درود

بامداد خوش

گفتی که در چه کاری با تو چه کار ماند
کاری که بی‌تو گیرم والله که زار ماند

گر خمر خلد نوشم با جام‌های زرین
جمله صداع گردد جمله خمار ماند

در کارگاه عشقت بی‌تو هر آنچ بافم
والله نه پود ماند والله نه تار ماند

تو جوی بی‌کرانی پیشت جهان چو پولی
حاشا که با چنین جو بر پل گذار ماند

عالم چهار فصلست فصلی خلاف فصلی
با جنگ چار دشمن هرگز قرار ماند

پیش آ بهار خوبی تو اصل فصل‌هایی
تا فصل‌ها بسوزد جمله بهار ماند

📚 #مولوی - دیوان شمس - غزل شماره. ۸۵۶

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

بیا که بار دگر گل به بار می آید
بیار باده که بوی بهار می آید
هزار غم ز تو دارم به دل، بیا ای گل
که گل شکفته و بانگ هزار می آید

طرب میانه ی خوش نیست با منش چه کنم
خوشا غم تو که با ما کنار می آید
نه من ز داغ تو ای گل به خون نشستم و بس
که لاله هم به چمن داغدار می آید

دل چو غنچه ی من نشکفد به بوی بهار
بهار من بود آن گه که یار می آید
نسیم زلف تو تا نگذرد به گلشن دل
کجا نهال امیدم به بار می آید

بدین امید شد اشکم روان ز چشمه ی چشم
که سرو من به لب جویبار می آید
مگر ز پیک پرستو پیام او پرسم
وگرنه کیست که از آن دیار می آید

دلم به باده و گل وا نمی شود، چه کنم
که بی تو باده و گل ناگوار می آید
بهار سایه تویی ای بنفشه مو باز آی
که گل به دیده ی من بی تو خار می آید

📚 #سایه - سیاه مشق - غزل - پیام پرستو

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

چگونه باشی و چشم از نگاه بردارم ؟
چگونه از ته یک چاه ماه بردارم ؟

چه فرق دارد وقتی همیشه می بازم
سپید بردارم یا سیاه بردارم ؟

همیشه دلخوشی ام بوده آخر بازی
یکی دو مهره به عمد اشتباه بردارم

که تو برنده شوی از شکوه خندی تو
برای دلهره ام سرپناه بردارم

تو مثل قلیانی ، لب گذار روی لبم
به قدر ظرفیتم از تو آه بردارم

به لطف فاصله ها عشق پاک میماند
مخواه فاصله ها را ... مخواه بردارم

✍🏻 #حامد_عسکری

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

آنچه از پروانه اي در شعله ميسوزد پر است
آنچه من در آتش عشقت زدم پا تا سر است

سيل غم بي مهري تقدير را همراه داشت
رود وقتي سنگ دارد با خودش وحشي تر است

كوه هم باشي اگر از صبر ميگيرد دلت
چشمه يعني كوه چون من صاحب چشم تر است

اينكه بي بوسيدنت پوسيدنم از دل رواست
يعني اينكه خير هر جا نيست آغاز شر است

شعر من را ريخت چشمانت به هم حق با شماست
نيست زيبا مثل اول لاله وقتي پرپر است

📚 #احمد_پروين

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

گیرم که هزار مصحف از برداری
با آن چه کنی که نفس کافر داری

سر را به زمین چه می نهی بهر نماز
آنرا به زمین بنه که بر سر داری

📚 #ابوسعید ابوالخیر - رباعیات - رباعی شماره ۶۵۴

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

شانه برای زلف پریشان چه فایده؟
خانه برای بی سر و سامان چه فایده؟

بر ساقه‌های سوخته از زخم رعد و برق
رنگین‌کمان چه فایده؟ باران چه فایده؟

بادی که از حوالی یوسف گذر نکرد
گیرم رسید بر در کنعان چه فایده؟

وقتی که چشم‌های کسی می‌کشد تو را
چاقوی دسته نقره‌ی زنجان چه فایده؟

با یاد دوست غیر تلمبار بغض و آه...
هی گوش دادن شجریان چه فایده؟

✍🏻 #حامد_عسکری

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

آن دوست که من دارم وان یار که من دانم
شیرین دهنی دارد دور از لب و دندانم
بخت این نکند با من کان شاخ صنوبر را
بنشینم و بنشانم گل بر سرش افشانم

ای روی دلارایت مجموعه زیبایی
مجموع چه غم دارد از من که پریشانم
دریاب که نقشی ماند از طرح وجود من
چون یاد تو می‌آرم خود هیچ نمی‌مانم

با وصل نمی‌پیچم وز هجر نمی‌نالم
حکم آن چه تو فرمایی من بنده فرمانم
ای خوبتر از لیلی بیمست که چون مجنون
عشق تو بگرداند در کوه و بیابانم

یک پشت زمین دشمن گر روی به من آرند
از روی تو بیزارم گر روی بگردانم
در دام تو محبوسم در دست تو مغلوبم
وز ذوق تو مدهوشم در وصف تو حیرانم

دستی ز غمت بر دل پایی ز پیت در گل
با این همه صبرم هست وز روی تو نتوانم
در خفیه همی‌نالم وین طرفه که در عالم
عشاق نمی‌خسبند از ناله پنهانم

بینی که چه گرم آتش در سوخته می‌گیرد
تو گرمتری ز آتش من سوخته تر ز آنم
گویند مکن سعدی جان در سر این سودا
گر جان برود شاید من زنده به جانانم

📚 #سعدی - غزلیات - غزل شماره ۴۱۲

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

بدان ورق که صبا در کف شکوفه نهاد
بدان عرق که سحر بر عذار لاله فتاد

بدان نفس که نسیم بهار چهره گشای
نقاب نسترن و گیسوی بنفشه گشاد

ببرد باری خاک و بحدت آتش
به نقش بندی آب و بعطر سائی باد

به سحر نرگس جادوی دلبر کشمیر
به چین سنبل هندوی لعبت نوشاد

به تاب طره لیلی و شورش مجنون
به شور شکر شیرین و تلخی فرهاد

به قامت تو که شد سرو سرکشش بنده
به خدمت تو که از بنده گشته‌ئی آزاد

به نیم‌شب که مرا همزبان شود خامه
بصبحدم که مرا همنفس بود فریاد

به اشک من که زند دم ز مجمع البحرین
بچشم من که برد آب دجلهٔ بغداد

که آن چه در غم هجر تو می‌کشد خواجو
گمان مبر که بصد سال شرح شاید داد

📚 #خواجوی کرمانی - غزلیات - غزل شماره ۲۴۵

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

رویت دریای حسن و لعلت مرجان
زلفت عنبر، صدف دهن، در دندان

ابرو کشتی و چین پیشانی موج
گرداب بلا غبغب و چشمت توفان

📚 #رودکی - رباعیات - رباعی شماره ۲۵

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

ای آنکه دلم غیر جفای تو ندید
وی از تو حکایت وفا کس نشنید

قربان سرت شوم، بگو از ره لطف
لعلت، به دلم چه گفت کز من برمید

📚 #شیخ بهایی - دیوان اشعار - رباعیات - رباعی شماره ۳۹

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

عاشقی و بی نوایی کار ماست
کار کار ماست چون او یار ماست
تا بود عشقت میان جان ما
جان ما در پیش ما ایثار ماست

جان مازان است جان کو جان جان است
جان ما بی فخر عشقش عار ماست
عشق او آسان همی پنداشتم
سد ما در راه ما پندار ماست

کار ما چون شد ز دست ما کنون
هرچه درد و دردی است آن کار ماست
بوده عمری در میان اهل دین
وین زمان تسبیح ما زنار ماست

چون به مسجد یک زمان حاضر نه ایم
نیست این مسجد که این خمار ماست
کیست چون عطار در خمار عشق
کین زمان در درد دردی خوار ماست

📚 #عطار - دیوان اشعار - غزلیات - غزل شماره ۳۲

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

گر باغبان نظر به گلستان کند تو را
بر تخت گل نشاند و سلطان کند تو را
گر صبح دم به دامن گلشن گذر کنی
دست نسیم، گل به سرافشان کند تو را

مشرق هزار پاره کند جیب خویشتن
گر یک نظر به چاک گریبان کند تو را
ای کاش چهره تو سحر بنگرد سپهر
تا قبله گاه مهر درخشان کند تو را

دور فلک به چشم تو تعلیم سحر داد
تا چشم بند مردم دوران کند تو را
چون مار زخم خورده، دل افتد به پیچ و تاب
هرگه که یاد طره پیچان کند تو را

در هیچ حال خاطر ما از تو جمع نیست
قربان حالتی که پریشان کند تو را
با هیچ کس به کشتن من مشورت مکن
ترسم خدا نکرده، پشیمان کند تو را

الحق سزد که تربیت خسرو عجم
میر نظام لشکر ایران کند تو را
جم احتشام ناصرالدین شه که عون او
هم داستان رستم دستان کند تو را

داند هلاک جان فروغی به دست کیست
هر کس که سیر نرگس فتان کند تو را

📚 #فروغی بسطامی - دیوان اشعار - غزلیات - غزل شماره ۸

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

مثل سابق غزلم ساده و بارانی نیست
هفت قرنی است در این مصر فراوانی نیست

به زلیخا بنویسید نیاید بازار
این سفر یوسف این قافله کنعانی نیست

حال این ماهی افتاده به این برکۀ خشک
حال حبسیه‌نویسی است که زندانی نیست

چشم قاجار کسی دید و نلرزید دلش
بشنوید از من بی چشم که کرمانی نیست

با لبی تشنه و... بی بسمل و ... چاقویی کُند
ما که رفتیم ولی رسم مسلمانی نیست

عشق رازیست به اندازه آغوش خدا
عشق آنگونه که میدانم و میدانی نیست

✍🏻 #حامد_عسکری

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

درون سینه ام صد آرزو مرد
گل صد آرزو نشکفته پژمرد

دلم بی روی او دریای درد است
همین دریا مرا در خود فرو برد

📚 #فریدون_مشیری - ابر و کوچه - دریای درد

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

ای حسن تو مجموعه هر زیبائی
وز هر دو جهان ز عشق تو شیدائی

نگذاشته داغ تو دلی را بیدرد
سودای تو کرده عالمی سودائی

📚 #فیض کاشانی - دیوان اشعار - رباعیات - رباعی شماره ۵۵

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

آن عاشقان شرزه که با شب نزیستند
رفتند و شهر خفته ندانست کیستند

فریادشان تموج شط حیات بود
چون آذرخش در سخن خویش زیستند

مرغان پر گشوده ی طوفان که روز مرگ
دریا و موج و صخره بر ایشان گریستند

می گفتی ای عزیز ! سترون شده ست خاک
اینک ببین برابر چشم تو چیستند

هر صبح و شب به غارت طوفان روند و باز
باز آخرین شقایق این باغ نیستند

📚 #محمدرضا_شفیعی_کدکنی - از بودن و سرودن - آن عاشقان شرزه

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

مرا شبیه خودم مثل یک ستاره بکش!
شبیه من که نشد خط بزن دوباره بکش

مرا شبیه خودم در میان آتش و دود
شبیه چشم و دلم غرق صد شراره بکش

و بعد دست بکش بر شراره ام یک شب
بسوز و قلب مرا پاره پاره پاره بکش

و زخم های دلم را ببین و بعد از آن
لباس بر تن این قلب بی قواره بکش

بخند! خنده ی تو شعله می زند بر من
بخند و شعله ی من را به یک اشاره بکش

برای بودن من عشق را نشانه بگیر
و خط رد به تن هرچه استخاره بکش

ببین ستاره شدم با تو ای بهانه ی من
مرا شبیه خودم! مثل یک ستاره بکش!

📚 #شیوا_فرازمند - غزلیات - نقاش

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

تا خنده ی تو می چکد از خوشه ی لب ها
بیچاره بمی ها و غم نرخ رطب ها


دنبال دو رج بافه از ابریشم مویت
تبریز شده قبر عجم ها و عرب ها


قاجاری چشمان تو را قاب گرفته است
قنداق تفنگ همه مشروطه طلب ها


از عکس تو و بغض همینقدر بگویم ....
دردا که چه شب ها ... که چه شب ها...  که چه شب ها...


قلیان چه کند گر نسپارد سر خود را
با سینه ی پر آه به تابیدن تب ها ؟


گفتم غزلی تا ننویسند محال است :
ذکر قد سرو از دهن نیم وجب ها

✍🏻 #حامد_عسکری

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih

درود

بامداد خوش

ترکم که مهش به پیش زانو می زد
با شاه فلک به حسن پهلو می زد

دل می طلبید و من بر ابرویش دل
می بستم و او گره به ابرو می زد

📚 #سلمان ساوجی - دیوان اشعار - رباعیات - رباعی شماره ۶۶

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih