توسعه در بحبوحه بحران

🔹۱۲ روز جنگ میان ایران و اسرائیل، بیش از همیشه خلأهای مربوط به حوزه سیاستگذاری را نمایان کرد.

🔹فقدان وجود قوانینی که در بحبوحه بحران‌ها دستورالعمل‌های جدید برای بازارهای گوناگون و بنگاه‌های اقتصادی تعریف کند، یکی از معضلات جدی است که فعالیت در زمان بحران را سخت‌تر هم کرد.

🔹توسعه پایدار وضعیتی است که در آن نیازهای کنونی جامعه، بدون در خطر انداختن منابع نسل‌های آینده برآورده می‌شود.

🔹بنابراین توسعه پایدار، با واحدهای اقتصادی تاب‌آور و قوانین پویا گره می‌خورد.

🔹بنگاه‌های تاب‌آور، آن‌ دسته از واحدهایی هستند که توانایی جذب شوک‌ها، سازگاری با تغییرات و بازیابی پس از بحران‌ را دارند.

🔹البته، تاب‌آوری، صرفا به معنای بقا نیست. سیاستگذاران به‌عنوان نهاد تنظیم‌کننده مقررات، نقشی حیاتی در توسعه دارند.

🔹رگولاتورها می توانند با وضع قوانین جامع و مانع، سبب رشد بنگاه‌های اقتصادی شوند و توامان، با اعطای مشوق‌های مالی یا تنظیم مقررات سختگیرانه در زمینه محیط‌زیست، مانع از دست‌درازی به منابع آیندگان گردند.

🔹این‌گونه است که صنایع همزمان به سمت پایداری و تاب‌آوری سوق می‌یابند و همچنین تاب‌آوری مورد انتظار را از خود نشان می‌دهند.

✔️ «باشگاه اقتصاددانان» روزنامه «دنیای اقتصاد» در این پرونده قصد دارد در چند زاویه گوناگون، مفهوم توسعه را مورد بررسی قرار دهد.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #بحران #بنگاه_تاب_آور #توسعه_پایدار

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔴 تهرانی‌ها «کوله زندگی» تهیه کنند؛ خوراک ویژه «۳ روز در شرایط اضطراری»

🔹 دنیای‌اقتصاد:

🔺سازمان مدیریت بحران شهر تهران برای ارتقاء تاب‌آوری و آمادگی شهروندان در برابر حوادث احتمالی آینده شامل تهدیدات طبیعی یا سایر مخاطرات پیش‌رو، تهیه «کوله‌زندگی» را پیشنهاد کرده است.

🔺محتوای «کوله‌زندگی» شامل 72 قلم مواد خوراکی، بهداشتی، کمک‌های اولیه و همچنین اقلام عمومی است که یک خانوار 3 نفره با تهیه این کوله و نگهداری آن در منزل می‌تواند در شرایط بحران، به مدت 3 روز، امکان ادامه حیات داشته باشد.

🔺مواد غذایی پیش‌بینی شده در این کوله، عمدتاً دارای تاریخ مصرف میان‌مدت یا طولانی هستند که به این ترتیب، شهروندان را از رسیدگی کوتاه‌مدت به این کوله تا زمانی که شهر با یک حادثه بزرگ مواجه شود، بی‌نیاز می‌کند.

🔺در «کوله زندگی» از بیسکویت تا خرما و همچنین شکلات پروتئینی وجود دارد تا تن ماهی و نان خشک.

🔺اقلام عمومی نیز شامل چراغ قوه، زیرانداز ضد آب، قرص کلر و پتوی مسافرتی و البته سایر کالاهای مکمل برای وضعیت اضطراری می‌شود.

🔺مطالعات جدید در سازمان مدیریت بحران شهر تهران نشان می‌دهد، پایتخت با 17 مخاطره کلیدی روبرو است که 3 مورد از آنها، ریسک‌های تا حدودی جدید محسوب می‌شوند.

⚠️ جزئیات بیشتر را می‌توانید از اینجا بخوانید.

#دنیای_اقتصاد #تهران #پایتخت #بحران #تهدید #حوادث #سیل #زلزله #جنگ

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

«یونیسف»: کابل ۵ سال دیگر خشک می‌شود

🔹کابل تقریبا به‌طور کامل به منابع آب زیرزمینی ای وابسته است که از طریق برف و یخ‌های کوهستان‌های هندوکش تغذیه می‌شوند؛ اما سال‌ها سوءمدیریت، بهره‌برداری بی‌رویه و خشکسالی‌های پیاپی، باعث شده سطح این آبخوان‌ها در دهه گذشته تا ۳۰متر افت کند.

🔹کابل حالا در هر سال، ۴۴ میلیون متر مکعب بیشتر از آنچه طبیعت برایش جایگزین می‌کند، بهره‌برداری می‌کند. حالا بعضی خانواده‌ها مجبور به حفر چاه‌های عمیق‌تری شده‌اند.

🔹تا ۸۰ درصد آب‌های زیرزمینی کابل آلوده است که پیامد استفاده گسترده از چاه‌های فاضلاب غیربهداشتی و پسماندهای صنعتی است.

🔹اگر روند فعلی ادامه پیدا کند، صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف) هشدار داده که کابل تا سال۲۰۳۰ ممکن است آب زیرزمینی خود را به‌طور کامل از دست بدهد.

🔹آنهایی که توان مالی حفاری صدها متر برای دسترسی به آب را ندارند، ناچارند به شرکت‌های خصوصی وابسته باشند یا به کمک‌های خیریه و اهدایی تکیه کنند.

🔹بحران آب کابل با بی‌ثباتی عمیق سیاسی نیز تشدید شده است. پس از بازگشت طالبان در اوت۲۰۲۱، کمک‌های مربوط به توسعه و امنیت به این کشور قطع شد و افغانستان در آستانه فروپاشی اقتصادی قرار گرفت.

🔹توقف کمک‌های مالی آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا، یکی از بزرگ‌ترین عوامل موثر بر این بحران به شمار می‌رود.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #کابل #آب #بحران_آب #خشکسالی

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

برنامه‌ریزی سه‌مرحله‌ای برای عبور از بحران آب

🔹آمارهای رسمی می گوید، ۲۲ استان و ۴۳ شهر کشور درگیر وضعیت تنش آبی شده‌اند، اما آنچه در عمل تجربه می‌شود، فراتر از یک تنش است.

🔹گزارش‌های مردمی در شبکه‌های اجتماعی از قطعی‌های آب تا ۱۲ ساعت، در نقاط مختلف کشور حکایت دارد؛ قطعی‌هایی که برنامه‌ریزی مشخصی ندارند و مردم را در تامین اولیه‌ترین نیازهای زیستی با مشکل مواجه کرده‌اند.

🔹در شرایطی که طی سال‌های گذشته بارها درباره ورود ایران به دوره خشکسالی هشدار داده شده بود، امروز می‌توان با اطمینان گفت که بحران آب به سطح تازه‌ای از پیچیدگی رسیده؛ سطحی که دیگر با تصمیمات مقطعی، وعده‌های غیرقابل تحقق قابل مدیریت نیست.

🔹اقتضای وضع موجود تشکیل یک ستاد جدید سیاستگذاری آب است که با نگاهی چندلایه، بحران فعلی را در سه سطح کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت سامان دهد.

🔹یکی از راهکارها، همکاری دولت و مردم برای کاهش سطح بحران است. تجارب جهانی نشان می‌دهد که این همکاری می‌تواند به کاهش مشکلات در کوتاه‌مدت کمک کند.

🔹«ایجاد محدودیت مصرف به‌صورت برنامه‌ریزی‌شده» و «ایجاد کمپین‌های آگاهی‌بخشی با هدف کاهش مصرف آب در بخش خانگی»، از جمله مهم‌ترین اقدامات مورد نیاز، برای عبور از شرایط فعلی است.

🔹در میان‌مدت و بلندمدت نیز «نوسازی و ترمیم تجهیزات مستهلک آب‌رسانی»، «تمرکز بر بازچرخانی آب» و «اصلاح مدیریت آب در بخش صنایع و کشاورزی» لازم است.

#دنیای_اقتصاد #آب #بحران_آب #کم_آبی

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

۱۴ راهکار مدیریت مصرف آب

خسرو رفیعی؛ کارشناس حوزه آب

🔺چالش‌ آب به‌قدری جدی است که اگر این روال ادامه یابد، جمعیت بسیاری راهی شهرهای شمالی که هنوز با این بحران روبه‌رو نشده‌ خواهند شد.

🔺بزودی سد لار خالی از آب خواهد شد؛ از سد ماملو و نمرود اثری نخواهد بود و توان سد امیرکبیر و لتیان از بین خواهد رفت.

🔺در حالی که جهان به سمت تخریب سدهای غیر ضروری رفته، ما هنوز در پی ساخت سد جدید هستیم.

❓چه باید کرد؟

۱ .انتقال آب از دریای عمان یکی از بهترین راه‌حل‌هاست.

۲. شرکت‌ها و سازمان‌های متولی آب، لوازم کاهنده مصرف را از تولیدکنندگان خریداری و به‌صورت همگانی در اختیار مشترکین قرار دهند.

۳ .تولیدکنندگان شیرآلات و لوازم کاهنده آب، حمایت و تشویق شوند.

4. توقف اعطای مجوز به سازمان‌های صنعتی جدید در مناطق کم آب، و تشویق شرکت‌های صنعتی برای انتقال تجهیزات تولید به ساحل دریای عمان و خلیج فارس.

5. افزایش تصفیه‌خانه‌های فاضلاب محلی برای استفاده از پساب و آب خاکستری برای مصارف غیر شرب و فضای سبز در هر منطقه پیگیری شود.

6. توسعه آب‌شیرین‌کن‌ها در همه جای کشور به منظور تغذیه مصنوعی سفره‌های آب زیرزمینی و جمع‌آوری آب‌های سطحی در زمان بارندگی.

7. سازمان‌ها و شرکت‌های صنعتی و شرکت‌های بزرگ باید مجبور به ساخت و گسترش تصفیه خانه فاضلاب شوند تا برای مصارف داخلی خود، فضای سبز و مصارف صنعتی آب را بازچرخانی کرده و از آن استفاده کنند.

8. جلوگیری از هدر رفت آب در شبکه‌های توزیع آب شهری می‌تواند باعث نزدیک به ۳۰ درصد صرفه‌جویی در مصرف آب تهران و سایر شهرهای ایران شود.

9. در خیابان‌ها، میادین و بام‌ها، فضاهایی را که می‌توان به رنگ‌هایی که در مقابل گرما مناسب است رنگ آمیزی کرد و گرما را کاهش داد.

10. مشارکت بخش خصوصی در بهره‌برداری و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های آبی تقویت شود.

11. شوراهای راهبردی آب متشکل از نخبگان، مسوولان و نمایندگان مردم اهمیت دارد.

12 .باید از رشد جمعیت در شهرهای بزرگ به هر صورتی که می‌توان جلوگیری کرد.

13. مسوولان باید به‌صورت مستمر چگونگی اقدامات خود را برای مردم تشریح کنند.

14. بهره‌برداری از هزاران چاه مجاز و غیرمجاز توسط شهرداری‌ها برای آبیاری فضای سبز، مسیر اشتباهی است. شهرداری باید به صورت مستمر گزارش کند چه میزان از گیاهان مقاوم در مقابل کم آبی استفاده کرده است. این نهاد تا چه میزان از فضاهای تبلیغاتی مثل بیلبوردها را برای آگاهی رساندن به مردم در حوزه آب استفاده کرده است؟

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #آب #خشکسالی #بحران_آب

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

نصب آژیر «اعلام وضعیت بحران» در میدان شهرک غرب؛ تصویر بلندگوی دوکاره

🔺دنیای‌اقتصاد:میدان شهرک‌غرب به «بلندگوی اعلام وضعیت بحران» یا همان «آژیر خطر» مجهز شد.

🔺آخرهفته‌ای که گذشت، شهروندان ساکن منطقه 2 با عبور از میدان شهرک غرب، متوجه نصب یک سازه «بلندگو» در ضلع شرقی میدان شدند.

🔺این سازه قرار است دوکاره باشد به این معنا که در ساعت مشخصی از روز، صدای اذان از آن پخش شود و در مواقعی همچون «حملات هوایی دشمن» یا «مواردی که وضعیت بحرانی در پایتخت برقرار می‌شود»، صدای آژیرخطر از آن منتشر شود.

🔺این سازه البته بدون «اطلاع‌رسانی قبلی از سمت مدیریت شهری تهران»، ناگهان در میدان نصب شد و در عین حال، هنوز برنامه احتمالی شهرداری برای «نصب سراسری سازه بلندگوی 2کاره» در سایر میادین شهر نیز مشخص نیست.

🔺این عکس روز جمعه توسط خبرنگار «دنیای‌اقتصاد» از میدان شهرک غرب گرفته شد.

🔺گزارش «دنیای‌اقتصاد» از آنچه احتمالاً باعث شد شهرداری به سمت «پیش‌بینی آژیر خطر شهری» برود، موضوع جنگ تحمیلی 12روزه است.

🔺در جریان جنگ تحمیلی 12 روزه، جای خالی «آژیر خطر حملات هوایی دشمن» شبیه آنچه در جنگ تحمیلی 8ساله به صورت آژیر قرمز، زرد و سفید از رادیو سراسری در همه شهرها پخش می‌شد، برای شهروندان احساس شد.

🔺از آنجا که حملات هوایی ابتدا از طریق رصد پرتابه‌ها در فاصله‌ای دورتر از شهر محل اصابت رصد می‌شود، امکان «اطلاع با آژیر» برای پناهگیری شهروندان می‌تواند وجود داشته باشد.

🔺اما در حال حاضر، این سازه بلندگو در میدان شهرک غرب، یک اشکال دارد و آن، «فاصله بسیار زیاد آن با محله‌ها و خیابان‌های مسکونی محله شهرک غرب» است.

🔺اگر از این سازه در میادین دیگر شهر تهران نصب شود، باز همین مشکل برای محله‌های مسکونی دیگر نیز وجود دارد.

🔺اینکه آیا برنامه نصب «سازه‌های اعلام آژیر شهری» بعد از نصب در میادین به محله‌ها نیز تسری پیدا می‌کند یا خیر، موضوعی است که بعداز «اعلام کامل برنامه مدیریت شهری» در این حوزه، مشخص می‌شود.

#دنیای_اقتصاد #تهران #آژیر_خطر #بحران #حملات

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔴 عامل سوم بی آبی پایتخت / گزارشی از اسناد هشدارآمیز سال‌های ۵۶ ، ۸۶ و ۹۲ درباره «عدم‌کفایت منابع آب تهران»

🔹بررسی های دنیای اقتصاد نشان می دهد که تنها «خشکسالی و ضعف حکمرانی آب»، عوامل اصلی بحران آب تهران نیستند، بلکه ضلع سوم بی‌‌‌آبی پایتخت، «ساخت‌‌‌وسازهای توافقی (خارج از خطوط‌‌‌قرمز طرح جامع تهران)» است.

🔹از سال ۱۳۴۸ تاکنون، «آب شرب»، سقف جمعیت تهران را تعیین کرده؛ اما این سقف هیچ ‌‌‌وقت توسط عاملان بارگذاری جمعیت (مجریان صدور مجوز ساخت‌‌‌وساز) رعایت نشد.

🔹درواقع ساخت و سازهای غیرمجاز در شهر تهران و عبور از ضوابط طرح جامع اول و سوم تهران و طرح تفصیلی (بی‌‌‌توجهی به نسخه اضطراری مربوط به تامین آب در آن طرح‌‌‌‌‌‌ها)، یک ضلع اصلی بحران آبی امروز تهران را تشکیل می دهد.

🔹اولین طرح جامع شهر تهران با افق ۲۰ساله مربوط به سال ۴۸ است که در آن زمان، اعضای دولت ابتدا «ظرفیت منابع آبی شهر تهران» را برای ۲۰ سال بعد، شناسایی کردند و بر اساس آن، «حجم مجاز ساخت‌‌‌وساز مسکونی در تهران» را به میزان پذیرش ۵.۵ میلیون نفر شهروند ساکن تا سال ۶۸ تعیین کردند.

🔹اما تنها ۴ سال بعد، رئیس وقت سازمان برنامه و بودجه در نامه‌‌‌ای به وزیر نیرو درباره «عبور جمعیت تهران از سقف ۵.۵ میلیونی به حداقل ۸ میلیون نفر در افق طرح جامع شهر» هشدار می‌دهد و در عین حال از وزارتخانه مسوول تامین آب می‌‌‌خواهد «موضوع تنظیم آب تهران را در جلسه هیات دولت» پیگیری کند و جلو ببرد.

🔹سال ۵۶ نیز ترکیب ۳ نفره شورای نظارت بر گسترش شهر تهران، «یک لیست ۱۶بندی از چالش‌‌‌های زندگی در تهران و مشکلات پایتخت» را فهرست می‌کنند که یکی از آنها «کمبود آب شرب در نتیجه ساخت‌‌‌وسازهای خارج از اصول و قاعده طرح جامع شهر تهران» است.

🔹در همان گزارش هشدارآمیز سال ۵۶، برای اولین‌‌‌بار، «سرعت غیرمجاز صدور پروانه ساختمانی در پایتخت» افشا می‌شود.

🔹به این ترتیب، در حالی که قرار بود پایتخت در سال ۶۸ فقط ۵.۵ میلیون نفر جمعیت ساکن داشته باشد اما در آن سال، ‌‌‌جمعیت ساکنان به ۶ میلیون و ۴۰۰‌هزار نفر می‌‌‌رسد.

🔹عدم‌تعادلی که در دهه ۸۰ و دهه ۹۰ نیز با شیب تندتر ادامه می‌‌‌یابد.

#دنیای_اقتصاد #طرح_جامع_تهران #بحران_آب #جمعیت_تهران #پروانه_ساختمانی #ساخت_و_ساز_غیرمجاز

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

«یک طبقه ‌تراکم اضافه» چقدر به جمعیت تهران افزود؟ چه تاثیری در مصرف آب داشت؟

🔹مساله «تامین آب»، ستون فقرات «توسعه شهر» و پایه تصمیمات شورای عالی شهرسازی بوده و هست.

🔹رسول زرگر، معاون عمرانی وزیر کشور در سال‌های ۶۸ تا ۷۶ و همچنین معاون آب وزیر نیرو در سال‌های ۸۴ تا ۸۸، به مدت ۱۲سال ناپیوسته، عضو اصلی شورای عالی شهرسازی و معماری کشور بود که در این شورا، هنگام تدوین طرح جامع شهرها و همچنین تدوین طرح تفصیلی شهرها از جمله برای تهران، نقش اصلی در «تعیین سقف جمعیتی» داشت.

🔹او که از «محدودیت‌های منابع آبی» پایتخت در آن سال‌ها اطلاع داشته، روز گذشته در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» ریشه‌های اقتصاد سیاسی بحران فعلی کم‌آبی در پایتخت را تشریح کرد:

🔹مصرف‌کنندگان عمده آب شرب در تهران شامل «خانوارها یا ساکنان»، «مراکز خدمات سکونتی شامل کاربری‌های تجاری و...» و «پارک‌ها و فضای سبز شهر» هستند.

🔹هر چقدر تهران توسعه فیزیکی پیدا کرده، تقاضای آبی پارک‌ها و فضای‌سبز نیز بیشتر شده‌؛ بنابراین جمعیت تهران به شکل مستقیم روی میزان مصرف آب تاثیر دارد.

🔹کمبود مراکز شغلی موجب شد تا ابتدا سکونتگا‌ه‌های غیررسمی در اطراف پایتخت شکل بگیرد و سپس این مراکز سکونتی به شهرهای حومه‌ای تهران تبدیل شوند و جمعیت وابسته به پایتخت را افزایش دهند.

🔹در این میان، با وجود مخالفت گروهی از کارشناسان شورای عالی شهرسازی، «یک طبقه‌تراکم اضافه» برای تهران تجویز شد که ۲۵ درصد «جمعیت‌پذیری تهران» را افزایش می‌دهد.

🔹این تصمیمات و مجموعه‌ای دیگر از اتفاقات در این سال‌ها باعث شده حداکثر ۲۰ تا ۳۰ درصد از «ضوابط و اصول طرح جامع و طرح تفصیلی شهر تهران» در مسیر صدور مجوزهای ساخت‌وساز رعایت شود.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #طرح_جامع_تهران #بحران_آب #جمعیت_تهران #پروانه_ساختمانی #ساخت_و_ساز_غیرمجاز

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔴 دلیل بحران آبی پایتخت چیست؟ / گزارش دنیای اقتصاد از رعایت نشدن سقف جمعیتی تهران

🔗برای خواندن گزارش کلیک کنید

#دنیای_اقتصاد #طرح_جامع_تهران #بحران_آب #جمعیت_تهران #پروانه_ساختمانی #ساخت_و_ساز_غیرمجاز

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

بررسی معضل کسری آب از منظر اقتصادی و سیاستگذاری

🔹بیش از یک دهه است که فشار تنش آبی در شش ‌حوضه آبی اصلی کشور کاملا احساس می‌شود.

🔹در تمام این سال‌ها سیاستگذار هشدارهای مبنی بر افزایش فشار تنش آبی در کشور را جدی نگرفت و به‌جای مدیریت بهینه منابع ارزشمند آبی، به بارگذاری‌‌‌های متعدد بر حوضه‌‌‌های آبی عمدتا با هدف تامین آب بخش‌‌‌های کشاورزی و صنعت ادامه داد.

🔹هر از گاهی هم که میزان آب موردنیاز برای مصارف کشاورزی و مصرف در استان‌های مرکزی ناکافی بود، ایده‌های انتقال آب از شمال و جنوب کشور به مرکز را مطرح می‌کرد.

🔹این در حالی است که ایده انتقال آب و تقویت تقاضا به جای مدیریت بهینه منابع حتی با اسناد بالادستی کشور نیز مغایرت دارد.

🔹کنار هم قرار گرفتن تمام این خطاهای سیاستی، کشور را درگیر بحران جدی آب کرده است؛ به‌نحوی‌که دولت مجبور شد با هدف صرفه‌جویی در مصرف آب و برق، چهارشنبه هفته گذشته را تعطیل اعلام کند.

🔹«باشگاه اقتصاددانان» در این پرونده قصد دارد معضل کسری آب را از منظر اقتصادی و سیاستگذاری بررسی کند و توضیح دهد کشور در چه وضعیتی قرار گرفته و راه‌حل پایدار مقابله با بحران آب دقیقا چیست.

🔗اینجا بخوانید

#دنیای_اقتصاد #بحران_آب

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

شلاق اقلیمی

👤 حسین ایمانی جاجرمی؛ جامعه‌شناس و صاحب‌نظر مسائل شهر

✍️ تهران در طول تاریخ خود با مساله کم‌آبی بیگانه نیست. به نوشته جعفر شهری، تهران‌پژوه مشهور در کتاب طهران قدیم، بخش چشم‌گیری از منابع نظام خیرات، مبرات و کسب ثواب به ساخت قنات‌ها، آب انبارها و سقاخانه‌ها و وقف عام آنها در مناطق کم آب شهر اختصاص می‌یافت.

✍️ مساله بی‌توجهی به منابع آبی و شیوه‌های نادرست بهره‌برداری از آن شاید نخستین‌بار به‌طور صریح و در قالب گزارش گروه اول مشاورین ‌هاروارد به سرپرستی جورج بی. بالدوین (۱۳۳۷ تا ۱۳۴۰) آمده باشد؛ آنجا که اشاره به مشکلاتی چون ضعف نهادی و نیروی انسانی، تعریف حقوق آب، تعیین حق‌آبه‌ها، مطالعه منابع آب و روش‌های بهینه‌سازی بهره‌برداری به تفکیک حوزه‌ها می‌کند و درباره برداشت بیش از اندازه از چاه‌های آب و تخلیه منابع آب زیرزمینی هشدار می‌دهد.

✍️ در گزارشی «مساله افزایش جمعیت و نکاتی پیرامون سیاست عمران کشوری» از موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران سال ۱۳۴۵ به شکلی جدی اهمیت توجه به مساله افزایش جمعیت شهر تهران، کمبود آب و ضرورت برنامه‌ریزی فضایی سرزمین ایران گوشزد می‌شود.

✍️ حتی ضوابط نخستین طرح جامع شهر تهران، مصوب سال ۱۳۴۸ تاکید بر ظرفیت آب شهر تهران برای جمعیت ۵.۵‌ میلیون نفری دارد.

✍️ در گزارش دبیرخانه شورای نظارت بر گسترش شهر تهران در اسفند۱۳۵۶ به نام «گزارش اجمالی درباره تهران؛ وضع موجود و پیشنهادات» معروف به گزارش تهران ۵۶، به صراحت ذکر می‌شود که با توجه به روند مصرف آب در گذشته، ازدیاد جمعیت و افزایش درآمدها و توسعه فعالیت‌های ساختمانی داخل و خارج محدوده و برنامه‌های مصوب شهرک‌سازی، منابع موجود آب تکافوی رفع احتیاجات مصارف مختلف شهری را نخواهد کرد.

✍️ بر اساس گزارش‌ها، سامانه آب تهران از ۳۰درصد هدررفت آب در رنج است، لوله‌ها کهنه شده‌اند و استخراج آب زیرزمینی بی‌قاعده است.

✍️ برخی نظریه‌ها از «شلاق اقلیمی» نام می‌برند که اشاره به خشکسالی‌ها و سیل‌های متناوب همچون تهدید شهری فزاینده دارد.

✍️ تهران در حال تجربه پنجمین سال متوالی خشکسالی است با کاهش بارش ۴۰ تا ۵۰درصد و ذخایر پایین سدها که در تاریخ معاصر نظیر ندارد.

#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #بحران_آب

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔴 تجربه استانبول برای تهران / چگونه می‌توان برای مدیریت انرژی در یک کلان شهر برنامه‌ریزی کرد؟

🔹در حالی که کمبود آب و برق به دو چالش مهم در تهران تبدیل شده، مقایسه با استانبول تفاوت‌های معناداری را در مدیریت منابع نشان می‌دهد.

🔹نخستین عامل کلیدی، تنوع منابع تامین آب در استانبول از طریق بیش از ۱۰ سد فعال و پروژه انتقال آب است، در حالی که منابع تهران محدود و آسیب‌پذیر است.

🔹دومین عامل، سرمایه‌گذاری گسترده استانبول در کاهش هدررفت آب در شبکه توزیع و حرکت تدریجی به‌سوی بازچرخانی و بازیافت آب است.

🔹در مدیریت شبکه برق نیز، مهم‌ترین دلیل موفقیت ترکیه، تنوع این کشور در شیوه‌های تامین برق (آبی، بادی، خورشیدی) و افزایش سهم انرژی‌های تجدیدپذیر است. در مقابل، ایران وابستگی قابل توجهی به نیروگاه‌های حرارتی‌گازی دارد.

🔹یکی از عوامل مهم در شکل‌گیری الگوی نادرست مصرف در ایران، قیمت پایین برق و آب ناشی از سیاست‌های تثبیت قیمت است. این وضعیت باعث شده تا نه‌تنها مصرف افزایش یابد، بلکه استفاده از تجهیزات با مصرف بهینه در اولویت مصرف‌کنندگان قرار نگیرد و سرمایه‌گذاری در توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر نیز با انگیزه‌ای ضعیف دنبال شود.

🔹 در نهایت، استانبول با تنوع‌بخشی به منابع و کنترل تلفات به الگوی پایدار نزدیک شده، در حالی که تهران با منابع محدود و رویکردی واکنشی مواجه است.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #آب #ترکیه #مدیریت_آب #بحران_آب

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

بحران آب با چند تعطیلی دیگر حل می‌شود؟

🔹تهران که روزگاری در آن به دلیل بارش سنگین برف و یخبندان، مدارس و ادارات تعطیل می‌شدند، حالا به دلیل بحران آب، تعطیل می شود؛ دلیل‌شان از تصمیم‌شان جالب‌تر است: صرفه‌جویی در مصرف آب!

🔹در واقع مسوولان کشور فرض را بر این دارند که اگر نمی‌توانند آب را از شهر دیگری به تهران منتقل کنند، بهتر است که تهرانی‌ها را ولو ظرف ۲۴ ساعت تا چند روز به شهر دیگری منتقل کنند؛ انتقالی با کلیدواژه‌ سفر!

🔹همچنان‌که فاطمه مهاجرانی پیش از تعطیلی هفته گذشته خبر تعطیلی تهران را با دعوت از تهرانی‌ها به سفر و استراحت و فراغت اعلام کرد.

🔹حتی وزیر گردشگری خبر اختصاص یارانه به کارکنان دولت داد تا به نوعی با این کمک‌هزینه راهی سفر شوند.

🔹بحران آب با چند تعطیلی دیگر حل می‌شود؟ آیا این پاک کردن صورت مساله به جای حل آن نیست؟

🔹مصطفی رجبی‌مشهدی، مدیرعامل توانیر می گوید: «در بسیاری از کشورها از تعطیلات رسمی به‌عنوان اهرمی برای کاهش مصرف برق در دوره‌های اوج گرما و سرما استفاده می‌شود».

🔹محسن زنگنه، عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس گفته: رفع تنش آبی به ۱۳۲۶ همت منابع نیاز دارد که به گفته مسوولان در سال جاری ۵۰ همت برای این منظور در بودجه منابع پیش‌بینی شده که سه درصد منابع مورد نیاز است».

🔹سجاد فتاحی، جامعه‌شناس و پژوهشگر سیستم‌های حکمرانی هم به «دنیای اقتصاد» گفت: «ما به اطلاعات و داده‌های دقیقی از تاثیر تعطیلی بر کاهش مصرف آب دسترسی نداریم که بگوییم این روش چقدر در صرفه‌جویی موثر بوده، ولی قطعا این چنین تصمیماتی نمی‌تواند راهکار اساسی باشد.

🔹وقتی جامعه تصور کند که در مسائلی چون بحران آب، دولت می‌خواهد اشکالات خودش را با روش‌هایی چون تعطیلی یا جیره‌بندی آب یا قطعی آب بر دوش مردم بیندازد، این رویه رفته‌رفته باعث یک فشار روانی بر جامعه خواهد شد. انکار بحران آب یک اشتباه جدی است و باید حقایق گفته شود».

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #بحران_آب

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

نیم‌قرن هشدار کم‌آبی

👤 امیر ثامنی؛ معاون امور سیاستگذاری توسعه و مشارکت‌ها در سازمان برنامه و بودجه کشور

🔹«توسعه شهری تهران دارد به جایی می‌رسد که من اینجا اعلام خطر می‌کنم! اگر این توسعه همین‌طور ادامه پیدا کند، بالمآل جیره‌‌بندی آب، جیره‌‌بندی برق و سایر مسائل و تبعات اجتماعی دیگر گریبانگیر ما خواهد بود.»

🔹این سخنان مربوط به دیروز و چند سال اخیر نیست، بلکه هشداری جدی است که ۵۴سال پیش امیرعباس هویدا، نخست‌‌وزیر وقت، در مجلس سنا، آن هم در زمانی که میزان جمعیت تهران حدود یک‌‌سوم جمعیت فعلی و میزان بارش باران چهاربرابر میزان فعلی بود، مطرح می‌‌کرد.

🔹واقعیت امر این است که تسلط الگوهای ناکارآمد حکمرانی اقتصادی، اجتماعی و زیست‌‌محیطی در کشور و عدم‌خروج از مارپیچ خطاهای تکراری سیاستگذاری تمرکزگرا، سبب شده هم «تهران» تاوان توسعه نامتوازن کشور و عدم‌توزیع مناسب امکانات و فرصت‌‌های رشد را با جذب بی‌‌پایان مهاجرت‌‌ها پرداخت کند و هم «ایران» به سبب مغناطیس قوی و پرجاذبه تهران شاهد دست‌‌اندازی و تاراج منابع مناطق پیرامونی به نفع تهران و کاهش انگیزه‌‌های سرمایه‌‌گذاری و توسعه صنعتی و خدماتی در سایر مناطق کشور و تشدید تمرکز در پایتخت باشد.

🔹بر اساس آخرین مطالعات صورت‌گرفته (سال ۱۳۹۷) در استان تهران نسبت جمعیت موجود به ظرفیت برد از نظر تراکم جمعیت برابر با ۲.۳، نسبت جمعیت موجود به ظرفیت برد از نظر سرانه کشاورزی معادل با ۵.۳ و نسبت جمعیت موجود به ظرفیت برد از نظر سرانه آب معادل ۶.۲ است.

🔹در محدوده شهر تهران این شاخص‌‌ها به ترتیب ۳.۱، ۵۳.۲ و ۲۴.۵ است که وضعیت بسیار بغرنج و رو به تخریبی را نشان می‌‌دهد.

🔹این شاخص‌‌ها به وضوح نشان می‌‌دهد که تداوم بقا و توسعه در تهران، لاجرم این شهر را به هیولایی تبدیل کرده است که تمامی منابع زیستی موجود در پیرامون خود را خواهد بلعید.

🔹طرح جامع اول تهران (فرمانفرماییان) افق جمعیتی پیش‌‌بینی شده برای شهر تهران در سال‌های ابتدایی دهه۷۰ را بر اساس برآورد منابع و دارایی‌‌های زیستی تهران حدود ۵.۵ میلیون نفر، طرح جامع دوم تهران (آتک) برای سال ۱۳۹۱ افق جمعیتی ۷.۶۵میلیون نفر و طرح جامع سوم تهران برای سال ۱۴۰۵ افق جمعیتی ۸.۷میلیون نفر را پیش‌‌بینی کرده بود.

🔹ولی مطالعات آمایش سرزمین دور اول موسوم به طرح ستیران در سال۱۳۵۲ با اجتناب از نگاه نقطه‌‌ای و لحاظ منطقه شهری تهران به‌عنوان سطح بررسی خود و نیز از همه مهم‌تر کاربست رویکردی، جمعیت افق برای کل منطقه شهری را در سقف ۱۱میلیون نفر پیش‌‌بینی کرده است.

🔹این در حالی است که در این منطقه شهری (از فیروزکوه تا قزوین و از قم تا شمیرانات) امروز نزدیک به ۲۰میلیون نفر در حال زیست هستند.

🔹وضعیت امروز تهران قطعا در آستانه تبدیل به یک «مساله امنیت ملی» است.

🔹یکی از رویکردهای اصلی حل مساله در پایتخت، «بازگشت به آمایش سرزمین» است. مساله‌‌ای که مهار رشد و روند تمرکزگرایی در تهران به وضوح یکی از اصلی‌‌ترین رهنمودهای مطرح شده در آن است.

#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #بحران_آب

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

تهران در مسیر بی‌آبی قرار دارد؟

🔺دنیای‌اقتصاد: پیروز حناچی، شهردار اسبق تهران، کوتاهی برخی دستگاه‌های دولتی و شهری در «رعایت سقف جمعیتی شهر تهران» را عامل وضعیت امروز «آب شرب پایتخت» می‌داند.

🔺این ویدئو، بخش‌هایی از قسمت یازدهم برنامه خانه_اول است.

🔺گفت‌وگو درباره «بحران آب تهران» را می‌توانید فرداشب، ساعت ۹، از کانال تگرام روزنامه «دنیای‌اقتصاد» تماشا کنید.

#دنیای_اقتصاد #خانه_اول #آب_شرب_پایتخت #بحران_آب #شهردار

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

آب: از عرف تا حکومت / روایت «آب» در سیاست ایران دقیقا چیست؟

👤 روح‌اله اسلامی؛ عضو هیات علمی علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد

✍️ بحران امروز آب، بیش از آنکه صرفا کمی و ناشی از کاهش بارش باشد، محصول تداخل روایت‌ها و نبود یک زبان مشترک برای حکمرانی آب است.

۱) روایت عرفی مشروطه: آب خصوصی، نه دولت

✍️ در روزگار پیشا‌مدرن و تا دوران مشروطه، آب موضوع «خصوصی» بود. قنات، چشمه و چاه‌های دستی با قاعده‌های محلی (میرآبی، نوبت‌بندی، حق‌آبه‌ها) اداره می‌شد و با جمعیتی حدود ۱۵‌میلیون نفر، میان مصرف و ظرفیت طبیعت نوعی تعادل ناپایدار، اما واقعی برقرار بود.

۲) روایت دولتی توسعه‌گرا: آب برای شهر و صنعت

✍️ با کشف نفت (۱۹۰۸) و سپس جهش‌های توسعه‌ای دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰، دولت به کنشگر اصلی آب بدل شد. جمعیت به حدود ۳۵‌میلیون نفر رسید، سدهای بزرگ ساخته شد و شبکه‌های آب‌رسانی شهری گسترش یافت.

✍️ «مهندسی آب» و «انرژی نفت»؛ ستون‌های توسعه تعریف شدند. در نتیجه آب به کالایی راهبردی برای شهر و صنعت تبدیل شد و «حاکمیت فنی» جای «حکمرانی متعادل توسعه پایدار» را گرفت؛ اما به تدریج منابع زیرزمینی زیر فشار قرار گرفتند.

۳) روایت حکومتی خودکفایی: آب برای امنیت غذایی

✍️ پس از انقلاب، با برجسته‌شدن شعار «خودکفایی» و سه‌برابر شدن جمعیت، آب در خدمت امنیت غذایی قرار گرفت. آب کشاورزی عملا رایگان ماند، حفر چاه‌ها به طرز بی‌سابقه‌ای فزونی یافت و سدسازی ادامه پیدا کرد.

✍️ امروز بیش از ۸۰درصد منابع آب تجدیدپذیر کشور مصرف می‌شود؛ درحالی‌که معیار پایداری جهانی برداشت حداکثر ۲۰‌درصد است.

۴) چرخش نهادی: از عرف به دولت، از دولت به حکومت

✍️ این چرخش، مشارکت جوامع محلی را تضعیف و مالکیت خصوصی را مبهم کرد. «قانون توزیع عادلانه آب» (۱۳۶۱) با تکیه بر اصل ۴۵ قانون اساسی، آب‌های کشور را «در اختیار حکومت» قرار داد و صدور هرگونه مجوز حفر و بهره‌برداری را منوط به وزارت نیرو کرد (ماده ۱ و ۳).

✍️ اما در عمل، ضعف در اجرای کنترل، نظام حقوقی چندپاره، یارانه‌های سنگین و کشاورزی سنتی پرمصرف، شکاف میان متن و میدان را عمیق‌تر ساخت.

۵) «برنامه هفتم پیشرفت»: آب، فصل دارد؛ اما...

✍️ اکنون «قانون برنامه هفتم پیشرفت (۱۴۰7–۱۴۰3)» فصل مستقلی (هشتم) را به «نظام مدیریت یکپارچه منابع آب» اختصاص داده است.

✍️ از جمله تکالیف مطرح‌شده، صرفه‌جویی سالانه حداقل یک درصد از مصارف آب کشاورزی آب‌های زیرزمینی از مسیر اصلاح الگوی کشت و فناوری‌های مقاوم به خشکی است؛ گامی کوچک، اما ضروری.

✍️ با این حال، نقدهای کارشناسی نشان می‌دهد که برخی مفاهیم راهبردی مانند تغییر اقلیم، دیپلماسی آب و نظام پایش بیلان منابع هنوز در مواد برنامه به‌قدر کفایت نهادینه نشده‌اند.

۶) بحران مفهومی: آب در پنج آینه

✍️ سوال محوری اینجاست: روایت «آب» در سیاست ایران دقیقا چیست؟

🔹در روایت عرفی: منبعی مشترک، تنظیم‌شده با قواعد محلی.
🔹در روایت شرعی: نعمتی الهی با حقوق و تکالیف اخلاقی.
🔹در روایت دولت: کالایی راهبردی برای توسعه شهر و صنعت.
🔹در روایت حکومت: ابزار امنیت غذایی و خودکفایی.
🔹در روایت نسل‌های آینده: «حق میان‌نسلی» که امروز نماینده‌ای در ساختار تصمیم‌گیری ندارد.

✍️ تا زمانی که این روایت‌ها به یک زبان مشترک نهادی و حقوقی ترجمه نشوند، سیاست آب در ایران، همچنان «بخشی، ناهمگون و واکنشی» خواهد ماند.

جمع‌بندی و پیشنهادهای عملی عبارتند از:

✍️ تنقیح و به‌روزرسانی «قانون توزیع عادلانه آب» (۱۳۶۱) با اتکا به یافته‌های فصل هشتم «برنامه هفتم پیشرفت»؛ همگرایی مواد ۳۷ تا ۴۱ با مواد کلیدی قانون ۱۳۶۱ (به‌ویژه مواد ۱ و ۳) برای روشن‌سازی مالکیت، مسوولیت و پاسخ‌گویی است.

#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #آب #بحران_آب #توزیع_عادلانه_آب

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

گسترش تهران با چشمان بسته 3 وزارتخانه به «بحران آب» ختم شد

🔺دنیای‌اقتصاد: پیروز حناچی، شهردار اسبق تهران و البته دبیر شورای عالی شهرسازی در دهه‌های 70 و 90، در تشریح علت وقوع «بحران آب» در پایتخت، اعلام کرد: استان تهران بدون توجه به «ظرفیت آبی» از قبل تعیین‌شده، گسترش پیدا کرد و در سال‌هایی، نرخ رشد جمعیت حومه آن 2 رقمی شد در حالیکه نرخ رشد جمعیت کلان‌شهر تهران بسیار محدود بود.

🔺او در برنامه «خانه‌اول» توضیح می‌دهد که «سه وزارتخانه زیربنایی و سازمان محیط‌زیست در سال‌های گذشته از نقش نظارتی و مسولیتی که در پایش و کنترل روند توسعه فیزیکی و جمعیتی تهران» داشتند، غفلت کردند و امروز باید پاسخگوی این بحران باشند.

🔺حناچی در این ویدئو به صحبت‌های اخیر یکی از مدیران شهری تهران درباره افزایش 30 میلیون مترمربع ظرفیت مسکونی جدید به شهر اشاره کرد و گفت: وقتی منابع آب در تهران رو به پایان است و برای واحدهای مسکونی جدید ممکن است وجود نداشته باشد، این برنامه‌ها یعنی «دامن زدن به بحران».

دقیقه 1:53
دعوای «آب» و «سقف‌جمعیتی» در تهران؛ ماجرا چیست؟
تحولات تهران روی «مازندران» هم اثر گذاشته است

دقیقه 6:07
برای کلان‌شهر تهران «اقتصاد ریاضتی» لازم است به این معنا که «محدودیت‌های ساختمانی باید اعمال شود»؛ رویه فعلی اینگونه است که یکسری واحدهای مسکونی در حال ساخت است که از همین الان تامین آب برای آنها غیرممکن است

دقیقه 10:08
چه کاری برای حل «بحران آب» می‌توان انجام داد؟

دقیقه 14:00
بزرگترین مساله امروز تهران چیست؟

#دنیای_اقتصاد #خانه_اول #تهران #آب #پایتخت #بحران_آب

قسمت‌های قبلی:
🔺قسمت اول - دستور کار جلسه فردای شورای عالی مسکن

🔺قسمت دوم - آینده مسکن از لنز دلار

🔺قسمت سوم - متهم اصلی بازار مسکن؛ «کمبود عرضه» یا «نبود تقاضا»؟

🔺قسمت چهارم - پاسخ ۸ پرسش از «بازار مسکن ۱۴۰۴»

🔺قسمت پنجم - محرک مشترک بازارهای دلار و مسکن

🔺قسمت ششم - درس مسکن از شهرک اکباتان

🔺قسمت هفتم- چرا ثبت‌نام مسکن ملی متوقف شد؟

🔺قسمت هشتم- ۴وزارتخانه برای مسکن تصمیم‌گیری می‌کنند

🔺قسمت نهم - نیمه پنهان اجاره‌بها

🔺قسمت دهم - بازار مسکن در شوک ابهام جدید

🔺قسمت یازدهم - ترافیک تهران محبوبیت می‌آورد؟

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔴 آب ارزان ایران چگونه سر از کشورهای حوزه خلیج‌فارس در می‌آورد؟

🔹یارانه‌های پنهان در بخش کشاورزی باعث رشد چشم‌گیر صادرات محصولات گلخانه‌ای ایرانی به کشورهای حاشیه خلیج‌فارس شده، اما این روند بحران آب در داخل را تشدید کرده است.

🔹دولت با ارائه آب، انرژی و کود ارزان و حمایت از فناوری‌های پیشرفته کشت، تولید محصولات کشاورزی را گسترش داده و سطح زیر کشت گلخانه‌ای را از سال ۲۰۱۸ بیش از سه‌برابر کرده است.

🔹این سیاست‌ها امکان انحصار نسبی ایران در بازار ۱۲محصول در امارات را فراهم کرده و سالانه ۴ تا ۵‌میلیارد دلار برای کشور ارزآوری ایجاد کرده‌اند.

🔹گزارش‌ها حاکی از آن است که کیفیت بالای محصولات ایران یکی از دلایل گسترش صادرات در بخش کشاورزی است.

🔹این کالاهای وارداتی ارزان و باکیفیت، کشاورزی داخلی امارات و برنامه‌های خودکفایی غذایی آن را تضعیف کرده است.

🔹برخی تحلیلگران اشاره کرده‌اند که سیاستگذاران کشورهای حاشیه خلیج‌فارس، برای حفظ منابع آب داخلی خود، اجازه ورود محصولات ایرانی به این بازارها را می‌دهند.

🔹بررسی‌ها نشان می‌دهد اگرچه صادرات محصولات ایرانی به این کشورها ارزآور است، اما ارزآوری صادرات محصولات کشاورزی به قیمت گسترش ناترازی آب در ایران حاصل شده است.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #آب #بحران_آی #کشاورزی #میوه #صادرات #یارانه_پنهان

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

سراب رفاه با یارانه آب

👤 تیمور رحمانی؛ عضو هیات‌علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران

✍️ بحران آب، از بی‌شمار بحران‌هایی است که «نوع نگاه ما به تخصیص منابع» به بار آورده است.

✍️ ایران سرزمینی خشک است و مشکل کمبود آب تاریخی طولانی دارد، آن هم زمانی که جمعیت ایران بسیار قلیل بوده تا چه برسد به وضعیت کنونی.

✍️ آنچه قابل سرزنش است عدم توجه به واقعیت آشکار کمبود آب در سیاستگذاری و تخصیص منابع توسط دولت‌ها بوده است.

✍️ مشکل کمبود و اکنون بحران آب موضوعی نیست که یک دولت یا یک وزیر خاص را به‌عنوان مقصر آن معرفی کرد و همه دولت‌ها، حداقل از شروع دهه 1350، در شکل دادن آن نقش داشته‌اند.

✍️ در یک تحلیل واقع‌بینانه باید بپذیریم که دولت کنونی نه در ایجاد این مشکل نقش پررنگی داشته و نه امکان چندانی برای حل این مشکل پیش‌رو دارد.

✍️ حل بحران آب نیازمند آن است که در الگوی مصرف آب تغییر اساسی صورت گیرد و این تغییر مستلزم آن است که کل جامعه یا بخشی از جامعه هزینه این تغییر الگوی مصرف را متحمل شوند.

✍️ مثلا مصرف‌کنندگان محصولات کشاورزی را با قیمت بالاتر خریداری کنند یا از سود اندک کشاورزان کاسته شود.

✍️ ما طی چندین دهه، سرابی از ایجاد رفاه، مبتنی بر دادن «یارانه آب» ترسیم کرده‌ایم (در همراهی با سایر یارانه‌ها). تمام داستان بحران آب محصول یارانه بسیار سخاوتمندانه برای مصرف آب به قیمتی پایین‌تر از ارزش اقتصادی آن، آن هم در سرزمینی خشک است.

✍️ بدون توجه به ارزش اقتصادی آب و تصحیح قیمت آن، هیچ راه‌حل بلندمدتی برای مساله آب وجود ندارد. این یافته‌ای تجربی در علم اقتصاد است.

✍️ به‌عنوان یک واقعیت تلخ باید بپذیریم که تحت هیچ شرایطی در دوره حیات هم سن و سال‌های بنده مشکل آب نه تنها حل نمی‌شود، بلکه به‌‌طور محسوس هم بهتر نمی‌شود.

✍️ اگر صاحب‌نظری از جمله در حوزه اقتصاد و همچنین اصحاب سیاستی ادعا کند که روش‌های ساده و کم هزینه‌ برای حل بحران آب به‌ویژه در کوتاه‌مدت دارد، قطعا نباید حرف او را جدی گرفت.

#دنیای_اقتصاد #رفاه #بحران_آب #یارانه_آب

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

آب شیرین‌کن‌ها راه‌حل مشکل آب در ایران نیستند

🔹 بررسی‌ها نشان می‌دهد که طرح‌های شیرین‌سازی و انتقال آب دریا در ایران، با وجود پتانسیل توسعه سواحل جنوبی و تامین آب مستقل از نوسانات جوی، با چالش‌های اساسی اقتصادی و فنی مواجه است که کارآیی آن را زیر سوال‌ می‌برد.

🔹نخست آنکه تناسبی میان مجموع مصارف آب استان‌های هدف این طرح با میزان حجم آب شیرین تولیدی وجود ندارد. در حال حاضر بیش از ۹۰ درصد مصارف آب استان‌های هدف مربوط به کشاورزی بوده و حجم آب شیرین تولیدی در فاز نهایی تنها ۴.۳درصد کل مصارف را پوشش می‌دهد.

🔹سرمایه‌گذاری اولیه برای ظرفیت ۹۲۰‌میلیون مترمکعب در سال، معادل ۴۸۰ هزار‌میلیارد تومان است که ۴.۹برابر کل اعتبارات بخش آب کشور در بودجه سال ۱۴۰۲ بوده و اجرای آن خارج از توان دولت است. نکته قابل‌توجه دیگر آن است که قیمت آب در مقاصد دور از دریا تا ۵ برابر بیش از قیمت ساحلی آن (۰.۶ تا ۰.۸یورو) خواهد بود. علاوه بر این تامین انرژی این طرح‌ها با سوخت یارانه‌ای، ناترازی گاز در زمستان و برق در تابستان را تشدید می‌کند.

🔹با توجه به هزینه بالا و ظرفیت تولید اندک، اولویت حکمرانی آب کشور باید راه‌اندازی بازار آب و مدیریت مصرف (بازتخصیص) باشد.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #آب #بحران_آب #آب_شیرین_کن

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir