. ﷽
سوره ص، آیات ۴۴ - ۴۳ :
وَ وَهَبْنَا لَهُٓ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنَّا وَ ذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ (٤٣)
وَ خُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِبْ بِهِ وَ لَا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُٓ أَوَّابٌ (٤٤)
ترجمه:
و خانواده‌اش را [كه در حادثه‌ها از دست داده بود] و مانند آنها را همراه با آنها به او بخشیدیم، تا رحمتی از سوی ما و تذكری برای خردمندان باشد. (۴۳)
و [به او گفتیم: چون سوگند خورده‌ای كه همسرت را برای اینكه تو را در امور معنوی ناراحت كرده بود، صد تازیانه بزنی] با دستت بسته‌ای تركه خشك برگیر و همسرت را با آن بزن و سوگندت را مشكن.
بی‌تردید ما او (ایوب) را شكیبا یافتیم. نیكو بنده‌ای بود. به یقین بسیار رجوع كننده به حق و به شدت متوجه خدا بود. (۴۴)
«ضِغاث» به دسته‌ای از شاخه‌ها و چوب‌های نازك گویند. «حَنث» به معنای شكستن عهد و سوگند است.
چنانكه در روایات آمده است: همسر ایّوب، زنی فداكار بود كه در تمام دوران بیماری حضرت ایوب او را رها نكرد و از او پرستاری کرد. روزی شیطان در شكل یك انسان بر او ظاهر شد و گفت: من همسرت را درمان می‌كنم به شرط آنكه بپذیرد من عامل بهبودی‌اش بوده‌ام.
وقتی این پیشنهاد را با حضرت ایّوب علیه السلام درميان گذاشت، او بر آشفت و گفت: تو فریب شیطان را خورده و چنین امری را پذیرفته‌ای، آنگاه سوگند یاد كرد كه همسرش را تنبیه كند.
پیام آیه شریفه:
۱. در سختی‌ها، هرگز از رحمت خدا مأیوس نشوید. "وَهَبْنا لَهُ أَهْلَهُ ... رَحْمَةً مِنَّا"
۲. خاندان گسترده، یك نعمت الهی است. «وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ»
۳. گشایش‌ها لطف الهی است، نه امتیاز و استحقاق ما. «رَحْمَةً مِنَّا»
۴. در فراز و نشیب‌ها، فقط خردمندان درس عبرت می‌گیرند. «ذِكْری لِأُولِی الْأَلْبابِ»
۵. راه تخفیف كیفرها را از خداوند فرا‌گیریم. «خُذْ بِیَدِكَ ضِغْثاً»
۶. حتّی حسن سابقه، فداكاری و از خاندان نبوّت بودن، مانع عمل به قانون نیست. «فَاضْرِبْ بِهِ وَ لا تَحْنَثْ»
۷. در شرایط سخت، به سراغ حل مسأله بروید، ولی قانون شكنی نكنید. «فَاضْرِبْ بِهِ وَ لا تَحْنَثْ»
۸. حرمت عهد و سوگند را حفظ كنیم. «لا تَحْنَثْ»
۹. صبر تلخ است، لیكن عاقبت میوه‌ی شیرین می‌دهد. «وَهَبْنا لَهُ ... وَجَدْناهُ صابِراً»
۱۰. انابه و تضرع به درگاه خدا، سرچشمه‌ی صبر است. «صابِراً ... إِنَّهُ أَوَّابٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ داءٍ يُداوى اِلاّ سُوءَ الخُلقِ
هر دردى درمان مى شود، جز بد اخلاقى.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۸۰
#ص_44_43
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۴۴ - ۴۳ :
وَ وَهَبْنَا لَهُٓ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنَّا وَ ذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ (٤٣)
وَ خُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِبْ بِهِ وَ لَا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُٓ أَوَّابٌ (٤٤)
ترجمه:
و خانواده‌اش را [كه در حادثه‌ها از دست داده بود] و مانند آنها را همراه با آنها به او بخشیدیم، تا رحمتی از سوی ما و تذكری برای خردمندان باشد. (۴۳)
و [به او گفتیم: چون سوگند خورده‌ای كه همسرت را برای اینكه تو را در امور معنوی ناراحت كرده بود، صد تازیانه بزنی] با دستت بسته‌ای تركه خشك برگیر و همسرت را با آن بزن و سوگندت را مشكن.
بی‌تردید ما او (ایوب) را شكیبا یافتیم. نیكو بنده‌ای بود. به یقین بسیار رجوع كننده به حق و به شدت متوجه خدا بود. (۴۴)
«ضِغاث» به دسته‌ای از شاخه‌ها و چوب‌های نازك گویند. «حَنث» به معنای شكستن عهد و سوگند است.
چنانكه در روایات آمده است: همسر ایّوب، زنی فداكار بود كه در تمام دوران بیماری حضرت ایوب او را رها نكرد و از او پرستاری کرد. روزی شیطان در شكل یك انسان بر او ظاهر شد و گفت: من همسرت را درمان می‌كنم به شرط آنكه بپذیرد من عامل بهبودی‌اش بوده‌ام.
وقتی این پیشنهاد را با حضرت ایّوب علیه السلام درميان گذاشت، او بر آشفت و گفت: تو فریب شیطان را خورده و چنین امری را پذیرفته‌ای، آنگاه سوگند یاد كرد كه همسرش را تنبیه كند.
پیام آیه شریفه:
۱. در سختی‌ها، هرگز از رحمت خدا مأیوس نشوید. "وَهَبْنا لَهُ أَهْلَهُ ... رَحْمَةً مِنَّا"
۲. خاندان گسترده، یك نعمت الهی است. «وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ»
۳. گشایش‌ها لطف الهی است، نه امتیاز و استحقاق ما. «رَحْمَةً مِنَّا»
۴. در فراز و نشیب‌ها، فقط خردمندان درس عبرت می‌گیرند. «ذِكْری لِأُولِی الْأَلْبابِ»
۵. راه تخفیف كیفرها را از خداوند فرا‌گیریم. «خُذْ بِیَدِكَ ضِغْثاً»
۶. حتّی حسن سابقه، فداكاری و از خاندان نبوّت بودن، مانع عمل به قانون نیست. «فَاضْرِبْ بِهِ وَ لا تَحْنَثْ»
۷. در شرایط سخت، به سراغ حل مسأله بروید، ولی قانون شكنی نكنید. «فَاضْرِبْ بِهِ وَ لا تَحْنَثْ»
۸. حرمت عهد و سوگند را حفظ كنیم. «لا تَحْنَثْ»
۹. صبر تلخ است، لیكن عاقبت میوه‌ی شیرین می‌دهد. «وَهَبْنا لَهُ ... وَجَدْناهُ صابِراً»
۱۰. انابه و تضرع به درگاه خدا، سرچشمه‌ی صبر است. «صابِراً ... إِنَّهُ أَوَّابٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ داءٍ يُداوى اِلاّ سُوءَ الخُلقِ
هر دردى درمان مى شود، جز بد اخلاقى.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۸۰
#ص_44_43
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۴۸ - ۴۵ :
وَ اذْكُرْ عِبَادَنَآ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ أُولِي الْأَيْدِي وَ الْأَبْصَارِ (٤٥)
إِنَّآ أَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ (٤٦)
وَ إِنَّهُمْ عِنْدَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيَارِ (٤٧)
وَ اذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَ الْيَسَعَ وَ ذَا الْكِفْلِ وَ كُلٌّ مِنَ الْأَخْيَارِ (٤٨)
ترجمه:
و بندگان ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب را یاد كن كه دارای قدرت و بصیرت بودند. (۴۵)
ما آنها را به خاطر بسیار یاد كردن از سرای آخرت، با اخلاصی ویژه خالص کردیم. (۴۶)
و بی‌تردید آنها در پیشگاه ما از برگزیدگان و نیكان‌اند. (۴۷)
و اسماعیل و یَسَع و ذوالكفل را یاد كن، که همه از نیكان‌اند. (۴۸)
در این آیات نام شش نفر از انبیا (ابراهیم، اسحاق، یعقوب، اسماعیل، یسع و ذوالكفل) آمده و برای آنها شش صفت ذكر شده است: بندگی خدا، قدرت، بصیرت، خلوص، برگزیدگی و نیكی.
«مصطفین» جمع «مصطفی» به معنای برگزیده است. «اخیار» جمع «خیر» به معنای اهل خیر و نیكی است.
«الْیَسَعَ» كه نام او دو بار در قرآن آمده است؛ یكی از پیامبران الهی است.
در روایتی از حضرت ثامن الحجج آقا علی ابن موسی الرضا علیه السلام آمده است كه این پیامبر همانند حضرت عیسی علیه السلام مرده زنده می‌كرد.
حضرت امام جواد الائمه علیه السلام در پاسخ عبدالعظیم حسنی فرمود: حضرت ذوالكفل علیه السلام بعد از حضرت سلیمان علیه السلام جزء ۳۱۳ نفر از پیامبران مرسل و برجسته بود كه مثل حضرت داوود عليه‌السلام، قضاوت می‌كرد و جز برای خدا خشم نكرد.
پیام آیه شریفه:
۱. تاریخ پاكان، پیامبران و بزرگان را زنده نگاه داریم. «وَ اذْكُرْ عِبادَنا»
۲. سرچشمه‌ی همه‌ی كمالات پیامبران، عبودیّت است. «عِبادَنا» قبل از كمالات دیگر ذكر شده است.
۳. رهبر الهی، قدرت و بصیرت دارد. «أُولِی الْأَیْدِی وَ الْأَبْصارِ»
۴. نشانه‌ی لطف خاص خداوند به بنده‌اش آن است كه او همواره یاد قیامت باشد. "أَخْلَصْناهُمْ ... ذِكْرَی الدَّارِ"
۵. آخرت اندیشی و دوری از دنیاطلبی، از خصوصیات رهبران الهی است. «إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ بِخالِصَةٍ ذِكْرَی الدَّارِ»
۶. یاد قیامت، مایه نزدیك شدن انسان به اخلاص است. "أَخْلَصْناهُمْ ... ذِكْرَی الدَّارِ"
۷. آخرت اندیشی به انسان بصیرت می‌دهد. "أُولِی الْأَیْدِی وَ الْأَبْصارِ ... إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ ..."
۸. بالاترین ارزش، آبرو داشتن نزد خداست. «عِنْدَنا لَمِنَ الْمُصْطَفَیْنَ»
۹. كسی كه بنده‌ی خالص و نیك خدا باشد؛ خداوند نام او را گرامی می‌دارد (شما به فكر نام نیك نباشید.) "وَ اذْكُرْ ... وَ اذْكُرْ ..."
۱۰. یكی از راه‌های دعوت به خیر، تجلیل از اهل خیر است. "وَ اذْكُرْ ..."
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ شَىءٍ يَنقُصُ عَلَى الإنفاقِ إلاَّ العِلمَ
هر چيزى با بخشيدن كم مى شود، جز دانش.
غررالحکم حدیث شماره ۶۸۸۸
#ص_48_45
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۴۸ - ۴۵ :
وَ اذْكُرْ عِبَادَنَآ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ أُولِي الْأَيْدِي وَ الْأَبْصَارِ (٤٥)
إِنَّآ أَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ (٤٦)
وَ إِنَّهُمْ عِنْدَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيَارِ (٤٧)
وَ اذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَ الْيَسَعَ وَ ذَا الْكِفْلِ وَ كُلٌّ مِنَ الْأَخْيَارِ (٤٨)
ترجمه:
و بندگان ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب را یاد كن كه دارای قدرت و بصیرت بودند. (۴۵)
ما آنها را به خاطر بسیار یاد كردن از سرای آخرت، با اخلاصی ویژه خالص کردیم. (۴۶)
و بی‌تردید آنها در پیشگاه ما از برگزیدگان و نیكان‌اند. (۴۷)
و اسماعیل و یَسَع و ذوالكفل را یاد كن، که همه از نیكان‌اند. (۴۸)
در این آیات نام شش نفر از انبیا (ابراهیم، اسحاق، یعقوب، اسماعیل، یسع و ذوالكفل) آمده و برای آنها شش صفت ذكر شده است: بندگی خدا، قدرت، بصیرت، خلوص، برگزیدگی و نیكی.
«مصطفین» جمع «مصطفی» به معنای برگزیده است. «اخیار» جمع «خیر» به معنای اهل خیر و نیكی است.
«الْیَسَعَ» كه نام او دو بار در قرآن آمده است؛ یكی از پیامبران الهی است.
در روایتی از حضرت ثامن الحجج آقا علی ابن موسی الرضا علیه السلام آمده است كه این پیامبر همانند حضرت عیسی علیه السلام مرده زنده می‌كرد.
حضرت امام جواد الائمه علیه السلام در پاسخ عبدالعظیم حسنی فرمود: حضرت ذوالكفل علیه السلام بعد از حضرت سلیمان علیه السلام جزء ۳۱۳ نفر از پیامبران مرسل و برجسته بود كه مثل حضرت داوود عليه‌السلام، قضاوت می‌كرد و جز برای خدا خشم نكرد.
پیام آیه شریفه:
۱. تاریخ پاكان، پیامبران و بزرگان را زنده نگاه داریم. «وَ اذْكُرْ عِبادَنا»
۲. سرچشمه‌ی همه‌ی كمالات پیامبران، عبودیّت است. «عِبادَنا» قبل از كمالات دیگر ذكر شده است.
۳. رهبر الهی، قدرت و بصیرت دارد. «أُولِی الْأَیْدِی وَ الْأَبْصارِ»
۴. نشانه‌ی لطف خاص خداوند به بنده‌اش آن است كه او همواره یاد قیامت باشد. "أَخْلَصْناهُمْ ... ذِكْرَی الدَّارِ"
۵. آخرت اندیشی و دوری از دنیاطلبی، از خصوصیات رهبران الهی است. «إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ بِخالِصَةٍ ذِكْرَی الدَّارِ»
۶. یاد قیامت، مایه نزدیك شدن انسان به اخلاص است. "أَخْلَصْناهُمْ ... ذِكْرَی الدَّارِ"
۷. آخرت اندیشی به انسان بصیرت می‌دهد. "أُولِی الْأَیْدِی وَ الْأَبْصارِ ... إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ ..."
۸. بالاترین ارزش، آبرو داشتن نزد خداست. «عِنْدَنا لَمِنَ الْمُصْطَفَیْنَ»
۹. كسی كه بنده‌ی خالص و نیك خدا باشد؛ خداوند نام او را گرامی می‌دارد (شما به فكر نام نیك نباشید.) "وَ اذْكُرْ ... وَ اذْكُرْ ..."
۱۰. یكی از راه‌های دعوت به خیر، تجلیل از اهل خیر است. "وَ اذْكُرْ ..."
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ شَىءٍ يَنقُصُ عَلَى الإنفاقِ إلاَّ العِلمَ
هر چيزى با بخشيدن كم مى شود، جز دانش.
غررالحکم حدیث شماره ۶۸۸۸
#ص_48_45
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۵۴ - ۴۹ :
هَٰذَا ذِكْرٌ وَ إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ (٤٩)
جَنَّاتِ عَدْنٍ مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوَابُ (٥٠)
مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَ شَرَابٍ (٥١)
وَ عِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ (٥٢)
هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ (٥٣)
إِنَّ هَٰذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِنْ نَفَادٍ (٥٤)
ترجمه:
این [سرگذشت‌های سازنده] مایه عبرت و پند است و بی‌تردید برای پرهیزكاران بازگشت‌گاه نیكویی در پيش است. (۴۹)
[آن بازگشت‌گاه] بهشت‌های جاویدانی است كه درهایش را به روی آنها گشوده‌اند (۵۰)
در حالی كه در آنجا بر تخت‌ها تكیه می‌زنند و میوه‌های فراوان و نوشیدنی دلخواه‌شان را می‌طلبند (۵۱)
و نزد آنها زنانی است كه فقط به شوهران شان عشق می‌ورزند و با شوهران‌شان هم سن و سال‌اند. (۵۲)
[به آنها گویند:] این است آنچه شما را برای روز حساب وعده می‌دادند. (۵۳)
بی‌تردید این [نعمتهای عالم آخرت] عطای ماست كه برای آن پایانی نیست. (۵۴)
پیام آیه شریفه:
۱. نقل تاریخ نباید سرگرمی باشد، بلكه باید هدفدار و وسیله‌ی هوشیاری باشد. "وَ اذْكُرْ ... هذا ذِكْرٌ"
۲. ذكر، ابعاد مختلفی دارد:
قرآن ذكر است. «نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ» (حجر، ۹)
نماز ذكر است. «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِی» (طه، ۱۴)
تاریخ بزرگان نیز ذكر است. «هذا ذِكْرٌ» (تاریخ بزرگان وسیله یادآوری و درس آموزی است.)
۳. تقوا وسیله‌ی خوش عاقبتی است. «لِلْمُتَّقِینَ لَحُسْنَ مَآبٍ» (كلمه «مَآبٍ» به معنای مرجع و بازگشت است.)
۴. برای جذب مردم، به كلّی گویی اكتفا نكنید. (تنها به «لَحُسْنَ مَآبٍ» اكتفا نشده، بلكه به دنبال آن آمده است: جَنَّاتِ عَدْنٍ ...)
۵. شناخت تاریخ گذشته و توجّه به جاذبه‌های آینده، در گرایش مردم به حقّ مؤثّر است. "وَ اذْكُرْ ... لَحُسْنَ مَآبٍ جَنَّاتِ عَدْنٍ"
۶. انواع نعمت در بهشت جمع است. تعدّد باغ‌ها «جَنَّاتِ» ابدیّت «عَدْنٍ» سهل الوصول بودن «مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوابُ» وفور و كثرت «بِفاكِهَةٍ كَثِیرَةٍ»
۷. نشانه همسر خوب آن است كه به غیر همسر خود چشم ندوزد. «قاصِراتُ الطَّرْفِ»
۸. نعمتهای بهشتی، هم حساب و كتاب دارد «لِیَوْمِ الْحِسابِ» ؛ هم دائمی است. «ما لَهُ مِنْ نَفادٍ»
۹. معاد، جسمانی است. (تكیه كردن بر تخت، خوردن میوه، نوشیدن شراب و داشتن همسر، همه و همه نشانه آن است كه معاد جسمانی است.) «مُتَّكِئِینَ ... بِفاكِهَةٍ ... شَرابٍ ... قاصِراتُ الطَّرْفِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ شَىءٍ لا يَحسُنُ نَشرُهُ أمانَةٌ وَ إن لَم يُستَكتَم
هر چه كه افشاى آن پسنديده نباشد، امانت است، اگر چه پنهان كردنش را درخواست نكرده باشند.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۹۷
#ص_54_49
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۵۴ - ۴۹ :
هَٰذَا ذِكْرٌ وَ إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ (٤٩)
جَنَّاتِ عَدْنٍ مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوَابُ (٥٠)
مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَ شَرَابٍ (٥١)
وَ عِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ (٥٢)
هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ (٥٣)
إِنَّ هَٰذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِنْ نَفَادٍ (٥٤)
ترجمه:
این [سرگذشت‌های سازنده] مایه عبرت و پند است و بی‌تردید برای پرهیزكاران بازگشت‌گاه نیكویی در پيش است. (۴۹)
[آن بازگشت‌گاه] بهشت‌های جاویدانی است كه درهایش را به روی آنها گشوده‌اند (۵۰)
در حالی كه در آنجا بر تخت‌ها تكیه می‌زنند و میوه‌های فراوان و نوشیدنی دلخواه‌شان را می‌طلبند (۵۱)
و نزد آنها زنانی است كه فقط به شوهران شان عشق می‌ورزند و با شوهران‌شان هم سن و سال‌اند. (۵۲)
[به آنها گویند:] این است آنچه شما را برای روز حساب وعده می‌دادند. (۵۳)
بی‌تردید این [نعمتهای عالم آخرت] عطای ماست كه برای آن پایانی نیست. (۵۴)
پیام آیه شریفه:
۱. نقل تاریخ نباید سرگرمی باشد، بلكه باید هدفدار و وسیله‌ی هوشیاری باشد. "وَ اذْكُرْ ... هذا ذِكْرٌ"
۲. ذكر، ابعاد مختلفی دارد:
قرآن ذكر است. «نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ» (حجر، ۹)
نماز ذكر است. «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِی» (طه، ۱۴)
تاریخ بزرگان نیز ذكر است. «هذا ذِكْرٌ» (تاریخ بزرگان وسیله یادآوری و درس آموزی است.)
۳. تقوا وسیله‌ی خوش عاقبتی است. «لِلْمُتَّقِینَ لَحُسْنَ مَآبٍ» (كلمه «مَآبٍ» به معنای مرجع و بازگشت است.)
۴. برای جذب مردم، به كلّی گویی اكتفا نكنید. (تنها به «لَحُسْنَ مَآبٍ» اكتفا نشده، بلكه به دنبال آن آمده است: جَنَّاتِ عَدْنٍ ...)
۵. شناخت تاریخ گذشته و توجّه به جاذبه‌های آینده، در گرایش مردم به حقّ مؤثّر است. "وَ اذْكُرْ ... لَحُسْنَ مَآبٍ جَنَّاتِ عَدْنٍ"
۶. انواع نعمت در بهشت جمع است. تعدّد باغ‌ها «جَنَّاتِ» ابدیّت «عَدْنٍ» سهل الوصول بودن «مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوابُ» وفور و كثرت «بِفاكِهَةٍ كَثِیرَةٍ»
۷. نشانه همسر خوب آن است كه به غیر همسر خود چشم ندوزد. «قاصِراتُ الطَّرْفِ»
۸. نعمتهای بهشتی، هم حساب و كتاب دارد «لِیَوْمِ الْحِسابِ» ؛ هم دائمی است. «ما لَهُ مِنْ نَفادٍ»
۹. معاد، جسمانی است. (تكیه كردن بر تخت، خوردن میوه، نوشیدن شراب و داشتن همسر، همه و همه نشانه آن است كه معاد جسمانی است.) «مُتَّكِئِینَ ... بِفاكِهَةٍ ... شَرابٍ ... قاصِراتُ الطَّرْفِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ شَىءٍ لا يَحسُنُ نَشرُهُ أمانَةٌ وَ إن لَم يُستَكتَم
هر چه كه افشاى آن پسنديده نباشد، امانت است، اگر چه پنهان كردنش را درخواست نكرده باشند.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۹۷
#ص_54_49
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۶۱ - ۵۵
هَٰذَا وَ إِنَّ لِلطَّاغِينَ لَشَرَّ مَآبٍ (٥٥)
جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ (٥٦)
هَٰذَا فَلْيَذُوقُوهُ حَمِيمٌ وَ غَسَّاقٌ (٥٧)
وَ آخَرُ مِنْ شَكْلِهِٓ أَزْوَاجٌ (٥٨)
هَٰذَا فَوْجٌ مُقْتَحِمٌ مَعَكُمْ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ إِنَّهُمْ صَالُو النَّارِ (٥٩)
قَالُوا بَلْ أَنْتُمْ لَا مَرْحَبًا بِكُمْ أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا فَبِئْسَ الْقَرَارُ (٦٠)
قَالُوا رَبَّنَا مَنْ قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِي النَّارِ (٦١)
ترجمه:
این [همه برای پرهیزكاران است] و بی‌تردید برای سركشان بدترین بازگشت‌گاه خواهد بود. (۵۵)
دوزخ كه در آن وارد می‌شوند و چه بد آرامگاهی است! (۵۶)
این آب جوشان و مایع چركین متعفّن است كه باید آن را بچشند! (۵۷)
و [جز اینها] عذاب‌های دیگری مانند آنرا دارند. (۵۸)
[چون پیشوایان كفر به دوزخ درآیند و پیروان‌شان را نیز راهی دوزخ كنند، ندا رسد:] این گروهی [از پیروان شما] هستند كه با فشار و زور، با شما وارد دوزخ می‌شوند. [پیشوایان كفر در پاسخ گویند:] خوش‌آمد و گشایشی بر آنها [كه پیروان ما بودند] مباد. بی‌تردید آنها با آتش خواهند سوخت. (۵۹)
[پیروان به پیشوایان] گویند: بلكه بر شما خوش‌آمد و گشایشی مباد. این عذاب را شما از پیش برای ما فراهم كردید و چه بد قرارگاهی است. (۶۰)
می‌گویند: پروردگارا! هر كس این عذاب را از پیش برای ما فراهم کرده است، برای او در آتش عذابی دو چندان بیفزا. (۶۱)
«مهاد» از «مهد» به معنای جایگاه و آرامگاه است.
«حَمِیمٌ» یعنی آب جوشان و «غَسَّاقٌ» یعنی چركابی كه از پوست دوزخیان می‌چكد.
«مُقْتَحِمٌ» ورود در كار ترسناك را گویند.
«شَكل» به معنای مثل و مانند و «أَزْواجٌ» به معنای انواع است، یعنی انواع دیگری از همین گونه عذاب دارند.
پیام آیه شریفه:
۱. سرلوحه‌ی خوبی‌ها تقواست و سرلوحه‌ی بدی‌ها طغیان و سركشی است. «إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ لَحُسْنَ مَآبٍ ... إِنَّ لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ»
۲. طغیان عامل بد عاقبتی است. «لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ»
۳. عذاب‌های دوزخ متنوّع و گوناگون است. «وَ آخَرُ مِنْ شَكْلِهِ أَزْواجٌ»
۴. در قیامت، پیروان فساد از پیشگامان خود تنفّر دارند. «أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنا»
۵. انسان، دوزخِ خود را از پیش می‌فرستد. «قَدَّمْتُمُوهُ لَنا»
۶. دعوت دیگران به گناه، سبب سلب مسئولیّت از گناهكار نیست. با این كه می‌گویند: «أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنا» شما این عذاب را برای ما فراهم كردید، ولی خودشان نیز در دوزخ گرفتارند.
۷. در نظام تربیتی اسلام، تشویق و تهدید در كنار هم است. (آیاتِ پاداش متّقین و كیفر طاغین)
۸. كسانی كه در دنیا و در مدار ایمان، به یكدیگر دعا نكنند؛ در آخرت و در دوزخ به یكدیگر نفرین خواهند كرد. «رَبَّنا مَنْ قَدَّمَ لَنا»
۹. تنها دعایی كه از دوزخیان مستجاب می‌شود، دعای افزودن عذاب برای پیش كسوتان كفر است. «فَزِدْهُ عَذاباً ضِعْفاً» «لِكُلٍّ ضِعْفٌ» (اعراف، ۳۹)
۱۰. ردّ و بدل كردن ناسزا، نوعی از برخوردهای دوزخیان با هم است. (گروهی می‌گویند: «لا مَرْحَباً بِكُمْ» ولی جواب می‌شنوند: «بَلْ أَنْتُمْ لا مَرْحَباً بِكُمْ»)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَم مِن صَعبٍ تَسَهَّلَ بِالرِّفقِ
بسا سختى كه با مدارا آسان شد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۴۶
#ص_61_55
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۶۱ - ۵۵
هَٰذَا وَ إِنَّ لِلطَّاغِينَ لَشَرَّ مَآبٍ (٥٥)
جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ (٥٦)
هَٰذَا فَلْيَذُوقُوهُ حَمِيمٌ وَ غَسَّاقٌ (٥٧)
وَ آخَرُ مِنْ شَكْلِهِٓ أَزْوَاجٌ (٥٨)
هَٰذَا فَوْجٌ مُقْتَحِمٌ مَعَكُمْ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ إِنَّهُمْ صَالُو النَّارِ (٥٩)
قَالُوا بَلْ أَنْتُمْ لَا مَرْحَبًا بِكُمْ أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا فَبِئْسَ الْقَرَارُ (٦٠)
قَالُوا رَبَّنَا مَنْ قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِي النَّارِ (٦١)
ترجمه:
این [همه برای پرهیزكاران است] و بی‌تردید برای سركشان بدترین بازگشت‌گاه خواهد بود. (۵۵)
دوزخ كه در آن وارد می‌شوند و چه بد آرامگاهی است! (۵۶)
این آب جوشان و مایع چركین متعفّن است كه باید آن را بچشند! (۵۷)
و [جز اینها] عذاب‌های دیگری مانند آنرا دارند. (۵۸)
[چون پیشوایان كفر به دوزخ درآیند و پیروان‌شان را نیز راهی دوزخ كنند، ندا رسد:] این گروهی [از پیروان شما] هستند كه با فشار و زور، با شما وارد دوزخ می‌شوند. [پیشوایان كفر در پاسخ گویند:] خوش‌آمد و گشایشی بر آنها [كه پیروان ما بودند] مباد. بی‌تردید آنها با آتش خواهند سوخت. (۵۹)
[پیروان به پیشوایان] گویند: بلكه بر شما خوش‌آمد و گشایشی مباد. این عذاب را شما از پیش برای ما فراهم كردید و چه بد قرارگاهی است. (۶۰)
می‌گویند: پروردگارا! هر كس این عذاب را از پیش برای ما فراهم کرده است، برای او در آتش عذابی دو چندان بیفزا. (۶۱)
«مهاد» از «مهد» به معنای جایگاه و آرامگاه است.
«حَمِیمٌ» یعنی آب جوشان و «غَسَّاقٌ» یعنی چركابی كه از پوست دوزخیان می‌چكد.
«مُقْتَحِمٌ» ورود در كار ترسناك را گویند.
«شَكل» به معنای مثل و مانند و «أَزْواجٌ» به معنای انواع است، یعنی انواع دیگری از همین گونه عذاب دارند.
پیام آیه شریفه:
۱. سرلوحه‌ی خوبی‌ها تقواست و سرلوحه‌ی بدی‌ها طغیان و سركشی است. «إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ لَحُسْنَ مَآبٍ ... إِنَّ لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ»
۲. طغیان عامل بد عاقبتی است. «لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ»
۳. عذاب‌های دوزخ متنوّع و گوناگون است. «وَ آخَرُ مِنْ شَكْلِهِ أَزْواجٌ»
۴. در قیامت، پیروان فساد از پیشگامان خود تنفّر دارند. «أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنا»
۵. انسان، دوزخِ خود را از پیش می‌فرستد. «قَدَّمْتُمُوهُ لَنا»
۶. دعوت دیگران به گناه، سبب سلب مسئولیّت از گناهكار نیست. با این كه می‌گویند: «أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنا» شما این عذاب را برای ما فراهم كردید، ولی خودشان نیز در دوزخ گرفتارند.
۷. در نظام تربیتی اسلام، تشویق و تهدید در كنار هم است. (آیاتِ پاداش متّقین و كیفر طاغین)
۸. كسانی كه در دنیا و در مدار ایمان، به یكدیگر دعا نكنند؛ در آخرت و در دوزخ به یكدیگر نفرین خواهند كرد. «رَبَّنا مَنْ قَدَّمَ لَنا»
۹. تنها دعایی كه از دوزخیان مستجاب می‌شود، دعای افزودن عذاب برای پیش كسوتان كفر است. «فَزِدْهُ عَذاباً ضِعْفاً» «لِكُلٍّ ضِعْفٌ» (اعراف، ۳۹)
۱۰. ردّ و بدل كردن ناسزا، نوعی از برخوردهای دوزخیان با هم است. (گروهی می‌گویند: «لا مَرْحَباً بِكُمْ» ولی جواب می‌شنوند: «بَلْ أَنْتُمْ لا مَرْحَباً بِكُمْ»)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَم مِن صَعبٍ تَسَهَّلَ بِالرِّفقِ
بسا سختى كه با مدارا آسان شد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۴۶
#ص_61_55
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص آیات ۶۴ - ۶۲ :
وَ قَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَىٰ رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرَارِ (٦٢)
أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ (٦٣)
إِنَّ ذَٰلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ (٦٤)
ترجمه :
می‌گویند: ما را چه شده كه [مردان مؤمن و شایسته] ای كه آنها را از اشرار می‌شمردیم، نمی‌بینیم!؟ (۶۲)
آیا ما آنها را به ناحق به مسخره گرفتیم [و اكنون در بهشت جای دارند] یا [در دوزخ‌اند و] دیدگان ما به آنها نمی‌افتد!؟ (۶۳)
بی تردید این گفتگوی خصمانه اهل آتش، حتمی و واقع‌شدنی است. (۶۴)
در روایات معتبر آمده است: گروهی از شیعیان نزد اهل بیت علیهم السلام شكایت كردند كه گروهی ما را رافضی می‌خوانند و از مشركان و كفّار بدتر می‌دانند. امام علیه السلام سوگند یاد كردند كه شما مشمول شفاعت ما می‌شوید و آنها در دوزخ سراغ شما را خواهند گرفت، سپس این آیه را تلاوت كردند: «وَ قالُوا ما لَنا لا نَری رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ»
سیمایی از تخاصم مجرمان
در قیامت، هر كس دنبال شریك جرم می‌گردد، كه گناهش را گردن او بیندازد:
بعضی گویند: جامعه ما را منحرف كرد.
«لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِینَ» (سبأ، ۳۱)
بعضی گویند: دوست بد ما را منحرف كرد.
«لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّكْرِ» (فرقان، ۲۹)
بعضی گویند: شریك، ما را منحرف كرد.
«الْأَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ» (زخرف، ۶۷)
بعضی گویند: بزرگان فاسد ما را منحرف كرده‌اند «أَطَعْنا سادَتَنا وَ كُبَراءَنا فَأَضَلُّونَا» (احزاب، ۶۷)
بعضی گویند: شیطان ما را منحرف كرد.
«فَلا تَلُومُونِی وَ لُومُوا أَنْفُسَكُمْ» (ابراهیم، ۲۲)
پیام آیه شریفه:
۱. برخی از كسانی كه در دنیا از بدان محسوب شده و تحقیر می‌شوند؛ در بهشت كامیاب خواهند بود. «لا نَری رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ»
۲. در دوزخ، افراد هوش و حواس دارند و یكدیگر را می‌شناسند. «ما لَنا لا نَری رِجالًا»
۳. زود قضاوت نكنیم، شاید افراد به ظاهر پست امروز، عالی مقام‌های قیامت باشند. «نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ»
۴. قیامت روز اقرار است. «أَتَّخَذْناهُمْ سِخْرِیًّا»
۵. بهشتیان در مجلس اُنس بر تخت‌ها تكیه زده‌اند، ولی دوزخیان با یكدیگر جرّ و بحث دارند. «مُتَّكِئِینَ فِیها»، «إِنَّ ذلِكَ لَحَقٌّ تَخاصُمُ أَهْلِ النَّارِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَم مِن مُسَوِّفٍ بِالعَمَلِ حَتّى هَجَمَ عَلَيهِ الأجَلُ
چه بسا كسانی كه براى اقدام و عمل، امروز و فردا مى كنند، تا زمانی كه مرگ بر آنها هجوم آورد!
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۵۴
#ص_64_62
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص آیات ۶۴ - ۶۲ :
وَ قَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَىٰ رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرَارِ (٦٢)
أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ (٦٣)
إِنَّ ذَٰلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ (٦٤)
ترجمه :
می‌گویند: ما را چه شده كه [مردان مؤمن و شایسته] ای كه آنها را از اشرار می‌شمردیم، نمی‌بینیم!؟ (۶۲)
آیا ما آنها را به ناحق به مسخره گرفتیم [و اكنون در بهشت جای دارند] یا [در دوزخ‌اند و] دیدگان ما به آنها نمی‌افتد!؟ (۶۳)
بی تردید این گفتگوی خصمانه اهل آتش، حتمی و واقع‌شدنی است. (۶۴)
در روایات معتبر آمده است: گروهی از شیعیان نزد اهل بیت علیهم السلام شكایت كردند كه گروهی ما را رافضی می‌خوانند و از مشركان و كفّار بدتر می‌دانند. امام علیه السلام سوگند یاد كردند كه شما مشمول شفاعت ما می‌شوید و آنها در دوزخ سراغ شما را خواهند گرفت، سپس این آیه را تلاوت كردند: «وَ قالُوا ما لَنا لا نَری رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ»
سیمایی از تخاصم مجرمان
در قیامت، هر كس دنبال شریك جرم می‌گردد، كه گناهش را گردن او بیندازد:
بعضی گویند: جامعه ما را منحرف كرد.
«لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِینَ» (سبأ، ۳۱)
بعضی گویند: دوست بد ما را منحرف كرد.
«لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّكْرِ» (فرقان، ۲۹)
بعضی گویند: شریك، ما را منحرف كرد.
«الْأَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ» (زخرف، ۶۷)
بعضی گویند: بزرگان فاسد ما را منحرف كرده‌اند «أَطَعْنا سادَتَنا وَ كُبَراءَنا فَأَضَلُّونَا» (احزاب، ۶۷)
بعضی گویند: شیطان ما را منحرف كرد.
«فَلا تَلُومُونِی وَ لُومُوا أَنْفُسَكُمْ» (ابراهیم، ۲۲)
پیام آیه شریفه:
۱. برخی از كسانی كه در دنیا از بدان محسوب شده و تحقیر می‌شوند؛ در بهشت كامیاب خواهند بود. «لا نَری رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ»
۲. در دوزخ، افراد هوش و حواس دارند و یكدیگر را می‌شناسند. «ما لَنا لا نَری رِجالًا»
۳. زود قضاوت نكنیم، شاید افراد به ظاهر پست امروز، عالی مقام‌های قیامت باشند. «نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ»
۴. قیامت روز اقرار است. «أَتَّخَذْناهُمْ سِخْرِیًّا»
۵. بهشتیان در مجلس اُنس بر تخت‌ها تكیه زده‌اند، ولی دوزخیان با یكدیگر جرّ و بحث دارند. «مُتَّكِئِینَ فِیها»، «إِنَّ ذلِكَ لَحَقٌّ تَخاصُمُ أَهْلِ النَّارِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَم مِن مُسَوِّفٍ بِالعَمَلِ حَتّى هَجَمَ عَلَيهِ الأجَلُ
چه بسا كسانی كه براى اقدام و عمل، امروز و فردا مى كنند، تا زمانی كه مرگ بر آنها هجوم آورد!
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۵۴
#ص_64_62
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۷۰ - ۶۵ :
قُلْ إِنَّمَآ أَنَا مُنْذِرٌ وَ مَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ (٦٥)
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ (٦٦)
قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِيمٌ (٦٧)
أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ (٦٨)
مَا كَانَ لِيَ مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ الْأَعْلَىٰٓ إِذْ يَخْتَصِمُونَ (٦٩)
إِنْ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ إِلَّآ أَنَّمَآ أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ (٧٠)
ترجمه:
بگو: من فقط هشدار دهنده‌ام و هیچ معبودی جز خدای یگانه قهّار نیست. (۶۵)
پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست، توانای شكست ناپذیر و بسیار آمرزنده است. (۶۶)
بگو آن خبری بزرگ است (۶۷)
كه شما از آن روی‌گردانید. (۶۸)
من از ملأ اعلی هنگامی كه [درباره آفرینش آدم] گفتگو می‌كردند، هیچ خبری ندارم. (۶۹)
به من وحی نمی‌شود جز برای اینكه من هشدار دهنده‌ای روشنگرم. (۷۰)
«قهار» به معنای قدرت قاهره‌ای است كه همه‌ی قدرت‌ها، مقهور و محكوم او هستند.
در روایات می‌خوانیم: «نَبَأٌ عَظِیمٌ» مولا امیرالمؤمنین حضرت علیّ بن ابیطالب علیه السلام است و خود حضرت فرمود: «انا النبأ العظیم» چنانكه در دعای ندبه نیز خطاب به حضرت مهدی علیه السلام می‌گوییم: «یا بن النباء العظیم»
این معنا با ضمیر «هُوَ» كه در مورد انسان به كار می‌رود، سازگارتر است.
مراد از «ملا اعلی» همان «افق اعلی» است كه در سوره‌ی نجم می‌خوانیم: «وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلی» و هدف معراج، بالا بردن سطح علمی پیامبر بود. «لِنُرِیَهُ مِنْ آیاتِنا»
بنابراین شاید آیات مذكور این مطلب را دنبال می‌كنند كه:
ای پیامبر! به مردم بگو: وجود علیّ بن ابیطالب خبر بزرگی است كه برخی از شما مسلمانان از او اعراض می‌كنید (و به سراغ دیگری می‌روید.)
من از عالم بالا بی‌خبر بودم، هنگامی كه مردم بر ولایت او مخاصمه می‌كردند؛ ولی در سفر معراج امامت مولا امیرالمؤمنین حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام مطرح و تثبیت شد و فكر نكنید امامت او نظر شخصی من است، هر چه هست وحی الهی است.
پیام آیه شریفه:
۱. وظیفه و جایگاه پیامبر اکرم، باید به مردم اعلام شود. «قُلْ»
۲. جایی كه غفلت همه را فراگرفته، باید از زاویه‌ی انذار سخن گفت. «إِنَّما أَنَا مُنْذِرٌ»
۳. انسان با خطرها و آسیب‌هایی روبرو است، كه بواسطه انذار انبیا می‌تواند از آنها رهائی یابد. «أَنَا مُنْذِرٌ»
۴. نقش هشدار و انذار در تربیت، بیش از نقش بشارت است. «أَنَا مُنْذِرٌ»
۵. انذار زمانی مؤثّر است كه از سرچشمه‌ی قاهر باشد. «أَنَا مُنْذِرٌ ... الْواحِدُ الْقَهَّارُ»
۶. اقتدار، در سایه‌ی وحدت است. «الْواحِدُ الْقَهَّارُ» (در قرآن شش جا كلمه‌ی قهار آمده است، كه در كنار همه‌ی آنها كلمه‌ی واحد است.)
۷. همه هستی تحت یك مدیریّت و اراده است. «الْواحِدُ الْقَهَّارُ رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
۸. خداوند، تمام هستی را پرورش می‌دهد و همه را به سوی كمال می‌برد. «رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُمَا»
۹. مربّی باید هم قدرت داشته باشد، هم رحمت. "رَبُ ... الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ"
۱۰. اقبال یا اعراض مردم، نشانه‌ی حقّانیّت یا بطلان امری نیست. «هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ»
۱۱. در تبلیغ و هدایت مردم، از روش‌های روشن و بدون ابهام استفاده كنید. «نَذِیرٌ مُبِینٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ تَصفُو فِكرَةُ مَن يَستَديِمُ الشِّبَعَ
انديشه كسى كه هميشه سير است، چگونه سامان مى یابد!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۷۵
#ص_70_65
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۷۰ - ۶۵ :
قُلْ إِنَّمَآ أَنَا مُنْذِرٌ وَ مَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ (٦٥)
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ (٦٦)
قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِيمٌ (٦٧)
أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ (٦٨)
مَا كَانَ لِيَ مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ الْأَعْلَىٰٓ إِذْ يَخْتَصِمُونَ (٦٩)
إِنْ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ إِلَّآ أَنَّمَآ أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ (٧٠)
ترجمه:
بگو: من فقط هشدار دهنده‌ام و هیچ معبودی جز خدای یگانه قهّار نیست. (۶۵)
پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست، توانای شكست ناپذیر و بسیار آمرزنده است. (۶۶)
بگو آن خبری بزرگ است (۶۷)
كه شما از آن روی‌گردانید. (۶۸)
من از ملأ اعلی هنگامی كه [درباره آفرینش آدم] گفتگو می‌كردند، هیچ خبری ندارم. (۶۹)
به من وحی نمی‌شود جز برای اینكه من هشدار دهنده‌ای روشنگرم. (۷۰)
«قهار» به معنای قدرت قاهره‌ای است كه همه‌ی قدرت‌ها، مقهور و محكوم او هستند.
در روایات می‌خوانیم: «نَبَأٌ عَظِیمٌ» مولا امیرالمؤمنین حضرت علیّ بن ابیطالب علیه السلام است و خود حضرت فرمود: «انا النبأ العظیم» چنانكه در دعای ندبه نیز خطاب به حضرت مهدی علیه السلام می‌گوییم: «یا بن النباء العظیم»
این معنا با ضمیر «هُوَ» كه در مورد انسان به كار می‌رود، سازگارتر است.
مراد از «ملا اعلی» همان «افق اعلی» است كه در سوره‌ی نجم می‌خوانیم: «وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلی» و هدف معراج، بالا بردن سطح علمی پیامبر بود. «لِنُرِیَهُ مِنْ آیاتِنا»
بنابراین شاید آیات مذكور این مطلب را دنبال می‌كنند كه:
ای پیامبر! به مردم بگو: وجود علیّ بن ابیطالب خبر بزرگی است كه برخی از شما مسلمانان از او اعراض می‌كنید (و به سراغ دیگری می‌روید.)
من از عالم بالا بی‌خبر بودم، هنگامی كه مردم بر ولایت او مخاصمه می‌كردند؛ ولی در سفر معراج امامت مولا امیرالمؤمنین حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام مطرح و تثبیت شد و فكر نكنید امامت او نظر شخصی من است، هر چه هست وحی الهی است.
پیام آیه شریفه:
۱. وظیفه و جایگاه پیامبر اکرم، باید به مردم اعلام شود. «قُلْ»
۲. جایی كه غفلت همه را فراگرفته، باید از زاویه‌ی انذار سخن گفت. «إِنَّما أَنَا مُنْذِرٌ»
۳. انسان با خطرها و آسیب‌هایی روبرو است، كه بواسطه انذار انبیا می‌تواند از آنها رهائی یابد. «أَنَا مُنْذِرٌ»
۴. نقش هشدار و انذار در تربیت، بیش از نقش بشارت است. «أَنَا مُنْذِرٌ»
۵. انذار زمانی مؤثّر است كه از سرچشمه‌ی قاهر باشد. «أَنَا مُنْذِرٌ ... الْواحِدُ الْقَهَّارُ»
۶. اقتدار، در سایه‌ی وحدت است. «الْواحِدُ الْقَهَّارُ» (در قرآن شش جا كلمه‌ی قهار آمده است، كه در كنار همه‌ی آنها كلمه‌ی واحد است.)
۷. همه هستی تحت یك مدیریّت و اراده است. «الْواحِدُ الْقَهَّارُ رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
۸. خداوند، تمام هستی را پرورش می‌دهد و همه را به سوی كمال می‌برد. «رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُمَا»
۹. مربّی باید هم قدرت داشته باشد، هم رحمت. "رَبُ ... الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ"
۱۰. اقبال یا اعراض مردم، نشانه‌ی حقّانیّت یا بطلان امری نیست. «هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ»
۱۱. در تبلیغ و هدایت مردم، از روش‌های روشن و بدون ابهام استفاده كنید. «نَذِیرٌ مُبِینٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ تَصفُو فِكرَةُ مَن يَستَديِمُ الشِّبَعَ
انديشه كسى كه هميشه سير است، چگونه سامان مى یابد!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۷۵
#ص_70_65
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص آیات ۷۴ - ۷۱ :
إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَآئِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِنْ طِينٍ (٧١)
فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ (٧٢)
فَسَجَدَ الْمَلَآئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ (٧٣)
إِلَّآ إِبْلِيسَ اسْتَكْبَرَ وَ كَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ (٧٤)
ترجمه:
[یاد كن] هنگامی كه پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من بشری از گل خواهم آفرید. (۷۱)
پس زمانی كه اندامش را درست و معتدل کردم و از روح خود در او دمیدم؛ برای او سجده كنید. (۷۲)
پس فرشتگان همه با هم سجده كردند (۷۳)
مگر ابلیس كه تكبّر ورزید و از كافران شد. (۷۴)
«سَوَّیْتُهُ» از «استواء» به معنای اعتدال و استواری در آفرینش است.
ممكن است جمله «إِذْ قالَ» مربوط به جمله «تحیمون» در آیات قبل باشد، یعنی من از ملاء اعلی آنگاه كه فرشتگان بر سر آفرینش انسان با خداوند مجادله می‌كردند آگاه نبودم.
چنانكه در آیه ۳۰ سوره بقره خواندیم كه خداوند به فرشتگان فرمود: من در زمین خلیفه قرار می‌دهم، آنها گفتند که انسان موجود مفسد و خونریز است، از آفریدنش صرف نظر كن و ما تو را با حمد خود ستایش و تسبیح می‌كنیم.
ماجرای خلقت انسان و سجده فرشتگان بر او، در سوره‌های بقره، اعراف، حجر، اسراء و كهف آمده است و تكرار این داستان، بیانگر تعصّب و نژادپرستی ابلیس؛ حسادت بر انسان و خطر تكبّر و عدم توبه و عذرخواهی است كه در طول تاریخ، همه‌ی انسان‌ها به نحوی با آن روبرو هستند.
از سوی دیگر مساله‌ی توجّه دادن انسان به مقام انسانیّت است. انسانی كه مسجود فرشتگان است؛ باید هشیار باشد و ارزش خود را هدر ندهد.
مراد از «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی» آن نیست كه چیزی از خدا جدا شده و به انسان ملحق شده است، بلكه منظور بیانِ منشأ و ریشه‌ی روح انسان است كه از عالم بالاست، نه عالم خاكی.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم میفرمایند : خداوند آدم را آفرید و ما اهل بیت را در نسل او قرار داد و به خاطر كرامت ما، فرمان سجده صادر كرد. پس مسجود قرار گرفتن آدم، برای خداوند عبودیّت بود و برای آدم احترام، زیرا ما در صلب او بودیم.
پیام آیه شریفه:
۱. انسان تنها موجودی است كه خداوند آفریدن او را قبل از خلقتش به فرشتگان اعلام كرد. «قالَ رَبُّكَ»
۲. منشأ وجودی انسان، آب و خاك است. «خالِقٌ بَشَراً مِنْ طِینٍ»
۳. روح، پس از جسم آفریده شده است. «فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۴. روح، از بدن مستقل و جداست. «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۵. فرشتگان به خاطر نفخه‌ی الهی، به آدم سجده كردند؛ ولی برخی انسان‌ها حتّی به خاطر ذات حقّ، برای خدا سجده نمی‌كنند. «مِنْ رُوحِی ... لَهُ ساجِدِینَ»
۶. انسان دارای دو بعد مادّی و معنوی است. «مِنْ طِینٍ ... مِنْ رُوحِی»
۷. لازمه‌ی نزول الطاف الهی، وجود زمینه‌ی مستعد آن است. تا وقتی که ظرفیّت‌های مادّی لازم فراهم نشود؛ دمیده شدن روح الهی در آن ممكن نیست. «فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۸. روح، در بدن همه‌ی جانداران هست، ولی تعبیر «رُوحِی» مخصوص انسان است كه از شرافت ویژه‌ای برخوردار است. «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۹. روح، پدیده‌ای لطیف است. (كلمه نفح و دمیدن، بیانگر لطافت روح است.)
۱۰. فرشتگان مثل انسان مورد امر و نهی قرار می‌گیرند. «فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ»
۱۱. سجده بر انسان، به خاطر بعد روحی اوست، نه جسمی. «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ »
۱۲. سجده بر آدم چون به فرمان خداست، بندگی خداست؛ نه بندگی آدم. «فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ» (سجده مظهر بزرگداشت، كرامت و قبول خلافت انسان است، نه پرستش او.)
۱۳. لیاقت، از سابقه مهم‌تر است. (فرشتگان پیش از آدم خلق شده بودند، ولی چون لیاقت انسان بیشتر بود؛ آنها به او سجده كردند.) «لَهُ ساجِدِینَ»
۱۴. فرشتگان تسلیم خدایند. «فَسَجَدَ الْمَلائِكَةُ كُلُّهُمْ»
۱۵. عبادت دسته جمعی با شكوه‌تر است. همه‌ی فرشتگان سجده كردند «كُلُّهُمْ» آن هم دسته جمعی. «أَجْمَعُونَ»
۱۶. در میان خوبان بودن مهم نیست، از خوبان بودن مهم است. «فَسَجَدَ الْمَلائِكَةُ كُلُّهُمْ ... إِلَّا إِبْلِیسَ»
۱۷. تكبّر، مانع تعبّد و تسلیم است. «اسْتَكْبَرَ وَ كانَ ...»
۱۸. ابلیس از اوّل كافر بود، لیكن ترك سجده، كفر او را آشکار كرد. «كانَ مِنَ الْكافِرِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يُفرَحُ بِعُمرٍ تَنقُصُهُ السّاعات ۶۹۸۳
چگونه مى توان به عمرى شادمان شد، كه لحظه ها از آن مى كاهند!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۸۳
#ص_74_71
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص آیات ۷۴ - ۷۱ :
إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَآئِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِنْ طِينٍ (٧١)
فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ (٧٢)
فَسَجَدَ الْمَلَآئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ (٧٣)
إِلَّآ إِبْلِيسَ اسْتَكْبَرَ وَ كَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ (٧٤)
ترجمه:
[یاد كن] هنگامی كه پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من بشری از گل خواهم آفرید. (۷۱)
پس زمانی كه اندامش را درست و معتدل کردم و از روح خود در او دمیدم؛ برای او سجده كنید. (۷۲)
پس فرشتگان همه با هم سجده كردند (۷۳)
مگر ابلیس كه تكبّر ورزید و از كافران شد. (۷۴)
«سَوَّیْتُهُ» از «استواء» به معنای اعتدال و استواری در آفرینش است.
ممكن است جمله «إِذْ قالَ» مربوط به جمله «تحیمون» در آیات قبل باشد، یعنی من از ملاء اعلی آنگاه كه فرشتگان بر سر آفرینش انسان با خداوند مجادله می‌كردند آگاه نبودم.
چنانكه در آیه ۳۰ سوره بقره خواندیم كه خداوند به فرشتگان فرمود: من در زمین خلیفه قرار می‌دهم، آنها گفتند که انسان موجود مفسد و خونریز است، از آفریدنش صرف نظر كن و ما تو را با حمد خود ستایش و تسبیح می‌كنیم.
ماجرای خلقت انسان و سجده فرشتگان بر او، در سوره‌های بقره، اعراف، حجر، اسراء و كهف آمده است و تكرار این داستان، بیانگر تعصّب و نژادپرستی ابلیس؛ حسادت بر انسان و خطر تكبّر و عدم توبه و عذرخواهی است كه در طول تاریخ، همه‌ی انسان‌ها به نحوی با آن روبرو هستند.
از سوی دیگر مساله‌ی توجّه دادن انسان به مقام انسانیّت است. انسانی كه مسجود فرشتگان است؛ باید هشیار باشد و ارزش خود را هدر ندهد.
مراد از «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی» آن نیست كه چیزی از خدا جدا شده و به انسان ملحق شده است، بلكه منظور بیانِ منشأ و ریشه‌ی روح انسان است كه از عالم بالاست، نه عالم خاكی.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم میفرمایند : خداوند آدم را آفرید و ما اهل بیت را در نسل او قرار داد و به خاطر كرامت ما، فرمان سجده صادر كرد. پس مسجود قرار گرفتن آدم، برای خداوند عبودیّت بود و برای آدم احترام، زیرا ما در صلب او بودیم.
پیام آیه شریفه:
۱. انسان تنها موجودی است كه خداوند آفریدن او را قبل از خلقتش به فرشتگان اعلام كرد. «قالَ رَبُّكَ»
۲. منشأ وجودی انسان، آب و خاك است. «خالِقٌ بَشَراً مِنْ طِینٍ»
۳. روح، پس از جسم آفریده شده است. «فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۴. روح، از بدن مستقل و جداست. «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۵. فرشتگان به خاطر نفخه‌ی الهی، به آدم سجده كردند؛ ولی برخی انسان‌ها حتّی به خاطر ذات حقّ، برای خدا سجده نمی‌كنند. «مِنْ رُوحِی ... لَهُ ساجِدِینَ»
۶. انسان دارای دو بعد مادّی و معنوی است. «مِنْ طِینٍ ... مِنْ رُوحِی»
۷. لازمه‌ی نزول الطاف الهی، وجود زمینه‌ی مستعد آن است. تا وقتی که ظرفیّت‌های مادّی لازم فراهم نشود؛ دمیده شدن روح الهی در آن ممكن نیست. «فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۸. روح، در بدن همه‌ی جانداران هست، ولی تعبیر «رُوحِی» مخصوص انسان است كه از شرافت ویژه‌ای برخوردار است. «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»
۹. روح، پدیده‌ای لطیف است. (كلمه نفح و دمیدن، بیانگر لطافت روح است.)
۱۰. فرشتگان مثل انسان مورد امر و نهی قرار می‌گیرند. «فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ»
۱۱. سجده بر انسان، به خاطر بعد روحی اوست، نه جسمی. «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ »
۱۲. سجده بر آدم چون به فرمان خداست، بندگی خداست؛ نه بندگی آدم. «فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ» (سجده مظهر بزرگداشت، كرامت و قبول خلافت انسان است، نه پرستش او.)
۱۳. لیاقت، از سابقه مهم‌تر است. (فرشتگان پیش از آدم خلق شده بودند، ولی چون لیاقت انسان بیشتر بود؛ آنها به او سجده كردند.) «لَهُ ساجِدِینَ»
۱۴. فرشتگان تسلیم خدایند. «فَسَجَدَ الْمَلائِكَةُ كُلُّهُمْ»
۱۵. عبادت دسته جمعی با شكوه‌تر است. همه‌ی فرشتگان سجده كردند «كُلُّهُمْ» آن هم دسته جمعی. «أَجْمَعُونَ»
۱۶. در میان خوبان بودن مهم نیست، از خوبان بودن مهم است. «فَسَجَدَ الْمَلائِكَةُ كُلُّهُمْ ... إِلَّا إِبْلِیسَ»
۱۷. تكبّر، مانع تعبّد و تسلیم است. «اسْتَكْبَرَ وَ كانَ ...»
۱۸. ابلیس از اوّل كافر بود، لیكن ترك سجده، كفر او را آشکار كرد. «كانَ مِنَ الْكافِرِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يُفرَحُ بِعُمرٍ تَنقُصُهُ السّاعات ۶۹۸۳
چگونه مى توان به عمرى شادمان شد، كه لحظه ها از آن مى كاهند!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۸۳
#ص_74_71
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۷۸ - ۷۵ :
قَالَ يَآ إِبْلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَنْ تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِيَدَيَّ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنْتَ مِنَ الْعَالِينَ (٧٥)
قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ (٧٦)
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ (٧٧)
وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِيٓ إِلَىٰ يَوْمِ الدِّينِ (٧٨)
ترجمه:
[خداوند] فرمود: ای ابلیس! چه چیزی ترا از سجده كردن بر آنچه كه با دستان خود آفریدم، بازداشت؟ آیا تكبّر كردی یا از بلند مرتبه‌گانی؟ (۷۵)
گفت: من از او بهترم، زیرا مرا از آتش آفریدی و او را از گل ساختی. (۷۶)
[خدا] گفت: از آن [جایگاه] بیرون رو كه بی‌تردید تو رانده شده‌ای. (۷۷)
و همانا لعنت من بر تو باد، تا روز قیامت. (۷۸)
به گفته پیامبر اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم، مراد از «عالین» گروهی هستند كه از فرشته‌ها برترند و از مقام، مرحله و مكان دیگری سرچشمه می‌گیرند.
شاید مراد پیامبر اکرم همان باشد كه در زیارت جامعه خطاب به اهل‌بیت علیهم السلام می‌خوانیم: «خَلَقَكُمُ اللّهُ أنْوارا فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقينَ حَتّى مَنَّ عَلَيْنا بِكُمْ فَجَعَلَكُمْ في بُيُوتٍ أذِنَ اللّهُ أنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ» یعنی خداوند شما را نورهایی در عرش قرار داد، آنگاه برای رسیدن بشر به هدایت، شما را در مناطقی از زمین قرار داد، تا محل ندای توحید باشید. واللّه العالم
به فرموده حضرت امام جعفر صادق علیه السلام، مراد از دو دست در آیه‌ی مبارکه؛ دست قدرت و حكمت است، وگرنه خداوند جسم نیست تا دست ظاهری داشته باشد.
پیام آیه شریفه:
۱. از خلافكار توضیح بخواهید و خلاف‌ها را ریشه یابی كنید. «یا إِبْلِیسُ ما مَنَعَكَ» (به مجرم فرصت حرف زدن بدهید.)
۲. اصل، گرایش و پذیرش حقّ است. هر كجا خلاف آن را دیدید، بدانید مانعی پیدا شده است. «ما مَنَعَكَ»
۳. آفرینش انسان، با عنایت خاص خداوند تحقق یافته است. «خَلَقْتُ بِیَدَیَّ»
۴. اجتهاد در برابر نصّ، كار ابلیس است. «فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ ... أَنَا خَیْرٌ»
۵. ایمان به خداوند و اقرار به خالق بودن او كافی نیست، بلكه اطاعت و تسلیم در برابر او لازم است. (ابلیس، خالق بودن را قبول داشت، ولی تسلیم و اطاعت نداشت.) «خَلَقْتَنِی»
۶. مقایسه‌های ظنّی، نمی‌تواند سرچشمه‌ی ارزیابی درست باشد. (ابلیس خود را با انسان مقایسه كرد و نتیجه‌گیری کرد.) "أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ... خَلَقْتَنِی ..."
۷. نژاد پرستی، تفكّر شیطانی است. «مِنْ نارٍ ... مِنْ طِینٍ»
۸. تعصّب، مانع شناخت حقیقت است. (ابلیس نژاد آتشی خود را می‌بیند، ولی نفخه‌ی الهی انسان را نمی‌بیند.) «خَلَقْتَنِی مِنْ نارٍ»
۹. شرافت، به كسب كمالات است، نه مادّه و عنصر اوّلی كه گفته شود انسان از گل و ابلیس از آتش است. «مِنْ نارٍ ... مِنْ طِینٍ ... فَاخْرُجْ»
۱۰. در مدیریّت، اخراجِ فرد متمرّد از قانون، لازم است. «فَاخْرُجْ مِنْها»
۱۱. نتیجه‌ی تكبّر و حسادت، محرومیّت است. «فَاخْرُجْ»
۱۲. باید عناصر نامطلوب از جامعه طرد شوند. (در قرآن شش مرتبه كلمه‌ی رجیم آمده است، كه همه‌ی آنها در مورد ابلیس است.) «فَاخْرُجْ ... فَإِنَّكَ رَجِیمٌ»
۱۳. تحقیر شیطان، هم مكانی بود «فَاخْرُجْ» هم مقامی. «لَعْنَتِی»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يَجِدُ لَذَّةَ العِبادَةِ مَن لا يَصُومُ عَنِ الهَوى
كسى كه از هوس باز نمى ايستد؛ چگونه لذّت عبادت را در مى يابد!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۸۵
#ص_78_75
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۷۸ - ۷۵ :
قَالَ يَآ إِبْلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَنْ تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِيَدَيَّ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنْتَ مِنَ الْعَالِينَ (٧٥)
قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ (٧٦)
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ (٧٧)
وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِيٓ إِلَىٰ يَوْمِ الدِّينِ (٧٨)
ترجمه:
[خداوند] فرمود: ای ابلیس! چه چیزی ترا از سجده كردن بر آنچه كه با دستان خود آفریدم، بازداشت؟ آیا تكبّر كردی یا از بلند مرتبه‌گانی؟ (۷۵)
گفت: من از او بهترم، زیرا مرا از آتش آفریدی و او را از گل ساختی. (۷۶)
[خدا] گفت: از آن [جایگاه] بیرون رو كه بی‌تردید تو رانده شده‌ای. (۷۷)
و همانا لعنت من بر تو باد، تا روز قیامت. (۷۸)
به گفته پیامبر اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم، مراد از «عالین» گروهی هستند كه از فرشته‌ها برترند و از مقام، مرحله و مكان دیگری سرچشمه می‌گیرند.
شاید مراد پیامبر اکرم همان باشد كه در زیارت جامعه خطاب به اهل‌بیت علیهم السلام می‌خوانیم: «خَلَقَكُمُ اللّهُ أنْوارا فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقينَ حَتّى مَنَّ عَلَيْنا بِكُمْ فَجَعَلَكُمْ في بُيُوتٍ أذِنَ اللّهُ أنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ» یعنی خداوند شما را نورهایی در عرش قرار داد، آنگاه برای رسیدن بشر به هدایت، شما را در مناطقی از زمین قرار داد، تا محل ندای توحید باشید. واللّه العالم
به فرموده حضرت امام جعفر صادق علیه السلام، مراد از دو دست در آیه‌ی مبارکه؛ دست قدرت و حكمت است، وگرنه خداوند جسم نیست تا دست ظاهری داشته باشد.
پیام آیه شریفه:
۱. از خلافكار توضیح بخواهید و خلاف‌ها را ریشه یابی كنید. «یا إِبْلِیسُ ما مَنَعَكَ» (به مجرم فرصت حرف زدن بدهید.)
۲. اصل، گرایش و پذیرش حقّ است. هر كجا خلاف آن را دیدید، بدانید مانعی پیدا شده است. «ما مَنَعَكَ»
۳. آفرینش انسان، با عنایت خاص خداوند تحقق یافته است. «خَلَقْتُ بِیَدَیَّ»
۴. اجتهاد در برابر نصّ، كار ابلیس است. «فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ ... أَنَا خَیْرٌ»
۵. ایمان به خداوند و اقرار به خالق بودن او كافی نیست، بلكه اطاعت و تسلیم در برابر او لازم است. (ابلیس، خالق بودن را قبول داشت، ولی تسلیم و اطاعت نداشت.) «خَلَقْتَنِی»
۶. مقایسه‌های ظنّی، نمی‌تواند سرچشمه‌ی ارزیابی درست باشد. (ابلیس خود را با انسان مقایسه كرد و نتیجه‌گیری کرد.) "أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ... خَلَقْتَنِی ..."
۷. نژاد پرستی، تفكّر شیطانی است. «مِنْ نارٍ ... مِنْ طِینٍ»
۸. تعصّب، مانع شناخت حقیقت است. (ابلیس نژاد آتشی خود را می‌بیند، ولی نفخه‌ی الهی انسان را نمی‌بیند.) «خَلَقْتَنِی مِنْ نارٍ»
۹. شرافت، به كسب كمالات است، نه مادّه و عنصر اوّلی كه گفته شود انسان از گل و ابلیس از آتش است. «مِنْ نارٍ ... مِنْ طِینٍ ... فَاخْرُجْ»
۱۰. در مدیریّت، اخراجِ فرد متمرّد از قانون، لازم است. «فَاخْرُجْ مِنْها»
۱۱. نتیجه‌ی تكبّر و حسادت، محرومیّت است. «فَاخْرُجْ»
۱۲. باید عناصر نامطلوب از جامعه طرد شوند. (در قرآن شش مرتبه كلمه‌ی رجیم آمده است، كه همه‌ی آنها در مورد ابلیس است.) «فَاخْرُجْ ... فَإِنَّكَ رَجِیمٌ»
۱۳. تحقیر شیطان، هم مكانی بود «فَاخْرُجْ» هم مقامی. «لَعْنَتِی»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يَجِدُ لَذَّةَ العِبادَةِ مَن لا يَصُومُ عَنِ الهَوى
كسى كه از هوس باز نمى ايستد؛ چگونه لذّت عبادت را در مى يابد!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۸۵
#ص_78_75
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۸۳- ۷۹ :
قَالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِيٓ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (٧٩)
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ (٨٠)
إِلَىٰ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ (٨١)
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (٨٢)
إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ (٨٣)
ترجمه:
گفت: ای پروردگار من! مرا تا روزی كه مردم برانگیخته می‌شوند، مهلت ده. (۷۹)
[خدا] گفت: تو از مهلت یافتگانی (۸۰)
تا زمانی معین و معلوم. (۸۱)
گفت: به عزتت سوگند، همه آنها را گمراه می‌كنم، (۸۲)
مگر بندگان خالص شده‌ات را. (۸۳)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: دلیل مهلت دادن خداوند به ابلیس، پر شدن پیمانه و تكمیل امتحان او بود.
پیام آیه شریفه:
۱. ابلیس به خاطر تكبّرش، عفو نخواست؛ بلكه مهلت برای انتقام خواست. "فَأَنْظِرْنِی ... لَأُغْوِیَنَّهُمْ"
۲. ابلیس با تمام تكبّر و كفر، از بیان درخواست خود مأیوس نشد. «رَبِّ فَأَنْظِرْنِی»
۳. عمر به دست خداست. «رَبِّ فَأَنْظِرْنِی»
۴. در دعا گفتن «ربّ» مؤثّر است. (هم اولیای خدا، هم ابلیس در دعاهای خود این كلمه را بكار برده‌اند.) «رَبِّ فَأَنْظِرْنِی»
۵. ابلیس، هم معاد را می‌دانست «إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ» هم توحید را «رَبِّ» هم نبوّت را «عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ» پس مشكل او ندانستن اصول دین نبود، بلكه تكبّر و لجاجت بود.
۶. خداوند دعای بدترین خلق خود را نیز اجابت می‌كند. "رَبِّ فَأَنْظِرْنِی ... فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِینَ"
۷. غیر از ابلیس، بعض دیگر نیز عمر طولانی دارند. «مِنَ الْمُنْظَرِینَ»
۸. هر طول عمری، نشانه مهر و محبّت خدا و عامل خوشبختی نیست. «مِنَ الْمُنْظَرِینَ»
۹. سنّت خداوند این است كه مرگ را به همه بچشاند، لذا طول عمر ابلیس تا قیامت تضمین نشد، بلكه تا روز خاصی اجابت شد. «إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ»
۱۰. خطر وسوسه‌های ابلیس جدّی است. (او سوگند یاد كرده است كه همه را به نحوی گمراه كند.) «فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ»
۱۱. گاهی یك گناه، مقدّمه‌ی گناهان بزرگتر می‌شود. (گناه سجده نكردن بر آدم، مقدّمه‌ای برای گناه اغفال مردم شد.) «لَأُغْوِیَنَّهُمْ»
۱۲. اخلاص در عبودیّت، شرط مصونیّت از دام‌های ابلیس است. «إِلَّا عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يَدَّعِي حُبَّ اللهِ مَن سَكَنَ قَلبَهُ حُبُّ الدُّنيا
چگونه ادّعاى دوستى خدا مى كند، كسى كه دوستى دنيا در قلبش جاى گرفته است!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۰۲
#ص_83_79
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۸۳- ۷۹ :
قَالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِيٓ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (٧٩)
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ (٨٠)
إِلَىٰ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ (٨١)
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (٨٢)
إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ (٨٣)
ترجمه:
گفت: ای پروردگار من! مرا تا روزی كه مردم برانگیخته می‌شوند، مهلت ده. (۷۹)
[خدا] گفت: تو از مهلت یافتگانی (۸۰)
تا زمانی معین و معلوم. (۸۱)
گفت: به عزتت سوگند، همه آنها را گمراه می‌كنم، (۸۲)
مگر بندگان خالص شده‌ات را. (۸۳)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: دلیل مهلت دادن خداوند به ابلیس، پر شدن پیمانه و تكمیل امتحان او بود.
پیام آیه شریفه:
۱. ابلیس به خاطر تكبّرش، عفو نخواست؛ بلكه مهلت برای انتقام خواست. "فَأَنْظِرْنِی ... لَأُغْوِیَنَّهُمْ"
۲. ابلیس با تمام تكبّر و كفر، از بیان درخواست خود مأیوس نشد. «رَبِّ فَأَنْظِرْنِی»
۳. عمر به دست خداست. «رَبِّ فَأَنْظِرْنِی»
۴. در دعا گفتن «ربّ» مؤثّر است. (هم اولیای خدا، هم ابلیس در دعاهای خود این كلمه را بكار برده‌اند.) «رَبِّ فَأَنْظِرْنِی»
۵. ابلیس، هم معاد را می‌دانست «إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ» هم توحید را «رَبِّ» هم نبوّت را «عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ» پس مشكل او ندانستن اصول دین نبود، بلكه تكبّر و لجاجت بود.
۶. خداوند دعای بدترین خلق خود را نیز اجابت می‌كند. "رَبِّ فَأَنْظِرْنِی ... فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِینَ"
۷. غیر از ابلیس، بعض دیگر نیز عمر طولانی دارند. «مِنَ الْمُنْظَرِینَ»
۸. هر طول عمری، نشانه مهر و محبّت خدا و عامل خوشبختی نیست. «مِنَ الْمُنْظَرِینَ»
۹. سنّت خداوند این است كه مرگ را به همه بچشاند، لذا طول عمر ابلیس تا قیامت تضمین نشد، بلكه تا روز خاصی اجابت شد. «إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ»
۱۰. خطر وسوسه‌های ابلیس جدّی است. (او سوگند یاد كرده است كه همه را به نحوی گمراه كند.) «فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ»
۱۱. گاهی یك گناه، مقدّمه‌ی گناهان بزرگتر می‌شود. (گناه سجده نكردن بر آدم، مقدّمه‌ای برای گناه اغفال مردم شد.) «لَأُغْوِیَنَّهُمْ»
۱۲. اخلاص در عبودیّت، شرط مصونیّت از دام‌های ابلیس است. «إِلَّا عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يَدَّعِي حُبَّ اللهِ مَن سَكَنَ قَلبَهُ حُبُّ الدُّنيا
چگونه ادّعاى دوستى خدا مى كند، كسى كه دوستى دنيا در قلبش جاى گرفته است!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۰۲
#ص_83_79
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره ص، آیات ۸۸ - ۸۴ :
قَالَ فَالْحَقُّ وَ الْحَقَّ أَقُولُ (٨٤)
لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَ مِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ (٨٥)
قُلْ مَآ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَ مَآ أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ (٨٦)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ (٨٧)
وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ (٨٨)
ترجمه:
[خدا] گفت: سوگند به حق، من فقط حق را می‌گویم. (۸۴)
به یقین، دوزخ را از تو و کسانی كه از تو پیروی كنند، از همگی پر می‌كنم. (۸۵)
(ای پیامبر) بگو: من برای ابلاغ دین، هیچ پاداشی از شما نمی‌خواهم و متکلِّف نیستم. (چیزی را بر شما تحمیل نمی‌كنم و ظاهر سازی نمی‌کنم.) (۸۶)
[قرآنی كه بر شما می‌خوانم] جز مایه تذكر و پند برای جهانیان نیست. (۸۷)
و بی‌تردید پس از مدتی خبر [صدق حقّانیّت و ظهور عینی آیات و وعده‌های] آن را خواهید دانست. (۸۸)
رابطه میان گوینده و گفتار چهار نوع است:
الف) هم گوینده باطل است، هم سخن باطل است.
ب) گوینده بر باطل است، ولی سخن حقّی می‌گوید.
ج) گوینده بر حقّ است، ولی حرفش باطل است.
د) هم گوینده حقّ است، هم كلام او حقّ است.
خداوند، هم خودش حقّ است، هم سخنش حقّ است. «قالَ فَالْحَقُّ وَ الْحَقَّ أَقُولُ»
در آغاز این سوره، سخن از ذكر به میان آمد «ص وَ الْقُرْآنِ ذِی الذِّكْرِ» در پایان سوره نیز از ذكر این گونه یاد شده است: «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
مراد از تكلّف كه پیامبر آن را از خود نفی می‌كند، آن است كه من سخنانم روشن و منطقی است و چیزی را بر شما تحمیل نمی‌كنم. «ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِینَ»
چنانكه در ذیل آیه ۶۷ این سوره (قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ) آمد؛ بر اساس روایات، مراد از «نَبَأٌ عَظِیمٌ» خبر ولایتِ مولای متقیان امیرالمؤمنین حضرت علیّ بن ابیطالب علیهما السلام است، كه آیه پایانی سوره نیز همانند آنجا، از ضمیرِ «هو» استفاده كرده و می‌فرماید: این خبر پس از مدّتی آشكار شده و از آن آگاه می‌شوید. «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ»
جالب اینست كه در آیات دیگر، مزد رسالت پیامبر، مودّت اهل‌بیت ذكر شده است و در این آیات نیز پس از نفی مزد مادّی بر رسالت، به این امر تاکید شده است.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند جز حقّ نمی‌گوید. (مقدّم شدن كلمه‌ی «حق» بر «اقول» نشانه‌ی آن است كه او جز حقّ نمی‌گوید.) «وَ الْحَقَّ أَقُولُ»
۲. در برابر اصرار و تأکید اهل باطل، شما نیز با جدّیت سخن بگویید. شیطان گفت: "لَأُغْوِیَنَّهُمْ ..." و خداوند فرمود: «لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ»
۳. در قیامت، رهبران كفر و پیروان‌شان در یك جا جمع می‌شوند. «جَهَنَّمَ مِنْكَ وَ مِمَّنْ تَبِعَكَ»
۴. شیطان جسم دارد، زیرا پر شدن جهنّم در صورتی است كه ابلیس دارای جسم باشد. «لَأَمْلَأَنَّ»
۵. مبلّغ باید بی‌توقّعی خود را به مردم اعلام كند. «قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ»
۶. شرط توفیق در تبلیغ، توقّع نداشتن از مردم است. «قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ»
۷. پیامبران نه تنها توقّع مادّی، بلكه هیچ گونه انتظاری از مردم نداشتند. «مِنْ أَجْرٍ»
۸. یكی از شرایط توفیق در تبلیغ، نداشتن تكلّف است. (مؤمن، در عمل، سخن و معاشرت، خود و دیگران را به زحمت نمی‌اندازد.) «ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِینَ» تصنع، تكلّف و ظاهرسازی، عملی ناپسند و مذموم است.
۹. كسی می‌تواند جهان را آزاد كند كه خود گرفتار قیود، عادات و رسوم ساختگی نباشد. «ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِینَ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۰. رسالت قرآن، جهانی و فرا ملّیتی است. «ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۱. قرآن كتاب بیداری و هشیاری است. «ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۲. انسان بدون قرآن، در معرض انواع غفلت‌ها و نسیان‌هاست. «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۳. بشر در آینده از اخبار مهم قرآن (پیرامون تحقّق وعده‌ها و پیروزی متّقین و صالحان) آگاه خواهد شد. «لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يُصلِحُ غَيرَهُ مَن لا يُصلِحُ نَفسَهُ
کسی كه خود را اصلاح نكرده است؛ چگونه ديگرى را اصلاح مى كند!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۹۵
#ص_88_84
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۸۸ - ۸۴ :
قَالَ فَالْحَقُّ وَ الْحَقَّ أَقُولُ (٨٤)
لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَ مِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ (٨٥)
قُلْ مَآ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَ مَآ أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ (٨٦)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ (٨٧)
وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ (٨٨)
ترجمه:
[خدا] گفت: سوگند به حق، من فقط حق را می‌گویم. (۸۴)
به یقین، دوزخ را از تو و کسانی كه از تو پیروی كنند، از همگی پر می‌كنم. (۸۵)
(ای پیامبر) بگو: من برای ابلاغ دین، هیچ پاداشی از شما نمی‌خواهم و متکلِّف نیستم. (چیزی را بر شما تحمیل نمی‌كنم و ظاهر سازی نمی‌کنم.) (۸۶)
[قرآنی كه بر شما می‌خوانم] جز مایه تذكر و پند برای جهانیان نیست. (۸۷)
و بی‌تردید پس از مدتی خبر [صدق حقّانیّت و ظهور عینی آیات و وعده‌های] آن را خواهید دانست. (۸۸)
رابطه میان گوینده و گفتار چهار نوع است:
الف) هم گوینده باطل است، هم سخن باطل است.
ب) گوینده بر باطل است، ولی سخن حقّی می‌گوید.
ج) گوینده بر حقّ است، ولی حرفش باطل است.
د) هم گوینده حقّ است، هم كلام او حقّ است.
خداوند، هم خودش حقّ است، هم سخنش حقّ است. «قالَ فَالْحَقُّ وَ الْحَقَّ أَقُولُ»
در آغاز این سوره، سخن از ذكر به میان آمد «ص وَ الْقُرْآنِ ذِی الذِّكْرِ» در پایان سوره نیز از ذكر این گونه یاد شده است: «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
مراد از تكلّف كه پیامبر آن را از خود نفی می‌كند، آن است كه من سخنانم روشن و منطقی است و چیزی را بر شما تحمیل نمی‌كنم. «ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِینَ»
چنانكه در ذیل آیه ۶۷ این سوره (قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ) آمد؛ بر اساس روایات، مراد از «نَبَأٌ عَظِیمٌ» خبر ولایتِ مولای متقیان امیرالمؤمنین حضرت علیّ بن ابیطالب علیهما السلام است، كه آیه پایانی سوره نیز همانند آنجا، از ضمیرِ «هو» استفاده كرده و می‌فرماید: این خبر پس از مدّتی آشكار شده و از آن آگاه می‌شوید. «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ»
جالب اینست كه در آیات دیگر، مزد رسالت پیامبر، مودّت اهل‌بیت ذكر شده است و در این آیات نیز پس از نفی مزد مادّی بر رسالت، به این امر تاکید شده است.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند جز حقّ نمی‌گوید. (مقدّم شدن كلمه‌ی «حق» بر «اقول» نشانه‌ی آن است كه او جز حقّ نمی‌گوید.) «وَ الْحَقَّ أَقُولُ»
۲. در برابر اصرار و تأکید اهل باطل، شما نیز با جدّیت سخن بگویید. شیطان گفت: "لَأُغْوِیَنَّهُمْ ..." و خداوند فرمود: «لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ»
۳. در قیامت، رهبران كفر و پیروان‌شان در یك جا جمع می‌شوند. «جَهَنَّمَ مِنْكَ وَ مِمَّنْ تَبِعَكَ»
۴. شیطان جسم دارد، زیرا پر شدن جهنّم در صورتی است كه ابلیس دارای جسم باشد. «لَأَمْلَأَنَّ»
۵. مبلّغ باید بی‌توقّعی خود را به مردم اعلام كند. «قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ»
۶. شرط توفیق در تبلیغ، توقّع نداشتن از مردم است. «قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ»
۷. پیامبران نه تنها توقّع مادّی، بلكه هیچ گونه انتظاری از مردم نداشتند. «مِنْ أَجْرٍ»
۸. یكی از شرایط توفیق در تبلیغ، نداشتن تكلّف است. (مؤمن، در عمل، سخن و معاشرت، خود و دیگران را به زحمت نمی‌اندازد.) «ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِینَ» تصنع، تكلّف و ظاهرسازی، عملی ناپسند و مذموم است.
۹. كسی می‌تواند جهان را آزاد كند كه خود گرفتار قیود، عادات و رسوم ساختگی نباشد. «ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِینَ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۰. رسالت قرآن، جهانی و فرا ملّیتی است. «ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۱. قرآن كتاب بیداری و هشیاری است. «ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۲. انسان بدون قرآن، در معرض انواع غفلت‌ها و نسیان‌هاست. «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
۱۳. بشر در آینده از اخبار مهم قرآن (پیرامون تحقّق وعده‌ها و پیروزی متّقین و صالحان) آگاه خواهد شد. «لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَيفَ يُصلِحُ غَيرَهُ مَن لا يُصلِحُ نَفسَهُ
کسی كه خود را اصلاح نكرده است؛ چگونه ديگرى را اصلاح مى كند!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۹۹۵
#ص_88_84
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
به نام خدا
سلام علیکم
برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ...
در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات می‌توانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید .
لینک سوره حمد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/5
لينك ابتدای سوره بقره
https://tttttt.me/Every_day_Quran/16
لينك ابتدای سوره أل عمران
https://tttttt.me/Every_day_Quran/359
لينك ابتدای سوره نساء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/564
لينك ابتدای سوره مائده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/753
لينك ابتدای سوره انعام
https://tttttt.me/Every_day_Quran/897
لينك ابتدای سوره اعراف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1094
لينك ابتدای سوره انفال
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1315
لينك ابتدای سوره توبه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1401
لینک ابتدای سوره یونس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1541
لینک ابتدای سوره هود
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1657
لینک ابتدای سوره یوسف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1790
لینک ابتدای سوره رعد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1909
لینک ابتدای سوره ابراهیم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1960
لینک ابتدای سوره حجر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2018
لینک ابتدای سوره نحل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2084
لینک ابتدای سوره اسراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2204
لینک ابتدای سوره کهف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2315
لینک ابتدای سوره مریم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2400
لینک ابتدای سوره طه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2463
لینک ابتدای سوره انبیاء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2532
لینک ابتدای سوره حج
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2615
لینک ابتدای سوره مؤمنون
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2686
لینک ابتدای سوره نور
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2747
لینک ابتدای سوره فرقان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2809
لینک ابتدای سوره شعراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2874
لینک ابتدای سوره نمل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2940
لینک ابتدای سوره قصص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3005
لینک ابتدای سوره عنکبوت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3081
لینک ابتدای سوره روم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3143
لینک ابتدای سوره لقمان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3191
لینک ابتدای سوره سجده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3235
لینک ابتدای سوره احزاب
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3261
لینک ابتدای سوره سبأ
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3331
لینک ابتدای سوره فاطر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3381
لینک ابتدای سوره یس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3425
لینک ابتدای سوره صافات
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3465
لینک ابتدای سوره ص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3511
لینک ابتدای سوره زمر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3544
لطفا برای نشر قرآن کریم دوستان علاقمند به قرآن کریم را به این کانال دعوت فرمایید ...
لینک تلگرام :
@Every_day_Quran
لینک ادمین :
@ar_karimian
سلام علیکم
برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ...
در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات می‌توانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید .
لینک سوره حمد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/5
لينك ابتدای سوره بقره
https://tttttt.me/Every_day_Quran/16
لينك ابتدای سوره أل عمران
https://tttttt.me/Every_day_Quran/359
لينك ابتدای سوره نساء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/564
لينك ابتدای سوره مائده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/753
لينك ابتدای سوره انعام
https://tttttt.me/Every_day_Quran/897
لينك ابتدای سوره اعراف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1094
لينك ابتدای سوره انفال
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1315
لينك ابتدای سوره توبه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1401
لینک ابتدای سوره یونس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1541
لینک ابتدای سوره هود
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1657
لینک ابتدای سوره یوسف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1790
لینک ابتدای سوره رعد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1909
لینک ابتدای سوره ابراهیم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1960
لینک ابتدای سوره حجر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2018
لینک ابتدای سوره نحل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2084
لینک ابتدای سوره اسراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2204
لینک ابتدای سوره کهف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2315
لینک ابتدای سوره مریم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2400
لینک ابتدای سوره طه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2463
لینک ابتدای سوره انبیاء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2532
لینک ابتدای سوره حج
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2615
لینک ابتدای سوره مؤمنون
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2686
لینک ابتدای سوره نور
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2747
لینک ابتدای سوره فرقان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2809
لینک ابتدای سوره شعراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2874
لینک ابتدای سوره نمل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2940
لینک ابتدای سوره قصص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3005
لینک ابتدای سوره عنکبوت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3081
لینک ابتدای سوره روم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3143
لینک ابتدای سوره لقمان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3191
لینک ابتدای سوره سجده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3235
لینک ابتدای سوره احزاب
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3261
لینک ابتدای سوره سبأ
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3331
لینک ابتدای سوره فاطر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3381
لینک ابتدای سوره یس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3425
لینک ابتدای سوره صافات
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3465
لینک ابتدای سوره ص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3511
لینک ابتدای سوره زمر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3544
لطفا برای نشر قرآن کریم دوستان علاقمند به قرآن کریم را به این کانال دعوت فرمایید ...
لینک تلگرام :
@Every_day_Quran
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیات ۲ - ۱ :
(قسمت اول)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (١)
إِنَّآ أَنْزَلْنَآ إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ (٢)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
[این] كتاب، نازل شده از سوی خدای توانای شكست‌ناپذیر و حكیم است. (۱)
بی‌تردید ما این كتاب را به حقّ به سوی تو نازل كردیم، پس خدا را در حالی كه اعتقاد و ایمان را برای او [از هرگونه شركی] خالص کرده‌ای؛ بپرست. (۲)
سیمای سوره زُمَر
این سوره ۷۵ آیه دارد و در مكّه نازل شده است و همچون دیگر سوره‌های مكی، بیشتر محتوای آن درباره توحید و قیامت است.
«زُمَر» به معنای گروه و جماعت است و نام‌گذاری این سوره بدین كلمه، از آن جهت است كه دوزخیان و بهشتیان به صورت گروه گروه وارد دوزخ یا بهشت می‌شوند(آیات ۷۱ و ۷۳)
توحید در خالقیّت، ربوبیّت، عبادت و بویژه اخلاص در عبادت و بندگی، بیش از همه در این سوره مورد توجّه و تأكید قرار گرفته است.
حضور مردم در دادگاه قیامت؛ داوری خداوند بر اساس پرونده اعمال؛ گواهی شاهدان؛ سوق دادن گنهكاران به سوی دوزخ و پاكان به سوی بهشت؛ از مباحثی است كه به تفصیل در این سوره تشريح شده است.
«تَنْزِیل» به معنای نزول تدریجی و «اِنزال» به معنای نزول دفعی و یك باره است. در این آیات به هر دو نوع نزولِ قرآن اشاره شده است.
واژه «عزت» ۸۸ بار در قرآن آمده است كه ۴۶ مرتبه آن در كنار حكمت است. «الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ» یعنی عزّت زمانی دائمی است كه همراه با حكمت باشد. عزیز واقعی فقط اوست، زیرا هم خالق و مقتدر است، هم غیب و شهود را می‌داند، هم قبض و بسط رزق به دست اوست.
هر كس عزّت دنیا و آخرت را می‌خواهد، باید مطیع خدای عزیز باشد. «فَمَن اَرادَ عِزّ الدّارَین فَلیُطِعَ العَزیزَ»
تكرار كلمه كتاب در دو آیه پی در پی، كه یك بار می‌فرماید: «كتاب از سوی خدای عزیز است» و بار دیگر می‌فرماید: «كتاب حقّ است»؛ رمز آن است كه راه عزّت فرد و جامعه؛ اتصال به خدای عزیز و مكتب حقّ است و اطاعت از هر كس جز خدا و پیروی از هر دینی جز مكتب وحی، آغاز یا فرجامی ذلّت بار دارد.
غیر از خدای عزیز، همه محدود و فانی هستند و جز مكتب وحی، دیگر مكاتب یا محدود نگرند، یا خرافی، یا سخت‌گیر یا غیر فطری. آری، مكتب ساخته‌ی دست انسان وابسته، نمی‌تواند جامعه عزیز بسازد، لذا در آیه سوم می‌فرماید: دین خالص مخصوص خداست.
اگرچه مخاطب عبادت خالصانه، پیامبر است؛ اما در حقیقت این خطاب، همه‌ی مردم را دربر می‌گیرد.
«دین» در لغت به معنای جزا، آئین، ملّت، عبادت و اطاعت است، ولی در اینجا معنای عبادت مد نظر است، زیرا سخن از عبادت است. «فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً لَهُ الدِّینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى بِالشَّيبِ نَذيِرا
موى سپيد، براى هشدار دادن به انسان کافی است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۱۹
#زمر_2_1
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم.
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیات ۲ - ۱ :
(قسمت اول)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (١)
إِنَّآ أَنْزَلْنَآ إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ (٢)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
[این] كتاب، نازل شده از سوی خدای توانای شكست‌ناپذیر و حكیم است. (۱)
بی‌تردید ما این كتاب را به حقّ به سوی تو نازل كردیم، پس خدا را در حالی كه اعتقاد و ایمان را برای او [از هرگونه شركی] خالص کرده‌ای؛ بپرست. (۲)
سیمای سوره زُمَر
این سوره ۷۵ آیه دارد و در مكّه نازل شده است و همچون دیگر سوره‌های مكی، بیشتر محتوای آن درباره توحید و قیامت است.
«زُمَر» به معنای گروه و جماعت است و نام‌گذاری این سوره بدین كلمه، از آن جهت است كه دوزخیان و بهشتیان به صورت گروه گروه وارد دوزخ یا بهشت می‌شوند(آیات ۷۱ و ۷۳)
توحید در خالقیّت، ربوبیّت، عبادت و بویژه اخلاص در عبادت و بندگی، بیش از همه در این سوره مورد توجّه و تأكید قرار گرفته است.
حضور مردم در دادگاه قیامت؛ داوری خداوند بر اساس پرونده اعمال؛ گواهی شاهدان؛ سوق دادن گنهكاران به سوی دوزخ و پاكان به سوی بهشت؛ از مباحثی است كه به تفصیل در این سوره تشريح شده است.
«تَنْزِیل» به معنای نزول تدریجی و «اِنزال» به معنای نزول دفعی و یك باره است. در این آیات به هر دو نوع نزولِ قرآن اشاره شده است.
واژه «عزت» ۸۸ بار در قرآن آمده است كه ۴۶ مرتبه آن در كنار حكمت است. «الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ» یعنی عزّت زمانی دائمی است كه همراه با حكمت باشد. عزیز واقعی فقط اوست، زیرا هم خالق و مقتدر است، هم غیب و شهود را می‌داند، هم قبض و بسط رزق به دست اوست.
هر كس عزّت دنیا و آخرت را می‌خواهد، باید مطیع خدای عزیز باشد. «فَمَن اَرادَ عِزّ الدّارَین فَلیُطِعَ العَزیزَ»
تكرار كلمه كتاب در دو آیه پی در پی، كه یك بار می‌فرماید: «كتاب از سوی خدای عزیز است» و بار دیگر می‌فرماید: «كتاب حقّ است»؛ رمز آن است كه راه عزّت فرد و جامعه؛ اتصال به خدای عزیز و مكتب حقّ است و اطاعت از هر كس جز خدا و پیروی از هر دینی جز مكتب وحی، آغاز یا فرجامی ذلّت بار دارد.
غیر از خدای عزیز، همه محدود و فانی هستند و جز مكتب وحی، دیگر مكاتب یا محدود نگرند، یا خرافی، یا سخت‌گیر یا غیر فطری. آری، مكتب ساخته‌ی دست انسان وابسته، نمی‌تواند جامعه عزیز بسازد، لذا در آیه سوم می‌فرماید: دین خالص مخصوص خداست.
اگرچه مخاطب عبادت خالصانه، پیامبر است؛ اما در حقیقت این خطاب، همه‌ی مردم را دربر می‌گیرد.
«دین» در لغت به معنای جزا، آئین، ملّت، عبادت و اطاعت است، ولی در اینجا معنای عبادت مد نظر است، زیرا سخن از عبادت است. «فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً لَهُ الدِّینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى بِالشَّيبِ نَذيِرا
موى سپيد، براى هشدار دادن به انسان کافی است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۱۹
#زمر_2_1
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم.
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
هر روز با قرآن pinned «به نام خدا سلام علیکم برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ... در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات می‌توانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید . لینک سوره حمد https://tttttt.me/Every_day_Quran/5 لينك ابتدای سوره بقره…»
. ﷽
سوره زُمَر، آیات ۲ - ۱ :
(قسمت دوم)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (١)
إِنَّآ أَنْزَلْنَآ إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ (٢)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
[این] كتاب، نازل شده از سوی خدای توانای شكست‌ناپذیر و حكیم است. (۱)
بی‌تردید ما این كتاب را به حقّ به سوی تو نازل كردیم، پس خدا را در حالی كه اعتقاد و ایمان را برای او [از هرگونه شركی] خالص کرده‌ای؛ بپرست. (۲)
پیام آیه شریفه:
۱. قدر كتاب آسمانی را بدانیم، زیرا از سوی خدای حكیم نازل شده و جلوه عزّت و حكمت اوست. «مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۲. بر خلاف عزّت طاغوت‌ها كه همراه با استبداد است، عزّت الهی همراه با حكمت است. «الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۳. چون خداوند عزیز و شكست‌ناپذیر است، سخن او نیز در برابر تمام مكتب‌ها و سخن‌ها؛ پیروز و شكست‌ناپذیر است. «الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۴. قرآن عزّت آفرین و حكمت‌آموز است. «الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۵. اگرچه قرآن، به تدریج در مدّت ۲۳ سال نازل شد «تَنْزِیلُ الْكِتابِ» امّا در آغاز بعثت، یك باره و یكپارچه بر قلب مبارك پیامبر نازل شده است. «إِنَّا أَنْزَلْنا»
۶. قرآن همچون خالقش؛ حقّ و ثابت است. «بِالْحَقِّ» (قرآن سراسر حقّ و از هر گونه خیال‌پردازی و سخن نادرست به دور است.) «بِالْحَقِّ»
۷. دلیل و فلسفه نزول قرآن، ارائه حقّ به مردم است. "تَنْزِیلُ الْكِتابِ ... بِالْحَقِ"
۸. عبادت باید در بستر حقّ باشد. «بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ»
۹. همان‌طور كه هدف تكوین و آفرینش، بندگی و عبادت خدای متعال است «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ» (ذاریات، ۵۶)؛ هدف تشریع و نزول كتاب نیز بندگی است. "إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَیْكَ الْكِتابَ ... فَاعْبُدِ اللهَ"
۱۰. نزول كتاب نعمتی است كه سزاوار شكر الهی است. "تَنْزِیلُ الْكِتابِ ... فَاعْبُدِ"
۱۱. دینداری باید از هوس‌ها، خیال‌ها و خرافات دور باشد. «مُخْلِصاً لَهُ الدِّینَ»
۱۲. در عبادات، قصد قربت لازم است. «فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
قَدرُ الرَّجُلِ عَلى قَدرِ هِمَّتِهِ وَ عَمَلُهُ عَلى قَدرِ نِيَّتِهِ
ارزش آدمى به اندازه میزان همّت او و ارزش عملش وابسته به نيّت اوست.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۷۴۳
#زمر_2_1
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیات ۲ - ۱ :
(قسمت دوم)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (١)
إِنَّآ أَنْزَلْنَآ إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ (٢)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
[این] كتاب، نازل شده از سوی خدای توانای شكست‌ناپذیر و حكیم است. (۱)
بی‌تردید ما این كتاب را به حقّ به سوی تو نازل كردیم، پس خدا را در حالی كه اعتقاد و ایمان را برای او [از هرگونه شركی] خالص کرده‌ای؛ بپرست. (۲)
پیام آیه شریفه:
۱. قدر كتاب آسمانی را بدانیم، زیرا از سوی خدای حكیم نازل شده و جلوه عزّت و حكمت اوست. «مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۲. بر خلاف عزّت طاغوت‌ها كه همراه با استبداد است، عزّت الهی همراه با حكمت است. «الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۳. چون خداوند عزیز و شكست‌ناپذیر است، سخن او نیز در برابر تمام مكتب‌ها و سخن‌ها؛ پیروز و شكست‌ناپذیر است. «الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۴. قرآن عزّت آفرین و حكمت‌آموز است. «الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»
۵. اگرچه قرآن، به تدریج در مدّت ۲۳ سال نازل شد «تَنْزِیلُ الْكِتابِ» امّا در آغاز بعثت، یك باره و یكپارچه بر قلب مبارك پیامبر نازل شده است. «إِنَّا أَنْزَلْنا»
۶. قرآن همچون خالقش؛ حقّ و ثابت است. «بِالْحَقِّ» (قرآن سراسر حقّ و از هر گونه خیال‌پردازی و سخن نادرست به دور است.) «بِالْحَقِّ»
۷. دلیل و فلسفه نزول قرآن، ارائه حقّ به مردم است. "تَنْزِیلُ الْكِتابِ ... بِالْحَقِ"
۸. عبادت باید در بستر حقّ باشد. «بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ»
۹. همان‌طور كه هدف تكوین و آفرینش، بندگی و عبادت خدای متعال است «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ» (ذاریات، ۵۶)؛ هدف تشریع و نزول كتاب نیز بندگی است. "إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَیْكَ الْكِتابَ ... فَاعْبُدِ اللهَ"
۱۰. نزول كتاب نعمتی است كه سزاوار شكر الهی است. "تَنْزِیلُ الْكِتابِ ... فَاعْبُدِ"
۱۱. دینداری باید از هوس‌ها، خیال‌ها و خرافات دور باشد. «مُخْلِصاً لَهُ الدِّینَ»
۱۲. در عبادات، قصد قربت لازم است. «فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
قَدرُ الرَّجُلِ عَلى قَدرِ هِمَّتِهِ وَ عَمَلُهُ عَلى قَدرِ نِيَّتِهِ
ارزش آدمى به اندازه میزان همّت او و ارزش عملش وابسته به نيّت اوست.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۷۴۳
#زمر_2_1
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زمر آیه ۳ :
أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِٓ أَوْلِيَآءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَآ إِلَى اللَّهِ زُلْفَىٰٓ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ
ترجمه:
آگاه باشید كه دین خالص مخصوص خداست و کسانی كه به جای خدا معبودانی برگزیده‌اند [و می‌گویند:] ما این معبودان را جز برای اینكه ما را هر چه بیشتر به خدا نزدیك كنند نمی‌پرستیم [بدانند که] خداوند حتما میان آنها (و مؤمنان) درباره آنچه اختلاف می‌كنند؛ قضاوت می‌کند. بی‌شک خداوند كسی را كه دروغگو و بسیار ناسپاس است، هدایت نمی‌كند.
در آیه‌ی قبل به شخص پیامبر فرمود: عبادتت خالصانه باشد. «فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً»
در این آیه به همه‌ی مردم می‌فرماید: تمام عبادت‌ها باید برای خدا باشد. «لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ»
شخصی به پیامبر اكرم حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم عرض کرد :
ما اموال خود را به فقرا می‌دهیم، تا نام ما به نیكی برده شود.
حضرت فرمود: خداوند فقط كار خالص را می‌پذیرد و سپس این آیه را تلاوت فرمودند: "أَلا لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ ..."
برای بت پرستی عواملی ذکر شده است، از جمله:
الف) برای احترام به بزرگان، مجسمه‌ی آنها را می‌ساختند و با گذشت زمان این مجسّمه‌ها به صورت مستقل پرستش می‌شد.
ب) بت‌پرستان گمان می‌كردند انسان نمی‌تواند مستقیم و بی واسطه با خدا ارتباط برقرار كند و نیاز به واسطه‌های مقدّس دارد، لذا برای مقدّسین تمثالی می‌ساختند و به مرور زمان این سمبل‌ها به صورت بت در می‌آمد.
پیام آیه شریفه:
۱. در تبلیغ، سعی کنید مخاطب را حسّاس كنید. (كلمه «أَلا» یعنی آگاه باش كه مسئله مهمّی است.)
۲. تمام مكاتب بشری، با خرافات و هوس‌ها آلوده‌اند و دین خالص مخصوص خداست. «لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ»
۳. ارزش دین به خالص بودن آن است، وگرنه هوس‌ها و خرافات آن را مسخ می‌كند. «لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ»
۴. منحرفان، انحرافات خود را توجیه می‌كنند. بت‌پرستان می‌گویند: ما بت‌ها را می‌پرستیم زیرا نمی‌توانیم بدون واسطه به خدا نزدیك شویم. «ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونا»
۵. خداجویی، امری نهفته در وجود انسان، حتّی مشركان است. «لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۶. در پیشگاه الهی، بعض واسطه‌ها مورد قبول و سفارش خداوند است. «وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ» (مائده، ۳۵) ولی بعض وسیله‌ها مثل بت، باطل است. «ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۷. بت پرستان مكّه خدا را قبول داشتند و بت‌ها را واسطه قرب به او می‌پنداشتند. «إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۸. مشركان، شفاعت را قبول داشتند، ولی شفیع خود را بت می‌پنداشتند. «إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۹. قرب به خدا محبوب همه است. «لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۱۰. قیامت روز پایان اختلافات است. "یَحْكُمُ بَیْنَهُمْ فِی ما ... یَخْتَلِفُونَ"
۱۱. انسان باید بستر هدایت الهی را در خود فراهم كند، اما دروغ و كفران، انسان را از قابلیّت هدایت می‌اندازد. «لا یَهْدِی مَنْ هُوَ كاذِبٌ كَفَّارٌ»
۱۲. دروغ می‌تواند مقدّمه انحراف دائمی شود. «كاذِبٌ كَفَّارٌ»
۱۳. تقرب آفرینی بت‌ها، عقیده‌ای است بس دروغ. «كاذِبٌ»
۱۴. در باور بت پرستان، بت‌ها همانند موجودات عاقل و فهیم بودند! ("ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا ..." كلمه «هُمْ» برای افراد با شعور بكار می‌رود.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى بِالمَرءِ فَضيلَةً أن يُنَقِّصَ نَفسَهُ
همين فضيلتْ آدمى را بس، كه خود را ناقص شمارد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۳۹
#زمر_3
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زمر آیه ۳ :
أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِٓ أَوْلِيَآءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَآ إِلَى اللَّهِ زُلْفَىٰٓ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ
ترجمه:
آگاه باشید كه دین خالص مخصوص خداست و کسانی كه به جای خدا معبودانی برگزیده‌اند [و می‌گویند:] ما این معبودان را جز برای اینكه ما را هر چه بیشتر به خدا نزدیك كنند نمی‌پرستیم [بدانند که] خداوند حتما میان آنها (و مؤمنان) درباره آنچه اختلاف می‌كنند؛ قضاوت می‌کند. بی‌شک خداوند كسی را كه دروغگو و بسیار ناسپاس است، هدایت نمی‌كند.
در آیه‌ی قبل به شخص پیامبر فرمود: عبادتت خالصانه باشد. «فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً»
در این آیه به همه‌ی مردم می‌فرماید: تمام عبادت‌ها باید برای خدا باشد. «لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ»
شخصی به پیامبر اكرم حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم عرض کرد :
ما اموال خود را به فقرا می‌دهیم، تا نام ما به نیكی برده شود.
حضرت فرمود: خداوند فقط كار خالص را می‌پذیرد و سپس این آیه را تلاوت فرمودند: "أَلا لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ ..."
برای بت پرستی عواملی ذکر شده است، از جمله:
الف) برای احترام به بزرگان، مجسمه‌ی آنها را می‌ساختند و با گذشت زمان این مجسّمه‌ها به صورت مستقل پرستش می‌شد.
ب) بت‌پرستان گمان می‌كردند انسان نمی‌تواند مستقیم و بی واسطه با خدا ارتباط برقرار كند و نیاز به واسطه‌های مقدّس دارد، لذا برای مقدّسین تمثالی می‌ساختند و به مرور زمان این سمبل‌ها به صورت بت در می‌آمد.
پیام آیه شریفه:
۱. در تبلیغ، سعی کنید مخاطب را حسّاس كنید. (كلمه «أَلا» یعنی آگاه باش كه مسئله مهمّی است.)
۲. تمام مكاتب بشری، با خرافات و هوس‌ها آلوده‌اند و دین خالص مخصوص خداست. «لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ»
۳. ارزش دین به خالص بودن آن است، وگرنه هوس‌ها و خرافات آن را مسخ می‌كند. «لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ»
۴. منحرفان، انحرافات خود را توجیه می‌كنند. بت‌پرستان می‌گویند: ما بت‌ها را می‌پرستیم زیرا نمی‌توانیم بدون واسطه به خدا نزدیك شویم. «ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونا»
۵. خداجویی، امری نهفته در وجود انسان، حتّی مشركان است. «لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۶. در پیشگاه الهی، بعض واسطه‌ها مورد قبول و سفارش خداوند است. «وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ» (مائده، ۳۵) ولی بعض وسیله‌ها مثل بت، باطل است. «ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۷. بت پرستان مكّه خدا را قبول داشتند و بت‌ها را واسطه قرب به او می‌پنداشتند. «إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۸. مشركان، شفاعت را قبول داشتند، ولی شفیع خود را بت می‌پنداشتند. «إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۹. قرب به خدا محبوب همه است. «لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللَّهِ زُلْفی»
۱۰. قیامت روز پایان اختلافات است. "یَحْكُمُ بَیْنَهُمْ فِی ما ... یَخْتَلِفُونَ"
۱۱. انسان باید بستر هدایت الهی را در خود فراهم كند، اما دروغ و كفران، انسان را از قابلیّت هدایت می‌اندازد. «لا یَهْدِی مَنْ هُوَ كاذِبٌ كَفَّارٌ»
۱۲. دروغ می‌تواند مقدّمه انحراف دائمی شود. «كاذِبٌ كَفَّارٌ»
۱۳. تقرب آفرینی بت‌ها، عقیده‌ای است بس دروغ. «كاذِبٌ»
۱۴. در باور بت پرستان، بت‌ها همانند موجودات عاقل و فهیم بودند! ("ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا ..." كلمه «هُمْ» برای افراد با شعور بكار می‌رود.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى بِالمَرءِ فَضيلَةً أن يُنَقِّصَ نَفسَهُ
همين فضيلتْ آدمى را بس، كه خود را ناقص شمارد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۳۹
#زمر_3
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زمر، آیه۴ :
لَوْ أَرَادَ اللهُ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا لَاصْطَفَىٰ مِمَّا يَخْلُقُ مَا يَشَآءُ سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ
ترجمه:
اگر [بر فرض محال] خدا می‌خواست برای خود فرزندی انتخاب کند، همانا از میان آفریده‌هایش آنچه را خود می‌خواست برمی‌گزید [نه اینكه شما برای او انتخاب كنید.] منزّه است [از اینکه برای او فرزندی باشد] اوست خدای یگانه و قهّار.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند نه فرزند واقعی دارد «لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ» ؛ نه فرزند خوانده. «لَوْ أَرادَ اللَّهُ أَنْ یَتَّخِذَ وَلَداً»
۲. اگر خداوند فرزندی بخواهد، از میان بهترین‌ها انتخاب می‌كند، نه از سنگ و چوب. «أَنْ یَتَّخِذَ وَلَداً لَاصْطَفی مِمَّا یَخْلُقُ»
۳. فرزندخواهی نشانه‌ی نیاز است و او منّزه است. «سُبْحانَهُ»
۴. اگر فرزند حقیقی باشد؛ نشانه‌ی جسم بودن، تجزیه پذیری، شبیه داشتن و همسر داشتن خداست، در حالی كه او واحد است. او تجزیه‌پذیر نیست و همسر و شبیه ندارد. «وَ هُوَ الْواحِدُ»
۵. اگر فرزند انتخابی باشد، فرزندگیری نشانه‌ی نیاز جسمی یا انس روحی است، در حالی كه او قهّار است. «هُوَ اللَّهُ الْواحِدُ الْقَهَّارُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى بِالمرءِ كَيِّسَاً أن يَعرِفَ مَعايِبَهُ
اين زيركى آدمى را بس است، كه كاستى هایش را بشناسد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۴۰
#زمر_4
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زمر، آیه۴ :
لَوْ أَرَادَ اللهُ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا لَاصْطَفَىٰ مِمَّا يَخْلُقُ مَا يَشَآءُ سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ
ترجمه:
اگر [بر فرض محال] خدا می‌خواست برای خود فرزندی انتخاب کند، همانا از میان آفریده‌هایش آنچه را خود می‌خواست برمی‌گزید [نه اینكه شما برای او انتخاب كنید.] منزّه است [از اینکه برای او فرزندی باشد] اوست خدای یگانه و قهّار.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند نه فرزند واقعی دارد «لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ» ؛ نه فرزند خوانده. «لَوْ أَرادَ اللَّهُ أَنْ یَتَّخِذَ وَلَداً»
۲. اگر خداوند فرزندی بخواهد، از میان بهترین‌ها انتخاب می‌كند، نه از سنگ و چوب. «أَنْ یَتَّخِذَ وَلَداً لَاصْطَفی مِمَّا یَخْلُقُ»
۳. فرزندخواهی نشانه‌ی نیاز است و او منّزه است. «سُبْحانَهُ»
۴. اگر فرزند حقیقی باشد؛ نشانه‌ی جسم بودن، تجزیه پذیری، شبیه داشتن و همسر داشتن خداست، در حالی كه او واحد است. او تجزیه‌پذیر نیست و همسر و شبیه ندارد. «وَ هُوَ الْواحِدُ»
۵. اگر فرزند انتخابی باشد، فرزندگیری نشانه‌ی نیاز جسمی یا انس روحی است، در حالی كه او قهّار است. «هُوَ اللَّهُ الْواحِدُ الْقَهَّارُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى بِالمرءِ كَيِّسَاً أن يَعرِفَ مَعايِبَهُ
اين زيركى آدمى را بس است، كه كاستى هایش را بشناسد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۴۰
#زمر_4
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیه ۵ :
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ يُكَوِّرُ اللَّيْلَ عَلَى النَّهَارِ وَ يُكَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّيْلِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى أَلَا هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ
ترجمه:
آسمان‌ها و زمین را به حق آفرید. شب را به روز و روز را به شب درمی‌پیچد و خورشید و ماه را [برای بندگانش] مسخّر كرد. هر كدام تا زمانی معین روان‌اند. آگاه باشید او توانای شكست‌ناپذیر و بسیار آمرزنده است.
پیام آیه شریفه:
۱. آفرینش هستی امری تصادفی نیست. «خَلَقَ السَّماواتِ»
۲. هم نظام تشریع حقّ است «إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَیْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ» (زمر،۳) هم نظام تكوین «خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ»
۳. او هم خالق است «خَلَقَ» هم مدبّر «یُكَوِّرُ»
۴. خورشید و ماه دائماً در حركت‌اند. «كُلٌّ یَجْرِی»
۵. حركات كرات آسمانی زمان‌بندی دارد. «لِأَجَلٍ»
۶. زمان بندی حركات، حساب شده و معیّن است. «مُسَمًّی»
۷. آیه قبل با كلمه‌ی «قهار» پایان یافت و این آیه با كلمه‌ی «غفار» تا بیم و امید در كنار هم باشد.
۸. عفو خدا به دلیل عجز و ضعف نیست؛ بلكه با وجود توانمندی مطلق، می‌بخشد. «الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ»
۹. آفرینش آسمان‌ها و زمین؛ حركات ماه و خورشید و در هم پیچیده شدن شب و روز؛ جلوه‌ای از عزّت الهی است. «خَلَقَ ... سَخَّرَ ... یُكَوِّرُ ... هُوَ الْعَزِیزُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى بِالمَرءِ جَهلاً أن يَضحَكَ مِن غَيرِ عَجَبٍ
نادانى شخص را همين بس كه بى مورد بخندد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۵۱
#زمر_5
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیه ۵ :
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ يُكَوِّرُ اللَّيْلَ عَلَى النَّهَارِ وَ يُكَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّيْلِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى أَلَا هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ
ترجمه:
آسمان‌ها و زمین را به حق آفرید. شب را به روز و روز را به شب درمی‌پیچد و خورشید و ماه را [برای بندگانش] مسخّر كرد. هر كدام تا زمانی معین روان‌اند. آگاه باشید او توانای شكست‌ناپذیر و بسیار آمرزنده است.
پیام آیه شریفه:
۱. آفرینش هستی امری تصادفی نیست. «خَلَقَ السَّماواتِ»
۲. هم نظام تشریع حقّ است «إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَیْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ» (زمر،۳) هم نظام تكوین «خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ»
۳. او هم خالق است «خَلَقَ» هم مدبّر «یُكَوِّرُ»
۴. خورشید و ماه دائماً در حركت‌اند. «كُلٌّ یَجْرِی»
۵. حركات كرات آسمانی زمان‌بندی دارد. «لِأَجَلٍ»
۶. زمان بندی حركات، حساب شده و معیّن است. «مُسَمًّی»
۷. آیه قبل با كلمه‌ی «قهار» پایان یافت و این آیه با كلمه‌ی «غفار» تا بیم و امید در كنار هم باشد.
۸. عفو خدا به دلیل عجز و ضعف نیست؛ بلكه با وجود توانمندی مطلق، می‌بخشد. «الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ»
۹. آفرینش آسمان‌ها و زمین؛ حركات ماه و خورشید و در هم پیچیده شدن شب و روز؛ جلوه‌ای از عزّت الهی است. «خَلَقَ ... سَخَّرَ ... یُكَوِّرُ ... هُوَ الْعَزِیزُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى بِالمَرءِ جَهلاً أن يَضحَكَ مِن غَيرِ عَجَبٍ
نادانى شخص را همين بس كه بى مورد بخندد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۵۱
#زمر_5
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیه ۶ :
خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَ أَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ الْأَنْعَامِ ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ يَخْلُقُكُمْ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ خَلْقًا مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ فِي ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ
ترجمه:
شما را از یك تن آفرید، سپس همسرش را از او پدید آورد و از چهارپایان [شتر،گاو، گوسفند و بز؛ به اعتبار یك نر و یك ماده] هشت زوج آفرید. شما را در شكم‌های مادران‌تان، آفرینشی پس از آفرینشی دیگر، در میان تاریكی‌های سه گانه [شكم، رحم و مشیمه (پرده روی جنین)] خلق کرد. این است خداوند پروردگار شما كه فرمانروایی [مطلق بر همه هستی] مخصوص اوست. معبودی جز او نیست؛ پس چگونه شما را از حق بازمی‌دارند!؟
مراد از «ثَمانِیَةَ أَزْواجٍ» در این جا به دلیل آیه‌ی ۱۴۳ و ۱۴۴ سوره‌ی انعام كه می‌فرماید: «مِنَ الضَّأْنِ اثْنَیْنِ وَ مِنَ الْمَعْزِ اثْنَیْنِ ... وَ مِنَ الْإِبِلِ اثْنَیْنِ وَ مِنَ الْبَقَرِ اثْنَیْنِ» نر و ماده از چهار نوع حیوان است: گوسفند، بز، شتر و گاو.
مراد از «أَنْزَلَ» نزول مكانی نیست، بلكه نعمتی است كه از مقام برتر به مقام پایین‌تر داده می‌شود، یا به معنای پذیرایی است، نظیر آیه‌ی «نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ» (آل عمران، ۱۹۸) و یا به دلیل آن است كه سرچشمه‌ی حیات حیوانات، آبی است كه از بالا نازل می‌شود و خزینه‌ی همه‌ی نعمت‌ها در بالاست. «إِنْ مِنْ شَیْ‌ءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ» (حجر، ۲۱) هیچ چیزی نیست مگر آن كه خزینه‌‌اش نزد ماست و ما آنرا جز به مقدار معین نازل نمی‌كنیم.
مراد از «ظلمات سه گانه» به گفته‌ی حضرت امام حسین علیه السلام در دعای عرفه: گوشت، پوست و خون است. «ثُمَّ اَسكَنتَنی فی ظُلُماتِِ ثَلاثِِ بَینَ لَحمِِ وَ جَلدِِ وَ دَمِِ»
پیام آیه شریفه:
۱. جنس همه‌ی انسان‌ها، از مرد و زن و از سفید و سیاه، یكی است. «نَفْسٍ واحِدَةٍ»
۲. اگرچه مرد و زن از نظر جسمی تفاوت‌هایی دارند، امّا روح آنها یكی است. «نَفْسٍ واحِدَةٍ»
۳. زوجیّت، نعمتی است علاوه بر خلقت، كه خداوند به انسان عطا كرده است. "خَلَقَكُمْ ... ثُمَّ جَعَلَ ... زَوْجَها"
۴. انسان برای بقای نوع، به همسر نیازمند است. "خَلَقَكُمْ ... ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها"
۵. شكم و شهوت، نیازهای اولیه انسان است كه خداوند به آنها توجّه نموده است. "جَعَلَ مِنْها زَوْجَها وَ أَنْزَلَ ... الْأَنْعامِ"
۶. در میان انواع حیوانات، چهار حیوان (گوسفند، بز، گاو و شتر) نقش ویژه‌ای در خوراك انسان دارند. «ثَمانِیَةَ أَزْواجٍ»
۷. آفرینش انسان در چند مرحله انجام می‌شود. «خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ» (در آیات ۱۲ و ۱۳ سوره‌ی مؤمنون، از این مراحل به «نُطْفَةً، عَلَقَةً و مُضْغَةً» یاد شده است.)
۸. انسان در تاریكی فلج است، ولی اراده خداوند در تاریكی‌های متراكم نیز حاکم است. «یَخْلُقُكُمْ .. فِی ظُلُماتٍ ثَلاثٍ»
۹. نعمتهای زندگی را از خدا بدانیم كه او:
هم خالق است، هم مالك، هم ربّ است، هم معبود. "خَلَقَكُمْ ... رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ"
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى بِالمَرءِ غَفلَةً أن يَصرِفَ هِمَّتَهُ فيما لا يَعنيهِ
غفلت آدمى را همين بس، كه توانش را در چیزی که به كارش نمى آيد، صرف کند!
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۷۴
#زمر_6
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیه ۶ :
خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَ أَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ الْأَنْعَامِ ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ يَخْلُقُكُمْ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ خَلْقًا مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ فِي ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ
ترجمه:
شما را از یك تن آفرید، سپس همسرش را از او پدید آورد و از چهارپایان [شتر،گاو، گوسفند و بز؛ به اعتبار یك نر و یك ماده] هشت زوج آفرید. شما را در شكم‌های مادران‌تان، آفرینشی پس از آفرینشی دیگر، در میان تاریكی‌های سه گانه [شكم، رحم و مشیمه (پرده روی جنین)] خلق کرد. این است خداوند پروردگار شما كه فرمانروایی [مطلق بر همه هستی] مخصوص اوست. معبودی جز او نیست؛ پس چگونه شما را از حق بازمی‌دارند!؟
مراد از «ثَمانِیَةَ أَزْواجٍ» در این جا به دلیل آیه‌ی ۱۴۳ و ۱۴۴ سوره‌ی انعام كه می‌فرماید: «مِنَ الضَّأْنِ اثْنَیْنِ وَ مِنَ الْمَعْزِ اثْنَیْنِ ... وَ مِنَ الْإِبِلِ اثْنَیْنِ وَ مِنَ الْبَقَرِ اثْنَیْنِ» نر و ماده از چهار نوع حیوان است: گوسفند، بز، شتر و گاو.
مراد از «أَنْزَلَ» نزول مكانی نیست، بلكه نعمتی است كه از مقام برتر به مقام پایین‌تر داده می‌شود، یا به معنای پذیرایی است، نظیر آیه‌ی «نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ» (آل عمران، ۱۹۸) و یا به دلیل آن است كه سرچشمه‌ی حیات حیوانات، آبی است كه از بالا نازل می‌شود و خزینه‌ی همه‌ی نعمت‌ها در بالاست. «إِنْ مِنْ شَیْ‌ءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ» (حجر، ۲۱) هیچ چیزی نیست مگر آن كه خزینه‌‌اش نزد ماست و ما آنرا جز به مقدار معین نازل نمی‌كنیم.
مراد از «ظلمات سه گانه» به گفته‌ی حضرت امام حسین علیه السلام در دعای عرفه: گوشت، پوست و خون است. «ثُمَّ اَسكَنتَنی فی ظُلُماتِِ ثَلاثِِ بَینَ لَحمِِ وَ جَلدِِ وَ دَمِِ»
پیام آیه شریفه:
۱. جنس همه‌ی انسان‌ها، از مرد و زن و از سفید و سیاه، یكی است. «نَفْسٍ واحِدَةٍ»
۲. اگرچه مرد و زن از نظر جسمی تفاوت‌هایی دارند، امّا روح آنها یكی است. «نَفْسٍ واحِدَةٍ»
۳. زوجیّت، نعمتی است علاوه بر خلقت، كه خداوند به انسان عطا كرده است. "خَلَقَكُمْ ... ثُمَّ جَعَلَ ... زَوْجَها"
۴. انسان برای بقای نوع، به همسر نیازمند است. "خَلَقَكُمْ ... ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها"
۵. شكم و شهوت، نیازهای اولیه انسان است كه خداوند به آنها توجّه نموده است. "جَعَلَ مِنْها زَوْجَها وَ أَنْزَلَ ... الْأَنْعامِ"
۶. در میان انواع حیوانات، چهار حیوان (گوسفند، بز، گاو و شتر) نقش ویژه‌ای در خوراك انسان دارند. «ثَمانِیَةَ أَزْواجٍ»
۷. آفرینش انسان در چند مرحله انجام می‌شود. «خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ» (در آیات ۱۲ و ۱۳ سوره‌ی مؤمنون، از این مراحل به «نُطْفَةً، عَلَقَةً و مُضْغَةً» یاد شده است.)
۸. انسان در تاریكی فلج است، ولی اراده خداوند در تاریكی‌های متراكم نیز حاکم است. «یَخْلُقُكُمْ .. فِی ظُلُماتٍ ثَلاثٍ»
۹. نعمتهای زندگی را از خدا بدانیم كه او:
هم خالق است، هم مالك، هم ربّ است، هم معبود. "خَلَقَكُمْ ... رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ"
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى بِالمَرءِ غَفلَةً أن يَصرِفَ هِمَّتَهُ فيما لا يَعنيهِ
غفلت آدمى را همين بس، كه توانش را در چیزی که به كارش نمى آيد، صرف کند!
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۷۴
#زمر_6
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیه ۷ :
إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنْكُمْ وَ لَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَ إِنْ تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ وَ لَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
ترجمه:
اگر كافر شوید [زیانی به خدا نمی‌رسانید؛ زیرا] خدا از شما بی‌نیاز است و كفر را برای بندگانش نمی‌پسندد و اگر سپاس گزاری كنید، آن را برای شما می‌پسندد و هیچ باربرداری، بار سنگین [گناه] دیگری را برنمی‌دارد. سپس بازگشت شما به سوی پروردگارتان خواهد بود و شما را به آنچه انجام می‌دادید آگاه می‌کند؛ زیرا او به نیّات و اسرار سینه‌ها آگاه است.
در آیه‌ی قبل، نعمتهای خداوند در آفرینش انسان و رزق مادی او بیان شد. در این آیه سخن از وظیفه‌ی انسان در شكرگزاری نسبت به این نعمت‌هاست.
مراد از كفر در این آیه، كفران نعمت است، زیرا در مقابل آن، از تشكّر سخن به میان آمده است.
خداوند ما را بیش از خودمان دوست دارد. او كفران و ناسپاسی را برای ما نمی‌پسندد، ولی ما برای خود می‌پسندیم!
چون در آیه بیان شده است كه هر كس مسئول كار خویش است و محل رسیدگی به امور قیامت است؛ آیه با جمله‌ی «إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ» پایان پذیرفت تا بگوید: داورِ آن روز، همه‌ی چیزها را می‌داند.
پیام آیه شریفه:
۱. فرمان عبادت، نشانه‌ی نیاز خداوند به ما نیست. «إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ»
همان گونه كه دستور خانه سازی رو به خورشید، نشانه‌ی نیاز خورشید به ما نیست؛ خداوند نه تنها به ما، بلكه به هیچ چیزی نیاز ندارد، چنانكه در جای دیگر می‌فرماید: «فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعالَمِینَ» (آل عمران، ۹۸)
۲. كفر و انحراف خود را به مشیّت و اراده‌ی الهی نسبت ندهید. (برخی از كفّار و مشركان، راه خود را خواست خدا می‌دانستند!) «لا یَرْضی لِعِبادِهِ الْكُفْرَ»
۳. خداوند، منحرفان را نیز بنده‌ی خود می‌داند. «لِعِبادِهِ الْكُفْرَ»
۴. شكر، كلید رضایت خداست. «إِنْ تَشْكُرُوا یَرْضَهُ لَكُمْ»
۵. در شیوه‌ی دعوت، گام به گام پیش رویم.
گام اوّل فرمود: او بی نیاز است.
گام دوّم فرمود: او به كفر شما راضی نیست.
گام سوم فرمود: ایمان و شكر شما به سود شماست.
و در پایان فرمود: اگر سركشی كنید، به حساب‌تان می‌رسد. «غَنِیٌّ عَنْكُمْ ... لا یَرْضی ... فَیُنَبِّئُكُمْ»
۶. خداوند عادل است و هر كس جزای كار خویش را می‌بیند. «لا تَزِرُ وازِرَةٌ»
۷. هر كس مسئول كار خویش است و نمی‌توان گناه كسی را به دوش دیگری انداخت. «وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْری»
۸. در تهدید كسانی كه گناه‌شان قطعی نیست؛ راه عفو را باز گذارید. (كلمه‌ی «ینبئكم» می‌فرماید: از عملكردتان خبر می‌دهد و نمی‌فرماید: به عملكردتان كیفر می‌دهد.)
۹. مقدار پاداش و كیفر، به عملكرد خود ما بستگی دارد. «بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»
۱۰. دقّت در پاداش و كیفر، به علم دقیق الهی مربوط است. «إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»
۱۱. علم الهی، هم عمیق است، هم گسترده، هم به ظاهر است، هم به باطن. «بِذاتِ الصُّدُورِ»
۱۲. خداوند نیّت‌ها و انگیزه‌های اعمال را می‌داند. «عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى مُخبِراً عَمّا بَقِىَ مِنَ الدُّنيا ما مَضى مِنها
آنچه از دنيا گذشته است، براى آگاهى از آنچه از دنيا مانده است، کافی است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۵۷
#زمر_7
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیه ۷ :
إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنْكُمْ وَ لَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَ إِنْ تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ وَ لَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
ترجمه:
اگر كافر شوید [زیانی به خدا نمی‌رسانید؛ زیرا] خدا از شما بی‌نیاز است و كفر را برای بندگانش نمی‌پسندد و اگر سپاس گزاری كنید، آن را برای شما می‌پسندد و هیچ باربرداری، بار سنگین [گناه] دیگری را برنمی‌دارد. سپس بازگشت شما به سوی پروردگارتان خواهد بود و شما را به آنچه انجام می‌دادید آگاه می‌کند؛ زیرا او به نیّات و اسرار سینه‌ها آگاه است.
در آیه‌ی قبل، نعمتهای خداوند در آفرینش انسان و رزق مادی او بیان شد. در این آیه سخن از وظیفه‌ی انسان در شكرگزاری نسبت به این نعمت‌هاست.
مراد از كفر در این آیه، كفران نعمت است، زیرا در مقابل آن، از تشكّر سخن به میان آمده است.
خداوند ما را بیش از خودمان دوست دارد. او كفران و ناسپاسی را برای ما نمی‌پسندد، ولی ما برای خود می‌پسندیم!
چون در آیه بیان شده است كه هر كس مسئول كار خویش است و محل رسیدگی به امور قیامت است؛ آیه با جمله‌ی «إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ» پایان پذیرفت تا بگوید: داورِ آن روز، همه‌ی چیزها را می‌داند.
پیام آیه شریفه:
۱. فرمان عبادت، نشانه‌ی نیاز خداوند به ما نیست. «إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ»
همان گونه كه دستور خانه سازی رو به خورشید، نشانه‌ی نیاز خورشید به ما نیست؛ خداوند نه تنها به ما، بلكه به هیچ چیزی نیاز ندارد، چنانكه در جای دیگر می‌فرماید: «فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعالَمِینَ» (آل عمران، ۹۸)
۲. كفر و انحراف خود را به مشیّت و اراده‌ی الهی نسبت ندهید. (برخی از كفّار و مشركان، راه خود را خواست خدا می‌دانستند!) «لا یَرْضی لِعِبادِهِ الْكُفْرَ»
۳. خداوند، منحرفان را نیز بنده‌ی خود می‌داند. «لِعِبادِهِ الْكُفْرَ»
۴. شكر، كلید رضایت خداست. «إِنْ تَشْكُرُوا یَرْضَهُ لَكُمْ»
۵. در شیوه‌ی دعوت، گام به گام پیش رویم.
گام اوّل فرمود: او بی نیاز است.
گام دوّم فرمود: او به كفر شما راضی نیست.
گام سوم فرمود: ایمان و شكر شما به سود شماست.
و در پایان فرمود: اگر سركشی كنید، به حساب‌تان می‌رسد. «غَنِیٌّ عَنْكُمْ ... لا یَرْضی ... فَیُنَبِّئُكُمْ»
۶. خداوند عادل است و هر كس جزای كار خویش را می‌بیند. «لا تَزِرُ وازِرَةٌ»
۷. هر كس مسئول كار خویش است و نمی‌توان گناه كسی را به دوش دیگری انداخت. «وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْری»
۸. در تهدید كسانی كه گناه‌شان قطعی نیست؛ راه عفو را باز گذارید. (كلمه‌ی «ینبئكم» می‌فرماید: از عملكردتان خبر می‌دهد و نمی‌فرماید: به عملكردتان كیفر می‌دهد.)
۹. مقدار پاداش و كیفر، به عملكرد خود ما بستگی دارد. «بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»
۱۰. دقّت در پاداش و كیفر، به علم دقیق الهی مربوط است. «إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»
۱۱. علم الهی، هم عمیق است، هم گسترده، هم به ظاهر است، هم به باطن. «بِذاتِ الصُّدُورِ»
۱۲. خداوند نیّت‌ها و انگیزه‌های اعمال را می‌داند. «عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفى مُخبِراً عَمّا بَقِىَ مِنَ الدُّنيا ما مَضى مِنها
آنچه از دنيا گذشته است، براى آگاهى از آنچه از دنيا مانده است، کافی است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۵۷
#زمر_7
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیه ۸ :
وَ إِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُوٓ إِلَيْهِ مِنْ قَبْلُ وَ جَعَلَ لِلَّهِ أَنْدَادًا لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ
ترجمه:
چون به انسان آسیبی رسد، پروردگارش را در حال بازگشت به سوی او [برای برطرف شدن آسیبش] می‌خواند، سپس چون [خداوند برای رهایی از آن آسیب] از جانب خود به او نعمتی عطا كند، آن آسیب را كه پیش‌تر برای برطرف شدنش دعا می‌كرد، فراموش می‌كند و دوباره برای خدا همتایانی قرار می‌دهد تا [مردم را] از راه خدا گمراه كند. بگو اندك زمانی از كفر خود برخوردار باش، بی‌شک تو از اهل آتشی.
«ضُرٌّ» به معنای هر گونه آسیب و ضرر است. «خَوَّلَهُ» به معنای عطای بزرگ است.
«مُنِيب» یا از «نوبة» است، یعنی انسان نوبت به نوبت به خدا توجّه می‌كند، یا از «ناب» به معنای انقطاع است، یعنی انسان دربست به او توجّه می‌كند كه ظاهراً همین معنای دوم مراد است.
در آیات قبل، خداشناسی از طریق آفریده‌ها مطرح بود و در این آیه توجّه به خدا از طریق فطرت و درون مطرح است.
پیام آیه شریفه:
۱. قرآن از توجّه‌های موسمی و موضعی انسان كه به هنگام اضطرار پیش می‌آید و بعد فراموش می‌شود، انتقاد می‌كند. «إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ دَعَا»
۲. انسان كم ظرفیّت است و در اولین برخورد با سختی‌ها، فریاد می‌زند. «إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ دَعَا»
۳. مشكلات، عامل بیداری و بازگشت به فطرت است. «ضُرٌّ دَعا» (گرفتاری‌ها، انسان را به توبه و دعا وادار می‌كند.)
۴. دعای خالصانه، سبب برطرف شدن ناگواری‌هاست. "مُنِیباً إِلَیْهِ ... خَوَّلَهُ نِعْمَةً"
۵. ضررها از او نیست، ولی نعمت‌ها از اوست. «نِعْمَةً مِنْهُ»
۶. رفاه، مایه‌ی غفلت و فراموشی است. «نِعْمَةً ... نَسِیَ»
۷. انسان‌های كم ظرفیّت به هنگام رفاه، مشكلات قبلی خود را فراموش می‌كنند. «نَسِیَ ما كانَ یَدْعُوا إِلَیْهِ»
۸. غفلت از یاد خدا، مایه‌ی شرك است و كسی كه به خاطر رفاه، خدا را فراموش كرد به سراغ غیر او می‌رود. "نَسِیَ ... جَعَلَ لِلَّهِ أَنْداداً"
۹. شرك انسان گسترده است و هر روز به چیزی دل می‌بندد. «أَنْداداً»
۱۰. توجّه انسان به غیر خدا، دیگران را نیز به اشتباه و گمراهی می‌اندازد. «لِیُضِلَّ»
۱۱. انحراف انسان گام به گام است. اوّل، نسیان «نَسِیَ» دوّم، شرك «جَعَلَ لِلَّهِ أَنْداداً» سوّم، منحرف كردن دیگران «لِیُضِلَّ»
۱۲. هر كامیابی نشانه‌ی محبوبیّت نیست. «تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ»
۱۳. مشرك كافر است. "جَعَلَ لِلَّهِ أَنْداداً ... تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ"
۱۴. كامیابی‌های دنیا نسبت به آخرت كم است. "تَمَتَّعْ ... قَلِیلًا"
۱۵. مجازات كفران و كفر، قرین شدن با دوزخیان است. «إِنَّكَ مِنْ أَصْحابِ النَّارِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفاكَ مُؤَدِّبا لِنَفسِكَ تَجَنُّبُ ما كَرِهتَهُ مِن غَيرِكَ
براى ادب كردن خود، همين بس كه از آنچه از ديگران خوش نمى‌دارى، دورى كنى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۷۷
#زمر_8
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimia
سوره زُمَر، آیه ۸ :
وَ إِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُوٓ إِلَيْهِ مِنْ قَبْلُ وَ جَعَلَ لِلَّهِ أَنْدَادًا لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ
ترجمه:
چون به انسان آسیبی رسد، پروردگارش را در حال بازگشت به سوی او [برای برطرف شدن آسیبش] می‌خواند، سپس چون [خداوند برای رهایی از آن آسیب] از جانب خود به او نعمتی عطا كند، آن آسیب را كه پیش‌تر برای برطرف شدنش دعا می‌كرد، فراموش می‌كند و دوباره برای خدا همتایانی قرار می‌دهد تا [مردم را] از راه خدا گمراه كند. بگو اندك زمانی از كفر خود برخوردار باش، بی‌شک تو از اهل آتشی.
«ضُرٌّ» به معنای هر گونه آسیب و ضرر است. «خَوَّلَهُ» به معنای عطای بزرگ است.
«مُنِيب» یا از «نوبة» است، یعنی انسان نوبت به نوبت به خدا توجّه می‌كند، یا از «ناب» به معنای انقطاع است، یعنی انسان دربست به او توجّه می‌كند كه ظاهراً همین معنای دوم مراد است.
در آیات قبل، خداشناسی از طریق آفریده‌ها مطرح بود و در این آیه توجّه به خدا از طریق فطرت و درون مطرح است.
پیام آیه شریفه:
۱. قرآن از توجّه‌های موسمی و موضعی انسان كه به هنگام اضطرار پیش می‌آید و بعد فراموش می‌شود، انتقاد می‌كند. «إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ دَعَا»
۲. انسان كم ظرفیّت است و در اولین برخورد با سختی‌ها، فریاد می‌زند. «إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ دَعَا»
۳. مشكلات، عامل بیداری و بازگشت به فطرت است. «ضُرٌّ دَعا» (گرفتاری‌ها، انسان را به توبه و دعا وادار می‌كند.)
۴. دعای خالصانه، سبب برطرف شدن ناگواری‌هاست. "مُنِیباً إِلَیْهِ ... خَوَّلَهُ نِعْمَةً"
۵. ضررها از او نیست، ولی نعمت‌ها از اوست. «نِعْمَةً مِنْهُ»
۶. رفاه، مایه‌ی غفلت و فراموشی است. «نِعْمَةً ... نَسِیَ»
۷. انسان‌های كم ظرفیّت به هنگام رفاه، مشكلات قبلی خود را فراموش می‌كنند. «نَسِیَ ما كانَ یَدْعُوا إِلَیْهِ»
۸. غفلت از یاد خدا، مایه‌ی شرك است و كسی كه به خاطر رفاه، خدا را فراموش كرد به سراغ غیر او می‌رود. "نَسِیَ ... جَعَلَ لِلَّهِ أَنْداداً"
۹. شرك انسان گسترده است و هر روز به چیزی دل می‌بندد. «أَنْداداً»
۱۰. توجّه انسان به غیر خدا، دیگران را نیز به اشتباه و گمراهی می‌اندازد. «لِیُضِلَّ»
۱۱. انحراف انسان گام به گام است. اوّل، نسیان «نَسِیَ» دوّم، شرك «جَعَلَ لِلَّهِ أَنْداداً» سوّم، منحرف كردن دیگران «لِیُضِلَّ»
۱۲. هر كامیابی نشانه‌ی محبوبیّت نیست. «تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ»
۱۳. مشرك كافر است. "جَعَلَ لِلَّهِ أَنْداداً ... تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ"
۱۴. كامیابی‌های دنیا نسبت به آخرت كم است. "تَمَتَّعْ ... قَلِیلًا"
۱۵. مجازات كفران و كفر، قرین شدن با دوزخیان است. «إِنَّكَ مِنْ أَصْحابِ النَّارِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفاكَ مُؤَدِّبا لِنَفسِكَ تَجَنُّبُ ما كَرِهتَهُ مِن غَيرِكَ
براى ادب كردن خود، همين بس كه از آنچه از ديگران خوش نمى‌دارى، دورى كنى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۷۷
#زمر_8
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimia