. ﷽
سوره ص، آیات ۳۳ - ۳۰ :
(قسمت دوم)
وَ وَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَيْمَانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُٓ أَوَّابٌ (٣٠)
إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَادُ (٣١)
فَقَالَ إِنِّيٓ أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَنْ ذِكْرِ رَبِّي حَتَّىٰ تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ (٣٢)
رُدُّوهَا عَلَيَّ فَطَفِقَ مَسْحاً بِالسُّوقِ وَ الْأَعْنَاقِ (٣٣)
ترجمه :
سلیمان را به داود بخشیدیم. چه نیكو بنده‌ای بود. به راستی او بسیار رجوع كننده به حق و به شدت متوجه خدا بود. (۳۰)
[یاد كن] هنگامی كه در پایان روز، اسب‌های چابك و تیزرو را بر او عرضه كردند. (۳۱)
پس گفت: من شدت دوستی اسبان تیزرو را به فرمان پروردگارم و به یاد او انتخاب كردم [زیرا میخواهم از آنها در جهاد با دشمن استفاده كنم] و همواره به آنها نظر می‌كرد، تا از دیده‌اش پنهان شدند. (۳۲)
[اسب‌ها چنان توجه او را به خود جلب كرده بود، كه گفت:] آنها را به من بازگردانید. پس [برای نوازش آنها] به دست كشیدن به ساق‌ها و گردن‌های آنها پرداخت. (۳۳)
پیام آیه شریف:
۱. فرزند، هدیه‌ای الهی است. «وَهَبْنا»
۲. محور ستایش خداوند از انسان، بندگی اوست. «نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ»
۳. شرایط تلخ و شیرین، در اولیای خدا اثری ندارد. (جمله‌ی «نِعْمَ الْعَبْدُ» هم برای حضرت داود و سلیمان علیهما السلام آمده است، كه تمام امكانات برایشان فراهم بود؛ هم برای حضرت ایوب كه تمام حوادث تلخ بر سر راهش قرار گرفته بود.)
۴. توجّه و انابه به درگاه خداوند باید دایمی باشد. «أَوَّابٌ»
۵. سان دیدن از امكانات و نیروهای رزمی، كاری پسندیده است. "عُرِضَ عَلَیْهِ ..."
۶. فرمانده باید شخصاً از نیروها سان ببیند و آگاهی از كمیّت و كیفیّت نیروها و امكانات، شرط هدایت نیروهاست. «عُرِضَ عَلَیْهِ»
۷. بالاترین مقام از حیوانات بازدید می‌كند و این، هم پیام مدیریّتی دارد؛ هم پیام تواضع. «عُرِضَ عَلَیْهِ بِالْعَشِیِّ الصَّافِناتُ الْجِیادُ»
۸. مراسم رژه و سان دیدن، لازمه‌ی نیروهای رزمنده است. َعُرِضَ عَلَیْهِ ..." چنانكه در جای دیگر فرمود: لشگریان سلیمان در برابر او رژه رفتند. «جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ» (نمل، ۱۷)
۹. محبت و علاقه به اموال و امكانات، اگر هدفدار و متعادل باشد، پسندیده است. «أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیْرِ عَنْ ذِكْرِ رَبِّی» در این آیه حضرت سلیمان می‌فرماید: علاقه‌ی من به اسبان از سر عشق به خداست. (زیرا هر چه لشكر توحید مجهزتر باشد، سبب عزّت بیشتری است.)
۱۰. اسبان رزمی، مورد علاقه پیامبران الهی بوده است. «أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیْرِ» چنانكه قرآن نیز به نفس‌اسبان قسم یاد كرده است. «وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً»
۱۱. گاه لازم است بازدید تكرار شود. «رُدُّوها عَلَیَّ»
۱۲. حیوانات، مسح و دست كشیدن انسان‌ها را احساس می‌كنند. «فَطَفِقَ مَسْحاً»
۱۳. ترحّم بر حیوانات و نوازش آنها، مورد توجه انبیاست. «فَطَفِقَ مَسْحاً بِالسُّوقِ وَ الْأَعْناقِ»
۱۴. سان دیدن، باید با ملاطفت همراه باشد. «عُرِضَ عَلَیْهِ ... فَطَفِقَ مَسْحاً»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
قَليلٌ تَدُومُ عَلَيهِ خَيرٌ مِن كَثيرٍ مَملُولٍ
اندكی كه بر آن مداومت كنى؛ بهتر است از بسيارى كه از آن به ستوه آيى.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۷۴۰
#ص_33_30
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۳۳ - ۳۰ :
(قسمت دوم)
وَ وَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَيْمَانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُٓ أَوَّابٌ (٣٠)
إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَادُ (٣١)
فَقَالَ إِنِّيٓ أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَنْ ذِكْرِ رَبِّي حَتَّىٰ تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ (٣٢)
رُدُّوهَا عَلَيَّ فَطَفِقَ مَسْحاً بِالسُّوقِ وَ الْأَعْنَاقِ (٣٣)
ترجمه :
سلیمان را به داود بخشیدیم. چه نیكو بنده‌ای بود. به راستی او بسیار رجوع كننده به حق و به شدت متوجه خدا بود. (۳۰)
[یاد كن] هنگامی كه در پایان روز، اسب‌های چابك و تیزرو را بر او عرضه كردند. (۳۱)
پس گفت: من شدت دوستی اسبان تیزرو را به فرمان پروردگارم و به یاد او انتخاب كردم [زیرا میخواهم از آنها در جهاد با دشمن استفاده كنم] و همواره به آنها نظر می‌كرد، تا از دیده‌اش پنهان شدند. (۳۲)
[اسب‌ها چنان توجه او را به خود جلب كرده بود، كه گفت:] آنها را به من بازگردانید. پس [برای نوازش آنها] به دست كشیدن به ساق‌ها و گردن‌های آنها پرداخت. (۳۳)
پیام آیه شریف:
۱. فرزند، هدیه‌ای الهی است. «وَهَبْنا»
۲. محور ستایش خداوند از انسان، بندگی اوست. «نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ»
۳. شرایط تلخ و شیرین، در اولیای خدا اثری ندارد. (جمله‌ی «نِعْمَ الْعَبْدُ» هم برای حضرت داود و سلیمان علیهما السلام آمده است، كه تمام امكانات برایشان فراهم بود؛ هم برای حضرت ایوب كه تمام حوادث تلخ بر سر راهش قرار گرفته بود.)
۴. توجّه و انابه به درگاه خداوند باید دایمی باشد. «أَوَّابٌ»
۵. سان دیدن از امكانات و نیروهای رزمی، كاری پسندیده است. "عُرِضَ عَلَیْهِ ..."
۶. فرمانده باید شخصاً از نیروها سان ببیند و آگاهی از كمیّت و كیفیّت نیروها و امكانات، شرط هدایت نیروهاست. «عُرِضَ عَلَیْهِ»
۷. بالاترین مقام از حیوانات بازدید می‌كند و این، هم پیام مدیریّتی دارد؛ هم پیام تواضع. «عُرِضَ عَلَیْهِ بِالْعَشِیِّ الصَّافِناتُ الْجِیادُ»
۸. مراسم رژه و سان دیدن، لازمه‌ی نیروهای رزمنده است. َعُرِضَ عَلَیْهِ ..." چنانكه در جای دیگر فرمود: لشگریان سلیمان در برابر او رژه رفتند. «جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ» (نمل، ۱۷)
۹. محبت و علاقه به اموال و امكانات، اگر هدفدار و متعادل باشد، پسندیده است. «أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیْرِ عَنْ ذِكْرِ رَبِّی» در این آیه حضرت سلیمان می‌فرماید: علاقه‌ی من به اسبان از سر عشق به خداست. (زیرا هر چه لشكر توحید مجهزتر باشد، سبب عزّت بیشتری است.)
۱۰. اسبان رزمی، مورد علاقه پیامبران الهی بوده است. «أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیْرِ» چنانكه قرآن نیز به نفس‌اسبان قسم یاد كرده است. «وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً»
۱۱. گاه لازم است بازدید تكرار شود. «رُدُّوها عَلَیَّ»
۱۲. حیوانات، مسح و دست كشیدن انسان‌ها را احساس می‌كنند. «فَطَفِقَ مَسْحاً»
۱۳. ترحّم بر حیوانات و نوازش آنها، مورد توجه انبیاست. «فَطَفِقَ مَسْحاً بِالسُّوقِ وَ الْأَعْناقِ»
۱۴. سان دیدن، باید با ملاطفت همراه باشد. «عُرِضَ عَلَیْهِ ... فَطَفِقَ مَسْحاً»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
قَليلٌ تَدُومُ عَلَيهِ خَيرٌ مِن كَثيرٍ مَملُولٍ
اندكی كه بر آن مداومت كنى؛ بهتر است از بسيارى كه از آن به ستوه آيى.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۷۴۰
#ص_33_30
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۳۵ - ۳۴ :
وَ لَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمَانَ وَ أَلْقَيْنَا عَلَىٰ كُرْسِيِّهِ جَسَدًا ثُمَّ أَنَابَ (٣٤)
قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ هَبْ لِي مُلْكًا لَا يَنْبَغِي لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِيٓ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ (٣٥)
ترجمه :
به راستی سلیمان را [درباره فرزندش] آزمودیم و [آزمون این بود كه] بر تختش جسدی [بی‌جان از فرزندش] افكندیم [فرزندی كه سلیمان به زنده بودن او بسیار امید داشت.] آن گاه به درگاه خدا رجوع كرد [و همه امورش را به خدا سپرد.] (۳۴)
گفت: ای پروردگار من! مرا بیامرز و حكومتی به من ببخش كه بعد از من سزاوار هیچ كس نباشد. به یقین تو بسیار بخشنده‌ای. (۳۵)
در این آیات، سخن از آزمایش سخت حضرت سلیمان علیه السلام است؛ امّا در اینكه این آزمایش چه بوده است، چند نظر است:
الف) حضرت سلیمان چندین همسر داشت و آرزو داشت فرزندان زیاد و برومندی نصیبش شود كه بازوی او در اداره كشور باشند، امّا از خداوند غافل شد و «ان شاءالله» نگفت، لذا هیچ فرزندی برای او تولّد نیافت، جز فرزندی ناقص الخلقه كه همچون جسدی بی‌روح آن را بر تخت او افكند.
ب) خداوند، خود حضرت سلیمان علیه السلام را به بیماری سختی گرفتار كرد كه همچون جسدی بی‌روح روی تخت افتاده بود؛ سپس او را به حالت اول برگرداند و شفا داد. (با توجّه به اینكه «أَنابَ» به معنای برگشتن است.)
ج) خداوند جنازه فرزندش را كه بسیار مورد علاقه او بود، به روی تختش انداخت.
پیام آیه شریفه:
۱. همه‌ی مردم، حتّی انبیا آزمایش می‌شوند. «فَتَنَّا سُلَیْمانَ»
۲. آزمایش؛ وسیله‌ی صیقلی شدن روح و قرب به خداست. "فَتَنَّا ... ثُمَّ أَنابَ"
۳. انحصار قدرت در افراد معصوم، سبب استبداد و انحراف نمی‌شود. «هَبْ لِی مُلْكاً لا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ»
۴. اول خود را با توبه و انابه پاك كنیم و ظرف روح را شستشو دهیم؛ سپس از خداوند حكومت و قدرت بخواهیم. «رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ هَبْ لِی»
۵. استغفار قبل از دعا، سبب استجابت دعاست. «رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ هَبْ لِی مُلْكاً»
۶. برخی انبیا به سراغ قدرت و حكومت می‌رفتند. «هَبْ لِی مُلْكاً»
۷. قدرت انبیا با زور و كودتا نیست، از طریق الطاف الهی است. «هَبْ لِی مُلْكاً»
۸. لازمه‌ی كسب معنویّت؛ انابه و تضرّع، انزوا و گوشه‌گیری نیست. "ثُمَّ أَنابَ ... هَبْ لِی مُلْكاً"
۹. از خداوند فقط رفع مشكل و شفای مرض را نخواهید؛ بلكه علاوه بر جبران و اصلاح گذشته، كسب قدرت و نجات امّت را نیز درخواست كنید. "ثُمَّ أَنابَ ... هَبْ لِی مُلْكاً"
۱۰. همّت بلند حضرت سلیمان علیه السلام، سبب درخواست‌های بلند او از خداوند می‌شود. «مُلْكاً لا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ»
۱۱. در دعا و مناجات، صفات و نام‌هایی را درباره‌ی خداوند ذكر كنید؛ كه با دعا تناسب داشته باشد. «هَبْ لِی ... أَنْتَ الْوَهَّابُ»
۱۲. بخشش گسترده و پی در پی، مخصوص خداست. «إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
قارِن أهلَ الخَيرِ تَكُن مِنهُم وَ بايِن أهلَ الشَّرِّ تَبِن عَنهُم
با نيكوكاران همراه باش، تا از آنها باشى و از بدكاران كناره‌گیری کن، تا از آنها جدا باشى.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۰۵
#ص_35_34
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۳۵ - ۳۴ :
وَ لَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمَانَ وَ أَلْقَيْنَا عَلَىٰ كُرْسِيِّهِ جَسَدًا ثُمَّ أَنَابَ (٣٤)
قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ هَبْ لِي مُلْكًا لَا يَنْبَغِي لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِيٓ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ (٣٥)
ترجمه :
به راستی سلیمان را [درباره فرزندش] آزمودیم و [آزمون این بود كه] بر تختش جسدی [بی‌جان از فرزندش] افكندیم [فرزندی كه سلیمان به زنده بودن او بسیار امید داشت.] آن گاه به درگاه خدا رجوع كرد [و همه امورش را به خدا سپرد.] (۳۴)
گفت: ای پروردگار من! مرا بیامرز و حكومتی به من ببخش كه بعد از من سزاوار هیچ كس نباشد. به یقین تو بسیار بخشنده‌ای. (۳۵)
در این آیات، سخن از آزمایش سخت حضرت سلیمان علیه السلام است؛ امّا در اینكه این آزمایش چه بوده است، چند نظر است:
الف) حضرت سلیمان چندین همسر داشت و آرزو داشت فرزندان زیاد و برومندی نصیبش شود كه بازوی او در اداره كشور باشند، امّا از خداوند غافل شد و «ان شاءالله» نگفت، لذا هیچ فرزندی برای او تولّد نیافت، جز فرزندی ناقص الخلقه كه همچون جسدی بی‌روح آن را بر تخت او افكند.
ب) خداوند، خود حضرت سلیمان علیه السلام را به بیماری سختی گرفتار كرد كه همچون جسدی بی‌روح روی تخت افتاده بود؛ سپس او را به حالت اول برگرداند و شفا داد. (با توجّه به اینكه «أَنابَ» به معنای برگشتن است.)
ج) خداوند جنازه فرزندش را كه بسیار مورد علاقه او بود، به روی تختش انداخت.
پیام آیه شریفه:
۱. همه‌ی مردم، حتّی انبیا آزمایش می‌شوند. «فَتَنَّا سُلَیْمانَ»
۲. آزمایش؛ وسیله‌ی صیقلی شدن روح و قرب به خداست. "فَتَنَّا ... ثُمَّ أَنابَ"
۳. انحصار قدرت در افراد معصوم، سبب استبداد و انحراف نمی‌شود. «هَبْ لِی مُلْكاً لا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ»
۴. اول خود را با توبه و انابه پاك كنیم و ظرف روح را شستشو دهیم؛ سپس از خداوند حكومت و قدرت بخواهیم. «رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ هَبْ لِی»
۵. استغفار قبل از دعا، سبب استجابت دعاست. «رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ هَبْ لِی مُلْكاً»
۶. برخی انبیا به سراغ قدرت و حكومت می‌رفتند. «هَبْ لِی مُلْكاً»
۷. قدرت انبیا با زور و كودتا نیست، از طریق الطاف الهی است. «هَبْ لِی مُلْكاً»
۸. لازمه‌ی كسب معنویّت؛ انابه و تضرّع، انزوا و گوشه‌گیری نیست. "ثُمَّ أَنابَ ... هَبْ لِی مُلْكاً"
۹. از خداوند فقط رفع مشكل و شفای مرض را نخواهید؛ بلكه علاوه بر جبران و اصلاح گذشته، كسب قدرت و نجات امّت را نیز درخواست كنید. "ثُمَّ أَنابَ ... هَبْ لِی مُلْكاً"
۱۰. همّت بلند حضرت سلیمان علیه السلام، سبب درخواست‌های بلند او از خداوند می‌شود. «مُلْكاً لا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ»
۱۱. در دعا و مناجات، صفات و نام‌هایی را درباره‌ی خداوند ذكر كنید؛ كه با دعا تناسب داشته باشد. «هَبْ لِی ... أَنْتَ الْوَهَّابُ»
۱۲. بخشش گسترده و پی در پی، مخصوص خداست. «إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
قارِن أهلَ الخَيرِ تَكُن مِنهُم وَ بايِن أهلَ الشَّرِّ تَبِن عَنهُم
با نيكوكاران همراه باش، تا از آنها باشى و از بدكاران كناره‌گیری کن، تا از آنها جدا باشى.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۰۵
#ص_35_34
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۴۰- ۳۶ :
(قسمت اول)
فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَآءً حَيْثُ أَصَابَ (٣٦)
وَ الشَّيَاطِينَ كُلَّ بَنَّآءٍ وَ غَوَّاصٍ (٣٧)
وَ آخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ (٣٨)
هَٰذَا عَطَآؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَابٍ (٣٩)
وَ إِنَّ لَهُ عِنْدَنَا لَزُلْفَىٰ وَ حُسْنَ مَآبٍ (٤٠)
ترجمه:
با اجابت دعای او، باد را مسخّر او كردیم كه به فرمان او هر جا كه می‌خواست آرام روان می‌شد. (۳۶)
و هر بنّا و غواصی از شیاطین را [مسخّر او کردیم] (۳۷)
و دیگر شیاطین را كه با غل و زنجیر به هم بسته بودند [در سلطه او درآوردیم، تا نتوانند در حكومت او فتنه و آشوب برپا كنند.] (۳۸)
[و به او گفتیم:] این عطای بی‌حساب ماست. [به هر كس خواهی] بی‌حساب ببخش و [از هر كس خواهی] دریغ كن. (۳۹)
بی‌تردید او نزد ما منزلتی بلند و سرانجامی نیكو دارد. (۴۰)
كلمه‌ی «رُخاءً» به معنای آسانی است. این باد، تخت سلیمان را بلند کرده و به هر كجا كه او اراده می‌كرد، آرام فرو می‌نشاند.
مراد از «الشَّیاطِینَ» یا شیاطین جنّی است كه مسخّر حضرت سلیمان علیه السلام شدند، با آنكه طبیعت‌شان تمرّد و سركشی است؛ یا اعم از انسان‌های سركش و جنّیان متمرّد است، زیرا كلمه شیطان با این مفهوم وسیع نیز در قرآن آمده است. «شَیاطِینَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ» (انعام، ۱۱۲)
خداوند به اعجاز خود، همه نیروهای طبیعی، انسانی و جنّی را تحت سلطه‌ی حضرت سلیمان علیه السلام قرار داد. گروهی در خشكی آنچه را او می‌خواست می‌ساختند، «بَنَّاءٍ» و گروهی نیازهای حكومت او را در دریا بر آورده می‌كردند. «غَوَّاصٍ»
مراد از "هذا عَطاؤُنا ... بِغَیْرِ حِسابٍ" عطای بی‌حساب الهی به پیامبران است كه مورد محاسبه و مؤاخذه قرار نمی‌گیرد.
خداوند در این آیات، به الطافی كه به حضرت سلیمان علیه السلام داشته است اشاره دارد، از جمله: تسخیر باد، بهره‌گیری از نیروی جنّ، مهار كردن نیروهای مخرّب، تفویض اختیار، مقام قرب الهی و آینده‌ای درخشان.
این نعمت‌ها گوشه‌ای از حكومت نمونه‌ای است كه او درخواست كرده بود. آری، یك حكومت نمونه باید:
-از نیروهای مخرّب در امان باشد «مُقَرَّنِینَ فِی الْأَصْفادِ»
- مشكل ارتباط سریع و حمل و نقل را حل كند «فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّیحَ تَجْرِی بِأَمْرِهِ»
- از تخصّص‌ها استفاده كند «بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
- قدرت تصمیم داشته باشد «فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ»
- دستش باز باشد «بِغَیْرِ حِسابٍ»
و در عین حال آینده‌ی معنوی او تأمین باشد. «عِنْدَنا لَزُلْفی وَ حُسْنَ مَآبٍ»
حكومت، لغزشگاهی برای انحراف و بد عاقبت شدن است، لذا حضرت یوسف علیه السلام در چاه و زندان نگفت: «تَوَفَّنِی مُسْلِماً» لیكن همین كه به حكومت رسید؛ از خداوند حسن عاقبت و مسلمان مردن را درخواست كرد «رَبِّ قَدْ آتَیْتَنِی مِنَ الْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَنِی مِنْ تَأْوِیلِ الْأَحادِیثِ فاطِرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَنْتَ وَلِیِّی فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ تَوَفَّنِی مُسْلِماً وَ أَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ» (یوسف، ۱۰۱) و حضرت سلیمان علیه السلام نیز خوش عاقبت شد. «حُسْنَ مَآبٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
قِوامُ العَيشِ حُسنُ التَّقديرِ وَ مِلاكُهُ حُسنُ التَّدبيرِ
پايدارى زندگى، به برنامه ريزىِ درست است و وسيله رسيدن به آن، مديريت صحيح است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۰۷
#ص_40_36
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۴۰- ۳۶ :
(قسمت اول)
فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَآءً حَيْثُ أَصَابَ (٣٦)
وَ الشَّيَاطِينَ كُلَّ بَنَّآءٍ وَ غَوَّاصٍ (٣٧)
وَ آخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ (٣٨)
هَٰذَا عَطَآؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَابٍ (٣٩)
وَ إِنَّ لَهُ عِنْدَنَا لَزُلْفَىٰ وَ حُسْنَ مَآبٍ (٤٠)
ترجمه:
با اجابت دعای او، باد را مسخّر او كردیم كه به فرمان او هر جا كه می‌خواست آرام روان می‌شد. (۳۶)
و هر بنّا و غواصی از شیاطین را [مسخّر او کردیم] (۳۷)
و دیگر شیاطین را كه با غل و زنجیر به هم بسته بودند [در سلطه او درآوردیم، تا نتوانند در حكومت او فتنه و آشوب برپا كنند.] (۳۸)
[و به او گفتیم:] این عطای بی‌حساب ماست. [به هر كس خواهی] بی‌حساب ببخش و [از هر كس خواهی] دریغ كن. (۳۹)
بی‌تردید او نزد ما منزلتی بلند و سرانجامی نیكو دارد. (۴۰)
كلمه‌ی «رُخاءً» به معنای آسانی است. این باد، تخت سلیمان را بلند کرده و به هر كجا كه او اراده می‌كرد، آرام فرو می‌نشاند.
مراد از «الشَّیاطِینَ» یا شیاطین جنّی است كه مسخّر حضرت سلیمان علیه السلام شدند، با آنكه طبیعت‌شان تمرّد و سركشی است؛ یا اعم از انسان‌های سركش و جنّیان متمرّد است، زیرا كلمه شیطان با این مفهوم وسیع نیز در قرآن آمده است. «شَیاطِینَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ» (انعام، ۱۱۲)
خداوند به اعجاز خود، همه نیروهای طبیعی، انسانی و جنّی را تحت سلطه‌ی حضرت سلیمان علیه السلام قرار داد. گروهی در خشكی آنچه را او می‌خواست می‌ساختند، «بَنَّاءٍ» و گروهی نیازهای حكومت او را در دریا بر آورده می‌كردند. «غَوَّاصٍ»
مراد از "هذا عَطاؤُنا ... بِغَیْرِ حِسابٍ" عطای بی‌حساب الهی به پیامبران است كه مورد محاسبه و مؤاخذه قرار نمی‌گیرد.
خداوند در این آیات، به الطافی كه به حضرت سلیمان علیه السلام داشته است اشاره دارد، از جمله: تسخیر باد، بهره‌گیری از نیروی جنّ، مهار كردن نیروهای مخرّب، تفویض اختیار، مقام قرب الهی و آینده‌ای درخشان.
این نعمت‌ها گوشه‌ای از حكومت نمونه‌ای است كه او درخواست كرده بود. آری، یك حكومت نمونه باید:
-از نیروهای مخرّب در امان باشد «مُقَرَّنِینَ فِی الْأَصْفادِ»
- مشكل ارتباط سریع و حمل و نقل را حل كند «فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّیحَ تَجْرِی بِأَمْرِهِ»
- از تخصّص‌ها استفاده كند «بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
- قدرت تصمیم داشته باشد «فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ»
- دستش باز باشد «بِغَیْرِ حِسابٍ»
و در عین حال آینده‌ی معنوی او تأمین باشد. «عِنْدَنا لَزُلْفی وَ حُسْنَ مَآبٍ»
حكومت، لغزشگاهی برای انحراف و بد عاقبت شدن است، لذا حضرت یوسف علیه السلام در چاه و زندان نگفت: «تَوَفَّنِی مُسْلِماً» لیكن همین كه به حكومت رسید؛ از خداوند حسن عاقبت و مسلمان مردن را درخواست كرد «رَبِّ قَدْ آتَیْتَنِی مِنَ الْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَنِی مِنْ تَأْوِیلِ الْأَحادِیثِ فاطِرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَنْتَ وَلِیِّی فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ تَوَفَّنِی مُسْلِماً وَ أَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ» (یوسف، ۱۰۱) و حضرت سلیمان علیه السلام نیز خوش عاقبت شد. «حُسْنَ مَآبٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
قِوامُ العَيشِ حُسنُ التَّقديرِ وَ مِلاكُهُ حُسنُ التَّدبيرِ
پايدارى زندگى، به برنامه ريزىِ درست است و وسيله رسيدن به آن، مديريت صحيح است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۰۷
#ص_40_36
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۴۰- ۳۶ :
(قسمت دوم)
فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَآءً حَيْثُ أَصَابَ (٣٦)
وَ الشَّيَاطِينَ كُلَّ بَنَّآءٍ وَ غَوَّاصٍ (٣٧)
وَ آخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ (٣٨)
هَٰذَا عَطَآؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَابٍ (٣٩)
وَ إِنَّ لَهُ عِنْدَنَا لَزُلْفَىٰ وَ حُسْنَ مَآبٍ (٤٠)
ترجمه:
با اجابت دعای او، باد را مسخّر او كردیم كه به فرمان او هر جا كه می‌خواست آرام روان می‌شد. (۳۶)
و هر بنّا و غواصی از شیاطین را [مسخّر او کردیم] (۳۷)
و دیگر شیاطین را كه با غل و زنجیر به هم بسته بودند [در سلطه او درآوردیم، تا نتوانند در حكومت او فتنه و آشوب برپا كنند.] (۳۸)
[و به او گفتیم:] این عطای بی‌حساب ماست. [به هر كس خواهی] بی‌حساب ببخش و [از هر كس خواهی] دریغ كن. (۳۹)
بی‌تردید او نزد ما منزلتی بلند و سرانجامی نیكو دارد. (۴۰)
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند دعای صالحان را اجابت می‌كند. "هَبْ لِی مُلْكاً ... فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّیحَ"
۲. اجابت پروردگار، نشانه‌ی روا بودن درخواستِ حضرت سلیمان علیه السلام مبنی بر حكومت بی‌نظیر است. "هَبْ لِی مُلْكاً ... فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّیحَ"
۳. با اراده‌ی خداوند، طبیعت، هم می‌تواند مفید باشد، هم مضر. «بِرِیحٍ صَرْصَرٍ» (حاقّه، ۶)، «فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّیحَ»
۴. انبیا دارای ولایت تكوینی هستند. "تَجْرِی بِأَمْرِهِ ... حَیْثُ أَصابَ"
۵. در برابر حكومت حضرت سلیمان علیه السلام، هنوز صنعت دنیا بسیار عقب مانده است. «فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّیحَ ... وَ الشَّیاطِینَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۶. جنّیان می‌توانند به سود انسان كار كنند. «الشَّیاطِینَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۷. از نیروهای متمرّد نیز می‌توان با مدیریّت صحیح بهره‌برداری كرد. «الشَّیاطِینَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۸. جنّ، دارای عقل و شعور و تخصص است. «بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۹. انسان علاوه بر قدرت تسلّط بر انسان‌های دیگر و طبیعت، قدرت تسلّط بر جن و شیاطین را نیز دارد. «بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۱۰. دریا یكی از منابع ثروت و قدرت است. «وَ الشَّیاطِینَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۱۱. در مدیریّت برای اجرای طرح‌های مهم، باید همه‌ی نیروها را به کار گرفت. «كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۱۲. استفاده از تخصص بیگانگان و غیر مؤمنان مانعی ندارد. «الشَّیاطِینَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۱۳. در حكومت الهی نیز زندان ضروری است. از اینكه بعضی جنّیان بنّاء و غواص بودند و بعضی در قید و بند، معلوم می‌شود كه این دسته از جنیان اگر آزاد بودند، در حكومت حضرت سلیمان علیه السلام اخلال ایجاد می‌كردند. «مُقَرَّنِینَ فِی الْأَصْفادِ»
۱۴. در حكومت‌های الهی، از سوی خداوند، قدرت و اختیارات به حاكم تفویض می‌شود. «فَسَخَّرْنا ... هذا عَطاؤُنا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ»
۱۵. در میان عطا و منع، تقدم با بخشش است. («فَامْنُنْ» قبل از «أَمْسِكْ» است.)
۱۶. حكومتی الهی است كه در آن امنیّت، صنعت، مدیریّت و امكانات طبیعی، همراه با مقام معنوی باشد. «فَسَخَّرْنا ... بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ ... وَ إِنَّ لَهُ عِنْدَنا لَزُلْفی»
۱۷. توسعه‌ی مادّی «بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ» با مقام قرب الهی منافاتی ندارد. «ثُمَّ أَنابَ ... قالَ رَبِّ اغْفِرْ ... إِنَّ لَهُ عِنْدَنا لَزُلْفی»
۱۸. حكومت‌ها در آغاز كار خود محبوبیّت نسبی دارند، ولی به تدریج از محبوبیّت و قدرت آنها كاسته می‌شود، لیكن حكومت حضرت سلیمان علیه السلام خوش عاقبت بود. «حُسْنَ مَآبٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ ذي رُتبَةٍ سَنِيَّةٍ مَحسودٌ
بر هر بلند مرتبه اى حسد مى برند.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۶۲
#ص_40_36
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۴۰- ۳۶ :
(قسمت دوم)
فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَآءً حَيْثُ أَصَابَ (٣٦)
وَ الشَّيَاطِينَ كُلَّ بَنَّآءٍ وَ غَوَّاصٍ (٣٧)
وَ آخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ (٣٨)
هَٰذَا عَطَآؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَابٍ (٣٩)
وَ إِنَّ لَهُ عِنْدَنَا لَزُلْفَىٰ وَ حُسْنَ مَآبٍ (٤٠)
ترجمه:
با اجابت دعای او، باد را مسخّر او كردیم كه به فرمان او هر جا كه می‌خواست آرام روان می‌شد. (۳۶)
و هر بنّا و غواصی از شیاطین را [مسخّر او کردیم] (۳۷)
و دیگر شیاطین را كه با غل و زنجیر به هم بسته بودند [در سلطه او درآوردیم، تا نتوانند در حكومت او فتنه و آشوب برپا كنند.] (۳۸)
[و به او گفتیم:] این عطای بی‌حساب ماست. [به هر كس خواهی] بی‌حساب ببخش و [از هر كس خواهی] دریغ كن. (۳۹)
بی‌تردید او نزد ما منزلتی بلند و سرانجامی نیكو دارد. (۴۰)
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند دعای صالحان را اجابت می‌كند. "هَبْ لِی مُلْكاً ... فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّیحَ"
۲. اجابت پروردگار، نشانه‌ی روا بودن درخواستِ حضرت سلیمان علیه السلام مبنی بر حكومت بی‌نظیر است. "هَبْ لِی مُلْكاً ... فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّیحَ"
۳. با اراده‌ی خداوند، طبیعت، هم می‌تواند مفید باشد، هم مضر. «بِرِیحٍ صَرْصَرٍ» (حاقّه، ۶)، «فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّیحَ»
۴. انبیا دارای ولایت تكوینی هستند. "تَجْرِی بِأَمْرِهِ ... حَیْثُ أَصابَ"
۵. در برابر حكومت حضرت سلیمان علیه السلام، هنوز صنعت دنیا بسیار عقب مانده است. «فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّیحَ ... وَ الشَّیاطِینَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۶. جنّیان می‌توانند به سود انسان كار كنند. «الشَّیاطِینَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۷. از نیروهای متمرّد نیز می‌توان با مدیریّت صحیح بهره‌برداری كرد. «الشَّیاطِینَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۸. جنّ، دارای عقل و شعور و تخصص است. «بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۹. انسان علاوه بر قدرت تسلّط بر انسان‌های دیگر و طبیعت، قدرت تسلّط بر جن و شیاطین را نیز دارد. «بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۱۰. دریا یكی از منابع ثروت و قدرت است. «وَ الشَّیاطِینَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۱۱. در مدیریّت برای اجرای طرح‌های مهم، باید همه‌ی نیروها را به کار گرفت. «كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۱۲. استفاده از تخصص بیگانگان و غیر مؤمنان مانعی ندارد. «الشَّیاطِینَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ»
۱۳. در حكومت الهی نیز زندان ضروری است. از اینكه بعضی جنّیان بنّاء و غواص بودند و بعضی در قید و بند، معلوم می‌شود كه این دسته از جنیان اگر آزاد بودند، در حكومت حضرت سلیمان علیه السلام اخلال ایجاد می‌كردند. «مُقَرَّنِینَ فِی الْأَصْفادِ»
۱۴. در حكومت‌های الهی، از سوی خداوند، قدرت و اختیارات به حاكم تفویض می‌شود. «فَسَخَّرْنا ... هذا عَطاؤُنا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ»
۱۵. در میان عطا و منع، تقدم با بخشش است. («فَامْنُنْ» قبل از «أَمْسِكْ» است.)
۱۶. حكومتی الهی است كه در آن امنیّت، صنعت، مدیریّت و امكانات طبیعی، همراه با مقام معنوی باشد. «فَسَخَّرْنا ... بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ ... وَ إِنَّ لَهُ عِنْدَنا لَزُلْفی»
۱۷. توسعه‌ی مادّی «بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ» با مقام قرب الهی منافاتی ندارد. «ثُمَّ أَنابَ ... قالَ رَبِّ اغْفِرْ ... إِنَّ لَهُ عِنْدَنا لَزُلْفی»
۱۸. حكومت‌ها در آغاز كار خود محبوبیّت نسبی دارند، ولی به تدریج از محبوبیّت و قدرت آنها كاسته می‌شود، لیكن حكومت حضرت سلیمان علیه السلام خوش عاقبت بود. «حُسْنَ مَآبٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ ذي رُتبَةٍ سَنِيَّةٍ مَحسودٌ
بر هر بلند مرتبه اى حسد مى برند.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۶۲
#ص_40_36
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۴۲ - ۴۱ :
وَ اذْكُرْ عَبْدَنَآ أَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُٓ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَ عَذَابٍ (٤١)
ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هَٰذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَ شَرَابٌ (٤٢)
ترجمه :
و بنده ما ایوب را یاد كن، هنگامی كه پروردگارش را ندا داد كه شیطان [به سبب رنج و شكنجه‌ای كه دچارش هستم] مرا سرزنش و شماتت می‌كند [تا از رحمت تو دلسردم کند!] (۴۱)
[به او گفتیم:] با پایت به زمین بكوب (تا چشمه‌ی آبی بجوشد.) این آبی است (مناسب) برای شسشتو و خنک برای نوشیدن. (۴۲)
«نُصْب» به معنای رنج و سختی است. «ركض» كوبیدن پا بر زمین است و «مُغْتَسَلٌ» به آب یا محل شستن گویند.
در روایات آمده است: حضرت ایّوب دارای اموال، فرزندان و امكانات زیادی بود و همواره خدا را سپاس می‌گفت. شیطان به خداوند عرضه داشت كه اگر ایّوب را شاكر می‌بینی، به خاطر نعمت فراوانی است كه به او داده‌ای و اگر این نعمت‌ها از او گرفته شود، او بنده‌ی شكرگزاری نخواهد بود.
خداوند به شیطان اجازه داد بر دنیای ایّوب مسلّط شود. او ابتدا اموال، گوسفندان و زراعت‌های حضرت ایّوب علیه السلام را دچار آفت و بلا كرد، امّا تأثیری در او نگذاشت؛ سپس بر بدن ایّوب مسلط شد و او چنان بیمار شد كه از شدّت درد و رنجوری اسیر بستر شد، اما از مقام شكر او چیزی كاسته نشد.
چون حضرت ایّوب علیه السلام از این امتحان سخت الهی پیروز بیرون آمد؛ خداوند دوباره نعمتهای خود را به او بازگرداند و سلامتی جسمش را بازیافت.
خداوند برای بازگرداندن سلامتی به جسم ایّوب، به او فرمان می‌دهد با كوبیدن پا بر زمین، به قدرت الهی چشمه‌ی آبی جاری شود و با شستشوی بدن خود در آن آب، جسمش را از هر بیماری پاك کند.
تحمّل سختی از سوی انبیا بركاتی دارد، از جمله:
الف) مردم درباره آنها دچار غلوّ نمی‌شوند.
ب) آنها در اثر صبر، مقام ویژه‌ای کسب می‌کنند.
ج) اگر بزرگان و پیشروان نیز سختی ببینند، فقرا، ضعفا و بیماران تحقیر نمی‌شوند.
د) مردم، راه برخورد با مشكلات را از آنها می‌آموزند.
بر اساس روایات، برخی مردم گمان كردند حضرت ایّوب علیه السلام گناهی مرتكب شده كه گرفتار چنین بلایی شده است؛ لذا او را شماتت می‌كردند؛ در حالی كه برای اولیای خدا، بلا مایه‌ی رشد و كسب درجه است.
در این سوره، شرح حال متفاوت دو پیامبر الهی مطرح شده است: یكی حضرت سلیمان علیه السلام، پیامبری كه بالاترین قدرت و امكانات را داشت؛ دیگری حضرت ایّوب علیه السلام، پیامبری كه برای مدتی طولانی سخت‌ترین تلخی‌ها را تحمل کرد.
قرآن کریم هر دو پیامبر را با عبارت «نِعْمَ الْعَبْدُ» ستایش می‌كند، زیرا نه رفاه، نه رنج، هیچكدام نتوانست آنها را از مدار بندگی خدا خارج کند.
آری، غوّاص و صیّاد ماهر، چه در دریای شور، چه در دریای شیرین؛ كار خود را به بهترین وجه انجام می‌دهد و شوری و شیرینی آب در صیّادی و غوّاصی او اثری ندارد.
پیام آیه شریفه:
۱. تاریخ مردان بزرگ نباید فراموش شود. تاریخ انبیا حتّی برای پیامبر اسلام سازنده است، زیرا آشنائی با مشكلات دیگران مایه تقویت صبر و شكیبایی است. «وَ اذْكُرْ عَبْدَنا أَیُّوبَ»
۲. حضرت ایّوب علیه السلام بنده حقیقی خداوند بود. «عَبْدَنا»
۳. شكوه كردن از مشكلات نزد خدا، مانعی ندارد. «نادی رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الشَّیْطانُ»
۴. شیطان بر روح و اعتقادات اولیای خدا سلطه‌ای ندارد، امّا نسبت به جسم آنها می‌تواند نقش ایذایی داشته باشد. «مَسَّنِیَ الشَّیْطانُ بِنُصْبٍ»
۵. رنج‌ها و مصیبت‌ها، میدانی مناسب برای وسوسه شیاطین است. «بِنُصْبٍ»
۶. دعا، جلوه‌ای از عبودیّت است. «عَبْدَنا أَیُّوبَ إِذْ نادی رَبَّهُ»
۷. برای رفع گرفتاری‌ها و مشكلات، دعا كنیم. «نادی رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الشَّیْطانُ»
۸. دعای انبیا مستجاب است و به دنبال سختی‌ها، گشایش است. «ارْكُضْ بِرِجْلِكَ»
۹. چشیدن سختی‌ها، همه جا نشانه‌ی دوری از خدا نیست. (گاهی ولی خدا سخت‌ترین شرایط را تحمّل می‌كند، سپس با زدن پا بر زمین چشمه‌ی آب خنك برایش جاری می‌شود.) «هذا مُغْتَسَلٌ بارِدٌ»
۱۰. شستشو با آب سرد برای سلامتی مفید است. «مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَ شَرابٌ» (آب شستشو نیز باید تمیز و قابل آشامیدن باشد.)
۱۱. طبیعت مسخّر خداوند است و خداوند آن را مسخّر اولیای خود می‌كند. «ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هذا مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَ شَرابٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ امرِءٍ يَميلُ إلى مِثلِهِ
هر انسانی به همانند خود گرايش دارد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۶۵
#ص_42_41
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۴۲ - ۴۱ :
وَ اذْكُرْ عَبْدَنَآ أَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُٓ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَ عَذَابٍ (٤١)
ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هَٰذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَ شَرَابٌ (٤٢)
ترجمه :
و بنده ما ایوب را یاد كن، هنگامی كه پروردگارش را ندا داد كه شیطان [به سبب رنج و شكنجه‌ای كه دچارش هستم] مرا سرزنش و شماتت می‌كند [تا از رحمت تو دلسردم کند!] (۴۱)
[به او گفتیم:] با پایت به زمین بكوب (تا چشمه‌ی آبی بجوشد.) این آبی است (مناسب) برای شسشتو و خنک برای نوشیدن. (۴۲)
«نُصْب» به معنای رنج و سختی است. «ركض» كوبیدن پا بر زمین است و «مُغْتَسَلٌ» به آب یا محل شستن گویند.
در روایات آمده است: حضرت ایّوب دارای اموال، فرزندان و امكانات زیادی بود و همواره خدا را سپاس می‌گفت. شیطان به خداوند عرضه داشت كه اگر ایّوب را شاكر می‌بینی، به خاطر نعمت فراوانی است كه به او داده‌ای و اگر این نعمت‌ها از او گرفته شود، او بنده‌ی شكرگزاری نخواهد بود.
خداوند به شیطان اجازه داد بر دنیای ایّوب مسلّط شود. او ابتدا اموال، گوسفندان و زراعت‌های حضرت ایّوب علیه السلام را دچار آفت و بلا كرد، امّا تأثیری در او نگذاشت؛ سپس بر بدن ایّوب مسلط شد و او چنان بیمار شد كه از شدّت درد و رنجوری اسیر بستر شد، اما از مقام شكر او چیزی كاسته نشد.
چون حضرت ایّوب علیه السلام از این امتحان سخت الهی پیروز بیرون آمد؛ خداوند دوباره نعمتهای خود را به او بازگرداند و سلامتی جسمش را بازیافت.
خداوند برای بازگرداندن سلامتی به جسم ایّوب، به او فرمان می‌دهد با كوبیدن پا بر زمین، به قدرت الهی چشمه‌ی آبی جاری شود و با شستشوی بدن خود در آن آب، جسمش را از هر بیماری پاك کند.
تحمّل سختی از سوی انبیا بركاتی دارد، از جمله:
الف) مردم درباره آنها دچار غلوّ نمی‌شوند.
ب) آنها در اثر صبر، مقام ویژه‌ای کسب می‌کنند.
ج) اگر بزرگان و پیشروان نیز سختی ببینند، فقرا، ضعفا و بیماران تحقیر نمی‌شوند.
د) مردم، راه برخورد با مشكلات را از آنها می‌آموزند.
بر اساس روایات، برخی مردم گمان كردند حضرت ایّوب علیه السلام گناهی مرتكب شده كه گرفتار چنین بلایی شده است؛ لذا او را شماتت می‌كردند؛ در حالی كه برای اولیای خدا، بلا مایه‌ی رشد و كسب درجه است.
در این سوره، شرح حال متفاوت دو پیامبر الهی مطرح شده است: یكی حضرت سلیمان علیه السلام، پیامبری كه بالاترین قدرت و امكانات را داشت؛ دیگری حضرت ایّوب علیه السلام، پیامبری كه برای مدتی طولانی سخت‌ترین تلخی‌ها را تحمل کرد.
قرآن کریم هر دو پیامبر را با عبارت «نِعْمَ الْعَبْدُ» ستایش می‌كند، زیرا نه رفاه، نه رنج، هیچكدام نتوانست آنها را از مدار بندگی خدا خارج کند.
آری، غوّاص و صیّاد ماهر، چه در دریای شور، چه در دریای شیرین؛ كار خود را به بهترین وجه انجام می‌دهد و شوری و شیرینی آب در صیّادی و غوّاصی او اثری ندارد.
پیام آیه شریفه:
۱. تاریخ مردان بزرگ نباید فراموش شود. تاریخ انبیا حتّی برای پیامبر اسلام سازنده است، زیرا آشنائی با مشكلات دیگران مایه تقویت صبر و شكیبایی است. «وَ اذْكُرْ عَبْدَنا أَیُّوبَ»
۲. حضرت ایّوب علیه السلام بنده حقیقی خداوند بود. «عَبْدَنا»
۳. شكوه كردن از مشكلات نزد خدا، مانعی ندارد. «نادی رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الشَّیْطانُ»
۴. شیطان بر روح و اعتقادات اولیای خدا سلطه‌ای ندارد، امّا نسبت به جسم آنها می‌تواند نقش ایذایی داشته باشد. «مَسَّنِیَ الشَّیْطانُ بِنُصْبٍ»
۵. رنج‌ها و مصیبت‌ها، میدانی مناسب برای وسوسه شیاطین است. «بِنُصْبٍ»
۶. دعا، جلوه‌ای از عبودیّت است. «عَبْدَنا أَیُّوبَ إِذْ نادی رَبَّهُ»
۷. برای رفع گرفتاری‌ها و مشكلات، دعا كنیم. «نادی رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الشَّیْطانُ»
۸. دعای انبیا مستجاب است و به دنبال سختی‌ها، گشایش است. «ارْكُضْ بِرِجْلِكَ»
۹. چشیدن سختی‌ها، همه جا نشانه‌ی دوری از خدا نیست. (گاهی ولی خدا سخت‌ترین شرایط را تحمّل می‌كند، سپس با زدن پا بر زمین چشمه‌ی آب خنك برایش جاری می‌شود.) «هذا مُغْتَسَلٌ بارِدٌ»
۱۰. شستشو با آب سرد برای سلامتی مفید است. «مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَ شَرابٌ» (آب شستشو نیز باید تمیز و قابل آشامیدن باشد.)
۱۱. طبیعت مسخّر خداوند است و خداوند آن را مسخّر اولیای خود می‌كند. «ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هذا مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَ شَرابٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ امرِءٍ يَميلُ إلى مِثلِهِ
هر انسانی به همانند خود گرايش دارد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۶۵
#ص_42_41
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۴۴ - ۴۳ :
وَ وَهَبْنَا لَهُٓ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنَّا وَ ذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ (٤٣)
وَ خُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِبْ بِهِ وَ لَا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُٓ أَوَّابٌ (٤٤)
ترجمه:
و خانواده‌اش را [كه در حادثه‌ها از دست داده بود] و مانند آنها را همراه با آنها به او بخشیدیم، تا رحمتی از سوی ما و تذكری برای خردمندان باشد. (۴۳)
و [به او گفتیم: چون سوگند خورده‌ای كه همسرت را برای اینكه تو را در امور معنوی ناراحت كرده بود، صد تازیانه بزنی] با دستت بسته‌ای تركه خشك برگیر و همسرت را با آن بزن و سوگندت را مشكن.
بی‌تردید ما او (ایوب) را شكیبا یافتیم. نیكو بنده‌ای بود. به یقین بسیار رجوع كننده به حق و به شدت متوجه خدا بود. (۴۴)
«ضِغاث» به دسته‌ای از شاخه‌ها و چوب‌های نازك گویند. «حَنث» به معنای شكستن عهد و سوگند است.
چنانكه در روایات آمده است: همسر ایّوب، زنی فداكار بود كه در تمام دوران بیماری حضرت ایوب او را رها نكرد و از او پرستاری کرد. روزی شیطان در شكل یك انسان بر او ظاهر شد و گفت: من همسرت را درمان می‌كنم به شرط آنكه بپذیرد من عامل بهبودی‌اش بوده‌ام.
وقتی این پیشنهاد را با حضرت ایّوب علیه السلام درميان گذاشت، او بر آشفت و گفت: تو فریب شیطان را خورده و چنین امری را پذیرفته‌ای، آنگاه سوگند یاد كرد كه همسرش را تنبیه كند.
پیام آیه شریفه:
۱. در سختی‌ها، هرگز از رحمت خدا مأیوس نشوید. "وَهَبْنا لَهُ أَهْلَهُ ... رَحْمَةً مِنَّا"
۲. خاندان گسترده، یك نعمت الهی است. «وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ»
۳. گشایش‌ها لطف الهی است، نه امتیاز و استحقاق ما. «رَحْمَةً مِنَّا»
۴. در فراز و نشیب‌ها، فقط خردمندان درس عبرت می‌گیرند. «ذِكْری لِأُولِی الْأَلْبابِ»
۵. راه تخفیف كیفرها را از خداوند فرا‌گیریم. «خُذْ بِیَدِكَ ضِغْثاً»
۶. حتّی حسن سابقه، فداكاری و از خاندان نبوّت بودن، مانع عمل به قانون نیست. «فَاضْرِبْ بِهِ وَ لا تَحْنَثْ»
۷. در شرایط سخت، به سراغ حل مسأله بروید، ولی قانون شكنی نكنید. «فَاضْرِبْ بِهِ وَ لا تَحْنَثْ»
۸. حرمت عهد و سوگند را حفظ كنیم. «لا تَحْنَثْ»
۹. صبر تلخ است، لیكن عاقبت میوه‌ی شیرین می‌دهد. «وَهَبْنا لَهُ ... وَجَدْناهُ صابِراً»
۱۰. انابه و تضرع به درگاه خدا، سرچشمه‌ی صبر است. «صابِراً ... إِنَّهُ أَوَّابٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ داءٍ يُداوى اِلاّ سُوءَ الخُلقِ
هر دردى درمان مى شود، جز بد اخلاقى.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۸۰
#ص_44_43
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۴۴ - ۴۳ :
وَ وَهَبْنَا لَهُٓ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنَّا وَ ذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ (٤٣)
وَ خُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِبْ بِهِ وَ لَا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُٓ أَوَّابٌ (٤٤)
ترجمه:
و خانواده‌اش را [كه در حادثه‌ها از دست داده بود] و مانند آنها را همراه با آنها به او بخشیدیم، تا رحمتی از سوی ما و تذكری برای خردمندان باشد. (۴۳)
و [به او گفتیم: چون سوگند خورده‌ای كه همسرت را برای اینكه تو را در امور معنوی ناراحت كرده بود، صد تازیانه بزنی] با دستت بسته‌ای تركه خشك برگیر و همسرت را با آن بزن و سوگندت را مشكن.
بی‌تردید ما او (ایوب) را شكیبا یافتیم. نیكو بنده‌ای بود. به یقین بسیار رجوع كننده به حق و به شدت متوجه خدا بود. (۴۴)
«ضِغاث» به دسته‌ای از شاخه‌ها و چوب‌های نازك گویند. «حَنث» به معنای شكستن عهد و سوگند است.
چنانكه در روایات آمده است: همسر ایّوب، زنی فداكار بود كه در تمام دوران بیماری حضرت ایوب او را رها نكرد و از او پرستاری کرد. روزی شیطان در شكل یك انسان بر او ظاهر شد و گفت: من همسرت را درمان می‌كنم به شرط آنكه بپذیرد من عامل بهبودی‌اش بوده‌ام.
وقتی این پیشنهاد را با حضرت ایّوب علیه السلام درميان گذاشت، او بر آشفت و گفت: تو فریب شیطان را خورده و چنین امری را پذیرفته‌ای، آنگاه سوگند یاد كرد كه همسرش را تنبیه كند.
پیام آیه شریفه:
۱. در سختی‌ها، هرگز از رحمت خدا مأیوس نشوید. "وَهَبْنا لَهُ أَهْلَهُ ... رَحْمَةً مِنَّا"
۲. خاندان گسترده، یك نعمت الهی است. «وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ»
۳. گشایش‌ها لطف الهی است، نه امتیاز و استحقاق ما. «رَحْمَةً مِنَّا»
۴. در فراز و نشیب‌ها، فقط خردمندان درس عبرت می‌گیرند. «ذِكْری لِأُولِی الْأَلْبابِ»
۵. راه تخفیف كیفرها را از خداوند فرا‌گیریم. «خُذْ بِیَدِكَ ضِغْثاً»
۶. حتّی حسن سابقه، فداكاری و از خاندان نبوّت بودن، مانع عمل به قانون نیست. «فَاضْرِبْ بِهِ وَ لا تَحْنَثْ»
۷. در شرایط سخت، به سراغ حل مسأله بروید، ولی قانون شكنی نكنید. «فَاضْرِبْ بِهِ وَ لا تَحْنَثْ»
۸. حرمت عهد و سوگند را حفظ كنیم. «لا تَحْنَثْ»
۹. صبر تلخ است، لیكن عاقبت میوه‌ی شیرین می‌دهد. «وَهَبْنا لَهُ ... وَجَدْناهُ صابِراً»
۱۰. انابه و تضرع به درگاه خدا، سرچشمه‌ی صبر است. «صابِراً ... إِنَّهُ أَوَّابٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ داءٍ يُداوى اِلاّ سُوءَ الخُلقِ
هر دردى درمان مى شود، جز بد اخلاقى.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۸۰
#ص_44_43
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۴۸ - ۴۵ :
وَ اذْكُرْ عِبَادَنَآ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ أُولِي الْأَيْدِي وَ الْأَبْصَارِ (٤٥)
إِنَّآ أَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ (٤٦)
وَ إِنَّهُمْ عِنْدَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيَارِ (٤٧)
وَ اذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَ الْيَسَعَ وَ ذَا الْكِفْلِ وَ كُلٌّ مِنَ الْأَخْيَارِ (٤٨)
ترجمه:
و بندگان ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب را یاد كن كه دارای قدرت و بصیرت بودند. (۴۵)
ما آنها را به خاطر بسیار یاد كردن از سرای آخرت، با اخلاصی ویژه خالص کردیم. (۴۶)
و بی‌تردید آنها در پیشگاه ما از برگزیدگان و نیكان‌اند. (۴۷)
و اسماعیل و یَسَع و ذوالكفل را یاد كن، که همه از نیكان‌اند. (۴۸)
در این آیات نام شش نفر از انبیا (ابراهیم، اسحاق، یعقوب، اسماعیل، یسع و ذوالكفل) آمده و برای آنها شش صفت ذكر شده است: بندگی خدا، قدرت، بصیرت، خلوص، برگزیدگی و نیكی.
«مصطفین» جمع «مصطفی» به معنای برگزیده است. «اخیار» جمع «خیر» به معنای اهل خیر و نیكی است.
«الْیَسَعَ» كه نام او دو بار در قرآن آمده است؛ یكی از پیامبران الهی است.
در روایتی از حضرت ثامن الحجج آقا علی ابن موسی الرضا علیه السلام آمده است كه این پیامبر همانند حضرت عیسی علیه السلام مرده زنده می‌كرد.
حضرت امام جواد الائمه علیه السلام در پاسخ عبدالعظیم حسنی فرمود: حضرت ذوالكفل علیه السلام بعد از حضرت سلیمان علیه السلام جزء ۳۱۳ نفر از پیامبران مرسل و برجسته بود كه مثل حضرت داوود عليه‌السلام، قضاوت می‌كرد و جز برای خدا خشم نكرد.
پیام آیه شریفه:
۱. تاریخ پاكان، پیامبران و بزرگان را زنده نگاه داریم. «وَ اذْكُرْ عِبادَنا»
۲. سرچشمه‌ی همه‌ی كمالات پیامبران، عبودیّت است. «عِبادَنا» قبل از كمالات دیگر ذكر شده است.
۳. رهبر الهی، قدرت و بصیرت دارد. «أُولِی الْأَیْدِی وَ الْأَبْصارِ»
۴. نشانه‌ی لطف خاص خداوند به بنده‌اش آن است كه او همواره یاد قیامت باشد. "أَخْلَصْناهُمْ ... ذِكْرَی الدَّارِ"
۵. آخرت اندیشی و دوری از دنیاطلبی، از خصوصیات رهبران الهی است. «إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ بِخالِصَةٍ ذِكْرَی الدَّارِ»
۶. یاد قیامت، مایه نزدیك شدن انسان به اخلاص است. "أَخْلَصْناهُمْ ... ذِكْرَی الدَّارِ"
۷. آخرت اندیشی به انسان بصیرت می‌دهد. "أُولِی الْأَیْدِی وَ الْأَبْصارِ ... إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ ..."
۸. بالاترین ارزش، آبرو داشتن نزد خداست. «عِنْدَنا لَمِنَ الْمُصْطَفَیْنَ»
۹. كسی كه بنده‌ی خالص و نیك خدا باشد؛ خداوند نام او را گرامی می‌دارد (شما به فكر نام نیك نباشید.) "وَ اذْكُرْ ... وَ اذْكُرْ ..."
۱۰. یكی از راه‌های دعوت به خیر، تجلیل از اهل خیر است. "وَ اذْكُرْ ..."
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ شَىءٍ يَنقُصُ عَلَى الإنفاقِ إلاَّ العِلمَ
هر چيزى با بخشيدن كم مى شود، جز دانش.
غررالحکم حدیث شماره ۶۸۸۸
#ص_48_45
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۴۸ - ۴۵ :
وَ اذْكُرْ عِبَادَنَآ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ أُولِي الْأَيْدِي وَ الْأَبْصَارِ (٤٥)
إِنَّآ أَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ (٤٦)
وَ إِنَّهُمْ عِنْدَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيَارِ (٤٧)
وَ اذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَ الْيَسَعَ وَ ذَا الْكِفْلِ وَ كُلٌّ مِنَ الْأَخْيَارِ (٤٨)
ترجمه:
و بندگان ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب را یاد كن كه دارای قدرت و بصیرت بودند. (۴۵)
ما آنها را به خاطر بسیار یاد كردن از سرای آخرت، با اخلاصی ویژه خالص کردیم. (۴۶)
و بی‌تردید آنها در پیشگاه ما از برگزیدگان و نیكان‌اند. (۴۷)
و اسماعیل و یَسَع و ذوالكفل را یاد كن، که همه از نیكان‌اند. (۴۸)
در این آیات نام شش نفر از انبیا (ابراهیم، اسحاق، یعقوب، اسماعیل، یسع و ذوالكفل) آمده و برای آنها شش صفت ذكر شده است: بندگی خدا، قدرت، بصیرت، خلوص، برگزیدگی و نیكی.
«مصطفین» جمع «مصطفی» به معنای برگزیده است. «اخیار» جمع «خیر» به معنای اهل خیر و نیكی است.
«الْیَسَعَ» كه نام او دو بار در قرآن آمده است؛ یكی از پیامبران الهی است.
در روایتی از حضرت ثامن الحجج آقا علی ابن موسی الرضا علیه السلام آمده است كه این پیامبر همانند حضرت عیسی علیه السلام مرده زنده می‌كرد.
حضرت امام جواد الائمه علیه السلام در پاسخ عبدالعظیم حسنی فرمود: حضرت ذوالكفل علیه السلام بعد از حضرت سلیمان علیه السلام جزء ۳۱۳ نفر از پیامبران مرسل و برجسته بود كه مثل حضرت داوود عليه‌السلام، قضاوت می‌كرد و جز برای خدا خشم نكرد.
پیام آیه شریفه:
۱. تاریخ پاكان، پیامبران و بزرگان را زنده نگاه داریم. «وَ اذْكُرْ عِبادَنا»
۲. سرچشمه‌ی همه‌ی كمالات پیامبران، عبودیّت است. «عِبادَنا» قبل از كمالات دیگر ذكر شده است.
۳. رهبر الهی، قدرت و بصیرت دارد. «أُولِی الْأَیْدِی وَ الْأَبْصارِ»
۴. نشانه‌ی لطف خاص خداوند به بنده‌اش آن است كه او همواره یاد قیامت باشد. "أَخْلَصْناهُمْ ... ذِكْرَی الدَّارِ"
۵. آخرت اندیشی و دوری از دنیاطلبی، از خصوصیات رهبران الهی است. «إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ بِخالِصَةٍ ذِكْرَی الدَّارِ»
۶. یاد قیامت، مایه نزدیك شدن انسان به اخلاص است. "أَخْلَصْناهُمْ ... ذِكْرَی الدَّارِ"
۷. آخرت اندیشی به انسان بصیرت می‌دهد. "أُولِی الْأَیْدِی وَ الْأَبْصارِ ... إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ ..."
۸. بالاترین ارزش، آبرو داشتن نزد خداست. «عِنْدَنا لَمِنَ الْمُصْطَفَیْنَ»
۹. كسی كه بنده‌ی خالص و نیك خدا باشد؛ خداوند نام او را گرامی می‌دارد (شما به فكر نام نیك نباشید.) "وَ اذْكُرْ ... وَ اذْكُرْ ..."
۱۰. یكی از راه‌های دعوت به خیر، تجلیل از اهل خیر است. "وَ اذْكُرْ ..."
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ شَىءٍ يَنقُصُ عَلَى الإنفاقِ إلاَّ العِلمَ
هر چيزى با بخشيدن كم مى شود، جز دانش.
غررالحکم حدیث شماره ۶۸۸۸
#ص_48_45
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۵۴ - ۴۹ :
هَٰذَا ذِكْرٌ وَ إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ (٤٩)
جَنَّاتِ عَدْنٍ مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوَابُ (٥٠)
مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَ شَرَابٍ (٥١)
وَ عِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ (٥٢)
هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ (٥٣)
إِنَّ هَٰذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِنْ نَفَادٍ (٥٤)
ترجمه:
این [سرگذشت‌های سازنده] مایه عبرت و پند است و بی‌تردید برای پرهیزكاران بازگشت‌گاه نیكویی در پيش است. (۴۹)
[آن بازگشت‌گاه] بهشت‌های جاویدانی است كه درهایش را به روی آنها گشوده‌اند (۵۰)
در حالی كه در آنجا بر تخت‌ها تكیه می‌زنند و میوه‌های فراوان و نوشیدنی دلخواه‌شان را می‌طلبند (۵۱)
و نزد آنها زنانی است كه فقط به شوهران شان عشق می‌ورزند و با شوهران‌شان هم سن و سال‌اند. (۵۲)
[به آنها گویند:] این است آنچه شما را برای روز حساب وعده می‌دادند. (۵۳)
بی‌تردید این [نعمتهای عالم آخرت] عطای ماست كه برای آن پایانی نیست. (۵۴)
پیام آیه شریفه:
۱. نقل تاریخ نباید سرگرمی باشد، بلكه باید هدفدار و وسیله‌ی هوشیاری باشد. "وَ اذْكُرْ ... هذا ذِكْرٌ"
۲. ذكر، ابعاد مختلفی دارد:
قرآن ذكر است. «نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ» (حجر، ۹)
نماز ذكر است. «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِی» (طه، ۱۴)
تاریخ بزرگان نیز ذكر است. «هذا ذِكْرٌ» (تاریخ بزرگان وسیله یادآوری و درس آموزی است.)
۳. تقوا وسیله‌ی خوش عاقبتی است. «لِلْمُتَّقِینَ لَحُسْنَ مَآبٍ» (كلمه «مَآبٍ» به معنای مرجع و بازگشت است.)
۴. برای جذب مردم، به كلّی گویی اكتفا نكنید. (تنها به «لَحُسْنَ مَآبٍ» اكتفا نشده، بلكه به دنبال آن آمده است: جَنَّاتِ عَدْنٍ ...)
۵. شناخت تاریخ گذشته و توجّه به جاذبه‌های آینده، در گرایش مردم به حقّ مؤثّر است. "وَ اذْكُرْ ... لَحُسْنَ مَآبٍ جَنَّاتِ عَدْنٍ"
۶. انواع نعمت در بهشت جمع است. تعدّد باغ‌ها «جَنَّاتِ» ابدیّت «عَدْنٍ» سهل الوصول بودن «مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوابُ» وفور و كثرت «بِفاكِهَةٍ كَثِیرَةٍ»
۷. نشانه همسر خوب آن است كه به غیر همسر خود چشم ندوزد. «قاصِراتُ الطَّرْفِ»
۸. نعمتهای بهشتی، هم حساب و كتاب دارد «لِیَوْمِ الْحِسابِ» ؛ هم دائمی است. «ما لَهُ مِنْ نَفادٍ»
۹. معاد، جسمانی است. (تكیه كردن بر تخت، خوردن میوه، نوشیدن شراب و داشتن همسر، همه و همه نشانه آن است كه معاد جسمانی است.) «مُتَّكِئِینَ ... بِفاكِهَةٍ ... شَرابٍ ... قاصِراتُ الطَّرْفِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ شَىءٍ لا يَحسُنُ نَشرُهُ أمانَةٌ وَ إن لَم يُستَكتَم
هر چه كه افشاى آن پسنديده نباشد، امانت است، اگر چه پنهان كردنش را درخواست نكرده باشند.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۹۷
#ص_54_49
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۵۴ - ۴۹ :
هَٰذَا ذِكْرٌ وَ إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ (٤٩)
جَنَّاتِ عَدْنٍ مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوَابُ (٥٠)
مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَ شَرَابٍ (٥١)
وَ عِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ (٥٢)
هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ (٥٣)
إِنَّ هَٰذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِنْ نَفَادٍ (٥٤)
ترجمه:
این [سرگذشت‌های سازنده] مایه عبرت و پند است و بی‌تردید برای پرهیزكاران بازگشت‌گاه نیكویی در پيش است. (۴۹)
[آن بازگشت‌گاه] بهشت‌های جاویدانی است كه درهایش را به روی آنها گشوده‌اند (۵۰)
در حالی كه در آنجا بر تخت‌ها تكیه می‌زنند و میوه‌های فراوان و نوشیدنی دلخواه‌شان را می‌طلبند (۵۱)
و نزد آنها زنانی است كه فقط به شوهران شان عشق می‌ورزند و با شوهران‌شان هم سن و سال‌اند. (۵۲)
[به آنها گویند:] این است آنچه شما را برای روز حساب وعده می‌دادند. (۵۳)
بی‌تردید این [نعمتهای عالم آخرت] عطای ماست كه برای آن پایانی نیست. (۵۴)
پیام آیه شریفه:
۱. نقل تاریخ نباید سرگرمی باشد، بلكه باید هدفدار و وسیله‌ی هوشیاری باشد. "وَ اذْكُرْ ... هذا ذِكْرٌ"
۲. ذكر، ابعاد مختلفی دارد:
قرآن ذكر است. «نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ» (حجر، ۹)
نماز ذكر است. «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِی» (طه، ۱۴)
تاریخ بزرگان نیز ذكر است. «هذا ذِكْرٌ» (تاریخ بزرگان وسیله یادآوری و درس آموزی است.)
۳. تقوا وسیله‌ی خوش عاقبتی است. «لِلْمُتَّقِینَ لَحُسْنَ مَآبٍ» (كلمه «مَآبٍ» به معنای مرجع و بازگشت است.)
۴. برای جذب مردم، به كلّی گویی اكتفا نكنید. (تنها به «لَحُسْنَ مَآبٍ» اكتفا نشده، بلكه به دنبال آن آمده است: جَنَّاتِ عَدْنٍ ...)
۵. شناخت تاریخ گذشته و توجّه به جاذبه‌های آینده، در گرایش مردم به حقّ مؤثّر است. "وَ اذْكُرْ ... لَحُسْنَ مَآبٍ جَنَّاتِ عَدْنٍ"
۶. انواع نعمت در بهشت جمع است. تعدّد باغ‌ها «جَنَّاتِ» ابدیّت «عَدْنٍ» سهل الوصول بودن «مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوابُ» وفور و كثرت «بِفاكِهَةٍ كَثِیرَةٍ»
۷. نشانه همسر خوب آن است كه به غیر همسر خود چشم ندوزد. «قاصِراتُ الطَّرْفِ»
۸. نعمتهای بهشتی، هم حساب و كتاب دارد «لِیَوْمِ الْحِسابِ» ؛ هم دائمی است. «ما لَهُ مِنْ نَفادٍ»
۹. معاد، جسمانی است. (تكیه كردن بر تخت، خوردن میوه، نوشیدن شراب و داشتن همسر، همه و همه نشانه آن است كه معاد جسمانی است.) «مُتَّكِئِینَ ... بِفاكِهَةٍ ... شَرابٍ ... قاصِراتُ الطَّرْفِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ شَىءٍ لا يَحسُنُ نَشرُهُ أمانَةٌ وَ إن لَم يُستَكتَم
هر چه كه افشاى آن پسنديده نباشد، امانت است، اگر چه پنهان كردنش را درخواست نكرده باشند.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۹۷
#ص_54_49
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۶۱ - ۵۵
هَٰذَا وَ إِنَّ لِلطَّاغِينَ لَشَرَّ مَآبٍ (٥٥)
جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ (٥٦)
هَٰذَا فَلْيَذُوقُوهُ حَمِيمٌ وَ غَسَّاقٌ (٥٧)
وَ آخَرُ مِنْ شَكْلِهِٓ أَزْوَاجٌ (٥٨)
هَٰذَا فَوْجٌ مُقْتَحِمٌ مَعَكُمْ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ إِنَّهُمْ صَالُو النَّارِ (٥٩)
قَالُوا بَلْ أَنْتُمْ لَا مَرْحَبًا بِكُمْ أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا فَبِئْسَ الْقَرَارُ (٦٠)
قَالُوا رَبَّنَا مَنْ قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِي النَّارِ (٦١)
ترجمه:
این [همه برای پرهیزكاران است] و بی‌تردید برای سركشان بدترین بازگشت‌گاه خواهد بود. (۵۵)
دوزخ كه در آن وارد می‌شوند و چه بد آرامگاهی است! (۵۶)
این آب جوشان و مایع چركین متعفّن است كه باید آن را بچشند! (۵۷)
و [جز اینها] عذاب‌های دیگری مانند آنرا دارند. (۵۸)
[چون پیشوایان كفر به دوزخ درآیند و پیروان‌شان را نیز راهی دوزخ كنند، ندا رسد:] این گروهی [از پیروان شما] هستند كه با فشار و زور، با شما وارد دوزخ می‌شوند. [پیشوایان كفر در پاسخ گویند:] خوش‌آمد و گشایشی بر آنها [كه پیروان ما بودند] مباد. بی‌تردید آنها با آتش خواهند سوخت. (۵۹)
[پیروان به پیشوایان] گویند: بلكه بر شما خوش‌آمد و گشایشی مباد. این عذاب را شما از پیش برای ما فراهم كردید و چه بد قرارگاهی است. (۶۰)
می‌گویند: پروردگارا! هر كس این عذاب را از پیش برای ما فراهم کرده است، برای او در آتش عذابی دو چندان بیفزا. (۶۱)
«مهاد» از «مهد» به معنای جایگاه و آرامگاه است.
«حَمِیمٌ» یعنی آب جوشان و «غَسَّاقٌ» یعنی چركابی كه از پوست دوزخیان می‌چكد.
«مُقْتَحِمٌ» ورود در كار ترسناك را گویند.
«شَكل» به معنای مثل و مانند و «أَزْواجٌ» به معنای انواع است، یعنی انواع دیگری از همین گونه عذاب دارند.
پیام آیه شریفه:
۱. سرلوحه‌ی خوبی‌ها تقواست و سرلوحه‌ی بدی‌ها طغیان و سركشی است. «إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ لَحُسْنَ مَآبٍ ... إِنَّ لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ»
۲. طغیان عامل بد عاقبتی است. «لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ»
۳. عذاب‌های دوزخ متنوّع و گوناگون است. «وَ آخَرُ مِنْ شَكْلِهِ أَزْواجٌ»
۴. در قیامت، پیروان فساد از پیشگامان خود تنفّر دارند. «أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنا»
۵. انسان، دوزخِ خود را از پیش می‌فرستد. «قَدَّمْتُمُوهُ لَنا»
۶. دعوت دیگران به گناه، سبب سلب مسئولیّت از گناهكار نیست. با این كه می‌گویند: «أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنا» شما این عذاب را برای ما فراهم كردید، ولی خودشان نیز در دوزخ گرفتارند.
۷. در نظام تربیتی اسلام، تشویق و تهدید در كنار هم است. (آیاتِ پاداش متّقین و كیفر طاغین)
۸. كسانی كه در دنیا و در مدار ایمان، به یكدیگر دعا نكنند؛ در آخرت و در دوزخ به یكدیگر نفرین خواهند كرد. «رَبَّنا مَنْ قَدَّمَ لَنا»
۹. تنها دعایی كه از دوزخیان مستجاب می‌شود، دعای افزودن عذاب برای پیش كسوتان كفر است. «فَزِدْهُ عَذاباً ضِعْفاً» «لِكُلٍّ ضِعْفٌ» (اعراف، ۳۹)
۱۰. ردّ و بدل كردن ناسزا، نوعی از برخوردهای دوزخیان با هم است. (گروهی می‌گویند: «لا مَرْحَباً بِكُمْ» ولی جواب می‌شنوند: «بَلْ أَنْتُمْ لا مَرْحَباً بِكُمْ»)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَم مِن صَعبٍ تَسَهَّلَ بِالرِّفقِ
بسا سختى كه با مدارا آسان شد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۴۶
#ص_61_55
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۶۱ - ۵۵
هَٰذَا وَ إِنَّ لِلطَّاغِينَ لَشَرَّ مَآبٍ (٥٥)
جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ (٥٦)
هَٰذَا فَلْيَذُوقُوهُ حَمِيمٌ وَ غَسَّاقٌ (٥٧)
وَ آخَرُ مِنْ شَكْلِهِٓ أَزْوَاجٌ (٥٨)
هَٰذَا فَوْجٌ مُقْتَحِمٌ مَعَكُمْ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ إِنَّهُمْ صَالُو النَّارِ (٥٩)
قَالُوا بَلْ أَنْتُمْ لَا مَرْحَبًا بِكُمْ أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا فَبِئْسَ الْقَرَارُ (٦٠)
قَالُوا رَبَّنَا مَنْ قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِي النَّارِ (٦١)
ترجمه:
این [همه برای پرهیزكاران است] و بی‌تردید برای سركشان بدترین بازگشت‌گاه خواهد بود. (۵۵)
دوزخ كه در آن وارد می‌شوند و چه بد آرامگاهی است! (۵۶)
این آب جوشان و مایع چركین متعفّن است كه باید آن را بچشند! (۵۷)
و [جز اینها] عذاب‌های دیگری مانند آنرا دارند. (۵۸)
[چون پیشوایان كفر به دوزخ درآیند و پیروان‌شان را نیز راهی دوزخ كنند، ندا رسد:] این گروهی [از پیروان شما] هستند كه با فشار و زور، با شما وارد دوزخ می‌شوند. [پیشوایان كفر در پاسخ گویند:] خوش‌آمد و گشایشی بر آنها [كه پیروان ما بودند] مباد. بی‌تردید آنها با آتش خواهند سوخت. (۵۹)
[پیروان به پیشوایان] گویند: بلكه بر شما خوش‌آمد و گشایشی مباد. این عذاب را شما از پیش برای ما فراهم كردید و چه بد قرارگاهی است. (۶۰)
می‌گویند: پروردگارا! هر كس این عذاب را از پیش برای ما فراهم کرده است، برای او در آتش عذابی دو چندان بیفزا. (۶۱)
«مهاد» از «مهد» به معنای جایگاه و آرامگاه است.
«حَمِیمٌ» یعنی آب جوشان و «غَسَّاقٌ» یعنی چركابی كه از پوست دوزخیان می‌چكد.
«مُقْتَحِمٌ» ورود در كار ترسناك را گویند.
«شَكل» به معنای مثل و مانند و «أَزْواجٌ» به معنای انواع است، یعنی انواع دیگری از همین گونه عذاب دارند.
پیام آیه شریفه:
۱. سرلوحه‌ی خوبی‌ها تقواست و سرلوحه‌ی بدی‌ها طغیان و سركشی است. «إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ لَحُسْنَ مَآبٍ ... إِنَّ لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ»
۲. طغیان عامل بد عاقبتی است. «لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ»
۳. عذاب‌های دوزخ متنوّع و گوناگون است. «وَ آخَرُ مِنْ شَكْلِهِ أَزْواجٌ»
۴. در قیامت، پیروان فساد از پیشگامان خود تنفّر دارند. «أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنا»
۵. انسان، دوزخِ خود را از پیش می‌فرستد. «قَدَّمْتُمُوهُ لَنا»
۶. دعوت دیگران به گناه، سبب سلب مسئولیّت از گناهكار نیست. با این كه می‌گویند: «أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنا» شما این عذاب را برای ما فراهم كردید، ولی خودشان نیز در دوزخ گرفتارند.
