▪️ شعر فاطمة الزهراء (علیها السلام) من کتاب الزهرة لأبي بكر محمد بن داود الظاهري (م 296)
والظاهر أن الشعر الأول تمثّل منها صلوات الله عليها،‌وأما الثاني فمشهور معروف

تذکر این فراموش شد که ارسال این صفحه از لطف آقای حسین مهدی زاده می باشد.

🔷 صفحه اول نسخه خطی خطبه فدکیه به روایت ابن الخیاط.

جهت جلوگیری از انجام کارهای موازی: جناب آقای حسین مهدی زاده کار مفصلی بر این کتاب انجام داده و آن را با حدود 20 مصدر مقابله نموده و علاوه بر شرح مشکلات خطبه، مقدمه ای در 150 صفحه بر آن نگاشته اند.ان شاء الله به زودی آماده نشر می شود.

▪️مرو مادر...

مرو مادر از این خانه که گرمایت
نيازم مي شود در فصل سرمايی

چو بوسه می زنی بر من به لبخندی
به لبهایت دوای درد دلهایی

شده عادت برايم دست پرمهرت
كه شانه مي زند رويم به زيبايي

تو را هر جا كه ترسيدم صدا كردم
نكردم فكر اين شبهاي تنهايي

دگر خوابم نمي آيد در اين شبها
كه هق هق هاي بابا گشته لالايي

نمي دانم چرا بابا نظر دارد
كه بازويت نبوسم من ز شيدايی؟

چرا محسن نيامد پس، چه شد ديگر
به ذكرش ميشود جشمت چو دريايی؟

نمانده پيش من از يادگاري ات
به جز ميخی برای روز فردايی...

🔶 کهنترین دستنوشته از خطبه فدکیه در میان اسناد یهودی یک جنیزه!

توضیحات در ادامه◀️

@kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
«خطبه فدکیه در میراث قرائیم»

تاکنون پژوهش های مختلفی در مورد نسخه های اسلامی موجود در جنیزه (*) های یهودان قرائیم و ارتباط آنان با سنّت اسلامی، انجام شده است. (همچون مقاله ی فرقه قرائیم در کلام اسلامی از دکتر محمد کاظم رحمتی، مواجهه قرائیم با تفکر ابوالحسین بصری، زابینه اشمیتکه، ترجمه دکتر رحمتی، نسخه ای کهن از کتاب «الذخیره» شریف مرتضی (تاریخ کتابت: 472 ق)، زابینه اشمیتکه، ترجمه رضا پورجوادی).

از جمله آثار بسیار مهم و ارزشمند این مجموعه ها، اوراق کهن پراکنده ایست که در مجموعه ی شاختر بوده که اکنون در کتابخانه دانشگاه کمبریج با این خصوصیات نگهداری میشود: T-S Ar.51.86a . این نگاشته ی کهن که به دوره ی فاطمی برمیگردد (حدود قرن 5-6 ) شامل 8 برگه می شود که با خط عربی و عبری نوشته شده است. متن عربی دو نقل مهم شیعی را شامل می شود: خطبه فدکیه، و حدیثی در فضیلت امیرالمؤمنین علیه السلام. نكته ي جالب توجه اين كه اين دو متن همراه با سند نقل شده اند از اين رو بهتر مي توان خاستگاه آن را پیدا کرد.

تا مقدار اطلاع بنده سه بررسی در مورد این سند مهم نگاشته شده است که فایل آنها را در ادامه مشاهده می کنید.اما متأسفانه تاکنون تحقیق اساسی و کاملی بر آن انجام نگرفته است:

🔷 T-S Ar. 51.86a: Shi‘ite and Karaite – a Fatimid melange
نوشته ی کوتاهی است از Esther-Miriam Wagner and Mohamed Ahmed که در دسامبر 2017 در سایت دانشگاه کمبریج ارسال شده است.

🔷اللغات السامیة ودورها فی إحیاء التراث الإسلامی/ أ. م. د نهاد حسن حجي الشمري- أ.م. هاشم طه رحيم الزبيدي: منتشر شده در مجلة کلية العلوم الإسلامية، ش 59.
در این مقاله به متن این اوراق اشاره شده وقسمتهایی از آن را نقل کرده است. چند تصویر بی کیفیت نیز در انتها ضمیمه شده

🔷الإمام علي والسيدة الزهراء (علیهما السلام) دراسة وتحقيق في المورث اليهودي، مخطوطات الجنيزا نموذجاً/ أ .م . د نهاد حسن حجي الشمري.
این مقاله در ضمن کتاب «التنوع المعرفی فی التراث العلوی المخطوط» منتشر شده و مفصلترین نوشته در این زمینه است. اما با توجه به فرسودگی و کهنگی متن و ناخوانا بودن قسمتهایی از متن، نویسنده تلاش خاصی برای تصحیح و تنقیح متن ننموده و به نقل عبارات مملوّ از تصحیف آن اکتفا کرده است.

نهايتا بر اساس تماسي كه حاصل شد، مدرير مؤسسه علوم نهج البلاغه (در عتبه حسينيه عليه السلام) مدعي است تحقيق اين اثر مهم را در دست انجام دارند. اميدواريم به زودي شاهد تصحيح و تحقيق جامعي در اين زمينه باشيم.

——————————————————--
(*) جنیزه‌ در اصطلاح‌ به‌ صندوق ‌خانه‌ یا پستوی‌ هر کنیسه ‌یا هر مکان‌دیگری‌گفته‌می‌شود که ‌نوشته‌های ‌دینی‌ حاوی‌ نامهای ‌خداوند را در آن‌ می‌اندازند. بنابر شریعت ‌یهودی‌، همچون ‌رسوم‌ رایج‌ میان‌مسلمانان‌ و قبطیان، ‌کتابهای ‌مقدّس ‌صدمه‌ دیده‌ و پاره‌ای ‌را که ‌دیگر قابل ‌استفاده ‌نیستند نباید نابود کرد بلکه‌ باید آنها را در اتاق‌ مخصوصی‌ که ‌بدین ‌منظور تعبیه ‌شده‌ نگه‌ داشت ‌تا بعداً در سرداب ‌یا مقبره‌ای ‌به ‌خاک ‌سپرده‌شوند.(دانشنامه جهان اسلام)

@kotob_sh

✳️ نماز بی برائت...

#برائت
اسماعیل جعفی گوید: از امام باقر علیه السلام پرسیدم:
فردی امیرالمومنین علیه السلام را دوست دارد ولی از دشمنش تبری نمی جوید، هرچند می گوید: امیرالمومنین علیه السلام را بیشتر از مخالفینش دوست میدارم. (نظر امام علیه السلام را در مورد چنین فردی جویا شد)

❌ فرمود: این شخصی التقاطی و دشمن است. پشت سر او نماز نخوان، مگر اینکه برای تقیه باشد.

▪️النضر عن يحيى الحلبي عن ابن مسكان عن إسماعيل الجعفي قال: قلت لأبي جعفر علیه السلام: رجل يحب أمير المؤمنين علیه السلام و لا يبرأ من عدوه، و يقول هو أحبّ إليّ ممن خالفه.
فقال: هذا مخلّط و هو عدو، لا تصل خلفه و لا كرامة، إلا أن تتقيه. (التهذیب 3/28 ح 9)

بسم الله الرحمن الرحیم
🔷نمونه ای از غلوّ در دیدگاه قدمای محدّثین:
حديث عمود نور

🔸یونس بن ظبیان روایت معروفی نقل نموده که بر اساس آن پس از تولد امام معصوم ستونی از نور میان او و آسمان کشیده می شود که بدین وسیله از شرق و غرب عالم اطلاع پیدا میکند. البته این مضمون به طرق دیگری هم نقل شده است. (بنگرید: بصائر الدرجات: 437، باب 10-12)
حسن بن علی وشّاء یکی از راویان این حدیث است.(همان: 438، ح 2) اما طبق گزارش عيّاشی، وی بعد از نقل این حدیث گفته آنرا از من نقل نکنید:«قال الوشاء حين مر هذا الحديث‏: لا أروي لكم هذا؛ لا تحدّثوا عني!»(تفسیر عیاشی، 1: 374)
اما مرحوم کشّی، این عبارت را به شکل دیگری نقل کرده که کاملاً بر عکس شده و متضمّن توصیه ی وشّاء به نقل این حدیث است:«قال محمد بن مسعود: يونس بن ظبيان متهم غال و ذكر أن عبد الله بن محمد بن خالد الطيالسي، قال كان الحسن بن علي الوشاء ابن بنت إلياس يحدثنا بأحاديثه إذ مر علينا حديث الذي يرويه يونس بن ظبيان، حديث‏ العمود، فقال تحدثوا عني هذا الحديث لا أروي [لأروی] لكم ثم رواه» ح672

به نظر می رسد عبارت عیّاشی صحیح تر باشد، زیرا سخن کشّی نیز مستند به عیّاشی است و چه بسا ناظر به همین قسمت تفسیر عیاشی باشد. همچنین در عبارت کشّی از عیّاشی نقل شده که ابتدا یونس بن ظبیان را صریحاً «متّهم و غالی» معرفی کرده و فاعل (ذکر ان عبد الله...) نیز هموست؛ پس سیاق کلام اقتضا می کند ادامه ی مطلب در ذمّ او باشد، در غیر این صورت لازم بود جمله به شکل استدراکی ادامه پیدا کند، مثلاً: (ولکنه ذکر...).
بنابراین مشخص می شود حسن بن علی وشّاء دیدگاه سختگیرانه ای نسبت به ارتباط غیبی ائمه علیهم السلام داشته و از ترویج چنین دیدگاه هایی احتراز مینموده است. جالب توجّه است كه مستند یا حداقل مؤیّد عیاشی برای اتهام یونس بن ظبیان به غلوّ، نقل حديث عمود توسط اوست.
با یک دید تسامح نگر می توان گفت:جای خوشبختی است که شاگردان وشّاء به توصیه ی او گوش فرا نداده و این حدیث را به ما منتقل کرده اند! هر چند جای این سؤال باقی می ماند که اصولاً شاگردان مشایخ تا چه حدّ به استثنائات آنان مقید بوده اند؟ شاید بسیاری از احادیث این چنینی که ممکن است از روایت آن توسط افراد سختگیری تعجّب کنیم، چنین سرنوشتی داشته است!

▪️متن کامل حدیث عمود در تفسیر عیاشی:
عن يونس بن ظبيان قال: سمعت أبا عبد الله ع يقول‏ إن الإمام إذا أراد الله أن يحمل له بإمام- أتى بسبع ورقات من الجنة فأكلهن قبل أن يواقع، قال: فإذا وقع في الرحم سمع الكلام في بطن أمه، فإذا وضعته رفع له عمود من نور ما بين السماء و الأرض، يرى ما بين المشرق و المغرب، و كتب على عضده «و تمت كلمة ربك صدقا و عدلا» قال أبو عبد الله ع [چنین در متن وارد شده، احتمالا صحیح آن: عبدالله بن محمد باشدبا توجه به عبارت کشی] قال: قال الوشاء حين مر هذا الحديث لا أروي لكم هذا لا تحدثوا عني.

سلام عليكم ورحمة الله..
الظاهر -ان لم يكن من المقطوع به- ان في نسخة الكشي هنا تصحيفا، وذلك بسقوط (لا) قبل (تحدثوا) فيكون نهيا عن التحدث لا أمرا به؛ وذلك بقرينتين داخليتين، إحداهما قوله بعد ذلك (لا أروي لكم)، وأما النسخةل الاخرى (لأروى لكم) فهي ايضا غير منسجمة؛ لانه لا معنى لأن يجعل روايتهم هذا الحديث لهم غاية للامر بالتحدث به. فالمناسب (لا اروي لكم) وهو قرينة على سقوط لا الناهية قبل تحدثوا من النسخة. والقرينة الثانية نفس التعبير ب(تحدثوا) فانه اذا اريد به الامر من (تحدّث- يتحدث) فانه يتعدى بالباء فيقال تحدثوا بهذا الحديث، ولكن لا يوجد هنا باء، فيكون ذلك قرينة على انه مضارع من (حدّث) الذي يتعدى من دون الباء، وحينئذ لا بد من ان يكون مسبوقا بلا الناهية.

مشارکة لأحد متابعي القناة (دام توفیقه)

🌺أسعد الله أیامکم

تصویری از مسجد النبی (صلی الله علیه و آله) در سده ی سیزدهم، برگرفته از کتاب زاد الزائرین سید عبد الوهاب رضوی که به اشارت مرحوم سید محمد قصیر (جد اعلای حقیر) نگاشته است. نسخه در کتابخانه دانشکده الهیات مشهد نگهداری می شود و دارای تصاویر زیبایی است.

بسم الله الرحمن الرحیم
🔸درسی از غیبت حضرت ادریس (علی نبینا و آله و علیه السلام)

مرحوم صدوق در کمال الدین عنایت خاصّی به اخبار غیبت انبیای گذشته علیهم السلام دارد که برگرفته از سفارش امام زمان علیه السلام به وی در عالم رؤیاست. این سفارش علل مختلفی می تواند داشته باشد، اما شاید یکی از مهمترین آنها درس گرفتن شیعیان از رفتار امم سابقه در دوره ی غیبت باشد.
اولین غیبتی که در کمال الدین ذکر شده مربوط به حضرت ادریس علیه السلام می شود، طبق روایتی که از امام باقر علیه السلام نقل شده، ایشان پس از طغیان فرمانروای جبّار شهرش، به غاری پناه برده و از خداوند می خواهد بر اهل آن شهر باران نفرستد.سال ها گذشت و پیوسته سختی مردم شدیدتر می شد. پس از گذشت 20 سال سختى آنان به نهايت رسيد، بعضى از ايشان به نزد بعضى ديگر رفته و گفتند: اين مصيبتى كه بر ما نازل شده است به سبب درخواست ادريس است كه از پروردگارش خواسته باران بر ما نفرستد.. و ادريس از ديد ما مخفى شده و مکان او را نمى‏دانيم، ولی خداوند از او به ما مهربان‏تر است.
پس تصمیم گرفتند كه به درگاه خدا توبه كرده و او را بخوانند و به درگاهش انابه كنند و درخواست نمايند كه آسمان بر آن شهر و مردمش ببارد. پس بر خاكستر ايستاده و پلاسی پوشيده و خاک بر سرهاى خود پاشيدند، و با توبه و استغفار و اشک و زارى به درگاه الهی فریاد بلند کردند.
خداى تعالى به ادريس وحى فرمود كه اى ادريس! اهل شهرت با توبه و استغفار و ناله و زارى به درگاه من ناليده ‏ا ند و من خداى رحمان و رحيمم، توبه را مى‏پذيرم و گناه را مى ‏بخشم و بر ايشان رحمت آورده‏ ام....
سپس قضیّه را ادامه داده و روشن می کند که چگونه خداوند به این مردمان رحم نمود.

🔻قوم ادریس پس از گذشت فقط ۲۰ سال به خود آمدند و راه چاره را یافتند، پس ما چقدر بی بخار باید باشیم که ۱۱۸۲ سال گذشته و همچنان راه چاره را جای دیگر جستجو می کنیم...

▪️متن عربی روایت: فلمّا جُهدوا مشى بعضهم إلى بعض، فقالوا: إن الذي نزل بنا مما ترون بسؤال إدريس ربه أن لا يمطر السماء علينا حتى يسأله هو و قد خفي إدريس عنا و لا علم لنا بموضعه، و الله أرحم بنا منه.
فأجمع أمرهم على أن يتوبوا إلى الله و يدعوه و يفزعوا إليه و يسألوه أن يمطر السماء عليهم و على ما حوت قريتهم فقاموا على الرماد و لبسوا المسوح و حثوا على رءوسهم التراب و عجّوا إلى الله تعالى بالتوبة و الاستغفار و البكاء و التضرّع إليه. فأوحى الله عز و جلّ إلى إدريس: «يا إدريس! إنّ أهل قريتك قد عجّوا إليّ بالتوبة و الاستغفار و البكاء و التضرع، و أنا الله الرحمن الرحيم أقبل التوبة و أعفو عن السيئة و قد رحمتهم...» (کمال الدین، ص 130)

بسم الله الرحمن الرحیم
⚠️تأخیر ظهور با ادعای تمهید ظهور
#أین_الناصر_والمنتقم #وظیفه_منتظران

ظهور منجی عالم نه تنها امید بشریت، بلکه نهایت آمال انبیا و اوصیا (علیهم السلام) بوده است، و طبیعتا هر آنچه برای تعجیل آن لازمست بهتر از هر کسی اطلاع دارند و به پیروانشان می رسانند.
از دیر باز مقوله ی غیبت توسط امامان شیعه علیهم السلام مطرح شده و راه و چاره را برای آن دوران تبیین فرموده اند.در سراسر این روایات سخن از صبر، چشم به راه بودن، دعا و انابه برای تعجیل فرج می رود. فضای روایات کاملا روشن است: نجات و اصلاح جامعه فقط و فقط با فرج موعود (علیه السلام).
اگر این انحصار و یأس از دیگر اسباب واقعاً نهادینه شود، شیعیان خود را در یک تنگنای حقیقی احساس خواهد نمود که برای رهایی از آن از صمیم جان دست به دامن رحمت الهی شده و یکصدا برای ظهورش تضرع و انابه می کنند. بر اساس سنت الهی در غیبت های پیامبران گذشته علیهم السلام (برای نمونه، غیبت حضرت ادریس علیه السلام) مطمئنا خداوند بندگانش را نا امید نخواهد کرد.
اینجاست که نقش دردناك «زمینه سازان ظهور» در به تأخیر انداختن ظهور مشخص می شود.بنابراين نظريه، مي شود يك عدالت نسبي در جامعه اجرا نمود،‌ و عصمت هم كه براي حكومت لازم نيست! در راستای همین بیان گفته شده: خود حكومت حضرت مهدي عليه السلام هم درگیر مشكلات خواهد بود، همچنانكه حكومت امير المؤمنين عليه السلام هم مشکلات فراوان داشت!!؟؟ (بنگريد: بيانات صحيفه در ‌‏9 / 4 / 64‏)
گاهی برای تأييد اين نظريه ملتمس به رواياتي عامي و ضعيف السند همچون «قومي كه از مشرق خارج شده و سلطنت مهدي عليه السلام را آماده مي كنند» می شوند كه قاعدتا توسط هواداران بني عباس و براي ترويج قيام خود (كه از خراسان آغاز شد) نقل مي شده است!

🤔به راستی چرا گروهی که خود را صاحب دین و ادامه دهنده ی خط ولایت می دانند، از اصول اولیه ی روایات شیعه اطلاعی ندارند؟!

✅ظهور امام زمان علیه السلام، فراتر از هر مقدمه چینی
#وظیفه_منتظران

در توضیح مطلب پیشین توجه به این نوشته ی یکی از اساتید نیز راهگشاست:

📝از دسته‌های مختلف روایات می‌توان دریافت که قیام حضرت، آنی و دفعی خواهد بود و نه تدریجی:
نخست: روایاتی که قیام حضرت را تشبیه به قیامت کرده اند و تصریح کرده اند که همانند قیامت: لاتاتیکم الا بغته.
دوم روایاتی که می‌گویند خداوند امر حضرت را در یک شب اصلاح می‌کند.
سوم: روایاتی که می‌گویند حتی خاص‌ترین یاران حضرت یعنی ۳۱۳ نفر بدون هماهنگی قبلی و من غیر میعاد به حضرت می‌پیوندند.
چهارم: روایاتی که می‌گویند ظهور و قیام حضرت بعد از فراگیری ناامیدی اتفاق خواهد افتاد.
اما مهمتر از این دسته‌هایی که به صورت موردی نحوه قیام و ظهور را بیان می دارند مجموعه روایتهایی هستند که وضعیت کلان اعتقادی، اخلاقی، فرهنگی دوران پیشاظهور را وصف می کنند.
بحث و بررسی این روایات مجال موسعی می طلبد. اما اگر بخواهیم دلالت مجموع آنها را در نسبت با بحث کنونی خلاصه کنیم می توانیم بگوییم:
بطور کلی ظهور و قیام حضرت کاملا برخلاف مسیر طبیعی حرکت جامعه جهانی، جامعه اسلامی و جامعه شیعی است.
جامعه جهانی غیر اسلامی که اصولا حضرت را به عنوان امام نمی‌شناسد و قبول ندارد. احتمالا روایاتی که می‌گویند به هنگام ظهور رایت هدایت اهل مشرق و مغرب آن را لعن می‌کنند اشاره به
جامعه غیر اسلامی دارد. اگر اشاره به جامعه اسلامی داشته باشد نشان از عدم آمادگی جامعه اسلامی برای پذیرش حضرت دارد.
جامعه مسلمانان غیر شیعی و در واقع پیروان گفتمان خلافت که مبنایشان همان قهر و غلبه و تغلب است، طبق روایاتی که اوصاف عموم مردمان پیش از ظهور، اعم از عوام و خواص را بیان می دارند غرق در انواع و اقسام انحرافات اعتقادی و اخلاقی اند.
جامعه شیعی دوران پیش از ظهور هم بارها و بارها تصفیه و غربال شده اند و در زیر و بم تحولات فکری و غیر فکری روزگار، امید خود را از دست داده اند و حتی دست از اعتقاد به امام زمان شسته‌اند و از اکثریت نسبت به خود به اقلیت نسبت به خود تبدیل شده اند، گرچه همین این اقلیت با ظهور حضرت به حضرتش می‌پیوندند و در تحولات بعدی نقشی محوری ایفا می‌کنند.
پس ظهور و قیام حضرت برنامه‌ای کاملا الهی است که بشر در تحقق آن هیچ دخالتی ندارد، مگر پیوستن به حضرت به هنگام دعوت آسمانی جبرئیل و دعوت زمینی خود حضرت.
طبعا این ناوامداری ظهور و قیام حضرت نسبت به حرکتها و اقدامات بشریِ پیش از ظهور بدین معنا نیست که از دل این حرکتها هیچ کسی به یاران حضرت نمی‌پیوندد؛ چرا که طبق روایات از دل حرکت حسنی خراسانی افراد زبده و خالصی به حضرت می‌پیوندند، گرچه احیانا بخش اعظم لشکر وی، بینش و اعتقاد درستی ندارند و درنهایت در مقابل حضرت می‌ایستند.
خلاصه آنکه ظهور و قیام حضرت فراتر از همه برنامه‌ها و برنامه‌ریزیهای بشری است چه این برنامه ها حق باشند و چه باطل.
طبعا در اینجا این سوال مطرح می‌شود که اگر شرایط جهانی، و جهان اسلام و جهان تشیع برای ظهور و قیام حضرت مساعد نیست و حتی برخلاف آن است، حضرتش چگونه مسیر تاریخ را تغییر می دهند و نظامی کاملا متضاد با نظم و نظام قبلی را تاسیس و مستقر می‌کنند؟ پاسخ اجمالی آنست که خداوند متعال نظام مستقر و تثبیت شده بشریِ پیش از ظهور را به انحاء مختلف و از جهات مختلف به هم میریزد و در واقع در هم می‌شکند و قیام حضرت در شرایطی بسیار آشفته و به شدت اضطراری و به هم ریخته - که در آن نیاز به استقرار یک نظام نو کاملا احساس می‌شود- رقم می خورد. بنا بر این، به رغم استقرار و تثبیت نظامهای بشری در دورانهای طولانی غیبت، در دوران پیشاظهور یعنی در اندک زمان باقی مانده تا ظهور، قدرت یکه تازی وجود ندارد که بتواند از بسط تدریجی امامت حضرتش در جهان اسلام به یاری یاران هرچند اندکش ممانعت کند.

🔸 نشستی که در یک گروه تلگرامی ارائه شد.
.
در این سلسله مباحث تلاش شده با بهره گیری از متون کهن و گزارش های تاریخی، اندیشه ی شیعیان متقدّم را در بحث قیام و انقلاب نشان دهیم.
متأسفانه بسیاری از مباحث اجتماعی، با رنگ سیاسی عرضه شده و حقیقت اصیل آن کمرنگ شده است.
صوت و تصاویر مربوطه را در ادامه ملاحظه می کنید ان شاء الله
#وظیفه_منتظران
@Kotob_sh