درود

بامداد خوش

با همه بی سر و سامانی ام

باز به دنبال پریشانی ام

طاقت فرسودگی ام هیچ نیست

در پی ویران شدنی آنی ام

آمده ام بلکه نگاهم کنی

عاشق آن لحظه توفانی ام

دلخوش گرمای کسی نیستم

آماده ام تا تو بسوزانی ام

آمده ام با عطش سال ها

تا تو کمی عشق بنوشانی ام

ماهی برگشته ز دریا شدم

تا که بگیری و بمیرانی ام

#خوب_ترین_حادثه_میدانمت

#خوب_ترین_حادثه_می_دانی_ام

#حرف_بزن_ابر_مرا_باز_کن

#دیر_زمانی_است_که_بارانی_ام

#حرف_بزن_حرف_بزن_سال_هاست

#تشنه_یک_صحبت_طولانی_ام

ها... به کجا می کشی ام خوب من؟

ها... نکشانی به پشیمانی ام


📚 #محمدعلی بهمنی - گزیده اشعار - بارانی

🔷 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

یاران همه مخمور و قدح پر می نابست
ما جمله جگر تشنه و عالم همه آبست

مرغ دل من در شکن زلف دلارام
یا رب چه تذرویست که در چنگ عقابست

چشم من سودازده یا درج عقیقست
اشک من دلسوخته یا لعل مذابست

ورد سحرم زمزمهٔ نغمهٔ چنگست
و آهنگ مناجات من آواز ربابست

دور از تو مپندار که هنگام صبوحم
با این جگر سوخته حاجت بکبابست

سرمست می عشق تو در جنت و دوزخ
از نار و نعیم ایمن و فارغ زعذابست

با روی بتان کعبهٔ دل دیر #مغانست
در #دیر_مغان زمزم جان جام شرابست

کار خرد از باده خرابست ولیکن
صاحب خرد آنست که او مست و خرابست

دست از فلک سفله فرو شوی چو خواجو
کاین نیل روان در ره تحقیق سرابست

📚 #خواجوی کرمانی - غزلیات - غزل شماره ۹۷

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

منزل ار یار قرینست چه دوزخ چه بهشت
سجده گه گر بنیازست چه مسجد چه کنشت

جای آسایش مشتاق چه هامون و چه کوه
رهزن خاطر عشاق چه زیبا و چه زشت

عشقبازی نه ببازیست که دانندهٔ غیب
عشق در طینت آدم نه به بازیچه سرشت

تا چه کردم که ز بدنامی و رسوائی من
#ساکن #دیر #مغانم بخرابات نهشت

گر سر تربت من بازگشائی بینی
قالبم سوخته و گل شده از خون همه خشت

همچو بالای تو در باغ کسی سرو ندید
همچو رخسار تو دهقان به چمن لاله نکشت

بر گل روی تو آن خال معنبر که نشاند
بر مه عارضت آن خط مسلسل که نوشت

هر که بیند که تو از باغ برون می‌آئی
گوید این حور چرا خیمه برون زد ز بهشت

تا به چشمت همه پاکیزه نماید خواجو
خاک شو بر گذر مردم پاکیزه سرشت

📚 #خواجوی کرمانی - غزلیات - غزل شماره ۲۱۷

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih