🔴 عامل سوم بی آبی پایتخت / گزارشی از اسناد هشدارآمیز سال‌های ۵۶ ، ۸۶ و ۹۲ درباره «عدم‌کفایت منابع آب تهران»

🔹بررسی های دنیای اقتصاد نشان می دهد که تنها «خشکسالی و ضعف حکمرانی آب»، عوامل اصلی بحران آب تهران نیستند، بلکه ضلع سوم بی‌‌‌آبی پایتخت، «ساخت‌‌‌وسازهای توافقی (خارج از خطوط‌‌‌قرمز طرح جامع تهران)» است.

🔹از سال ۱۳۴۸ تاکنون، «آب شرب»، سقف جمعیت تهران را تعیین کرده؛ اما این سقف هیچ ‌‌‌وقت توسط عاملان بارگذاری جمعیت (مجریان صدور مجوز ساخت‌‌‌وساز) رعایت نشد.

🔹درواقع ساخت و سازهای غیرمجاز در شهر تهران و عبور از ضوابط طرح جامع اول و سوم تهران و طرح تفصیلی (بی‌‌‌توجهی به نسخه اضطراری مربوط به تامین آب در آن طرح‌‌‌‌‌‌ها)، یک ضلع اصلی بحران آبی امروز تهران را تشکیل می دهد.

🔹اولین طرح جامع شهر تهران با افق ۲۰ساله مربوط به سال ۴۸ است که در آن زمان، اعضای دولت ابتدا «ظرفیت منابع آبی شهر تهران» را برای ۲۰ سال بعد، شناسایی کردند و بر اساس آن، «حجم مجاز ساخت‌‌‌وساز مسکونی در تهران» را به میزان پذیرش ۵.۵ میلیون نفر شهروند ساکن تا سال ۶۸ تعیین کردند.

🔹اما تنها ۴ سال بعد، رئیس وقت سازمان برنامه و بودجه در نامه‌‌‌ای به وزیر نیرو درباره «عبور جمعیت تهران از سقف ۵.۵ میلیونی به حداقل ۸ میلیون نفر در افق طرح جامع شهر» هشدار می‌دهد و در عین حال از وزارتخانه مسوول تامین آب می‌‌‌خواهد «موضوع تنظیم آب تهران را در جلسه هیات دولت» پیگیری کند و جلو ببرد.

🔹سال ۵۶ نیز ترکیب ۳ نفره شورای نظارت بر گسترش شهر تهران، «یک لیست ۱۶بندی از چالش‌‌‌های زندگی در تهران و مشکلات پایتخت» را فهرست می‌کنند که یکی از آنها «کمبود آب شرب در نتیجه ساخت‌‌‌وسازهای خارج از اصول و قاعده طرح جامع شهر تهران» است.

🔹در همان گزارش هشدارآمیز سال ۵۶، برای اولین‌‌‌بار، «سرعت غیرمجاز صدور پروانه ساختمانی در پایتخت» افشا می‌شود.

🔹به این ترتیب، در حالی که قرار بود پایتخت در سال ۶۸ فقط ۵.۵ میلیون نفر جمعیت ساکن داشته باشد اما در آن سال، ‌‌‌جمعیت ساکنان به ۶ میلیون و ۴۰۰‌هزار نفر می‌‌‌رسد.

🔹عدم‌تعادلی که در دهه ۸۰ و دهه ۹۰ نیز با شیب تندتر ادامه می‌‌‌یابد.

#دنیای_اقتصاد #طرح_جامع_تهران #بحران_آب #جمعیت_تهران #پروانه_ساختمانی #ساخت_و_ساز_غیرمجاز

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

«یک طبقه ‌تراکم اضافه» چقدر به جمعیت تهران افزود؟ چه تاثیری در مصرف آب داشت؟

🔹مساله «تامین آب»، ستون فقرات «توسعه شهر» و پایه تصمیمات شورای عالی شهرسازی بوده و هست.

🔹رسول زرگر، معاون عمرانی وزیر کشور در سال‌های ۶۸ تا ۷۶ و همچنین معاون آب وزیر نیرو در سال‌های ۸۴ تا ۸۸، به مدت ۱۲سال ناپیوسته، عضو اصلی شورای عالی شهرسازی و معماری کشور بود که در این شورا، هنگام تدوین طرح جامع شهرها و همچنین تدوین طرح تفصیلی شهرها از جمله برای تهران، نقش اصلی در «تعیین سقف جمعیتی» داشت.

🔹او که از «محدودیت‌های منابع آبی» پایتخت در آن سال‌ها اطلاع داشته، روز گذشته در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» ریشه‌های اقتصاد سیاسی بحران فعلی کم‌آبی در پایتخت را تشریح کرد:

🔹مصرف‌کنندگان عمده آب شرب در تهران شامل «خانوارها یا ساکنان»، «مراکز خدمات سکونتی شامل کاربری‌های تجاری و...» و «پارک‌ها و فضای سبز شهر» هستند.

🔹هر چقدر تهران توسعه فیزیکی پیدا کرده، تقاضای آبی پارک‌ها و فضای‌سبز نیز بیشتر شده‌؛ بنابراین جمعیت تهران به شکل مستقیم روی میزان مصرف آب تاثیر دارد.

🔹کمبود مراکز شغلی موجب شد تا ابتدا سکونتگا‌ه‌های غیررسمی در اطراف پایتخت شکل بگیرد و سپس این مراکز سکونتی به شهرهای حومه‌ای تهران تبدیل شوند و جمعیت وابسته به پایتخت را افزایش دهند.

🔹در این میان، با وجود مخالفت گروهی از کارشناسان شورای عالی شهرسازی، «یک طبقه‌تراکم اضافه» برای تهران تجویز شد که ۲۵ درصد «جمعیت‌پذیری تهران» را افزایش می‌دهد.

🔹این تصمیمات و مجموعه‌ای دیگر از اتفاقات در این سال‌ها باعث شده حداکثر ۲۰ تا ۳۰ درصد از «ضوابط و اصول طرح جامع و طرح تفصیلی شهر تهران» در مسیر صدور مجوزهای ساخت‌وساز رعایت شود.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #طرح_جامع_تهران #بحران_آب #جمعیت_تهران #پروانه_ساختمانی #ساخت_و_ساز_غیرمجاز

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔴 دلیل بحران آبی پایتخت چیست؟ / گزارش دنیای اقتصاد از رعایت نشدن سقف جمعیتی تهران

🔗برای خواندن گزارش کلیک کنید

#دنیای_اقتصاد #طرح_جامع_تهران #بحران_آب #جمعیت_تهران #پروانه_ساختمانی #ساخت_و_ساز_غیرمجاز

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir