این قدرت نابودگری خود انسان ها و نه قدرت بمب های هسته ای است ، که انسان ها باید از آن بترسند.
#نوربرت_الیاس
@IranSociology

بی شک مجال هم ذات پنداری و ابراز همدردی بسیار فراخ تر از اعصار گذشته است.ما دیگر تماشای آدم های از دار آویخته،چهار شقه شده یا خردشده لای چرخ را نوعی تفریح و سرگرمی روزهای تعطیل نمی دانیم.
ما فوتبال تماشا می کنیم،نه زد و خورد گلادیاتورها را. در قیاس با عهد باستان،همدردی ما با دیگر آدمیان،سهیم شدن مان در رنج و مرگ آنها،افزایش یافته است.تماشای شیرها و ببرهای گرسنه ای که آدمیان زنده را تکه تکه می کنند و می بلعند،یا گلادیاتورهایی که می کوشند با نیرنگ و ترفند حریف را زخم زنند یا بکشند،تفریحی نیست که ما با همان میل و رغبتی به انتظارش باشیم که سناتورهای رومی ملبس به ردای ارغوانی،یا مردمان رومی انتظارش را می کشیدند.ظاهرا هیچ گونه احساس همسان بودنی در کار نبود که آن تماشاگران را به انسان هایی پیوند زند که آن پایین،در آن گودِ خونین،برای زنده ماندن می جنگیدند.
همانطور که می دانیم،گلادیاتورها هنگامی که قدم رو وارد گود می شدند.سزار را با این کلمات سلام می دادند: (آنان که رهسپار مرگ اند به تو سلام می دهند.)بی شک برخی از سزارها خود را همچون خدایان واقعا نامیرا می پنداشتند.
به هر حال،مناسب تر و درخورتر می بود اگر گلادیاتورها چنین فریاد می زدند: (آنان که رهسپار مرگ اند بر آنکه رهسپار مرگ است سلام می دهند.)
اما در جامعه ای که اصلا گفتن چنین سخنی ممکن باشد،احتمالا دیگر نه گلادیاتوری در میان خواهد بود ونه سزاری.توانِ گفتنِ چنین چیزی خطاب به حاکمان-که برخی از آنها حتی امروز نیز حیات و مرگِ بیشمار از پیروانشان را به اراده خویش دارند-متضمن اسطوره زدایی از مرگ است،آن هم گسترده تر از آنچه تا کنون صورت گرفته،و نیز متضمن آگاهی روشن تری است از این نکته که کل جامعه ی بشری چیزی جز جماعت میرندگان نیست و آدمی به هنگام نیاز،تنها از آدمی است که می تواند چشم یاری داشته باشد.حل معضل اجتماعی مرگ دشواری خاصی دارد،زیرا برای زندگان،همدردی و هم ذات پنداری با محتضران بسیار سخت است.

کتاب:تنهایی دم مرگ
#نوربرت_الیاس
ترجمه:امید مهرگان و صالح نجفی
نشر:گام نو

✅کانال جامعه شناسی
@IranSociology

فراگرد متمدن شدن فراگردی بدون نقطه ی آغاز است.
#نوربرت_الیاس / فرایند متمدن شدن

🌐جامعه شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY

#جامعه‌_شناسی
#نقل_قول

شیوه های علمی تفکر آنطور که باید رشد داده نمی شود و اغلب مقبولیت پیدا می کنند، مگر آنکه مردم از تلاشهای آنی، سطحی و بی اختیار برای درک غایت و معنای تمام تجربیاتشان دست بکشند. این رشد (تفکر) که به دانش هرچه رضایتبخش تر تر و تسلط هرچه بیشتر بر طبیعت /هستی منجر شد، از طرف دیگر انسان را به تسلط عظیمتر بر نفس خود رساند.

#نوربرت_الیاس

🌐جامعه شناسی

https://tttttt.me/joinchat/AAAAADusPvd55HU6gKBynA

‍ 🔗 #جامعه‌_شناسی

🔗 #مرگ_به_شیوه_مدرن

#یوسف_محمدی
.............................................................
الیاس در کتاب "تنهایی دم مرگ" به بیان و رونمایی از فرآیند سرکوب و طرد مرگ از آگاهی و حوزه عمومی می‌پردازد، فرآیندی که به بیان او؛ همپای روند پرده‌برداری از جنسیت و روابط جنسی در قرن اخیر صورت گرفته است. در جوامع مدرن، انسان‌ها هرچند به شیوه‌های بهداشتی‌تر و کنترل شده تر می‌میرند، اما این مرگ در انزوای عاطفی کامل به وقوع می‌پیوندد. منظور از الیاس از انزوا، طرد بیمار به صورت عاطفی و انتظار برای مرگ او است. هر چه قدر زمان مرگ نزدیک تر، افراد دورتر می شوند. جابجای از تخت احتضار در میان خویشان و نزدیکان به تخت بیمارستان در میانه پزشکان در پرستاران، مصداق استحاله در ساختار اجتماعی و رفتار متمدنانه است، تغییری که هم راستا با الزامات و دلالت‌های سیاسی خاص امروز است.

https://ibb.co/g4YGyd

🔴 برای خوانش بیشتر به کتاب #تنهایی_دم_مرگ از #نوربرت_الیاس مراجعه نمایید.

🌐 جامعه‌شناسی
🆔 @IRANSOCIOLOGY

این قدرت نابودگری خود انسان‌ها و نه قدرت بمب‌های هسته‌ای است، که انسان‌ها باید از آن بترسند.

#نوربرت_الیاس

🌏جامعه‌شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY