درود

بامداد خوش

سپیده سر زد و مرغ سحر خواند
سپهر تیره دامان زرافشاند

شبی گفتی به آغوش توآیم
چه شب ها رفت و آغوشم تهی ماند

📚 #سایه - سیاه مشق - دو بیتی ها - تنهایی

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

كجا به دست خودش باغبان تبر مي داشت
بهانه اي كه بهارم كند اگر مي داشت

قدم به خاك نمي زد از آسمان روحم
اگر از اينكه تويي سنگدل خبر مي داشت

كجا به آتش هجران زمانه تن مي داد
شبي شبيه دلم چشم اگر كه تر مي داشت

نگو كه تاب بياور كه تا به من برسي
نگو كه كاش دلت صبر بيشتر مي داشت

دلم بناست نگيرد بهار را تحويل
و بايد اين قدم او از قديم بر مي داشت

📚 #احمد_پروين

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

هجران ترا چو گرم شد هنگامه
بر آتش من قطره فشان از خامه

من رفتم و مرغ روح من پیش تو ماند
تا همچو کبوتر از تو آرد نامه

📚 #ابوسعید ابوالخیر - رباعیات - رباعی شماره ۶۱۷

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم

هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم

در دل غم تو کنم خزینه
گر یک دل و گر هزار دارم

این خسته دلم چو موی باریک
از زلف تو یادگار دارم

من کانده تو کشیده باشم
اندوه زمانه خوار دارم

در آب دو دیده از تو غرقم
و امید لب و کنار دارم

دل بردی و تن زدی همین بود
من با تو بسی شمار دارم

دشنام همی‌دهی به سعدی
من با دو لب تو کار دارم

📚 #سعدی - غزلیات - غزل شماره ۳۹۰

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

سنبلش برگ ارغوان بگرفت
سبزه‌اش طرف گلستان بگرفت

برشکر طوطیش نشیمن کرد
بر قمر زاغش آشیان بگرفت

دور از آن روی بوستان افروز
لاله را دل ز بوستان بگرفت

چون شبش گرد ماه خرمن کرد
آه من راه کهکشان بگرفت

هندوی قیرگون او بکمند
قیروان تا بقیروان بگرفت

چون زتنگ شکر شکر می‌ریخت
سخنش تنگ در دهان بگرفت

دل بیمار من بخونخواری
خوی آن چشم ناتوان بگرفت

آتش طبع و آب دیدهٔ من
همچو باد صبا جهان بگرفت

خواجو از جان خسته دل برداشت
زانکه بی او دلش ز جان بگرفت

📚 #خواجوی کرمانی - غزلیات - غزل شماره ۲۲۲

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

نسیم آهسته آهسته سحرگاه
روان شو سوی یار از راه و بیراه

بجنبان حلقه زنجیر زلفش
ز حال زار فایز سازش آگاه

📚 #فایز - دوبیتی ها - دو بیتی شماره ۱۰۳

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

دیدمت چشم تو جا در چشمهای من گرفت
آتشی یک لحظه آمد در دلم دامن گرفت

آنقدر بی اختیار این اتفاق افتاده که
این گناه تازه ی من را خدا گردن گرفت

در دلم چیزی فرو می ریزد آیا عشق نیست؟
اینکه در اندام من امروز باریدن گرفت

من که هستم؟ او که نامش را نمی دانست و بعد
رفت زیر سایه ی یک "مرد" و نام "زن" گرفت

روزهای تیره و تاری که با خود داشتم
با تو اکنون معنی آینده ای روشن گرفت

زنده ام تا در تنم هرم نفسهای تو هست
مرگ می داند: فقط باید ترا از من گرفت

📚 #نجمه_زارع - عشق قابیل است (باید دوباره زاده شوم ...) - غزل شماره ۲۳

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

هر روز ، نیمروز
بر پای خود سوارم و از کوچه های شهر
رو می نهم چو باد به سوی سرای خویش

در زیر پای من
سیگارهای له شده ی نیمسوخته
خاموش می شوند
با دود و با غبار همآغوش می شوند

هر روز ، شاتمگاه
با گاری شکسته ی خورشید می روم
از کوچه های عمر به سوی سرای مرگ

در زیر چرخ گاری خورشید ، روزها
این روزهای له شده ی نیمسوخته

خاموش می شوند
با دود و با غبار همآغوش می شوند

📚 #نادر_نادرپور - گیاه و سنگ نه، آتش - سیگارها

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

باور نمی کنم که مراجا گذاشتی
این جا مرا به حال خودم وا گذاشتی

در وحشت همیشه ی این کوچه ها مرا
باور نمی کنم که تو تنها گذاشتی

دردی غریب بر تن من شعله می زند
آری مرا در آتش غم ها گذاشتی

یعنی به غیر رفتن تو چاره ای نبود؟
رفتی و باز روی دلم پا گذاشتی

امشب به پلک پنجره ها نور می شوم
با حس روشنی که در این جا گذاشتی

باور نمی کنم که تو رفتی و بی خیال
این جا مرا به حال خودم وا گذاشتی

📚 #شیوا_فرازمند - وقتی تو هستی من آسمانم - دردی غریب)

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

ای ابر بهار خانه پرورده تست
ای خار درون غنچه خون کرده تست

ای غنچه عروس باغ در پرده تست
این باد صبا این همه آورده تست

📚 #سلمان ساوجی - دیوان اشعار - رباعیات - رباعی شماره ۳۴

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

زلف تو از آن دم که دلم بربودست
از زیر کله روی به کس ننمودست

مانا به حکایت از لبت بشنودست
کز جمله عاشقان چشمت بودست

📚 #انوری - دیوان اشعار - رباعیات - رباعی شماره ۴۸

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

در دوستی ای صنم چو دادم دادت
بر من ز چه روی دشمنی افتادت

دشمن خوانی مرا و خوانم بادت
ای دوست چو من هزار دشمن بادت

📚 #سنایی - دیوان اشعار - رباعیات - رباعی شماره ۲۹

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

بر من نظری کن، که منت عاشق زارم
دلدار و دلارام به غیر از تو ندارم

تا خار غم عشق تو در پای دلم شد
بی‌روی تو گلهای چمن خار شمارم

نی طاقت آن تا ز غمت صبر توان کرد
نی فرصت آن تا نفسی با تو برآرم

تا شام درآید، ز غمت، زار بگریم
باشد که به گوش تو رسد نالهٔ زارم

کم کن تو جفا بر دل مسکین عراقی
ورنه، به خدا، دست به فریاد برآرم

📚 #عراقی - غزلیات - غزل شماره ۱۷۴

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

هر چه آن خسرو کند شیرین کند
چون درخت تین که جمله تین کند

هر کجا خطبه بخواند بر دو ضد
همچو شیر و شهدشان کابین کند

با دم او می‌رود عین الحیات
مرده جان یابد چو او تلقین کند

مرغ جان‌ها با قفس‌ها برپرند
چونک بنده پروری آیین کند

عالمی بخشد به هر بنده جدا
کیست کو اندر دو عالم این کند

گر به قعر چاه نام او بری
قعر چه را صدر علیین کند

من بر آنم که شکرریزی کنم
از شکر گر قسم من تعیین کند

کافری گر لاف عشق او زند
کفر او را جمله نور دین کند

خار عالم در ره عاشق نهاد
تا که جمله خار را نسرین کند

تو نمی‌دانی که هر که مرغ اوست
از سعادت بیضه‌ها زرین کند

بس کنم زین پس نهان گویم دعا
کی نهان ماند چو شه آمین کند

📚 #مولوی - دیوان شمس - غزل شماره ۸۲۰

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

پری بودی و با من راز کردی
به ناز و عشوه عشق آغاز کردی

مرا آواز دادی، چون رسیدم
کبوتر گشتی و پرواز کردی

📚 #سایه - سیاه مشق - دو بیتی ها - پری)

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

وقتي سكوت تلخ و لبي پرسخن بد است
گفتن نگفتن از تو در اين انجمن بد است

دلگيرم از غمت كه به من گير ميدهد
ميگويد اينكه زنده اي از دست من بد است

ميسوزم از غم تو پس از مرگ خويش هم
در محشر عاشقي برود با كفن بد است

با رفتنت چگونه بسازم كه گفته اند
روي گسل خرابه خود ساختن بد است

طاهر نبود مثل من عريان كه پيش تو
غير از لباس بوسه بپوشم به تن بد است

📚 #احمد_پروين

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

ای خالق ذوالجلال و ای بار خدای
تا چند روم دربدر و جای به جای

یا خانه امید مرا در دربند
یا قفل مهمات مرا دربگشای

📚 #ابوسعید ابوالخیر - رباعیات - رباعی شماره ۶۲۴

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

من اگر نظر حرامست بسی گناه دارم
چه کنم نمی‌توانم که نظر نگاه دارم

ستم از کسیست بر من که ضرورتست بردن
نه قرار زخم خوردن نه مجال آه دارم

نه فراغت نشستن نه شکیب رخت بستن
نه مقام ایستادن نه گریزگاه دارم

نه اگر همی‌نشینم نظری کند به رحمت
نه اگر همی‌گریزم دگری پناه دارم

بسم از قبول عامی و صلاح نیک نامی
چو به #ترک سر بگفتم چه غم از کلاه دارم

تن من فدای جانت سر بنده وآستانت
چه مرا به از گدایی چو تو پادشاه دارم

چو تو را بدین شگرفی قدم صلاح باشد
نه مروتست اگر من نظر تباه دارم

چه شبست یا رب امشب که ستاره‌ای برآمد
که دگر نه عشق خورشید و نه مهر ماه دارم

مکنید دردمندان گله از شب جدایی
که من این صباح روشن ز شب سیاه دارم

که نه روی خوب دیدن گنهست پیش سعدی
تو گمان نیک بردی که من این گناه دارم

📚 #سعدی - غزلیات - غزل شماره ۳۹۱

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

بر مه از سنبل پر چین تو پر چین بگرفت
چه خطا رفت که ابروی کژت چین بگرفت

گرد مشکست که گرد گل رویت بدمید
یا بنفشه‌ست که پیرامن نسرین بگرفت

لشکر زنگ ز سرحد ختن بیرون تاخت
بختا برد خط و مملکت چین بگرفت

بسکه در دیدهٔ من کرد خیال تو نزول
راه بر مردمک چشم جهان بین بگرفت

جان شیرین بلب آورد بتلخی فرهاد
نه چو پرویز که کام از لب شیرین بگرفت

آخر ای صبح جگر سوختگان رخ بنمای
که مرا بیتو ملال از مه و پروین بگرفت

همچو خواجو سزد ار ترک دل و دین گیرم
که دلم در غم عشقت ز دل و دین بگرفت

📚 #خواجوی کرمانی - غزلیات - غزل شماره ۲۲۳

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih