#ГУНОХ

16 кисм


Бошини эрининг кўксига қўйгани ҳолда:
— Ортиқали ака, сиз мендан яширманг, — деди энтикиб.
— Кечаги ўтиришдан бери сиз нима бўлсангиз бўлиб юрибсиз, фақат кўнглингиздагини менга айтолмаяпсиз. Буни мен ҳам тушунаман!.. Сиз мени аяйсиз, мен эса сизни!.. Бари-бир, бугун бўлмаса бошқа куни бу гап айтилиши керак эди.
Сиз эр одамсиз! Бардошингиз, иродангиз жуда кучли, мустахкам. Мен ҳам ўзимни шундай тутаман деб кўп уриниб кўрдим. Эплолмадим... Мана, охири дилимдагини Сизга тўкиб солаяпман, бунинг учун, бегим, мени кечиринг....
Шундай дея Лобархон эрини махкам қучиб олди. Улар бир-бирларини маркам қучганлари кўйи бир муддат жим қолишди. Ниҳоят яна ҳиқиллай бошлаган Лобархон узилиб қолган гапини давом эттирди:
— Ортиқали ака, сиз билан менинг олдимда иккита йўл турганга ўхшайди, назаримда. Биринчиси, бир-биримизга бўлган ҳурматимиз ва садоқатимиз ҳаққи болалар уйидан бир ёшга тўлмаган бола олишимиз керак!.. Иккинчиси... иккин-чи-си... Йўқ!.. Йўқ!.. Буни айтишга юрагим дов бермайди... деди-да, яна томоғига нимадир келиб тиқилгандай бўлиб, ортиқ сўзлай олмай қолди.
Ортиқали хотинининг «иккинчиси» деганида ажралишни назарда тутаётганлигини сезди-да, Лобархонни ўзининг бағрига янада қаттиқроқ босди:
— Лобархон, жоним айлансин сиздан! Иккинчисини айтмай қўя қолинг! Бу йўл менгаям маъқулмас. Биринчиси...
Эрининг ҳаяжонли эътирофи Лобархоннинг дардли дилига шифо бергандай бўлди. Жувоннинг кўнгли ёришиб, бутун вужудига ёқимли илиқлик югурди.

Гулсаранинг қарори кейинги пайтлари Гулсаранинг бутун фикри-зикри, ўй-хаёли Шамсиддинда бўлиб қолди, ўзининг шу кўйларга тушишига эса ёлғиз ўша айбдор деган тўхтамга келди.
Йигитга нисбатан нафрати ошди.
Гохо-гоҳо Шамсиддинни ғажиб ташлагудай ҳолатларгаям тушиб турди, шундай кунлардан бирида у эскириб, ранги кета бошлаган қизил чамадонини каравотининг тагидан тортқилаб олди-да, унинг ичидаги
альбомни апил-тапил титкилаб Шамсиддиннинг бундан бир ярим йилча бурун эсдалик учун берган рангли фотосуратини топди. Сўнг суратни қўлига олганча, унга узоқ тикилиб хаёлга чўмди.


Давоми бор...



https://tttttt.me/drabllar

Нур

Сайди ака отадан ёш етим қолди. Орқасидан тоғаси, акаси, яна бир нечта қариндоши бирма-бир у дунёга риҳлат қилди. Сайди аканинг онаси эзилиб кетди. Кўзимгаю қалбимга қувонч бўлсин дея ўғлини ёш уйлантирди. Бир йил ўтар-ўтмас ўғил набирали бўлди. Йўқотганларимнинг ўрнини тўлдирди деб уни эркалади. Тарафкаши бўлди, халоскори бўлди — ота-онаси оддийгина танбеҳам беролмади. Катта бўлган сари эркалашларнинг натижаси кўринар — арзанда такасалтангга айланиб борарди. Боланинг ҳолини кўрдию буви ҳам набирани ота-онасига топшира қолди:
— Болангга яхшилаб тарбия берсанг бўлмайдими?! Кимга тортган бу, биздан ҳали бунақа бетутуруқ чиққани йўқ!
Кўча боласига айлантирилган бола ота-онасига бўйсунармиди...
Кўп ҳунар кўрсатди. Уйланибам — худди ипини узган буқадай — кечалари кўча дайдир, уйдан чиқиши билан телефонининг антеннаси ўчадиган бўлди.
Фарзандли бўлди. Ширингина ўғил кўрди. Бобосининг жону дили бўлди. Бобоси билан кун ўтказарди.
Сайди ака бир куни ўғли билан экинларга қараркан, ўйнаб юрган неварачасига тешача билан келди. Дадасининг ёнидан гўёки ишлай бошлади. Дадасига қаради, чопиқ қилинган экин тупроғини картошка юзига тортяпти. Ўзича дадасига тақлид қилиб ишлай бошлади. Тешача билан тупроқ тортди. Сайди аканинг эса юзига табассум югурди:
— Хайрият, энди уйда ҳеч ким бўлмасаям хавотир олмасамам бўлаверади. Мабодо кимларгадир қўнғироқ қилиб тушолмасамам ёнимдан ажралмайдиган одам тупроқ тортишни билади...

Ғиёсхон Умархонов

👉🏻 Драбллар | қисқа ҳикоялар

Сени кутаман

«Қаршиландик,
қадамлар илдам...»
Тун саҳнасин кўзинг билан ёп.
Тушларимиз келмай ўнггидан,
Мени топ!

— Икром.
— Нима?
— Тасаввур қил, агар мен бутунлай кетиб қолсам...
— Қаерга кетсанг?
— Қаерга бўлса ҳам-да.
— Нега кетасан?
— Гапимни бўлмай тур. Тасаввур қил, агар мен бутунлай кетсам, мени излаб ортимдан борасанми?
Йигит бир зум ғамга чўмди, киприкларини пирпиратиб оҳиста оғиз жуфтлади.
— Ростини айтайми?
— Aйт, - қиз кутилажак жавобдан юраги энтикди.
— Ростини-я?
— Ростини.
Йигит қизнинг саволчанг кўзларига ортиқ бардош бера олмади.
— Ортингдан тош отаман- деди-ю, хахолаб кулиб юборди ва уни доимгидек қувиб кетишини билиб олдинлаб кетди. Қиз унинг бунақа ҳазилларига ўрганиб қолган бўлса ҳам, негадир шу сафар ишонгиси келганди, индамади...
Йигит сой бўйидаги мажнунтолнинг ёнига етганда тўхтади. Қизнинг ўйчан қадам босиб келишидан юраги хира тортди.
— Хафа бўлдингми?
Қиз йигитдан кўзларини олиб қочди.
— Йўқ...
— Менга қарачи? - қиз қаролмади. Эркалаб айтилган бу чорловдан кўнгли бўшаб кетди. Киприкларидан бирин-кетин ёшлар сирғала бошлади.
— Воой, бу қизни қаранг, йиғлашини. Бир қарасанг, кампирларга ўхшаб савол беради, бир қарасанг ёш болага ўхшаб йиғлайди. Бўлди қилсангчи, ҳазиллашдим ахир.
— Ростанми? - аразлаган кўйи бошқа жавоб кутгандек йигитга кўз остидан қаради.
— Вой буни пешонасини қаранг, тириштирганингдан ҳозир иккита қошинг битта бўлиб қолади...
— Ҳазиллашма, бўлди қил- қиз аразлаб мажнунтолнинг нариги тарафига ўтиб олди.
— Оббо, бўпти-бўпти. Тош эмас кесак отаман. - Йигит яна кулиб юборди, у қизнинг кўнглини кўтармоқчи эди. Aммо акси бўлди. Қиз чуқур жимликка чўмди.
— Бугун нимадир бўлдими сенга, бирор гапим ёқмаяпти.
— Ҳеч гап йўқ, шунчаки ўйлаб қолдим: кетадиган одам ҳамиша ортидан кимдир қайта дийдор умидида ёнишини, кўзига бир томчи бўлса ҳам ёш олишини, ҳеч қурса нигоҳи билан уни унутмаслигини айтишини хоҳлар экан. Кетаётган жойидаги бутун ўтмиши биргина хайрлашув эшиклари билан муҳрланар, ўша эшикка қараб унинг ичидаги ранглар ҳам ўзгариб кетар экан...
Йигит негадир эшитишни истамади. Гўё қизнинг гапларидан уни йўқотиб қўяётгандай ҳис қилиб асабийлашиб кетди.
— Бўлди қилсанг-чи, нималар деяпсан. Қанақа кетиш?! Қанақа эшик?! Ҳеч ким ҳеч қаёққа кетаётгани йўқ-ку?! Қаердан топдинг бунақа гапларни?! Бас қил, юр кетамиз. У шартта ўрнидан турди-ю, одимлаб кетди.
Қизнинг юрагидан нимадир узилгандек бўлди. Ўрнидан туриб йигитнинг ортидан жим қараб қолаверди.
— Юрсанг-чи?! - Йигит ҳали ҳам жаҳлдан тушмаган, бир неча дақиқада анча олислаб кетган эди. Қизнинг жавобсиз қараб тураверишидан ҳақиқат англашилиб турарди. Aммо йигит буни тан олишни истамади. — Келмасанг, келма. Қолавер ўша ерда... Кетармиш...Қаёққа кетасан... Сени ҳеч қаёққа юбормайман...Кетармиш-а?!- Йигит кун бўйи шу саволлар ичида яшади. На еди, на ичди, на ухлади. Ҳеч кимни ҳис қилмади.
— Кетаман дейдими? Қишлоқни, сойни, мажнунтолни... мени ташлаб-а?! - Сўнгги саволдан танаси музлаб кетди. Тонг энди оқариб келаётганига қарамай, қизнинг уйи томон югурди. Индамаса, уйига тўғри кириб бормоқчи эди...Aммо... Aммо михланган эшик ва бир парча қоғозга ёзилган икки энлик мактубгина уни тўхтатиб қолди...
"Сени кутаман..."

Аржумандбегим

Драбллар | @Arjumandbegim

#онлайнасар

Ҳаётий қисса
Муаллиф: Махмудова Кўҳинур
Давоми…
38-қисм

- Холажон, бу ернинг тарихи ҳақида ҳам биласизми?
- Ҳа оз-моз, бир икки бор бу ерга келиб, гид хизматидан фойдаланганимда билиб олгандим. Эсимда қолгани бўйича айтиб бераман, бу масжид минг йилдан зиёд тарихга эга. Византия императори Юстиниан И буйруғи билан, адашмасам олтинчи асрнинг ўрталарида қурилган. Беш йилдан кўпроқ вақт мобайнида ўн мингдан зиёд ишчилар ишлаб, қуриб битказишган экан. Бу ер жуда кўп воқеларга гувоҳ бўлган дейилади. Жанг-у жадаллар, қирғинбарот қон тўкишлар. Орада одамлага бошпана вазифасини ҳам ўтаган. Ўтган йилларгача музей вазифасини ўтаб келган. Мана бир йилдирки, бу ер қайта масжид деб эълон қилиниб, азон овози янграб келмоқда.
-Ойи, сиз бу ер ҳақида шунча нарсани билар экансиз-а? Эшитиб қойил қолдим- ҳайратдан кўзларини катта-катта қилиб деди Ҳамида.
- Йўқ, унчалик эмас! Бу ернинг тарихи узундан-узоқ воқеаларга тўла! Қизиққан бўлсангиз, қўлингиздаги телефонни ёрдамга чақиринг, ичи тўла маълумот. Интернетга ёзсангиз барчаси дарё бўлиб оқиб келади. Мен фақат гид тушунтиб берган баъзи бир маълумотларнигина айтдим, холос! Рости, қолганига унча қизиқмаган эканман. Мен учун бу ернинг гўзаллигидан баҳра олиш муҳим бўлган ҳамиша!
Масжидни яхшилаб айлангач, у ердан чиқиб соҳил бўйига бориб мазза қилиб сувнинг мавжланишини, Босфор денгизи тўлқинларини томоша қилишди.
Бугунги кун қизлар учун ҳақиқатда таасуротларга жуда бой кун бўлиб ўтди. Бунинг учун Саидага миннатдорчилик билдириб, Кабира кечқурун унинг ҳамма ерини массаж қилиб қўйди. Массаж курсида ўрганганлари анча эсидан чиққан бўлсада, қўл хотираси билан керакли нуқталарни топиб қилинган массаждан сўнг Саиданинг бор чарчоқлари чиқиб, эртанги иш куни учун куч олди.
Кабира ўйлаб-ўйлаб қарор қилди:
-Ҳамида менга бу ерлар жуда ҳам ёқди. Шу ерда қолиб ишлашни истайман. Аммо сен мендан хафа бўлмагин, мен бир нарсага қарор қилдим, қарши бўлмайсан деган умиддаман.
- Яхши ўйлабсан, ишламоқчилигинг тузук, қароринг қанақа экан яна?
- Мен олдин иш топиб, кейин алоҳида квартирага чиқиб кетаман. Фақат тўғри тушун, мен ўз ҳаётимни қайтадан, ўзим меҳнат қилиб қурмоқчиман! Турк тилидан ҳам оз бўлсада хабарим бор, биласан олдин ишлаган жойимда иш бошқарувчим турк эди. Фақат туркча гапирарди.
- Дугонажон, майли сен қандай қарор қилсанг ҳам мен қаршилик қилмайман! Энг асосийси, яшашга интилишинг ошибди, мен шундан хурсандман!
Ҳамиданинг онаси ҳам тезда Кабира учун ўзларига яқин жойдан иш топиб берди. Бир бойвачча хонадонда ёши улуғ онахонга ғамхўрлик қилиши, ош-овқатини қилиб бериши керак эди. Икки-уч кун ичида суруштириб-суруштириб Кабира учун янги уч-тўртта ижарага уй ҳам топди. Энди уларни ҳар бири билан танишиб, биттасини танлаш керак эди. Албатта, бу вазифани Саида қизларга топширди.
- Сизларга манзилни тушунтираман, қандай боришингизни ҳам. Ҳамма топган уйларим бир-бирига яқин жойда жойлашган. Кириб-чиқиб, томоша қилинглар, қайси бири маъқул келса кейин мен ўзим бориб гаплашиб келаман янаям келиштиб беришади нархларини ҳам!

#Кабира

@drabllar

СТАТИСТИКА

Жувон газета ўқиб ўтирар экан, ғалати бир статистикага дуч келди: «Мамлакатимизда ҳар бир оилага уч яримтадан фарзанд тўғри келади».
– Ёлғон! Ғирт уйдирма бу! – дея газетани ирғитиб юборди жувон. − Ишонмайман бу статистикага!
«Бизда, ҳеч бўлмаса, шу яримта ҳам йўқ-ку!» – дея унсиз йиғларди у.
Сабаби, жувон тирноққа зор эди.

Жасур КЕНГБОЕВ

@drabllar — Илмда зиқна бўлманг, улашинг!

❤️Аёл киши учун енг тинч жой жуфти халолининг бағридир..🥰

Яқинларга  ҳам  улашинг
https://tttttt.me/drabllar

#ГУНОХ

17 кисм

Шамсиддин билан Сирдарё вилояти пахта далаларида бўлган иккинчи учрашувини эслаётганди.
Унутмаса, севги ўғриси Шамсиддиннинг унинг гулдай нозик қалбига муҳаббатнинг ўчмас оловини ёққан кун 3 декабрь эди.
Уша куни молия институти талабалари туришган каттакон дала шийпонида «Кулгу ва рақс кечаси» ўтказилган эди.
Ерда олачалпоқ қор бўлса-да, осмон очиқ, тўлишаётган ой кўкда балқиб турарди.
Кечага турли институтлардан қизиқчилик ва рақс тушишга салоҳияти бор талабалар ҳам таклиф этилган эди. Шулар қаторида маданият институти гурухи билан Гулсара ҳам қатнашганди. Кечамисан кеча бўлганди ўшанда. Кулгиям, рақс ҳам роса авжига чиққанди.
Уч соатга мўлжалланган кеча тонг отгунча давом этди. Эсида, кеча айни қизиган пайтда Шамсиддин «Бир оғизгина гапим бор!» деб қизлар билан берилиб рақсга тушаётган Гулсарани қўярда-қўймай бир чеккага олиб чиқди.
Шамсиддин қизга аввал тилла сирға совға қилди, кейин ширингина сухбатлашиб туришганларида аввал Гулсаранинг юзидан ўпди, сўнг лабларидан устма-уст бўса олди.
Буям етмагандай анча пайтгача бағрига босиб қайноқ қучоғидан чиқармай энтикиб энтикиб тураверди, севги изҳор қилди, қоп-қоп ваъдаларга кўмиб ташлади...
Сўнг иккаласи ҳам бирдек ширин-ширин орзу умидлар дарёсига шўнғишди... ўша орзулар қанотида учишди...
Йиғим-терим тугаб, шахарга қайтишганидан сўнг ҳам Шамсиддин Гулсарани тез-тез йўқлаб турадиган , Гулсараям унинг келишини интизорлик билан кутадиган
бўлиб қолди. Бора-бора улар ўртасидаги севги мухаббат чўғи аланга олди. Бора-бора улар Лайли ва Мажнунга айланишиб қолишди гўё.
Ш уқдай эҳтиросли кунларнинг бирида Шамсиддин Гулсарасиз яшолмаслигини айтиб, унинг ақлини олди. Оила қуришга ваъда берди. Гулсаранинг соддалигидан, ишонувчанлигидан, мулойим табиатлилигидан фойдаланиб уни бутунлай ўзига ром қилиб олди. Охир-оқибат ана шу фазилатлари Гулсаранинг ўзига қаттиқ панд берди. Билиб-билмай оридан, номусидан ва бутун борлиғидан ажралганлигини сезмай қолди. Ҳам дили, ҳам тили кесилди, кўнгли чил-чил синди. Юраги қонга тўлди.
Хотиралар эзиб ташлаган Гулсаранинг қонталашган кўзлари чўғдек қизарди, сомондек сарғайган юзи янада сарғайиб кетди. У мажолсиз қолда ўрнидан туриб, дераза токчасидаги гугурт қутисидай кичкина кўзгучага қарадию , ўз кўринишидан ўзининг хўрлиги келиб кетди.
Қизлик иффати топталганидан кейинги ўзининг бошидан кечирган изтиробли кечмишлари Гулсаранинг вайрон бўлаётган дилини борган сари бетиним кемирар, куя тушган ҳаётини изга солиш ҳақидаги орзу умидлари болалигида бувиларидан эшитган сеҳрли эртакларига ўхшаб кетарди.


Давоми бор...


https://tttttt.me/drabllar

#ГУНОХ


18 кисм



Қанийди ўша эртак қаҳрамонларига ўхшаб сеҳргар бўлолсам ва сеҳримни ишга солиб, ҳозироқ бахтиёр қизлик давримга қайтиб олсам, ўша ифлос ўтмишимни йўқ қилиб ташласам?!
Шундай қилолсам эди, кейин хечам адашмасдим, ўзимнинг бахтга элтгувчи энг тўғри йўлимни топиб олган бўлардим!..»
Гулсара шу куни ҳам дардчил хаёллари билан бўлиб ўзини ёмон ҳис этди. Кечасиям ухлай олмай, оғир ўйлар уммонида суза-суза ҳориб-чарчаб тонг оттирди.
Гулсара эрталаб қуш уйқусидай бир мизғиб уйғонганида Насиба аллақачон чой дамлаб, дастурхон тузаб, дугонасининг туришини кутиб ўтирарди.
Гулсара ўзини қанчалик дадил тутишга уринмасин, бутун умиди пуч чиққан одам каби лохас, бўшашган эди. Насиба унинг қизарган кўзларига ва шишинқираган қовоқларига қараб тураркан, дугонасининг кўнглини кўтариш учун бир ҳазиллашгиси келиб, қошларини чимирди:
— Қовоқларинг осилиб, кўзларинг қонталашиб кетибди. Нима бало мени ухлатиб қўйиб, кечаси билан китоб титкилаб илмий иш қилиб чиқдингми?
Гулсара гапиришгаям мажоли йўҳ одамдай қовоғини очмасдан чуқур «уҳ» тортиб қўйди-да, каравотини тартибга келтира бошлади. Унга шу топда дугонасининг хазили ҳам ботмаётган эди.
— Гул, — деди Насиба чой қайтараркан, ўй хаёл ёмон нарса. Унга кўпам берилаверсанг, ичингни кемириб, адойи тамом қилади. Уҳ тортаверишдан, туну кун ётиб ўйланаверишдан энди фойда йўқ! Аввал шундай ўйлашинг керак эди. Энди бошга тушганини кўз кўрар. Ўзингни қўлга ол.Бўшашма, лаллайма! Нима бўлгандаям , Шамсиддин сенга бегона эмас. Болангнинг отаси. Шундай бўлгач, олма пиш, оғзимга туш деб ўтирмагин. Қандай бўлмасин, сен уни излаб топ, гаплаш . Кўз очиб кўрганинг-ку, ахир. Яхши гапирсанг кўкрагингдан итариб, кўчага улоқтириб ташламас. Дардингни ётиғи билан айт. Бирдан олов бўлиб ёниб кетма

Давоми бор...

https://tttttt.me/drabllar

ХАЙРЛИ ТУН АЗИЗЛАРИМ


Хайрли тун азизлар, тонгда ғоибона учрашгунча Оллохга омонат бўлинглар.
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

https://tttttt.me/+UpzijiJeJ4g1NzIy

Жойингг ўтир ! -Шохали қатий гапирди..Айни пайтда қаршисидаги қизнинг эркаликларини кўтарадиган ахволда эмасди..

-Ўтирмайман ! Қачон кетаман бу ердан ? -Хафса асабий унинг кўкрагига муштлаб йўл очишга урунар экан йигит қатиий ўқрайди..

Йигитнинг сабри тўлиб борар экан охири қизни жағидан қисганча креслога юзини босди..

-Менга бошқа чора қолдирмаяпсан !! Сенга озор беришни қанчалар хохламаслигимни билганингда эди..-Шохали қизни сочларини силаганча қулоғини охиста ўпар экан Хафса оғир сесканди..

‼️Ёш чегараси мавжуд..Бу ўша машхур #Bezori_Xotin асари..‼️

#онлайнасар

Ҳаётий қисса
Муаллиф: МахмудоваКўҳинур
Давоми…
39-қисм
Ҳамма топган уйларим бир-бирига яқин жойда жойлашган. Кириб-чиқиб, томоша қилинглар, қайси бири маъқул келса айтасиз, ўзим бориб гаплашиб келаман, янаям келиштиб беришади нархларини ҳам!
Биринчи кўрган уйлари Кабирага умуман ёқмади. Сабаби, биринчидан, у ерда ёши катта аёллар туришар экан. Иккинчидан, қандайдир файзсиздек кўринди. Икки хоналик уй, ҳар бир хонасидан уч нафардан одам туради. Ҳозир битта хонасида икки киши яшаб турган экан. Кабира учинчиси бўлиши мумкин эди. Аммо у ерда ҳар ким ўзи истаганича яшайдигандек туйилди. Тартибсизликлар уннинг шундай хулоса қилишига сабаб бўлди.
Лекин бу муаммо эмасди. Ҳақиқий муаммо кейинги квартирага киришганида бошланди. Бу ҳам худди биринчисидек икки хонали бўлиб барчаси ёш қизлардан иборат экан. Бир қарашда ҳеч нима шубҳали кўринмаганди, аслида. Бироқ Кабира билан Ҳамида уй кўришга киришганига беш дақиқа ҳам бўлмасдан эшикни кимдир қаттиқ-қаттиқ тақиллата бошлади. Қизлардан бири бориб очса турк полициячилар экан. Уйнинг тўрт томондан қуршаб олиб, ҳеч кимни чиқиб қочишга қўйишмади. Ҳаммани битта қилиб маҳкамага олиб боришди. Ҳамида ва Кабирадан ташқари яна тўртта қиз бор эди. Улар нимага бунақа бўлганини яхши билишсада, уй кўришга келган икки дугонанинг ҳеч нарсадан хабари йўқ, ҳайрат аралаш қаттиқ қўрқувда эдилар.
- Ҳамида, энди нима қиламиз? Ойингга хабар берайлик. Мен қўрқиб кетяпман. У бизни қутқара олади а?
- Билмадим, Кабира! Мени ҳам қўрқувдан қўлларим қалтираяпти. Телефонимизни қайтаришсайди, дарҳол Ойимга қўнғироқ қилардим.
Терговчи келиб қизларни битта-битта кабинага олиб кириб тергов қилиб чиқди.
Ҳамида ҳам Кабира ҳам ҳеч нарсадан хабари йўқлиги ва уйга нима сабабдан келишганини айтиб тушунтиришса-да уларга ишонишмади.
Бу уйда турган қизлар бузуқ ишлар билан шуғулланишар экан. Кабира билан Ҳамида бу ҳақида хаёлига ҳам келтиришмаганди. Эшитиб ёқа ушлашди. Аммо барибир маҳкамадан уларни қўйиб юборишмади. Саиданинг ҳам қўлидан ҳеч нима келмади. Улар турган жой Туркиянинг қора қўл деб номаландиган қамоқхонаси экан, ўн кун ичида қизларни Туркиядан сургун қилиб, Ўзбекистонга қайтариб юборишди. Қолган ҳақиқий жиноячи ҳисобланган қизларга ҳам кераклича жазо беришди.
Нима бўлганига тушуниб улгурмаёқ, қайтиб Ўзбекистонга қайтган Кабира билан Ҳамида энди нима қилишни ҳам билмай қолишганди. Қайтиб боришга рухсат йўқ! Ҳамиданинг онасининг ҳам ҳали бери келиш нияти йўқ эди. Аммо қизлар соғ-саломат юртга қайтганларини ўзига шукр қилиб, бошқа Туркияга боришни орзу ҳам қилмайдиган бўлишди.
Бўлиб ўтган ишлардан бехабар, Кабиранинг ота-онаси, Ҳамиданинг бувиси ва тоғаси ҳам эшитиб ҳайратда қолишганди. Улар ҳам қизларнинг тинчгина уйга келишганидан хурсанд бўлишганди.

Кабира ҳаётининг қолган қисмини қандай давом эттириш ҳақида кўп ўйлади. Бир хаёли янги ҳаёт қуриб, бахт топишни истаса, иккинчи хаёли ҳеч кимга ишонч йўқлигини таъкидларди. У ҳамон ўғлининг топилишидан умидвор эди.
Ҳамида эса барибир бу ерда қолмаслик ҳақида ўйларди. Нима қилиб бўлса ҳам кўпроқ пул ишлаб, онасига ёрдам бериб, тезроқ уй олиш ва биргалик онаси, ука-сингиллари билан бир оила бўлиб яшашни орзу қиларди.
Икки дугона уйда ўтириб, нима қилиш ҳақида ўйлагунча бир ой ҳам ўтиб кетди. Кабира анчагина юзлари жон олиб, кўриниши ҳам аввалги ҳолига қайтаётганди.
Тунов куни онаси келганди. Она-бола ўтириб узоқ гаплашишди. Дилнавоз қизининг тақдиридан кўнгли бузилиб йиғлади. Айтишича, уйларига совчи келганмуш. Ёши қирқдан ошган, икки фарзанди бор, аёли билан ажрашган бир одамдан. Кабира буни эшитиб бутун бадани музлаб кетди. Онасидан бундан бу ёғига фақат шунақа одамларгина сени сўраб келади деган гапларни кўп бор эшитган бўлсада, ҳақиқатда бу одамга қанчалик оғир ботишини тасаввур қилиб кўрмаганди.


#Кабира

@drabllar

📑ҚАБРДАН ҚАЙТГАН ҚИЗ ( БЎЛГАН ВОҚЕА)😢

Сожида ниҳоятда ақилли , чиройли, қадди қомати келишган қиз . Уй рўзғор юмушларини саранжом саришта қилади.
Сарвардан келган совчиларга розиилик берди. Нон ушатилди, фотиха қилинди.
Тўйга тўрт кун қолганида куёв булмиш Сарвар Сожидани учрашувга чақирди . Икки ёш учрашишди. Сожида уялганидан ерга боқар, уялганидан икки яноқи қип - қирмизи бўлиб хуснига ўн чандон хусн қўшиб турарди.
Нега жимсан, ёки менга турмушга чиқаётганингдан норозимисан?
— Йўқ нега энди . Сиз гапираверинг мен эшитаман холос.
Уйга келиб Сожида
типирчилаб икки дақиқа ўтмай ўзидан кетди. Тез ёрдам келиб Сожидани текшириб кўриб:  Бардам бўлинглар, кўргулик экан,  кечикибмиз ..Жаноза утди. Бир маҳал соат тунги 1 лар чамаси эшикни кимдир бежо таққиллата бошлади.Не кўз билан кўрсинки дарвоза олдида  қабристон қоровули хавотирда турарди....Давоми 👇