.                           ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۳۹:
وَ مِنْ آيَاتِهِٓ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَآ أَنْزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَآءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ إِنَّ الَّذِيٓ أَحْيَاهَا لَمُحْيِي الْمَوْتَىٰٓ إِنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
ترجمه:
و از [دیگر] نشانه‌های او این است كه تو زمین را خشك و بی‌گیاه می‌بینی. پس هنگامی كه باران بر آن نازل می‌كنیم، به شدت به جنبش درآید و نشو و نما كند. بی‌تردید كسی كه زمین مرده را زنده كرد، همانا مردگان را زنده می‌كند؛ زیرا او بر هر كاری تواناست.

در سوره‌ی حج، از زمین با تعبیر «هامِدَةً» به معنای خشك یاد شده است. «تَرَی الْأَرْضَ هامِدَةً فَإِذا أَنْزَلْنا عَلَیْهَا الْماءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنْبَتَتْ‌ ... وَ أَنَّهُ یُحْیِ الْمَوْتی‌ وَ أَنَّهُ عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ» ‌(حج، ۵) ولی در این جا می‌فرماید: «خاشِعَةً» شاید كلمه‌ی خشوع در این آیه نوعی طعنه به مستكبران باشد كه در آیه‌ی قبل از آنها یاد شد.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. زمین نرم با نزول باران رشد می‌كند، ولی دل‌های سنگ با نزول آیات تغییر نمی‌كند. «تَرَی الْأَرْضَ خاشِعَةً» و این هشداری به مستكبران و ملحدان‌ است كه آنها از زمین پست‌ترند.
۲. خداوند كار خود را از طریق عوامل طبیعی انجام می‌دهد. «أَنْزَلْنا ...»
۳. «مشت نمونه‌ی خروار است.» كسی كه زمین مرده را زنده می‌كند، می‌تواند در قیامت مردگان را زنده كند. «لَمُحْیِ الْمَوْتی‌»
۴. دلیل انكار معاد، غفلت از قدرت الهی است. «إِنَّهُ عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
 مَن جَهِلَ مَوضِعَ قَدَمِهِ زَلَّ  
هر كس جاى پاى خود را نشناسد، می‌لغزد. 
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۲۰

#فصلت_39
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                               ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۴۰:
إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِيٓ آيَاتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَآ أَفَمَنْ يُلْقَىٰ فِي النَّارِ خَيْرٌ أَمْ مَنْ يَأْتِيٓ آمِنَاً يَوْمَ الْقِيَامَةِ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
ترجمه:
بی تردید كسانی كه مفاهیم آیات ما را از جایگاه واقعی‌اش تغییر می‌دهند [و به تفسیر و تأویلی نادرست متوسل می‌شوند] بر ما پوشیده نیستند. آیا كسی را كه در آتش می‌افكنند، بهتر است یا كسی كه روز قیامت در حال ایمنی [از هر بلا و شرّی‌] می‌آید؟ هر چه می‌خواهید انجام دهید، بی‌تردید او به آنچه انجام می‌دهید بیناست.

كلمه‌ی «اِلحاد» از «لَحَد» به معنای حفره‌ای است كه به یك سو انحراف داشته باشد.
«مُلحِد» به معنای منحرف از حقّ است.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. سنّت خداوند مهلت دادن است. با این كه كار منحرفان بر خدا پوشیده نیست، ولی آنها را به حال خود رها كرده تا به انحراف خود ادامه دهند. «یُلْحِدُونَ‌ ... لا یَخْفَوْنَ عَلَیْنا»
۲. منحرفان به دوزخ پرتاب می‌شوند. «یُلْقی‌ فِی النَّارِ»
۳. بهشتیان در آرامش و شكوه به سوی بهشت می‌آیند، ولی دوزخیان با اجبار به دوزخ پرتاب می‌شوند. «یُلْقی‌ فِی النَّارِ ... یَأْتِی آمِناً»
۴. مهم‌ترین هدیه‌ی الهی به مؤمنان، امنیّت است. «یَأْتِی آمِنَاً»
۵. رها كردن و آزادی دادن، همه جا به نفع انسان نیست. «اعْمَلُوا ما شِئْتُمْ»
۶. نظارت خداوند، بزرگ‌ترین تهدید برای منحرفان و مایه‌ی آرامش اهل ایمان است. در این آیه دوبار به نظارت خداوند اشاره شده است. «لا یَخْفَوْنَ عَلَیْنا ... إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن هانَت عَلَيهِ نَفسُهُ فَلا تَرجُ خَيرَهُ  
هر كه خود را خوار شمارد، به خيرش اميد مدار.
غررالحکم، حدیث شماره ۹۰۸۷

#فصلت_40
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                                 ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیات ۴۳-۴۱:
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جَآءَهُمْ وَ إِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزٌ (٤١)
لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لَا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ (٤٢)
مَا يُقَالُ لَكَ إِلَّا مَا قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِكَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقَابٍ أَلِيمٍ (٤٣)

ترجمه:
بی‌تردید كسانی كه به این قرآن، زمانی كه به سویشان آمد، كافر شدند [به عذابی سخت دچار می‌شوند] به یقین قرآن كتابی شكست‌ناپذیر است. (۴۱)
كه هیچ باطلی از پیش رو و از پشت سرش به سوی آن نمی‌آید. نازل شده از سوی حكیم و ستوده است. (۴۲)
جز آنچه به پیامبران پیش از تو گفته شده است، به تو گفته نمی‌شود. مسلماً پروردگارت (هم) صاحب آمرزش و (هم) دارای عذابی دردناك است. (۴۳)

آیه ۴۳ را دو گونه می‌توان معنا كرد: یكی آنكه هر مطلبی كه از طریق وحی به تو گفته می‌شود، همان مطالبی است كه به انبیای قبلی گفته شده است.
دیگر آنكه مخالفان هر سخن ناروایی به تو می‌گویند حرف تازه‌ای نیست؛ بلكه همان كلماتی است كه به انبیای قبلی نیز با كمال جسارت می‌گفتند.
در مورد عزیز بودن قرآن این معانی آمده است:
الف) كسی مثل آن را نمی‌تواند بیاورد.
ب) خداوند با حفظ آن از تحریف، آن را گرامی داشته است.
ج) محكم‌ترین تعبیرات را دارد.
د) سزاوار است مردم آن را عزیز بدارند.
عنوان‌ «عَزِیزٌ» در میان كتب آسمانی، مخصوص قرآن است. «وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِیزٌ»
امام صادق و امام باقر علیهما السلام فرمودند: در خبرهایی كه قرآن درباره‌ی گذشته دارد و در پیشگویی‌هایی كه درباره‌ی آینده نقل كرده است؛ هیچ سخن باطلی وجود ندارد.
در حدیث دیگری از حضرت امام محمد باقر علیه السلام می‌خوانیم كه نه در كتب آسمانی قبل مثل تورات، انجیل و زبور مطلبی هست كه قرآن را باطل كند، نه در آینده كتابی نوشته خواهد شد كه قرآن را شكست دهد. «مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ»

پیام‌ آیه شریفه:
۱. قرآن، مایه‌ی ذكر و یادآوری است. «كَفَرُوا بِالذِّكْرِ» (آنچه را كه انسان دچار غفلت و فراموشی می‌شود، به یاد او می‌اندازد.)
۲. كفر گروهی از مردم، سبب شكست كتاب آسمانی نمی‌شود. «لَكِتابٌ عَزِیزٌ»
۳. قرآن از آینده خود خبر می‌دهد. عزّت قرآن و تحریف نشدن آن در طول تاریخ، با وجود آن همه دشمن، یك خبر غیبی است. «عَزِیزٌ ... لا یَأْتِیهِ الْباطِلُ»
۴. هیچ گونه باطلی در قرآن نیست. (نه دروغ، نه تضاد، نه تحریف و نه ...) «لا یَأْتِیهِ الْباطِلُ»
۵. همه‌ی توطئه‌های گذشته و آینده در راه مبارزه با قرآن، بی تأثیر است. «عَزِیزٌ ... لا یَأْتِیهِ‌ ...»
۶. تفسیرهای باطل، برداشت برخی انسان‌ها از قرآن است، ولی خود قرآن‌ همچنان استوار است. «تَنْزِیلٌ مِنْ حَكِیمٍ»
۷. قرآن كه از طرف خداوند حكیم است، حكیمانه و استوار است. (محتوی‌، الفاظ، شیوه‌ی نزول و نیز تأثیر آن محكم و استوار است.) «تَنْزِیلٌ مِنْ حَكِیمٍ»
۸. خداوند حكیم است. «تَنْزِیلٌ مِنْ حَكِیمٍ‌ ...» قرآن نیز حكیم است. «یس وَ الْقُرْآنِ الْحَكِیمِ» ‌(یس، ۱ و  ۲) و پیامبر آموزگار حكمت است. «یُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ» ‌(آل عمران، ۱۶۴)
۹. قرآن، جلوه‌ی حكمت الهی و دلیل شایستگی خداوند برای حمد است. «حَكِیمٍ حَمِیدٍ»
۱۰. حتّی انبیا به دلداری نیاز دارند و این آیه نوعی دلداری به پیامبر است. «ما یُقالُ لَكَ»
۱۱. عكس العمل مخالفان در برابر انبیا یكسان است. «ما یُقالُ لَكَ إِلَّا ...»
۱۲. رهبران دینی باید تحمّل ناسزاگویی‌های مخالفان را داشته باشند. «ما یُقالُ لَكَ إِلَّا ما قَدْ قِیلَ ...»
۱۳. راه توبه همواره باز است. «لَذُو مَغْفِرَةٍ»
۱۴. توجّه به رحمت و عقاب خداوند، زمینه‌ساز توبه انسان است. «لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقابٍ»
۱۵. هشدار و امید باید در كنار هم باشد. «لَذُو مَغْفِرَةٍ ... ذُو عِقابٍ»
۱۶. رحمت خداوند بر غضبش پیشی دارد. (اول مغفرت مطرح شده، سپس عقاب)
۱۷. بخشش و تنبیه، از شئون ربوبیّت است. «إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقابٍ أَلِیمٍ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن عَمِلَ بِالحَقِّ مالَ إلَيهِ الخَلقُ
هر كه به حق عمل كند ، مردم به او روى مى آورند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۴۶

#فصلت_43_41
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                              ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۴۴:
وَ لَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنَاً أَعْجَمِيَاً لَقَالُوا لَوْ لَا فُصِّلَتْ آيَاتُهُٓ أَ أَعْجَمِيٌّ وَ عَرَبِيٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدَىً وَ شِفَآءٌ وَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ فِيٓ آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَ هُوَ عَلَيْهِمْ عَمَىً أُولَٰٓئِكَ يُنَادَوْنَ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ
ترجمه:
و اگر آن را قرآنی غیر عربی قرار داده بودیم، قطعاً می‌گفتند: چرا آیاتش در نهایت روشنی بیان نشده است؟ آیا [قرآنی‌] غیر عربی [و نامفهوم‌] برای [مردمی‌] عرب زبان [و فصیح؟!] 
بگو: این كتاب برای كسانی كه ایمان آورده‌اند، سراسر هدایت و درمان است و كسانی كه ایمان نمی‌آورند، در گوش‌شان سنگینی است و آن [کتاب با همه آشكاری‌اش‌] بر آنها پوشیده و نامفهوم است. اینها هستند كه [گویی‌] از جایی دور ندایشان می‌دهند.

كلمه‌ی‌ «أَعْجَمِیٌّ» از «عجمه» به معنای نارسا و نامفهوم است. از آنجا كه زبان‌های غیر عربی برای عرب‌ها نا مفهوم بوده است، لذا به زبان‌های غیر عربی، أعجمیّ می‌گفتند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. دشمن هرگز از بهانه‌جویی دست بر نمی‌دارد. اگر قرآن عربی باشد می‌گوید گوش ما سنگین است‌ «فِی آذانِهِمْ وَقْرٌ» و اگر عجمی باشد می‌گوید: چرا روشن نیست. «لَوْ لا فُصِّلَتْ آیاتُهُ»
۲. شرط بهره‌مندی از هدایت و شفای قرآن، ایمان است. «لِلَّذِینَ آمَنُوا هُدیً وَ شِفاءٌ»
۳. قرآن، درمان بیماری‌های اخلاقی، خانوادگی، اجتماعی و ... است. «شِفاءٌ»
۴. كسی كه در برابر خورشید قرآن، چشم خود را ببندد؛ گویا كور است. «وَ هُوَ عَلَیْهِمْ عَمَیً»
۵. برای اثر پذیری، آمادگی لازم است. كسی كه ظرف روحش رو به بالا و باز باشد؛ حتّی یك قطره باران را از آسمان جذب می‌كند، ولی كسی كه ظرف‌ روحش بسته و رو به پایین باشد، حتّی اگر در دریای معرفت فرو رود چیزی را جذب نمی‌كند. خداوند به كسانی كه كنار رسول خدا صلی الله علیه و آله هستند؛ ولی آمادگی پذیرش ندارند می‌گوید: گویا از مكانی دور مورد خطاب قرار می‌گیرند. «یُنادَوْنَ مِنْ مَكانٍ بَعِیدٍ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
 مَن مَدَحَكَ بِما لَيسَ فيكَ فَهُوَ خَليقٌ أن يَذُمَّكَ بِما لَيسَ فِيكَ
هر كس تو را به چيزى كه در تو نيست بستايد؛ شایسته است تو را به آنچه در تو نيست، سرزنش كند. 
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۵۸

#فصلت_44
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

                                     ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۴۵:
وَ لَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ وَ لَوْ لَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ
ترجمه:
و به یقین ما به موسی كتاب (تورات) را عطا كردیم. پس در آن اختلاف شد [كه از پیشگاه حق آمده یا ساختگی است‌] و اگر از سوی پروردگارت فرمانی [بر مهلت یافتن‌ آنها] سبقت نگرفته بود، بی‌تردید درباره آنها [به هلاكت‌] حكم شده بود و به درستی اینها‌ هم [چون قوم موسی‌] نسبت به قرآن در تردیدی سخت هستند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. آشنایی با تاریخ انبیا، مایه‌ی دلداری پیامبر و مسلمانان است. «وَ لَقَدْ آتَیْنا ...»
۲. تورات، مورد اختلاف و تحریف قرار گرفته است. «وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسَی الْكِتابَ فَاخْتُلِفَ فِیهِ»
۳. مهلت دادن به گنهكاران، از شئون ربوبیّت خداوند است، تا شاید توبه كنند و به رشد برسند. «سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ»
۴. سنّت خداوند مهلت دادن به گناهكاران است و اگر چنین نبود، پرونده‌ی عمر هر كس با اولین انحراف بسته می‌شد. «لَوْ لا كَلِمَةٌ ... لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ‌»
۵. شك باید مقدّمه‌ی تحقیق، سؤال و رسیدن به یقین باشد، نه وسیله‌ی بهانه‌جویی و سوء ظن. «لَفِی شَكٍّ مِنْهُ مُرِیبٍ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كافَأَ الإحسانَ بِالإساءَةِ فَقَد بَرِىءَ مِنَ المُرُوَّةِ
کسی‌كه نيكى را با بدى جزا مى‌دهد، بی‌شک از مردانگى به دور است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۷۴

#فصلت_45
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                               ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۴۶:
مَنْ عَمِلَ صَالِحَاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَسَآءَ فَعَلَيْهَا وَ مَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ
ترجمه:
كسی كه عمل صالحی انجام دهد، به سود خود اوست و كسی كه مرتكب کار زشتی شود، به زیان خود اوست و پروردگارت هرگز در حق بندگان ظلم نمی‌کند.

چون ظلم كوچك نیز از سوی خدای بزرگ، به منزله‌ی ظلم زیاد است، كلمه‌ی «ظَلَّام» به كار رفته است كه به معنای بسیار ظلم كننده است.
ریشه‌ی حوادث تلخ و شیرین را در عملكرد خود جستجو كنیم و به دیگران نسبت ندهیم. «مَنْ عَمِلَ صالِحَاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَیْها»
به خدا نسبت ندهیم، چنانكه قرآن می‌فرماید: همین كه  پروردگارش او را آزمایش و اكرام کند، گوید: پروردگارم مرا گرامی داشته و در شرایط دیگر گوید: پروردگارم مرا خوار كرد. «رَبِّی أَكْرَمَنِ‌ ... رَبِّی أَهانَنِ‌» امّا قرآن پاسخ می‌دهد: چنین نیست بلكه خواری شما به خاطر آن است كه به یتیم و مسكین رسیدگی نكردید. «كَلَّا بَلْ لا تُكْرِمُونَ الْیَتِیمَ» ‌(فجر، ۱۵-۲۰)
به مردم نسبت ندهیم، چنانكه در قیامت مستضعفان به مستكبران می‌گویند: «لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِینَ» ‌(سبأ، ۳۱) شما مقصّرید، اگر شما نبودید ما ایمان می‌آوردیم.
به نیاكان نسبت‌ ندهیم. هنگامی كه به منحرفان گفته می‌شود از آنچه خداوند نازل كرده پیروی كنید، می‌گویند: «نَتَّبِعُ ما وَجَدْنا عَلَیْهِ آباءَنا» ‌(لقمان، ۲۱) ما از آنچه پدرانمان را بر آن یافته‌ایم، پیروی می‌كنیم.
به انبیا نسبت ندهیم، چنانكه كفّار انبیا را مقصّر می‌دانستند و به آنها می‌گفتند: «إِنَّا تَطَیَّرْنا بِكُمْ» ‌(یس، ۱۸) ما وجود شما را شوم می‌دانیم و تمام بدبختی‌های ما از سوی شماست!
به والدین نسبت ندهیم، همان گونه كه قرآن انسان را دارای اختیار دانسته و حدودی را برای اطاعت از والدین مقرّر كرده و می‌فرماید: «وَ إِنْ جاهَداكَ لِتُشْرِكَ بِی ما لَیْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما» ‌(لقمان، ۱۵) اگر پدر و مادرت تلاش كردند كه بدون علم به سراغ غیر خدا روی، هرگز از آنان اطاعت مكن.
به معبودها نسبت ندهیم. چنانكه قرآن می‌فرماید: «لا یَنْفَعُكُمْ شَیْئاً وَ لا یَضُرُّكُمْ» ‌(انبیاء، ۶۶) این بت‌ها هیچ سود و زیانی به شما نمی‌رسانند.
به جنسیّت و مرد و زن بودن نسبت ندهیم، زیرا قرآن می‌فرماید: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً» ‌(فصلت،۴۶) یعنی اصل، عمل است، از هر كس كه صورت پذیرد.
به شیطان نسبت ندهیم، چنانكه شیطان می‌گوید: مرا مقصّر ندانید و ملامت نكنید، بلكه خودتان را سرزنش كنید. «دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ» ‌(ابراهیم،۲۲) این شما هستید كه دعوت مرا با آزادی و آگاهی پذیرفتید.
به رفیق نسبت ندهیم، چنانكه در قیامت منحرفان رو به یكدیگر كرده و می‌گویند: شما بودید كه با سوگند و قدرت (به عنوان خیر و صلاح) به سراغ ما می‌آمدید، ولی آنها پاسخ می‌دهند: «بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِینَ» ‌(صافّات، ۲۸) (چنین نیست) بلكه خود شما اهل ایمان نبودید.
به محیط نسبت ندهیم، همان گونه كه زن فرعون در محیط طاغوت و ترس و ثروت بود، امّا جذب هیچ یك نشد. «امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ» ‌(تحریم، ۱۱) 
فرشتگان نیز به هنگام قبض روح بعضی كه محیط را مقصّر می‌دانند می‌گویند: «أَ لَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللهِ واسِعَةً» ‌(نساء، ۹۷) آیا زمین خدا وسیع نبود، چرا هجرت نكردید و در استضعاف باقی ماندید!؟

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كافَأَ الإحسانَ بِالإساءَةِ فَقَد بَرِىءَ مِنَ المُرُوَّةِ  
از مردانگى به دور است، آن كه نيكى را با بدى جزا مى‌دهد. 
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۷۴

#فصلت_46
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                         ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۴۷:
إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ مَا تَخْرُجُ مِنْ ثَمَرَاتٍ مِنْ أَكْمَامِهَا وَ مَا تَحْمِلُ مِنْ أُنْثَىٰ وَ لَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَ يَوْمَ يُنَادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكَآئِي قَالُوٓا آذَنَّاكَ مَا مِنَّا مِنْ شَهِيدٍ
ترجمه:
آگاهی به قیامت [و اینكه چه زمانی برپا می‌شود و چه خواهد شد] فقط ویژه اوست و میوه‌ها از غلاف‌هایشان بیرون نمی‌آیند و هیچ ماده‌ای باردار نمی‌شود و بارش را به دنیا نمی‌آورد؛ مگر به دانش او و روزی كه [خداوند] مشركان را ندا می‌دهد که شریكانی كه برای من می‌پنداشتید كجایند؟ آنها می‌گویند: [پس از روشن شدن حقایق بر ما] قاطعانه به تو اعلام می‌كنیم كه هیچ گواهی‌ دهنده‌ای در میان ما [مبنی بر اینكه تو را شریكی هست‌] وجود ندارد.

«أكمام» جمع «كم» به معنای چیزی است كه روی میوه را می‌پوشاند. «كم» آستین را گویند كه دست را می‌پوشاند و «كمة» چیزی است كه سر را می‌پوشاند، مثل عرقچین.
«آذَنَّاكَ» از «ایذان» یعنی: به تو اعلام می‌كنیم.
در شأن نزول این آیه آمده است كه مردم از پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم پرسیدند: قیامت چه زمانی است؟ این آیه نازل شد و پاسخ داد: علم آن مخصوص خداست.
دانستنی‌ها، از یک جهت سه نوع است: 
بعضی را همه‌ی مردم می‌توانند بدانند. 
بعضی را خداوند به انبیا و اولیای خود یاد می‌دهد. 
و بعضی را مخصوص خود قرار داده است كه در دعا می‌خوانیم: «وَ اَسئَلُكَ بِكُلِّ اِسم اِصطَفَیتَهُ مِن عِلمِكَ لِنَفسِكَ وَ اَستَأثَرتَ بِهِ فی عِلمِ الغَیبِ عِندَك»
«خداوندا! به حقّ آن علمی كه مخصوص تو است ...» 
و علم به زمان قیامت؛ از نوع سوم است.

نداهای قیامت‌:
ندای سلام به بهشتیان: «نادَوْا أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ سَلامٌ عَلَیْكُمْ» ‌(اعراف،۴۶)
ندای بهشتیان به دوزخیان كه ما وعده‌های خدا را یافتیم شما چطور؟ «وَ نادی‌ أَصْحابُ الْجَنَّةِ أَصْحابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنا ما وَعَدَنا رَبُّنا» ‌(اعراف،۴۴)
ندای دوزخیان برای دریافت آب و غیر آن. «نادی‌ أَصْحابُ النَّارِ أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِیضُوا عَلَیْنا مِنَ الْماءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ» ‌(اعراف، ۵۰)
ندای خداوند به مشركان كه شركای من كجا هستند. «یُنادِیهِمْ فَیَقُولُ أَیْنَ شُرَكائِیَ» ‌(قصص،۶۲)
ندای منافقان به مؤمنان كه ما در دنیا با هم بودیم، از ما دستگیری كنید. «یُنادُونَهُمْ أَ لَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ» ‌(حدید،۱۴)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. در تربیت، بیم و امید لازم است و این زمانی است كه انسان هنگام وقوع قیامت را نداند. «إِلَیْهِ یُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ»
۲. خداوند به مسایل جزئی هستی نیز آگاه است. «أَكْمامِها»
۳. علم خداوند فقط مربوط به جنسیّت جنین نیست، بلكه او تمام خصوصیات جنین را می‌داند. «وَ ما تَحْمِلُ مِنْ أُنْثی‌ وَ ...»
۴. به سراغ معبودی برویم كه بتوانیم پاسخگو باشیم. «أَیْنَ شُرَكائِی»
۵. مشركان بارها مورد بازخواست قرار می‌گیرند و آنها عجز خود و معبودهایشان را اعلام می‌كنند. «آذَنَّاكَ»
۶. یكی از عذاب‌های روحی در قیامت، شرمندگی در گفتن پاسخ است. «آذَنَّاكَ ما مِنَّا مِنْ شَهِیدٍ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَرُمَت عَلَيهِ نَفسُهُ لَم يُهِنها بِالمَعصِيَةِ   
کسی كه داراى كرامتِ نفس است؛ با گناه خود را خوار نمى كند. 
غررالحکم، حدیث شماره ۸۷۳۰

#فصلت_47
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                        ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیات ۴۹-۴۸:
وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَدْعُونَ مِنْ قَبْلُ وَ ظَنُّوا مَا لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (٤٨)
لَا يَسْأَمُ الْإِنْسَانُ مِنْ دُعَآءِ الْخَيْرِ وَ إِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَيَئُوسٌ قَنُوطٌ (٤٩)
ترجمه:
و آنچه را از پیش [به عنوان شریكان خدا] می‌پرستیدند؛ از نظرشان گم و ناپدید می‌شود و یقین می‌كنند كه آنها را هیچ راه گریزی [از عذاب‌] نیست. (۴۸)
انسان از درخواست رفاه خسته نمی‌شود و اگر آسیبی به او برسد، به شدت مأیوس و ناامید می‌شود. (۴۹)

«مَحِیصٍ» به معنای گریز؛ یا محل گریز است. بعضی كلمه‌ی «یؤس» و «قَنُوطٌ» را مرادف هم گرفته‌اند، ولی فخر رازی می‌گوید: "یأس" نومیدی در درون است و "قنوط" اظهار نومیدی به دیگران است.
شاید مراد از خیر در این آیه؛ ثروت دنیا باشد، چنان كه در جای دیگری می‌خوانیم: اگر كسی از دنیا رفت و خیری بر جای گذاشت، چنین و چنان كنید. «إِنْ تَرَكَ خَیْراً الْوَصِیَّةُ» ‌(بقره،۱۸۰)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. در صحنه قیامت، جلوه حقّ به گونه‌ای است كه همه معبودهای باطل رنگ می‌بازند و محو می‌شوند و پوچی آنها برای مشركان نیز آشکار می‌شود. «ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا یَدْعُونَ»
۲. در قیامت، مشرك گذشته‌ی خود را باطل و آینده‌ی خود را در بن بست می‌بیند. «ضَلَّ ... مِنْ قَبْلُ‌ ... مِنْ مَحِیصٍ‌»
۳. انسان از طلب خیر، سیر و خسته نمی‌شود و به خاطر حرص، آز و افزون‌خواهی كه جزو سرشت اوست؛ همه‌ی چیزهای خوب را برای خود می‌خواهد. «لا یَسْأَمُ الْإِنْسانُ مِنْ دُعاءِ الْخَیْرِ»
۴. انسان منحرف، كم‌ظرفیّت است و در اولین برخورد با سختی‌ها، خود را در بن بست می‌بیند. «فَیَؤُسٌ قَنُوطٌ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
 مَن ضَعُفَ عَن سِرِّهِ فَهُوَ عَن سِرِّ غَيرِهِ أضعَفُ
هر كه از حفظ راز خود ناتوان باشد ، از حفظ راز ديگرى ناتوان‌تر است.
غررالحکم، حدیث شماره  ۸۷۵۷

#فصلت_49_48
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                            ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۵۰:
وَ لَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِنَّا مِنْ بَعْدِ ضَرَّآءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هَٰذَا لِي وَ مَآ أَظُنُّ السَّاعَةَ قَآئِمَةً وَ لَئِنْ رُجِعْتُ إِلَىٰ رَبِّيٓ إِنَّ لِي عِنْدَهُ لَلْحُسْنَىٰ فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ
ترجمه:
و اگر پس از آسیبی كه به او رسیده؛ از سوی خود به او خوشی و رفاه بچشانیم؛ قاطعانه می‌گوید: این [رفاه‌] ویژه من است [و به خاطر لیاقتم به من رسیده است‌] و گمان نمی‌كنم كه قیامت برپا شود و [به فرض برپا شدن‌] اگر مرا به سوی پروردگارم باز گردانند، برای من نزد او پاداشی نیكو خواهد بود! 
ما كسانی را كه كافر شدند، حتما به اعمالی كه انجام داده‌اند، آگاه می‌کنیم و بی شک از عذابی سخت به آنها می‌چشانیم.

دنیاگرایی عامل غفلت و گاه عامل انكار معاد است. در سوره‌ی كهف آیه‌ی ۳۵ می‌خوانیم كه شخصی وارد باغ و بستان خود شد و همین كه سرسبزی آن را دید گفت: این باغ از بین رفتنی نیست‌ «ما أَظُنُّ أَنْ تَبِیدَ هذِهِ أَبَدَاً» و قیامتی هم در كار نیست‌ «ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً» و اگر در قیامت مرا برگردانند، به من بهتر از این باغ و بستان خواهند داد «لَأَجِدَنَّ خَیْراً مِنْها ...» 
در این آیه نیز می‌خوانیم: برخی افراد همین كه به رحمتی می‌رسند، قیامت را منكر می‌شوند و می‌گویند: به فرض اگر قیامتی باشد، بهترین‌ها از آنِ ما خواهد بود.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. انسانِ منحرف؛ كم‌ ظرفیّت و مغرور است و در اولین مرحله رسیدن به نعمت؛ بد مستی می‌كند. «لَئِنْ أَذَقْناهُ رَحْمَةً ... لَیَقُولَنَّ هذا لِی‌» (چنانكه در اولین برخورد با شرّ، از درون مأیوس می‌شود «فَیَؤُسٌ قَنُوطٌ» و فریاد می‌زند. «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعَاً» ‌(معارج، ۲۰)
۲. انسان از خداوند طلبی ندارد و به هر نعمتی برسد از لطف اوست. «رَحْمَةً مِنَّا»
۳. سرچشمه‌ی رحمت از اوست‌ «رَحْمَةً مِنَّا» ولی سرچشمه‌ی سختی‌ها؛ عملكرد و خصلت‌های خود انسان است. «ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ» و نفرمود: «ضَرَّاءَ مِنَّا»
۴. تلخی و شیرینی دنیا اندك است؛ در حدّ چشیدن و لمس كردن. «أَذَقْناهُ‌ ... مَسَّتْهُ»
۵. انسانِ كافر خودخواه است و كامیابی‌ها را حقّ قطعی خود می‌پندارد. «هذا لِی» (چنانكه قارون می‌گفت: سرمایه‌ام به خاطر علمی است كه نزد من است. «عَلی‌ عِلْمٍ عِنْدِی» ‌(قصص، ۷۸)
۶. رفاه و نعمت، نشانه‌ی لیاقت، استحقاق و عاقبت به خیری نیست. (قرآن در این آیه از كسی كه خود را لایق می‌داند، انتقاد می‌كند.) «هَذا لِی»
۷. هر چه انسان به خودش توجّه كند، از مبدأ و معاد غافل می‌شود. «هَذا لِی وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً»
۸. برخی انسان‌ها را، كمترین نعمت به باطل می‌كشاند، تا آنجا كه می‌گوید: 
نعمت حقّ من است. «هذا لِی» 
قیامت نیست. «وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً» 
به فرض كه قیامت باشد، بهترین‌ها برای من است. «إِنَّ لِی عِنْدَهُ لَلْحُسْنی‌»
۹. كفّار برای خود منطق و استدلال ندارند و عقیده آنها بر اساس گمان است. «وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ»
۱۰. شك و تردید در قیامت، نشانه كفر است. «وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً ... الَّذِینَ كَفَرُوا»
۱۱. در قیامت، حقیقت و باطن اعمال برای انسان كشف می‌شود. «فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا بِما عَمِلُوا»
۱۲. در قیامت، ابتدا جرم خلافكار به او فهمانده می‌شود، سپس عذاب می‌شود. «فَلَنُنَبِّئَنَّ ... لَنُذِیقَنَّهُمْ‌»
۱۳. كسی كه پندار غلط خود را محكم و با قاطعیّت می‌گوید، باید پاسخ محكم و با قاطعیّت دریافت كند. پاسخِ‌ «إِنَّ لِی عِنْدَهُ لَلْحُسْنی‌» جمله‌ی‌ «فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا» و «لَنُذِیقَنَّهُمْ مِنْ عَذابٍ غَلِیظٍ» است.

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
مَن أسهَرَ عَينَ فِكرَتِهِ بَلَغَ كُنهَ هِمَّتِهِ 
هر كس چشم انديشه اش را بيدار بدارد؛ به اوج خواسته اش مى رسد. 
غررالحکم، حدیث شماره ۸۷۸۴

#فصلت_50
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                             ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۵۱:
وَ إِذَآ أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنْسَانِ أَعْرَضَ وَ نَأَىٰ بِجَانِبِهِ وَ إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَآءٍ عَرِيضٍ
ترجمه:
و هنگامی كه به انسان نعمت عطا می‌كنیم [از طاعت و عبادت‌] روی بر می‌گرداند و [با كبر و نخوت‌] از ما دور می‌شود و چون آسیبی به او رسد [برای برطرف شدنش‌] به دعای فراوان و طولانی روی می‌آورد.

كلمه‌ی‌ «نَأی‌» به معنای دور شدن است و هرگاه با واژه «جانب» بكار رود، كنایه از تكبّر و غرور است. «نَأی‌ بِجانِبِهِ» یعنی به خاطر نعمت و رفاه، مغرور شد و متكبرانه خود را كنار كشید. كلمه‌ی‌ «عَرِیضٍ» به معنای پهن و كنایه از دعای زیاد است.
سؤال: درآیه ۴۹ خواندیم: «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ كانَ یَؤُساً» همین كه شرّی به انسان رسید دچار یأس می‌شود؛ ولی در این آیه می‌فرماید: «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعاءٍ عَرِیضٍ» همین كه شرّی به انسان رسد، دعایی طولانی دارد. 
سؤال این است كه چگونه انسان مأیوس دعا می‌كند؟
پاسخ: مفسّران پاسخ‌های متفاوتی به این پرسش داده‌اند:
> بعضی از مردم، هنگام گرفتاری مأیوس می‌شوند و بعضی دیگر دعا می‌كنند.
> انسان از اسباب عادّی مأیوس می‌شود، ولی از خدا درخواست می‌كند. البته لحن آیه توبیخ است و یأس از اسباب عادّی و توجّه به خدا كار نیكویی است و توبیخ ندارد.
> انسان ابتدا دعا می‌كند، ولی كم‌كم مأیوس می‌شود و این دعا و یأس در دو مرحله است.
شاید بتوان گفت که مراد از دعا، استمداد از خداوند نیست، بلكه همان یأس است كه به صورت جزع و جیغ و ناله اظهار می‌كند و هر دو آیه یك مسأله را مطرح می‌كند، لكن در یك جا می‌فرماید: مأیوس است و در جای دیگر می‌فرماید: به خاطر یأس جیغ و داد می‌زند، نظیر آیه‌ی‌ «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعَاً»

پیام‌ آیه شریفه:
۱. رفاه یا سختی در میدان زندگی؛ برای بروز و ظهور خصلت‌های آدمی و آفات روحی اوست. «إِذَا أَنْعَمْنا ... وَ إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ»
۲. رفاه، مایه‌ی غفلت است. «أَنْعَمْنا ... أَعْرَضَ‌»
۳. نعمت‌ها از خداست‌ «أَنْعَمْنا» ولی حوادث تلخ نتیجه عملكرد یا خصلت‌های بد خود انسان است. «مَسَّهُ الشَّرُّ» (شرّ به خدا نسبت داده نشده است.)
۴. انسانِ تربیت نشده، كم ظرفیّت است. «إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعاءٍ عَرِیضٍ»
۵. مشكلات و تنگناهای زندگی، در مقابل نعمت‌های عطا شده از سوی خدا به او، اندك است. (برای نعمت كلمه‌ «أَنْعَمْنا» آمده، ولی برای شرّ كلمه‌ «مَسَّهُ» آمده كه به معنای تماس ساده است.)

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن تَسَلّى بِالكُتُبِ لَم تَفُتهُ سَلَوةٌ  
هركه با كتاب آرامش يابد؛ هيچ آرامشْ بخشى را از دست نداده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۱۲۶

#فصلت_51
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                         ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۵۲:
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ كَانَ مِنْ عِنْدِ اللهِ ثُمَّ كَفَرْتُمْ بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ
ترجمه:  
بگو: به من خبر دهید: اگر [قرآن‌] از سوی خدا باشد و سپس شما به آن كافر شوید؛ چه كسی گمراه‌تر از کسی است كه در مخالفتی دور [از منطق و صواب‌] قرار دارد؟

پیام‌ آیه شریفه:
۱. خداوند راه گفتگو با افراد لجوج را به پیامبرش می‌آموزد. «قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ‌ ...»
۲. انسان عاقل، از ضررهای احتمالی هم دوری می‌كند. (اگر قرآن از طرف خدا باشد، کسی كه كفر ورزید چه خواهد كرد؟) «إِنْ كانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ‌ ... مَنْ أَضَلُ‌ ...»
۳. ریشه‌ی كفر، در عناد، لجاجت و مخالفت با حقّ است. «كَفَرْتُمْ‌ ... شِقاقٍ بَعِیدٍ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن تَطَلَّعَ عَلى أسرارِ جارِهِ انهَتَكَت أستارُهُ  
هر كه در پى آگاهى از اسرار همسايه اش باشد، پرده اش دريده مى شود. 
غررالحکم، حدیث شماره ۸۷۹۸

#فصلت_52
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                          ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیات ۵۴-۵۳:
سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَ فِيٓ أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (٥٣)
أَلَآ إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقَآءِ رَبِّهِمْ أَلَآ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطٌ (٥٤)
ترجمه:
به زودی نشانه‌های خود را در اطراف جهان و در نفوس خودشان به آنها نشان می‌دهیم، تا برای آنها روشن شود كه حتما او برحق است. آیا کافي نیست كه پروردگارت [با ارائه كردن حقایق تكوینی و دلایل طبیعی‌] بر همه چیز گواه است [كه تنها او آفریننده و بی‌نیاز است و غیر او مخلوق و از هر جهت‌ نیازمند به اوست.] (۵۳)
آگاه باش که بی‌شک آنها از ملاقات پروردگارشان در تردیدند. [و] آگاه باش كه یقیناً او بر همه چیز [با قدرت و دانش بی‌نهایتش‌] احاطه دارد. (۵۴)

خداشناسی مراحلی دارد: گاهی از آثار پی به مؤثّر می‌بریم. «آیاتِنا فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ» و گاهی خودش را می‌یابیم و واسطه‌ها را كنار می‌زنیم. «أَ وَ لَمْ یَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ» همان گونه كه خودش شاهد بر یكتایی خود است. «شَهِدَ اللهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ» ‌(آل عمران، ۱۸)

كی رفته‌ای ز دل كه تمنا كنم تو را ‌
كی گشته‌ای نهفته كه پیدا كنم تو را
با صد هزار جلوه برون آمدی كه من‌ ‌
با صد هزار دیده تماشا كنم تو را
حضرت امام حسین علیه السلام در دعای عرفه به درگاه حق عرضه می‌دارد:
مَتَی غِبْتَ حَتَّی تَحْتاجَ إِلَی دَلِیلٍ یَدُلُّ عَلَیْکَ وَ مَتَی بعدت حَتَی تکون اَلْآثارُ هِیَ اَلَّتی تُوصِلُ إِلَیْکَ عَمِیَتْ عَیْنٌ لا تَرَاکَ
 آیا برای غیر تو نمودی هست كه برای تو نیست؟ تو كی غائب بودی تا به دلیل نیاز داشته باشی؟ كور باد چشمی كه تو را نبینید.
چرا در معاد شك می‌كنیم و می‌گوییم: 
آیا او نمی‌داند كه چه كرده‌ایم تا كیفر و پاداش دهد؟ «أَنَّهُ عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ» یا نمی‌تواند دوباره خلق كند؟ «أَنَّهُ عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ» 
آری، هدف این‌ تشكیك‌ها، باز كردن راه برای فسق و فجور است. «یُرِیدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ یَسْئَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیامَةِ» (قیامت، ۵ و ۶)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. جلوه‌های قدرت و حكمت خدا تمام شدنی نیست. «سَنُرِیهِمْ» (یعنی علاوه بر آیاتی كه در دسترس است، در آینده نیز آیاتی را به آنها نشان خواهیم داد.)
۲. پیشرفت علوم، گامی برای خداشناسی است. «سَنُرِیهِمْ آیاتِنا فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ»
۳. تمام هستی، كلاس خداشناسی است. «فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ»
۴. خداشناسی، با توجّه کردن به نزدیك‌ترین موجود (خود انسان) تا دورترین نقطه‌ی هستی ممكن است. «فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ»
۵. خداوند با همه اتمام حجّت می‌كند. «سَنُرِیهِمْ آیاتِنا ... حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ»
۶. خداشناسی باید با دریافت و باور همراه باشد. «یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ»
۷. تنها معبود حقّ، اوست. «أَنَّهُ الْحَقُّ»
۸. با سؤال، فطرت‌های خفته را بیدار كنید. «أَ وَ لَمْ یَكْفِ‌ ...»
۹. ذات مقدّس خدا شاهد و گواه بر خود اوست. «أَنَّهُ عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ» چنانكه اولیای خدا چنین می‌گفتند: «یَا مَن دَلَّ بِذاتِهِ عَلَی ذاتِه» (آفتاب آمد دلیل آفتاب)
۱۰. اگر ایمان به خداوند قطعی شود، ایمان به معاد كه جلوه‌ای از قدرت، حكمت و عدالت خداست، ثابت می‌شود. «أَلا إِنَّهُمْ فِی مِرْیَةٍ ...»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن يَكتَسِب مالاً مِن غَيرِ حِلِّهِ يَصرِفهُ في غَيرِ حَقِّهِ 
هركس مالى را از حرام به دست آورد، آن را در راه ناشايست خرج مى‌كند. 
غررالحکم، حدیث شماره ۸۸۸۳

#فصلت_54_53
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

به نام خدا
سلام علیکم
برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ...
در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات می‌توانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید .

لینک سوره حمد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/5

لينك ابتدای سوره بقره
https://tttttt.me/Every_day_Quran/16

لينك ابتدای سوره أل عمران
https://tttttt.me/Every_day_Quran/359

لينك ابتدای سوره نساء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/564

لينك ابتدای سوره مائده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/753

لينك ابتدای سوره انعام
https://tttttt.me/Every_day_Quran/897

لينك ابتدای سوره اعراف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1094

لينك ابتدای سوره انفال
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1315

لينك ابتدای سوره توبه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1401

لینک ابتدای سوره یونس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1541

لینک ابتدای سوره هود
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1657

لینک ابتدای سوره یوسف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1790

لینک ابتدای سوره رعد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1909

لینک ابتدای سوره ابراهیم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1960

لینک ابتدای سوره حجر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2018

لینک ابتدای سوره نحل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2084

لینک ابتدای سوره اسراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2204

لینک ابتدای سوره کهف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2315

لینک ابتدای سوره مریم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2400

لینک ابتدای سوره طه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2463

لینک ابتدای سوره انبیاء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2532

لینک ابتدای سوره حج
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2615

لینک ابتدای سوره مؤمنون‌
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2686

لینک ابتدای سوره نور
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2747

لینک ابتدای سوره فرقان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2809

لینک ابتدای سوره شعراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2874

لینک ابتدای سوره نمل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2940

لینک ابتدای سوره قصص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3005

لینک ابتدای سوره عنکبوت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3081

لینک ابتدای سوره روم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3143

لینک ابتدای سوره لقمان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3191

لینک ابتدای سوره سجده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3235

لینک ابتدای سوره احزاب
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3261

لینک ابتدای سوره سبأ
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3331

لینک ابتدای سوره فاطر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3381

لینک ابتدای سوره یس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3425

لینک ابتدای سوره صافات
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3465

لینک ابتدای سوره ص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3511

لینک ابتدای سوره زمر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3544

لینک ابتدای سوره غافر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3605

لینک ابتدای سوره فصلت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3676

لینک ابتدای سوره شوری
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3718

لطفا برای نشر قرآن کریم دوستان علاقمند به قرآن کریم را به این کانال دعوت فرمایید ...
لینک تلگرام :
@Every_day_Quran
لینک ادمین :
@ar_karimian‌

.                         ﷽‌‌‌
سوره شوری، آیات ۴-۱:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
حمٓ (١)
عٓسٓقٓ (٢)
كَذَٰلِكَ يُوحِيٓ إِلَيْكَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (٣)
لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ (٤)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم 
حم‌ (۱)
عسق‌ (۲)
این‌گونه خدای توانای شكست‌ناپذیر و حكیم به سوی تو و كسانی [از پیامبران‌] كه پیش از تو بودند؛ وحی می‌كند. (۳)
آنچه در آسمان‌ها و زمین است، فقط در سیطره مالكیّت و فرمانروایی اوست و او بلند مرتبه و بزرگ است. (۴)

سیمای سوره شوری‌
این سوره پنجاه و سه آیه دارد و در مكّه نازل شده است. به جهت آیه ۳۸ كه به مسأله شوری اشاره دارد؛ نامش «شوری» است.
این سوره به مباحث اصول دین از قبیل توحید، معاد، نبوّت و نیز مباحث اخلاقی و اجتماعی پرداخته است.
در میان ۲۹ سوره‌ای كه با حروف مقطّعه آغاز شده، طولانی‌ترین حروف مقطّعه در این سوره آمده است و جالب آنكه این سوره، مشكل معنای حروف مقطّعه را حل كرده است، زیرا در ادامه این حروف می‌فرماید: «كَذلِكَ یُوحِی» یعنی وحی از همین حروف الفبای زبان عربی است كه در اختیار همه‌ی شماست، اگر می‌توانید شما هم مثل آن را بیاورید.
در قرآن كریم كلمه‌ «قَبْلِكَ» خطاب به پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله زیاد استعمال شده است، یعنی پیش از تو پیامبرانی آمده‌اند، امّا در هیچ جا «َبعدَكَ» نیامده است و این نشان دهنده خاتمیّت پیامبر اسلام می‌باشد.
با اینكه پیامبر اسلام خاتم انبیاست، امّا نامش قبل از دیگران آمده و این نشان عظمت والای اوست.
عزّت، قدرت، حكمت و عظمت الهی همه و همه در وحی الهی تبلور یافته است، لذا نباید وحی و كلام الهی را ساده انگاشت.
پیامبران بزرگوار به سرچشمه عزّت، قدرت و عظمت الهی متصل هستند، پس هر كس با آنها در افتد، نابود می‌شود.
یكی از دلائل اعجاز قرآن این است كه از حروف و كلمات عمومی و عادّی؛ جملات و تركیب‌هایی ساخته كه احدی مشابه آن را نمی‌تواند بیاورد.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. وقتی می‌خواهید مطلبی را عنوان كنید، برای شنوندگان خود حسّاسیّت و جاذبه ایجاد كنید. «حم. عسق»
۲. شیوه و محتوای وحی به انبیا، مشابه یكدیگر است. «كَذلِكَ»
۳. یكی از سنّت‌های الهی وحی است. «كَذلِكَ یُوحِی‌ ...»
۴. همه انبیا به یك سرچشمه متصل‌اند و از یك منبع وحی دریافت می‌كنند. «كَذلِكَ یُوحِی»
۵. وحی از سرچشمه عزّت است، با آن در نیفتید كه نابود می‌شوید. «یُوحِی‌ ... الْعَزِیزُ»
۶. وحی از سوی خدای عزیز و حكیم است و اطاعت از آن، به شما عزّت و استواری می‌دهد. «الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ»
۷. نزول وحی بر اساس حكمت است، لذا به هر كس وحی نمی‌شود. «یُوحِی‌ ... الْحَكِیمُ»
۸. وحی از سرچشمه حكمت است و لذا مطالب آن ماندگار است و خدشه بردار نیست. «یُوحِی‌ ... الْحَكِیمُ»
۹. عزّت خداوند آمیخته با حكمت و كاردانی اوست. «الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ»
۱۰. نظام تشریع (وحی و هدایت) حقّ كسی است كه نظام تكوین (آسمان‌ها و زمین) در اختیار اوست. «لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ...»
۱۱. وحی برای رشد ماست، وگرنه او كاملا بی نیاز است. «لَهُ ما فِی السَّماواتِ‌ ... الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ»
۱۲. مالكیّت حقیقی از آنِ خداست، دیگران خیال مالكیّت می‌كنند. «لَهُ ما فِی السَّماواتِ‌...»
۱۳. مالكیّت مطلق خداوند بر جهان هستی، پشتوانه عزّت و حكمت اوست. «الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ لَهُ ما فِی السَّماواتِ‌...»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ افتَخَرَ بِالتَّبذيرِ احتُقِرَ بِالإفلاسِ
آن كه به اسراف مى بالد، با تهى دستى خُرد و خوار مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۹۰۵۷

#شوری_4_1
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                               ﷽‌‌‌
سوره شوری، آیات ۶-۵:
(قسمت اول)
تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَ الْمَلَآئِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَلَآ إِنَّ اللهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (٥)
وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِٓ أَوْلِيَآءَ اللهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَ مَآ أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ (٦)
ترجمه:
نزدیك است آسمان‌ها از فرازشان [به سبب عظمت وحی‌] بشكافند و فرشتگان همواره پروردگارشان را همراه با ستایش؛ تسبیح می‌گویند و برای كسانی كه در زمین هستند؛ درخواست آمرزش می‌كنند. آگاه باشید که خداوند حتما بسیار آمرزنده و مهربان است (۵)
و كسانی كه غیر خدا را سرپرست و یار خود گرفته‌اند؛ خدا نگهبان و مراقب [اعمال و گفتار] آنهاست و تو همه‌کاره آنها نیستی. (۶)

وحی چیست كه از عظمت آن نزدیك است آسمان‌ها بشكافد!؟ آسمان‌هایی كه:
 - طبقه طبقه هستند. «سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً» ‌(ملك، ۳) 
- محكم هستند. «سَبْعاً شِداداً» ‌(نبأ، ۱۲) 
- و در محكمی نمونه و ضرب المثل‌اند. «أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّماءُ بَناها» ‌(نازعات، ۲۷) 
آسمان‌هایی كه هزاران كهكشان در بردارند و هر كهكشان منظومه‌ها و هر منظومه كراتی دارد كه بعضی میلیون‌ها برابر زمین هستند و عقل و علم بشری تاكنون به نزدیك‌ترین آنها نیز احاطه پیدا نكرده است. 
این است عظمت وحی.
در سوره مباركه مریم آمده است: «تَكادُ السَّماواتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَ تَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَ تَخِرُّ الْجِبالُ هَدًّا أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمنِ وَلَداً» ‌(مریم،۹۰ و ۹۱) مشركان برای خدا فرزندی می‌پنداشتند! نزدیك است به خاطر این عقیده فاسد، آسمان‌ها متلاشی شود.
فرشتگان علاوه بر آنكه تدبیر نظام هستی را بر عهده دارند، برای انسان‌ها نیز دعا می‌كنند، فرشتگانی كه هرگز معصیت نمی‌كنند «لا یَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ» ‌(تحریم،۶) و برای افراد گناهكار دعا و استغفار می‌كنند. آری، پاكان باید به فكر دیگران نیز باشند. البتّه استغفار فرشتگان، پرتوی از لطف الهی بر بندگان است، زیرا آنها جز دستور خدا كاری نمی‌كنند.
بر اساس این آیه، فرشتگان برای تمام اهل زمین دعا می‌كنند. «یَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی الْأَرْضِ» 
بر اساس آیه ۷ سوره مباركه غافر؛ فرشتگان برای مؤمنان دعا می‌كنند. «وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا» و جالب اینكه این استغفار به شرطی كارآیی دارد كه مؤمنان خود نیز استغفار كنند. «فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبِیلَكَ»
در عفو خدا شك نكنیم. در جمله‌ «أَلا إِنَّ اللهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ» چند نوع تأكید آمده است.
( «أَلا»، «إِنَّ»، «هُوَ»، جمله اسمیّه، قالب «غفور» به جای «غافر» و الف و لام در «الْغَفُورُ»)
خداوند با مردم اتمام حجّت كرده است، وحی را سنّت خویش قرار داده و پیامبر را واسطه وحی قرار داده است‌، ولی مردم باز هم به سراغ دیگران می‌روند. «مِنْ دُونِهِ أَوْلِیاءَ اللهُ»
در قرآن و روایات، معمولًا حمد و ستایش در كنار تسبیح مطرح است. «یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ»، «سبحان ربی الاعلی و بحمده»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ اقتَصَدَ فِى الغِنى وَ الفَقرِ فَقَدِ استَعَدَّ لِنَوائِبِ الدَّهرِ
هر كه در حال دارايى و نادارى ميانه روى كند؛ آماده[روبه رو شدن] با ناگوارى هاى روزگار است.
غررالحکم، حدیث شماره ۹۰۴۸

#شوری_6_5
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                               ﷽‌‌‌
سوره شوری آیات ۶-۵:
(قسمت دوم)
تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَ الْمَلَآئِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَلَآ إِنَّ اللهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (٥)
وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِٓ أَوْلِيَآءَ اللهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَ مَآ أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ (٦)
ترجمه:
نزدیك است [به سبب عظمت وحی‌] آسمان‌ها از فرازشان بشكافند و (بدانید که) فرشتگان همواره پروردگارشان را همراه با ستایش؛ تسبیح می‌گویند و برای كسانی كه در زمین هستند؛ درخواست آمرزش می‌كنند. 
آگاه باشید که به تحقیق خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است (۵)
و كسانی كه غیر خدا را سرپرست و یار خود گرفته‌اند؛ خدا نگهبان و مراقب [اعمال و گفتار] آنهاست و تو همه‌کاره آنها نیستی. (۶)

پیام آیه شریفه:
۱. آسمان‌ها از وحی متأثّرند، اما چگونه بعضی انسان‌ها اثر نمی‌پذیرند. «یُوحِی‌ ... تَكادُ السَّماواتُ یَتَفَطَّرْنَ‌»
۲. یكی از آداب دعا و استغفار این است كه ابتدا ستایش خداوند را بجا آوریم. «یُسَبِّحُونَ‌ ... یَسْتَغْفِرُونَ‌»
۳. دعای فرشتگان مستجاب است. «یَسْتَغْفِرُونَ‌ ... إِنَّ اللهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ‌» (آری، دعا در حقّ دیگران دارای تأثیر است.)
۴. هیچ مسئولیّت و كاری (حتّی تدبیر امور هستی) نباید مانع دعا و استغفار شود. (فرشتگانی كه تدبیر امور هستی را بر عهده دارند؛ دائماً مشغول تسبیح خدا و دعا برای انسان‌ها هستند). «یُسَبِّحُونَ‌ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ‌ ... یَسْتَغْفِرُونَ‌»
۵. استغفار، دو لطف قطعی را به دنبال دارد: مغفرت و رحمت. «... الْغَفُورُ الرَّحِیمُ‌»
۶. چون وحی از بالا نازل می‌شود و آسمان‌ها مسیر آن است‌ «سَبْعَ طَرائِقَ» ‌(مؤمنون، 17) از هر آسمانی كه عبور می‌كند، نزدیك است شكافته شود. «یَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ»
۷. شرك با همه ابعادش محكوم است. «اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیاءَ»
۸. مشركان بدانند كه خداوند عقاید و اعمال‌شان را حفظ می‌كند. «اللهُ حَفِیظٌ عَلَیْهِمْ»
۹. عدم پذیرش مردم نباید سبب دلسردی شود. پیامبر باید به وظیفه خود عمل كند. «وَ ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
۱۰. وظیفه پیامبر ابلاغ وحی است. اگر مردم به سراغ دیگران رفتند، پیامبر وظیفه‌ای ندارد. «ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
۱۱. پیامبر به هدایت مردم اشتیاق و اهتمام فراوان داشت. «ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
۱۲. پیامبر مسئول ارشاد مردم است، نه اجبار آنها به پذیرش. «ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن دَنَت هِمَّتُهُ فَلا تَصحَبُهُ
دونْ همّت را همدم مباش.
غررالحکم، حدیث شماره ۹۰۸۶

#شوری_6_5
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                          ﷽‌‌‌
سوره شوری، آیه ۷:
وَ كَذَٰلِكَ أَوْحَيْنَآ إِلَيْكَ قُرْآنَاً عَرَبِيَّاً لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَىٰ وَ مَنْ حَوْلَهَا وَ تُنْذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَ فَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ
ترجمه:
و این‌گونه قرآنی [به زبان فصیح و گویا] به تو وحی كردیم تا [مردمِ‌] ام‌القری (شهر مكه‌) و كسانی را كه پیرامون آن هستند بیم دهی و آنها را از روز جمع شدن [كه روز قیامت است‌] و تردیدی در آن نیست؛ بترسانی. [روزی كه‌] گروهی در بهشت‌اند و گروهی در آتش سوزان.

مراد از امّ القری، مكّه است.
اولین نقطه‌ای كه سر از آب بیرون آورد مكّه بود، لذا آن را «مادر آبادی‌ها» خوانده‌اند.
یكی از اسامی قیامت‌ «یَوْمَ الْجَمْعِ» است، روزی كه همه مردم یك‌جا جمع می‌شوند، روزی كه جسم با روح، عمل با انسان، ظالم با مظلوم و كیفر و پاداش با عامل آن جمع می‌شود.
در آیه‌ی قبل خطاب به پیامبر فرمود: تو وكیل مردم نیستی، در این آیه می‌فرماید: وظیفه‌ی تو هشدار و انذار است.
سؤال: با اینكه قرآن كریم بارها تردید و تعجب كفّار درباره معاد را نقل كرده است؛ چرا می‌فرماید شكی در آن نیست؟ «لا رَیْبَ فِیهِ»
پاسخ: در قرآن، جمله‌ «لا رَیْبَ فِیهِ» يازده بار درباره معاد؛ چهار بار درباره‌ی قرآن و یك بار درباره أجل آمده است، یعنی با دیدن نمونه‌های رستاخیز در طبیعت؛ پدید آمدن بهار و پاییز و آفرینش خودتان؛ سزاوار نیست در امكان زنده شدن دوباره مردگان شك و تردید كنید. 
پس منظور این نیست که هیچ كس شك نمی‌كند، بلكه پیام قرآن این است که‌ نباید شك کرد.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. همان گونه كه انبیای پیشین به زبان قوم خود سخن می‌گفتند، قرآن نیز به زبان عربی وحی شده است. «وَ كَذلِكَ أَوْحَیْنا ... قُرْآنَاً عَرَبِيَّاً»
۲. الفاظ قرآن به همین صورت كه هست بر پیامبر نازل شده است. «أَوْحَیْنا إِلَیْكَ قُرْآناً عَرَبِيَّاً»
۳. قرآن به زبان عربی است و ترجمه آن به هر زبانی كه باشد حكم قرآن را ندارد. «قُرْآناً عَرَبِيَّاً» (چون فهم بشر در حدی نیست که بتواند حقایق عبارات و الفاظ قرآن را به صورت كامل درك كند و ترجمه هم بر اساس فهم شخص مترجم است.)
۴. هدف اصلی از دریافت‌های الهی، بازدهی آن است. «أَوْحَیْنا ... لِتُنْذِرَ»
۵. كسی كه دیگران را هشدار می‌دهد، باید خود آگاهی و بینش لازم را داشته باشد. «أَوْحَیْنا ... لِتُنْذِرَ»
۶. در تبلیغ؛ ابتدا مخاطبین و نیازهای آنها را بشناسیم. (اولین نیاز جامعه جاهلی، هشدار بود.) «لِتُنْذِرَ»
۷. در تبلیغ؛ به منطقه‌ و مكان توجّه شود. «أُمَّ الْقُری‌ وَ مَنْ حَوْلَها»
۸. تبلیغ باید از خود و اطرافیان خود آغاز شود. «لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُری‌»
۹. دعوت پیامبر اسلام، تدریجی و دارای مراحل متعدّد بوده است. «لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُری‌ وَ مَنْ حَوْلَها»
۱۰. در میان موارد انذار، مسأله معاد نقش ویژه‌ای دارد. «وَ تُنْذِرَ یَوْمَ الْجَمْعِ»
۱۱. در انذار مردم، فصاحت قرآن نقش مهمی دارد. «عَرَبِيَّاً لِتُنْذِرَ» (با این فرض که مراد از كلمه «عربی» فصاحت باشد.)
۱۲. با آنكه قیامت روز جمع است، روز فصل و تفكیك نیز هست. «فَرِیقٌ فِی الْجَنَّةِ وَ فَرِیقٌ فِی السَّعِیرِ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن طَلَبَ رِضَى اللهِ بِسَخَطِ النّاسِ رَدَّ اللهُ ذامَّهُ مِنَ النّاسِ حامِدا
هر كه با خشم مردم، جوياى خشنودى خدا باشد؛ خداوند مردم نكوهشگر را ستاينده او مى كند.
غررالحکم  حدیث شماره ۹۰۳۵

#شوری_7
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                               ﷽‌‌‌
سوره شوری، آیات ۹-۸:
وَ لَوْ شَآءَ اللهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَٰكِنْ يُدْخِلُ مَنْ يَشَآءُ فِي رَحْمَتِهِ وَ الظَّالِمُونَ مَا لَهُمْ مِنْ وَلِيٍّ وَ لَا نَصِيرٍ (٨)
أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِٓ أَوْلِيَآءَ فَاللهُ هُوَ الْوَلِيُّ وَ هُوَ يُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَ هُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (٩)
ترجمه:
اگر خدا می‌خواست آنها را [از روی جبر بر محور هدایت‌] امت واحدی قرار می‌داد، ولی [هدایت اجباری فاقد ارزش است‌] هر كه را بخواهد [در صورتی كه ستمكار به آیات خدا نباشد] در رحمت خود در می‌آورد و ستمكاران را هیچ دوست و یاوری [كه از عذاب نجات‌شان دهد] نیست. (۸)
آیا به جای او معبودانی برای خود گرفته‌اند؛ در حالی كه معبود واقعی خداست و فقط اوست كه مردگان را زنده می‌كند و فقط اوست كه بر هر كاری تواناست. (۹)

خداوند حكیم است و همه كارهایش حكیمانه است، اگر چه فكر انسان به حكمت كارهای او نمی‌رسد. بنابراین در مواردی كه قرآن می‌فرماید هر كه را خدا بخواهد عزیز یا ذلیل می‌كند، معنایش این است که كسانی كه بواسطه ایمان و عمل صالح، لیاقت دریافت عزّت و هدایت را پیدا كنند؛ خداوند آنها را در مسیر رحمت و هدایت خود قرار می‌دهد، امّا كسانی كه با كفر، نفاق و لجاجت زمینه سعادت را در خود كور كنند؛ خداوند برای آنها كاری نمی‌كند.
اگر شما وارد منزل شدید و دیدید دزد در خانه است، فوراً در را به روی او قفل می‌كنید تا پلیس را خبر كنید. در این صحنه اگرچه شما در را به روی او بسته‌اید، ولی سارق خودش اسباب بسته شدن در را فراهم كرده است. خداوند نیز دلهایی را مهر می‌زند و گروهی را گمراه یا ذلیل می‌كند، ولی این قهر الهی به خاطر سوء عقیده و عمل خود آنهاست.
كلمه «ولی» مفرد و كلمه‌ «أَوْلِیاءَ» جمع آمده است، زیرا خداپرستان فقط ولایت خدا را می‌پذیرند؛ اما كسانی كه از خدا جدا شوند؛ هر لحظه یك سرپرست دارند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. سنّت خداوند بر این است كه انسان‌ها را آزاد بگذارد تا راه خود را انتخاب کنند، وگرنه می‌توانست همه را اجباراً در راه حقّ قرار دهد. «وَ لَوْ شاءَ اللهُ»
۲. منحرفین از راه حقّ، در حقیقت به خود ظلم می‌كنند. «وَ الظَّالِمُونَ»
۳. ظالم از هر نوع كمكی در قیامت محروم است. «ما لَهُمْ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصِیرٍ» نه كمك از مقام برتر «مِنْ وَلِیٍّ» و نه كمك از زیر دست و دوستان. «وَ لا نَصِیرٍ»
۴. نظرات و افكار انحرافی را پاسخ دهید. «أَمِ اتَّخَذُوا ... فَاللهُ هُوَ الْوَلِیُ‌ ...»
۵. پذیرش غیر خدا، قابل سرزنش و توبیخ است. «أَمِ اتَّخَذُوا»
۶. ادّعا باید همراه با دلیل باشد. «فَاللهُ هُوَ الْوَلِیُّ وَ هُوَ یُحْیِ الْمَوْتی‌ وَ هُوَ عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ»
۷. هرگونه ولایت و سرپرستی كه در راستای ولایت الهی نباشد، نامشروع و باطل است. «فَاللهُ هُوَ الْوَلِیُّ»
۸. ولایت خداوند مطلق، گسترده و ابدی است. «هُوَ الْوَلِیُّ»
۹. ولایت، حقّ كسی است كه قدرت داشته باشد. «هُوَ الْوَلِیُ‌ ... وَ هُوَ عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن لَم يَتَعَلَّم فِى الصِّغَرِ لَم يَتَقَدَّم فِى الكِبَرِ
هركه در كودكى نياموزد، در بزرگى پيشرفت نمى كند. 
غررالحکم، حدیث شماره ۸۹۳۷

#شوری_9_8
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                          ﷽‌‌‌
سوره شوری، آیه ۱۰:
وَ مَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِنْ شَيْءٍ فَحُكْمُهُٓ إِلَى اللهِ ذَٰلِكُمُ اللهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنِيبُ
ترجمه:
و آنچه را [از امور دین، عقاید و احكام‌] در آن اختلاف دارید؛ داوری‌اش با خداست. این است خدا پروردگار من. بر او توكل كردم‌ و به او باز می‌گردم.

تا وقتی كه انسان هست، اختلاف نظر نیز هست و تا اختلاف نظر هست، مراجعه به قانون الهی و دین لازم است.
در این آیه، كلمه‌ی‌ «تَوَكَّلْتُ» در قالب ماضی و كلمه‌ «أُنِیبُ» در قالب مضارع بیان شده است كه شاید بتوان گفت: توكّل برخاسته از ایمانی ثابت است، ولی انابه در هر روز و هر لحظه لازم است.
دو كلمه‌‌ی «عَلَیْهِ» و «إِلَیْهِ» مقدّم بر «تَوَكَّلْتُ» و «أُنِیبُ» آمده است، یعنی توكّل فقط بر او و بازگشت و انابه هم فقط به سوی او.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. در هر‌چه اختلاف دارید؛ دین پاسخگوست. «وَ مَا اخْتَلَفْتُمْ‌ فِیهِ مِنْ شَیْ‌ءٍ»
۲. در اسلام بن بست وجود ندارد. «وَ مَا اخْتَلَفْتُمْ‌ ... فَحُكْمُهُ إِلَی اللهِ»
۳. حل اختلاف، از شئون ربوبیّت است. «ذلِكُمُ اللهُ رَبِّی»
۴. به هنگام اختلاف، به خدا رجوع كنید و بر او توكّل و انابه نمایید و هر حكمی صادر كرد، از انجام آن نگران مباشید. «فَحُكْمُهُ إِلَی اللهِ ... عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَیْهِ أُنِیبُ»
۵. توكّل و انابه، نتیجه ایمان به ربوبیّت خداست. «اللهُ رَبِّی عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَیْهِ أُنِیبُ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن لَم تَسكُنِ الرَّحمَةُ قَلبَهُ قَلَّ لِقاؤُها لَهُ عِندَ حاجَتِهِ
هر كس دلش منزلگاه مهربانى نباشد، هنگام نيازمندى كمتر به ديدارش مى آيند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۹۷۴

#شوری_10
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian