نشریه زمان ظهور
3.9K subscribers
2.62K photos
497 videos
574 files
3.4K links
نشریه زمان ظهور تحت اشراف موسسه رسمی وارثین ملکوت

📬 ارتباط با ما :

🆔 @warethinmalakoot_publicrelation

🌐 varesin.org

📧 varesin.org@gmail.com
Download Telegram
🔥💢🔥
🔥💢🍂
💢🍂
🔥

#سیداحمدالحسن_ع
#کامنت
#ظلم_حاکمان
#شرایط_زندان_ها


آیا این #زندان_های نظام #دمکراسی، زیر سایه مؤسسه دینی است که آن را مبارک شمرده است

Snaa Ahmed نگاشته است:
#نامه‌ای_از_زندانیان_زندان_مرکزی_ناصریه_الحوت
#به_هر_فردی_که_غیرت_و_شرافت_دارد_در_همه_وسایل_ارتباطات_جمعی_منتشر_کند
#به_داد_فریاد_مستضعفین_برسید

💢واقعیت زندان های دردناک و مسئله ای که زندانیان در زندان ناصریه میبینند، روشن شده است و بدترین اشکال #شکنجه و #اهانت ها و از بین بردن #احترام، بر هیچ فردی پنهان نیست؛ در زندان هایی که برای آنان، مانند قبرهایی است که در آن دفن میشوند و #سکوت، آنان را در خود فرو میبرد؛ و تبلیغات و مؤسسه های #حقوق_انسان، نسبت به آنان ناآگاهی دارد؛ به شکلی که عیب دار و خوارکننده است💢

💥با توجه به اینکه بیشتر زندانیان، در اثر اغراض فریبکارانه و جاسوس های سرّی و تهمت های آراسته، زندانی شدند و به زیر شکنجه، به جنایت هایی اعتراف کردند و به شکل ظالمانه، نسبت به آنان حکم شده است؛ امروز ما در زندان ناصریه هستیم و حکم های زندان #ابد و #اعدام، علیه ما صادر شده است؛ و در اثر سختی های شکنجه و اهانت های #روانی و #جسدی، امروز و پیش از فردا آروزی #مرگ میکنیم💥

📝 مسئله را برایتان طولانی نکنم؛ حداقل دردی که در این زندان ملعون میکِشیم، عبارت است از:

📍#اول: بیماران را از زندان، برای طبابت نمیفرستند؛ با توجه به اینکه بیشتر آنان، از بیماری های مُزمنی درد میکِشند🍂

📍#دوم: غل و زنجیر را به دستان ما قرار میدهند؛ در حالی که همیشه درون سلول زندان هستیم🔗

📍#سوم: آبی برای حمام کردن وجود ندارد؛ حتی برخی از ما، بیشتر از یک ماه و در این هوای بسیار گرم، حمام نکردیم 🌁

📍#چهارم: هر چند وقت یک بار، ما را از جهت #بدنی و #روانی شکنجه میکنند و #سگ های پلیسی برای ما می آورند؛ یا به ما خبر میدهند که نامه های اجرای #اعدام، به زندان رسیده است؛ در حالی که اخبار دروغینی است که ما را از جهت روانی شکنجه میکنند💥

📍#پنجم: ازدحام سلول زندان از زندانیان، به گونه ای است که خواب و نماز ما پشت سر هم شده است🌾

📍#ششم: غذایی که برای ما آورده میشود، بد است و شایستگی خوردن را ندارد♨️

📍#هفتم: هوای سلول زندان، بسیار #گرم است؛ به این خاطر که در کولرهای موجود، آب نمیریزند

📍#هشتم: مغازه (زندان) نیز از ما سوءاستفاده میکند و با مبالغی به ما میفروشد که به ده ها برابر قیمت طبیعی است؛ مثلاً قیمت پیراهن مردانه، ده هزار دینار عراقی است و همچنین درباره شیرینی ها و میوه ها💸

📍#نهم: نرساندن مبالغی که خانواده ما برایمان میفرستند؛ ما را مجبور میکنند که از مغازه خرید کنیم💳

📍#دهم: هواخوری، سه ساعت در روز بود، ولی الآن فقط پنج یا ده دقیقه شده است و دست و پای ما را غل و زنجیر میکنند و از ما میخواهند بدویم و ما را میزنند تا جایی که بیشتر ما، روی زمین می افتیم و انگار عقوبت ماست🔥

🙏 امیدوارم فردی که نامه ما را میخواند، آن را در حد امکان عمومی کند📲


✏️سید احمدالحسن(ع)
📆 1 جولای 2017 م

📎 https://goo.gl/LxEdX4

🆔 @zaman_zohour🍂
💠-- 💠-- 💠-- 💠-- 💠-- 💠--

💠 #اطــــــــــــلاعـــــــیــــــه


💠باما همراه باشید

🎓 در قسمت #چهارم
🕊 ملاقات با #دکترعطیه
از انصارمصر
💠داستان طریق ورود به دعوت یمانی ال محمد

#شنبه ساعت ۲۳به وقت #ایران

💠مکان صفحه #لابی_احمد

🌐 در فیسبوک🌐

💠همراه با مترجم💠



https://www.facebook.com/groups/164071047614509/
#چهارم_ژوئن
#خشونت
#کودکان

خشونت زیستی‌ـ‌گفتمانی علیه کودک در مداخلات جنسیتی

✍️به قلم مريم رحمانيان

💢مقدمه‌

چهارم ژوئن، روز جهانیِ کودکانِ بی‌گناهِ قربانیِ خشونت، فرصتی‌ است برای بازاندیشی دربارﮤ اشکالِ پنهان، ساختاری و نظام‌مندِ خشونت که کودکان امروز، بی‌آن‌که همواره قابلِ‌مشاهده باشد، در معرض آن قرار دارند. درحالی‌که توجه عمومی اغلب معطوف به جنگ، فقر یا آزارِ جسمی‌ است، نوعی دیگر از آسیب در حالِ گسترش است که با ظاهرِ مراقبت، همراهی و آزادی، خود را مشروع جلوه می‌دهد: مداخلاتِ پزشکیِ زودهنگام با هدفِ تغییرِ جنسیت در کودکان. این مداخلات، که تحت عنوانِ «درمان‌های تأییدی» (gender-affirming care) شناخته می‌شوند، شاملِ استفاده از داروهایِ توقفِ بلوغ، تجویزِ هورمون‌هایِ متقاطع، و در برخی موارد، انجامِ جراحی‌هایِ غیرقابلِ بازگشت است؛ اقداماتی که به‌طورِ فزاینده‌ای با پرسش‌هایِ علمی، اخلاقی، روان‌شناختی و انسانی مواجه شده‌اند.[۱]
در این پژوهش، بر این دیدگاه تأکید می‌شود که آنچه امروزه در گفتمان‌های رایج با عنوان «هویت جنسیتی» در دوران کودکی معرفی می‌شود، نه لزوماً بازتاب یک ساختار زیستی یا عصبی پایدار بلکه اغلب واکنشی ناپایدار، گذرا و متأثر از زمینه‌های محیطی، الگوبرداری فرهنگی و بازنمایی‌های رسانه‌ای است. تجربه‌هایی که گاه پیش از رسیدن کودک به بلوغ روانی و شناختی، به‌اشتباه به‌عنوان «هویت قطعی» در نظر گرفته می‌شوند.

✍️این مقاله با رویکردی میان‌رشته‌ای، تلاقی سه سطح اصلی را بررسی می‌کند:

🟠۱) تحلیل زبان‌شناختی و گفتمانی در ساخت هویت جنسیتی

🟠۲) شواهد تجربی و روان‌شناختی دربارﮤ بلوغ شناختی و تصمیم‌گیری در کودکان

🟠۳) ابعاد اخلاقی و حقوق کودک در مداخلات پزشکی زودهنگام.

هدف این است که نشان داده شود چگونه در غیاب این سه‌لایۀ ارزیابی، آنچه مراقبت تلقی می‌شود، ممکن است در عمل، به شکل‌هایی از خشونت نمادین و ابژه‌سازی بدل گردد.
مبنای قرار دادن چنین تجربه‌هایی برای تصمیم‌گیری‌های پزشکی، به‌جای آن‌که همواره نشانۀ مراقبت باشد، ممکن است نشانه‌ای از یک نوع خشونت ساختاری باشد؛ خشونتی که برخلاف خشونت مستقیم یا آشکار، در بستر سیاست‌ها، پروتکل‌ها و رویه‌های به‌ظاهر مشروع و حمایت‌گرانه اعمال می‌شود - ساختارهایی که، به‌جای پشتیبانی از رشد تدریجی و تجربه‌ورزی کودک، نقش‌هایی از پیش‌تعریف‌شده را بر بدن و ذهن او تحمیل می‌کنند. در این الگو، خشونت نه در ارادۀ افراد خاص بلکه در منطق نهادها و سازوکارهای گفتمانی نهفته است؛ سازوکارهایی که با حذف امکان تردید، تعلیق و بازاندیشی، کودک را به‌سوی «تثبیت هویت» سوق می‌دهند؛ هویتی که ممکن است هنوز در مراحل ابتدایی تکوین روانی‌ـ‌هیجانی باشد.

در چنین شرایطی، كودك ممکن است تحت فشار گفتمان مسلط، با حالتی از «رضایت‌نمایی» (Consent Simulation) نقش تحمیل‌شده را بپذیرد – نقشی که نه الزاماً برخاسته از درون بلکه در اثر کنش متقابل با ساختارهای فرهنگی، نهادی و زبانی شکل گرفته است. مطابق با مفهوم خشونت ساختاری در اندیشۀ یوهان گالتونگ (Galtung) [2]، هنگامی که ساختارهای اجتماعی به‌گونه‌ای طراحی شوند که مانع از برآورده‌ شدن نیازهای بنیادین انسانی - مانند امنیت روانی، امکان تردید، یا حق بر ناپختگی - شوند، شکلی از خشونت پدید می‌آید که اغلب دیده نمی‌شود، اما پیامدهای عمیق و بلندمدت دارد.

پرسش محوری این مقاله آن است که: آیا كودک که از نظر شناختی، عصب‌شناختی و هیجانی هنوز به مرحلۀ تصمیم‌گیری آگاهانه نرسیده، می‌تواند برای مداخله‌ای برگشت‌ناپذیر رضایت معتبر ارائه دهد؟ و اگر پاسخ منفی است - چنان‌که بنابر یافته‌های علوم اعصاب (Casey et al.) [3] و روان‌شناسی رشد این‌گونه است - چگونه است که نهادهای درمانی، آموزشی و رسانه‌ای، چنین روندهایی را مشروع می‌سازند و در مسیر درمان پیش‌فرض قرار می‌دهند؟
در سال‌های اخیر، هشدارهای فزاینده‌ای از سوی نهادهای تخصصی دربارﮤ پیامدهای این مداخلات منتشر شده‌اند. گزارش رسمی Cass Review که به سفارش نظام سلامت بریتانیا (NHS England) تهیه شد، تأکید می‌کند که رویکرد تأییدی در درمان كودک دارای نارضایتی جنسیتی، فاقد شواهد علمی کافی بوده و می‌تواند سلامت روانی و جسمی آنها را در معرض آسیب قرار دهد.[4] این گزارش خواستار توقف مسیر درمانی‌سازی سریع و بازگشت به ارزیابی‌های چندلایۀ روان‌شناختی شده است.

🗣در همین راستا، انجمن روان‌شناسی آمریکا (APA) نیز تصریح کرده است که اجماعی علمی دربارﮤ منشأ زیستی یا پایداری گرایش‌های جنسیتی در کودکی وجود ندارد، و تصمیم‌گیری‌های مبتنی بر خوداظهاری کودک باید با احتیاط شدید صورت گیرد.[5] همچنین، سازمان جهانی بهداشت (WHO) نیز تغییر جنسیت در دوران کودکی را تنها در شرایط نادر و تحت پروتکل‌های سخت‌گیرانه و نظارت بین‌رشته‌ای توصیه می‌کند.[6]

📖صفحه ۱
👇ادامه مقاله

🚀@Zaman_Zohour
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
👏131