🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

سراب رفاه با یارانه آب

👤 تیمور رحمانی؛ عضو هیات‌علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران

✍️ بحران آب، از بی‌شمار بحران‌هایی است که «نوع نگاه ما به تخصیص منابع» به بار آورده است.

✍️ ایران سرزمینی خشک است و مشکل کمبود آب تاریخی طولانی دارد، آن هم زمانی که جمعیت ایران بسیار قلیل بوده تا چه برسد به وضعیت کنونی.

✍️ آنچه قابل سرزنش است عدم توجه به واقعیت آشکار کمبود آب در سیاستگذاری و تخصیص منابع توسط دولت‌ها بوده است.

✍️ مشکل کمبود و اکنون بحران آب موضوعی نیست که یک دولت یا یک وزیر خاص را به‌عنوان مقصر آن معرفی کرد و همه دولت‌ها، حداقل از شروع دهه 1350، در شکل دادن آن نقش داشته‌اند.

✍️ در یک تحلیل واقع‌بینانه باید بپذیریم که دولت کنونی نه در ایجاد این مشکل نقش پررنگی داشته و نه امکان چندانی برای حل این مشکل پیش‌رو دارد.

✍️ حل بحران آب نیازمند آن است که در الگوی مصرف آب تغییر اساسی صورت گیرد و این تغییر مستلزم آن است که کل جامعه یا بخشی از جامعه هزینه این تغییر الگوی مصرف را متحمل شوند.

✍️ مثلا مصرف‌کنندگان محصولات کشاورزی را با قیمت بالاتر خریداری کنند یا از سود اندک کشاورزان کاسته شود.

✍️ ما طی چندین دهه، سرابی از ایجاد رفاه، مبتنی بر دادن «یارانه آب» ترسیم کرده‌ایم (در همراهی با سایر یارانه‌ها). تمام داستان بحران آب محصول یارانه بسیار سخاوتمندانه برای مصرف آب به قیمتی پایین‌تر از ارزش اقتصادی آن، آن هم در سرزمینی خشک است.

✍️ بدون توجه به ارزش اقتصادی آب و تصحیح قیمت آن، هیچ راه‌حل بلندمدتی برای مساله آب وجود ندارد. این یافته‌ای تجربی در علم اقتصاد است.

✍️ به‌عنوان یک واقعیت تلخ باید بپذیریم که تحت هیچ شرایطی در دوره حیات هم سن و سال‌های بنده مشکل آب نه تنها حل نمی‌شود، بلکه به‌‌طور محسوس هم بهتر نمی‌شود.

✍️ اگر صاحب‌نظری از جمله در حوزه اقتصاد و همچنین اصحاب سیاستی ادعا کند که روش‌های ساده و کم هزینه‌ برای حل بحران آب به‌ویژه در کوتاه‌مدت دارد، قطعا نباید حرف او را جدی گرفت.

#دنیای_اقتصاد #رفاه #بحران_آب #یارانه_آب

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir