•••

اگر برای تو خیری داشت   می‌ماند
اگر دوستدارت بود    حرف میزد
و اگر مشتاق دیدنت بود   می‌آمد

#نزار_قبانی


@asheghanehaye_fatima

می بوسمت ..
بدون سانسور ...
و می گذارمت تیتر درشت روزنامه !
آنجا که حروفش را بی پروا چیده اند ..
و خبرهایش را محافظه کارانه ...
و من همیشه ...
زندگی را آسان گرفته ام ..
عشق را سخت ..!

#نزار_قبانی

@asheghanehaye_fatima

نه برف آشفته‌ام می‌کند،
و نه محاصره‌ی صاعقه‌ها، پریشانم
مقاومت می‌کنم
گاه با شــــعر، گاه با عشــــق
و دیگر در این سرما،
هیچ چیزی جز آن‌که دوستت داشته باشم
و شعر عاشقانه‌ای برایت بسرایم
مرا گرم نمی‌کند...!

#نزار_قبانی


@asheghanehaye_fatima

أحبُّ الشتاءَ لأنّهُ يشبهُ عينيكِ.. غامضٌ، عميقٌ، وحزينٌ كأغنيةٍ قديمة.

زمستان را دوست دارم، زیرا شبیه چشمان توست... مرموز، عمیق و غمگین، همچو آهنگی قدیمی

#نزار_قبانی
#غفران_عبیات

@asheghanehaye_fatima

‌
‌
‌می‌خواهم دوستت بدارم
تا کرویّت را به زمین بازگردانم
و باکرگی را به زبان
و شولای نیلگون را به دریا
چرا که زمین بی تو
دروغی‌ست بزرگ
و سیبی تباه •••

#نزار_قبانی


@asheghanehaye_fatima

سینه هایت را
با شراب
شستم
شکوفه داده اند...



#نزار_قبانی

@asheghanehaye_fatima

■دوست می‌دارم پرندگانِ پاییز را

دوست می‌دارم
گم شوم گاه‌به‌گاه به‌سانِ پرندگانِ پاییزی.
می‌خواهم وطنی بیابم
وطنی نو
بی‌هیچ دیّاری و خدایی که تعقیب‌ام کند
و سرزمینی که برنخیزد به دشمنی‌ام.
می‌خواهم بگریزم
از پوستِ خویش/ از صدایم/ از زبان‌ام
می‌خواهم بگریزم
به‌سانِ شمیمِ بستان‌ها
می‌خواهم‌ بگریزم از سایه‌ی خویش/ از نشانی‌ام.
می‌خواهم بگریزم از شرقِ خرافه‌ها و ماران.
از خُلفا،
       از تمامی پادشاهان.
می‌خواهم عشق بِورزَم‌ به‌سانِ پرندگانِ پاییزی،
ای شرق چوبه‌های دار و دشنه‌ها و‌ امیران.
از تمامِ پادشاهان...

می‌خواهم عشق بورزم، به‌سانِ پرندگانِ پاییزی،
ای شرقِ چوبه‌های دار و دشنه‌ها و امیران
از تمام پادشاهان...
می‌خواهم عشق بورزم به‌سانِ پرندگانِ پاییزی؛
ای شرق چوبه‌های دار و دشنه‌ها

■شاعر: #نزار_قبانی [ Nizar Qabbani / سوریه، ۱۹۹۸-۱۹۲۳ ]

■برگردان: #صالح_بوعذار     

📕●به نقل از: کتاب #مسافر_آینه / نشر: #روزگار / چ اول ۱۴۰۲

@asheghanehaye_fatima

عشقِ تو
سردابی‌ست سحرآمیز به هزاران هزار در
                            چو بگشایم دری،
                                      بسته گردد درِ دگری
و چو بنشانم بر لبانت بوسه‌ای،
می‌ترواد
          از
                لبانم
                  شهد وُ شکر وُ عُناب!
.
#نزار_قبانی
برگردان #صالح_بوعذار


@asheghanehaye_fatima

اگر از من بپرسی
بهترین شعرت کدام است
می‌گویم همان که
روزگارم
آرزوهایم
و عمرم را در آن ریختم
همان شعری که
با نستعلیق فارسی نوشتمش
تذهیب شده با ستاره‌ی چشمانت



#نزار_قبانی
#شما_فرستادید


@asheghanehaye_fatima

.

اگر در مقابل زیباییت
ساکت ایستادم،
چون سکوت در حریم زیبایی،
زیباست...
واژه‌های ما دربارهٔ عشق،
عشقمان را می‌کشد
و کلمات آنگاه که به زبان
آورده می‌شوند میمیرند.
برای من و تو همین کفایت می‌کند
که تو برای همیشه
رازی باقی بمانی که
درونم را تکه‌تکه میکنی
امّا بر زبانم جاری نمی‌شوی...!!



#نزار_قبانی
#شما_فرستادید


@asheghanehaye_fatima

ای که چون زمستانی
و من دوست دارمت
دستت را از من مگیر
برای بالا پوش پشمین‌ات
از بازی‌های کودکانه‌ام مترس.
همیشه آرزو داشته‌ام
روی برف، شعر بنویسم
روی برف، عاشق شوم
و دریابم که عاشق
چگونه با آتش ِ برف می‌سوزد!



#نزار_قبانی
#شما_فرستادید


@asheghanehaye_fatima

.

اگر غول از چراغ جادوی خویش
بیرون آمد
و به من گفت: لبیک
یک دقیقه زمان داری
هر آنچه بخواهی
میتوانی انتخاب کنی
از بین تکه های یاقوت و زمرد
چشمانَت را انتخاب میکردم
بدون تردید...



#نزار_قبانی
#شما_فرستادید


@asheghanehaye_fatima

تو را به آسمان شکایت می‌کنم
که چگونه، چگونه توانسته‌یی،
خلاصه‌ی همه زنانی باشی
که بر روی زمین‌اند...

■شاعر: #نزار_قبانی [ سوریه، ۱۹۹۸-۱۹۲۳ ]

■برگردان: #احمد_دریس
@asheghanehaye_fatima