کانال کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
2.05K subscribers
8.5K photos
948 videos
59 files
3.78K links
ارگان رسمی کانون صنفی معلمان ایران(تهران)

بازتاب‌دهنده مواضع و خبرهای کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
@Ertebat_Ba_KSMtehran
Download Telegram
📌ادامه از پست قبل👆

🔹 آه و نگاه #ص۲

با همه‌ی این اوصاف، تنها با یک نگاه گذرا به آسانی می توان مور دیروز- وزرای پیشینِ قبل از انقلاب- را بسیار عظیم تر از فیل امروز (جناب  یوسف نوری) دید! و با این انتخاب- در این عهدی که در همه ی زمینه.هایش اکنون شاهد رشد کهکشانی آن هستیم- براستی مایه بسی شگفتی خواهد بود.
لاجرم برای قیاس و مقایسه، شرح حالی از جناب یوسف نوری نیز می‌آورم.

🔹 یوسف نوری متولد ۱۳۴۰ از ایلام است.
وی ابتدا فوق دیپلم تربیتی را از دانشسرا می گیرد و بعد کارشناسی برنامه‌ریزی امورتربیتی و کارشناسی ارشد مدیریت دولتی و سرانجام نیز دکترای گردشگری می گیرد.

امروز با یک نیم نگاه به روند تحصیل و اخذ مدرک نوع به نوع ایشان (اول فوق دیپلم ...، کارشناسی ... و کارشناسی ارشد .... و دکترای.... هریک جدا از آموخته های پیشین ِخویش) با چنین دریافت‌هایی هر کسی بخوبی می فهمد شخص مورد نظر- با چنین ویژگی هایی- به چه تیپی از  درسخوان های روزگار ِخود می ماند؟؟!!

بویژه بدانیم که: جناب نوری، رزمنده و ایثارگر ست و نتیجتا از سهمیه‌ی خاص پذیرش دانشجو هم برخوردار بوده است! مضافا شنیده ها حاکی از آن است که در مدرک کارشناسی وکارشناسی ارشد ایشان نیز قید شده بود که این مدرک تنها ارزش استخدامی دارد!
نتیجتا باید معدل ایشان هم بسیار پایین باشد؟!

سوال آیا چنین فردی  با چنین پیشینه‌ای می تواند برای دانش آموزان  و جوانان پیشروی یک کشور: الگوی مناسب درسخوانی باشد ؟!

امروز همه‌ی دانشگاهیان و مطلعان ورود به " دانشگاه و تحصیل" با یک نیم نگاه به گذشته ی تحصیلی جناب وزیر ِ پیشنهادی می فهمند، جناب یوسف نوری از چه جایگاه علمی و شخصیت تحصیلی - در زمان ِ تحصیل- برخوردار بوده است؟!

از دگر سو آیا غالب مجلسیان و مجلس نشینانمان با چنین کارنامه ای به ظرافت کار ِآموزشی و تربیتی - و غایت ِ این مسیر- در هنگام " رای گیری " اشراف دارند ؟!

" تائیدِ این نگاه و یا عدم تایید ِ آن "   یقینا بعد از روز رای گیری ِ این وزیر پیشنهادی مشخص خواهد شد. ( از پیش با این تشکر  که : روی دو وزیر ِ  پیشنهادی ناشایسته ی  پیشین، اکثریت ِ نمایندگان مجلس ،  رویه ی امیدوار کننده ای را بر گزیده بودند- و رای ندادند؛ و از این نظر بسی سپاس می باید؛ جمله عزیزان را- )

و نیز وقتی به سوابق ِ شغلی جناب یوسف نوری نظری می اندازیم؛ براحتی می توان فهمید که اندازه های قد و قامت ِوزیر پیشنهادی به هیچ وجه در خور ِ یک وزارت آموزش پرورش ِ سازنده و پویا  نیست! مگر اینکه شتاب ِ تخریب ِ همه جانبه ی آموزش و پرورش ِ فعلی را - از همین حال ِ بد ِ اکنونی اش نیز بدتر نماییم!
( که بی شک هم چنین خواهد شد. چرا که آموزش و پرورش امروز، مادر مشکلات جامعه ی اکنونی ماست . 
مضافا اینکه پدیده ی فاجعه آمیز ِ خود کشی بین دانش آموزان و معلمان کشور خبرهای بسیار تلخ و آینده ی بسیار شومی را - این روزها در سراسر ایران- زوزه زنان هشدار می دهد!! )

🔺 با توجه به اینکه سوابق شغلی و برنامه های وزیر پیشنهادی نیز - برای آگاهان و دردمندان جامعه - نشانه های فاجعه آمیزی را  بیان می دارد؛ به اختصار  نمونه هایی از آن‌ها را می آورم:

۱. نماینده قرار گاه سازندگی خاتم الانبیا در دولت و مجلس شورای اسلامی  ( ۱۳۹۸ تا ۱۳۹۹)

۲. مدیر تامین مالی گروه پتروشیمی‌های اتیلن (۹۳ تا ۹۴)

۳. مشاور اقتصادی هلدینگ  کشاورزی کوثر بنیاد شهید و ایثارگران ( ۹۲ تا ۹۴)

۴. دبیر ستاد اقامه نماز استان ایلام (۷۲ تا ۷۴)

۵. مشاور اقتصادی و بودجه ی پارک علم و فن آوری پردیس ریاست جمهوری ( ۹۳ تا ۹۴ )

۶. حسابرس داخلی و مشاور اجرایی گروه هتل های کوثر ( ۹۶ تا ۹۷ )

۷. رئیس کمیته ی گردشگری کودک اتاق بازرگانی ایران ( ۱۳۹۹ )

📌 غایت ِسخن :
با نگاهی به برنامه ها و کارکردهای پیشین سومین  وزیر پیشنهادی - و شنیده های نسبتا موثقی از پیشینه‌اش - به راحتی می‌توان فهمید که جناب یوسف نوری اساسا یک "بیزینس‌من" و تاجر مسلک است !
دریغا!! انتخاب چنین شخصی برای وزارت ِآموزش و پرورش بی‌شک فاجعه‌ای است عظما؛ که با شتاب بیشتر، نابودی همه جانبه را- برای آموزش و پرورش ایران و بالطبع برای جامعه‌ی پرافتخار دیروز کشور - به دنبال خواهد داشت!!
و نیز توهین بزرگی ست؛ به همه ی دست اندرکاران تعلیم و تربیت دیروز و امروز جامعه.
دردا با همه ی این اوصاف به نظر می آید؛ مجلس هم تصمیم خود را گرفته است؛ که وزارت آموزش و پرورش  را به جناب یوسف نوری تحویل دهد.


