Beautiful writeup....
#MustRead.

Have we failed in bringing up.our 'modern' kids?

A very distresased neighbour shared that he had driven home after a long day at work. As he entered, he saw his wife in bed with fever.

She had laid out his dinner on a tray.

Everything was there just as he wanted it. The dal, vegetables, salad, green chutney, papad and pickles...
"How caring," he thought,

“Even when she is unwell, she finds the strength to do everything for me.”

As he sat down to eat, he realised that something was missing. He looked up at his grown up daughter who was watching TV and said,

"Beta (child),
can you get me my medicine and a glass of water, please?"

She rolled up her eyeballs to show her displeasure at being disturbed, but did the favour nevertheless.

A minute later he realised that salt was missing in the dal.

He said, "Sorry beta, can you please get me some salt?"

She said, "Ufff!" and got the salt but her stomping shoes made it clear that she did not appreciate the disruption.

A few minutes later he said, "Beta …”

She banged the TV remote on the table and said,
"What is it now Dad?
How many times will you make me get up?
I too am tired;
I had a long day at work!"

The man said, "I'm so sorry beta…"
Silence prevailed.

The man got up and placed the dishes in the kitchen sink and quietly wiped the tear escaping his eye.

My heart wept...
I often wonder;

Why is it that the youngsters of the so called modern world behave like this?

Have we given them too much freedom to express?

Have we failed to discipline and give them the right values?

Is it right to treat children as friends?


Think of it this way, they have lots of friends.
But they have only one set of parents. If they don't do 'parenting', who will?

Today the ‘self-esteem’ of even a new born or an infant is being talked about; but what about the self-esteem of the parents?

Are they supposed to just fan the egos of their children, while the children don't care two hoots about theirs?

Often parents say, “Aajkal ke bachhe sunte kahaan hain (Where will you find obedient children in these times)?”

Why?

The other day, we were at a dinner party. All the seats were occupied except for one bean bag.

One of our fifty-something friends told his teenaged daughter to move to the bean bag, so that he could sit on the high back chair she occupied.

She said, "Why can't you sit on the bean bag?”

I was zapped; we all knew that the father had a back ailment, and even otherwise… Well!

Later as everyone was taking leave of the host, the same guy realised that he had left his car keys inside. He asked his daughter to go and get them.

“Why can’t you go and get them yourself?
I am not your maid!"

I looked away in disgust and disbelief.

The poor guy had no option but to make light of the situation saying,
"Ya, Ya, but Daddy is your eternal servant my princess!"

He went inside to fetch the car keys. This is what our social behaviour has become!
Why?

If we need to teach children about self-respect, self-esteem and self-confidence, we also need to tell them that howsoever big and rich and famous they may be, their parents shall always be their parents…

children can never be their equals, let alone be their bosses!

Remember to Pay-

RENT - Respect, Empathy, Niceness, and Time!

I ALWAYS ADVISE PARENTS TO BE PARENTS AND NOT FRIENDS.

Your kids can have n number of friends but have only ONE set of parents.

So don't be afraid to set rules and make the children obey them
....
By:- Narayan Murty
CEO INFOSYS

Thank you for watching and sharing with many parents to help children to have a life filled with values.

Jai Hind

#MustRead

https://tttttt.me/HighImpact/1124

One of the Most amazing and #mustread Posts in Telugu Language
దైవాన్ని ఆరాధిస్తున్నా నాకే ఎందుకు ఈ కష్టాలు వస్తున్నాయి?
చాలా జాగ్రత్తగా నెమ్మదిగా చదవండి.........(ప్రతిఒక్కరూ తప్పకుండా చదివితీరవలసిన సందేశం....)
పాండవులు 12 ఏళ్ళు అరణ్యవాసం , అజ్ఞాత వాసాలు చేయడంలో అంతర్యం ఏంటి? ఈ ప్రశ్న ప్రతిఒక్కరు వేసుకోవలసినది..

పాండవులు మాయజూదంలో కౌరవుల చేతిలో ఓడిపోయి రాజ్యాన్ని కోల్పోయి అడవులపాలు అయ్యారని అందరికి తెలిసిందే. అరణ్యవాస చేస్తూ ఉండగా ఒకనాడు శ్రీకృష్ణుడు సత్యభామ సహితంగా పాండవులను కలుసుకోవడానికి వస్తాడు. అప్పుడు శ్రీకృష్ణుడిని ధర్మరాజు "జూదం ఆడేటప్పుడు మమ్మల్ని ఎందుకు కాపాడలేదు" అని ప్రశ్నిస్తాడు.

అందుకు సమాధానంగా కృష్ణుడు "నేను ఆ రోజు అక్కడలేను, సాల్వుడు అనే రాజుతో మాయ యుద్ధం చేస్తున్నాను (6 నెలల పాటు ఆ యుద్ధం జరిగింది!) నాకు కానీ ఆ విషయం తెలిసుంటే అలా జరగనిచ్చేవాడిని కాను" అన్నాడు. (ఆ సర్వాంతర్యామికి జూదం సంగతి తెలియదంటారా)?.

అసలు ఈ పాండవులు , శ్రీకృష్ణుడు వచ్చిందే భూమి మీద దుష్ట శిక్షణ, శిష్టరక్షణ కోసం. కానీ పాండవులు మానవులు కావడం చేత శక్తులు కానీ, కురుక్షేత్ర సంగ్రామంలో విజయం సాధించడానికి సరైన ఆయుధాలు కానీ, ఏమీలేవు. ఉన్నది ఒక్కటే 'ధర్మం'.. అరణ్యవాసం అజ్ఞాత వాసంలో వీళ్ళని నిలబెట్టింది ధర్మమే.

కాని అలాగే కొనసాగితే ధర్మం పేరుతో బ్రష్టులు అయిపోతారు. ధర్మాన్ని అన్ని కోణాల్లో ప్రయోగించాలి. ఆలా చేయాలంటే బలం, బలగం, ఆయుధ సంపత్తి, అస్త్ర శాస్త్రాలు, దైవబలం మెండుగా ఉండాలి. కాని ఆడిన మాట కోసం అడవుల పాలైన పాండవులు రాబోయే కురుక్షేత్ర మహా సంగ్రామంలో గెలవడం ఇప్పుడు ఉన్న పరిస్థితులలో అసాధ్యం. అందుకే శ్రీకృష్ణుడు తన మాయని ప్రదర్శించాడు. తాత్కాలిక కృష్ణమాయ కల్పించాడు.
వస్త్రాపహరణం...... ఈ సమయంలో ద్రౌపది శ్రీకృష్ణ స్మరణ చేయగానే వచ్చి వస్త్రాలు ఇచ్చాడు. మరి అక్కడే ఉన్న ధర్మరాజు అదంతా చూసికూడా శ్రీకృష్ణుడిని తలచుకోలేకపోయాడు!(ఇదే మాయ అంటే).

అటుపక్క భీష్ముడు లాంటి యోధుడు (21సార్లు క్షత్రియులు మీదకి దండెత్తి క్షత్రియ వంశాన్ని నిర్మూలం చేసిన దీరోధత్తుడు, పరశురాముడిని ఓడించిన మహావీరుడు), పరశురాముడి వద్ద శిష్యరికం చేసి కౌరవుల పాండవులకు శిక్షణ ఇచ్చిన వీరాధి వీరుడు ఎలాంటి అస్త్ర శాస్త్రాలనైనా అలవోకగా ఎదుర్కోగల ద్రోణుడు ఒకప్రక్క.

పుట్టుకతోనే కవచంతో పుట్టిన కర్ణుడు(ఈ కవచాన్ని బెదించాలంటే మానవమాత్రుడి వల్ల కాదు! దైవబలం పుష్కలంగా ఉండాలి). కపటి శకుని, పుత్రప్రేమతో తపించిపోయే దృతరాష్ట్రుడు, అన్నకోసం దేనికైనా తెగించే దుశ్శాసనుడు వీళ్ళు ఒక పక్క.

ఇంతటి వీరులైన వీరందరిని ఓడించాలి. వీరికి సామంతులు మహాబలవంతులు. వీరిని ఓడించి ధర్మాన్ని నిలబెట్టాలంటే వీళ్ళకి ఇప్పుడు ఉన్న శక్తి చాలదు. కనుక వీరిని పుటం పెట్టిన బంగారంలా, సానబెట్టిన వజ్రంలా తయారుచేసి శత్రువుల మీదకి సాధించాలి. అప్పుడే విజయం వరిస్తుంది. అందుకే మనకి పైకి శ్రీకృష్ణుడు తోడు ఉన్నా పాండవులు అడవుల పాలయ్యారు.

కౌరవులు సుఖపడ్డారు అనుకునేలా కనబడుతుంది. లోక రక్షణ కోసం తాత్కాలిక కష్టాలు అనుభవించినా భవిష్యత్తు బావుంటుంది కనుక దుష్టశిక్షణ జరుగుతుంది కనుక పాండవులు అడవులలో తిరుగాడవలసి వచ్చింది.

జూదంలో ఒడి అడవులపాలు అయ్యారు. అసలు ఇక్కడ జరిగింది వేరు. వీళ్ళని అడవులకి పంపించాము ఇక తిరుగులేదు అని దుష్టచతుష్టయం అనుకుంది. భోగాల్లో మునిగి తేలారు. ఆయుధ సంపత్తి పెంచుకోవడం కానీ, అస్త్రశస్త్రాలు సాధిచడం కానీ ఏమి చేయకపోగా ఋషులు వచ్చినప్పుడు దుర్యోధనుడు అహంకారంతో అగౌరవపరచి శాపాలు పెంచుకున్నాడు. అడవుల్లో పాండవులని శ్రీకృష్ణుడు ఒక కంట కనిపెడుతూనే ఉన్నాడు.
పాండవుల క్షేమం కోసం ఎప్పటికప్పుడు మునులని, ఋషులని, ఎవరిని చూస్తే జన్మ చరితార్ధం అవుతుందో అలాంటి మార్కండేయ మహర్షిని పంపించి జ్ఞానాన్ని ప్రసాదించి, ఎన్నో శక్తులని అందిపుచ్చుకునేల చేశాడు. అంతేకాకుండా శ్రీకృష్ణుడి ప్రేరేపణతో శివుడి కోసం తపస్సు చేస్తున్న అర్జునుడికి సాక్షాత్తు శివుడే కిరాత రూపంలో వచ్చి అర్జునుడితో తలపడ్డాడు.

అర్జునుడు వేస్తున్న బాణాలు వేసినట్లు వేసినట్లు మాయమవుతున్నాయి. చివరికి అమ్ములపొద కూడా మాయమయింది. అయినా కూడా వచ్చింది ఎవరో గ్రహించకుండా విల్లుతో మీదికి దూకాడు. విల్లు మాయమయింది. అర్జునుడు శివుడిని పిడిగుద్దులు గుద్దాడు. శివుడు నవ్వుకొని ఒక్క పిడికిటి పోటు పొడవడంతో మూర్చిల్లి కిందపడ్డాడు. తెప్పరిల్లిన తరువాత చూస్తే ఇంకేముంది! కిరాతుల రూపంలో ఉన్న శివపార్వతులు అసలు రూపంలో దర్శనం ఇచ్చారు. పాశుపతాస్త్రం అందించారు.

ఆవిధంగా అర్జునుడు పాశుపతాస్త్రం సంపాదించాడు. శివా! ఎందుకు నన్ను ఇలా ఆట పట్టించావ్? అని అడిగితె! అర్జునుడు శివుడుని తాకి కలబడటం వల్ల శరీరం వజ్రకవచంలా తయారయ్యింది (ఇదొక వరం). దానికితోడు పాశుపతాస్త్రం వచ్చింది.

Language: Telugu
#MustRead

📒దొంగలు పడ్డారు !📒
౼౼౼౼౼౼౼౼౼౼
ఒక కవి ఇంట్లో
దొంగలు పడ్డారు!
ఆరు వారాల నగలు
మూడు లక్షల నగదు
ఐదు పుస్తకాలు పోయాయి!!

పుస్తకాలది ఏముందయ్యా...నగలు నగదు చోరీ జరిగిందని కేసు నమోదు చేసుకున్నాడు పోలీసు.

పోలీసుల దర్యాప్తు జరుగుతోంది..నెలలు గడుస్తున్నా జాడలేదు...ఇక వడిసెను సుమతీ అనుకున్నాడు కవి....

ఐదు నెలల తర్వాత ఇంటికి ఒక పార్సిల్ వచ్చింది.. అందులో నగలు నగదు భద్రంగా పంపించారెవరో...కవి గారి భార్య పిల్లలు వాటిని కళ్ళకు అద్దుకుని ఆనందించారు...

పుస్తకాలు పోతేపోయినయి.. సొమ్ము దొరికింది అంతేచాలు అన్నారు భార్యాపిల్లలు..

ఆ పుస్తకాలు నా పంచప్రాణాలు అన్నాడు కవి...
" పోద్దురు బడాయి "

" పదేళ్లు కష్టపడి ఐదు పుస్తకాలు రాశానే...అవి నా పంచప్రాణాలు... పంపించినవాడు పుస్తకాలు పంపించి...

నగదు నగలు పంపించకపోయినా బాధపడక పోయేవాడిని...కష్టపడితే సొమ్ము సంపాదించగలను..మళ్ళీ ఆ పుస్తకాలు రాయలేనే...అవి సరస్వతీ దేవి అమ్మవారు "... ఎడ్వడం మొదలెట్టాడు.

" నీ పుస్తకాలు సరస్వతీదేవీ ఐతే.. నా నగలు నగదు సాక్షాత్తు లక్ష్మీదేవి.. ఆ దొంగేవడో పిచ్చోడు " ఆనంద పడింది.ఇంతలో ఆ పార్సిల్లో ఒక కవర్ కనిపించింది.దాన్ని చించి అందులోని చీటి ఆసక్తిగా చదవడం ప్రారంభించింది ఆవిడ.

కవి గారికి

నమస్కారములు...

బీరువా తాళాలు పగులగొట్టి చూశా..నగలు నగదు పక్కన పుస్తకాలు కనిపించగానే ఇవేవో ఖరీదైనవని భావించి దోచుకెళ్లా..బీరువాలో ఎందుకు దాచారు...

వీటిలో నిధి రహస్యాలు ఏమైనా ఉన్నాయేమోనని ఓపిగ్గా వాటిని చదివా..నగదు నగలుకన్నా గొప్ప నిధి దొరికింది.. అది జ్ఞాన నిధి..తప్పుచేశానని తెలుసుకున్నా..

ఈ లోగా నాభార్య పాతికవేలు ఖర్చుచేసింది.. చమటోడ్చి సంపాదించి కొద్దినెలల్లో మనియార్థర్ చేస్తా..

డబ్బుతో పాటు పుస్తకాలు పంపిస్తా.. ఐతే వాటి జిరాక్స్ ప్రతులు మాత్రం తీసుకుని నావద్ద ఉంచుకుంటా... వాటిని మా పిల్లలతో పాటు తోటివారితో చదివిస్తా..

ఒకవేళ పుస్తకాలు దొంగిలించకపోతే నగలు నగదు తిరిగి పంపించేవాడినికాదు.. ఇప్పుడు నా దృష్టిలో నగలు నగదు కన్నా పుస్తకాలే విలువైనవిగా కనిపిస్తున్నాయి...

ఈ రోజు నుంచి దొంగతనాలు మానేస్తున్నా... పుస్తకాలు అచ్చేసుకునేందుకు తోచిన డబ్బుకూడా మీకు పంపించే ప్రయత్నం చేస్తా...
ఇట్లు
దొంగతనాలు మానిన దొంగ

ఇప్పుడు కవి ముఖంలో ఆనందం..
ఆయన భార్య ముఖంలో ఆలోచనలు #£&¥€
------------------'-----------------
📕📕📕📕📕📕📕

" *నేను " అవసరమా...*

" నేను " అన్న దగ్గరే మన బాధ మొదలవుతుంది..

నేను అన్యాయం అయిపోయాను
నాకు అవమానం జరిగింది
నన్ను నిర్లక్ష్యం చేసారు
నన్ను తేలిగ్గా చూసారు
నాకు విలువ ఇవ్వలేదు
నాకు మర్యాద ఇవ్వలేదు
నా పరువు పోతుంది
నాకు చెడ్డపేరు వస్తుంది
నన్ను నలుగురూ గొప్పగా గుర్తించాలి
నన్ను బాధించినవారి మొహం నేనింక ఎప్పుడూ చూడను....

ఇలా... ఇలా...ప్రతీచోటా
" నేను " ని నింపేస్తే జీవితం ఇరుకైపోతుంది..
కొంచెం " నేను " కి విలువ ఇవ్వటం తగ్గించుకుంటూ ఉంటే జీవితం మరీ అంత బరువవ్వకుండా సులువుగా ముందుకి నడుస్తుంది..
మనసులో ఎన్నో గజిబిజి ఆలోచనలకు మూలం నేను..
ఒక్కసారి నేను, నాకు అనే భావం తొలిగించి చూస్తే చాలా అంతర్మధనాలు దూరం అవుతాయి..
చాలా అయోమయాలు, కోపాలు, ఆవేశాలు, ఆలోచనల తాలూకూ బరువును మన మనసు మోయనక్కరలేదు..
" నేను " అనబడే
" నన్ను ని " ఎవరో ఏదో అన్నారని
బాధపడి దిగులుపడి..
ఆ అన్నవారిని తిరిగి బాధించటానికి ఎన్నో ఆలోచనలు చేయటం అనవసరం..
మనని అన్నవారు అనేసి హాయిగా తమ పనులలో మునిగిపోతారు, వారికి మనము గుర్తు కూడా ఉండము..
మనం మాత్రం ప్రతీకార వాంఛతో నిత్యం వారినే గుర్తుచేసుకుంటూ ఉంటాము..
సమయం వ్రృధా, అనవసర శ్రమ..పైసా పుట్టించలేము ఈ ప్రతికూల ఆలోచనలతో..
అదే ఒక్కసారి
" నన్ను " అవమానించారు,
అనే బరువుని గుప్పిట్లో పట్టుకుని ఉంచుకోక , కాసేపు గుప్పిట విప్పి నేను , నన్ను అనే భావనని గాలికి వదిలేస్తే అసలైన శాంతి అక్కడ మొదలవుతుంది..
ప్రయత్నించి చూస్తే ఇది కష్టమైన పనేమో కానీ అసాధ్యమైనది మాత్రం కాదు నేస్తం...

" అస్థిత్వం రూపేణా " నేను అనే ఆలోచన అవసరం..
కానీ మనం చిన్న చిన్న విషయాలలో కూడా,
నేను అనే అంశం ఆధారంగా,
ఎక్కువగా తీసుకుని ,
మన మనసుని ఎదుటివారి కంటే కూడా,
మనకి మనమే ఎక్కువగా బాధించుకుంటాము అనిపిస్తోంది..కుటుంబాల లో అందరమూ ఎంతో కొంత నిస్వార్ధంగానే చాలాచోట్ల ఉంటాము, కానీ ఉన్నట్టుండి , ప్రేమలను పోల్చిచూసుకోవటమో, బేరీజు వేసుకోవటమో చేసి మన అశాంతిని మనమే కొనితెచ్చుకుని కుటుంబాల లో కలహాలు తెచ్చుకుంటాము..ఇలాంటి చాలా అనవసర, అల్పమైన, విషయాల్లో నేను అనే కోణాన్ని వదిలేస్తే అన్నివిధాలా మంచిదేమో ...

చాలా మనస్పర్ధలు ఇలాంటివే, అందుకే చాలాచోట్ల నేను ని వదిలేస్తేనే జీవించటం తేలికవుతుంది...

#Telugu Language
#MustRead
@SpiritualIndia

Excellent story


కారు ఆగిపోయింది . అందులోంచి దిగిన ఆమెకు 40 సంవత్సరాలు ఉంటాయి . దిగి చూసింది టైర్ పంక్చర్ అయ్యింది . స్టేఫినీ ఉందికానీ తనకు
వెయ్యడం రాదు . రోడ్డు పక్కకు తీసి సహాయం కోసం చూస్తోంది . ఒక్కరూ ఆగడం లేదు . సమయం చూస్తే సాయంత్రం
ఆరు దాటుతోంది. నెమ్మదిగా చీకట్లు కమ్ముకుంటున్నాయి . మనసులో ఆందోళన . ఒక్కతే ఉంది . తోడు ఎవరూ లేరు .
చీకటి పడితే ఎలా?
దగ్గరలో ఇళ్ళు లేవు . సెల్ పనిచెయ్యడం లేదు
( సిగ్నల్స్ లేవు ).
ఎవరూ కారునూ , పక్కనే నిలబడిన ఆమెనూ చూసినా ఆపడం లేదు . అప్పటికే దాదాపు ఒక గంట గడిచింది . ఎలారా దేవుడా అనుకుంటూ భయపడడం మొదలయ్యింది . చలి కూడా పెరుగుతోంది ..
అటుగా వెడుతున్న ఒక బైకు ముందుకు వెళ్లి పక్కకు తిప్పి వెనక్కు వచ్చింది . ఒక వ్యక్తి బైకు స్టాండ్ వేసి, ఈమె దగ్గరకు వస్తుండటం తో ఆమె సహజంగా భయపడుతుంది.....ఎవరతను ?ఎందుకు వస్తున్నాడు ?
ఏమి చేస్తాడు .?
ఆందోళన !.
అతను దగ్గరకి నవ్వుతూ వచ్చాడు ?
టైర్ లో గాలి లేదని చూశాడు . ఆమె బెదిరిపోతోందని
గ్రహించాడు ." భయపడకండి . నేను మీకు సహాయం చెయ్యడానికి వచ్చాను . బాగా చలిగా ఉంది కదా ! మీరు కారులో కూర్చోండి . నేను స్టేఫినీ మారుస్తాను" అన్నాడు
ఆమె భయపడుతూనే ఉంది .
" నా పేరు బ్రియాన్. ఇక్కడ దగ్గరలో మెకానిక్ షాప్ లో పని చేస్తాను " అన్నాడు .అతను డిక్కీ తెరిచి కావలసిన సామాను తీసుకుని కారు కిందకి దూరి జాకీ బిగించాడు . తారు రోడ్డు గీసుకొన్న రక్తపు చారాల చేతులతో జాకీ బిగించి టైరు తీసి టైర్ మార్చాడు . సామాను తిరిగి
కారులో పెట్టాడు ..
ఆమె డబ్బులు తీసి ఇవ్వబొయింది . వద్దు అన్నాడు ." మీరు కాదనకండి . మీరు ఈ సహాయం చెయ్యక పోతే నా పరిస్థితిని తలుచుకుంటే నాకు భయం వేస్తోంది" అంది.
" నేను కష్టాల్లో ఉన్నప్పుడు ఎవరో ఒకరు సహాయ పడ్డారు . మీకు సహాయం చెయ్యాలనిపిస్తే ఎవరైనా కష్టాల్లో ఉన్నారనిపిస్తే నా పేరు తలచుకుని వారికి సహాయం చెయ్యండి " అని వెళ్లి పోయాడు...
మనసులోనే కృతజ్ఞతలు చెప్పుకుంటూ ఆమె కారు నడుపుకుంటూ వెడుతోంది . అప్పుడు ఆమెకు ఆకలి గుర్తుకు వచ్చింది . తను వెళ్ళ వలసిన దూరం చాలా ఉంది . ఆకలి, చలీ ఆమెను రోడ్డుపక్కన ఉన్న హోటల్ కి వెళ్ళేలా చేశాయి ...
అదొక చిన్న హోటల్ .
కస్టమర్ల టేబుల్స్ దగ్గరకి ఒక గర్భిణీ మహిళ సర్వ్ చేస్తోంది . ఆమెను చూస్తుంటే నిండు గర్భిణీ అనిపించింది . డెలివరీ రోజులు దగ్గరకి వచ్చేసి ఉంటాయి అనిపించింది . బరువుగా నడుస్తోంది . అన్ని టేబుల్స్ దగ్గరకీ వెళ్లికావలసిన ఆర్డర్ తీసుకోవడం , సర్వ్ చెయ్యడం బిల్ తీసుకుని చిల్లర ఇవ్వడం అన్నీ
తనే చేస్తోంది . ఆమె ముఖం లో ప్రశాంత మైన చిరునవ్వు.ఆమె తన టేబుల్ దగ్గరకి వచ్చింది . చిరు నవ్వుతో ఏమి కావాలండి ? అని అడిగింది . అంత శ్రమ పడుతూ కూడా చెరిగిపోని చిరు నవ్వు ఆమె ముఖం లో ఎలా ఉందొ ? అని ఆశ్చర్య పడుతోంది తను తన మనసులో. భోజనం ఆర్డర్ ఇచ్చింది . భోజనం చేసి ఆమెకు 1000నోటు ఇచ్చింది . ఆమె చిల్లర
తేవడానికి వెళ్ళింది .
తిరిగి వచ్చేటప్పటికి ఈమె కనబడలేదు ..
ఈమె కూర్చున్న టేబుల్ మీద ఉన్న గ్లాసు క్రింద ఒక కాగితమూ దానికింద నాలుగు 1000 నోట్లూ ఉన్నాయి . ఆ కాగితం చదివిన హోటల్ మెయిడ్ కి కన్నీళ్లు ఆగలేదు .అందులో ఇలా ఉంది .." చిరు నవ్వుతో ఉన్న నీ ముఖం నీకు బాధలు లేవేమో అన్నట్టు ఉంది . నువ్వు నిండు నెలలతో పని చేస్తున్నావు అంటే నీకు డబ్బు అవసరం అని అనిపిస్తోంది . నాకు ఒక మిత్రుడు సహాయ పడినట్టే అతడిని తలచుకుంటూ నేను నీకు సహాయ పడుతున్నాను. నువ్వూ ఇలాగే ఇతరులకు
సహాయపడు . " అని రాసి ఉంది..
ఇంటికి వచ్చింది . అప్పుడే ఇంటికి వచ్చి అలసి పోయి పడుకున్న భర్త చేతి కేసి చూసింది . గీసుకు పోయిన చేతులు రక్తపు చారలతో ఉంది . అతడి పక్కన మంచం మీదకు చేరుతూ మనం దిగులుపడుతున్నాం కదా డెలివరీకి డబ్బులెలాగా అని....
ఇక ఆ బెంగ తీరిపోయిందిలే బ్రియాన్!
భగవంతుడే మనకు సహాయం చేశాడు .
ఆయనకి కృతజ్ఞతలు అంది ప్రశాంతంగా..

మనం ఎవరికయినా మనస్పూర్తిగా సహాయం చేస్తే అది ఎక్కడికి వెళ్ళదు.. మనం ఆపదల్లో ఉన్నపుడు తిరిగి మన దగ్గరకే చేరుతుంది అన్నది ఆ కధ యొక్క పరమార్ధం..!!

మీకు నచ్చితే మీ మిత్రులకు షేర్ చేయండి.. థాంక్స్..🙏🙏🙏

#inspiring
#mustread

ఒక ఇల్లు తగలబడి పోతోంది. జనం చుట్టూ చేరి చూస్తున్నారు.

యజమాని దూరoగా నిల్చుని రోదిస్తున్నాడు. ఎంతో అందమైన ఇల్లు.

పది రోజుల క్రితం ఎవరో రెట్టింపు ధర ఇస్తామన్నా అమ్మలేదు.

అందుకే దుఃఖం. ఇంతలో పెద్ద కొడుకు వచ్చాడు. "నీకు తెలీదా నాన్నా? మూడు రెట్లు ధర వస్తే, ఇల్లు నిన్నే అమ్మేసాను. నీకు చెప్పేటంత సమయం లేక పోయింది" అన్నాడు.

చేత్తో తీసేసినట్టు ఒక్క సారిగా వేదన పోయింది. గుండెల్నిండా సంతోషంగా గాలి పీల్చుకున్నాడు.

ఆ తరువాత తనూ ఒకడిగా మంటల్ని చూస్తూ పక్క వారి సంభాషణలో పాలు పంచుకొనసాగాడు…!

అదే ఇల్లు. అవే మంటలు. క్షణం క్రితం వరకూ ఉన్న అటాచ్‌మెంట్ పోయింది. ఇప్పుడు నిజం చెప్పాలంటే, కా... స్త ఆనందిస్తున్నాడు కూడా.

ఇంతలో రెండో కొడుకు వచ్చాడు. "నువ్వు సంతకం పెట్టకుండా అమ్మకం ఎలా పూర్తి అవుతుంది నాన్నా. ఆమాత్రం తెలీదా?" అన్నాడు. అంతే. తిరిగి దుఃఖం చుట్టు ముట్టింది.

ఈ లోపులో మూడో కొడుకు వచ్చి, "మాట మీద నిలబడే నిజాయితీ గల మనిషి ఆయన. మాటతోనే అమ్మకం జరిగిపోయిందన్నాడు. సగం డబ్బు చెల్లించేశాడు కూడా" అన్నాడు. తిరిగి సంతోషం పెనవేసుకుంది.

‘ఇది నాది’ అనుకున్నప్పుడు దుఃఖం వస్తోంది. కాదనుకున్నప్పుడు పోతోంది.

నిజానికి ఏమీ మారలేదు. ఇదే బుద్ధుడు చెప్పిన నిర్వికార నిర్వాణ యోగం.

అప్పుడు దుఃఖం మిమ్మల్ని వదిలేస్తున్నందుకు దుఃఖిస్తుంది.

#factsoflife
#inspiring
#mustread
https://tttttt.me/MyBestCollection

The Placebo !!

Maria lived with her mother in a small apartment in NYC.

She wasn't too young or too old..
not too short or too tall..
not particularly beautiful nor ugly..
She was just an average woman.

She worked as a secretary at a large company and her life was pretty much boring and mundane.

No one at work paid any attention to her...
Those that did considered her to be as boring as her life was.

One morning, on her way to work, Maria saw a new hat shop that opened down the street.

In a spur of curiosity she walked in!

In the shop was a little girl and her mother,
who came to pick the girl a hat, and another customer who was trying on hats...

Maria also tried on a few hats, until she found one she liked.

She put it on and
It looked nice!

First to notice was the little girl : "Mommy, look how pretty that woman looks with the hat on!"

The mother said:
"Ma'am, I must say, this hat just looks wonderful on you!"
The second buyer also came to look : "Ma'am, you look lovely with that hat on!"

Maria went to the mirror..
She looked at herself..
And for the first time in her adult life..
She liked what she saw.

Smiling, she went to the counter and bought the hat.

As she walked outside a new world revealed itself to her.

She never before noticed the colors of the flowers..
or the scent of the fresh air..

The sound of the cars and the people..
sounded like an harmonious melody..

She walked as if drifting on a cloud..
with a song in her heart..

When she passed by the coffee shop she walked by every morning,
one of the young handsome man called out to her:
"Hey darling..looking good!
Are you new here?
Can I buy you a cup of coffee? "

She smiled shyly and kept walking..
Floating on her cloud...

When she got to the office building, the doorman opened the door and wished
her Good Morning..

Never before had he even noticed her!

The people in the elevator asked her the floor she needed and pressed the button for her.

The people at the office, as if seeing her for the first time, flattered her on how lovely she looked today.

The manager asked her out to lunch to talk about how she felt at work!

When this magical workday was over she decided to take a cab home instead of the bus.
As soon as she put her hand up 2 taxis stopped!

She took the first one and sat in the back seat..
Thinking about the miraculous day she had and how her life changed!! Thanks to the new hat!

When she got home, her mom opened the door.
The sight of Maria took her breath away!
"Maria" she said surprised "How beautiful you look! Your eyes are all lit up like when you were a little girl! "

"Yes, mother" Said Maria
"It's all thanks to my new hat, I had the most marvelous day!"

"Maria" said her mother
"What hat??"

Maria panicked.

She touched her head and saw that the hat that changed her life was not there... She didn't remember taking it off in the cab..
Or at lunch..
Or at the office..

She thought back to the store where she had bought it..
How she noticed it for the first time..
She put it on..
Paying for it at the cashier's...

And she remembered painfully now..
How she put it on the counter..
To get her purse out to pay..
And how she forgot the hat right there..
On the counter...

Then she walked out to the street..
Hat-less yet glowing!

It wasn't the hat that freed Maria,
it was the quality of her thoughts!

Our thoughts can enslave us into a horrible bondage or liberate us towards sweet freedom: to be, do, or have anything we wish for!!!

This is called as Placebo effect..

Your mind is so powerful that it can create Poison as well as Nectar.

You just need to know how to create it.

🌿🌿
#MustRead
#Inspiring
@Inspiringthoughts

If you can read Telugu.. Please go through the article.

https://tttttt.me/HareKrishnaMahaMantra/67195

తాజా పళ్లు తీసుకుందామనుకున్న నాకు రద్దీ గా ఉన్న నాలుగు రోడ్ల కూడలిలో ఓ పళ్ళ దుకాణం కనపడింది, దుకాణం లో రకరకాల తాజా పళ్ళు ఉన్నాయి, కానీ దుకాణం యజమాని మాత్రం ఎక్కడా కనడలేదు,పళ్ళ రేటు రాసి ఉన్న కాగితం మాత్రం ఆయా పళ్ళ మీద ఉంది, దుకాణం మధ్య లో ఓ అట్టముక్క వ్రేలాడుతూ నా దృష్టి ని ఆకర్షించింది, కుతూహలం తో దానిపై ఏమి రాయబడి ఉందోనని చూసాను, దానిమీద "అయ్యా! నా తల్లిగారికి ఆరోగ్యం సరిగ్గా లేనందున నేను ఆమె సేవ చేయుటకు సదా ఆమె దగ్గర ఉండవలసి ఉన్నది, కావున మీరు మీకు కావలసిన పళ్ళు తీసుకుని దానికి తగ్గ డబ్బు ను ఈ గళ్ళా పెట్టె లో వేయగలరు అని ఉంది..
నాకు ఆశ్చర్యం అనిపించింది, ఈకాలం లో కూడా ఇలాంటి అమాయకులు ఉంటారా? అని, దొంగలు ఆ గల్లా పెట్టె ను ఎత్తుకెళితే ఇతని పరిస్థితి ఏంటి? ఇతని అమాయకత్వానికి నాకు నవ్వు వచ్చింది, ఎలాగైనా ఇతనికి ఇలా చేయకూడదు అని గట్టిగా చెప్పాలి అని నిర్ణయించుకొని సాయంత్రం అతను డబ్బు తీసుకునుటకు దుకాణం కు వస్తాడు కదా అని నేను కూడా సాయంత్రం మళ్ళీ పళ్ళ దుకాణం కు చేరుకున్నాను, పళ్ళ దుకాణం యజమాని వచ్చి గల్లా పెట్టెను తీసుకుని దుకాణం కట్టి వేస్తున్నాడు, నేను అతని దగ్గరికి వెళ్లి నన్ను నేను పరిచయం చేసుకుని నీవు ఎంత తెలివి తక్కువ పని చేస్తున్నావో తెలుసా? ఎవరైనా దొంగలు నీ గల్లా పెట్టె ను ఎత్తుకెళితే ఎలా? పళ్ళ ను ఊరికే తీసుకుపోతే ఎలా? అని మందలించబోయాను, అందుకు అతను చిరునవ్వుతో" అంతా దైవేచ్ఛ " అన్నాడు మళ్ళీ అతనే అయ్యా! మొదట్లో నేను నా తల్లి గారితో మీలాగే అడిగాను, నేను నీ సేవలో ఉంటే దుకాణం పరిస్థితి ఎలా? అని, అందుకు మా అమ్మ "నాయనా! నాకు రోజులు దగ్గర పడ్డాయి, గోజూ నిన్ను చూడకుండా ఉండలేను, నేను ఆ దేవున్ని ప్రార్ధిస్తాను, నీవు నేను చెప్పిన విధంగా చేయి, అని చెప్పింది, అమ్మ చెప్పినట్టుగానే ఆరోజు నుండి ఈవిధంగా చేస్తున్నాను అన్నాడు,
మరి నీకు ఏనాడూ నష్టం రాలేదా? అని అడిగాను కుతూహలం ఆపుకోలేక..
అతను అదే చిరునవ్వుతో "నష్టమా???
ఒకసారి ఈ గల్లా పెట్టె ను చూడండి అని అతని గల్లాపెట్టె ను తెరచి చూపించాడు, ఆశ్చర్యం!
గల్లాపెట్టె నిండా డబ్బు!
దుకాణం లోని పళ్ళ విలువ కంటే పదింతలు ఎక్కువగా ఉంటుంది,
ఇవి చూడండి అని దుకాణం లో రకరకాల వస్తువులు చూపాడు..
వాటిలో చీరలు, బట్టలు,స్వెట్టర్లు,అప్పుడే వండుకుని తెచ్చిన పులావు, రకరకాల తినుబండారాలు....
అన్నింటిపైన "భయ్యా! అమ్మీజాన్ కు మా తరపున ఇవ్వండి" అని రాసిన కాగితాలు ఉన్నాయి.
అంకుల్ అమ్మను నా ఆసుపత్రి కి తీసుకురాగలరు, నేను అమ్మకు ఉచితంగా వైద్యం చేయగలను అని ఓ డాక్టర్ తన విజిటింగ్ కార్డు ను ఓ కాగితానికి కట్ఠి దుకాణం లో వ్రేలాడదీసి వెళ్ళాడు..
ఇదంతా చూసిన నాకు కళ్ళ వెంబడి నీళ్ళాగడం లేదు,
సమాజమంతా స్వార్థం తో నిండిపోయింది, మంచితనం మచ్చుకైనా కనిపించడం లేదు అన్న నా భావన పటాపంచలైనట్టయింది,
సమాజం లో మంచితనం ఇంకా బ్రతికే ఉంది, ముందు మన దృక్పథం లో మార్పు రావాలి,
తల్లికి సేవచేస్తున్నందుకు గాను సాక్షాత్తు ఆ దేవుడే స్వయంగా అతని దుకాణం కు కాపలా కాస్తున్నాడు..
ఎంతగా కోపగించుకున్నా తిరిగి మనపై కోప్పడనిది సృష్టి లో ఎవరైనా ఉన్నారంటే అదిఒక అమ్మ ఒక్కటే!
అమ్మ కు చేసిన సేవ ఎప్పటికీ నిరర్ధకం కాదు. Very Good message,everyone should read it

The power of being honest will give birth to humanity.
Thank you
🙏 🙏 🙏 🙏 🙏 🙏
You may forward if you like
@MostInspiring
#MustRead
#Telugu

ఇదీ లెక్క

ఇద్దరు వ్యక్తులు కాలక్షేపానికి ఊర్లో ఉన్న గుడి దగ్గర కూర్చుని కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నారు. అప్పటికి కాస్త చీకటి పడుతోంది. కొంచెం మబ్బుకూడా పట్టింది.

ఇంతలో అక్కడికి మరో వ్యక్తి వచ్చాడు. మీఇద్దరితో పాటు నేను మీతో కూర్చోవచ్చా అని అడిగాడు. అందుకు ఆ ఇద్దరు అదేం భాగ్యం ఈ చోటు మాదికాదు, మేము కూడా కాలక్షేపానికే కూర్చున్నాం నువ్వు కూడా కూర్చోమన్నారు. ముగ్గురు కూర్చుని కబుర్లలో పడ్డారు. ఇంతలో గాలి వాన మొదలయ్యింది.
వాళ్లు ఇక అక్కడ నుంచి వెళ్లిపోలేకపోయారు.

ఇంతలో మూడో వ్యక్తికి ఆకలేసింది. అదే విషయం మిగిలిన ఇద్దరితో చెప్పాడు. మేము కూడా అదే ఆలోచిస్తున్నాం అతడి దగ్గర మూడు నాదగ్గర ఐదు రొట్టెలున్నాయి ఇవే అందరం పంచుకొని తిందాం అని రెండో వ్యక్తి అన్నాడు.

కానీ ఎనిమిది రొట్టెలను ముగ్గురు సమానంగా పంచుకోవడం ఎలా అన్న ప్రశ్న ఉత్పన్నమైంది.

అందుకు మూడో వ్యక్తి ఒక ఉపాయం చెప్పాడు. మొత్తం ఎనిమిది రొట్టెలను మూడు మూడు ముక్కలుగా చేద్దాం అప్పుడు వచ్చిన ఇరవైనాలుగు ముక్కలను ముగ్గురం సమానంగా తిందాం అని అంటాడు. అది అందరికి సబబుగా తోచి ఎనిమిది రొట్టెలను మూడు మూడు ముక్కలుగా చేసి తలా ఎనిమిది ముక్కలు తిని ఆకలి తీర్చుకొని నిద్రపోతారు.

తెల్లవారి లేచిన తర్వాత మూడో వ్యక్తి వెళ్లిపోబోతూ మీరు రాత్రి నాకు తోడుగా ఉండటమే కాకుండా నాకు మీ రొట్టెలు పెట్టి ఆకలి కూడా తీర్చారు. మీకు చాలా కృతజ్ఞతలు. నా దగ్గరున్న ఎనిమిది బంగారు నాణాలు మీకు ఇస్తాను. మీరిద్దరూ తీసుకోండి అని చెప్పి ఎనిమిది బంగారు నాణాలు ఇచ్చి వెళ్లిపోతాడు. అతడు వెళ్లిపోయాక మొదటి వ్యక్తి నా నాలుగు బంగారు నాణాలు నాకిస్తే నేను వెళ్లిపోతాను అంటాడు రెండో వాడితో. అయితే రెండో వ్యక్తి నీవి మూడు రొట్టెలే నావి ఐదు రొట్టెలు కాబట్టి లెక్క ప్రకారం నాకు ఐదు బంగారు నాణాలు, నీకు మూడు బంగారు నాణాలు చెందుతాయి అని అంటాడు.

ఇలా వీళ్లిద్దరి మధ్య వివాదం మొదలవుతుంది.

ఈ చిక్కు తీర్చుకోడానికి ఇద్దరు రచ్చబండకెక్కుతారు. అక్కడ న్యాయాధికారి మొత్తం కథ విని బంగారు నాణాలు తన దగ్గర పెట్టమని చెప్పి తీర్పు తెల్లవారికి వాయిదా వేస్తాడు.
రాత్రి పడుకున్న తర్వాత న్యాయాధికారి కలలో దేవుడు కనిపించి ఏం తీర్పు చెప్పబోతున్నావని అడుగుతాడు. నాకు రెండో వాడు చెబుతున్నదే న్యాయంగా తోస్తున్నది అని అంటాడు. అందుకు దేవుడు నవ్వేసి నువ్వు కథ సరిగా విన్నావా అని అడిగి మూడు రొట్టెలు ఇచ్చిన వాడికి న్యాయంగా ఒక్క బంగారు నాణెం మాత్రమే ఇవ్వాలి అని అంటాడు.

న్యాయాధికారి అదెలా అని అడుగుతాడు.

ఎలాంగంటే మొదటి వాడి దగ్గర ఉన్నవి మూడు రొట్టెలు వాటిని అతడు 9 ముక్కలు చేశాడు. రెండో వాడి దగ్గర ఉన్నవి ఐదు రొట్టెలు వాటిని అతడు 15 ముక్కలు చేశాడు. అయితే మొదటి వాడు వాడి రొట్టెల్లోని 9 ముక్కల్లో 8 అతడే తినేశాడు. కానీ రెండో వాడు తన 15 ముక్కల్లో 7 ముక్కలు మూడో వాడికి పెట్టాడు. కాబట్టి ఏడు నాణాలు రెండో వాడికి చెందాలి ఇదే నాలెక్క, ఇదే న్యాయం కూడా అని తేల్చేశాడు. తెల్లవారి న్యాయాధికారి ఇదే తీర్పు చెప్పాడు. అది విని మొదటి వాడు ఇతడే నయం 3 నాణాలు ఇస్తానన్నాడు మీరు ఒక్కటే ఇస్తున్నారు అని వాపోయాడు. అది విని న్యాయాధికారి అతడికి ఒకటే ఎలా చెందుతుందో వివరించాడు. దీన్ని బట్టి అర్థం అయ్యిందేమిటంటే మనం వేసుకునే లెక్కలు వేరు, దేవుడి లెక్కలు వేరు. మనదగ్గర ఉన్నదాంట్లో మనం ఎంత ఇతరులతో పంచుకోగలుగుతున్నమన్నదే దేవుడు పరిగణలోకి తీసుకుంటాడు.

〰️〰️〰️〰️〰️➰〰️〰️〰️〰️〰️

నీతి :
30 కోట్లు ఉన్నవాడు 3 లక్షలు దానం చెయ్యడం గొప్పగా దేవుడు పరిగణించడు, 3 వేలు ఉన్నవాడు 300 దానం చెయ్యడాన్నే గొప్పగా భావిస్తాడు. పుణ్యంగా జమకడతాడు. దేవుడి దృష్టిలో మనకెంత ఉంది అన్నది కాదు మనకున్న దాంట్లో ఎంత దానం చేశాం అనే దానికే విలువ.

#telugu Language
@InspiringThoughts
#MustRead

ని ప్రభావితం చేశాయో తెలుసుకోవాలని మీ యోచన. మొదట్లో అది మాకు కొంత ఇబ్బందిగా ఉండేది. బహుమతి ఎందుకు వచ్చిందా అనుకునేవాళ్ళం. కానీ రానురాను దానివల్ల మంచి పుస్తకాలు చదవాలన్న ఆసక్తి మాలో కొంతమందికి కలిగింది. నేను ఇప్పుడు ఉద్యోగరీత్యా చాలా ప్రయాణాలు చేస్తూ ఉంటాను.
ఆ సమయాన్ని నేను మంచి పుస్తకాలు చదవడానికి వెచ్చిస్తాను - ఆ పుస్తకాల ప్రేరణతో నేను చాలా మంచి విషయాలు నేర్చుకున్నాను. అవి నా ఉద్యోగంలోనూ నిత్య జీవితంలోనూ ఎంతగానో ఉపయోగపడుతున్నాయి.
మిమ్మల్ని చూసి మేము నేర్చుకున్న ఇంకో విషయం- సమయపాలన. మీరు స్కూలుకి ఎప్పుడూ అందరికంటే ముందు వచ్చేవారు. సాయంత్రం ఎప్పుడైనా ఏ ఉపాధ్యాయుడైనా పని ఉండి స్కూలు వదిలిన తర్వాత కూడా ఉండి, పనిచేసుకుంటూ ఉంటే మీకు అవసరం లేకపోయినా ఆయనకి తోడుగా ఉండేవారు. అది మీ సహోద్యోగులకి మీరిచ్చే ఓ భరోసాలా ఉండేది. ఈ విషయంలో కూడా మిమ్మల్ని నేను అనుకరిస్తూనే ఉన్నాను.
ఇవన్నీ ఎందుకు రాస్తున్నానంటే, మిమ్మల్ని గమనించి ఎన్నో మంచి విషయాలు నేర్చుకున్నాను అనేకంటే, మీరు మీ ప్రవర్తనతో మాటలతో మీకు తెలియకుండానే మాకు ఎన్నో బోధించారు అనడం ఉత్తమం. అప్పుడే కాదు... ఇప్పుడు కూడా.
బహుమతులు చాలామంది ఇస్తారు. కొద్దిమంది ఆ ఇచ్చిన బహుమతి అవతలివారికి ఉపయోగపడేలా ఉండాలని ఆలోచిస్తారు. కానీ, మీ బహుమతి నన్ను ఆలోచించేలా చేసింది. మీరన్నట్లు మామూలుగా అయితే రూ.1,116 నాకు చాలా చిన్న మొత్తమే. కానీ మీరు ఆ మొత్తాన్ని ఓ అనాథశరణాలయానికి విరాళంగా ఇచ్చారు- అదీ నా పేరున.
మీరు చేసిన ఈ గొప్పపని నాలో ఎన్నో ఆలోచనల్ని రేకెత్తించింది. అనేకసార్లు నేను చేసే అనవసర ఖర్చుల్ని గుర్తుచేసింది. మీరు ఇచ్చిన బహుమతిని నేను అప్పుడే అనుకరించేశాను. నా పెళ్ళయిన మూడు రోజులకి మా కజిన్ పెళ్ళి అయ్యింది. వాడికి లెక్కపెట్టలేనంత డబ్బు ఉంది. అందుకని మేమిద్దామనుకున్న రూ.50,000లని ఓ అనాథ శరణాలయానికి వాడి పేరుమీద విరాళంగా ఇచ్చాం. వాడెంత సంతోషించాడో మాటల్లో చెప్పలేను. మీరు మాకు ఓ కొత్త మార్గాన్ని చూపారు. మేమెందరమో ఈ కొత్త దారిలో ప్రయాణించే అవకాశం కల్పించారు.
ఇలా మీరు మీ చర్యలతో మాకు ఎప్పుడూ బోధిస్తూనే ఉన్నారు- ఉద్యోగంలో ఉన్నప్పుడూ రిటైర్‌ అయ్యాకా కూడా. అదే మీ గొప్పతనం.
పాదాభివందనాలతో,
మీ వెంకట్‌.

అతడి గొప్ప వ్యక్తిత్వానికి మనసులోనే హర్షిస్తూ, ఉత్తరం జయ చేతిలో పెట్టాను``.

Congratulations on being a teacher. Remember you are a role model to many youngsters, be careful in your style of living, language, bodylanguage, approach etc...

Be proud to be a teacher..

#MustRead
#Inspiring
#Values
#telugu Language

ప్రతి ఒక్కరికి విన్నపము

గడిచే ప్రతి ఒక్క రోజు నీ చాలా జాగ్రత్తగా, కరోనా వైరస్ వ్యాప్తికి ఎటువంటి అవకాశాన్ని ఇవ్వకుండా, సాధ్యమైనంతవరకు కాకుండా

100% ఇంటికి మాత్రమే పరిమితం కావాలని మనవి.

తప్పనిసరి పరిస్థితులలో సరైన జాగ్రత్తలు పాటించి కావలసిన వస్తువులను ఇంటికి తెచ్చుకోవాలి.

ఎవరి పట్ల దయ చూపని వైరస్ ఇది.

చైనా ఊహాన్ నగరాన్ని
అష్ట దిగ్బంధనం చేసి
అక్కడి నుంచి ఏ ఒక్కరు మిగిలిన రాష్ట్రాలకు వెళ్లకుండా చేసి
అక్కడ నుంచి మాత్రం ప్రపంచం మొత్తం వెళ్లాల్సిన వాళ్లందరినీ వెళ్లడానికి పంపడం జరిగింది

మన రాష్ట్ర ముఖ్యమంత్రి చెప్పినట్లు,
ఒక పారాసెట్మాల్ మాత్రను మింగి, విమానం దిగిన తర్వాత పరీక్షలలో ఎటువంటి జ్వరం యొక్క ఆనవాళ్ళు దొరకకుండా చేసి ఈ రోజు ప్రపంచ దేశాలన్నీ కూడా విలవిలలాడేలా చేశారు.

ఇంకా ఎంత విలయతాండవం జరగబోతోంది అనేది వూహకు అందనంత విషయం.

దయచేసి
కారణం ఏదైనా
వ్యక్తులు ఎవరైనా
చాలా భాద్యతతో వ్యవహరించాల్సిన సమయం.

ఈరోజు అమెరికా షేర్లు అన్నీ కూడా 50 శాతం పడిపోయాయి.
పడిన షేర్ల నీ, చైనా నుంచి తండోపతండాలుగా కొనడం జరిగింది.

ఇది ఒక బయోలాజికల్ వార్
సామాన్యులకు అంతుచిక్కని అటువంటి స్థితి.

ఒక రాజ్యం మీద ఇంకొక రాజ్యం యొక్క ఆధిపత్యానికి జరుగుతున్నటువంటి ఒక పోరు.

మనం చేయవలసిందల్లా బాధ్యతగా ప్రవర్తించడం మాత్రమే.

ప్రతి ఒక్కరూ ఇంటికి మాత్రమే పరిమితమై ఉంటారని ఆశిస్తూ
ధన్యవాదాలు.

🙏హరేకృష్ణ 🙏

#telugu
#MustRead

https://tttttt.me/inspiringthoughts/6213

If you Have Never Read This Book, Please dont miss the opportunity.
to read / Listen.

Life will be improved.. for sure with the ideas from this book

https://tttttt.me/eBooksOnly/5740

మనలో చాలామందిమి అనుకుంటాం " నేను అతడికి సహాయం చేస్తే నాకేమిటి ప్రయోజనం ?"
అతడు అనుకున్నాడు " నేను సహాయ పడకపోతే వాళ్ళకి ఎవరు సహాయ పడతారు ? అని
.
.
జరిగిన కధ !
స్టాన్ ఫోర్డ్ యూనివర్సిటీ లో 1892 లో జరిగిన వాస్తవం .
.
18 సంవత్సరాల ఆ యువకుడు ఫీజులు కట్టలేక ఏమి చెయ్యాలో తెలీని స్థితిలో ఉన్నాడు . అతడు తల్లి తండ్రులు లేని అనాధ !
.
అతడూ అతడి స్నేహితుడూ కలిసి ఒక పధకం ఆలోచించారు . వాళ్ళ యూనివర్సిటీ లో ఒక సంగీత కచేరీ ఏర్పాటు చేద్దామనీ , అందులో ఖర్చులు పోను మిగీన దానితో తమ ఫీజులు కట్టెయ్యవచ్చు అనీ నిర్ణయించుకున్నారు .
.
అప్పట్లో గొప్ప పియానో వాద్య కారుడు Ignace J. Paderewski. వద్దకు వెళ్ళారు . ఆయన మేనేజరు ఫీజు రూపం లో 2000 డాలర్లు కనీస మొత్తం గా ఇవ్వాలనీ , ఆ పైన ఇతర ఖర్చులు అనీ ఒప్పదం చేసుకున్నారు . వీళ్ళు అంగీకరించారు . టికెట్లు అమ్మడం సాగించారు . అనుకున్న రోజు వచ్చింది . ప్రోగ్రాం అద్భుతం గా జరిగింది . అయితే వీళ్ళు అనుకున్నట్టు వసూళ్లు రాలేదు . మొత్తం 1600 డాలర్లు మాత్రమె వచ్చింది .
.
వాళ్ళు Paderewski. దగ్గరకు వెళ్ళారు . వసూలు అయిన మొత్తమూ , 400 డాలర్లకు చేక్కూ పట్టుకు వెళ్లి జరిగిన మొత్తం విషయం చెప్పారు . సాధ్యమయినంత త్వందరలో ఆ మిగిలిన సొమ్ము చెల్లిస్తాము అనీ , క్షమించమనీ అన్నారు .
.
వాళ్ళ గురించి Paderewski. కి తెలీదు . ఆయన వాళ్ళని అతకు ముందు చూడలేదు . ఆయన ఆ చెక్కును చింపేశాడు . . 1600 డాలర్లూ వాళ్ళ చేతిలో పెడుతూ వాళ్ళతో ఆయన ఇలా అన్నాడు
.
" మీకు అయిన ఖర్చులు ఎంతో లెక్క పెట్టుకోండి . మీ ఫీజులకు ఎంతో అవుతోందో అది కూడా ఇందులో నుండి మినహాయించుకోండి . ఏమైనా మిగిలితే ఆ మిగిలిన సొమ్ము నాకు ఇవ్వండి "
.
ఈ సంఘటన Paderewski మానవతను చాటి చెబుతుంది . తనకు తెలీని , తనకు ఏమీకాని , వారి వలన ఎటువంటి ప్రయోజనమూ ఆశించకుండా తన శ్రమనూ , తన ఆదాయాన్నీ ఇవ్వడం Paderewski హృదయం గురించి చెబుతోంది కదూ !
మనలో చాలామందిమి అనుకుంటాం " నేను అతడికి సహాయం చేస్తే నాకేమిటి ప్రయోజనం ?"
అతడు అనుకున్నాడు " నేను సహాయ పడకపోతే వాళ్ళకి ఎవరు సహాయ పడతారు ? అని
అదే ఉత్తములకీ మనకీ తేడా !
.
ఇది ఇక్కడితో ఆగిపోలేదు
.
Paderewski తర్వాతి కాలం లో పోలాండ్ ప్రధాని అయ్యారు .
.
రెండో ప్రపంచ యుద్ధం లో పోలాండ్ సర్వ నాశనం అయిపొయింది . 15 లక్షల మంది ఆకలితో అలమటించే స్థితికి చేరారు .
.Paderewski కి ఏమి చెయ్యాలో తోచలేదు . ఎవరిని అడగాలో తోచలేదు . చివరికి అమెరకా ఆహార , పునరావాస విభాగాన్ని సంప్రదించాడు . దానికి అధిపతి Herbert Hoover . ఇతడే తర్వాత అమెరికా అధ్యక్షుడు కూడా అయ్యాడు . అతడు వెంటనే ప్రతిస్పందించాడు . టన్నులకొద్దీ ఆహార పదార్ధాలు పోలాండ్ కు సరపరా జరిగింది . పోలాండ్ లో ఆహార సంక్షోభం నివారించబడింది .
.
Herbert Hoover చేసిన సహాయానికి కృతజ్ఞతలు చెప్పడానికి Paderewski అమెరికా వెళ్లి హూవర్ ను కలిశాడు . కృతజ్ఞతలు చెబుతూ ఉండగా హోవర్ అన్నాడు
.
" కొన్ని సంవత్సరాల క్రితం మీరు కాలేజీ ఫీజులు కట్టలేని ఇద్దరు యువకులకు సహాయం చేశారు . వారిలో నేను ఒకడిని "
.
ఈ ప్రపంచం ఒక అద్భుతమైన ప్రదేశం . నీవు ఏది ఇస్తావో అది నీవు అనేక రెట్లు పొందుతావు అనే గీతా సారం ఇది .
.
The world is a wonderful place. What goes around usually comes around.

#MustRead

Never ever Own a Disease.

Lot of people have a Habit of saying, “I am Diabetic” or "I'm Hypertensive" etc. When you say “I am...” then you Own the Disease, you make the disease a Part of Yourself, it becomes your Identity...

Another Classic Example which most people have a habit of saying is, “I am Suffering from....”.
This is an extremely Harmful Statement. You are associating “Suffering” with your disease. You are constantly Inviting Misery with it.

What should you say ?
“I am Going Through the condition of Diabetes or Hypertension”. When you say, “Going Through the condition...” it simply means you are on a Journey, which eventually will come to an End. By adding “Condition”, you are stating that it will Change.

Why is it important?
Words have Tremendous Power. Words carry Vibration. These vibrations are directly connected with your Subconscious Mind. You become what you Say.
The ManifestationOccurs based on what your Subconscious Mind is Fed With..!

When Good/ Positive thoughts, Good/ Positive words & Good/ Positive deeds are fed to the subconscious mind, it Manifests in Positive Occurences.

So, my friends, Be Mindful of what You Think & what Words You Speak


#mustread
#Health
#Inspiring

📌📍📌📍📌📍
Join 🧲 Health and Joy

India's Chief of Defence Staff Bipin Rawat has said that every person in India must read the below sentences about the Indian Army.

You are cordially requested to please cooperate in spreading these invaluable Rashtra Raksha Sutra s to as many citizens as possible through various mediums.
✌🎖
Indian Army 10 Best Priceless Quotes: #MustRead.
Reading these makes me feel true pride...

1.
′′ I will come back hoisting the tricolor or wrapped in the tricolour, but I will definitely come back. "
- Captain Vikram Batra,
The ultimate heroic chakra

2.
′′ What is an extraordinary adventure of a lifetime for you, is our daily life. ′′
- Signboard on Leh-Ladakh Highway (Indian Army)

3.
′′ If my death comes before proving my bravery, then I swear that I will kill death. "
- Captain Manoj Kumar Pandey,
Param Veer Chakra, 1/11 Gorkha Rifles

4.
′′ Our flag does not fly because the wind is blowing, it flies with the last breath of every soldier who sacrificed his life in its protection. "
- Indian Army

5.
′′ You must be nice to get us, you must be sharp to catch us, but you must be a child to win us. "
- Indian Army

6.
′′ God have mercy on our enemies, because we will not. "
- Indian Army

7.
′′ Our living is our coincidence, our love is our choice, our killing is our business.
- Officers Training Academy, Chennai

8.
′′ If a person says that he is not afraid of death, he must be either lying or he belongs to the Indian Army. "
- Field Marshall Sam Manekshaw

9.
′′ It is God's job to forgive terrorists, but it is our job to make them meet God. "
- Indian Army

10.
′′ We regret that we only have one life to give to our country. "

💐💐 🙏🙏🙏 💐💐
🙏

Let everyone face the Indian Army.
Jai Hind......
Brothers & Sisters,
you forward alot..
Now, share it too..
⚔ Indian Army ⚔💐🙏

Power of a Hug

A little Boy came from School on Saturday and told his Father, my Teacher has given us Homework to Hug Ten people and tell them :
~Be Patient
~Trust life &
~I Love you

The Father said - "OK, we will go to the Mall tomorrow morning and do it ".

The Child woke up all spirited up in the Morning, got ready, went to his Father & said -
"Lets go !!"

The Father said -"there is Heavy rainfall, I fear nobody might be there."
The Child still insisted.

So the Father drove in the horrible rainy weather to the Mall.

They stood in the mall for One hour and the little Boy
Hugged Nine people.

His Father then said -
"Now lets go, its raining heavily and we shouldn't get stuck !"

Sad the Boy went along with his Father's orders.

As they where driving past,
the Boy pointed at a random house & Said, "Please Father, Just one person is remaining,
I will go to that House and
complete my Homework"!

The Father smiled and pulled the car over.

The Boy went to the door and began to ring the bell and pound the door strongly with his knuckles.
He kept waiting.
Finally the Door was opened gently.

A Lady came out with a very sad look and gently asked:
What can I do for you, Son ?

With radiant eyes and a bright smile the Boy said:
"Ma'am my Teacher has told to Hug Ten people and tell them :
Be Patient,
Trust Life and
I Love you!

I have Hugged Nine People.
May I Hug you and pass the Message to you.

The Lady embraced him, and started crying profusely.

On seeing that the Boy's Father came out of the car.
He went to the Lady and asked - "Any problem Madam ?"

She composed herself,
took them inside, gave them a cup of Tea and then told his Father -"My Husband died a while ago leaving me totally alone in this World.
Today Morning the loneliness took over me.
since Morning I have been thinking that this is the End of the Road for me.

Then I took a Chair and a rope to my Bedroom and decided to end my Life.
As I was seeing the World for One Last time, I begged for Forgiveness to God and then heard this knock.

I thought to leave it, But then nobody comes to visit me.

When I opened the door,
I couldn't believe it when my eyes saw this little Boy and when he said-
Be Patient,
Trust Life and
I Love you !
I knew it was a Message from God.

Suddenly I realized I don't want to Die anymore and decided to make something productive of my Life.

Give Positive Thoughts to People.
Tell them you stand by them.
And even if nothing else, just Listen to them, give them a hug, You could be the medium that saves a Life !

Hug Ten people today & stay blessed forever.

#MustRead
#Inspiring