. ﷽
سوره فصلت، آیات ۱۴-۱۳:
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَ ثَمُودَ (١٣)
إِذْ جَآءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوٓا إِلَّا اللهَ قَالُوا لَوْ شَآءَ رَبُّنَا لَأَنْزَلَ مَلَآئِكَةً فَإِنَّا بِمَآ أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ (١٤)
ترجمه:
پس اگر روی گرداندند، بگو من شما را از صاعقهای [مرگبار] چون صاعقهی (اقوام) عاد و ثمود، بیم میدهم. (۱۳)
هنگامی كه پیامبران از پیش رو و پشت سرشان به سوی آنها آمدند [و گفتند] كه جز خدا را نپرستید، آنها گفتند: اگر پروردگار ما میخواست [كه ما مؤمن شویم و او را بپرستیم] فرشتگانی نازل میكرد [تا دعوتش را به ما ابلاغ كنند.] بنابراین ما به آنچه شما به آن فرستاده شدهاید،ص كافریم. (۱۴)
یكی از بهانههای كفّار و مشركان در برابر پیامبران، این بوده است كه میگفتند: اگر خداوند میخواست ما را هدایت كند، یكی از فرشتگان را به عنوان پیامبر برای ما میفرستاد، نه آنكه انسانی همانند خودمان را پیامبر ما قرار دهد! در حالی كه پیامبر باید از جنس خود مردم باشد، تا بتواند الگوی زندگی آنها بوده و نیازهایشان را درك كند.
پیام آیه شریفه:
۱. رهبران الهی باید انحراف مردم را پیشبینی كنند و در فكر درمان آن باشند. «فَإِنْ أَعْرَضُوا»
۲. برای اصلاح متكبّر، انذار ضروری است. «أَنْذَرْتُكُمْ»
۳. انبیا، هر بشارت و انذاری كه داشتند؛ از سوی خداوند بود. «فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ»
۴. همهی كیفرها در آخرت نیست. «مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ ...»
۵. تاریخ دارای سنّتهای ثابتی است. «صاعِقَةً مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ ...»
۶. قهر الهی بعد از اتمام حجّت است. «إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ»
۷. پیامبران و مبلغان دینی باید در جامعه حضور فعال داشته و از هر سو تلاش کنند. «إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ»
۸. آمدن پیامبران پی در پی، نشانهی عنایت خداوند به ارشاد مردم است. «مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ ...»
۹. سرلوحهی وظایف انبیا، دعوت به توحید است. «أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللهَ»
۱۰. هر مستكبری برای انحراف خود، بهانه و توجیهی میتراشد. «لَوْ شاءَ رَبُّنا ...»
۱۱. مخالفت با انبیا سرسختانه بوده است. (در جمله «فَإِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ» انواع تأكیدات به كار رفته است.)
۱۲. مخالفت كفّار با مكتب الهی است؛ نه با شخص پیامبر. «بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن يَطلُبُ الهِدايَةَ مِن غَيرِ أهلِها يَضِلُّ
هر كه طالب هدايت از سوی نااهل باشد؛ گمراه مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۱
#فصلت_14_13
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۱۴-۱۳:
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَ ثَمُودَ (١٣)
إِذْ جَآءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوٓا إِلَّا اللهَ قَالُوا لَوْ شَآءَ رَبُّنَا لَأَنْزَلَ مَلَآئِكَةً فَإِنَّا بِمَآ أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ (١٤)
ترجمه:
پس اگر روی گرداندند، بگو من شما را از صاعقهای [مرگبار] چون صاعقهی (اقوام) عاد و ثمود، بیم میدهم. (۱۳)
هنگامی كه پیامبران از پیش رو و پشت سرشان به سوی آنها آمدند [و گفتند] كه جز خدا را نپرستید، آنها گفتند: اگر پروردگار ما میخواست [كه ما مؤمن شویم و او را بپرستیم] فرشتگانی نازل میكرد [تا دعوتش را به ما ابلاغ كنند.] بنابراین ما به آنچه شما به آن فرستاده شدهاید،ص كافریم. (۱۴)
یكی از بهانههای كفّار و مشركان در برابر پیامبران، این بوده است كه میگفتند: اگر خداوند میخواست ما را هدایت كند، یكی از فرشتگان را به عنوان پیامبر برای ما میفرستاد، نه آنكه انسانی همانند خودمان را پیامبر ما قرار دهد! در حالی كه پیامبر باید از جنس خود مردم باشد، تا بتواند الگوی زندگی آنها بوده و نیازهایشان را درك كند.
پیام آیه شریفه:
۱. رهبران الهی باید انحراف مردم را پیشبینی كنند و در فكر درمان آن باشند. «فَإِنْ أَعْرَضُوا»
۲. برای اصلاح متكبّر، انذار ضروری است. «أَنْذَرْتُكُمْ»
۳. انبیا، هر بشارت و انذاری كه داشتند؛ از سوی خداوند بود. «فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ»
۴. همهی كیفرها در آخرت نیست. «مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ ...»
۵. تاریخ دارای سنّتهای ثابتی است. «صاعِقَةً مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ ...»
۶. قهر الهی بعد از اتمام حجّت است. «إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ»
۷. پیامبران و مبلغان دینی باید در جامعه حضور فعال داشته و از هر سو تلاش کنند. «إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ»
۸. آمدن پیامبران پی در پی، نشانهی عنایت خداوند به ارشاد مردم است. «مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ ...»
۹. سرلوحهی وظایف انبیا، دعوت به توحید است. «أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللهَ»
۱۰. هر مستكبری برای انحراف خود، بهانه و توجیهی میتراشد. «لَوْ شاءَ رَبُّنا ...»
۱۱. مخالفت با انبیا سرسختانه بوده است. (در جمله «فَإِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ» انواع تأكیدات به كار رفته است.)
۱۲. مخالفت كفّار با مكتب الهی است؛ نه با شخص پیامبر. «بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن يَطلُبُ الهِدايَةَ مِن غَيرِ أهلِها يَضِلُّ
هر كه طالب هدايت از سوی نااهل باشد؛ گمراه مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۱
#فصلت_14_13
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۱۵:
فَأَمَّا عَادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ قَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ
ترجمه:
اما قوم عاد، به ناحق در زمین تكبّر كردند و گفتند: نیرومندتر از ما كیست؟ آیا ندانستند خدایی كه آنها را آفرید؛ از آنها نیرومندتر است؟ و [به گمان اینكه نیرومندتر از آنها کسی نیست] همواره آیات ما را انكار میكردند.
قوم عاد كه در جنوب جزیرة العرب زندگی میكرد، افرادی نیرومند و جنگجو بودند و قلعههای محكم و ساختمانهای بلندی داشتند و اینها سبب غرور و استكبار آنها شده بود.
قدرت و قوّت را اگر از سوی خدا بدانیم و برای اهداف الهی بخواهیم، ارزش دارد.
حضرت لوط برای بازداشتن مردم از فساد، آرزوی قوّت از طرف خدا را داشت. «لَوْ أَنَّ لِی بِكُمْ قُوَّةً» (هود، ۸۰)
اسلام به مردم سفارش میكند كه برای ارعاب دشمنان خدا، نیرو و امکانات آماده كنید. «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ» (انفال، ۶۰) امّا اگر قدرت وسیلهی غرور و تكبّر شد؛ به سرنوشت عاد گرفتار میشویم.
پیام آیه شریفه:
۱. در نقل تاریخ، فقط به آنچه مایهی عبرت است، توجّه كنیم. (قرآن در معرفی قوم عاد؛ از تعداد آنها و شهر و قبیلهشان سخنی نگفته است.) «فَأَمَّا عَادٌ ...»
۲. استكبار، مایهی هلاكت است. «صاعِقَةِ عَادٍ ... فَاسْتَكْبَرُوا»
۳. تكبّر انسانِ ضعیف، در برابر خداوند قهار؛ كاملا نابجاست. «فَاسْتَكْبَرُوا ... بِغَیْرِ الْحَقِ»
۴. انگیزهی تكبّر، مغرور شدن به قدرت و نداشتن رقیب است. «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً»
۵. داروی مبارزه با خود برتربینی، توجّه به قدرت الهی است. «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ... الَّذِی خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ»
۶.قدرت، نشانهی حقانیّت نیست. «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ...»
۷. نگاهی به آفرینش خود، ضعفهای دوران جنین و كودكی و نیازمندیهای امروزمان؛ تكبّر را برطرف میكند. «الَّذِی خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ»
۸. آن چه كفّار را به هلاكت میرساند، استمرار در كفر و لجاجت است. «كانُوا ... یَجْحَدُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن جالَسَ الجُهّالَ فَليَستَعِدَّ لِلقيلِ وَ القالِ
کسی كه با نادانان همنشينى مى كند؛ آماده بگو مگو (سخن هاى بى پايه) باشد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۵
#فصلت_15
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۱۵:
فَأَمَّا عَادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ قَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ
ترجمه:
اما قوم عاد، به ناحق در زمین تكبّر كردند و گفتند: نیرومندتر از ما كیست؟ آیا ندانستند خدایی كه آنها را آفرید؛ از آنها نیرومندتر است؟ و [به گمان اینكه نیرومندتر از آنها کسی نیست] همواره آیات ما را انكار میكردند.
قوم عاد كه در جنوب جزیرة العرب زندگی میكرد، افرادی نیرومند و جنگجو بودند و قلعههای محكم و ساختمانهای بلندی داشتند و اینها سبب غرور و استكبار آنها شده بود.
قدرت و قوّت را اگر از سوی خدا بدانیم و برای اهداف الهی بخواهیم، ارزش دارد.
حضرت لوط برای بازداشتن مردم از فساد، آرزوی قوّت از طرف خدا را داشت. «لَوْ أَنَّ لِی بِكُمْ قُوَّةً» (هود، ۸۰)
اسلام به مردم سفارش میكند كه برای ارعاب دشمنان خدا، نیرو و امکانات آماده كنید. «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ» (انفال، ۶۰) امّا اگر قدرت وسیلهی غرور و تكبّر شد؛ به سرنوشت عاد گرفتار میشویم.
پیام آیه شریفه:
۱. در نقل تاریخ، فقط به آنچه مایهی عبرت است، توجّه كنیم. (قرآن در معرفی قوم عاد؛ از تعداد آنها و شهر و قبیلهشان سخنی نگفته است.) «فَأَمَّا عَادٌ ...»
۲. استكبار، مایهی هلاكت است. «صاعِقَةِ عَادٍ ... فَاسْتَكْبَرُوا»
۳. تكبّر انسانِ ضعیف، در برابر خداوند قهار؛ كاملا نابجاست. «فَاسْتَكْبَرُوا ... بِغَیْرِ الْحَقِ»
۴. انگیزهی تكبّر، مغرور شدن به قدرت و نداشتن رقیب است. «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً»
۵. داروی مبارزه با خود برتربینی، توجّه به قدرت الهی است. «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ... الَّذِی خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ»
۶.قدرت، نشانهی حقانیّت نیست. «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ...»
۷. نگاهی به آفرینش خود، ضعفهای دوران جنین و كودكی و نیازمندیهای امروزمان؛ تكبّر را برطرف میكند. «الَّذِی خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ»
۸. آن چه كفّار را به هلاكت میرساند، استمرار در كفر و لجاجت است. «كانُوا ... یَجْحَدُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن جالَسَ الجُهّالَ فَليَستَعِدَّ لِلقيلِ وَ القالِ
کسی كه با نادانان همنشينى مى كند؛ آماده بگو مگو (سخن هاى بى پايه) باشد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۵
#فصلت_15
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۱۶:
فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحَاً صَرْصَرَاً فِيٓ أَيَّامٍ نَحِسَاتٍ لِنُذِيقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ لَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَىٰ وَ هُمْ لَا يُنْصَرُونَ
ترجمه:
سرانجام در روزهایی شوم، تندبادی سخت و سرد بر آنها فرستادیم؛ تا در زندگی دنیا عذاب خواری را به آنها بچشانیم و حتما عذاب آخرت رسوا كنندهتر است و آنها [در آن روز] یاری نخواهند شد.
در سورهی «حَاقّه» از آیهی شش به بعد دربارهی قوم عاد چنین میخوانیم:
قوم عاد توسط بادی سرد و مسموم كننده كه هفت شب و هشت روز بر آنها وزید، هلاك شدند و همچون تنهی درخت خرما به زمین افتادند.
پیام آیه شریفه:
۱. عوامل طبیعت، مأموران اجرای فرمان خدایند. «فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ رِیحَاً»
۲. علت عذاب الهی، عملكرد خود مردم است. «كانُوا بِآیاتِنا یَجْحَدُونَ ... فَأَرْسَلْنا»
۳. با ارادهی خداوند، نقش سازندهی باد، به نقش سوزنده ینَ»ئتبدیل میشود. «رِیحاً صَرْصَرَاً»
۴. قهر الهی، گاه در یك لحظه قومی را نابود میكند و گاه به تدریج و در چند شبانه روز. «فِی أَیَّامٍ»
۵. حوادث خوب و بد كه در طول روز یا شب اتفاق میافتد، آن روزها و شبها را به مبارك و نحس تقسیم میكند. «أَیَّامٍ نَحِساتٍ»
۶. تلخیهای دنیا نسبت به آخرتً در حدّ چشیدن است. «لِنُذِیقَهُمْ»
۷. عاقبت استكبار، خواری است. «فَاسْتَكْبَرُوا ... عَذابَ الْخِزْیِ»
۸. كسانی كه با شعار «إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ» (فصلت، ۱۴) انبیا را تحقیر میكردند؛ در دنیا و آخرت خوار میشوند. «الْخِزْیِ ... أَخْزی»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن رَقى دَرَجاتِ الهِمَمِ عَظَّمَتهُ الأُمَمُ
هر كس از نردبان همّت بالا رود ، امتها او را بزرگ مى دارند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۲۶
#فصلت_16
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۱۶:
فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحَاً صَرْصَرَاً فِيٓ أَيَّامٍ نَحِسَاتٍ لِنُذِيقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ لَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَىٰ وَ هُمْ لَا يُنْصَرُونَ
ترجمه:
سرانجام در روزهایی شوم، تندبادی سخت و سرد بر آنها فرستادیم؛ تا در زندگی دنیا عذاب خواری را به آنها بچشانیم و حتما عذاب آخرت رسوا كنندهتر است و آنها [در آن روز] یاری نخواهند شد.
در سورهی «حَاقّه» از آیهی شش به بعد دربارهی قوم عاد چنین میخوانیم:
قوم عاد توسط بادی سرد و مسموم كننده كه هفت شب و هشت روز بر آنها وزید، هلاك شدند و همچون تنهی درخت خرما به زمین افتادند.
پیام آیه شریفه:
۱. عوامل طبیعت، مأموران اجرای فرمان خدایند. «فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ رِیحَاً»
۲. علت عذاب الهی، عملكرد خود مردم است. «كانُوا بِآیاتِنا یَجْحَدُونَ ... فَأَرْسَلْنا»
۳. با ارادهی خداوند، نقش سازندهی باد، به نقش سوزنده ینَ»ئتبدیل میشود. «رِیحاً صَرْصَرَاً»
۴. قهر الهی، گاه در یك لحظه قومی را نابود میكند و گاه به تدریج و در چند شبانه روز. «فِی أَیَّامٍ»
۵. حوادث خوب و بد كه در طول روز یا شب اتفاق میافتد، آن روزها و شبها را به مبارك و نحس تقسیم میكند. «أَیَّامٍ نَحِساتٍ»
۶. تلخیهای دنیا نسبت به آخرتً در حدّ چشیدن است. «لِنُذِیقَهُمْ»
۷. عاقبت استكبار، خواری است. «فَاسْتَكْبَرُوا ... عَذابَ الْخِزْیِ»
۸. كسانی كه با شعار «إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ» (فصلت، ۱۴) انبیا را تحقیر میكردند؛ در دنیا و آخرت خوار میشوند. «الْخِزْیِ ... أَخْزی»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن رَقى دَرَجاتِ الهِمَمِ عَظَّمَتهُ الأُمَمُ
هر كس از نردبان همّت بالا رود ، امتها او را بزرگ مى دارند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۲۶
#فصلت_16
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیات ۱۸-۱۷:
وَ أَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْنَاهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَىٰ عَلَى الْهُدَىٰ فَأَخَذَتْهُمْ صَاعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُونِ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (١٧)
وَ نَجَّيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَ كَانُوا يَتَّقُونَ (١٨)
ترجمه:
و اما ثمودیان، که آنها را هدایت كردیم، اما آنها كوردلی را بر هدایت ترجیح دادند و در نتیجه به كیفر اعمالی كه پیاپی مرتكب میشدند، بانگ عذاب خواركننده آنها را فراگرفت. (۱۷)
و (اما) كسانی كه ایمان آورده و تقوا را سرلوحه كارشان قرار دادند، نجات دادیم. (۱۸)
پیامبرِ قوم ثمود حضرت صالح علیه السلام بود. آنها در مکانی میان مدینه و شام (وادی القری) زندگی میكردند و امكانات كشاورزی و توان جسمی بالایی داشتند.
بعض آیات قرآن کریم، هلاكت قوم ثمود را با صاعقه و بعضی دیگر با زلزله بیان كرده است كه میتواند با هم باشد. «صاعِقَةُ الْعَذابِ»
پیام آیه شریفه:
۱. تاریخ، بهترین درس عبرت است. «وَ أَمَّا ثَمُودُ ...»
۲. سنّت خداوند، هدایت مردم است. «فَهَدَیْناهُمْ»
۳. كفر برخی انسانها، بدون تأمل، بدون دلیل و فوری است. «فَاسْتَحَبُّوا ...» (حرف «فاء» نشانهی عجله در كفر است.)
۴. انسان، آزاد و انتخابگر است. «فَاسْتَحَبُّوا الْعَمی عَلَی الْهُدی ...»
۵. كفر، كوردلی است. «الْعَمی»
۶. كفرِ سریع، قهرِ سریع را به همراه دارد. «فَاسْتَحَبُّوا ... فَأَخَذَتْهُمْ»
۷. خداوند قبل از عذاب، اتمام حجّت میكند. «فَهَدَیْناهُمْ ... فَأَخَذَتْهُمْ»
۸. خوار كردن انبیا، خواری قیامت را به دنبال دارد. «الْعَذابِ الْهُونِ»
۹. بدتر از غفلت و كفر، استمرار آن است. «كانُوا ...»
۱۰. قهر یا لطف خداوند، نتیجهی عملكرد خود انسان است. «یَكْسِبُونَ»
۱۱. رمز نجات، ایمان و تقواست. «وَ نَجَّیْنَا الَّذِینَ آمَنُوا وَ كانُوا یَتَّقُونَ»
۱۲. ایمان، نیاز به تجدید ندارد، اما تقوا در هر لحظه و نسبت به هر فكر، عمل، سخن و تصمیمی مطرح است. («آمَنُوا» ماضی، ولی «یَتَّقُونَ» مضارع آمده است.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَشَفَ ضُرَّهُ لِلنّاسِ عَذَّبَ نَفسَهُ
هر كس پريشانْ حالىاش را براى مردم آشكار كند، خودش را عذاب داده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۴۲
#فصلت_18_17
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۱۸-۱۷:
وَ أَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْنَاهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَىٰ عَلَى الْهُدَىٰ فَأَخَذَتْهُمْ صَاعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُونِ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (١٧)
وَ نَجَّيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَ كَانُوا يَتَّقُونَ (١٨)
ترجمه:
و اما ثمودیان، که آنها را هدایت كردیم، اما آنها كوردلی را بر هدایت ترجیح دادند و در نتیجه به كیفر اعمالی كه پیاپی مرتكب میشدند، بانگ عذاب خواركننده آنها را فراگرفت. (۱۷)
و (اما) كسانی كه ایمان آورده و تقوا را سرلوحه كارشان قرار دادند، نجات دادیم. (۱۸)
پیامبرِ قوم ثمود حضرت صالح علیه السلام بود. آنها در مکانی میان مدینه و شام (وادی القری) زندگی میكردند و امكانات كشاورزی و توان جسمی بالایی داشتند.
بعض آیات قرآن کریم، هلاكت قوم ثمود را با صاعقه و بعضی دیگر با زلزله بیان كرده است كه میتواند با هم باشد. «صاعِقَةُ الْعَذابِ»
پیام آیه شریفه:
۱. تاریخ، بهترین درس عبرت است. «وَ أَمَّا ثَمُودُ ...»
۲. سنّت خداوند، هدایت مردم است. «فَهَدَیْناهُمْ»
۳. كفر برخی انسانها، بدون تأمل، بدون دلیل و فوری است. «فَاسْتَحَبُّوا ...» (حرف «فاء» نشانهی عجله در كفر است.)
۴. انسان، آزاد و انتخابگر است. «فَاسْتَحَبُّوا الْعَمی عَلَی الْهُدی ...»
۵. كفر، كوردلی است. «الْعَمی»
۶. كفرِ سریع، قهرِ سریع را به همراه دارد. «فَاسْتَحَبُّوا ... فَأَخَذَتْهُمْ»
۷. خداوند قبل از عذاب، اتمام حجّت میكند. «فَهَدَیْناهُمْ ... فَأَخَذَتْهُمْ»
۸. خوار كردن انبیا، خواری قیامت را به دنبال دارد. «الْعَذابِ الْهُونِ»
۹. بدتر از غفلت و كفر، استمرار آن است. «كانُوا ...»
۱۰. قهر یا لطف خداوند، نتیجهی عملكرد خود انسان است. «یَكْسِبُونَ»
۱۱. رمز نجات، ایمان و تقواست. «وَ نَجَّیْنَا الَّذِینَ آمَنُوا وَ كانُوا یَتَّقُونَ»
۱۲. ایمان، نیاز به تجدید ندارد، اما تقوا در هر لحظه و نسبت به هر فكر، عمل، سخن و تصمیمی مطرح است. («آمَنُوا» ماضی، ولی «یَتَّقُونَ» مضارع آمده است.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَشَفَ ضُرَّهُ لِلنّاسِ عَذَّبَ نَفسَهُ
هر كس پريشانْ حالىاش را براى مردم آشكار كند، خودش را عذاب داده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۴۲
#فصلت_18_17
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیات ۲۰-۱۹:
وَ يَوْمَ يُحْشَرُ أَعْدَآءُ اللهِ إِلَى النَّارِ فَهُمْ يُوزَعُونَ (١٩)
حَتَّىٰٓ إِذَا مَا جَآءُوهَا شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ أَبْصَارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (٢٠)
ترجمه:
و [یاد كن] روزی كه دشمنان خدا را به سوی آتش جمع میكنند. پس آنها را از حركت باز میدارند [تا گروههای دیگر به آنها ملحق شوند.] (۱۹)
وقتی به آتش میرسند، گوش و چشم و پوستشان به اعمالی كه همواره انجام میدادند، گواهی میدهند. (۲۰)
«یُوزَعُونَ» به معنای حبس شدن است؛ یعنی اولین نفر را حبس و معطل میكنند؛ تا آخرین نفر برسد، سپس به سوی دوزخ روانه و تقسیم میشوند.
پیام آیه شریفه:
۱. بازگویی صحنههای قیامت، عامل انذار و تربیت است. (خداوند، پیامبر را مأمور میكند تا چنین روزی را به یاد مردم بیاندازد) «وَ یَوْمَ ...»
۲. كسانی به سوی دوزخ روانه میشوند، كه دشمنی آنها با خداوند و دین ثابت شده باشد. «یُحْشَرُ أَعْداءُ اللهِ إِلَی النَّارِ»
۳. انسان، با كفر و لجاجت دشمن خدا میشود. «أَعْداءُ اللهِ»
۴. كفّار علاوه بر چشیدن عذاب دنیوی، به عذاب دوزخ هم گرفتار میشوند. «یُحْشَرُ ... إِلَی النَّارِ»
۵. دوزخیان در مسیر حركت به سوی دوزخ؛ از پراكنده شدن و فرار بازداشته میشوند. «یُوزَعُونَ»
۶. اعضای بدن از عملكرد انسان آگاهند؛ وگرنه در قیامت نمیتوانند گواهی دهند. «شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ ...»
۷. معاد، جسمانی است. «سَمْعُهُمْ وَ أَبْصارُهُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن نَسِىَ اللهَ أنساهُ نَفسَهُ
هر كس خدا را فراموش كند، خدا او را به خودْ فراموشى دچار مى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۹۷
#فصلت_20_19
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۲۰-۱۹:
وَ يَوْمَ يُحْشَرُ أَعْدَآءُ اللهِ إِلَى النَّارِ فَهُمْ يُوزَعُونَ (١٩)
حَتَّىٰٓ إِذَا مَا جَآءُوهَا شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ أَبْصَارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (٢٠)
ترجمه:
و [یاد كن] روزی كه دشمنان خدا را به سوی آتش جمع میكنند. پس آنها را از حركت باز میدارند [تا گروههای دیگر به آنها ملحق شوند.] (۱۹)
وقتی به آتش میرسند، گوش و چشم و پوستشان به اعمالی كه همواره انجام میدادند، گواهی میدهند. (۲۰)
«یُوزَعُونَ» به معنای حبس شدن است؛ یعنی اولین نفر را حبس و معطل میكنند؛ تا آخرین نفر برسد، سپس به سوی دوزخ روانه و تقسیم میشوند.
پیام آیه شریفه:
۱. بازگویی صحنههای قیامت، عامل انذار و تربیت است. (خداوند، پیامبر را مأمور میكند تا چنین روزی را به یاد مردم بیاندازد) «وَ یَوْمَ ...»
۲. كسانی به سوی دوزخ روانه میشوند، كه دشمنی آنها با خداوند و دین ثابت شده باشد. «یُحْشَرُ أَعْداءُ اللهِ إِلَی النَّارِ»
۳. انسان، با كفر و لجاجت دشمن خدا میشود. «أَعْداءُ اللهِ»
۴. كفّار علاوه بر چشیدن عذاب دنیوی، به عذاب دوزخ هم گرفتار میشوند. «یُحْشَرُ ... إِلَی النَّارِ»
۵. دوزخیان در مسیر حركت به سوی دوزخ؛ از پراكنده شدن و فرار بازداشته میشوند. «یُوزَعُونَ»
۶. اعضای بدن از عملكرد انسان آگاهند؛ وگرنه در قیامت نمیتوانند گواهی دهند. «شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ ...»
۷. معاد، جسمانی است. «سَمْعُهُمْ وَ أَبْصارُهُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن نَسِىَ اللهَ أنساهُ نَفسَهُ
هر كس خدا را فراموش كند، خدا او را به خودْ فراموشى دچار مى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۹۷
#فصلت_20_19
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۲۱:
وَ قَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنَا قَالُوٓا أَنْطَقَنَا اللهُ الَّذِيٓ أَنْطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
ترجمه:
و آنها به پوستشان میگویند: چرا بر ضد ما گواهی دادید؟ میگویند: همان خدایی كه هر موجودی را به سخن آورد، ما را گویا کرد و نخستین بار او شما را آفرید و به سوی او بازگردانده میشوید.
در قیامت گواهان متعدّدی هستند، از جمله: خداوند، انبیا، زمین، زمان، فرشتگان، اعضای بدن و ... كه برای هر كدام، آیه و حدیث آمده است.
روز محشر هر نهان پیدا شود
هم ز خود هر مجرمی رسوا شود
دست گوید من چنان دزدیدهام
لب بگوید من چنان بوسیدهام
چشم گوید غمزه كردستم حرام
گوش هم بشنیدهام سوء الكلام
هستی نوعی نطق دارد. «أَنْطَقَ كُلَّ شَیْءٍ»
خداوند دربارهی دوزخ میفرماید: «تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ» (ق، ۳۰) جهنّم میگوید: آیا باز هم مجرم داری؟ و دربارهی زمین و آسمان میفرماید:
«قالَتا أَتَیْنا طائِعِینَ» (فصّلت، ۱۱) ما با رغبت به سوی تو میآییم.
نطق آب و نطق خاك و نطق گل
هست محسوس حواس اهل دل
جمله ذرّات زمین و آسمان
با تو میگویند روزان و شبان
ما سمیعیم و بصیریم و هُشیم
با شما نامحرمان ما خامشیم
پیام آیه شریفه:
۱. قیامت صحنهی جدال و ستیزِ انسان با خود است. «وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ»
۲. شاید رسوایی گناهانی كه انسان با پوست بدن انجام داده بیشتر است. ( «وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ» و نفرمود: قالوا لبصائرهم و ...)
۳. گواهی اعضای بدن در قیامت، همواره علیه انسان است و هرگز به نفع او نیست. (در قرآن هر جا سخن از گواهی اعضاست؛ مربوط به گناهان است.) «لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا»
۴. كفّار، اصل گناه را میپذیرند ولی از گواهی اعضای بدن خود ناراحت میشوند. «لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا»
۵. گواهی دادن و نطق كردن، نشانهی علم اعضای بدن انسان به عملكرد اوست. «أَنْطَقَنَا اللهُ»
۶. آن كه قدرت آفریدن دارد، قدرت به سخن در آوردن نیز دارد. «أَنْطَقَ كُلَّ شَیْءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ»
۷. آفرینش آغازین، بهترین دلیل بر امكان معاد است. «خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَم يَعقِل مَن وَلِهَ بِاللَّعِبِ وَ استُهتِرَ بِاللَّهوِ وَ الطَّرَبِ
خردمندى را درنيافته، کسی كه شيفته بازيچه شده و به بيهودگى و شادخوارى حريص گشته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۶۸
#فصلت_21
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۲۱:
وَ قَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنَا قَالُوٓا أَنْطَقَنَا اللهُ الَّذِيٓ أَنْطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
ترجمه:
و آنها به پوستشان میگویند: چرا بر ضد ما گواهی دادید؟ میگویند: همان خدایی كه هر موجودی را به سخن آورد، ما را گویا کرد و نخستین بار او شما را آفرید و به سوی او بازگردانده میشوید.
در قیامت گواهان متعدّدی هستند، از جمله: خداوند، انبیا، زمین، زمان، فرشتگان، اعضای بدن و ... كه برای هر كدام، آیه و حدیث آمده است.
روز محشر هر نهان پیدا شود
هم ز خود هر مجرمی رسوا شود
دست گوید من چنان دزدیدهام
لب بگوید من چنان بوسیدهام
چشم گوید غمزه كردستم حرام
گوش هم بشنیدهام سوء الكلام
هستی نوعی نطق دارد. «أَنْطَقَ كُلَّ شَیْءٍ»
خداوند دربارهی دوزخ میفرماید: «تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ» (ق، ۳۰) جهنّم میگوید: آیا باز هم مجرم داری؟ و دربارهی زمین و آسمان میفرماید:
«قالَتا أَتَیْنا طائِعِینَ» (فصّلت، ۱۱) ما با رغبت به سوی تو میآییم.
نطق آب و نطق خاك و نطق گل
هست محسوس حواس اهل دل
جمله ذرّات زمین و آسمان
با تو میگویند روزان و شبان
ما سمیعیم و بصیریم و هُشیم
با شما نامحرمان ما خامشیم
پیام آیه شریفه:
۱. قیامت صحنهی جدال و ستیزِ انسان با خود است. «وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ»
۲. شاید رسوایی گناهانی كه انسان با پوست بدن انجام داده بیشتر است. ( «وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ» و نفرمود: قالوا لبصائرهم و ...)
۳. گواهی اعضای بدن در قیامت، همواره علیه انسان است و هرگز به نفع او نیست. (در قرآن هر جا سخن از گواهی اعضاست؛ مربوط به گناهان است.) «لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا»
۴. كفّار، اصل گناه را میپذیرند ولی از گواهی اعضای بدن خود ناراحت میشوند. «لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا»
۵. گواهی دادن و نطق كردن، نشانهی علم اعضای بدن انسان به عملكرد اوست. «أَنْطَقَنَا اللهُ»
۶. آن كه قدرت آفریدن دارد، قدرت به سخن در آوردن نیز دارد. «أَنْطَقَ كُلَّ شَیْءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ»
۷. آفرینش آغازین، بهترین دلیل بر امكان معاد است. «خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَم يَعقِل مَن وَلِهَ بِاللَّعِبِ وَ استُهتِرَ بِاللَّهوِ وَ الطَّرَبِ
خردمندى را درنيافته، کسی كه شيفته بازيچه شده و به بيهودگى و شادخوارى حريص گشته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۶۸
#فصلت_21
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیات ۲۳-۲۲:
وَ مَا كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَ لَآ أَبْصَارُكُمْ وَ لَا جُلُودُكُمْ وَلَٰكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرَاً مِمَّا تَعْمَلُونَ (٢٢)
وَ ذَٰلِكُمْ ظَنُّكُمُ الَّذِي ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْدَاكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِينَ (٢٣)
ترجمه:
و شما [هنگام ارتكاب گناه در دنیا] از اینكه مبادا گوش و چشم و پوستتان بر ضد شما گواهی دهند، پنهان نمیشدید، بلكه گمان كردید كه خدا بسیاری از آنچه را كه [در خلوت] مرتكب میشدید، نمیداند!! (۲۲)
و این گمانتان بود كه به پروردگارتان بردید [و همان] شما را هلاك كرد. در نتیجه از زیانكاران شدید. (۲۳)
پیام آیه شریفه:
۱. مجرمان از گواهی اعضای بدن غافلند؛ لذا بر گناه جرأت دارند. «وَ ما كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ ...»
۲. گواه بودن اعضای بدن در دنیا و گواهی آنها در قیامت، قابل كتمان و تردید نیست، اگرچه مجرمان از این مسئله غافلند. «وَ ما كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ ...»
۳. ایمان به این كه ما در محضر خدا هستیم، مهمترین عامل هدایت و رشد انسان است. «ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللهَ لا یَعْلَمُ كَثِیراً مِمَّا تَعْمَلُونَ»
۴. با استدلال و استمداد از خداوند، باید عقاید خود را محكم و شفاف كنیم و از هر گونه سوءظن نسبت به خدا دوری كنیم. «ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ»
۵. سوء ظن نسبت به كسی كه تحت ربوبیّت او هستیم؛ از جهل است. «ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ»
۶. داشتن بینش غلط درباره خداوند، سرچشمهی خسارت و سقوط انسان است. «ظَنَنْتُمْ ... أَرْداكُمْ»
۷. ظنّ و گمان در مسائل اعتقادی، خسرانزاست. «ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْداكُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَو بَقِيَتِ الدُّنيا عَلى أحَدِكُم لَم تَصِل إلى مَن هِيَ فِي يَدَيهِ
اگر دنيا براى كسى باقى مى مانْد، ديگر به دست آن كسى كه اكنون در دست اوست، نمى رسيد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۰۸
#فصلت_23_22
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۲۳-۲۲:
وَ مَا كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَ لَآ أَبْصَارُكُمْ وَ لَا جُلُودُكُمْ وَلَٰكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرَاً مِمَّا تَعْمَلُونَ (٢٢)
وَ ذَٰلِكُمْ ظَنُّكُمُ الَّذِي ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْدَاكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِينَ (٢٣)
ترجمه:
و شما [هنگام ارتكاب گناه در دنیا] از اینكه مبادا گوش و چشم و پوستتان بر ضد شما گواهی دهند، پنهان نمیشدید، بلكه گمان كردید كه خدا بسیاری از آنچه را كه [در خلوت] مرتكب میشدید، نمیداند!! (۲۲)
و این گمانتان بود كه به پروردگارتان بردید [و همان] شما را هلاك كرد. در نتیجه از زیانكاران شدید. (۲۳)
پیام آیه شریفه:
۱. مجرمان از گواهی اعضای بدن غافلند؛ لذا بر گناه جرأت دارند. «وَ ما كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ ...»
۲. گواه بودن اعضای بدن در دنیا و گواهی آنها در قیامت، قابل كتمان و تردید نیست، اگرچه مجرمان از این مسئله غافلند. «وَ ما كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ ...»
۳. ایمان به این كه ما در محضر خدا هستیم، مهمترین عامل هدایت و رشد انسان است. «ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللهَ لا یَعْلَمُ كَثِیراً مِمَّا تَعْمَلُونَ»
۴. با استدلال و استمداد از خداوند، باید عقاید خود را محكم و شفاف كنیم و از هر گونه سوءظن نسبت به خدا دوری كنیم. «ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ»
۵. سوء ظن نسبت به كسی كه تحت ربوبیّت او هستیم؛ از جهل است. «ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ»
۶. داشتن بینش غلط درباره خداوند، سرچشمهی خسارت و سقوط انسان است. «ظَنَنْتُمْ ... أَرْداكُمْ»
۷. ظنّ و گمان در مسائل اعتقادی، خسرانزاست. «ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْداكُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَو بَقِيَتِ الدُّنيا عَلى أحَدِكُم لَم تَصِل إلى مَن هِيَ فِي يَدَيهِ
اگر دنيا براى كسى باقى مى مانْد، ديگر به دست آن كسى كه اكنون در دست اوست، نمى رسيد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۰۸
#فصلت_23_22
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۲۴:
فَإِنْ يَصْبِرُوا فَالنَّارُ مَثْوَىً لَهُمْ وَ إِنْ يَسْتَعْتِبُوا فَمَا هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِينَ
ترجمه:
پس اگر [بر همین حال] ایستادگی كنند، جایگاهشان دوزخ است، و اگر [برای به دست آوردن خشنودی خدا] عذرخواهی كنند، عذرشان مورد پذیرش قرار نخواهد گرفت.
«مَثْوَىً» به معنای قرارگاه دائمی است و «یَسْتَعْتِبُوا» از «استعتاب» به معنای درخواست رضایت و عذرخواهی است.
پیام آیه شریفه:
۱. صبر یا فریاد؛ برای كفّار دوزخی اثری ندارد. «یَصْبِرُوا ... یَسْتَعْتِبُوا»
۲. توبه و طلب عفو، فقط در دنیا كارساز است. «فَما هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِینَ»
۳. در قیامت، گروهی از مردم مورد عفو قرار میگیرند و گروهی قرار نمیگیرند. «فَما هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَو يَعلَمُ المُصَلّي ما يَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجُودِ
اگر نمازگزار مى دانست چه رحمتى او را فراگرفته است؛ سر از سجده بر نمى داشت.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۹۲
#فصلت_24
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۲۴:
فَإِنْ يَصْبِرُوا فَالنَّارُ مَثْوَىً لَهُمْ وَ إِنْ يَسْتَعْتِبُوا فَمَا هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِينَ
ترجمه:
پس اگر [بر همین حال] ایستادگی كنند، جایگاهشان دوزخ است، و اگر [برای به دست آوردن خشنودی خدا] عذرخواهی كنند، عذرشان مورد پذیرش قرار نخواهد گرفت.
«مَثْوَىً» به معنای قرارگاه دائمی است و «یَسْتَعْتِبُوا» از «استعتاب» به معنای درخواست رضایت و عذرخواهی است.
پیام آیه شریفه:
۱. صبر یا فریاد؛ برای كفّار دوزخی اثری ندارد. «یَصْبِرُوا ... یَسْتَعْتِبُوا»
۲. توبه و طلب عفو، فقط در دنیا كارساز است. «فَما هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِینَ»
۳. در قیامت، گروهی از مردم مورد عفو قرار میگیرند و گروهی قرار نمیگیرند. «فَما هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَو يَعلَمُ المُصَلّي ما يَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجُودِ
اگر نمازگزار مى دانست چه رحمتى او را فراگرفته است؛ سر از سجده بر نمى داشت.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۹۲
#فصلت_24
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت آیه ۲۵:
وَ قَيَّضْنَا لَهُمْ قُرَنَآءَ فَزَيَّنُوا لَهُمْ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِيٓ أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ
ترجمه:
[به خاطر كفر و طغیانشان] برای آنان همنشینانی [مفسد و تبهكار] گماشتیم كه لذایذ مادی و شهوانی حال و آینده را در نظرشان زیبا و دلربا جلوه دادند، و فرمان عذاب بر آنان در [زمره] گروههایی از جن و انس كه پیش از آنان گذشتند، ثابت شد، آنان بیتردید زیانكارند.
«قَیَّضْنا» به معنای احاطه و پوشش است. به پوستهی بالای تخم مرغ قیض گفته میشود.
«قُرَناءَ» جمع قرین به معنای همنشین است.
پیام آیه شریفه:
۱. دوستان فاسد، فكر و شخصیّت انسان را میپوشانند. «قَیَّضْنا لَهُمْ قُرَناءَ»
۲. دوست و همنشین بد، یكی از كیفرهای الهی است. «قَیَّضْنا لَهُمْ قُرَناءَ»»
۳. دوست بد، همچون شیطان، زشتیهای انسان را زیبا جلوه میدهد. «زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ أَعْمالَهُمْ» (انفال،۴۸)، «فَزَیَّنُوا لَهُمْ»
۴. منحرفان از خواستههای طبیعی و غریزی انسان سوء استفاده میكنند. (انسان فطرتاً زیبایی و خوبی را دوست دارد، اغفالگران از این امر سوء استفاده كرده و كارهای بد را زیبا و خوب جلوه میدهند تا انسان به راحتی آن را بپذیرد.) «فَزَیَّنُوا لَهُمْ ما بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ»
۵. نتیجهی زیبا دیدن گناهان گذشته آن است كه انسان از گناهانش توبه نكند. «ما خَلْفَهُمْ» و نتیجهی خوب دیدن اعمال امروز این است كه انسان به رفتار انحرافی خود دلگرم باشد. «فَزَیَّنُوا لَهُمْ ما بَیْنَ أَیْدِیهِمْ»
۶. انسان گام به گام سقوط میكند: ابتدا دوستان فاسد زشتیها را برایش زیبا جلوه میدهند، سپس مستحقّ قهر الهی میشود. «حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ»
۷. تهدید و تنبیه و كیفر، یك سنّت دائمی خداوند است. «حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ»
۸. جن موجودی است مكلّف و انتخابگر كه همچون انسان گرفتار قهر الهی و مرگ و میر میشود. «خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ»
۹. دوستِ بد، مایهی زیان آدمی است. لَهُمْ قُرَناءَ ... إِنَّهُمْ كانُوا خاسِرِینَ
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
لَوِ اعتَبَرتَ بِما أضَعتَ مِن ماضِى عُمرِكَ لَحَفِظتَ ما بَقِىَ
اگر از عمر تباه شده گذشته ات پند بگيرى ، عمر باقى مانده را پاس مى دارى .
غررالحکم حدیث شماره ۷۵۸۹
#فصلت_25
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت آیه ۲۵:
وَ قَيَّضْنَا لَهُمْ قُرَنَآءَ فَزَيَّنُوا لَهُمْ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِيٓ أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ
ترجمه:
[به خاطر كفر و طغیانشان] برای آنان همنشینانی [مفسد و تبهكار] گماشتیم كه لذایذ مادی و شهوانی حال و آینده را در نظرشان زیبا و دلربا جلوه دادند، و فرمان عذاب بر آنان در [زمره] گروههایی از جن و انس كه پیش از آنان گذشتند، ثابت شد، آنان بیتردید زیانكارند.
«قَیَّضْنا» به معنای احاطه و پوشش است. به پوستهی بالای تخم مرغ قیض گفته میشود.
«قُرَناءَ» جمع قرین به معنای همنشین است.
پیام آیه شریفه:
۱. دوستان فاسد، فكر و شخصیّت انسان را میپوشانند. «قَیَّضْنا لَهُمْ قُرَناءَ»
۲. دوست و همنشین بد، یكی از كیفرهای الهی است. «قَیَّضْنا لَهُمْ قُرَناءَ»»
۳. دوست بد، همچون شیطان، زشتیهای انسان را زیبا جلوه میدهد. «زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ أَعْمالَهُمْ» (انفال،۴۸)، «فَزَیَّنُوا لَهُمْ»
۴. منحرفان از خواستههای طبیعی و غریزی انسان سوء استفاده میكنند. (انسان فطرتاً زیبایی و خوبی را دوست دارد، اغفالگران از این امر سوء استفاده كرده و كارهای بد را زیبا و خوب جلوه میدهند تا انسان به راحتی آن را بپذیرد.) «فَزَیَّنُوا لَهُمْ ما بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ»
۵. نتیجهی زیبا دیدن گناهان گذشته آن است كه انسان از گناهانش توبه نكند. «ما خَلْفَهُمْ» و نتیجهی خوب دیدن اعمال امروز این است كه انسان به رفتار انحرافی خود دلگرم باشد. «فَزَیَّنُوا لَهُمْ ما بَیْنَ أَیْدِیهِمْ»
۶. انسان گام به گام سقوط میكند: ابتدا دوستان فاسد زشتیها را برایش زیبا جلوه میدهند، سپس مستحقّ قهر الهی میشود. «حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ»
۷. تهدید و تنبیه و كیفر، یك سنّت دائمی خداوند است. «حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ»
۸. جن موجودی است مكلّف و انتخابگر كه همچون انسان گرفتار قهر الهی و مرگ و میر میشود. «خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ»
۹. دوستِ بد، مایهی زیان آدمی است. لَهُمْ قُرَناءَ ... إِنَّهُمْ كانُوا خاسِرِینَ
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
لَوِ اعتَبَرتَ بِما أضَعتَ مِن ماضِى عُمرِكَ لَحَفِظتَ ما بَقِىَ
اگر از عمر تباه شده گذشته ات پند بگيرى ، عمر باقى مانده را پاس مى دارى .
غررالحکم حدیث شماره ۷۵۸۹
#فصلت_25
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیات ۲۸-۲۶:
وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَسْمَعُوا لِهَٰذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ (٢٦)
فَلَنُذِيقَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا عَذَابَاً شَدِيدَاً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ (٢٧)
ذَٰلِكَ جَزَآءُ أَعْدَآءِ اللهِ النَّارُ لَهُمْ فِيهَا دَارُ الْخُلْدِ جَزَآءً بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (٢٨)
ترجمه:
كافران گفتند: به این قرآن گوش ندهید و [هنگام قرائت آن] سخنان لهو و بیهوده [و سر و صداهای بیمعنا] در آن افكنید [تا كسی نشنود!] شاید كه پیروز شوید. (۲۶)
به یقین كافران را عذابی سخت میچشانیم و بیتردید آنها را بر پایه بدترین اعمالی كه مرتكب میشدند؛ كیفر میدهیم. (۲۷)
این آتش كیفر دشمنان خدا است. برای آنها در آتش دوزخ سرایی همیشگی است. كیفری است [ویژه و سخت] زیرا همواره آیات ما را انكار میكردند. (۲۸)
جملهی «وَ الْغَوْا فِیهِ» یعنی با هر كلام یا عمل لغوی مانند سوت كشیدن، كف زدن، جار و جنجال، افسانه بافی، ایجاد تردید و سؤالات نابجا؛ مسیر حقّ را منحرف كنید.
پیام آیه شریفه:
۱. تبلیغ بر علیه دین، همیشه بوده است. «قالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا»
۲. كسانی كه حرف منطقی ندارند، مردم را نیز از شنیدن حرف منطقی دیگران منع میكنند. «لا تَسْمَعُوا ...»
۳. شنیدنِ قرآن، دارای جاذبه و اثر بخشی خاصّی است كه دشمنان از آن هراس دارند. «لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ»
۴. پیامبر اسلام همواره به تبلیغ مشغول بود و كفّار از این صحنهها رنج میبردند. «لا تَسْمَعُوا»
۵. دشمن، هم مردم را از شنیدن قرآن منع میكند؛ هم برای مبارزه با آن از طریق هوچیگری و هیاهو تلاش میكند.
«لا تَسْمَعُوا ... وَ الْغَوْا»
۶. ابزار كار كفّار، یاوه سرایی است. «وَ الْغَوْا فِیهِ»
۷. ایجاد اختلال در كلام حقّ، كار كفّار است. «وَ الْغَوْا فِیهِ»
۸. دشمن حتّی با احتمال پیروزی، دست به كار میشود. «لَعَلَّكُمْ»
۹. دشمن همیشه به یاران خود نوید پیروزی میدهد. «تَغْلِبُونَ»
۱۰. كیفر كسانی كه علیه قرآن تبلیغات سوء میكنند؛ مردم را از شنیدن آن باز میدارند و دستور به انجام كار لغو میدهند؛ بسیار سخت است. (حرف لام در اوّلِ جملههای «فَلَنُذِیقَنَ و لَنَجْزِیَنَّهُمْ» و حرف نون در آخر آنها و كلمهی «شَدِيدَاً» نشانهی سختترین نوع عذاب است.)
۱۱. هوچیگری و مانعتراشی كفّار، از كفرشان بدتر و مبنای كیفر آنهاست. «لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِی...»
۱۲. دشمنی با قرآن، دشمنی با خداست. «ذلِكَ جَزاءُ أَعْداءِ اللهِ»
۱۳. كیفر انكار آگاهانه و دائمی؛ دوزخ ابدی است. «لَهُمْ فِیها دارُ الْخُلْدِ جَزاءً بِما كانُوا بِآیاتِنا یَجْحَدُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِيَكُن مَركَبُكَ القَصدَ وَ مَطلَبُكَ الرُّشدَ
بايد بر مَركب ميانه روى بنشينى و به سوى مقصد بالندگى ره بسپارى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۱۹
#فصلت_28_26
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۲۸-۲۶:
وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَسْمَعُوا لِهَٰذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ (٢٦)
فَلَنُذِيقَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا عَذَابَاً شَدِيدَاً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ (٢٧)
ذَٰلِكَ جَزَآءُ أَعْدَآءِ اللهِ النَّارُ لَهُمْ فِيهَا دَارُ الْخُلْدِ جَزَآءً بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (٢٨)
ترجمه:
كافران گفتند: به این قرآن گوش ندهید و [هنگام قرائت آن] سخنان لهو و بیهوده [و سر و صداهای بیمعنا] در آن افكنید [تا كسی نشنود!] شاید كه پیروز شوید. (۲۶)
به یقین كافران را عذابی سخت میچشانیم و بیتردید آنها را بر پایه بدترین اعمالی كه مرتكب میشدند؛ كیفر میدهیم. (۲۷)
این آتش كیفر دشمنان خدا است. برای آنها در آتش دوزخ سرایی همیشگی است. كیفری است [ویژه و سخت] زیرا همواره آیات ما را انكار میكردند. (۲۸)
جملهی «وَ الْغَوْا فِیهِ» یعنی با هر كلام یا عمل لغوی مانند سوت كشیدن، كف زدن، جار و جنجال، افسانه بافی، ایجاد تردید و سؤالات نابجا؛ مسیر حقّ را منحرف كنید.
پیام آیه شریفه:
۱. تبلیغ بر علیه دین، همیشه بوده است. «قالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا»
۲. كسانی كه حرف منطقی ندارند، مردم را نیز از شنیدن حرف منطقی دیگران منع میكنند. «لا تَسْمَعُوا ...»
۳. شنیدنِ قرآن، دارای جاذبه و اثر بخشی خاصّی است كه دشمنان از آن هراس دارند. «لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ»
۴. پیامبر اسلام همواره به تبلیغ مشغول بود و كفّار از این صحنهها رنج میبردند. «لا تَسْمَعُوا»
۵. دشمن، هم مردم را از شنیدن قرآن منع میكند؛ هم برای مبارزه با آن از طریق هوچیگری و هیاهو تلاش میكند.
«لا تَسْمَعُوا ... وَ الْغَوْا»
۶. ابزار كار كفّار، یاوه سرایی است. «وَ الْغَوْا فِیهِ»
۷. ایجاد اختلال در كلام حقّ، كار كفّار است. «وَ الْغَوْا فِیهِ»
۸. دشمن حتّی با احتمال پیروزی، دست به كار میشود. «لَعَلَّكُمْ»
۹. دشمن همیشه به یاران خود نوید پیروزی میدهد. «تَغْلِبُونَ»
۱۰. كیفر كسانی كه علیه قرآن تبلیغات سوء میكنند؛ مردم را از شنیدن آن باز میدارند و دستور به انجام كار لغو میدهند؛ بسیار سخت است. (حرف لام در اوّلِ جملههای «فَلَنُذِیقَنَ و لَنَجْزِیَنَّهُمْ» و حرف نون در آخر آنها و كلمهی «شَدِيدَاً» نشانهی سختترین نوع عذاب است.)
۱۱. هوچیگری و مانعتراشی كفّار، از كفرشان بدتر و مبنای كیفر آنهاست. «لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِی...»
۱۲. دشمنی با قرآن، دشمنی با خداست. «ذلِكَ جَزاءُ أَعْداءِ اللهِ»
۱۳. كیفر انكار آگاهانه و دائمی؛ دوزخ ابدی است. «لَهُمْ فِیها دارُ الْخُلْدِ جَزاءً بِما كانُوا بِآیاتِنا یَجْحَدُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِيَكُن مَركَبُكَ القَصدَ وَ مَطلَبُكَ الرُّشدَ
بايد بر مَركب ميانه روى بنشينى و به سوى مقصد بالندگى ره بسپارى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۱۹
#فصلت_28_26
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۲۹:
وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا رَبَّنَآ أَرِنَا الَّذَيْنِ أَضَلَّانَا مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ الْأَسْفَلِينَ
ترجمه:
و كافران میگویند: ای پروردگار ما! کسانی از گروه جنّ و انس که ما را گمراه كردند، به ما نشان بده؛ تا آنها را زیر پای خود گذاریم، برای اینكه از پستترینان شوند.
پیام آیه شریفه:
۱. كفّار در قیامت خواهان شناسایی عاملان گمراهی خویش برای انتقام از آنها هستند. «رَبَّنا أَرِنَا»
۲. پیامد كفر، ضلالت و گمراهی است. «قالَ الَّذِینَ كَفَرُوا ... أَضَلَّانَا»
۳. در قیامت، کفار جرم خود را به گردن دیگران میاندازند. «أَضَلَّانَا»
۴. جن و انس در انحراف بشر نقش دارند. «أَضَلَّانا مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ»
۵. رهبران گمراه كنندهای كه در دنیا روی دست و چشم دیگران قرار داشتند، در قیامت پیروانشان آرزوی زیر پا گذاشتن آنها را دارند. «نَجْعَلْهُما تَحْتَ أَقْدامِنا»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِنْ لِمَنْ غالَظَكَ فَإنَّهُ يُوشِكُ اَن يَلينَ لَكَ
با كسى كه با تو درشتى مى كند، نرم باش، كه دور نيست او هم با تو نرم شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۲۰
#فصلت_29
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۲۹:
وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا رَبَّنَآ أَرِنَا الَّذَيْنِ أَضَلَّانَا مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ الْأَسْفَلِينَ
ترجمه:
و كافران میگویند: ای پروردگار ما! کسانی از گروه جنّ و انس که ما را گمراه كردند، به ما نشان بده؛ تا آنها را زیر پای خود گذاریم، برای اینكه از پستترینان شوند.
پیام آیه شریفه:
۱. كفّار در قیامت خواهان شناسایی عاملان گمراهی خویش برای انتقام از آنها هستند. «رَبَّنا أَرِنَا»
۲. پیامد كفر، ضلالت و گمراهی است. «قالَ الَّذِینَ كَفَرُوا ... أَضَلَّانَا»
۳. در قیامت، کفار جرم خود را به گردن دیگران میاندازند. «أَضَلَّانَا»
۴. جن و انس در انحراف بشر نقش دارند. «أَضَلَّانا مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ»
۵. رهبران گمراه كنندهای كه در دنیا روی دست و چشم دیگران قرار داشتند، در قیامت پیروانشان آرزوی زیر پا گذاشتن آنها را دارند. «نَجْعَلْهُما تَحْتَ أَقْدامِنا»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِنْ لِمَنْ غالَظَكَ فَإنَّهُ يُوشِكُ اَن يَلينَ لَكَ
با كسى كه با تو درشتى مى كند، نرم باش، كه دور نيست او هم با تو نرم شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۲۰
#فصلت_29
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۳۰:
إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَآئِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَ لَا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ
ترجمه:
به يقين كسانی كه گفتند پروردگار ما خداست؛ سپس [در میدان عمل، بر این حقیقت] استقامت کردند؛ فرشتگان بر آنها نازل میشوند [و میگویند:] مترسید و اندوهگین مباشید. شما را به بهشتی كه به شما وعده میدادند، بشارت باد.
نمونهی روشن نزول فرشتگان بر مؤمنان را در سورهی آل عمران آیهی ۱۲۵ میخوانیم كه میفرماید: «بَلی إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا وَ یَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هذا یُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُسَوِّمِینَ» آری، اگر شما رزمندگان جنگ بدر، استقامت و تقوا پیشه كنید و دشمن به همین زودی به سراغ شما بیاید، خداوند شما را به پنج هزار فرشته نشاندار یاری میكند.
مشابه این آیه را در سورهی احقاف، آیات ۱۳ و ۱۴ میخوانیم: «إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ خالِدِینَ فِیها جَزاءً بِما كانُوا یَعْمَلُونَ» كسانی كه گفتند پروردگار ما «الله» است؛ سپس استقامت كردند، پس نه خوفی بر آنهاست، نه اندوهی. آنها اصحاب بهشتاند كه به پاداش عملكردشان برای همیشه در آن جا ماندگارند.
پیام آیه شریفه:
۱. آن چه ایمان را بارور میكند و به نتیجه میرساند، مقاومت است، وگرنه چه بسیار مؤمنانی كه بد عاقبت شدند. «قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا»
۲. استقامت، در كنار ایمان ارزش دارد، وگرنه كفّار هم بر باطل خود استقامت دارند. «قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا»
۳. خالق بودن خداوند را بسیاری قبول دارند، ولی در تدبیر امور پای دیگران را به میان میآورند. مهم آن است كه انسان در پرتو ربوبیّت خداوند مقاومت كند، یعنی هیچ قانون و برنامه غیر خدایی را نپذیرد. «رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا»
۴. استقامتی ارزشمند است كه طولانی باشد. «ثُمَّ اسْتَقامُوا» (كلمه «ثُمَّ» برای زمان و فاصلههای دور است.)
۵. انسان در اثر ایمان و مقاومت، فرشتگان را به خود جلب میكند. «تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِكَةُ»
۶. فرشتگان بر غیر پیامبران نیز نازل میشوند. «تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِكَةُ»
۷. بر مؤمنان مقاوم، فرشتگان نازل میشوند. «تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِكَةُ» و بر گناهكاران، شیاطین. «هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلی مَنْ تَنَزَّلُ الشَّیاطِینُ تَنَزَّلُ عَلی كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِیمٍ» (شعراء، ۲۲۱)
۸. مقاومتِ در راه حقّ، هم خوف از آینده را برطرف میكند. «أَلَّا تَخافُوا» هم حزن و اندوه نسبت به گذشته را. «لا تَحْزَنُوا»
۹. بالاترین هدیهی آسمانی كه فرشتگان برای مؤمنان مقاوم میآورند، آرامش روحی و روانی است. «أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِقاءُ أهلِ المَعرِفَةِ عِمارَةُ القُلُوبِ وَ مُستَفادُ الحِكمَةِ
ديدار با اهل معرفت، مايه آبادانى دلها و بهره بردن از حكمت است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۳۵
#فصلت_30
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۳۰:
إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَآئِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَ لَا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ
ترجمه:
به يقين كسانی كه گفتند پروردگار ما خداست؛ سپس [در میدان عمل، بر این حقیقت] استقامت کردند؛ فرشتگان بر آنها نازل میشوند [و میگویند:] مترسید و اندوهگین مباشید. شما را به بهشتی كه به شما وعده میدادند، بشارت باد.
نمونهی روشن نزول فرشتگان بر مؤمنان را در سورهی آل عمران آیهی ۱۲۵ میخوانیم كه میفرماید: «بَلی إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا وَ یَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هذا یُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُسَوِّمِینَ» آری، اگر شما رزمندگان جنگ بدر، استقامت و تقوا پیشه كنید و دشمن به همین زودی به سراغ شما بیاید، خداوند شما را به پنج هزار فرشته نشاندار یاری میكند.
مشابه این آیه را در سورهی احقاف، آیات ۱۳ و ۱۴ میخوانیم: «إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ خالِدِینَ فِیها جَزاءً بِما كانُوا یَعْمَلُونَ» كسانی كه گفتند پروردگار ما «الله» است؛ سپس استقامت كردند، پس نه خوفی بر آنهاست، نه اندوهی. آنها اصحاب بهشتاند كه به پاداش عملكردشان برای همیشه در آن جا ماندگارند.
پیام آیه شریفه:
۱. آن چه ایمان را بارور میكند و به نتیجه میرساند، مقاومت است، وگرنه چه بسیار مؤمنانی كه بد عاقبت شدند. «قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا»
۲. استقامت، در كنار ایمان ارزش دارد، وگرنه كفّار هم بر باطل خود استقامت دارند. «قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا»
۳. خالق بودن خداوند را بسیاری قبول دارند، ولی در تدبیر امور پای دیگران را به میان میآورند. مهم آن است كه انسان در پرتو ربوبیّت خداوند مقاومت كند، یعنی هیچ قانون و برنامه غیر خدایی را نپذیرد. «رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا»
۴. استقامتی ارزشمند است كه طولانی باشد. «ثُمَّ اسْتَقامُوا» (كلمه «ثُمَّ» برای زمان و فاصلههای دور است.)
۵. انسان در اثر ایمان و مقاومت، فرشتگان را به خود جلب میكند. «تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِكَةُ»
۶. فرشتگان بر غیر پیامبران نیز نازل میشوند. «تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِكَةُ»
۷. بر مؤمنان مقاوم، فرشتگان نازل میشوند. «تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِكَةُ» و بر گناهكاران، شیاطین. «هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلی مَنْ تَنَزَّلُ الشَّیاطِینُ تَنَزَّلُ عَلی كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِیمٍ» (شعراء، ۲۲۱)
۸. مقاومتِ در راه حقّ، هم خوف از آینده را برطرف میكند. «أَلَّا تَخافُوا» هم حزن و اندوه نسبت به گذشته را. «لا تَحْزَنُوا»
۹. بالاترین هدیهی آسمانی كه فرشتگان برای مؤمنان مقاوم میآورند، آرامش روحی و روانی است. «أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِقاءُ أهلِ المَعرِفَةِ عِمارَةُ القُلُوبِ وَ مُستَفادُ الحِكمَةِ
ديدار با اهل معرفت، مايه آبادانى دلها و بهره بردن از حكمت است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۳۵
#فصلت_30
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیات ۳۲-۳۱:
نَحْنُ أَوْلِيَآؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ فِي الْآخِرَةِ وَ لَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِيٓ أَنْفُسُكُمْ وَ لَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ (٣١)
نُزُلَاً مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ (٣٢)
ترجمه:
ما در زندگی دنیا و در آخرت، یاران و دوستان شمائیم. در بهشت، آنچه دلتان بخواهد برای شما فراهم است و در آن هر چه را بخواهید برایتان موجود است. (۳۱)
رزق آمادهای از سوی آمرزنده مهربان است. (۳۲)
«نُزُل» به چیزی گفته میشود كه برای پذیرایی از مهمان به هنگام ورود و نزول، آماده میكنند.
پیام آیه شریفه:
۱. مؤمن مقاوم، دوستان آسمانی دارد. «نَحْنُ أَوْلِیاؤُكُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا»
۲. توجّه به حمایت و پشتیبانی فرشتگان، دلهره مؤمنان را برطرف میكند. «أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا ... نَحْنُ أَوْلِیاؤُكُمْ»
۳. در بهشت، تمام خواستههای انسان قابل دسترسی و تأمین است. «وَ لَكُمْ فِیها ما تَشْتَهِی ...»
۴.در بهشت، هم لذّتهای مادّی تأمین میشود «تَشْتَهِی أَنْفُسُكُمْ» هم درخواستهای معنوی. «ما تَدَّعُونَ»
در جای دیگر نیز میفرماید: «دَعْواهُمْ فِیها سُبْحانَكَ اللَّهُمَ ... وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُللهِ» (یونس، ۱۰)
۵. همهی لذّتهای بهشت، گوشهای از لطف الهی است. «نُزُلَاً»
۶. الطاف الهی برخاسته از بخشش و لطف اوست (نه طلب انسان) «نُزُلَاً مِنْ غَفُورٍ رَحِیمٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَذَّةُ الكِرامِ فِى الإطعامِ، وَلَذَّةُ اللِّئامِ فِى الطَّعامِ
لذّت كريمان در خورانيدن، و لذّت فرومايگان در خوردن است .
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۳۸
#فصلت_32_31
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۳۲-۳۱:
نَحْنُ أَوْلِيَآؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ فِي الْآخِرَةِ وَ لَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِيٓ أَنْفُسُكُمْ وَ لَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ (٣١)
نُزُلَاً مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ (٣٢)
ترجمه:
ما در زندگی دنیا و در آخرت، یاران و دوستان شمائیم. در بهشت، آنچه دلتان بخواهد برای شما فراهم است و در آن هر چه را بخواهید برایتان موجود است. (۳۱)
رزق آمادهای از سوی آمرزنده مهربان است. (۳۲)
«نُزُل» به چیزی گفته میشود كه برای پذیرایی از مهمان به هنگام ورود و نزول، آماده میكنند.
پیام آیه شریفه:
۱. مؤمن مقاوم، دوستان آسمانی دارد. «نَحْنُ أَوْلِیاؤُكُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا»
۲. توجّه به حمایت و پشتیبانی فرشتگان، دلهره مؤمنان را برطرف میكند. «أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا ... نَحْنُ أَوْلِیاؤُكُمْ»
۳. در بهشت، تمام خواستههای انسان قابل دسترسی و تأمین است. «وَ لَكُمْ فِیها ما تَشْتَهِی ...»
۴.در بهشت، هم لذّتهای مادّی تأمین میشود «تَشْتَهِی أَنْفُسُكُمْ» هم درخواستهای معنوی. «ما تَدَّعُونَ»
در جای دیگر نیز میفرماید: «دَعْواهُمْ فِیها سُبْحانَكَ اللَّهُمَ ... وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُللهِ» (یونس، ۱۰)
۵. همهی لذّتهای بهشت، گوشهای از لطف الهی است. «نُزُلَاً»
۶. الطاف الهی برخاسته از بخشش و لطف اوست (نه طلب انسان) «نُزُلَاً مِنْ غَفُورٍ رَحِیمٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَذَّةُ الكِرامِ فِى الإطعامِ، وَلَذَّةُ اللِّئامِ فِى الطَّعامِ
لذّت كريمان در خورانيدن، و لذّت فرومايگان در خوردن است .
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۳۸
#فصلت_32_31
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۳۳:
وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلَاً مِمَّنْ دَعَآ إِلَى اللهِ وَ عَمِلَ صَالِحَاً وَ قَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ
ترجمه:
و کیست خوش گفتارتر از كسی كه (مردم را) به سوی خدا دعوت كند و عمل صالح انجام دهد و بگوید من از تسلیم شدگان [در برابر فرمانها و احكام خدا] هستم.
خداوند در آیهی ۱۸ سورهی زمر به مردم سفارش كرد كه حرفها را بشنوید و از بهترین آنها پیروی كنید. این آیه سخن احسن را دعوت الی الله میداند؛ بنابراین وظیفهی مردم آن است كه از میان گویندگان در پیِ كسی باشند كه روحش تسلیم خدا، عملش صالح و دعوتش به سوی حق باشد.
پیام آیه شریفه:
۱. تبلیغ دین، بهترین سخن است و بهترین سخنگویان هستی انبیا هستند. «وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلَاً ...»
۲. بهترین سخن آن نیست كه علمیتر و خوش آهنگتر باشد؛ بلكه سخنی است كه مردم را به خدا دعوت كند و با هدف باشد. «دَعا إِلَی اللهِ»
۳. سخنی ارزش دارد كه گویندهی آن اهل عمل باشد. «دَعا إِلَی اللهِ وَ عَمِلَ صالِحاً» [گویندگان بی عمل، به شدّت توبیخ میشوند: «لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ» (صفّ،۲) ، «أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ» (بقره،۴۴)]
۴. دعوتی ارزش دارد كه علاوه بر عمل، نشاط تسلیم و رضا را به همراه داشته باشد. «إِنَّنِی مِنَ الْمُسْلِمِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أنصَفَ أُنصِفَ
هر كه انصاف ورزد، (مردم نیز) با او انصاف ورزند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۹۲
#فصلت_33
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۳۳:
وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلَاً مِمَّنْ دَعَآ إِلَى اللهِ وَ عَمِلَ صَالِحَاً وَ قَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ
ترجمه:
و کیست خوش گفتارتر از كسی كه (مردم را) به سوی خدا دعوت كند و عمل صالح انجام دهد و بگوید من از تسلیم شدگان [در برابر فرمانها و احكام خدا] هستم.
خداوند در آیهی ۱۸ سورهی زمر به مردم سفارش كرد كه حرفها را بشنوید و از بهترین آنها پیروی كنید. این آیه سخن احسن را دعوت الی الله میداند؛ بنابراین وظیفهی مردم آن است كه از میان گویندگان در پیِ كسی باشند كه روحش تسلیم خدا، عملش صالح و دعوتش به سوی حق باشد.
پیام آیه شریفه:
۱. تبلیغ دین، بهترین سخن است و بهترین سخنگویان هستی انبیا هستند. «وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلَاً ...»
۲. بهترین سخن آن نیست كه علمیتر و خوش آهنگتر باشد؛ بلكه سخنی است كه مردم را به خدا دعوت كند و با هدف باشد. «دَعا إِلَی اللهِ»
۳. سخنی ارزش دارد كه گویندهی آن اهل عمل باشد. «دَعا إِلَی اللهِ وَ عَمِلَ صالِحاً» [گویندگان بی عمل، به شدّت توبیخ میشوند: «لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ» (صفّ،۲) ، «أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ» (بقره،۴۴)]
۴. دعوتی ارزش دارد كه علاوه بر عمل، نشاط تسلیم و رضا را به همراه داشته باشد. «إِنَّنِی مِنَ الْمُسْلِمِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أنصَفَ أُنصِفَ
هر كه انصاف ورزد، (مردم نیز) با او انصاف ورزند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۹۲
#فصلت_33
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت آیه ۳۴:
(قسمت اول)
وَ لَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ
ترجمه:
نیكی و بدی یكسان نیست. [بدی را] با بهترین شیوه دفع كن. [با این برخورد متین و نیك] ناگهان كسی كه میان تو و او دشمنی است [چنان شود] كه گویی دوستی نزدیك و صمیمی است.
كسانی كه مردم را به خدا دعوت میكنند، گاهی با افراد بی تفاوت، نااهل و بدرفتار مواجه میشوند؛ كه اگر با آنها با اخلاق خوش و سعهی صدر برخورد نكنند؛ توفیقی حاصل نمیشود. این آیه سفارش میكند كه بدیها را با خوبی پاسخ بده و اهل انتقام مباش.
امام زین العابدین علیه السلام از خداوند میخواهد كه به او توفیق دهد تا در برابر کسانی که غیبت او را میکنند، خوبیهایشان را بگوید و از بدی آنها بگذرد و هر كس با او قطع رابطه كرد، با او معاشرت كند.
در سیرهی پیامبر اكرم و اهل بیت ایشان است كه سرسختترین مخالفان را به طرفداران خود تبدیل كردهاند.
مردم چند دستهاند:
كسی كه دوست خود را حفظ میكند.
كسی كه دوست خود را نسبت به خود بی تفاوت میكند.
كسی كه دوست خود را به دشمن تبدیل میكند.
كسی كه دشمن را به دوست تبدیل میكند.
روش برخورد با مخالفان:
مخالفان به چند دسته تقسیم میشوند كه با هر كدام باید به نحوی برخورد كرد:
الف- گاهی افرادی به خاطر جهل و نادانی، در برابر حقّ قرار میگیرند و دشمنی میكنند كه این آیه دستور محبت و برخورد احسن میدهد.
در آیات دیگر نیز در اینباره آمده است:
۱. و هنگامی كه افراد نادان، آنها را (با سخنی ناروا) مخاطب قرار میدهند؛ آنها با سخنی مسالمتآمیز (یا سلام) پاسخ دهند. «وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلَامَاً» (فرقان،۶۳)
۲. و چون با بیهوده و ناپسند مواجه شوند، با بزرگواری بگذرند. «وَ إِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرامَاً» (فرقان،۷۲)
ب- گاهی مخالفت افراد بر پایه شك و تردید است، كه با آنها باید از طریق استدلال و رفع شبهات برخورد كرد:
- شك درباره خداوند. «أَ فِی اللهِ شَكٌ ...» (ابراهیم، ۱۰)
- شك و تردید درباره قیامت و رستاخیز. «إِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِنَ الْبَعْثِ» (حج، ۵)
- تردید درباره نزول وحی و كتب آسمانی بر پیامبر. «إِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلی عَبْدِنا» (بقره، ۲۳)
ج- گاهی مخالفت افراد به خاطر حسادت است كه باید اغماض كرد.
برادران یوسف به حسادت و خطای خود اعتراف كردند، كه با وعده آمرزش حضرت یوسف مواجه شدند. «إِنَّا كُنَّا خاطِئِینَ ... لا تَثْرِیبَ عَلَیْكُمُ الْیَوْمَ» (یوسف، ۹۱ و ۹۲)
هابیل، در مقابل حسادت برادرش قابیل گفت: اگر تو قصد كشتن مرا داری، من (هرگز) دست به چنین كاری نمیزنم. «لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَیَّ یَدَكَ لِتَقْتُلَنِی ما أَنَا بِباسِطٍ یَدِیَ إِلَیْكَ لِأَقْتُلَكَ» (مائده، ۲۸)
د- گاهی مخالفت به خاطر حفظ موقعیّت، رفاه و كامیابیهای مادّی است. در این موارد اتمام حجّت كافی است:
آیات «ذَرْهُمْ» (انعام، ۹۱ و حجر،۳)(آنها را به حال خود واگذار) و «فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ» (مائده،۴۲ - نساء،۶۳ و ۸۱) (از آنها روی بگردان و دوری كن)
ه- گاهی مخالفت در قالب كارشكنی، هَجو و تضعیف ایمان مردم است كه آیات ذیل؛ برخورد با این گروه را در قالب برخورد شدید با آنها، قطع رابطه، دستگیری و گاهی اعدام؛ تعیین میكند:
«وَ اغْلُظْ عَلَیْهِمْ» (توبه،۷۳) با سختی و شدّت با كفّار برخورد كن.
«إِذا سَمِعْتُمْ آیاتِ اللهِ یُكْفَرُ بِها وَ یُسْتَهْزَأُ بِها فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّی یَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ» (نساء، ۱۴۰) و چون بشنوید كه به آیات خدا كفر میورزند و آنها را به مسخره میگیرند؛ نباید با آنها بنشینید تا به گفتاری دیگر بپردازند.
«لا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَ النَّصاری أَوْلِیاءَ» (مائده، ۵۱) یهود و نصاری را دوست و سرپرست خود مگیرید.
«أُخِذُوا وَ قُتِّلُوا تَقْتِیلَاً» (احزاب، ۶۱) كفّار را بگیرید و به شدّت به قتل برسانید.
و- گاهی دشمنی مبارزهی مسلحانه است كه قرآن میفرماید:
«فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدی عَلَیْكُمْ ...» (بقره، ۱۹۴) همان گونه آنها بر شما تعدّی كردند؛ باید با آنها مقابله به مثل كنید.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحَبَّ شَيئَاً لَهِجَ بِذِكرِهِ
هر كس چيزى را دوست بدارد، ياد آن وِرد زبانش مىشود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۸۵۱
#فصلت_34
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت آیه ۳۴:
(قسمت اول)
وَ لَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ
ترجمه:
نیكی و بدی یكسان نیست. [بدی را] با بهترین شیوه دفع كن. [با این برخورد متین و نیك] ناگهان كسی كه میان تو و او دشمنی است [چنان شود] كه گویی دوستی نزدیك و صمیمی است.
كسانی كه مردم را به خدا دعوت میكنند، گاهی با افراد بی تفاوت، نااهل و بدرفتار مواجه میشوند؛ كه اگر با آنها با اخلاق خوش و سعهی صدر برخورد نكنند؛ توفیقی حاصل نمیشود. این آیه سفارش میكند كه بدیها را با خوبی پاسخ بده و اهل انتقام مباش.
امام زین العابدین علیه السلام از خداوند میخواهد كه به او توفیق دهد تا در برابر کسانی که غیبت او را میکنند، خوبیهایشان را بگوید و از بدی آنها بگذرد و هر كس با او قطع رابطه كرد، با او معاشرت كند.
در سیرهی پیامبر اكرم و اهل بیت ایشان است كه سرسختترین مخالفان را به طرفداران خود تبدیل كردهاند.
مردم چند دستهاند:
كسی كه دوست خود را حفظ میكند.
كسی كه دوست خود را نسبت به خود بی تفاوت میكند.
كسی كه دوست خود را به دشمن تبدیل میكند.
كسی كه دشمن را به دوست تبدیل میكند.
روش برخورد با مخالفان:
مخالفان به چند دسته تقسیم میشوند كه با هر كدام باید به نحوی برخورد كرد:
الف- گاهی افرادی به خاطر جهل و نادانی، در برابر حقّ قرار میگیرند و دشمنی میكنند كه این آیه دستور محبت و برخورد احسن میدهد.
در آیات دیگر نیز در اینباره آمده است:
۱. و هنگامی كه افراد نادان، آنها را (با سخنی ناروا) مخاطب قرار میدهند؛ آنها با سخنی مسالمتآمیز (یا سلام) پاسخ دهند. «وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلَامَاً» (فرقان،۶۳)
۲. و چون با بیهوده و ناپسند مواجه شوند، با بزرگواری بگذرند. «وَ إِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرامَاً» (فرقان،۷۲)
ب- گاهی مخالفت افراد بر پایه شك و تردید است، كه با آنها باید از طریق استدلال و رفع شبهات برخورد كرد:
- شك درباره خداوند. «أَ فِی اللهِ شَكٌ ...» (ابراهیم، ۱۰)
- شك و تردید درباره قیامت و رستاخیز. «إِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِنَ الْبَعْثِ» (حج، ۵)
- تردید درباره نزول وحی و كتب آسمانی بر پیامبر. «إِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلی عَبْدِنا» (بقره، ۲۳)
ج- گاهی مخالفت افراد به خاطر حسادت است كه باید اغماض كرد.
برادران یوسف به حسادت و خطای خود اعتراف كردند، كه با وعده آمرزش حضرت یوسف مواجه شدند. «إِنَّا كُنَّا خاطِئِینَ ... لا تَثْرِیبَ عَلَیْكُمُ الْیَوْمَ» (یوسف، ۹۱ و ۹۲)
هابیل، در مقابل حسادت برادرش قابیل گفت: اگر تو قصد كشتن مرا داری، من (هرگز) دست به چنین كاری نمیزنم. «لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَیَّ یَدَكَ لِتَقْتُلَنِی ما أَنَا بِباسِطٍ یَدِیَ إِلَیْكَ لِأَقْتُلَكَ» (مائده، ۲۸)
د- گاهی مخالفت به خاطر حفظ موقعیّت، رفاه و كامیابیهای مادّی است. در این موارد اتمام حجّت كافی است:
آیات «ذَرْهُمْ» (انعام، ۹۱ و حجر،۳)(آنها را به حال خود واگذار) و «فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ» (مائده،۴۲ - نساء،۶۳ و ۸۱) (از آنها روی بگردان و دوری كن)
ه- گاهی مخالفت در قالب كارشكنی، هَجو و تضعیف ایمان مردم است كه آیات ذیل؛ برخورد با این گروه را در قالب برخورد شدید با آنها، قطع رابطه، دستگیری و گاهی اعدام؛ تعیین میكند:
«وَ اغْلُظْ عَلَیْهِمْ» (توبه،۷۳) با سختی و شدّت با كفّار برخورد كن.
«إِذا سَمِعْتُمْ آیاتِ اللهِ یُكْفَرُ بِها وَ یُسْتَهْزَأُ بِها فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّی یَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ» (نساء، ۱۴۰) و چون بشنوید كه به آیات خدا كفر میورزند و آنها را به مسخره میگیرند؛ نباید با آنها بنشینید تا به گفتاری دیگر بپردازند.
«لا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَ النَّصاری أَوْلِیاءَ» (مائده، ۵۱) یهود و نصاری را دوست و سرپرست خود مگیرید.
«أُخِذُوا وَ قُتِّلُوا تَقْتِیلَاً» (احزاب، ۶۱) كفّار را بگیرید و به شدّت به قتل برسانید.
و- گاهی دشمنی مبارزهی مسلحانه است كه قرآن میفرماید:
«فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدی عَلَیْكُمْ ...» (بقره، ۱۹۴) همان گونه آنها بر شما تعدّی كردند؛ باید با آنها مقابله به مثل كنید.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحَبَّ شَيئَاً لَهِجَ بِذِكرِهِ
هر كس چيزى را دوست بدارد، ياد آن وِرد زبانش مىشود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۸۵۱
#فصلت_34
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت آیه ۳۴:
(قسمت دوم)
وَ لَا تَسْتَوِ[ي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ
ترجمه:
نیكی و بدی یكسان نیست. [بدی را] با بهترین شیوه دفع كن؛ [با این برخورد متین و نیك] ناگاه كسی كه میان تو و او دشمنی است [چنان شود] كه گویی دوستی نزدیك و صمیمی است.
در تفسیر آیهی ۴۰ سورهی شوری «وَ جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها» گفتهاند: مراد این است كه اگر بدی كسی را با بدی پاسخ دهی، شما هم مثل او هستی، چنانكه در آیهی ۴۳ همان سوره میفرماید: «وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ» و كسی كه تحمّل بدی مردم را داشته باشد و از آنها بگذرد، این از تصمیمات شایسته است.
پیام آیه شریفه:
۱. یكی از راههای دعوت الی اللّؤث این است كه تنش زدایی کنیم و بدی دیگران را با نیكی دفع كنیم. . «وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعا إِلَی اللَّهِ ... ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ»
۲. فكر نكنید مرور زمان مسایل را كهنه میكند و همه چیز فراموش میشود. (برخوردهای مثبت و منفی هرگز یكسان نیست و آثار آن در عمق روح افراد باقی میماند. «لا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّیِّئَةُ»
۳. یك نمونهی عملی دعوت به سوی خدا (كه در آیهی قبل آمده بود) دفع بدیهای مردم با برخوردهای خوب است. «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ»
۴. در برخورد با مخالفان، اخلاق نیك كافی نیست، بلکه تهاجم اخلاقی لازم است «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» (دفع بدیهای دشمن با روش نیكو كافی نیست، بلكه نیكوترین روشها و برترین رفتارهای اخلاقی نیاز است.)
از محبت خارها گل میشود
از محبت سركهها مُل میشود
۵. كیمیای واقعی این نیست كه مس را طلا كند، بلكه برخوردی است كه دشمنی را به محّبت تبدیل کند. «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» (روز فتح مكّه شعار بعضی از مسلمانان «انتقام، انتقام» بود ولی پیامبر اكرم فرمود: امروز روز انتقام نیست، روز رحمت و مرحمت است.)
۶. سعهی صدر شرط توفیق در تبلیغ است. «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ- ... كَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌو »
۷. توجّه به نتیجهی كار، انگیزهی انسان را بالا میبرد. (اگر بدانیم كه نتیجهی برخورد خوب، تبدیل دشمن به دوست است، انگیزهی این كار در ما زیاد میشود. «اِدْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُتر ... كَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ»)
۸. در رفتارهای شایسته، اگر دشمن دوست نشود لااقل حیا و شرمندگی در او به وجود میآید و او را به رفتار دوستانه وادار میكند. «كَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ»
۹. ارزش دوست به گرمی اوست. «وَلِیٌّ حَمِیمٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن مَدَحَكَ فَقَد ذَبَحَكَ
هر كه تو را ستود ، سر از تنت ستانْد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۶۶
#فصلت_34
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت آیه ۳۴:
(قسمت دوم)
وَ لَا تَسْتَوِ[ي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ
ترجمه:
نیكی و بدی یكسان نیست. [بدی را] با بهترین شیوه دفع كن؛ [با این برخورد متین و نیك] ناگاه كسی كه میان تو و او دشمنی است [چنان شود] كه گویی دوستی نزدیك و صمیمی است.
در تفسیر آیهی ۴۰ سورهی شوری «وَ جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها» گفتهاند: مراد این است كه اگر بدی كسی را با بدی پاسخ دهی، شما هم مثل او هستی، چنانكه در آیهی ۴۳ همان سوره میفرماید: «وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ» و كسی كه تحمّل بدی مردم را داشته باشد و از آنها بگذرد، این از تصمیمات شایسته است.
پیام آیه شریفه:
۱. یكی از راههای دعوت الی اللّؤث این است كه تنش زدایی کنیم و بدی دیگران را با نیكی دفع كنیم. . «وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعا إِلَی اللَّهِ ... ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ»
۲. فكر نكنید مرور زمان مسایل را كهنه میكند و همه چیز فراموش میشود. (برخوردهای مثبت و منفی هرگز یكسان نیست و آثار آن در عمق روح افراد باقی میماند. «لا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّیِّئَةُ»
۳. یك نمونهی عملی دعوت به سوی خدا (كه در آیهی قبل آمده بود) دفع بدیهای مردم با برخوردهای خوب است. «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ»
۴. در برخورد با مخالفان، اخلاق نیك كافی نیست، بلکه تهاجم اخلاقی لازم است «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» (دفع بدیهای دشمن با روش نیكو كافی نیست، بلكه نیكوترین روشها و برترین رفتارهای اخلاقی نیاز است.)
از محبت خارها گل میشود
از محبت سركهها مُل میشود
۵. كیمیای واقعی این نیست كه مس را طلا كند، بلكه برخوردی است كه دشمنی را به محّبت تبدیل کند. «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» (روز فتح مكّه شعار بعضی از مسلمانان «انتقام، انتقام» بود ولی پیامبر اكرم فرمود: امروز روز انتقام نیست، روز رحمت و مرحمت است.)
۶. سعهی صدر شرط توفیق در تبلیغ است. «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ- ... كَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌو »
۷. توجّه به نتیجهی كار، انگیزهی انسان را بالا میبرد. (اگر بدانیم كه نتیجهی برخورد خوب، تبدیل دشمن به دوست است، انگیزهی این كار در ما زیاد میشود. «اِدْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُتر ... كَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ»)
۸. در رفتارهای شایسته، اگر دشمن دوست نشود لااقل حیا و شرمندگی در او به وجود میآید و او را به رفتار دوستانه وادار میكند. «كَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ»
۹. ارزش دوست به گرمی اوست. «وَلِیٌّ حَمِیمٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن مَدَحَكَ فَقَد ذَبَحَكَ
هر كه تو را ستود ، سر از تنت ستانْد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۶۶
#فصلت_34
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۳۵:
وَ مَا يُلَقَّاهَآ إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَ مَا يُلَقَّاهَآ إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ
ترجمه:
این بهترین شیوه را جز كسانی كه [در زمینه خودسازی و تزكیه] پایداری كردند؛ نمی یابند و جز كسانی كه بهره بزرگی [از ایمان و تقوا] دارند به آن نمیرسند.
بهره و حظّ بزرگ، از دیدگاه دنیا طلبان برای قارون است. «إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِیمٍ» (قصص، ۷۹) ولی از دیدگاه قرآن، بهره و حظّ بزرگ برای کسانی است كه كرامت نفس و سعهی صدر داشته باشند. «وَ ما یُلَقَّاها إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٍ»
پیام آیه شریفه:
۱. رفتار نیكو با ناهلان و تحمّل مخالفان، مخصوص كسانی است كه قبلًا خودسازی كرده و تمرین داشته باشند. «وَ ما یُلَقَّاها إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا ...» (ماضی بودن «صَبَرُوا» نشانه آن است كه این افراد از قبل خودسازی كردهاند.)
۲. رسیدن به قلّه صبر، كار آسانی نیست. (كلمهی «یُلَقَّاها» تكرار شده است.)
۳. انتقام و مقابله به مثل در برخوردهای اخلاقی، نشانهی كم صبری است. «اِدْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ ... وَ ما یُلَقَّاها إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا»
۴. تنها صابران اند كه حظّ عظیم دارند. «إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا ... إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفاكَ مُؤَدِّبا لِنَفسِكَ تَجَنُّبُ ما كَرِهتَهُ مِن غَيرِكَ
براى ادب كردن خود، همين بس كه از آنچه از ديگران خوش نمىدارى، دورى كنى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۷۷
#فصلت_35
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۳۵:
وَ مَا يُلَقَّاهَآ إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَ مَا يُلَقَّاهَآ إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ
ترجمه:
این بهترین شیوه را جز كسانی كه [در زمینه خودسازی و تزكیه] پایداری كردند؛ نمی یابند و جز كسانی كه بهره بزرگی [از ایمان و تقوا] دارند به آن نمیرسند.
بهره و حظّ بزرگ، از دیدگاه دنیا طلبان برای قارون است. «إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِیمٍ» (قصص، ۷۹) ولی از دیدگاه قرآن، بهره و حظّ بزرگ برای کسانی است كه كرامت نفس و سعهی صدر داشته باشند. «وَ ما یُلَقَّاها إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٍ»
پیام آیه شریفه:
۱. رفتار نیكو با ناهلان و تحمّل مخالفان، مخصوص كسانی است كه قبلًا خودسازی كرده و تمرین داشته باشند. «وَ ما یُلَقَّاها إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا ...» (ماضی بودن «صَبَرُوا» نشانه آن است كه این افراد از قبل خودسازی كردهاند.)
۲. رسیدن به قلّه صبر، كار آسانی نیست. (كلمهی «یُلَقَّاها» تكرار شده است.)
۳. انتقام و مقابله به مثل در برخوردهای اخلاقی، نشانهی كم صبری است. «اِدْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ ... وَ ما یُلَقَّاها إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا»
۴. تنها صابران اند كه حظّ عظیم دارند. «إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا ... إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفاكَ مُؤَدِّبا لِنَفسِكَ تَجَنُّبُ ما كَرِهتَهُ مِن غَيرِكَ
براى ادب كردن خود، همين بس كه از آنچه از ديگران خوش نمىدارى، دورى كنى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۷۷
#فصلت_35
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۳۶:
وَ إِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
ترجمه:
و اگر از سوی شیطان، وسوسهای تو را تحریك كند [كه از این بهترین شیوه دست برداری] به خدا پناه ببر. بیتردید او شنوا و داناست.
كلمهی «نَزْغ» به معنای ورود در كاری به قصد فساد است و به وسوسهی شیطان و تحریك او نیز نزغ گفته میشود.
در این آیه و سه آیهی قبل، چهار نكته برای منادیان راه خدا مطرح شده است:
در آیهی ۳۲ میفرماید: بهترین سخن، دعوت به سوی خداست، مشروط بر آن كه دعوت كننده، خود اهل عمل و تسلیم فرمان خدا باشد.
در آیهی بعد میفرماید: اگر در مسیر دعوت، با مخالفان روبرو شدی؛ با بهترین شیوه برخورد كن تا او را تغییر دهی، یا به گونهای عمل كن كه گویا همان مخالف، دوست صمیمی تو است و هیچ به روی خود نیاور.
در آیهی بعد فرمود: این نادیده گرفتن عداوتها و دشمنیها، نیاز به صبر دارد و مخصوص كسانی است كه از كرامت و لطف خداوند، سهم بزرگی نصیبشان شده باشد.
در این آیه میفرماید: اگر شیطان تو را وسوسه كرد كه با دشمن برخورد خشن داشته باشی؛ به خدا پناه ببر.
وسوسهی شیطان (نَزْغ) راهها، ابزار و انواعی دارد:
گاهی از طریق ترساندن است. «الشَّیْطانُ یَعِدُكُمُ الْفَقْرَ» (بقره، ۲۶۸)
گاهی از طریق زیبا جلوه دادن است. «زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ أَعْمالَهُمْ» (نمل،۲۴)
گاهی از طریق وعدههای تو خالی است. «یَعِدُهُمْ وَ یُمَنِّیهِمْ» (نساء، ۱۲۰)
گاهی از طریق دشمنی و كینه است. «یُوقِعَ بَیْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ» (مائده، ۹۱)
پیام آیه شریفه:
۱. برانگیختن حسّ انتقامجویی در انسان، از شگردهای شیطانی است، ولی پاسخ دادن بدیها با نیكی، از سفارشات الهی است. «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ ... إِمَّا یَنْزَغَنَّكَ»
۲. هیچ كس حتّی پیامبر؛ از وسوسههای شیطان در امان نیست. «وَ إِمَّا یَنْزَغَنَّكَ»
۳. وسوسهی شیطان دائمی است. («یَنْزَغَنَّكَ» فعل مضارع و رمز استمرار است.)
۴. هر عنصری كه وسوسهگر باشد، شیطانی است. «مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ»
۵. صبر نكنید تا شیطان مسلط شود. با پیدا شدن كوچكترین وسوسه، به خدا پناه ببرید. «مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ»
۶. داروی وسوسهی شیطان، پناهندگی به خدا و توبه است. «وَ إِمَّا یَنْزَغَنَّكَ .. فَاسْتَعِذْ بِاللهِ»
۷. استعاذه؛ از ابزارهای عصمت انبیاست. «فَاسْتَعِذْ ...»
۸. به كسی باید پناه برد، كه جامع همهی كمالات، شنوا و آگاه باشد. «فَاسْتَعِذْ بِاللهِ» (كلمه «الله» به معنای ذات مقدّس است كه تمام كمالات را داراست.)
۹. با آنكه خداوند از درون ما آگاه است؛ ما باید ضعف و پناهندگی خود را با زبان و دل اظهار كنیم. «فَاسْتَعِذْ ... السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»
۱۰. پناه خواستن از خدا؛ بی پاسخ نمیماند. «السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»
۱۱. تنها خداوند شنوا و دانای مطلق است. «إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن نَسِىَ اللهَ أنساهُ نَفسَهُ
هر كس خدا را فراموش كند؛ خدا او را به خودْ فراموشى دچار مى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۹۷
#فصلت_36
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۳۶:
وَ إِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
ترجمه:
و اگر از سوی شیطان، وسوسهای تو را تحریك كند [كه از این بهترین شیوه دست برداری] به خدا پناه ببر. بیتردید او شنوا و داناست.
كلمهی «نَزْغ» به معنای ورود در كاری به قصد فساد است و به وسوسهی شیطان و تحریك او نیز نزغ گفته میشود.
در این آیه و سه آیهی قبل، چهار نكته برای منادیان راه خدا مطرح شده است:
در آیهی ۳۲ میفرماید: بهترین سخن، دعوت به سوی خداست، مشروط بر آن كه دعوت كننده، خود اهل عمل و تسلیم فرمان خدا باشد.
در آیهی بعد میفرماید: اگر در مسیر دعوت، با مخالفان روبرو شدی؛ با بهترین شیوه برخورد كن تا او را تغییر دهی، یا به گونهای عمل كن كه گویا همان مخالف، دوست صمیمی تو است و هیچ به روی خود نیاور.
در آیهی بعد فرمود: این نادیده گرفتن عداوتها و دشمنیها، نیاز به صبر دارد و مخصوص كسانی است كه از كرامت و لطف خداوند، سهم بزرگی نصیبشان شده باشد.
در این آیه میفرماید: اگر شیطان تو را وسوسه كرد كه با دشمن برخورد خشن داشته باشی؛ به خدا پناه ببر.
وسوسهی شیطان (نَزْغ) راهها، ابزار و انواعی دارد:
گاهی از طریق ترساندن است. «الشَّیْطانُ یَعِدُكُمُ الْفَقْرَ» (بقره، ۲۶۸)
گاهی از طریق زیبا جلوه دادن است. «زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ أَعْمالَهُمْ» (نمل،۲۴)
گاهی از طریق وعدههای تو خالی است. «یَعِدُهُمْ وَ یُمَنِّیهِمْ» (نساء، ۱۲۰)
گاهی از طریق دشمنی و كینه است. «یُوقِعَ بَیْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ» (مائده، ۹۱)
پیام آیه شریفه:
۱. برانگیختن حسّ انتقامجویی در انسان، از شگردهای شیطانی است، ولی پاسخ دادن بدیها با نیكی، از سفارشات الهی است. «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ ... إِمَّا یَنْزَغَنَّكَ»
۲. هیچ كس حتّی پیامبر؛ از وسوسههای شیطان در امان نیست. «وَ إِمَّا یَنْزَغَنَّكَ»
۳. وسوسهی شیطان دائمی است. («یَنْزَغَنَّكَ» فعل مضارع و رمز استمرار است.)
۴. هر عنصری كه وسوسهگر باشد، شیطانی است. «مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ»
۵. صبر نكنید تا شیطان مسلط شود. با پیدا شدن كوچكترین وسوسه، به خدا پناه ببرید. «مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ»
۶. داروی وسوسهی شیطان، پناهندگی به خدا و توبه است. «وَ إِمَّا یَنْزَغَنَّكَ .. فَاسْتَعِذْ بِاللهِ»
۷. استعاذه؛ از ابزارهای عصمت انبیاست. «فَاسْتَعِذْ ...»
۸. به كسی باید پناه برد، كه جامع همهی كمالات، شنوا و آگاه باشد. «فَاسْتَعِذْ بِاللهِ» (كلمه «الله» به معنای ذات مقدّس است كه تمام كمالات را داراست.)
۹. با آنكه خداوند از درون ما آگاه است؛ ما باید ضعف و پناهندگی خود را با زبان و دل اظهار كنیم. «فَاسْتَعِذْ ... السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»
۱۰. پناه خواستن از خدا؛ بی پاسخ نمیماند. «السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»
۱۱. تنها خداوند شنوا و دانای مطلق است. «إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن نَسِىَ اللهَ أنساهُ نَفسَهُ
هر كس خدا را فراموش كند؛ خدا او را به خودْ فراموشى دچار مى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۹۷
#فصلت_36
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت آیه ۳۷:
وَ مِنْ آيَاتِهِ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَ لَا لِلْقَمَرِ وَ اسْجُدُوا لِله الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ
ترجمه:
از نشانههای [ربوبیت و قدرت] او شب و روز و خورشید و ماه است. نه برای خورشید سجده كنید، نه برای ماه (بلکه) برای خدایی كه آنها را آفرید، سجده كنید، اگر فقط خواهان پرستش او هستید.
خداوند، هستی را آفرید «خالِقُ كُلِّ شَیْءٍ» (زمر، ۶۲) و بر آن ولایت كامل دارد «لِلهِ مُلْكُ السَّماواتِ» (آلعمران، ۱۸۹) و همهی هستی لشكر او هستند. «لِلهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» (فتح، ۴)
همه مطیع اویند «كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ» (بقره،۱۱۶) و همه نشانهی قدرت، حكمت و رحمت او هستند «وَ مِنْ آیاتِهِ ...» و بازگشت همه به سوی اوست. «إِلی رَبِّكَ الْمُنْتَهی» (نجم،۴۲)
در آیهی ۳۲ بهترین كلام را دعوت به سوی خدا معرّفی كرده است و این آیه، راه دعوت الی اللهِ را بیان میكند. در ضمن این آیه سجده واجب دارد.
شب و روز از آیات الهی و نشانههای قدرت او هستند. آرامش شب و پیاپی بودن آن با روز، زمان بندی و كم و زیاد شدن آن دو در طول سال و تناسب آنها با خواب و آرامش انسان. بركات روز از جمله رشد نباتات و حیوانات، تبخیر آبها و به دنبال آن پیدایش ابرها و باران و ثمر دادن درختان و ذخیره شدن انرژی و پدید آمدن حركت و سیر و سفر و سهمی كه زمین در حركت خود از آن دارد و فاصلهی خورشید با زمین و فضای اطراف زمین كه كنترل كنندهی حرارت خورشید است. هم چنین وجود ماه كه چراغ شب و تقویم طبیعی و عمومی برای همگان است و نیز حركات ماه در منزلگاههای مختلف و نقش آن در جزر و مدّ دریاها، همه و همه از آیات پروردگار و از نشانههای قدرت اوست.
پیام آیه شریفه:
۱. شب و روز، از نشانههای قدرت، حكمت و رحمت الهی است. «وَ مِنْ آیاتِهِ اللَّیْلُ ...»
۲. طبیعت، بهترین كلاس خداشناسی است. «وَ مِنْ آیاتِهِ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ ...»
۳. حتّی پر ثمرترین موجودات هستی قابل پرستش نیستند. «لا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ»
۴. در تربیت افراد، ضمن این كه از راههای خطا جلوگیری میكنید، راههای صحیح را نیز با استدلال بیان كنید. «لا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ ... وَ اسْجُدُوا للهِ ...»
۵. اگر خورشید با آن عظمت سزاوار پرستش نیست؛ تكلیف بتهای كوچك و بی اثر روشن است. «لا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ»
۶. خالق هستی سزاوار پرستش است؛ مخلوق نمیتواند معبود باشد. «خَلَقَهُنَّ»
۷. توحید در خالقیّت، دلیل توحید در عبادت است. «خَلَقَهُنَّ ... إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أساءَ خُلقَهُ عَذَّبَ نَفسَهُ
هر كس خود را بدخو کند، خود را عذاب مىدهد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۹۸
#فصلت_37
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت آیه ۳۷:
وَ مِنْ آيَاتِهِ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَ لَا لِلْقَمَرِ وَ اسْجُدُوا لِله الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ
ترجمه:
از نشانههای [ربوبیت و قدرت] او شب و روز و خورشید و ماه است. نه برای خورشید سجده كنید، نه برای ماه (بلکه) برای خدایی كه آنها را آفرید، سجده كنید، اگر فقط خواهان پرستش او هستید.
خداوند، هستی را آفرید «خالِقُ كُلِّ شَیْءٍ» (زمر، ۶۲) و بر آن ولایت كامل دارد «لِلهِ مُلْكُ السَّماواتِ» (آلعمران، ۱۸۹) و همهی هستی لشكر او هستند. «لِلهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» (فتح، ۴)
همه مطیع اویند «كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ» (بقره،۱۱۶) و همه نشانهی قدرت، حكمت و رحمت او هستند «وَ مِنْ آیاتِهِ ...» و بازگشت همه به سوی اوست. «إِلی رَبِّكَ الْمُنْتَهی» (نجم،۴۲)
در آیهی ۳۲ بهترین كلام را دعوت به سوی خدا معرّفی كرده است و این آیه، راه دعوت الی اللهِ را بیان میكند. در ضمن این آیه سجده واجب دارد.
شب و روز از آیات الهی و نشانههای قدرت او هستند. آرامش شب و پیاپی بودن آن با روز، زمان بندی و كم و زیاد شدن آن دو در طول سال و تناسب آنها با خواب و آرامش انسان. بركات روز از جمله رشد نباتات و حیوانات، تبخیر آبها و به دنبال آن پیدایش ابرها و باران و ثمر دادن درختان و ذخیره شدن انرژی و پدید آمدن حركت و سیر و سفر و سهمی كه زمین در حركت خود از آن دارد و فاصلهی خورشید با زمین و فضای اطراف زمین كه كنترل كنندهی حرارت خورشید است. هم چنین وجود ماه كه چراغ شب و تقویم طبیعی و عمومی برای همگان است و نیز حركات ماه در منزلگاههای مختلف و نقش آن در جزر و مدّ دریاها، همه و همه از آیات پروردگار و از نشانههای قدرت اوست.
پیام آیه شریفه:
۱. شب و روز، از نشانههای قدرت، حكمت و رحمت الهی است. «وَ مِنْ آیاتِهِ اللَّیْلُ ...»
۲. طبیعت، بهترین كلاس خداشناسی است. «وَ مِنْ آیاتِهِ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ ...»
۳. حتّی پر ثمرترین موجودات هستی قابل پرستش نیستند. «لا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ»
۴. در تربیت افراد، ضمن این كه از راههای خطا جلوگیری میكنید، راههای صحیح را نیز با استدلال بیان كنید. «لا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ ... وَ اسْجُدُوا للهِ ...»
۵. اگر خورشید با آن عظمت سزاوار پرستش نیست؛ تكلیف بتهای كوچك و بی اثر روشن است. «لا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ»
۶. خالق هستی سزاوار پرستش است؛ مخلوق نمیتواند معبود باشد. «خَلَقَهُنَّ»
۷. توحید در خالقیّت، دلیل توحید در عبادت است. «خَلَقَهُنَّ ... إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أساءَ خُلقَهُ عَذَّبَ نَفسَهُ
هر كس خود را بدخو کند، خود را عذاب مىدهد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۹۸
#فصلت_37
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۳۸:
فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ هُمْ لَا يَسْأَمُونَ
ترجمه:
اگر [از پرستش خدای یكتا] تكبّر ورزند، پس [باید بدانند چنین نیست كه پرستش كنندهای برای او وجود ندارد] كسانی كه نزد پروردگار تو هستند [از فرشتگانی كه شمار آنها را جز خدا نمیداند] شب و روز برای او تسبیح میگویند و [از تسبیحگویی] خسته نمیشوند.
پیام آیه شریفه:
۱. سرپیچی از سجده و عبادت، نمونه بارز استكبار است.
«وَ اسْجُدُوا للهِ ... فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا»
۲. تكبّر مانع بندگی است. «وَ اسْجُدُوا ... فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا ...»
۳. با عرضه كردن الگوهای برتر، غرور متكبران را بشكنید. اگر انسانهای متكبّر سجده نمیكنند مهم نیست، زیرا فرشتگان بدون خستگی سجده میكنند. «فَالَّذِینَ عِنْدَ رَبِّكَ یُسَبِّحُونَ»
۴. خداوند پیامبرش را در برابر مستكبران دلداری میدهد. «فَالَّذِینَ عِنْدَ رَبِّكَ»
۵. اگر همهی انسانها نیز عبادت الهی را ترك كنند، فرشتگان و جهان هستی تسلیم خدا هستند. «فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِینَ عِنْدَ رَبِّكَ یُسَبِّحُونَ»
كی شود دریا ز پوز سگ نجس
كی شود خورشید از پف منطمس
گر جملهی كائنات كافر گردد
بر دامن كبریایش ننشیند گرد
۶. تسبیح، كار فرشتگان است و تسبیح گویان زمینی، شبیه فرشتگان هستند. «یُسَبِّحُونَ لَهُ»
۷. تسبیح، اوج عبادت است. (در آیه قبل سخن از عبادت بود، در این آیه سخن از تسبیح است) «إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ ... یُسَبِّحُونَ لَهُ»
۸. شب و روز، وسیله شناخت خدا و عبادت او هستند؛ نه آنكه خود پرستش شوند. «یُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّیْلِ ...»
۹. عبادت در شب، مورد تأكید بیشتری است. نام شب قبل از روز آمده است.) «بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ»
۱۰. فرشتگان، شبانه روز تسبیحگو هستند. (كلمه «یُسَبِّحُونَ» نشانه استمرار است؛ به علاوه كلمه شب و روز نیز نشانه دوام است.)
۱۱. فرشتگان در تسبیح خداوند اخلاص دارند، «یُسَبِّحُونَ لَهُ ...» و نفرمود: «یُسَبِّحُونَهُ» پس ما نیز اخلاص داشته باشیم.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام
كَم مِن مُسَوِّفٍ بِالعَمَلِ حَتّى هَجَمَ عَلَيهِ الأجَلُ
چه بسا كسى (کسانی) كه براى عمل كردن، امروز و فردا مى كند تا وقتی كه مرگ بر او هجوم آورد.
غررالحکم حدیث شماره ۶۹۵۴
#فصلت_38
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۳۸:
فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ هُمْ لَا يَسْأَمُونَ
ترجمه:
اگر [از پرستش خدای یكتا] تكبّر ورزند، پس [باید بدانند چنین نیست كه پرستش كنندهای برای او وجود ندارد] كسانی كه نزد پروردگار تو هستند [از فرشتگانی كه شمار آنها را جز خدا نمیداند] شب و روز برای او تسبیح میگویند و [از تسبیحگویی] خسته نمیشوند.
پیام آیه شریفه:
۱. سرپیچی از سجده و عبادت، نمونه بارز استكبار است.
«وَ اسْجُدُوا للهِ ... فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا»
۲. تكبّر مانع بندگی است. «وَ اسْجُدُوا ... فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا ...»
۳. با عرضه كردن الگوهای برتر، غرور متكبران را بشكنید. اگر انسانهای متكبّر سجده نمیكنند مهم نیست، زیرا فرشتگان بدون خستگی سجده میكنند. «فَالَّذِینَ عِنْدَ رَبِّكَ یُسَبِّحُونَ»
۴. خداوند پیامبرش را در برابر مستكبران دلداری میدهد. «فَالَّذِینَ عِنْدَ رَبِّكَ»
۵. اگر همهی انسانها نیز عبادت الهی را ترك كنند، فرشتگان و جهان هستی تسلیم خدا هستند. «فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِینَ عِنْدَ رَبِّكَ یُسَبِّحُونَ»
كی شود دریا ز پوز سگ نجس
كی شود خورشید از پف منطمس
گر جملهی كائنات كافر گردد
بر دامن كبریایش ننشیند گرد
۶. تسبیح، كار فرشتگان است و تسبیح گویان زمینی، شبیه فرشتگان هستند. «یُسَبِّحُونَ لَهُ»
۷. تسبیح، اوج عبادت است. (در آیه قبل سخن از عبادت بود، در این آیه سخن از تسبیح است) «إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ ... یُسَبِّحُونَ لَهُ»
۸. شب و روز، وسیله شناخت خدا و عبادت او هستند؛ نه آنكه خود پرستش شوند. «یُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّیْلِ ...»
۹. عبادت در شب، مورد تأكید بیشتری است. نام شب قبل از روز آمده است.) «بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ»
۱۰. فرشتگان، شبانه روز تسبیحگو هستند. (كلمه «یُسَبِّحُونَ» نشانه استمرار است؛ به علاوه كلمه شب و روز نیز نشانه دوام است.)
۱۱. فرشتگان در تسبیح خداوند اخلاص دارند، «یُسَبِّحُونَ لَهُ ...» و نفرمود: «یُسَبِّحُونَهُ» پس ما نیز اخلاص داشته باشیم.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام
كَم مِن مُسَوِّفٍ بِالعَمَلِ حَتّى هَجَمَ عَلَيهِ الأجَلُ
چه بسا كسى (کسانی) كه براى عمل كردن، امروز و فردا مى كند تا وقتی كه مرگ بر او هجوم آورد.
غررالحکم حدیث شماره ۶۹۵۴
#فصلت_38
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian