Forwarded from Беларускі піонэр
#рабочий
Гісторыя пра тое, як беларуская газета купілася на першакрасавіцкі жарт з нямецкай прэсы і на поўным сур’ёзе заявіла пра знос Эйфелевай вежы ў Парыжы. Потым прыйшлося даваць абвяржэнне. Менская газета “Рабочий” за красавік 1929 года.
Знайшоў Вадзім Зелянкоў.
Гісторыя пра тое, як беларуская газета купілася на першакрасавіцкі жарт з нямецкай прэсы і на поўным сур’ёзе заявіла пра знос Эйфелевай вежы ў Парыжы. Потым прыйшлося даваць абвяржэнне. Менская газета “Рабочий” за красавік 1929 года.
Знайшоў Вадзім Зелянкоў.
#савецкаябеларусь
Наконт непасрэдных першакрасавіцкіх жартаў у беларускай савецкай прэсе 1920-х звестак няма (тут трэба капаць), але вось, напрыклад, у "Савецкай Беларусі" ад 1 красавіка 1928 года знайшлася тэматычная зацемка пра вядомы гумарыстычны твор беларускай літаратуры "Тарас на Парнасе".
Наконт непасрэдных першакрасавіцкіх жартаў у беларускай савецкай прэсе 1920-х звестак няма (тут трэба капаць), але вось, напрыклад, у "Савецкай Беларусі" ад 1 красавіка 1928 года знайшлася тэматычная зацемка пра вядомы гумарыстычны твор беларускай літаратуры "Тарас на Парнасе".
#архітэктурабсср
Тыпавы праект раённага дома культуры 1938 года распрацоўкі, быў рэалізаваны як мінімум пяць разоў у наступных гарадах і мястэчках Беларусі:
- Брагін (фота 2, 1940 год) - не захаваўся;
- Старыя Дарогі (фота 3, 1941 год) - захаваўся ў арыгінале (адлюстраваны па восі варыянт праекта);
- Плешчаніцы (фота 4, сучаснае) - захаваўся ў перабудаваным выглядзе, па іншых звестках, новы ДК быў пабудаваны на падмурках разбуранага даваеннага;
- Тураў (фота 5, 1940 год) - захаваўся ў перабудаваным выглядзе;
- Чачэрск (фота 6, 1939 год) - захаваўся ў арыгінале.
Магчыма, ёсць яшчэ рэалізацыі праекта, пра каторыя я не ведаю.
Тыпавы праект раённага дома культуры 1938 года распрацоўкі, быў рэалізаваны як мінімум пяць разоў у наступных гарадах і мястэчках Беларусі:
- Брагін (фота 2, 1940 год) - не захаваўся;
- Старыя Дарогі (фота 3, 1941 год) - захаваўся ў арыгінале (адлюстраваны па восі варыянт праекта);
- Плешчаніцы (фота 4, сучаснае) - захаваўся ў перабудаваным выглядзе, па іншых звестках, новы ДК быў пабудаваны на падмурках разбуранага даваеннага;
- Тураў (фота 5, 1940 год) - захаваўся ў перабудаваным выглядзе;
- Чачэрск (фота 6, 1939 год) - захаваўся ў арыгінале.
Магчыма, ёсць яшчэ рэалізацыі праекта, пра каторыя я не ведаю.
Фотаздымкі і апісанне кантрабандных тавараў, выяўленых супрацоўнікамі Мінскай мытні. Лістапад 1923 года.
НАРБ. Ф. 129. Воп. 2. Спр. 256. Л. 149—150.
Крыніца: фэйсбук-старонка "Нацыянальнага архіва Беларусі".
НАРБ. Ф. 129. Воп. 2. Спр. 256. Л. 149—150.
Крыніца: фэйсбук-старонка "Нацыянальнага архіва Беларусі".
#публікуеццаўпершыню #фотабсср
Яшчэ адна нядаўняя знаходка ў Дзяржархіве РФ у асабістым фондзе савецкага фатографа Віктара Цёміна - два кадры зробленыя ў мястэчку Краснае пад Маладзечнам падчас Вызвольнага пахода Чырвонай Арміі ў Заходнюю Беларусь (да таго часу знаходзілася ў складзе Польшчы) у верасні 1939 года.
Чырвонаармейцы з грузавіка раздаюць мясцовым жыхарам газеты. Першы здымак атрымаўся няўдалым - амаль усе байцы глядзяць у камеру, а некаторыя яшчэ і ўсміхаюцца. Ён быў адбракаваны, а вось другі кадр, дзе ўсе занятыя справамі - пайшоў у газеты (для прыкладу, старонка з "Камсамольскай праўды" ад 22 верасня 1939 года).
Крыніца: ГА РФ. Ф. 10140. Оп. 2. Д. 52. Л. 6-7.
Яшчэ адна нядаўняя знаходка ў Дзяржархіве РФ у асабістым фондзе савецкага фатографа Віктара Цёміна - два кадры зробленыя ў мястэчку Краснае пад Маладзечнам падчас Вызвольнага пахода Чырвонай Арміі ў Заходнюю Беларусь (да таго часу знаходзілася ў складзе Польшчы) у верасні 1939 года.
Чырвонаармейцы з грузавіка раздаюць мясцовым жыхарам газеты. Першы здымак атрымаўся няўдалым - амаль усе байцы глядзяць у камеру, а некаторыя яшчэ і ўсміхаюцца. Ён быў адбракаваны, а вось другі кадр, дзе ўсе занятыя справамі - пайшоў у газеты (для прыкладу, старонка з "Камсамольскай праўды" ад 22 верасня 1939 года).
Крыніца: ГА РФ. Ф. 10140. Оп. 2. Д. 52. Л. 6-7.
#архітэктурабсср #звязда
Пацвердзіліся звесткі, што знакамітая бабруйская "чырвоная" вадацяжная вежа мае міжваеннае паходжанне (я, нешта, заўжды думаў, што гэта дарэвалюцыйная пабудова).
Даследчык Сяргей Марціновіч знайшоў у газеце "Зьвязда" ад 8 кастрычніка 1927 года зацемку аб пабудове вежы з яе малюнкам.
Атрымліваецца, што гэтая вежа - адзін з першых узораў міжваеннай прамысловай архітэктуры у Беларусі з рысамі, як мне бачыцца, пераходнымі ад мадэрну да канструктывізму, бо адкрытая чырвоная цэгла была характэрная для дарэвалюцыйных пабудоў такога кшталту, а спрошчанасць і "сечанасць" формаў - гэта ўжо нешта ад класічнага канструктывізма.
На жаль, імя архітэктара вежы пакуль невядомае.
Пацвердзіліся звесткі, што знакамітая бабруйская "чырвоная" вадацяжная вежа мае міжваеннае паходжанне (я, нешта, заўжды думаў, што гэта дарэвалюцыйная пабудова).
Даследчык Сяргей Марціновіч знайшоў у газеце "Зьвязда" ад 8 кастрычніка 1927 года зацемку аб пабудове вежы з яе малюнкам.
Атрымліваецца, што гэтая вежа - адзін з першых узораў міжваеннай прамысловай архітэктуры у Беларусі з рысамі, як мне бачыцца, пераходнымі ад мадэрну да канструктывізму, бо адкрытая чырвоная цэгла была характэрная для дарэвалюцыйных пабудоў такога кшталту, а спрошчанасць і "сечанасць" формаў - гэта ўжо нешта ад класічнага канструктывізма.
На жаль, імя архітэктара вежы пакуль невядомае.
#архітэктурабсср
У працяг тэмы міжваенных вадацяжных вежаў на тэрыторыі БССР, хачу падбіць спіс вядомых мне існуючых і зніклых "шухаўскіх" веж (расійскі і савецкі інжынер Уладзімір Шухаў, вядомы ўзвядзеннем у 1922 годзе радыёвежы ў Маскве, якую цяпер называюць Шухаўскай, ён распрацаваў тэхналогію гіпербалоідных металічных канструкцый, па якой у міжваенныя часы будаваліся многія прамысловыя аб'екты кшталту высотных апор ліній электраперадач і ўласна вадацяжных веж).
Спіс вежаў Шухава ў БССР:
1. Вежа ў Барысаве - захавалася, мае статус ГКК.
2. Вежа пры чыгуначнай станцыі Коханава (Талачынскі раён) - захавалася, мае статус ГКК.
3. Вежа пры чыгуначнай станцыі Пухавічы (Мар'іна Горка) - разабрана ў 2013.
4. Вежа ў Магілёве - не захавалася, разабрана ў пасляваенныя часы (знаходзілася ў раёне аўтавакзала).
5. Вежа на запалкавай фабрыцы ў Рэчыцы (цяпер "Рэчыцадрэў") - статус невядомы, хутчэй за ўсё не захавалася.
У працяг тэмы міжваенных вадацяжных вежаў на тэрыторыі БССР, хачу падбіць спіс вядомых мне існуючых і зніклых "шухаўскіх" веж (расійскі і савецкі інжынер Уладзімір Шухаў, вядомы ўзвядзеннем у 1922 годзе радыёвежы ў Маскве, якую цяпер называюць Шухаўскай, ён распрацаваў тэхналогію гіпербалоідных металічных канструкцый, па якой у міжваенныя часы будаваліся многія прамысловыя аб'екты кшталту высотных апор ліній электраперадач і ўласна вадацяжных веж).
Спіс вежаў Шухава ў БССР:
1. Вежа ў Барысаве - захавалася, мае статус ГКК.
2. Вежа пры чыгуначнай станцыі Коханава (Талачынскі раён) - захавалася, мае статус ГКК.
3. Вежа пры чыгуначнай станцыі Пухавічы (Мар'іна Горка) - разабрана ў 2013.
4. Вежа ў Магілёве - не захавалася, разабрана ў пасляваенныя часы (знаходзілася ў раёне аўтавакзала).
5. Вежа на запалкавай фабрыцы ў Рэчыцы (цяпер "Рэчыцадрэў") - статус невядомы, хутчэй за ўсё не захавалася.