🌲

شعر سعدی در مدح پیامبر خاتم (ص)
به خط میرزا غلامرضای اصفهانی


🌲🌲🌲
-------------
http://tttttt.me/bagh_saeb

🌲

نورِ جان در ظلمت‌آبادِ بدن گم کرده‌ام
آه ازین یوسف‌ که من در پیرهن ‌گم کرده‌ام

وحدت از یادِ دویی اندوه‌ِ کثرت می‌کند
در وطن، ز اندیشهٔ غربت، وطن گم کرده‌ام

چون نمِ اشکی که از مژگان فرو ریزد به خاک
خویش را در نقشِ پای خویشتن‌ گم‌ کرده‌ام

از زبانِ دیگران دردِ دلم باید شنید
کز ضعیفی‌ها چو نی راهِ سخن‌ گم‌ کرده‌ام

موجِ دریا در کنارم، از تک‌وپویم مپرس
آنچه من گم کرده‌ام، نایافتن گم کرده‌ام

گر عدم حایل نباشد، زندگی موهوم نیست
عالمی را در خیالِ آن دهن گم کرده‌ام

تا کجا یا رب نوی دوزد گریبانِ مرا؟
چون گل، اینجا، یک جهان دلقِ کهن گم کرده‌ام

عمرها شد همچو نالِ خامه، می‌پیچم به خویش
پیکرِ چون رشته‌ای در پیرهن گم کرده‌ام

شوخیِ پروازِ من رنگِ بهارِ نازِ کیست؟
چون پرِ طاووسِ خود را در چمن‌ گم‌ کرده‌ام

چون نفس از مدّعای جست‌وجو آگه نی‌ام
این‌قدر دانم‌ که چیزی هست و من‌ گم‌ کرده‌ام

هیچ‌جا #بیدل سراغِ رنگ‌های رفته نیست
صد نگه چون شمع در هر انجمن‌ گم‌ کرده‌ام

میرزا عبدالقادر #بیدل دهلوی

🌲🌲🌲
--------------
http://tttttt.me/bagh_saeb

سلام و نور

چهارشنبه های اهل قلم
از سلسله نشست های << یاد خوبان >>

قسمت اول:

تلخ تر از زهر، شیرین تر ز قند

✳ ماه نشست طنز
📌 به یاد مرحوم استاد اکبر جمشیدی

🔻با حضور و شعرخوانی طنز سرایان استان

🕌در جوار آرامگاه مولانا صائب تبریزی

🗓 زمان: چهارشنبه ۱۷ بهمن ماه 1403 از ساعت 16:00 الی 18:30

🎙سخنران:
آقای دکتر مسعود آلگونه
🔷 مجری:
استاد محسن اسلامی نیا

🏬 مکان:
پل مارنان - خیابان صائب - جنب آرامگاه صائب تبریزی - مجموعه فرهنگی هنری صائب - اتاق انجمنها

بال پرواز یکدگر باشیم
روابط عمومی موسسه فرهنگی و ادبی اهل قلم اصفهان
https://eitaa.com/anjomaneahleghalamesf


http://tttttt.me/bagh_saeb

🌲

شوخی پروازِ من رنگِ بهارِ نازِ کیست؟
چون پرِ #طاووس، خود را درضمن گم کرده‌ام

بیت: #بیدل‌دهلوی
تصویر: نقش دو طاووس در مسجد سید، اصفهان
نقل تصویر:
@farhangmehrazii
🌲🌲🌲
-------------
http://tttttt.me/bagh_saeb

‍ فراخوان پنجمین دورۀ «جایزۀ ادبی استاد محمّد قهرمان»

مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی مشهد با همکاری گروه زبان و ادبیات فارسی، با هدف گسترش و اعتلای زبان و ادب پارسی و نیز به منظور پاسداشت یاد و خاطرۀ پژوهشگر و شاعر برجسته و فرزانۀ خراسانی و رئیس اسبق كتابخانۀ دانشکدۀ ادبيات و علوم انسانی، «استاد محمّد قهرمان»، مراسم اعطای پنجمین دورهٔ جایزۀ ادبی «استاد محمّد قهرمان» را برگزار خواهد کرد.

علاقه‌مندان می‌توانند با توجه به آیین‌نامۀ این جایزه آثار خود را اعم از کتاب‌ یا رسالۀ مقاطع تحصیلات تکمیلی که در حوزۀ ادبیات دورۀ صفویه، سبک هندی و شعر و آثار استاد محمد قهرمان، در سال ۱۴۰۲ یا ۱۴۰۳ منتشر يا دفاع شده باشد، تا ۲۰ فروردین‌ماه ۱۴۰۴ به دبیرخانۀ این جایزه ارسال نمایند.

گفتنی است، جایزۀ نخستین دورۀ این مراسم به آقای دکتر سعید شفیعیون، مصحح کتاب تذکرۀ نفایس‌المآثر اثر کامی قزوینی، تعلق گرفته و در دومین دوره، کتاب رسائل طغرای مشهدی به تصحیحِ سید محمد صاحبی اثرِ شایستۀ تقدیر شده است. جایزهٔ سومین دوره به خانم دکتر فاطمه رضوی برای نگارشِ رسالهٔ «وسعت مشرب: صلح و آزادگی؛ رشد و دگردیسی یک اندیشه در سبک هندی» اهدا شده و در چهارمین دوره، کتاب کلیات اشعار وقاری طبسی، تصحیحِ دکتر علیرضا فرجامی اثرِ برگزیده و کتاب کلیات اشرف مازندرانی، تصحیحِ دکتر هومن یوسفدهی، اثرِ شایستۀ تقدیر شده‌اند و از پایان‌نامۀ خانم زهرا سالاری با عنوان «بوطیقای شعر لهجه (مطالعۀ موردی اشعار استاد محمّد قهرمان)» به‌عنوان اثر شایستۀ دریافتِ لوح سپاس، تقدیر گردیده است.

نشانی دبیرخانه: خراسان رضوی، مشهد، میدان پارک، پردیس دانشگاه فردوسی مشهد، مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی مشهد کد پستی: ۹۱۷۷۹۴۸۹۷۴
تلفن: ۵-۳۸۸۰۲۶۴۱-۰۵۱
رایانامه: Mafakher@um.ac.ir


@mafakherferdowsi

🌲

عمر ما در قید آزادی گذشت
هیچکس چون ما گرفتاری نداشت.
#امیری_فیروزکوهی
@Amiri_Firuzkuhi

🌲🌲🌲
-------------
http://tttttt.me/bagh_saeb

🌲

این هم یک کتاب عالی به عنوان هدیه آخر هفته تقدیم به دوستداران سبک صائب معروف به سبک هندی

صیادان معنی: برگزیده اشعار سخنسرایان ‌ شیوه هندی. به انتخاب محمد قهرمان. تهران: امیرکبیر، 1378.


🌲🌲🌲
--------------
http://tttttt.me/bagh_saeb

🌲

صدمین زاد روز زادروز شاعر آینده‌سازان شادروان پروین دولت آبادی گرامی باد.
زادهٔ ۲۱ بهمن ۱۳۰۳، دولت آباد اصفهان
درگذشتهٔ ۲۷ فروردین ۱۳۸۷ _ تهران

از سروده‌های‌ وی:

به مادر گفتم آخر اين خدا کيست
که هم در خانه‌ی ما هست و هم نيست.

تو گفتی مهربان‌تر از خدا نيست
دمی از بندگان خود جدا نيست

چرا هرگز نمی‌آيد به خوابم
چرا هرگز نمی‌گويد جوابم؟

نماز صبحگاهت را شنيدم
تو را ديدم، خدايت را نديدم

به من آهسته مادر گفت:‌ فرزند!
خدا را در دل خود جوی يک چند

خدا در بوی و رنگ گل نهان است
بهار و باغ و گل از او نشان است

خدا در پاکی و نيکی است فرزند
بود در روشنايی‌ها خداوند

به هر کاری دل خود با خدا دار
دل کس را ز بی‌مهری ميازار
🌲🌲🌲
------------
http://tttttt.me/bagh_saeb

مزار پروین دولت آبادی، در قطعهٔ هنرمندان، بهشت زهرا، تهران

🌲
امیر! از پی "صائب" چه می‌توانی گفت
که هیچ نکتهٔ ناگفته‌ای به جا نگذاشت
#امیری_فیروزکوهی
@Amiri_Firuzkuhi

🌲🌲🌲
--------------
http://tttttt.me/bagh_saeb

🌲
به بی قرار تو
دوزخ
چه می تواند کرد؟

که آتش است
بهار طرب
سپند تو را...

#صائب

وَإنْ أَدْخَلْتَنِي النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَهَا أَنِّي أُحِبُّكَ!

#مناجات_شعبانیه 

@Amnesien

🌲🌲🌲
-------------

http://tttttt.me/bagh_saeb

🌲

منزلت درین کشور، فرعِ لاف بی‌معنی‌ست

آدم از بها افتاد، مفتِ خودفروشان است!

#حزین‌لاهیجی

🌲
---------------------
https://tttttt.me/bagh_saeb

‍ «فصل آدم‌ ربایی» 🌷

(غزلی از «نرگس گنجی»)

بهار است و بسیار می چسبد آدم ربایی!
بر اسب سپید آمدم دخت حوا کجایی؟!
بر اسب سپید آمدم تا سیه چادرِ خواب
که بیدار باشی و در دم به دیدارم آیی!
بیا تا بتازیم تا باغهای نهانِ بهشتی
بیا تا ببندیم پیمانِ از خود رهایی
دلِ عاشقان است این توسنِ شب تک، این پاک
گریزان از آلایشِ خاکیان ریایی
ترا می برد زین سپیدی به تقدیر انسان:
سجود فرشته به نیکو سرشتِ خدایی!
به تقویمِ احسن رویم و به سرفصلِ دیدن
به سیب هبوط و به گل چیدنِ آشنایی
من از ایل دلدادگان سحرخیزم ای دوست
تو خورشیدِ جانی و از چادرِ شب می آیی!
📚
#فصل_آدم_ربایی
#نرگس_گنجی
#غزل
@bagh_saeb

برنخیزد هر که پیش از صبح از خواب گران
دولت بیدار را در خواب نتواند گرفت

#صائب_تبریزی
@mahfelshearvaava

‌

حافظیه به لحظه‌ی اکنون

جای همه خالی در شیرازِ بارانی

عکس‌های بیشتر در ادامه آپلود خواهد شد.

ـ @berkeye_kohan ـ

‌

🌲

امسال #نوبهار قدم پیشتر گذاشت
گل نیز از بساط چمن پا بدر گذاشت

سوسن به وصف باغ زبان را کبود کرد
نرگس ز شوق در قدح لاله سر گذاشت

برگ شکوفه رقعهٔ معشوق باغ بود
زان بوسه داد نرگس و بر چشم تر گذاشت*

شیرینی تبسم هر غنچه را مپرس
در شیر #صبح خندهٔ گلها شکر گذاشت

گل را غرور مشت زر خویش بس نبود
ابر بهار بر سر آن زر، گهر گذاشت

نگذاشت یادگار بجز خرمن گلی
بر هر گل زمین که شکم ابر تر گذاشت

می آورَد بسان گل زرد سر برون
نتوان بخاک گلشن #کشمیر زر گذاشت

رمزی ست اینکه عاشق و معشوق یکدلند
در پای خویش بید موله* چو سر گذاشت

کوتاه ماند دست #کلیم از گل مراد
هر چند آرزو به سر یکدگر گذاشت*



#کلیم کاشانی (همدانی)

رقعه: پارهٔ چرم یا پارچه یا کاغذ و نیز نام نوعی خط در خوشنویسی
معنای بیت: گلبرگ شکوفه ها نامه ای بود که معشوق باغ فرستاده است؛ از این رو نرگس این نامهٔ عاشقانه را بوسید و روی چشمهای خود گذاشت که از اشک شوق تر بودند.
موله: بر وزن مرفه، شیفته و آشفته، بید موله: بید مجنون
آرزو به سر یکدگر گذاشت: آرزوهای فراوان داشت که گویی آنها را بر سرهم گذاشته و انباشته است.


🌲🌲🌲
--------------
http://tttttt.me/bagh_saeb

🌲

از تعصب، جاهلان دین هُدا را دشمنند

عاقبت در چنگ‌ این‌کوران عصا خواهد شکست

                #بیدل‌ دهلوی

🌲🌲🌲
-------------
http://tttttt.me/bagh_saeb

🌲

حضور ذهن، اگر پشت انتظار نشیند
حریم آینه در غربت غبار نشیند

سکون رسوب کند، در دقیقه‌های تحرک،
سموم عقربه‌ها، در رگ مدار نشیند

کند بهار، سقوط از فراز سبز طراوت
بنفشه بر لب جوبار، سوگوار نشیند

به باغ و باغچه، پائیز، بی اجازه‌ی گل‌ها
فرود آید و بر مسندِ بهار نشیند

به تیغ فاجعه، زخمی شود، بلوغ شکفتن
و در رگارگ گل، نیش‌نیش خار نشیند

ز ازدحام علف هرزه‌ها، مجال نماند
که تاک، پنجه برافشاند و به بار نشیند

به پاس خشم خشونت، به جرم ذوق تبسم
گَوَن به گلشن و سوسن به شوره‌زار نشیند

هزار خار بنوشند جام جام شقایق
کنار بزم خسان، شاپرک خمار نشیند

گل نگاه شکوفا کن، ای ملول تماشا!
مباد باغ حضورت در انتظار نشیند!

بنوش عشق و فراموش کن بهشت گذشته
بهشت توست همان جا که با تو یار نشیند

کدام یار؟ حضوری که یک دم از تو جدا نیست
اگر اسیر تغافل شوی، کنار نشیند

بخوان چکامه‌ی پرواز و پر بکش به رهائی
همای عشق، نشاید که در حصار نشیند

#بهمن_رافعی بروجنی 🌿

@bahmanrafeii
از مجموعه غزل "روشنی در قفس ماندنی نیست"

🌲🌲🌲
------------
http://tttttt.me/bagh_saeb

🌲

غمگین نیم که خلق شمارند بد مرا
نزدیک می کند به خدا، دست رد مرا

گو دیگری مکن طلب من، که لطف حق
هر روز پنج بار طلب می کند مرا

کیفیتم چو باده انگور شد زیاد
چندان که زد به فرق، حوادث لگد مرا

شد جوش خلق پردهٔ چشم خداشناس
غافل ز بحر کرد هجوم زبد مرا

می‌ریخت اشک گرم ز مژگان آفتاب
روزی که بود آینه زیر نمد مرا

ترسانده است چشم مرا خار انتقام
بازی نمی‌دهد گل روی سبد مرا

چون لعل اگر چه در جگر سنگ خاره‌ام
از نور آفتاب مدد می‌رسد مرا

قارون شدم ز داغ، همانا درین بساط
عشق تو یافته است همین معتمد مرا

چندان که پا ز کوی خرابات می‌کشم
آب روان حکم قضا می‌برد مرا

#صائب میان تازه خیالان اصفهان
بس باشد این غزل، گل روی سبد مرا

#صائب

🌲🌲🌲
-------------
http://tttttt.me/bagh_saeb

🌲

سعی کن در عزت سی پارهٔ ماه صیام
کز فلک، از بهر تعظیمش فرود آمد کلام

آدمی ممتاز شد از سایر حیوان به صوم
نامهٔ انسان به این مُهر خدایی شد تمام

چون در دوزخ، دهان گر چند روزی بسته شد
باز شد چندین در از جنت، به روی خاص و عام

خال روی مه جبینان، گر ز مشک و عنبرست
از شب قدرست، خال چهرهٔ ماه صیام

نیست در سالی دو عید افزون و از فرخندگی
عید باشد مردمان را، سی شب این ماه تمام

لذت افطار، در دنبال باشد روزه را
صبح اگر بندد دری، ایزد گشاید وقت شام

روزه سازد پاک، صائب! سینه ها را از هوس
ز آتش امساک می‌سوزد، تمناهای خام

#صائب

#روزه
#صیام
🌲
----------------------
@bagh_saeb