وقتی شفقت به خود را تمرین می‌کنی بهوش باش که چه می‌کنی و چه هدفی داری؟ آیا امیدواری با شفقت به خود، به نوعی خود را بهتر کنی و تغییر دهی یا در حال تمرین پذیرش کامل خود هستی؟ در هر مسیری به جز پذیرش بنیادین خود باشی، بدان که همچنان داری به اجتناب‌هایت داری در لباس شفقت به خود ادامه می‌دهی؛ آن هم عمیق‌ترین اجتناب‌ها: اجتناب از خود. شاید هنوز امیدواری؛ امیدوار به فرار از خود؛ اما می‌توانی لحظه‌ای مکث کنی و بیهوده مشت به سندان نکوبی. می‌توانی مبارزه با خود را نه آنگونه که میل به اجتنابت بزک می‌کند بلکه همانگونه که هست نظاره کنی. می‌توانی سودمندی‌ این کشمکش را بنا به نتیجه‌ای که در زندگی‌ات به بار آورده‌ و اثری که بر جسم و روانت گذارده محاسبه کنی. شاید آنگاه بتوانی هدیۀ نومیدی را دریافت کنی. شاید آنگاه بتوانی پذیرش مهربانانه‌ای را که نیاز داری به خود ارائه دهی. شاید آنگاه از کمال‌زدگی در رابطه با خود و دیگران دست بکشی و انگیزه‌ای سالم‌تر برای زندگی بیابی. آن زندگی که معیارها و قوانین اساسی‌اش را آگاهانه و آزادانه انتخاب می‌کنی. در این نوع از زندگی، دردها جای خود را به درستی پیدا می‌کنند و نیازی به تبدیل آنها به رنج نیست.
- علی فیضی

#بهوشیاری
#پذیرش
#ارزش‌ها
#شفقت_به_خود
#درون_خوانی
#مهربانی_با_خود
#شجاعت_بودن
https://tttttt.me/thirdwaveofBehaviorTherapy