بسیار سرافرازم که برخی فکر می کنند من برای سلامت فکری دانشجویان خطرناکم.

#فوکو، در گفتگو با ر مارتین، 1982، به نقل از تئاتر فلسفه، ص 339

✅کانال جامعه شناسی
@IranSociology

همیشه که سکوت نشانه تایید حرف طرف مقابل نیست،
گاهی نشانه قطع امید از سطح شعور اوست.
میشل #فوکو

✅کانال جامعه شناسی
@IranSociology

🎥 میشل #فوکو:

بنظر من يکى از وظايف دوفوريتی، پيشتر و بيشتر از هر چيز ديگر، اين است که ما بايد افشاگرى کنيم .در حقيقت مى‌خواهم بگويم دستکم درجوامع اروپايى ما، مرسوم است که قدرت در انحصار دولت باشد و به نام ملت يا حاکميت، قدرتش را از طريق نهادهايى مشخص، عملياتى کند نهادهايى همچون دستگاه ادارى، پليس و ارتش؛ نهادهايى که کارشان انتقال قدرت دولت، اجراى آن و مجازات نافرمانان است. اما به باور من، قدرت سياسى نهادهاى کارگزار ديگرى نيز دارد که بظاهر اينگونه پنداشته مى‌شوند که هيچ وجه اشتراکى با قدرت سياسى ندارند.

✅کانال جامعه شناسی
@IranSociology

‌ ✍ از نظر میشل #فوکو، دست #قدرت از آستین گفتمان بیرون می آید تا به ایستارهای عامه در قبال پدیده هایی مثل جرم، دیوانگی یا سکسوالیته شکل دهد. گفتمان های تخصصی که صاحبان قدرت و اقتدار برقرار می کنند غالباً فقط با گفتمان های تخصصی رقیب، به چالش خوانده می شوند. بدین ترتیب از گفتمان ها می توان به عنوان ابزار نیرومندی برای محدود ساختن شیوه های بدیل اندیشیدن یا سخن گفتن استفاده کرد. دانش به نیرویی برای کنترل تبدیل می شود. یکی از مضامین اصلی همۀ نوشته های فوکو، شیوۀ پیوند خوردن قدرت و معرفت به فناوری های نظارت، اجبار و انضباط است.

آنتونی #گیدنز، «جامعه شناسی»، ترجمه چاوشیان، ص 975

✅کانال جامعه شناسی
https://telegram.me/joinchat/BW29hDusPve1xfOrGDB4Eg
.
.
.

‍ 🔻درک جهان حاصل درونی شدن نشانه های اجتماعی و سپس بازخوانی و به کارگرفتن آن ها به وسیله کنش گران اجتماعی ، از خلال یک بدن انجام می گیرد.بنابر این بدن را باید محوری دانست که امکان درک نسبت با جهان را به وسیله انسان ممکن می کند...
@IranSociology

#فوکو بر آن است که جوامع اعضای خود را درون حلقه های تنگی از مجموعه روابطی اسیر می کنند که حرکاتشان را کنترل می کند.این جوامع به مثابه " جوامع منضبط " کار می کنند.روابط اجتماعی بدین ترتیب به دور از آن که مرکز اصلی خود را در قدرت عظیم یک دستگاه یا نهادی هم چون دولت بیابند بر اساس انضباطی عمل می کنند که شیوه و روابط جدیدی به وجود می آورد....

به نمایش درآوردن فیزیکی خود ، ظاهرا از لحاظ اجتماعی به یک نمایش اخلاقی شباهت می یابد.نطام ضمنی طبقه بندی ، پایه های گونه ای قانون اخلاقی در ظواهر را استوار کرده است که جایی برای هیچ گونه معصومیتی در حضور باقی نمی گذارد.بدین ترتیب ، ظاهر می تواند بر خلاف ضرب المثل معروف " نباید گول ظاهر افراد را خورد " بلافاصله افراد را گول بزند.صحنه پردازی ظاهر ، کنش گر را در برابر نگاه خریدارانه دیگری و همچنین پیش داوری هایی قرار می دهد که به سرعت او را در یک موقعیت اجتماعی یا اخلاقی بنابرقیافه و این یا آن نکته ظریف در لباس هایش ، شکل بدن یا چهره اش قرار می دهد.کلیشه ها به راحتی خود را با ظاهر فیزیکی افراد وفق می دهند و این ظواهر را به سهولت به " داغ ننگ " به نشانه های غیر قابل تغییر اخلاقی یا تعلق های " نژادی " تغییر می دهند....

جامعه شناسی #بدن ، داوید لو بروتون ، ترجمه ناصر فکوهی ، نشر ثالث

✅کانال جامعه شناسی
https://telegram.me/joinchat/BW29hDusPve1xfOrGDB4Eg

📝 #آلن_بدیو پس از حوادث تروریستی پاریس گفت:

«فهمیدن یا اعتراف به ناتوانی در فهمیدن به منزلۀ شکست است و هیچ اندیشۀ اصیل و انتقادی نباید و نمی تواند هیچ چیز به ویژه هیچ عمل انسانی را غیرقابل فهم و اندیشیدن اعلام کند. هدف و وظیفۀ فکر مقابله با همین ناتوانی در فهمیدن موضوعاتی است که از فهم می گریزند یا غیرقابل فهم و اندیشیدن انگاشته شده و به نظر می رسند.
بی شک، در واقعیت بیرونی رفتارها و اعمال مطلقاً غیرعقلانی، جنایتکارانه و بیمارگونه وجود دارد. اما، از منظر اندیشه همۀ اینها موضوعات قابل تأمل اند. گفتن اینکه فلان چیز یا فلان موضوع نیاندیشیدنی یا غیرقابل فهم است همواره و لزوماً به منزلۀ شکست اندیشه است و شکست اندیشه دقیقاً به معنای پیروزی رفتارهای غیرعقلانی و جنایتکارانه است»

@IranSociology

اگر وجه غالب قرن بیستم کلان روایت های خشنی مانند فاشیسم و توتالیتاریسم بود،قرن بیست و یکم قرن خرده روایت هاست ،خرده روایت هایی که از حاشیه به متن هجوم آورده اند،خرده روایت هایی که با خشونت و ارعاب سعی در حکاکی خود در متن دارند.
قرن بیستم اگر با وحشت آفرینی هیتلر و استالینیسم و پل پوت و امثالهم در یادها ماندگار شد .قرن بیست و یکم قرن #تروریست های کوله به دوش شناخته نشده ای است که در شهر و سرزمینشان جز ارعاب و تحقیر و تهدید چیزی نصیب شان نشده است.
خشونت گفتمانی بارزترین وجه تروریست هاست. #فوکو خشونت گفتمانی را شنیع ترین شکل خشونت می نامید.
خشونت گفتمانی توان ارتباطی، تعلق به همنوعان، ارزشهای مشترک انسانی را نابود کرده و حرمتهای ارزشی و اخلاقی بین فردی و اجتماعی را به چالش می کشند.

اینکه سوژه یک تعریفی از حقیقت را پذیرفته و تمام تعاریف دیگر حقیقت را عین گمراهی و جهل بداند مصداق شدیدترین شکل خشونت ورزی است.

تروریست ها و حاملان این خشونت امروزه در همه جا هستند از آمریکا تا لندن و بروکسل و پاریس و فیلیپین و کابل و بغداد و امروز هم تهران ،از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب دنیا را می نوردند تا به رعب انگیزترین شیوه های ممکن انتقام خود را بگیرند و برای ساعتی هم شده خود را در صدر رسانه ها و خبرگزاری ها بنشانند . برای تروریست ها فرقی ندارد با ماشین شهروندان عادی را زیر بگیرند یا به مدرسه کودکان حمله کنند یا در میدان مرکزی شهری خود را منفجر کنند.آنها یک هدف دارند و آن نابود کردن است .نابود کردن جهانی که بر وفق مرادشان نیست. آنها بیشتر از آنکه تشنه بهشت باشند ،تشنه نابود کردن و جلب توجه هستند.

✍️ #فرهاد_قنبری

🌐جامعه شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY

آدم های کمی در جهان وجود دارند که می توان با آن ها از چیزهای بی اهمیت سخن گفت. سپری کردن دو ساعت با یک نفر بی آن که حتی یک کلمه حرف بزنی نقطه ی اوج دوستی است. تنها با دوستان بسیار خوب می توانی از اموری مهمل سخن بگویی. فوکو نه تنها مرا به ستایش وا می داشت، بلکه مرا می خنداند. ما اغلب با یکدیگر سخن نمی گفتیم. بی هیچ اندوهی حس می کردم که دست آخر من به او نیاز داشتم و او به من نیاز نداشت.

#ژیل_دلوز در ستایش دوستی اش با #فوکو | کتاب 《یک زندگی...》


🌐جامعه شناسی👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADusPvcSOZ6y-bfzjA