#звязда
Чатыры старонкі са святочнага нумара газеты "Зьвязда" №301 1928 года, прысвечанага 10-годдзю абвяшчэння БССР. Фотаілюстрацыі на старонках складаюцца ў чатыры вялікія літары БССР.

1920–30-я гады ўвайшлі ў гісторыю савецкай паўсядзённасці як пераломны перыяд рэканструявання звыклай сістэмы зімніх святаў.

Пасля спроб увядзення «камсвятак» і забароны калядных ёлак у рамках антырэлігійнай кампаніі, у 1935 годзе святочнаму дрэву было дазволена вярнуцца ў дамы для адзначэння Новага года.

Маленькія дзеці, якія не заспелі Калядаў, маглі наогул не ведаць нічога пра звычай упрыгожвання ёлкі. Таму ў дзіцячай кніжцы «Навагодняя ёлка» 1938 года (якую мы таксама знайшлі на гарышчы аднаго з дамоў на Паўночным) можна было знайсці некаторыя звесткі пра тое, што за свята Новы год, якія ўпрыгожванні зрабіць для ёлкі і хаты, якія песенькі і вершыкі вывучыць для ранішніка. Што цікава, кніжка аб'ядноўвае матэрыялы на беларускай і рускай мовах.

Мы запрашаем наведвальнікаў выставы «Свята ў вялікім горадзе» на Ракаўскай паспрабаваць зрабіць з паперы рэтраўпрыгожванні па стогадовай тэхналогіі: ланцужкі, ліхтарыкі, сняжынкі.

Калінінградскі гісторык і аўтар канала "Красный фронтовик" Іван Маркаў знайшоў інфармацыю, што сярод нямецкіх рабочых-матацыклістаў, якія ў ліпені 1929 года праязджалі праз БССР у межах мотапрабега Кёнігсберг-Масква быў таксама нямецкі мастак-камуніст Ганс Рыхард Пройс:
“Летам 1929 года ў адказ на наведванне Кёнігсберга савецкімі спартсменамі ў нас была арганізавана паездка ў Маскву на матацыклах, у якой я браў удзел… - успамінаў ён. - Мы наведалі Траццякоўскую галерэю. Працы Сурыкава мне не спадабаліся - падобны жывапіс мне здаваўся занадта перагружаным, і ўвогуле я не любіў апавядання ў карцінах”.
Вось невялікая зацемка пра мастака на канале "Красный фронтовик".

#архітэктурабсср
Былая пабудова кляштара Дамініканцаў у в.Смаляны Віцебскай вобласці перабудаваная ў 1937 годзе (фота В.Вядрэнка).