۷. در نظام تربیتی اسلام، تشویق و تهدید در كنار هم است. (آیاتِ پاداش متّقین و كیفر طاغین)
۸. كسانی كه در دنیا و در مدار ایمان، به یكدیگر دعا نكنند؛ در آخرت و در دوزخ به یكدیگر نفرین خواهند كرد. «رَبَّنا مَنْ قَدَّمَ لَنا»
۹. تنها دعایی كه از دوزخیان مستجاب می‌شود، دعای افزودن عذاب برای پیش كسوتان كفر است. «فَزِدْهُ عَذاباً ضِعْفاً» «لِكُلٍّ ضِعْفٌ» (اعراف، ۳۹)
۱۰. ردّ و بدل كردن ناسزا، نوعی از برخوردهای دوزخیان با هم است. (گروهی می‌گویند: «لا مَرْحَباً بِكُمْ» ولی جواب می‌شنوند: «بَلْ أَنْتُمْ لا مَرْحَباً بِكُمْ»)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَم مِن صَعبٍ تَسَهَّلَ بِالرِّفقِ
بسا سختى كه با مدارا آسان شد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۴۶
#ص_61_55
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص آیات ۶۴ - ۶۲ :
وَ قَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَىٰ رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرَارِ (٦٢)
أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ (٦٣)
إِنَّ ذَٰلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ (٦٤)
ترجمه :
می‌گویند: ما را چه شده كه [مردان مؤمن و شایسته] ای كه آنها را از اشرار می‌شمردیم، نمی‌بینیم!؟ (۶۲)
آیا ما آنها را به ناحق به مسخره گرفتیم [و اكنون در بهشت جای دارند] یا [در دوزخ‌اند و] دیدگان ما به آنها نمی‌افتد!؟ (۶۳)
بی تردید این گفتگوی خصمانه اهل آتش، حتمی و واقع‌شدنی است. (۶۴)
در روایات معتبر آمده است: گروهی از شیعیان نزد اهل بیت علیهم السلام شكایت كردند كه گروهی ما را رافضی می‌خوانند و از مشركان و كفّار بدتر می‌دانند. امام علیه السلام سوگند یاد كردند كه شما مشمول شفاعت ما می‌شوید و آنها در دوزخ سراغ شما را خواهند گرفت، سپس این آیه را تلاوت كردند: «وَ قالُوا ما لَنا لا نَری رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ»
سیمایی از تخاصم مجرمان
در قیامت، هر كس دنبال شریك جرم می‌گردد، كه گناهش را گردن او بیندازد:
بعضی گویند: جامعه ما را منحرف كرد.
«لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِینَ» (سبأ، ۳۱)
بعضی گویند: دوست بد ما را منحرف كرد.
«لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّكْرِ» (فرقان، ۲۹)
بعضی گویند: شریك، ما را منحرف كرد.
«الْأَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ» (زخرف، ۶۷)
بعضی گویند: بزرگان فاسد ما را منحرف كرده‌اند «أَطَعْنا سادَتَنا وَ كُبَراءَنا فَأَضَلُّونَا» (احزاب، ۶۷)
بعضی گویند: شیطان ما را منحرف كرد.
«فَلا تَلُومُونِی وَ لُومُوا أَنْفُسَكُمْ» (ابراهیم، ۲۲)
پیام آیه شریفه:
۱. برخی از كسانی كه در دنیا از بدان محسوب شده و تحقیر می‌شوند؛ در بهشت كامیاب خواهند بود. «لا نَری رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ»
۲. در دوزخ، افراد هوش و حواس دارند و یكدیگر را می‌شناسند. «ما لَنا لا نَری رِجالًا»
۳. زود قضاوت نكنیم، شاید افراد به ظاهر پست امروز، عالی مقام‌های قیامت باشند. «نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ»
۴. قیامت روز اقرار است. «أَتَّخَذْناهُمْ سِخْرِیًّا»
۵. بهشتیان در مجلس اُنس بر تخت‌ها تكیه زده‌اند، ولی دوزخیان با یكدیگر جرّ و بحث دارند. «مُتَّكِئِینَ فِیها»، «إِنَّ ذلِكَ لَحَقٌّ تَخاصُمُ أَهْلِ النَّارِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَم مِن مُسَوِّفٍ بِالعَمَلِ حَتّى هَجَمَ عَلَيهِ الأجَلُ
چه بسا كسانی كه براى اقدام و عمل، امروز و فردا مى كنند، تا زمانی كه مرگ بر آنها هجوم آورد!
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۵۴
#ص_64_62
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص آیات ۶۴ - ۶۲ :
وَ قَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَىٰ رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرَارِ (٦٢)
أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ (٦٣)
إِنَّ ذَٰلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ (٦٤)
ترجمه :
می‌گویند: ما را چه شده كه [مردان مؤمن و شایسته] ای كه آنها را از اشرار می‌شمردیم، نمی‌بینیم!؟ (۶۲)
آیا ما آنها را به ناحق به مسخره گرفتیم [و اكنون در بهشت جای دارند] یا [در دوزخ‌اند و] دیدگان ما به آنها نمی‌افتد!؟ (۶۳)
بی تردید این گفتگوی خصمانه اهل آتش، حتمی و واقع‌شدنی است. (۶۴)
در روایات معتبر آمده است: گروهی از شیعیان نزد اهل بیت علیهم السلام شكایت كردند كه گروهی ما را رافضی می‌خوانند و از مشركان و كفّار بدتر می‌دانند. امام علیه السلام سوگند یاد كردند كه شما مشمول شفاعت ما می‌شوید و آنها در دوزخ سراغ شما را خواهند گرفت، سپس این آیه را تلاوت كردند: «وَ قالُوا ما لَنا لا نَری رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ»
سیمایی از تخاصم مجرمان
در قیامت، هر كس دنبال شریك جرم می‌گردد، كه گناهش را گردن او بیندازد:
بعضی گویند: جامعه ما را منحرف كرد.
«لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِینَ» (سبأ، ۳۱)
بعضی گویند: دوست بد ما را منحرف كرد.
«لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّكْرِ» (فرقان، ۲۹)
بعضی گویند: شریك، ما را منحرف كرد.
«الْأَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ» (زخرف، ۶۷)
بعضی گویند: بزرگان فاسد ما را منحرف كرده‌اند «أَطَعْنا سادَتَنا وَ كُبَراءَنا فَأَضَلُّونَا» (احزاب، ۶۷)
بعضی گویند: شیطان ما را منحرف كرد.
«فَلا تَلُومُونِی وَ لُومُوا أَنْفُسَكُمْ» (ابراهیم، ۲۲)
پیام آیه شریفه:
۱. برخی از كسانی كه در دنیا از بدان محسوب شده و تحقیر می‌شوند؛ در بهشت كامیاب خواهند بود. «لا نَری رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ»
۲. در دوزخ، افراد هوش و حواس دارند و یكدیگر را می‌شناسند. «ما لَنا لا نَری رِجالًا»
۳. زود قضاوت نكنیم، شاید افراد به ظاهر پست امروز، عالی مقام‌های قیامت باشند. «نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ»
۴. قیامت روز اقرار است. «أَتَّخَذْناهُمْ سِخْرِیًّا»
۵. بهشتیان در مجلس اُنس بر تخت‌ها تكیه زده‌اند، ولی دوزخیان با یكدیگر جرّ و بحث دارند. «مُتَّكِئِینَ فِیها»، «إِنَّ ذلِكَ لَحَقٌّ تَخاصُمُ أَهْلِ النَّارِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَم مِن مُسَوِّفٍ بِالعَمَلِ حَتّى هَجَمَ عَلَيهِ الأجَلُ
چه بسا كسانی كه براى اقدام و عمل، امروز و فردا مى كنند، تا زمانی كه مرگ بر آنها هجوم آورد!
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۵۴
#ص_64_62
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۷۰ - ۶۵ :
قُلْ إِنَّمَآ أَنَا مُنْذِرٌ وَ مَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ (٦٥)
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ (٦٦)
قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِيمٌ (٦٧)
أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ (٦٨)
مَا كَانَ لِيَ مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ الْأَعْلَىٰٓ إِذْ يَخْتَصِمُونَ (٦٩)
إِنْ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ إِلَّآ أَنَّمَآ أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ (٧٠)
ترجمه:
بگو: من فقط هشدار دهنده‌ام و هیچ معبودی جز خدای یگانه قهّار نیست. (۶۵)
پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست، توانای شكست ناپذیر و بسیار آمرزنده است. (۶۶)
بگو آن خبری بزرگ است (۶۷)
كه شما از آن روی‌گردانید. (۶۸)
من از ملأ اعلی هنگامی كه [درباره آفرینش آدم] گفتگو می‌كردند، هیچ خبری ندارم. (۶۹)
به من وحی نمی‌شود جز برای اینكه من هشدار دهنده‌ای روشنگرم. (۷۰)
«قهار» به معنای قدرت قاهره‌ای است كه همه‌ی قدرت‌ها، مقهور و محكوم او هستند.
در روایات می‌خوانیم: «نَبَأٌ عَظِیمٌ» مولا امیرالمؤمنین حضرت علیّ بن ابیطالب علیه السلام است و خود حضرت فرمود: «انا النبأ العظیم» چنانكه در دعای ندبه نیز خطاب به حضرت مهدی علیه السلام می‌گوییم: «یا بن النباء العظیم»
این معنا با ضمیر «هُوَ» كه در مورد انسان به كار می‌رود، سازگارتر است.
مراد از «ملا اعلی» همان «افق اعلی» است كه در سوره‌ی نجم می‌خوانیم: «وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلی» و هدف معراج، بالا بردن سطح علمی پیامبر بود. «لِنُرِیَهُ مِنْ آیاتِنا»
بنابراین شاید آیات مذكور این مطلب را دنبال می‌كنند كه:
ای پیامبر! به مردم بگو: وجود علیّ بن ابیطالب خبر بزرگی است كه برخی از شما مسلمانان از او اعراض می‌كنید (و به سراغ دیگری می‌روید.)
من از عالم بالا بی‌خبر بودم، هنگامی كه مردم بر ولایت او مخاصمه می‌كردند؛ ولی در سفر معراج امامت مولا امیرالمؤمنین حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام مطرح و تثبیت شد و فكر نكنید امامت او نظر شخصی من است، هر چه هست وحی الهی است.
پیام آیه شریفه:
۱. وظیفه و جایگاه پیامبر اکرم، باید به مردم اعلام شود. «قُلْ»
۲. جایی كه غفلت همه را فراگرفته، باید از زاویه‌ی انذار سخن گفت. «إِنَّما أَنَا مُنْذِرٌ»
۳. انسان با خطرها و آسیب‌هایی روبرو است، كه بواسطه انذار انبیا می‌تواند از آنها رهائی یابد. «أَنَا مُنْذِرٌ»
۴. نقش هشدار و انذار در تربیت، بیش از نقش بشارت است. «أَنَا مُنْذِرٌ»
۵. انذار زمانی مؤثّر است كه از سرچشمه‌ی قاهر باشد. «أَنَا مُنْذِرٌ ... الْواحِدُ الْقَهَّارُ»
۶. اقتدار، در سایه‌ی وحدت است. «الْواحِدُ الْقَهَّارُ» (در قرآن شش جا كلمه‌ی قهار آمده است، كه در كنار همه‌ی آنها كلمه‌ی واحد است.)
۷. همه هستی تحت یك مدیریّت و اراده است. «الْواحِدُ الْقَهَّارُ رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
۸. خداوند، تمام هستی را پرورش می‌دهد و همه را به سوی كمال می‌برد. «رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُمَا»
۹. مربّی باید هم قدرت داشته باشد، هم رحمت. "رَبُ ... الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ"
۱۰. اقبال یا اعراض مردم، نشانه‌ی حقّانیّت یا بطلان امری نیست. «هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ»
۱۱. در تبلیغ و هدایت مردم، از روش‌های روشن و بدون ابهام استفاده كنید. «نَذِیرٌ مُبِینٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ تَصفُو فِكرَةُ مَن يَستَديِمُ الشِّبَعَ
انديشه كسى كه هميشه سير است، چگونه سامان مى یابد!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۷۵
#ص_70_65
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۷۰ - ۶۵ :
قُلْ إِنَّمَآ أَنَا مُنْذِرٌ وَ مَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ (٦٥)
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ (٦٦)
قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِيمٌ (٦٧)
أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ (٦٨)
مَا كَانَ لِيَ مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ الْأَعْلَىٰٓ إِذْ يَخْتَصِمُونَ (٦٩)
إِنْ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ إِلَّآ أَنَّمَآ أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ (٧٠)
ترجمه:
بگو: من فقط هشدار دهنده‌ام و هیچ معبودی جز خدای یگانه قهّار نیست. (۶۵)
پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست، توانای شكست ناپذیر و بسیار آمرزنده است. (۶۶)
بگو آن خبری بزرگ است (۶۷)
كه شما از آن روی‌گردانید. (۶۸)
من از ملأ اعلی هنگامی كه [درباره آفرینش آدم] گفتگو می‌كردند، هیچ خبری ندارم. (۶۹)
به من وحی نمی‌شود جز برای اینكه من هشدار دهنده‌ای روشنگرم. (۷۰)
«قهار» به معنای قدرت قاهره‌ای است كه همه‌ی قدرت‌ها، مقهور و محكوم او هستند.
در روایات می‌خوانیم: «نَبَأٌ عَظِیمٌ» مولا امیرالمؤمنین حضرت علیّ بن ابیطالب علیه السلام است و خود حضرت فرمود: «انا النبأ العظیم» چنانكه در دعای ندبه نیز خطاب به حضرت مهدی علیه السلام می‌گوییم: «یا بن النباء العظیم»
این معنا با ضمیر «هُوَ» كه در مورد انسان به كار می‌رود، سازگارتر است.
مراد از «ملا اعلی» همان «افق اعلی» است كه در سوره‌ی نجم می‌خوانیم: «وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلی» و هدف معراج، بالا بردن سطح علمی پیامبر بود. «لِنُرِیَهُ مِنْ آیاتِنا»
بنابراین شاید آیات مذكور این مطلب را دنبال می‌كنند كه:
ای پیامبر! به مردم بگو: وجود علیّ بن ابیطالب خبر بزرگی است كه برخی از شما مسلمانان از او اعراض می‌كنید (و به سراغ دیگری می‌روید.)
من از عالم بالا بی‌خبر بودم، هنگامی كه مردم بر ولایت او مخاصمه می‌كردند؛ ولی در سفر معراج امامت مولا امیرالمؤمنین حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام مطرح و تثبیت شد و فكر نكنید امامت او نظر شخصی من است، هر چه هست وحی الهی است.
پیام آیه شریفه:
۱. وظیفه و جایگاه پیامبر اکرم، باید به مردم اعلام شود. «قُلْ»
۲. جایی كه غفلت همه را فراگرفته، باید از زاویه‌ی انذار سخن گفت. «إِنَّما أَنَا مُنْذِرٌ»
۳. انسان با خطرها و آسیب‌هایی روبرو است، كه بواسطه انذار انبیا می‌تواند از آنها رهائی یابد. «أَنَا مُنْذِرٌ»
۴. نقش هشدار و انذار در تربیت، بیش از نقش بشارت است. «أَنَا مُنْذِرٌ»
۵. انذار زمانی مؤثّر است كه از سرچشمه‌ی قاهر باشد. «أَنَا مُنْذِرٌ ... الْواحِدُ الْقَهَّارُ»
۶. اقتدار، در سایه‌ی وحدت است. «الْواحِدُ الْقَهَّارُ» (در قرآن شش جا كلمه‌ی قهار آمده است، كه در كنار همه‌ی آنها كلمه‌ی واحد است.)
۷. همه هستی تحت یك مدیریّت و اراده است. «الْواحِدُ الْقَهَّارُ رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
۸. خداوند، تمام هستی را پرورش می‌دهد و همه را به سوی كمال می‌برد. «رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُمَا»
۹. مربّی باید هم قدرت داشته باشد، هم رحمت. "رَبُ ... الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ"
۱۰. اقبال یا اعراض مردم، نشانه‌ی حقّانیّت یا بطلان امری نیست. «هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ»
۱۱. در تبلیغ و هدایت مردم، از روش‌های روشن و بدون ابهام استفاده كنید. «نَذِیرٌ مُبِینٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ تَصفُو فِكرَةُ مَن يَستَديِمُ الشِّبَعَ
انديشه كسى كه هميشه سير است، چگونه سامان مى یابد!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۷۵
#ص_70_65
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص آیات ۷۴ - ۷۱ :
إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَآئِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِنْ طِينٍ (٧١)
فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ (٧٢)
فَسَجَدَ الْمَلَآئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ (٧٣)
إِلَّآ إِبْلِيسَ اسْتَكْبَرَ وَ كَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ (٧٤)
ترجمه:
[یاد كن] هنگامی كه پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من بشری از گل خواهم آفرید. (۷۱)
پس زمانی كه اندامش را درست و معتدل کردم و از روح خود در او دمیدم؛ برای او سجده كنید. (۷۲)
پس فرشتگان همه با هم سجده كردند (۷۳)
مگر ابلیس كه تكبّر ورزید و از كافران شد. (۷۴)
«سَوَّیْتُهُ» از «استواء» به معنای اعتدال و استواری در آفرینش است.
ممكن است جمله «إِذْ قالَ» مربوط به جمله «تحیمون» در آیات قبل باشد، یعنی من از ملاء اعلی آنگاه كه فرشتگان بر سر آفرینش انسان با خداوند مجادله می‌كردند آگاه نبودم.
چنانكه در آیه ۳۰ سوره بقره خواندیم كه خداوند به فرشتگان فرمود: من در زمین خلیفه قرار می‌دهم، آنها گفتند که انسان موجود مفسد و خونریز است، از آفریدنش صرف نظر كن و ما تو را با حمد خود ستایش و تسبیح می‌كنیم.
ماجرای خلقت انسان و سجده فرشتگان بر او، در سوره‌های بقره، اعراف، حجر، اسراء و كهف آمده است و تكرار این داستان، بیانگر تعصّب و نژادپرستی ابلیس؛ حسادت بر انسان و خطر تكبّر و عدم توبه و عذرخواهی است كه در طول تاریخ، همه‌ی انسان‌ها به نحوی با آن روبرو هستند.
از سوی دیگر مساله‌ی توجّه دادن انسان به مقام انسانیّت است. انسانی كه مسجود فرشتگان است؛ باید هشیار باشد و ارزش خود را هدر ندهد.
مراد از «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی» آن نیست كه چیزی از خدا جدا شده و به انسان ملحق شده است، بلكه منظور بیانِ منشأ و ریشه‌ی روح انسان است كه از عالم بالاست، نه عالم خاكی.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم میفرمایند : خداوند آدم را آفرید و ما اهل بیت را در نسل او قرار داد و به خاطر كرامت ما، فرمان سجده صادر كرد. پس مسجود قرار گرفتن آدم، برای خداوند عبودیّت بود و برای آدم احترام، زیرا ما در صلب او بودیم.
پیام آیه شریفه:
۱. انسان تنها موجودی است كه خداوند آفریدن او را قبل از خلقتش به فرشتگان اعلام كرد. «قالَ رَبُّكَ»
۲. منشأ وجودی انسان، آب و خاك است. «خالِقٌ بَشَراً مِنْ طِینٍ»
۳. روح، پس از جسم آفریده شده است. «فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۴. روح، از بدن مستقل و جداست. «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۵. فرشتگان به خاطر نفخه‌ی الهی، به آدم سجده كردند؛ ولی برخی انسان‌ها حتّی به خاطر ذات حقّ، برای خدا سجده نمی‌كنند. «مِنْ رُوحِی ... لَهُ ساجِدِینَ»
۶. انسان دارای دو بعد مادّی و معنوی است. «مِنْ طِینٍ ... مِنْ رُوحِی»
۷. لازمه‌ی نزول الطاف الهی، وجود زمینه‌ی مستعد آن است. تا وقتی که ظرفیّت‌های مادّی لازم فراهم نشود؛ دمیده شدن روح الهی در آن ممكن نیست. «فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۸. روح، در بدن همه‌ی جانداران هست، ولی تعبیر «رُوحِی» مخصوص انسان است كه از شرافت ویژه‌ای برخوردار است. «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۹. روح، پدیده‌ای لطیف است. (كلمه نفح و دمیدن، بیانگر لطافت روح است.)
۱۰. فرشتگان مثل انسان مورد امر و نهی قرار می‌گیرند. «فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ»
۱۱. سجده بر انسان، به خاطر بعد روحی اوست، نه جسمی. «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ »
۱۲. سجده بر آدم چون به فرمان خداست، بندگی خداست؛ نه بندگی آدم. «فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ» (سجده مظهر بزرگداشت، كرامت و قبول خلافت انسان است، نه پرستش او.)
۱۳. لیاقت، از سابقه مهم‌تر است. (فرشتگان پیش از آدم خلق شده بودند، ولی چون لیاقت انسان بیشتر بود؛ آنها به او سجده كردند.) «لَهُ ساجِدِینَ»
۱۴. فرشتگان تسلیم خدایند. «فَسَجَدَ الْمَلائِكَةُ كُلُّهُمْ»
۱۵. عبادت دسته جمعی با شكوه‌تر است. همه‌ی فرشتگان سجده كردند «كُلُّهُمْ» آن هم دسته جمعی. «أَجْمَعُونَ»
۱۶. در میان خوبان بودن مهم نیست، از خوبان بودن مهم است. «فَسَجَدَ الْمَلائِكَةُ كُلُّهُمْ ... إِلَّا إِبْلِیسَ»
۱۷. تكبّر، مانع تعبّد و تسلیم است. «اسْتَكْبَرَ وَ كانَ ...»
۱۸. ابلیس از اوّل كافر بود، لیكن ترك سجده، كفر او را آشکار كرد. «كانَ مِنَ الْكافِرِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يُفرَحُ بِعُمرٍ تَنقُصُهُ السّاعات ۶۹۸۳
چگونه مى توان به عمرى شادمان شد، كه لحظه ها از آن مى كاهند!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۸۳
#ص_74_71
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص آیات ۷۴ - ۷۱ :
إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَآئِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِنْ طِينٍ (٧١)
فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ (٧٢)
فَسَجَدَ الْمَلَآئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ (٧٣)
إِلَّآ إِبْلِيسَ اسْتَكْبَرَ وَ كَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ (٧٤)
ترجمه:
[یاد كن] هنگامی كه پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من بشری از گل خواهم آفرید. (۷۱)
پس زمانی كه اندامش را درست و معتدل کردم و از روح خود در او دمیدم؛ برای او سجده كنید. (۷۲)
پس فرشتگان همه با هم سجده كردند (۷۳)
مگر ابلیس كه تكبّر ورزید و از كافران شد. (۷۴)
«سَوَّیْتُهُ» از «استواء» به معنای اعتدال و استواری در آفرینش است.
ممكن است جمله «إِذْ قالَ» مربوط به جمله «تحیمون» در آیات قبل باشد، یعنی من از ملاء اعلی آنگاه كه فرشتگان بر سر آفرینش انسان با خداوند مجادله می‌كردند آگاه نبودم.
چنانكه در آیه ۳۰ سوره بقره خواندیم كه خداوند به فرشتگان فرمود: من در زمین خلیفه قرار می‌دهم، آنها گفتند که انسان موجود مفسد و خونریز است، از آفریدنش صرف نظر كن و ما تو را با حمد خود ستایش و تسبیح می‌كنیم.
ماجرای خلقت انسان و سجده فرشتگان بر او، در سوره‌های بقره، اعراف، حجر، اسراء و كهف آمده است و تكرار این داستان، بیانگر تعصّب و نژادپرستی ابلیس؛ حسادت بر انسان و خطر تكبّر و عدم توبه و عذرخواهی است كه در طول تاریخ، همه‌ی انسان‌ها به نحوی با آن روبرو هستند.
از سوی دیگر مساله‌ی توجّه دادن انسان به مقام انسانیّت است. انسانی كه مسجود فرشتگان است؛ باید هشیار باشد و ارزش خود را هدر ندهد.
مراد از «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی» آن نیست كه چیزی از خدا جدا شده و به انسان ملحق شده است، بلكه منظور بیانِ منشأ و ریشه‌ی روح انسان است كه از عالم بالاست، نه عالم خاكی.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم میفرمایند : خداوند آدم را آفرید و ما اهل بیت را در نسل او قرار داد و به خاطر كرامت ما، فرمان سجده صادر كرد. پس مسجود قرار گرفتن آدم، برای خداوند عبودیّت بود و برای آدم احترام، زیرا ما در صلب او بودیم.
پیام آیه شریفه:
۱. انسان تنها موجودی است كه خداوند آفریدن او را قبل از خلقتش به فرشتگان اعلام كرد. «قالَ رَبُّكَ»
۲. منشأ وجودی انسان، آب و خاك است. «خالِقٌ بَشَراً مِنْ طِینٍ»
۳. روح، پس از جسم آفریده شده است. «فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۴. روح، از بدن مستقل و جداست. «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۵. فرشتگان به خاطر نفخه‌ی الهی، به آدم سجده كردند؛ ولی برخی انسان‌ها حتّی به خاطر ذات حقّ، برای خدا سجده نمی‌كنند. «مِنْ رُوحِی ... لَهُ ساجِدِینَ»
۶. انسان دارای دو بعد مادّی و معنوی است. «مِنْ طِینٍ ... مِنْ رُوحِی»
۷. لازمه‌ی نزول الطاف الهی، وجود زمینه‌ی مستعد آن است. تا وقتی که ظرفیّت‌های مادّی لازم فراهم نشود؛ دمیده شدن روح الهی در آن ممكن نیست. «فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۸. روح، در بدن همه‌ی جانداران هست، ولی تعبیر «رُوحِی» مخصوص انسان است كه از شرافت ویژه‌ای برخوردار است. «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۹. روح، پدیده‌ای لطیف است. (كلمه نفح و دمیدن، بیانگر لطافت روح است.)
۱۰. فرشتگان مثل انسان مورد امر و نهی قرار می‌گیرند. «فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ»
۱۱. سجده بر انسان، به خاطر بعد روحی اوست، نه جسمی. «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ »
۱۲. سجده بر آدم چون به فرمان خداست، بندگی خداست؛ نه بندگی آدم. «فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ» (سجده مظهر بزرگداشت، كرامت و قبول خلافت انسان است، نه پرستش او.)
۱۳. لیاقت، از سابقه مهم‌تر است. (فرشتگان پیش از آدم خلق شده بودند، ولی چون لیاقت انسان بیشتر بود؛ آنها به او سجده كردند.) «لَهُ ساجِدِینَ»
۱۴. فرشتگان تسلیم خدایند. «فَسَجَدَ الْمَلائِكَةُ كُلُّهُمْ»
۱۵. عبادت دسته جمعی با شكوه‌تر است. همه‌ی فرشتگان سجده كردند «كُلُّهُمْ» آن هم دسته جمعی. «أَجْمَعُونَ»
۱۶. در میان خوبان بودن مهم نیست، از خوبان بودن مهم است. «فَسَجَدَ الْمَلائِكَةُ كُلُّهُمْ ... إِلَّا إِبْلِیسَ»
۱۷. تكبّر، مانع تعبّد و تسلیم است. «اسْتَكْبَرَ وَ كانَ ...»
۱۸. ابلیس از اوّل كافر بود، لیكن ترك سجده، كفر او را آشکار كرد. «كانَ مِنَ الْكافِرِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يُفرَحُ بِعُمرٍ تَنقُصُهُ السّاعات ۶۹۸۳
چگونه مى توان به عمرى شادمان شد، كه لحظه ها از آن مى كاهند!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۸۳
#ص_74_71
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۷۸ - ۷۵ :
قَالَ يَآ إِبْلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَنْ تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِيَدَيَّ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنْتَ مِنَ الْعَالِينَ (٧٥)
قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ (٧٦)
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ (٧٧)
وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِيٓ إِلَىٰ يَوْمِ الدِّينِ (٧٨)
ترجمه:
[خداوند] فرمود: ای ابلیس! چه چیزی ترا از سجده كردن بر آنچه كه با دستان خود آفریدم، بازداشت؟ آیا تكبّر كردی یا از بلند مرتبه‌گانی؟ (۷۵)
گفت: من از او بهترم، زیرا مرا از آتش آفریدی و او را از گل ساختی. (۷۶)
[خدا] گفت: از آن [جایگاه] بیرون رو كه بی‌تردید تو رانده شده‌ای. (۷۷)
و همانا لعنت من بر تو باد، تا روز قیامت. (۷۸)
به گفته پیامبر اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم، مراد از «عالین» گروهی هستند كه از فرشته‌ها برترند و از مقام، مرحله و مكان دیگری سرچشمه می‌گیرند.
شاید مراد پیامبر اکرم همان باشد كه در زیارت جامعه خطاب به اهل‌بیت علیهم السلام می‌خوانیم: «خَلَقَكُمُ اللّهُ أنْوارا فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقينَ حَتّى مَنَّ عَلَيْنا بِكُمْ فَجَعَلَكُمْ في بُيُوتٍ أذِنَ اللّهُ أنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ» یعنی خداوند شما را نورهایی در عرش قرار داد، آنگاه برای رسیدن بشر به هدایت، شما را در مناطقی از زمین قرار داد، تا محل ندای توحید باشید. واللّه العالم
به فرموده حضرت امام جعفر صادق علیه السلام، مراد از دو دست در آیه‌ی مبارکه؛ دست قدرت و حكمت است، وگرنه خداوند جسم نیست تا دست ظاهری داشته باشد.
پیام آیه شریفه:
۱. از خلافكار توضیح بخواهید و خلاف‌ها را ریشه یابی كنید. «یا إِبْلِیسُ ما مَنَعَكَ» (به مجرم فرصت حرف زدن بدهید.)
۲. اصل، گرایش و پذیرش حقّ است. هر كجا خلاف آن را دیدید، بدانید مانعی پیدا شده است. «ما مَنَعَكَ»
۳. آفرینش انسان، با عنایت خاص خداوند تحقق یافته است. «خَلَقْتُ بِیَدَیَّ»
۴. اجتهاد در برابر نصّ، كار ابلیس است. «فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ ... أَنَا خَیْرٌ»
۵. ایمان به خداوند و اقرار به خالق بودن او كافی نیست، بلكه اطاعت و تسلیم در برابر او لازم است. (ابلیس، خالق بودن را قبول داشت، ولی تسلیم و اطاعت نداشت.) «خَلَقْتَنِی»
۶. مقایسه‌های ظنّی، نمی‌تواند سرچشمه‌ی ارزیابی درست باشد. (ابلیس خود را با انسان مقایسه كرد و نتیجه‌گیری کرد.) "أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ... خَلَقْتَنِی ..."
۷. نژاد پرستی، تفكّر شیطانی است. «مِنْ نارٍ ... مِنْ طِینٍ»
۸. تعصّب، مانع شناخت حقیقت است. (ابلیس نژاد آتشی خود را می‌بیند، ولی نفخه‌ی الهی انسان را نمی‌بیند.) «خَلَقْتَنِی مِنْ نارٍ»
۹. شرافت، به كسب كمالات است، نه مادّه و عنصر اوّلی كه گفته شود انسان از گل و ابلیس از آتش است. «مِنْ نارٍ ... مِنْ طِینٍ ... فَاخْرُجْ»
۱۰. در مدیریّت، اخراجِ فرد متمرّد از قانون، لازم است. «فَاخْرُجْ مِنْها»
۱۱. نتیجه‌ی تكبّر و حسادت، محرومیّت است. «فَاخْرُجْ»
۱۲. باید عناصر نامطلوب از جامعه طرد شوند. (در قرآن شش مرتبه كلمه‌ی رجیم آمده است، كه همه‌ی آنها در مورد ابلیس است.) «فَاخْرُجْ ... فَإِنَّكَ رَجِیمٌ»
۱۳. تحقیر شیطان، هم مكانی بود «فَاخْرُجْ» هم مقامی. «لَعْنَتِی»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يَجِدُ لَذَّةَ العِبادَةِ مَن لا يَصُومُ عَنِ الهَوى
كسى كه از هوس باز نمى ايستد؛ چگونه لذّت عبادت را در مى يابد!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۸۵
#ص_78_75
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۷۸ - ۷۵ :
قَالَ يَآ إِبْلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَنْ تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِيَدَيَّ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنْتَ مِنَ الْعَالِينَ (٧٥)
قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ (٧٦)
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ (٧٧)
وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِيٓ إِلَىٰ يَوْمِ الدِّينِ (٧٨)
ترجمه:
[خداوند] فرمود: ای ابلیس! چه چیزی ترا از سجده كردن بر آنچه كه با دستان خود آفریدم، بازداشت؟ آیا تكبّر كردی یا از بلند مرتبه‌گانی؟ (۷۵)
گفت: من از او بهترم، زیرا مرا از آتش آفریدی و او را از گل ساختی. (۷۶)
[خدا] گفت: از آن [جایگاه] بیرون رو كه بی‌تردید تو رانده شده‌ای. (۷۷)
و همانا لعنت من بر تو باد، تا روز قیامت. (۷۸)
به گفته پیامبر اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم، مراد از «عالین» گروهی هستند كه از فرشته‌ها برترند و از مقام، مرحله و مكان دیگری سرچشمه می‌گیرند.
شاید مراد پیامبر اکرم همان باشد كه در زیارت جامعه خطاب به اهل‌بیت علیهم السلام می‌خوانیم: «خَلَقَكُمُ اللّهُ أنْوارا فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقينَ حَتّى مَنَّ عَلَيْنا بِكُمْ فَجَعَلَكُمْ في بُيُوتٍ أذِنَ اللّهُ أنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ» یعنی خداوند شما را نورهایی در عرش قرار داد، آنگاه برای رسیدن بشر به هدایت، شما را در مناطقی از زمین قرار داد، تا محل ندای توحید باشید. واللّه العالم
به فرموده حضرت امام جعفر صادق علیه السلام، مراد از دو دست در آیه‌ی مبارکه؛ دست قدرت و حكمت است، وگرنه خداوند جسم نیست تا دست ظاهری داشته باشد.
پیام آیه شریفه:
۱. از خلافكار توضیح بخواهید و خلاف‌ها را ریشه یابی كنید. «یا إِبْلِیسُ ما مَنَعَكَ» (به مجرم فرصت حرف زدن بدهید.)
۲. اصل، گرایش و پذیرش حقّ است. هر كجا خلاف آن را دیدید، بدانید مانعی پیدا شده است. «ما مَنَعَكَ»
۳. آفرینش انسان، با عنایت خاص خداوند تحقق یافته است. «خَلَقْتُ بِیَدَیَّ»
۴. اجتهاد در برابر نصّ، كار ابلیس است. «فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ ... أَنَا خَیْرٌ»
۵. ایمان به خداوند و اقرار به خالق بودن او كافی نیست، بلكه اطاعت و تسلیم در برابر او لازم است. (ابلیس، خالق بودن را قبول داشت، ولی تسلیم و اطاعت نداشت.) «خَلَقْتَنِی»
۶. مقایسه‌های ظنّی، نمی‌تواند سرچشمه‌ی ارزیابی درست باشد. (ابلیس خود را با انسان مقایسه كرد و نتیجه‌گیری کرد.) "أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ... خَلَقْتَنِی ..."
۷. نژاد پرستی، تفكّر شیطانی است. «مِنْ نارٍ ... مِنْ طِینٍ»
۸. تعصّب، مانع شناخت حقیقت است. (ابلیس نژاد آتشی خود را می‌بیند، ولی نفخه‌ی الهی انسان را نمی‌بیند.) «خَلَقْتَنِی مِنْ نارٍ»
۹. شرافت، به كسب كمالات است، نه مادّه و عنصر اوّلی كه گفته شود انسان از گل و ابلیس از آتش است. «مِنْ نارٍ ... مِنْ طِینٍ ... فَاخْرُجْ»
۱۰. در مدیریّت، اخراجِ فرد متمرّد از قانون، لازم است. «فَاخْرُجْ مِنْها»
۱۱. نتیجه‌ی تكبّر و حسادت، محرومیّت است. «فَاخْرُجْ»
۱۲. باید عناصر نامطلوب از جامعه طرد شوند. (در قرآن شش مرتبه كلمه‌ی رجیم آمده است، كه همه‌ی آنها در مورد ابلیس است.) «فَاخْرُجْ ... فَإِنَّكَ رَجِیمٌ»
۱۳. تحقیر شیطان، هم مكانی بود «فَاخْرُجْ» هم مقامی. «لَعْنَتِی»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يَجِدُ لَذَّةَ العِبادَةِ مَن لا يَصُومُ عَنِ الهَوى
كسى كه از هوس باز نمى ايستد؛ چگونه لذّت عبادت را در مى يابد!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۸۵
#ص_78_75
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۸۳- ۷۹ :
قَالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِيٓ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (٧٩)
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ (٨٠)
إِلَىٰ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ (٨١)
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (٨٢)
إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ (٨٣)
ترجمه:
گفت: ای پروردگار من! مرا تا روزی كه مردم برانگیخته می‌شوند، مهلت ده. (۷۹)
[خدا] گفت: تو از مهلت یافتگانی (۸۰)
تا زمانی معین و معلوم. (۸۱)
گفت: به عزتت سوگند، همه آنها را گمراه می‌كنم، (۸۲)
مگر بندگان خالص شده‌ات را. (۸۳)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: دلیل مهلت دادن خداوند به ابلیس، پر شدن پیمانه و تكمیل امتحان او بود.
پیام آیه شریفه:
۱. ابلیس به خاطر تكبّرش، عفو نخواست؛ بلكه مهلت برای انتقام خواست. "فَأَنْظِرْنِی ... لَأُغْوِیَنَّهُمْ"
۲. ابلیس با تمام تكبّر و كفر، از بیان درخواست خود مأیوس نشد. «رَبِّ فَأَنْظِرْنِی»
۳. عمر به دست خداست. «رَبِّ فَأَنْظِرْنِی»
۴. در دعا گفتن «ربّ» مؤثّر است. (هم اولیای خدا، هم ابلیس در دعاهای خود این كلمه را بكار برده‌اند.) «رَبِّ فَأَنْظِرْنِی»
۵. ابلیس، هم معاد را می‌دانست «إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ» هم توحید را «رَبِّ» هم نبوّت را «عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ» پس مشكل او ندانستن اصول دین نبود، بلكه تكبّر و لجاجت بود.
۶. خداوند دعای بدترین خلق خود را نیز اجابت می‌كند. "رَبِّ فَأَنْظِرْنِی ... فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِینَ"
۷. غیر از ابلیس، بعض دیگر نیز عمر طولانی دارند. «مِنَ الْمُنْظَرِینَ»
۸. هر طول عمری، نشانه مهر و محبّت خدا و عامل خوشبختی نیست. «مِنَ الْمُنْظَرِینَ»
۹. سنّت خداوند این است كه مرگ را به همه بچشاند، لذا طول عمر ابلیس تا قیامت تضمین نشد، بلكه تا روز خاصی اجابت شد. «إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ»
۱۰. خطر وسوسه‌های ابلیس جدّی است. (او سوگند یاد كرده است كه همه را به نحوی گمراه كند.) «فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ»
۱۱. گاهی یك گناه، مقدّمه‌ی گناهان بزرگتر می‌شود. (گناه سجده نكردن بر آدم، مقدّمه‌ای برای گناه اغفال مردم شد.) «لَأُغْوِیَنَّهُمْ»
۱۲. اخلاص در عبودیّت، شرط مصونیّت از دام‌های ابلیس است. «إِلَّا عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يَدَّعِي حُبَّ اللهِ مَن سَكَنَ قَلبَهُ حُبُّ الدُّنيا
چگونه ادّعاى دوستى خدا مى كند، كسى كه دوستى دنيا در قلبش جاى گرفته است!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۰۲
#ص_83_79
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۸۳- ۷۹ :
قَالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِيٓ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (٧٩)
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ (٨٠)
إِلَىٰ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ (٨١)
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (٨٢)
إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ (٨٣)
ترجمه:
گفت: ای پروردگار من! مرا تا روزی كه مردم برانگیخته می‌شوند، مهلت ده. (۷۹)
[خدا] گفت: تو از مهلت یافتگانی (۸۰)
تا زمانی معین و معلوم. (۸۱)
گفت: به عزتت سوگند، همه آنها را گمراه می‌كنم، (۸۲)
مگر بندگان خالص شده‌ات را. (۸۳)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: دلیل مهلت دادن خداوند به ابلیس، پر شدن پیمانه و تكمیل امتحان او بود.
پیام آیه شریفه:
۱. ابلیس به خاطر تكبّرش، عفو نخواست؛ بلكه مهلت برای انتقام خواست. "فَأَنْظِرْنِی ... لَأُغْوِیَنَّهُمْ"
۲. ابلیس با تمام تكبّر و كفر، از بیان درخواست خود مأیوس نشد. «رَبِّ فَأَنْظِرْنِی»
۳. عمر به دست خداست. «رَبِّ فَأَنْظِرْنِی»
۴. در دعا گفتن «ربّ» مؤثّر است. (هم اولیای خدا، هم ابلیس در دعاهای خود این كلمه را بكار برده‌اند.) «رَبِّ فَأَنْظِرْنِی»
۵. ابلیس، هم معاد را می‌دانست «إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ» هم توحید را «رَبِّ» هم نبوّت را «عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ» پس مشكل او ندانستن اصول دین نبود، بلكه تكبّر و لجاجت بود.
۶. خداوند دعای بدترین خلق خود را نیز اجابت می‌كند. "رَبِّ فَأَنْظِرْنِی ... فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِینَ"
۷. غیر از ابلیس، بعض دیگر نیز عمر طولانی دارند. «مِنَ الْمُنْظَرِینَ»
۸. هر طول عمری، نشانه مهر و محبّت خدا و عامل خوشبختی نیست. «مِنَ الْمُنْظَرِینَ»
۹. سنّت خداوند این است كه مرگ را به همه بچشاند، لذا طول عمر ابلیس تا قیامت تضمین نشد، بلكه تا روز خاصی اجابت شد. «إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ»
۱۰. خطر وسوسه‌های ابلیس جدّی است. (او سوگند یاد كرده است كه همه را به نحوی گمراه كند.) «فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ»
۱۱. گاهی یك گناه، مقدّمه‌ی گناهان بزرگتر می‌شود. (گناه سجده نكردن بر آدم، مقدّمه‌ای برای گناه اغفال مردم شد.) «لَأُغْوِیَنَّهُمْ»
۱۲. اخلاص در عبودیّت، شرط مصونیّت از دام‌های ابلیس است. «إِلَّا عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يَدَّعِي حُبَّ اللهِ مَن سَكَنَ قَلبَهُ حُبُّ الدُّنيا
چگونه ادّعاى دوستى خدا مى كند، كسى كه دوستى دنيا در قلبش جاى گرفته است!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۰۲
#ص_83_79
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۸۸ - ۸۴ :
قَالَ فَالْحَقُّ وَ الْحَقَّ أَقُولُ (٨٤)
لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَ مِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ (٨٥)
قُلْ مَآ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَ مَآ أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ (٨٦)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ (٨٧)
وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ (٨٨)
ترجمه:
[خدا] گفت: سوگند به حق، من فقط حق را می‌گویم. (۸۴)
به یقین، دوزخ را از تو و کسانی كه از تو پیروی كنند، از همگی پر می‌كنم. (۸۵)
(ای پیامبر) بگو: من برای ابلاغ دین، هیچ پاداشی از شما نمی‌خواهم و متکلِّف نیستم. (چیزی را بر شما تحمیل نمی‌كنم و ظاهر سازی نمی‌کنم.) (۸۶)
[قرآنی كه بر شما می‌خوانم] جز مایه تذكر و پند برای جهانیان نیست. (۸۷)
و بی‌تردید پس از مدتی خبر [صدق حقّانیّت و ظهور عینی آیات و وعده‌های] آن را خواهید دانست. (۸۸)
رابطه میان گوینده و گفتار چهار نوع است:
الف) هم گوینده باطل است، هم سخن باطل است.
ب) گوینده بر باطل است، ولی سخن حقّی می‌گوید.
ج) گوینده بر حقّ است، ولی حرفش باطل است.
د) هم گوینده حقّ است، هم كلام او حقّ است.
خداوند، هم خودش حقّ است، هم سخنش حقّ است. «قالَ فَالْحَقُّ وَ الْحَقَّ أَقُولُ»
در آغاز این سوره، سخن از ذكر به میان آمد «ص وَ الْقُرْآنِ ذِی الذِّكْرِ» در پایان سوره نیز از ذكر این گونه یاد شده است: «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
مراد از تكلّف كه پیامبر آن را از خود نفی می‌كند، آن است كه من سخنانم روشن و منطقی است و چیزی را بر شما تحمیل نمی‌كنم. «ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِینَ»
چنانكه در ذیل آیه ۶۷ این سوره (قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ) آمد؛ بر اساس روایات، مراد از «نَبَأٌ عَظِیمٌ» خبر ولایتِ مولای متقیان امیرالمؤمنین حضرت علیّ بن ابیطالب علیهما السلام است، كه آیه پایانی سوره نیز همانند آنجا، از ضمیرِ «هو» استفاده كرده و می‌فرماید: این خبر پس از مدّتی آشكار شده و از آن آگاه می‌شوید. «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ»
جالب اینست كه در آیات دیگر، مزد رسالت پیامبر، مودّت اهل‌بیت ذكر شده است و در این آیات نیز پس از نفی مزد مادّی بر رسالت، به این امر تاکید شده است.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند جز حقّ نمی‌گوید. (مقدّم شدن كلمه‌ی «حق» بر «اقول» نشانه‌ی آن است كه او جز حقّ نمی‌گوید.) «وَ الْحَقَّ أَقُولُ»
۲. در برابر اصرار و تأکید اهل باطل، شما نیز با جدّیت سخن بگویید. شیطان گفت: "لَأُغْوِیَنَّهُمْ ..." و خداوند فرمود: «لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ»
۳. در قیامت، رهبران كفر و پیروان‌شان در یك جا جمع می‌شوند. «جَهَنَّمَ مِنْكَ وَ مِمَّنْ تَبِعَكَ»
۴. شیطان جسم دارد، زیرا پر شدن جهنّم در صورتی است كه ابلیس دارای جسم باشد. «لَأَمْلَأَنَّ»
۵. مبلّغ باید بی‌توقّعی خود را به مردم اعلام كند. «قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ»
۶. شرط توفیق در تبلیغ، توقّع نداشتن از مردم است. «قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ»
۷. پیامبران نه تنها توقّع مادّی، بلكه هیچ گونه انتظاری از مردم نداشتند. «مِنْ أَجْرٍ»
۸. یكی از شرایط توفیق در تبلیغ، نداشتن تكلّف است. (مؤمن، در عمل، سخن و معاشرت، خود و دیگران را به زحمت نمی‌اندازد.) «ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِینَ» تصنع، تكلّف و ظاهرسازی، عملی ناپسند و مذموم است.
۹. كسی می‌تواند جهان را آزاد كند كه خود گرفتار قیود، عادات و رسوم ساختگی نباشد. «ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِینَ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۰. رسالت قرآن، جهانی و فرا ملّیتی است. «ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۱. قرآن كتاب بیداری و هشیاری است. «ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۲. انسان بدون قرآن، در معرض انواع غفلت‌ها و نسیان‌هاست. «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۳. بشر در آینده از اخبار مهم قرآن (پیرامون تحقّق وعده‌ها و پیروزی متّقین و صالحان) آگاه خواهد شد. «لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يُصلِحُ غَيرَهُ مَن لا يُصلِحُ نَفسَهُ
کسی كه خود را اصلاح نكرده است؛ چگونه ديگرى را اصلاح مى كند!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۹۵
#ص_88_84
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۸۸ - ۸۴ :
قَالَ فَالْحَقُّ وَ الْحَقَّ أَقُولُ (٨٤)
لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَ مِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ (٨٥)
قُلْ مَآ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَ مَآ أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ (٨٦)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ (٨٧)
وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ (٨٨)
ترجمه:
[خدا] گفت: سوگند به حق، من فقط حق را می‌گویم. (۸۴)
به یقین، دوزخ را از تو و کسانی كه از تو پیروی كنند، از همگی پر می‌كنم. (۸۵)
(ای پیامبر) بگو: من برای ابلاغ دین، هیچ پاداشی از شما نمی‌خواهم و متکلِّف نیستم. (چیزی را بر شما تحمیل نمی‌كنم و ظاهر سازی نمی‌کنم.) (۸۶)
[قرآنی كه بر شما می‌خوانم] جز مایه تذكر و پند برای جهانیان نیست. (۸۷)
و بی‌تردید پس از مدتی خبر [صدق حقّانیّت و ظهور عینی آیات و وعده‌های] آن را خواهید دانست. (۸۸)
رابطه میان گوینده و گفتار چهار نوع است:
الف) هم گوینده باطل است، هم سخن باطل است.
ب) گوینده بر باطل است، ولی سخن حقّی می‌گوید.
ج) گوینده بر حقّ است، ولی حرفش باطل است.
د) هم گوینده حقّ است، هم كلام او حقّ است.
خداوند، هم خودش حقّ است، هم سخنش حقّ است. «قالَ فَالْحَقُّ وَ الْحَقَّ أَقُولُ»
در آغاز این سوره، سخن از ذكر به میان آمد «ص وَ الْقُرْآنِ ذِی الذِّكْرِ» در پایان سوره نیز از ذكر این گونه یاد شده است: «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
مراد از تكلّف كه پیامبر آن را از خود نفی می‌كند، آن است كه من سخنانم روشن و منطقی است و چیزی را بر شما تحمیل نمی‌كنم. «ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِینَ»
چنانكه در ذیل آیه ۶۷ این سوره (قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ) آمد؛ بر اساس روایات، مراد از «نَبَأٌ عَظِیمٌ» خبر ولایتِ مولای متقیان امیرالمؤمنین حضرت علیّ بن ابیطالب علیهما السلام است، كه آیه پایانی سوره نیز همانند آنجا، از ضمیرِ «هو» استفاده كرده و می‌فرماید: این خبر پس از مدّتی آشكار شده و از آن آگاه می‌شوید. «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ»
جالب اینست كه در آیات دیگر، مزد رسالت پیامبر، مودّت اهل‌بیت ذكر شده است و در این آیات نیز پس از نفی مزد مادّی بر رسالت، به این امر تاکید شده است.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند جز حقّ نمی‌گوید. (مقدّم شدن كلمه‌ی «حق» بر «اقول» نشانه‌ی آن است كه او جز حقّ نمی‌گوید.) «وَ الْحَقَّ أَقُولُ»
۲. در برابر اصرار و تأکید اهل باطل، شما نیز با جدّیت سخن بگویید. شیطان گفت: "لَأُغْوِیَنَّهُمْ ..." و خداوند فرمود: «لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ»
۳. در قیامت، رهبران كفر و پیروان‌شان در یك جا جمع می‌شوند. «جَهَنَّمَ مِنْكَ وَ مِمَّنْ تَبِعَكَ»
۴. شیطان جسم دارد، زیرا پر شدن جهنّم در صورتی است كه ابلیس دارای جسم باشد. «لَأَمْلَأَنَّ»
۵. مبلّغ باید بی‌توقّعی خود را به مردم اعلام كند. «قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ»
۶. شرط توفیق در تبلیغ، توقّع نداشتن از مردم است. «قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ»
۷. پیامبران نه تنها توقّع مادّی، بلكه هیچ گونه انتظاری از مردم نداشتند. «مِنْ أَجْرٍ»
۸. یكی از شرایط توفیق در تبلیغ، نداشتن تكلّف است. (مؤمن، در عمل، سخن و معاشرت، خود و دیگران را به زحمت نمی‌اندازد.) «ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِینَ» تصنع، تكلّف و ظاهرسازی، عملی ناپسند و مذموم است.
۹. كسی می‌تواند جهان را آزاد كند كه خود گرفتار قیود، عادات و رسوم ساختگی نباشد. «ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِینَ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۰. رسالت قرآن، جهانی و فرا ملّیتی است. «ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۱. قرآن كتاب بیداری و هشیاری است. «ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۲. انسان بدون قرآن، در معرض انواع غفلت‌ها و نسیان‌هاست. «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۳. بشر در آینده از اخبار مهم قرآن (پیرامون تحقّق وعده‌ها و پیروزی متّقین و صالحان) آگاه خواهد شد. «لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يُصلِحُ غَيرَهُ مَن لا يُصلِحُ نَفسَهُ
کسی كه خود را اصلاح نكرده است؛ چگونه ديگرى را اصلاح مى كند!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۹۵
#ص_88_84
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
به نام خدا
سلام علیکم
برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ...
در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات می‌توانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید .
لینک سوره حمد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/5
لينك ابتدای سوره بقره
https://tttttt.me/Every_day_Quran/16
لينك ابتدای سوره أل عمران
https://tttttt.me/Every_day_Quran/359
لينك ابتدای سوره نساء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/564
لينك ابتدای سوره مائده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/753
لينك ابتدای سوره انعام
https://tttttt.me/Every_day_Quran/897
لينك ابتدای سوره اعراف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1094
لينك ابتدای سوره انفال
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1315
لينك ابتدای سوره توبه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1401
لینک ابتدای سوره یونس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1541
لینک ابتدای سوره هود
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1657
لینک ابتدای سوره یوسف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1790
لینک ابتدای سوره رعد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1909
لینک ابتدای سوره ابراهیم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1960
لینک ابتدای سوره حجر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2018
لینک ابتدای سوره نحل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2084
لینک ابتدای سوره اسراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2204
لینک ابتدای سوره کهف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2315
لینک ابتدای سوره مریم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2400
لینک ابتدای سوره طه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2463
لینک ابتدای سوره انبیاء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2532
لینک ابتدای سوره حج
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2615
لینک ابتدای سوره مؤمنون
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2686
لینک ابتدای سوره نور
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2747
لینک ابتدای سوره فرقان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2809
لینک ابتدای سوره شعراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2874
لینک ابتدای سوره نمل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2940
لینک ابتدای سوره قصص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3005
لینک ابتدای سوره عنکبوت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3081
لینک ابتدای سوره روم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3143
لینک ابتدای سوره لقمان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3191
لینک ابتدای سوره سجده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3235
لینک ابتدای سوره احزاب
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3261
لینک ابتدای سوره سبأ
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3331
لینک ابتدای سوره فاطر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3381
لینک ابتدای سوره یس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3425
لینک ابتدای سوره صافات
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3465
لینک ابتدای سوره ص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3511
لینک ابتدای سوره زمر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3544
لطفا برای نشر قرآن کریم دوستان علاقمند به قرآن کریم را به این کانال دعوت فرمایید ...
لینک تلگرام :
@Every_day_Quran
لینک ادمین :
@ar_karimian
سلام علیکم
برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ...
در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات می‌توانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید .
لینک سوره حمد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/5
لينك ابتدای سوره بقره
https://tttttt.me/Every_day_Quran/16
لينك ابتدای سوره أل عمران
https://tttttt.me/Every_day_Quran/359
لينك ابتدای سوره نساء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/564
لينك ابتدای سوره مائده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/753
لينك ابتدای سوره انعام
https://tttttt.me/Every_day_Quran/897
لينك ابتدای سوره اعراف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1094
لينك ابتدای سوره انفال
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1315
لينك ابتدای سوره توبه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1401
لینک ابتدای سوره یونس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1541
لینک ابتدای سوره هود
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1657
لینک ابتدای سوره یوسف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1790
لینک ابتدای سوره رعد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1909
لینک ابتدای سوره ابراهیم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1960
لینک ابتدای سوره حجر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2018
لینک ابتدای سوره نحل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2084
لینک ابتدای سوره اسراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2204
لینک ابتدای سوره کهف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2315
لینک ابتدای سوره مریم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2400
لینک ابتدای سوره طه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2463
لینک ابتدای سوره انبیاء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2532
لینک ابتدای سوره حج
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2615
لینک ابتدای سوره مؤمنون
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2686
لینک ابتدای سوره نور
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2747
لینک ابتدای سوره فرقان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2809
لینک ابتدای سوره شعراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2874
لینک ابتدای سوره نمل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2940
لینک ابتدای سوره قصص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3005
لینک ابتدای سوره عنکبوت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3081
لینک ابتدای سوره روم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3143
لینک ابتدای سوره لقمان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3191
لینک ابتدای سوره سجده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3235
لینک ابتدای سوره احزاب
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3261
لینک ابتدای سوره سبأ
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3331
لینک ابتدای سوره فاطر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3381
لینک ابتدای سوره یس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3425
لینک ابتدای سوره صافات
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3465
لینک ابتدای سوره ص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3511
لینک ابتدای سوره زمر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3544
لطفا برای نشر قرآن کریم دوستان علاقمند به قرآن کریم را به این کانال دعوت فرمایید ...
لینک تلگرام :
@Every_day_Quran
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیات ۲ - ۱ :
(قسمت اول)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (١)
إِنَّآ أَنْزَلْنَآ إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ (٢)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
[این] كتاب، نازل شده از سوی خدای توانای شكست‌ناپذیر و حكیم است. (۱)
بی‌تردید ما این كتاب را به حقّ به سوی تو نازل كردیم، پس خدا را در حالی كه اعتقاد و ایمان را برای او [از هرگونه شركی] خالص کرده‌ای؛ بپرست. (۲)
سیمای سوره زُمَر
این سوره ۷۵ آیه دارد و در مكّه نازل شده است و همچون دیگر سوره‌های مكی، بیشتر محتوای آن درباره توحید و قیامت است.
«زُمَر» به معنای گروه و جماعت است و نام‌گذاری این سوره بدین كلمه، از آن جهت است كه دوزخیان و بهشتیان به صورت گروه گروه وارد دوزخ یا بهشت می‌شوند(آیات ۷۱ و ۷۳)
توحید در خالقیّت، ربوبیّت، عبادت و بویژه اخلاص در عبادت و بندگی، بیش از همه در این سوره مورد توجّه و تأكید قرار گرفته است.
حضور مردم در دادگاه قیامت؛ داوری خداوند بر اساس پرونده اعمال؛ گواهی شاهدان؛ سوق دادن گنهكاران به سوی دوزخ و پاكان به سوی بهشت؛ از مباحثی است كه به تفصیل در این سوره تشريح شده است.
«تَنْزِیل» به معنای نزول تدریجی و «اِنزال» به معنای نزول دفعی و یك باره است. در این آیات به هر دو نوع نزولِ قرآن اشاره شده است.
واژه «عزت» ۸۸ بار در قرآن آمده است كه ۴۶ مرتبه آن در كنار حكمت است. «الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ» یعنی عزّت زمانی دائمی است كه همراه با حكمت باشد. عزیز واقعی فقط اوست، زیرا هم خالق و مقتدر است، هم غیب و شهود را می‌داند، هم قبض و بسط رزق به دست اوست.
هر كس عزّت دنیا و آخرت را می‌خواهد، باید مطیع خدای عزیز باشد. «فَمَن اَرادَ عِزّ الدّارَین فَلیُطِعَ العَزیزَ»
تكرار كلمه كتاب در دو آیه پی در پی، كه یك بار می‌فرماید: «كتاب از سوی خدای عزیز است» و بار دیگر می‌فرماید: «كتاب حقّ است»؛ رمز آن است كه راه عزّت فرد و جامعه؛ اتصال به خدای عزیز و مكتب حقّ است و اطاعت از هر كس جز خدا و پیروی از هر دینی جز مكتب وحی، آغاز یا فرجامی ذلّت بار دارد.
غیر از خدای عزیز، همه محدود و فانی هستند و جز مكتب وحی، دیگر مكاتب یا محدود نگرند، یا خرافی، یا سخت‌گیر یا غیر فطری. آری، مكتب ساخته‌ی دست انسان وابسته، نمی‌تواند جامعه عزیز بسازد، لذا در آیه سوم می‌فرماید: دین خالص مخصوص خداست.
اگرچه مخاطب عبادت خالصانه، پیامبر است؛ اما در حقیقت این خطاب، همه‌ی مردم را دربر می‌گیرد.
«دین» در لغت به معنای جزا، آئین، ملّت، عبادت و اطاعت است، ولی در اینجا معنای عبادت مد نظر است، زیرا سخن از عبادت است. «فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً لَهُ الدِّینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى بِالشَّيبِ نَذيِرا
موى سپيد، براى هشدار دادن به انسان کافی است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۱۹
#زمر_2_1
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم.
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیات ۲ - ۱ :
(قسمت اول)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (١)
إِنَّآ أَنْزَلْنَآ إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ (٢)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
[این] كتاب، نازل شده از سوی خدای توانای شكست‌ناپذیر و حكیم است. (۱)
بی‌تردید ما این كتاب را به حقّ به سوی تو نازل كردیم، پس خدا را در حالی كه اعتقاد و ایمان را برای او [از هرگونه شركی] خالص کرده‌ای؛ بپرست. (۲)
سیمای سوره زُمَر
این سوره ۷۵ آیه دارد و در مكّه نازل شده است و همچون دیگر سوره‌های مكی، بیشتر محتوای آن درباره توحید و قیامت است.
«زُمَر» به معنای گروه و جماعت است و نام‌گذاری این سوره بدین كلمه، از آن جهت است كه دوزخیان و بهشتیان به صورت گروه گروه وارد دوزخ یا بهشت می‌شوند(آیات ۷۱ و ۷۳)
توحید در خالقیّت، ربوبیّت، عبادت و بویژه اخلاص در عبادت و بندگی، بیش از همه در این سوره مورد توجّه و تأكید قرار گرفته است.
حضور مردم در دادگاه قیامت؛ داوری خداوند بر اساس پرونده اعمال؛ گواهی شاهدان؛ سوق دادن گنهكاران به سوی دوزخ و پاكان به سوی بهشت؛ از مباحثی است كه به تفصیل در این سوره تشريح شده است.
«تَنْزِیل» به معنای نزول تدریجی و «اِنزال» به معنای نزول دفعی و یك باره است. در این آیات به هر دو نوع نزولِ قرآن اشاره شده است.
واژه «عزت» ۸۸ بار در قرآن آمده است كه ۴۶ مرتبه آن در كنار حكمت است. «الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ» یعنی عزّت زمانی دائمی است كه همراه با حكمت باشد. عزیز واقعی فقط اوست، زیرا هم خالق و مقتدر است، هم غیب و شهود را می‌داند، هم قبض و بسط رزق به دست اوست.
هر كس عزّت دنیا و آخرت را می‌خواهد، باید مطیع خدای عزیز باشد. «فَمَن اَرادَ عِزّ الدّارَین فَلیُطِعَ العَزیزَ»
تكرار كلمه كتاب در دو آیه پی در پی، كه یك بار می‌فرماید: «كتاب از سوی خدای عزیز است» و بار دیگر می‌فرماید: «كتاب حقّ است»؛ رمز آن است كه راه عزّت فرد و جامعه؛ اتصال به خدای عزیز و مكتب حقّ است و اطاعت از هر كس جز خدا و پیروی از هر دینی جز مكتب وحی، آغاز یا فرجامی ذلّت بار دارد.
غیر از خدای عزیز، همه محدود و فانی هستند و جز مكتب وحی، دیگر مكاتب یا محدود نگرند، یا خرافی، یا سخت‌گیر یا غیر فطری. آری، مكتب ساخته‌ی دست انسان وابسته، نمی‌تواند جامعه عزیز بسازد، لذا در آیه سوم می‌فرماید: دین خالص مخصوص خداست.
اگرچه مخاطب عبادت خالصانه، پیامبر است؛ اما در حقیقت این خطاب، همه‌ی مردم را دربر می‌گیرد.
«دین» در لغت به معنای جزا، آئین، ملّت، عبادت و اطاعت است، ولی در اینجا معنای عبادت مد نظر است، زیرا سخن از عبادت است. «فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً لَهُ الدِّینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى بِالشَّيبِ نَذيِرا
موى سپيد، براى هشدار دادن به انسان کافی است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۱۹
#زمر_2_1
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم.
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
هر روز با قرآن pinned «به نام خدا سلام علیکم برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ... در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات می‌توانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید . لینک سوره حمد https://tttttt.me/Every_day_Quran/5 لينك ابتدای سوره بقره…»
. ﷽
سوره زُمَر، آیات ۲ - ۱ :
(قسمت دوم)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (١)
إِنَّآ أَنْزَلْنَآ إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ (٢)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
[این] كتاب، نازل شده از سوی خدای توانای شكست‌ناپذیر و حكیم است. (۱)
بی‌تردید ما این كتاب را به حقّ به سوی تو نازل كردیم، پس خدا را در حالی كه اعتقاد و ایمان را برای او [از هرگونه شركی] خالص کرده‌ای؛ بپرست. (۲)
پیام آیه شریفه:
۱. قدر كتاب آسمانی را بدانیم، زیرا از سوی خدای حكیم نازل شده و جلوه عزّت و حكمت اوست. «مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۲. بر خلاف عزّت طاغوت‌ها كه همراه با استبداد است، عزّت الهی همراه با حكمت است. «الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۳. چون خداوند عزیز و شكست‌ناپذیر است، سخن او نیز در برابر تمام مكتب‌ها و سخن‌ها؛ پیروز و شكست‌ناپذیر است. «الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۴. قرآن عزّت آفرین و حكمت‌آموز است. «الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۵. اگرچه قرآن، به تدریج در مدّت ۲۳ سال نازل شد «تَنْزِیلُ الْكِتابِ» امّا در آغاز بعثت، یك باره و یكپارچه بر قلب مبارك پیامبر نازل شده است. «إِنَّا أَنْزَلْنا»
۶. قرآن همچون خالقش؛ حقّ و ثابت است. «بِالْحَقِّ» (قرآن سراسر حقّ و از هر گونه خیال‌پردازی و سخن نادرست به دور است.) «بِالْحَقِّ»
۷. دلیل و فلسفه نزول قرآن، ارائه حقّ به مردم است. "تَنْزِیلُ الْكِتابِ ... بِالْحَقِ"
۸. عبادت باید در بستر حقّ باشد. «بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ»
۹. همان‌طور كه هدف تكوین و آفرینش، بندگی و عبادت خدای متعال است «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ» (ذاریات، ۵۶)؛ هدف تشریع و نزول كتاب نیز بندگی است. "إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَیْكَ الْكِتابَ ... فَاعْبُدِ اللهَ"
۱۰. نزول كتاب نعمتی است كه سزاوار شكر الهی است. "تَنْزِیلُ الْكِتابِ ... فَاعْبُدِ"
۱۱. دینداری باید از هوس‌ها، خیال‌ها و خرافات دور باشد. «مُخْلِصاً لَهُ الدِّینَ»
۱۲. در عبادات، قصد قربت لازم است. «فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
قَدرُ الرَّجُلِ عَلى قَدرِ هِمَّتِهِ وَ عَمَلُهُ عَلى قَدرِ نِيَّتِهِ
ارزش آدمى به اندازه میزان همّت او و ارزش عملش وابسته به نيّت اوست.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۷۴۳
#زمر_2_1
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیات ۲ - ۱ :
(قسمت دوم)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (١)
إِنَّآ أَنْزَلْنَآ إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ (٢)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
[این] كتاب، نازل شده از سوی خدای توانای شكست‌ناپذیر و حكیم است. (۱)
بی‌تردید ما این كتاب را به حقّ به سوی تو نازل كردیم، پس خدا را در حالی كه اعتقاد و ایمان را برای او [از هرگونه شركی] خالص کرده‌ای؛ بپرست. (۲)
پیام آیه شریفه:
۱. قدر كتاب آسمانی را بدانیم، زیرا از سوی خدای حكیم نازل شده و جلوه عزّت و حكمت اوست. «مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۲. بر خلاف عزّت طاغوت‌ها كه همراه با استبداد است، عزّت الهی همراه با حكمت است. «الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۳. چون خداوند عزیز و شكست‌ناپذیر است، سخن او نیز در برابر تمام مكتب‌ها و سخن‌ها؛ پیروز و شكست‌ناپذیر است. «الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۴. قرآن عزّت آفرین و حكمت‌آموز است. «الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۵. اگرچه قرآن، به تدریج در مدّت ۲۳ سال نازل شد «تَنْزِیلُ الْكِتابِ» امّا در آغاز بعثت، یك باره و یكپارچه بر قلب مبارك پیامبر نازل شده است. «إِنَّا أَنْزَلْنا»
۶. قرآن همچون خالقش؛ حقّ و ثابت است. «بِالْحَقِّ» (قرآن سراسر حقّ و از هر گونه خیال‌پردازی و سخن نادرست به دور است.) «بِالْحَقِّ»
۷. دلیل و فلسفه نزول قرآن، ارائه حقّ به مردم است. "تَنْزِیلُ الْكِتابِ ... بِالْحَقِ"
۸. عبادت باید در بستر حقّ باشد. «بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ»
۹. همان‌طور كه هدف تكوین و آفرینش، بندگی و عبادت خدای متعال است «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ» (ذاریات، ۵۶)؛ هدف تشریع و نزول كتاب نیز بندگی است. "إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَیْكَ الْكِتابَ ... فَاعْبُدِ اللهَ"
۱۰. نزول كتاب نعمتی است كه سزاوار شكر الهی است. "تَنْزِیلُ الْكِتابِ ... فَاعْبُدِ"
۱۱. دینداری باید از هوس‌ها، خیال‌ها و خرافات دور باشد. «مُخْلِصاً لَهُ الدِّینَ»
۱۲. در عبادات، قصد قربت لازم است. «فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
قَدرُ الرَّجُلِ عَلى قَدرِ هِمَّتِهِ وَ عَمَلُهُ عَلى قَدرِ نِيَّتِهِ
ارزش آدمى به اندازه میزان همّت او و ارزش عملش وابسته به نيّت اوست.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۷۴۳
#زمر_2_1
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زمر آیه ۳ :
أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِٓ أَوْلِيَآءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَآ إِلَى اللَّهِ زُلْفَىٰٓ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ
ترجمه:
آگاه باشید كه دین خالص مخصوص خداست و کسانی كه به جای خدا معبودانی برگزیده‌اند [و می‌گویند:] ما این معبودان را جز برای اینكه ما را هر چه بیشتر به خدا نزدیك كنند نمی‌پرستیم [بدانند که] خداوند حتما میان آنها (و مؤمنان) درباره آنچه اختلاف می‌كنند؛ قضاوت می‌کند. بی‌شک خداوند كسی را كه دروغگو و بسیار ناسپاس است، هدایت نمی‌كند.
در آیه‌ی قبل به شخص پیامبر فرمود: عبادتت خالصانه باشد. «فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً»
در این آیه به همه‌ی مردم می‌فرماید: تمام عبادت‌ها باید برای خدا باشد. «لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ»
شخصی به پیامبر اكرم حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم عرض کرد :
ما اموال خود را به فقرا می‌دهیم، تا نام ما به نیكی برده شود.
حضرت فرمود: خداوند فقط كار خالص را می‌پذیرد و سپس این آیه را تلاوت فرمودند: "أَلا لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ ..."
برای بت پرستی عواملی ذکر شده است، از جمله:
الف) برای احترام به بزرگان، مجسمه‌ی آنها را می‌ساختند و با گذشت زمان این مجسّمه‌ها به صورت مستقل پرستش می‌شد.
ب) بت‌پرستان گمان می‌كردند انسان نمی‌تواند مستقیم و بی واسطه با خدا ارتباط برقرار كند و نیاز به واسطه‌های مقدّس دارد، لذا برای مقدّسین تمثالی می‌ساختند و به مرور زمان این سمبل‌ها به صورت بت در می‌آمد.
پیام آیه شریفه:
۱. در تبلیغ، سعی کنید مخاطب را حسّاس كنید. (كلمه «أَلا» یعنی آگاه باش كه مسئله مهمّی است.)
۲. تمام مكاتب بشری، با خرافات و هوس‌ها آلوده‌اند و دین خالص مخصوص خداست. «لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ»
۳. ارزش دین به خالص بودن آن است، وگرنه هوس‌ها و خرافات آن را مسخ می‌كند. «لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ»
۴. منحرفان، انحرافات خود را توجیه می‌كنند. بت‌پرستان می‌گویند: ما بت‌ها را می‌پرستیم زیرا نمی‌توانیم بدون واسطه به خدا نزدیك شویم. «ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونا»
۵. خداجویی، امری نهفته در وجود انسان، حتّی مشركان است. «لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۶. در پیشگاه الهی، بعض واسطه‌ها مورد قبول و سفارش خداوند است. «وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ» (مائده، ۳۵) ولی بعض وسیله‌ها مثل بت، باطل است. «ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۷. بت پرستان مكّه خدا را قبول داشتند و بت‌ها را واسطه قرب به او می‌پنداشتند. «إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۸. مشركان، شفاعت را قبول داشتند، ولی شفیع خود را بت می‌پنداشتند. «إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۹. قرب به خدا محبوب همه است. «لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۱۰. قیامت روز پایان اختلافات است. "یَحْكُمُ بَیْنَهُمْ فِی ما ... یَخْتَلِفُونَ"
۱۱. انسان باید بستر هدایت الهی را در خود فراهم كند، اما دروغ و كفران، انسان را از قابلیّت هدایت می‌اندازد. «لا یَهْدِی مَنْ هُوَ كاذِبٌ كَفَّارٌ»
۱۲. دروغ می‌تواند مقدّمه انحراف دائمی شود. «كاذِبٌ كَفَّارٌ»
۱۳. تقرب آفرینی بت‌ها، عقیده‌ای است بس دروغ. «كاذِبٌ»
۱۴. در باور بت پرستان، بت‌ها همانند موجودات عاقل و فهیم بودند! ("ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا ..." كلمه «هُمْ» برای افراد با شعور بكار می‌رود.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى بِالمَرءِ فَضيلَةً أن يُنَقِّصَ نَفسَهُ
همين فضيلتْ آدمى را بس، كه خود را ناقص شمارد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۳۹
#زمر_3
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زمر آیه ۳ :
أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِٓ أَوْلِيَآءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَآ إِلَى اللَّهِ زُلْفَىٰٓ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ
ترجمه:
آگاه باشید كه دین خالص مخصوص خداست و کسانی كه به جای خدا معبودانی برگزیده‌اند [و می‌گویند:] ما این معبودان را جز برای اینكه ما را هر چه بیشتر به خدا نزدیك كنند نمی‌پرستیم [بدانند که] خداوند حتما میان آنها (و مؤمنان) درباره آنچه اختلاف می‌كنند؛ قضاوت می‌کند. بی‌شک خداوند كسی را كه دروغگو و بسیار ناسپاس است، هدایت نمی‌كند.
در آیه‌ی قبل به شخص پیامبر فرمود: عبادتت خالصانه باشد. «فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً»
در این آیه به همه‌ی مردم می‌فرماید: تمام عبادت‌ها باید برای خدا باشد. «لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ»
شخصی به پیامبر اكرم حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم عرض کرد :
ما اموال خود را به فقرا می‌دهیم، تا نام ما به نیكی برده شود.
حضرت فرمود: خداوند فقط كار خالص را می‌پذیرد و سپس این آیه را تلاوت فرمودند: "أَلا لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ ..."
برای بت پرستی عواملی ذکر شده است، از جمله:
الف) برای احترام به بزرگان، مجسمه‌ی آنها را می‌ساختند و با گذشت زمان این مجسّمه‌ها به صورت مستقل پرستش می‌شد.
ب) بت‌پرستان گمان می‌كردند انسان نمی‌تواند مستقیم و بی واسطه با خدا ارتباط برقرار كند و نیاز به واسطه‌های مقدّس دارد، لذا برای مقدّسین تمثالی می‌ساختند و به مرور زمان این سمبل‌ها به صورت بت در می‌آمد.
پیام آیه شریفه:
۱. در تبلیغ، سعی کنید مخاطب را حسّاس كنید. (كلمه «أَلا» یعنی آگاه باش كه مسئله مهمّی است.)
۲. تمام مكاتب بشری، با خرافات و هوس‌ها آلوده‌اند و دین خالص مخصوص خداست. «لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ»
۳. ارزش دین به خالص بودن آن است، وگرنه هوس‌ها و خرافات آن را مسخ می‌كند. «لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ»
۴. منحرفان، انحرافات خود را توجیه می‌كنند. بت‌پرستان می‌گویند: ما بت‌ها را می‌پرستیم زیرا نمی‌توانیم بدون واسطه به خدا نزدیك شویم. «ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونا»
۵. خداجویی، امری نهفته در وجود انسان، حتّی مشركان است. «لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۶. در پیشگاه الهی، بعض واسطه‌ها مورد قبول و سفارش خداوند است. «وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ» (مائده، ۳۵) ولی بعض وسیله‌ها مثل بت، باطل است. «ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۷. بت پرستان مكّه خدا را قبول داشتند و بت‌ها را واسطه قرب به او می‌پنداشتند. «إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۸. مشركان، شفاعت را قبول داشتند، ولی شفیع خود را بت می‌پنداشتند. «إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۹. قرب به خدا محبوب همه است. «لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۱۰. قیامت روز پایان اختلافات است. "یَحْكُمُ بَیْنَهُمْ فِی ما ... یَخْتَلِفُونَ"
۱۱. انسان باید بستر هدایت الهی را در خود فراهم كند، اما دروغ و كفران، انسان را از قابلیّت هدایت می‌اندازد. «لا یَهْدِی مَنْ هُوَ كاذِبٌ كَفَّارٌ»
۱۲. دروغ می‌تواند مقدّمه انحراف دائمی شود. «كاذِبٌ كَفَّارٌ»
۱۳. تقرب آفرینی بت‌ها، عقیده‌ای است بس دروغ. «كاذِبٌ»
۱۴. در باور بت پرستان، بت‌ها همانند موجودات عاقل و فهیم بودند! ("ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا ..." كلمه «هُمْ» برای افراد با شعور بكار می‌رود.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى بِالمَرءِ فَضيلَةً أن يُنَقِّصَ نَفسَهُ
همين فضيلتْ آدمى را بس، كه خود را ناقص شمارد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۳۹
#زمر_3
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian