Ҳордиқ

Чиннигужумнинг қуюқ соясида, турфа хил ноз-неъматлару, бўшаган-бўшамаган шишалар атрофида ҳордиқ чиқараётган жўраларнинг суҳбати авжида.
Бир-бирига гап бергиси келмасдан тинмай ўғилларининг шўхликларию, безориликлари ҳақида мақтанаётган оталарнинг гурунги қизигандан қизийди.
Фақатгина Зафар гапга аралашмайди. Дастурхон попугини ўйнаб ўтирган кўйи тўрт нафар жамалаксоч қизчаларини эслаб,онда-сонда жилмайиб қўяди...


Жасур Махаммадиев

@drabllar | қисқа ҳикоялар

ТУТҚУНЛИКДА
Сочлари пала-партиш кесилган, тўзғиган, дидсиз кийинган 35-40 ёшлардаги бир аёл кўринди. Мен ипни тез-тез қимирлатдим. Аёл тепага қарадида, бамайлихотир сигарет тутатди. Ортидан икки -учта йигит кўрингач, ипни узиб, қоғозни олди. Хайрият, хайрият. Оқсаб-оқсаб, хона узра рақсга тушдим. Беш ё ўн дақиқа ўтар, милиция машинасининг узлуксиз сигнали остида мен озодликка чиқаман. Номаълум аёл эса ҳеч нарсадан бехабар болалари билан тинчгина тонг оттиради.

Ширин хаёлларимни Бадрнинг йўғон, бемаъни кулгиси тўхтатди. У эшикни очиб, қорнини ушлаб кула бошлади. «Бечора қиз»… У ўн маротаба такрорлади шекилли, бу сўзни.

Шунда мен нажот йўли ёпилганини билдим. Аёл нега унга бердийкан? Милицияга беринг, вақтим йўқ, дегандирда.

-Анжелика, бу ёққа кел. Мана сенга кўрсатмоқчи бўлган «Кавказ асираси». У келиб-келиб сендан инсоф кутибди. Инсофимни ўн етти ёшимда еб қўйганман, -деб айт. Аёл кириб келди. Юрагим уришдан тўхтагандек бўлди. Бу - ўша. Мен ҳалигина қоғоз узатган аёл. Унинг совуққон қараши, беҳаё илжайганча менга бош-оёқ разм солаётгани, тинимсиз сигарет тутатаётгани кўнглимни айнитди. Кечадан буён тамадди қилмаганим, умидсизлик гирдобига тушганим ўз кучини кўрсатди. Бошим айланиб йиқилганим ёдимда қолди, холос. Қанча ҳушсиз ётганимни билмайман. Ўзимга келганимда ҳамма ёқ сув сепгандек жимжит эди. Ярим соатлар ўтиб, аёл эшикни очиб кириб келди. Унинг ошхонада овқатлангани ва ароқ ҳам ичгани билиниб турарди. Қовурилган колбасани чайнаб-чайнаб, менга тикилди ва қўлининг ёғини эшик пардасига артди.

-Бўйнингдаги «трос»ни Рашид бердими?

-Йўқ, онамники.

-Буёққа узат. Энди меники бўлади.

-Йўқ, онамники. Бировга бермайман, -дедим ғазабланиб.

-Эй, тирранча. Қаерда ўтирганингни унутдингми? Хоҳласам, ҳозир сени бўғиб ўлдираман. Хоҳласам, ўнта эркакни чақириб, сени уларга қўшиб пул ишлайман. Хоҳласам, сени кўчага чиқариб, онангникига олиб бориб қўяман. Баққа ол. Анжеликанинг кимлигини билмас экансан.

Аёл мен томонга келиб бўйнимга қўл чўзди. Занжиримни тортиб, узиб олди. Худди онам билан боғлаб турган ришта узилгандек жон-жаҳдим билан аёлга ёпишдим. Оёғимнинг оғриғига ҳам қарамай унинг тўғри келган жойига тепдим, муштладим. Занжиримни олиб, камзулчамнинг чўнтагига солдимда, ғолибона қарадим.

Анжелика эшик ёнидаги деворга суянганча менга тикилиб қолди. У боягина колбаса чайнаб турган иккита олд тишини қўлига олиб пардага артарди.

-Шен, жаҳл уштида урдингми ёки шпортшменмишан, -деди «С» ҳарфини айтолмай.

-Жаҳл устида, -дедим мен. Онамнинг занжирини сўрамасдан таққандим. Олиб бориб беришим керак. Насияга олиб зўрға қарзини узганлар.

-Агар мен ҳам ўн етти ёшимда шендай кучли бўшайдим… -аёл шу гапни айтиб чиқиб кетди. Балки оғзи-бурнидан оқаётган қонни ювгани кетгандир.

Бахтиёрни ҳозир қанчалик ёмон кўрмай, менга оз бўлсада машқ қилдиргани учун ундан чексиз миннатдор эдим. Агар оёғим панд бермаса, ўрнингдан туролмайдиган қилиб қўярдим, сен ифлос аёлни. Очликни ҳам унутдим. Ўзимни қаҳрамондек ҳис эта бошладим. Киноларда столларни ёки бочкаларни ағдариб олишишади. Менинг зиндонимда афсуски бунақа нарсалар йўқ.

Анчадан кейин Анжелика кириб келди. Унинг қўлидаги патнисда чой, нон, қовурилган колбаса.

-Ол, овқатлан, -деди у. Бояги шаштидан асар ҳам йўқ эди. Қандайдир бўшашган.

-Емайман, балки заҳар солиб келгандирсиз?

-Мана, ўзим ейман. Қараб тур. Ўлмасам, сен ҳам е.

Унинг бамайлихотир кавшанаётганини кўриб оғзимнинг суви қочди, мен ҳам овқатлана бошладим. Анжелика бир қўлида ароқ шишасини ҳам кўтариб келган эди. Шишадан бир пиёла ароқни менга ҳам қўйди. -Ол, «Шаҳрисабз» ароғи, юртингники. Ич.

-Мен умримда ичмаганман. Дадам ҳам ҳечам ичиб келмаганлар. Раҳматли, дадажоним…

https://tttttt.me/drabllar

Яқиндагина тухумдан чиққан полапонлар йўқолиб қолгани учун йиғлаётган қиз, меҳр билан қотилнинг бошини сийпаларди.

Сардор Дўст

@drabllar — қисқа ҳикоялар

#ТУТҚУНЛИКДА

Кўнглим бўшаб кетди. Дадажонимни қўмсаб йиғлаб юбордим. Тошда ҳам гул битади, деганлари рост экан. Аёл ҳам менга ҳамдард бўлди. Бояги шаддод, қаҳри қаттиқ аёл мунисага айланиб қолганди. Тавба, калтаклангани учун шунча ўзгаришми? Инсонни тушуниш бунча қийин экан. Бахтиёрнинг кимлигини англолмай қийналсам, энди бу Анжеликасини нима дейиш мумкин?

Болалигим тутиб, уни боплаб мазах қилдим.

-Боя Анжелика эдингиз, энди Анзират опага айландингизми, дейман, -дедим кулиб.

-Анзират, мени Анзират дейишмаганига кўп йил бўлди-ёв. Унутиб ҳам қўйганман.

Мен уни ўз дардини ёргиси келаётганини тушуниб етдим. Майли, тун узун. Босқинчи ҳамхоналарим бир хонадонни зор қақшатиб келгунча барибир уйқум келмайди. Чунки ўша номаълум аёл ва унинг болалари тақдирини ўйлаб, қўлимдан бир иш келмаганидан ўкиниб ўтирибман.

-Анзират опа, болаларингиз борми? Бўлса, мен тенги бордир? -деб сўрадим.

-Бу тун негадир тўкилгим келяпти. Сенинг ойдек рухсоринга қараб, илк бор ёшлигим ташлаб кетганини англаб етдим. Икки тишимни тепиб синдирганинг учун ошхонадаги ойнакка қарашимга тўғри келди. Қарадим. Ўзимдан ўзим жирканиб кетдим. Наҳс ишлар билан шуғулланган кишининг ранги-рўйи ҳам бошқача бўларкан. Ҳозир уч мучал ёшдаман. Илим илон. Саксон иккинчи йилнинг ёзи эди. Ғазалкент тарафларда ёз кечалари салқингина бўлади. Отам Тошкент шаҳридаги катта идорада ишласада, онам об-ҳавони қизғаниб шундай чиройли, дарё бўйидаги уйни ташлаб димиққан шаҳарга яшайманми, деб унамадилар. Биз тўкин-сочин яшардик. Отамнинг шофёри Тошкент билан Ғазалкент ўртасида бўзчининг мокисидек қатнарди. Аямга аталган зеб-зийнатларгача ўша йигит олиб келарди. Ҳар замон адам ҳовлимизда катта зиёфат берардилар. Ўшанда ҳам уйимиз совға-саломга тўлиб кетарди. Баъзан таниқли қўшиқчилар келиб, ярим тунгача ашула қилишарди. «Қистир-қистир»лар бошланарди. Ўн етти ёшга кирган бўлсамда, адамла мени роса эркалатардилар. Туғилган кунимга тилло соат совға қилгандилар. Ўша пайтлар тенгқурларимга кўз-кўз қилиб тақардим. Улар ҳавас билан қарашаётганини ўзларининг адаси катта ишга ишламаганидан ўкинаётганини ҳис қилардим. Бахт ҳам, тўкинлик ҳам бир кунда ғойиб бўлиши мумкин экан. Ҳа, бир кунда менинг ярқираган ҳаётим саробга айланди…

У жим бўлиб қолди. Кўзларидаги беъмани қарашлари ўрнини армон, ўкинч эгаллади. Чой қуйиб узатдим.

-Кейинчи? Кейин нима бўлди, Анзират опа?

-Сўрама, қизгина. Адам шофёрини ишдан бўшатган экан. Ораларидан қандайдир гап ўтган бўлса керак. Кейин ҳайдовчи адамни бор сир-асрорини «КГБ»га сотган. Ўша куниёқ адамни қамоққа олишибди. Ҳайдовчининг бўшаганини биз эшитмаган эдик. У келиб «янга, энг қимматбаҳо нарсаларингизни машинага ортинг. Ҳозир ОБХСС босади деди». Аям қўрқиб қолиб бўйнидаги тақинчоқларигача, яширилган пулларигача олиб ҳайдовчига берди. Унинг исми Толмас эди. Аямлар, Толмасжон, ука, акайиз қаердалар, -деди.

-Ака, -деди у кўзларида ўт чақнаб. -Бўйнидан осилиб кетди.

У қўли билан бўйнини кўрсатиб «пих» деди. Аямнинг ранглари оқариб кетди. Бири ўн, иккинчиси ўн уч ёшда бўлган укаларим билан ҳушини йўқотаёзган аямни супага судрадик. Толмас ёрдам беришга ҳаракат ҳам қилмади.

У «Ҳой Анзират, бу нарсаларни қаёққа яширишимни сен кўришинг керак. Укаларинг ёш. Машинага мин» деди.

-Анзират, кетма болам. Бойлик менга, отангга вафо қилдимики, энди сенга, укаларингга вафо қилса. Борма. Менинг аҳволим оғир, -деди аям ётган жойидан бош кўтариб.

«Дадам пешона териси билан топган нарсаларни қўш қўллаб бировга топширамизми? Эртага нима қиламиз» -дея машинага ўтирдим. Бу зебу зийнатларни ҳеч кимга бергим келмасди. Толмас машинани тоғ томонга ҳайдади. Икки соатлар чамаси йўл юрдик. Биз дадам билан келган таниш қишлоқлардан ҳам олислаб кетдик. Дача бор экан. Йўл оғир. Машинани нишабликдан зўрға ҳайдаб чиқди. Мен қаерга кўмарканмиз, деб кўзим билан пана жойларни излай бошладим.

-Бу адангни дачаси.

-Биз келганимиз йўқку?

Давоми бор...

https://tttttt.me/drabllar

ТАОМ ҲАҚИ

Жуҳонинг қорни очиб ошхонага кирибди. Аммо таом учун тўлайдиган пули йўқ экан. Шунга қарамасдан у овқат буюриб, тўйгунча овқатланибди. Кейин ошхона эгасини чақириб:
– Мабодо бирор одам таомингни еб, ҳақини тўламаса нима қиласан? – деб сўрабди.
– Юзига шапалоқ тортиб юбораман, – дебди ошхона эгаси.
– Ундай бўлса тезроқ тортиб юбор, шошиб турибман, – дебди Жуҳо юзини тутиб.

@drabllar

Келин-куёв турмуш қурганларининг биринчи кунида эшикни ҳеч кимга очмасликка қарор қилишди.

Биринчи бўлиб куёвнинг ота-онаси ёш оилани кўришга келди. Келин-куёв бир-бирига қаради, куёв эшикни очишни истади, лекин қарорлари туфайли шаштидан қайтди. Шундай қилиб, ота-она кўп кутмай қайтиб кетишди.

Ўша куни бироз вақтдан кейин келиннинг оиласи келди. Келин-куёв бир-бирига термулди. Келин кўзида ёш билан “бундай қилолмайман“, деб эшикни очди. Куёв ҳеч нима демади...

Йиллар ўтиб эр-хотин бирин-кетин тўрт ўғил кўришди. Кейин тўрт ўғил ортидан қиз фарзанд дунёга келди. Ота янги туғилган чақалоқ учун катта тантана ўтказишни истади ва ҳамма танишларини таклиф қилди. Хотини эридан нима учун 4 ўғлига бундай тантана ўтказмай, бу сафар бундай қилганини сўради. Эр ўйчан нигоҳ билан шундай жавоб берди:
— Чунки қизим менга эшик очади!

Туркчадан Марям Осиё таржимаси

👉🏻 Драбллар | қисқа ҳикоялар

"Илмига амал қилмаган мулладан, устига китоб ортилган эшак яхши"
(ҳалқ мақоли)

Чиқиш қўнғироғи чалинди. Профессор чекиш зарарлари ва оқибатлари мавзусидаги тўқсон дақиқалик маърузани тугатди. Фикрича яхши ўтди. Кўргазма учун ясалган инсон аъзоларидан ҳам етарлича фойдаланди. Олийгоҳ ҳовлисига чиқди. Қуюқ арчалар соясига борди. Чўнтагидан сигарет ва бежирим ёндиргични чиқариб, ҳафсала билан тутата бошлади...

Жасур Махаммадиев

@drabllar | қисқа ҳикоялар

ТУРМУШ(Т)

— Воҳ, онаси. Ўнг оёғим бошбармоғи ёмонам оғрияпти.
— Чиқаринг-чи. Уххуу, шишиб кетибди-кў. Кўрсатиш керак. Нима бўлди, ўзи?
— Қайдам, кеча сени тепганимда чиққанга ўхшайди....


Жасур Махаммадиев

@drabllar | қисқа ҳикоялар

#ТУТҚУНЛИКДА

-Бу ерга бошқа хотинлари, болалари билан келган.

-Ёлғон. Алдавоссиз, -дедим ундан норози оҳангда.

-Анзират, ичкарига кир. Нарсаларни ўзим олиб кираман,-деди у бепарво.

Мен ичкарига кириб шинам безатилган хонага маҳлиё бўлиб қолдим.

-Ҳеч ким ўғирлаб кетмабди. Қанча нарсани овлоқда қолдириб кетишган.

-Кимда ҳад бор адангни хасини олишга? Қоровул бор.

Ростданам машинани кўрибоқ қирқ-эллик ёшлардаги киши пайдо бўлди.

-Толмас, сенмисан. Бошлиқ ҳам келдиларми?

-Йўқ, тандир қилавер. Каттанинг қизи яхши дам олиб қайтиши керак.

-Мен дадамнинг «пих» бўлганини яширгани, мени «каттанинг қизи» деб таъкидлагани учун Толмасдан хурсанд бўлдим. Қоровул менга бош ирғаб салом бердида, узоқлашди.

-Кел, дам олайликчи. Мана бу тақинчоқларни бир-бир тақиб кўр. У қутини менинг олдимга ташлади.

Севимли машғулот билан шуғуллана бошладим. Аям бечора ёлчитиб тақмадиям. Зеб-зийнатлар кўзни олар даражада чиройли, бежирим эди. Толмас дастурхон безаб, ҳатто ичимликлар қўйиб қоровулни кута бошлади. У ёнбошлаганча мени кузатарди.

Толмаснинг кўзларида мен ҳали кўрмаган ўт бор эди. Мен бояги хушнудлигимни йўқотиб қўйдим. Бу қандай қараш? Нега у менинг ҳузуримда ялпайиб ётиб олган? Нега боя аям ҳолсизланиб қолганда ёрдам бермади? Бизни энди писанд қилмаяптида. Етти йилдан буён уйимизга эгилиб кириб, аямдан соатлаб аҳвол сўрайдиган, ҳар бир буюрилган ишга «хўп бўлади» дейдиган хушомадгўй йигит бир кунда шунча ўзгарадими? Боя каллам қаёқда эди? Нега келдим онамни норози қилиб.

-Толмас ака, бориб менга лола териб келинг. Сариғи бўлмасин, -дедим амр билан. Мақсадим гумонимни текшириш эди.

-Лола? Шундай кунда маликаи-дилозоримизнинг кўнгли лолани тусаб қолибдими? Отаси фалокатга учраганда-я? Ана, тоғнинг тепасида турибмиз. Оёқчалари цингани йўқ, -деди у. Мен бир оз тахта бўлиб қотдим. Унга ғазабимни сочдим:

-Ҳой, ким билан гаплашаётганингни унутдингми? Падхалимликда сенинг олдингга тушадигани йўқ эдику. Энди бошлиғингнинг қизини писанд қилмай қолдингми? Тур, ўрнингдан, кечирим сўра!

Толмас ҳиринглаб кулди. Ётган жойидан қўл чўзиб ,билагимдан бир тортиб йиқитди.

-Ўтир, Садрибойваччанинг арзандаси. Эшит. Отанг энди йўқ. Уни ўлдириб кетишган. Сени энди ҳеч ким сариқ чақага ҳам олмайди. Отанг ёмон одам эди. Айниқса, бузуқчиликдан тап тортмасди. Мени ўзгача ҳотамтойлик қилиб секретаркасига уйлантирди. Икковининг орасида кўп гап борлигини кейин билдим. Кабинетига икковини ушлаб олганимдан кейин кенг дунё кўзимга тор бўлди. Хўрландим, оёқ ости бўлдим.

-Ёлғон.

У мени қучоғига тортди. «Даданг худди шундай қилиб хотинимни қучиб турганди, -деди. -Мен уни тузладим. Ҳалиям аламимни олаяпман».

Шундан сўнг ҳарчанд уринмайин Толмаснинг бақувват панжалари орасидан чиқиб кета олмадим. Қанча бақирдим, ёлвордим фойдаси бўлмади. Аламзада Толмас мени истаганча хўрлади. Онамнинг гапига кирмаганимга минг пушаймон бўлдим. Отамнинг энди тарафимни ололмаслигига, ўлганига ишондим. Йўқса, ҳайдовчиси менга бунча бешафқат бўлмас эди.

Бизга «тандир» пишириб келган қоровул бу жирканч манзарани кўриб, бир зум каловланиб қолди. Қутраб кетган Толмас уни кўрмади. У қайтиб чиқиб, тош олиб келдида, жонжаҳди билан Толмаснинг бошига ура кетди. Толмас гапиришга улгура олмай қолди. Қоровул менинг аҳволимни кўриб, бош чайқади.

-Мараз, туз еб, тузлуққа тупурган ит. Қандай ҳаддинг сиғди? Қизни хароб қилибсанку. Афсус, кечикибман. Мана сенга!

Қоровул тинимсиз уриб Толмасни гапиргани ҳам қўймади. Толмас қонга ботган бошини бир кўтариб, тинчиб қолди. Ўлиб қолди-ёв, деб ўйладим. Бироқ гапиролмасдан дағдағ титрардим.

-Йиғлама, қизим. Ҳали замон аданг келиб олиб кетади. Қизи учун одам ўлдиришгача борганимни кўриб мендан хурсанд бўлар. Аданг-тоғ. Аданг омон бўлса, мени пишагимни «пишт» дейдиганлар топилмайди. Ҳайронман, бу занғар нега аданг билан ўйнашди?

Давоми бор...


https://tttttt.me/drabllar

Бир кам бахт

Қиз бахтли эди.
Чунки дуоларида сўраган инсонини учратди. Ҳамма нарсаси тўлиқ мос келарди дуосида сўраганига. Ҳа, аниқ шундай бўлди.
Аммо, бир ҳақиқатни билганида кеч эди.
Йигит оилали эди...

Саидкаримхонова Дилнозахон

#мухлислар_минбари

👉🏻 Драбллар | қисқа ҳикоялар

АЗАМАТ ҚОРЖОВОВ
ЯКШАНБАГА ЎТАР КЕЧАСИ
детектив қисса 1-қисм





Хизматчилик юзасидан темир йул чиптахоналарига тез-тез бориб турардим, кучадаги чиптафурушлар кандай " пул ишлашларидан" хам тузуккина хабардор эдим. Милициядан бушатилганимдан сунг кучада колдим. "Кучада колдим" деб тугри таъриф бердим шекилли, куп утмай куним кучада чипта сотиш билан ута бошлади. Кассага якинлашаётган одамга пешвоз чикаман ва "чипталар бор, чипталар", дейман. Қармоғимга илинса, проводниклар билан келишган ҳолда арзон чипта гаплашаман ёки чиптасиз жўнатишнинг йўлини топаман, "бизнесим" шу.
-Куёшда корайиб,аёзда торайиб чиптафурушлик киласизми? - пичинг килди хотиним. - Қонуний иш бўлса хам майли, аста-секин ғирт уғри-товламачига айланмасангиз гўрга эди.
Биринчи имконият туғилишиданок шу захарни хайдаб юбориб, бошкага уйланаман, деб тез-тез ўйлардим ва имконият берадиган вокеа содир булишини кутардим. "Эс-хуши жойида одам хам уз жуфти халоли билан ажрашишни орзу киладими, балки телбадирман?" деб узимдан сурардим гохо. Кузгуга караб Эса сог одамни курардим.
-Согман... соппа-согман...- дердим ишонч билан.
Бирок кунларнинг бирида эски танишимни учратдиму жар ёкасида яшаётганими тушундим. Оддийдек туюлган уйларим халокат келтирувчи ишларни чакириши хам мумкин экан. Уша куни кимдир мени суриштираётгани кулогимга чалинди. Кулимдаги пиво идишини панжара тагига ташлаб, урнимдан турдим. Орка угириб утирганим боис танишим мени пайкамаган экан.
- Баходир, шу ерда экансиз-ку!- деб хитоб килди у.
Куришдик. Шошилинчда исми эсимдан чикиб, "Носир" дегандим, кифтимга кокиб, кулди.


https://tttttt.me/drabllar

ЯКШАНБАГА УТАР КЕЧА


2 КИСМ

Бу дейман, исмимни хам унутиб юборибсиз-ку, "зем", мен Насимман! Утган куни анави светафорда тухтаганимда, шу ерда сизни кургандим, чипта сотишингизни эса сал аввалрок эшитгандим. Ички ишларда хизмат тугаб колибди- да? Хечкиси йук, кунгилни кенг килинг, хаммаси яхши булади.
Исм учун узримни айтиб, нега чипта керак булиб колганини сурадим. Одатда бундай узига тук кишилар кучадагилардан эмас, кассадан чипта харид килишади, купеларни танлашади ёки тинчгина самалётда жунаб куя колишади.
- Билет-милет учун йуклаб келмадим, - деди Насим очикчехралик ила. Сунг юзига булут соя солди.- Сизда гапим бор, дустим, жуда мухим... Нима десам экан... Кискаси, ёрдамингиз керак... - У буйнини чузиб, пиво идишига куз ташлади. -Юринг,бирор жойда отамлашамиз, менинг хам ичгим келиб турганди.
-Кандай муаммо? Тинчликми?
- Йук-да. Уйлаб-уйлаб,сизни танладим, хал килиб берасиз.
Ресторанга бордик.
-Хуш, чиптачига айланган омадсиз кимсага уз йулини топган хурматли инсоннинг кандай иши тушибди?- деб сурадим.
Жимжимадор гапимдан Насимнинг энсаси котгани очик куринди.
-Мен...уйландим,- деди у махзун холда.-Иккинчи мартта.
-Йуг-е! Биринчи хотин билан ажрашдингизми?
-Ажрашмадим,- деди Насим ва лабига сигарет кистириб, шошкалоклик билан олов ёкди. Йук, бу шошкалоклик эмас, асабийлик экан.-Ажрашмадим! Бу ерда бутунлай бошка гап бор! Бугун оилавий сиримни очаман...хаммасига минг лаънат!...
- Кулимдан келганича ёрдам бераман, дустим.
Гапим самимий чикди чоги, у янада юмшади.
-Сизнингча, нега иккинчи марта уйланганман?- деди.
-Иккинчи марта уйланишнинг учта сабаби бор,- таъкидладим мен, - хотиннинг вафоти, ажрашиш ва пулнинг купайиши. Мен хам...тагин буни кайфда гапиряпти деманг...мен хам бошка хотинга уйланиш хакида тез-тез уйлаб тураман.Имкон келса, ажрашаман ва росдан хам бирортасига уйланаман! Чунки хотиним уз орзу-хаёлларидан булак хеч нарса билан иши йук. Мени тушунмайди, мен хам уни тушунмайман, турмушим бош огрик нарсага айланган... Милицияда ишлашим хам хотинимнинг орзуси эди.
Кадахлар кутарилди.
- Шоу ердаги гап шу ерда колсин,- огзи- бурнидан тутун пуркади Насим.
-Сир сотиш одатим йук.

https://tttttt.me/drabllar

ЯКШАНБАГА УТАР КЕЧА

3 КИСМ

Менга одам керак.
-Канака одам?
-Ёлланма.
-Оббо, галати гапларни гапиряпсиз-ку! Уйлагандимки...
- Котиллик,фитна уюштириш, махфий хужжатларни угирлаш эмас!- шартта гапни кесди Насим.- Хизматда тобланган, тажрибали, ишончли одам топсам, топширикни уддаласа, яхшигина хак тулардим.
-Бунака ишларга аралашмайман. Колаверса, мен тобланмаганман.
-Бу ишга сиздек мос одам йук. Бундай таклиф билан бошка кимга мурожаат килишим мумкин? Куп нарсани тушунасиз, буш вактингиз куп, сирдошимсиз.
-Хазиллашяпсиз...
-Хазил эмас. Биттасини кузатасиз, тамом, бошка хеч нима! На бировни чертасиз, на угирлайсиз! У жуда оддий шахс, хатто хеч каерда ишламайди хам.
- Кизик. Ким экан у?
-Уй бекаси.
-Уй бекаси?
-Зумрад... Катта хотиним.
- Тавба, - ёкамни ушлаб кулиб куйдим, - юракни ёргунча, " бисмилло"ни шундан бошламайсизми?
-Гапимни эшитинг, - нихоятда жиддий тортди Насим. - Иккинчи марта уйланишимга боскинчилик сабаб булган! Бу- хакикий боскинчилик эди! Яна бир марта айтаман, сир сирлигича колсин! Ун бешинчи май .. Билсангиз, ун бешинчи май - Халкаро оила куни, утган йили шанба кунига тугри келган... Худди уша шанбадан якшанбага утар кечаси уйимга икки кимса бостириб кириб, тилла такинчокларни, пулларни олиб кетган. . Улсин уша пуллар, такинчоклар! Боскинчилардан биржи... хотинимни тушакка тортган... хуллас, уни булгаган... Мен углим Муроджон билан ошнамникида эдим... Бу вокеани ута сир тутишни хамкасблариздан илтимос килдим. Ахир, хотиним кишлокка кайси юз билан боради?! Углим "онаси зурланган" деган тамгани умрбод кутариб юришини хам истамадим!... Лекин менинг хам гурурим бор, жура! Хотиним айбдор булмаса-да, унга карагим келмай колди. " Бегона эркакнинг кучогида ётган" деган уй кечаю кундуз тинчлик бермасди... Лекин Зумрад билан ажрашишни хам хохламасдим. Гулфира деган хамкасб киз бор эди. Яхши киз эди, бефарк эмаслигини хам сезиб юрардим. Шундай килиб унга огиз солдим ва ... уйландим. Шу билан Зумрадга нисбатан гайирлигим хам сунди, яна аввалгидек иликлик пайдо булди. Икки хотинни хам бокишга кучим етади. Утган ойгача хеч кандай муаммо йук эди.

https://tttttt.me/drabllar

#ЯКШАНБАГА УТАР КЕЧА

4 КИСМ


Демак,биринчи хотинингиз хиёнат кила бошлабди-да?
-Ундан хам баттарга ухшайди! Бир хафта бурун "кундошликни истамайман, ё менга, ё Гулфирага талок беринг", деди. Бундай талабни куйган хотин эрсиз колишини писанда килдим, у эса нима деди денг?
- Суд...
-Суд хеч нима эмас, - кул силкиди Насим. - "Демак, менинг паймонам тулибди, майли, шуниси маъкул, бундан кейин сиз билан бир кун хам яшамайман",- леди. Аввалгидек асабийлашмади, " ожизалигим учун айбдорманми?" деб йигламади. Уйдан чикиб кетишимни айтди. Кузларидаги бундай хиссизликни, локайдликни, совук учкунни хеч качон курмагандим. Назаримда ажрашаётганидан хурсанд эди. Кейин... конуний ажрашишга улгурмаган булсак-да, оила бузилди, нарсаларимни йигиштириб, Гулфирага олиб берган уйимга бутунлай кучиб кетдим. Зумрад эски хотираларни эсламаслик учун уйни сотди, бошка мавзедан уй олди. Энди эса турмушга чикяпти.Орадан уттиз кун хам утмай!
- Бунча тез?
-Хамма гап шунда-да! Зумрадни яхши биламан! Бунчалик тез карор кабул килиши, умр савдосини учакиш билан хал килиши мумкин эмас! Бу ерда бошка гап бор! Топган йигитини оркаваротдан суриштирдим, Собит деган тиш духтир экан. Шубхам бежиз эмас, Баходир жура. Уша Собит шу вактгача хеч каерда ишламайди, тиллафурушлик килгани учун тиш духтирликдан урилган, хатто бир неча ойга камалиб хам чиккан. Утган йили уйимга бостириб кирган кимсалар тилла такинчокларни битта колдирмай олиб кетишганди. Кеча углимни куриш учун богчага борганимда, Зумрад билан тукнашдим. Кулидаги узукни куриб шунчалик ажабландимки,швртта кулидан тутиб, узукка тикилганими билмай колдим. "Бу узукни уша кеча боскинчилар олиб кетишганди-ку!"- дедим. У эса "янги уйга кучаётганимда диван оркасидан топиб олдим, халол экан, йуколмабди хам, угирланмабди хам", деб жавоб берди. Ишондим, лекин уйга келгач, бунинг ёлгон эканига амин булдим, юз фоиз ёлгон, юз фоиз!

#ЯКШАНБАГА УТАР КЕЧА

5 КИСМ

Нега бундай деяпсиз?
-Жиноятдан сунг милиция уйимни обдон текширди. Бир куни ручкам тушиб кетганида узим хам карвганман диван оркасига. Колаверса, бир йил ичида хотиним уйни камида беш- олти марта бошдан-охир тозалаган. Нима учун ажрашганимиздан сунг узук топилиб колли? Бу жудаям ташвишга солиб куйди, бу - жумбок, бу - хиёнат, жирканч хиёнат...
-Хиёнатнинг хаммаси хам жирканч,- дедим мен.- Лекин кандай хиёнат булиши мумкин?
-Айнан мана шуниси жирканч хиёнат!- Насимнинг тумшуги янада осилди. - Факат хиёнатгина булиб колмай, менга карши килинган иблисона жиноят! Тушуняпсизми, хотиним билан ўша босқинчиларнинг тили бир булган! Эшикни кандай очган ярамас иприскилар, деб куп бош котирардим. Хотинимнинг узи очиб берганлиги тушимга кирибдими?! Уйнашига бор пулнию тақинчоқларни бериб юборган! Мен билан ажрашсин, деб "зурлаш" операциясини уйлаб топган!.. Бундан бошкача бўлиши мумкинмас! Боскинчилардан бири Собит! Далил - исботим булмаса-да, бу равшан, минг фоиз аник!
- У холда милицияга мурожаат килиш керак, огайни.
Насим "эх!" деб мушти билан столни урди.
-Зумраднинг суюқоёқ эканини, уйнашини чакирганини, мени эса боскинчилар келди, деб алдаганини - булар учун уларнинг жазо олиши... Йўқ, бу мени қониқтирмайди! Сиз хаммасини аниқлаб берасиз, сунгра кандай йул тутаман, у ёғи ўзимга хавола. Келишдикми?
-Лекин кинолардагидек детектив эмасман.
- " Иш" кинолардагидек мураккаб хам эмас. Улар турмуш қурмоқчими, демак, сирларини аввалгидек махкамрок яширолмайдилар. Аслида улар ошкора учрашмасликлари хам керак эди. Кўряпсиз-ку, на узукни яширди, на муносабатларини.

Эрга энг яқин шахс бу унинг аёли

Эрнинг ҳис-туйғулари ва кечинмаларини юзидан ўқиб оладиган ягона шахс унинг рафиқасидир.
Аёл эри бирор нарсани истаса, буюришидан олдин ўша ишни бажариб қўяди, бирор нарса сўрамоқчи бўлса, сўрашидан олдин жавоб беради. Агар эрига бирор нарса ёқмаса, уни дарҳол бартараф этади. Бордию, эрида ўзига нисбатан муҳаббат туйғусини ҳис қилса, унинг қалбидан жой олиб, ишончини оқлайди. Агар хожаси ундан мамнун эканини билса, янада ўзига қарайди, безаниб гўзаллиги зиёдалашади. Эри сафар қилиб, ўзи уйда қолсада, икки қаноти ила хожаси билан учиб дунёларни кезади. Бир сўз билан айтганда, аёл эрининг барча ишларида у билан ҳам-нафас бўлади.

@drabllar

#ТУТҚУНЛИКДА
ТУТҚУНЛИКДА 10 КУН (4-қисм)

Момомнинг исмини манга қўйишган. Боядан бери ўзини-ўзи зўрға ушлаб турган онам ҳўнграб юборди. Ҳозир мени ёмонлаб урдиради, деб ўйладимда адажоним, адажоним, деб чопиб бориб бўйнига осилдим.

-Тилла тақинчоқларни сақлаб қолдим. Мана улар, -деб қоровул берган кўйлак этагини ечиб тўка бошладим. Адамла анграйиб қолди. Ҳеч балодан хабари йўқ экан.

-Сиз кетгандан кейин Толмас келди, -деди онам.

-Нега келади у нонкўр? Ўшаку мени сотган.

-Сиз унинг хотини билан юрармишсизку, -дедим мен.

Онам мани жеркиб ташлади. Бор воқеани айтди. Фақат мани тоққа бориб қайтганимни сир сақлади. Мен содда ва лақма қиз бу гапни ўзим айтдим.

-Толмас мани тоққа олиб кетди. Бойликни қаерга яширганимни кўрасан, деди.

Адамларнинг авзойи ўзгара бошлади:

-Қаёққа олиб борди?

-Сизнинг энг чеккадаги дачангизга. У ерга ҳали аямни олиб борганингиз йўқ. Бошқаларни олиб бораркансиз. Толмас мани урди. Аданг хотинимни мана бундай қилиб қучоқлаб турган экан, -деб мани…

Гапимни охирига етказа олмадим. Адамнинг кўзлари каттариб кетди. Дум-думалоқ юзи қизариб кетганди. “Толмас, КГБга сотганда ҳам кечиргандим. Алам устига қилди деб. Адам савол назари билан кўзимга қаради. Айни пайтда дили тубидаги бу саволнинг жавобини эшитишни ҳам истамасди. «Ўлдираман, Толмасни ўлдираман».

Юрагини чангаллаб нафас олишга ҳам қийналаётган адамларни юпатиб, -Толмас ўлди, қоровул уни ўлдирди, -дедим.

Дадам юрагини чангаллаганча гапиролмай қолди. Оғзини катта-катта очиб нафас олишга қийналарди. У мен томонга қадам ташлайман, деб йиқилиб кетди. Шу-шу қимирламади. Ҳовуз гирдига ярим метрча кўтарилган цементга боши қаттиқ урилган экан. Ман қўрқиб қолдим. Қочдим. Онам мани соғ қўймайди, деб дарвозага йўналдим. Қўлимда бир ҳовуч тилло тақинчоқлар турган экан. Автостанцияга бордим. Билет олиш учун пул йўқ. Автобусчилардан бирига битта узукни бериб 100 сўм пул олдим. Ўзимга зарур нарсаларни харид қилдимда, Тошкентга жўнадим. Хуллас, катта шаҳар шу-шу Зоировнинг арзандасини ютиб юборди.

Анзират опа шу ерда тўхтаб, сигарет тутата бошлади. Ажаб, унинг ҳаётини қаерларидир менинг бошимдан кечирганларимга ўхшашдек туюлади. Дадасининг ўлгани, ҳимоясиз қолгани. Ўхшамаган томони эса эрта-индин бошимга тушадигандек эди.

-Сиз хато қилгансиз, Анзират опа. Онангиз уриб ўлдирсалар ҳам уни ташлаб кетмаслигингиз керак эди. Бошга тушганни кўз кўради, деганларидек сабр қилсангиз, оғзингизга келган гапни лақилламасангиз, дадангиз тирик қоларди. Ҳар қалай сиз бу аҳволга тушмасдингиз?

-Ўшанда ман калтафаҳм бўлганман. Эрка ўстирганлари таъсир қилган. Сандек кучим бўлганида эди, Толмасга қаршилик кўрсата олардим.

-Энди менга ёрдам беринг. Ўн етти ёшли беўйлов қиз эмассизку. Бугун мени қутқариб савоб иш қилишингиз мумкин. Жон, опа ёрдам қилинг, -дедим унга ялиниб.

-Иложи йўқ. Сани шефга аташганмиш.

-Сиз уни танийсизми?

-Ҳа, танийман. Тошкентга келган куним у менга ёрдам бераман, деб алдаган. Тақинчоқларимни олиб қўйиб уйига олиб борган. Сенга уйланаман, деб бир йил айшу-ишрат қилган. Мени боши берк кўчага бошлаган.

-У қўрқинчлими, кучлими?

-Ўшанда эндигина ўғирлик қилиб юрган эди. Мени кўз ўнгимда у катта жиноятчига, мафияга айланди. Ҳозир у билан ишлаш ниятида нечта Рашидлар ялтоқланиб юрибди. Ҳамма ўғрилар унга солиқ тўлайди. У кучли эмас. Жуссаси кичик. Озғин. Касалмандга ўхшаб кўринади. Бироқ мушукникидек кўзлари билан тикилса, барзангилар ҳам дош беролмайди. Жуда айёр. Сенга ўхшаган бокира қизларни яхши кўради, катта совға деб билади. Рашидни зўр лавозимга тайинлаши мумкин.

-Сиз ҳам ундан қўрқасизми? Ўзи нима иш қилади?

-Унга бўйсунаман. Чунки ўлдириб юбориши ҳеч гап эмас. Бир имоси билан ёнидагилар ўз отасини ҳам ўлдириб келишдан тап тортмайди. Аслида ўзи дўкон қоровули бўлиб ишлайди.

-Уйингиздагилар сизни излашмадими?

-Излашди. Онам келиб олиб кетмоқчи бўлди. Мен ўша пайт «Заргар»нинг домига илинган эдим. Қайтмадим.

-«Заргар» ким?

https://tttttt.me/drabllar

#ЯКШАНБАГА УТАР КЕЧА

6 КИСМ
Бир уринишда сирларини билиб оласиз, дўстим.
Насим чунтагидан бир бойлам пул чикарди.
- Оғзингизга сиққанини сўранг Баходир, бермаган номард. Томдан тараша тушгандек бирдан сизга мурожаат килганимни оқланг! Эски қадрдонлик, юртдошлик хурмати бор! Милиция менинг соҳам эмас дейсиз, лекин танишганимдан эшитдим, сиз зўр ишлаган экансиз, аникроги, феълингиз юмшоқроқ бўлсаям, каллангиз компюьтердан қолишмаган экан. Кўпинча қойил қолишаркан сизга!
-Мен...бу... - деб чайналдим. - мени хам орқаворотдан... суришии...
-Бошланишига ишлатиб туринг, - Насим пулни чунтагимга тикди.
Пулни олмоқчи эмасдим. Бирок уни илтимосини бажариш шубхасиз, харажатлар билан боглик эди. Қолаверса, сезган бўлсангиз, биз умуман дўст эмасдик.
- Бўпти, қўлимдан нима келса, ўша-да. Эплолмасам хафа бўлмайсиз, Насимбек.
-"Никон Д-40" фотоаппаратм, " Олимпус" диктофони хамда хотиним, унинг бўлажак эри хақида маълумотларни эртага оласиз .- Кейин яна бир бор такрорлади. - Сир сирлигича қолсин, Баходир! Ташланг бешни!
- Без убийство! - дедим русчалаб. Кафтларимиз тўқнашганда тупланиб колган хаво булут атмосферага пақиллаб ёйилди.
- Уларни ўлдириб, камокда утириш зарил кептими!- сигарет тутунини пуфлади Насим. - Исбот-далил бўлса виждоним қийналмай яшардим-да, дўсти аъло! Мен... яхши одам эмасман, Баходир. Кайси маънода? Айтиш бир оз нокулай... Бор гап шутки, хотиним хиёнат қилгани исботланса, ундан касос олиш тугул бундан кайсидир маънода хурсанд буламан. Чунки топган иккинчим бахтим халол булиб чикишини истайман. Билсангиз, хамкасбим Гулфира шундай киз эдики...- У якинрок сурилди.- Бир гап айтсам, мендан жирканмайсизми?
-Йўқ, нега энди сиздан жирканар эканман? - дедим елка кисиб.
Насим хиёл олдинга энгашди. Кўзлари кукиштоб эканини энди пайқадим.

https://tttttt.me/drabllar