هر صبحدم نسیم گل از بوستان توست
الحان بلبل از نفس دوستان توست
چون خضر دید آن لب جان بخش دلفریب
گفتا که آب چشمه حیوان دهان توست
یوسف به بندگیت کمر بسته بر میان
بودش یقین که ملک ملاحت از آن توست
هر شاهدی که در نظر آمد به دلبری
در دل نیافت راه که آن جا مکان توست
هرگز نشان ز چشمه کوثر شنیده‌ای
کو را نشانی از دهن بی‌نشان توست
از رشک آفتاب جمالت بر آسمان
هر ماه ماه دیدم چون ابروان توست
این باد روح پرور از انفاس صبحدم
گویی مگر ز طره عنبرفشان توست
صد پیرهن قبا کنم از خرمی اگر
بینم که دست من چو کمر در میان توست
گفتند میهمانی عشاق می‌کنی
سعدی به بوسه‌ای ز لبت میهمان توست
#سعدی
#عزیز_روزهام
@asheghanehaye_fatima
الحان بلبل از نفس دوستان توست
چون خضر دید آن لب جان بخش دلفریب
گفتا که آب چشمه حیوان دهان توست
یوسف به بندگیت کمر بسته بر میان
بودش یقین که ملک ملاحت از آن توست
هر شاهدی که در نظر آمد به دلبری
در دل نیافت راه که آن جا مکان توست
هرگز نشان ز چشمه کوثر شنیده‌ای
کو را نشانی از دهن بی‌نشان توست
از رشک آفتاب جمالت بر آسمان
هر ماه ماه دیدم چون ابروان توست
این باد روح پرور از انفاس صبحدم
گویی مگر ز طره عنبرفشان توست
صد پیرهن قبا کنم از خرمی اگر
بینم که دست من چو کمر در میان توست
گفتند میهمانی عشاق می‌کنی
سعدی به بوسه‌ای ز لبت میهمان توست
#سعدی
#عزیز_روزهام
@asheghanehaye_fatima
ای کاب زندگانی من در دهان توست
تیر هلاک ظاهر من در کمان توست
تشبیه روی تو نکنم من به آفتاب
کاین مدح آفتاب نه تعظیم شأن توست
#سعدی
#عزیز_روزهام
@asheghanehaye_fatima
تیر هلاک ظاهر من در کمان توست
تشبیه روی تو نکنم من به آفتاب
کاین مدح آفتاب نه تعظیم شأن توست
#سعدی
#عزیز_روزهام
@asheghanehaye_fatima
چون تو جانان منی جان بی تو خرم کی شود
چون تو در کس ننگری کس با تو همدم کی شود
گر جمال جانفزای خویش بنمایی به ما
جان ما گر در فزاید حسن تو کم کی شود
دل ز من بردی و پرسیدی که دل گم کرده‌ای
این چنین طراریت با من مسلم کی شود
عهد کردی تا من دلخسته را مرهم کنی
چون تو گویی یا کنی این عهد محکم کی شود
چون مرا دلخستگی از آرزوی روی توست
این چنین دل خستگی زایل به مرهم کی شود
غم از آن دارم که بی تو همچو حلقه بر درم
تا تو از در در نیایی از دلم غم کی شود
خلوتی می‌بایدم با تو زهی کار کمال
ذره‌ای هم‌خلوت خورشید عالم کی شود
نیستی عطار مرد او که هر تر دامنی
گر به میدان لاشه تازد رخش رستم کی شود
#عطار_نیشابوری
#عزیز_روزهام
@asheghanehaye_fatima
چون تو در کس ننگری کس با تو همدم کی شود
گر جمال جانفزای خویش بنمایی به ما
جان ما گر در فزاید حسن تو کم کی شود
دل ز من بردی و پرسیدی که دل گم کرده‌ای
این چنین طراریت با من مسلم کی شود
عهد کردی تا من دلخسته را مرهم کنی
چون تو گویی یا کنی این عهد محکم کی شود
چون مرا دلخستگی از آرزوی روی توست
این چنین دل خستگی زایل به مرهم کی شود
غم از آن دارم که بی تو همچو حلقه بر درم
تا تو از در در نیایی از دلم غم کی شود
خلوتی می‌بایدم با تو زهی کار کمال
ذره‌ای هم‌خلوت خورشید عالم کی شود
نیستی عطار مرد او که هر تر دامنی
گر به میدان لاشه تازد رخش رستم کی شود
#عطار_نیشابوری
#عزیز_روزهام
@asheghanehaye_fatima
آن هنگام که مکان زند‌گی مان را
به کارگاه هنری بدل می‌کنی
دوستت می‌دارم
آن هنگام که نگرانی‌ها و زمان را
از یاد می بری
دوستت می‌دارم
وقتی نامه‌ها و روزنامه‌ها
بر سرتاسرِ خانه پخش شده‌اند
دوستت می‌دارم
پذیرش ، آزادی می‌بخشد
عشق
حقیقت را در آغوش می‌کشد
از این رو یکدیگر را دوست می‌داریم...
#مارگوت_بیکل
#شما_فرستادید
@asheghanehaye_fatima
به کارگاه هنری بدل می‌کنی
دوستت می‌دارم
آن هنگام که نگرانی‌ها و زمان را
از یاد می بری
دوستت می‌دارم
وقتی نامه‌ها و روزنامه‌ها
بر سرتاسرِ خانه پخش شده‌اند
دوستت می‌دارم
پذیرش ، آزادی می‌بخشد
عشق
حقیقت را در آغوش می‌کشد
از این رو یکدیگر را دوست می‌داریم...
#مارگوت_بیکل
#شما_فرستادید
@asheghanehaye_fatima
«دوست داشتن» عضوی از بدن است.
درست است که همه فورا به فکر «قلب» می‌افتند
ولی من می‌گویم که «دوست داشتن»
دندان آدم است، دندان جلویی که هنگام لبخند برق می‌زند!
حالا تصور کنید روزی را
که «دوست داشتن» آدم درد می‌کند!
آرام و قرار را از آدم می‌گیرد!
غذا از گلویت پایین نمی‌رود.
شب‌ها را تا صبح به گریه می‌نشینی..
آن‌قدر مقاومت می‌کنی تا یک روز می‌بینی راهی نداری جز اینکه دندان «دوست داشتن» ات را بکشی و بیندازی دور!
حالا دندان دوست داشتن را که کشیده باشی، حالت خوب است،
راحت می‌خوابی،
راحت غذا می‌خوری
و شب‌ها دیگر گریه‌ت نمی‌گیرد
ولی همیشه جای خالی‌اش هست،
حتی وقتی از ته دل می‌خندی...
#دیل_کارنگی
از کتاب " طلایی کوچک"
#شما_فرستادید
@asheghanehaye_fatima
درست است که همه فورا به فکر «قلب» می‌افتند
ولی من می‌گویم که «دوست داشتن»
دندان آدم است، دندان جلویی که هنگام لبخند برق می‌زند!
حالا تصور کنید روزی را
که «دوست داشتن» آدم درد می‌کند!
آرام و قرار را از آدم می‌گیرد!
غذا از گلویت پایین نمی‌رود.
شب‌ها را تا صبح به گریه می‌نشینی..
آن‌قدر مقاومت می‌کنی تا یک روز می‌بینی راهی نداری جز اینکه دندان «دوست داشتن» ات را بکشی و بیندازی دور!
حالا دندان دوست داشتن را که کشیده باشی، حالت خوب است،
راحت می‌خوابی،
راحت غذا می‌خوری
و شب‌ها دیگر گریه‌ت نمی‌گیرد
ولی همیشه جای خالی‌اش هست،
حتی وقتی از ته دل می‌خندی...
#دیل_کارنگی
از کتاب " طلایی کوچک"
#شما_فرستادید
@asheghanehaye_fatima
...
من دوست داشتنت را انتخاب کردم
در تاریکی شب
در خنکای صبح
در تنهایی پاییز
در تنهایی سرد زمستان
در عطش بی طاقت ظهر تابستان
من دوست داشتنت را انتخاب کردم
در میانه راه های پر پیچ
در مسیرهای ناخوانده
در اندوه های طولانی
و در شادی های کوچکم
من دوست داشتنت را انتخاب کردم
#رها_صابر
#شما_فرستادید
@asheghanehaye_fatima
من دوست داشتنت را انتخاب کردم
در تاریکی شب
در خنکای صبح
در تنهایی پاییز
در تنهایی سرد زمستان
در عطش بی طاقت ظهر تابستان
من دوست داشتنت را انتخاب کردم
در میانه راه های پر پیچ
در مسیرهای ناخوانده
در اندوه های طولانی
و در شادی های کوچکم
من دوست داشتنت را انتخاب کردم
#رها_صابر
#شما_فرستادید
@asheghanehaye_fatima