⭕️بخش چهارم ⭕️
بازیکنان کهنهکار مثل کاپیتان #تونی #آدامز در مقابل شیوهی ونگر مقاومت کردند. آدامز در اولین واکنشاش گفت: «این فرانسوی چی از فوتبال میفهمد؟ او عینک به چشم میزند و مثل معلمهای مدرسه است.»[۱۶] اما بازیکنانی مثل آدامز به زودی دریافتند که روشهای «استاد» چه فایدههایی دارد. آرسنال در اولین حضور تمام فصل او (۹۸-۱۹۹۷) #قهرمان لیگ و جام حذفی شد؛ یک قهرمانی که با دوباره جان گرفتن بازیکنان کهنهکار انگلیسی (پنج بازیکنان مشهور تدافعی، دیوید سیمنِ دروازهبان و مارتین کئون، نیجل وینتربرن، لی دیکسون و کاپیتان تونی آدامز) و همراهی کردن خریدهای جدید از اروپا (استاد هلندی دنیس #برگکمب به همراه خریدهای اصلی ونگر یعنی پاتریک #ویرا، مارک #اورمارس و امانوئل #پتی) میسر شد. این ترکیب بازیکنان قدیمی و کشفشده خیلی زود با هم هماهنگ شدند و نشان دادند که نوآوری در تمرین و رژیم غذایی نه تنها پیروزی به ارمغان میآورد، بلکه قدرت بدنی بالا باعث میشود که تکنیک به بالاترین سطح خود برسد و موفقیتها با فوتبالی سیال و هجومی همراه شود.
#ونگر و دستیارانش بر طراحی #مرکز #تمرین باشگاه در کولنی لندن، که در سال ۱۹۹۹ افتتاح شد نظارت تام داشتند – گفته شده که حتی مدل بشقابهای میز نهارخوری نیز با نظر مربی انتخاب شدند – این مرکز به مربیان کمک کرد تا بازیکنان را در بهینهترین شرایط تمرین بدهند و عملکرد فیزیکی، ذهنی، تاکتیکی و تکنیکی آنها را به بالاترین حد ممکن برسانند. زرتشت نیچه نیز میگوید: «انسان چیزی است که باید بر او فائق آمد» و میپرسد، «برای فائق آمدن بر او چه کردهاید؟» در مفهوم فوتبالی، ونگر با ساختن یک آزمایشگاه فوتبال در #لندن به دنبال یک رویکرد جامع برای پرورش بازیکنان و ایجاد استانداردهای جدید بود تا بتواند به بهترین عملکرد برای کاشتن بذر ابرانسان فوتبالی برسد.
زمانی که #آرسنال دوباره در سال ۲۰۰۲ در دو جام قهرمان شد، ونگر، همانطور که باشگاه (و شیوهی بازی کردنش را) را بازسازی کرده بود تیم را کاملاً از نو ساخت. خیلی از بازیکنان قدیمی که به او ارث رسیده بودند جدا شدند یا نقشهای محدودتری به عهده گرفتند، در حالی که خریدهای جدید استانداردها را بهبود بخشیدند – بیش از همه تیری #آنری، کسی که به عنوان یک گوش در یونتوس رو به زوال بود و ونگر او را به مهلکترین و شاعرترین مهاجم لیگ برتر انگلیس تبدیل کرد. در روز جشن قهرمانی در ایسلینگتون، دیوید سیمن به تغییرهایی که در زمان مربیگری ونگر نسبت به زمانی که گراهام مربی بود پرداخت. او به دیوید فراست گفت:
آرسن بُعد جدیدی به آرسنال اضافه کرد – میدانی، امکانات جدید تمرینی، رژیم تمرینی و رژیم غذایی جدید و شیوهی بهتری برای بازی کردن. مردم از شیوهی بازی کردن ما لذت میبرند و حالا که اینگونه بازی میکنیم از شر عنوان آرسنال کسلکننده خلاص شدهایم.[۱۷]
♦️آرسنال کسلکنندهی کسلکننده به آرسنال گلزنِ گلزن تبدیل شد.♦️
مفهوم #توتال #فوتبال [۱۸] عموماً به عنوان یک نوآوری هلندی شناخته میشود، اما تیم ملی نارنجی با هنرنمایی یوهان کرایوف و به مربیگری رینوس میکائلز هیچگاه نتوانست پیروزی مهمی به دست بیاورد و بازی زیبایش را به تکامل برساند. با وجود قهرمانی سهگانه آژاکس در سال ۱۹۷۲، #افسانهی #فوتبال توتال همیشه برای چشمها زیبا بود اما برای بردن جام عملی به نظر نمیرسید. #آرسنال زیر نظر #ونگر توانست یک بازی سیال و آزاد با پاسهای کوتاه و رویکردی تهاجمی ارائه کند؛ بهطوری که #منتقدان بازی آنها را شاعرانه، هماهنگ و سمفونیک و حتی اروتیک خواندهاند. آنها با قهرمانی در لیگ برتر بدون هیچ شکستی در فصل ۰۴-۲۰۰۳ توانستند به کمال برسند و #لقب «شکستناپذیرها» را به دست بیاورند.
حتی #مربی #افسانهای برین کلو نیز با اکراه پیروزیهای آرسنال را تبریک گفت: «فوتبال را طوری نوازش میکنند که همیشه آروز داشتهام #مرلین #مورنو را نوازش کنم»[۱۹] تیم چهل و نه بازی لیگ را بدون شکست پشت سر گذاشت، چنین برتری و کمال مستمر و ادامهداری در این ورزش مدرن بیسابقه است و هنگامی که جلوههای زیباییشناختی شیوهی بازیشان را در نظر بگیریم ارزشش دو چندان میشود. در اینجا رویکردی به ورزش وجود دارد که از تکنیک به مثابه وسیلهای برای رسیدن به هدفی خاص بهره نمیگیرد و رویکرد سودگرایانه به بازی کردن را رد میکند؛ رویکردی که بازی میکند تا نبازد و یا از کاربردیترین و بهینهترین وسایل استفاده میکند تا به پیروزی برسد. آرسنال طوری بازی میکند که انگار بردن تنها به عنوان یک پدیدار زیباییشناختی قابل کسب کردن است؛ #هواداران نیز راه ونگر را دنبال میکنند و به دنبال قهرمانی هستند اما مثل یک اثر هنری، هم برای سرگرم شدن و هم برای خلق چیزی جدید – یا حتی به دنبال رسیدن به حس اصیلتر وجد و جذبه.
@Arsenal_iranianchannel
بازیکنان کهنهکار مثل کاپیتان #تونی #آدامز در مقابل شیوهی ونگر مقاومت کردند. آدامز در اولین واکنشاش گفت: «این فرانسوی چی از فوتبال میفهمد؟ او عینک به چشم میزند و مثل معلمهای مدرسه است.»[۱۶] اما بازیکنانی مثل آدامز به زودی دریافتند که روشهای «استاد» چه فایدههایی دارد. آرسنال در اولین حضور تمام فصل او (۹۸-۱۹۹۷) #قهرمان لیگ و جام حذفی شد؛ یک قهرمانی که با دوباره جان گرفتن بازیکنان کهنهکار انگلیسی (پنج بازیکنان مشهور تدافعی، دیوید سیمنِ دروازهبان و مارتین کئون، نیجل وینتربرن، لی دیکسون و کاپیتان تونی آدامز) و همراهی کردن خریدهای جدید از اروپا (استاد هلندی دنیس #برگکمب به همراه خریدهای اصلی ونگر یعنی پاتریک #ویرا، مارک #اورمارس و امانوئل #پتی) میسر شد. این ترکیب بازیکنان قدیمی و کشفشده خیلی زود با هم هماهنگ شدند و نشان دادند که نوآوری در تمرین و رژیم غذایی نه تنها پیروزی به ارمغان میآورد، بلکه قدرت بدنی بالا باعث میشود که تکنیک به بالاترین سطح خود برسد و موفقیتها با فوتبالی سیال و هجومی همراه شود.
#ونگر و دستیارانش بر طراحی #مرکز #تمرین باشگاه در کولنی لندن، که در سال ۱۹۹۹ افتتاح شد نظارت تام داشتند – گفته شده که حتی مدل بشقابهای میز نهارخوری نیز با نظر مربی انتخاب شدند – این مرکز به مربیان کمک کرد تا بازیکنان را در بهینهترین شرایط تمرین بدهند و عملکرد فیزیکی، ذهنی، تاکتیکی و تکنیکی آنها را به بالاترین حد ممکن برسانند. زرتشت نیچه نیز میگوید: «انسان چیزی است که باید بر او فائق آمد» و میپرسد، «برای فائق آمدن بر او چه کردهاید؟» در مفهوم فوتبالی، ونگر با ساختن یک آزمایشگاه فوتبال در #لندن به دنبال یک رویکرد جامع برای پرورش بازیکنان و ایجاد استانداردهای جدید بود تا بتواند به بهترین عملکرد برای کاشتن بذر ابرانسان فوتبالی برسد.
زمانی که #آرسنال دوباره در سال ۲۰۰۲ در دو جام قهرمان شد، ونگر، همانطور که باشگاه (و شیوهی بازی کردنش را) را بازسازی کرده بود تیم را کاملاً از نو ساخت. خیلی از بازیکنان قدیمی که به او ارث رسیده بودند جدا شدند یا نقشهای محدودتری به عهده گرفتند، در حالی که خریدهای جدید استانداردها را بهبود بخشیدند – بیش از همه تیری #آنری، کسی که به عنوان یک گوش در یونتوس رو به زوال بود و ونگر او را به مهلکترین و شاعرترین مهاجم لیگ برتر انگلیس تبدیل کرد. در روز جشن قهرمانی در ایسلینگتون، دیوید سیمن به تغییرهایی که در زمان مربیگری ونگر نسبت به زمانی که گراهام مربی بود پرداخت. او به دیوید فراست گفت:
آرسن بُعد جدیدی به آرسنال اضافه کرد – میدانی، امکانات جدید تمرینی، رژیم تمرینی و رژیم غذایی جدید و شیوهی بهتری برای بازی کردن. مردم از شیوهی بازی کردن ما لذت میبرند و حالا که اینگونه بازی میکنیم از شر عنوان آرسنال کسلکننده خلاص شدهایم.[۱۷]
♦️آرسنال کسلکنندهی کسلکننده به آرسنال گلزنِ گلزن تبدیل شد.♦️
مفهوم #توتال #فوتبال [۱۸] عموماً به عنوان یک نوآوری هلندی شناخته میشود، اما تیم ملی نارنجی با هنرنمایی یوهان کرایوف و به مربیگری رینوس میکائلز هیچگاه نتوانست پیروزی مهمی به دست بیاورد و بازی زیبایش را به تکامل برساند. با وجود قهرمانی سهگانه آژاکس در سال ۱۹۷۲، #افسانهی #فوتبال توتال همیشه برای چشمها زیبا بود اما برای بردن جام عملی به نظر نمیرسید. #آرسنال زیر نظر #ونگر توانست یک بازی سیال و آزاد با پاسهای کوتاه و رویکردی تهاجمی ارائه کند؛ بهطوری که #منتقدان بازی آنها را شاعرانه، هماهنگ و سمفونیک و حتی اروتیک خواندهاند. آنها با قهرمانی در لیگ برتر بدون هیچ شکستی در فصل ۰۴-۲۰۰۳ توانستند به کمال برسند و #لقب «شکستناپذیرها» را به دست بیاورند.
حتی #مربی #افسانهای برین کلو نیز با اکراه پیروزیهای آرسنال را تبریک گفت: «فوتبال را طوری نوازش میکنند که همیشه آروز داشتهام #مرلین #مورنو را نوازش کنم»[۱۹] تیم چهل و نه بازی لیگ را بدون شکست پشت سر گذاشت، چنین برتری و کمال مستمر و ادامهداری در این ورزش مدرن بیسابقه است و هنگامی که جلوههای زیباییشناختی شیوهی بازیشان را در نظر بگیریم ارزشش دو چندان میشود. در اینجا رویکردی به ورزش وجود دارد که از تکنیک به مثابه وسیلهای برای رسیدن به هدفی خاص بهره نمیگیرد و رویکرد سودگرایانه به بازی کردن را رد میکند؛ رویکردی که بازی میکند تا نبازد و یا از کاربردیترین و بهینهترین وسایل استفاده میکند تا به پیروزی برسد. آرسنال طوری بازی میکند که انگار بردن تنها به عنوان یک پدیدار زیباییشناختی قابل کسب کردن است؛ #هواداران نیز راه ونگر را دنبال میکنند و به دنبال قهرمانی هستند اما مثل یک اثر هنری، هم برای سرگرم شدن و هم برای خلق چیزی جدید – یا حتی به دنبال رسیدن به حس اصیلتر وجد و جذبه.
@Arsenal_iranianchannel
Arsenal
15تا از بدترین خریدهای آرسنال در طول تاریخ #اختصاصی - به نقل از سایت گل به بررسی 15 تا از بدترین خرید های باشگاه در طول تاریخ نقل و انتقالات آن می پردازیم . آرسنال در طول تاریخ پر شهرت خود چندین بازیکن کلاس جهانی را خریداری کرده است ، تعدادی از آن هایی…
9- استفان مالز | از مونیخ 1860 | 650 هزار پوند | 1999
مالز در سال 1998 از مونیخ 1860 به آرسنال پیوست اما او نتوانست راه خودش رو به راه هافبک های بزرگی مانند پاتریک ویرا ، امانوئل پتی و رابرت پیرس نزدیک کنه. او دقیقا 2 سال پس از پیوستن به باشگاه و تنها با 14 بازی از باشگاه جدا شد .
10-آلبرتو مندز | از اس سی فکت | 375 هزار یورو | 1997
در همان سالی که نیکولاس آنلکا و امانوئل پتی و مارک اورمارس آمدند به باشگاه پیوست اما قطعا این بازیکن جوان راه قبل خود را دنبال نکرد . او ماجراجویی خود در آرسنال را با انجام فقط 11 بازی به اتمام رساند .
11- آندره سانتوس | از فنرباغچه | 7 میلیون یورو | 2011
در همان سالی به آرسنال آمد که پر مرتساکر و بنایون هم به آرسنال پیوستند و این برزیلی به آرسنال آمد تا کمبود موجود در دفاع چپ را حل کند . کندی او و جاگیری نامناسب او از نقاط ضعف او بود .
12-ایگورز استفانوفز | از اسکونتو ریگا | 1.3 میلیون پوند | 2000
استفانوفز به دلیل مصدومیت #تونی آدامز❤️ خریداری شد اما بعد از شکست عجیب 6-1 برابر منچستر یونایتد در اولترافورد اعتماد به نفس او به گونه ای ضربه خورد که نتوانست خود را ریکاوری کند. او در 4 سال 17 بازی در لیگ انجام داد و نهایتا به گرَس شاپر پیوست.
13- سباستین اسکولاچی | از سویا | 6.5 میلیون پوند | 2010
این مرد فرانسوی برای تقویت خط دفاع به آرسنال پیوست اما اشتباهات متعدد او در نمایش هایش نشان داد که او آن چیزی نیست که از او انتظار می رفت. او سال 2013 از باشگاه جدا شد.
14- کریستوفر رف | از موناکو | 300 هزار پوند | 1997
در تابستان سال 1997 و در کنار بزرگانی چون یان رایت، دنیس برگکمپ و نیکولاس آنلکا به آرسنال پیوست .او 46 بار برای آرسنال به میدان رفت 5 گل به ثمر رساند اما در یک وضعیت معمولی متوقف شد.
15- پارک چو یونگ | از موناکو | 5.5 میلیون پوند | 2011
یکی از عجیب ترین خرید های ونگر در زمان سلطه ی او بر آرسنال به شمار می رود. پارک وقتی از علاقه ی آرسنال به خود با خبر شد تست پزشکی باشگاه لیل را ترک کرد. این مرد کره ای در لیگ 1 فرانسه بسیار قوی بود و در آغاز کار خود در آرسنال در لیگ کاپ مقابل بولتون گل زد. اما به دلیل کم بودن زمان بازی و زیر سوال رفتن توانایی هایش بعد از 10 بازی در سال 2014 از آرسنال جدا شد .
📇 ترجمه از goal
https://goo.gl/kfk5vf
@arsenal_iran
مالز در سال 1998 از مونیخ 1860 به آرسنال پیوست اما او نتوانست راه خودش رو به راه هافبک های بزرگی مانند پاتریک ویرا ، امانوئل پتی و رابرت پیرس نزدیک کنه. او دقیقا 2 سال پس از پیوستن به باشگاه و تنها با 14 بازی از باشگاه جدا شد .
10-آلبرتو مندز | از اس سی فکت | 375 هزار یورو | 1997
در همان سالی که نیکولاس آنلکا و امانوئل پتی و مارک اورمارس آمدند به باشگاه پیوست اما قطعا این بازیکن جوان راه قبل خود را دنبال نکرد . او ماجراجویی خود در آرسنال را با انجام فقط 11 بازی به اتمام رساند .
11- آندره سانتوس | از فنرباغچه | 7 میلیون یورو | 2011
در همان سالی به آرسنال آمد که پر مرتساکر و بنایون هم به آرسنال پیوستند و این برزیلی به آرسنال آمد تا کمبود موجود در دفاع چپ را حل کند . کندی او و جاگیری نامناسب او از نقاط ضعف او بود .
12-ایگورز استفانوفز | از اسکونتو ریگا | 1.3 میلیون پوند | 2000
استفانوفز به دلیل مصدومیت #تونی آدامز❤️ خریداری شد اما بعد از شکست عجیب 6-1 برابر منچستر یونایتد در اولترافورد اعتماد به نفس او به گونه ای ضربه خورد که نتوانست خود را ریکاوری کند. او در 4 سال 17 بازی در لیگ انجام داد و نهایتا به گرَس شاپر پیوست.
13- سباستین اسکولاچی | از سویا | 6.5 میلیون پوند | 2010
این مرد فرانسوی برای تقویت خط دفاع به آرسنال پیوست اما اشتباهات متعدد او در نمایش هایش نشان داد که او آن چیزی نیست که از او انتظار می رفت. او سال 2013 از باشگاه جدا شد.
14- کریستوفر رف | از موناکو | 300 هزار پوند | 1997
در تابستان سال 1997 و در کنار بزرگانی چون یان رایت، دنیس برگکمپ و نیکولاس آنلکا به آرسنال پیوست .او 46 بار برای آرسنال به میدان رفت 5 گل به ثمر رساند اما در یک وضعیت معمولی متوقف شد.
15- پارک چو یونگ | از موناکو | 5.5 میلیون پوند | 2011
یکی از عجیب ترین خرید های ونگر در زمان سلطه ی او بر آرسنال به شمار می رود. پارک وقتی از علاقه ی آرسنال به خود با خبر شد تست پزشکی باشگاه لیل را ترک کرد. این مرد کره ای در لیگ 1 فرانسه بسیار قوی بود و در آغاز کار خود در آرسنال در لیگ کاپ مقابل بولتون گل زد. اما به دلیل کم بودن زمان بازی و زیر سوال رفتن توانایی هایش بعد از 10 بازی در سال 2014 از آرسنال جدا شد .
📇 ترجمه از goal
https://goo.gl/kfk5vf
@arsenal_iran