در هفته های اخیر قوانین مربوط به #زنان مهمترین محور تحولات حوزۀ دین و دولت در شمال #افریقا بوده است. در یک سو دولت #موریتانی قرار دارد که رئیس جمهور آن ولد عبدالعزیز مناسبات کم و بیش مناسبی با جریانات #اخوانی دارد و دولت وی که پس از کودتای 2008 قدرت را به دست گرفته تلاش کرده است با تعامل مثبت با جامعه مذهبی، رشد سریع جریان های سلفی و جهادی را مهار نماید. به گزارش رأی الیوم «عده ای از نمایندگان موافق دولت و اپوزیسیون، علیه لایحه ای جنجال برانگیز به سبب بعضی از مضامین آن که با شریعت اسلامی تعارض دارد، موضع گرفته اند. در مقابل دولت نیز جهت اعمال برخی تعدیلات در این لایحه ارائه آن به پارلمان را متوقف کرده است.» به گفته این روزنامه لایحه مذکور مشتمل بر موادی چون «ممنوعیت ازدواج دختران پیش از سن قانونی»، «حق زن در خروج از منزل» و «الغاء حد رجم» است. باوجود عقب نشینی فعلی دولت از لایحه، وزیر عدل از «بهره برداری از دین جهت اغراض سیاسی» توسط جماعات #اسلام_سیاسی انتقاد کرده است. (https://goo.gl/as84Og )
موریتانی در هر صورت کشوری مدعی در زمینه سیاست دینی محسوب نمی شود اما در همسایگی آن #مراکش ، قطب اسلامی غرب افریقا است و بااین حال قانون منع تولید و عرضۀ #برقع از هفتۀ پیش به بازارهای محلی مراکش ابلاغ شده است. هرچند پوشاندن صورت در غالب کشورهای اسلامی سابقه دارد اما اکنون این پوشش تبدیل به نماد زن سلفی گشته و به همین دلیل #اسلام_سنتی #قرویین نیز همچون اسلام سنتی #الازهر چندان با آن همدل نیست. دولت مراکش تهدیدات امنیتی ناشی از مخفی بودن صورت افراد را دلیل این تصمیم عنوان کرده است. (https://goo.gl/9tczpA )
______________
@dolatedin
(https://telegram.me/dolatedin/104) :معرفی کانال

#الریسونی عالم بزرگ #مراکش با غیر قانونی و غیر شرعی دانستن منع #نقاب، این اقدام وزارت داخلی را موجب تشویه صورت این کشور دانست و گفت این اقدام «موجب رسوخ این باور در مردم خواهد شد که وزارت داخلی به اسلام و زیّ اسلامی حمله کرده است چرا که در مقابل مسکرات و عریانی های موجود به هر میزان هم که باشد عکس العملی نشان نمی دهد.»
https://goo.gl/5Fr0PI
______________
@dolatedin
(https://telegram.me/dolatedin/104) :معرفی کانال

💠نگاهی به گزارش «اسلام رسمی» از مرکز کارنگی💠

👤ناتان براون از محققانی است که مدت مدیدی پیگیر موضوع موسسات رسمی دینی در جهان عرب بوده است و بارها مقالات مفیدی به خصوص در مورد تحولات #الازهر نوشته است.

1⃣در فصل اول این گزارش براون به بررسی نقش روند تاریخی برآمدن دولت های مدرن در مناسبات دولت و سازمان دین پرداخته است. در این خصوص وی به تبیین آثار دورۀ استعمار و سیاستهای کشور استعمارگر در نحوۀ تعامل دولتهای پسااستعماری کشورهایی چون #الجزایر و #مصر و #عراق و #عربستان و #یمن پرداخته است.

2⃣در بخش بعدی اصلیترین حوزه های دخالت نهادهای رسمی دین مرور شده و چهره ای کلی از چالش های این نهادها درون هر یک از این حوزه ها ارائه می شود. اوقاف و خیرات، فتوا، آموزش، اداره مساجد و قوانین شاخص‌ترین حوزه‌هایی است که در این گزارش مورد بررسی قرار گرفته است. رویکردهای متمایز و مشترک دولتهای عربی و همچنین نقش #اسلام_غیررسمی در هر یک از این حوزه ها نقاط مورد توجه این اثر است.

3⃣از نکات جالب گزارش تلاش آن برای مستندسازی دعاوی خود بر اساس مشاهدات میدانی و مصادیق منطقه ای مختلف است. به طور مثال ذیل سرفصل تفکیک «#اسلام_رسمی» از «اسلام رژیم» نویسنده به پیوست گزارش کاملی از تلاشهای پادشاه #مراکش برای تسلط خود بر موسسات دینی و تضعیف بخش های مستقل سنتی آن همچون دانشگاه قرویین با تابلو اصلاحات و نوسازی ارائه داده است. یا در ذیل همین سرفصل آنجا که از ابزارهای نظارتی دولت های عربی برای کنترل جایگاه های دینی محلی سخن به میان می‌آید نویسنده مصادیق جالبی از مشاهدات مستقیم خود در مورد نحوۀ تعامل دولتهای #فلسطین و دولت مصر با امامان مساجد محلی عرضه می نماید. در بخشی از همین سرفصل نگارنده به بررسی دو نمونه از تلاش‌های دول عربی برای گسترش قرائت اسلامی مطلوب خود توسط اسلام رسمی، یعنی «رسالۀ امان» و «اعلامیۀ مراکش» پرداخته و از اثرات این نوع اقدامات در محیط داخلی جهان عرب دفاع نموده است.

4⃣در گزارش یک فصل کامل به بررسی سیر «نزاع بر سر #مرجعیت_دینی در مصر پساکودتا» اختصاص داده شده است. شاید جالبترین نقطه این فصل رقابت الازهر با #وزارت_اوقاف به بهانۀ غائلۀ «خطبه‌های مکتوب» است. غائله ای که مانند بسیاری موارد دیگر با بازی سیاسی شیخ الازهر به نفع وی به پایان رسید. نویسنده این قضیه و موارد دیگری را به عنوان شواهدی بر یک مدعای اساسی ذکر می کند و آن اینکه موسسات دینی رسمی اهداف و تمایلات همسو با دولت اما متمایز از آن دارند. نگارنده نتیجه‌گیری کرده است که: «موسسات اسلام رسمی و سازمانهای اسلامگرا هرچند ممکن است معارض سیاسی یکدیگر باشند، اما به عموما به لحاظ ایدئولوژیک خویشاوند همند.» «تشکیلات دولتی با ایجاد موسسات پرنفوذ و دادن مقادیری آزادی عمل و تخصص‌گرایی به آنها نشان می دهد که پیکره‌ای یکدست نیست.»

5⃣فصل بعدی گزارش تلاش کرده است تصویری از انتخاب سخت دولت‌های عربی میان پذیرش ریسک به رسمیت شناختن استقلال موسسات رسمی یا تن دادن به بی‌اعتباری اجتماعی این موسسات ارائه دهد. موسسات مستقل رسمی به راحتی می توانند تبدیل به مأمنی برای مخالفان اسلامگرا شوند. در کویت وزارت اوقاف به‌طور سنتی رابطه‌ای نزدیک با اخوان المسلمین داشته است. در عربستان بسیاری از چهره‌های دردسرساز درون دانشگاه‌ها و تشکیلات مذهبی رسمی فعالند و از طریق مسئولان وفادار این موسسات تحت نظر قرار می گیرند. میزان نفوذ اسلامگرایان در الازهر مصر به حدی است که تا مدتها پس از کودتا در سطوح مختلف الازهر مواضعی دوگانه در قبال کودتا وجود داشت.
______________
@dolatedin©

✍️ در ژوئن گذشته، اندیشکده #کارنگی مجموعه گزارش‌هایی را منتشر کرد که حاصل دو سال تحقیقات میدانی پژوهشگران آن در زمینه روابط پویای #نهادهای_اسلامی با دولت‌های عربی بود. این مجموعه ارزشمند بینش‌های تازه‌ای را پیرامون روابط پیچیده نهادهای دین و دولت در کشورهای گوناگون اسلامی، از #عربستان و #یمن و #سوریه گرفته تا #لیبی و #مصر و #الجزایر و #مراکش، آشکار می‌سازد. سرویراستار اين مجموعه گزارش‌ها، فردریک وری، خلاصه‌ای بر آن نگاشته که ترجمه آن در سایت اندیشکده مرصاد منتشر شده است.

⭕️ آنچه در ادامه می‌آید، گوشه‌هایی از یادداشت فردیک وری است:

🔹امروزه در سراسر جهان عرب، رژیم‌ها به طور فزاینده‌ای در نهادها و موسسات اسلامی مداخله می‌کنند. به طور گسترده، اینها شامل #وزارتخانه‌های_مذهبی، #مدارس_علوم_دینی، #دانشگاه‌های_اسلامی، #مساجد، موسسات خیریه، #اوقاف، #زوایای_صوفیه، #سازمان‌های_جوانان، پایگاه‌های رسانه‌ای و سایر نهادها می‌باشد. این فرایندهای کنترل و دخالت که از طریق انتصابات، تصفیه‌ها، قوانین جدید، سازماندهی مجدد اداری، نظارت مالی و سایر ابزارها صورت می‌گیرد، چندان جدید نیست: بسیاری از کشورهای عربی مدرن، از زمان تأسیس، بوروکراتیزاسیون اسلام را گسترش داده یا آنچه از حکومت استعماری اروپا و قبل از آن امپراتوری عثمانی به ارث رسیده است، را ادامه داده‌اند. از این جهت، نهادسازی اسلامی به موازات نفوذ دولت عرب به زندگی روزمره شهروندان پیش رفته است.

🔹با این حال، این فرآیند به ندرت یک‌طرفه است. شخصیت‌ها و سازمان‌های اسلامی حامی دولت نیز اغلب به دلیل نقش واسطه‌گر آنها در جامعه، دارای عاملیت و قدرت نفوذ بیشتری نسبت به آنچه تصور می‌شود، هستند. بسته به محبوبیت و سرمایه اجتماعی آنها، گاهی اوقات می‌توانند در ازای سکوت در برابر سیاست، در مورد حفظ برخی اختیارات در مسائل شخصی و اجتماعی، مذاکره کنند (گرچه رژیم‌ها اغلب به این مسائل نیز دست‌درازی می‌کنند). با این حال، شخصیت‌های مذهبی که در کنترل دولت قرار گرفته‌اند نیز باید اقتدار اخلاقی خود را مدیریت کنند و این تصور را که به عنوان سخنگوی برنامه‌های دنیوی سیاستمداران عمل می‌کنند، با تمرکز بر موضوعاتی مانند ایمان و تقوا، از بین ببرند.

🔹فراتر از این، مرز بین #اسلام_رسمی و #اسلام_غیررسمی اغلب مبهم و روان است. طیف وسیعی از بازیگران با درجات مختلف نزدیکی به دولت در مورد اسلام اظهار نظر می‌کنند، از روحانیون آموزش‌دیده رسمی گرفته تا قضات و قانون‌گذاران تا شخصیت‌های رسانه‌ای که پیروان قابل توجهی دارند اما دانش رسمی آنها از موضوعات حقوقی اسلامی اغلب کم است. در برخی موارد، دولت حوزه‌های اجتماعی و سیاسی جدیدی را ایجاد، پرداخت و پایدار کرده است که نقش آنها لابی و تبلیغات برای اصلاحات به اصطلاح اسلامی از طریق تغییرات قانونی و اداری است.

#خلاصه_گزارش #ترجمه
@dolatedin

🔹العرب: حزب اسلامگرای «عدالت و توسعه» در جریان انتخابات پارلمانی مراکش مقابل احزاب لیبرال شکست سختی متحمل شد و «سعدالدین عثمانی»، نخست‌وزیر و رهبر این حزب از راهیابی به پارلمان باز ماند.

🔹«عبدالوافی لفتیت»، وزیر کشور مراکش، پنج‌شنبه، 18 شهریور در نشست خبری اعلام کرد که در انتخابات پارلمانی اخیر، پس از شمارش 96 درصد آرا، حزب «تجمع ملی لیبرال‌ها» به رهبری «عزیز اخنوش»، وزیر کشاورزی و میلیاردر مراکشی، با کسب 97 کرسی از 395 کرسی پیروز انتخابات شد و حزب اخوانی «عدالت و توسعه» که از سال 2011 در قدرت بود، تنها به 12 کرسی دست یافته است.

🔹حزب لیبرال دیگر مراکش - حزب «اصالت و مدرنیته» - توانست 82 کرسی را به دست آورد و حزب محافظه‌کار استقلال نیز 78 کرسی پارلمان مراکش را از آن خود کرد.

✍️ نتایج این انتخابات چرخشی عظیم در فضای سیاسی #مراکش را نشان می‌دهد. سال 2016 و در انتخابات قبلی حزب «تجمع ملی مستقلین» فقط 37 کرسی را برد بود، در حالیکه سال 2016 حزب اسلامگرای «عدالت و توسعه» 125 کرسی را در اختیار گرفته بود.

🔹مراکش دارای نظام سلطنتی مشروطه است و پادشاه اختیارات گسترده‌ای دارد. پادشاه مراکش، نخست وزیر را از حزبی که برنده انتخابات شده انتخاب می‌کند. نخست وزیر نیز وزاریش را انتخاب کرده اما باید به تایید شاه برسد. شاه مراکش در رابطه با وزارتخانه‌های کلیدی، از جمله وزارت خارجه و وزارت دفاع، حرف آخر را می‌زند.

🔹همین قدرت سلطنتی بود که #سعدالدین_عثمانی را که در شهریورماه گذشته از عادی‌سازی روابط میان امارات و اسرائیل انتقاد می‌کرد، در دی‌ماه همان سال در کنار جرد کوشنر و مئیر بن‌شبات نشاند و مجبور به امضای بیانیه شناسایی اسرائیل کرد. همین کافی بود تا وجهه اسلامگرایی این حزب نزد بدنه مردمی آن به شدت ضربه بخورد.

🔹در پی این شکست، عبدالله #بن_کیران، دبیر کل سابق حزب عدالت و توسعه و نخست وزیر مراکش در سال‌های 2011 تا 2017، پنجشنبه در فیس‌بوک خود نوشت: «پس از اطلاع از شکست دردناکی که حزب ما در انتخابات پارلمان متحمل شد، به نظر من در این شرایط دشوار باید دبیرکل مسئولیت این شکست را بر عهده گیرد و استعفای خود را از رهبری حزب ارائه دهد».

🔹این شکست ضربه سنگین دیگری به وجهه سیاسی #اخوان المسلمين در عرصه بین‌المللی وارد کرده و بسیاری آن را نتیجه افول اسلامگرایی در جهان عرب خواندند. اگر در ژوئیه گذشته #قیس_سعید، رئیس جمهور #تونس، با استناد به قانون اساسی پارلمان اخوانی را قلع و قمع کرد، این بار این خود مردم هستند که در انتخاباتی با مشارکتی بالاتر از گذشته، حزب اخوانی را در انتهای لیست احزاب پیروز قرار دادند.

#شکست_اسلام_سیاسی
@dolatedin

⭕️استعفا به مثابه تجدید قوا؛ از لیبی تا تونس

✍️ روز گذشته بیش از صد تن از رهبران جنبش «النهضه» #تونس، از جمله معاونان، اعضای سابق مجلس موسسان، اعضای مجلس شورا و مقامات منطقه‌ای، استعفای خود را اعلام کردند.

🔹این 113 عضو ارشد حزب تأکید کردند که دلیل اصلی استعفای جمعی آنها این است که دیگر حزب از درون امکان اصلاح ندارد.

🔹آنها همچنین اذعان کردند این رهبری فعلی حزب، #راشد_الغنوشی، است که مسئولیت کامل انزوای جنبش در عرصه ملی را بر عهده دارد و همچنین «مسئولیت قابل توجهی از شرایط عمومی کشور که منجر به لغو قانون اساسی و نهادهای ناشی از آن شد، بر دوش اوست».

🔹در این بیانیه آمده است که «انتخاب‌های سیاسی اشتباه رهبری جنبش النهضه» منجر به «انزوای حزب و عدم مشارکت فعالانه آن در هر جبهه مشترکی شد که برای مقاومت در برابر خطر قریب‌الوقوع اقتدارگرایی که در تصمیمات 22 سپتامبر #قیس_سعید نشان داده شد، لازم بود».

🔹در خبری دیگر روزنامه الشروق روز گذشته اعلام کرد که اعضای مخالف #النهضه در حال آماده‌سازی برای ایجاد یک حزب جدید هستند که ممکن است شامل چهره‌هایی باشد که جایگاه رهبری دینی و اسلامی ندارند.

🔹قیس سعیّد، رئیس جمهور تونس که در سوم مردادماه گذشته با صدور فرمانی فعالیت پارلمان این کشور را به حالت تعلیق درآورده بود، چهارشنبه گذشته فرمان جدیدی را صادر کرد که بر اساس آن عمل کردن به بیشتر فصول قانون اساسی به حالت تعلیق درآمد.

🔹شکاف در حزب النهضه در اعتراض به اقدامات و سیاستگذاری‌های رهبری این حزب تازگی ندارد و دست کم از ماه‌ها قبل پدیدار شد. اما این استعفای دسته‌جمعی بی‌شک «زلزله‌ای» در حزب النهضه تونس خواهد بود و اگر آن را به فروپاشی کامل نکشاند، به انشقاق آن خواهد انجامید.

🔹استعفا و تجدید قوا در پوششی تازه رویه جدیدی در احزاب و جریان‌های اخوانی نیست؛ در اردیبهشت‌ماه گذشته نیز اخوان #لیبی در پی انحلال برخی شعب آن و استعفای جمعی تعدادی از اعضا و رهبران آن، اعلام کرد که نام خود را از «جماعة الاخوان المسلمین» به «جمعیة الاحیاء و التوحید» تغییر داده است. در همین راستا یکی از اعضای سابق این جماعت گفت که این گروه به انجمنی تبدیل شده است که فقط در داخل کشور فعالیت می‌کند و دیگر از سازمان جهانی #اخوان المسلمین پیروی نمی‌کند.

🔹بسیاری از ناظران این اقدام اخوان لیبی را در راستای آماده‌سازی خود برای انتخابات دسامبر پیش‌رو تحلیل کردند، آن هم در شرایطی که اغلب برآوردها از کاهش حمایت مردمی از ایشان حکایت دارد.

🔹در #مراکش نیز پس از شکست سنگین اخوان در انتخابات چندی پیش، حزب عدالت و توسعه خانه‌تکانی کاملی انجام داد و دبیرکل، سعدالدین عثمانی و تمامی اعضای دبیرخانه عمومی حزب عدالت و توسعه استعفا دادند.

@dolatedin

⭕️ تجزیه و تحلیل تطبیقی سه سازمان مسلمان سنی درباره اسلام معتدل و افراطی در مصر، مراکش و اندونزی

🔸سرافتین پکتاش به تازگی در مقاله‌ای در مجله معتبر و شناخته‌شده «Religion» از انتشارات راتلج (دوره 51، شماره 2، 2021)، گفتمان #اسلام_معتدل و #وسطیه را از دریچه سه #سازمان_دینی برجسته داعیه‌دار آن، یعنی #الازهر #مصر، #نهضة_العلماء #اندونزی و #الرابطة_المحمدیة #مراکش مطالعه کرده است.

🔸این مقاله نشان می‌دهد که چگونه این سه سازمان حتی هویت نهادی متمایز خود را از طریق چارچوب دوگانه «#معتدل / #افراطی» تبلیغ می‌کنند و گرچه تفسیر آنها از اسلام معتدل دارای عناصر مشابهی است، اما محتوا، دامنه و استدلال آنها متفاوت است.

🔸تفاوت زمینه‌ها و ایده‌ها در این سه سازمان، الهیات دیالکتیکی را در الازهر، الهیات غایت‌شناختی و مقاصدی را در الرابطة المحمدیة و الهیات تاریخی و بافتمند را در نهضة العلماء برجسته کرده است.

🔸پکتاش در آغاز مقاله خود می‌نویسد:

🔹«تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که نتیجه مهم قیام‌های عربی ظهور مدل #اسلام_رسمی یا #اسلام_دولتی بوده است. در این مدل، دولت با اختصاص سرمایه مالی و سیاسی، قدرت نهادی و یا حمایت اخلاقی به یک یا چند سازمان دینی، #کنترل خود را بر حوزه دین تشدید می‌کند. دولت همچنین سعی می‌کند زمینه‌های مذهبی را از طریق تکنیک‌های مختلف #بوروکراتیزاسیون، #استانداردسازی و #نظارت دقیق تنظیم کند. به نوبه خود، این نهادهای مذهبی به دنبال محدود کردن تأثیر و گسترش گفتمان‌ها یا بسیج‌های مذهبی جایگزین هستند که ممکن است نهاد سیاسی را به چالش بکشد، از جمله گروه‌های مذهبی مبارز که "افراطی" تلقی می‌شوند. غالباً، دولت الگوی «رسمی» خود از اسلام را در فضای بین‌الملل به عنوان "بهترین الگو" یا پادزهر موثر برای افراط‌گرایی خشونت‌آمیز تبلیغ می‌کند.»

🔸خلاصه‌ای از این مقاله را می‌توانید در لینک مشاهده فوری زیر یا در سایت اندیشکده مرصاد بخوانید.

#خلاصه_مقاله
@dolatedin

⭕️ چانه‌زنی موسیقایی میان اسلام «معتدل» و «رادیکال» در مراکش: هارمونی ناهمگون و صوتی در میان نوازندگان موسیقی‌های الهام‌گرفته از اسلام

✍️ Nina ter Laana
📓Religion (Routledge), Volume 51, 2021 - Issue 2, Pages 214-236.

🔹این مقاله به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه در مراکش، از #موسیقی برای ساختن و براندازی گفتمان‌هایی درباره #اسلام_معتدل در مقابل #اسلام_افراطی و #رادیکال استفاده می‌شود. پس از 11 سپتامبر و پس از حملات تروریستی کازابلانکا در سال 2003، #مراکش در کنار اجرای تدابیر شدید امنیتی، فعالانه در حال تغییر چهره خود از طریق موسیقی و از آن مهم‌تر برگزاری جشنواره‌های بین‌المللی موسیقی در مقیاسی بزرگ است، که برای ارسال پیام «#تساهل و اعتدال مذهبی در مراکش» طراحی شده‌اند.

🔹نینا تر لانا در مقاله خود به طور خاص بر آوازها و موسیقی‌های الهام‌گرفته از اسلام تمرکز دارد که به طور گسترده شامل دو حوزه است: موسیقی «صوفیانه» و موسیقی «اَناشید». از آنجایی که دولت مراکش رسماً #تصوف را به عنوان نماد اسلام «میانه‌رو» معرفی می‌کند، به نوازندگان موسیقی صوفیانه فضای کافی در پلتفرم‌های رسانه ملی و در صحنه‌های جشنواره‌های معتبر داده می‌شود. با این حال، همتایان آنها، اجراکنندگان #اناشید (تواشیح؛ اجرای دسته‌جمعی سرودهای اسلامی)، عمدتاً به عنوان متعصبان مسلمان معرفی می‌شوند و برای آنها فضای کمی توسط دولت پشتیبانی می‌شود. در عوض، آنها شبکه‌های موازی خود را برای تولید و اجرای این سنخ موسیقی دارند.

🔹تر لانا بر اساس کار میدانی گسترده قوم‌نگاری در میان خوانندگان اناشید و موسیقی صوفیانه، تحلیل می‌کند که چگونه واکنش مراکش به جنگ علیه #تروریسم، و ادراک همزمان از دوگانه اسلام «رادیکال» در مقابل «معتدل»، بر موسیقی و شیوه‌های ارائه آنها تأثیر می‌گذارد. او مفهوم «هارمونی ناهمگون (دزونانس)» را پیشنهاد می‌کند تا تحلیل کند که چگونه این شیوه‌های موسیقایی با گفتمان دولت در مورد اسلام «میانه‌رو» همگرایی داشته، و در عین حال به طور همزمان با آن مقابله می‌کنند.

#چکیده_مقاله #اسلام_رسمی #اسلام_دولتی #استانداردسازی

@dolatedin

💢 اتحاد العلماء از الجزایر و مراکش درخواست پرهیز از نزاع و جنگ کرد

🔹راشا تودی: #اتحاد_العلماء در بیانیه‌ای اعلام کرد: «این اتحادیه با نگرانی تشدید تنش در روابط #مراکش و #الجزایر را که در کمپین‌های رسانه‌ای علیه یکدیگر، بستن مرزها، قطع روابط دیپلماتیک و اختلال در مبادلات اقتصادی تجسم یافته، دنبال می‌کند.»

🔹این بیانیه می‌افزاید: «در این زمینه به مقامات دو کشور یادآوری می‌کنیم که بسیاری از جنگ‌های ویرانگر ناشی از یک تصمیم عمدی و از پیش برنامه‌ریزی شده نیست، بلکه به طور ناگهانی و پس از رسیدن به حالت رقابت، تنش و آمادگی به اوج خود می‌رسد.»

🔹در این بیانیه آمده است: «فضای تنش شدید و تحرک روزافزون بدون دلیل موجه، دو کشور عزیز مراکش و الجزایر را به درگیری نظامی می‌کشاند و وسعت و عواقب آن برای دو ملت برادر الجزایر و مراکش و امت عربی و اسلامی را فقط خدا می‌داند، در حالی که امت اسلامی-عربی ما چیزی از جنگ و درگیری‌های ویرانگر کم ندارد.»

🔹در ادامه این بیانیه آمده است: «بنابراین اتحاد علماء المسلمين از پادشاه مغرب محمد ششم و جناب عبدالمجید تبون رئیس جمهور الجزایر می‌خواهد فوراً تمام تلاش خود را برای بازگرداندن روابط دو کشور به حالت عادی خود، برادری، وحدت و انسجام، همکاری و اقدام مشترک به کار گیرند.»

✍🏼ملاحظه:
🔹اختلافات میان الجزایر و مراکش مربوط به چند ماه و حتی چند سال اخیر نیست. این اختلافات ریشه در تاریخ دارد. در حقیقت از زمان استقلال مراکش (1956) و الجزایر (1965) از استعمار فرانسه، این دو کشور با یکدیگر اختلاف داشتند به طوری که در دهه 1960 آتش جنگ میان الجزایر و مراکش برافروخته شد. این جنگ به دلیل اختلافات مرزی رخداد و به نبرد «الرمال» مشهور شد.

🔹موضوع #صحرای_غربی از مهم‌ترین موضوعات چالش‌برانگیز بین مراکش و الجزایر محسوب می‌شود. مراکش ادعای مالکیت صحرای غربی را دارد و از سال 1975 تاکنون اداره امور این صحرا را به عهده دارد. در قبال #عادی‌سازی روابط میان مراکش و #رژیم_صهیونیستی، #آمریکا حاکمیت مراکش بر صحرای غربی را به رسمیت شناخت. اما برخی کشورهای و از جمله #اتحادیه_آفریقا اين به رسمیت شناختن را محکوم کرده و آن را فاقد ارزش حقوقی دانستند.

🔹طی ماه‌های اخیر دو تحول در عرصه آفریقا رخ داد که روابط الجزایر با مراکش را تیره‌تر کرد و به افزایش تنش میان این دو کشور دامن زد. اولین رخداد درخواست چندی قبل رژیم صهیونیستی به کمیساریای اتحادیه آفریقا بود تا این رژیم به عنوان عضو ناظر این اتحادیه پذیرفته شود. در پی این درخواست، بلافاصله الجزایر با آن به مخالفت برخاست و توانست 13 کشور آفریقایی را با خود همراه کند. الجزایر معتقد است تلاش‌ها برای عضویت رژیم صهیونیستی در اتحادیه آفریقا با موافقت رئیس کمیساریای این اتحادیه و برخی از کشورها از جمله مراکش صورت گرفته است.

🔹تحول دوم در جریان سفر چند هفته قبل وزیر خارجه صهیونیستی به مراکش رخ داد. «یائیر لاپید» که برای افتتاح دفتر نمایندگی تل‌آویو به رباط رفته بود، در پایان سفر خود با حضور در یک نشست مطبوعاتی در شهر دارالبیضاء از نقش‌آفرینی الجزایر در تحولات منطقه انتقاد کرد. پس از این سفر بود که یک مقام بلندپایه الجزایر در گفت‌وگو با روزنامه «الشروق» هدف لاپید از سفر به مراکش را ایجاد یک جبهه نظامی علیه الجزایر دانست.

@dolatedin

⭕️ دعا در کنیسه برای نظامیان صهیونیست؛ برگی دیگر از #عادی‌سازی مراکش

🔹راشاتودی عربی: کنیسه «تلمود تورات» در رباط پایتخت #مراکش در رویدادی بی‌سابقه شاهد برپایی نماز #یهودیان با حضور بنی گانتز، وزیر جنگ #رژیم_صهیونیستی و نظامیان صهیونیست به منظور دعا کردن برای ارتش رژیم صهیونیستی بود.

🔹اقدامی که روزنامه تایمز #اسرائیل آن را یک اتفاق نادر خواند که صدای دعا کردن برای رفاه سربازان اسرائیلی در یک کشور عربی شنیده شود، به ویژه زمانی که خود سربازان اسرائیلی با اصالت مراکشی در آن مراسم دعا حضور داشته باشند.

🔹به نوشته این روزنامه، این دعا هفته گذشته زمانی برگزار شد که بنی گانتز، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی از کنیسه تلمود تورات در رباط، پایتخت مراکش بازدید کرد.

🔹این روزنامه گفت که بر خلاف امارات و بحرین که روابط خود را با اسرائیل به عنوان بخشی از به اصطلاح «توافق ابراهیم» عادی کرده‌اند، بسیاری از اسرائیلی‌ها اصالتاً مراکشی هستند زیرا بین ۲۵۰ هزار تا نزدیک به یک میلیون صهیونیست ریشه در مراکش دارند. (ترجمه: ایکنا)

@dolatedin