📌 ادامه در پست بعد 👇
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran
ادامه از پست قبل👆

💠#نقدی_کوتاه_بر_عملکرد_کانون_صنفی_معلمان #ص۲

#ابوالفضل_رحیمی_شاد



🔻نقد چهارم: فقر تئوری و استراتژی

شاید کمتر نهادی در ایران باشد که همانند آموزش و پرورش سلایق، باورها، اعتقادات و ایدئولوژی های گوناگون از منتهی الیه سمت چپ پیوستار ایسم ها گرفته تا منتهی الیه سمت راست و از بی دین و مخالف جمهوری اسلامی گرفته تا سنت گرایان دو آتشه مذهبی و حامیان جریان روشنفکری دینی و طرفداران سرسخت حکومت در آن وجود داشته باشد.
اگرچه ممکن است به دلیل فضای حاکم برخی از اعتقادات و ایدئولوژی ها، کمتر امکان و فرصت ظهور و بروز داشته باشند. اما این محدودیت حداکثر توانسته است مانع بروز شود و نه مانع وجود. در این پیوستار گسترده آنچه می تواند معلمان را به میزان حداکثر ممکن همگرا سازد منافع مشترکی است که از آن برخوردارند و فایده گرایی با خوانشی توام با عدالت و مدارا، تنها منطقی است که می توانست و بازهم خواهد توانست معلمان را حول محور منافع مشترک گرد هم آورد.
اما برخی شعارها، مطالبات، ایده ها، تحلیل ها و نظرات، نشان از تضادها و تناقض های تئوریک در کانونها دارد.
همین فقر و نابرخورداری تئوریک موجب فقر استراتژی و راهبرد نیز شده است. بگونه ای که گاهی عده ای از فعالان صنفی آشکارا مطالبه تغییر رژیم را مطرح می کنند و بهبود وضعیت آموزش و پرورش را منوط به این تغییر می دانند. شاید من نیز با این عده هم نظر و همسو باشم اما در اینجا سخن از استراتژی و راهبرد عملیاتی است که بتواند منجر به همراهی حداکثری معلمان برای دستیابی به مطالبات صنفی شود و نه تلاش برای تحول بنیادین در آموزش و پرورش. مگر اینکه روزی این مطالبه به مطالبه همگانی معلمان تبدیل شود.
اما برای رسیدن به این نقطه، امروز نباید از داخل کانون های صنفی و با اسم و نشان کانون های صنفی، حرکتی صورت گیرد، زیرا موجب دور شدن بیش از پیش معلمان از کانون های صنفی و کاهش توان مطالبه گری این تشکل ها خواهد شد.

🔻نقد پنجم: نابرخورداری از رسانه فراگیر و پرمخاطب

شاید در پاسخ به نقد اول گفته شود که معلمان از عضویت رسمی در کانون های صنفی واهمه دارند و ترجیح می دهند بصورت غیر رسمی از کانون ها حمایت کنند. اما آیا می توان گفت که معلمان حتی از عضویت در کانال کانون صنفی معلمان نیز واهمه دارند؟ آیا وقتی می بینیم که چند معلم برای پیگیری فقط یکی از مطالبات معلمان ظرف چند روز یک کانال تلگرامی با دویست هزار عضو راه اندازی می کنند نباید انتظار داشت که کانون های صنفی، با وجود عضویت و مشارکت چهره های مورد وثوق و اطمینان معلمان در آنها، بتوانند ۲۰ درصد معلمان شاغل و بازنشسته را بعنوان مخاطب، در یک رسانه مجازی همراه خود داشته باشند؟ آیا نابرخورداری کانون های صنفی معلمان از یک ماهنامه یا دست کم خبرنامه سراسری اینترنتی، نشان از کم توجهی یا ناتوانی اعضای این تشکل ها ندارد؟ آیا راه اندازی یک سایت که تاریخچه، بیانیه ها، فعالیت ها، اخبار، یادداشت ها و مقالات معلمان و حتی دانش آموزان در آن ارائه و آرشیو شود، در توان کانون های صنفی نیست؟
بنظر من در صورت تلاش برای رفع اشکال (نقد) اول و دوم نیروهای جوان و توانای زیادی در بین آقایان و بویژه همکاران خانم هستند که در صورت میدان دادن و حمایت قادر به راه اندازی و اداره سایت، کانال و ماهنامه و برقراری سایر راه های ارتباطی با معلمان و کنشگری کم هزینه و بی خطر هستند. مشروط به آنکه این پنج نقد بصورت یکپارچه و توامان مورد توجه اعضای مرکزی کانون های صنفی قرار گیرد.

#نهاد_مدنی
#تشکل_صنفی
#جشن_کانون
#تقویم_کانون
#سالگرد_تاسیس
#تاریخ_آموزش_و_پرورش
#تاریخچه_کانون_صنفی_معلمان_ایران

🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran
کانال کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
💠 #یادادشت 📌 شورای هماهنگی معلمان بجای رویکرد طرد، باید سیاست جذب حداکثری را در دستور کار قرار دهد 🔹حاشیه‌های یک نشست با وزیر آموزش و پرورش #ص۱ 🔺 به گزارش تارنمای داوطلب؛ روز شنبه چهارم دی ماه بود که خبر نشست گفتگوی مجازی «یوسف نوری» وزیر آموزش وپرورش…
📌 ادامه از پست قبل 👆

🔹حاشیه‌های یک نشست با وزیر آموزش و پرورش #ص۲


🔺 فعالان صنفی در شورای هماهنگی، با طرح انتقاداتی به شرکت‌کنندگان در نشست؛ این گفتگو را مغایر با اصل مذاکره در شرایط برابر دانستند و معتقد بودند وزیر و مدیران آموزش و پرورش با این اقدام در صدد ایجاد شکاف بین معلمان و تلاش برای انحراف مطالبات از مسیر اصلی هستند تا هرچه سریعتر اعتراضات را خاموش و زمینه برخورد و از میدان بدرکردن نمایندگان واقعی معلمان را فراهم کنند.

آنها با اشاره به سابقه دولت‌ها در به رسمیت نشناختن تشکل‌های مستقل معلمان، تاکید کردند که در دولت‌های قبل نیز، از تشکل‌های سیاسی وابسته برای گفتگو یا مذاکره در خصوص مطالبات صنفی معلمان دعوت می‌شد. در حالیکه آنها هرگز نماینده واقعی معلمان نیستند و تنها با ایجاد شکاف میان بدنه صنفی، مسیر مطالبه‌گری را به بن‌بست می‌کشانند. به گفته آنها؛ تشکل‌های سیاسی وابسته به جناح‌های سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا دنبال منافع سیاسی و جناحی هستند و نمی‌توانند منافع اکثریت معلمان را نمایندگی کنند.

📌 اعضای این شورا ضمن تاکید بر اینکه نشست اخیر با وزیر آموزش وپرورش، بیشتر یک گفتگویی فرمایشی با افراد و گروه‎‌هایی بود که مرجعیتی در اعتراضات و تجمعات اخیر نداشتند، اضافه کردند؛ تنها، تشکل‌هایی که مجمع عمومی برگزار کرده‌اند و هیئت مدیره‌های انتخابی را به وجود آورده‌اند، می‌توانند طرف مذاکره با دولت در چنین شرایطی قرار گیرند.

شیوه تعامل و مواجهه برخی از اعضای شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان با معلمانی که در نشست با وزیر حضور داشتند، حاوی نکاتیست که ضعف ارتباطی میان ذینفعان در جریان یک فعالیت تشکیلاتی را به روشنی آشکار می‌کند. در این شیوه مواجهه، اگرچه به درستی از تلاش حاکمیت برای ایجاد انشقاق در بدنه صنفی معلمان پرده برداشته شد و هشدارهایی از سوی فعالان باسابقه صنفی در خصوص تاکتیک‌های حاکمیت برای توقف دامنه اعتراضات از طریق شکاف و چند دسته‌سازی فعالان صنفی داده شد، اما کمرنگ بودن روحیه تساهل و مدارا ، برخورد آمرانه و عدم تمرکز بر سر تحقق اهداف مشترک، به خصوص از سوی نمایندگان شورای هماهنگی در حین گفتگوها به شدت محسوس بود.

این در حالیست که شورای هماهنگی که تشکلی برآمده از خواست و اراده فعالان مستقل صنفی معلمان است و از تجمیع کانون‌ها، انجمن‌ها و تشکل‌های صنفی مستقل معلمان تشکیل شده، ضمن آنکه همواره در بیانیه‌ها و موضع‌گیری‌های خود تاکید کرده که از ایجاد هر تشکل مستقلی که برآمده از خواست و اراده معلمان باشد، حمایت می‌کند؛ در حال حاضر برای تداوم مسیری که برگزیده و در یکی از بزنگاه‌های حساس فعالیت تشکیلاتی خود، به استراتژی جذب حداکثری و دفع حداقلی نیاز مبرم دارد.

📌 روشنگری در خصوص تفاوت ماهیت و کارکرد تشکل‌های مستقل و وابسته، یکی از کارویژه‌های شورای هماهنگی است؛ اما نباید فراموش کرد که برای تبیین چنین تفاوتی، عملکرد شورا نیز زیر ذره‌بین بدنه معلمان قرار می‌گیرد. مؤآخده فعالان صنفی شرکت‌کننده در نشست با وزیر، تنها به استناد تفاوت جهت‌گیری سیاسی یا عدم هماهنگی با شورا برای حضور در نشست، نه تنها قابل توجیه نیست بلکه شائبه میل به «انحصارگرایی» این شورا در پیگیری مطالبات صنفی معلمان را تقویت می‌کند.

📌 شورای هماهنگی که مدعی سازماندهی ۶ تجمع نسبتا گسترده صنفی در طول سه ماه گذشته است، امروز برای اثبات طرفیت خود به عنوان مذاکره‌کننده اصلی با نهادهای حاکم، نیازی به رودرویی بدنه صنفی با یکدیگر و افتادن در دام تاکتیک حاکمیت برای ایجاد انشقاق در میان فعالان صنفی ندارد. بالعکس آنچه امروز این تشکل صنفی برآمده از بدنه معلمان به آن نیازمند است، هوشمندی در به عهده گرفتن نقش‌های مختلف کنشگری آگاهانه و مسئولانه، همگرایی با طیف‌های مختلف تشکیلاتی(صنفی و سیاسی) و توافق با آنها بر سر اهداف یا «رویای مشترک» است. در چنین انگاره‌ای، کنشگران هوشمند، توانایی‌ها، ذهنیت‌ها، حساسیت‌ها، عواطف و به طور کلی تفاوت‌ها را به‌مثابه مشکل نمی‌بیند و تقابل دیدگاهها را تنها در راستای بهینه‌سازی پیشنهادها و اصلاح ساختار درک می‌کنند. برای تحقق چنین انگاره‌ای اما پیش‌شرط‌هایی لازم است. از جمله اینکه ضمن شناسایی ظرفیت‌ها و توانمندی‌های تشکیلاتی خود، در تقویت کنشگری آگاهانه و مسئولانه بکوشیم و در پذیرش نقش‌های مختلف، انعطاف‌پذیر باشیم. به این ترتیب هم ذینفعان بیشتری را با خود همراه کرده‌ایم، هم سنگری محکم در مقابل حملات گاه و بیگاه حاکمیت ساخته‌ایم و در نهایت نیز سیاستگذاران را مجبور خواهیم کرد تا برای تحقق مطالبات؛ پشت میز مذاکره با تشکلی بنشینند که از مشروعیت کافی میان بدنه صنفی معلمان برخوردار است و قادر به نمایندگی مطالبات همه ذینفعان است.

🔹 منبع: سایت داوطلب

#تشکل_صنفی
#اعتراضات_سراسری_معلمان
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran
⤴️ادامه از پست قبل 👆

#قسمت_چهارم (پایانی) #ص۲


📌چشم‌انداز یک شرایط مطلوب را ترسیم کنیم:
یکی از مهمترین مشکلات جریان‌های صنفی و مدنی به خصوص در ایران، نداشتن چشم‌انداز مشخص و رویای مشترک نسبت به آینده است . بخشی از این مسئله گرچه ریشه در اثرات روانی ناشی از شرایط بی‌ثبات اقتصادی و سیاسی دارد، اما بخش بزرگی از آن به فقدان «رویابینی» در میان فعالان و کنشگران صنفی و مدنی برمی‌گردد. که قادر نیستند که رویاهای شخصی، رویای مشترک بسازنند. باید به خاطر داشته باشیم که بدون داشتن یک رویای مشترک ، امکان خلق موفقیت نیست.

📌 بنابراین یکی از کارویژه‌های کنشگران صنفی و مدنی این است که رویاهای خود را برای فردای بهتر با یکدیگر به اشتراک بگذارند و بر مبنای آنها یک رویای مشترک بسازند و برای رسیدن به آن رویای مشترک تلاش نمایند و نقشه راهی برای رسیدن به آن تدوین کنند. ترسیم این چشم‌انداز و نقشه راه و حرکت در مسیر آن، از نظر روانی سایر کنشگران را نسبت به تداوم روند مطالبه‌گری امیدوار و سختی مسیر را برای آنان آسان‌تر خواهد کرد

https://davtalab.org/2022/1516/

🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran
⤴️ ادامه از پست قبل 👆

📌#جلب_اعتماد_معلمان... #ص۲

اعظم عابديني


آنان خواسته‌هايي دارند كه كاملا قانوني است و سال‌هاست كه مغفول مانده است. خواسته آنان برابري است؛ «بودجه يا براي همه يا براي هيچ‌كس»!

حالا اصطلاحا بر عقلاي قوم و مجلس و دولت است كه هوشيارانه و هوشمندانه و به دور از هر تعصب و لجاجت و با نگاه به منافع ملي از طريق مذاكره با نمايندگان معلمان در تشكل‌ها، گروه‌ها و انجمن‌هاي صنفي صداي معلمان را بشنوند و به آن پاسخ گويند. آنچه معلمان مي‌خواهند روشن و حق‌شان است و نه امتيازي كه لازم است از طريق چانه‌زني به دست آيد. در بخش محدوديت‌ها، لازم است؛ تنگناهاي پيش رو را صادقانه و با پرهيز از ترفندهاي غيراخلاقي، تشريح و آنان را اقناع كنند و با همراهي هم و با استفاده از خردجمعي راه‌حلي در كوتاه‌مدت براي حل مسائل معيشتي و منزلتي آموزش و پرورش بيابند، زيرا معلمان قشر آگاه و تاثيرگذار بزرگي هستند كه به پراكندگي و گستردگي مدارس در سراسر كشور پراكنده‌اند و با توده مردم در ارتباطند، جلب رضايت و اعتماد آنان به عنوان يك گروه مرجع و رهبران فكري افكار عمومي مي‌تواند بخش عظيم سرمايه اجتماعي از دست رفته همه اين سال‌ها را احيا كند و مردم را به عرصه مشاركت اجتماعي در جهت توسعه كشور هدايت كند. غفلت از ظرفيت و پتانسيل اين گروه مرجع دانا كه معتمد بسياري از اقشار و توده‌هاست خسراني بزرگ است كه به تقابل دولت- ملت مي‌انجامد. خوشحال باشيم از كنشگري معلمان؛ زيرا آنان تا زماني كه به انواع كنش‌هاي اجتماعي مي‌پردازند يعني هنوز اميدوار به اصلاح رويه‌هاي آموزشي و پرورشي‌اند كه تنها بخشي از اين اصلاحات مطالبه شده مباحث معيشتي و منزلتي است؛ معلمان نگران تفاوت طبقاتي آموزشي و عواقب كودكان بازمانده از تحصيلند و عدم اجراي اصول مغفول مانده قانون اساسي‌اند معلمان نگران آموزش‌هاي سطحي و يك‌جانبه كتب درسي‌اند و آموزش با كيفيت و به‌روز را حق دانش‌آموز ايراني مي‌دانند، اينها و بسياري از موارد تعليم و تربيت دغدغه معلم امروز است، همه اين مسائل به يكديگر پيوستگي ساختاري و داراي ارتباطي متقابلند و البته شرط تحقق همه آنها افزايش بودجه آموزش و پرورش است.

مبادا كه با بي‌تفاوتي يا لجاجت يا سركوب، معلمان را نااميد و سرخورده كرده و راهي خانه كنيم كه در اين صورت اين خشم فروخورده و قهر ناشي از آن، عواقب ناخوشايندي را به دنبال خواهد داشت كه همه و همه متضرر خواهيم شد.

معلمان و بودجه آموزش و پرورش را دريابيم؛ قبل از آنكه دير شود!



#اعتراضات_سراسری_معلمان
#مطالبات_صنفی_معلمان
#مطالبات_صنفی_معلمان_مطالبه_عمومی

🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran
💠 #بیانه

#بیانیه_تحلیلی_کانون_صنفی_معلمان_ایران ( #تهران ) #به_مناسبت_۱۲_اردیبهشت_روز_معلم

#ص۱

🔹 ۶۱ سال از کشته شدن "دکتر ابوالحسن خانعلی"، دبیر فلسفه دبیرستان جامی تهران به دست سرگرد ناصر شهرستانی گذشت. خانعلی در روز ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ در میدان بهارستان و پس از چندین روز اعتراض صنفی معلمان در برابر مجلس شورای ملی به خاک و خون کشیده شد. عجیب است که امروز و پس از ۶۱ سال در پی ماه‌ها اعتراضات گسترده صنفی همچنان شخصیت و روح و روان معلمان در کلاس‌ها، مدرسه و البته در کف خیابان‌ها به دست سرگردانِ یونیفرم پوش و لباس شخصی لگدکوب می‌شود؛ که نمونه اخیرش برخورد خشونت بار ماموران لباس شخصی با معلمان و بازنشستگان در شهر های مختلف از جمله شیراز، رودسر، یاسوج و تهران است.

🔹 ۶۱ سال از اعتراضات صنفی معلمان در میدان بهارستان می‌گذرد و همچنان معلمان برای حداقل خواسته‌های صنفی خود در خیابان کتک می‌خورند، بازداشت می‌شوند، دادگاهی می‌شوند، حکم‌های سنگین قضایی می‌گیرند و برخی‌شان سال‌های سال زندان می‌روند.

🔹 ۶۱ سال از از اعتراضات فرهنگیان به ناکافی بودن حقوقشان در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ می‌گذرد، اعتراضاتی که منجر به سقوط دولت شد، و همچنان ماه‌هاست که معلمان به سرهم بندی لایحه رتبه‌بندی که قرار بود و هست سر‌و‌سامانی نسبی به معیشت آنان بدهد، اعتراضاتی بی سابقه در صدها شهر کشور برگزار می‌کنند و البته که تاکنون پاسخ درخوری جز فشارهای امنیتی-حراستی، احضارهای پیاپی، دادگاه‌های پر تکرار و حکم‌های سنگین ناعادلانه نگرفته‌اند.

🔹 ۶۱ سال پس از اعتراضات معلمان به بودجه مصوب در سال ۱۳۴۰ همچنان بودجه آموزش و پرورش اسیر دست کسانی‌ست که نه تنها آموزش و اهمیت آن را نمی‌فهمند بلکه از پرورش، تنها گزاره‌های ایدئولوژیکی را تکرار می‌کنند که هیچ ارتباطی با زندگی کنونی و آینده دانش‌آموزان ندارند و بسیاری از آنان سوهان روح دانش آموز و معلم و‌ والدین شده‌اند.

بودجه ۱۴۰۱ آموزش و پرورش در لایحه اولیه در حالی نزدیک ۱۳۱ همت (هزار میلیارد تومان) در نظر گرفته شد که بودجه عمومی کشور ۱۵۰۵ همت بود. به عبارتی سهم بودجه آموزش و پرورش از بودجه عمومی اندکی بیشتر از هشت و نیم درصد است! و این در حالی است که بنا بر توصیه‌های جهانی و حتی تاکید سند تحول بنیادین آموزش و پرورش سهم این نهاد از بودجه عمومی نباید زیر ۲۰ درصد باشد.

از سوی دیگر سهم نهاد آموزش از تولید ناخالص داخلی (GDP) در ایران سال‌هاست بین یک تا یک و نیم درصد است و متاسفانه این روند در بودجه ۱۴۰۱ نیز ادامه یافته است. در شرایطی روند کاهشی GDP در کشور ادامه دارد که این سهم در OECD (سازمان همکاری و توسعه اقتصادی) نزدیک ۵ و در کشورهایی مانند ترکیه و عربستان بیش از ۳ درصد است. باید افزود که بررسی اعداد و ارقام بودجه آموزش و پرورش (به جز عدد مربوط به رتبه بندی که در بودجه اصلی نیامده است!) افزایش کلی این بودجه نزدیک ۱۲ درصد است که با توجه به تورم ۴۰ – ۵۰ درصدی در کشور نشان از فقیرتر شدن آموزش و پرورش می‌دهد.

همه این‌ها در شرایطی مطرح است که بیش از ۹۵ درصد بودجه این نهاد صرف پرداخت حقوق می‌شود و بخش آموزش در این بودجه‌های هر ساله نزدک صفر است.

🔺 این شرایط است که باعث شده مدرسه‌های بدون دریافت پول از خانواده‌ها امکان ادامه حیات را نداشته باشند و مهمترین قربانی آن اصل ۳۰ قانون اساسی مبنی بر رایگان بودن آموزش برای همه است که منجر به آسیب‌های جدی و غیر قابل جبران به عدالت آموزشی به ویژه در مناطق محروم کشور است.

🔺 و اما رتبه‌بندی! پس از زمین‌گیر کردن لایحه خدمات کشوری و کنار گذاشتن آموزش و پرورش از آن در دولت‌های احمدی‌نژاد و روحانی ، بحث جایگزینی آن با لایحه رتبه‌بندی معلمان مطرح شد. هدف اولیه این لایحه، نه ترمیم و ساماندهی حقوق‌ها که کیفیت‌بخشی به آموزش بود (که البته کیفیت بخشی، آن هم با مشوق‌های مالی همچنان با اما و اگرهای بنیادین و فراوانی روبرو است). حقوق‌های زیر خط فقر و بی توجهی آزار دهنده به وضعیت بد اقتصادی فرهنگیان‌ و بازنشستگان، این لایحه و بحث‌های مالی مندرج در آن را مورد توجه فرهنگیان قرار داد.

🔺 مضافا دولت در مورد مطالبه اصلی بازنشستگان فرهنگی که خواستار همترازی حقوق های خود با شاغلان و بازنشستگان متناظر در دستگاه های دولتی که بیشترین دریافتی را وفق قانون مدیریت خدمات کشوری دارند هیچ توجهی نکرده و این قشر فرهیخته همچنان در فرق ، فقر و فلاکت به سر می برند و تا رسیدن به حقوق قانونی خود دست از تلاش بر نمی دارند.



⤵️ ادامه در پست بعد👇

https://tttttt.me/KSMtehran/9145

🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran
⤴️ ادامه از پست قبل👆

🔷 #بیانیه_تحلیلی_کانون_صنفی_معلمان_ایران ( #تهران ) #به_مناسبت_۱۲_اردیبهشت_روز_معلم

#ص۲


📌 اکنون در کنار تاکید بر بازگشت به اصل ۳۰ قانون اساسی و اجتناب از پولی سازی آموزش، مخالفت با ساختار ایدئولوژیک آموزش و پرورش، توجه به حقوق آموزشی و غیر آموزشی دانش آموز و معلم، رسیدگی به وضعیت معلمان خرید خدمت، معلمان مدرسه‌های غیر دولتی، حق‌التدریس، کارنامه‌سبزها و ...، توجه ویژه به آسیب‌های جدی به آموزش در دوران کرونا و راهکارهایی برای جبران این آسیب‌ها، دخالت دادن ذینفعان آموزش به ویژه معلمان در سیاست‌گذاری ها و تصمیم‌سازی‌های خرد و کلان آموزشی و ... به یکی از مهمترین خواسته‌های آنان بدل کرده است.

گرچه لایحه کنونی با ویرایش‌های اولیه و بودجه اختصاصی برای آن بسیار بسیار فاصله دارد اما همین لایحه‌ی سرهم بندی شده نیز می‌تواند به بخش کوچکی از دغدغه‌های مالی فرهنگیان پاسخ گوید. امروز-فردا کردن اجرای آن و ایجاد ابهام‌ها ساختگی و آشفتگی در اعلام چارچوب‌های ارزشیابی این لایحه زمینه دلخوری فرهنگیان کشور را فراهم کرده است و همین سیاه کاری‌ها باعث شده همچنان معلمان در کف خیابان به طرح خواسته‌های مشروع خود بپردازند و تا رسیدن به این هدف از پای نمی نشینند.

🔺 در پایان کانون صنفی معلمان ایران ( تهران ) ضمن تبریک مجدد روز معلم به همه همکاران فرهنگی و پاسداشت یاد و خاطره ابوالحسن خانعلی، به هموطنان عزیز و بویژه اولیا دانش آموزان هشدار می دهد که ادامه روند کنونی و عدم تغییر در ساختار آموزش عمومی کشور ‌، نتیجه اش تداوم سیر قهقرایی وضعیت آموزش و پرورش و تباهی نسل های مختلفی از کودکان و نوجوانان این سرزمین است.
ما بیش از دو دهه است که به فرادستان آموزشی و مسئولان حکومتی در این زمینه هشدار داده ایم، اما گوش شنوایی نبوده است. به نظر می آید وقت آن است که شما خود پیشتاز تغییر در وضعیت آموزش عمومی کشور شوید و در این مسیر ما فرهنگیان ، همراه شما خواهیم بود.

کانون صنفی معلمان ایران ( تهران )
هفتم اردیبهشت ۱۴۰۱



https://tttttt.me/KSMtehran

@Ertebat_Ba_KSMtehran
⤴️ ادامه از پست قبل 👆


💠 #محمد_حبیبی_در_یک_نگاه
#ص۲


📌 مورخ ۴ تیرماه ۹۷ نامه‌ای با امضای ۶۵۰۰ معلم و فعال مدنی مبنی بر درخواست آزادی محمد حبیبی به مجلس شورای اسلامی تحویل داده شد.

📌 ۱ مرداد جلسه رسیدگی به پرونده محمد حبیبی در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب برگزار شد.

محمد حبیبی به ده سال و نیم سال زندان، ۷۴ ضربه شلاق و ۲ سال ممنوعیت از فعالیت در احزاب و گروهها و دو سال ممنوعیت از خروج کشور محکوم شد.
محمد حبیبی به اتهام اجتماع و تبانی ۷ سال و نیم حبس، تبلیغ علیه امنیت ملی ۱۸ ماه حبس، اخلال در نظم ۱۸ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق و همچنین ۲ سال ممنوعیت فعالیت در احزاب، گروه‌ها و دسته‌های سیاسی و اجتماعی و ممنوعیت خروج از کشور به عنوان مجازات تکمیلی محکوم شده است. حکم بدوی سیزدهم مرداد ابلاغ شد.

📌 چهارم شهریور محمد حبیبی برای معاینه پزشکی با لباس زندان و پابند و دستبند به بیمارستان اعزام شده و به بیمارستان خمینی منتقل شد، بخاطر عدم هماهنگی زندان با بیمارستان پزشک متخصص کلیه و ریه حضور نداشتند و نگهبانان قصد داشتند وی را به زندان برگردانند اما با درخواست خانواده و مساعدت و همکاری پرسنل بیمارستان و نگهبانان سرانجام حدود ساعت ۱۳ وی مورد معاینه قرار گرفت و پزشک بصورت اورژانسی درخواست انجام سونوگرافی و آزمایش نمود اما بخاطر اینکه متخصص حضور نداشت ایشان را مجدد به زندان تهران بزرگ برگرداندند.

📌 ۱۱ شهریور ۹۷ محمد حبیبی از زندان تهران بزرگ به زندان اوین منتقل شد.

📌 دوم آبان ۹۷ دادگاه تجدیدنظر محمدحبیبی (فعال صنفی معلمان) امروز برگزار شد

📌 ۳ دی ۹۷ حسین تاج در گفت‌وگو با ایسنا از تایید حکم ١٠سال و نیم حبس موکلش در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر خبر داد و گفت: متاسفانه رای محکومیت محمد حبیبی در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب عینا در دادگاه تجدیدنظر استان تایید شد.

📌 ۲۱ مهر ۹۸ نافرمانی مدنی در اوین به همراه فرهاد میثمی و امیر امیر قلی
(دیگر در صف آمارگیری‌های صبح و شب شما نمی‌نشینیم و همزمان با کتابی در دست، گوشه‌ای بیرون از صف‌ها نشسته و به مطالعه می‌پردازیم. همچنین در مراسم صبحگاه اجباری شرکت نمی‌کنیم.)

📌 در بیست و دومین روز نافرمانی مدنی محمد حبیبی ممنوع الملاقات شد.
از تاریخ ۲۹ مهر تا ۲۱ آبان از طریق ریاست زندان ممنوع‌ الملاقات شده است.

📌 فرهاد ميثمي به زندان گوهردشت تبعید شد و
محمدحبيبي در تاريخ ٢٧آذر ٩٨تا ١٧دي ٩٨براي بار دوم ممنوع الملاقات شد.

📌 ۵ بهمن ۹۸ با دستور مستقیم دادستان به زندان تهران بزرگ منتقل شد.

در انتظار اعاده دادرسی محمد حبیبی(فعال صنفی معلمان) در دیوان عالی هستیم/ انتقال به بند ۸ نگران‌کننده است.

📌 اردیبهشت ۹۹ در آستانه هفته معلم، حکم بازخرید و اخراج محمد حبیبی تایید و به همسرش ابلاغ شد.

📌۲۰ آبان ۹۹
محمد حبیبی، روز سه‌شنبه ۲۰ آبان‌ از زندان فشافویه #آزاد شد.

📌 اسفند ۹۹ دیوان عدالت اداری، حکمی مبنی بر اینکه مستندات اداره تخلفات وزارت آموزش و پرورش برای بازخرید و اخراج کافی نبوده، صادر و پرونده را برای بررسی مجدد به وزارتخانه ارسال شد.

📌اردیبهشت ماه ۱۴۰۰، حکم بازگشت به کار صادر شد.

📌۲۰ مهر ۱۴۰۰ حکم جدید بازخرید و اخراج

📌 ۳۰ بهمن ۱۴۰۰ پس از پیگیری حقوقی و با رای دیوان عدالت اداری، به صورت موقت به سر کار بازگشت.
در حکم دیوان عدالت اداری، تاکید شده است که تا زمان صدور حکم نهایی از طرف این دادگاه، به صورت موقت، حکم اخراج و بازخرید نقض شده، تا دیوان عدالت اداری درباره این پرونده رای نهایی خود را صادر کند.

https://tttttt.me/ksmtehran1/231
#معلم_زندانی
#معلمان_زندانی
#حق_تشکل_یابی
#توقف_پرونده_سازی
#آزادی_معلمان_زندانی
#اعتراضات_سراسری_معلمان #مطالبات_صنفی_معلمان_مطالبه_عمومی
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran
💠 #بیانه

#بیانیه_تحلیلی_کانون_صنفی_معلمان_ایران ( #تهران ) #به_مناسبت_۱۲_اردیبهشت_روز_معلم

#ص۱

🔹 ۶۱ سال از کشته شدن "دکتر ابوالحسن خانعلی"، دبیر فلسفه دبیرستان جامی تهران به دست سرگرد ناصر شهرستانی گذشت. خانعلی در روز ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ در میدان بهارستان و پس از چندین روز اعتراض صنفی معلمان در برابر مجلس شورای ملی به خاک و خون کشیده شد. عجیب است که امروز و پس از ۶۱ سال در پی ماه‌ها اعتراضات گسترده صنفی همچنان شخصیت و روح و روان معلمان در کلاس‌ها، مدرسه و البته در کف خیابان‌ها به دست سرگردانِ یونیفرم پوش و لباس شخصی لگدکوب می‌شود؛ که نمونه اخیرش برخورد خشونت بار ماموران لباس شخصی با معلمان و بازنشستگان در شهر های مختلف از جمله شیراز، رودسر، یاسوج و تهران است.

🔹 ۶۱ سال از اعتراضات صنفی معلمان در میدان بهارستان می‌گذرد و همچنان معلمان برای حداقل خواسته‌های صنفی خود در خیابان کتک می‌خورند، بازداشت می‌شوند، دادگاهی می‌شوند، حکم‌های سنگین قضایی می‌گیرند و برخی‌شان سال‌های سال زندان می‌روند.

🔹 ۶۱ سال از از اعتراضات فرهنگیان به ناکافی بودن حقوقشان در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ می‌گذرد، اعتراضاتی که منجر به سقوط دولت شد، و همچنان ماه‌هاست که معلمان به سرهم بندی لایحه رتبه‌بندی که قرار بود و هست سر‌و‌سامانی نسبی به معیشت آنان بدهد، اعتراضاتی بی سابقه در صدها شهر کشور برگزار می‌کنند و البته که تاکنون پاسخ درخوری جز فشارهای امنیتی-حراستی، احضارهای پیاپی، دادگاه‌های پر تکرار و حکم‌های سنگین ناعادلانه نگرفته‌اند.

🔹 ۶۱ سال پس از اعتراضات معلمان به بودجه مصوب در سال ۱۳۴۰ همچنان بودجه آموزش و پرورش اسیر دست کسانی‌ست که نه تنها آموزش و اهمیت آن را نمی‌فهمند بلکه از پرورش، تنها گزاره‌های ایدئولوژیکی را تکرار می‌کنند که هیچ ارتباطی با زندگی کنونی و آینده دانش‌آموزان ندارند و بسیاری از آنان سوهان روح دانش آموز و معلم و‌ والدین شده‌اند.

بودجه ۱۴۰۱ آموزش و پرورش در لایحه اولیه در حالی نزدیک ۱۳۱ همت (هزار میلیارد تومان) در نظر گرفته شد که بودجه عمومی کشور ۱۵۰۵ همت بود. به عبارتی سهم بودجه آموزش و پرورش از بودجه عمومی اندکی بیشتر از هشت و نیم درصد است! و این در حالی است که بنا بر توصیه‌های جهانی و حتی تاکید سند تحول بنیادین آموزش و پرورش سهم این نهاد از بودجه عمومی نباید زیر ۲۰ درصد باشد.

از سوی دیگر سهم نهاد آموزش از تولید ناخالص داخلی (GDP) در ایران سال‌هاست بین یک تا یک و نیم درصد است و متاسفانه این روند در بودجه ۱۴۰۱ نیز ادامه یافته است. در شرایطی روند کاهشی GDP در کشور ادامه دارد که این سهم در OECD (سازمان همکاری و توسعه اقتصادی) نزدیک ۵ و در کشورهایی مانند ترکیه و عربستان بیش از ۳ درصد است. باید افزود که بررسی اعداد و ارقام بودجه آموزش و پرورش (به جز عدد مربوط به رتبه بندی که در بودجه اصلی نیامده است!) افزایش کلی این بودجه نزدیک ۱۲ درصد است که با توجه به تورم ۴۰ – ۵۰ درصدی در کشور نشان از فقیرتر شدن آموزش و پرورش می‌دهد.

همه این‌ها در شرایطی مطرح است که بیش از ۹۵ درصد بودجه این نهاد صرف پرداخت حقوق می‌شود و بخش آموزش در این بودجه‌های هر ساله نزدک صفر است.

🔺 این شرایط است که باعث شده مدرسه‌های بدون دریافت پول از خانواده‌ها امکان ادامه حیات را نداشته باشند و مهمترین قربانی آن اصل ۳۰ قانون اساسی مبنی بر رایگان بودن آموزش برای همه است که منجر به آسیب‌های جدی و غیر قابل جبران به عدالت آموزشی به ویژه در مناطق محروم کشور است.

🔺 و اما رتبه‌بندی! پس از زمین‌گیر کردن لایحه خدمات کشوری و کنار گذاشتن آموزش و پرورش از آن در دولت‌های احمدی‌نژاد و روحانی ، بحث جایگزینی آن با لایحه رتبه‌بندی معلمان مطرح شد. هدف اولیه این لایحه، نه ترمیم و ساماندهی حقوق‌ها که کیفیت‌بخشی به آموزش بود (که البته کیفیت بخشی، آن هم با مشوق‌های مالی همچنان با اما و اگرهای بنیادین و فراوانی روبرو است). حقوق‌های زیر خط فقر و بی توجهی آزار دهنده به وضعیت بد اقتصادی فرهنگیان‌ و بازنشستگان، این لایحه و بحث‌های مالی مندرج در آن را مورد توجه فرهنگیان قرار داد.

🔺 مضافا دولت در مورد مطالبه اصلی بازنشستگان فرهنگی که خواستار همترازی حقوق های خود با شاغلان و بازنشستگان متناظر در دستگاه های دولتی که بیشترین دریافتی را وفق قانون مدیریت خدمات کشوری دارند هیچ توجهی نکرده و این قشر فرهیخته همچنان در فرق ، فقر و فلاکت به سر می برند و تا رسیدن به حقوق قانونی خود دست از تلاش بر نمی دارند.



⤵️ ادامه در پست بعد👇

https://tttttt.me/KSMtehran/9145

🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran
⤴️ ادامه از پست قبل👆

🔷 #بیانیه_تحلیلی_کانون_صنفی_معلمان_ایران ( #تهران ) #به_مناسبت_۱۲_اردیبهشت_روز_معلم

#ص۲


📌 اکنون در کنار تاکید بر بازگشت به اصل ۳۰ قانون اساسی و اجتناب از پولی سازی آموزش، مخالفت با ساختار ایدئولوژیک آموزش و پرورش، توجه به حقوق آموزشی و غیر آموزشی دانش آموز و معلم، رسیدگی به وضعیت معلمان خرید خدمت، معلمان مدرسه‌های غیر دولتی، حق‌التدریس، کارنامه‌سبزها و ...، توجه ویژه به آسیب‌های جدی به آموزش در دوران کرونا و راهکارهایی برای جبران این آسیب‌ها، دخالت دادن ذینفعان آموزش به ویژه معلمان در سیاست‌گذاری ها و تصمیم‌سازی‌های خرد و کلان آموزشی و ... به یکی از مهمترین خواسته‌های آنان بدل کرده است.

گرچه لایحه کنونی با ویرایش‌های اولیه و بودجه اختصاصی برای آن بسیار بسیار فاصله دارد اما همین لایحه‌ی سرهم بندی شده نیز می‌تواند به بخش کوچکی از دغدغه‌های مالی فرهنگیان پاسخ گوید. امروز-فردا کردن اجرای آن و ایجاد ابهام‌ها ساختگی و آشفتگی در اعلام چارچوب‌های ارزشیابی این لایحه زمینه دلخوری فرهنگیان کشور را فراهم کرده است و همین سیاه کاری‌ها باعث شده همچنان معلمان در کف خیابان به طرح خواسته‌های مشروع خود بپردازند و تا رسیدن به این هدف از پای نمی نشینند.

🔺 در پایان کانون صنفی معلمان ایران ( تهران ) ضمن تبریک مجدد روز معلم به همه همکاران فرهنگی و پاسداشت یاد و خاطره ابوالحسن خانعلی، به هموطنان عزیز و بویژه اولیا دانش آموزان هشدار می دهد که ادامه روند کنونی و عدم تغییر در ساختار آموزش عمومی کشور ‌، نتیجه اش تداوم سیر قهقرایی وضعیت آموزش و پرورش و تباهی نسل های مختلفی از کودکان و نوجوانان این سرزمین است.
ما بیش از دو دهه است که به فرادستان آموزشی و مسئولان حکومتی در این زمینه هشدار داده ایم، اما گوش شنوایی نبوده است. به نظر می آید وقت آن است که شما خود پیشتاز تغییر در وضعیت آموزش عمومی کشور شوید و در این مسیر ما فرهنگیان ، همراه شما خواهیم بود.

کانون صنفی معلمان ایران ( تهران )
هفتم اردیبهشت ۱۴۰۱



https://tttttt.me/KSMtehran

@Ertebat_Ba_KSMtehran