#خدا، #شاه و #میهن، پایه های #هنر #ایران
@golchinebaghkam

داستان #هدايت و دين مبين آنچنان هم پيچيده نيست، و داستان اين است:يك خط از زندگي هدايت مي ارزد به كل تاريخ انباشته از پلشتي و پارگين #اسلام. درد كسان اين است كه آيين #كون_شويي و #كون_مرزي را ازيشان بگيريد، سقف طويله شان در هم ميشكند و زير پهن دفن ميشوند؛ همين. ۱۹ نوامبر ۲۰۱۸ ک‌ ا گ
.
.
.
#صادق_هدایت #ایرانشهر #زرتشت #کوروش #هنر #ادبیات #جنبش_فرزندان_زرتشت_و_کوروش #انجمن_بازیابی_ایرانشهری #خردکام_کیخسرو_آرش_گرگین
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10213788956420296&id=1298335370


@iranshahrig

هنرمندان متنفر از ایران
قسمتی از برنامه ۲ آذر ۹۷

#روشنفکری #فرح_دیبا #محسن_نامجو #صهیونیسم_شیعه #هنرمندان #هنرمند #خواننده #ترانه_سرا #موسیقی #هنر
@golchinebaghkam

برخورد با هنرمندان متنفر از ایران
قسمتی از برنامه ۲ آذر ۹۷
#روشنفکری #فرح_دیبا #محسن_نامجو #صهیونیسم_شیعه #هنرمندان #هنرمند #خواننده #ترانه_سرا #موسیقی #هنر
@golchinebaghkam

این سخنان عالیجناب را مقایسه کنیم با فتوای حجت بزرگ مسلمانان، امام محمد غزالیِ معروف که خواهان مندرس شدن اظهارات مجوس است:
"و اما صورتِ حیوان حرام است، و آن چه برایِ سده و نوروز فروشند چون سپر و شمشیرِ چوبین و بوقِ سفالین، این در نفسِ خود حرام نیست، ولیکن اظهارِ شعارِ گبران است که مخالفِ شرع است و از این جهت نه شاید بل که افراط کردن در آراستنِ بازار به سببِ نوروز و قطایفِ بسیار کردن تکلف هایِ نو ساختن برایِ نوروز نه شاید، بل که نوروز و سده باید که مندرس شود و کسی نامِ آن نه برد: تا گروهی از سلف گفته اند که روزه باید داشت، تا از آن طعام ها خوردن نه آید، و شبِ سده چراغ فرا نه باید گرفت تا اصلا” آتش نه بیند، و محققان گفته اند روزه داشتنِ این روز هم ذکرِ این روز بود، و نه شاید که نامِ این روز برند به هیچ وجه، بل که با روز هایِ دیگر برابر باید داشت، و شبِ سده هم چنین، چنان که از او خود نام و نشان نه ماند." (کیمیایِ سعادت، امام محمدِ غزالی، احمد آرام، پ. نخست، ب. 478-479؛)

و مسلما نمی توان از انکار سخن گفت، و از معلم بزرگ انقلاب اسلامی، آیت الله مطهری یادی نکرد:
"آتش روشن کردن شعارِ آتش پرستان است. از رویِ آتش پریدن در چهارشنبه یِ آخرِ سال در اسلام بویِ کفر می دهد. «سرخیِ تو از من زردیِ من از تو» در اسلام شرک و کفر است. این ها شعارِ آتش پرست هاست. اسلام برایِ مبارزه با این ها آمده. اسلام دینِ اذان و دینِ لااله الّاالله است." (نک. مجموعه آثارِ استاد شهید مطهری، ج. 25، ص.387)؛

همانگونه که می بینیم، #اسکندریسم_ابراهیمی، و توابیت تمدنی برامده از آن، سنت مشترک دو بال روشنفکری است؛ در نهایت اما، مدرنیته برای من، در ایران، با اسلام و با گسست قادسیه شروع می شود؛ اگر ایران را سنت بگیریم، که هست، مدرنیته، به عنوان یک گسست مفهومیِ مطلق از سنت، یعنی از ایران، چیزی جز اسلام نیست؛ بدین میانجی، مدرنیته، بخشی از مفهوم تباهی و زوال است؛ هراس ایرانیان از امرِ نو، در چنین تاریخی از امر مدرن ریشه دارد؛
و لازم به ذکر است که کار هنری عالیجناب شاملو متعلق به بستر دیگری است که بیشتر حاصل ناخودآگاه روح #شاعر است، در آن جاست که اتفاقا شاملو، چون بسیاری دیگر از رفقای چکامه سرای اش، تا اندازه ی قابل تأملی نیز ایرانی می شود و دنباله روی روح حماسی #فردوسی و یشت های اوستایی، چون مهریشت؛ این، بحثی جداگانه است که به "کار روشنفکری" کسان ربطی ندارد و مقوله ی #هنر را باید مستقل بررسی کرد؛

سانفرانسیکو
21 آذر 1383 یزدگردی

@iranshahrig

سخنی با رجاله ها
آن‌ چه که بشر جست و جو می‌کند دزد و گردنه‌گیر و کلاش نیست، چون بشر برای زندگی خودش معنی لازم دارد. یک #فردوسی کافی است که وجود ملیون‌ها از امثال شما را تبرئه به کند و شما خواهی نه خواهی معنی زندگی خودتان را از او می‌گیرید و به او افتخار می‌کنید. اما حال که #علم و #هنر و #فرهنگ از این سرزمین رخت بربسته، معلوم می‌شود فقط دزدی و جاسوسی و پستی به‌ این زندگی معنی و ارزش می‌دهد
#حاجی_آقا
#صادق_هدایت
#خردکام_کیخسرو_آرش_گرگین
@iranshahrig

پشن و گواهی مادی و شست سده ای = شش هزارساله، ابر آفریدون گاوسوار و #جشن_مهرگان
(برگرفته از: «ابر خرد و کام ایرانشهر»، کیخسرو آرش گرگین)
این تندیس که بر روی بُرینه و پاره ای از یک زیور برنجین بازمانده است و امروز به دیرندستانی در شهر لایدن ربوده اند اش (Rijksmuseum van Oudheden, Leiden)، از مهندترین گواهبودها و پشن های مادی ابر گسترشن #فرهنگ #اوستائی در #ایرانشهر میانی به هزاره ی سوم تا چهارم پیش از #کوروش بزرگ به شمار می رود. ما در این جا با بازسازیِ اسمردِ آفریدونِ گاوسوارِ گرز به دست رو به روئیم که با از پای درآوردن شیر بر نیروهای #اهرمنی و اژیدهاکی چیرگی می یابد، جز این، ما می دانیم کو گرز او در پیوند با گرز #میترا است. این نگاره، که گوشه ای از آئین های مهرگانی را به ما نشان می دهد، همزمان بدین چم است که #آریائیان اوستائی دست کم از هزاره ی پنجم پیش از زایشن ایشو پسر مریم و یوسف، در بخش های خاوری ایرانشهر و در کرانه های کوه های زاگرس نشیمن داشته اند، چه، برای آن که رویدادی بدین گونه در #هنر بازتاب و بازآفرینی خویش را یابد، نیاز به گذشت زمان بسیاری است، دست کم هزار سال: پس همی در زمان پیدایشنِ تندیس نیز، #آفریدون و سوار شدن اش بر گاو سپید و پیروزی بر اژیدهاک یک اسمرد و میتخت بوده است. این همه، خود، گواهی دیگر است ابر دو چیز: 1. دیرندی #اوستا 2. همه گیری دانائی #مغان، چه نزد ایرانشهریان اوشستری و قفقازی و #خوارزمی، چه نزد ایرانشهریان میانی و نیمروزی و دامنه ی زاگرس. لیک کسان برای آن که این پشن و گواه بسیار گران ارج را از سر راه خویش بردارند یا دست کم از بُرد اش به کاهند، دو کار کرده اند: نخست، آن را، بی هیچ بهان روشنی، یک دستکرد دروجین دانستند، تو گوئی یک دزد بیابانگرد لیک بسیار دانشمند و آشنا به باریکی های ماهروز نویسی ایرانشهری خواسته است برای آن چه بیرونی در گوشه ای از کار خویش هزار سال پیش گفته است بر روی یک تکه ی کوچک از زیوری برنجی، با زبردستی یک هنرمند بی همتا، گواهی ای پسینی فراهم آورد! دو دیگر، هنگام که دیدند ساختگی خواندن این کار هنری بی همتا شوخی ای بیش نیست و کسی آن را به چیزی نه می گیرد، زمان پدید آمدن اش را تا سال های میان 410 تا 350 پیش از کوروش (960 تا 900 پیش از ایشو) پائین آوردند. لیک نیم نگاهی به تندیس برنجین و سنجشن اش با نگاره ها و #تندیس های همانند در #لرستان و #جیرفت، نشان می دهد که این آپه ی هنری دست کم به هزاره ی سوم پیش از کوروش بازمی گردد و بیش از پنج هزاره از بوائی اش می گذرد، اگر نه به هزاره ی چهارم. ما خود بر این باوریم که تندیس به هزاره ی چهارم پیش از کوروش بازمی گردد و نه هزاره ی سوم. عکس را (---> برای تبار ایرانی واژه ی عکس و نیز عین، هر دو به چم و همتبار با چشم، و همبنی ایشان با انگلستانی eye، گرمنستانی Auge، لیتوانی akis، ایرانوتخاری ak و ek، ایرانوارمنی akn و پارسی ایگ (نامِ جا)، چِک ایا چَک، نیز چَم و چیم و چمن، آشتی، آک، و نیز مازندرانی آچه در آچه بلور، و نیز بخش نخست واژه ی اکنون و بخش دوم اینک، نکهنجد.) برگرفته ایم از:
Wolfram Nagel, Ninus und Semiramis in Sage und Geschichte, Iranische Staaten und Reiternomaden vor Darius, Verlag Volker Spiess, 1982: 24.
***
ادامه 👇

گام به گام به سوي خودبسايي ايرانشهري. بسيار خوب است كه آرياييان پنهان سپاه و ارتش در زمينه ي خودرو همان خطي را پي گرفته اند كه بازيابي ايرانشهري طرح كرد. زه.
ليك ما براي رسيدن به رامش پارسيگ و گسترش آزادي و داد در #آسیا، نياز به پرش هاي بزرگ داريم و اين، جز با هماهنگي همه سويه ميان سپاه و دانشگاه و بخش مردمي بازار رخ نخواهد داد. #خودروسازی بايد از دست مافياي گرين كارتي ها به در آورده شود.
جز اين، سپاه و ارتش نميتوانند ايرانزمين را از چنگ اهريمنان به در آرند، اگر در زمينه ي #هنر و #فرهنگ گام در راه تيسپون ننهند. هم از اين رو، همه ي پادگان ها و يگان هاي ارتشي و سپاهي بايد: ١. داراي آموزگار #شاهنامه شناس باشند و نشست هاي شاهنامه شناسي برگزار كنند ٢. آموزش و بررسي كارشناسانه ي همه ي نبردهاي ايرانشهر از زمان چيرگي ايرانيان گوتی و كاسي بر ميانرودان، تا دودمان ايرانشهريان هيتي، ماد، #هخامنشی، مهرداديان اروپا، #اشكانیان، تا #ساسانیان و سپس آنچه از پس از تازش گذشت.
در يك جمله: خويشكاري فرهنگي و هويتي ارتش و سپاه بيشتر و سرنوشت سازتر از خويشكاري آفندي-پدافندي شان است، اين، بايد فهميده شود. شاهنامه نبود، ايران نبود.
#جنبش_فرزندان_زرتشت_و_کوروش #انجمن_بازیابی_ایرانشهری #خردکام_کیخسرو_آرش_گرگین
@iranshahrig

می اندیشم، پس #سلطنت_طلبم.

(آیا باید پاسخ یاوه های طبقه بندی شده ی مرد روشنفکر انقلابی را داد؟)
*
این پرسشی است که پاسخ دادن بدان سخت است. لیک ما بر این شدیم که به این تواب تمدنی پاسخ دهیم. نه برای دفاع از پسرک، که او خود چیزی جز تواب تمدنی ای همگن مرد روشنفکر نیست. رضا پهلوی، چنان که سال ها پیش به تفصیل نگاشته ایم، یک آنتی شاه است. لیک او امروز از یک آنتی شاه نیز پای را فراتر نهاده، با فرو کردن هر دو پای خویش در کفش فدرالیسم و گسترش ارزش های جهانی جهودی، امری که برای اش جایزه نیز گرفته است، هدفی جز تجزیه ی دمکراتیک ایرانزمین را دنبال نمی کند. او چون خود مرد روشنفکر، هم مسلمان است و هم دمکرات. ما اما، می اندیشیم پس روشنفکر نیستیم، می اندیشیم پس دمکرات نیستیم، می اندیشیم، پس مسلمان نیستیم. هم از این رو، دعوای میان ایشان، از اساس درون روشنفکرانه و درون اسلامی است، یک دعوای دمکراتیک، پس ربطی به ایران و ایرانیان ندارد. لاجرم دعوای ایشان دعوای میان کژدمان است با کرکس ها، بر سر هر چه بهتر دریدن تن مقدسی به نام ایران.
لیک موضوع مهم دیگری در این جا هست که نمی توان نسبت به آن بی تفاوت بود: ما در محاصره ی مسلمان ها و دمکرات ها به سر می بریم، در دوزخی که هفت طبقه اش را با خشت اسلام و دمکراسی بر پا داشته اند، همان چیزی که اسکندریسم ابراهیمی می نامیم. پس در این محاصره شدگی و درمیانگرفتگی، در این اشغال شدگی تمدنی، گزیری از رویاروی شدن دیسکورسیو با کسان نیست، اگر چه با بی میلی تام، اگر چه تنها گهگاه. با چنین بی میلی بنیادینی بوده است که پاسخ مهمل های مرد روشنفکر را داده ایم، پاسخی که مسلما نه در سطح درک اوست و نه در سطح درک همگنان اش. روشنفکری، چنان که می دانیم، فرای ساختار مافیائی و صنعت وار اش، یک بی سوادی پایه ای نیز هست، پس کسان، برون آمده از کارخانه های تواب سازی جهان مدرن، اصولا برای نفهمیدن ساخته شده اند: نفهمیدن جهان کهن، نفهمیدن راستی و زیبائی و نیکیِ ایزدانه.
لیک ما اصولا، چه در #ادب و #هنر، و چه در #سیاست و #فلسفه و #یزدان شناسی، برای دفاع از ایزدان است که می اندیشیم و می گوئیم و می نویسیم، و برای ایزد تنومند شده ای به نام #ایرانشهر، برای دئنای اورمزد. و البته حکم قطعی کردار آریائی نیز این است: در چشم دیوها نگریستن و به ایشان نه گفتن. پس ایستاده در تیسپون در چشم دیوها نگریسته ایم که نوشته ایم. به زودی بیرون خواهد آمد و برنامه ي دیداری جداگانه ای نیز در این زمینه خواهیم ساخت.
#جنبش_فرزندان_زرتشت_و_کوروش #انجمن_بازیابی_ایرانشهری #خردکام_کیخسرو_آرش_گرگین
@iranshahrig

«آه ای هستی فروشکسته، ای خاموش» ..... آن هنگام که خاموش گشته ای
و لبان ات، در ناجنبایی کهن و ارغوانی خویش مرگ ستاره ها را شمارش می کنند
زندگی خورشیدی ست فروفسرده
پریده رنگ یادی که در دور دست ترین کهکشان سوسو می زند
آه ای به خود بازگشته، ای خاموش
قلب فرو نشسته در تاریکی ات را پاس بدار
آن توده ی در هم فشرده ی تُرد
آن تنگ - ماهیچه ی خفته در گرانی و نمک
قلب ات را می گویم
قلب ات را پاس بدار
قلب ات را پاس بدار
و به اناری بنگر که بر دورترین دیوار شهر فروترکیده است
به آن اندوه سرخ بنگر
به آن ربودگی کودکانه که هرگز زاده نشد
و به بهترین هستی بنگر
که به سان پرده ای برگرفته رنگ
در کنار ات
در چند قدمی تو
در هم فرومی شکند،
بر زمینی
که از آن هیچ خدایی نیست
و بر خاکی
که اشک هیچ مردی بر آن فرونچکیده است
و نه هیچ شهزاده ای با اسب اش درنوردیده .
پس اینک شاخ قوچ نر را بنگر
که چگونه در گوشت آبی آسمان فرو رفته است
به پهلوی بریده ی آسمان بنگر
و به خونی
که در سه جای زمان فروماسیده است .
و سپهر
به آوای فرشته ی سرگردانی گوش می دهد که فراموشی ایزدان را
در بی انگاری شامگاهی یک چهارشنبه، زیر لب صوت می زند .
و تو اینک دیگر شهزاده ای هستی در دور دست
و مروارید های ایزدان دیگر بر گردن فلزی تو سنگینی نمی کنند
و نه پارچه های زربافت جاودانان بی مرگ بر تن ات
چرا که تو
سبک گشته ای
چرا که تو ریشه های ات را از دست داده ای
چرا که تو عاشقانه به اندازه ی یک عشق،
چرا که تو به اندازه ی یک هم آغوشی
دور گشته ای
پس دیگر با ناگهانگی سخن بگو
پس دیگر با بیگانگی سخن مگو
با بیگانگی جز به یگانگی سخن مگو
چرا که تنهایی
زین پس یگانه پایتخت توست
و درد ِ واپسین
یگانه تاجی که بر سر ات می درخشد .
آه ای در خود فروکشیده سر
ای تنگ برگرفته آغوش
ای ره نشین
خاموشی!
و قلب ات
که خدیو پر شکوه تنهایی خویش است
به تارک تاریکی ای که خانه ی توست می نگرد
به خانه ای، که همه، تهی پیکری توست .
آری به هستی نگاه کن
به بهترین هستی
و به چروک های سترده رنگ اش
که در چند قدمی تو، بر زمین
یادگارهای کهن مردمانی را پنهان می کنند
که خود خود را به یاد نمی آورند هیچ
و نه دیگر هیچ کس هیچ کس را .
به هستی نگاه آن
به آن پُر بیم پرده ی بی بانگ
که در کنار ات
بر زمین افتاده است، نگاه کن.... نگاه کن.
#خردکام_کیخسرو_آرش_گرگین
https://www.instagram.com/kaikhosrowarash/

کیخسرو آرش گرگین، خردکام (فیلسوف) و نویسنده ی زرتشتی، بنیاد گذار «جنبش فرزندان زرتشت و کوروش»، و راهبر کنونی «بازیابی ایرانشهری»

#زرتشتیان_ایران #زرتشت #هنر #موسیقی #نویسنده #شعر_نو #شعر #شعر_سپید #ایران
@iranshahrig

#هنر_زرتشتی، پیش از تازش محمدیان
***
#شاه و #بامبیش ( #شهبانو)، هر دو تاج دار، با جامه ی بلند زردوزی شده، نشسته بر گاهو (کاناپه)ی شاهی. پشت #تاج، دو نواره، نماد #فرّهی، آن #پادشاه به ...
@iranshahrig

#هنر_زرتشتی، پیش از تازش محمدیان
***
#شاه و #بامبیش ( #شهبانو)، هر دو تاج دار، با جامه ی بلند زردوزی شده، نشسته بر گاهو (کاناپه)ی شاهی. پشت #تاج، دو نواره، نماد #فرّهی، آن #پادشاه به سوی آسمان، آن #شهبانو به سوی زمین. پادشاه چنبره ی فرمانروائی را به سوی شهبانو گرفته است کو نشانه ی هنبازی و همپایگی او در کار کشورداری است، و شهبانو، #انار در دست خویش را که نماد باروری و زایشن و #زنانگی است، به سوی پادشاه. لیک پادشاه انار را نه می گیرد، و این نماد نزد شهبانو می ماند. در پائین گاهو، #قوچ، یکی از نمادهای #ایزد_فر ّ.
---> نیز بنگر به آرایه ی #پاپیون مانند و زرّینی که در پائین شلور پادشاه دوخته شده است.
*
پ ن: تنها با ریشه کن شدن #صهیونیسم_شیعه است که پادشاهی راستین #ایرانشهری = فرمانروائی استوار بر دین #زرتشت و راه #کوروش، و نه آن چه #شیعیان و #بهائیان #مشروطه باز و دیگر دیوهای رنسانسی و #دمکراسی خواه در سر دارند، به #ایرانشهر بازخواهد توانست گشت.
#خردکام_کیخسرو_آرش_گرگین
@iranshahrig
*
#سپاه #ارتش #کودتا
#صهیونیست_های_شیعه

با نام اورمزد، بغ بزرگ، بزرگترین بغان
و با نام مهر و اناهیت و اپام نبات

https://tttttt.me/DEranshahr:
یک زرتشتی حقیقی همواره خود را در پیشگاه ایزدان می بیند.
در این بند اشو زرتشت پیامبر هر آن کنشی که از او سر زده و هر آن کنشی که در آینده به جای خواهد آورد را، چون روشنایی خورشید در سپیده دم بامداد می داند که به چشم می توان دید و همه، آفرینی شکوهند برای ایزدان است که از روی پیروی از اشا، وهومنه و اهورامزدا انجام شده است.
_
و آن کردار هایی(شیئوتنا) که من خواهم ورزید(وَرِشا)، و آن کردار های پیش، و آنچه، ای منش نیک(وهومنه)، به چشم(چَشمَنِم) ارزش(اَرِجَ) دارد چون روشنایی(رَئُوچا) خورشید(خوِنگ) در سپیدۀ بامداد(اوخشا) روز(اَسنانم) همه برای نیایش(وَهمایی:شکوهمندی) شماست ای اَشا، ای مزدا اهورا.
#گاتها_هات۵۰_بند۱۰
_
#اهورامزدا #زرتشت #کوروش #دادارانشهر #استادپورداوود #اوستا #گاتها #اوستاخوانی #دوست_شناسی #کردار #کردار_نیک #منش_نیک #اشا #وهومنه #اورمزد #سپیده_دم #زیست_نیک #ایزدان #خدا #عشق #هنر #آیین_نیک #به_تیسپون_باز_خواهیم_گشت #جنبش_اوستاخوانی_پیکاری_چنان_یک_سرود
_
@DEranshahr

به تیسپون بازمی‌گردیم
و به آتش، به آتش بزرگ، به بزرگترین آتش‌ها
با ایران در ایران برای ایران
نماینده زرتشتی پادشاهی
کیخسرو آرش گرگین

#خردکام_کیخسرو_آرش_گرگین_پهلوی
#کیخسرو_آرش_گرگین_شهریار_زرتشتی_ایرانشهر
#راهبر_بازیابی_ایرانشهری_مهندس_رازمهر_ایوبخت
instagram: @official.iranshahrig
instagram: @k.arash.gorgin
telegram: @iranshahrig
telegram: @zoroastrianking