقام اختصاص حکومت به امام معصوم است.

عجیب اینکه در یکی از این دست آثار چنین ذکر شده: «در روایت است که آیۀ اول )‌‏اَنْ تُؤَدّوُا الْأَماناتِ إلی اَهْلِها‌‏(مربوط به ائمه(ع) است. و آيه ي‌‎ ‌‏حکم به عدل)‌‏و إذا حکمتم بین الناس‌‏( مربوط به امرا می باشد»!!(ولايت فقيه، خميني، روح الله، ص 86)

چنين روايتي موجود نيست، بلكه از متن آنها كه در ادامه ذكر شده، خلاف آن مشهود است.


▪️ متن رواياتي كه نشان مي دهد مخاطب «إذا حكمتم...» اوصياء عليهم السلام هستند:

الغيبة‌ للنعمانی/54: أخبرنا علي بن أحمد عن عبيد الله بن موسى عن علي بن إبراهيم بن هاشم عن أبيه عن حماد بن عيسى عن حريز عن زرارة عن أبي جعفر محمد بن علي عليهما السلام قال: سألته عن قول الله عز و جل (إن‏ الله‏ يأمركم‏ أن‏ تؤدوا الأمانات‏ إلى‏ أهلها و إذا حكمتم‏ بين‏ الناس‏ أن‏ تحكموا بالعدل)؟
‏ قال: «أمر الله الإمام منّا أن يؤدّي الإمامة إلى الإمام بعده ليس له أن يزويها عنه. أ لا تسمع إلى قوله: (و إذا حكمتم‏ بين‏ الناس‏ أن‏ تحكموا بالعدل‏ إن‏ الله‏ نعما يعظكم‏ به)،‏ هم الحُكّام، أ و لا ترى أنه خاطب بها الحكّام؟».

بصائر الدرجات/ 476: حدثنا علي بن إسماعيل عن أبي عبد الله البرقي عن علي بن داود بن مخلد البصري عن مالك الجهني قال قال أبو جعفر ع‏ليه السلام: "إن الله يأمركم أن تؤدوا الأمانات إلى أهلها و إذا حكمتم بين الناس أن تحكموا بالعدل‏" فيمن نزلت؟
قلت: يقولون في الناس.
قال: أ فكُلّ الناس يحكم بين الناس؟! اعقل فيمن نزلت!

بصائر الدرجات/476:‌حدثنا يعقوب بن يزيد عن ابن أبي عمير عن عمر بن أذينة عن بريد بن معاوية عن أبي جعفر ع‏ليه السلام في قول الله تعالى‏ (إن الله يأمركم أن تؤدوا الأمانات إلى أهلها و إذا حكمتم بين الناس أن تحكموا بالعدل إن الله نعما يعظكم به‏)؛
قال:«إيّانا عنى، أن يؤدّي الأول منا إلى الإمام الذي يكون من بعده الكتب و السلاح‏؛ (و إذا حكمتم بين الناس أن تحكموا بالعدل)‏: إذا ظهرتم أن تحكموا بالعدل الذي في أيديكم».

تهذيب۲۲۴/۶: محمد بن علي بن محبوب عن محمد بن الحسين بن أبي الخطاب عن صفوان بن يحيى عن أبي المعزى عن إسحاق بن عمار عن ابن أبي يعفور عن معلى بن خنيس عن أبي عبد الله عليه السلام قال: قلت له: قول الله عزّ و جل‏ (إن الله يأمركم أن تؤدوا الأمانات إلى أهلها و إذا حكمتم بين الناس أن تحكموا بالعدل‏)؟
قال: «على الإمام أن يدفع ما عنده إلى الإمام الذي بعده، و أُمِرَت الأئمّة بالعدل، و أُمر الناس أن يتبعوهم».

بسم الله الرحمن الرحیم

🔥 «خودت را نسوزان!»
(ابن فهد حلّی و حکومت غیر معصوم)

#حکومت_اسلامی

🔷در یکی از استفتائاتی از فقیه جلیل قرن نهم احمد بن محمد فهد حلّی، پرسیده شده سؤال جالبی دیده می شود. شخصی از ایشان در این مورد فردی می پرسد که بدون رضایت عدّه ای بر آنان مسلّط و امیر می شود و قصداقامه ی عدل دارد!
بهانه ی او اینست که: «هرگاه جامعه ای رئیس داشته باشد، به صلاح نزدیکتر شده و از فساد دور می شود.
وی ناچار است برای اقامه ی عدل، قدری از اموال آنان (مالیات) هم بگیرد، البته از اموال شخصی خود هم در این راه مصرف می کند؛ همچنین لازمست مجرمین مجازات و تأدیب شوند».
(ترجمه ی مضمون کلّی سؤال)

✔️حال به جواب روشن مرحوم ابن فهد توجّه کنید:

«اولا که هیچ کس حق ندارد بدون رضایت مردم بر آنان مسلط شود،‌مگر اینکه از جانب معصوم نصب شده باشد. و در غیر این صورت قطعاً جایز نیست.

ثانیا: اما در مورد اینکه "امارت بر مردم به مصلحت آنان هست و در این راه چاره ای از اخذ اموال و ضرب و شتم (مجرمین) نیست"؛
چنین فردی همچون شمعی است که خود می سوزد ولی برای مردم روشنایی می آورد! و در واقع به عنوان سود رساندن به آنان، به خودش ضرر می زند! پس اولی اینست که آن را ترک کند.
از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایتست که به ابوذر فرمود: ای اباذر! من هرآنچه برای خودم دوست می دارم برای تو هم دوست دارم. تو را ضعیف و مستضعف می یابم،‌پس هیچگاه بر دو نفر هم امیر مشو و به امور خودت بپرداز».

📝منبع: المسائل البحرانیة (منتشر شده در الرسائل العشر)/ ۴۱۴-۴۱۵)
تصویر متن اصلی کتاب را در ادامه مشاهده می کنید.

@kotob_sh

[قسمت ۳ از ۳]
8️⃣ آنچه گفته شد درباره همه امامان و از جمله امام زمان عجل الله فرجه صدق می کرد؛ اما درباره امام زمان حقایق بیشتری وجود دارد که با توجه به آن می بایست مومنان فدا شدن خود را برای او را آرزو کنند و نه فدا کردن او را برای اسلام و نظام خودشان !!
او در میان امامان علیهم السلام، یگانه شخصیتی ست که خداوند متعال هدایت همه‌گانی، گسترش رحمت الهی و برقراری عدالت الهی را در سراسر گیتی برعهده او گذاشته است.
🌍 در غیاب او آسمان دین تاریک چشمان عدل، گریان و زمین و زمان تهی از خرمی و طراوت است.
او فریادرسی است که پس از صحنه گردانی همه مدعیان عدالت گستری و عیان شدن پوچ و بی‌ثمر بودن ادعاها و تلاشهایشان، دین خدا را احیا و طعم شیرین معرفت، عقلانیت، عبادت در سایه رحمت و نعمت و عدالت الهی را به بندگان درمانده اش خواهد چشانید.
او موعود امم و وفا کننده به تمام وعده های الهی به بشریت در این دنیا است. از این رو، بشر اگر طالب حقیقت و عدالت است، بناگزیر باید خود را با او و برنامه الهی او تنظیم کند، نه آنکه زمزمه نامش را به ابزاری برای توجیه سیاستهای روزمره خود تبدیل کند و برایش تنها در حد یک قربانی برای اهداف خود ارج قائل شود...!

9️⃣ با توجه به پیشینه طرح این بحث، به نظر می‌رسد که برخی از صاحب نظران و اهل منبر، از ترویج اولویت حفظ اسلام بر حفظ جان امام زمان علیه السلام، اهداف سیاسی را دنبال می کنند و مقصودشان آنست که:
برای حفظ آنچه در تصورشان تحقق عینی اسلام است، باید هزینه داد و از هست و نیست خود و از جمله جان خود گذشت؛ زیرا مثلا امام حسین علیه السلام هم برای اسلامی همانند آن اسلام که ما می گوییم از جان خود گذشت!!

📢به این سیاستمداران باید گفت:
اولا: اسلام راستین و خالص، تنها توسط نمایندگان منصوب الهی درک شده و قابل اجراست، بلکه بسیاری از آنچه با برچسب اسلام عرضه می‌شود، تضادّ فاحشی با آموزه های مسلّم دینی دارد.

ثانیا: مایه گذاشتن از ائمه علیهم السلام و سیره ایشان برای توجیه سیاستهای روزمره، با توجه به ناکارآمدیهای موجود، موجب کمرنگ شدن قداست امامان (علیهم السلام) نزد عموم مردم شده، و چنین تبلیغ می‌شود که امامان معصوم علیهم السلام در ناکارآمدی‌هایی مثل برقراری عدالت اقتصادی و اجتماعی همانند مدعیان معاصر بودند.
در واقع طرح چنین دیدگاههایی نه فقط اعتماد و اعتبار اجتماعی به بار نمی آورد، بلکه بی اعتمادی را از مدعیان معاصر به امامان منتقل می کند و خواه ناخواه موجبات دین‌گریزی و انزجار مردم را فراهم می آورد...

✅ کلام اهل بیت نور و رشد است. این نور و رشد را رها نکنیم تا در میان انواع اقوال بی‌مبنا و ذوقی سردرگم نشویم.✅

بسم الله الرحمن الرحیم
✳️اختصاص حکومت به معصوم، اعتقاد اصیل و دیرینه ی شیعه
#امام_شناسی #حکومت_معصوم

✔️برای شناخت اصول یک مکتب دو راه اساسی بیشتر نیست:
۱. ملاحظه ی کلمات صاحب آن مکتب (که به صورت قطعی و صریح بیان شده باشد)
۲. ملاحظه ی دیدگاه بزرگان و اندیشمندان آن مکتب که نظرشان منتسب به صاحب مکتب باشد

🔸در بحث امامت، هرکس در ادله مروری داشته باشد به خوبی از کتاب و سنّت این مفهوم را در می یابد که تأکید شریعت پیوسته بر لزوم عصمت ولیّ امر و انحصار آن در دوازده فرد معیّن (علیهم السلام) است. با توجه به بحثهای فراوانی که در این قسمت شده، فعلا وارد تفصیل این موضوع نمی‌شویم.

🔸اما در مورد راه دوم با توجه به تحریفاتی که صورت گرفته، این باور ترویج می‌شود که مذهب شیعه مکتبی انقلابی بوده و علمای شیعه آرزوی تشکیل حکومت اسلامی را در سر می پروراندند! در حالی‌که مکتب کلامی امامیه، به صراحت مبتنی بر اختصاص جایگاه رهبری حکومت به معصوم است.
هرچند این نکته، به وضوح برای هر کس که آشنایی مختصری با مبانی امامیه داشته باشد روشنست؛‌ اما برای زدودن آثار این تحریف ضروریست مروری بر کلمات صریح متکلّمین امامی در عصور اولیه ی تشیع داشته باشیم.
👈۱.فضل بن شاذان

https://tttttt.me/kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
✳️تبلیغ دین در سلطنت اهل بیت علیهم السلام این‌گونه است!
#حکومت_اسلامی #أین_الناصر_والمنتقم

از امام صادق علیه السلام روایتست که پس از تأکید بر لزوم مدارا و ملاحظه‌ی مؤمنین ضعیف در ایمان فرمود:
✔️«مگر نمی‌دانی که فرمانروایی بنی امیّه با شمشیر و زور و ظلم بود؛ ولی فرمانروایی ما (اهل بیت) با ملایمت، به دست آوردن دلها، وقار و متانت، تقیّه، خوش برخوردی، پارسایی و کوشش است! پس، مردم را (با این رفتار نیکو) مشتاق دین‌داری سازید».
(برگرفته از کانال روشنگر راستی)

📕الصدوق، الخصال، ص354، ح35
أبی عن سعد بن عبد الله عن أحمد بن محمد بن عيسى عن الحسن بن محبوب عن عمار بن أبي الأحوص عن أبي عبد الله علیه السلام فی حدیث: «..لَكِنْ تَرَفَّقُوا بِهِمْ وَ سَهِّلُوا لَهُمُ الْمَدْخَل‏...فَلَا تَخْرَقُوا بِهِمْ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ إِمَارَةَ بَنِي أُمَيَّةَ كَانَتْ‏ بِالسَّيْفِ وَ الْعَسْفِ وَ الْجَوْرِ وَ أَنَّ إِمَارَتَنَا بِالرِّفْقِ وَ التَّأَلُّفِ وَ الْوَقَارِ وَ التَّقِيَّةِ وَ حُسْنِ الْخُلْطَةِ وَ الْوَرَعِ وَ الِاجْتِهَادِ فَرَغِّبُوا النَّاسَ فِي دِينِكُمْ وَ فِيمَا أَنْتُمْ فِيهِ».

👈میانه روی در برائت: مؤمنین را نشکنید!

👈مدّعیان اجرای عدالت، و عدلی که نظیر ندارد

https://tttttt.me/kotob_sh